Zewnętrzne zapalenie ucha środkowego

Zapalenie ucha (od greckiego „otos” - ucho) jest częstą chorobą dotykającą wszystkich części ucha. Może być wewnętrzny, środkowy i zewnętrzny. Dzisiaj omówimy drugi najczęstszy rodzaj zapalenia ucha - zapalenie ucha zewnętrznego. Dowiesz się, dlaczego się pojawia, jak zidentyfikować go na czas i jak go leczyć.

Co to jest zapalenie ucha zewnętrznego?

Choroba ucha zewnętrznego

Choroba zapalna ucha zewnętrznego zwana zapaleniem ucha środkowego jest powszechna wśród dorosłych i dzieci. Zajmuje około 10% w strukturze chorób otolaryngologicznych. Częściej dzieci o słabej odporności, a także osoby, których zawód związany jest z przebywaniem w wodzie (pływacy, nurkowie) cierpią na zewnętrzne zapalenie ucha. Choroba może być zakaźna i niezakaźna.

Ucho zewnętrzne składa się z:

  • małżowina uszna. Jest to złożona chrząstka pokryta skórą;
  • kanał słuchowy. Jest to kontynuacja małżowiny w kształcie lejka, która prowadzi do błony bębenkowej. Skóra jest tu pokryta włosami i gruczołami, które wytwarzają woskowinę;
  • błona bębenkowa. Jest to bardzo cienka membrana, która wychwytuje wibracje dźwiękowe. Oddziela kanał słuchowy od ucha środkowego i służy do ochrony przed wnikaniem wody i drobnoustrojów. Jeśli jest uszkodzony, możesz dostać zapalenie ucha środkowego.

U dzieci skóra ucha jest delikatna, łatwo ją uszkodzić. Również kanał słuchowy, który u dorosłych osiąga 1 cm średnicy, u dzieci jest bardzo wąski. Czynniki te wyjaśniają częstość występowania zapalenia ucha środkowego u dzieci.

W przypadku zapalenia ucha zewnętrznego zapalenie może obejmować wszystkie lub niektóre z jego oddzielnych części. W zależności od tego stan zapalny nazywany jest rozproszonym lub ograniczonym. Rozważmy te i inne rodzaje zapalenia ucha bardziej szczegółowo.

Klasyfikacja zapalenia ucha zewnętrznego

W zależności od czasu trwania choroby rozróżnia się ostre i przewlekłe zapalenie ucha zewnętrznego. Ostra forma trwa 1-2 tygodnie. Objawy pojawiają się nagle i po pewnym czasie następuje powrót do zdrowia. Jeśli ostre zewnętrzne zapalenie ucha środkowego jest źle leczone, możliwe jest przejście do postaci przewlekłej. Przewlekłe zapalenie trwa długo (miesiące i lata). U pacjenta okresy remisji zmieniają się z okresami zaostrzeń.

Jak wspomniano wcześniej, występuje rozproszone zapalenie ucha zewnętrznego i ograniczone (furunculosis). Różnią się objawami i taktykami leczenia. Jeśli zakażenie wpadnie do mieszków włosowych, rozwija się wrak (lub ropień). Może być ich kilka, rozmiar jest także inny. Większe czyraki powodują więcej kłopotów. Dojrzewają około 5 dni, a potem wychodzi ropa.

Gdy całe ucho zewnętrzne jest zapalone, mówią o rozlanym lub rozlanym zapaleniu ucha. Najczęściej występuje z powodu stałego kontaktu uszu z wodą, dlatego nazywany jest również „uchem pływaka”. Choroba może obejmować jedno ucho (zapalenie ucha środkowego ucha zewnętrznego) lub jedno i drugie (obustronne zapalenie ucha zewnętrznego).

Istnieją takie rodzaje zapalenia ucha:

  1. ucho zewnętrzne (któremu towarzyszy uwolnienie ropy);
  2. otomikoza. Jest to rozproszone zapalenie ucha zewnętrznego wywołane przez grzyby;
  3. krwotoczny (występuje na tle grypy).
do treści ↑

Przyczyny zewnętrznego zapalenia ucha

Co powoduje początek choroby?

  • bakterie. W większości przypadków przyczyną zapalenia ucha zewnętrznego staje się kij pyjanowy i gronkowiec. Inne bakterie również mogą powodować: streptococcus, proteus itp. Zakażenie występuje, gdy w skórze występują rany lub mikropęknięcia. Osoba może dotknąć swoich uszu brudnymi rękami lub wykąpać się w brudnej rzece - w ten sposób bakterie dostaną się do rany i pojawi się ostre zapalenie ucha zewnętrznego. Nadal istnieje ryzyko zachorowania z powodu urazu ucha;
  • wirusy. Jeśli dana osoba cierpi na ostre wirusowe choroby układu oddechowego, istnieje prawdopodobieństwo rozwoju zapalenia ucha środkowego. Wirusy rozprzestrzeniają się hematogennie w całym ciele. Jeśli dana osoba ma predyspozycje, wówczas patogenne mikroorganizmy, dostające się do ucha zewnętrznego, doprowadzą do jej stanu zapalnego. Czasami choroba ta występuje u gruźlicy, kiły iu dzieci - z odrą, błonicą lub szkarlatyną;
  • grzyby (penetrują tak samo jak bakterie). Mogą to być drożdżowe grzyby Candida;
  • reakcje alergiczne. W połowie przypadków wraz z zakażeniem występują reakcje alergiczne. Mogą również postępować niezależnie, jeśli osoba ma kontakt z alergenem;
  • zapalenie ucha środkowego Ponieważ ta choroba powoduje wysięk w kanale słuchowym, może wystąpić zakażenie skóry;
  • choroby dermatologiczne (np. egzema).

Należy zauważyć, że zakażenie nie zawsze wywołuje stan zapalny. Gdy układ odpornościowy jest w dobrym stanie, organizm szybko niszczy zarazki, zapobiegając rozwojowi zapalenia ucha. Jeśli odporność jest osłabiona z jednego lub innego powodu (wiek dzieci, ciąża, choroby przeniesione wcześniej, stany niedoboru odporności, cukrzyca itp.), Wówczas osoba jest chora. Ponadto tacy ludzie są bardziej narażeni na rozwój przewlekłego zapalenia ucha zewnętrznego. Zatem odporność organizmu jest bardzo ważnym czynnikiem w każdej chorobie laryngologicznej.

Bardziej podatne na pojawienie się zapalenia ucha zewnętrznego u osób, które mają osłabioną produkcję siarki. Jest niepożądane, ponieważ jego nadmierna alokacja i niewystarczająca. W pierwszym przypadku pojawiają się korki siarkowe, aw drugim osłabia się naturalna ochrona słuchu.

Ważnym aspektem jest higiena uszu. Jeśli zrobisz to źle, może to prowadzić do niepożądanych konsekwencji.

Jakie błędy popełniają niektórzy?

  1. Po pierwsze, czyszczenie kanału słuchowego ostrymi przedmiotami jest niebezpieczne. Zasadniczo podczas takich manipulacji nausznik jest uszkodzony i infekcja dostanie się do rany. Używaj tylko patyczków bawełnianych, a dla dzieci wici lub patyczków z ogranicznikami.
  2. Po drugie, nie powinieneś zbyt często i pilnie czyścić uszy przed siarką. Siarka jest niezbędna do ochrony. Jego brak może powodować zapalenie ucha zewnętrznego. Wystarczy wyczyścić kanał słuchowy dwa razy w tygodniu, a nie więcej.
  3. Po trzecie, nie zapomnij oczyścić małżowiny usznej dla siebie i swojego dziecka, ponieważ brud gromadzi się w nim. Umyć ją podczas kąpieli mydłem, a następnie dokładnie wytrzeć ręcznikiem.
do treści ↑

Zapalenie ucha środkowego ucha zewnętrznego: objawy i objawy

Objawy zapalenia ucha zewnętrznego można zaobserwować bez specjalnych dostosowań. Jeśli jest to furunculosis, wtedy widoczny będzie furuncle (lub kilka furuncles). Natychmiast stają się czerwone, skóra wokół lekko zaogniona. Innym objawem jest ból. Może być gwałtowny i intensywny (jeśli gotowanie jest wystarczająco duże). Zazwyczaj ból ucha pojawia się w miejscu ropnia iw okolicy ucha, daje skronie, szczękę lub szyję, zwiększa się podczas żucia, naciskając na kozioł. Z biegiem czasu wrzód „dojrzewa” i przebija się, wydobywa się z niego ropa, a ból ustępuje.

W rozlanych zmianach obserwuje się zaczerwienienie i obrzęk całego przedsionka i kanału słuchowego. Skóra jest hiperemiczna. Często występuje zapalenie węzłów chłonnych w uchu i szyi. Rozlanego zapalenia ucha towarzyszy ból. Pojawia się, gdy dotykasz ucha, w szczególności kozła lub kanału słuchowego. Możliwy wypływ z ucha o innym charakterze: surowiczy, ropny.

Grzybowe zapalenie ucha zewnętrznego obejmuje objawy, takie jak wilgotność kanału słuchowego, nagromadzenie w nim wydzieliny (może być surowe, białe lub próchnicze, w zależności od rodzaju grzybów), pojawienie się strupów lub filmu na skórze ucha. Ściany kanału słuchowego i błony bębenkowej są przekrwione i zapalne.

W każdej formie choroby występują takie objawy, jak:

  • swędzenie, złuszczanie skóry. Mogą być słabe, ale ze zmianami grzybiczymi swędzenie jest bardzo silne, co jest jego cechą wyróżniającą. Krwotoczne zapalenie ucha środkowego charakteryzuje się pojawieniem się pęcherzyków krwi na skórze ucha;
  • wzrost temperatury. Zwykle jest nieznacznie zwiększany (do 37,5ᵒ), ale w ciężkich przypadkach osiąga poziom 38ᵒ i więcej;
  • utrata słuchu, hałas i przekrwienie błony śluzowej nosa. Ucho zewnętrzne podnosi dźwięk i przekazuje go do błony bębenkowej. Czas choroby Ta funkcja może być osłabiona. Dzieje się tak z powodu nakładania się kanału słuchowego. W przypadku ciężkiego obrzęku może się całkowicie pokrywać.

W przewlekłym zapaleniu ucha zewnętrznego objawy będą łagodne. Okresowo choroba się wycofuje, a następnie występują zaostrzenia.

Diagnoza zapalenia ucha zewnętrznego

Diagnoza zapalenia uszu polega przede wszystkim na badaniu zewnętrznym i zbiorze analiz. Typowe objawy i obraz kliniczny umożliwiają diagnozowanie lekarza. Podczas badania lekarz powinien zwrócić uwagę na stan ucha zewnętrznego: czy występują owrzodzenia, rany, płytka nazębna i wydzielina, w jakiej kondycji znajduje się skóra, czy występuje obrzęk.

Przeprowadzono także badanie dotykowe i badanie błony bębenkowej przez otoskop. Jest to urządzenie, które umożliwia badanie ucha pod mikroskopem. Wkładanie go do kanału słuchowego, ale jeśli jest zbyt obrzękły, to jest to niemożliwe.

Po badaniu lekarz przepisze palcem badanie krwi, co pomoże zidentyfikować choroby zakaźne. Wskazują na zmianę w leukocytach i ESR. Konieczna analiza zewnętrznego zapalenia ucha to rozmaz z ucha (jeśli występuje wydzielina). Jest wysyłany do laboratoriów, aby określić, które bakterie lub grzyby spowodowały chorobę. Dane te pozwolą Ci dokładnie określić sposób leczenia.

Jeśli w proces zapalny zaangażowana jest błona bębenkowa lub ucho środkowe, wykonywana jest tympanometria. Zrób to za pomocą sondy, która jest włożona do kanału słuchowego, ściśle się na nią nakładając. W tej chwili serwuje dźwięki o różnych częstotliwościach, które przechodzą przez ucho środkowe i wracają, gdzie mikrofon je podnosi. Ten test dostarcza informacji o ruchliwości błony i kosteczek słuchowych, a także o identyfikacji naruszeń drożności rurki słuchowej. Korzystając z tympanometrii, można zdiagnozować niektóre rodzaje uszkodzenia słuchu.

Aby wykluczyć poważniejsze choroby i powikłania, rozpoznanie zapalenia ucha zewnętrznego powinno obejmować tomografię komputerową kości czaszki.

Jak leczyć zewnętrzne zapalenie ucha środkowego?

Leczenie zapalenia ucha zewnętrznego u dorosłych ma na celu:

  1. eliminacja infekcji. W tym celu ucho jest traktowane roztworami antyseptycznymi i wkrapla się w nim krople przeciwbakteryjne, a otomikoza - krople przeciwgrzybicze. Antybiotyki w przypadku zewnętrznego zapalenia ucha podaje się, jeśli stan jest ciężki (na przykład w zaawansowanych przypadkach rozlanych zmian chorobowych, z wielokrotną furunculosis i zakażeniem niebezpiecznymi bakteriami, z ciężkim zatruciem organizmu). Mogą przepisywać tabletki lub zastrzyki leków takich jak Amoxiclav, Ceftriakson, Cyprofloksacyna, Ampicylina, Cefazolina. Tylko lekarz powinien umówić się na spotkanie;
  2. usunięcie stanu zapalnego. Pomaga to maść i przeciwzapalne krople do uszu;
  3. ulga w bólu. W tym celu możesz zażywać leki przeciwbólowe, takie jak Analgin, Pentalgin, Aspirin, Ibufen. Ponadto łagodzą stany zapalne i obniżają temperaturę. Istnieją również krople do uszu do ucha, które są odpowiednie dla różnych rodzajów zapalenia ucha zewnętrznego;
  4. zwiększyć obronę ciała. Jeśli masz słaby układ odpornościowy, przyjmuj kompleksy witaminowe lub leki immunomodulujące. Również podczas leczenia przestrzegaj diety, zrezygnuj z alkoholu.

Te 4 punkty są stosowane kompleksowo w leczeniu wszystkich rodzajów zapalenia ucha zewnętrznego. Jedyne, czego potrzebujesz, to wybrać odpowiedni lek. W następnym podtytule znajdziesz tabelę z nazwami i składem różnych kropli i maści przeciwko tej dolegliwości.

W leczeniu rozlanego zapalenia ucha środkowego przepisywane są dodatkowo leki przeciwhistaminowe, które łagodzą obrzęk, eliminują świąd i złuszczanie skóry. Należą do nich: Suprastin, Dimedrol, Tavegil, Loratadin. W ciężkich przypadkach wykonać zastrzyki antyalergiczne.

Leczenie zapalenia ucha zewnętrznego powinno obejmować regularne oczyszczanie uszu z brudu i wydzielin. Robi się to bawełnianym wacikiem (jeśli obrzęk jest silny - użyj wici bawełnianej). Konieczne jest pociągnięcie ucha nieco w bok i delikatne oczyszczenie kanału słuchowego, bez przyklejania różdżki więcej niż 1 cm, a następnie ucho myje się roztworem antyseptycznym.

Jeśli w przewodzie słuchowym znajduje się zatyczka siarkowa, zdecydowanie należy się ich pozbyć. Jak czyścić uszy? W tym celu istnieje urządzenie do czyszczenia uszu. Działa poprzez próżnię, która zasysa wszystkie zanieczyszczenia. Odkurzacz jest łatwy w obsłudze i bezpieczny. Jest nawet używany do czyszczenia uszu na zapalenie ucha u dzieci. Jeśli nie masz takiego urządzenia, możesz kupić lek na zatyczki do uszu sprzedawany w aptekach. Na przykład A-Cerumen, Remo-Vaks. Są to krople, które rozpuszczają korki i zapobiegają powstawaniu nowych.

Czy mogę umieścić nadtlenek wodoru w uchu? Tak, jeśli błona bębenkowa jest cała. Substancja ta rozpuszcza i usuwa zatyczki siarki, nagromadzenia ropy i brudu, a także dezynfekuje kanał słuchowy (nadtlenek jest aktywny przeciwko różnym typom zakażeń). Zaleca się czyszczenie uszu nadtlenkiem wodoru przed upuszczeniem innych kropli w celu zwiększenia ich skuteczności. Konieczne jest wprowadzenie 3% nadtlenku wodoru do ucha za pomocą pipety w rozcieńczonej formie: 1 łyżka. leki będą potrzebować 2 łyżki. czysta woda. Wlej 12 kropli nadtlenku do ucha. Usłyszysz syczący dźwięk - siarka rozpuszcza się. Poczekaj, aż zacznie wypływać z ucha i wyczyść go wacikiem. Wypłukać 3-4 dni 4 razy dziennie. W ciężkich przypadkach można wlać nierozcieńczony nadtlenek.

W warunkach szpitalnych lekarz może przepłukać strzykawkę Jané (duża strzykawka do mycia uszu bez igły). Zbierają środki antyseptyczne i wprowadzają je do kanału słuchowego. Aby dokładnie umyć ucho za pomocą około 200 ml płynu.

W celu szybkiego powrotu do zdrowia lekarz może przepisać procedury fizjologiczne. Kiedy pokazano zapalenie ucha zewnętrznego:

  • terapia laserowa. W terapii laserowej stosuje się ukierunkowany strumień świetlny, który aktywuje procesy biologiczne pod skórą, przyspiesza regenerację, zwiększa odporność miejscową, zmniejsza stan zapalny i znieczula;
  • elektroforeza. Przeprowadza się ją za pomocą elektrod, na których stosowany jest lek. Pod wpływem prądu elektrycznego leki penetrują głęboko pod skórę, zwiększając tym samym ich skuteczność;
  • UHF Metoda opiera się na wpływie promieniowania magnetycznego o wysokiej częstotliwości, pod wpływem którego tkanki są ogrzewane, generowane jest ciepło. Takie procesy mają efekt podobny do terapii laserowej;
  • Sollux. To rozgrzewa się za pomocą niebieskiej lampy refleksyjnej.

Jeśli leczenie zapalenia ucha zewnętrznego metodami zachowawczymi nie daje rezultatów, stosuje się leczenie chirurgiczne. Większe czyraki, które nie pękają przez długi czas, ujawniają to. Zrób to w znieczuleniu miejscowym za pomocą skalpela.

Leki na zewnętrzne zapalenie ucha

Ta tabela przedstawia najskuteczniejszą i najczęstszą maść i krople do zewnętrznego zapalenia ucha. Możesz wybrać dla siebie odpowiednie narzędzie na podstawie jego składu i efektu. Przed użyciem uważnie przeczytaj instrukcje.

Leczymy razem zapalenie ucha zewnętrznego u dorosłych i dzieci w domu

Zapalenie ucha środkowego w uchu zewnętrznym jest chorobą, której towarzyszy stan zapalny ucha zewnętrznego.

Jeśli chodzi o statystyki medyczne, okazuje się, że zapalenie ucha zewnętrznego występuje częściej u ludzi żyjących w ciepłym klimacie. Wiadomo również, że choroba staje się przewlekła tylko w 3-5% przypadków. Dzieci będą doświadczać zapalenia ucha w wieku od 7 do 12 lat.

Dziecko w recepcji u otolaryngologa

Zewnętrzne zapalenie ucha nazywane jest również „chorobą nurków i pływaków”, ponieważ płyn regularnie penetruje kanały słuchowe tych osób.

W medycynie rozważ 2 rodzaje chorób:

  • ograniczony typ - (przedstawiony w postaci zapalenia mieszka włosowego - czyrak);
  • rodzaj rozproszonej natury - (choroba rozpala cały kanał słuchowy).

Główną przyczyną zapalenia ucha zewnętrznego jest zmiana zakaźna. Sprawcą w tym przypadku jest bakteria „gronkowiec”, dzięki której w obszarze przewodu słuchowego powstaje wrzenie. Następną przyczyną rozwoju choroby jest grzyb „candida”.

Bakterie i infekcje przenikają przez otarcia i rany. To środowisko jest idealne dla ich reprodukcji i życia. Ponadto bakterie mogą „brodzić” przez wilgotny kanał słuchowy, który w tym stanie traci swoje funkcje ochronne.

Przyczyną rozwoju zapalenia ucha środkowego jest obecność korka siarkowego, który wielu próbuje wyeliminować samodzielnie. Taka wysypka prowadzi do powikłań w postaci zapalenia ucha.

Wtórnymi przyczynami choroby mogą być:

  1. zapalenie ucha środkowego o charakterze przewlekłym;
  2. choroby, którym towarzyszy zmniejszenie funkcji ochronnych organizmu;
  3. Przejście w uchu jest zbyt wąskie.

Za objawy zapalenia ucha zewnętrznego uważa się:

  • pieczenie i swędzenie ucha;
  • stopniowo narastający ból;
  • częściowa utrata słuchu;
  • dotknięcie małżowiny usznej powoduje ostry, nieznośny ból;
  • węzły chłonne zapalne w uchu;
  • wypływ płynu ropnego.

Wypełnienie ucha

Symptomatologia z ograniczonym zapaleniem ucha zewnętrznego:

  1. kiedy dotyka się i naciska, ból ucha wzrasta;
  2. obrzęk;
  3. ból narastający podczas żucia;
  4. zaczerwienienie.

Rozlane zapalenie ucha zewnętrznego połączone z takimi objawami:

  1. przejście w uchu opuchnięte;
  2. świąd i zaczerwienienie w dotkniętym obszarze;
  3. przekrwienie ucha;
  4. słaby ból.

Jeśli proces zapalny przeszedł w błonę bębenkową, wówczas osoba skarży się na wyraźne wyładowanie i utratę słuchu.

Leki stosowane w leczeniu zapalenia ucha środkowego ucha zewnętrznego w domu

Leczenie zapalenia ucha środkowego w domu przeprowadza się po konsultacji z lekarzem. Niezależny i niewłaściwy wybór leków może pogorszyć sytuację.

Często, gdy chorobie przepisuje się leki przeciwzapalne zawierające składniki steroidowe lub antybiotyki. Takie leki są produkowane w postaci maści, żeli i kropli. Powołanie zależy od formy zapalenia i jego rozwoju.

Tak więc leczenie zapalenia ucha domowego odbywa się za pomocą kropli do uszu. Najczęściej używane:

  • krople, które zawierają glukokortykoidy („Garazon”, „Polydex”, „Anuaran”);
  • leki o działaniu przeciwbakteryjnym („Normaks”, „Cipromed”);
  • monopreparaty zawierające przeciwzapalne składniki niesteroidowe (Otipaks, Otinum).

„Normaki”. Aby leczyć zapalenie ucha, większość lekarzy zaleca stosowanie tego leku. Lek ma właściwości antybakteryjne. „Normaks” jest przeznaczony do leczenia ropnego zapalenia ucha zewnętrznego, a także choroby w postaci przewlekłej.

Otipaki. Lek ma działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Lek ma minimalne skutki uboczne, więc lekarze zalecają leczenie zapalenia ucha u dzieci w domu, a także u kobiet w ciąży, za pomocą Otipaks.

Anuaran. Lek jest zatwierdzony dla dorosłych i dzieci. Ma właściwości przeciwzapalne.

Kiedy choroba jest aktywnie stosowana, leki miejscowe. Wśród nich „Dimeksid”. Zapalenie ucha jest często zalecane przez lekarzy. Lek ma działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. „Dimexide” jest w stanie przeniknąć do tkanki i wyeliminować bakterie.

Gdy zapalenie ucha zewnętrznego, lek rozcieńcza się wodą (zgodnie z instrukcjami). Turunda (lub watę) zanurza się w przygotowanym roztworze i wkłada do kanału słuchowego na 30-40 minut. Nie zaleca się używania „Dimexide” w czystej postaci, ponieważ można się poparzyć.

W przypadku silnego bólu użyj Naproxen, Aspirin, Acetaminophen, Nurofen do zapalenia ucha.

Leczenie antybiotykami

Leczenie zapalenia ucha środkowego antybiotykami u dorosłych przeprowadza się z ciężką postacią choroby. W innych przypadkach można zrobić z lekami o łagodniejszym działaniu.

Antybiotyki hamują aktywność życiową drobnoustrojów, eliminują proces zapalny i działają przeciwbólowo.

Nie zaleca się samodzielnego wybierania leków, ponieważ takie leki mają wiele skutków ubocznych i przeciwwskazań.

Jakie leki są stosowane w leczeniu zewnętrznego zapalenia ucha?

  1. „Nystatyna”. Lek jest dostępny w postaci tabletek. Dozwolone przyjmowanie dzieci od 1 roku. „Nystatyna” hamuje wzrost grzybów Candida.
  2. Ampicylina. Przeznaczony do spożycia.
  3. „Azithromecin”. Ma działanie przeciwbakteryjne i przeciwbólowe. Dostępny w formie pigułki.

Podczas leczenia krople do uszu są również stosowane do zewnętrznego zapalenia ucha z antybiotykiem. To „Candibiotik” (jeden z najskuteczniejszych leków w walce z chorobą). Lek ma na celu eliminację grzybów i mikrobów. Niedozwolone dla dzieci poniżej 6 lat.

Sprawdzone „Klacid” dla zapalenia ucha u dzieci. Dostępny w zawieszeniu. Jest uważany za najmniej toksyczny lek.

W przypadku przewlekłych postaci choroby stosuje się Sparflo i Avelox. Są przepisywane z jednoczesnym przyjmowaniem leków przeciwgrzybiczych. Przebieg leczenia i dawka określone przez lekarza prowadzącego.

Lek na bazie antybiotyku „Cyprofloksacyna” ma destrukcyjny wpływ zarówno na aktywne drobnoustroje, jak i nieaktywne. Dostępny w formie pigułki.

Zapalenie ucha środkowego: objawy i leczenie

Nie wszyscy wiedzą, co to jest - zapalenie ucha środkowego. Ta choroba dotyka ucha osoby. Polega na ostrym zapaleniu tkanek, które tworzą ten ważny narząd zmysłów. Zapalenie ucha ucha co roku tysiące osób w różnym wieku choruje. Powszechnie wiadomo, że zapalenie ucha nie można nazwać nieszkodliwą chorobą.

Czym jest zapalenie ucha środkowego

Aby zrozumieć zasadę zapalenia ucha, należy pamiętać, co to jest - ucho, do czego służy i jak jest zorganizowane. W rzeczywistości ucho jest dalekie od małżowiny usznej, jak to możliwe, ktoś myśli. W uchu znajduje się złożony system ukryty wewnątrz niego, który przekształca fale dźwiękowe w formę wygodną dla ludzkiego mózgu. Jednak uchwycenie dźwięków nie jest jedyną funkcją uszu. Pełnią również funkcję przedsionkową i służą jako ciało, które pozwala osobie zachować równowagę.

Trzy główne obszary ucha to środkowy, zewnętrzny i wewnętrzny. Ucho zewnętrzne to sam małżowina uszna, a także kanał słuchowy prowadzący do błony bębenkowej. Za błoną bębenkową znajduje się wypełniony powietrzem tympanon zawierający trzy kosteczki słuchowe, których celem jest przesyłanie i wzmacnianie wibracji dźwięku. Ten obszar to ucho środkowe. Z ucha środkowego wibracje wchodzą w specjalny obszar, który znajduje się w kości skroniowej i nazywany jest labiryntem. Mieści się w nim organ Corti, skupisko receptorów nerwowych, które przekształcają wibracje w impulsy nerwowe. Obszar ten nazywany jest uchem wewnętrznym. Na uwagę zasługuje trąbka Eustachiusza, która znajduje się za migdałkami i która prowadzi do jamy bębenkowej. Jego celem jest wentylacja jamy bębenkowej, a także harmonizacja ciśnienia w jamie bębenkowej do ciśnienia atmosferycznego. Trąbka Eustachiusza zwykle odnosi się do ucha środkowego.

Należy zauważyć, że zapalenie ucha środkowego może wpływać na wszystkie trzy obszary ucha. W związku z tym, jeśli choroba dotyka ucha zewnętrznego, mówią o otitis externa, jeśli średnia dotyczy zapalenia ucha środkowego, jeśli wewnętrzne dotyczy zapalenia ucha wewnętrznego. Z reguły mówimy tylko o jednostronnych zmianach, jednak w przypadku zapalenia ucha środkowego wywołanego infekcjami górnych dróg oddechowych choroba może rozwinąć się po obu stronach głowy.

Również zapalenie ucha podzielone jest na trzy typy, w zależności od przyczyny wystąpienia - wirusowe, bakteryjne lub traumatyczne. Zewnętrzne zapalenie ucha może być grzybicze. Najczęstsza postać bakteryjna choroby.

Zapalenie ucha zewnętrznego - objawy, leczenie

Zapalenie ucha zewnętrznego występuje w wyniku zakażenia skóry ucha bakteriami lub grzybami. Według statystyk, około 10% populacji Ziemi przynajmniej raz w życiu cierpiało na zewnętrzne zapalenie ucha.

Czynniki przyczyniające się do zapalenia ucha u dorosłych to:

  • hipotermia małżowiny usznej, na przykład podczas spacerów na zimno;
  • mechaniczne uszkodzenie ucha;
  • usuwanie siarki z kanału słuchowego;
  • wnikanie wody, szczególnie brudnej, do kanału słuchowego.

Bakterie i grzyby „kochają” kanał słuchowy, ponieważ jest wilgotny, ciemny i dość wilgotny. To idealne podłoże hodowlane. Prawdopodobnie zewnętrzne zapalenie ucha będzie dla wszystkich, jeśli nie taką ochronną cechą organizmu, jak tworzenie woskowiny. Tak, woskowina wcale nie jest bezużyteczną substancją, która zanieczyszcza kanał słuchowy, jak wielu uważa. Pełni ważne funkcje bakteriobójcze, a zatem jego usunięcie z kanału słuchowego może prowadzić do zapalenia ucha środkowego. Jedynymi wyjątkami są przypadki, w których siarka jest zbyt mocno uwalniana i wpływa na percepcję dźwięków.

Zapalenie przewodu słuchowego zewnętrznego odnosi się zwykle do różnych chorób skóry - zapalenia skóry, kandydozy, furunculosis. W związku z tym choroba jest wywoływana przez bakterie, paciorkowce i gronkowce, grzyby z rodzaju Candida. W przypadku furunculosis występuje zapalenie gruczołów łojowych. Głównym objawem zewnętrznego zapalenia ucha jest z reguły ból, szczególnie nasilony przez nacisk. Zwiększona temperatura z zewnętrznym zapaleniem ucha zwykle nie występuje. Utrata słuchu występuje z zapaleniem ucha zewnętrznego rzadko, z wyjątkiem przypadków, gdy proces dotyczy błony bębenkowej lub kanał słuchowy jest całkowicie pokryty ropą. Jednak po odzyskaniu przytomności słuch zostaje całkowicie przywrócony.

Rozpoznanie zapalenia ucha zewnętrznego u dorosłych jest dość proste. Z reguły wystarczająca jest kontrola wzrokowa przez lekarza. Bardziej szczegółowa metoda diagnozowania zapalenia ucha obejmuje stosowanie otoskopu, urządzenia, które pozwala zobaczyć drugi koniec kanału słuchowego i błonę bębenkową. Leczenie zapalenia ucha ma na celu wyeliminowanie przyczyny zapalenia ucha. W leczeniu zapalenia ucha zewnętrznego u dorosłych stosuje się antybiotyki lub leki przeciwgrzybicze. Lekarz powinien ustalić różnorodność antybiotykoterapii. Z reguły w przypadku zapalenia ucha zewnętrznego stosuje się krople do uszu, a nie pigułki. Z porażką zewnętrzną, nie znajdującą się w kanale usznym tkanki ucha, używano maści. Częstym powikłaniem zapalenia ucha zewnętrznego jest przejście procesu zapalnego do ucha środkowego przez błonę bębenkową.

Zapalenie ucha środkowego

Zapalenie ucha środkowego - zapalenie środkowej części narządu słuchu. Takie zapalenie ucha jest jedną z najczęstszych chorób na Ziemi. Każdego roku setki milionów ludzi ma infekcje ucha. Według różnych danych od 25% do 60% osób przynajmniej raz w życiu miało zapalenie ucha środkowego.

Powody

W większości przypadków proces zapalny ucha środkowego nie jest chorobą pierwotną. Z reguły jest to powikłanie zewnętrznego zapalenia ucha lub chorób zakaźnych górnych części układu oddechowego - zapalenia migdałków, zapalenia gardła, zapalenia krtani, nieżytu nosa, zapalenia zatok, jak również ostrych chorób wirusowych - grypy, odry, szkarlatyny.

Jak infekcja przenika z układu oddechowego do ucha? Faktem jest, że ma tam bezpośrednią trasę - to trąbka Eustachiusza. W przypadku objawów ze strony układu oddechowego, takich jak kichanie lub kaszel, cząsteczki śluzu lub plwociny mogą zostać wyrzucone przez rurkę do ucha. Jednocześnie może wystąpić zapalenie trąbki słuchowej (eustachitis) oraz zapalenie ucha środkowego. Gdy trąbka Eustachiusza zachodzi na jamę bębenkową, pozbawiona wentylacji, mogą wystąpić procesy zastoju i gromadzić się płyn, co prowadzi do namnażania się bakterii i wystąpienia choroby.

Przyczyną zapalenia ucha środkowego może być również zapalenie wyrostka sutkowatego, reakcje alergiczne powodujące obrzęk błon śluzowych.

Zapalenie ucha ma kilka odmian. Przede wszystkim są chroniczne i ostre zapalenie ucha środkowego. W zależności od stopnia rozwoju zapalenia ucha środkowego podzielone są na wysiękowe, ropne i nieżytowe. Wysiękowe zapalenie ucha charakteryzuje się nagromadzeniem płynu w jamie bębenkowej. W przypadku ropnego zapalenia ucha środkowego ropa pojawia się i gromadzi.

Zapalenie ucha środkowego, objawy u dorosłych

Objawy u dorosłych obejmują przede wszystkim ból w uchu. Ból w zapaleniu ucha środkowego może być ostry lub strzelanie. Czasami ból może być odczuwany w świątyni lub koronie, może pulsować, opadać lub wzrastać. W przypadku wysiękowego zapalenia ucha środkowego może wystąpić uczucie rozchlapywania wody do ucha. Czasami pojawia się przekrwienie ucha, a także poczucie własnego głosu (autofonia) lub po prostu nieokreślony hałas w uchu. Często występuje obrzęk tkanek, utrata słuchu, gorączka, bóle głowy. Jednak wzrost temperatury często nie jest objawem zapalenia ucha, ale tylko objawem choroby zakaźnej, która go wywołała - ostrych infekcji dróg oddechowych, ARVI lub grypy.

Najtrudniejszy przebieg obserwuje się z ropną postacią zapalenia ucha środkowego. W tym przypadku głównym objawem zapalenia ucha jest wypływ ropy. Wnęka bębna jest wypełniona ropą, a temperatura ciała wzrasta do + 38-39 ° C. Ropa może rozcieńczyć powierzchnię błony bębenkowej i utworzyć w niej dziurę, przez którą wypływa. Proces ten jest jednak ogólnie korzystny, ponieważ ciśnienie we wnęce spada, w wyniku czego ból staje się mniej ostry. Proces wycieku ropy trwa około tygodnia. Od tego momentu temperatura spada do wartości podgorączkowych i zaczyna się gojenie ran. Całkowity czas trwania choroby wynosi 2-3 tygodnie z właściwym i terminowym rozpoczęciem leczenia.

Dla przewlekłej postaci choroby charakteryzuje się powolnym procesem zakaźnym, w którym występują sezonowe gwałtowne wzrosty, podczas których choroba staje się ostra.

Diagnostyka

W przypadku podejrzanych objawów skonsultuj się z lekarzem. Diagnoza jest przeprowadzana przez otolaryngologa. W tym celu można użyć następującej funkcji diagnostycznej. Jeśli pacjent otolaryngologa napompuje mu policzki, wówczas unieruchomienie błony wskazuje, że powietrze nie przepływa do jamy bębenkowej z nosogardzieli i dlatego trąbka Eustachiusza jest zablokowana. Kontrola błony bębenkowej odbywa się za pomocą urządzenia optycznego - otoskop pomaga również zidentyfikować niektóre charakterystyczne cechy, na przykład, wysunięcie błony bębenkowej na zewnątrz i jej zaczerwienienie. Do diagnozy można również wykorzystać badanie krwi, tomografię komputerową, radiografię.

Leczenie

Jak leczyć chorobę? Leczenie zapalenia ucha środkowego jest dość trudne w porównaniu z leczeniem zewnętrznym. Jednak w większości przypadków stosuje się leczenie zachowawcze. Po pierwsze, w przypadku ostrego zapalenia ucha środkowego nie ma sensu zakopywanie kropli do uszu lekami przeciwbakteryjnymi, ponieważ nie wejdą one w centrum zapalenia. Jednak z zapaleniem ucha środkowego, którego ognisko sąsiaduje bezpośrednio z błoną bębenkową, krople do oczu mogą być zaaplikowane do ucha. Mogą być wchłaniane przez błonę bębenkową, a substancja wpłynie do obszaru środkowej części narządu słuchu, do jamy bębenkowej.

Antybiotyki są główną metodą leczenia zapalenia ucha środkowego u dorosłych i dzieci. Z reguły leki są przyjmowane w postaci tabletek. Jednak w przypadku przełomu błony bębenkowej można również użyć kropli do uszu z antybiotykami. Kurs antybiotyków powinien przepisać lekarz. Wybiera też rodzaj antybiotyków, ponieważ wiele z nich ma działanie ototoksyczne. Ich użycie może spowodować nieodwracalną utratę słuchu.

Największą skuteczność w zapaleniu ucha środkowego ucha środkowego wykazał przebieg leczenia antybiotykami penicylinowymi, amoksycylinami, a także cefalosporynami lub makrolidami. Jednak cefalosporyna ma działanie ototoksyczne, dlatego nie zaleca się wprowadzania jej bezpośrednio do ucha przez cewnik lub zakopywania w kanale usznym w przypadku uszkodzenia błony bębenkowej. Środki antyseptyczne, takie jak Miramistin, można również stosować w terapii.

W leczeniu zapalenia ucha środkowego często trzeba stosować środki przeciwbólowe. Aby złagodzić ból w chorobie środkowej części narządu słuchu stosuje się krople z lekami przeciwbólowymi, na przykład z lidokainą.

W przypadku perforacji błony używamy pobudzających blizn, aby przyspieszyć jej gojenie. Należą do nich zwykły roztwór jodu i azotanu srebra 40%.

Glukokortykoidy (prednizon, deksometazon), jak również niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą być stosowane jako środki przeciwzapalne i środki, które mogą łagodzić obrzęk. W obecności procesów alergicznych lub wysiękowego zapalenia ucha stosuje się leki przeciwhistaminowe, na przykład suparastynę lub tavegil.

Również w przypadku wysiękowego zapalenia ucha przyjmuje się leki w celu upłynnienia wysięku, na przykład karbocysteiny. Istnieją również złożone leki, które mają kilka rodzajów działań, na przykład Otipaks, Otinum, Otofa, Sofradeks. W przypadku ropnego wydzieliny powinieneś regularnie czyścić kanał słuchowy z ropy i opłukać go słabym strumieniem wody.

Czy mogę ogrzać ucho? To zależy od rodzaju choroby. W niektórych przypadkach ciepło może przyspieszyć gojenie, w innych wręcz przeciwnie, może pogorszyć chorobę. W ropnej postaci choroby ucha środkowego ciepło jest przeciwwskazane, a na etapie nieżytów ciepło promuje przepływ krwi do dotkniętego obszaru i przyspiesza powrót do zdrowia pacjenta. Ciepło jest również jednym z najskuteczniejszych sposobów zmniejszenia bólu w zapaleniu ucha. Jednak pozwolenie na używanie ciepła może dać lekarzowi, samoleczenie jest niedopuszczalne. W przypadku, gdy ciepło jest przeciwwskazane, można je zastąpić procedurami fizjoterapeutycznymi (UHF, elektroforeza).

Często uciekają się do chirurgicznej metody leczenia ucha środkowego, zwłaszcza w przypadku ropnej wersji choroby i jej szybkiego rozwoju, grożąc poważnymi powikłaniami. Ta operacja nazywa się paracentezą i ma na celu usunięcie ropy z jamy bębenkowej. Gdy zapalenie wyrostka sutkowatego może być również operacją drenowania wewnętrznych obszarów wyrostka sutkowatego.

Ponadto do spłukiwania i czyszczenia trąbki Eustachiusza stosowane są specjalne cewniki. Leki mogą być również podawane przez nie.

Środki ludowe do leczenia zapalenia ucha środkowego u dorosłych mogą być stosowane tylko przy stosunkowo łagodnych postaciach choroby i za zgodą lekarza prowadzącego. Oto kilka przepisów odpowiednich do leczenia zapalenia ucha środkowego.

Infuzja propolisu jest zwilżana bawełną i wprowadzana do obszaru zewnętrznego przewodu słuchowego. Związek ten ma właściwości gojenia ran i właściwości przeciwbakteryjne. Tampon należy wymieniać kilka razy dziennie. Sok z babki ma podobny efekt, grzebiąc go w uchu w ilości 2-3 kropli dziennie. Aby pozbyć się infekcji nosogardzieli i krtani, które wywołują infekcje ucha środkowego, można użyć rumianku, szałwi i płukanek dziurawca.

Komplikacje

Ucha ucha z odpowiednią terapią może przejść bez pozostawiania żadnych trwałych efektów. Jednak zapalenie ucha środkowego może powodować kilka rodzajów powikłań. Przede wszystkim infekcja może rozprzestrzenić się do ucha wewnętrznego i spowodować wewnętrzne zapalenie ucha środkowego - labirynt. Ponadto może powodować uporczywą lub przemijającą utratę słuchu lub całkowitą głuchotę w jednym uchu.

Perforacja błony bębenkowej prowadzi również do uszkodzenia słuchu. Chociaż, wbrew powszechnemu poglądowi, membrana może zarastać, ale nawet po jej przerostu wrażliwość słuchu zostanie trwale zmniejszona.

Zapaleniu wyrostka sutkowego towarzyszy ostry ból w śliniance przyusznej. Jest także niebezpieczny dla jej powikłań - przełom rop na błonie śluzowej mózgu z pojawieniem się zapalenia opon mózgowych lub szyi.

Zapalenie labiryntu

Zapalenie labiryntu to zapalenie ucha wewnętrznego. Zapalenie labiryntu wszystkich odmian zapalenia ucha stanowi największe niebezpieczeństwo. W zapaleniu ucha wewnętrznego typowe objawy obejmują upośledzenie słuchu, zaburzenia przedsionkowe i ból. Leczenie wewnętrznego zapalenia ucha odbywa się tylko przy pomocy antybiotyków, żadne środki ludowe w tym przypadku nie pomogą.

Zapalenie labiryntu jest niebezpieczne dla utraty słuchu w wyniku śmierci nerwu słuchowego. Również w przypadku wewnętrznego zapalenia ucha możliwe są powikłania, takie jak zapalenie opon mózgowych, ropień mózgu i zapalenie mózgu, które mogą być śmiertelne.

Uszu ucha u dzieci

Zapalenie ucha u dorosłych jest znacznie rzadsze w porównaniu z tą chorobą u dzieci. Jest to spowodowane przede wszystkim słabszą odpornością organizmu dziecka. Dlatego choroby zakaźne górnych dróg oddechowych występują częściej u dzieci. Ponadto cechy strukturalne rurki słuchowej u dzieci przyczyniają się do zastoju w niej procesów. Ma prosty profil, a wydłużony prześwit przy wejściu ułatwia wejście śluzu, a nawet kawałków jedzenia lub mas wymiotnych (u niemowląt).

Ostrożne leczenie zapalenia ucha środkowego u dzieci jest bardzo ważne. Jeśli zostanie zastosowane niewłaściwe leczenie, choroba może przekształcić się w postać przewlekłą i być już w dorosłym życiu z przewlekłymi ogniskami. Ponadto, jeśli nie wyleczysz zapalenia ucha środkowego w okresie niemowlęcym, może to spowodować częściową utratę słuchu, a to z kolei prowadzi do opóźnienia rozwoju umysłowego dziecka.

Profilaktyka zapalenia ucha środkowego

Zapobieganie obejmuje zapobieganie takim sytuacjom, jak hipotermia ciała, przede wszystkim obszar ucha, wnikanie brudnej wody do obszaru kanału słuchowego. Konieczne jest terminowe leczenie chorób zapalnych górnych dróg oddechowych, takich jak zapalenie zatok, zapalenie zatok, zapalenie migdałków i zapalenie gardła. Podczas kąpieli zaleca się stosowanie czapki, a po przebywaniu w wodzie należy całkowicie oczyścić kanał słuchowy z wody. W zimnym i wilgotnym okresie roku przy wychodzeniu zaleca się nosić kapelusz.

Zewnętrzne zapalenie ucha środkowego. Przyczyny, objawy i leczenie choroby

Witryna zawiera podstawowe informacje. Odpowiednia diagnoza i leczenie choroby są możliwe pod nadzorem sumiennego lekarza.

Zewnętrzne zapalenie ucha środkowego - zapalenie ucha zewnętrznego, składające się z małżowiny usznej, zewnętrznego przewodu słuchowego, błony bębenkowej. Najczęściej choroba jest wywoływana przez bakterie, chociaż istnieją inne powody.

Według oficjalnych statystyk, ostre zapalenie ucha zewnętrznego jest przenoszone rocznie przez 4 do 5 osób na 1000 ludności na całym świecie. Od 3% do 5% osób cierpi na przewlekłą postać choroby. Zapalenie ucha zewnętrznego jest powszechne wśród mieszkańców wszystkich krajów. W ciepłym i wilgotnym klimacie częstość występowania jest wyższa. Ludzie z wąskim kanałem słuchowym są bardziej podatni na zapalenie ucha.

Choroba dotyka równie często mężczyzn i kobiety. Szczyt występowania występuje w dzieciństwie - od 7 do 12 lat. Wynika to z cech anatomicznych struktury ucha dziecka i niedoskonałości mechanizmów obronnych.

Zapalenie ucha środkowego jest chorobą zawodową dla nurków, pływaków i innych osób, których woda często dostaje się do kanału słuchowego.

Anatomiczne cechy zewnętrznego przewodu słuchowego

Organ ludzkiego słuchu składa się z trzech części: ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego.

Struktura ucha zewnętrznego:

  • Auricle. To chrząstka pokryta skórą. Jedyną częścią małżowiny usznej pozbawionej chrząstki jest płat. W jego grubości jest tkanka tłuszczowa. Przedsionek przymocowany jest do czaszki więzadłami i mięśniami za stawem skroniowo-żuchwowym. Ma charakterystyczny kształt, na jego dnie znajduje się otwór prowadzący do zewnętrznego kanału słuchowego. W skórze wokół niej znajduje się wiele gruczołów łojowych, pokryte są włosami szczególnie silnie rozwiniętymi u osób starszych. Pełnią funkcję ochronną.
  • Zewnętrzny kanał słuchowy. Łączy zewnętrzny otwór w małżowinie, z jamą ucha środkowego (wnęka bębna). Jest to kanał o długości 2,5 cm, szerokości 0,7–1,0 cm, w części początkowej ślinianka przyuszna znajduje się pod kanałem. Stwarza to warunki do rozprzestrzeniania się infekcji z gruczołu do ucha z przyusznicą i od ucha do tkanki gruczołu podczas zapalenia ucha. 2/3 zewnętrznego kanału słuchowego znajduje się w grubości kości skroniowej czaszki. Tutaj kanał ma najwęższą część - przesmyk. Na powierzchni skóry wewnątrz przejścia znajduje się wiele gruczołów włosowych, łojowych i siarkowych (które w istocie są również zmodyfikowanymi gruczołami łojowymi). Wytwarzają sekret, który łączy się z martwymi komórkami skóry i tworzy woskowinę. Ten ostatni przyczynia się do usuwania patogenów i ciał obcych z ucha. Podczas żucia pokarmu następuje ewakuacja woskowiny z kanału słuchowego. Jeśli proces ten zostanie przerwany, zatyczka do uszu zostanie uformowana, naturalne mechanizmy obronne zostaną naruszone.
  • Błona bębenkowa oddziela ucho zewnętrzne od środka (jama bębenkowa). Uczestniczy w przewodzeniu dźwięku, a podczas infekcji służy jako bariera mechaniczna.

Cechy ucha dziecka, zwiększające prawdopodobieństwo rozwoju zapalenia ucha środkowego w porównaniu z dorosłymi:

  • Niedoskonałe mechanizmy obronne. Odporność dziecka nadal kształtuje się po urodzeniu, nie może zapewnić pełnej ochrony.
  • Ucho dziecka ma pewne cechy anatomiczne. Zewnętrzny przewód słuchowy jest krótszy i ma wygląd szczeliny.
  • Skóra ucha u dzieci jest delikatniejsza, łatwiej ją uszkodzić podczas czyszczenia uszu i drapania.
  • Przyczyny zapalenia ucha zewnętrznego

    Niewłaściwa higiena ucha zewnętrznego:

    • Brak troski o małżowiny uszne. Wskazane jest, aby codziennie myć je mydłem, wycierając je ręcznikiem. W przeciwnym razie będą gromadzić brud, co zwiększa ryzyko rozwoju zakażenia. Dzieci pierwszego roku życia wycierają uszy specjalnymi wilgotnymi chusteczkami i wacikami.
    • Nadmierne czyszczenie zewnętrznych kanałów słuchowych. Regularne oczyszczanie uszu bawełnianym wacikiem pomaga usunąć pozostałości woskowiny i brudu. Nie można tego jednak zrobić zbyt często, w przeciwnym razie wzrasta prawdopodobieństwo powstawania zatyczek siarki i zewnętrznego zapalenia ucha. Wystarczy 1-2 razy w tygodniu.
    • Niewłaściwe czyszczenie kanałów słuchowych. Dorośli często robią to z zapałkami, metalowymi przedmiotami (tępe końce cerowania, igły dziewiarskie), wykałaczkami. Prowadzi to do urazów skóry i penetracji infekcji. Patogenne bakterie mogą przedostać się do ucha z przedmiotów. Do czyszczenia uszu dopuszczalne jest stosowanie wyłącznie specjalnych wacików bawełnianych. U dzieci w wieku poniżej jednego roku ich uszy są czyszczone tylko wiciami bawełnianymi, w tym wieku nie można używać twardych pałeczek.
    • Zbyt głębokie szczotkowanie ucha. Uformowana woskowina stopniowo przesuwa się w kierunku zewnętrznego otworu i gromadzi się w jego pobliżu w postaci małego obrzeża. Dlatego nie ma sensu szczotkować uszu osoby dorosłej głębiej niż 1 cm - zwiększa to tylko ryzyko przenoszenia infekcji.

    Uszkodzenie woskowiny:

    • Przy niewystarczającym uwalnianiu woskowiny zmniejsza się naturalny mechanizm ochronny ucha. W końcu siarka aktywnie uczestniczy w usuwaniu patogenów z zewnętrznego kanału słuchowego.
    • Gdy występuje nadmiar woskowiny i naruszenie jej eliminacji, zaburzone jest również oczyszczanie ucha, tworzą się korki siarkowe, wzrasta ryzyko infekcji.

    Spożycie ciał obcych i wody do uszu:

    • Ciała obce uwięzione w zewnętrznym kanale słuchowym, ranią skórę, powodują podrażnienie, obrzęk. Tworzone są warunki wejścia infekcji.
    • Wraz z wodą patogeny są wprowadzane do ucha, tworząc korzystne środowisko dla ich reprodukcji. Wydzielanie i ochrona siarki są osłabione.

    Zmniejszone reakcje odpornościowe i obronne:

    • hipotermia, wpływ na ucho silnego zimnego wiatru;
    • przewlekłe i ciężkie choroby, które prowadzą do wyczerpania sił odpornościowych;
    • częste infekcje;
    • stany niedoboru odporności: AIDS, wrodzone wady odporności.

    Choroby zakaźne sąsiednich narządów (wtórne zapalenie ucha):

    • Zakażenia skóry: czyrak, karbunc itp. Czynniki chorobotwórcze mogą dostać się do ucha z krost na przylegającej skórze.
    • Świnka jest stanem zapalnym ślinianki ślinianki przyusznej.

    Akceptacja niektórych leków:

    • Leki immunosupresyjne i cytostatyki są lekami hamującymi odporność. Przy ich długotrwałym stosowaniu zwiększa ryzyko zapalenia ucha środkowego i innych chorób zakaźnych.
    • Niewłaściwe stosowanie antybiotyków przez długi czas i wysokie dawki mogą prowadzić do grzybiczego zapalenia ucha zewnętrznego. Dotyczy to zarówno tabletek z zastrzykami, jak i kremów przeciwbakteryjnych, maści stosowanych w okolicy ucha.

    Choroby dermatologiczne

    W egzemie i innych chorobach skóry proces może wpływać na obszar wokół ucha. W tym przypadku lekarz może ustalić diagnozę zewnętrznego niezakaźnego zapalenia ucha środkowego.

    Objawy zapalenia ucha zewnętrznego

    Czyraki kanału słuchowego

    Gotować - ropne zapalenie, ekscytujący gruczoł łojowy lub mieszek włosowy. Może wystąpić tylko w zewnętrznej części przewodu słuchowego, ponieważ w środku nie ma włosów i gruczołów łojowych.

    Objawy węża z kanału słuchowego zewnętrznego:

    • Ostry silny ból ucha, który daje szczęce, szyję, rozciąga się na całą głowę.
    • Zwiększony ból podczas żucia, zaciśnięcie małżowiny usznej na boku lub naciśnięcie w obszarze zewnętrznego otworu kanału słuchowego.
    • Zwiększona temperatura ciała - nie wszyscy pacjenci.
    • Ogólne upośledzenie samopoczucia - nie wszyscy pacjenci mogą być wyrażone w różnym stopniu.
    W dniach 5-7 dnia, pod wpływem leczenia lub niezależnie, czyrak jest otwarty. Z ucha stoi ropa. Stan pacjenta natychmiast poprawia się, ból przestaje się niepokoić. Uzdrowienie przychodzi.

    Furun ucha może być objawem choroby ogólnoustrojowej - furunculosis. W takim przypadku czyraki pojawiają się okresowo na różnych częściach ciała. Zwykle furunculosis rozwija się wraz ze zmniejszeniem odporności.

    Rozproszone zapalenie ucha zewnętrznego

    Rozlane zapalenie ucha zewnętrznego - ropny proces zapalny, który rozciąga się na cały zewnętrzny przewód słuchowy, przechwytuje warstwę podskórną, może wpływać na błonę bębenkową.

    Objawy ostrego rozlanego zewnętrznego zapalenia ucha środkowego:

    • swędzenie w uchu;
    • bolesność po naciśnięciu w obszarze zewnętrznego otworu kanału słuchowego;
    • obrzęk ucha, zwężenie zewnętrznego otworu kanału słuchowego;
    • wypływ ropy z ucha;
    • gorączka, ogólne zaburzenia.
    W przewlekłym rozlanym zapaleniu ucha zewnętrznego objawy są łagodne, praktycznie nieobecne. Pacjent odczuwa dyskomfort w uchu.

    W przypadku zewnętrznego zapalenia ucha słuch nie jest osłabiony. To jest jego główna różnica w stosunku do zapalenia ucha środkowego, w którym dotyka się jamy bębenkowej.

    Erysipelas ucha

    Erysipelas ucha (róży) jest szczególnym rodzajem bakteryjnego zapalenia ucha wywołanego przez bakterie paciorkowcowe.

    Objawy różności ucha:

    • silny ból, swędzenie ucha;
    • obrzęk skóry w uchu;
    • zaczerwienienie skóry: ma wyraźne kontury, często chwyta płat;
    • zwiększona temperatura skóry w obszarze zapalenia;
    • tworzenie pęcherzyków z przezroczystą zawartością na skórze odnotowuje się tylko w niektórych przypadkach;
    • wzrost temperatury ciała do 39 - 40 ° C;
    • dreszcze, ból głowy, ogólne złe samopoczucie.
    W łagodnych przypadkach, z ostrym przebiegiem choroby i terminowym leczeniem, powrót do zdrowia następuje po 3 do 5 dniach. W ciężkich przypadkach ten rodzaj zewnętrznego zapalenia ucha nabiera przewlekłego przebiegu falistego.

    Są okresy poprawy, po których następują nowe nawroty.

    Otomikoza

    Otomikozy - choroby zapalne uszu wywołane przez grzyby, najczęściej należące do rodzaju Aspergillus lub Candida. Często kombinacja grzybów i bakterii, takich jak Candida i Staphylococcus aureus, jest wykrywana podczas zapalenia ucha zewnętrznego.

    Oznaki infekcji grzybiczej ucha zewnętrznego:

    • Wszystkie objawy wzrastają stopniowo, gdy grzyb wrasta w skórę i gromadzi toksyny.
    • Świąd i ból w uchu. Pacjent może czuć się tak, jakby w zewnętrznym kanale słuchowym znajdowało się jakieś ciało obce.
    • Uczucie zatłoczenia.
    • Szumy uszne.
    • Bóle głowy po dotkniętej stronie.
    • Folie i skorupy na skórze małżowiny usznej - zwykle powstają, gdy dotknięte są grzyby z rodzaju Candida.
    • Wyładowanie z uszu o różnych kolorach i fakturach, w zależności od rodzaju grzyba.

    Perichondritis małżowiny usznej

    Owrzodzenie perichondritis jest rodzajem zapalenia ucha zewnętrznego, w którym dotyka się perichondrium (skorupa chrząstki ucha) i skóry ucha. Zazwyczaj przyczyną perichondritis jest uraz uszu, po którym zakażenie zostało przeprowadzone.

    Objawy:

    • Ból w uchu lub w okolicy kanału słuchowego.
    • Obrzęk ucha. Rozprzestrzenia się w uchu, chwyta płat.
    • Przeciążenie ropy w małżowinie. Podczas badania dotykowego wyczuwalna jest wnęka z płynem. Zwykle ten objaw występuje po kilku dniach, gdy tkanka ucha się topi.
    • Wzrost bólu. Dotknięcie ucha staje się bardzo bolesne.
    • Zwiększona temperatura ciała, ogólne złe samopoczucie.
    Jeśli nieleczone, perichondritis prowadzi do ropnej fuzji części małżowiny usznej. Powstają blizny, ucho kurczy się, kurczy i staje się brzydkie. Jego pojawienie się otrzymało w medycynie symboliczną nazwę „ucho wojownika”, ponieważ obrażenia najczęściej występują u sportowców uprawiających różne rodzaje zapasów.

    Diagnoza zapalenia ucha zewnętrznego

    Otolaryngolog (specjalista od laryngologii) zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem zewnętrznego zapalenia ucha. Najpierw lekarz bada skórę w uchu, naciska w różnych miejscach, sprawdza ból.

    Badania i testy, które mogą być przepisane przez lekarza w przypadku podejrzenia zapalenia ucha zewnętrznego