Rozlana pneumoskleroza

Rozlana pneumosclerosis - wtórne zmiany w miąższu płucnym, charakteryzujące się jego zagęszczeniem z powodu rozwoju tkanki łącznej i znacznego spadku powierzchni oddechowej jednego lub obu płuc. Rozlanej pneumosklerozie towarzyszy ciężka wentylacja i niewydolność oddechowa: duszność, ból w klatce piersiowej, kaszel, sinice skóry, zmęczenie. Diagnoza obejmuje radiografię i tomografię płuc, a także badanie funkcji oddechowych. Leczenie rozlanej pneumosklerozy składa się z leku (glukokortykoidy, leki rozszerzające oskrzela, glikozydy nasercowe) i wsparcia nielekowego (terapia tlenowa, masaż, terapia ruchowa).

Rozlana pneumoskleroza

Rozproszona stwardnienie płuc jest wynikiem różnych procesów patologicznych, które powodują wzrost elementów tkanki łącznej w płucach, wypierając normalnie funkcjonującą tkankę płucną i zaburzając wymianę gazową. W strukturze pneumosklerozy postać rozproszona i ogniskowa występuje w mniej więcej równych częściach. Jeśli jednak ogniskowa stwardnienie płuc nie powoduje klinicznie istotnego upośledzenia czynności płuc, wówczas rozproszona może prowadzić do rozwoju hipoksemii tętniczej, przewlekłej niewydolności oddechowej, serca płuc i innych powikłań powodujących niepełnosprawność. Najważniejszym zadaniem pulmonologii jest ograniczenie postępu procesów patologicznych w płucach, zapobieganie niepełnosprawności i namacalna poprawa jakości życia pacjentów z rozlanym zwłóknieniem płuc.

Klasyfikacja rozlanej pneumosklerozy

Stwardnienie płuc jest zwykle klasyfikowane na podstawie kryteriów etiologicznych, patogenetycznych i patologicznych. W zależności od istotnego czynnika przyczynowego rozróżnia się następujące typy rozlanej pneumosklerozy: zakaźne (niespecyficzne, swoiste i pourazowe), toksyczne, pneumonogoniczne, alergiczne (egzogenne i endogenne), dysplastyczne, dystroficzne i sercowo-naczyniowe. Każda z tych form i ich bezpośrednie przyczyny zostaną omówione bardziej szczegółowo w następnej sekcji.

Biorąc pod uwagę powiązanie patogenetyczne, rozróżnić rozlaną stwardnienie płuc:

• zapalny (postpneumatyczny, oskrzelowy, bronchogenny, oskrzelikowy, pleurogenny)
• atelektatyczny (jako wynik obturacyjnej niedodmy płuc z ciałami obcymi oskrzeli i guzów oskrzeli, zespół płata środkowego)
• limfogenny (jako konsekwencja limfopletów o genezie kardiogennej lub płucnej)
• odporny (z rozproszonym pęcherzykiem płucnym)

Patologiczna klasyfikacja rozlanej pneumosklerozy obejmuje następujące typy wyładowań: rozproszone pęcherzyki płucne (zwłóknienie płuc), siatkowate limfogenne i miofibrozę tętniczek i oskrzelików. Stwardnienie płuc może wystąpić przy upośledzonej lub restrykcyjnej funkcji wentylacji; z obecnością lub brakiem nadciśnienia płucnego, z jednostronną lub obustronną zmianą płuc.

Przyczyny rozlanej pneumosklerozy

Występowanie niespecyficznej infekcji rozproszonego zwłóknienia związane z przewlekłymi chorobami zapalnymi :. zapalenie płuc (bakteryjne, zasysającą ropnia), zapalenie oskrzeli, itp pomocniczymi, mogą być spowodowane przez uderzenie oskrzeli ciał obcych, uszkodzenia płuc, wraz z masowym gemopnevmotoraksom, zawał płuc.

Specyficzna rozlana pneumoskleroza może wystąpić jako wynik długotrwałego aktualnego grzybiczego zapalenia płuc, echokardiozy płucnej, kiły, inwazji pasożytniczych (amebiaza, toksoplazmoza itp.). W wielu specyficznych czynnikach zakaźnych gruźlica odgrywa szczególną rolę. W tym przypadku rozlana stwardnienie płuc występuje zwykle w wyniku rozsianej gruźlicy płuc, a nieskuteczne leczenie lub dodanie przewlekłego nieswoistego zapalenia oskrzeli przyczynia się do jego progresji.

Toksyczne rozproszone zwłóknienie płuc może być spowodowane ekspozycją na gazy bojowe, zanieczyszczenia przemysłowe, wysokie stężenia tlenu i ozonu, smog, dym papierosowy. Liczy się nie tylko obecność toksycznych substancji w powietrzu, którym oddychamy i ich ekspozycja, ale także indywidualna podatność. Pochodzenie pneumokoniotycznej postaci choroby jest ściśle związane z zawodowymi zmianami płucnymi (pylica płuc), takimi jak krzemica, szpotawa, pylica azbestowa, beryloza itp.

Podstawą rozlanej pneumosklerozy pęcherzykowej jest najczęściej alergiczne włóknienie pęcherzykowe. Egzogenna geneza pęcherzyków płucnych występuje podczas przyjmowania niektórych leków (nitrofuranów, sulfonamidów, metotreksatu itp.), Wdychania zarodników grzybów. Rozwój endogennych pęcherzyków płucnych może być spowodowany patologiami, takimi jak zespół Hammen-Richa, hemosyderoza płucna, śródmiąższowe zapalenie płuc, zespół Goodpasture'a, kolagenoza, sarkoidoza Becka, ziarniniakowatość Wegenera itp.

Dysplastyczna rozlana stwardnienie płuc występuje zwykle u pacjentów z zaburzeniami rozwojowymi płuc (torbielowata hipoplazja), jak również z enzymopatiami (mukowiscydoza, wrodzony niedobór alfa-1-antytrypsyny). Procesy dystroficzne w płucach mogą być spowodowane radiacyjnym zapaleniem płuc lub amyloidozą. Rozlana pneumosclerosis genezy układu sercowo-naczyniowego jest charakterystyczna dla wrodzonych i nabytych wad serca, którym towarzyszy nadciśnienie płucne; zapalenie naczyń występujące z zastawką limfatyczną, jak również zatorowość płucna.

W przypadku rozlanej pneumosklerozy płuca stają się pozbawione powietrza, ubite i zmniejszone objętościowo. Ich normalna struktura zostaje utracona, miąższ pęcherzykowy jest zastępowany na dużym obszarze włóknami kolagenowymi. Obszary zwłóknienia płuc często występują na przemian z obszarami rozedmy płuc. Zmiany twardzinowe w ścianach oskrzeli przerywają ich elastyczność i funkcję wydzielniczą gruczołów, co przyczynia się do rozwoju i utrzymania procesu zapalnego. Konsekwencją procesów sklerotycznych w naczyniach płucnych staje się nadciśnienie małego krążka krążenia krwi. Sztywność płuc powoduje znaczne zmniejszenie wentylacji płucnej i perfuzji, rozwój hipoksemii tętniczej.

Objawy rozlanej pneumosklerozy

Początkowe stadia rozlanej pneumosklerozy występują bezobjawowo. Duszność początkowo występuje tylko w warunkach wysiłku fizycznego, suchych zmartwień związanych z kaszlem, zazwyczaj rano. W przyszłości zadyszka postępuje i jest określana już w spoczynku, kaszel staje się trwały, trwały, wzrasta wraz z wymuszonym oddychaniem. W procesach zakaźnych może wystąpić kliniczne ropne zapalenie oskrzeli.

Pacjenci zauważyli ból w klatce piersiowej, skarżyli się na utratę wagi, zawroty głowy, zmęczenie i bezprzyczynowe osłabienie. Z powodu hipoksemii tętniczej skóra nabiera sinawego odcienia, aw wyniku przewlekłej niewydolności oddechowej powstają „palce Hipokratesa” (objaw „pałeczek perkusyjnych”). Poważne zniekształcenie klatki piersiowej, cofnięcie przestrzeni międzyżebrowych, przemieszczenie śródpiersia w kierunku zmiany wskazuje na rozwój marskości płuc.

Długi przebieg lub zaostrzenia choroby podstawowej przyczyniają się do postępu rozproszonego zwłóknienia płuc, a to z kolei powoduje, że patologia leżąca u podstaw jest cięższa. Im większa objętość niefunkcjonującej tkanki płucnej, tym ostrzejszy jest objaw pneumosklerozy.

Diagnoza rozlanej pneumosklerozy

Niezwykle ważne w diagnostyce rozlanej pneumosklerozy są wyniki badań rentgenowskich, funkcjonalnych i morfologicznych płuc. Jednak już przy pierwszej konsultacji z pulmonologiem można zidentyfikować czynniki ryzyka zmian sklerotycznych w płucach (POChP, zagrożenia zawodowe, kolagenoza itp.), Jak również charakterystyczne objawy niewydolności oddechowej (duszność, deformacja palców w kształcie maczugi, sinica). Informacje osłuchowe (twarde oddychanie, suche lub delikatne pęcherzyki powietrza) nie są bardzo pouczające.

Dane rentgenowskie lub tomograficzne płuc są zmienne; odzwierciedlają obraz choroby podstawowej, uzupełnionej faktycznymi objawami rozlanej pneumosklerozy: zmniejszenie wielkości płuc, deformację wzorca płucnego, rozedmę płuc, a czasami - zmiany typu „płuca komórkowego”. Wyszczególnij naturę zmian w oskrzelach i naczyniach krwionośnych, a także wyjaśnij stopień ich częstości, umożliwiając bronchografię i angiopulmonografię. Zgodnie ze scyntygrafią wentylacyjną płuc określa się naruszenie relacji wentylacja-perfuzja.

Metody badania funkcji oddechowych (spirometria, pneumotachografia, pletyzmografia) określają redukcję VAL, wskaźnika Tiffno, naruszenie drożności oskrzeli. W trudnych do zdiagnozowania przypadkach, bronchoskopia z przezskórną biopsją płuc ma decydujące znaczenie. Aby odróżnić rozlaną stwardnienie płuc od innych objawowych chorób oskrzelowo-płucnych (astma, przewlekłe zapalenie oskrzeli), niewydolność serca, układowe zapalenie naczyń pomaga w badaniu morfologicznym biopsji.

Leczenie rozlanego zwłóknienia płuc

Leczenie rozlanej pneumosklerozy rozpoczyna się od wyjaśnienia natury pierwotnej choroby, powodując postępujące zmiany w płucach, maksymalną eliminację lub osłabienie działania czynników egzogennych (alergicznych, toksycznych itp.). W przypadku zaostrzenia procesów zakaźnych i zapalnych w płucach przeprowadza się leczenie przeciwbakteryjne, mukolityczne i wykrztuśne, płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe, inhalację. W przypadku duszności zaleca się leki rozszerzające oskrzela.

Wobec braku specyficznego leczenia rozlanej pneumosklerozy, pacjenci przyjmują niskie dawki glikokortykosteroidów i penicylaminy w połączeniu z angioprotektorami, witaminami B6 i E. W przypadku niewydolności serca przepisuje się glukozydy nasercowe i preparaty potasu. Oprócz terapii lekowej stosuje się metody fizjoterapii (USG, UHF, diatermia na klatce piersiowej), tlenoterapia. Pacjentom zaleca się ćwiczenia oddechowe, terapię wysiłkową, masaż klatki piersiowej.

Rokowanie i zapobieganie rozlanej pneumosclerosis

Na tym etapie powrót do zdrowia po rozlanej pneumosklerozie jest niemożliwy, a zmiany morfologiczne zachodzące w płucach są nieodwracalne. Wszystkie środki terapeutyczne i profilaktyczne mogą jedynie spowolnić postęp zmian sklerotycznych, pomóc w osiągnięciu akceptowalnej jakości życia i przedłużyć aktywność na 10-15 lat. Wynik rozlanej pneumosklerozy zależy od ciężkości choroby podstawowej i szybkości progresji zmian twardzinowych w płucach. Niekorzystnym znakiem prognostycznym jest tworzenie się serca płucnego. Śmierć pacjentów często występuje z powodu infekcji bakteryjnej, pneumomikozy i gruźlicy.

Aby zapobiec rozlanej pneumosklerozie, zaleca się wykluczenie kontaktu z substancjami pneumotoksycznymi i czynnikami alergizującymi, przeprowadzenie terminowego i racjonalnego leczenia zakażeń płuc i niezakaźnych zmian chorobowych w płucach, przestrzeganie zasad bezpieczeństwa produkcji oraz ostrożne stosowanie leków.

Rozproszona stwardnienie płuc - co to jest, jak i co jest leczone?

Rozlana pneumoskleroza jest procesem patologicznym o rozproszonym charakterze zmiany chorobowej (płat, jeden, dwa płuca). Charakteryzuje się wymianą tkanki płucnej grubą tkanką łączną, zmniejszając w ten sposób powierzchnię oddechową płuc, co zapobiega odpowiedniej wymianie gazu. Płuca tracą powietrzność, są ubite i zmniejszone. Choroba jest bardziej podatna na populację męską.

Powody

• Choroby zakaźne i grzybicze, którym towarzyszy zapalenie tkanki płuc i opłucnej (zapalenie płuc, zapalenie opłucnej, gruźlica, grzybica).
• Rany i obrażenia klatki piersiowej.
• Przewlekłe choroby obturacyjne powodujące rozedmę płuc lub przewlekłe zapalenie oskrzeli.
• Zapalenie pęcherzyków płucnych - zapalenie pęcherzyków płucnych.
• Zmiany ziarniniakowe ściany naczyń włosowatych płuc.
• Aspiracja treści żołądkowej (pozostałości żywności, sok żołądkowy). Powoduje to rozległe poparzenie tkanki płucnej kwasem solnym.
• Choroby układu krążenia, które mogą prowadzić do zastoju krwi w płucach (wady zastawki mitralnej).
• Pylica płuc to grupa chorób zawodowych spowodowanych wdychaniem pyłów przemysłowych, gazów, chemikaliów.
• Miażdżyca tętnic płucnych.

Znaki

Lista objawów typowych dla rozlanej pneumosklerozy:

• Duszność, która na początku choroby niepokoi się tylko podczas wysiłku fizycznego, ale w miarę postępu procesu można ją zaobserwować w spoczynku. Duszność wyrażona podczas wdechu.
• Suchy kaszel, nie przynosi ulgi.
• Bolący ból w klatce piersiowej.
• Ogólne osłabienie, zmęczenie, zawroty głowy.
• Sinica (sinica) skóry.
• Zmiany w paliczkach dystalnych (paznokciowych), które gęstnieją i przybierają postać „pałeczek perkusyjnych”, a paznokcie przypominają „okulary do zegarków”. Wynika to z upośledzonego mikrokrążenia w obszarze łożyska paznokcia z powodu niedotlenienia (brak tlenu).

Diagnostyka

Pokazuje stopień naruszenia relacji wentylacja-perfuzja.

• Badanie funkcji oddechowych:
• spirografia
• pneumotachografia
• pletyzmografia

Pozwala ocenić pojemność życiową płuc, wskaźnik Tiffno (ocena drożności oskrzeli), ton małych naczyń i stopień przepływu krwi w nich.

• Bronchoskopia i przezskórna biopsja płuc.

Pomoc w przypadkach trudnych diagnostycznie.

• Badanie morfologii biopsji płuc.

Przeprowadzone w celu diagnostyki różnicowej z chorobami takimi jak: astma oskrzelowa, przewlekłe zapalenie oskrzeli, niewydolność serca, układowe zapalenie naczyń.

Jak leczyć

Leczenie rozlanego włóknienia płucnego należy rozpocząć od:

• Usuwanie zewnętrznych niekorzystnych czynników (palenie, zagrożenia zawodowe).
• Leczenie choroby podstawowej, która spowodowała chorobę.

W przypadku uporczywego procesu zapalnego, przeciwzapalnego, przeciwbakteryjnego, wykrztuśnego, mukolitycznego (rozrzedzająca plwocina), leczone są leki rozszerzające oskrzela.

• Płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe - bronchoskopia terapeutyczna, w celu poprawy drożności drzewa oskrzelowego.
• Glikozydy nasercowe i leki potasowe - na niewydolność serca.
• Glukokortykoidy - na czynniki alergiczne.
• Terapeutyczne ćwiczenia oddechowe.
• Masaż klatki piersiowej.
• Oxygenoterapia.
• Komórki macierzyste jako innowacja w leczeniu. Metoda prowadzi do przywrócenia struktury tkanki płucnej.
• Operacja - usunięcie części zaatakowanego narządu.
• Przeszczep płuc - z rozległymi zmianami rozproszonymi.

Prognoza

Umiarkowana postać choroby jest uleczalna, w większości przypadków istnieje pozytywny trend, jeśli zostanie wykryty na czas.

Znacznie gorzej, gdy ujawnia się rozlana pneumosclerosis. W tym przypadku pomoże tylko przeszczep płuc. Trudna jest także rozlana śródmiąższowa miażdżyca płuc, która celowo wpływa na ściany pęcherzyków i normalną tkankę łączną płuc.

Inną groźną konsekwencją jest rozwój „serca płucnego”. Pacjenci umierają z powodu wtórnego zakażenia bakteryjnego, niewydolności serca i układu oddechowego. Wynik zależy od wielu czynników: wieku, ciężkości choroby podstawowej, rezerwowej zdolności organizmu, właściwego leczenia od pacjenta.

Pylica płuc: przyczyny, objawy i leczenie

Wielu starszych ludzi jest zainteresowanych diagnozowaniem tak rzadkiej choroby: pneumosklerozy płuc - co to jest? Obecnie choroba staje się coraz bardziej powszechna w identyfikowaniu lekarzy, nie tylko u osób starszych, ale także w młodszym pokoleniu.

Czym jest pneumoskleroza? Jest to powikłanie pacjenta na tle innych chorób oskrzelowo-płucnych lub sercowo-naczyniowych.

Stwardnienie płuc jest uważane za proces patologiczny, niewydolność funkcji układu oddechowego, zastępowanie zdrowej tkanki w płucach przez łącznik. Jest to rodzaj komplikacji już postępującej patologii, gdy proces zastępowania miąższu płucnego przez niedziałającą tkankę łączną staje się nieodwracalny. W miarę wzrostu tkanki łącznej płuca ulegają całkowitemu odkształceniu, są ubite i pomarszczone. Patologia prowadzi do zmniejszenia rozmiaru tkanki płucnej, braku wentylacji w płucach.

Najczęściej chorobę rozpoznaje się po badaniu USG u mężczyzn w wieku 50–55 lat. Choroba nieuchronnie prowadzi do niepełnosprawności, a nawet śmierci, jeśli nie podejmiesz środków nadzwyczajnych i nie będziesz szukać pomocy u pulmonologa. W celu ratowania życia konieczne jest pilne przywrócenie funkcji aparatu oddechowego w celu normalizacji oddychania. Pacjent jest hospitalizowany w celu monitorowania stanu pacjenta w klinice.

Stwardnienie płuc według typu

Wraz ze stwardnieniem płuc występuje całkowite lub częściowe zastąpienie miąższu płucnego i naczyń oskrzelowych tkanką łączną. Ponadto jest możliwe:

• przemieszczenie śródpiersia w bok;
• stwardnienie miąższu;
• patologiczne zmiany w płucach;
• przemiana tkanki powietrznej w łącznik.

Od tego, jak bardzo rozprzestrzeniła się pneumoskleroza, rozróżniają między ograniczoną (lokalną, ogniskową) i rozproszoną.

W przypadku ograniczonej stwardnienia płuc, oddzielna część miąższu płucnego jest zagęszczona, jedna z płuc ma zmniejszoną objętość. Przy ograniczonym zwłóknieniu płuc obserwuje się sztywność i spadek jakości wentylacji płuc.

W przypadku ogniskowej pneumosklerozy wygląd tkanki płucnej staje się podobny do surowego mięsa. Mikroskopowo, w procesie diagnostyki, obserwuje się ropienie w płucach, nagromadzenie wysięku włóknistego.

W rozlanej stwardnieniu płuc występuje tylko jedno płuco lub oba z nich, podczas gdy tkanka płuc jest pogrubiona, ich objętość jest zmniejszona, ich struktury są zaburzone i nienormalne.

W zależności od stopnia uszkodzenia struktur płuc, możliwy jest rozwój okołoskrzelowej, okołonaczyniowej lub śródmiąższowej pneumosklerozy.

Zgodnie z etiologią rozwoju, występują dyscirculatory, postnecrotic pneumosclerosis w wyniku zmian dystroficznych i procesów zapalnych w płucach.

Przyczyny rozwoju choroby

Z reguły zwłóknienie płucne jest powikłaniem na tle już istniejącej choroby oskrzelowo-płucnej. Zapalenie płuc, zakażenie gruźlicze lub wirusowe, zapalenie oskrzeli, pylica płuc, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, ziarniniakowatość może to wywołać.

Przyczynami pneumosklerozy mogą być:

• nieleczony proces zapalny w płucach;
• gronkowcowe zapalenie płuc, które może prowadzić do martwicy tkanek miąższu, wzrostu tkanki włóknistej;
• gruźlica na tle bliznowacenia tkanek, powstawania rozedmy płuc i jamy powietrznej;
• przewlekłe zapalenie oskrzeli, które może prowadzić do rozproszonych zmian;
• zapalenie mięśnia sercowego serca, które może prowadzić do rozwoju rozlanej pneumosklerozy;
• zwężenie zastawki mitralnej, prowadzące do upośledzenia hemodynamiki w układzie małego krążka krążenia krwi, niewydolności serca, rozwoju kardiogennej postaci choroby
• blokada tętnicy płucnej;
• zatorowość płucna.

Ponadto chorobę może wywołać:

• silna ekspozycja na promieniowanie prowadzi do rozwoju rozproszonej formy;
• przyjmowanie wielu leków toksycznych lub psychotropowych, które mogą zmniejszyć aktywność immunologiczną organizmu;
• gronkowcowe zapalenie płuc;
• ropień płuc, prowadzący do proliferacji tkanki włóknistej;
• niewydolność lewej komory serca, prowadząca do osocza krwi w pocie w tkance płucnej, rozwój kardiogennej postaci pneumosklerozy.

Niezależnie od etiologii choroby, wentylacja płuc, zdolność do drenażu oskrzeli i krążenie krwi są upośledzone. Pęcherzyki ulegają największemu zniszczeniu i są zmodyfikowane pod względem struktury. Wszystkie funkcjonujące struktury w miąższu płuc są zastępowane przez tkankę łączną. Stan ten zagraża życiu.

Objawy i objawy choroby

Bez diagnostyki trudno jest rozpoznać chorobę, ponieważ objawy kliniczne są podobne do zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc lub gruźlicy płuc. Specyficzne objawy zależą bezpośrednio od postaci choroby, stopnia zastąpienia tkanki w miąższu płuc.

Jeśli jest miejsce, które należy ograniczyć do zwłóknienia płuc, objawy są zwykle niewielkie.

Jeśli wykryta zostanie rozlana stwardnienie płuc, objawy kliniczne są bardziej wyraźne. Pacjent cierpi:

• duszność;
• ból w klatce piersiowej;
• odkrztuszanie plwociny;
• zwiększone zmęczenie;
• pojawienie się sinicy na błonach śluzowych skóry;
• ciężka słabość;
• ataki zawrotów głowy;
• bóle głowy;
• ostra utrata wagi;
• modyfikacje paliczków palców.

Podczas przeprowadzania ultradźwięków dochodzi do deformacji klatki piersiowej. Podczas wykonywania metody osłuchiwania zaobserwowano:

• suchy drobny świszczący oddech w płucach;
• kołatanie serca;
• pusta klatka piersiowa z rozwojem ograniczonego zwłóknienia płuc;
• duszność nawet w spoczynku z rozproszoną postacią choroby;
• rozproszona sinica;
• osłabienie oddychania pęcherzykowego;
• zwiększone płytkie oddychanie podczas rozwoju ropnego rozlanego zwłóknienia płuc.

Patologia nieuchronnie prowadzi do nieprawidłowego funkcjonowania płuc, pogorszenia jakości życia pacjenta, rozwoju niewydolności krążeniowo-oddechowej, a nawet śmierci w przypadku wtórnego zakażenia wirusowego lub bakteryjnego.

Diagnoza choroby

Główną orientacyjną metodą diagnozowania stwardnienia płuc jest prześwietlenie płuc, które może wykryć stopień uszkodzenia oskrzeli, dokładną lokalizację procesu zapalnego. Dodatkowo można dodatkowo przeprowadzić następujące badania:

• MRI;
• tomografia;
• bronchografia;
• badania fizjologiczne nad wykrywaniem wspólnej patologii;
• Promienie rentgenowskie w celu wyjaśnienia diagnozy, określenia zmian w strukturach i naturze zmiany w płucach;
• bronchoskopia;
• spirometria w celu określenia stopnia zwężenia płatów płucnych, naruszenia drożności oskrzeli w oskrzelach.

Możliwe jest pobranie wymazów z oskrzeli w celu zidentyfikowania aktywności rozwoju procesu patologicznego.

Leczenie pneumosklerozy

Leczenie pneumosklerozy powinno się rozpocząć od wyeliminowania procesu zapalnego i pierwotnej choroby, która doprowadziła do rozwoju stwardnienia płuc.

Jeśli choroba jest wywołana zapaleniem płuc lub zapaleniem oskrzeli, leczenie jest lecznicze, z powołaniem leków przeciwzapalnych, przeciwbakteryjnych, wykrztuśnych. Dodatkowo pokazuje terapeutyczne ćwiczenia oddechowe z obciążeniem mięśni płuc, serca.

Pacjentom zaleca się więcej pływania, twardnienie ciała, ćwiczenia oddechowe.

W ciężkich przypadkach, gdy objawy są w pełni widoczne, możliwe jest przeprowadzenie operacji chirurgicznej w celu usunięcia dotkniętej chorobą części płuc.

Głównym celem leczenia jest zatrzymanie przyczyn i czynników, które doprowadziły do ​​choroby, jak również istniejących nieprzyjemnych objawów. W obecności silnego kaszlu przepisywane są leki wykrztuśne i rozszerzające oskrzela. Z zatory w płucach jest drenaż.

Leczenie jest skomplikowane, z mianowaniem diuretyków, glikokortykosteroidów, glikozydów nasercowych z postacią kardiomiopatyczną choroby.

Jeśli ujawni się niewydolność płucna, zostanie pokazane, że przeprowadzają:

• jonoforeza;
• ultradźwięki;
• inductothermy odsłaniając klatkę piersiową;
• promieniowanie ultrafioletowe;
• tlenoterapia w celu nasycenia płuc tlenem.

Jeśli w miąższu płuc obserwuje się ropienie, wówczas można zastosować radykalną metodę chirurgiczną do wycięcia tkanki włóknistej razem z pobliskimi obszarami dotkniętymi chorobą.

W leczeniu stwardnienia rozsianego nie można stosować środków ludowych. Mogą tylko pogorszyć przebieg choroby, wywołać poważne komplikacje.

Pacjentom zaleca się stosowanie gotowanej cebuli, aloesu, miodu, suszonych owoców na pusty żołądek, aby zmniejszyć przekrwienie płuc, pić czerwone wino, wziąć eukaliptus, nalewkę tymiankową.

Zapobieganie

Aby temu zapobiec, ważne jest:

• terminowo leczyć przeziębienia choroby oskrzelowo-pozakaźne i niezakaźne;
• rzucić palenie;
• wyeliminować wszelkie czynniki wytrącające, które mogą prowadzić do rozwoju choroby;
• unikaj kontaktu z toksycznymi lekami podczas pracy w niebezpiecznej produkcji, zmień rodzaj działalności;
• być aktywnym w sporcie;
• przeprowadzać procedury hartowania;
• oddychaj świeżym powietrzem lasu;
• leczyć w czasie ARVI;
• monitorować układ oddechowy;
• wyposażyć ciało w tlen;
• Uzupełnij wszystkie funkcje płuc o istotne elementy.

Jeśli nie leczysz choroby na czas, co może prowadzić do stwardnienia płuc, nie możesz uniknąć:

• zmiany morfologiczne w pęcherzykach;
• pogrubienie płuc i łożyska naczyniowego;
• upośledzona wentylacja płuc;
• rozwój niewydolności krążeniowo-oddechowej, rozedma płuc.

Tylko terminowa diagnoza i leczenie wyeliminują chorobę, osiągną stabilną i przedłużoną remisję. W przypadku rozległych uszkodzeń tkanki płucnej, wymiany miąższu na tkankę łączną i przystąpienia do wtórnej infekcji, wszystko może zakończyć się tylko śmiercią.

Rozlana pneumoskleroza

Rozlana pneumoskleroza płuc jest wywoływana przez gruźlicę, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli lub rozwija się z zastojem żylnym z chorobą serca. Rozpoznanie płucnego zwłóknienia płuc wykonuje się w przypadku proliferacji tkanek łącznych w płucach. Główne funkcje narządu są naruszone i rozwija się proces chorobowy.

Przyczyny rozwoju

Przyczyną choroby może być:

• zaniedbane zapalenie opłucnej,
• porażka miąższu płuc,
• nieleczona gruźlica
• przewlekłe zapalenie oskrzeli,
• przewlekłe zapalenie płuc,
• przewlekłe przekrwienie żylne z wadami serca.

Częste przypadki takich powikłań i urazów klatki piersiowej. Czynnik ryzyka obejmuje osoby z predyspozycją dziedziczną.

Późne i złe leczenie powoduje komplikacje w płucach. Każda z wyżej wymienionych chorób wymaga wykwalifikowanej terapii przeciwzapalnej.

W przeciwnym razie nie da się uniknąć procesu patologicznego. Zaburzenia hemodynamiczne w układzie krążenia powodują uszkodzenie narządów wewnętrznych, a wśród nich są płuca.

Obejrzyj film

Co to jest

U zdrowej osoby tkanki łączne w płucach są reprezentowane przez bardzo delikatne włókna. Zdrowa tkanka umiera podczas procesu patologicznego, a na jej miejscu powstają grube blizny.
Cierpienie i oskrzela i naczynia krwionośne.
Ten typ pneumosklerozy jest najczęstszy.

Niewielka duszność w pierwszym okresie zostaje zastąpiona znaczną trudnością w oddychaniu, nawet w spoczynku. Podobnie jak zapalenie płuc w płucach, pacjent obawia się uporczywego kaszlu. Stopniowo zamienia się w przewlekłe.

Główne objawy choroby:

• ogólna słabość
• zmęczenie
• zły sen
• utrata masy ciała
• bolące bóle w stosach komórek.

W miarę postępu choroby rozwijają się różne komplikacje.

Objawy powikłań stwardnienia płuc:

• duszność
• zanik mięśni międzyżebrowych,
• przemieszczenie serca i naczyń krwionośnych w kierunku strony pacjenta.

Stwardnienie płuc i rozedma płuc

Dość często stwardnienie płuc towarzyszy rozedmie płuc.
Nadmiernemu rozdęciu, czyli obrzękowi pęcherzyków płucnych, towarzyszy utrata ich elastyczności.

Rozproszony lub ogniskowy charakter choroby może być spowodowany nadmiernym rozciąganiem mechanicznym.

Połączenie tych dwóch patologii ma charakterystyczne cechy:

• duszność
• niebieska skóra rąk i twarzy
• beczka w kształcie beczki.

Pojemność płuc jest zmniejszona i zależy bezpośrednio od objętości powietrza wchodzącego do nich.

Podstawowe zasady i metody leczenia nie są zbyt skuteczne.

Podobne filmy

Specyficzna diagnoza choroby

Pacjent z podejrzeniem pneumosklerozy płucnej otrzymuje zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej. Najmniejsze zakłócenie aktywności płuc przy użyciu tej metody można określić, nawet jeśli nie ma podejrzenia o rozpoznanie.
Aby wyjaśnić konkretne zmiany chorobowe, lekarze używają:

Badania radiograficzne odzwierciedlają zaburzenia sklerotyczne w płucach. Specjaliści z dużą dokładnością określają rodzaj zwłóknienia płuc, siatkę i pętelkowy wzór na oskrzelach, biorąc pod uwagę deformację płuc.

Bronchogramy pozwalają na badanie procesów patologicznych w oskrzelach, ale nie w takich szczegółach. Absolutna kontrola dodatkowych badań jest konieczna, aby lekarz prowadzący wybrał optymalne metody leczenia.

Co czytać

• ➤ Jakie menu na tydzień składa się na odchudzanie?
• Symptoms Jakie objawy wskazują na obecność tętniaka naczyń mózgowych i jakie jest leczenie tej patologii?
• ➤ Jakie jest leczenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek przepisywanego kobietom?
• Is Co to jest zapobieganie udarom mózgu?

Jak leczyć

Obecnie nie ma wystarczająco skutecznych metod całkowitego wyleczenia choroby. Leczenie rozlanego włóknienia płucnego przeprowadza się etapami. Podstawowym zadaniem lekarzy jest wyeliminowanie głównej przyczyny, czyli choroby podstawowej.

Ważne jest, aby wykluczyć obecność pacjenta w szkodliwym środowisku wypełnionym substancjami toksycznymi. Konieczna jest zmiana zawodu, z czynnikami mechanicznymi na rozwój zwłóknienia płuc.

Stałe nadużywanie alkoholu, palenie znacznie pogarsza zdrowie pacjenta.

Główne grupy leków:

• wykrztuśna i przerzedzająca się plwocina,
• leki bronchospazolityczne w celu wyeliminowania duszności,
• glikozydy nasercowe w celu wyeliminowania zaburzeń krążenia,
• glukokortykoidy.

Okresowe powtarzające się zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc są leczone w szpitalu antybiotykami i lekami przeciwzapalnymi.

Fizykoterapia i ćwiczenia oddechowe nie mają praktycznie żadnych przeciwwskazań. Można go hartować, uważając. Nie zapomnij o chodzeniu na świeżym powietrzu. Doskonalenie w instytucjach sanatoryjno-uzdrowiskowych pozwala złagodzić stan długoterminowego leczenia poprzez fizykoterapię, masaż klatki piersiowej, tlenoterapię.

Interwencja chirurgiczna jest wymagana, gdy rozwija się proces ropny. Ograniczone zwłóknienie płuc, marskość i zwłóknienie płuc są również wskazaniami do operacji.

• ➤ Czy można wyleczyć chorobę Parkinsona?

Rokowanie i zapobieganie rozlanej pneumosclerosis

Rokowanie choroby jest związane ze złożonością jej przebiegu, to jest szybkością niewydolności oddechowej i serca. Objawy choroby ograniczają wybór opcji leczenia. Ile osób żyje z rozlanym zwłóknieniem płuc, co będzie jego rezultatem zależy od tych cech. Nieodwracalność procesu może wystąpić, gdy powstanie „płuco komórkowe” i nastąpi nawrót infekcji.

Choroba może trwać wiele lat. Dostęp w odpowiednim czasie do lekarza ma bezpośredni wpływ na czas powrotu do zdrowia. Możliwe jest spowolnienie postępu choroby, jeśli rozpoczęto aktywną terapię terapeutyczną. Bardzo często pacjent staje się praktycznie niepełnosprawny.

Niska wydajność, stałe pogorszenie samopoczucia i nawrotów obserwuje się nawet przy stałym monitorowaniu przez lekarzy.

Terminowe leczenie wszelkich procesów zakaźnych w organizmie stanowi skuteczną przeszkodę w rozwoju pneumosklerozy.

Powikłania w pracy dróg oddechowych, późne lub złej jakości leczenie często wywołują proces patologiczny.

Substancje pneumotoksyczne, leki pneumotoksyczne bez przestrzegania środków ostrożności wpływają na płuca. Działania zapobiegawcze należy obserwować pracując w kopalniach, z nitką na szkle i polerce.

Ciężkość choroby

Istnieje kilka rodzajów tej choroby, w zależności od powagi kursu:

1. Rozedma płuc i stwardnienie płuc. Gdy rozedma płuc jest wyraźnym wzrostem ilości powietrza w tkankach płuc. A pneumoskleroza występuje w wyniku zapalenia dróg oddechowych. Takie choroby rozwijają się w wyniku zapalenia górnych dróg oddechowych.
2. Umiarkowany. W wyniku tej formy zmieniona tkanka płuc zmienia się ze zdrową. Stan pacjenta jest prawie niezmieniony.
3. Radykalny. Może pojawić się na tle dystrofii lub zapalenia i staje się przyczyną gazów metabolicznych w zaatakowanej tkance.
4. Ogniskowa. Może pojawić się w wyniku zniszczenia miąższu płucnego lub ropnia.
5. Lokalny Może nie pokazać się przez długi czas, można go wykryć tylko za pomocą promieni rentgenowskich. Staje się przyczyną pieczęci w płucach.
6. Wiek. Powodem są zmiany w ciele spowodowane starzeniem się. Najczęściej może pojawić się z powodu nadciśnienia płucnego.
7. Apical. Powoduje uszkodzenie górnej części płuc, gdy zdrowa tkanka jest zastępowana przez tkankę łączną. Początkowy etap przypomina zapalenie oskrzeli.
8. Basal. Tkanka łączna zastępuje płuca. Ta choroba może wystąpić z powodu zapalenia płuc.
9. Siatka Dzięki tej formie można zauważyć zmiany w strukturze płuc, stają się one siateczkami i tracą klarowność i czystość. Zaostrzenie tkanki wzrasta.
10. Interstitial Można obserwować, jak tkanka łączna rozszerza się i pojawia się na ściankach działowych, wokół oskrzeli i naczyń krwionośnych.
11. Postpnemoniczny. Pojawia się z powodu powikłań zapalenia płuc. Rozmiar płuc jest zmniejszony, a dotknięty obszar wydaje się bardziej gęsty.
12. Po gruźlicy. Zaatakowane tkanki rozszerzają się z powodu gruźlicy płuc.
13. Okołooskrzelowy. W okolicach zapalonych oskrzeli można zauważyć znaczące zmiany w tkankach (prawidłowa tkanka jest zastępowana tkanką łączną).

Gimnastyka oddechowa z tą patologią

W przypadku tej choroby bardzo skuteczne jest wykonywanie prostych ćwiczeń oddechowych, które pomagają poprawić funkcje oddechowe:

1. Wykonuj najgłębsze możliwe oddechy, rób małe przerwy i powoli wydychaj powietrze. Powtórz 15-20 razy.
2. Połóż się na plecach, weź głęboki oddech i wydech, musisz wydychać jak najwięcej, pomagając, naciskając dłonie na przeponę.
3. Napompowywanie balonów jest bardzo skuteczne, ponieważ pomaga trenować płuca.
4. Włóż rurkę do pojemnika z wodą. Spróbuj przedmuchać go maksymalną ilością powietrza za jednym razem. Powtórz 10-12 razy.
5. Stopy tak szerokie, jak to możliwe, aby się pochylić, wyciągnięte ramiona, pochylone, wydech i jak najwięcej wyciągnij brzuch. Powtórz ćwiczenie 15-20 razy, codziennie, nieznacznie zwiększając kwotę.
6. Podnieś ramiona i weź głęboki oddech, gdy wydychasz powietrze, upuść ramiona z dźwiękiem „xy”, który pozbędzie się większości tlenu w płucach.
7. Wykonaj maksymalny możliwy wydech, przyciskając ramiona i nogi do ciała.

Ponadto w przypadku tej choroby zaleca się wykonywanie ćwiczeń na świeżym powietrzu w celu uzupełnienia organizmu niezbędną ilością skoncentrowanego tlenu. Może to być łatwy bieg lub spacer po parku.

Bardzo skuteczna w tej chorobie jest także wykonywanie ćwiczeń temperujących i dużo pływania.

Pomóż ludowym lekom na tę chorobę

Leczenie rozlanej pneumosklerozy środkami ludowymi jest bardzo podobne do leczenia przewlekłego zapalenia oskrzeli. Aby mieć pozytywny wpływ, musisz rzucić palenie i regularnie zażywać leki.

Niektóre bardzo skuteczne środki na tę chorobę:

1. Zastosowanie dużej liczby suszonych owoców na pustym żołądku, zwłaszcza rodzynek i suszonych moreli. Pomaga usunąć zastój w narządach oddechowych, ponieważ jest doskonałym lekiem moczopędnym.
2. Użyj naparu z ziół: tymianku, owsa lub eukaliptusa. Łyżkę wybranego ziela zalać szklanką wrzącej wody i pozostawić do zaparzenia na 8-9 godzin. Pij zamiast herbaty przez cały dzień.
3. Ugotuj cebulę, zalej łyżeczką cukru. Codziennie spożywaj łyżkę mieszanki co dwie godziny. Cebulę można gotować nie w wodzie, ale w mleku, wtedy wydajność nieznacznie wzrośnie.
4. Wymieszaj w pojemniku dwie szklanki czerwonego wina, dodaj rozgniecione dwa liście aloesu i dwie łyżki miodu. Musisz nalegać na chłodny pokój na dwa tygodnie. Weź łyżeczkę przed jedzeniem 3 razy dziennie.
5. Codziennie bierz starte buraki. Pomoże uzupełnić organizm o przydatne minerały i witaminy.
6. Zrób napar z pokrzywy. Wlej 200 g suchej trawy 0,5 litra wódki. Domagaj się 5-7 dni. Weź łyżeczkę dwa razy dziennie.
7. Wymieszaj równe ilości pokruszonych korzeni Omanu i owoców dzikiej róży. Łyżkę otrzymanej mieszanki zalać 300 ml wody i gotować na małym ogniu przez 15-20 minut. Następnie wlać do pojemnika z pokrywką i pozostawić do zaparzenia na 3-4 godziny. Pij zamiast herbaty trzy razy dziennie, 100-1500 ml przed posiłkami.
8. Dzięki tej chorobie nasiona anyżu dają dobry wynik. Przelej nasiona szklanką wody i zagotuj. Po ostygnięciu należy użyć pół szklanki dwa razy dziennie.
9. W podgrzanym mleku dodaj kilka szczypty nasion anyżu, łyżkę miodu i szczyptę pieprzu cayenne. Musisz codziennie pić przed snem.
10. Dobry imbir pomocniczy, dodany do herbaty.
11. Skutecznie przyjmuj likier rozmarynowy. Zmiel 50 gramów rozmarynu i wlej 0,5 litra czerwonego wina, dodaj kilka łyżek miodu lub cukru. Podpalaj jak tylko wrzody, natychmiast wyłącz. Musisz nalegać na 2-3 dni, jeść łyżeczką po każdym posiłku.
12. Weź korzeń chrzanu i zetrzyj na drobnej tarce, dodaj taką samą ilość miodu, dokładnie wymieszaj wszystko i stosuj łyżkę kilka razy dziennie.
13. Weź kilka liści agawy, umyj i posiekaj. Dodaj kilka łyżek miodu, dokładnie wymieszaj i wlej do szklanki dwie szklanki czerwonego wina. Domagaj się co najmniej 5 dni, zjedz jedną łyżkę przed posiłkiem.

Podczas tej choroby ważne jest, aby jeść prawidłowo, nie po to, aby przejadać się i spożywać tyle produktów mlecznych, jak i produktów pochodzenia roślinnego. Jedz mniej smażone i pikantne potrawy, zmniejsz spożycie alkoholu.

Stwardnienie płuc i zwłóknienie płuc - jakie są różnice

Stwardnienie płuc i zwłóknienie płuc są różnymi etapami tego samego procesu proliferacji tkanki łącznej i rozwoju zjawisk naciekowych.

Zwłóknienie płuc charakteryzuje się proliferacją tkanki łącznej w płucach, która występuje podczas zapalenia lub dystrofii.

A pneumoskleroza jest tylko procesem zapalnym w narządach oddechowych, który może prowadzić do zastąpienia zdrowych tkanek przez łączność.

Cechy rozproszonego zwłóknienia płuc: diagnoza i leczenie

Rozlana pneumoskleroza płuc jest zmianą strukturalną w narządzie, w której zachodzi wymiana zdrowej tkanki (miąższu) na tkankę łączną. Choroba jest wtórna i rozwija się po cierpieniu lub zapaleniu, infekcjach. Dotknięte jest całe płuco, patologia jest jednostronna, rzadziej obustronna.

Przyczyny rozlanej pneumosklerozy

Głównymi przyczynami rozwoju rozlanej pneumosklerozy są wcześniejsze choroby:

• procesy zapalne dróg oddechowych o etiologii zakaźnej - zapalenie zatok, zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli;
• zapalenie płuc - zapalenie płuc;
• rozstrzenie oskrzeli - ropienie oskrzeli, co czyni je gorszymi;
• grzybica - zakażenie grzybicze narządów;
• zapalenie opłucnej - zapalenie płatów zakrywających płuca;
• gruźlica, kiła;
• sarkoidoza jest chorobą ogólnoustrojową z powstawaniem ziarniniaków w miąższu;
• urazy klatki piersiowej i tkanki płucnej.

Patologia może rozwinąć się z powodu nieodpowiedniego leczenia powyższych chorób. Czynnikiem przyczyniającym się do tego jest naruszenie hemodynamiki w krążeniu płucnym - zmiana prędkości przepływu krwi, ciśnienia w naczyniach, metabolizmu przezskórnego, równości objętości przepływu krwi.

• zaawansowany wiek;
• pacjenci z chorobami naczyń i serca;
• ludzie zagrożeni rozwojem chorób płuc (krzemica) - górnicy, hutnicy, górnicy.

Czynnik dziedziczny odgrywa również rolę w pojawieniu się choroby.

Mechanizm rozwoju choroby

Procesy wymiany normalnego miąższu na tkankę łączną - zwłóknienie płuc - zaczynają się rozwijać przy długotrwałym narażeniu na czynniki negatywne. Obejmują one:

• reakcje zapalne;
• infekcje;
• środki chemiczne, ciała obce;
• alergeny.

Stopniowo w płucach zaczynają dominować zmiany dystroficzne. Elastyczność narządu jest zaburzona, sam miąższ jest zagęszczony przez zwłóknienie (proliferacja włókien łącznych). Płuco jest zdeformowane: zmienia swoje kontury, zmniejsza się, kurczy się.

Takie zmiany strukturalne i stwardnienie nieuchronnie prowadzą do naruszenia głównej funkcji płuc - wymiany gazowej. Krew nie jest w pełni nasycona tlenem, a dwutlenek węgla nie jest uwalniany z płuc. Kapilary płuc nie przepuszczają krwi, a ściany pęcherzyków zapobiegają dyfuzji gazów. W rezultacie u pacjenta rozwija się przewlekła niewydolność oddechowa.

Klasyfikacja chorób

Rozlane zapalenie płuc jest klasyfikowane na kilka sposobów.

W zależności od przyczyny rozwoju zdarza się:

• zakaźne - długotrwałe narażenie na mikroorganizmy chorobotwórcze;
• alergiczny - działanie endogennych i egzogennych czynników alergicznych;
• toksyczne - narażenie na substancje toksyczne pochodzenia organicznego i nieorganicznego;
• dysplastyczny - nieprawidłowy rozwój narządu (czynnik wrodzony lub dziedziczny);
• pneumokoniotyczny - odkładanie się w płucach pyłu przemysłowego i związków chemicznych;
• układ sercowo-naczyniowy - związany z upośledzoną czynnością sercowo-naczyniową.

W zależności od zmian morfologicznych w płucach:

• rozproszone pęcherzykowe - postępujące uszkodzenie pęcherzyków płucnych (jednostka strukturalna płuc);
• siateczkowy limfogenny - nagromadzenie limfy w naczyniach;
• zwłóknienie mięśni oskrzelików i tętniczek - zmiany zwyrodnieniowe mięśni gładkich.

Obraz kliniczny rozlanej pneumosklerozy

Początkowe stadia choroby są prawie bezobjawowe. Pierwszym objawem zmian funkcjonalnych w płucach jest duszność. Objawia się nietrwale i jest zauważalny tylko podczas ciężkiego lub umiarkowanego wysiłku fizycznego. Dlatego osoba nie zwraca uwagi na ten znak.

Drugim ważnym objawem jest suchy kaszel rano po śnie. Szczególnie niepokojący, nie dostarcza, aw ciągu dnia przechodzi bez śladu. To także ludzie nie przywiązują wagi.

Z biegiem czasu znaki te rosną. Duszność występuje przy spokojnym chodzeniu i lekkim wysiłku fizycznym, a kaszel staje się stałym towarzyszem.

Z powodu niewydolności oddechowej, z powodu braku tlenu i zatrucia dwutlenkiem węgla, u pacjentów występują następujące objawy:

• zmęczenie, chroniczne zmęczenie;
• zawroty głowy, bóle głowy;
• zaburzenia snu, bezsenność, senność w ciągu dnia;
• sinica skóry (niebieska);
• umiarkowane obniżenie ciśnienia krwi i kołatanie serca;
• nudności;
• zwiększona częstość oddechów;
• w ciężkich przypadkach obrzęk kończyn.

W końcowych etapach rozlanej pneumosklerozy duszność jest stała, nawet w spoczynku. Kaszel uporczywy, przedłużony, nie przynoszący ulgi. Oddychanie staje się wymuszone - wymaga dużo energii, wymaga dodatkowych mięśni w procesie oddechowym.

Są bóle w klatce piersiowej, najpierw zwężające się, potem spastyczne, naciskające.

Specyficznym objawem rozproszonego zwłóknienia płuc są palce Hipokratesa - końcowe paliczki palców są zdeformowane, paznokcie przypominają „okulary do zegarków”.

Na tle sklerotycznych zmian w płucach następuje zniekształcenie normalnych form klatki piersiowej. Spadają przestrzenie międzyżebrowe, śródpiersie (położenie oskrzeli, aorty i serca) przesuwa się w kierunku chorego płuca.

Zwiększono ciśnienie płucne. Pacjenci mają oznaki choroby płuc serca (powiększenie prawej komory i przedsionka):

• pulsowanie w brzuchu;
• duszność;
• ból w klatce piersiowej, w okolicy serca;
• obrzęk żył szyi;
• niska temperatura ciała;
• szum w uszach, apatia;
• w ciężkich przypadkach, masywny obrzęk, powiększona wątroba, zmniejszona dzienna diureza.

Umiarkowana stwardnienie płuc

W praktyce terapeutycznej zdarzają się przypadki niewielkich zmian miąższu płuc - umiarkowane rozproszone zwłóknienie płuc. Choroba nie jest trudna dla organizmu. Objawia się także dusznością i kaszlem, ale dzięki szybkiemu wykrywaniu nie stanowi zagrożenia dla życia. Przy diagnozowaniu łatwo i dokładnie ustalonym.

Ludzie z umiarkowaną postacią zwłóknienia płuc nie są zaburzeni przez wymianę gazową, nie ma ostrego niedoboru tlenu. Dlatego choroba nie pogarsza jakości życia pacjentów.

Stwardnienie płuc i rozedma płuc

Dotknięte płuco w stwardnieniu płuc pozostaje bez powietrza i jest zagęszczone. U pacjentów z badanym badaniem często ujawnia się przemiana obszarów stwardniałych miąższu i rozedmy płuc - patologiczna ekspansja oskrzelików z destrukcyjnymi zmianami.

Objawy są takie same jak w rozlanej pneumosklerozie. Dodatkowe objawy - osłabione oddychanie, zmniejszone skoki oddechowe (różnica w obwodzie klatki piersiowej podczas inhalacji i wydechu).

Diagnoza choroby

Diagnoza rozlanej stwardnienia płuc obejmuje zestaw środków mających na celu różnicowanie choroby, jej stadiów i form.

Podczas obchodzenia się z pacjentem historia jest starannie zbierana. Dowiedz się, jakie są objawy objawów, subiektywne i obiektywne objawy, czynniki ryzyka (aktywność zawodowa, dziedziczność). Podczas oględzin ogólnych określa się osiadanie i cofanie się ścięgna podobojczykowego i nadobojczykowego.

Podczas osłuchiwania (słuchanie dźwięków za pomocą stetofonendoskopu) - oddychanie jest twarde, słychać suche lub wilgotne grzechotki.

Z perkusją (stukanie obszarów ciała i analizowanie dźwięków) - tępy dźwięk perkusji, podnoszenie dolnych granic płuc, ograniczona ruchliwość marginesu płucnego.

Instrumentalne metody badawcze

• RTG klatki piersiowej - ścianki oskrzeli są zagęszczone, widoczne są siatki i komórki w układzie płucnym, odcięte korzenie (połączenie płuc z narządami śródpiersia), falistość kopuły przepony.
• CT (tomografia komputerowa) - dokładnie określa zmiany strukturalne w bardzo wczesnych stadiach choroby. Wykorzystanie metody oceny aktywności zwłóknienia i stanu zapalnego.
• Bronchografia to prześwietlenie drzewa oskrzelowego za pomocą środka kontrastowego. Badanie pozwala zobaczyć i ocenić szczegółowy obraz stanu oskrzeli. Wykrywa rozstrzenie oskrzeli (rozszerzenie oskrzeli), nowotwory patologiczne (ubytki, torbiele), proces zapalny w tkance płucnej.
• CT angiopulmonography - tomografia tętnic płucnych. Bada naczynia, ich przepuszczalność i funkcjonalność.
• Scyntygrafia wentylacyjna płuc - badanie radiologiczne metodą skanowania radioizotopowego. Metoda pozwala ocenić stopień naruszenia wentylacji ciała.

Analiza funkcji oddechowych

Spirometria - pomiar parametrów oddechowych:

• prędkość i objętość;
• maksymalna wentylacja;
• wymuszone oddychanie;
• pojemność płuc;
• wydechowy przepływ powietrza.

Pneumotachografia to ciągły, nieprzerwany zapis przepływu wydychanego powietrza podczas każdego rodzaju oddychania (spokojny, wymuszony). Oszacuj objętość i przepływ przy różnych stopniach napełniania płuc.

Pletyzmografia - utrwalanie zmian objętości w płucach podczas napełniania gazem. Określ maksymalną ilość powietrza, jaką osoba może utrzymać w płucach. Wskaźniki regulacyjne są różne i zależą od płci, wieku, wzrostu, wagi, sprawności fizycznej.

Badanie cytologiczne

Zgodnie ze wskazaniami wykonuje się przezoskrzelową biopsję płuc - diagnozę endoskopową, w której nakłuwa się klatkę piersiową w celu zebrania fragmentów tkanki płucnej.

Biopsja jest kierowana po zdjęciach rentgenowskich. Próbki miąższu są pobierane z tych obszarów, które są ciemne lub ciemne na zdjęciach.

Analiza cytologiczna tkanek pozwala nam różnicować patologię i wykluczać raka płuc, gruźlicę, ziarniniakowatość.

Leczenie rozlanych postaci pneumosklerozy

Leczenie rozlanej pneumosklerozy zależy od rozpoznanej pierwotnej choroby, która wywołała dystroficzne zmiany w płucach. Środki terapeutyczne mają na celu złagodzenie lub zatrzymanie zewnętrznych czynników, które wywołały chorobę:

• leczenie zapalenia;
• neutralizacja alergenów;
• wydalanie substancji toksycznych.

Leczenie narkotyków

Objawowe leczenie lekami obejmuje przyjmowanie środków mukolitycznych (wykrztuśnych) w celu bardziej wydajnego kaszlu Erespal, Ascoril, leki na bazie bluszczu.

Gdy wyświetlane są bóle w klatce piersiowej, niesteroidowe leki przeciwzapalne - Nimesil, Diklofenak.

W przypadku infekcji przepisuje się leczenie przeciwgrzybicze lub przeciwbakteryjne.

W okresach zaostrzenia choroby z ciężką dusznością i skurczem dolnych dróg oddechowych wskazane są leki rozszerzające oskrzela - Noradrenalina, Izadrin, Theofedrin, Fenoterol.

Zalecane grupy leków w kompleksowej terapii:

• kortykosteroidy - kortyzon, prednizolon, medrol, celeston;
• angioprotektory - Actovegin, Bilobil, Vazonit, Cardioksipin;
• penicylamina - środek odtruwający;
• glikozydy nasercowe - Digoxin, Adonizid, Strofantin;
• preparaty potasowe - Asparkam, Panangin;
• pirydoksyna - witamina B6;
• tokoferol - witamina E.

Fizjoterapia

Procedury fizjoterapeutyczne pomagają skutecznie leczyć rozlane zwłóknienie płuc.

Aby wyeliminować ogniska zapalne, przepisz UHF, ultradźwięki, diatermię na klatce piersiowej (ogrzewanie tkanek przez przepuszczanie przez nie prądów elektrycznych o wysokiej częstotliwości).

W celu wyeliminowania obturacji oskrzeli, złagodzenia bólu i stanu zapalnego, zwiększenia odkrztuszania, inhalacje z roztworami leczniczymi są wskazane za pomocą nebulizatora.

Aby poprawić wentylację płuc, pacjentom przepisuje się kurs FLC (ćwiczenia fizjoterapeutyczne), ćwiczenia oddechowe i masaż klatki piersiowej.

W ciężkim stadium choroby pacjenci przechodzą tlenoterapię - nasycenie tlenem ciała.

Jeśli osoba jest nieprzytomna, jest podłączona do respiratora.

Rokowanie choroby

Zmiany strukturalne w tkance płucnej są nieodwracalne. Każde leczenie ma na celu zatrzymanie postępu choroby, zmniejszenie częstości zaostrzeń, zmniejszenie ryzyka powikłań.

W przypadku rozlanej pneumosklerozy mogą przeżyć całe życie pod warunkiem wykrycia choroby w odpowiednim czasie i systematycznego leczenia w szpitalu.

Ciężkie formy choroby nieuchronnie prowadzą do niepełnosprawności i śmierci.

Rozproszona stwardnienie płuc, według statystyk, co roku poszerza swoją geografię i liczbę odnotowanych przypadków. Wzrost zapadalności jest związany z rozprzestrzenianiem się infekcji wirusowych układu oddechowego i gwałtowną zmianą typów szczepów wirusa, w wyniku czego wiele chorób pozostaje nieleczonych. Środki zapobiegawcze - terminowe leczenie grypy, SARS i innych patologii układu oddechowego, aktywny tryb życia, stwardnienie ciała.