Nieżyt nosa u dorosłych - objawy i leczenie w domu

Nieżyt nosa lub katar nazywany jest procesem zapalnym jamy nosowej. Często nieżyt nosa jest tylko objawem choroby. Na przykład katar może pojawić się podczas infekcji wirusowej i infekcji bakteryjnej, a nawet być wynikiem mechanicznego podrażnienia.

Ponadto nieżyt nosa dzieli się na ostre i przewlekłe. Jego przyczynami mogą być zarówno infekcje wirusowe, grzybicze, bakteryjne i osłabienie układu odpornościowego, jak i hipotermia organizmu w chłodnym sezonie.

Bardzo ważną rolę w postępie choroby odgrywa styl życia, predyspozycje do alergii i choroby dziedziczne. Jeśli czas nie ma znaczenia w leczeniu nieżytu nosa, to w przyszłości choroba ta może prowadzić do powikłań lub przejścia choroby do postaci przewlekłej, której leczenie zajmie dużo czasu.

W tym artykule przyjrzymy się cechom nieżytu nosa u dorosłych, jego objawom i miejscowym metodom leczenia w domu.

Przyczyny

Dlaczego występuje nieżyt nosa i co to jest? Główną przyczyną ostrego nieżytu nosa jest infekcja bakteryjna lub wirusowa przenikająca przez błonę śluzową nosa. Nieżyt nosa jest również częstym towarzyszem takich poważnych chorób zakaźnych, jak odra, błonica, szkarłat i grypa.

Przyczynami nieinfekcyjnej etiologii nieżytu nosa mogą być:

• Długoterminowe życie w warunkach nieprzyjaznych środowisku;
• Szkodliwe warunki pracy;
• Dystonia;
• Choroby endokrynologiczne;
• Torbiele, polipy nosa;
• Zaburzenia krążenia (uogólnione lub miejscowe);
• Choroby nerek, wątroby, płuc;
• Wady serca, zapalenie mięśnia sercowego;
• Mechaniczne oparzenia błony śluzowej nosa;
• Reakcje alergiczne organizmu (alergia na zimno, uczulenie w odpowiedzi na przenikanie gazów, par, pyłków, sierści zwierząt, ogólna reakcja organizmu na wprowadzenie leków lub żywności);
• Inne choroby jamy ustnej gardła i zatok (zapalenie zatok, zapalenie gruczołowe, zapalenie zatok, zapalenie zatok itp.).

Eksperci przypisują występowanie alergicznego nieżytu nosa przede wszystkim indywidualnym cechom błony śluzowej nosa u niektórych osób. W szczególności, z nadmierną wrażliwością na różne bodźce, tzw. egzogenne alergeny. Ponadto przyczyny alergicznego nieżytu nosa obejmują zwiększone uczulenie na infekcje wirusowe i bakteryjne.

Objawy nieżytu nosa

W zależności od rodzaju i stadium nieżytu nosa, objawy mogą się różnić od suchego podrażnienia w jamie nosowej do surowiczego i śluzowo-ropnego wydzieliny z krwawymi wtrąceniami. W przewlekłym zapaleniu błony śluzowej nosa, bólów głowy, senności, zmęczenia, często obserwuje się obniżoną jakość snu, czasami towarzyszy chrapanie.

Główne objawy ostrego nieżytu nosa u dorosłych to:

• utrata zdolności swobodnego oddychania przez nos;
• częste kichanie;
• przekrwienie ucha;
• zwiększone łzawienie;
• uczucie suszenia błon śluzowych;
• tworzenie się skorup w kanałach nosowych;
• ból głowy;
• przekrwienie błony śluzowej nosa;
• uczucie pieczenia, wyraźne swędzenie w kanałach nosowych;
• pojawienie się wyraźnego wydzieliny z nosa o konsystencji śluzu (z ropnym nieżytem nosa, wydzielina staje się gęstsza i nabiera zielonkawego odcienia);
• całkowita lub częściowa utrata zdolności rozpoznawania zapachów;
• odpływ śluzu na tylnej ścianie gardła.

Objawy nieżytu nosa nie powinny być pomijane, niezależnie od tego, jak mało znaczące wydają się. Nieżyt nosa, nieleczony, może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zapalenie zatok lub zapalenie zatok.

Przewlekły nieżyt nosa

Przewlekła postać nieżytu nosa u dorosłych ma następujące objawy.

1. Catarrhal Towarzyszy mu zastoinowa przekrwienie błon śluzowych, jednolity obrzęk konch nosowych i okresowe trudności w oddychaniu przez nos oraz uczucie węchu.
2. Atroficzny. Pojawia się w wyniku zaniku błony śluzowej jamy nosowej, prowadząc do różnych zaburzeń w procesach wymiany powietrza i pracy naczyń.
3. Hipertroficzny. Rozwija się w wyniku przerostu tkanek miękkich jamy nosowej i towarzyszy mu naruszenie oddychania przez nos.
4. Vasomotor. Jest on związany z chorobami autonomicznego układu nerwowego i, oprócz wydzielania wydzieliny śluzowej, towarzyszy również naprzemienne przekrwienie błony śluzowej nosa.
5. Leki. Cierpią na tych pacjentów, którzy w trakcie leczenia nieżytu nosa byli uzależnieni od leków (na przykład spraye do nosa).
6. Alergiczny. Towarzyszy temu epizodyczne naruszenie oddychania przez nos, kichanie, wydzielina z błony śluzowej nosa; jego charakter determinują reakcje alergiczne typu natychmiastowego. Choroba może być sezonowa lub całoroczna.

W związku z tym objawy przewlekłego nieżytu nosa mogą się znacznie różnić w zależności od przyczyny choroby. Na przykład, przekrwieniu nosa nie zawsze towarzyszy obfite wydzielanie śluzu, jak w przypadku ostrego nieżytu nosa. Wzrost temperatury w postaciach przewlekłych występuje również rzadko. Jednocześnie można stwierdzić pogorszenie ogólnego stanu zdrowia. Charakteryzuje się następującymi cechami:

• zaburzenia snu;
• utrata apetytu;
• zmniejszona wydajność;
• osłabienie wrażliwości na zapach.

Dlatego prawidłowe leczenie przewlekłego nieżytu nosa jest nie mniej ważne niż ostre, a także może wymagać wizyty u lekarza.

Diagnostyka

Nieżyt nosa rozpoznaje się na podstawie tych objawów, ale w każdym przypadku konieczne jest odróżnienie ich od specyficznego nieżytu nosa, który jest objawem choroby zakaźnej - grypy, błonicy, odry, kokluszu, szkarlatyny, jak również rzeżączki, kiły itp. Każda choroba zakaźna ma swój własny obraz kliniczny.

Obiektywne badanie narządów laryngologicznych (rinoskopia - badanie jamy nosowej) wyjaśnia kształt nieżytu nosa. Jeśli podejrzewasz rozwój powikłań nieżytu nosa, należy wykonać badanie rentgenowskie zatok przynosowych, płuc, ucha środkowego, konsultację z pulmonologiem, alergologiem, okulistą, specjalistą chorób zakaźnych, instrumentalnym badaniem ucha, gardła i krtani.

Jak leczyć nieżyt nosa?

Ostry nieskomplikowany nieżyt nosa leczy się w domu. Terapia prowadzona jest w zależności od etapu rozwoju procesu zapalnego. W leczeniu ostrego nieżytu nosa u dorosłych stosuje się zarówno leki objawowe, jak i specjalne leki w celu zmniejszenia stanu zapalnego w jamie nosowej. W przypadku infekcji bakteryjnych uzasadnione jest stosowanie środków antyseptycznych, za pomocą których błona śluzowa jamy nosowej jest myta i czyszczona.

Jeśli nieżyt nosa jest chorobą niezależną i nie jest konsekwencją ostrych chorób układu oddechowego, zaleca się rozpoczęcie leczenia od następujących działań:

• mycie jamy nosowej roztworem izotonicznym (1 hl soli kuchennej, rozpuszczonej w 200 ml przegotowanej wody, ochłodzonej do temperatury pokojowej);
• w przypadku przekrwienia błony śluzowej nosa przyniesie ulgę w kąpielach stóp z musztardą (2 łyżki proszku musztardowego zmieszanego z 3 litrami gorącej wody).

Również, gdy zaleca się nieżyt nosa, obfity ciepły napój (herbata z cytryną i malinami, mleko z miodem). W przypadkach wysokiej temperatury (powyżej 38) można stosować środki przeciwgorączkowe. Chociaż należy pamiętać, że leki przeciwgorączkowe, zwiększające pocenie się, mogą predysponować do różnego rodzaju powikłań i pogorszyć przebieg choroby, zmniejszając odporność organizmu na zakaźną agresję.

Farmakoterapia

Najczęściej stosowane leki do leczenia nieżytu nosa to leki sprawdzone w czasie:

1. Zwężenie naczyń - środki objawowe, które zmniejszają obrzęk śluzu i zmniejszają przekrwienie błony śluzowej nosa. Naphthyzinum, Galazolin, Nazol, Xymelin itp. Pomagają na razie ułatwić oddychanie. Tego rodzaju preparatów nie zaleca się dłużej niż 7–10 dni, ponieważ może to być bodźcem do rozwoju naczynioruchowego nieżytu nosa.
2. Roztwory nawilżające i maści zmiękczające - Marimer, Physiomer, Aqua Maris, są stosowane jako leczenie pomocnicze.
3. Miejscowe leki przeciwhistaminowe (Claritin, Tavegil, Suprastin, Allergodil itp.) Blokują wytwarzanie specyficznych przeciwciał wywołujących reakcje alergiczne.
4. Antybiotyki - tylko przy przeziębieniu bakteryjnym i powikłaniach, zwykle w postaci aerozolu do nosa lub kropli (Bioparox);
5. Leki antyseptyczne o działaniu miejscowym (roztwór izotoniczny, furatsilin, itp.) Są stosowane jako płukanie jamy nosowej.
6. Witaminy i immunostymulanty.

W okresie zaostrzenia przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa należy stosować te same leki, co w ostrym nieżycie nosa (krople, krople i maści zwężające naczynia, z lekami o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbakteryjnym). Stosuje się ściągające leki: 2-5% roztwór protargolu (colargol) w postaci kropli w nosie (5 kropli w każdej połowie nosa 3 razy dziennie).

Fizjoterapia

Zabiegi fizjoterapeutyczne, które wykazały wysoką skuteczność i minimalny odsetek przeciwwskazań do leczenia tej choroby, są następujące:

• elektroforeza w zastosowaniach mineralnych (brud, sól);
• Terapia UHF;
• fototerapia;
• inhalacja;
• ćwiczenia oddechowe.

Takie leczenie przyspieszy proces gojenia i skróci okres rehabilitacji po nieżytach nosa, powikłanych współistniejącymi chorobami górnych dróg oddechowych.

Zapobieganie

Środki zapobiegawcze zapobiegające nieżytowi nosa obejmują:

1. Zapobiegaj występowaniu przeziębienia.
2. Terminowe leczenie u lekarza, przy pierwszych objawach choroby, zapobiegnie możliwym powikłaniom, szczególnie u niemowląt.
3. Posiłki powinny być kompletne, wysokokaloryczne, a co najważniejsze należy przestrzegać właściwego trybu. Dieta powinna polegać na spożywaniu owoców i warzyw o wysokiej zawartości witaminy C. Zaleca się picie herbaty z malinami, napar z owoców dzikiej róży, mleko z miodem.
4. Okresowe czyszczenie na mokro i wietrzenie w pomieszczeniu zapobiegnie przedostawaniu się i rozprzestrzenianiu się infekcji.
5. Unikaj gwałtownych ruchów z ciepłego pomieszczenia do zimnego, nie pozostań w przeciągach, nie używaj wody z lodem i innych napojów bezalkoholowych jako napoju.
6. Zaleca się przeprowadzenie procedur hartowania. Oblewamy zimną wodą (zaczynamy stopniowo, od użycia ciepłej wody do ostygnięcia). Regularne ćwiczenia.

Ogólnie rzecz biorąc, zapobieganie nieżytowi nosa - chorobie o dość szerokim „drzewie genealogicznym” - powinno mieć na celu przede wszystkim wzmocnienie odporności organizmu.

Nieżyt nosa

Nieżyt nosa jest najczęstszą chorobą górnych dróg oddechowych.

Głównym czynnikiem predysponującym do rozwoju nieżytu nosa może być hipotermia, która przyczynia się do naruszenia mechanizmów ochronnych organizmu i aktywacji warunkowo patogennej mikroflory w jamie nosowej, nosogardzieli i jamie ustnej. Innym czynnikiem jest spadek odporności organizmu na choroby ostre lub przewlekłe.

Ogrzewając, nawilżając i filtrując wdychane powietrze, jama nosowa pełni funkcję ochronną. Jama nosowa i oskrzela są ze sobą powiązane anatomicznie, pokryte nabłonkiem rzęskowym i wyposażone w arsenał wrodzonych i nabytych mechanizmów obronnych. Dlatego warunki, które powodują katar, mogą być czynnikiem wyzwalającym rozwój chorób dolnych dróg oddechowych.

Nieżyt nosa może być pierwszym objawem ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego (ARVI), jak również wystąpienia reakcji alergicznej. Wyróżnia się następujące rodzaje nieżytu nosa:

• alergiczny,
• zakaźny,
• niealergiczny, niezakaźny nieżyt nosa.

Wyróżnia się sezonowy i całoroczny alergiczny nieżyt nosa, a także przerywany i trwały przebieg każdej z tych postaci.

Przez niealergiczny, niezakaźny uporczywy nieżyt nosa jest rozumiany jako heterogeniczna grupa zaburzeń oddychania przez nos, w tym nieżyt nosa, nieżyt nosa, hormonalny nieżyt nosa, nieżyt nosa u osób starszych i idiopatyczny nieżyt nosa i naczynioruchowy.

Zakaźny nieżyt nosa występuje u około połowy dorosłej populacji. U dzieci, zwłaszcza małych dzieci, częstość występowania zakaźnego nieżytu nosa jest znacznie wyższa. Może być niespecyficzny (początek zakażenia układu oddechowego) i specyficzny, na przykład, spowodowany przez patogeny chorób zakaźnych - błonica, odra, szkarlata, gruźlica.

Ponadto izoluje się również ostre urazowe zapalenie błony śluzowej nosa, spowodowane urazem błony śluzowej nosa (ciała obce, kauteryzacja, interwencje chirurgiczne, a także warunki środowiskowe - kurz, dym, wdychanie substancji chemicznych).

Objawy nieżytu nosa

Klasycznymi objawami nieżytu nosa są przekrwienie błony śluzowej nosa, wydzielina z nosa, kichanie. Nieżyt nosa zaczyna się szybko z ogólnym pogorszeniem stanu pacjenta: wzrasta temperatura ciała, pojawia się ból głowy, pogarsza się oddychanie przez nos, zmniejsza się zmysł węchu, co jest spowodowane rozprzestrzenianiem się procesu zapalnego do obszaru węchowego. Pacjent zauważa pieczenie, łaskotanie i drapanie w jamie nosowej. Następnie następuje wydzielanie z powodu płynu, pocenie się z naczyń i zwiększenie funkcji gruczołów śluzowych. Wyładowanie to ma działanie drażniące, zwłaszcza u dzieci, na skórze przedsionka nosa i górnej wargi, objawiające się zaczerwienieniem i bolesnymi pęknięciami. Oddychanie nosa jest osłabione z powodu obrzęku konchy.

Charakterystyczne łzawienie spowodowane podrażnieniem wrażliwych stref refleksyjnych błony śluzowej nosa, kichanie. Obrzęk błony śluzowej jamy nosowej prowadzi do upośledzenia drenażu zatok przynosowych i ucha środkowego, co stwarza korzystne warunki do aktywacji warunkowo patogennej flory i przyczynia się do rozwoju powikłań bakteryjnych. Wynika to z obecności w nim ropy.

Poprawia się stan pacjenta: ból głowy zmniejsza się, ilość wydzieliny, dyskomfort w nosie zanika (kichanie, łzawienie), poprawia się oddychanie przez nos. Całkowity czas trwania ostrego zapalenia błony śluzowej nosa wynosi 8-14 dni, może się zmieniać w jednym lub innym kierunku z różnych powodów. Ostry nieżyt nosa może się zatrzymać w ciągu 2-3 dni, jeśli ogólna i miejscowa odporność dziecka nie zostanie osłabiona. U osłabionych dzieci (często chorych na ARVI), w obecności przewlekłych ognisk zakażenia, ostry nieżyt nosa może mieć przedłużony charakter - do 3-4 tygodni.

Ostry nieżyt nosa u niemowląt ma swoje własne cechy. Zwykle postępuje jak zapalenie błony śluzowej nosa i gardła; często proces zapalny rozciąga się na nosogardziel (zapalenie gruczołowe), ucho środkowe, krtań, tchawicę, oskrzela, płuca. Dziecko zostaje naruszone przez akt ssania, który prowadzi do utraty masy ciała, zaburzeń snu, zwiększonej pobudliwości. Szczególnie ciężki ostry nieżyt nosa występuje u wcześniaków, słabych dzieci, z ostro zmniejszoną odpornością organizmu.

Przewlekły nieżyt nosa charakteryzuje się szeregiem typowych objawów: głównym zarzutem jest naruszenie oddychania przez nos poprzez naprzemienne układanie jednej lub drugiej połowy nosa. W zależności od zawartości niektórych elementów wysięku, wydzielina z nosa może być surowicza, śluzowata lub śluzowato-ropna. Przewlekły przerostowy nieżyt nosa charakteryzuje się czasem trwania kursu. Obrzęk błony śluzowej nosa jest bardziej trwały niż przy nieżytowym zapaleniu błony śluzowej nosa i nie ustępuje po zakropleniu środków zwężających naczynia. Oprócz utrudnionego oddychania przez nos, pacjenci cierpią na bóle głowy, zły sen. Błona śluzowa nosa jest zwykle jasnoróżowa, czerwonawa lub z niebieskawym odcieniem. Obfite, gęste wydzieliny wypełniają kanały nosowe i wpływają do nosogardzieli, ale w rzadkich przypadkach wypływ może nie być.

W przewlekłym zanikowym zapaleniu błony śluzowej nosa pacjenci skarżą się na uczucie suchości w nosie, tworzenie się strupów, uczucie ucisku i bóle głowy. Wyładowanie nosa grube, żółto-zielone; czasami schnie, tworzy skorupę. Zwiększona przepuszczalność przewodów nosowych, ropne wydzieliny w dużych ilościach mogą powodować rozprzestrzenianie się przewlekłego zapalenia na błonę śluzową gardła i krtani.

Nieżyt nosa jest chorobą spowodowaną zwiększoną wrażliwością organizmu (forma alergiczna) lub zaburzeniami wegetatywnymi (forma wegetatywna). Te dwie formy mają podobne objawy choroby: kichanie, przekrwienie błony śluzowej nosa i obfite wydzielanie płynów.

Trwałym objawem alergicznego nieżytu nosa jest kichanie, któremu towarzyszy obfite, wyraźne, wodniste wydzielanie z nosa i trudności w oddychaniu przez nos. Wyładowanie poprzedzone swędzeniem nosa.

Rozpoznanie ostrego zapalenia błony śluzowej nosa wykonuje się na podstawie dolegliwości pacjenta, subiektywnych i obiektywnych objawów, przedniej rhoskopii. Czasami obserwacje kliniczne nie wystarczają do postawienia diagnozy. W tych przypadkach uciekają się do laboratoryjnych metod badań: ogólnej analizy krwi, badania cytologicznego obrazu odcisków z błony śluzowej nosa konchy, testów wirusologicznych.

Leczenie nieżytu nosa

Z objawami zapalenia błony śluzowej nosa na tle normalnej temperatury ciała zalecanej

• tryb domowy (nie odpoczynek w łóżku),
• dużo ciepłego napoju
• zabiegi termiczne (gorąca kąpiel stóp i ciepłe okłady na tylnej powierzchni dłoni).

Jak prawidłowo wysadzić nos

Najważniejsze jest prawidłowe wysadzenie nosa, aby po pierwsze oczyścić jamę nosową, a po drugie, aby wydzielina z jamy nosowej nie wpadła do zatok przynosowych i jamy ucha środkowego. Aby to zrobić, należy bez wysiłku wydmuchać nos, z otwartymi ustami i wypuścić każdą połowę nosa, naciskając na przemian skrzydło nosa na przegrodę. W przypadku suszenia skorup przy wejściu do nosa, aby zmiękczyć je olejem (oliwka, słonecznik), a następnie ostrożnie usunąć bawełniany knot. I dopiero po tym możesz oddzielić śluz od nosa.

Gdy nieżyt nosa zaleca się pić dużo ciepła (herbata z cytryną i maliną, mleko z miodem). W przypadkach wysokiej temperatury (powyżej 38) można stosować środki przeciwgorączkowe. Chociaż należy pamiętać, że leki przeciwgorączkowe, zwiększające pocenie się, mogą predysponować do różnego rodzaju powikłań i pogorszyć przebieg choroby, zmniejszając odporność organizmu na zakaźną agresję.

W okresie zaostrzenia przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa należy stosować te same leki, co w ostrym nieżycie nosa (krople, krople i maści zwężające naczynia, z lekami o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbakteryjnym). Stosuje się ściągające leki: 2-5% roztwór protargolu (colargol) w postaci kropli w nosie (5 kropli w każdej połowie nosa 3 razy dziennie).

Leczenie przewlekłego podatroficznego i zanikowego zapalenia błony śluzowej nosa opiera się na konkretnym programie: miejscowo przepisywane leki, które poprawiają stan błony śluzowej nosa i stymulują funkcjonowanie śluzówki. Stosować w postaci kropli roztworów alkalicznych, natryskiwania, smarowania lekkim masażem, maści furatsilinu w ilości 1: 5000. Prowadzić kursy terapii odtwórczej (autohemoterapia, terapia białkowa, terapia szczepionkami, zastrzyki z ekstraktu aloesowego, kokarboksylaza, ciało szkliste, FIBS), terapia witaminowa, terapia prozeryną według standardowych schematów.

Leczenie przewlekłego przerostowego nieżytu nosa wymaga bardziej radykalnych środków: kauteryzacji (wytwarzanej przez substancje chemiczne - kwas trichlorooctowy, lapis, kwas chromowy itp.), Galwanizacji, diatermokoagulacji, dezintegracji ultradźwiękowej, kriochirurgii, ekspozycji na wiązkę laserową.

W ostrym nieżycie nosa z zastosowanych metod fizjoterapii

• promieniowanie ultrafioletowe lokalnie iw obszarze podeszew (6-8 biodoz);
• UHF (obszary nosa przez 5-8 minut, pierwsze 3 dni dziennie, a następnie co drugi dzień);
• wpływ mikrofal na obszar nosa;
• skuteczna inhalacja (ciepło-alkaliczne, alkaliczne, olej-adrenalina, fitoncydy, miód itp.).

W przewlekłym nieżytowym zapaleniu błony śluzowej nosa, prądach UHF, Solux, promieniowaniu ultrafioletowym, jeśli nie ma przeciwwskazań do nich, częściej stosuje się terapię mikrofalową, aerozole i ujemnie naładowane aerozole elektryczne z antybiotykami.

Spośród różnych postaci przewlekłego nieżytu nosa, niskoenergetyczne promieniowanie laserowe jest częściej stosowane w leczeniu pacjentów z przewlekłym nieżytem nosa i nieswoistym zapaleniem błony śluzowej nosa, a także neuro-wegetatywną postacią naczynioruchowego nieżytu nosa. Całkowity czas naświetlania każdej połowy nosa wynosi 3-4 minuty. Przebieg codziennego leczenia 10-12 zabiegów.

W leczeniu zapalenia zatok przynosowych stosuje się również następujące metody hemoterapii kwantowej: dożylne napromienianie krwi laserem helowo-neonowym w połączeniu z napromieniowaniem skóry w obszarze projekcji naczyniowej za pomocą lasera na podczerwień.

Leczenie naczynioruchowego nieżytu nosa powinno być wszechstronne i skoncentrowane. Wszystkie rodzaje proponowanych efektów terapeutycznych na organizm można podzielić na konkretne i niespecyficzne. Sukces swoistej hiposensytyzacji zależy od wczesnego wykrycia alergenu, ponieważ z czasem pacjenci rozwijają poliallergię. Blokady nowokainy, ekspozycja na zimno, koagulacja w podczerwieni, rozpad ultradźwiękowy, wazotomia, hipobaroterapia w połączeniu z odczulaniem, promieniowanie ultrafioletowe, ćwiczenia terapeutyczne, kąpiele słoneczne i powietrzne oraz wiele innych metod efektów fizjoterapii, z uwzględnieniem wskazań i przeciwwskazań. Korzystny wpływ laseroterapii na naczynioruchowy nieżyt nosa wiąże się z poprawą wymiany naczyń włosowatych w błonie śluzowej jamy nosowej, co prowadzi do eliminacji obrzęku i obrzęku.

Przy braku efektu leczenia zachowawczego, w obecności nieodwracalnych zmian w błonie śluzowej jamy nosowej, zaleca się oszczędne leczenie chirurgiczne. Wykonywane są również różne warianty operacji podśluzówkowych na konchach nosowych: galwanoakustyka, elektrokoagulacja, osteokonchotomia, mikrochirurgia podśluzówkowa szczepionek, mukosotomia, konchotomia i inne metody.

Najskuteczniejszym sposobem leczenia alergicznego nieżytu nosa jest zatrzymanie kontaktu pacjenta z alergenem. Terapia lekowa obejmuje dwa główne aspekty narażenia: swoista immunoterapia ze znaczącym alergenem i stosowanie leków przeciwhistaminowych (tavegil, terfenadyna, loratadyna, cetiresin). Leki przeciwhistaminowe pierwszej generacji mają szereg skutków ubocznych (wyraźny efekt hipnotyczny). Dlatego stosowanie tych leków powinno być prowadzone ostrożnie (pewna grupa ludzi - kierowcy itp., Musi je porzucić).

Leczenie alergicznego nieżytu nosa przeprowadza się również kompleksowo i etapowo. Pierwszym krokiem jest odzyskanie wydzielin dzięki nawadnianiu błony śluzowej nosa przy użyciu wody mineralnej, wywaru z czarnej herbaty, masażu błony śluzowej nosa, akupresury skrzydełek nosa i okolic szyi; enterosorpcja (wydalanie produktów przemiany materii, toksyn, kompleksów immunologicznych za pomocą sorbentów do tego celu - poliphepan, ultrasorb, sumy itp.). Drugi etap to terapia lekowa. Trzeci etap to swoista i niespecyficzna terapia immunokorekta, która zwiększa zawartość immunoglobulin klasy A. Ribomunyl, bronchokson i oskrzela są stosowane jako immunostymulanty pochodzenia bakteryjnego. Specyficzna immunoterapia jest przyczynowym alergenem.

Nieżyt nosa - co to jest, przyczyny, rodzaje, objawy i leczenie nieżytu nosa u dorosłych

Nieżyt nosa jest najczęstszą chorobą górnych dróg oddechowych. W rzeczywistości nieżyt nosa jest katarem, który jest naturalną odpowiedzią organizmu na infekcję. Hipotermia, ostre infekcje wirusowe i alergeny często przyczyniają się do rozwoju. Dlatego, gdy pojawiają się pierwsze objawy przekrwienia błony śluzowej nosa, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Jakie są przyczyny i objawy nieżytu nosa, a także jak leczyć chorobę u dorosłych, bardziej szczegółowo rozważamy ten artykuł.

Co to jest nieżyt nosa?

Nieżyt nosa jest infekcją, która atakuje błonę śluzową jamy nosowej i powoduje naruszenie jej funkcji. W błonie śluzowej jamy nosowej znajduje się duża liczba naczyń krwionośnych.

W przypadku nieżytu nosa krążenie krwi w jamie nosowej jest zaburzone i rozwija się zastój krwi. Płynna część krwi przepływa przez ścianę naczyń do otaczających tkanek. Błona śluzowa jamy nosowej pęcznieje, co utrudnia oddychanie przez nos. W wyniku procesu zapalnego dochodzi do dużej ilości wyładowań.

Jeśli przyczyną kataru u dorosłych jest pochodzenie wirusowe lub bakteryjne, patologia zwykle ustępuje po 7 dniach, rzadziej w ciągu 10 dni, pod warunkiem, że przestrzegana jest cała recepta lekarza prowadzącego.

Istnieje wiele przyczyn nieżytu nosa i wielu klasyfikacji tej choroby, a niektóre klasyfikacje obejmują dziesiątki podgatunków nieżytu nosa. W większości przypadków nieżyt nosa jest jednym z objawów powszechnej choroby.

Nieżyt nosa u dorosłych może być pierwszym objawem ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego (ARVI), grypy i wystąpienia reakcji alergicznej.

Wyróżnia się następujące rodzaje nieżytu nosa:

• alergiczny,
• zakaźny,
• niealergiczny, niezakaźny nieżyt nosa.

Wyróżnia się sezonowy i całoroczny alergiczny nieżyt nosa, a także przerywany i trwały przebieg każdej z tych postaci.

Ostry nieżyt nosa

Ostry nieżyt nosa ma charakter zakaźny, wywoływany przez wirusy lub bakterie. Prawdopodobieństwo wystąpienia ostrego nieżytu nosa wzrasta wraz ze spadkiem oporu ciała w wyniku hipotermii.

Do zabiegu zaleca się stosowanie ciepłych kąpieli z olejkami eterycznymi: eukaliptus, mięta, jodła. W większości przypadków ostra postać nieżytowego nieżytu nosa jest całkowicie wyeliminowana trzeciego dnia.

Przewlekły nieżyt nosa

Przewlekły nieżyt nosa jest opóźniony przez długi czas, co może być spowodowane niewłaściwym leczeniem lub powikłaniami. Najczęściej osoby dorosłe cierpią na tę formę nieżytu nosa, ale można to również zaobserwować u dzieci. Aby zrozumieć, jak prawidłowo leczyć przewlekły nieżyt nosa, należy dokładnie poznać jego objawy.

Atroficzny

Co to jest? Zanikowy nieżyt nosa u dorosłych objawia się suchością i tworzeniem się skorup w nosie, uczuciem ucisku, niewielkim okresowym krwawieniem z nosa. Wraz z rozprzestrzenianiem się atrofii w obszarze węchowym może zmniejszać się lub zanikać zapach. Na rhinoskopii widoczne tępe, suche, bladą błonę śluzową, pokrytą żółtawymi lub zielonkawymi cienkimi skorupkami.

Leczenie zanikowego nieżytu nosa obejmuje stosowanie miejscowych preparatów, które poprawiają stan błony śluzowej i wzmacniają terapię witaminową.

Vasomotor

Nieżyt nosa występuje, gdy dochodzi do obecności jakiegokolwiek czynnika alergicznego w jamie nosowej. Alergeny mogą być:

• kurz domowy
• futro,
• pachnie kotami i psami
• pyłek roślinny,
• puch topoli i wiele innych substancji.

Najczęstszą przyczyną naczynioruchowego nieżytu nosa u osoby dorosłej jest niekontrolowany odbiór środków zwężających naczynia. W wyniku długotrwałego stosowania takich leków, które są kroplami do nosa, dorosłe ciało ludzkie traci zdolność do refleksyjnego działania na naczynia krwionośne.

Alergiczny nieżyt nosa

Przyczyny alergicznego nieżytu nosa zależą od formy tego przeziębienia. Jeśli choroba ma charakter sezonowy, główną przyczyną jej występowania może być pyłek roślin.

Powody

W celu skutecznego leczenia ważne jest prawidłowe ustalenie przyczyny choroby. Eliminacja objawów bez eliminacji źródła prawdopodobnie spowoduje, że objawy choroby wkrótce powrócą.

Ogólnie rzecz biorąc, istnieje kilka czynników, które wywołują zapalenie błony śluzowej nosa u dorosłych:

• infekcja wirusowa;
• uderzyć w jamę nosową bakterii chorobotwórczych;
• zmniejszenie odporności lokalnej;
• hipotermia organizmu, która stwarza korzystne warunki do reprodukcji w jamie nosowej patogennych mikroorganizmów;
• reakcja alergiczna;
• uderzyć w błonę śluzową szkodliwych substancji i cząstek (pył chemiczny lub metalowy, zanieczyszczona para lub gaz);
• długotrwała ekspozycja na suche gorące powietrze;
• naruszenie mikrokrążenia krwi w błonie śluzowej nosa;
• długotrwałe stosowanie leków zwężających naczynia lub rozszerzających naczynia o działaniu miejscowym.

Objawy nieżytu nosa

Choroba zaczyna się szybko. Po kilku dniach z nosa wypływa tyle płynu, że trudno sobie poradzić z jego ilością. Pierwsze objawy nieżytu nosa mogą aktywować inną chorobę laryngologiczną, ostrą infekcję wirusową układu oddechowego (ARVI), a także wywołać reakcje alergiczne w organizmie.

Objawy ostrego nieżytu nosa u dorosłych:

• świąd i suchość błony śluzowej nosa;
• kichanie;
• łzawienie;
• osłabienie zapachu;
• wyraźne, wodniste wydzielanie, często obfite;
• głosy nosowe;
• śluz i ropne wydzieliny w małych ilościach w miarę postępu choroby.

Wszystko to dzieje się w wyniku podrażnienia obszarów refleksyjnych błony śluzowej. Obrzęk jamy nosowej narusza drenaż zatok przynosowych i ucha środkowego. Staje się to sprzyjającym środowiskiem dla aktywacji flory patogennej, z powodu której rozwijają się komplikacje bakteryjne.

W zależności od rodzaju i stadium nieżytu nosa, objawy mogą się różnić od suchego podrażnienia w jamie nosowej do surowiczego i śluzowo-ropnego wydzieliny z krwawymi wtrąceniami.

• Palenie jamy nosowej;
• Suche błony śluzowe;
• Stopniowy wzrost bólu głowy;
• Wzrost temperatury ponad 37 stopni.

• wodnista wydzielina z nosa
• są trudności w oddychaniu przez nos, nosowe,
• błona śluzowa jest mokra, spuchnięta,
• w kanałach nosowych - surowicze wydzieliny śluzowe;

• wydzielina z nosa nabiera śluzowo-ropnego charakteru,
• ich ilość stopniowo się zmniejsza,
• błona śluzowa staje się mniej obrzękła, blednie,
• w kanałach nosowych określana jest wydzielina śluzowo-ropna.

Po kilku dniach objawy te stopniowo zanikają, a stan zapalny stopniowo ustępuje.

Te objawy i etapy procesu zapalnego w ostrym nieżycie nosa są klasyczne iw większości przypadków występowanie nieżytu nosa o określonym pochodzeniu jest takie samo.

U zdrowych ludzi, prowadzących aktywny tryb życia, nieżyt nosa może trwać dosłownie 2-3 dni. Jeśli odporność immunologiczna organizmu jest zmniejszona, patologia jest znacznie bardziej skomplikowana i towarzyszą jej wyraźne objawy zatrucia - gorączka, bóle głowy. W tym przypadku zapalenie może występować przez 3-4 tygodnie, a nawet stać się przewlekłe.

Nie można ignorować objawów nieżytu nosa u dorosłych, niezależnie od ich charakteru. Nawet niewielkie przeziębienie przy braku odpowiedniego leczenia może spowodować takie powikłania nieżytu nosa jak zapalenie zatok lub zapalenie zatok czołowych. Co zrobić w przypadku choroby, lekarz musi podjąć decyzję.

Komplikacje

Zakażenie błony śluzowej dróg nosowych w przypadku kataru, który biegnie przez długi czas lub w przewlekłej postaci choroby, dotyczy przede wszystkim dróg oddechowych, a zatem powikłania dotykają tej części ciała.

Po przeziębieniu lub na tle pacjenta może rozwinąć się:

Ostra postać zakaźnego nieżytu nosa z nieodpowiednią terapią (lub jej brakiem) może stać się przewlekła. Konsekwencja niedbalstwa staje się trwałym naruszeniem funkcji oddechowej, prowadzącym do zmian patologicznych w sercu i płucach.

Leczenie nieżytu nosa u dorosłych

Wśród metod leczenia nieżytu nosa emitują:

• Bez narkotyków.
• Leki (efekty lokalne lub wewnętrzne).
• Chirurgiczne
• Fizjoterapeutyczny.

Zanim kupisz krople do nosa, powinieneś spróbować zmienić coś w codziennych nawykach:

1. Jeśli nos jest wypchany, a przeziębienie uniemożliwia normalne oddychanie, głowa podczas snu powinna być nieco wyższa niż poziom ciała.
2. Konieczne jest zminimalizowanie liczby pluszowych zabawek, dywanów, mebli tapicerowanych i książek w pomieszczeniu, ponieważ gromadzą one kurz.
3. W trakcie choroby porzuć chemię domową, odświeżacze powietrza i produkty do malowania, ponieważ czynniki te mogą pogorszyć przebieg nieżytu nosa.
4. Aby zrezygnować ze złych nawyków, na przykład uzależnienia od tytoniu.
5. Nawilż powietrze i regularnie przewietrz pomieszczenie, w którym przebywa pacjent.
6. Wypij odpowiednią ilość płynu, aby znormalizować właściwości reologiczne śluzu w jamie nosowej.

Jak leczyć nieżyt nosa za pomocą leków?

Wybór leku zależy całkowicie od rodzaju nieżytu nosa rozpoznanego u pacjenta. Zwolnienie głównych objawów to leczenie objawowe, które nie eliminuje przyczyny choroby podstawowej.

Objawy przekrwienia błony śluzowej nosa są eliminowane za pomocą niektórych kropli:

• Naftyzyna jest środkiem zwężającym naczynia krwionośne, spada po 4-6 godzinach (0,05% roztwór);
• Ksylometazolina - 2 razy dziennie (0,05% roztwór);
• Sinupret jest połączonym lekiem na wyeliminowanie wydzieliny z nosa.

Należy pamiętać, że stosowanie kropli do nosa nie powinno przekraczać więcej niż 7-10 dni. Ponieważ mogą wystąpić różne działania niepożądane związane z upośledzoną funkcją węchową i oczyszczającą nosa, gdy są stosowane. Z uczuciem pieczenia, miejscowym podrażnieniem i suchością nosa zaleca się zaprzestanie przyjmowania tych leków.

Gdy ostry nieżyt nosa staje się ciężki, lekarze zalecają stosowanie:

• Krople Aqualore lub Aqua Maris, a także podczas opuchlizny, krople są wpuszczane do nosa (Naphthyzinum, Galazolin, Saparin).
• Środki przeciwwirusowe (Arbidol, Anaferon, Grippferon), przeciwbakteryjne maści (Bifirol, Oksolinovaya i gwiazdka) są dobre w zwalczaniu choroby.

Gdy przepisywane są objawy nieżytu nosa na tle normalnej temperatury ciała:

• tryb domowy (nie odpoczynek w łóżku),
• dużo ciepłego napoju
• zabiegi termiczne (gorąca kąpiel stóp i ciepłe okłady na tylnej powierzchni dłoni).

W ostrym nieżycie nosa z zastosowanych metod fizjoterapii

• promieniowanie ultrafioletowe lokalnie iw obszarze podeszew (6-8 biodoz);
• UHF (obszary nosa przez 5-8 minut, pierwsze 3 dni dziennie, a następnie co drugi dzień);
• wpływ mikrofal na obszar nosa;
• skuteczna inhalacja (ciepło-alkaliczne, alkaliczne, olej-adrenalina, fitoncydy, miód itp.).

Leczenie chirurgiczne

Interwencje chirurgiczne są medycznie wskazane w leczeniu przewlekłego nieżytu nosa, gdy terapia lekowa jest nieskuteczna. Operacja jest możliwa tylko podczas remisji.

W niektórych przypadkach wymagane jest leczenie chirurgiczne:

• Usuwanie polipów z nosa;
• Eliminacja krzywizny przegrody nosowej;
• Wycięcie wrodzonych nieprawidłowości jamy nosowej;
• Kauteryzacja adenoidów na tylnej powierzchni gardła.

Środki ludowe

Pomimo obfitości różnych produktów farmakologicznych, tradycyjne metody leczenia nieżytu nosa pozostają na żądanie.

1. Wlej 50 g pączków sosny zimną wodą, zamknij pokrywkę, zagotuj i gotuj przez 10 minut. Szczep. Pić ze złym zimnem 5-6 razy dziennie z miodem lub dżemem malinowym.
2. Gdy nieżyt nosa zakopuje świeży sok z marchwi, buraków, umieść turundę zanurzoną w nosie.
3. Wypłukać nos domowym roztworem wody morskiej (łyżka stołowa na litr ciepłej wody) lub chlorku sodu (2 łyżeczki na kubek, w celu zwiększenia wrażliwości błony śluzowej, 1 łyżkę soli i sody, można spuścić jod). Możesz wessać roztwór z dłoni, zamykając jedno nozdrze, użyć strzykawki lub strzykawki, a także specjalny mini czajniczek.
4. Wlać 1 łyżkę mięty pieprzowej 0,5 litra wrzącej wody, zostawić, zawinąć, 1 godzinę, odcedzić. Weź 0,5 szklanki gorącego naparu, który można słodzić miodem. Dorośli z nieżytem nosa wraz z napojem spłukują nos wlewu.

Zapobieganie

Zapobieganie wystąpieniu stanu zapalnego błony śluzowej nosa obejmuje cały szereg środków mających na celu wyeliminowanie wpływu czynników szkodliwych, hipotermii, terminowego leczenia innych ostrych chorób zakaźnych i zapalnych.

• Unikaj gwałtownych ruchów z ciepłego pomieszczenia do zimnego, nie pozostań w przeciągach, nie używaj wody z lodem i innych napojów bezalkoholowych jako napoju.
• Zastosowanie środków wzmacniających, hartowanie, terminowe leczenie patologii nosa i nosogardzieli (skrzywienie przegrody nosowej, przewlekły nieżyt nosa, adenoidy).

Nieżyt nosa u dorosłych może rozwinąć się pod wpływem różnych czynników. Gdy tylko pierwsze objawy choroby zaczną się niepokoić, należy skontaktować się z placówką medyczną w celu leczenia. Pomoże to zidentyfikować chorobę na wczesnym etapie i wyeliminować jej powikłania.

Nieżyt nosa

Nieżyt nosa (katar) - proces zapalny w błonie śluzowej jamy nosowej. Objawia się obrzękiem i przekrwieniem nosa, oddzieleniem od nosa obfitych wydzielin śluzowych, pieczeniem, łaskotaniem i drapaniem w jamie nosowej, pogorszeniem zapachu. Ostra postać nieżytu nosa może stać się przewlekła, prowadząc do dysfunkcji układu oddechowego i zmian w płucach i sercu. Możliwe jest rozprzestrzenianie się zapalenia na inne części układu oddechowego, rozwój zapalenia zatok, zapalenie ucha, zapalenie krtani, zapalenie gardła, zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc.

Nieżyt nosa

Nieżyt nosa (katar) - proces zapalny w błonie śluzowej jamy nosowej. Objawia się obrzękiem i przekrwieniem nosa, oddzieleniem od nosa obfitych wydzielin śluzowych, pieczeniem, łaskotaniem i drapaniem w jamie nosowej, pogorszeniem zapachu. Ostra postać nieżytu nosa może stać się przewlekła, prowadząc do dysfunkcji układu oddechowego i zmian w płucach i sercu. Możliwe jest rozprzestrzenianie się zapalenia na inne części układu oddechowego, rozwój zapalenia zatok, zapalenie ucha, zapalenie krtani, zapalenie gardła, zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc.

Istnieje wiele przyczyn nieżytu nosa i wielu klasyfikacji tej choroby, a niektóre klasyfikacje obejmują dziesiątki podgatunków nieżytu nosa. W większości przypadków nieżyt nosa jest jednym z objawów powszechnej choroby.

Mechanizm rozwoju nieżytu nosa

Jama nosowa spełnia kilka funkcji. Ogrzewa, nawilża i częściowo oczyszcza wdychane powietrze. Zapalenie błony śluzowej nosa rozwija się w wyniku ekspozycji na jeden lub więcej niekorzystnych czynników. Przyczyną nieżytu nosa mogą być bakterie i wirusy, kurz, zimne powietrze, alergeny, substancje drażniące itd. Niezależnie od przyczyny choroby, proces zapalny w jamie nosowej z nieżytem nosa ma wspólne cechy.

W błonie śluzowej jamy nosowej znajduje się duża liczba naczyń krwionośnych. W przypadku nieżytu nosa krążenie krwi w jamie nosowej jest zaburzone i rozwija się zastój krwi. Płynna część krwi przepływa przez ścianę naczyń do otaczających tkanek. Błona śluzowa jamy nosowej pęcznieje, co utrudnia oddychanie przez nos. W wyniku procesu zapalnego dochodzi do dużej ilości wyładowań.

Ostry nieżyt nosa

Ostry nieżyt nosa ma charakter zakaźny, wywoływany przez wirusy lub bakterie. Prawdopodobieństwo wystąpienia ostrego nieżytu nosa wzrasta wraz ze spadkiem oporu ciała w wyniku hipotermii.

Choroba przebiega w trzech etapach. Początkowo pacjent z nieżytem nosa martwi się swędzeniem i uczuciem napięcia w jamie nosowej. Kichanie, łzawienie. Pierwszym etapom ostrego nieżytu nosa może towarzyszyć ból głowy, ogólne złe samopoczucie, gorączka. Trwa od kilku godzin do jednego lub dwóch dni.

Drugiemu etapowi choroby towarzyszy przekrwienie błony śluzowej nosa, trudności w oddychaniu przez nos, obfite wodniste wydzieliny, przekrwienie błony śluzowej nosa i zmniejszenie zapachu. W trzecim stadium ostrego nieżytu nosa wydzielina staje się gęsta, śluzowo-ropna, ich liczba zmniejsza się, a pacjent wciąż martwi się przekrwieniem nosa.

Ostry nieżyt nosa trwa 7-10 dni. Z reguły kończy się odzyskiwaniem. Czasami zmienia się w przewlekły nieżyt nosa. Może to być powikłane zapaleniem gardła, zapaleniem krtani, zapaleniem zatok przynosowych (zapalenie zatok, zapalenie zatok czołowych, zapalenie zatok przynosowych), zapaleniem ucha środkowego, zapaleniem oskrzeli i zapaleniem płuc.

Leczenie ostrego nieżytu nosa obejmuje terapię medyczną, zabiegi termiczne i rozpraszające (plastry musztardy na obszarze łydki, promienie UV podeszew, kąpiele stóp). Aby ułatwić oddychanie przez nos, należy przepisać miejscowe środki zwężające naczynia (nafazolina, ksylometazolina, efedryna). Antybiotyki są wskazane tylko w przypadku ostrego bakteryjnego nieżytu nosa. W wirusowym nieżycie nosa antybiotykoterapia jest bezużyteczna.

Przewlekły nieżyt nosa

Przewlekły nieżyt nosa - duża grupa chorób, które mogą być spowodowane różnymi przyczynami, różni się przebiegiem klinicznym i wymaga innego podejścia do terapii.

Nieżyt nosa

Przyczyny nieżytowego zapalenia błony śluzowej nosa - obniżony stan odporności, częste przeziębienia, wysoki poziom zanieczyszczenia powietrza. Nieżytowy nieżyt nosa często rozwija się w przewlekłych chorobach górnych dróg oddechowych (zapalenie gardła, zapalenie zatok, przewlekłe zapalenie migdałków). Nieżyt nosa charakteryzuje się umiarkowanymi trudnościami w oddychaniu przez nos, zmniejszeniem zapachu, wydzielaniem śluzu z jamy nosowej. Pacjenci zgłaszają ulgę w oddychaniu przez nos podczas zmiany postawy lub ćwiczeń. Na rynoskopii stwierdzono przekrwienie błony śluzowej.

Podczas leczenia nieżytowego zapalenia błony śluzowej nosa konieczne jest wyeliminowanie w miarę możliwości niekorzystnych czynników, które powodują rozwój choroby. Leczenie jest głównie lokalne. Stosuj środki ściągające (roztwory protargolu lub collargolu), maści antybakteryjne, „prysznic do nosa”, wkraplanie środków antyseptycznych, kwarc rurowy, elektroforezę, UHF. Przy nieskuteczności leczenia zachowawczego przeprowadza się kriodestrucję lub kauteryzację błony śluzowej nosa kwasem trichlorooctowym.

Przerostowy nieżyt nosa

Ta postać przewlekłego nieżytu nosa charakteryzuje się proliferacją tkanki łącznej w jamie nosowej. Dotyczy głównie tylnego i dolnego końca środkowej i dolnej małżowiny nosowej. Przerostowy nieżyt nosa może rozwinąć się z migdałkami, przewlekłym zapaleniem zatok, przewlekłym zapaleniem migdałków, stałym podrażnieniem śluzówki nosa. Rozwój przewlekłego nieżytu nosa przyczynia się do nadciśnienia i nadużywania alkoholu.

Pacjenci z przerostowym nieżytem nosa obawiają się przekrwienia błony śluzowej nosa, które może być stałe i wyraźne. Naruszenie oddychania przez nos powoduje bóle głowy, zmniejszenie zapachu i słuchu, głosy nosowe. W rynoskopii laryngolog ujawnia zwężenie dróg nosowych i wzrost konch nosa.

Przerostowy nieżyt nosa jest wskazaniem do leczenia chirurgicznego. Z reguły przeprowadzają kriodestrucję lub kauteryzację błony śluzowej. W przypadku ciężkiego przerostu wykonuje się konchotomię (częściowe lub całkowite usunięcie dolnej konchy).

Zanikowy nieżyt nosa

W błonie śluzowej dominują procesy atroficzne. Przyczyny zanikowego nieżytu nosa nie są całkowicie jasne. Uważa się, że choroba może być wywołana przez niekorzystny klimat, częste ostre nieżyty nosa, zagrożenia zawodowe (krzemian, tytoń i pył cementowy) oraz rozległe operacje w jamie nosowej. Istnieje genetyczna predyspozycja do rozwoju zanikowego nieżytu nosa.

Zanikowy nieżyt nosa objawia się suchością i tworzeniem się skorup w nosie, uczuciem ucisku, lekkim okresowym krwawieniem z nosa. Wraz z rozprzestrzenianiem się atrofii w obszarze węchowym może zmniejszać się lub zanikać zapach. Na rhinoskopii widoczne tępe, suche, bladą błonę śluzową, pokrytą żółtawymi lub zielonkawymi cienkimi skorupkami.

Leczenie zanikowego nieżytu nosa jest zachowawcze. Lokalnie stosowane zmiękczające, dezynfekujące i drażniące maści i krople (olej z dzikiej róży, świeży sok z aloesu, Aevit (olejowy roztwór witamin E i A), fizykoterapia. Ogólne leczenie obejmuje przyjmowanie stymulatorów biogennych (witaminy z grupy B, ekstrakt z łożyska, PhBS, ekstrakt z aloesu) ).

Ozena (cuchnący zanikowy nieżyt nosa)

Przyczyny rozwoju tej postaci nieżytu nosa nie są w pełni zrozumiałe. Istnieje zakaźna teoria (porażka Klebsielli) i teoria dziedzicznej predyspozycji do rozwoju ozeny. W przypadku cuchnącego zanikowego zapalenia błony śluzowej nosa występuje ostry zanik błony śluzowej, gęste wyładowania, które kurczą się w cuchnące skorupy. Gdy często obserwuje się cuchnący nieżyt nosa, przerzedzenie tkanki kostnej ścian nosa i konch nosowych.

Pacjenci skarżą się na przekrwienie błony śluzowej nosa, bolesny świąd i suchość w nosie, upośledzenie węchu, wyraźny zgnilizny zapach widoczny dla innych. Na rhinoskopii ujawniono grube ciemnozielone skorupy, pod którymi znajduje się gruba ropa. Z zanikiem kości jama nosowa jest rozszerzona.

Leczenie jest konserwatywne. Aby usunąć skorupy, jamę nosową przemywa się roztworem hydroksymetylochinoksalinianu ze słabymi roztworami nadmanganianu potasu lub nadtlenku wodoru. Po umyciu wstrzykuje się do jamy nosowej tampony z przeciwbakteryjnymi maściami. Trwa terapia antybiotykowa.

Naczyniowo-ruchowy nieżyt nosa

Naczyniowo-ruchowy nieżyt nosa rozwija się w wielu chorobach i stanach, w których dochodzi do naruszenia tonu ściany naczyniowej (zespół asteno-wegetatywny, niedociśnienie, dystonia nerwowo-krążeniowa, niektóre choroby endokrynologiczne). Naruszenie tonusu naczyniowego konchy jest przyczyną naprzemiennego przekrwienia nosa. Zmniejszenie zmysłu powonienia, gdy z reguły nie rozwija się naczynioruchowy nieżyt nosa.

Wybór metody leczenia zależy od choroby podstawowej. Fizjoterapia i twardnienie w tej postaci nieżytu nosa są nieskuteczne. Z powodzeniem stosuje się blokady wewnątrznosowe, podawanie glikokortykosteroidów i leki do obliteracji żylaków. Możliwe jest leczenie chirurgiczne (fotodestrukcja laserowa, dezintegracja ultradźwiękowa, galvanoakustyka, wazotomia podśluzówkowa).

Medyczny nieżyt nosa

Choroba jest wywoływana przez przyjmowanie wielu leków (leków przeciwpsychotycznych, środków uspokajających, leków obniżających ciśnienie krwi) lub długotrwałego stosowania kropli do nosa o działaniu zwężającym naczynia. Leczenie polega na zastąpieniu lub anulowaniu leku.

Czym jest nieżyt nosa, jakie rodzaje i metody leczenia istnieją

Nieżyt nosa lub katar - choroba spowodowana narażeniem na różne negatywne czynniki.

Rodzaje nieżytu nosa

Nieżyt nosa jako częsta choroba charakteryzuje się stanem zapalnym, któremu często towarzyszy obrzęk błon śluzowych nosa. Z powodu podobnych objawów jest często mylona z zapaleniem zatok, łączącym kilka innych patologii - zapalenie sitowe, zapalenie zatok czołowych, zapalenie stawów i zapalenie klinowe. Wraz z ich rozwojem, zatoki przynosowe są dotknięte.
W klasyfikacji przydzielono zakaźny i naczynioruchowy nieżyt nosa.

Grupa infekcji obejmuje kilka rodzajów nieżytu nosa:

• ostry nieżyt nosa (bakteryjny lub wirusowy);
• przewlekłe.

Analizując przewlekły nieżyt nosa, należy zauważyć, że charakteryzuje się częstymi nawrotami i długimi okresami choroby. Ta grupa obejmuje trzy rodzaje nieżytu nosa:

• zanikowy (integracja czynników dziedzicznych i infekcji wirusowej);
• katar (przedłużone naruszenie oddychania przez nos);
• przerostowy (wzrost błon śluzowych nosa lub szkieletu kości w warunkach stałej obecności w niekorzystnych warunkach środowiskowych)

Pojawia się nieżyt nosa z powodu obrzęku tkanek jam nosowych. Obejmuje następujące rodzaje nieżytu nosa:

• alergiczny (reakcja na spożycie różnych alergenów);
• neurowegetatywny (dysfunkcja mechanizmów nerwowych).

Istnieją inne rodzaje nieżytu nosa:

• leki (z powodu analfabetyzmu z użyciem sprayów, kropli);
• traumatyczne (uszkodzenie przegrody nosowej).

Przyczyny nieżytu nosa

Aby zrozumieć, jak rozwija się nieżyt nosa i co to jest, należy przeanalizować główne przyczyny choroby.
W przypadku rozpoznania ostrego nieżytu nosa może to oznaczać początek zakażenia wirusowego lub bakteryjnego. Jako jeden z objawów katar pojawia się podczas takich poważnych chorób, jak szkarłatna szkarłat, błonica i odra.
W sytuacjach, w których rozwija się nieinfekcyjny nieżyt nosa, przyczyną mogą być następujące negatywne czynniki:

• predyspozycje genetyczne;
• zanieczyszczenie gazu, wysoka zawartość pyłu, obecność szkodliwych substancji w otaczającym powietrzu;
• dystonia naczyniowa;
• torbiel nosowa;
• patologia wątroby, nerek, płuc;
• polipy w jamie nosowej;
• zaburzenia krążenia;
• różne reakcje alergiczne;
• choroba serca.

Najczęstsze przyczyny nieżytu nosa związane są z hipotermią, która powoduje rozwój przeziębienia.

Charakterystyczne objawy ostrego nieżytu nosa

Rozwój ostrego nieżytu nosa zwykle przechodzi przez kilka etapów ze specyficznymi objawami.
Początek choroby może być określony przez następujące cechy:

• pojawienie się łaskotania, suchość w jamie nosowej;
• uczucie pieczenia podczas wdechu;
• bolący ból głowy.

Temperatura może nieznacznie wzrosnąć. Jeśli leczenie nie zostanie przeprowadzone natychmiast, po około dwóch dniach choroba wchodzi w drugi etap. Charakteryzują go następujące objawy:

• zanik pieczenia i suchości;
• obfity przepływ śluzu nosa;
• zatłoczenie;
• trudności z oddychaniem.

U niektórych pacjentów występuje ostra utrata (częściowa lub całkowita) wrażliwości na zapachy. Czasami rozwija się współistniejące zapalenie spojówek i łzawienie. Czas trwania tego etapu wynosi 2-3 dni, po których ostry nieżyt nosa przechodzi do trzeciego etapu, którego objawy są wyraźne:

• gęsta ropna zawartość wydzieliny z nosa;
• obraźliwy zapach;
• obrzęk błony śluzowej nosa.

Po kilku kolejnych dniach stan zapalny zmniejsza się, ustępują objawy ostrego nieżytu nosa i zaczyna się powrót do zdrowia.

Objawy przewlekłego nieżytu nosa

Kluczowe objawy przewlekłego nieżytu nosa mają cechy zależne od jego rodzaju.

Atroficzny:

• zanik o różnym nasileniu kości i błon śluzowych;
• suchy nos;
• ropny śluz;
• nieprzyjemny zapach wydzieliny z nosa;
• pogorszenie zapachu:
• bóle głowy;
• suszone skorupy.

Catarrhal:

• obrzęk konchy;
• duszność;
• wydzielina surowicza lub śluzowo-ropna;
• możliwy zmysł węchu.

Hipertroficzny:

• stałe bolesne uczucie oddychania przez nos.

Częstymi objawami dla wszystkich odmian przewlekłego zakaźnego zapalenia błony śluzowej nosa jest długotrwały przebieg choroby. W przeciwieństwie do ostrego nieżytu nosa, obfity przepływ śluzu może nie być obserwowany. Ponadto, wysoka temperatura jest rzadkością, ale ogólny stan zdrowia gwałtownie się pogarsza, apetyt jest tracony, sen jest zaburzony, a wydajność spada.

Nieinfekcyjne rodzaje nieżytu nosa

Analizując objawy, które występują podczas naczynioruchowego nieżytu nosa, należy rozważyć je zgodnie z głównymi typami.
Neurowegetatywny nieżyt nosa ma następujące objawy:

• usuwanie wodnistych wydzielin śluzowych z nosa;
• nawracające przekrwienie błony śluzowej nosa, powodujące trudności w oddychaniu.

Alergiczny nieżyt nosa objawia się szeregiem charakterystycznych objawów:

• kichanie;
• sporadyczne problemy z oddychaniem przez nos;
• swędzący nos;
• śluzowe, czasem obfite, wydzielanie płynów.

Tylko doświadczony lekarz może zdiagnozować nieżyt nosa, ponieważ główne objawy są prawie nie do odróżnienia od przewlekłego zakaźnego zapalenia błony śluzowej nosa. Jest to typ złożony, skutkujący późnym leczeniem śmierci błon śluzowych.

Diagnostyka

Aby szybko wyznaczyć odpowiednie leczenie nieżytu nosa, konieczne jest prawidłowe przeprowadzenie badania diagnostycznego.
Prowadząc rhinoscopy, otorynolaryngolog określa wiodącą formę choroby. Jeśli to konieczne, bardziej szczegółowe badanie może wymagać prześwietlenia ucha środkowego, zatok przynosowych. W celu wyjaśnienia diagnozy pacjent jest kierowany do innych specjalistów - alergologa, pulmonologa, okulisty, specjalisty chorób zakaźnych.
Rozpoznanie ostrego zapalenia błony śluzowej nosa rozpoczyna się od identyfikacji dolegliwości pacjenta podczas badania. Zgodnie z ich dynamiką lekarz ustala etap rozwoju procesu zapalnego. Khatem powinien zbadać jamę nosową.

Metody leczenia

Leczenie przepisuje się po ustaleniu rodzaju nieżytu nosa.
Jeśli zostanie zidentyfikowany bakteryjny charakter ostrego nieżytu nosa, chorobę leczy się środkami antyseptycznymi stosowanymi do mycia przewodów nosowych.

W pierwszym etapie pokazano następujące środki terapeutyczne:

• wanny z hydromasażem do 15 minut;
• tynk musztardowy nałożony na podeszwy;
• ciepła herbata z malinami, cytryną;
• zaszczepić dwa razy dziennie roztwór (2%) Protargolu - 3 krople.

W drugim i trzecim etapie do kompleksu terapeutycznego wstrzykuje się antybiotyki (amoksycylinę) i środki przeciwdrobnoustrojowe. Antybakteryjny lek Bioparox w postaci aerozolu wykazuje dobrą skuteczność. Do sześciu razy dziennie wstrzykuje się go do każdego otworu nosowego.
Pomaga złagodzić przekrwienie nosa, powodując obkurczenie naczyń krwionośnych. Najczęstszym lekiem jest Naphthyzinum (0,1%). Na dzień, 4-6 razy, konieczne będzie kapanie 2-3 kropli. Ksylometazolinę (0,1%) można stosować rano i wieczorem.
Uważa się, że czas trwania kursu z użyciem kropli wynosi maksymalnie 10 dni. Wraz z pojawieniem się suchości, swędzenia, uczucie pieczenia zostaje natychmiast przerwane.
Aby leczenie dawało przewidywalny wynik pozytywny, zaleca się połączenie leku Sinupret (drażetka lub krople), który wzmacnia układ odpornościowy i wspomaga uwalnianie przewodów nosowych ze śluzu.
Alergiczny nieżyt nosa obejmuje przyjmowanie takich leków jak Tavegil, Diazolin, Loratadin w dawkach ustalonych przez lekarza, w zależności od ciężkości choroby.
Skorzystaj z walki z zimnem wirusowej natury leków zawierających interferon. Leki te dodatkowo koncentrują się na poprawie odporności.
Aby wyeliminować ból głowy, często towarzyszący nieżytowi nosa, przepisywany jest Tylenol, Solpadein.
Leczenie przewlekłego zanikowego nieżytu nosa przeprowadza się według indywidualnie opracowanego programu, który obejmuje, oprócz kropli z reakcją alkaliczną, wstrzyknięcia ekstraktu z aloesu, terapii szczepionkami i witamin.
Przerostowy przewlekły nieżyt nosa będzie wymagał poważniejszych środków. Może to być lapis kauteryzacji, dezintegracja ultradźwiękowa, promieniowanie laserowe. Według zeznań przypisano krioterapię, elektrokoagulację.
Czasami nieżyt nosa może wskazywać, że zaczyna się rozwijać patologia żołądkowo-przełykowa. Przejawia się w postaci treści żołądkowej w przełyku i najczęściej nie powoduje dyskomfortu. Jeśli jednak zapalenie błony śluzowej żołądka jest trwałe, refluks żołądkowo-przełykowy występuje nie tylko po posiłkach, ale także wymaga odpowiedniego leczenia.
"alt =" ">

Metody fizjoterapeutyczne

Przyspiesz regenerację po przeziębieniu w różnych technikach fizjoterapii.

• W przypadku ostrego nieżytu nosa, miejscowego promieniowania ultrafioletowego, UHF, ekspozycji mikrofalowej, zaleca się inhalację.
• W przypadku rozpoznania przewlekłego nieżytowego zapalenia błony śluzowej nosa zastosuj Slux, UHF, terapię mikrofalową, promienie ultrafioletowe.
• Przyspiesza regenerację w obecności neurowegetatywnego nieżytowego promieniowania laserowego.
• W przypadku alergicznego nieżytu naczynioruchowego, koagulacji w podczerwieni, wazotomii i ekspozycji na ultradźwięki mogą być włączone do kompleksu leczenia.

Fizjoterapia prowadzona jest w wyspecjalizowanych instytucjach zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego.

Środki ludowe

Pozwól odciążyć się od krajowych metod, których nie można stosować w sposób niekontrolowany. Najpierw musisz uzyskać konsultację lekarską, aby wyeliminować szkody dla zdrowia, ćwicząc różne domowe metody pozbywania się przeziębienia.

Do 500 ml wrzącej wody (3 krople) można dodać jałowiec, eukaliptus lub olejek sosnowy. Olejki eteryczne nie są stosowane do indywidualnej nietolerancji i astmy oskrzelowej.

Korzystne będzie wdychanie świeżego soku Kalanchoe (2 łyżki stołowe), wlanego do 0,5 litra wrzącej wody. Procedura będzie skuteczna, jeśli użyjesz 5-6 kropli świeżego soku z cebuli (lub czosnku).
Ziołowe wywary są często używane do inhalacji. Możesz wziąć suchy rumianek lub liście eukaliptusa jako surowiec, gotować przez 5 minut. Po tym można rozpocząć procedurę inhalacji pary terapeutycznej. Zgodnie z tą samą zasadą pączki sosnowe są gotowane (3 łyżki stołowe).

Zaszczepić 3 krople świeżego soku z aloesu. Zaleca się przeprowadzenie takiej procedury co 6 godzin. Aby uzyskać lepszy efekt, po wkropleniu 40-45 sekund, masuj skrzydła nosa. Możesz wziąć sok z surowych buraków (4-5 kropli). W tym przypadku bierze się pod uwagę, że jakiś czas po wkropleniu poczuje się uczucie pieczenia.
Możesz olej kapać mentolem kilka razy dziennie (4 krople). Równolegle z tym samym olejem, skrzydła nosa są rozmazane, podobnie jak skronie i czoło. Łatwo jest samodzielnie przygotować produkt z mieszaniny oleju roślinnego (2 łyżeczki) i ekstraktu z dzikiego rozmarynu (4-5 kropli). Ta kompozycja przez pół godziny wkłada do piekarnika pod kątem 180 stopni. Po ochłodzeniu dwa razy dziennie nakładaj 3 krople.

Procedura mycia jam nosowych pozwala szybko odczuć ulgę, jeśli zostanie przeprowadzona prawidłowo. Wlej przygotowany ciepły płyn do talerza i, pochylając się do przodu i lekko w dół, wciągnij jego górne nozdrza, aby roztwór wypłynął z dolnych nozdrzy. 4–6 zabiegów dziennie.
Przygotuj środki do mycia na różne sposoby. Nalegaj na 30 minut apteki rumiankowej (2 łyżki stołowe) w szklance wrzącej wody. Odpowiedni mankiet zwykły, którego 200 ml wrzącej wody będzie potrzebować łyżki stołowej.
Zrób wywar z liści eukaliptusa (10 g) i Althea (20 g). Gotowane są w szklance wody przez 10 minut. Dobry efekt pokazuje sól morska (jedna trzecia łyżeczki), którą rozpuszcza się w szklance ciepłej przegotowanej wody.

Inne metody

W arsenale ludowych przepisów istnieją inne narzędzia, które pomagają w leczeniu nieżytu nosa.
Wymieszać miód ze startym chrzanem i polać mąką żytnią. Każdy składnik będzie potrzebował łyżki stołowej. Ugniataj 4 tortille i umieść je na nosie, brwiach i czole. Gdy wrażliwa skóra otacza gazę serwetką. Przytrzymaj 25 minut przed snem.
Na noc zrób łyżkę farmaceutycznej nalewki z papryczek chili w 50 ml wody, zwilż klapę z gazy i owiń stopy. Połóż film na wierzchu i załóż ciepłe skarpety. Wykonaj tę procedurę przez trzy noce.
Trzy razy dziennie bawełniany wacik zwilża się pianką z domowego mydła i delikatnie natłuszcza nozdrza od wewnątrz.

Zapobieganie

Zapobiegaj rozwojowi nieżytu nosa, stosując się do pewnych technik zapobiegawczych:

• podjąć środki zapobiegające występowaniu przeziębienia;
• rozpocząć leczenie przy pierwszych objawach nieżytu nosa;
• praktykować zdrową dietę, tworząc zbilansowaną dietę z wystarczającą ilością warzyw, ziół, owoców;
• regularnie przeprowadzaj czyszczenie na mokro w pokojach;
• wykluczyć bycie w szkicach;
• ubierać się zgodnie z warunkami pogodowymi;
• nie pij mocno schłodzonych napojów;
• poświęcić wymaganą ilość czasu na spanie i odpowiedni odpoczynek;
• uprawiać sport.

Priorytetem środków zapobiegawczych jest wzmocnienie mechanizmu ochronnego.
"alt =" ">