Oficjalna strona Grupy firm RLS ®. Główna encyklopedia leków i asortyment aptek rosyjskiego Internetu. Książka referencyjna leków Rlsnet.ru zapewnia użytkownikom dostęp do instrukcji, cen i opisów leków, suplementów diety, urządzeń medycznych, urządzeń medycznych i innych towarów. Farmakologiczna książka referencyjna zawiera informacje na temat składu i formy uwalniania, działania farmakologicznego, wskazań do stosowania, przeciwwskazań, działań niepożądanych, interakcji lekowych, sposobu stosowania leków, firm farmaceutycznych. Książka referencyjna leków zawiera ceny leków i produktów na rynku farmaceutycznym w Moskwie i innych miastach Rosji.
Przenoszenie, kopiowanie, rozpowszechnianie informacji jest zabronione bez zgody RLS-Patent LLC.
Przy powoływaniu się na materiały informacyjne opublikowane na stronie www.rlsnet.ru wymagane jest odniesienie do źródła informacji.
Jesteśmy w sieciach społecznościowych:
© 2000-2018. REJESTR MEDIA RUSSIA ® RLS ®
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Komercyjne wykorzystanie materiałów jest niedozwolone.
Informacje przeznaczone dla pracowników służby zdrowia.
Nazwy narkotyków
Alfabetyczny indeks katalogu leków:
Farmaceutyczna książka referencyjna leków jest zbudowana w porządku alfabetycznym, co znacznie ułatwia wyszukiwanie leku.
Wybór produktu leczniczego z listy jest następujący:
Na przykład musisz znać informacje o leku - Avecort.
Na górze strony znajduje się alfabetyczny indeks leków. Kliknij literę A i stronę, która się otworzy,
Z listy znajdź potrzebny lek. Klikając na jego nazwę, otrzymasz pełne informacje na temat leku, którego potrzebujesz:
- Nazwa łacińska,
- składnik aktywny
- ATH,
- grupa farmakologiczna
- odczyty leków
- przeciwwskazania
- stosować w czasie ciąży i laktacji,
- Efekty uboczne
- środki ostrożności
- warunki przechowywania leku
- okres ważności leku.
Wszystkie informacje są bezpłatne.
Administrowanie zasobami inpharm.ru nie jest odpowiedzialne za konsekwencje używania narkotyków i informacji o nich, niezależnie od tego, czy jesteś lekarzem, czy nie, czy używasz podręcznika leków, czy nie.
Wszystkie leki z katalogu, musisz wyznaczyć swojego lekarza! Ten zasób może być użyty tylko jako książka referencyjna leków!
Leki - A
Ta sekcja zawiera informacje o lekach, ich właściwościach i metodach stosowania, działaniach niepożądanych i przeciwwskazaniach. W tej chwili istnieje ogromna liczba leków, ale nie wszystkie są równie skuteczne.
Każdy lek ma swoje własne działanie farmakologiczne. Prawidłowe określenie niezbędnych leków jest głównym krokiem do skutecznego leczenia chorób. Aby uniknąć działań niepożądanych, przed użyciem tych lub innych leków należy skonsultować się z lekarzem i przeczytać instrukcję użycia. Zwróć szczególną uwagę na interakcje z innymi lekami, a także na warunki stosowania w czasie ciąży.
Każdy lek jest szczegółowo opisany przez naszych ekspertów w tej sekcji portalu medycznego EUROLAB. Aby zobaczyć lek, określ cechy, które Cię interesują. Możesz również szukać leku, którego potrzebujesz alfabetycznie.
Wyszukiwanie narkotyków
Lista leków na literę A:
- Abacavir
Tabletki doustne - Abergin (Abergin)
Proszek substancji - Abergin (Abergin)
Tabletki doustne - Abergin (Abergin)
Spray do inhalacji - Abilify (Abilify)
Tabletki doustne - Abisib
Płynny ekstrakt - Abisil (Abisyl)
Rozwiązanie do stosowania miejscowego - Abitaxel
Koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - Abomin (Abomin)
Tabletki doustne - Abraxane
Liofilizat do przygotowania roztworu do infuzji - Abufene
Tabletki doustne - Avaxim 80 (Avaxim 80)
Roztwór do wstrzykiwań - Avamys (Avamys)
Aerozol do nosa - Avandamet (Avandamet)
Tabletki doustne - Avandia
Tabletki doustne - Avastin (Avastin)
Koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - Avekort (Avekort)
Aerozol do nosa - Avelysin Braun
Proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań - Avelox (Avelox)
Tabletki doustne - Avelox (Avelox)
Rozwiązanie infuzyjne - Avenok
Miejscowa maść - Avenok plus (Avenok plus)
Czopki doodbytnicze - Avestatyna (Avestatin)
Tabletki doustne - Avia More (Caeli-mare)
Pastylki do ssania - Avia More (Caeli-mare)
Tabletki doustne - Aviomarin (Aviomarin)
Pigułki - Avioplant (Avioplant)
Kapsułka - Avisan (Avisanum)
Surowe warzywa - Avisan (Avisanum)
Pigułki - Avodart
Kapsułka - Avomit (Avomit)
Koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - Avonex (Avonex)
Liofilizat do sporządzania roztworu do wstrzykiwań - Avonex (Avonex)
Roztwór do wstrzykiwań domięśniowych - Avrazor (Avrazor)
Pigułki - Agalaty
Pigułki - Agapuryna
Dragee - Agapuryna
Skoncentruj się - Agapuryna
Roztwór do wstrzykiwań - Agapuryna
Pigułki - Agapurin 600 opóźniający (Agapurin 600 opóźniony)
Pigułki - Agapuryna opóźniająca (Agapuryna opóźniająca)
Pigułki - Agapurin SR (Agapurin SR)
Pigułki - Agemfil A (Agemfil A)
Liofilizat do sporządzania roztworu do wstrzykiwań - Agemfil B (Agemfil B)
Liofilizat do sporządzania roztworu do wstrzykiwań - Agenerase (Agenerase)
Kapsułka - Agenerase (Agenerase)
Roztwór doustny - Agesta
Pigułki - Agiolax (Agiolax)
Granulaty - Agnukaston (Agnucaston)
Krople do podawania doustnego - Agnukaston (Agnucaston)
Pigułki
- Agnus Plus (Agnus-plus)
Granulki homeopatyczne - Agomelatyna (Agomalatyna)
Proszek substancji - Agregal
Pigułki - Agrenox (Aggrenox)
Kapsułka - Agri
Granulki homeopatyczne - Agri
Pigułki - Agri dzieci (Agri filii)
Granulki homeopatyczne - Agri dzieci (Agri filii)
Pastylki do ssania - Agrippal S1 (Agrippal S1)
Zawiesina do wstrzykiwań - Agrippal S1 (Agrippal S1)
Zawiesina do podawania podskórnego - Adaklin (Adaklin)
Krem do użytku zewnętrznego - Adalat (Adalat)
Rozwiązanie infuzyjne - Adalat SL (Adalat SL)
Pigułki - Adam
Krople do podawania doustnego - Adamantylofenyloamina (Adamantylofenyloamina)
Proszek substancji - Adapalen (Adapalen)
Żel do użytku zewnętrznego - Adapalen (Adapalen)
Proszek substancji - Adaptocon (Adaptocon)
Roztwór doustny - Adaptol (Adaptol)
Pigułki - Advagraf (Advagraf)
Kapsułka - Advantan
Krem do użytku zewnętrznego - Advantan
Maść do użytku zewnętrznego - Advantan
Maść - Advantan
Emulsja do użytku zewnętrznego - Advil
Dragee - Advil
Tabletki doustne - Advil Lyqi-jels
Kapsułka - Adgelon
Krople do oczu - Adgelon
Roztwór do iniekcji dostawowej - Adgelon
Substancja-ciecz - Addamel N (Addamel N)
Koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - Dodatek witaminy C (Additiva witamina C)
Tabletki musujące - Dodatek wapnia (Additiva calcium)
Tabletki musujące - Additiva Magnez
Tabletki musujące - Dodatki Multiwitaminy (Additiva Multivitamins)
Tabletki musujące - Additiva Multiwitaminy z minerałami (Additiva Multivitamins with minerals)
Tabletki musujące - Additiva ferrum z żelazem
Tabletki musujące - Adebit (Adebit)
Pigułki - Adelfane (Adelphane)
Pigułki - Adelfan-Ezidrex (Adelphane-Esidrex)
Pigułki - 1,4-butanodisulfonian ademetioniny (1,4-butandisulfonat Ademetionina)
Proszek substancji - Sól disodowa trójfosforanu adenozyny (trójfosforan adenozyny disodu)
Proszek substancji - Adenocor (Adenocor)
Roztwór do wstrzykiwań - Adenostop (Adenostop)
Koncentrat do przygotowania roztworu doustnego - Adenocyna (Adenocin)
Liofilizat do sporządzania roztworu do wstrzykiwań - Adepress (Adepress)
Pigułki - AgiCOLD (AgiCOLD)
Pigułki - Ajikold Hotmiks (Agicold Hotmix)
Proszek do przygotowania roztworu doustnego - Adjicold Plus (Agicold-Plus)
Maść do użytku zewnętrznego - Ajisept (Agisept)
Pastylki do ssania
Katalog leków jest przeznaczony wyłącznie do celów informacyjnych. Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z adnotacją producenta. Nie należy samoleczyć; Zanim zaczniesz zażywać leki, powinieneś skontaktować się z lekarzem. EUROLAB nie ponosi odpowiedzialności za konsekwencje wynikające z wykorzystania informacji zamieszczonych na portalu. Wszelkie informacje na stronie nie zastępują porady lekarza i nie mogą służyć jako gwarancja pozytywnego wpływu leków.
Nazwy narkotyków.
Nazwy leków są przedstawione w trzech wersjach: chemicznej, międzynarodowej niezastrzeżonej prawnie i komercyjnej.
Nazwa chemiczna - odzwierciedlająca skład i strukturę substancji leczniczej. Nazwy chemiczne są rzadko stosowane w praktycznej opiece zdrowotnej, ale są często podawane w adnotacjach dotyczących narkotyków i są zawarte w specjalnych podręcznikach, na przykład: 1,3-dimetyloksantyna, kwas 5-etylo-5-fenylobarbiturowy itp.
Międzynarodowa nazwa niezastrzeżona (INN, międzynarodowa nazwa nieprzyznawcza, INN) - jest to nazwa substancji leczniczej zalecanej przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), przyjętej do użytku na całym świecie w literaturze edukacyjnej i naukowej dla wygody identyfikowania leku zgodnie z określoną grupą farmakologiczną oraz w celu uniknięcia stronniczości i błędów. Synonimem INN jest nazwa ogólna lub ogólna. Czasami INN odzwierciedla strukturę chemiczną substancji leczniczej, na przykład: kwas acetylosalicylowy, paracetamol.
Nazwa handlowa produktu leczniczego - nazwa produktu leczniczego nadanego przez jego twórcę;
Opatentowana nazwa handlowa (nazwa handlowa) - jest przyznawana przez firmy farmaceutyczne, które produkują ten konkretny oryginalny lek i jest ich własnością handlową (znakiem towarowym) chronioną patentem. Na przykład nazwą handlową kwasu acetylosalicylowego jest aspiryna, furosemid to lasix, a diklofenak jest woltarenem. Nazwy handlowe są używane przez producentów do celów marketingowych, w celu promocji i konkurencji leków na rynku.
Pojęcie biorównoważności leków
Ważnym pojęciem jest biodostępność, co oznacza „szybkość i zakres, w jakim substancja czynna lub jej aktywny składnik jest wchłaniany (wchłaniany) z postaci dawkowania i staje się dostępny w miejscu działania (krążenie ogólnoustrojowe)”. Biorąc pod uwagę, że po podaniu dożylnym lek prawie całkowicie wchodzi w krążenie ogólnoustrojowe, możemy założyć, że jego biodostępność jest absolutna.
Testowany jest lek, którego biodostępność jest badana. Z reguły badany lek jest lekiem generycznym. Porównuje się go z biodostępnością leku referencyjnego (oryginalnego lub innowacyjnego).
Biodostępność jest kluczową koncepcją zrozumienia równoważności biologicznej. Jeśli po wprowadzeniu takiego samego stężenia molowego leku referencyjnego i badanego ich biodostępność jest podobna do stopnia gwarantującego taki sam efekt terapeutyczny i działanie toksyczne, to możemy założyć, że takie leki są biorównoważne.
Wyróżnia się również równoważność farmaceutyczną, dzięki której rozumie się, że badany lek zawiera równą ilość substancji czynnej (substancji czynnych), tę samą postać dawkowania i spełnia porównywalne standardy (produkcja i jakość). Z definicji jasno wynika, że jeśli firma wytwarza postać dawkowania z innymi substancjami pomocniczymi, które znacząco zmieniają biodostępność, to taki preparat będzie farmaceutycznie równoważny z oryginalnym, ale biorównoważnym. Podobna sytuacja może wystąpić, jeśli producent stosuje komponenty, które spowalniają absorpcję, aby utworzyć przedłużone formy. Dlatego, pomimo tej samej postaci dawkowania, będą miały zupełnie inne krzywe farmakokinetyczne w surowicy.
Lek generyczny musi wykazywać efekt terapeutyczny równoważny oryginałowi. Jeśli w badaniach klinicznych leki wykazują porównywalny efekt terapeutyczny, wówczas takie leki uważa się za równoważne terapeutycznie. Ogólnie przyjmuje się, że efekt terapeutyczny zależy od stężenia substancji czynnej w osoczu krwi. Na podstawie tej sytuacji leki o tej samej krzywej farmakokinetycznej wykażą porównywalny efekt terapeutyczny.
Badanie biorównoważności jest badaniem klinicznym i jest wymagane do spełnienia wymagań GCP. Jest to jedna z gwarancji jakości i dowodów badania.
W procesie badawczym określa się indywidualne parametry farmakokinetyczne substancji dla każdego pacjenta (pole pod krzywą, Cmax - maksymalne stężenie, czas do osiągnięcia maksymalnego stężenia i tak dalej. Metodologia i zasady obliczania tych parametrów są szeroko omówione w literaturze naukowej.
Dobra Praktyka Kliniczna (Dobra Praktyka Kliniczna, GCP) jest standardem badań klinicznych obejmującym planowanie, prowadzenie, uzupełnianie, weryfikację, analizowanie wyników, raportowanie i utrzymywanie dokumentacji, która zapewnia naukowe znaczenie badania, jego akceptowalność etyczną oraz pełną dokumentację charakterystyki klinicznej badanego produktu leczniczego.. Jak wielokrotnie zauważono w literaturze krajowej i zagranicznej, a także w dokumentach WHO, właściwości konsumenckie leków - skuteczność, bezpieczeństwo i farmaceutyczne aspekty jakości - są zapewnione przez przestrzeganie najważniejszych zasad przemysłu, innymi słowy, GLP, GCP i GMP lub ich kodeksów podczas ich opracowywania., testowanie i produkcja.
GLP (Good Laboratory Practice, Good Laboratory Practice) - system norm, zasad i wytycznych mających na celu zapewnienie spójności i wiarygodności wyników laboratoryjnych. System jest zatwierdzoną normą krajową Federacji Rosyjskiej od 1 marca 2010 r. - GOST R-53434-2009. Głównym zadaniem DPL jest zapewnienie możliwości pełnego śledzenia i odzyskiwania całego przebiegu badania. Kontrola jakości powinna być przeprowadzana przez specjalne organy okresowo kontrolujące laboratoria pod kątem zgodności z normami GLP. GLP ustanawia bardzo rygorystyczne wymagania dotyczące konserwacji i przechowywania dokumentacji - znacznie bardziej rygorystyczne niż normy europejskie serii EN 45000. Zakres stosowania norm GLP jest ustanowiony przez prawo. Dotyczy to przede wszystkim rozwoju nowych chemikaliów, produkcji i stosowania substancji toksycznych i opieki zdrowotnej.
GMP („Dobra Praktyka Produkcyjna”, Dobra Praktyka Produkcyjna) - system norm, zasad i wytycznych do produkcji: leków, wyrobów medycznych, produktów diagnostycznych, produktów spożywczych, dodatków do żywności, składników aktywnych
W przeciwieństwie do procedury kontroli jakości poprzez badanie wybranych próbek takich produktów, co zapewnia użyteczność tylko tych próbek (i ewentualnie partii wykonanych w czasie najbliższym partii), standard GMP odzwierciedla holistyczne podejście i reguluje i ocenia rzeczywiste parametry produkcji i badania laboratoryjne.
Aby ujednolicić jakość opieki medycznej dla populacji, stosuje się ją wraz z następującymi standardami: GLP (Good Laboratory Practice), GCP (Good Clinical Practice, GDP (Good Distribution Practice)).
Nadzór nad bezpieczeństwem farmakoterapii to rodzaj ciągłego monitorowania niepożądanych działań i innych powiązanych aspektów bezpieczeństwa leków już dostępnych na rynku. W praktyce nadzór nad bezpieczeństwem farmakoterapii opiera się wyłącznie na spontanicznych systemach zgłaszania, które umożliwiają pracownikom służby zdrowia i innym osobom zgłaszanie jednostce centralnej niepożądanych reakcji na działanie leku. Wspomniana jednostka centralna łączy następnie wiadomości z wielu źródeł, aby utworzyć profil bezpieczeństwa informacji leku, w oparciu o jedną lub więcej wiadomości od jednego lub więcej pracowników służby zdrowia.
Toksyczność jest własnością substancji po spożyciu w pewnych ilościach do organizmu ludzkiego zwierząt lub roślin, aby spowodować ich zatrucie lub śmierć.
Embriotoksyczność - zdolność substancji leczniczej do działania toksycznego na rozwijające się zarodki; embriotoksyczność może przejawiać się w trzech głównych postaciach: działanie zarodka, działanie teratogenne, ogólne opóźnienie rozwoju.
Efektem śmiertelnym dla zarodka jest wzrost ogólnego poziomu śmiertelności zarodków, zarówno przed implantacją, jak i po implantacji.
Działanie teratogenne - anatomiczne, histologiczne, cytologiczne, biochemiczne, neurofizjologiczne i inne nieprawidłowości, które występują przed lub po urodzeniu.
Ogólne opóźnienie rozwoju to zmiana masy ciała, rozmiaru czaszkowo-ogonowego, opóźnione kostnienie kości szkieletowych.
Rakotwórczość - działanie substancji, która może powodować rozwój nowotworów.
Mutagenność - działanie substancji mogącej powodować zmiany w aparacie genetycznym komórki i prowadzące do zmiany właściwości dziedzicznych.
Nazwy narkotyków
Pantokaltsin został mianowany moim synem, zanim po raz pierwszy musiał udać się do przedszkola.
Piłem Fenazepam, kiedy myślałem, że zwariuję z lęku i lęków. Właśnie w tym momencie rozwiodłem się z mężem...
Katar jest wspólny dla wszystkich. Ktoś jest leczony, ktoś czeka na siebie, ktoś kapie środek zwężający naczynia, żeby iść...
Informacje na tej stronie mają wyłącznie charakter informacyjny. Nie ponosimy odpowiedzialności za dokładność informacji zawartych w opiniach użytkowników. Ostateczna decyzja w sprawie wyznaczenia leczenia może tylko spowodować, że lekarz będzie.
Nazwa leku;
Elementy opakowania gotowych leków.
Nazewnictwo leków ma swoje własne cechy.
W przemyśle farmaceutycznym, aby określić produkt leczniczy zawierający ten sam aktywny składnik aktywny, można zastosować kilka nazw:
a) nazwa chemiczna, który odzwierciedla strukturę chemiczną leku i jest przypisywany zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami międzynarodowymi przy użyciu terminologii chemicznej. Nazwa chemiczna to niezależna koncepcja. Nazwa chemiczna jest zwykle wskazana w instrukcji użycia lub w ulotce dla leku;
b) międzynarodowa nazwa niezastrzeżona (nazwa) lub skrót INN / lub INN to nazwa, zalecana lub zarejestrowana i zatwierdzona jako międzynarodowa Światowa Organizacja Zdrowia (WHO).
INN jest własnością publiczną i może z niego korzystać każdy, ponieważ nie ma właściciela ani odpowiedniej ochrony ze strony państwa.
Istniejąca procedura rejestracji INN przewiduje wstępną publikację i powiadomienie krajowych komitetów farmakopealnych w celu zidentyfikowania reakcji właścicieli znaków towarowych na słowne oznaczenia, które mają być zarejestrowane jako INN.
Aby usprawnić organizację badania rejestracji wstępnej, opracowano nowoczesne zasady racjonalnego wyboru nazw leków, w oparciu o obowiązujące prawodawstwo i biorąc pod uwagę historyczną praktykę krajową i międzynarodową.
Na podstawie tych zasad pracownicy Federalnej Państwowej Instytucji „Centrum Medycyny Ratunkowej” (Naukowe Centrum Badań Produktów Medycznych) wraz z grupą czołowych naukowców i specjalistów w dziedzinie obiegu leków przygotowali wytyczne „Racjonalny wybór nazw leków”, które zostały zatwierdzone w 2005 r. Przez Ministerstwo Zdrowie i rozwój społeczny Rosji jako sektorowy dokument regulacyjny.
c) nazwa handlowa - Jest to nazwa opracowana i przypisana do leku przez producenta lub właściciela praw do dystrybucji leku.
Różni producenci leków mogą przypisywać różne nazwy handlowe do produktu leczniczego z tym samym aktywnym składnikiem aktywnym. W tym przypadku mówimy o synonimach. Na potrzeby takich leków lekarz musi skupić się na INN.
We współczesnych podręcznikach podaje się różne rodzaje nazw leków.
Na przykład pod nazwą „Atenolol” (jest to międzynarodowa nazwa niezastrzeżona) na rynku rosyjskim istnieją leki o własnych nazwach handlowych: „Apo-atenol”, „Atenobene”, „Atenova”, „Tenolol”, „Tenormin”, „Hypoten”, „Falitonzin”, „Unilok”, „Hipress”, „Prinorm”, „Ormidol”, „Katenol”, „Kuksanorm”, „Vazkoten”, „Betacard”, „Atkardil” (są to synonimy), a nazwa chemiczna tego leku to: 4- (2-hydroksy-3-izopropyloaminopropoksy) fenyloacetamid.
Nazwa handlowa może pokrywać się z nazwą INN. Nazwa handlowa leku może być prawnie chroniona, o czym świadczy jeden z następujących znaków: ®, © lub ™.
W takich przypadkach nazwa handlowa jest integralną częścią marki, pod którą lek jest zarejestrowany przez producenta (dystrybutora).
Nazwa handlowa produktu leczniczego może składać się z liter, słów, liczb lub ich kombinacji, na przykład „Claritin” - werbalna nazwa leku; „Liv. 52” - w tytule pojawiają się liczby; „Inosie-F” - w tytule oprócz słowa pojawia się litera.
Nazwa leku powinna wyróżniać się spośród wszystkich innych oznaczeń. Aby to zrobić, użyj większego i (lub) pogrubionego, kontrastowego koloru, wybierz wygodne miejsce do czytania na etykiecie lub na jednej z powierzchni opakowania. Wokół tytułu nie powinny znajdować się etykiety, które utrudniają odczytanie nazwy.
Leki rosyjskie mają nazwy w języku rosyjskim i łacińskim (nazwa łacińska jest w mniejszym typie). Zagraniczni producenci sprzedający swoje produkty na rynku rosyjskim podają nazwy zarówno we własnym (nie zawsze), jak iw rosyjskim. Transkrypcja łacińska nie zawsze jest używana. Najczęściej opakowania leków pod nazwą handlową umieszczane są INN, jeśli mówimy o lekach z jednym składnikiem aktywnym.
O narkotykach
Uwaga! Nazwy handlowe wszystkich leków w tym artykule mają jedynie charakter przykładowy i nie wskazują na korzyści płynące ze stosowania określonych leków.
O handlu i międzynarodowych nazwach leków
Wszystkie leki na rosyjskim rynku farmaceutycznym mają dwie nazwy - nazwę handlową i międzynarodową niezastrzeżoną nazwę (INN). INN oznacza aktywny składnik preparatu - substancję leczniczą, która ma niezbędny efekt terapeutyczny. Zgodnie z tym terminem INN leku będzie taki sam we wszystkich krajach, w których lek jest dostępny. Z reguły INN jest wybierany na podstawie nazwy chemicznej aktywnego składnika preparatu.
Firma produkcyjna nie może zarejestrować dodatkowej nazwy handlowej leku i wydać go w ramach INN. W tym przypadku jego nazwa handlowa zbiega się z nazwą INN, często w celu identyfikacji takich leków, nazwa producenta jest dodawana do nazwy substancji czynnej.
Na rynku jeden INN może być reprezentowany pod wieloma nazwami handlowymi. Nazwa handlowa odnosi się do leku wytwarzanego przez konkretnego producenta. Przypuśćmy, że lekarz przepisał Ci Femara® na temat diagnozy raka piersi, ale kiedy przyszedłeś do apteki, farmaceuta powiedział ci, że Femara® nie jest dostępna i zasugerował jej analog - letrozol. W tej sytuacji farmaceuta zasugerował, aby użyć leku podobnego do przepisanego - zawierającego ten sam składnik aktywny - „rodzajowy”.
Lekarze często używają handlu swoimi przemówieniami, a nie międzynarodowymi nazwami leków, bez odnoszenia się do leku określonego producenta (na przykład nazw handlowych „Xeloda” lub „Tutabin” zamiast kapecytabiny INN).
O oryginalnych lekach i „lekach generycznych”
Wiele firm farmaceutycznych opracowuje nowe leki. Oprócz samego procesu rozwoju, w celu udowodnienia skuteczności i bezpieczeństwa nowego leku, przeprowadzają badania kliniczne (więcej informacji można znaleźć w rozdziale „Jak prowadzone są badania kliniczne?”). Ich wdrożenie zajmuje dużo czasu i jest bardzo kosztowne. Poza bezpośrednimi kosztami opracowania nowej cząsteczki i prowadzenia badań przed wprowadzeniem leku na rynek, jego cena obejmuje koszty opracowania wszystkich „nieudanych” leków i nie przeszła przez wszystkie etapy badań klinicznych. Lek, opracowany i wprowadzony na rynek po raz pierwszy, nazywany jest „lekiem oryginalnym”.
W celu wsparcia rozwoju nowych leków, których potrzebują pacjenci, przyjęto system ochrony patentowej dla oryginalnych leków. Oznacza to, że firma, która jako pierwsza opracowała i wprowadziła na rynek nowy lek, przez pewien czas otrzymuje wyłączne prawo do jego produkcji i sprzedaży. Termin takiej ochrony patentowej w różnych krajach nie jest taki sam, na przykład w USA jest to 12 lat, w Rosji może osiągnąć 25 lat.
W okresie ważności patentu na rynku obecny jest tylko oryginalny produkt, przedsiębiorstwo produkcyjne, posiadające monopol na swoją produkcję, stara się odzyskać koszty rozwoju i badań (jak również wszystkich swoich produktów, które nie dotarły na rynek). Konsekwencją tego jest wysoka cena oryginalnych leków.
Po wygaśnięciu patentu firma, która jako pierwsza opracowała i uruchomiła lek, traci wyłączne prawo do jego sprzedaży, a na rynku mogą pojawić się reprodukowane leki - „generyczne” lub analogi oryginalnego leku. Produkcja „leków generycznych” może być zaangażowana w każdą firmę farmaceutyczną, która posiada technologię niezbędną do syntezy pożądanej substancji chemicznej. „Leki generyczne” przechodzą uproszczoną procedurę rejestracji - ponieważ główne efekty biologiczne substancji czynnej tych leków są już znane, nie ma potrzeby przeprowadzania kosztownych badań klinicznych na dużą skalę.
Najczęściej „generyczne” są rejestrowane na podstawie wyników badań klinicznych biorównoważności - małych badań, których liczba uczestników z reguły nie przekracza kilkudziesięciu. W ramach tych badań porównano właściwości farmakokinetyczne (charakterystykę absorpcji, dystrybucję leku w całym organizmie, jego metabolizm i eliminację), a nie właściwości farmakodynamiczne (podstawowe efekty biologiczne) oryginalnych i replikowanych leków.
Do czego służą „leki generyczne”?
Jeśli producent „ogólnego” dostarcza danych, że lek jest podobny do oryginalnego, jest zarejestrowany i może być swobodnie sprzedawany na rynku, konkurując z oryginalnym lekiem. Jak wynika z powyższego, główną zaletą „leków generycznych” są ich stosunkowo tanie - leki reprodukowane mogą być kilka razy tańsze niż leki oryginalne, ponieważ ich producenci ponoszą minimalne koszty uwalniania swoich leków na rynek.
Teoretycznie stosowanie „leków generycznych” zamiast leków oryginalnych jest korzystne dla pacjentów i systemu opieki zdrowotnej, ponieważ cena „leków generycznych” jest zawsze niższa niż cena oryginalnego leku - po co płacić za „markę”, wiedząc, że można kupić dokładnie ten sam lek znacznie taniej ? Ponadto konkurencja i utrata pozycji monopolisty na rynku zmuszają producenta oryginalnego leku do obniżenia ceny.
W praktyce jednak są pewne niuanse. Pod względem chemicznym substancja czynna w preparatach jest taka sama. Zgodnie z prawem należy stosować te same substancje pomocnicze („wypełniacze”, dodatkowe składniki, takie jak sacharoza, barwniki itp.).
Możliwe wady używania „jerenics” i krótko o ich produkcji
Niemniej jednak możliwe są pewne różnice, których konsekwencjami mogą być różnice w skuteczności i bezpieczeństwie oryginalnych leków i „leków generycznych” związanych z technologią ich wytwarzania - tę samą substancję można uzyskać przy użyciu różnych metod jej syntezy i późniejszego oczyszczania.
Ponadto szczególną cechą rynku farmaceutycznego w Federacji Rosyjskiej jest brak kontroli nad jakością produkcji leków. Oznacza to, że na etapie przeprowadzania badań biorównoważności reprodukowany lek jest zawsze wysokiej jakości, ponieważ w przeciwnym razie jego producent ryzykuje „zawodzenie” badań. Jednak w przyszłości nikt nie może zagwarantować, że wyprodukowany produkt zostanie poddany niezbędnemu czyszczeniu i zostanie odpowiednio wyprodukowany, na wysokiej jakości sprzęcie i zgodnie z normami sanitarnymi i higienicznymi oraz standardami procesu produkcyjnego. Aby pomóc w rozwiązaniu tego problemu, można szeroko wdrożyć standardy produkcji.
Dobra praktyka produkcyjna - standard GMP (Good Manufacturing Practice)
Obecnie „leki generyczne” są stosowane w praktyce klinicznej we wszystkich krajach świata, co pozwala znacznie zaoszczędzić pieniądze na systemie opieki zdrowotnej i pacjentach. Bezpieczeństwo i skuteczność ich stosowania nie budzą wątpliwości - jeśli są właściwie produkowane.
W celu zapewnienia wysokiej jakości produkcji leków stosuje się zarówno oryginalne, jak i generyczne tzw. standardy „dobrej praktyki wytwarzania - GMP. Regulują wymagania dotyczące organizacji produkcji leków. Zgodnie z zasadami GMP, producent leku musi produkować leki, aby zapewnić ich zgodność z celem, dokumenty, które zostały użyte podczas rejestracji leku, używać tylko wysokiej jakości substancji farmaceutycznych do produkcji leków. Głównym celem jest wyeliminowanie zagrożeń związanych z niezadowalającymi właściwościami leków, ich bezpieczeństwa, jakości lub skuteczności. Producent musi stale monitorować jakość procesów produkcji preparatów, zapewniać dostępność wykwalifikowanego personelu itp. W przeciwieństwie do próbkowania próbek, zasady GMP mają na celu zapewnienie jakości przez cały okres produkcji leku. W Rosji z reguły gotowe substancje farmaceutyczne stosuje się do wytwarzania „leków generycznych”, które są zsyntetyzowanym składnikiem czynnym leku w dużym opakowaniu (na przykład 1 kg). Najczęściej preparaty te są importowane na terytorium Federacji Rosyjskiej z innych krajów, w Rosji są pakowane w fabrykach opakowań konsumenckich w zakładach producenta końcowego. Aby utrzymać niskie ceny, większość firm generycznych stosuje tanie substancje farmaceutyczne produkowane w Indiach lub Chinach.
Pomimo faktu, że od 2013 r. W Rosji obowiązuje rozporządzenie Ministerstwa Przemysłu i Handlu Federacji Rosyjskiej nr 916 „W sprawie zatwierdzenia zasad organizacji produkcji i kontroli jakości leków”, zgodność producenta z tymi wymogami pozostaje według jego uznania, a rosyjskie służby nadzorcze (na przykład Roszdravnadzor) w rzeczywistości nie mają możliwości kontrolowania jakości leków.
Brak zgodności ze standardami branżowymi i standardem GMP wiąże się z następującymi poważnymi zagrożeniami.:
- Nabywanie i stosowanie niskiej jakości substancji farmaceutycznej - aktywnego składnika leku, który może być nieskuteczny lub niebezpieczny;
- Przechowywanie i transport leków w nieodpowiednich warunkach, co może prowadzić do zniszczenia aktywnego składnika leku - na przykład często stosowanego leku cytostatycznego 5-fluorouracylu jest niszczone przez działanie światła słonecznego;
- Zanieczyszczenie bakteryjne leku podczas produkcji leku i jego opakowania w końcowym opakowaniu konsumenckim, zniszczenie leku w przypadku opakowań niskiej jakości;
Dlaczego onkolodzy używają tych leków? Często nie mają wyboru. Zgodnie z prawem federalnym zakłady opieki zdrowotnej nabywają leki poprzez specjalne procedury przetargowe - przetargi. Przetarg wygrywa producent, który zaoferował najniższą cenę za dostawę leku, a produkcja certyfikatu GMP nie jest brana pod uwagę. Firmy produkujące wysokiej jakości leki ponoszą wysokie koszty produkcji, dlatego często nie mają możliwości konkurowania z tanimi lekami „rosyjsko-chińskimi”. W ten sposób powstaje „błędne koło” w systemie leczenia pacjentów. Obecny model zamówień zachęca firmy do produkcji nie lepszych, ale tańszych leków, zachęcania nieuczciwych firm i odmawiania konsumentom dostępu do wysokiej jakości leków.
Jak zrozumieć, czy oferowany jest mi dobry lek?
W Federacji Rosyjskiej istnieje specjalna baza danych, która zawiera informacje o wszystkich lekach, które są w obiegu na rynku farmaceutycznym w naszym kraju - Państwowy Rejestr Leków (GRLS). Jest publicznie dostępny pod adresem http://grls.rosminzdrav.ru/grls.aspx. Na tej samej stronie dostępne są najnowsze wersje instrukcji dotyczących medycznego stosowania leków.
Może wyszukiwać leki według handlu, nazwy międzynarodowej, producenta leku itp. Interfejs GRL pokazano na rysunku 1.
Rysunek 1. Ogólny widok interfejsu państwowego rejestru produktów leczniczych
Jako przykład rozważmy jeden z najczęściej stosowanych leków w praktyce onkologicznej - paklitaksel. Przeszukując INN pod kątem tego leku, można zauważyć, że wiele jego nazw handlowych znajduje się na rosyjskim rynku farmaceutycznym. Rysunek 2 pokazuje przykład poszukiwania tego leku.
Rysunek 2. Przykład preparatów paklitakselu (przedstawionych na wszystkich nazwach) zarejestrowanych na terytorium Federacji Rosyjskiej. Nazwy handlowe leków są zaznaczone na czerwono, kraje, w których zarejestrowane są firmy produkcyjne, są zaznaczone na zielono.
Należy zauważyć, że nie zawsze fakt zarejestrowania firmy produkcyjnej w jakimkolwiek kraju oznacza, że lek jest w pełni produkowany na jego terytorium. Jako przykład można wziąć firmę produkującą narkotyki Intaxel Fresenius Kabi (Niemcy). Po otwarciu szczegółowych informacji o leku można zauważyć, że substancja farmaceutyczna i sam lek zostały wyprodukowane w Indiach (samo w sobie nie oznacza to, że lek jest złej jakości, patrz poniżej). Podobna sytuacja występuje zwykle w przypadku leków produkowanych w Rosji.
Z pomocą GRLS można znaleźć wszystkie replikowane leki zarejestrowane w Rosji. Jak wybrać najlepszy? Po wybraniu leku generycznego („rodzajowego”), poszukaj informacji o firmie, która go produkuje, spróbuj znaleźć informacje o certyfikacie GMP producenta. Jeśli „ogólny” producent nie ma takiego certyfikatu - jest to poważny powód do zastanowienia się, czy kupić jego produkty. Poniższa lista przedstawia niektóre firmy, które wykonują produkcję zgodnie z normami GMP (lista nie jest kompletna):
- TEVA
- Actavis / Allergan (Actavis / Allergan)
- Fresenius Kabi (Fresenius Kabi)
- Sandoz / Ebewe (Sandoz / Ebeve)
- BIOCAD
Należy zauważyć, że zgodność z powyższym algorytmem nie jest gwarancją jakości leków. Nawet producenci oryginalnych produktów nie są ubezpieczeni od błędów w procesie produkcji, chociaż mogą znacznie zmniejszyć prawdopodobieństwo.
Ponadto w sieci aptecznej znajdują się także podrabiane leki - podróbki, które mogą znacznie różnić się od ich składu z preparatów, za które się podają. Mając to na uwadze, jeśli kupujesz leki samodzielnie, warto robić to w specjalistycznych aptekach onkologicznych, aptekach prywatnych lub publicznych - w wielu przypadkach bezpośrednio współpracują z producentami.
Podsumowanie
Wobec braku kontroli jakości leków przez państwo i masowego uderzenia tanich leków o wątpliwej jakości w instytucjach onkologicznych, kluczowa jest świadomość pacjenta na temat tego problemu. Uzyskaj informacje od lekarza o tym, jakie leki iw jakiej dawce jesteś przepisany. Pamiętaj, aby podać konkretną nazwę handlową leku. Jeśli masz wątpliwości, że oferowany lek jest wysokiej jakości, pamiętaj, że masz prawo do samodzielnego zakupu niezbędnych leków.
Nie jest konieczne kupowanie drogich oryginalnych leków. Najlepszym wyborem są wysokiej jakości „generyczne” produkowane przez znane firmy posiadające certyfikat GMP. Uważna dbałość o własne zdrowie jest ważną częścią skutecznego leczenia.
Śmieszne nazwy narkotyków. Nazywanie, wymuszanie uśmiechu.
Kategoria: Branding i marketing
Głosy: 173 Ocena: 4.1156069364162
SPECJALIZUJEMY SIĘ NA PROJEKTIE MARKI
Rozwój gier i aplikacji z rzeczywistością rozszerzoną
Tworzenie aplikacji mobilnych
PPC i ustawianie reklam kontekstowych i ukierunkowanych
DOŁĄCZ DO NAS
Wielu z nas wielokrotnie stało w długich kolejkach w aptece. Jak ludzie zachowują się w tym przypadku? Z reguły nastrój każdego natychmiast psuje, wszyscy gniewają się i agresywnie wobec innych. I warto się trochę odprężyć, a nawet czerpać przyjemność z takiej sytuacji i naładować się pogodnym nastrojem. Jak?
Bardzo proste! W końcu warto uważniej patrzeć na okna wystawowe za pomocą leków i preparatów medycznych, a od razu można znaleźć zabawną i zabawną nazwę jakiegoś leku. Sugerujemy odprężenie się i naładowanie swojego uśmiechu.
Tutaj, na przykład, na półkach apteki można znaleźć lek dla prawdziwych imprezowiczów i imprezowiczów, którzy muszą powiedzieć „stop” - Stoptussin:
Albo prawdziwy środek przeciwbólowy „Dristan”:
Oryginalna nazwa leku moczopędnego „Neopossyt”.
Nie mogę się radować nazwą „Momordica”.
Albo nazwa „Papaverine Health”.
Środki przeczyszczające oznaczają „Dulcolax”. Pytanie tylko, co ma z tym wspólnego „dulka”?
Wspaniały środek przeciwbólowy „Perdolan”.
Tabletki „Negram”. A co z resztą !? Czy dyskryminacja?
Dragee „Lohein” jest interesująca dla kogo ten cudowny lek jest umieszczony?
Lek obniżający ciśnienie krwi „Kardura”. Dla kogo ten narkotyk i jak był „głupcem”?
Tablety Glucobay - nie ma tu komentarzy, kup usterki.
-Czy jesteś „Imudonem”? - Tak, jestem kompletnym Imudonem!
Lek „Nystatyna” - dobrze, nystatyna i wszystko.
Środki homeopatyczne wyróżniają się również kreatywnością. Jako przykład - „Fitolakka”.
A oto niektóre leki i leki, których nazwy są już wymyślone przez ludzi i rozprzestrzeniają się jak humor w Internecie:
Jeden z wariantów zmienionego i bez śmiesznej nazwy leku „Kardura”:
Albo opcja „Aflubina” - „Nafludin” przeciwko bluesowi, samotności i stabilnemu działaniu forum.
Aby uniknąć takich błędów w tytule, musisz ubiegać się o nazewnictwo dla profesjonalistów. Agencja brandingowa KOLORO ma bogate doświadczenie w tworzeniu tytułów.
Przy zamawianiu nazewnictwa przetestujemy wszystkie opracowane wersje nazw za darmo! Badanie grup fokusowych na temat postrzegania przez grupę docelową nazwy produktu pomoże uniknąć błędów związanych z negatywnym postrzeganiem.
O nazwach leków
Wśród wszystkich atrybutów marki jej nazwa jest chyba najważniejsza dla skutecznej promocji na rynku. Zła nazwa nie zawsze jest porażką, ale koniecznie utraconym zyskiem przy sprzedaży znaku towarowego i dodatkowymi kosztami jego reklamy. Ale dobre imię, przeciwnie, jest zawsze harmonią, to znaczy stabilną równowagą między oryginalnością i zgodnością z produktem, jak również między odpowiednią fonetyką i zapamiętywalnością, treścią semantyczną i wyjątkowością.
Przypomnij sobie, że każdy lek ma kilka nazw:
- międzynarodowa niezastrzeżona nazwa (INN);
Nazwa chemiczna odzwierciedla skład i strukturę substancji leczniczej. Dokładnie opisuje lek, ale zwykle jest zbyt skomplikowany, aby można go było powszechnie stosować.
Przykład: chlorowodorek 1-metylo-4-fenylisonepektatanu etylu.
Międzynarodowa nazwa niezastrzeżona (pełny termin: międzynarodowa niezastrzeżona nazwa substancji farmaceutycznej, INN, angielska międzynarodowa niezastrzeżona nazwa substancji farmaceutycznych, INN) to nazwa substancji leczniczej zalecanej przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), dopuszczonej do użytku na całym świecie w środowisku akademickim i naukowym literatura w celu ułatwienia identyfikacji leku zgodnie z przynależnością do określonej grupy farmakologicznej.
Przykład: paracetamol.
Opatentowana nazwa handlowa jest przyznawana przez firmy farmaceutyczne, które produkują ten oryginalny produkt leczniczy, i jest ich własnością handlową (znakiem towarowym), która jest chroniona patentem.
Przykład: nazwą handlową kwasu acetylosalicylowego jest aspiryna, bisoprolol - Concor.
Obecnie w Federacji Rosyjskiej obowiązują zalecenia metodologiczne dotyczące racjonalnego wyboru nazw leków zatwierdzonych przez Ministerstwo Zdrowia i Rozwoju Społecznego w 2005 roku.
Główne regulacyjne akty prawne regulujące obieg leków pod względem używania nazw leków obejmują:
1. Federalne przepisy Federacji Rosyjskiej:
- „On Medicines” z 22 czerwca 1998 r.;
- „O ochronie praw konsumentów” N 2300-1 z 7 lutego 1992 r.;
- „W sprawie znaków towarowych, znaków usługowych i nazw pochodzenia towarów” z dnia 23 września 1992 r.;
2. Akty prawa międzynarodowego:
- Konwencja madrycka o znakach towarowych z 14 września 1891 r.;
- Rezolucje Światowego Zgromadzenia Zdrowia WHO w sprawie INN;
- Decyzje Rady Wykonawczej WHO w sprawie INN;
- Zalecenia WHO dotyczące INN.
Prawo międzynarodowe dotyczy międzynarodowych niezastrzeżonych nazw produktów leczniczych. Ustawodawstwo krajowe reguluje stosunki wynikające z wyboru krajowych niezastrzeżonych nazw (NNN) i nazw handlowych leków. Międzynarodowa niezastrzeżona nazwa substancji farmaceutycznej (INN)
Nazwa chemiczna jest przypisana zgodnie z wymaganiami Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC) [1]. Wybór nazwy chemicznej ma zastosowanie tylko do produktów leczniczych, które są chemikaliami o określonej strukturze molekularnej. Nazwy te mają dobre zastosowanie do substancji leczniczych o stosunkowo prostej strukturze. Ponieważ jednak nazwy produktów leczniczych o bardziej złożonej strukturze, nazwy chemiczne prawie nie mają zastosowania ze względu na ich nadmierną złożoność gramatyczną i leksykalną.
Wybór nazwy handlowej leku podlega także zaleceniom metodologicznym.
Oto niektóre zasady tworzenia tego typu nazwy:
- Możliwe jest użycie w nazwie leku łacińskiego i greckiego słowa i cząstek pobranych w naukowej terminologii medycznej.
- Nie zaleca się pełnego odtwarzania nazw chorób i objawów chorób, terminów anatomicznych i fizjologicznych, nazw własnych, nazw miejsc, wspólnych znaków i słów ze słownictwa codziennego w nazwach produktu leczniczego. Nie wolno używać słów, graficznie i (lub) fonetycznie podobnych do obscenicznych w tytułach.
wyrażenia.
- Nie używaj znaków, które są identyczne lub mają graficzne i (lub) podobieństwa fonetyczne z oficjalnymi nazwami szczególnie cennych miejsc dziedzictwa kulturowego narodów Federacji Rosyjskiej lub światowego dziedzictwa kulturowego lub naturalnego jako imiona.
Lingwistyczny model nazwy
1. Fundacja (kompozycja).
Po dodaniu podstaw modelu działania obiektowego tworzone są nazwy najłatwiejsze do zidentyfikowania:
Haematogenum - hematogen, środek pobudzający krew, grecki haema, atos - krew, genos - rodzaj, narodziny;
Urografin - Urografin, środek nieprzepuszczający promieniowania do diagnozowania chorób układu moczowego, grecki. uron - mocz, grapho - napisz + -in;
Cholevid - Holevid, środek nieprzepuszczający promieniowania do badania pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, grecki. chole - żółć, łac. wideo - zobacz.
Zgodność z kolejnością komponentów nie jest konieczna w nomenklaturze handlowej leków, często stosuje się permutacje:
Cardiovalenum - Cardiovalen, środek kardiotoniczny, grecki. cardia - serce, lat. valeo - być silnym, zdrowym + -en;
Valocordin - Valocordin, środek uspokajający, lat. valeo - być zdrowym, cor, cordis - sercem.
2. Przyrostek
- używając przyrostków -in-, -ol-, -al-, -id- itp.;
- używanie przedrostków ex- i desix jako przyrostków ”;
- używając elementów końcowych.
Przyrostek - połączenie z podstawą przyrostka, który ma określone znaczenie lub po prostu uzupełnia nazwę leku.
Przyrostek -in-, wywodzący się z przyrostka łacińskiego łacińskiego przymiotników z wartością relacji do podmiotu, zjawiskiem - jednym z najbardziej powszechnych w nomenklaturze leków. Wartości baz produkcyjnych są zróżnicowane: źródło leków, choroba, wynik działania leków itp.
Atropinum - Atropina, alkaloid rośliny „belladonna”, Atropa belladonna.
Przyrostek -ol- ma podwójne pochodzenie:
a) z końcowej części słowa alkohol; używane w nazwach alkoholi, fenoli i leków zawierających alkohol:
Batilol - Batilol, alkohol Bathyl, radioprotektor;
Iodinolum - Jodinol, środek antyseptyczny zawierający jod i alkohol poliwinylowy;
b) ze słowa oleum - masło; używane w nazwach leków zawierających olej lub o konsystencji oleju:
Aecolum - Aekol, lek złożony zawierający witaminy A, E i inne, a także olej roślinny.
Przyrostek -al-, pochodzący z początkowej części słowa alkohol, został po raz pierwszy użyty w imieniu substancji hipnotycznej, Chloralum hydratum (Chloralhydrate), i był pierwotnie używany w nazwach leków nasennych:
Veronal - Veronal, hipnotyczny, pochodna kwasu barbiturowego; Werona - Werona, miasto we Włoszech + -al.
Obecnie znajduje się w nazwach środków do znieczulenia i leków nasennych: heksobarbitalum, fenobarbital, heksenalum, metheksital, sód tiopental, amobarbital.
Nomenklatura leków wykorzystuje również sztucznie uformowane przyrostki. Tak więc, aby wskazać na eliminację dowolnego obiektu, zjawiska zaczęły być stosowane na końcu słów i stały się podobne do przedrostków sufiksów ex- od i od-. Często są używane bez odniesienia do znaczenia łodygi słowa:
Convulex - Konvuleks, przeciwdrgawkowy, łac. convulsio - skurcz + -ex;
Enterodesum - Enterodesis, agent odtruwający, grecki enteron - jelito + -des.
Niektóre elementy roota, z powodu regularnego używania na końcu słów zbliżających się do przyrostków w funkcji, można nazwać przyrostkami.
Tak więc obcięty rdzeń-kwas, wywodzący się z lat. occido - zabijać, w latach 30. - 40. XX wieku wykorzystano je do stworzenia nazw leków niszczących mikroorganizmy, tj. nazwy zostały skonstruowane jako złożone słowa utworzone zgodnie z modelem obiekt - akcja:
Streptocidum - Streptocide, środek zabijania paciorkowców;
Plasmocidum - Plasmcide, środek do niszczenia malarii plazmodia.
Od lat 50. XX wieku w nazwach środków przeciwdrobnoustrojowych i przeciwpasożytniczych użyto kwasu, podczas gdy pierwsza część słowa może nie wskazywać na przedmiot leku:
Chinocidum - Hinotsid, lek przeciwmalaryczny należący do grupy chemicznej chinoliny.
Ponadto w nazwach handlowych leków w roli przyrostków bez specjalnego znaczenia stosowane są końcowe elementy: -ax, -ox, -ix:
Vermox - Vermox, antyhelminthic agent, lat. robak - robak + -ox;
Cardix - Cardix, lek przeciwdusznicowy, grecki. cardia - heart + -ix.
Trzecim językowym modelem nazwy leku jest przedrostek.
Prefiksacja jest metodą tworzenia słów, która rzadko występuje w nazewnictwie leków. Bardziej powszechne są nazwy narkotyków, tworzone w przedrostkowy sposób, często ze skróconej bazy.
Prefiksowanie w nomenklaturze leków wykonuje następujące zadania:
- podkreśla informacje zawarte w źródle słowa;
- uzupełnia informacje zawarte w katalogu głównym;
- wskazuje na wysoką jakość leków.
Zatem obecność przedrostka w nazwie leków jest co do zasady znakiem związku nazwy z nomenklaturą handlową leków.
Najczęstsze przedrostki, które w połączeniu z korzeniami oznaczającymi chorobę lub przyczynę choroby, wskazują na wpływ leków mających na celu ich eliminację: przeciw, przeciwwskazań; a- - nie, negacja, de (s) - - z; e-, ex-, exo- - z:
Antistruminum - Antistrum, środek zapobiegający endemicznemu wolowi; anty-+ lat. struma - wola + -in;
Contratubex - Countertubex, środek do usuwania blizn keloidowych; contra- + lat. bulwa - kopiec, wzrost + -ex;
Abaktal - Abaktal, środek przeciwbakteryjny; a- + bakteria + -al.
Prefiks jest używany w wartościach: „dla”, „zamiast”:
Proderm - Prodrom, antyseptyczny; pro-for + grech. derma - skóra;
Procaine - Procaine, pierwszy syntetyczny środek znieczulający miejscowo; pro zamiast + (co) cainum.
Prefiksy super-, supra-- super-, ultra-- więcej, super-dobrze podkreślają skuteczność leków:
Supradyn - Supradin, kompleks multiwitaminowy z mikroelementami; supra- + grech. dynamis to moc.
4. Skrót słowa.
- z zachowaniem początkowej części oryginalnego słowa;
- z zachowaniem ostatniej części słowa;
- z zachowaniem środkowej części słowa;
- z zachowaniem liter i sylab, dowolnie wybranych ze słowa.
Skrót słowa to metoda stosowana bardzo często w nomenklaturze handlowej leków:
ACC - ACC, z kwasu acetylosalicylowego;
PASK - PASK, z kwasu paraaminosalicylowego.
5. Tworzenie zwięzłych słów.
Tworzenie słów o skróconym składzie jest najczęściej stosowaną metodą nomenklatury leków, w tym nazwami leków złożonych, a sposoby zmniejszania słów źródłowych są również zróżnicowane:
Theodibaverinum - Teodibaweryna, produkt złożony zawierający teobrominę, dibazol, papawerynę;
Humulin - Humulin, środek przeciwcukrzycowy, lat. humanus - człowiek, insulina - insulina.
6. Nakładanie części słów.
Nakładanie części słów - metoda stosowana jako dodatkowa przy tworzeniu złożonych lub złożonych skrótów słów w celu zmniejszenia całkowitej długości słowa.
Najczęstsze przypadki to nałożenie jednej litery wspólnej dla części oryginalnych słów do połączenia:
Vulnusan - Vulnuzan, środek przeciwzapalny na gojenie ran; lat vulnus - rana + sano - leczenie.
Rzadziej spotykane przypadki nałożenia dwóch lub trzech liter:
Progesteronum - Progesteron, hormonalny, pro-for, gestatio - ciąża, ciąża, steroidum - steroid + -on;
Pectusinum - Pectusin, wykrztuśny, Lat. pectus - klatka piersiowa + tussin - kaszel + -in.
7. Zmień rozmieszczenie składników słowa.
- przegrupowanie sąsiednich liter lub kombinacji liter;
- przegrupowanie sąsiednich sylab;
- permutacja dowolnie wybranych części nazwy;
- pełne uporządkowanie liter, począwszy od końca słowa lub jego części.
Przestawienie elementów tego słowa jest metodą powszechnie stosowaną w tworzeniu nazw handlowych leków. Słowo utworzone przez zmianę liter innego słowa nazywa się anagramem:
Adebit - Adebit, środek przeciwcukrzycowy. Nazwę uzyskuje się przez zmianę kolejności terminów diabet (y).
W swojej czystej formie metoda ta występuje rzadko, zazwyczaj permutacja towarzyszy innym metodom tworzenia słów.
Iodovidonum - jodowidon, środek antyseptyczny.
Porównaj: Powidon-Jod - Powidon-Jod, nazwa przyjęta w Farmakopei USA.
8. Początkowy skrót (nazwa-skróty).
Początkowy skrót, tj. Skrót słów zawierających tylko pierwsze litery, jest metodą stosowaną w nomenklaturze handlowej leków w sposób szczególny. Ponieważ źródłem nazw leków są prawie zawsze złożone lub skrócone słowa i wyrażenia, skrót zazwyczaj powstaje z początkowych liter składników tych słów:
5-NOK - 5 NOK, środek przeciwdrobnoustrojowy dla INN Nitroksolin - Nitroksolina.
Niektóre nazwy leków utworzone przez początkowy skrót są porównywane do zwykłych słów, dla których litera kapitału (kapitału) jest używana tylko na początku skrótu:
Apo-Asa - Apo-Asa, środek przeciwzapalny, Apo - od nazwy firmy Apotex Inc., Asa - od INN Acetylsalicylic Acid;
Fibs - Fibs, usuwanie błota z ujścia, Fi - w imieniu akademika Filatova, b - biogeniczny, s - stymulator.
9. Wypożyczanie słów.
Wypożyczanie słów to sposób na tworzenie nazw leków, czyli używanie słów zaczerpniętych z języka naturalnego lub z terminologii medycznej w celu oznaczenia leku:
Duplex - Duplex, środek wzmacniający zawierający dwa składniki - azotan strychniny i arsenian potasu, lat. dupleks - podwójny;
Gasterin, Venter - Gasterin, Venter, środki stosowane w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, grecki. gaster - żołądek, lat. venter - brzuch;
Adonis - Adonis, wyciąg z wiosennego zioła adonis - Adonis vemalis;
Memoria - Memoria, lek do leczenia chorób układu nerwowego i poprawy pamięci, łacina. memoria - pamięć.
Tak więc, do tworzenia nazw leków użyto znacznej liczby metod tworzenia słów i dodatkowych metod, zarówno niezależnie, jak iw różnych kombinacjach. Różnorodność metod i narzędzi do budowania słów pozwala na stworzenie wystarczająco różnych nazw leków-analogów. Przy całej różnorodności wyżej opisanych metod słowotwórczych stosowanych w tworzeniu nazw handlowych narkotyków, w ich tworzeniu należy wziąć pod uwagę pewne ogólne zasady: możliwą zwięzłość, harmonijność, brak negatywnych skojarzeń, oryginalność pisania i dźwięku.
W zwiększaniu świadomości na temat narkotyków kluczową rolę odgrywają różnorodne działania marketingowe, co jest szczególnie ważne dla rosyjskiego rynku farmaceutycznego w związku z regulowaną reklamą leków wydawanych na receptę (leki) (ustawa nr 38-F3 „O reklamie” z 13.03.2006) i braku ścisłych ograniczeń dotyczących wymieniania w mediach o leczniczym działaniu leków wydawanych bez recepty. W każdym razie sukces nowego leku zależy w dużej mierze od nazwy. Wszakże każda nazwa niesie pewien ładunek emocjonalny i jest pierwszym krokiem do stworzenia indywidualności. Różnice dotyczą tylko technologii tworzenia nazwy leków wydawanych na receptę i bez recepty. Wprowadzając na rynek lek na receptę, związek z diagnozą choroby i pewna bliskość INN (międzynarodowa niezastrzeżona nazwa głównego składnika aktywnego) jest ważna dla powstania jego imienia.
Faktem jest, że lek na receptę jest promowany tylko wśród wąskich specjalistów i liderów opinii, dla których obecność terminologii klinicznej jest jednym z kryteriów udanego imienia. Dla całej reszty będzie to prawdopodobnie niezrozumiałe i trudne do wymówienia po raz pierwszy. A nawet jeśli lek na receptę jest przeznaczony do leczenia bardzo poważnych chorób, to nazwa producenta tego leku będzie miała również duże znaczenie dla lekarzy. Wskazuje to na ważną rolę marki korporacyjnej w promowaniu takich znaków towarowych. W przypadku leków dostępnych bez recepty przeciwnie, dobre imię jest dobrze zapamiętane i łatwe do wymówienia. Jeśli uda ci się z powodzeniem poradzić sobie z zadaniem, okazuje się, że nazwa leku jest znana niemal wszystkim.
Weźmy na przykład nazwy leków stosowanych w leczeniu zaburzeń erekcji. Nazwa Viagra (INN - Sildenafil Citrate) została opracowana około 12 lat temu przez firmę konsultingową Interbrand Wood dla Pfizer. Słowo wybrane dla nazwy było związane z mocą (z angielskiego - wigor), było zgodne z nazwą wodospadu Niagara, przywołanymi obrazami wolnego i potężnego strumienia. Dziś ten lek jest jedną z najbardziej znanych marek farmaceutycznych na świecie. Ale na początku 2003 r. Musiał stawić czoła prawdziwej konkurencji. Inny amerykański gigant farmaceutyczny, Eli Lilly, wprowadził na rynek nowy lek przeciw impotencji - lek o nazwie Cialis (INN-Tadalafil), który działa podobnie jak Viagra, ale ma bardziej trwały efekt, co oszczędza pacjentom poniżającego planowania. jego życie osobiste i pozwala poczuć mistrzów sytuacji. Pod koniec 2003 r. Inny przedstawiciel Big Pharma, Bayer AG i GlaxoSmithKline Plc, dołączył do walki o miliardy dolarów, które Pfizer wciąż otrzymywał. ze wspólnym lekiem w leczeniu zaburzeń erekcji zwanym „Levitra” (INN - wardenafil). Według twórców nazwa opiera się na grze słów le (francuski artykuł określony jest jako męski) i vita (łac. - „życie”), chociaż współbrzmienie z angielskim czasownikiem lewitującym („wzrost”) bardziej wskazuje na główny cel narkotyku.
Zatem nazwa leku (nawet recepta, jeśli jest dystrybuowana na rynku amerykańskim) może być jednym z ważnych elementów konkurencji między firmami produkcyjnymi. Wszystkie inne rzeczy równe lub o tej samej jakości, oprócz tego, że znajdują się w tej samej niszy cenowej, zazwyczaj wygrywają te, których nazwa jest lepiej postrzegana przez użytkowników końcowych.
Racjonalny wybór nazw farmaceutyków to złożony problem interdyscyplinarny (medycyna, prawo, ekonomia, etyka), często związany z konfliktem interesów różnych podmiotów w sferze obiegu leków. Pod tym względem nazwy znaków towarowych w wielu krajach świata poddawane są stronniczemu badaniu akceptowalności i dopiero potem są zatwierdzane przez państwowe organizacje regulacyjne, które gwarantują ich wyjątkowość i kontrolują zgodność deklarowanych i rzeczywistych możliwości leku.
W naszym kraju badanie nazw handlowych leków oferowanych zarówno przez producentów krajowych, jak i zagranicznych zostało powierzone autoryzowanej agencji Ministerstwa Zdrowia Rosji - Federalnego Państwowego Instytutu „Naukowe Centrum Badania Wyrobów Medycznych” (FGU „NTSMP”). A w Unii Europejskiej (UE) do Europejskiej Agencji ds. Oceny Produktów Leczniczych (EMEA). W Stanach Zjednoczonych za rejestrację i regulację obrotu lekami odpowiada Agencja ds. Żywności i Leków (FDA).