Czym są antybiotyki inne niż penicyliny?

Wydawałoby się, że nie ma leku bardziej znanego niż penicylina. Istnieją jednak inne antybiotyki nie penicylinowe.

Alexander Fleming i jego wynalazek (penicylina) są mocno osadzeni w historii medycyny i całej ludzkości. Wraz z pojawieniem się penicyliny i leków, które ją zawierają (bitylina, oksacylina, ampicylina, tetracyklina i inne), wszystkim łatwiej było żyć. Ale, jak się okazało, antybiotyki penicylinowe i penicylina wkrótce straciły swój efekt. Pacjenci, którzy nie tolerowali penicyliny, zaczęli się pojawiać. Później byli tacy pacjenci, których leczenie było śmiertelne. Powodem tego było wstrząs anafilaktyczny spowodowany reakcją alergiczną na penicylinę. Właśnie z tego powodu powstała pilna potrzeba poszukiwania alternatywnych leków. Z biegiem czasu w naszym życiu pojawiły się antybiotyki z serii innych niż penicyliny, a mianowicie cefalosporyny, makrolidy i fluorochinolony.

Czym są antybiotyki?

Wybierając lek do leczenia, musisz jasno zrozumieć, co to jest. Pojawia się więc główne pytanie: co to jest antybiotyk?

Antybiotyk jest lekiem zawierającym produkty przemiany mikroorganizmów i ich syntetyczne pochodne. Ale leki zawierające antybiotyk mogą przyjść z pomocą tylko w walce z bakteriami, ale nie z wirusami. Niemniej jednak antybiotyki są sposobem na ratowanie przed wieloma chorobami: przeziębieniem, grypą, zapaleniem oskrzeli, nieżytem nosa.

Przed podjęciem jakiegokolwiek leku najważniejsze jest przestudiowanie listy zaleceń dotyczących stosowania antybiotyków:

  1. Antybiotyki należy przyjmować o godzinie.
  2. Każdy lek należy spłukać wodą.
  3. Nie zapomnij o probiotykach, które pomogą utrzymać mikroflorę ciała na odpowiednim poziomie.
  4. Nie zaleca się spożywania ciężkich pokarmów dla ciała. Ciało jest już przeładowane kontrolą infekcji. Po co pogarszać sytuację?
  5. W żadnym przypadku nie należy przyjmować antybiotyków w połączeniu z alkoholem. Ta kombinacja może prowadzić do katastrofalnych konsekwencji.
  6. Nie możesz samoleczyć.

Powrót do spisu treści

Grupa cefalosporyn

Tutaj powinniśmy zacząć od czegoś takiego jak antybiotyk o szerokim spektrum. Co to znaczy? Takie antybiotyki są uniwersalne, to znaczy są w stanie pokonać wiele patogenów bakteryjnych.

Cefalosporyny są antybiotykami o szerokim spektrum działania. Preparaty z tej serii są z reguły przepisywane pacjentom z zapaleniem płuc i ciężkimi zakażeniami chirurgicznymi, urologicznymi i ginekologicznymi. Można je przyjmować zarówno domięśniowo, jak i dożylnie.

Cefalosporyny obejmują leki takie jak pancef, suprax, ceforal. Biorąc ten lub inny lek, nie powinniśmy zapominać o skutkach ubocznych. Mówiąc o cefalosporynach, możemy wspomnieć o reakcji alergicznej, nudnościach i biegunce.

Wiadomo, że przyjmowanie określonego leku może stać się niemożliwe w wielu warunkach: wiek, ciąża itp. Należy zauważyć, że leki z tej serii mogą być zalecane zarówno przez kobiety w ciąży, jak i dzieci. Nie powinniśmy zapominać, że cefalosporyny mogą być pobierane od urodzenia.

Grupa makrolidowa

Makrolidy są antybiotykami, które nie zawierają penicyliny, są często stosowane przez pacjentów. Do tej serii należą azytromycyna, klarytromycyna.

Większość leków jest dostępna w postaci tabletek lub zawiesin. Makrolidy są przepisywane na dusznicę bolesną, zapalenie ucha, zapalenie zatok, koklusz, zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc.

Mówiąc o zaletach i wadach, należy zauważyć, że takie wskaźniki są charakterystyczną cechą tej serii antybiotyków. Leki te prawie nigdy nie wywołują reakcji alergicznej. Jednak głównym problemem antybiotyków z tej serii jest szybki rozwój oporności drobnoustrojów. Oznacza to, że przy dłuższym użytkowaniu oczekiwanego wyniku nie można w ogóle uzyskać. Ponadto antybiotyki makrolidowe mogą wpływać na działanie innych leków, które pacjent może przyjmować równolegle.

Grupa fluorochinolonowa

Fluorochinolony - antybiotyki, charakteryzujące się brakiem wskaźników serii penicylin, stosowane głównie w przypadku dość poważnych chorób. Są to ciężkie zapalenie ucha zewnętrznego, zapalenie pęcherza moczowego, czerwonka, salmonelloza, zapalenie zatok, odmiedniczkowe zapalenie nerek i inne choroby. Fluorochinolony obejmują prokyfloksacynę, ofloksacynę, lewofloksacynę i inne leki.

Ponownie, warto przypomnieć przeciwwskazania i skutki uboczne. W antybiotykach z tej serii są one obserwowane. Po pierwsze, to zawroty głowy, nudności, reakcja alergiczna, senność, zwiększona wrażliwość. Po drugie, ze względu na fakt, że leki te mogą zakłócać tworzenie się chrząstki w organizmie, są absolutnie przeciwwskazane dla przyszłych matek i dzieci. Istnieje szereg zaleceń dotyczących stosowania tych leków: ponieważ leki są przyjmowane doustnie, zaleca się picie ich ze szklanką wody, ponadto pacjent powinien pić co najmniej 1,5 litra wody dziennie. Konieczne jest przyjmowanie tych antybiotyków na 2 godziny przed posiłkiem lub 6 godzin po przyjęciu środków na zgagę.

Zaleca się zmniejszenie nasłonecznienia ciała pacjenta przez cały czas trwania leczenia, jak również przez 3 dni po kuracji, należy powstrzymać się od opalania. W obliczu jednej lub innej infekcji nie należy samoleczyć.

Obecnie jest wielu lekarzy różnych specjalności, którzy są gotowi pomóc. Nie powinniśmy zapominać o odporności, która musi być stale utrzymywana na odpowiednim poziomie. Ludzie są tak przyzwyczajeni do stosowania antybiotyków, że wkrótce leki te mogą utracić właściwości lecznicze. Wszystko musi być zrobione celowo, konsekwentnie. Oczywiście nie powinniśmy zapominać, że antybiotyki mogą leczyć i szkodzić.

Antybiotyki penicylinowe

Antybiotyki penicylinowe charakteryzują się niską toksycznością, rozszerzonym spektrum działania. Antybiotyki penicylinowe mają działanie bakteriobójcze na większość szczepów Gram-dodatnich bakterii Gram-ujemnych, pałeczek Pseudomonas.

Seria penicylin

Wpływ leków z listy antybiotyków penicylinowych zależy od ich zdolności do spowodowania śmierci patogennej mikroflory. Penicyliny działają bakteriobójczo, oddziałując z enzymami bakteryjnymi, zakłócając syntezę ściany bakteryjnej.

Cele dla penicylin to hodowla komórek bakteryjnych. Dla ludzi antybiotyki penicylinowe są bezpieczne, ponieważ błony komórek ludzkich nie zawierają peptydoglikanu bakteryjnego.

Klasyfikacja

Zgodnie z metodą produkcji i właściwościami istnieją dwie główne grupy antybiotyków penicylinowych:

  • naturalny - odkryty w 1928 r. przez Fleminga;
  • półsyntetyczny - stworzony po raz pierwszy w 1957 roku, kiedy wyizolowano aktywny rdzeń antybiotyku 6-AIC.

Szereg naturalnych penicylin pochodzących z mikrogrybu Penicillum nie jest oporny na bakteryjne enzymy penicylinazowe. Z tego powodu spektrum aktywności serii naturalnych penicylin jest zawężone w porównaniu z grupą leków półsyntetycznych.

Klasyfikacja penicyliny:

  • naturalny;
    • fenoksymetylopenicylina - Osp i analogi;
    • benzatyna benzylopenicylina - Retarpen;
    • penicylina benzylowa - penicylina prokainowa;
  • półsyntetyczny;
    • aminopenicyliny - amoksycyliny, ampicyliny;
    • antystaphylococcus;
    • anty-pseudomonas;
      • karboksypenicyliny;
      • ureidopenitsillin;
    • chroniony inhibitorem;
    • połączone.

Pod wpływem powszechnego stosowania antybiotyków bakterie nauczyły się wytwarzać enzymy beta-laktamazowe, które niszczą penicyliny w żołądku.

Aby przezwyciężyć zdolność bakterii wytwarzających beta-laktamazy do niszczenia antybiotyków, stworzyli kombinację środków chronionych przed inhibitorami.

Widmo działania

Naturalne penicyliny są aktywne przeciwko bakteriom:

  • Gram-dodatnie - Staphylococcus, Streptococcus, Pneumococcus, Listeria, Bacillus;
  • Gram-ujemne - meningokoki, gonokoki, Haemophilus ducreyi - powodujące miękką chancre, Pasteurella multocida - powodujące pasturelozę;
  • beztlenowce - Clostridia, Fusobacteria, Actinomycetes;
  • krętek - leptospira, borrelia, blade krętki.

Spektrum działania półsyntetycznych penicylin jest szersze niż w przypadku naturalnych.

Półsyntetyczne grupy antybiotyków z listy serii penicylin są klasyfikowane według spektrum działania, jak:

  • nie jest aktywny dla pseudomonas aeruginosa;
  • leki przeciw pestycydom.

Wskazania

Jako leki pierwszego rzutu w leczeniu zakażeń bakteryjnych stosuje się antybiotyki z serii penicylin w leczeniu:

  • choroby układu oddechowego - zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli;
  • Choroby laryngologiczne - zapalenie ucha, zapalenie migdałków, zapalenie migdałków gardłowych, szkarłatna;
  • choroby układu moczowego - zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek
  • rzeżączka, kiła;
  • infekcje skóry;
  • zapalenie kości i szpiku;
  • noworodki noworodki;
  • zmiany bakteryjne błon śluzowych, tkanki łącznej;
  • leptospiroza, promienica;
  • zapalenie opon mózgowych.

Naturalne penicyliny

Naturalne benzylopenicyliny są niszczone przez beta-laktamazy i sok żołądkowy. Preparaty z tej grupy są produkowane jako leki do wstrzykiwań:

  • przedłużone działanie - analogi o nazwach Bicillins ponumerowanych 1 i 5, sól nowokainy benzylopenicyliny;
  • krótko działające sole sodowe, potasowe benzylopenicyliny.

Przedłużone wydzielanie do krwi podczas podawania domięśniowo depot postaci penicylin, które są powoli uwalniane z mięśni do krwi po wstrzyknięciu:

  • Bicelliny 1 i 5 - są wyznaczane 1 raz dziennie;
  • Sól nowokainowa penicyliny benzylowej - 2 - 3 p. / Dzień.

Aminopenicyliny

Antybiotyki z listy aminopenicylin są skuteczne przeciwko większości zakażeń wywołanych przez bakterie Enterobacteriaceae, Helicobacter pylori, hemophilus bacillus i inne nazwy, głównie bakterie Gram-ujemne.

Lista antybiotyków aminopenicylin z serii penicylin obejmuje leki:

  • seria ampicylin;
    • Trihydrat ampicyliny;
    • Ampicylina;
  • amoksycylina;
    • Flemoxine Solutab;
    • Ospamox;
    • Amosin;
    • Ecobol.

Aktywność antybiotyków z listy ampicylin i amoksycylin, widma działania leków z tych grup penicylin są podobne.

Antybiotyki z ampicyliną mają słabszy wpływ na pneumokoki, jednak aktywność Ampicyliny i jej analogów o nazwach Ampicillin Akos, Ampicillin Trihydrate jest wyższa w stosunku do Shigella.

Antybiotyki grupy są przepisywane:

  • ampicyliny - wewnątrz tabletek i zastrzyków w / m, in / in;
  • Amoksycyliny - do podawania doustnego.

Amoksycylina jest skuteczna przeciwko Pseudomonas aeruginosa, ale niektórzy członkowie grupy są niszczeni przez penicylinazy bakteryjne. Penicyliny z grupy antybiotyków ampicylinowych są oporne na enzymy penicylinazowe.

Penicyliny antystaphylococcus

Grupa penicylin przeciw gronkowcom obejmuje antybiotyki o nazwach:

Leki są odporne na penicylinazy gronkowcowe, które niszczą inne antybiotyki penicylinowe. Najbardziej znanym z tej grupy jest antyacetylokokowy lek Oxacillin.

Penicyliny o działaniu przeciwzmarszczkowym

Antybiotyki z tej grupy mają duże spektrum działania niż aminopenicyliny, są skuteczne przeciwko Pseudomonas aeruginosa (Pseudomonas aeruginosa), co powoduje ciężkie zapalenie pęcherza, ropne zapalenie migdałków i infekcje skóry.

Grupa penicylin przeciw panicilli obejmuje:

  • karboksypenicyliny - leki;
    • Carbecine;
    • Pyopen;
    • Disodowa karbenicylina;
    • Timentyna;
  • grupa ureidopenicylin;
    • Securopen;
    • Azlin;
    • Baypen;
    • pikillina piperacyliny.

Karbenicylina jest dostępna tylko w postaci proszku dla / m, w / w zastrzyku. Antybiotyki z tej grupy są przepisywane dorosłym.

Timentyna jest przepisywana w ciężkich zakażeniach układu moczowo-płciowego, oddechowego. Azlotsylina i jej analogi są przepisywane w zastrzykach z ropnymi stanami septycznymi:

  • zapalenie otrzewnej;
  • septyczne zapalenie wsierdzia;
  • sepsa;
  • ropień płuc;
  • ciężkie zakażenia dróg moczowych.

Piperacylina jest przepisywana głównie w zakażeniach Klebsiella.

Inhibitorowe, połączone środki

Penicyliny chronione przed inhibitorami to połączone leki, w tym antybiotyk i substancja blokująca aktywność bakteryjnej beta-laktamazy.

Jako inhibitory beta-laktamazy, których jest około 500 gatunków, należą:

  • kwas klawulanowy;
  • tazobaktam;
  • sulbaktam.

Do leczenia infekcji dróg oddechowych, dróg moczowych stosuje się głównie antybiotyki zabezpieczone penicyliną o następujących nazwach:

  • amoksycylina + klawunat;
    • Augmentin;
    • Amoxiclav;
    • Amoksyl;
  • ampicylina + sulbaktam - Unazin.

Od infekcji występujących na tle osłabionej odporności, przepisz:

  • tikarcylina + klawunian - timentyna;
  • piperacylina + tazobaktam - Tazotsin.

Połączone leki o działaniu przeciwbakteryjnym obejmują środek przeciwbakteryjny Ampioks i jego analog Ampiox sodu, w tym ampicylinę + oksacylinę.

Ampioks jest dostępny w postaci tabletek i postaci proszku do wstrzykiwań. Ampioks jest stosowany w leczeniu dzieci i dorosłych z powodu ciężkiej sepsy, septycznego zapalenia wsierdzia, zakażenia poporodowego.

Penicyliny dla dorosłych

Lista półsyntetycznych penicylin, które są szeroko stosowane w bólach gardła, zapaleniu ucha, zapaleniu gardła, zapaleniu zatok, zapaleniu płuc, obejmuje leki w pigułkach i zastrzykach:

  • Hikontsil;
  • Ospamox;
  • Amoxiclav;
  • Amoxicar;
  • Ampicylina;
  • Augmentin;
  • Flemoxine Solutab;
  • Amoxiclav;
  • Piperacylina;
  • Ticarcillin;

W przypadku ropnego, przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, bakteryjnego zapalenia pęcherza moczowego, zapalenia cewki moczowej, zapalenia błony śluzowej macicy, zapalenia jajowodu, przepisuje się penicyliny kobietom:

  • Augmentin;
  • Amoxiclav;
  • Ampicylina + sulbaktam;
  • Medoclav;
  • Piperacylina + tazobaktam;
  • Tikarcylina z klawulanianem.

Penicyliny nie są stosowane przeciwko zapaleniu gruczołu krokowego, ponieważ nie wnikają do tkanki gruczołu krokowego.

Jeśli pacjent jest uczulony na penicyliny, pokrzywka i wstrząs anafilaktyczny są możliwe w przypadku leczenia cefalosporynami.

Aby uniknąć reakcji alergicznej, na antybiotyki makrolidowe przepisywane są alergie na antybiotyki beta-laktamowe, którymi są penicyliny i cefalosporyny.

Zaostrzenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek u kobiet w ciąży leczyć:

  • Ampicylina;
  • Amoksycylina + klawulanian;
  • Tikarcylina + klawulanian;
  • Oksacylina - z zakażeniem gronkowcowym.

Lista antybiotyków nie penicylinowych, które lekarz może przepisać z powodu bólu gardła, zapalenia oskrzeli lub zapalenia płuc podczas ciąży, obejmuje leki:

Penicyliny do leczenia dzieci

Penicyliny są niskotoksycznymi antybiotykami, dlatego często są przepisywane dzieciom z chorobami zakaźnymi.

W leczeniu dzieci pierwszeństwo mają penicyliny chronione przed inhibitorami przeznaczone do spożycia.

Antybiotyki penicylinowe do leczenia dzieci obejmują amoksycylinę i jej analogi, Augmentin, Amoxiclav, Flemoxin i Flemoklav Solyutab.

Stosowana w leczeniu dzieci i form antybiotyku Solutab nie z serii penicylin, lista zawiera analogi o nazwach:

  • Vilprafen Solutab;
  • Unidox Solutab.

Leki w postaci dyspergowalnych tabletek solutab działają nie mniej skutecznie niż zastrzyki i powodują mniej dziecinny żal i łzy podczas procesu leczenia. Przeczytaj o antybiotykach w postaci dyspergowalnych tabletek musujących na stronie „Antybiotyk Solyutab”.

Od urodzenia lek Ospamox i szereg jego analogów, wytwarzanych w rozpuszczalnych tabletkach, granulkach i proszku do sporządzania zawiesiny, stosuje się w leczeniu dzieci. Wyznaczenie dawki powoduje, że lekarz opiera się na wieku i wadze dziecka.

U dzieci penicyliny mogą gromadzić się w organizmie z powodu niedojrzałości układu moczowego lub choroby nerek. Zwiększone stężenie antybiotyku we krwi działa toksycznie na komórki nerwowe, co objawia się drgawkami.

Gdy pojawią się te objawy, leczenie zostaje przerwane, a antybiotyk z serii penicylin jest zastępowany przez dziecko z innej grupy.

Przeciwwskazania, skutki uboczne penicylin

Przeciwwskazania do stosowania penicyliny obejmują alergie na penicyliny i cefalosporyny. Jeśli w trakcie leczenia pojawi się wysypka, świąd, należy przerwać przyjmowanie leków i skonsultować się z lekarzem.

Alergie na penicyliny mogą objawiać się obrzękiem naczynioruchowym, anafilaksją.

Lista działań niepożądanych w penicylinach jest niewielka. Główną negatywną manifestacją jest tłumienie korzystnej mikroflory jelitowej.

Biegunka, kandydoza, wysypka skórna - to główne skutki uboczne stosowania penicyliny. Rzadziej skutki uboczne tej serii leków objawiają się:

  • nudności, wymioty;
  • ból głowy;
  • rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego;
  • obrzęk.

Stosowanie niektórych grup penicylin - benzylopenicylin, karbenicylin, może powodować zaburzenia równowagi elektrolitowej z początkiem hiperkaliemii lub hipernatremii, co zwiększa ryzyko zawału serca, wysokiego ciśnienia krwi.

Szersza lista niepożądanych reakcji w oksacylinie i analogach:

  • zaburzenie leukocytów - niska hemoglobina, zmniejszone neutrofile;
  • z nerek u dzieci - pojawienie się krwi w moczu;
  • gorączka, wymioty, nudności.

Aby zapobiec rozwojowi działań niepożądanych, należy postępować zgodnie z instrukcjami użycia, przyjmować lek w dawce zaleconej przez lekarza.

Więcej informacji na temat każdej grupy antybiotyków penicylinowych można znaleźć w rubryce „Preparaty”.

Antybiotyki, które nie zawierają penicyliny w swoim składzie

Dziś żadna instytucja medyczna nie może obejść się bez antybiotyków. Skuteczne leczenie różnych chorób jest możliwe tylko dzięki powołaniu skutecznej terapii antybiotykowej. Antybiotyk jest obecnie reprezentowany przez szeroką gamę różnych leków mających na celu śmierć patogennego środowiska bakteryjnego.

Pierwszym stworzonym antybiotykiem była penicylina, która w XX wieku pokonała niektóre epidemie i śmiertelne choroby. Obecnie antybiotyki z grupy penicylin są rzadko stosowane w praktyce medycznej ze względu na dużą wrażliwość pacjentów i ryzyko rozwoju alergii.

Grupy antybiotyków bez penicyliny

Terapia antybakteryjna bez użycia składników penicylinowych polega na wyznaczeniu alternatywnych leków innych grup farmakologicznych. Antybiotyki bez penicyliny w dużym asortymencie są dostępne w leczeniu różnych chorób w szpitalu i ambulatoryjnej praktyce u dzieci lub dorosłych.

Grupa cefalosporyn

Cefalosporyny są antybiotykami o szerokim spektrum działania, co jest spowodowane szkodliwym wpływem na wiele grup mikroorganizmów, szczepów i innych patogennych środowisk. Leki z grupy cefalosporyn są dostępne w postaci zastrzyków domięśniowych lub dożylnych. Antybiotyki z tej grupy są przepisywane w następujących warunkach:

  • choroby nefrologiczne (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych);
  • ogniskowe zapalenie płuc, zapalenie migdałków, ostre nieżyt nosa;
  • ciężkie stany zapalne urologiczne i ginekologiczne (na przykład zapalenie pęcherza moczowego):
  • jako terapia interwencji chirurgicznych.

Znane cefalosporyny obejmują Ceforal, Supraks, Pancef. Wszystkie antybiotyki z tej serii mają podobne działania niepożądane, na przykład niestrawność (zaburzenia stolca, wysypki skórne, nudności). Główną zaletą antybiotyków jest nie tylko szkodliwy wpływ na wiele szczepów, ale także możliwość leczenia dzieci (w tym okresu noworodkowego). Antybiotyki cefalosporynowe dzielą się na następujące grupy:

I pokolenie

Antybiotyki cefaloksoryny obejmują cefadroksyl i cefaleksynę, cefazolin, cefuroksym.

Stosuje się je w chorobach zapalnych wywołanych przez wiele bakterii beztlenowych, zakażenie gronkowcem, paciorkowce i inne.

Formy uwalniania leku są różnorodne: od tabletek do roztworów do podawania pozajelitowego.

2. generacji

Znane leki z tej grupy: Cefuroksym (wstrzyknięcie), Cefaclor, Cefuroksym Axetil. Leki są szczególnie aktywne przeciwko wielu bakteriom Gram-dodatnim i Gram-ujemnym. Preparaty są dostępne zarówno w postaci roztworów, jak iw postaci tabletek.

III generacja

Antybiotyki z tej serii są powiązane z szerokim spektrum działań. Leki wpływają na prawie wszystkie mikroorganizmy i są znane pod następującymi nazwami:

  • Ceftriakson;
  • Ceftazydym;
  • Cefoperazon;
  • Cefotaksym;
  • Cefiksym i Ceftibuten.

Formy uwalniania - zastrzyki do podawania dożylnego lub domięśniowego. Wraz z wprowadzeniem leku często miesza się z roztworem soli lub lidokainy w celu zmniejszenia bólu. Lek i dodatkowe składniki miesza się w jednej strzykawce.

IV pokolenie

Grupę reprezentuje tylko jeden lek - Cefepim. Przemysł farmakologiczny wytwarza lek w postaci proszku, który rozcieńcza się tuż przed podaniem drogą pozajelitową lub domięśniową.

Niszczący wpływ antybiotyku jest naruszeniem syntezy ściany ciała jednostki mikrobiologicznej na poziomie komórkowym. Główne zalety to możliwość leczenia ambulatoryjnego, łatwość stosowania, stosowanie u małych dzieci, minimalne ryzyko działań niepożądanych i powikłań.

Grupa makrolidowa

Antybiotyki makrolidowe to nowa generacja leków, których struktura to pełny makrocykliczny pierścień laktonowy. Zgodnie z rodzajem struktury molekularno-atomowej grupa ta otrzymała taką nazwę. Kilka rodzajów makrolidów różni się od liczby atomów węgla w składzie molekularnym:

Makrolidy są szczególnie aktywne wobec wielu Gram-dodatnich bakterii kokosowych, a także dla patogenów działających na poziomie komórkowym (na przykład mykoplazmy, legionele, campylobacter). Makrolidy mają najmniejszą toksyczność, nadają się do leczenia chorób zapalnych górnych dróg oddechowych (zapalenie zatok, koklusz, zapalenie ucha środkowego różnych klasyfikacji). Lista leków makrolidowych jest następująca:

  • Erytromycyna. Antybiotyk, jeśli to konieczne, jest dozwolony nawet podczas ciąży i laktacji, pomimo zapewnienia silnego działania przeciwbakteryjnego.
  • Spiramycyna. Lek osiąga wysokie stężenia w tkance łącznej wielu narządów. Wysoce aktywny przeciwko bakteriom dostosowanym z wielu powodów do 14 i 15-członowych makrolidów.
  • Klarytromycyna. Wskazane jest podawanie antybiotyków podczas aktywacji patogennej aktywności Helicobacter i atypowych mykobakterii.
  • Roksytromycyna i azytromycyna. Leki są znacznie łatwiej tolerowane przez pacjentów niż inne gatunki z tej samej grupy, ale ich dzienna dawka powinna być wyjątkowo zminimalizowana.
  • Josamycyna Skuteczny przeciwko szczególnie opornym bakteriom, takim jak gronkowce i paciorkowce.

Liczne badania medyczne potwierdziły niewielką szansę wystąpienia działań niepożądanych. Główną wadą jest szybki rozwój oporności różnych grup mikroorganizmów, co tłumaczy brak wyników terapeutycznych u niektórych pacjentów.

Grupa fluorochinolonowa

Antybiotyki fluorochinolowe nie zawierają penicyliny i jej składników, ale są stosowane w leczeniu najbardziej ostrych i ciężkich chorób zapalnych.

Należą do nich ropne obustronne zapalenie ucha środkowego, ciężkie obustronne zapalenie płuc, odmiedniczkowe zapalenie nerek (w tym postaci przewlekłe), salmonelloza, zapalenie pęcherza moczowego, czerwonka i inne.

Do fluorochinolu należą następujące leki:

Pierwszy rozwój tej grupy antybiotyków należy do XX wieku. Najbardziej znane fluorochinole mogą należeć do różnych pokoleń i rozwiązywać indywidualne problemy kliniczne.

I pokolenie

Znanymi lekami z tej grupy są Negram i Nevigremon. Podstawą antybiotyków jest kwas nalidyksowy. Preparaty szkodliwie wpływają na następujące rodzaje bakterii:

  • Proteas i Klebsiella;
  • shigella i salmonella.

Dla antybiotyków z tej grupy charakteryzuje się silną przepuszczalnością, wystarczającą ilością negatywnych skutków przyjęcia. Zgodnie z wynikami badań klinicznych i laboratoryjnych, antybiotyk potwierdził bezwzględną bezużyteczność w leczeniu ziarniaków Gram-dodatnich, niektórych mikroorganizmów beztlenowych, sygnalizacji ropy (w tym typu szpitalnego).

2. generacji

Antybiotyki drugiej generacji pochodzą z połączenia atomów chloru i cząsteczek chinoliny. Stąd nazwa - grupa fluorochinolonów. Lista antybiotyków z tej grupy jest reprezentowana przez następujące leki:

  • Cyprofloksacyna (Ciprinol i Tsiprobay). Lek jest przeznaczony do leczenia chorób górnych i dolnych dróg oddechowych, układu moczowego, jelit i narządów w obszarze nadbrzusza. Antybiotyk jest również przepisywany w niektórych poważnych stanach zakaźnych (posocznica pospolita, gruźlica płuc, wrzód syberyjski, zapalenie gruczołu krokowego).
  • Norfloksacyna (Nolitsin). Lek jest skuteczny w leczeniu chorób dróg moczowych, zmian zakaźnych w nerkach, żołądku i jelitach. Taki ukierunkowany efekt wynika z osiągnięcia maksymalnego stężenia substancji czynnej w tym konkretnym narządzie.
  • Ofloksacyna (Tarivid, Ofloksin). Niszczą patogeny zakażeń chlamydiami, pneumokoki. Lek ma mniejszy wpływ na beztlenowe środowisko bakteryjne. Często staje się antybiotykiem przeciwko ciężkim zakaźnym ogniskom na skórze, tkance łącznej, aparaturze stawowej.
  • Pefloksacyna (abaktalna). Jest stosowany w zakażeniach opon mózgowych i innych ciężkich patologiach. W badaniach leku ujawniono najgłębszą penetrację do powłoki jednostki bakteryjnej.
  • Lomefloxacin (Maksakvin). Antybiotyk praktycznie nie jest stosowany w praktyce klinicznej ze względu na brak odpowiedniego działania na zakażenia beztlenowe, infekcje pneumokokowe. Jednak poziom biodostępności leku osiąga 99%.

Antybiotyki drugiej generacji są przepisywane w poważnych sytuacjach chirurgicznych i są stosowane u pacjentów w dowolnej grupie wiekowej. Tutaj głównym czynnikiem jest ryzyko śmierci, a nie pojawienie się jakichkolwiek skutków ubocznych.

III, IV pokolenie

Lewofloksacyna (inaczej Tavanic), stosowana w przewlekłym zapaleniu oskrzeli, ciężkiej obturacji oskrzeli w innych patologiach, wągliku i chorobach górnych dróg oddechowych, powinna być przypisana głównym lekom farmakologicznym trzeciej generacji.

Moxifloxacin (farmakol. Avelox), znany ze swojego działania hamującego na mikroorganizmy gronkowcowe, można przypisać czwartej generacji. Avelox jest jedynym lekiem, który jest skuteczny przeciwko mikroorganizmom beztlenowym, które nie tworzą zarodników.

Antybiotyki różnych grup mają specjalne wskazania, wskazania, a także przeciwwskazania do stosowania. W związku z niekontrolowanym stosowaniem antybiotyków bez penicyliny i innych, ustawa została wydana na leki na receptę z sieci aptecznych.

Takie wprowadzenie jest bardzo niezbędnym lekarstwem ze względu na odporność wielu środowisk patogennych na nowoczesne antybiotyki. Penicyliny nie są powszechnie stosowane w praktyce medycznej od ponad 25 lat, można więc założyć, że ta grupa leków będzie skutecznie oddziaływać na nowe rodzaje mikroflory bakteryjnej.

Antybiotyki penicylinowe - lista leków z instrukcjami, wskazaniami i ceną

Penicyliny odkryto na początku XX wieku, ale nauki medyczne stale poprawiały swoje właściwości. W ten sposób nowoczesne leki stały się odporne na wcześniejszą dezaktywację penicylinazy i stały się odporne na kwaśne środowisko żołądkowe.

Klasyfikacja penicyliny

Grupa antybiotyków wytwarzanych przez pleśnie z rodzaju Penicillium nazywana jest penicylinami. Są aktywne wobec większości gram-dodatnich, niektórych gram-ujemnych drobnoustrojów, gonokoków, krętków, meningokoków. Penicyliny są dużą grupą antybiotyków beta-laktamowych. Są podzielone na naturalne i półsyntetyczne, mają ogólne właściwości niskiej toksyczności, szeroki zakres dawek.

  1. Naturalne (benzylopenicyliny, bicyliny, fenoksymetylopenicylina).
  2. Izoksazolpenicyliny (oksacylina, flukloksacylina).
  3. Amidinopenitsillin (amdinocillin, acidocyllin).
  4. Aminopenicyliny (ampicylina, amoksycylina, piwampicylina).
  5. Karboksypenicyliny (karbenicylina, karindacylina, tikarcylina).
  6. Ureidopenitsillin (azlotsillin, piperacillin, mezlotsillin).

Według źródła, spektrum i kombinacji z beta-laktamazami, antybiotyki dzielą się na:

  1. Naturalny: penicylina benzylowa, fenoksymetylopenicylina.
  2. Antistaphylococcus: oxacillin.
  3. Extended Spectrum (aminopenicillins): ampicylina, amoksycylina.
  4. Aktywny wobec Pseudomonas aeruginosa (Pseudomonas sutum): karboksypenicyliny (tikarcylina), ureidopenicyliny (azlocylina, piperacylina).
  5. W połączeniu z inhibitorami beta-laktamazy (chronionymi przed inhibitorami): w połączeniu z klawatoatem amoksycyliną, tikarcyliną, ampicyliną / sulbaktamem.

Bitsillin, Benzatin, Penicillin, Ekobol

Paciorkowce, Staphylococcus, Bacillus, Enterococci, Listeria, Corynebacterium, Neisseria, Clostridia, Actinomycetes, Spirochetes

Oxacillin, Ticarcillin, Meticillin, Metzyllam, Nafcillin

Enterobacteria, hemophilus bacillus, krętki

Z rozszerzonym spektrum działania (anty-ropne)

Amoksycylina, Augmentin, trihydrat ampicyliny

Klebsiella, Proteus, Clostridium, Staphylococcus, Gonococci

Z szerokim spektrum antybakteryjnym

Karbenicylina, azlocilina, piperacylina, azytromycyna

Lista antybiotyków penicylinowych, wskazania do przyjmowania leków

Antybiotyki penicylinowe to kilka rodzajów leków podzielonych na grupy. W medycynie produkty stosuje się do leczenia różnych chorób pochodzenia zakaźnego i bakteryjnego. Leki mają minimalną liczbę przeciwwskazań i są nadal stosowane w leczeniu różnych pacjentów.

Historia odkrycia

Kiedyś Alexander Fleming w swoim laboratorium badał patogeny. Stworzył pożywkę i wyhodował gronkowca. Naukowiec nie miał specjalnej czystości, po prostu złożył zlewki, stożki i zapomniał je umyć.

Kiedy Fleming ponownie potrzebował naczyń, odkrył, że jest pokryty pleśnią. Naukowiec postanowił sprawdzić zgadywanie i zbadał jeden ze zbiorników pod mikroskopem. Zauważył, że tam, gdzie jest pleśń, nie ma gronkowca.

Alexander Fleming kontynuował badania, zaczął badać wpływ pleśni na patogenne mikroorganizmy i odkrył, że grzyb w sposób destrukcyjny wpływa na błony bakterii i prowadzi do ich śmierci. Opinia publiczna nie była sceptyczna wobec badań.

Odkrycie pomogło uratować wiele istnień ludzkich. Ludzkość uwolniła się od chorób, które wcześniej wywołały panikę wśród ludności. Oczywiście, nowoczesne leki mają względne podobieństwo do leków, które były używane pod koniec XIX wieku. Ale istota leków, ich działanie zmieniło się nie tak drastycznie.

Antybiotyki penicylinowe były w stanie dokonać rewolucji w medycynie. Ale radość odkrycia nie trwała długo. Okazało się, że mikroorganizmy chorobotwórcze, bakterie mogą się mutować. Są modyfikowane i stają się niewrażliwe na leki. Doprowadziło to do tego, że antybiotyki, takie jak penicylina, uległy znacznym zmianom.

Naukowcy niemal przez cały XX wiek „walczyli” z mikroorganizmami i bakteriami, próbując stworzyć idealny lek. Wysiłki nie poszły na marne, ale takie ulepszenia doprowadziły do ​​tego, że antybiotyki znacznie się zmieniły.

Nowa generacja leków jest droższa, szybsza, ma wiele przeciwwskazań. Jeśli mówimy o preparatach otrzymanych z formy, mają one kilka wad:

  • Słabo strawiony. Sok żołądkowy wpływa w sposób szczególny na grzyba, zmniejsza jego skuteczność, co niewątpliwie wpływa na wynik leczenia.
  • Antybiotyki penicylinowe są lekami pochodzenia naturalnego, dlatego nie mają szerokiego spektrum działania.
  • Leki są szybko wydalane z organizmu, około 3-4 godziny po wstrzyknięciu.

Ważne: Leki te nie mają praktycznie żadnych przeciwwskazań. Nie zaleca się przyjmowania ich w obecności indywidualnej nietolerancji na antybiotyki, a także w przypadku reakcji alergicznej.

Nowoczesne środki przeciwbakteryjne znacznie różnią się od wielu penicylin. Oprócz tego, że dziś łatwo jest kupić leki tej klasy, w tabletkach ich odmian jest mnóstwo. Zrozumienie przygotowań pomoże w klasyfikacji, ogólnie przyjętym podziale na grupy.

Antybiotyki: klasyfikacja

Antybiotyki z grupy penicylin są warunkowo podzielone na:

Wszystkie leki na bazie pleśni są naturalnie występującymi antybiotykami. Obecnie takie leki praktycznie nie są stosowane w medycynie. Powodem jest to, że patogenne mikroorganizmy są na nie odporne. Oznacza to, że antybiotyk nie działa we właściwy sposób na bakterie, aby osiągnąć pożądany efekt w leczeniu, uzyskuje się tylko po wprowadzeniu wysokiej dawki leku. Do tej grupy należą: penicylina benzylowa i Bitsillin.

Leki są dostępne w postaci proszku do wstrzykiwań. Skutecznie wpływają na: mikroorganizmy beztlenowe, bakterie Gram-dodatnie, ziarniaki itd. Ponieważ leki mają naturalne pochodzenie, nie mogą pochwalić się długotrwałym działaniem, często otrzymują zastrzyki co 3-4 godziny. Pozwala to nie zmniejszać stężenia środka przeciwbakteryjnego we krwi.

Antybiotyki penicylinowe pochodzenia półsyntetycznego są wynikiem modyfikacji preparatów z grzybów pleśniowych. Leki należące do tej grupy były w stanie nadawać pewne właściwości, w pierwszej kolejności stały się niewrażliwe na medium kwaśne. Co pozwoliło produkować antybiotyki w tabletkach.

A także były leki, które wpływały na gronkowce. Ta klasa leków różni się od naturalnych antybiotyków. Ale poprawa znacząco wpłynęła na jakość leków. Są słabo wchłaniane, nie mają tak szerokiego zakresu działania, mają przeciwwskazania.

Leki półsyntetyczne można podzielić na:

  • Izoksazolpenicyliny są grupą leków, które wpływają na gronkowce, na przykład nazwy następujących leków: Oxacillin, Nafcillin.
  • Aminopenicyliny - ta grupa obejmuje kilka leków. Wyróżniają się szerokim zakresem działania, ale są znacznie słabsze w stosunku do naturalnych antybiotyków. Ale mogą walczyć z dużą liczbą infekcji. Fundusze z tej grupy pozostają dłużej we krwi. Takie antybiotyki są często stosowane w leczeniu różnych chorób, na przykład 2 bardzo dobrze znanych leków: Ampicylina i Amoksycylina.

Uwaga! Lista leków jest dość duża, mają szereg wskazań i przeciwwskazań. Z tego powodu przed rozpoczęciem przyjmowania antybiotyków należy skonsultować się z lekarzem.

Wskazania i przeciwwskazania do przyjmowania leków

Antybiotyki należące do grupy penicylin są przepisywane przez lekarza. Zaleca się przyjmowanie leków w obecności:

  1. Choroby zakaźne lub bakteryjne (zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych itp.).
  2. Infekcje dróg oddechowych.
  3. Choroby zapalnej i bakteryjnej natury układu moczowo-płciowego (odmiedniczkowe zapalenie nerek).
  4. Choroby skóry różnego pochodzenia (róży, spowodowane przez gronkowca).
  5. Zakażenia jelitowe i wiele innych chorób o charakterze zakaźnym, bakteryjnym lub zapalnym.

Odniesienie: Antybiotyki są przepisywane na rozległe oparzenia i głębokie rany, postrzał lub rany noża.

W niektórych przypadkach przyjmowanie leków pomaga ratować życie danej osobie. Ale nie przepisujcie sobie takich leków, ponieważ może to prowadzić do rozwoju uzależnienia.

Jakie są przeciwwskazania do stosowania leków:

  • Nie należy przyjmować leków w czasie ciąży lub laktacji. Leki mogą wpływać na wzrost i rozwój dziecka. Może zmienić jakość mleka i jego cechy smakowe. Istnieje szereg leków zatwierdzonych warunkowo do leczenia kobiet w ciąży, ale lekarz musi przepisać taki antybiotyk. Ponieważ tylko lekarz może określić dopuszczalną dawkę i czas trwania leczenia.
  • Stosowanie w leczeniu antybiotyków z grup naturalnych i syntetycznych penicylin nie jest zalecane w leczeniu dzieci. Przygotowania tych klas mogą mieć toksyczny wpływ na ciało dziecka. Z tego powodu leki przepisywane z ostrożnością, określające optymalną dawkę.
  • Nie używaj leków bez wskazań. Używaj narkotyków przez długi czas.

Przeciwwskazania te można uznać za względne. Ponieważ antybiotyki w tabletkach lub w postaci zastrzyków są nadal stosowane w leczeniu dzieci, kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Bezpośrednie przeciwwskazania do stosowania antybiotyków:

  1. Indywidualna nietolerancja na leki tej klasy.
  2. Tendencja do różnego rodzaju reakcji alergicznych.

Uwaga! Głównym efektem ubocznym leczenia jest długotrwała biegunka i kandydoza. Są one związane z faktem, że leki mają wpływ nie tylko na patogeny, ale także na korzystną mikroflorę.

Zakres antybiotyków penicylinowych charakteryzuje się niewielką liczbą przeciwwskazań. Z tego powodu leki tej klasy są przepisywane bardzo często. Pomagają szybko poradzić sobie z chorobą i powrócić do normalnego rytmu życia.

Leki ostatniej generacji mają szeroki zakres działań. Takie antybiotyki nie muszą być przyjmowane przez długi czas, są dobrze wchłaniane i przy odpowiedniej terapii mogą „postawić osobę na nogi” w ciągu 3-5 dni.

Lista leków przepisywanych pacjentom przez lekarzy

Pytanie, które antybiotyki są lepsze? można uznać za retoryczne. Istnieje wiele leków, które lekarze przepisują częściej niż inni. W większości przypadków nazwy leków są dobrze znane ogółowi społeczeństwa. Ale wciąż warto poznać listę leków:

  1. Sumamed to lek stosowany w leczeniu chorób zakaźnych górnych dróg oddechowych. Aktywnym składnikiem jest erytromycyna. Lek nie jest stosowany w leczeniu pacjentów z ostrą lub przewlekłą niewydolnością nerek, nie jest wskazany dla dzieci poniżej 6 miesięcy. Głównym przeciwwskazaniem do stosowania preparatu Sumamed jest nadal indywidualna nietolerancja na antybiotyk.
  2. Oksacylina - jest dostępna w postaci proszku. Proszek jest rozcieńczany, a po zastosowaniu roztworu do wstrzyknięć domięśniowych. Główne wskazanie do stosowania leku należy uznać za zakażenie wrażliwe na ten lek. Przeciwwskazania do stosowania oksacyliny należy uznać za nadwrażliwość.
  3. Amoksycylina należy do wielu syntetycznych antybiotyków. Lek jest dość dobrze znany, przepisywany jest na dusznicę bolesną, zapalenie oskrzeli i inne infekcje dróg oddechowych. Amoksycylinę można przyjmować na odmiedniczkowe zapalenie nerek (zapalenie nerek) i inne choroby układu moczowo-płciowego. Antybiotyk nie jest przepisywany dzieciom poniżej 3 lat. Bezpośrednie przeciwwskazanie jest również uważane za nietolerancję leku.
  4. Ampicylina - pełna nazwa leku: trihydrat ampicyliny. Wskazania do stosowania leku należy uznać za choroby zakaźne dróg oddechowych (zapalenie migdałków, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc). Antybiotyk jest wydalany z organizmu przez nerki i wątrobę, dlatego Ampicylina nie jest przepisywana osobom z ostrą niewydolnością wątroby. Może być stosowany do leczenia dzieci.
  5. Amoxiclav - lek o złożonej kompozycji. Należy do najnowszej generacji antybiotyków. Amoxiclav stosuje się w leczeniu chorób zakaźnych układu oddechowego, układu moczowego. A także w ginekologii. Przeciwwskazania do stosowania leku należy uznać za nadwrażliwość, żółtaczkę, mononukleozę itp.

Lista lub lista antybiotyków penicylinowych dostępnych w postaci proszku:

  1. Sól benzylopenicylowa Novocainic jest naturalnym antybiotykiem. Wskazania do stosowania leku można uznać za poważne choroby zakaźne, w tym kiła wrodzona, ropnie o różnej etiologii, tężec, wąglik i zapalenie płuc. Lek nie ma prawie żadnych przeciwwskazań, ale we współczesnej medycynie jest stosowany bardzo rzadko.
  2. Ampicylina jest stosowana w leczeniu następujących chorób zakaźnych: posocznicy (zatrucie krwi), kokluszu, zapalenia wsierdzia, zapalenia opon mózgowych, zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli. Ampicylina nie jest stosowana w leczeniu dzieci, osób z ciężką niewydolnością nerek. Ciążę można również uznać za bezpośrednie przeciwwskazanie do stosowania tego antybiotyku.
  3. Ospamox jest przepisywany w leczeniu chorób układu moczowo-płciowego, ginekologicznych i innych infekcji. Mianowany w okresie pooperacyjnym, jeśli ryzyko zapalenia jest wysokie. Antybiotyk nie jest przewidziany do ciężkich chorób zakaźnych przewodu pokarmowego, w obecności indywidualnej nietolerancji na lek.

Ważne: lek, zwany antybiotykiem, powinien działać antybakteryjnie na organizm. Wszystkie leki działające na wirusy nie mają związku z antybiotykami.

Ceny leków

Sumamed - koszt waha się od 300 do 500 rubli.

Tabletki amoksycyliny - cena wynosi około 159 rubli. za opakowanie.

Trihydrat ampicyliny - koszt tabletek -20-20 rubli.

Ampicylina w postaci proszku, przeznaczona do iniekcji - 170 rubli.

Oksacylina - średnia cena leku waha się od 40 do 60 rubli.

Amoxiclav - koszt 120 rubli.

Ospamox - cena waha się od 65 do 100 rubli.

Sól benzylopenicylowa Nowokainowa - 50 rub.

Penicylina benzylowa - 30 rubli.

Antybiotyki dla dziecka

Preparaty na bazie penicyliny (pleśni) do leczenia dzieci są stosowane tylko wtedy, gdy są wskazane.

Najczęściej młodzi pacjenci są przepisywani przez lekarzy:

  • Amoxiclav można przypisać noworodkowi, a także niemowlęciu w wieku poniżej 3 miesięcy. Dawkowanie oblicza się według schematu, w oparciu o stan dziecka, jego wagę i nasilenie objawów.
  • Oksatsillin - odbiór środków finansowych odbywa się pod nadzorem lekarza, może zostać przydzielony noworodkowi, jeśli istnieją dowody. Terapia antybakteryjna prowadzona jest pod nadzorem lekarza.
  • Ospamox - lekarz oblicza dawkę dla dzieci. Określa się ją według schematu (30–60 mg podzielone przez kg wagi i liczbę dawek na dzień).

Uwaga! Prowadzenie antybiotykoterapii u dzieci ma swoje własne niuanse. Z tego powodu nie ma potrzeby przepisywania takich leków dziecku. Istnieje ryzyko pomyłki z dawką i poważnego uszczerbku na zdrowiu dziecka.

Antybiotyki związane z penicyliną mają dobrą skuteczność. Zostały odkryte pod koniec XIX wieku, znalazły szerokie zastosowanie w medycynie. Pomimo faktu, że patogenne mikroorganizmy często mutują, leki z tej klasy są nadal poszukiwane.

Antybiotyki na nie-penicylinę

Antybiotyki z serii innych niż penicyliny są szeroko stosowane w leczeniu dusznicy bolesnej. Pod względem skuteczności często nie są gorsze niż penicyliny, aw przypadku oporności bakterii na te ostatnie są jedynym sposobem na skuteczne i niezawodne wyleczenie choroby.

Jednocześnie wszystkie antybiotyki z serii innych niż penicyliny mają pewne lub inne wady, dzięki którym są stosowane do leczenia bólów gardła tylko wtedy, gdy penicyliny są niedostępne lub nieodpowiednie. Na przykład potrzeba nepenicylin pojawia się, gdy ta sama oporność na patogen, pacjent ma alergię, niedostępność penicylin. W większości przypadków, jeśli ma sens przyjmowanie antybiotyków z serii penicylin, są one mianowane. Nonenicyliny są uważane za środek drugiej linii wyboru.

Wysypki skórne na twarzy osoby uczulonej na antybiotyki penicylinowe

Następnie rozważamy główne antybiotyki z serii innych niż penicyliny i dowiemy się, kiedy sensowne jest zastąpienie ich penicylinami i jakie cechy tych leków należy wziąć pod uwagę podczas leczenia bólów gardła.

Pierwszy antybiotyk, który nadał nazwę całej grupie. Dziś jest używany stosunkowo rzadko.

Cefalosporyny (zwłaszcza cefadroksyl) i makrolidy są najczęściej stosowane do bólów gardła zamiast penicylin. A te i inne antybiotyki mają pewne specyficzne cechy, dzięki którym nie stały się głównym środkiem leczenia typowej dławicy piersiowej:

  1. Cefadroksyl jest skutecznym antybiotykiem o szczególnie wysokiej aktywności przeciwko paciorkowcom. Jednak mieszane paciorkowcowo-gronkowcowe zapalenie migdałków można skutecznie leczyć. Cefadroksyl jest dobrze tolerowany przez pacjentów, ciężkość i częstość działań niepożądanych po jego zastosowaniu nie przekracza poziomu najczęstszych penicylin. Jego główną wadą jest nieskuteczność wobec bakterii opornych na antybiotyki ß-laktamowe, czyli na wszystkie penicyliny i cefalosporyny. Oznacza to, że często nie ma sensu stosowanie cefadroksylu lub innych cefalosporyn, jeśli patogen bolącego gardła jest odporny na penicyliny. A ponieważ w większości przypadków taka oporność jest przyczyną wymiany penicyliny, cefadroksyl jest stosowany raczej rzadko w leczeniu dusznicy bolesnej. Najczęściej stosuje się go, jeśli okaże się, że bakterie są wyłącznie odporne na penicyliny, ale na ogół są wrażliwe na ß-laktamy. Leki na bazie cefadroksylu - Biodroxil, Duracef, Zedroks, Cefradur i inne.
  2. Inne cefalosporyny to cefazolina, cefaleksyna, cefaklor, cefalotyna, ceftriakson, cefamandol, cefoksytyna, cefuroksym. Podobny do cefadroksylu, ale często może powodować działania niepożądane.
  3. Erytromycyna jest bardzo popularnym antybiotykiem, którego główne zalety to skuteczność przeciwko patogenom odpornym na penicyliny i zdolność do tworzenia bardzo wysokiego stężenia substancji czynnej w dotkniętych głębokich tkankach migdałków, co jest bardzo ważne dla szybkiego i skutecznego tłumienia zakażenia. Z drugiej strony, erytromycyna powoduje wiele skutków ubocznych z przewodu pokarmowego - narzędzie stymuluje ruchliwość mięśni gładkich, często powoduje biegunkę, ból brzucha i dysbakteriozę. Z tego powodu obecnie zmniejsza się częstotliwość jego stosowania w leczeniu dusznicy bolesnej, a zastępują ją inne makrolidy o podobnej skuteczności, ale mniej skutków ubocznych. Leki na tej podstawie - Erigeksal, Gruynamitsin, Ilozon, Eratsin, Eritran, Adimitsin, Eomitsin, Ermized.

Wraz z erytromycyną lekarz przepisze lek, który zrekompensuje szkodliwy wpływ na przewód pokarmowy.

  • Inne makrolidy to azytromycyna, jozamycyna, azytromycyna, klarytromycyna, midekamycyna, roksytromycyna, spiramycyna, jozamycyna. Są bardzo skuteczne przeciwko patogenom dławicy piersiowej, są lepiej tolerowane przez erytromycynę, ale wiele leków na nich opartych jest dość drogich. Nawiasem mówiąc, dziś w wielu krajach świata, chociaż nie odnotowuje się szybkiego, ale stałego wzrostu liczby przypadków oporności paciorkowców i gronkowców na makrolidy z powodu ich powszechnego stosowania w praktyce medycznej.
  • Antybiotyki z grupy linozamidów - klindamycyna, linkomycyna - są rzadko stosowane w leczeniu dusznicy bolesnej. Wynika to z dużej liczby skutków ubocznych powodowanych przez nie z układu pokarmowego i układu krwiotwórczego. Jedyną sytuacją, w której można je uzasadnić, jest jednoczesna odporność patogenów gardła (lub obecność jednoczesnej alergii u pacjenta) zarówno na ß-laktamy, jak i makrolidy.
  • Ważne jest, aby zrozumieć, że to penicyliny są najczęstszymi, licznymi i dostępnymi antybiotykami do leczenia bólów gardła. Wśród nich jest największa liczba stosunkowo niedrogich leków, które są dość przystępne dla prawie każdego pacjenta. Antybiotyki grup innych niż Picillin są zazwyczaj w wyższej kategorii cenowej (z wyjątkiem niedrogiej erytromycyny).

    Nie ma jednolitej metody przyjmowania antybiotyków z serii innych niż poikilina w dusznicy bolesnej - tutaj wiele zależy od formy, w jakiej lek jest stosowany, od stanu i wieku pacjenta, dla niektórych leków - od stężenia substancji czynnej. Istnieją jednak pewne uniwersalne zalecenia:

      Czas trwania leczenia dławicy piersiowej przy użyciu dowolnych antybiotyków nie powinien być krótszy niż 7 dni. W przeciwnym razie mogą wystąpić poważne powikłania choroby;

    Określenie wrażliwości bakterii na antybiotyki: prawa - zakres leku jest duży, lewy - znacznie mniej, ponieważ bakterie rozwinęły odporność na lek

  • Nie można przerwać stosowania antybiotyków, nepenicyliny, jeśli stan pacjenta uległ znacznej poprawie, ale przebieg leczenia nie jest jeszcze zakończony. To właśnie to przerwanie najczęściej prowadzi do powtarzającego się pogorszenia lub do rozwoju powikłań;
  • Wszystkie antybiotyki należy przyjmować tylko wewnątrz - połykać lub nakłuć dożylnie. Co dokładnie trzeba zrobić w konkretnym przypadku - decyduje lekarz. Najważniejsze jest to, że żadne ssanie pigułek z antybiotykiem lub smarowanie gardła antybiotykowym miodem nie przyniesie żadnego efektu. Aby leczyć ból gardła, antybiotyk musi dostać się do żołądka lub bezpośrednio do krwi.

    Antybiotyki należy przyjmować w tych postaciach dawkowania, które zapewnią ich szybkie uwalnianie do krwi.

    W każdym razie tylko lekarz powinien wybrać antybiotyk nie penicylinowy. Taki wybór jest zawsze wymuszony i jest dokonywany tylko z poważnych powodów, z powodu których najczęstsze penicyliny nie mogą być stosowane. Nie można samemu zdecydować, który antybiotyk można wypić, a który nie jest tego wart, jak długo powinno trwać leczenie i jak sam przyjmować lek. Decyzja ta powinna opierać się na jasnym zrozumieniu przyczyn choroby i procesu interakcji leku z patogenem dusznicy bolesnej. To jest przywilej lekarza.

    Wystarczy, aby sami pacjenci (lub ich rodzice) wiedzieli, że jeśli istnieją istotne powody, antybiotyki z serii innych niż penicyliny mogą być stosowane w leczeniu dusznicy bolesnej, a jeśli lekarz przepisuje takie antybiotyki, jest to całkiem normalne. Ważne jest jedynie wyjaśnienie lekarzowi, na czym polega jego decyzja o przepisaniu antybiotyku niebędącego penicyliną i wysłuchanie naprawdę uzasadnionej odpowiedzi.

    Poniższa lista przedstawia najtańsze antybiotyki, które można zwalczać z powodu infekcji bólem gardła. Natychmiast zauważamy, że przy prawie wszystkich...

    3 tabletki bólu gardła są stosowane do antybiotyku azytromycyny, a zatem wszystkie leki na jego podstawie: Azitrox, Sumamed, Azimed, Hemomitsin,...

    Wlać penicylinę do cukru i wypić ją z bólu gardła jest absolutnie bezużyteczna. Penicylina, dostając się do żołądka, prawie całkowicie pęka i...

    Bakterie paciorkowcowe, które powodują ból gardła, są bardziej podatne na penicylinę, dlatego często lekarz zaleca takie środki.

    Amoksycylina jest preparatem penicylinowym. Zaletą leku jest to, że występuje w różnych postaciach: tabletki, syropy, kapsułki. Jest to szczególnie wygodne w leczeniu małych dzieci, którym czasami trudno jest wykonać zastrzyk lub nakłonić je do przyjęcia pigułki.

    Amoxiclav jest formą amoksycyliny zawierającą kwas klawulanowy, która wzmacnia działanie leku.

    W tych przypadkach, jeśli występuje nietolerancja na penicylinę (alergię) lub bakterie są niewrażliwe na penicylinę, zwykle przepisywane są antybiotyki makrolidowe. Antybiotyki z tej grupy są bardzo skuteczne, mało toksyczne, niszczą większą liczbę mikroorganizmów. Pierwszym lekiem w tej grupie jest erytromycyna, ale obecnie bardziej znane są leki sumamed, zitrolid, hemomycyna, które są analogami erytromycyny.

    Jeśli nie ma alergii na penicylinę, najlepiej jest stosować leki z tej grupy, ponieważ są one mniej szkodliwe dla organizmu. Amoxiclav, Amoxicillin wykazują dobre wyniki.

    Amoxiclav jest najskuteczniejszym lekiem, ponieważ jest antybiotykiem nowej generacji. Jednak w niektórych przypadkach zdarza się, że penicyliny nie można użyć (patogen ból gardła jest odporny na substancję, uczulony na penicylinę itp.), Dlatego stosuje się inne antybiotyki o szerokim spektrum działania: klacid, lendacynę, sumamed, cefaleksynę, sifloks, erytromycynę, cefazolinę.

    Jeśli nie rozpoczniesz leczenia antybiotykowego z powodu bólu gardła, może napotkać poważne powikłania (zapalenie ucha środkowego, zapalenie kłębuszków nerkowych, zapalenie zatok).

    Antybiotyki na ból gardła znacznie poprawiają stan pacjenta w pierwszych godzinach po podaniu. W bardzo wysokich temperaturach konieczne jest również przyjmowanie leków przeciwgorączkowych, przeciwbólowych, które pomogą złagodzić bóle głowy, osłabienie itp. Nie zaleca się ubijania temperatury poniżej 38 stopni z lekami, ponieważ w tym czasie organizm intensywnie wytwarza przeciwciała do walki z chorobą.

    Penicyliny należą do pierwszych antybiotyków, które ludzie zaczęli stosować. W dzisiejszych czasach niektóre preparaty penicyliny straciły już swoją skuteczność ze względu na odporność opracowanych na nie bakterii, ale ważne zalety, które odróżniają je korzystnie od innych antybiotyków, zachęcają ekspertów do opracowania nowych preparatów opartych na penicylinie.

    Zalety tych antybiotyków można przypisać niewielkiemu uszkodzeniu organizmu, szerokiemu zakresowi działania, wysokiej aktywności antybakteryjnej. Działania niepożądane ze strony penicyliny występują znacznie rzadziej niż podczas leczenia innymi antybiotykami. Zwykle działania niepożądane objawiają się w postaci alergii, zaburzeń mikroflory jelitowej, czasem zapalenie występuje w miejscu podania. Penicylina nie może być stosowana przez osoby z tendencją do różnych reakcji alergicznych, z chorobami astmy oskrzelowej.

    Większość preparatów z grupy penicylin stosuje się tylko jako zastrzyki, ponieważ kwaśne środowisko żołądka bardzo je niszczy i tracą swoją skuteczność, zwłaszcza w przypadku leków biosyntetycznych (wytwarzanych przez biosyntezę). Jedynym wyjątkiem jest fenoksypenicylina, która jest odporna na warunki kwasowe i może być przyjmowana doustnie.

    Preparaty z penicyliną ostrożnie należy łączyć z innymi środkami, przeciwwskazane jest przyjmowanie ich jednocześnie z niektórymi antybiotykami. Większość penicylin jest przepisywanych w leczeniu chorób wywoływanych przez bakterie Gram-dodatnie (gronkowce, paciorkowce, pneumokoki).

    Choroby gardła wywołane przez bakterie mogą wystąpić na tle infekcji wirusowych lub niezależnie, co może prowadzić do ciężkich objawów zapalenia migdałków.

    Często amoksycylina jest stosowana do infekcji bakteryjnych gardła i bólu gardła, lek ten jest powszechnym antybiotykiem.

    Antybiotyk jest skuteczny przeciwko dużej liczbie bakterii, które wywołują ból gardła. Lekarze przepisują amoksycylinę jako lek pierwszego rzutu, ponieważ jest dość skuteczny i ma niewiele skutków ubocznych.

    Wśród działań niepożądanych, które mogą wystąpić podczas przyjmowania amoksycyliny, są wymioty, biegunka, niestrawność. Najpoważniejsze reakcje na lek to leukopenia, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, agranulocytoza, wstrząs anafilaktyczny.

    Sumamed jest dość silnym antybiotykiem o szerokim spektrum działania, a ponadto lek ten pochodzi z nowych rozwiązań, które są bardziej skuteczne przeciwko bakteriom w porównaniu ze starszymi wersjami antybiotyków.

    Lek jest wytwarzany w postaci tabletek, zawiesin, zastrzyków. Konieczne jest przyjmowanie sumamedu z anginą tylko raz dziennie, co jest dość wygodne.

    Ale sumamed ma wiele przeciwwskazań. Niektóre składniki leku mogą powodować dość poważne reakcje alergiczne. Nudności, wymioty, skurcze brzucha, biegunka mogą wystąpić podczas przyjmowania leku, ale takie reakcje są rzadko obserwowane.

    Przebieg leczenia sumamedem zwykle nie przekracza 5 dni, u dzieci dawkę leku określa się w ilości 10 ml syropu na 1 kg wagi. Ta dawka jest zaprojektowana na trzy dni, po których dawka jest podwojona. Weź antybiotyk na godzinę przed posiłkiem lub 2 do 3 godzin po posiłku. Dzieciom poniżej 16 roku życia nie przepisuje się leku w postaci zastrzyków.

    Podczas leczenia dzieci ważne jest, aby wziąć ze sobą priotyki sumamed, które pomogą zachować mikroflorę jelitową.

    Lek jest skuteczny nie tylko w zakaźnych zmianach w gardle, ale także w zapaleniu płuc, zapaleniu oskrzeli, chorobach skóry, chorobach układu moczowo-płciowego, zapaleniu otrzewnej.

    Przed przepisaniem leku lekarz powinien smarować mikroflorę i podatność bakterii na lek.

    Amoxiclav w swoim działaniu przeciwbakteryjnym jest unikalnym lekiem. Jest szeroko stosowany w leczeniu chorób zakaźnych, zwłaszcza u dzieci, począwszy od trzech miesięcy.

    Lek jest przepisywany, jeśli nie ma reakcji alergicznych na antybiotyki typu penicylinowego, przebieg leczenia jest przepisywany przez lekarza, indywidualnie w każdym przypadku. Dawka antybiotyku zależy od wieku i wagi dziecka. Gdy amoxiclav jest przyjmowany, szybko pojawia się ulga: gardło przestaje boleć, ogólny stan się poprawia.

    Skuteczne właściwości leku są zobowiązane do dwóch składników aktywnych w jego składzie (kwas klawulanowy i amoksycylina), dlatego amoxiclav radzi sobie lepiej niż inne leki.

    Flemoksyna skutecznie zwalcza proces zapalny i eliminuje infekcję. Często flemoksyna jest stosowana samodzielnie, bez recepty.

    Flemoksyna jest lekiem przeciwbakteryjnym, który może przyjmować zarówno dzieci w każdym wieku, jak i dorośli. Ponadto lek można podawać w czasie ciąży.

    Flemoksyna należy do antybiotyków o szerokim spektrum działania, skutecznie niszczy chorobotwórczą mikroflorę, działa przeciwko bakteriom Gram-dodatnim i Gram-ujemnym. Po zażyciu leku po dwóch godzinach występuje maksymalne stężenie we krwi. Flemoksyna nie jest wrażliwa na kwaśne środowisko żołądka, jest wydalana przez nerki po około 8 do 10 godzinach, u dzieci poniżej jednego roku, wycofanie substancji występuje dwa razy szybciej.

    Lek jest wytwarzany w postaci tabletek, zawiesin. Podczas przyjmowania flemoksyny należy ściśle przestrzegać godzin recepcji - lek należy przyjmować na godzinę przed posiłkiem lub kilka godzin po posiłku. Jeśli choroba jest łagodna lub umiarkowana, leczenie trwa około tygodnia, cięższe stany wymagają przyjmowania leku przez około 10-14 dni. Nie należy przerywać przebiegu leczenia, nawet jeśli odczuwasz znaczącą ulgę przez 3-4 dni leczenia. Całkowicie zniszczyć infekcję w organizmie jest dość trudne, zajmuje trochę czasu.

    Lek nie jest stosowany ze względu na wysoką wrażliwość na składniki, choroby nerek, wątroby, a także infekcje, którym towarzyszy stan zapalny węzłów chłonnych.

    Odpowiednio dobrany lek pozwala szybko złagodzić stan pacjenta i całkowicie zniszczyć infekcję w organizmie.

    W leczeniu dusznicy bolesnej szeroko stosowany jest półsyntetyczny antybiotyk penicylinowy o działaniu bakteriobójczym. Flemoxine Salyub skutecznie zwalcza gronkowce, które prowadzą do rozwoju dusznicy bolesnej. Aktywnym składnikiem leku jest amoksycylina. Flemoxine salutab stosuje się zarówno w bólach gardła, jak i innych chorobach zakaźnych i zapalnych narządów oddechowych, układu moczowego i skóry, które są spowodowane przez mikroorganizmy podatne na preparat.

    Flemoxine Salyub ma dobrą odporność na kwas, dawkowanie leku jest przepisywane przez lekarza indywidualnie, w zależności od ciężkości choroby. Zazwyczaj, w przypadku łagodnego i umiarkowanego nasilenia choroby, przebieg leczenia trwa od 5 do 10 dni, w cięższych przypadkach - 10-14 dni. Lek należy przyjmować nawet po ustąpieniu ciężkich objawów choroby (gorączka, ból gardła), w przeciwnym razie mikroorganizmy szybko rozwiną oporność na lek, co utrudni leczenie w przyszłości. Jeśli podczas przyjmowania flemoksyny nie nastąpi poprawa w ciągu pierwszych 3-4 dni, konieczne jest zastąpienie go innym antybiotykiem.

    Flemoxine Salytab jest przeciwwskazany w mononukleozie zakaźnej, białaczce, nietolerancji niektórych składników leku.

    Stosowanie leku rzadko wywołuje działania niepożądane (nudności, wymioty, biegunka, alergie).

    Augmentin (amoksycylina-klawulanian) jest dość skutecznym lekiem przeciwbakteryjnym. Lek jest powszechnie stosowany w leczeniu bólów gardła u dzieci. W preparacie są jednocześnie dwie substancje czynne - amoksycylina i kwas klawulanowy, co korzystnie odróżnia ją od innych.

    Amoksycylina jest półsyntetycznym antybiotykiem z grupy penicylin, o szerokim spektrum działania przeciwko dużej liczbie bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych. Kwas klawulanowy ma podobną strukturę do penicyliny, skutecznie eliminuje enzymy beta-laktamazowe wytwarzane przez bakterie chorobotwórcze, aby rozwinąć odporność na antybiotyki. Z powodu tego kwasu amoksycylina nie rozkłada się pod wpływem enzymów, co rozszerza jej działanie na większą liczbę bakterii opornych na amoksycylinę i inne preparaty z grupy penicylin.

    Augmentin ma wszystkie właściwości antybiotyku, który działa bakteriobójczo na wiele mikroorganizmów, a także eliminuje działanie beta-laktamazy.

    Lek jest dostępny w postaci tabletek, zastrzyków, zawiesin. Dawkowanie w leczeniu dzieci określa się w zależności od wieku i wagi dziecka.

    Preparaty z tej grupy, takie jak cefaleksyna, są wygodne, ponieważ można je przyjmować niezależnie od posiłku. W dniu dorosłego pacjenta zaleca się przyjmowanie nie więcej niż 2 g leku. Dawkę należy podzielić na kilka etapów (zwykle 3 - 4). W ciężkiej chorobie dawkę zwiększa się do 4 g dziennie. W dzieciństwie dawka zależy od masy ciała i wynosi 25-50 mg na kilogram, spożycie leku należy również podzielić na kilka. Jeśli choroba jest ciężka, dawkę zwiększa się do 100 mg.

    Zalecana dawka powinna zostać zmniejszona z naruszeniem funkcji wydalania nerkowego. Przebieg leczenia cefaleksyną wynosi od 7 do 14 dni, przy przeciętnych zakażeniach paciorkowcami leczy się przez 10 dni.

    Ból gardła jest częstą chorobą zakaźną, w której występuje silne miejscowe zapalenie w gardle. Stosowanie terapii miejscowej w leczeniu ogólnej choroby będzie nieskuteczne. Leczenie dławicy piersiowej powinno mieć miejsce na poziomie ogólnym: odpoczynek, intensywne picie, antybiotyki. Miejscowe leczenie (nawadnianie gardła aerozolami, specjalnymi wchłanialnymi tabletkami, płukaniami itp.) Powinno być dodane do ogólnego leczenia, aby osiągnąć maksymalne wyniki w leczeniu.

    Bioparox w leczeniu dusznicy bolesnej może być stosowany tylko w połączeniu z ogólnym leczeniem. Środki antybakteryjne w początkowej fazie choroby (przed powstaniem ropy) są pierwszym i głównym celem leczenia. Zwykle bioparoks stosuje się bardzo rzadko w leczeniu dusznicy bolesnej, ponieważ nie jest konieczne dodatkowe leczenie na tle ogólnej terapii.

    Bioparox jest stosowany do kompleksowego leczenia przewlekłego zapalenia migdałków (zapalenia migdałków). Lek stosuje się nie dłużej niż 10 dni. Podobnie jak w przypadku powołania innych antybiotyków, konieczne jest określenie podatności patogenów na nią. Bez takiej analizy leczenie infekcji procesami zapalnymi może prowadzić do poważnych konsekwencji: całkowitego zniszczenia korzystnej mikroflory w gardle, co utrudnia reprodukcję bakterii chorobotwórczych, po czym mikroorganizmy zaczynają się rozmnażać z większą siłą, co prowadzi do ciężkiego stanu zapalnego.

    Bioparox nie może być stosowany w sposób niekontrolowany. Polecenie leku do leczenia może być tylko specjalistą. Bioparox dobrze wspomaga kompleksowe leczenie przewlekłego zapalenia migdałków (zapalenie migdałków).

    Zazwyczaj jeden przepisywany jest na jedną sesję co cztery godziny, w dzieciństwie - co sześć godzin. W trakcie sesji rozumie się, że inhalacja doustna, która będzie wymagać specjalnej dyszy umieszczonej na butelce, znajduje się w jamie ustnej bliżej zapalonych migdałków. Następnie wykonaj dwie prasy, aby nawodnić jedno ciało migdałowate, a następnie dwie - drugą. Po użyciu dyszę należy przepłukać bieżącą wodą.

    W zależności od przyczyny choroby należy przepisać antybiotyki na ból gardła u dzieci: wirus lub bakterię paciorkowca. Z reguły przez kontrolę wzrokową nie ma różnicy, bakterie paciorkowców można wykryć tylko w specjalnym teście (wysiew bakteriologiczny).

    W niektórych przypadkach leczenie antybiotykami może być stosowane u młodych pacjentów, ale nie zawsze obserwuje się pozytywny efekt takiego leczenia. Przede wszystkim antybiotyki podczas niszczenia wirusa wywierają szkodliwy wpływ na niesformowany układ odpornościowy dziecka. W przypadku bólu gardła spowodowanego infekcją wirusową organizm jest w stanie sam sobie poradzić, konieczne jest jedynie zapewnienie dziecku pełnego odpoczynku, obfitego picia i pełnowartościowego odżywiania witaminowego. W przypadku bólu gardła wywołanego przez paciorkowce prawdopodobnie będziesz musiał pić antybiotyki, które są niezbędne, aby zapobiec rozwojowi poważniejszych powikłań.

    Przeczytaj więcej na temat stosowania antybiotyków u dzieci tutaj.

    Wiele osób sceptycznie podchodzi do antybiotyków, wierząc, że wyrządzone im krzywdy znacznie przewyższają korzyści. Ma to sens, ponieważ antybiotyki niszczą nie tylko patogeny, ale także niszczą mikroflorę przydatną dla naszego organizmu - w rezultacie rozwija się dysbakterioza. Ponadto stosowanie antybiotyków może wywołać poważne reakcje alergiczne.

    Niestety nie można wyleczyć niektórych chorób bez użycia leków antybiotykowych. Antybiotyki na ból gardła, zwłaszcza jeśli na migdałkach pojawiły się krosty, bardzo wysoka temperatura, ogólne osłabienie zaczęło się na tle zatrucia ciała, po prostu nieuniknione. Ale stosowanie antybiotyków jest konieczne, aby zmniejszyć możliwy efekt uboczny. Zwykły przebieg terapii antybiotykowej wynosi około 7 dni. Ale wielu ludzi przestaje zażywać lek natychmiast po zniknięciu ciężkich objawów, aby zmniejszyć negatywny wpływ antybiotyków na organizm. Taka decyzja jest zasadniczo błędna i może spowodować poważne komplikacje. Nawet po ustąpieniu objawów choroby (ból gardła, osłabienie, gorączka) infekcja nadal „siedzi” w ciele. Jeśli antybiotyk zostanie zatrzymany, choroba może się ponownie rozwinąć, co będzie wymagało poważniejszego leczenia, ponieważ mikroorganizmy rozwinęły już odporność na pewien rodzaj antybiotyku. Angina jest często powikłana chorobami serca i reumatyzmem, ponieważ bakterie rozprzestrzeniają się nie tylko w głównym źródle zapalenia - gardle, ale w całym ciele i wnikają do wszystkich narządów.

    Podczas przyjmowania antybiotyków należy przestrzegać określonego harmonogramu, w przeciwnym razie zagraża to rozwojowi silnego procesu zapalnego. W tym przypadku będziesz potrzebować narkotyków, co będzie miało negatywny wpływ na organizm, który będzie znacznie silniejszy.

    Aby zmniejszyć negatywne skutki przyjmowania antybiotyków, należy wziąć od pierwszych dni leczenia specjalne preparaty do przywrócenia mikroflory jelitowej, a także wątroby.

    Przebieg leczenia lekami antybiotykowymi zależy od leku, stadium choroby, ciężkości procesu, stanu odporności człowieka itp. Średnia stopa przyjęć wynosi 10 dni.

    W łagodnej do umiarkowanej dławicy zaleca się przyjmowanie antybiotyków w ciągu 5-7 dni. W cięższych przypadkach zaleca się kontynuowanie leczenia do 10-14 dni.

    Nie należy przerywać leczenia antybiotykiem po poprawie stanu, obniżeniu temperatury, ustąpieniu bólu w gardle. Niezwykle ważne jest, aby przejść pełny cykl leczenia antybiotykami, aby infekcja w organizmie została całkowicie wyeliminowana.

    Jest to konieczne przede wszystkim w celu zapobiegania nawrotom choroby. W przypadku nieleczonego bólu gardła istnieje ryzyko procesu ponownego zapalenia w organizmie, ale bakterie chorobotwórcze w tym przypadku już rozwiną oporność na określoną grupę antybiotyków i konieczna będzie zmiana leku i drugi cykl leczenia. Również ból gardła może być skomplikowany przez dość poważne choroby serca, reumatyzm.

    W każdym razie musisz przyjmować lek tak dużo, jak zalecił lekarz. Nie można niezależnie zmieniać dawki, jak również czasu trwania leczenia.

    Ból gardła może pojawić się w każdym wieku, zazwyczaj jeden migdałek jest dotknięty bardziej niż inny. Jeśli dławica piersiowa nie jest leczona, może przekształcić się w postać ropną i pogorszyć się w wyniku poważnych komplikacji w sercu.

    Gdy ropne ropienie pojawia się silny ból gardła, który zwiększa się z czasem, trudności z przełykaniem, gorączka (czasem do bardzo wysokich ocen). Migdałki stają się jaskrawoczerwone, z białawymi ropnymi ogniskami. Węzły chłonne podżuchwowe również puchną.

    Kompleksowe leczenie obejmuje mianowanie antybiotyków na ból gardła, który nabrał postaci ropnej. Zalecane są leki z grupy penicylin, cefalosporyn.

    Najbardziej skuteczne przeciwko patogenom zapalenia migdałków (Streptococcus grupa A) są preparaty penicyliny, które należy przyjmować 10 dni. W przypadku ropnego zapalenia migdałków można stosować inne preparaty penicyliny, takie jak augmentyna, azytromycyna, ampicylina.

    Syntetyczną pochodną penicyliny jest amoksycylina. Nie niszczy bakterii, ale zatrzymuje ich wzrost, niszcząc ściany komórkowe.

    Antybiotyki z grupy cefalosporyn są podobne pod względem składu chemicznego do preparatów penicylinowych. Antybiotyk Cefaleksyna zapobiega tworzeniu się ściany komórkowej, która jest niezbędna dla przetrwania bakterii, co ostatecznie prowadzi do ich śmierci.

    Erytromycyna i tetracyklina są stosowane w przypadku reakcji alergicznych na penicylinę i jej pochodne. Erytromycyna jest antybiotykiem o szerokim spektrum działania, który jest skuteczny przeciwko różnym bakteriom. Ze względu na aktywność przeciwbakteryjną przypomina penicylinę, dlatego jest dobrą alternatywą dla osób z nietolerancją penicyliny.

    Tetracyklina niszczy syntezę białek, co zapobiega rozwojowi bakterii. Lek ten jest stosowany w leczeniu nietolerancji penicyliny w leczeniu większości zakażeń bakteryjnych.

    Przeczytaj cały artykuł na temat nazw i metod stosowania antybiotyków w ropnym zapaleniu migdałków tutaj.

    Ból gardła pęcherzykowego wpływa na pęcherzyki migdałowe, na zewnątrz widać ich silny wzrost, obrzęk. Istnieją ropne pęcherzyki, które mogą być białe lub brudnożółte (w zależności od czasu trwania choroby). Wielkość krost małych - około 1 - 2 mm. Po przełamaniu krost na migdałkach pojawia się białawy kwiat.

    Czynnikiem sprawczym choroby jest najczęściej zakażenie paciorkowcami lub pneumokokami. Choroby rozwijają się w przypadku zmniejszenia odporności organizmu, hipotermii i infekcji jamy ustnej. Zarówno dorosły, jak i dziecko mogą zachorować na ból gardła, ale w dzieciństwie choroba występuje najczęściej i ma pewne cechy szczególne. Zasadniczo choroba rozwija się w sezonie przeziębienia - jesień-zima.

    Podczas leczenia pęcherzykowego zapalenia migdałków konieczne jest nie tylko zniszczenie zakażenia w organizmie, ale także wyeliminowanie zatrucia. Przy pierwszych oznakach choroby konieczne jest obserwowanie leżenia w łóżku i picie większej ilości płynów. Aby nie podrażnić bólu gardła, musisz jeść głównie płynne pokarmy, w małych porcjach.

    Nowoczesny przemysł farmaceutyczny oferuje duży wybór leków do leczenia chorób zakaźnych, zarówno u dorosłych, jak iu małych dzieci.

    Najczęstszymi lekami do leczenia dławicy piersiowej są erytromycyna, Flemoxin, Sumamed, Ampicillin itp. Przebieg leczenia antybiotykami wynosi około 10 dni. Możesz także użyć miejscowych leków, aby złagodzić ból gardła: osecept, faringo-spray, itp. W przypadku wysypek skórnych (alergii) możesz przyjmować leki przeciwhistaminowe (suprastin, diazolin, loratydyna itp.). Nie zapomnij także chronić jelit przed niszczącym działaniem antybiotyków. Z reguły Linex jest zalecany do normalizacji mikroflory.

    Zapalenie migdałków Lacunar jest dziś chorobą powszechną. Choroba dotyka głównie górnych dróg oddechowych, ale jeśli migdałki nie są dotknięte chorobą, proces zapalny następuje bezpośrednio w gardle. Jeśli migdałki nie są (usunięte chirurgicznie) lub są uszkodzone, zapalenie migdałków w krótkim czasie powoduje poważne powikłanie - zapalenie płuc.

    Przyjmowanie leków o szerokim spektrum działania musi rozpoczynać się od pojawienia się pierwszych objawów choroby. Jeśli przeprowadzisz szczepienie na podatność patogennej mikroflory na antybiotyki, proces leczenia będzie znacznie skuteczniejszy. Przez tydzień ludzkie ciało jest w stanie przezwyciężyć główne objawy choroby, ale infekcja pozostanie w środku i za każdym razem z korzystnymi czynnikami zewnętrznymi (zmniejszona odporność, hipotermia itp.) Wywoła ból gardła. W rezultacie częste choroby prowadzą do poważnych powikłań - reumatyzmu i niepełnosprawności. Dlatego niezwykle ważne jest, aby wybrać skuteczny kurs leczenia, który w przyszłości pomoże wyeliminować ewentualne problemy zdrowotne.

    Na początku choroby zaleca się przyjmowanie antybiotyków o szerokim spektrum działania cefalosporyn, sulfonamidów. Na przykład przy pierwszych oznakach choroby dobrze jest wziąć pigułkę sumamed dziennie lub jedną tabletkę ciproletu dwa razy dziennie. Konieczne jest również przyjmowanie leków przeciwhistaminowych (suprastin, diazolin, pipolfen) w celu zmniejszenia obrzęku migdałków i ułatwienia połykania.

    W celu wzmocnienia układu odpornościowego wyznaczono witaminę C do 1 g dziennie. Ascorutin, który zawiera rutynę i kwas askorbinowy, jest dobrym lekarstwem na ból gardła. Lek ten nie tylko zwiększa odporność na infekcje organizmu, ale także wzmacnia ściany naczyń, co zapobiega zespołowi DIC.

    Ból gardła Herpangina jest bardzo zaraźliwą ostrą chorobą wirusową wywoływaną przez mikroorganizmy z rodziny enterowirusów, Coxsackie. Na początku choroby wzrasta gorączka (do 40 stopni), ból gardła, bóle stawów i bóle głowy. Czasami występują wymioty i biegunka. Na miękkim podniebieniu, migdałkach, tylnej części gardła pojawiają się małe pęcherzyki, które otwierają się w ciągu kilku dni i zaczynają się goić.

    Antybiotyki na zapalenie migdałków tej postaci są nieskuteczne. Leczenie ma na celu przede wszystkim złagodzenie objawów choroby. Zazwyczaj przypisany do płukania gardła, leków przeciwgorączkowych, odpoczynku i picia dużo.

    Ból gardła nieżytowego zwykle występuje, gdy osłabione są mechanizmy obronne organizmu (brak witamin, hipotermia itp.). Najczęściej choroba rozwija się późną zimą, wczesną wiosną. Również ból gardła niestrawnego prowokuje mikroorganizmy żyjące na błonie śluzowej gardła i górnych dróg oddechowych. Jeśli rozpoznanie zostanie wykonane prawidłowo i rozpocznie się skuteczne leczenie, ciężkie objawy choroby zwykle ustępują po kilku dniach. Leczenie jest zwykle przepisywane w domu (hospitalizowane tylko w bardzo ciężkich warunkach).

    Antybiotyki na ból gardła mają szerokie spektrum działania - baktrim, augmentinę, erytromycynę, streptotsid. W celu skutecznego leczenia leki te należy przyjmować przez co najmniej 7 dni, w przeciwnym razie infekcja pozostaje w organizmie w stanie „snu” i może powodować poważne komplikacje. W leczeniu dusznicy bolesnej można zastosować miejscową terapię w celu złagodzenia bólu gardła - płukanie, nawadnianie specjalnymi aerozolami, wchłanialnymi tabletkami itp. W przypadku zapalenia węzłów chłonnych nieżytowego zapalenia migdałków zazwyczaj leczenie nie jest wymagane, więc gdy infekcja w organizmie zostanie wyeliminowana, węzły chłonne powracają do normy.

    Antybiotyki na dławicę powodowane przez wirusy są nieskuteczne. Przenoszenie wirusa następuje przez unoszące się w powietrzu krople - podczas kichania, kaszlu, poprzez przedmioty osobiste - telefon, chusteczkę, naczynia, zabawki itp. Leczenie zapalenia migdałków w tym przypadku polega na zmniejszeniu objawów choroby - temperatury, bólu gardła, osłabienia. Zwykle przepisywane są leki przeciwgorączkowe, wzmacniające. Aby zmniejszyć obrzęki i ból gardła, płukanie wywarami ziołowymi (rumianek, szałwia, eukaliptus), specjalne wchłanialne tabletki (faringosept, neoangin, itp.) Są pomocne.

    Powszechne objawy bólu gardła są uważane za ból gardła i wysoką gorączkę (do 40 stopni). Ale są przypadki, gdy ból gardła płynie bez wzrostu temperatury ciała. Zwykle dzieje się tak w przypadku dusznicy bolesnej, gdy dotknięta jest tylko powierzchnia migdałków, nie ma osadu ropnego.

    Ale brak temperatury nie oznacza, że ​​nie powinniśmy podejmować środków w celu zwalczania choroby. Konieczne jest, podobnie jak w przypadku innych postaci bólu gardła, dostosowanie się do leżenia w łóżku, płukanie gardła w celu ułatwienia połykania (dobrze dobrany roztwór soli i sody oczyszczonej, wywar z ziół). Zaleca się picie dużej ilości płynów, aby zapobiec odwodnieniu i usunąć produkt rozkładu bakterii.

    Antybiotyki na ból gardła, nawet jeśli nie ma temperatury, są przypisane do szerokiego spektrum aktywności, głównie grupy penicylin (amoksycylina, ampicylina).

    Ból gardła paciorkowcowego występuje głównie w dzieciństwie. Zakażenie paciorkowcami nie wpływa na migdałki podniebienne, ale gdy choroba pojawia się wysoka gorączka, osłabienie, obrzęk węzłów chłonnych. Przyczyną choroby, jak sama nazwa wskazuje, są bakterie paciorkowcowe. Choroba może być przenoszona od nosiciela infekcji (która może nawet nie być tego świadoma) lub od chorej osoby przez unoszące się w powietrzu krople. Od momentu zakażenia do wystąpienia objawów zwykle trwa kilka dni, choroba postępuje w łagodnej postaci i jest podobna do ORD.

    Zaleca się stosowanie środków przeciwbakteryjnych przeciwko paciorkowcom: cefaleksyna, amoksycylina, cefuroksym, cefprozil itp. W przypadku reakcji alergicznych przepisywana jest erytromycyna. Konieczne jest ścisłe przestrzeganie czasu trwania leczenia, nie można samodzielnie przerwać leczenia, nawet po ustąpieniu wszystkich objawów.

    Cel antybiotyków ma na celu zmniejszenie możliwych powikłań dławicy piersiowej.

    Powszechnie wiadomo, że w większości przypadków dławica jest zakaźna. Głównymi czynnikami sprawczymi dławicy piersiowej są paciorkowce i gronkowce, a także inne patogeny. Pod tym względem antybiotyki są prawie zawsze przepisywane w leczeniu dusznicy bolesnej.

    Przed przepisaniem leczenia dławicy piersiowej antybiotykami lekarz musi upewnić się, że pacjent ma dusznicę bolesną. Z reguły przepisywane są leki przeciwbakteryjne w następujących objawach dusznicy bolesnej:

    • ropna blaszka na migdałkach (z bólem gardła i pęcherzykowym gardłem);
    • wysoka temperatura (39-40 ° C);
    • ciężkie ból gardła, osłabienie, letarg, dreszcze;
    • regionalne węzły chłonne są powiększone i bolesne podczas badania dotykowego.

    Uwaga! Nie przepisuj antybiotyku samemu (za radą znajomych lub po przeczytaniu artykułów w Internecie). Kwestia zażywania antybiotyków powinna zostać podjęta wyłącznie przez lekarza prowadzącego po ustaleniu dokładnej diagnozy i zidentyfikowaniu konkretnego rodzaju patogenu (więcej na ten temat później).

    Antybiotyki są zwykle przepisywane na ropne zapalenie migdałków - lacunar, folikular, a także na ciężkie postacie choroby - flegmoniczną dusznicę bolesną, w celu uniknięcia rozwoju powikłań.

    Przyjmowanie antybiotyków powinno odbywać się zgodnie z określonymi zasadami, w przeciwnym razie wrażliwość bakterii na lek zmniejszy się w przypadku niekontrolowanego przyjmowania bakterii, aw przyszłości, gdy jest to naprawdę konieczne, antybiotyk nie pomoże. Jeśli masz reakcje alergiczne na niektóre antybiotyki (najczęściej na penicyliny), poinformuj o tym lekarza.

    Konieczne jest przyjęcie antybiotyku przed posiłkami (1 godzina) lub 2 godziny po posiłku, aby nic nie przeszkodziło w jego wchłonięciu. Środek przeciwbakteryjny należy spłukać wodą. Aby to zrobić, nie można używać soków owocowych, ponieważ kwas askorbinowy, który zawierają, może zakłócać wchłanianie leku. Nie pij także mleka antybiotykowego.

    Każdy lek ma własną instrukcję, która wskazuje, ile razy dziennie i ile leku można przyjmować. Ponadto przy obliczaniu dawki uwzględnia się wiek i wagę. Jeśli przekroczysz dawkę, może powodować nieprzyjemne skutki uboczne, a także zatrucie.

    Antybiotyki, zwykle przyjmowane na anginę, dzielą się na kilka grup. Oto niektóre z nich:

    Grupa penicylinowa. Penicyliny są najpopularniejszą grupą antybiotyków, więc w większości przypadków są przepisywane na zapalenie migdałków. Wśród tej grupy można wyróżnić penicylinę, amoksycylinę, amoksyclaw, ampicylinę, augmentinę, tikarcylinę, flemoksynę, karbenicylinę, oksacylinę.

    Penicyliny mają dobry wpływ na paciorkowce, a zatem są skuteczne w większości przypadków choroby. Ale jest całkiem możliwe, że pacjent może być uczulony na leki z tej grupy. W takich przypadkach lekarze uciekają się do antybiotyków z innych grup.

    Grupa cefalosporyn. Leki te są bardzo silne i mogą uzależniać, dlatego leczenie dławicy za pomocą antybiotyków z grupy cefalosporyn należy przeprowadzać tylko w ciężkich warunkach i przy uczuleniu na penicyliny i makrolidy. Są wśród nich cefaleksyna, cefotaksym, ceftriakson, cefaklor, cefabol, cefuroksym cefoperazon, cefazydym, ceftibuten.

    Grupa makrolidowa. Te antybiotyki są przepisywane głównie w przypadku nietolerancji na antybiotyki penicylinowe. Są bardzo skuteczne przeciwko większości mikroorganizmów, a także nisko toksyczne. Najskuteczniejszym antybiotykiem z grupy makrolidów jest azytromycyna, ale dziś najbardziej znane leki pod nazwami chemotsin, zitrolid, sumamed, które są zasadniczo ich analogami. Do tej grupy należą także leki jozamycyna, azytromycyna, klarytromycyna. Stosowanie niektórych antybiotyków z tej grupy jest przeciwwskazane w leczeniu dusznicy bolesnej podczas ciąży: klarytromycyna, roksytromycyna i midekamycyna.

    Bardzo trudno jest powiedzieć, który antybiotyk jest najskuteczniejszy w leczeniu dusznicy bolesnej, ponieważ wszystkie są stosowane w różnych sytuacjach, przeciwko różnym patogenom, a każda grupa antybiotyków jest skuteczna na swój sposób. Niemniej jednak najczęściej stosowane antybiotyki z grupy penicylin wynikają z ich dobrego efektu terapeutycznego, szerokiego spektrum działania i minimalnych skutków ubocznych. Wśród nich można wyróżnić, być może, jeden z najczęstszych antybiotyków - amoksycylinę. Jest uważany za najlepszy antybiotyk na zapalenie migdałków.

    Leczenie dławicy za pomocą amoksycyliny jest dość skuteczne, przy minimalnych skutkach ubocznych i uporczywym wyniku leczenia. W przypadku reakcji alergicznych na penicyliny stosuje się następujące popularne antybiotyki: sumamed, augmentin, cephalexin, clarithromycin.

    Nie należy samemu przepisywać antybiotyku, a także przerwać przebieg leczenia, który zwykle trwa 7-10 dni, ponieważ w krótszym czasie antybiotyk nie będzie w stanie zniszczyć całej infekcji w organizmie.

    W celu przepisania najskuteczniejszego antybiotyku w każdym przypadku konieczne jest wykonanie wymazu na zbiorniku przez wysiew z gardła, tylnej ściany gardła i migdałków, w celu zidentyfikowania konkretnego typu patogenu i określenia jego wrażliwości na antybiotyk. Również w analizie bardzo ważne jest wykluczenie takiej choroby zakaźnej jak błonica.

    Ten etap jest bardzo ważny, ponieważ gdy przepisuje się nieskuteczny antybiotyk na ból gardła, traci się nie tylko czas, ale także zdrowie, które jest osłabione zarówno bólem gardła, jak i nieuzasadnionym antybiotykiem.

    Na przykład leki, które skutecznie radzą sobie z mikroorganizmami Candida, są stosowane w leczeniu grzybiczego zapalenia migdałków. W leczeniu wirusowej dusznicy bolesnej (na przykład opryszczkowej) przepisywane są leki przeciwwirusowe (dlatego możliwe jest, że antybiotyki w twoim przypadku wcale nie będą potrzebne), ale w przypadku zakażenia bakteryjnego nie można uniknąć przyjmowania antybiotyków.

    Ponadto, przy nieskutecznym leczeniu dławicy przez długi czas, może wystąpić wiele nieprzyjemnych, aw niektórych przypadkach ciężkich powikłań: zapalenie mięśnia sercowego (zapalenie mięśnia sercowego), choroby nerek, stawów (zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów), zapalenie opon mózgowych i najbardziej niebezpieczne - sepsa (zakażenie krwi).

    Przebieg przyjmowania antybiotyków w leczeniu bólu gardła wynosi zazwyczaj 7-10 dni (dla penicylin, a dla makrolidów nie mniej niż 5), ale z reguły stan zdrowia poprawia się znacznie o 2-3 dni. W związku z tym możesz mieć wrażenie, że choroba ustąpiła, a ty jesteś całkowicie wyleczony i możesz przestać brać leki, aby nie zatruwać ciała na nic.

    Tak więc kategorycznie nie da się tego zrobić, ponieważ mikroby wywołujące chorobę nadal pozostają w ciele, a jeśli antybiotyk zostanie anulowany, zadziałają z nową siłą, a ból gardła powróci, a antybiotyk, który był leczony poprzednim razem, nie pomoże, ponieważ że patogeny już rozwinęły odporność na to. Istnieje również ryzyko różnych powikłań po leczeniu dusznicy bolesnej.

    Jeśli po 3 dniach przyjmowania antybiotyków w przypadku ropnego zapalenia migdałków nie polepszy się stan zdrowia, należy poinformować lekarza, który jest zobowiązany do przepisania nowego leku, a jeśli to konieczne, przeprowadzić nową analizę w celu zidentyfikowania patogenu. Ale są antybiotyki, których przebieg trwa około 5 dni. Wśród tych leków można wyróżnić antybiotyk Sumamed, którego krótki kurs wynika z jego zdolności do gromadzenia się w organizmie i wywierania wpływu nawet po zakończeniu jego przyjmowania.

    Aby leczenie dławicy piersiowej przy użyciu antybiotyków było tak skuteczne, jak to możliwe, należy przestrzegać kilku zaleceń:

    1. Najpierw należy obserwować odpoczynek w łóżku.
    2. Po drugie, pij dużo płynów: ciepłe herbaty, kompoty, soki, wodę, aby usunąć toksyny z organizmu i złagodzić odwodnienie w wysokiej temperaturze.
    3. Po trzecie, płukać gardło roztworem antyseptycznym (furatsilin, nadmanganian potasu) lub ziołami leczniczymi (rumianek, nagietek, szałwia). Płukanki są skuteczną pomocą w leczeniu zapalenia migdałków, ponieważ podczas płukania ropna płytka z migdałków jest wymywana, a patogeny są zabijane.
    4. Po czwarte, przejdź przez cały cykl antybiotyków przepisywanych przez lekarza, a nie samoleczenie.

    Ze względu na fakt, że antybiotyki zabijają nie tylko chorobotwórczą, ale także użyteczną mikroflorę i mają niekorzystny wpływ na jelito, konieczne jest przyjmowanie preparatów zawierających bifidobakterię równolegle z leczeniem: laktobakteryną, bifidumbakteryną, linexem, dwufunkcją itp.

    Aby zapobiec wystąpieniu reakcji alergicznej na antybiotyk i poprawić ogólny stan zdrowia, należy przyjmować leki przeciwhistaminowe: klarytynę, suprastynę, loratadynę, zodak.

    Środki przeciwgrzybicze (candida, flukonazol, mykozysta) są często przepisywane jako dodatkowy środek zapobiegający wystąpieniu zakażenia grzybiczego. Przyjmowanie tych leków odbywa się raz lub w trakcie, w zależności od sytuacji (zwykle nie więcej niż 7 dni).

    Gdy temperatura utrzymuje się powyżej 38 ° C przez długi czas, zaleca się stosowanie leków przeciwgorączkowych.

    Aby wzmocnić odporność, zarówno w trakcie leczenia, jak i po nim, można zażywać leki immunostymulujące: Imudon, Immunal i ogólnie staraj się wzmacniać swoje ciało na różne sposoby. Możesz się uspokoić, uprawiać sport, biegać, pływać, prowadzić zdrowy tryb życia, a następnie nie trzeba uciekać się do leczenia dławicy za pomocą antybiotyków - po prostu po prostu zapomina się o anginie! Dobre zdrowie dla ciebie, jesteś leczony i już nie chorujesz!

    Uwaga! Wszystkie artykuły na stronie mają charakter wyłącznie informacyjny. Zalecamy skorzystanie z fachowej pomocy specjalisty i umówienie się na spotkanie.

    Angina (ostre zapalenie migdałków) jest chorobą zakaźną wywoływaną przez patogenną mikroflorę. Antybiotyki są przepisywane dorosłym w celu leczenia bakteryjnych postaci choroby, chlamydii, mikoplazmatycznego bólu gardła, a także do aktywacji bakteryjnej mikroflory błony migdałkowej podczas infekcji wirusowej.

    Dorośli cierpią na dusznicę bolesną do 30-35 lat. Jest to spowodowane związaną z wiekiem inwolucją tkanki limfoidalnej. Starsze zapalenie migdałków jest rzadkie, występuje z usuniętymi objawami.

    W przypadku bakteryjnego bólu gardła stosuje się środki aktywne przeciwko patogenom, wśród których najczęściej wykrywane są paciorkowce beta-hemolizujące A, gronkowce i rzadziej pneumokoki, pałeczki ropy błękitnej, E. coli, grzyby, krętki, mykoplazmy, chlamydie.

    Paciorkowce beta-hemolizujące mają najwyższą patogenność. Bakterie te wydzielają endotoksyny, które aktywują specyficzną odpowiedź immunologiczną, zawierają:

    • antygeny, które wiążą się z mięśnia sercowego i powodują uszkodzenie serca;
    • kompleksy immunologiczne, które niszczą nerki.

    Ostre zapalenie migdałków w postaci paciorkowców może być powikłane zapaleniem kłębuszków nerkowych, gorączką reumatyczną. Ze względu na możliwość wystąpienia powikłań, bakteryjne zapalenie gardła jest leczone antybiotykami, a lekarz musi zdecydować, który lek jest najlepszy dla dorosłych w wyniku badań laboratoryjnych.

    Przeczytaj szczegółowo o objawach i objawach dusznicy bolesnej w naszym artykule Objawy dusznicy bolesnej.

    Środki przeciwbakteryjne są podstawą zachowawczego leczenia leków dławicowych. Od pierwszego dnia choroby antybiotyki są przepisywane dorosłym z bólem gardła wywołanym przez paciorkowce.

    Udział tej choroby zakaźnej u dorosłych stanowi do 15% wszystkich rodzajów zakażeń migdałków. Zdiagnozuj paciorkowcową postać ostrego zapalenia migdałków z rozmazem na mikroflorze bakteryjnej, pobranym z tyłu gardła.

    Postać paciorkowcowa występuje częściej u dzieci w wieku od 3 lat i młodzieży (do 30% całkowitej liczby przypadków). Choroba postępuje ciężko, przy braku odpowiedniego leczenia powoduje poważne powikłania w postaci reumatyzmu, zapalenia kłębuszków nerkowych.

    U dorosłych prawdopodobieństwo powikłań jest mniejsze, postać paciorkowcowa jest rzadziej niż u dzieci, ale ta choroba bakteryjna jest zdecydowanie leczona lekami przeciwbakteryjnymi.

    Przyjęcie paciorkowcowej postaci ostrego zapalenia migdałków jest możliwe przy braku kaszlu, nieżytu nosa, ale wygląd:

    • ostry ból podczas połykania;
    • temperatury powyżej 38 stopni.

    Jakie antybiotyki należy przyjmować z dławicą piersiową, którą zwykle przepisuje się pić dorosłemu, czy mogę leczyć gardło bez zatrzymywania pracy? Pytania te czasami nawet nie pojawiają się u dorosłych, którzy często nie przywiązują wagi do bólu gardła, co ogranicza leczenie do płukania sodą.

    Tymczasem ostre zapalenie migdałków jest chorobą zakaźną. Pacjent, który nie podejmuje leczenia, staje się źródłem zakażenia w rodzinie i pracy.

    W leczeniu dławicy paciorkowcowej u dorosłych stosuj penicyliny - fenoksymetylopenicylinę, ampicylinę, amoksycylinę. W szpitalu przepisywany jest antybiotyk w zastrzykach, w domu, głównie w środku.

    Lekiem z wyboru w przypadku paciorkowcowej postaci ostrego zapalenia migdałków jest fenoksymektylopenicylina. W tabletkach dorośli przyjmują te antybiotyki po 6 godzinach przy 0,5 g przez 10 dni.

    Wybór fenoksymetylopenicyliny na ból gardła paciorkowców o wysokiej skuteczności antybiotykowej przeciwko paciorkowcom, ale wąskie spektrum działania. Ze względu na wąskie spektrum działania lek ma mniejszy wpływ na prawidłową mikroflorę jelitową.

    Wadami tej naturalnej penicyliny jest wysokie prawdopodobieństwo alergii na lek. W takim przypadku przepisywana jest amoksycylina.

    Wybór tego antybiotyku tłumaczy się tym, że amoksycylina mająca aktywność przeciwko paciorkowcom jest powoli wydalana z organizmu, wystarczy przyjmować ten lek 2-3 razy dziennie.

    Tabletki często przepisuje się Flemoxin Solutab. Lek jest dozwolony dla dzieci i kobiet w ciąży, wystarczy przyjmować go 2 razy dziennie.

    Lista najlepszych antybiotyków do przepisywania dorosłych z anginą z penicylin obejmuje:

    Ciężkie zapalenie o wysokiej temperaturze jest leczone chronionymi penicylinami, amoksycyliną + kwasem klawulanowym. Kwas klawulanowy chroni amoksycylinę przed zniszczeniem w żołądku przez enzymy, co zwiększa efekt terapeutyczny leku.

    Penicyliny często powodują alergie. Około 6% pacjentów wykazuje reakcję na penicyliny, a połowa z nich ma reakcję krzyżową na cefalosporyny.

    Jeśli jesteś uczulony na penicyliny, ostre zapalenie migdałków jest leczone lekami makrolidowymi, takimi jak azytromycyna, spiramycyna, roksytromycyna, midekamycyna, josamycyna.

    Makrolidy, oprócz aktywności paciorkowców, działają na gronkowce, w tym na St. aureus, mikroflora Gram-ujemna, beztlenowce, krętki, pasożyty wewnątrzkomórkowe - chlamydia, mykoplazma.

    Ten rodzaj antybiotyków na ból gardła jest przepisywany w tabletkach, z których azytromycyna, jak również jej analogi Azitrox, Sumamed, Zitrolide, są skutecznymi makrolidami dla dorosłych.

    Te długo działające środki są wyjątkowo odpowiednie do leczenia dorosłych, którzy są zmuszeni znosić chorobę na stopach. Przebieg leczenia wynosi 3 dni, każdy dzień wystarczy na 1 tabletkę.

    W przypadku gardła gronkowcowego antybiotykami z wyboru są leki makrolidowe, a erytromycyna jest zalecana do leczenia.

    Preparaty cefalosporyn są przepisywane w ciężkich stanach zapalnych migdałków spowodowanych przez Gram-dodatnie zakażenia kokosowe oraz w przypadku ropnych postaci tej choroby - pęcherzykowego zapalenia migdałków szyjnych.

    Leki przepisywane w zastrzykach, tabletki. Cefalosporyny są przechowywane we krwi przez długi czas w stężeniu terapeutycznym, co pozwala na wejście lub zażywanie leku dwa razy dziennie.

    Antybiotyki cefalosporynowe nowej generacji, Cefpirim, Cefepim, mają wysoką skuteczność, szerokie spektrum działania, ale są one przepisywane z bólem gardła z ostrożnością ze względu na brak wiedzy o skutkach przyjmowania, działania niepożądane u dorosłych.

    W przypadku ropnego bólu gardła z wysoką temperaturą w leczeniu osób dorosłych stosuje się silne antybiotyki, takie jak Cefuroksym, Cefaleksyna, Ceftriakson, Cyfran.

    Antybiotyki karbapenemowe są szeroko aktywne, są stosowane w ciężkich chorobach. Karbapenemy są aktywne wobec Gram-dodatniej, Gram-ujemnej mikroflory, beztlenowców tworzących przetrwalniki.

    Leki z tej grupy są przepisywane w zastrzykach, karbapanemy należą do grupy rezerw leków. Stosuje się je przy braku rezultatów leczenia antybiotykami innych grup, wysokim ryzykiem sepsy. Lekami z tej grupy są Meropenem, Imipenem.