Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek jest chorobą charakteryzującą się okresowymi zaostrzeniami. Przez tę dolegliwość rozumie się niespecyficzny proces zapalny, w którym dotknięte są nerki, a następnie stwardnienie miąższu. Według statystyk medycznych odmiedniczkowe zapalenie nerek dotyka około 20% populacji.
W dzieciństwie od 2 do 15 lat chorują częściej niż dziewczęta, w starszym wieku choroba dotyka głównie mężczyzn. Pomimo tego odmiedniczkowe zapalenie nerek uważa się przede wszystkim za chorobę kobiecą ze względu na anatomiczne położenie narządów moczowych i inne cechy funkcjonalne kobiecego ciała.
Co to jest?
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek jest chorobą o charakterze zakaźno-zapalnym, w której kielichy, miednica i kanaliki nerkowe biorą udział w procesie patologicznym, po czym następuje uszkodzenie ich kłębuszków i naczyń krwionośnych.
Według statystyk przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek wśród wszystkich chorób narządów moczowych o nieswoistym charakterze zapalnym rozpoznaje się w 60-65% przypadków. Ponadto w 20-30% przypadków jest to konsekwencja ostrej postaci choroby.
Powody
Głównymi przyczynami odmiedniczkowego zapalenia nerek są mikroby - Escherichia coli, Staphylococcus aureus, enterokoki, Proteus, Pseudomonas aeruginosa. W rozwoju przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek szczególnie istotne są formy drobnoustrojowe oporne na czynniki negatywne i antybiotyki. Mogą utrzymywać się przez długi czas w obszarze miseczek i miednicy, zmniejszając obronę immunologiczną, powodując aktywację stanu zapalnego.
Dlaczego ostry proces staje się przewlekły?
Przyczyny przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek można rozważyć:
- złej jakości leczenie ostrej postaci odmiedniczkowego zapalenia nerek, nieprzestrzeganie przez pacjenta zaleceń klinicznych lekarza, zakłócanie obserwacji dziecka lub osoby dorosłej;
- późne rozpoznanie i leczenie chorób, które naruszają odpływ moczu (kamica moczowa, nefroptoza, odpływ pęcherzowo-moczowodowy, wady wrodzone zwężenia dróg moczowych, gruczolak stercza);
- obecność współistniejących chorób przewlekłych, które osłabiają odporność organizmu lub są stałymi ogniskami zakażenia (otyłość, cukrzyca, zapalenie zatok, zapalenie migdałków, choroby pęcherzyka żółciowego, jelit, trzustki);
- zdolność niektórych patogenów do tworzenia form L, które mogą pozostawać w tkance nerkowej przez długi czas w stanie nieaktywnym, ale powodują pogorszenie ze zmniejszeniem sił ochronnych lub stanów niedoboru odporności.
W przypadku przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek nie ma standardowej grupy ryzyka, ale lekarze uważają, że infekcja jest najbardziej niebezpieczna dla:
- kobiety w ciąży;
- dzieci do trzeciego roku życia, głównie w sztucznym karmieniu;
- dziewczyny podczas debiutu seksualnego;
- ludzie w podeszłym wieku.
Zapobieganie przewlekłemu odmiedniczkowemu zapaleniu nerek jest najbardziej wskazane dla tych pacjentów.
Klasyfikacja
Formy przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek:
- Forma ukryta Charakteryzuje się niewielkimi objawami klinicznymi. Pacjent może być zaniepokojony ogólnym osłabieniem, zmęczeniem, bólem głowy, a czasami temperatura może nieznacznie wzrosnąć. Z reguły nie występują bóle pleców, obrzęki i zaburzenia dyzuryczne, chociaż niektóre z nich mają pozytywny objaw Pasternacka (ból podczas stukania w okolicę lędźwiową). W ogólnej analizie moczu wykrywany jest mały białkomocz, leukocyty i bakterie mogą być okresowo uwalniane z moczu. Przy utajonym kursie zdolność koncentracji nerek jest zwykle zaburzona, dlatego charakterystyczne jest zmniejszenie gęstości moczu i wielomoczu. Czasami można wykryć łagodną niedokrwistość i niewielki wzrost ciśnienia krwi.
- Forma cykliczna. Charakteryzuje się zmianą okresów zaostrzenia i remisji. Pacjent może być zaniepokojony dyskomfortem w plecach, dreszczami, gorączką. Pojawiają się zjawiska dysuryczne (częste oddawanie moczu, czasem bolesne).
- Forma azotemiczna. Są przypadki, w których choroba deklaruje się w postaci przewlekłej niewydolności nerek. Powinny być zakwalifikowane jako kontynuacja już istniejącego, ale nie zidentyfikowanego utajonego przebiegu choroby. Jest to forma azotemiczna charakterystyczna dla przewlekłej niewydolności nerek.
- Postać nadciśnieniowa. Dominuje nadciśnienie tętnicze. Występują bóle głowy, zawroty głowy, zaburzenia snu, kłujące bóle w projekcjach serca, częste kryzysy nadciśnieniowe, duszność. Zmiany w moczu mało wyraźne i niezmienne. Nadciśnienie tętnicze w odmiedniczkowym zapaleniu nerek jest często złośliwe.
- Forma anemiczna. Charakteryzuje się tym, że wśród objawów choroby dominują objawy niedokrwistości - spadek liczby pełnych krwinek czerwonych we krwi. Ta postać choroby u pacjentów z przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniem nerek jest bardziej powszechna, bardziej wyraźna niż w innych chorobach nerek i jest z natury hipochromiczna. Naruszenia w oddawaniu moczu wydają się słabe.
Zaostrzenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek przypomina klinicznie obraz ostrego zapalenia. W miarę postępu procesu zespół wiodący staje się hipertoniczny, co objawia się bólem głowy, zawrotami głowy, upośledzeniem wzroku, bólem w okolicy serca. Czasami w wyniku długotrwałego odmiedniczkowego zapalenia nerek rozwija się niedokrwistość. W wyniku choroby występuje przewlekła niewydolność nerek.
Etapy
W przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniu nerek występują trzy etapy progresji choroby:
- początkowy stopień charakteryzuje się rozwojem procesu zapalnego, obrzękiem tkanek łącznych wewnętrznej warstwy narządu moczowego, w wyniku którego dochodzi do ściśnięcia naczyń krwionośnych, pojawia się zanik kanalików, zmniejsza się krwawienie nerkowe;
- drugi stopień wykrywany jest za pomocą nefrogramu, gdzie występuje rozproszone zwężenie tętniczego łożyska nerkowego, wielkość substancji korowej zmniejsza się, nie ma tętnic międzyzębowych;
- trzeci stopień odmiedniczkowego zapalenia nerek wyraża się zwężeniem i zmianą kształtu wszystkich naczyń narządów moczowych, tkanka nerkowa zostaje zastąpiona blizną, nerka zostaje pomarszczona.
Objawy
Stopień manifestacji objawów odmiedniczkowego zapalenia nerek zależy od lokalizacji zapalenia (jednostronnego lub obu nerek), stopnia aktywności zapalenia, towarzyszących przeszkód w wypływie moczu i wcześniejszego leczenia. W fazie remisji objawy mogą nie być wcale lub mogą być minimalne - niewielkie zmiany w badaniach moczu.
Główne objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek u kobiet i mężczyzn:
- Pogorszenie samopoczucia, osłabienie i osłabienie, wyraźniejszy rano, spadek nastroju, bóle głowy.
- Wzrost temperatury, nie wyższy niż 38 ° C, zwykle wieczorem, bez wyraźnego powodu.
- Częste oddawanie moczu, zwłaszcza w nocy.
- Zwiększone ciśnienie krwi. Podczas remisji może to być jedyny objaw.
- Lekki obrzęk twarzy, rąk, rano, stóp i nóg - do końca dnia.
- Ból w dole pleców często nie intensywny, bolesny, zwykle asymetryczny. Zauważa się, że często bóle pojawiają się nie po dotkniętej stronie, ale odwrotnie. Może wystąpić uczucie dyskomfortu, ciężkości w dolnej części pleców, szczególnie podczas chodzenia lub długotrwałego stania. Pacjenci skarżą się, że dolna część pleców jest zimna, chcą się rozgrzać. Ciężkie lub skurczowe bóle są bardziej typowe dla kamicy moczowej. W przypadku niskiej lub ruchomej nerki, a także u dzieci do 10-12 lat, ból może być zlokalizowany w jamie brzusznej.
W remisji wszystkie objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek są minimalne, ale im dłuższe jest odmiedniczkowe zapalenie nerek, tym większe jest prawdopodobieństwo nadciśnienia, przerostu serca, rozwoju przewlekłej niewydolności nerek i wtórnych zmian zwyrodnieniowych nerek. W późniejszych stadiach, polineuritis, ból kości, krwotok, wielomocz z uwolnieniem do 3 litrów lub więcej moczu z pragnieniem i suchością w jamie ustnej, może wystąpić niedokrwistość.
Komplikacje
Wraz z postępem przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek rozwija się przewlekła niewydolność nerek. Objawia się zwiększeniem ilości moczu w ciągu dnia, a zwłaszcza w nocy, ze zmniejszeniem gęstości moczu, pragnienia i suchości w ustach.
Ostremu zaostrzeniu przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek może towarzyszyć rozwój ostrej niewydolności nerek.
Diagnostyka
Ostre i przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek rozpoznaje się na podstawie dolegliwości pacjenta i obrazu klinicznego choroby. Lekarz dowiaduje się, czy ataki ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek, zapalenia pęcherza moczowego, zapalenia dróg moczowych i nerek były tolerowane w dzieciństwie lub w ciąży u kobiet.
W badaniu mężczyzn szczególną uwagę zwrócono na przenoszone urazy kręgosłupa, pęcherza i zapalenia narządów moczowych. Lekarz ujawnia obecność czynników predysponujących do wystąpienia odmiedniczkowego zapalenia nerek - obecności chorób przewlekłych (gruczolak prostaty, cukrzyca itp.).
Diagnostyka różnicowa jest przeprowadzana z wieloma takimi chorobami:
- Nadciśnienie. Osoby starsze są narażone na chorobę, nie ma zmian we krwi i moczu.
- Przewlekłe zapalenie kłębuszków nerkowych. W patologii nie ma aktywnych leukocytów i patogenów, ale obecne są czerwone krwinki.
- Amyloidoza nerek. Brak bakterii i objawów zapalenia. Choroba charakteryzuje się obecnością ognisk zakażenia i skąpym osadem moczu.
- Cukrzycowa stwardnienie kłębuszków nerkowych. Towarzyszy mu cukrzyca, przejawiają się objawy angiopatii.
Badanie pacjenta z przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniem nerek w ten sposób pomoże uniknąć błędów medycznych i zaleci skuteczne leczenie.
Jak leczyć przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek?
Terapia powinna mieć na celu wyeliminowanie takich problemów:
- wyeliminowanie przyczyn, które spowodowały zakłócenia normalnego funkcjonowania nerek;
- stosowanie leków przeciwbakteryjnych i innych leków;
- zwiększyć odporność.
Najbardziej skuteczne leki to: lewofloksacyna, amoksycylina, biseptol, furadonina, a także ich analogi.
Leczenie narkotyków
Antybiotyki podczas zaostrzenia choroby są przepisywane do 8 tygodni. Określony czas trwania terapii będzie określony przez wyniki przeprowadzonych badań laboratoryjnych. Jeśli stan pacjenta jest ciężki, wówczas przepisywane są kombinacje środków przeciwbakteryjnych, podaje się je pozajelitowo lub dożylnie i w dużych dawkach. Jednym z najbardziej skutecznych nowoczesnych uroseptikov jest lek 5 NOK.
Samo-leczenie jest surowo zabronione, chociaż istnieje wiele leków do leczenia odmiedniczkowego zapalenia nerek. Ta choroba leży wyłącznie w kompetencjach specjalistów.
Następujące leki są powszechnie stosowane w leczeniu przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek:
- Nitrofurany - Furazolidon, Furadonin.
- Sulfonamidy - Urosulfan, Etazol itp.
- Kwas nalidyksowy - Negram, Nevigremon.
- Cefalosporyny - Kefzol, Tseporin, Ceftriakson, Cefepim, Cefiksym, Cefotaksym itp.
- Półsyntetyczne penicyliny - Oxacillin, Ampicillin, Amoxiclav, Sultamicillin.
- Fluorochinolony: lewofloksacyna, ofloksacyna, tsiprinol, moksifloksacyna itp.
- Terapia antyoksydacyjna ogranicza się do przyjmowania tokoferolu, kwasu askorbinowego, retinolu, selenu itp.
- Aminoglikozydy są stosowane w przypadkach ciężkiej choroby - Kanamycyna, Gentamycyna, Kolimitsin, Tobramycyna, Amikacyna.
Przed wyborem jednego lub innego leku przeciwbakteryjnego lekarz powinien zapoznać się ze wskaźnikami kwasowości moczu pacjentów, ponieważ wpływa to na skuteczność leków.
Leczenie fizjoterapeutyczne
Techniki fizjoterapii mają następujące skutki:
- zwiększyć ukrwienie nerek, zwiększyć przepływ osocza nerkowego, co poprawia dostarczanie leków przeciwbakteryjnych do nerek;
- łagodzi skurcz mięśni gładkich miednicy nerkowej i moczowodu, co przyczynia się do wydzielania śluzu, kryształów moczu, bakterii.
Leczenie fizjoterapeutyczne stosuje się w leczeniu przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek.
Leczenie uzdrowiskowe
Ma to sens, ponieważ efekt leczniczy wody mineralnej szybko traci się po butelkowaniu. Truskawiec, Zheleznovodsk, Obukhovo, Cook, Karlovy Vary - które z tych (lub innych) uzdrowisk wybrać, to kwestia bliskości geograficznej i możliwości finansowych.
Surowe zimno, palenie i alkohol niekorzystnie wpływają na przebieg odmiedniczkowego zapalenia nerek. Regularne badania z monitorowaniem badań moczu i zapobiegawcze kursy leczenia przyczyniają się do długotrwałej remisji i zapobiegają rozwojowi niewydolności nerek.
Dieta i zasady żywienia
Przewlekła choroba wymaga poważnego podejścia do diety. Zalecane:
- zboża, produkty mleczne i dania wegetariańskie;
- arbuzy, melony i dania dyniowe;
- spożycie płynów wzrosło do 2,5 litra;
- zawierać niewielką ilość bulionu mięsnego lub rybnego w diecie;
- Gotuj ryby i mięso z nie grubych gatunków lub gotuj tylko dla pary;
- warzywa i owoce w formie świeżej i gotowanej;
- Należy go wykluczyć z chrzanu, czosnku i rzodkiewki;
- ograniczenie spożycia soli na dzień do 8 gramów.
Zrównoważona dieta przyczynia się do szybkiego powrotu do zdrowia. W przypadku zaostrzenia choroby w diecie należy uwzględnić świeże owoce i warzywa, a także nie mniej niż 2 litry płynu. Niedopuszczalne w diecie - smażone, pikantne, tłuste i słone potrawy.
Zapobieganie
Nawet przy braku oznak aktywnej infekcji konieczne jest okresowe (raz w roku lub sześć miesięcy) badanie funkcji uprzednio zaatakowanej nerki. W przypadku częstych zaostrzeń u kobiet zaleca się długotrwałe stosowanie leków przeciwbakteryjnych w małych dawkach (Biseptol lub furadonina).
Wszystkie kobiety w ciąży wymagają badania bakteriologicznego moczu w pierwszym trymestrze ciąży. W przypadku wykrycia bakteriurii przeprowadza się leczenie penicylinami lub nitrofuranami.
W ramach profilaktyki zaostrzeń zalecają także 10-dniowe kursy antybakteryjne, a następnie przez 20 dni przeprowadza się kurs fitoterapii (wywar z ucha niedźwiedzia, liści brzozy, skrzypu polnego, owoców jałowca i kwiatów chabru). Konieczne jest przeprowadzenie kilku takich kursów, co miesiąc zalecają zmianę środka przeciwbakteryjnego.
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek jest przewlekłym, niespecyficznym procesem bakteryjnym, przebiegającym głównie z udziałem tkanki śródmiąższowej nerek i kompleksów miednicy i miednicy. Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek objawia się złym samopoczuciem, tępym bólem krzyża, niską gorączką, objawami dyzurycznymi. W procesie diagnozowania przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, badań laboratoryjnych moczu i krwi, USG nerek, wstecznej pirelografii, scyntygrafii. Leczenie polega na przestrzeganiu diety i łagodnym schemacie, przepisywaniu terapii przeciwbakteryjnej, nitrofuranom, witaminom, fizjoterapii.
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek
W nefrologii i urologii przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek stanowi 60-65% przypadków całej patologii zapalnej narządów moczowych. W 20–30% przypadków przewlekłe zapalenie jest wynikiem ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek. Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek rozwija się głównie u dziewcząt i kobiet, co jest związane z cechami morfo-funkcjonalnymi cewki moczowej kobiety, ułatwiając wnikanie mikroorganizmów do pęcherza i nerek. Najczęściej przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek jest obustronne, jednak stopień uszkodzenia nerek może być różny.
Przebieg przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek charakteryzuje się naprzemiennymi okresami zaostrzenia i osiadania (remisji) procesu patologicznego. Dlatego też w nerkach ujawniają się zmiany polimorficzne - ogniska stanu zapalnego w różnych stadiach, obszary bliznowate, strefy niezmienionej miąższu. Zaangażowanie w stan zapalny wszystkich nowych obszarów funkcjonującej tkanki nerek powoduje jego śmierć i rozwój przewlekłej niewydolności nerek (CRF).
Przyczyny przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Czynnikiem etiologicznym powodującym przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek jest flora bakteryjna. Są to głównie bakterie colibacillary (para-jelitowe i E. coli), enterokoki, Proteus, Staphylococcus, Pseudomonas aeruginosa, Streptococcus i ich związki mikrobiologiczne. Szczególną rolę w rozwoju przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek odgrywają formy L bakterii, które powstają w wyniku nieskutecznej terapii przeciwdrobnoustrojowej i zmian pH podłoża. Takie mikroorganizmy są odporne na terapię, trudność identyfikacji, zdolność do utrzymywania się przez długi czas w tkance śródmiąższowej i do aktywacji pod wpływem pewnych warunków.
W większości przypadków ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek poprzedza ostry atak. Przewlekłe zapalenie przyczynia się nierozwiązany Naruszenia odpływ moczu spowodowany kamieni nerkowych, moczowodów zwężenia, odpływem pęcherzowo zwrotną, nerka ruchoma gruczolaka gruczołu krokowego i t. D. W celu utrzymania zapalenie nerek może inne procesy bakteryjne w korpusie (zapalenie cewki moczowej, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie jelit, zapalenie migdałków, zapalenie ucha, zapalenie zatok itp.), ogólne choroby somatyczne (cukrzyca, otyłość), przewlekłe stany niedoboru odporności i zatrucia. Istnieją przypadki połączenia odmiedniczkowego zapalenia nerek z przewlekłym kłębuszkowym zapaleniem nerek.
U młodych kobiet początek przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek może być początkiem aktywności seksualnej, ciąży lub porodu. U małych dzieci przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek często wiąże się z wadami wrodzonymi (ureterocele, uchyłkami pęcherza moczowego), które naruszają urodynamikę.
Klasyfikacja przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek charakteryzuje się występowaniem trzech etapów zapalenia w tkance nerkowej. W stadium I wykrywa się naciekanie leukocytów tkanki śródmiąższowej rdzenia i zanik przewodów zbiorczych; kłębuszki nienaruszone. W II etapie procesu zapalnego dochodzi do bliznowacenia zmiany śródmiąższowej i kanalików, którym towarzyszy śmierć końcowych części nefronów i kompresja kanalików. Jednocześnie rozwija się hialinizacja i spustoszenie kłębuszków, zwężenie lub obliteracja naczyń krwionośnych. W końcowym stadium III, przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniu nerek, tkanka nerkowa jest zastąpiona blizną, nerka ma zmniejszone rozmiary, wygląda pomarszczona na grudkowatej powierzchni.
W zależności od aktywności procesów zapalnych w tkance nerkowej w rozwoju przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, fazy aktywnego zapalenia, utajonego zapalenia, remisji (poprawa kliniczna) są rozróżniane. Pod wpływem leczenia lub jego braku, aktywna faza przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek zostaje zastąpiona przez fazę utajoną, która z kolei może przejść w remisję lub ponownie w aktywne zapalenie. Faza remisji charakteryzuje się brakiem klinicznych objawów przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek i zmian w analizie moczu. Zgodnie z rozwojem klinicznym przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, wymazane (utajone), nawracające, nadciśnieniowe, anemiczne, azotemiczne formy są izolowane.
Objawy przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Ukryta forma przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek charakteryzuje się rzadkimi objawami klinicznymi. Pacjenci zwykle martwią się ogólnym złym samopoczuciem, zmęczeniem, gorączką, bólem głowy. Zespół moczowy (dyzuria, ból pleców, obrzęk) jest zwykle nieobecny. Objaw Pasternacka może być słabo pozytywny. Występuje niewielki białkomocz, przerywana leukocyturia, bakteriuria. Zaburzenie czynności nerek w utajonej postaci przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek objawia się hipostenurią i wielomoczem. Niektórzy pacjenci mogą wykazywać łagodną niedokrwistość i umiarkowane nadciśnienie.
Nawracający wariant przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek występuje w falach z okresową aktywacją i tłumieniem stanu zapalnego. Objawami tej postaci klinicznej są nasilenie i ból pleców, zaburzenia dysuryczne, nawracające stany gorączkowe. W ostrej fazie klinika rozwija typowe ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek. Wraz z postępem nawracającego przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, może rozwinąć się zespół nadciśnieniowy lub anemiczny. W laboratorium, szczególnie gdy zaostrza się przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, określa się ciężki białkomocz, uporczywą leukocyturię, cylindrurię i bakteriurię, a czasami krwiomocz.
W nadciśnieniowej postaci przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek dominuje zespół nadciśnieniowy. Nadciśnieniu towarzyszą zawroty głowy, bóle głowy, kryzysy nadciśnieniowe, zaburzenia snu, duszność, ból serca. W przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniu nerek nadciśnienie jest często złośliwe. Zespół moczowy z reguły nie jest wyraźny lub ma charakter przerywany.
Anemiczny wariant przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek charakteryzuje się rozwojem niedokrwistości hipochromicznej. Zespół nadciśnieniowy nie jest wyraźny, moczowy - niestabilny i rzadki. W azotemicznej postaci przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, przypadki są łączone, gdy choroba jest wykrywana tylko na etapie przewlekłej choroby nerek. Dane kliniczne i laboratoryjne postaci azotemicznej są podobne do tych z mocznicą.
Diagnoza przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Trudność w rozpoznaniu przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek wynika z różnorodności klinicznych wariantów choroby i jej możliwego utajonego przebiegu. W ogólnej analizie moczu wykrywa się przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, leukocyturię, białkomocz i cylindrurię. Badanie moczu metodą Addis-Kakowskiego charakteryzuje się przewagą leukocytów nad innymi elementami osadu moczowego. Kultura bakteriologiczna moczu pomaga zidentyfikować bakteriurię, zidentyfikować patogeny przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek i ich wrażliwość na leki przeciwbakteryjne. Do oceny stanu funkcjonalnego nerek wykorzystano próbki Zimnitsky'ego, Reberga, badanie biochemiczne krwi i moczu. We krwi stwierdza się przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, niedokrwistość hipochromową, przyspieszoną ESR i leukocytozę neutrofilową.
Stopień zaburzeń czynności nerek jest udoskonalany za pomocą chromocystoskopii, urografii wydalniczej i wstecznej oraz nefrosyntigrafii. Zmniejszenie rozmiarów nerek i zmian strukturalnych w tkance nerkowej wykrytych przez USG nerek, CT, MRI. Instrumentalne metody przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek obiektywnie wskazują na zmniejszenie rozmiarów nerek, deformację struktur miedniczkowo-kubkowych, zmniejszenie funkcji wydzielniczej nerek.
W klinicznie niejasnych przypadkach przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek wskazana jest biopsja nerki. Tymczasem biopsja podczas biopsji tkanki nerkowej, która nie była dotknięta chorobą, może dać fałszywie ujemny wynik w badaniu morfologicznym biopsji. W procesie diagnostyki różnicowej, amyloidozy nerek, przewlekłego kłębuszkowego zapalenia nerek, nadciśnienia, wyklucza się cukrzycową stwardnienie kłębuszków nerkowych.
Leczenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Wykazano, że pacjenci z przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniem nerek obserwują łagodny schemat z wyjątkiem czynników wywołujących pogorszenie (hipotermia, zimno). Wymagana jest odpowiednia terapia wszystkich chorób współistniejących, okresowe monitorowanie badań moczu, dynamiczna obserwacja urologa (nefrologa).
Porady dietetyczne obejmują unikanie pikantnych potraw, przypraw, kawy, napojów alkoholowych, ryb i produktów mięsnych. Dieta powinna być wzmocniona, zawierająca produkty mleczne, dania warzywne, owoce, gotowane ryby i mięso. Konieczne jest spożywanie co najmniej 1,5–2 l płynu dziennie, aby zapobiec nadmiernemu stężeniu moczu i zapewnić mycie dróg moczowych. Z zaostrzeniami przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek i jego postaci nadciśnieniowej nakłada się ograniczenia na spożycie soli. W przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniu nerek przydatny sok żurawinowy, arbuz, dynia, melon.
Zaostrzenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek wymaga przepisania terapii przeciwbakteryjnej z uwzględnieniem flory bakteryjnej (penicyliny, cefalosporyny, aminoglikozydy, fluorochinolony) w połączeniu z nitrofuranami (furazolidonem, nitrofurantoiną) lub preparatami kwasu nalidiksonu. Chemioterapia ogólnoustrojowa trwa do momentu zaprzestania bakteriurii z powodu wyników badań laboratoryjnych. W złożonej terapii lekowej przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek stosuje się witaminy B, A, C; leki przeciwhistaminowe (mebhydrolina, prometazyna, chloropiramina). W postaci nadciśnieniowej przepisywane są leki przeciwnadciśnieniowe i przeciwskurczowe; z niedokrwistością - suplementy żelaza, witamina B12, kwas foliowy.
W przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniu nerek wskazana jest fizjoterapia. Szczególnie dobrze okazała się terapia SMT, galwanizacja, elektroforeza, ultradźwięki, kąpiele chlorku sodu itp. W przypadku mocznicy wymagana jest hemodializa. Daleko zaawansowane przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, które nie podlega leczeniu zachowawczemu i któremu towarzyszy jednostronne marszczenie nerek, nadciśnienie tętnicze, jest podstawą nefrektomii.
Rokowanie i profilaktyka przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
W przypadku utajonego przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek pacjenci zachowują zdolność do pracy przez długi czas. W innych postaciach przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek zdolność do pracy jest znacznie zmniejszona lub utracona. Okresy rozwoju przewlekłej niewydolności nerek są zmienne i zależą od wariantu klinicznego przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, częstości zaostrzeń, stopnia zaburzeń czynności nerek. Śmierć pacjenta może wystąpić z mocznicą, ostrymi zaburzeniami krążenia mózgowego (udar krwotoczny i niedokrwienny), niewydolnością serca.
Zapobieganie przewlekłemu odmiedniczkowemu zapaleniu nerek polega na terminowym i aktywnym leczeniu ostrych zakażeń dróg moczowych (zapalenie cewki moczowej, zapalenie pęcherza moczowego, ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek), sanitacji ognisk zakażenia (przewlekłe zapalenie migdałków, zapalenie zatok, zapalenie pęcherzyka żółciowego itp.); wyeliminowanie lokalnych naruszeń urodynamiki (usunięcie kamieni, rozwarstwienie ograniczeń itp.); korekcja odporności.
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek jest chorobą nerek, która stanowi zagrożenie dla ogólnego stanu organizmu. Czym jest przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek i jak może być niebezpieczne - przeczytaj nasz artykuł.
Przyczyny przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Najczęściej przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek jest wynikiem niewłaściwego leczenia chorób układu moczowo-płciowego (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek lub kamica moczowa). Jednak lekarze identyfikują inne przyczyny przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek:
- Zaburzenia hormonalne i choroby ginekologiczne u kobiet;
- Zmniejszona odporność;
- Rozwiązły seks;
- Stres i stres emocjonalny;
- Hipotermia;
- Cukrzyca.
Choroba może być spowodowana przez różne rodzaje bakterii:
- E. coli;
- Enterokoki;
- Proteus;
- Gronkowiec;
- Streptococcus.
Wszystkie mają różny stopień oporności na antybiotyki, dlatego aby przepisać odpowiednie leczenie, ważne jest prawidłowe określenie etiologii choroby. Niezależnie od przyczyn postaci przewlekłej, ostry atak jest zawsze poprzedzony. Przewlekłość choroby powoduje przedwczesny odpływ moczu. Może to być spowodowane kamicą moczową, specyficzną strukturą moczowodu, nefroptozy i gruczolaka prostaty. Aby utrzymać stan zapalny w organizmie, mogą również występować choroby niezwiązane z układem moczowo-płciowym:
- Zapalenie cholewki;
- Zapalenie wyrostka robaczkowego;
- Zapalenie jelit;
- Zapalenie migdałków;
- Zapalenie ucha;
- Zapalenie zatok i inne
Zmniejszona odporność, otyłość i zatrucie organizmu przyczyniają się do rozwoju infekcji.
Nieprawidłowo przepisana terapia zagraża pacjentowi wraz ze wzrostem okresu powrotu do zdrowia i rozwojem powikłań. Wiarygodna identyfikacja czynnika etiologicznego jest kluczem do skutecznego leczenia i powrotu do zdrowia pacjenta.
Klasyfikacja przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Zgodnie z klasyfikacją WHO istnieje wiele form tej dolegliwości. W zależności od aktywności zakażenia przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek dzieli się na trzy fazy:
- Aktywna faza zapalna;
- Faza latentnego zapalenia;
- Faza remisji.
Każda z faz ma różnice w objawach i wynikach badań. Odpowiednie leczenie przyczynia się do przejścia okresu ostrego do okresu ukrytego. Okres ukryty wyraża się bardzo słabo, prawie niezauważalnie. Pacjent może być zaniepokojony ogólnym zmęczeniem, gorączkową temperaturą ciała i bólami głowy. Mogą nie występować żadne objawy wskazujące na chorobę układu moczowo-płciowego. Po kilku miesiącach choroba, która zachodziła, ustępuje miejsca wyzdrowieniu (remisji) lub nowemu atakowi. W ostrym stadium można już wyraźnie odróżnić objawy właściwe dla odmiedniczkowego zapalenia nerek. Wysiew moczu w tym okresie wskazuje również na patologię. Bakterie i leukocyty (bakteriuria i leukocyturia) i białko do 3 g / l (białkomocz) są wydalane z moczem.
Występowanie dzieli się na dwie formy przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek:
- Pierwotny - nie związany z wcześniej przeniesionymi chorobami sfery urologicznej. Podczas badania patologii tej postaci lekarze zazwyczaj nie znajdują czynników, które mogłyby przyczynić się do zatrzymania bakterii w tkankach nerek.
- Wtórne - jeśli wcześniej występowały uszkodzenia dróg moczowych. Na przykład postać kostna rozwija się na tle kamicy moczowej.
W zależności od lokalizacji odmiedniczkowego zapalenia nerek wyróżnia się jego formy:
- Lewa strona;
- Racja;
- Dwustronne.
Symptomatologia
Objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek będą się różnić w zależności od stadium patogenezy (rozwoju choroby), jak również w różnych kategoriach pacjentów (mężczyzn, kobiet lub dzieci). Podejrzenia przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek wśród lekarzy występują już z następującymi objawami:
- Zwiększona temperatura ciała;
- Ból w okolicy lędźwiowej;
- Dysuria;
- Bóle głowy i złe samopoczucie;
- Zwiększone zmęczenie;
- Obecność obrzęku i worków pod oczami.
Należy zauważyć, że objawy ostrej fazy są bardziej wyraźne i wymagają natychmiastowego leczenia. Poczucie bólu staje się nie do zniesienia. Taki objaw zaostrzenia, taki jak wysoka temperatura, może osiągnąć punkt krytyczny (do 41 ° C).
Utajony okres odmiedniczkowego zapalenia nerek charakteryzuje się powolnymi objawami. Najczęściej są pośrednie i nie dotyczą pacjentów z chorobami urologicznymi, ani pacjentów, ani lekarzy. Tak więc konsekwencją przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek może być wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie). Praca nerek i układu sercowo-naczyniowego jest ściśle związana. Jeśli stan nerek pogarsza się, pojawia się przełom nadciśnieniowy. U pacjentów z chorymi nerkami często obserwuje się wzrost ciśnienia krwi (około 40%).
Objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek u kobiet nie różnią się od ogólnego obrazu klinicznego. Jeśli jednak pacjent cierpi na zapalenie pęcherza moczowego lub inną chorobę urologiczną, objawy mieszają się, co utrudnia dokładne zdiagnozowanie i leczenie. U mężczyzn objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek mogą być objawami innych chorób urologicznych lub andrologicznych. Dlatego ważne jest, aby w odpowiednim czasie skontaktować się ze specjalistą. Objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek mogą wystąpić nawet u niemowląt i dzieci. U dzieci odmiedniczkowe zapalenie nerek ma najczęściej oczywiste objawy. Cechą przebiegu odmiedniczkowego zapalenia nerek u dzieci jest bardzo szybkie zatrucie spowodowane wzrostem temperatury. W domu pomagaj dziecku w leczeniu objawowym:
- Odpoczynek w łóżku;
- Ulga w bólu;
- Zmniejszona temperatura ciała.
Diagnostyka
Rozpoznanie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek jest najprostsze w szpitalu. Aby postawić diagnozę, doświadczony nefrolog zazwyczaj musi przepisać standardowe badanie. Rozpoznanie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek obejmuje:
- Badania krwi i moczu;
- Badanie ultrasonograficzne nerek;
- Analiza rozmazów u kobiet (z podejrzeniem chorób ginekologicznych).
Wyniki testu pomogą lekarzowi określić charakter choroby (etiopatogeneza). Główne kryteria, według których definiuje się chorobę za pomocą analiz, to leukocyturia, bakteriuria i białkomocz. Zwiększenie liczby leukocytów nie zawsze wiąże się z ciężką chorobą. Dlatego dane testowe są zawsze porównywane ze skargami pacjenta i ogólnym obrazem klinicznym. Ultradźwięki pokażą możliwe rozproszone zmiany w nerkach. W celu dokładniejszego sformułowania diagnozy lekarz może zalecić dodatkowe badania. Nierzadko zdarza się, że choroba zostaje zdiagnozowana przypadkowo, podczas badania na inną chorobę.
Leczenie
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek jest leczone kompleksowo. Stosowane są antybiotyki i uroseptyki. Lekarz może również przepisać zioła lecznicze. Pomyślny wynik leczenia zależy w dużej mierze od wstępnej hodowli moczu z określeniem wrażliwości na lek. W ten sposób lekarz określa, z którymi antybiotykami choroba powinna być leczona w każdym indywidualnym przypadku. Najczęściej odmiedniczkowe zapalenie nerek w ostrej fazie choroby można wyleczyć następującymi lekami:
- Penicyliny (amoksycylina, karbenicylina, azlocylina);
- Cefalosporyny;
- Fluorochinolony (lewofloksacyna, cyprofloksacyna, ofloksacyna, norfloksacyna).
Nitrofurany (furadonina, furagina, furamag) dobrze radzą sobie z odmiedniczkowym zapaleniem nerek, ale mają wiele skutków ubocznych (nudności, wymioty, gorzki smak w ustach). Preparaty sulfonamidu (biseptol) i oksychinoliny (nitroksolina) są dobrze tolerowane przez ludzi, ale bakterie również ostatnio zmniejszyły ich wrażliwość na nie. Leczenie można podawać zarówno w postaci tabletek, jak i zastrzyków.
W leczeniu odmiedniczkowego zapalenia nerek najważniejsze jest przestrzeganie wskazanego schematu leczenia. Lek należy przyjmować dokładnie tyle dni, ile napisał lekarz. W przeciwnym razie terapia nie poradzi sobie całkowicie z bakteriami i po chwili zaczną ponownie atakować organizm. Skuteczne leczenie zaostrzeń prowadzi do przejścia choroby do remisji.
Leczenie w remisji jest ograniczone do środków zapobiegawczych:
- Dieta;
- Tryb picia;
- Naprzemienne stosowanie pokarmów utleniających i alkalizujących w diecie;
- Herbaty ziołowe;
- Wzmocnienie odporności;
- Umiarkowane ćwiczenia;
- Leczenie uzdrowiskowe.
Ta ostatnia, przy okazji, jest jednym z najskuteczniejszych sposobów utrzymania jakości życia pacjenta na odpowiednim poziomie. Głównym czynnikiem przy wyborze sanatorium do leczenia nerek jest obecność wód mineralnych. Dzięki właściwościom leczniczym wody szkodliwe substancje są usuwane z nerek, procesy zapalne są eliminowane. Standard medyczny nowoczesnych ośrodków obejmuje proces pielęgniarski. Jest to kompleksowe podejście do leczenia pacjentów, w tym zapewnienie profesjonalnej opieki medycznej i opieki nad pacjentem. Współczesne kliniki prowadzą również wysokiej jakości opiekę pielęgniarską.
Jeśli zastosujesz się do wszystkich zaleceń klinicznych lekarza, rokowanie w przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniu nerek może być całkiem korzystne. Choroba może być całkowicie wyleczona, na zawsze zapominając o jej nieprzyjemnych objawach. W takim przypadku pacjent może nawet zostać usunięty z rejestru, jeśli wcześniej był obserwowany przez lekarza. Ignorowanie recept lekarskich może mieć poważne konsekwencje dla pacjenta. Nie wyleczone odmiedniczkowe zapalenie nerek jest niebezpieczne z licznymi powikłaniami (ropień karkula lub nerki, posocznica). Mogą powodować kalectwo lub wstrząs bakteriobójczy, który jest śmiertelny. Obustronne odmiedniczkowe zapalenie nerek prowadzi do uszkodzenia wątroby (zespół wątrobowo-nerkowy).
Dlatego pomimo faktu, że choroba jest w remisji, zadbaj o swoje zdrowie. Nie należy samoleczyć, wykonywać testy na czas i udać się do lekarza specjalisty. Powie ci, jak prawidłowo leczyć odmiedniczkowe zapalenie nerek.
Unikalne środki ASD-2 pomagają w leczeniu chorób nerek. Głównym składnikiem aktywnym leku jest kwas foliowy. Pod jego wpływem w kanalikach nerkowych proces ponownego wchłaniania niezbędnych substancji przebiega szybciej. Ponadto ASD-2 pomaga przywrócić zdolności adaptacyjne organizmu, normalizując równowagę Ph i zwiększając odporność na czynniki patogenne (fizyczne, przeciążenie emocjonalne i stres). W remisji jest to doskonały środek, dzięki któremu choroba może całkowicie ustąpić.
Dieta
Dieta - podstawa leczenia przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek. Pacjenci, którzy cierpieli na ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek, wykazali dietę „Tabela 7”. Podstawą diety odmiedniczkowego zapalenia nerek pacjenta powinny być produkty naturalne, parzone lub gotowane. Konieczne jest ograniczenie spożycia soli do minimum. Oczyszczona woda z kranu lepiej zastępuje minerał.
- Niskotłuszczowe odmiany drobiu, mięsa i ryb;
- 1 jajko dziennie;
- Wczorajszy chleb;
- Makaron z pszenicy durum;
- Zboża;
- Owoce i warzywa;
- Morses (zwłaszcza żurawina).;
- Luźna czarna i zielona herbata;
- Warzywo i masło.
Co nie może być:
- Silne buliony z tłustych mięs;
- grzyby;
- Pikantne i tłuste potrawy;
- Smażone potrawy;
- Czekolada, wyroby cukiernicze;
- Mocna kawa;
- Rośliny strączkowe;
- Świeży chleb i bułeczki.
Jedzenie na tej diecie terapeutycznej nie jest takie trudne. Wystarczy przyzwyczaić się do naturalnego smaku produktów. Książki tematyczne z przepisami dietetycznymi pomogą zróżnicować zdrową żywność.
Zapobieganie
Zapobieganie przewlekłemu odmiedniczkowemu zapaleniu nerek obejmuje terminowe leczenie ostrej fazy choroby. Aby zapobiec ostremu odmiedniczkowemu zapaleniu nerek, konieczne jest nie przechładzanie i eliminowanie ognisk infekcji w organizmie w czasie. Bardzo ważne jest wzmocnienie układu odpornościowego od wewnątrz witaminami, odpowiednim zrównoważonym odżywianiem i procedurami temperowania. Wykonuj badanie krwi lub moczu raz w roku lub dłużej.
Podczas ciąży
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek i ciąża są dość powszechne. Powód tego - wzrost płodu, z powodu którego nerki są przemieszczane. Istnieje naruszenie odpływu moczu, bakterie nie są wydalane z organizmu w czasie - występuje zapalenie. Sama ciąża z przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniem nerek może być całkiem normalna. Jednak stan przyszłej matki pozostawia wiele do życzenia. Komplikuje to sytuację, że terapia przeciwbakteryjna jest przeciwwskazana w czasie ciąży. Po przejściu wszystkich niezbędnych testów i potwierdzeniu diagnozy lekarz prowadzący przepisuje najbardziej odpowiednie leki przy minimalnym ryzyku dla dziecka. Wiele matek jest zaniepokojonych pytaniem, czy możliwe jest urodzenie dziecka, jeśli ta dolegliwość została wykryta podczas ciąży. Lekarze twierdzą, że terminowe wykrycie patologii i kontroli nad nią pozwala kobietom samodzielnie rodzić w 95% przypadków.
Czy wziąć armię z przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniem nerek
Poborowi z przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniem nerek nie wolno służyć w wojsku. Istnieje jednak wiele niuansów. Leukocyturię i bakteriurię należy obserwować pod kątem rozpoznania w moczu przez 12 miesięcy. Wiadomo, że na etapie remisji wskaźniki te można zmniejszyć. Dlatego też, aby dokonać najbardziej trafnej diagnozy, komisja jest powoływana kilka razy.
„Czy przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek jest bardziej niebezpieczne niż ostre zapalenie nerek? Jak go leczyć? ”
2 komentarze
Prawie co trzecia osoba w podeszłym wieku wykazuje zmiany związane z przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniem nerek. W tym przypadku choroba jest znacznie częściej diagnozowana u kobiet, od dzieciństwa i dorastania, do okresu menopauzy.
Należy rozumieć, że przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek rzadko daje wyraźne objawy charakterystyczne dla choroby nerek. Dlatego diagnoza jest trudna, ale konsekwencje są dość poważne.
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek: co to jest?
Odmiedniczkowe zapalenie nerek oznacza zapalenie miedniczki nerkowej. A jeśli nie można przeoczyć ostrego zapalenia - wzrasta wysoka temperatura, występuje silny ból pleców, odnotowuje się wyraźne zmiany w moczu - następnie przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek najczęściej rozwija się stopniowo.
Jednocześnie występują zmiany strukturalne w kanalikach nerkowych i miednicy, które z czasem pogarszają się. Tylko w jednej trzeciej przypadków przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek jest spowodowane ostrym zapaleniem, które zostało niewłaściwie leczone. Rozpoznanie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek występuje w obecności charakterystycznych zmian w moczu i objawów przez ponad 3 miesiące.
Przyczyną zapalenia jest niespecyficzna mikroflora chorobotwórcza: Proteus, Staphylococcus i Streptococcus, E. coli, itp. Często kilka rodzajów drobnoustrojów jest wysiewanych jednocześnie. Mikroflora chorobotwórcza ma wyjątkowe szanse przeżycia: rozwinęła odporność na antybiotyki, jest trudna do zidentyfikowania za pomocą badania mikroskopowego, może pozostać niezauważona przez długi czas i jest aktywowana dopiero po efekt prowokacyjny.
Czynniki aktywujące proces zapalny w nerkach u kobiet obejmują:
- Wrodzone nieprawidłowości - uchyłki pęcherza moczowego, odpływ pęcherzowo-moczowodowy, cewki moczowe;
- Nabyte choroby układu moczowego - zapalenie pęcherza moczowego / zapalenie cewki moczowej, choroba nerek, nefroptoza i, w rzeczywistości, nieleczone ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek;
- Patologia ginekologiczna - niespecyficzne zapalenie sromu i pochwy (pleśniawki, Gardnerellosis, rozmnażanie w pochwie Escherichia coli, itp.), Zakażenia narządów płciowych (rzeżączka, trichoomoniasis);
- Intymna sfera kobiety - początek kontaktów seksualnych, aktywne życie seksualne, ciąża i poród;
- Choroby współistniejące - cukrzyca, przewlekły przewód pokarmowy, otyłość;
- Niedobór odporności - częste choroby gardła, grypy, zapalenia oskrzeli, zapalenia ucha środkowego, zapalenia stawów, nie wyłączając HIV;
- Podstawowa hipotermia - nawyk mycia stóp w zimnej wodzie, niewłaściwe ubranie w zimne dni itp.
Etapy przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
W przewlekłym zapaleniu dochodzi do stopniowej degeneracji tkanki nerkowej. W zależności od charakteru zmian strukturalnych istnieją cztery etapy przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek:
- I - zanik śluzówki cewkowej i tworzenie nacieków w tkance śródmiąższowej nerek;
- II - tworzą się stwardniałe ogniska w kanalikach i tkance śródmiąższowej, a kłębuszki opuszczone;
- III - duże zmiany zanikowe i sklerotyczne, tworzą się duże ogniska tkanki łącznej, kłębuszki nerkowe praktycznie nie działają;
- IV - śmierć większości kłębuszków, prawie cała tkanka nerek jest zastępowana przez tkankę łączną.
Objawy przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek charakteryzuje się falistym przebiegiem. Okresy pogorszenia są zastępowane przez remisję i powodują, że pacjent ma fałszywe poczucie całkowitego wyzdrowienia. Najczęściej jednak przewlekłe zapalenie zostaje usunięte, bez jasnych zaostrzeń.
Objawami przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek u kobiet z utajonym przebiegiem choroby są letarg, ból głowy, zmęczenie, utrata apetytu, okresowa temperatura wzrasta do poziomu 37,2–37,5ºС. W porównaniu z ostrym zapaleniem, z przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniem nerek, ból jest nieco wyraźny - słaby objaw Pasternack (ból podczas stukania w okolicę lędźwiową).
Zmiany w moczu również nie są pouczające: małe ilości białka i leukocytów są często związane z zapaleniem pęcherza moczowego lub spożywaniem słonych potraw. To samo wyjaśnia okresowy wzrost liczby oddawania moczu, niewielki wzrost ciśnienia i niedokrwistość. Wygląd pacjenta również się zmienia: ciemne cienie pod oczami (szczególnie rano) są wyraźnie widoczne na bladej skórze twarzy, twarz jest opuchnięta, a dłonie i stopy często puchną.
Zaostrzenie postaci przewlekłej
W przypadku nawracającego odmiedniczkowego zapalenia nerek na tle złych objawów - złego samopoczucia, lekkiej hipertermii, łagodnego bólu pleców, zwiększonego oddawania moczu (zwłaszcza w nocy) - nagle, po wywołującym efekt, rozwija się obraz ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek. Wysokim temperaturom do 40.0-42ºС, ciężkiemu zatruciu, ciężkim bólom lędźwiowym ciągnącym lub pulsującym towarzyszą jasne zmiany w moczu - białkomocz (białko w moczu), leukocyturia, bakteriuria i rzadko krwiomocz.
Ponadto dalszy rozwój przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek może wystąpić w następujących scenariuszach:
- Zespół moczowy - Objawy zaburzenia moczu pojawiają się na pierwszym planie w objawowym obrazie. Częste nocne wchodzenie do toalety wiąże się z niezdolnością nerek do koncentracji moczu. Czasami, gdy opróżnia się pęcherz, następuje cięcie. Pacjent skarży się na nasilenie i częste bóle w dolnej części pleców, obrzęk.
- Nadciśnienie tętnicze choroby - ciężkie nadciśnienie tętnicze jest trudne do leczenia tradycyjnych leków przeciwnadciśnieniowych. Często pacjenci skarżą się na zadyszkę, bóle serca, zawroty głowy i bezsenność, a kryzysy nadciśnieniowe nie są rzadkością.
- Zespół niedokrwistości - upośledzona czynność nerek prowadzi do szybkiego niszczenia krwinek czerwonych we krwi. W przypadku niedokrwistości hipochromicznej spowodowanej uszkodzeniem nerek ciśnienie krwi nie osiąga wysokich wartości, mocz jest słaby lub okresowo wzrasta.
- Azotemiczny wariant kursu - brak bolesnych objawów prowadzi do tego, że choroba jest diagnozowana tylko z rozwojem przewlekłej niewydolności nerek. Badania laboratoryjne, które wykazują oznaki mocznicy, pomagają potwierdzić diagnozę.
Różnice w przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniu nerek z ostrego zapalenia
Ostre i przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek różni się na wszystkich poziomach: od charakteru zmian strukturalnych po objawy i leczenie kobiet. Aby dokładnie zdiagnozować chorobę, należy znać objawy typowe dla przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek:
- Obie nerki są dotknięte częściej;
- Przewlekłe zapalenie prowadzi do nieodwracalnych zmian w tkance nerkowej;
- Początek jest stopniowy, rozciągnięty w czasie;
- Przepływ bezobjawowy może trwać latami;
- Brak wyraźnych objawów na pierwszym planie - zatrucie ciała (ból głowy, osłabienie itp.);
- W okresie remisji lub przebiegu utajonego analiza moczu jest nieznacznie zmieniona: białko w analizie całkowitej wynosi nie więcej niż 1 g / l, próbka Zimnitsky'ego wykazuje spadek uderzeń. Ciężary poniżej 1018;
- Leki przeciwnadciśnieniowe i przeciwnowotworowe nie są bardzo skuteczne;
- Przyjmowanie tradycyjnych antybiotyków zmniejsza tylko stan zapalny;
- Stopniowe wygaszanie czynności nerek prowadzi do niewydolności nerek.
Często przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek diagnozuje się tylko za pomocą badania instrumentalnego. Podczas obrazowania (USG, pirelografia, CT) nerki lekarz ujawnia zróżnicowany obraz: aktywne i zanikające zapalenie, wtrącenia tkanki łącznej, deformację miednicy nerkowej. W początkowej fazie nerka jest powiększona i wygląda na wyboistą z powodu infiltracji.
Ponadto dotknięty organ kurczy się, duże wtrącenia tkanki łącznej wystają ponad jego powierzchnię. W ostrym odmiedniczkowym zapaleniu nerek diagnostyka instrumentalna będzie wykazywać ten sam typ zapalenia.
Możliwe komplikacje: jakie jest niebezpieczeństwo przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek?
Brak wyraźnych objawów w przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniu nerek jest przyczyną późnego leczenia kobiet lekarzowi. Antybiotyki, które są skuteczne w leczeniu ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek, tylko nieznacznie zmniejszą stan zapalny w przewlekłej postaci choroby. Wynika to z wysokiej odporności mikroflory na konwencjonalne środki przeciwbakteryjne. Bez odpowiedniej terapii przewlekła postać odmiedniczkowego zapalenia nerek prowadzi do rozwoju przewlekłej niewydolności nerek: nieco wolniej z utajonym kursem i szybciej z częstymi zaostrzeniami.
- ropne zapalenie nerek - ropna fuzja tkanki nerkowej;
- zapalenie nerek - proces ropny rozciąga się na około-nerkową celulozę;
- martwicze zapalenie brodawki - martwica brodawek nerkowych - najcięższy stan, któremu towarzyszy kolka nerkowa;
- marszczenie nerki, „wędrująca” nerka;
- ostra niewydolność nerek;
- udar typu krwotocznego lub niedokrwiennego;
- postępująca niewydolność serca;
- urosepsis.
Wszystkie te warunki stanowią poważne zagrożenie dla życia kobiety. Zapobieganie ich rozwojowi jest możliwe tylko przy złożonej terapii.
Choroba podczas ciąży
Podwójne obciążenie nerek kobiety ciężarnej przyczynia się do wystąpienia stanu zapalnego. Jednocześnie wpływ upośledzonej funkcji nerek u przyszłej matki może prowadzić do poronienia, zaniku ciąży, powstawania zaburzeń rozwojowych u płodu, przedwczesnego porodu i porodu martwego. Lekarze identyfikują trzy stopnie ryzyka związane z odmiedniczkowym zapaleniem nerek:
- I - odmiedniczkowe zapalenie nerek pojawiło się po raz pierwszy podczas ciąży, przebieg choroby bez powikłań;
- II - przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek rozpoznano przed ciążą;
- III - przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, występujące z niedokrwistością, nadciśnieniem tętniczym.
Zaostrzenie choroby może wystąpić 2-3 razy w okresie ciąży. W tym przypadku za każdym razem, gdy kobieta jest hospitalizowana bez przerwy. Stopień ryzyka I-II pozwala na przeprowadzenie ciąży. Karta kobiety ciężarnej jest oznaczona jako „przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek”, kobieta, częściej niż zwykle (w zależności od czasu trwania ciąży), jest badana i poddana badaniu USG. Nawet przy najmniejszym odchyleniu przyszła mama jest zarejestrowana na leczenie szpitalne.
Leczenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Zdziwione zdjęcie, zdjęcie
Tylko zintegrowane podejście do leczenia przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek zapobiegnie postępowi procesu patologicznego i pozwoli uniknąć niewydolności nerek. Jak leczyć przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek:
- Delikatny schemat i dieta
Po pierwsze, należy unikać prowokacyjnych momentów (zimne, wstępne chłodzenie). Posiłki powinny być kompletne. Wyłączone są kawa, alkohol, napoje gazowane, potrawy pikantne i słone, buliony rybne / mięsne, ogórki konserwowe (zawierające ocet). Dieta oparta jest na warzywach, produktach mlecznych i potrawach z gotowanego mięsa / ryb.
Owoce cytrusowe nie są zalecane: Vit. Z denerwującymi nerkami. Podczas zaostrzeń i wyraźnych zmian w analizach sól jest całkowicie wykluczona. W przypadku braku nadciśnienia i obrzęków zaleca się picie do 3 litrów wody w celu zmniejszenia toksyczności.
- Terapia antybiotykowa
Aby wybrać skuteczny lek, konieczne jest wykonanie posiewu moczu (lepiej podczas zaostrzenia, patogen może nie pojawić się podczas remisji) i przeprowadzić testy na wrażliwość na antybiotyki. Na podstawie wyników analizy zaleca się najskuteczniejsze leki: cyprofloksacynę, lewofloksacynę, cefepim, cefotaksym, amoksycylinę, nefgramon, urosulfan. Nitroksolina (5-LCM) jest dobrze tolerowana, ale słabo skuteczna, często podawana kobietom w ciąży.
Furadonina, furazolidon, Furamag mają wyraźne działanie toksyczne i są słabo tolerowane. Palin jest skuteczny w zapaleniu nerek i jest przeciwwskazany w ciąży. Leczenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek trwa co najmniej 1 rok. Kursy antybakteryjne trwają 6-8 tygodni. i okresowo powtarzane.
- Leczenie objawowe
W zespole nadciśnieniowym przepisywane są leki przeciwnadciśnieniowe (Enalapril i inne inhibitory ACE, a także leki skojarzone z hipotiazydem) i leki przeciwskurczowe (No-spa), które zwiększają ich działanie. W przypadku wykrycia niedokrwistości przepisuje się Ferroplex, Ferrovit Forte i inne tabletki żelaza.
Konieczne jest również zrekompensowanie braku kwasu foliowego, Vit. A i E, B12. Wit. C może otrzymać poza okresem zaostrzenia.
Aby poprawić krążenie krwi w nerkach, nefrolog przepisuje leki przeciwpłytkowe (Curantil, Parsadil, Trental). Gdy wyrażają się objawy zatrucia, są one przepisywane w / w naparach Regidronu i Glukozolanu. W obecności obrzęku leki moczopędne są przepisywane w tym samym czasie (Lasix, Veroshpiron). Mocznica i ciężka niewydolność nerek wymagają hemodializy. Z całkowitym niepowodzeniem nerki wykonuje się nefrektomię.
Leczenie farmakologiczne powolnego, przewlekłego procesu w nerkach jest wzmocnione przez procedury fizjoterapii. Szczególnie skuteczna jest elektroforeza, modulowana UHF (terapia SMT) i prądy galwaniczne. Poza okresem zaostrzenia zaleca się leczenie sanatoryjne. Kąpiele chlorku sodu, woda mineralna i inna fizjoterapia znacznie poprawiają stan pacjentów.