Rybawiryna

Rybawiryna: instrukcje użytkowania i opinie

Nazwa łacińska: Ribavirin

Kod ATX: J05AB04

Składnik aktywny: rybawiryna (rybawiryna)

Producent: Ozon, LLC (Rosja), Pranafarm (Rosja), Valena Pharmaceuticals, Inc. (Rosja), Kanonpharm Production, Inc. (Rosja), Severnaya Zvezda, ZAO (Rosja), Farmproekt, JSC (Rosja), VERTEX, Inc. )

Aktualizacja opisu i zdjęcia: 03/20/2018

Ceny w aptekach: od 93 rubli.

Rybawiryna jest lekiem o wyraźnym działaniu przeciwwirusowym, szerokim spektrum aktywności przeciwko różnym wirusom DNA i RNA; syntetyczny analog nukleozydów.

Uwolnij formę i kompozycję

• Tabletki: płaskie cylindryczne z fazą i ryzykowne, od białego do żółtawo-białego (10 lub 20 w paczkach konturów komórkowych, 1, 2, 5, 10, 14, 20, 28, 50 lub 100 opakowań konturowych w kartonowym pudełku; na 100 lub 200 sztuk w bankach z polimerowych, 1, 2, 4, 10, 20, 30, 50 puszek w kartonowym opakowaniu, na 50 sztuk w bankach z polimerowych, 1,2, 5, 10, 20, 30 lub 50 puszek w pudełku kartonowym; dla szpitali - od 1000 do 50 000 tabletek w opakowaniu);
• Kapsułki: nr 0, kolor czapki i kremu do ciała; zawartość jest proszkiem lub mieszaniną granulek i białego do żółtawego białego proszku; dopuszcza się uszczelnianie zawartości w postaci kapsułki, po sprasowaniu formacja rozpada się (5 lub 6 sztuk w blistrach, 1-10, 20, 40, 60, 80, 100, 800 blistrów w kartonowym pudełku; 10 sztuk w plastikowych pojemnikach, 1, 5, 10, 20 pojemników w kartonowym pudełku; 10 sztuk w blistrach, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9, 10, 20, 40, 60, 80, 100 lub 800 blistrów w pudełku kartonowym; na 10 sztuk w butelkach, 1, 5, 10 lub 20 butelkach w kartonowym opakowaniu, w 12, 18, 20, 30, 36, 40, 45, 50, 60, 100, 120, 140, 180, 200 sztuk w pojemniki polimerowe, 1, 5, 10 lub 20 pojemników w pudełku kartonowym).

Składniki 1 tabletka:

• Składnik aktywny: rybawiryna - 200 mg;
• Składniki pomocnicze: skrobia ziemniaczana, celuloza mikrokrystaliczna, stearynian wapnia, powidon.

Skład 1 kapsułka:

• Składnik aktywny: rybawiryna - 200 mg;
• Składniki pomocnicze: skrobia ziemniaczana, celuloza mikrokrystaliczna, koloidalny dwutlenek krzemu, monohydrat laktozy (cukier mleczny), stearynian magnezu;
• Korpus kapsułki i wieczko: żółty barwnik tlenku żelaza, dwutlenek tytanu, żelatyna - do 100%.

Właściwości farmakologiczne

Farmakodynamika

Po podaniu doustnym rybawiryna łatwo przenika do komórek dotkniętych wirusem i jest szybko fosforylowana przez wewnątrzkomórkową kinazę adenozynową do tri-, di- i monofosforanu rybawiryny - metabolitów, które mają wyraźne działanie przeciwwirusowe (zwłaszcza trifosforan rybawiryny).

Mechanizm działania leku nie jest w pełni ustalony, ale wiadomo, że hamuje dehydrogenazę IMP (dehydrogenaza monofosforanu inozyny), powodując znacznie obniżony poziom wewnątrzkomórkowego trifosforanu guanozyny (GTP), któremu towarzyszy zahamowanie syntezy wirusowego RNA i białek specyficznych dla wirusa. Rybawiryna hamuje replikację nowych wirusów, zmniejszając w ten sposób obciążenie wirusowe. Synteza RNA hamuje selektywnie lek, tj. Nie hamuje go w normalnie funkcjonujących komórkach.

Rybawiryna jest skuteczna przeciwko wielu wirusom RNA i DNA. Najbardziej podatne na jego działanie są wirusy DNA choroby Marka, wirus opryszczki Simplex i wirus poks, wirusy RNA wirusy nowotworowe RNA, reowirusy, paramyksowirus (choroba Nucasl, epidemia ślinianek przyusznych, paragrypa), grypa A i B.

Niewrażliwe na działanie leku są wirusy DNA Varicella Zoster, ospa krowa i wścieklizna rzekoma, wirusy RNA Semlicy Forest, rinowirus i enterowirusy.

Rybawiryna wykazuje aktywność przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu C, ale jej mechanizm działania nie jest w pełni poznany. Przypuszczalnie trifosforan rybawiryny, który gromadzi się w miarę postępu fosforylacji, kompetycyjnie hamuje tworzenie trifosforanu guanozyny, zmniejszając w ten sposób syntezę wirusowego RNA. Uważa się również, że mechanizm działania rybawiryny i interferonu alfa przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu C tłumaczy się zwiększoną fosforylacją rybawiryny przez interferon.

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym rybawiryna jest szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego. Jego biodostępność wynosi> 45%. Substancja jest rozprowadzana w osoczu, krwinkach czerwonych i wydzielinie błony śluzowej dróg oddechowych. Metabolit rybawiryny gromadzi się w dużych ilościach w erytrocytach, do 4 dnia przyjmowania leku osiąga plateau i utrzymuje się przez kilka tygodni.

Objętość dystrybucji wynosi około 647–802 l. Okres półtrwania wynosi 3,7 godziny, wiąże się nieznacznie z białkami osocza.

Podczas przyjmowania leku rybawiryna gromadzi się w dużych ilościach w osoczu. Stosunek jego biodostępności (pole pod krzywą „stężenie - czas” lub AUC) z powtarzaną i pojedynczą dawką wynosi 6. Przy dłuższym stosowaniu leku można wykryć ponad 67% stężenia w płynie mózgowo-rdzeniowym.

Maksymalne stężenie w osoczu (C_max) osiąga w ciągu 1-1,5 godziny Czas na osiągnięcie terapeutycznego stężenia w osoczu zależy od wartości minutowej objętości krwi.

Średnie maksymalne stężenie w osoczu wynosi

5 µmol / l pod koniec pierwszego tygodnia przyjmowania leku w dawce 200 mg co 8 godzin,

11 µmol / l pod koniec pierwszego tygodnia przyjmowania leku w dawce 400 mg co 8 godzin.

Rybawiryna jest metabolizowana w wątrobie przez fosforylację z wytworzeniem aktywnych metabolitów di-, mono- i trifosforanu rybawiryny, które są następnie metabolizowane do 1,2,4-triazolokarboksyamidu (hydroliza amidu do kwasu trikarboksylowego i debibsylacja z wytworzeniem triazolowego metabolitu karboksylowego).

Lek powoli wydalany jest z organizmu. Po pojedynczej dawce 200 mg rybawiryny okres półtrwania (T_½) z osocza wynosi 1-2 godziny z erytrocytów - do 40 dni. Po ukończeniu kursu terapii T_½ - około 300 godzin

Rybawiryna i jej metabolity są wydalane głównie z moczem, z kałem - około 10%. Przez pierwszy dzień około 7% jest wydalane w postaci niezmienionej przez dwa dni - około 10%.

U pacjentów z niewydolnością nerek ze względu na zmniejszenie rzeczywistego klirensu wzrost C_max i AUC. W przypadku niewydolności wątroby (klasy A, B i C według klasyfikacji Child-Pugh) parametry farmakokinetyczne rybawiryny nie zmieniają się.

W przypadku przyjmowania leku z pokarmem zawierającym tłuszcze, C_max a AUC rybawiryny wzrosło o 70%.

Wskazania do użycia

Zgodnie z instrukcją rybawiryna jest wskazana do stosowania w przewlekłym wirusowym zapaleniu wątroby typu C (CHC) w następujących przypadkach:

• Leczenie skojarzone peginterferonem alfa-2b lub interferonem alfa-2b u pacjentów wcześniej nieleczonych tymi lekami;
• Zaostrzenie choroby spowodowane monoterapią peginterferonem alfa-2b lub monoterapią interferonem alfa-2b;
• Odporność pacjentów na monoterapię peginterferonem alfa-2b lub monoterapią interferonem alfa 2b.

Przeciwwskazania

• Ciężka depresja z zamiarem samobójczym;
• Przewlekła niewydolność serca (CHF) IIb-III stopień;
• Zawał mięśnia sercowego;
• Ciężka niedokrwistość;
• Niewydolność nerek z klirensem kreatyniny (CK) poniżej 50 ml / min;
• Ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
• Choroby autoimmunologiczne (w tym autoimmunologiczne zapalenie wątroby);
• Zdekompensowana marskość wątroby;
• Choroby tarczycy, które nie są uleczalne;
• Ciąża i okres karmienia piersią;
• Wiek dzieci i młodzieży do 18 lat;
• Nadwrażliwość.

Względne (rybawirynę należy przyjmować ostrożnie):

• Zdekompensowana cukrzyca, w tym towarzyszą ataki kwasicy ketonowej;
• Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP);
• Zator płucny;
• CHF I-IIa stopień;
• Choroby tarczycy, w tym nadczynność tarczycy;
• Zaburzenia krzepnięcia krwi, mielodepresja, zakrzepowe zapalenie żył, hemoglobinopatia (w tym talasemia i anemia sierpowata);
• Depresja, tendencje samobójcze (dane historyczne włącznie);
• Zakażenie HIV (zwiększone ryzyko kwasicy mleczanowej w połączeniu z wysoce aktywną terapią przeciwretrowirusową);
• Wiek reprodukcyjny u kobiet, ponieważ niepożądana ciąża;
• Starość

Instrukcja stosowania Ribavirin: metoda i dawkowanie

Tabletki i kapsułki rybawiryny są przyjmowane doustnie, woda do picia, bez żucia, jednocześnie z jedzeniem.

Zalecany schemat dawkowania: 800-1200 mg na dobę, podzielony na 2 dawki (rano i wieczorem), w skojarzeniu z interferonem alfa-2b - 3 miliony jm podskórnie 3 razy w tygodniu lub peginterferon alfa 2b - 1,5 µg / kg podskórnie 1 raz w tygodniu.

Dzienna dawka rybawiryny w skojarzeniu z interferonem alfa-2b, w zależności od masy ciała pacjenta:

Rybawiryna

Opis na dzień 07.01.2016

• Nazwa łacińska: Ribavirin
• Kod ATC: J05AB04
• Składnik aktywny: rybawiryna (rybawiryna)
• Producent: Ozone Ltd., Projekt farmaceutyczny, Aktywny składnik, Pharmaservice CJSC, Valena Pharmaceuticals, Pranafarm, Kanonpharma Production CJSC (Rosja), Jiangling Benda Pharmaceutical Co., Zhejiang Cheng Yi Pharmaceutical Co., Starlake Bioscience Co. Inc. Zhaoqing Guangdong Starlake Bio-chemiczna fabryka farmaceutyczna (Chiny)

Skład

Substancja czynna leku - rybawiryna. Tabletki zawierają również MCC, dihydrat wodorofosforanu wapnia, talk, skrobię kukurydzianą i stearynian magnezu.

Formularz wydania

Lek jest dostępny w postaci kapsułek, tabletek i substancji w proszku.

Działanie farmakologiczne

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Rybawiryna jest syntetycznym lekiem o szerokim spektrum działania. Jest aktywny w stosunku do wielu wirusów, ale dokładny mechanizm działania narzędzia nie jest w pełni zdefiniowany. Uważa się, że zmniejsza wewnątrzkomórkową pulę trifosforanu guanozyny i tym samym przyczynia się do tłumienia wytwarzania wirusowych kwasów nukleinowych.

Do użytku wewnętrznego biodostępność leku wynosi 45%. Maksymalne stężenie obserwuje się po 60-90 minutach. Substancja czynna nie wiąże się z białkami osocza, ale może gromadzić się w czerwonych krwinkach. Potrafi penetrować BBB.

Narzędzie jest biotransformowane w wątrobie i jest wydalane głównie z moczem. Okres półtrwania po przyjęciu pojedynczej dawki wynosi 27-36 godzin, przy stabilnym stężeniu we krwi wynosi 6 dni.

Przy inhalacji stosowanie leku około 30-55% jest wydalane z moczem w postaci metabolitów przez 72-80 godzin.

Wskazania do użycia

W przypadku stosowania wziewnego lek jest przepisywany do leczenia szpitalnego niemowląt i małych dzieci, które cierpią na ciężkie zakaźne zmiany chorobowe dolnych dróg oddechowych, wywołane przez syncytium wirusa oddechowego.

Dla dorosłych pacjentów lek jest zalecany jako składnik złożonej terapii. Jest przeznaczony do użytku wewnętrznego w przypadku zapalenia wątroby typu C i gorączki Lassa.

Pozajelitowe Rybawiryna może być przepisywana na gorączkę krwotoczną z zespołem nerkowym.

Przeciwwskazania

Nie można użyć narzędzia do przewlekłej niewydolności serca (stadium IIB-III), niewydolności nerek (klirens kreatyniny do 50 ml / min), ciężkiej niewydolności wątroby, chorób autoimmunologicznych, ciężkiej depresji z tendencjami samobójczymi, ciąży, negatywnej reakcji ciała na rybawirynę, ciężka niedokrwistość, niewyrównana marskość wątroby, nieuleczalne choroby tarczycy, a także w dzieciństwie i podczas karmienia piersią.

Efekty uboczne

Podczas stosowania rybawiryny mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• układ krążenia: niedokrwistość, leukopenia, granulocytopenia, neutropenia, małopłytkowość (jeśli wystąpią reakcje niepożądane, badanie krwi należy wykonywać co 14 dni);
• reakcje alergiczne: wysypka skórna, zapalenie spojówek (podczas inhalacji), podrażnienie skóry, rumień, hipertermia, nadwrażliwość na światło, zespół Stevensa-Johnsona, pokrzywka, dreszcze (jeśli stosuje się rybawirynę), obrzęk Quincke, anafilaksja, zespół Layella;
• układ sercowo-naczyniowy: zmniejszenie ciśnienia, asystolia, bradykardia (konieczne jest stałe monitorowanie stanu pacjenta);
• wątroba: hiperbilirubinemia;
• układ nerwowy: zespół asteniczny, bezsenność, drażliwość, bóle głowy, zawroty głowy, depresja, osłabienie, lęk, złe samopoczucie, labilność emocjonalna, zdezorientowana świadomość, zmęczenie;
• układ oddechowy: odma opłucnowa, skurcz oskrzeli, zespół hipowentylacji, niedodma płuc, duszność, kaszel, zapalenie gardła, zapalenie zatok, nieżyt nosa, duszność, obrzęk płuc, bezdech (podczas inhalacji);
• układ pokarmowy: utrata apetytu, metaliczny smak i suchość w ustach, wzdęcia, nudności, biegunka, zaparcia, zmiana smaku, zapalenie jamy ustnej, hiperbilirubinemia, zapalenie języka, krwawienie z dziąseł, zapalenie trzustki, wymioty, ból brzucha;
• zmysły: uszkodzenie gruczołów łzowych, zaburzenia słuchu i wzroku, szumy uszne;
• układ mięśniowo-szkieletowy: bóle stawów, bóle mięśni;
• układ moczowo-płciowy: uderzenia gorąca, bolesne miesiączkowanie, krwotok miesiączkowy, zmniejszenie libido, zapalenie gruczołu krokowego;
• inne: ból w miejscu wstrzyknięcia, utrata i zaburzenia struktury włosów, niedoczynność tarczycy, wysokie pragnienie, zakażenie wirusowe (np. opryszczka), nadmierne pocenie się, ból w klatce piersiowej, grzyb, zespół grypopodobny, powiększenie węzłów chłonnych.

Podczas wykonywania procedur inhalacyjnych pracownicy służby zdrowia mogą doświadczyć następujących działań niepożądanych: ból głowy, zaczerwienienie oczu, świąd i obrzęk powiek.

Instrukcja stosowania Ribavirin (metoda i dawkowanie)

Dla osób, którym przepisano Ribavirin w postaci tabletek lub kapsułek, instrukcje stosowania wskazują, kto powinien przyjmować doustnie podczas posiłków. Leku nie można żuć. Dzienna dawka wynosi z reguły 0,8-1,2 g. Jest podzielona na dwie dawki. Czas trwania kursu wynosi zwykle 24-48 tygodni. W każdym przypadku specjalista określa go indywidualnie.

Lek dożylny podaje się tylko w szpitalu. Dokładny schemat stosowania i dawkowania określa lekarz.

Instrukcje dotyczące stosowania rybawiryny w postaci inhalacji informują, że zaleca się noszenie ich małym dzieciom w pierwszych 3 dniach choroby zakaźnej. Powinno się to odbywać tylko w szpitalu.

Wdychanie przeprowadza się przez 12-18 godzin dziennie. Kurs jest przeznaczony na 3-7 dni. Dawka leku wynosi 10 mg / kg dziennie. 1 ml roztworu stanowi 20 mg leku.

Aby przygotować roztwór do inhalacji, należy wziąć 6 g produktu w postaci proszku i dodać go do 100 ml wody do wstrzykiwań. Mieszaninę wlewa się do specjalnego urządzenia do inhalacji i dodaje się wodę do objętości 300 ml.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania leku mogą wystąpić działania niepożądane. W takim przypadku wykorzystanie środków musi zostać anulowane. Leczenie objawowe.

Interakcja

W połączeniu z interferonami zwiększa się skuteczność leku.

Biodostępność rybawiryny jest zmniejszona dzięki użyciu środków z magnezem i aluminium, a także simetykonem.

Interakcje ze stawudyną i zydowudyną mogą prowadzić do zmniejszenia działania tych leków.

Należy również pamiętać, że rybawiryna jest eliminowana raczej powoli, a zatem może wpływać na przyjmowanie innych leków nawet w ciągu dwóch miesięcy po przerwaniu kursu.

Warunki sprzedaży

Lek jest sprzedawany wyłącznie na receptę. Wynika to z faktu, że nie wszyscy pacjenci są świadomi negatywnych konsekwencji, jakie może wywołać użycie tego narzędzia. Wyjaśnij, że negatywna strona recepcji powinna być ekspertem.

Warunki przechowywania

Przechowywać tabletki i kapsułki w suchym i ciemnym miejscu. Optymalna temperatura nie jest wyższa niż 25 ° C

Okres trwałości

Analogi

Następujące analogi rybawiryny są zarejestrowane w Rosji:

• Arviron;
• Virazol;
• Rebetol;
• Ribavirin - LIPINT;
• Rybamidyl;
• Trivorin;
• Vero-rybawiryna;
• Devirs;
• Ribavin;
• Rybawiryna Meduna;
• Ribavirin-FPO;
• Ribapeg

Przed użyciem któregokolwiek z powyższych analogów należy skonsultować się z lekarzem.

Rebetol lub Ribavirin - co jest lepsze?

Dość często pacjentom leczonym wirusowym zapaleniem wątroby oferuje się Rebetol lub rybawirynę. Wiele osób nie wie, który lek preferować. Dlatego pytanie, czy Rebetol lub rybawiryna - która jest lepsza i bezpieczniejsza - jest nadal aktualne.

Dość często pacjenci wybierają tańsze narzędzie. I ktoś uważa, że ​​im droższe, tym lepiej. W rzeczywistości substancja czynna w obu lekach jest taka sama. To znaczy, ogólnie rzecz biorąc, jest to ten sam lek. Jedyną różnicą jest to, że Rebetol wchodzi do sprzedaży po specjalnym czyszczeniu, co oznacza, że ​​powoduje znacznie mniej działań niepożądanych i zdarza się rzadziej. Potwierdzają to liczne recenzje pacjentów, którzy przyjmowali oba środki.

Ribavirin Recenzje

Tabletki i kapsułki Oceny pacjentów otrzymujących rybawirynę są w większości pozytywne. Chociaż niektórzy z nich skarżą się, że lek nie leczy, a jedynie usuwa objawy, zaleca się im przyjmowanie analogów. Ponadto przeglądy rybawiryny dość często wskazują na pojawienie się różnych niekorzystnych objawów. W niektórych przypadkach zastąpienie tabletek kapsułkami pomogło się ich pozbyć.

Zauważono również, że u pacjentów z nawrotem choroby iu tych, którzy wcześniej nie byli przepisywani interferonowi Alfa-2b, skuteczność terapii jest zwiększona, jeśli Altevir i Ribavirin są stosowane razem.

Cena Ribavirin, gdzie kupić

Cena rybawiryny jest dość przystępna dla większości konsumentów. Pacjenci często pytają, ile ten lek kosztuje w porównaniu z rówieśnikami, i okazuje się, że jest on dość tani. Cena Ribavirin tabletki i kapsułki 30 sztuk w opakowaniu średnio około 200-250 rubli. Lek ten jest wytwarzany przez krajowych producentów, więc łatwo jest kupić lek w odpowiedniej formie w Moskwie.

Rybawiryna - instrukcje użytkowania, opinie, analogi, dawkowanie

Instrukcje dotyczące stosowania rybawiryny mówiły, że lek ma działanie przeciwwirusowe. Lek jest stosowany w leczeniu zakażeń wirusowych, w tym zapalenia wątroby typu C.

Lek często powoduje zależną niedokrwistość hemolityczną. W najgorszym przypadku może to być śmiertelne, więc lek jest stosowany tylko do celów medycznych.

Ribavirin Tablets - instrukcje użytkowania

Ribavirin Tablets jest syntetycznym substytutem nukleozydów. Główna substancja szybko przenika do zainfekowanych komórek. Lek ten walczy z wirusem ospy i zakażeniem opryszczką. Tabletki Ribavirin stosowane są również w zapaleniu wątroby typu C.

Rybawiryna - instrukcje użytkowania:

1. Tabletki pije się podczas posiłków z wodą, nie żuje.
2. Za dzień bierze 0,8-1,2 grama.
3. Dawka jest podzielona na 2 dawki (po przebudzeniu i przed snem).

Peginterferon alfa 2b można podawać razem z rybawiryną. Podaje się podskórnie co 7 dni w ilości 1,5 μg / kg. Często leczenie uzupełnia się za pomocą interferonu alfa-2b. Roztwór wstrzykuje się podskórnie trzy razy w tygodniu po 3 miliony.

Czas leczenia, jeśli pigułka nie zostanie podjęta przed - 24 tygodnie. Czas leczenia wirusa genotypu 1 wynosi jeden rok.

Instrukcja stosowania kapsułek Ribavirin

Jedna kapsułka rybawiryny zawiera 100/200 mg substancji przeciwwirusowej. Lek jest przepisywany w przewlekłej postaci zapalenia wątroby typu C w przypadku braku interferonu α, z zaostrzeniem po zastosowaniu nterferonum alfa i braku odpowiedzi po leczeniu tym ostatnim. Kapsułki stosuje się również do gorączki krwotocznej i wścieklizny.

Rybawiryna - instrukcje stosowania kapsułek:

1. Lek jest pijany dwa razy dziennie do 600 mg na raz.
2. Czas trwania leczenia wynosi 6-12 miesięcy dla zapalenia wątroby typu C, a od 1 roku dla genotypu 1b.

Dawkowanie rybawiryny przyjmowanej z interferonami zależy od masy ciała pacjenta. Dawka może wynosić do 1200 mg na dobę.

W przypadku wirusa genotypu 1 ilość leku dzieli się na 2 dawki:

1. Jeśli pacjent waży do 75 kg, rano przyjmuje się 2 kapsułki i trzy kapsułki przed snem.
2. Jeśli waga pacjenta przekracza 75 kg, wieczorem i rano weź 3 kapsułki.

Z genotypem 3 lub 2, rybawiryna jest przyjmowana dwa razy dziennie, 400 mg na raz.

Ribavirin canon - instrukcje użytkowania

Kanon rybawiryny to twarda żelatynowa otoczka kapsułki. Każda tabletka zawiera 200 ml aktywnego składnika. Kapsułki są sprzedawane w opakowaniu kartonowym po 10-15 sztuk w opakowaniu konturowym komórki.

Ribavirin tabletki instrukcje użytkowania i cena:

1. Kapsułki są przyjmowane z posiłkami do 1400 mg na dobę. Dawka jest dzielona przez 2 razy.
2. Równocześnie interferon alfa 2b (3 miliony) wstrzykuje się podskórnie pacjentowi trzy razy dziennie lub Peginterferonum alfa-2b w dawce 1,5 µg / kg, co siedem dni. Czas trwania terapii wynosi 1 rok.
3. Koszt leku - od 247 rubli.

Pacjenci z genotypem 1 lub 4 w obecności odpowiedzi wirusowej po trzech miesiącach leczenia, leczenie jest konieczne przez kolejne 9 miesięcy. Całkowita długość kursu wynosi 1 rok.

Czas leczenia w obecności genotypu HCV 2/3 - 6 miesięcy. Jeśli pierwszy cykl leczenia nie przyniósł rezultatów, ponowne leczenie jest przepisywane na 1 rok.

Czas trwania zakażenia HIV, przewlekła postać zapalenia wątroby typu C - 48 tygodni.

Jeśli nie ma odpowiedzi wirusologicznej, po pół roku leczenia nie ma potrzeby leczenia skojarzonego. Zmieniając parametry laboratoryjne lub rozwój działań niepożądanych, dostosowuje się dawkę rybawiryny lub odstawia się lek.

Przyjmowanie leku Ribavirin Canon z interferonem alfa 2-b u osób w podeszłym wieku iu pacjentów z zaburzeniami czynności nerek wymaga starannego monitorowania. Ponieważ istnieje wysokie ryzyko niedokrwistości.

Ribavirin c3 - instrukcje użytkowania

Rybawiryna c3 jest dostępna w postaci kapsułek 200-400 mg składnika aktywnego w każdym. Lek jest przyjmowany doustnie na początku i na końcu dnia z posiłkami.

Często Ribavirin C3 łączy się z zastosowaniem peginterferonu lub interferonu alfa-2b, Boceprewiru. Dawkowanie, czas trwania i częstotliwość podawania określa się indywidualnie.

Instrukcja stosowania rybawiryny c3:

1. Waga 65 kg. Dawka na dzień wynosi 800 mg, która jest podzielona na 2 razy 400 ml na dawkę.
2. Masa ciała do 80 kg. Dzienna dawka - 1000 mg - 400 mg rano i 600 mg wieczorem.
3. Waga do 105 kg. Dawka na dobę - 1200 mg - 600 mg na raz.
4. Masa ciała od 105 kg. Dzienna dawka - 1400 mg - 600 mg sutry i 800 mg wieczorem.

Ribavirin - instrukcje użytkowania dla dzieci

W oficjalnych instrukcjach dotyczących leku stwierdzono, że rybawiryna jest przeciwwskazana w dzieciństwie. Lek może spowolnić wzrost rosnącego organizmu.

Jednak czasami rybawiryna jest stosowana w niemowlęctwie i we wczesnym wieku w leczeniu ostrych infekcji dolnych dróg oddechowych. Lek jest stosowany w ciężkim zapaleniu oskrzeli i zapaleniu płuc. Wdychanie przeprowadza się tylko w warunkach stacjonarnych iw pierwszych trzech dniach zakażenia.

Procedurę przeprowadza się dwa razy dziennie przez 3-7 dni. Obliczanie dawki - 10-20 mcg rybawiryny na 1 kg masy ciała. Roztwór przygotowuje się na bazie proszku i wody do iniekcji. Uzyskany lek wlewa się do nebulizatora, dziecko umieszcza się w namiocie tlenowym lub pozwala oddychać przez maskę tlenową.

Również rybawiryna jest włączona w podwójną terapię w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby. Pigułki od wieku 3 lat łączy się z zastosowaniem interferonu lub peginterferonu alfa 2b.

Zalecana dawka dla dziecka wynosi 15 mg na 1 kg wagi. Dawka jest podzielona na 2 dawki. Czas leczenia od 168 do roku.

Ribavirin - instrukcje użytkowania i cena

Cena rybawiryny z instrukcją użytkowania:

• tabletki - od 124 do 1025 rubli;
• koszt kapsułek - 30 sztuk - 300 rubli, 60 sztuk - 700 rubli i 140 sztuk - 4700 rubli;
• Rybawiryna w ampułkach numer 5 kosztuje od 950 do 1200 rubli.

Ceny rybawiryny z instrukcjami stosowania w Rosji:

1. Rybawiryna c3 - od 370 rubli;
2. Ribavirin Canon - od 130 rubli za 30 tabletek.

Rybawiryna - instrukcje użytkowania, cena, analogi

Popularne zamienniki Ribavirin:

Hepatyna

Stosowany w leczeniu przewlekłych postaci zapalenia wątroby typu C przy wspólnym odbiorze alfa-interferonu. Hepawirynę przyjmuje się dwa razy na dobę z posiłkami w dawce 800-1400 mg. Dawkowanie zależy od masy ciała pacjenta.

Rebetol

1. Substancją czynną jest rybawiryna.
2. Forma uwalniania - kapsułki twarde.
3. Działanie farmakologiczne - w połączeniu z interferonem-alfa Rebetol wpływa na wirusy.
4. Wskazania - zapalenie wątroby typu C.

Acyklowir

Innym znanym synonimem rybawiryny, która ma działanie przeciwwirusowe, jest acyklowir. Narzędzie jest dostępne w postaci kremu lub tabletek. W jednej tabletce zawiera 200 mg acyklowiru.

Lek jest przepisywany do leczenia i zapobiegania opryszczce, półpasiecowi i ospie wietrznej, któremu towarzyszy niedobór odporności. Tabletki acyklowiru pije się cztery razy dziennie, 400 mg na raz lub 200 mg 5 razy dziennie. Minimalny cykl terapii to pięć dni.

Cena, opinie i analogi rybawiryny z instrukcją użytkowania:

• Hepawiryna. Cena - od 3000 rubli. W recenzjach pacjenci zauważają, że pomimo tego samego składnika aktywnego rybawiryna jest kilka razy tańsza niż gepawiryna. Chociaż ten drugi jest uważany za lepszy lek.
• Rebetol. Koszt - 2850 rubli. Referencje - lekarze zalecają wybór Rebetolu w leczeniu zapalenia wątroby, ponieważ jest znacznie bardziej skuteczny, lepiej tolerowany i mniej toksyczny.
• Acyklowir Cena - 25 rubli. Według opinii, acyklowir w porównaniu z rybawiryną ma znacznie większe spektrum działania, a jego koszt jest minimalny. Lecz w leczeniu zapalenia wątroby typu C rybawiryna jest bardziej skuteczna.

Ribavirin - instrukcje użytkowania i opinie

Przeglądy pacjentów na temat leczenia zapalenia wątroby typu C rybawiryną i interferonem są negatywne. Jak wielu pacjentów doświadcza, podwójna terapia ma wiele skutków ubocznych.

Recenzje pacjentów z rybawiryną z dodatnimi instrukcjami. Wiele osób podkreśla, że ​​po 2-3 miesiącach leczenia markery zapalenia wątroby nie są wykrywane we krwi, a obciążenie wirusem maleje.

Prawie wszyscy ludzie przyjmujący rybawirynę zauważyli, że terapeutyczny przebieg przewlekłej antropotermicznej infekcji wirusowej jest dość kosztowny. Miesiąc leczenia kosztuje od 500 do 2,5 tysiąca dolarów. Jednocześnie korzystna prognoza jest obserwowana tylko w 50-60% przypadków.

Instrukcje dotyczące stosowania rybawiryny w przeglądach lekarzy:

• „Z pozytywnych cech możemy podkreślić wysoką wydajność, wygodne dozowanie, możliwość terapii skojarzonej. Wady leku - ograniczony zakres, wpływ na płód, wiele działań niepożądanych. ”Lekarz infekcjonista Alexandrov PA, St. Petersburg.
• „Plusy - pozwala osiągnąć stałą remisję. Minusy są szkodliwe dla układu nerwowego, wielu przeciwwskazań i negatywnych reakcji. ”Hepatolog, M. N. Mayevsky, Moskwa.

Opinie większości lekarzy i pacjentów są podobne, ponieważ leczenie przeciwwirusowe rybawiryną powoduje wiele działań niepożądanych:

• Układ nerwowy - migreny, nerwowość, niedyspozycja, agresja, dezorientacja.
• Narządy trawienne - suchość w ustach, zaburzenia dyspeptyczne.
• Serce i naczynia krwionośne - skoki ciśnienia, zaburzenia rytmu serca, zatrzymanie akcji serca.
• Układ oddechowy - choroby laryngologiczne, zapalenie błony śluzowej nosa, kaszel, duszność.
• Układ moczowo-płciowy - zmniejszone pożądanie seksualne, bolesne miesiączkowanie, zapalenie prostaty.
• Układ mięśniowo-szkieletowy - ból mięśni lub stawów.

Często rybawiryna powoduje alergie, co objawia się obrzękiem, wysypką skórną, gorączką pokrzywy, rumieniem, zwężeniem oskrzeli, zespołem Linene'a.

Również w trakcie leczenia pacjenci i lekarze zauważyli, że rybawiryna nie jest łączona z wieloma lekami. Niepożądane stosowanie leku z didanozyną, stawudyną, lamiwudyną, lekami zobojętniającymi sok żołądkowy.

Połączone przyjmowanie leków przeciwwirusowych z tłustym pokarmem poprawia wchłanianie leku. A jeśli dawka zalecona przez lekarza zostanie przekroczona, wzrasta ryzyko negatywnych skutków.

Lek Ribavirin - stosowanie i działania niepożądane.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C (HCV) jest powolną chorobą zakaźną, która atakuje wątrobę. Rybawiryna była pierwszym lekiem przeciwwirusowym, dla którego patogen HCV okazał się wrażliwy. Substancją czynną tego leku jest ten sam związek chemiczny.

Środek przeciwwirusowy „Ribavirin”

Według katalogu „Vidal” „rybawiryna” odnosi się do farmakologicznej grupy leków przeciwwirusowych. Lek znajduje się w Rejestrze Produktów Leczniczych (RLS) Rosji pod różnymi znakami towarowymi.
Ribavirin jest wytwarzany przez Schering-Plough pod nazwą handlową Rebetol.

Leki analogowe Rebetola są dostępne pod nazwami:
 Ribasphere (Cadman Pharmaceuticals, USA);
 „Hepawiryna” (Pharmasines, Kanada);
 „Copegus” (Roche Pharmaceuticals, Francja);
 Ribavirin-Meduna (Meduna, Niemcy);
 ViroRib (Farma Kusum, Indie).
W Rosji lek jest produkowany przez firmy farmaceutyczne Canon-Pharma, Vertex, Vector Medica, Vero-Farm.
O leku, którego producent (amerykański, indyjski lub rosyjski) lepiej wybrać do leczenia zapalenia wątroby typu C, decyduje lekarz prowadzący i sam pacjent. Leki zawierają taką samą ilość substancji czynnej w jednej tabletce (kapsułce). Często polityka cenowa odgrywa główną rolę w wyborze leku.

„Daclatasvir”, „Sofosbuvir” i „Ribavirin”

Rybawiryna jest zawarta w schemacie leczenia zapalenia wątroby typu C bez interferonu zalecanym przez Światową Organizację Zdrowia. Najskuteczniejsza była kombinacja leków „sof + duck”: „Sofosbuvir” (Hepcinat, Cimivir) i „Daclatasvir” (Natdac, DaclaHep), która jest stosowana w leczeniu HCV dowolnego genotypu. Ta kombinacja jest często uzupełniana rybawiryną.

„Rybawiryna”: dawka

Lek przyjmuje się doustnie wraz z pokarmem. W leczeniu HCV 1 genotyp jest przepisywany w dawce 1000-1200 mg na dobę z interferonami. Dawkowanie zależy od wagi pacjenta:
 Z wagą do 75 kg - 400 mg w pierwszej połowie dnia i 600 mg - w drugiej;
Waga od 75 kg - 600 mg rano i wieczorem.
Czas trwania leczenia przeciwwirusowego wynosi 24–48 tygodni.

„Rybawiryna” i alkohol

W leczeniu „rybawiryny” należy unikać alkoholu. Mówiąc o kompatybilności leków przeciwwirusowych i alkoholu, należy zauważyć, że użycie jakiegokolwiek alkoholu (wódki, wina, piwa) zwiększa obciążenie chorej wątroby, która już „działa na zużycie”.

„Ribavirin”: instrukcje użytkowania

Zgodnie z podsumowaniem wniosku lek jest wskazany do kompleksowego leczenia wirusowego zapalenia wątroby typu C w skojarzeniu z interferonem alfa-2b (Altevir, Reaferon-Lipint) lub pegylowanym interferonem (Pegasis, Algeron). Obecnie jest on również stosowany jako lek pomocniczy w schemacie leczenia bez interferonu opartym na Sofosbuvir, Daclatasvir, Ledipasvira i Velpatasvir.
„Rybawiryna” ma kilka różnych form uwalniania: tabletki i kapsułki do podawania doustnego, liofilizowane fiolki lub ampułki do przygotowania roztworu do wstrzykiwań.

Stosowanie leku jest przeciwwskazane w:

• nadwrażliwość na lek;
• ciąża;
• karmienie piersią;
• hemoglobinopatie (anemia sierpowata, talasemia);
• przewlekła niewydolność nerek (z niewielkim klirensem kreatyniny mniejszym niż 50 ml);
• ciężka depresja (z tendencjami samobójczymi);
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
• zdekompensowana marskość wątroby;
• autoimmunologiczne zapalenie wątroby;
Patologie tarczycy.
Lek nie powinien być przepisywany na hormonalne patologie seksualne (bolesne miesiączkowanie u kobiet, prostata u mężczyzn). Leku nie wolno przyjmować w monoterapii. Ze względu na niewystarczającą wiedzę na temat wpływu na rosnący organizm, lek nie jest zalecany do leczenia dzieci.

„Rybawiryna”: skutki uboczne

Działania niepożądane leczenia rybawiryną obejmują:
• zahamowanie czynności układu krwiotwórczego (niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, małopłytkowość, pancytopenia);
• wzrost bilirubiny pośredniej (związany z hemolizą erytrocytów);
• ból głowy, zaburzenia snu;
• ból w klatce piersiowej, brzuchu;
• reakcje alergiczne;
• skurcz oskrzeli;
• ogólna słabość.

Prawdopodobieństwo wystąpienia „działań niepożądanych” podczas leczenia rybawiryną zwiększa się w przypadku jednoczesnego stosowania z interferonami - interferonem alfa-2b lub peginterferonem.
Większość niepożądanych objawów przyjmowanych doustnie znajduje się już na początkowym etapie stosowania leku. Jeśli objawy patologiczne nie przechodzą z czasem i / lub zwiększają się, należy powiadomić lekarza prowadzącego, który zdecyduje o zmianie dawki lub zastąpi / przerwie stosowanie leku.
Badania teratogennego wpływu na embrion ludzki nie zostały przeprowadzone, ale biorąc pod uwagę tę możliwość, lek jest zabroniony dla kobiet w ciąży. Podczas leczenia tym lekiem i przez sześć miesięcy po nim kobiety i ich partnerzy seksualni powinni stosować niezawodne metody antykoncepcji, aby wykluczyć ciążę.
Nie wiadomo, czy rybawiryna przenika do mleka matki, ponieważ nie przeprowadzono badań dotyczących tego działania farmakologicznego. Aby uniknąć możliwych działań niepożądanych u małego dziecka, jeśli konieczne jest przyjmowanie tego leku, należy przerwać karmienie piersią.
W pierwszym tygodniu przyjmowania leku Ribavirin konieczne jest zaprzestanie leczenia środkami zwiększonego zagrożenia i samochodem. Dlaczego tylko pierwszy tydzień? Wynika to z możliwości zawrotów głowy, senności, zmęczenia, które znikają pod koniec pierwszego tygodnia leczenia lub są tak wyraźne, że wymagają dostosowania dawki lub przerwania podawania leku.

Interferony i rybawiryna

Leczenie zapalenia wątroby typu C kombinacją interferonu-alfa-2b („Altevir”) i „rybawiryny” było skuteczne tylko u 50% pacjentów. Jednocześnie pacjenci często skarżyli się na wyraźne powikłania takiej terapii. Powikłania były często tak poważne, że po kuracji prawie wszyscy pacjenci zastanawiali się, jak wyjść z terapii.
Uwalnianie pegylowanego interferonu (peginterferonu), substancji o nieznacznie zmodyfikowanej cząsteczce, pomogło zmniejszyć ryzyko poważnych powikłań. Leczenie kombinacją peginterferonu („Algeron”, „Pegasys”) okazało się bardziej skuteczne, a jego skutki uboczne nie były tak silne.

„Sofosbuwir” i „Rybawiryna”: genotyp zapalenia wątroby typu C 3

Genotyp zapalenia wątroby typu C 3 najlepiej reaguje na leczenie. Genotypy wirusowego zapalenia wątroby typu C 3 i 2 leczy się kombinacją wolną od interferonu „Sofosbuwir” i „Daclatasvir” („Ledipasvira”) z „Ribavirin”. Czas trwania leczenia wynosi od 12 do 24 tygodni.

Rybawiryna: przepis
Lek w sieci aptecznej musi być wydany na podstawie recepty lekarskiej, która zgodnie z zasadami przepisywania leków na receptę musi być napisana po łacinie. Zazwyczaj recepta nie wskazuje nazwy marki leku, ale jego składnik aktywny. „Ribavirin” po łacinie jest napisany w następujący sposób: Ribavirinum.
Ribavirin do grypy
Pierwsza rybawiryna została wydana przez amerykańską firmę ICN pod znakiem towarowym Verazol w 1975 roku. Zaproponowano go jako lek przeciw grypie i przeziębieniom, ale te wskazania do stosowania rybawiryny nie zostały zatwierdzone przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA). W literaturze naukowej znajdują się informacje na temat stosowania „rybawiryny” w ostrych zakażeniach wirusowych układu oddechowego, opryszczce, HFRS (gorączka krwotoczna z zespołem nerkowym).

Ribavirin: recenzje

Przeglądy pacjentów na temat skuteczności mianowania rybawiryny na zapalenie wątroby typu C różnią się w zależności od tego, z jakim lekiem (lub lekami) był podawany. Połączenie rybawiryny i interferonu alfa-2b (Altevira) było najmniej skuteczne i powodowało wiele działań niepożądanych u pacjentów.
Według opinii pacjentów, którzy otrzymywali leczenie Pegasis (Algeron) i rybawiryną, możliwe było osiągnięcie dodatniej dynamiki dopiero pod koniec terapii - nie wcześniej niż w ciągu 24 tygodni.
Najbardziej pozytywne oceny stwierdzono u pacjentów leczonych kombinacją „Sofosbuwiru” (Hepcinat, Sofovir) i „Daclatasvir”, „Ledipasvir” lub „Velpatasvir” (Natdac, Ledifos, Velpanat) z „Ribavirin”. W tym samym czasie Ribavirin różnych producentów miał taką samą wydajność (Canon, Vertex, Schering Plough, Astrapharm). Powrót do zdrowia po leczeniu trójskładnikowym wystąpił u 92-100% pacjentów.

Rybawiryna: instrukcje użytkowania

Lek Rybawiryna należy do farmakologicznej grupy leków przeciwwirusowych. Jest stosowany do terapii etiotropowej różnych zakaźnych patologii wirusowych.

Skład i forma uwalniania

Lek Rybawiryna jest dostępny w postaciach dawkowanych do podawania doustnego. Głównym aktywnym składnikiem leku jest rybawiryna, jej zawartość w 1 tabletce wynosi 100 i 200 mg. Zawarte także w zaróbkach tabletek, które obejmują:

• Dwutlenek krzemu.
• Powidon.
• Kroskarmeloza sodowa.
• Stearynian magnezu.

Tabletki rybawiryny pakowane są w opakowania po 20, 30, 60 i 90 sztuk. Opakowanie kartonowe zawiera instrukcje dotyczące stosowania leku.

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Główny składnik aktywny rybawiryny przenika do komórek zakażonych wirusem. W komórce, pod działaniem układów enzymatycznych, jest przekształcany w aktywny metabolit trifosforanu rybawiryny, który jest kompetycyjnym inhibitorem niektórych związków niezbędnych do prawidłowej replikacji (podwajania materiału genetycznego i składania nowych cząstek wirusa) wirusów. W szczególności hamuje aktywność wirusowej polimerazy RNA, informacyjnego RNA transferazy guanylowej, dehydrogenazy monofosforanu inozyny. Jednocześnie trójfosforan rybawiryny nie tłumi własnych układów enzymatycznych komórki. Dzięki temu efektowi replikacja wirusów jest tłumiona, a efekt przeciwwirusowy leku jest realizowany.

Dane dotyczące farmakokinetyki leku (wchłanianie, dystrybucja w tkankach, metabolizm i wydalanie głównego składnika czynnego) dla tabletek Ribavirin są dziś niedostępne.

Wskazania do użycia

Głównym wskazaniem medycznym do stosowania leku Ribavirin jest wirusowe zapalenie wątroby typu C u dorosłych w skojarzeniu z lekami z grupy farmakologicznej Interferony (interferon alfa 2b, peginterferon alfa 2b).

Przeciwwskazania

Przeciwwskazania medyczne do stosowania tabletek rybawiryny to pewne fizjologiczne i patologiczne stany organizmu ludzkiego, które obejmują:

• Ciężka niewydolność czynnościowej czynności wątroby i nerek.
• Niewydolność serca w fazie dekompensacji.
• Zawał mięśnia sercowego (śmierć części mięśnia sercowego wywołana ostrym zaburzeniem krążenia).
• Ciężka niedokrwistość (niedokrwistość).
• Patologia autoimmunologiczna, w tym autoimmunologiczne zapalenie wątroby, które charakteryzuje synteza przeciwciał przeciwko własnym tkankom organizmu.
• Marskość wątroby (zastąpienie komórek wątroby tkanką łączną) na etapie dekompensacji.
• Wiek do 18 lat.
• Okres ciąży i laktacji (karmienie piersią).
• Indywidualna nietolerancja na którykolwiek ze składników leku.

Przed rozpoczęciem kuracji pigułkami rybawiryny należy upewnić się, że nie ma przeciwwskazań.

Dawkowanie i administracja

Tabletki rybawiryny są przeznaczone do podawania doustnego. Są przyjmowane z jedzeniem, nie żute i spłukiwane wystarczającą ilością wody. Średnia dawka terapeutyczna wynosi 15 mg rybawiryny na 1 kg masy ciała pacjenta. W przypadku pacjentów o masie ciała poniżej 75 kg dawka wynosi 1000 mg (rano 400 mg i wieczorem 600 mg). W przypadku pacjentów o masie ciała powyżej 75 kg dawka wynosi 1200 mg (600 mg 2 razy na dobę). Czas trwania leczenia skojarzonego z interferonami wynosi średnio od 24 do 48 tygodni. Jeśli pacjent nie był wcześniej leczony tabletkami Ribavirin, leczenie powinno trwać co najmniej 24 tygodnie. U pacjentów ze zdiagnozowanym wirusowym zapaleniem wątroby spowodowanym wirusem o jednym genotypie czas trwania leczenia powinien wynosić co najmniej 48 tygodni. Ze względu na odporność wirusa na ten lek, a także zaostrzenie patologii, leczenie jest przepisywane przez 6 tygodni.

Efekty uboczne

Na tle przyjmowania tabletek Ribavirin możliwy jest rozwój negatywnych reakcji z różnych narządów i układów:

• Układ pokarmowy - utrata apetytu, nudności, okresowe wymioty, biegunka lub zaparcie, suchość w ustach, ból brzucha, zmiany smaku, zapalenie błony śluzowej języka (zapalenie języka), jama ustna (zapalenie jamy ustnej), trzustka (zapalenie trzustki), rozwój krwawienia z dziąseł.
• Układ nerwowy - ogólne osłabienie, bóle głowy, okresowe zawroty głowy, zmiana w zachowaniu człowieka (agresywność, zwiększona pobudliwość), depresja (przedłużony i wyraźny spadek nastroju), lęk, bezsenność, w rzadkich przypadkach występuje tendencja do samobójstwa, drżenie (drżenie) rąk, parestezje (naruszenie wrażliwości) skóry, okresowe omdlenia.
• Układ sercowo-naczyniowy - labilność (wzrost lub spadek) ciśnienia tętniczego, zmiany częstotliwości skurczów serca, nagłe zaprzestanie aktywności serca (asystolia).
• Układ oddechowy - duszność, zapalenie oskrzeli (zapalenie oskrzeli), ucho środkowe (zapalenie ucha), błona śluzowa nosa (nieżyt nosa), kaszel, niewydolność oddechowa (duszność).
• Krew i czerwony szpik kostny - zmniejszenie liczby leukocytów (leukopenia), granulocytów (granulocytopenia), neutrofili (neutropenia), płytek krwi (małopłytkowość), rozwój niedokrwistości (niedokrwistość).
• Układ mięśniowo-szkieletowy - pojawienie się bólu mięśni (ból mięśni), stawów (ból stawów).
• Układ moczowo-płciowy - zmniejszone libido (pociąg seksualny do płci przeciwnej), zaburzenia miesiączkowania (bolesne miesiączkowanie) u kobiet, zapalenie gruczołu krokowego (zapalenie gruczołu krokowego) u mężczyzn.
• Narządy zmysłów - zaburzenia widzenia i słuchu, zapalenie gruczołów łzowych i spojówek oczu.

Wraz z rozwojem skutków ubocznych lekarz decyduje o odstawieniu leku indywidualnie.

Specjalne instrukcje

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Ribavirin należy uważnie przeczytać instrukcje dotyczące leku i zwrócić uwagę na szereg szczegółowych instrukcji dotyczących jego stosowania:

• Lek ma pewną teratogenność (może powodować nieprawidłowości genetyczne u płodu), dlatego podczas jego stosowania ważne jest stosowanie różnych metod antykoncepcji, mających na celu zapobieganie niechcianej ciąży.
• Przed rozpoczęciem leczenia farmakologicznego należy wykonać badania laboratoryjne. Następnie są regularnie powtarzane podczas przyjmowania tabletek.
• Po rozpoczęciu podawania leku możliwe jest znaczne zmniejszenie stężenia hemoglobiny w ciągu pierwszych kilku tygodni. Przy spadku mniejszym niż 110 g / l, dawka leku jest tymczasowo zmniejszona, jeśli szybkość zmniejszy się poniżej 85 g / l, wtedy pigułki Ribavirin przestają działać.
• Ostre reakcje alergiczne służą jako podstawa do odstawienia leku. Przy okresowym pojawieniu się wysypki na skórze pigułki nie przerywają przyjmowania.
• Podczas leczenia należy unikać potencjalnie niebezpiecznych rodzajów pracy, zwłaszcza na tle ogólnego osłabienia, senności, dezorientacji.
• Lek może wchodzić w interakcje z lekami innych grup farmakologicznych, dlatego jeśli są one stosowane, lekarz prowadzący powinien zostać o tym ostrzeżony.
• Pacjenci w podeszłym wieku przed zastosowaniem leku muszą przeprowadzić badanie czynności funkcjonalnej wątroby i nerek.

W sieci aptek tabletki Ribavirin są dostępne na receptę. Ich niezależne użytkowanie nie jest dozwolone bez niezbędnych badań i otrzymywania wizyt.

Przedawkowanie

Dane dotyczące przedawkowania tabletek leku Ribavirin są ograniczone, ponieważ lek jest przepisywany wyłącznie przez lekarza po odpowiednich badaniach, a następnie monitorowaniu dawki i schematu podawania leku. W przypadku przekroczenia zalecanej dawki terapeutycznej mogą wystąpić objawy działań niepożądanych. W tym przypadku zatrzymaj pigułki. W szpitalu medycznym przeprowadza się leczenie objawowe.

Analogi rybawiryny

Analogi strukturalne dla tabletek rybawiryny to leki Devirs, Ribavin, Arviron.

Warunki przechowywania

Okres ważności tabletek rybawiryny wynosi 2 lata. Lek należy przechowywać w oryginalnym oryginalnym opakowaniu, ciemnym, suchym, niedostępnym dla dzieci w temperaturze powietrza nie wyższej niż + 20 ° C.

Średni koszt tabletek Ribavirin w aptekach w Moskwie zależy od ich ilości w opakowaniu:

• 200 mg, 30 tabletek - 274-304 rubli.
• 200 mg, 60 tabletek - 637-708 rubli.

Rybawiryna

Rybawiryna: instrukcje użytkowania i opinie

Nazwa łacińska: Ribavirin

Kod ATX: J05AB04

Składnik aktywny: rybawiryna (rybawiryna)

Producent: Ozon, LLC (Rosja), Pranafarm (Rosja), Valena Pharmaceuticals, Inc. (Rosja), Kanonpharm Production, Inc. (Rosja), Severnaya Zvezda, ZAO (Rosja), Farmproekt, JSC (Rosja), VERTEX, Inc. )

Aktualizacja opisu i zdjęcia: 03/20/2018

Ceny w aptekach: od 93 rubli.

Rybawiryna jest lekiem o wyraźnym działaniu przeciwwirusowym, szerokim spektrum aktywności przeciwko różnym wirusom DNA i RNA; syntetyczny analog nukleozydów.

Uwolnij formę i kompozycję

• Tabletki: płaskie cylindryczne z fazą i ryzykowne, od białego do żółtawo-białego (10 lub 20 w paczkach konturów komórkowych, 1, 2, 5, 10, 14, 20, 28, 50 lub 100 opakowań konturowych w kartonowym pudełku; na 100 lub 200 sztuk w bankach z polimerowych, 1, 2, 4, 10, 20, 30, 50 puszek w kartonowym opakowaniu, na 50 sztuk w bankach z polimerowych, 1,2, 5, 10, 20, 30 lub 50 puszek w pudełku kartonowym; dla szpitali - od 1000 do 50 000 tabletek w opakowaniu);
• Kapsułki: nr 0, kolor czapki i kremu do ciała; zawartość jest proszkiem lub mieszaniną granulek i białego do żółtawego białego proszku; dopuszcza się uszczelnianie zawartości w postaci kapsułki, po sprasowaniu formacja rozpada się (5 lub 6 sztuk w blistrach, 1-10, 20, 40, 60, 80, 100, 800 blistrów w kartonowym pudełku; 10 sztuk w plastikowych pojemnikach, 1, 5, 10, 20 pojemników w kartonowym pudełku; 10 sztuk w blistrach, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9, 10, 20, 40, 60, 80, 100 lub 800 blistrów w pudełku kartonowym; na 10 sztuk w butelkach, 1, 5, 10 lub 20 butelkach w kartonowym opakowaniu, w 12, 18, 20, 30, 36, 40, 45, 50, 60, 100, 120, 140, 180, 200 sztuk w pojemniki polimerowe, 1, 5, 10 lub 20 pojemników w pudełku kartonowym).

Składniki 1 tabletka:

• Składnik aktywny: rybawiryna - 200 mg;
• Składniki pomocnicze: skrobia ziemniaczana, celuloza mikrokrystaliczna, stearynian wapnia, powidon.

Skład 1 kapsułka:

• Składnik aktywny: rybawiryna - 200 mg;
• Składniki pomocnicze: skrobia ziemniaczana, celuloza mikrokrystaliczna, koloidalny dwutlenek krzemu, monohydrat laktozy (cukier mleczny), stearynian magnezu;
• Korpus kapsułki i wieczko: żółty barwnik tlenku żelaza, dwutlenek tytanu, żelatyna - do 100%.

Właściwości farmakologiczne

Farmakodynamika

Po podaniu doustnym rybawiryna łatwo przenika do komórek dotkniętych wirusem i jest szybko fosforylowana przez wewnątrzkomórkową kinazę adenozynową do tri-, di- i monofosforanu rybawiryny - metabolitów, które mają wyraźne działanie przeciwwirusowe (zwłaszcza trifosforan rybawiryny).

Mechanizm działania leku nie jest w pełni ustalony, ale wiadomo, że hamuje dehydrogenazę IMP (dehydrogenaza monofosforanu inozyny), powodując znacznie obniżony poziom wewnątrzkomórkowego trifosforanu guanozyny (GTP), któremu towarzyszy zahamowanie syntezy wirusowego RNA i białek specyficznych dla wirusa. Rybawiryna hamuje replikację nowych wirusów, zmniejszając w ten sposób obciążenie wirusowe. Synteza RNA hamuje selektywnie lek, tj. Nie hamuje go w normalnie funkcjonujących komórkach.

Rybawiryna jest skuteczna przeciwko wielu wirusom RNA i DNA. Najbardziej podatne na jego działanie są wirusy DNA choroby Marka, wirus opryszczki Simplex i wirus poks, wirusy RNA wirusy nowotworowe RNA, reowirusy, paramyksowirus (choroba Nucasl, epidemia ślinianek przyusznych, paragrypa), grypa A i B.

Niewrażliwe na działanie leku są wirusy DNA Varicella Zoster, ospa krowa i wścieklizna rzekoma, wirusy RNA Semlicy Forest, rinowirus i enterowirusy.

Rybawiryna wykazuje aktywność przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu C, ale jej mechanizm działania nie jest w pełni poznany. Przypuszczalnie trifosforan rybawiryny, który gromadzi się w miarę postępu fosforylacji, kompetycyjnie hamuje tworzenie trifosforanu guanozyny, zmniejszając w ten sposób syntezę wirusowego RNA. Uważa się również, że mechanizm działania rybawiryny i interferonu alfa przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu C tłumaczy się zwiększoną fosforylacją rybawiryny przez interferon.

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym rybawiryna jest szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego. Jego biodostępność wynosi> 45%. Substancja jest rozprowadzana w osoczu, krwinkach czerwonych i wydzielinie błony śluzowej dróg oddechowych. Metabolit rybawiryny gromadzi się w dużych ilościach w erytrocytach, do 4 dnia przyjmowania leku osiąga plateau i utrzymuje się przez kilka tygodni.

Objętość dystrybucji wynosi około 647–802 l. Okres półtrwania wynosi 3,7 godziny, wiąże się nieznacznie z białkami osocza.

Podczas przyjmowania leku rybawiryna gromadzi się w dużych ilościach w osoczu. Stosunek jego biodostępności (pole pod krzywą „stężenie - czas” lub AUC) z powtarzaną i pojedynczą dawką wynosi 6. Przy dłuższym stosowaniu leku można wykryć ponad 67% stężenia w płynie mózgowo-rdzeniowym.

Maksymalne stężenie w osoczu (C_max) osiąga w ciągu 1-1,5 godziny Czas na osiągnięcie terapeutycznego stężenia w osoczu zależy od wartości minutowej objętości krwi.

Średnie maksymalne stężenie w osoczu wynosi

5 µmol / l pod koniec pierwszego tygodnia przyjmowania leku w dawce 200 mg co 8 godzin,

11 µmol / l pod koniec pierwszego tygodnia przyjmowania leku w dawce 400 mg co 8 godzin.

Rybawiryna jest metabolizowana w wątrobie przez fosforylację z wytworzeniem aktywnych metabolitów di-, mono- i trifosforanu rybawiryny, które są następnie metabolizowane do 1,2,4-triazolokarboksyamidu (hydroliza amidu do kwasu trikarboksylowego i debibsylacja z wytworzeniem triazolowego metabolitu karboksylowego).

Lek powoli wydalany jest z organizmu. Po pojedynczej dawce 200 mg rybawiryny okres półtrwania (T_½) z osocza wynosi 1-2 godziny z erytrocytów - do 40 dni. Po ukończeniu kursu terapii T_½ - około 300 godzin

Rybawiryna i jej metabolity są wydalane głównie z moczem, z kałem - około 10%. Przez pierwszy dzień około 7% jest wydalane w postaci niezmienionej przez dwa dni - około 10%.

U pacjentów z niewydolnością nerek ze względu na zmniejszenie rzeczywistego klirensu wzrost C_max i AUC. W przypadku niewydolności wątroby (klasy A, B i C według klasyfikacji Child-Pugh) parametry farmakokinetyczne rybawiryny nie zmieniają się.

W przypadku przyjmowania leku z pokarmem zawierającym tłuszcze, C_max a AUC rybawiryny wzrosło o 70%.

Wskazania do użycia

Zgodnie z instrukcją rybawiryna jest wskazana do stosowania w przewlekłym wirusowym zapaleniu wątroby typu C (CHC) w następujących przypadkach:

• Leczenie skojarzone peginterferonem alfa-2b lub interferonem alfa-2b u pacjentów wcześniej nieleczonych tymi lekami;
• Zaostrzenie choroby spowodowane monoterapią peginterferonem alfa-2b lub monoterapią interferonem alfa-2b;
• Odporność pacjentów na monoterapię peginterferonem alfa-2b lub monoterapią interferonem alfa 2b.

Przeciwwskazania

• Ciężka depresja z zamiarem samobójczym;
• Przewlekła niewydolność serca (CHF) IIb-III stopień;
• Zawał mięśnia sercowego;
• Ciężka niedokrwistość;
• Niewydolność nerek z klirensem kreatyniny (CK) poniżej 50 ml / min;
• Ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
• Choroby autoimmunologiczne (w tym autoimmunologiczne zapalenie wątroby);
• Zdekompensowana marskość wątroby;
• Choroby tarczycy, które nie są uleczalne;
• Ciąża i okres karmienia piersią;
• Wiek dzieci i młodzieży do 18 lat;
• Nadwrażliwość.

Względne (rybawirynę należy przyjmować ostrożnie):

• Zdekompensowana cukrzyca, w tym towarzyszą ataki kwasicy ketonowej;
• Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP);
• Zator płucny;
• CHF I-IIa stopień;
• Choroby tarczycy, w tym nadczynność tarczycy;
• Zaburzenia krzepnięcia krwi, mielodepresja, zakrzepowe zapalenie żył, hemoglobinopatia (w tym talasemia i anemia sierpowata);
• Depresja, tendencje samobójcze (dane historyczne włącznie);
• Zakażenie HIV (zwiększone ryzyko kwasicy mleczanowej w połączeniu z wysoce aktywną terapią przeciwretrowirusową);
• Wiek reprodukcyjny u kobiet, ponieważ niepożądana ciąża;
• Starość

Instrukcja stosowania Ribavirin: metoda i dawkowanie

Tabletki i kapsułki rybawiryny są przyjmowane doustnie, woda do picia, bez żucia, jednocześnie z jedzeniem.

Zalecany schemat dawkowania: 800-1200 mg na dobę, podzielony na 2 dawki (rano i wieczorem), w skojarzeniu z interferonem alfa-2b - 3 miliony jm podskórnie 3 razy w tygodniu lub peginterferon alfa 2b - 1,5 µg / kg podskórnie 1 raz w tygodniu.

Dzienna dawka rybawiryny w skojarzeniu z interferonem alfa-2b, w zależności od masy ciała pacjenta: