37 czy to normalna temperatura, czy nie

Temperatura nie jest chorobą, ale objawem. Czasami pomaga zwalczać przeziębienie lub inną chorobę u dziecka, w niektórych przypadkach może być bardzo szkodliwa dla zdrowia. Ale zawsze odczyty termometru pomagają prawidłowo zdiagnozować. Aby to zrobić, potrzebujesz chorego dziecka lub nastolatka, aby zmierzyć temperaturę co najmniej trzy razy dziennie:

Szczególnie cenne informacje podawane są przez wartości termometru rano. Zwykle gorączka wzrasta wieczorem, a to jest naturalne dla większości chorób zakaźnych i zapalnych. Nawet zdrowe dzieci mogą mieć 37.1 po kolacji, zwłaszcza jeśli dziecko aktywnie grało przez cały dzień, a następnie jadło mocno. Ale kiedy jest daleko poza 37.3 rano lub po śniadaniu, jest to informacja do rozważenia.

Znajdź pediatrę

Przekonajmy się, co możemy powiedzieć o takim stanie po śnie dziecka, aby być gotowym na gruntowną rozmowę na ten temat z pediatrą.

Jeśli rano temperatura przekracza 37, a po południu wszystko mija

Ta sytuacja, gdy temperatura wzrosła rano, a następnie natychmiast spadła, nie zdarza się często. Gorączka, w której rano temperatura jest wyższa niż wieczorem, nazywana jest perwersją lub porankiem. Jeśli o tej porze dnia kilka dni z rzędu termometr wyświetli 37,1 37, 37,2, 37,3, to najpierw należy wziąć pod uwagę:

• gruźlica,
• długotrwała sepsa lub przewlekłe zatrucie krwi;
• infekcje oportunistyczne: cytomegolowirusy, wirusy opryszczki zwykłej lub Epstein-Barr;
• zakażenie pasożytami: Giardia, toxocara, ascaris;
• reumatyzm;
• zakłócenie pracy tarczycy.

Procesy septyczne występują z powodu przenikania do krwi z pierwotnych ognisk różnych bakterii lub protistów. Te ogniska mogą być:

• ropiejąca rana pępkowa u noworodka lub innej zanieczyszczonej rany;
• ropne powikłania zapalenia ucha środkowego, zapalenie migdałków lub gruczołów ślinowych w zapaleniu migdałków lub śliniance przyusznej (świnka);
• zapalenie płuc z ropniem;
• kożuchy lub karabinki na skórze;
• zakażony ukąszenie owada lub ospa wietrzna.

85% sepsy u dzieci rozpoznaje się do 6 miesięcy, najczęściej w ciągu 1-3 miesięcy. W niektórych przypadkach zmiana nie jest wykrywana. Głównym objawem posocznicy jest bakteriemia. Po uzgodnieniu z lokalnym pediatrą, gdy u dziecka wykryta zostanie temperatura, która stabilnie rośnie rano, należy skonsultować się z lekarzem chorób zakaźnych, wykonać testy na prątek gruźlicy i przejść badanie krwi na obecność bakterii.

Gruźlica i sepsa są leczone przede wszystkim antybiotykami. Plus terapia pomocnicza: witaminy, gamma globulina, leki immunopozytywne.

Rutynowe badanie krwi na zakażenia oportunistyczne może być normalne, ponieważ są powodowane przez mikroorganizmy, których większość ludzi nie powoduje żadnych patologii. Jeśli podejrzewasz takie choroby u dziecka, jak wskazuje temperatura od 37,3.3 do 37,5, musisz przejść badania krwi na obecność przeciwciał przeciwko wirusom, które powodują opryszczkę typu 1 i 2, dla CMV i EBV.

Aby określić obecność w ciele, lamblia, toksokar lub ascaris mogą być również analizowane pod kątem obecności przeciwciał przeciwko tym pasożytom.

Innym możliwym powodem wzrostu temperatury rano do 37,1 jest początek procesu reumatycznego. Aby to wykluczyć, należy wykonać badania krwi na obecność czynnika reumatoidalnego, białka C-reaktywnego i antystreptolizyny-O.

Aby upewnić się, że sprawcą porannej temperatury jest tarczyca, musisz udać się do endokrynologa i poddać testowi na hormony tarczycy.

Jeśli wszystkie organiczne i zakaźne przyczyny wypaczonej gorączki są wykluczone, a wzrost temperatury rano trwa nadal, możliwe jest, że jest to termoneuroza. Takie naruszenie normalnego stanu zdrowia dziecka wiąże się ze zmianami w układzie nerwowym.

W aktywnie rozwijających się dzieciach występuje również konstytucyjna gorączka. Obserwuje się go częściej w okresie dojrzewania, ale może to być dziecko w wieku 1-5 lat, jeśli rośnie bardzo szybko. Ta hipertermia jest związana z sąsiedztwem w mózgu ośrodków odpowiedzialnych za wzrost i temperaturę. Dlatego przy silnej aktywności jednego centrum drugi jest wzbudzony, powodując temperaturę 37,2 i wyższą.

W przypadku termoeurozy temperatura poranna po śnie może wynosić od 37,3 do 38. Następujące czynniki wywołują zmiany w układzie nerwowym, które powodują skoki temperatury rano:

• stres, taki jak odstawienie od piersi, rozpoczęcie przedszkola, poruszanie się, brak rodziców przez długi czas;
• urazy głowy;
• choroby nerwowe.

Termoeuroza może być krótkotrwała, jeśli przyczyna, która ją spowodowała, jest krótkotrwała. Stres się zdarzył - temperatura wzrosła i natychmiast spadła. Ale w przypadku przewlekłej traumatycznej sytuacji choroba może się przedłużać. Termoneuroza z gorączką od 37,1 37 do 37,3 rano powinna być leczona przez neurologa lub psychoterapeutę, w zależności od przyczyny choroby.

Dziecko w wieku powyżej 12 lat otrzymuje test na aspirynę w celu potwierdzenia termoneurozy. Jeśli gorączka nie zmniejsza się po podaniu pół-aspiryny, pośrednio potwierdza to diagnozę.

Co robić, gdy dziecko ma termoneurozę?

• Używaj kojących herbat i naparów ziołowych: mięty, rumianku, głogu, waleriany, serdecznika.
• Zastosuj poprawia leki krążenia mózgowego: glicyna, piracetam, nootropil.
• Pomagają również witaminy C, PP, grupa B, kwas foliowy.
• Utrzymuj optymalny dzienny schemat z przemyślaną zmianą odpoczynku, stresu fizycznego i psychicznego.

Konstytucyjna gorączka u dzieci wymaga również obserwacji neurologa. Jest też leczony preparatami łagodzącymi i tonizującymi.

Jeśli powyżej 38

W zaawansowanych przypadkach poranna gorączka z posocznicą i gruźlicą nie może być już podgorączkowa, ale raczej wysoka, przez 38 lat. Stopniowo poranne skoki zaczynają przechodzić na poziom gorączkowy i infekcje oportunistyczne, jeśli nie na czas, aby rozpocząć leczenie.

Uruchamianie termoneurozy może również powodować reakcję temperaturową powyżej 38.

Inną przyczyną powodującą gorączkę gorączkową 38-38.5 time rano jest zapalenie wsierdzia lub zapalenie wewnętrznej warstwy mięśnia sercowego wywołane przez bakterie lub grzyby. Wzrost temperatury z dreszczami w tej chorobie zaczyna się znacznie wcześniej niż szmer serca i bóle, wzrost jej wielkości.

Czynnik powodujący tę chorobę jest wykrywany w 90% przypadków po 6-krotnym wysianiu próbki krwi. Zapalenie wsierdzia leczy się antybiotykami, które działają specyficznie na zidentyfikowany drobnoustrój.

39 i powyżej

W niektórych chorobach ciepło dziecka wzrasta do 39 i wyżej o 4-6 rano, to znaczy, zanim większość dzieci się obudzi. Na forach nadrzędnych można znaleźć opis takich przypadków. Takiej gorączce mogą towarzyszyć silne drżenia, nudności i zawroty głowy. Zdarza się, że w tym samym czasie nie występują żadne objawy przeziębienia, badania moczu i krwi są prawie normalne.

Czasami mało doświadczonych pediatrów próbuje przekonać rodziców, że dziecko ma grypę. Ale infekcja wirusowa z tymi objawami jest mało prawdopodobna. Najprawdopodobniej jest to bakteriemia spowodowana obecnością dużego wewnętrznego ogniska zapalenia.

W jednym z przypadków opisanych na forum dziewczynka miała taki obraz kliniczny w wyniku obustronnego surowiczego zapalenia błędnika, zapalenia ucha wewnętrznego. Ta choroba, jeśli zostanie rozpoczęta, może prowadzić do całkowitej głuchoty lub braku równowagi.

W takich przypadkach badanie mózgu, przede wszystkim MRI, jest konieczne do zidentyfikowania przyczyny. W przyszłości konieczne jest przeprowadzenie audiometrii i regularne obserwowanie jej w ENT.

Hipertermia rano bez objawów zimna

Jeśli temperatura dziecka wzrasta z 37,1 37 do 37,3 morning rano, a następnie staje się jeszcze wyższa, ale nie ma objawów przeziębienia, nie oznacza to, że zakaźna natura gorączki może być wykluczona. Bez dodatkowych znaków na początkowych etapach często pojawiają się już wspomniane przez nas:

• gruźlica;
• bakteriemia i posocznica;
• zakażenia oportunistyczne.

Jeśli rano 37,2 lub więcej bez objawów przeziębienia, jest prawdopodobne, że jest to hipertermia neurogenna, to jest gorączka spowodowana jakimś zaburzeniem w układzie nerwowym. Najprawdopodobniej są to termoneurozy lub gorączka konstytucyjna, które już opisaliśmy.

Z neurogenną hipertermią dziecko często wykazuje objawy zaburzeń psycho-emocjonalnych:

• niepokój;
• zwiększona kapryśność;
• izolacja;
• strach lub agresja;
• pogorszyła wrażliwość emocjonalna.

Przebieg neuroneurozy neurogennej u dziecka o temperaturze 37,3 lub więcej rano może być całkowicie bezobjawowy lub obrazować następujące objawy kliniczne:

• ból serca;
• zwiększona potliwość;
• duszność lub duszenie;
• temperatura wieczorem znacznie niższa niż rano;
• tętno nie odpowiada wzrostowi temperatury.

Z kaszlem

Kaszel, 37,1 i więcej rano - niekoniecznie są to objawy przeziębienia, ostrych infekcji dróg oddechowych lub ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego, w których dziecko kaszle zarówno w ciągu dnia, jak i wieczorem i nocą. Być może tak się to manifestuje:

• uczulony na pióra i kurz z materaca lub poduszek, którym rano mogą towarzyszyć ule, wysypki, kichanie, katar;
• astma oskrzelowa, z jej suchym kaszlem, płaczem, atak jest szczególnie silny rano, ponieważ w nocy skurcz oskrzeli wzrasta;
• Krztusiec - ataki kaszlu są długie, zacznij od mocnego oddechu;
• zapalenie płuc, wilgotny kaszel z ropnymi wydzielinami;
• choroba serca - tak zwany „kaszel serca”;
• odpływ treści żołądkowej do przełyku lub refluksu.

Leczenie wszystkich tych chorób wymaga pilnego wezwania pediatry i badania kontrolnego przez wąsko wyspecjalizowanych lekarzy: alergologów, specjalistów chorób zakaźnych i pulmonologów. Do kaszlu stosuj 3 rodzaje leków.

• Środki mukolityczne, które rozrzedzają flegmę i będą przydatne tylko wtedy, gdy kaszel jest mokry. To jest Lasolvan, ambroxol. Możesz ubiegać się o 6 lub 12 lat, w zależności od postaci dawki.
• Wykrztuśny - przyspiesza produkcję plwociny. Pomóż suchym, nieproduktywnym kaszelom przemoczyć się. Mukaltin można podawać dzieciom od 3 lat. Syrop lukrecjowy po roku, ponieważ zawiera alkohol. Ale w aptece dla niemowląt można przygotować bezpieczny bulion.
• Środki na suchy kaszel kofeiną i efedryną. Dzieci po 2 latach mogą być przyjmowane tylko w skrajnych przypadkach po uprzednim umówieniu się i pod kontrolą pediatry.

Warto pamiętać, że kaszel nie jest chorobą, lecz ochronną reakcją organizmu i ważnym objawem diagnozy. Dlatego konieczne jest przede wszystkim leczenie przyczyny podrażnienia dróg oddechowych o 37,1 lub więcej rano, a w tym celu należy skonsultować się z lekarzem na czas.

Jeśli w nocy zwymiotował, a rano temperatura wzrosła

Nocne wymioty u dziecka i późniejsza temperatura 37,3 rano, przede wszystkim sugerują:

• zespół acetonemiczny lub „aceton” u dzieci;
• zakażenie rotawirusem, nazywane również grypą jelitową;
• salmonelloza, czerwonka lub inna bakteryjna infekcja jelitowa.

Ataki wymiocinowe u dziecka zaczynają się od nasilenia acetonemii po zjedzeniu lub wypiciu czegoś. Charakterystyczne oznaki acetonu z jamy ustnej i moczu. Obecność acetonu można sprawdzić za pomocą specjalnych prętów, które są sprzedawane w aptekach.

Stan ten jest niebezpieczny przede wszystkim przez odwodnienie, zatrucie układu nerwowego ciałami ketonowymi. Rozpoczęty lub nieleczony zespół acetoniczny może rozwinąć się w cukrzycę. Temperatura zwykle wzrasta do 38-39 if, jeśli odwodnienie nie zostanie usunięte w czasie i toksykoza może wzrosnąć do 40 i więcej.

Dziecko powinno być trzymane powoli po łyżce ciepłego roztworu glukozy, naparu rodzynek, mocnej słodkiej herbaty lub kompotu. Pamiętaj, aby zadzwonić do lekarza, a jeśli taki atak jest po raz pierwszy lub dziecko jest bardzo złe, to karetka.

Zakażenie rotawirusem jest chorobą, w której łączą się objawy zatrucia jelitowego i objawów przeziębienia. Temperatura na początku choroby jest zwykle wysoka, od 39.

Antybiotyki nie działają na wirusy. Dlatego konieczne jest zwalczanie odwodnienia 1 i 2 stopni za pomocą Regidronu i innych preparatów soli wodnej, które przywracają skład krwi. Potrzebują dziecka do odlutowania, aż do całkowitego ustania biegunki, przestrzegając dopuszczalnej dawki.

W przypadku odwodnienia III stopnia dziecka konieczne jest hospitalizacja i wstrzyknięcie dożylne preparatów zmniejszających krew.

Intoksykacja jest redukowana przez Smecta, Entorosgel, biały węgiel.

W przypadku zakażeń bakteryjnych, w przeciwieństwie do grypy jelitowej, obserwuje się w kale śluz, zielenie i krew. Dziecko jest dręczone przez fałszywe pragnienia wypróżnienia - tenesmus. W tym przypadku zwykle przepisywany jest syrop nifuroksazydowy.

Każdy stan dziecka, w którym niektóre zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka) i temperatura powyżej 37,1 występują w tym samym czasie, wymaga obowiązkowego wezwania lekarza.

Jeśli rano niska temperatura

Pisaliśmy już o temperaturze 35 i przyczynach, które mogą powodować hipotermię u dziecka. Trzeba tylko dodać, że niższa temperatura rano jest lepsza niż odczyt termometru mniejszy niż 36 wieczorem.

Hipotermia wieczorna częściej wskazuje na poważne naruszenia. Rano, zarówno u dzieci, jak i dorosłych, temperatura może być o około stopień niższa niż wieczorem.

Najbardziej niebezpieczne sytuacje związane z obniżeniem temperatury porannej do 35:

• przedawkowanie leków przeciwgorączkowych lub nadwrażliwość na nie, zwłaszcza stosowanie czopków Viferon, pogarsza sytuację;
• nieprawidłowa reakcja na szczepienie, zwłaszcza jeśli dali febrifuge po szczepieniu „w celu zapobiegania”;
• procesy nowotworowe w mózgu.

Również przyczyny stale niskiej temperatury u dziecka rano, bliskiej 35, mogą być chorobami przewlekłymi w początkowej fazie:

• zaburzenia endokrynologiczne w podwzgórzu, tarczycy, nadnerczach;
• niedokrwistość;
• dystonia naczyń wegetatywnych (VVD).

Hipotermię rano u dziecka można zaobserwować po zatruciu lub ciężkiej chorobie zakaźnej. Inne przyczyny: stres, niedobór witamin, post.

Co robić, gdy dziecko ma niską temperaturę rano? Przede wszystkim dowiedz się o przyczynie z pomocą powiatowego pediatry. Zazwyczaj przepisuj EKG, badanie krwi. Jeśli dziecko z hipotermią czuje się źle, bardzo powolne, senne, ma wymioty lub silny ból, temperatura jest niższa niż 35,5, konieczne jest wezwanie karetki. Przed przyjazdem lekarzy delikatnie ogrzej i podgrzej je.

Dlaczego temperatura 37?

Od dzieciństwa uczono nas, że normalna temperatura wynosi 36,6 stopni. Wskaźnik ten jednak często wzrasta do poziomu 37, a nawet 37,5 stopnia. Dlaczego temperatura 37? Czy w takich przypadkach warto mówić o stanie chorobowym organizmu, czy też taką temperaturę można uznać za normę?

Rozważ te pytania bardziej szczegółowo.

Powody wzrostu temperatury do 37 stopni

Temperaturę można podzielić na niższą (poniżej 35,5-36 stopni), umiarkowaną (36-37 stopni) i zwiększoną. Ten ostatni dzieli się na gorączkę, czyli gorączkę (ponad 37,5-38 stopni) i gorączkę (od 37 do 37,5). Wskaźnik 37 stopni, jak widać, nie jest jeszcze uważany za punkt krytyczny, w którym warto go doświadczyć.

Aby utrzymać temperaturę 37 stopni, temperatura może:

• U kobiet w okresie menopauzy.
• U noworodków ze względu na wciąż słabo funkcjonujący system termoregulacji ciała; nieco starsze dzieci - podczas ząbkowania.
• U absolutnie zdrowych ludzi w godzinach wieczornych, po prostu dlatego, że od 16 godzin temperatura ciała nieco wzrasta. Rano wręcz przeciwnie, upada.
• Po aktywnym wysiłku fizycznym, stres, z powodu przebywania w dusznym suchym pomieszczeniu, na słońcu, po spożyciu gorących posiłków i napojów. U dzieci dodatkowo temperatura może wzrosnąć po płaczu lub płaczu.
• Być z kobietami w ciąży (zarówno na początku semestru, jak i podczas całej ciąży).
• U kobiet karmiących piersią zwykle dzieje się to w czasie gorączki mlecznej.
• U kobiet w dniach cyklu miesiączkowego, po owulacji (od 14 do 25 dni).
• Jeśli twój termometr „skrybowie”. Aby wyeliminować ten czynnik, należy wykonać pomiary na kilku przyrządach pomiarowych.

Dlatego wielu lekarzy nie postrzega okresowego wzrostu temperatury (do 37,5 stopni) jako powodu do poważnych obaw.

Kiedy muszę udać się do lekarza?

Oczywiście przyczyną podwyższonej temperatury może być choroba. Tak więc następujące choroby mogą powodować temperaturę 37:

• infekcje;
• niezakaźne choroby zapalne (na przykład reumatoidalne zapalenie stawów);
• stan ciała po zabiegu;
• ciężkie reakcje alergiczne;
• formacje onkologiczne;
• porażka przez pasożyty (na przykład robaki);
• reakcja na przyjmowanie niektórych leków / terapii (na przykład szczepienia);
• patologie serca i naczyń krwionośnych;
• przewlekłe choroby narządów wewnętrznych, układ nerwowy.

Ponieważ większość chorób objawia się nie tylko gorączką, ale także innymi objawami, należy zwrócić uwagę na:

• obecność bólu, złamanie ciała, skurcze;
• zaczerwienienie skóry, swędzenie i pieczenie, zapalenie błony śluzowej;
• wysypka;
• kaszel;
• nudności i wymioty;
• letarg i bezsilność;
• zawroty głowy itp.

Jeśli nie tylko nastąpi wzrost temperatury, ale także pogorszenie stanu zdrowia, pojawienie się któregokolwiek z tych lub innych objawów, zdecydowanie należy skonsultować się z lekarzem. Zwróć także uwagę na czas, w którym temperatura osiąga 37 stopni. Jeśli zdarzy się to rano lub rano, należy również udać się do lekarza.

Pierwszą rzeczą, którą powinieneś przepisać, są podstawowe badania krwi i moczu, ewentualnie także kał. W przyszłości, jeśli to konieczne, specjalista skieruje Cię na inne badania, napisze leczenie.

Jeśli mówimy o dziecku, konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem bez wystąpienia objawów towarzyszących. Wszystkie procesy w jeszcze niewzmocnionym organizmie przebiegają bardzo szybko, dlatego lepiej jest powtórzyć kilka testów, aby nie dopuścić do rozwoju choroby w okruchach. To samo dotyczy osób starszych, a także osób dorosłych, które nie mają dobrego zdrowia, odporności, chorób przewlekłych.

Kiedy obniżyć temperaturę?

Lekarze nie zalecają ubijania temperatury wcześniej niż osiąga 38–38,5 stopni. Uważa się, że do tego momentu ciało powinno mieć możliwość samodzielnego radzenia sobie z problemem, który spowodował wzrost temperatury.

Jednak w tej zasadzie mogą występować wyjątki (na przykład wzrost temperatury w późnej ciąży, ludzie z chorobami serca, układu nerwowego i ciężka gorączka). Ale w tych przypadkach musisz poczekać, aż termometr pokaże co najmniej 37,5.

Niska jakość: dlaczego temperatura 37 utrzymuje się przez tydzień?

Temperatura ciała jest jednym z najważniejszych parametrów fizjologicznych wskazujących stan ciała. Wszyscy wiemy z dzieciństwa, że ​​normalna temperatura ciała wynosi 36,6 ° C, a wzrost temperatury o ponad 37 ° C wskazuje na chorobę.

Zagrożenie cieplne

Jaka jest przyczyna tego stanu? Wzrost temperatury jest odpowiedzią immunologiczną na infekcję i stan zapalny. Krew jest nasycona wzrastającymi temperaturami (pirogennymi) substancjami wytwarzanymi przez patogenne mikroorganizmy. To z kolei stymuluje organizm do wytwarzania własnych pirogenów. Metabolizm jest nieco przyspieszony, aby ułatwić zwalczanie chorób przez układ odpornościowy.

Zwykle gorączka nie jest jedynym objawem choroby. Na przykład w przypadku przeziębienia odczuwamy typowe dla nich objawy - gorączkę, ból gardła, kaszel, katar. Przy łagodnych przeziębieniach temperatura ciała może wynosić + 37,8 ° C. W przypadku ciężkich zakażeń, takich jak grypa, może wzrosnąć do + 39–40 ° C, a objawy mogą obejmować bóle ciała i osłabienie.

Zdjęcie: Ocskay Bence / Shutterstock.com

W takich sytuacjach doskonale wiemy, jak się zachować i jak leczyć chorobę, ponieważ jej diagnoza jest łatwa. Wypłukiwamy gardła, przyjmujemy leki przeciwzapalne i przeciwgorączkowe, jeśli to konieczne, pijemy antybiotyki, a choroba stopniowo zanika. Po kilku dniach temperatura wraca do normy.

Większość z nas spotkała się z tą sytuacją więcej niż raz w naszym życiu. Zdarza się jednak, że niektórzy ludzie doświadczają kilku innych objawów. Stwierdzają, że ich temperatura jest podwyższona w porównaniu do normalnej, ale niewiele. Jest to stan podgorączkowy - temperatura w zakresie 37-38 ºC.

Czy ten stan jest niebezpieczny? Jeśli nie trwa to długo - przez kilka dni i można to skojarzyć z jakąś chorobą zakaźną, to nie. Wystarczy go wyleczyć, a temperatura spadnie. Ale co, jeśli nie ma widocznych objawów przeziębienia lub grypy?

Tutaj musimy pamiętać, że w niektórych przypadkach przeziębienia mogą usunąć objawy. Zakażenie w postaci bakterii i wirusów jest obecne w organizmie, a siły odpornościowe reagują na ich obecność zwiększając temperaturę. Jednak stężenie drobnoustrojów chorobotwórczych jest tak niskie, że nie są w stanie wywołać typowych objawów przeziębienia - kaszel, katar, kichanie, ból gardła. W tym przypadku gorączka może minąć po śmierci tych czynników zakaźnych i odzyskaniu ciała.

Szczególnie często sytuację tę można zaobserwować w zimnej porze roku, w okresie epidemii przeziębienia, kiedy czynniki zakaźne mogą raz za razem atakować ciało, ale natrafiają na barierę czujnej odporności i nie powodują żadnych widocznych objawów, z wyjątkiem wzrostu temperatury z 37 do 37 5. Więc jeśli masz 4 dni, 37,2 lub 5 dni, 37,1, i choć czujesz się tolerowany, nie jest to powodem do obaw.

Wiadomo jednak, że przeziębienie rzadko trwa dłużej niż tydzień. A jeśli gorączka trwa dłużej niż ten okres i nie ustępuje, ale nie obserwuje się żadnych objawów, to ta sytuacja jest powodem do poważnego myślenia. Przecież trwały stan podgorączkowy bez objawów może być prekursorem lub oznaką wielu poważnych chorób, o wiele poważniejszych niż przeziębienie. Mogą to być choroby o charakterze zarówno zakaźnym, jak i niezakaźnym.

Metoda pomiaru

Zanim jednak na próżno będzie się martwić i prześladować lekarzy, należy wyeliminować tak banalną przyczynę podgorączkowania, jak błąd pomiaru. Przecież może się zdarzyć, że przyczyną tego zjawiska jest uszkodzony termometr. Z reguły to grzech elektroniczny termometry, szczególnie tanie. Są wygodniejsze niż tradycyjna rtęć, jednak często pokazują nieprawidłowe dane. Termometry rtęciowe nie są jednak odporne na błędy. Dlatego lepiej sprawdzić temperaturę na innym termometrze.

Temperatura ciała jest zwykle mierzona w pachach. Możliwy jest również pomiar doodbytniczy i doustny. W dwóch ostatnich przypadkach temperatura może być nieco wyższa.

Pomiar powinien być przeprowadzany w spoczynku, w pomieszczeniu o normalnej temperaturze. Jeśli pomiar jest przeprowadzany natychmiast po intensywnym wysiłku fizycznym lub w przegrzanym pomieszczeniu, temperatura ciała w tym przypadku może być wyższa niż normalnie. Tę okoliczność należy również rozważyć.

Należy wziąć pod uwagę takie okoliczności, jak zmiany temperatury w ciągu dnia. Jeśli rano temperatura jest niższa niż 37, a wieczorem temperatura wynosi 37 i jest nieco wyższa, to zjawisko to może być wariantem normy. Dla wielu osób temperatura może się nieco różnić w ciągu dnia, wzrastając wieczorem i osiągając wartości 37, 37,1. Jednak z reguły temperatura wieczorna nie powinna być gorączkowa. W przypadku wielu chorób zespół ten, gdy temperatura jest wyższa niż normalnie każdego wieczoru, jest również obserwowany, dlatego w tym przypadku zaleca się zbadanie.

Możliwe przyczyny przedłużonego stanu podgorączkowego

Jeśli masz gorączkę bez objawów przez długi czas i nie rozumiesz, co to oznacza, skonsultuj się z lekarzem. Tylko specjalista po dokładnym badaniu może powiedzieć, że jest - normalny lub nie, a jeśli jest nieprawidłowy, to co spowodowało. Ale oczywiście nie jest zły i poznaj siebie, który może spowodować taki objaw.

Jakie warunki ciała mogą powodować długi stan podgorączkowy bez objawów:

• wersja normy
• zmiany hormonalne w czasie ciąży
• nerwica termiczna
• ogon temperatury chorób zakaźnych
• choroby onkologiczne
• choroby autoimmunologiczne - toczeń rumieniowaty, reumatoidalne zapalenie stawów, choroba Crohna
• toksoplazmoza
• bruceloza
• gruźlica
• inwazje helmintyczne
• utajona sepsa i procesy zapalne
• ogniska infekcji
• choroby tarczycy
• niedokrwistość
• terapia lekowa
• Pomoce
• choroby jelit
• wirusowe zapalenie wątroby
• choroba Addisona

Norma opcji

Statystyki mówią, że 2% ludności świata ma normalną temperaturę nieco ponad 37. Ale jeśli nie widzisz podobnej temperatury od dzieciństwa, a podgorączka dopiero się pojawiła, to jest zupełnie inny przypadek i nie należysz do tej kategorii ludzi.

Zdjęcie: Billion Photos / Shutterstock.com

Ciąża i laktacja

Temperatura ciała jest regulowana przez hormony wytwarzane w organizmie. Na początku takiego okresu życia kobiety, jak ciąża, organizm się reorganizuje, co w szczególności wyraża się wzrostem produkcji żeńskich hormonów. Ten proces może spowodować przegrzanie ciała. Z reguły temperatura w ciąży około 37,3 ° C nie powinna budzić poważnych obaw. Ponadto następuje późniejsza stabilizacja hormonalna, a stan podgorączkowy zanika. Zazwyczaj, począwszy od drugiego trymestru, temperatura ciała kobiety stabilizuje się. Czasami stan podgorączkowy może towarzyszyć całej ciąży. Z reguły, jeśli w czasie ciąży wystąpi gorączka, taka sytuacja nie wymaga leczenia.

Czasami można również zaobserwować temperaturę podgorączkową około 37,4 u kobiet karmiących piersią, zwłaszcza w pierwszych dniach po pojawieniu się mleka. Tutaj przyczyna zjawiska jest podobna - wahania poziomu hormonów.

Thermoeurosis

Temperatura ciała jest regulowana w podwzgórzu - jednym z obszarów mózgu. Mózg jest jednak połączonym systemem, a procesy w jednej jego części mogą wpływać na drugi. Dlatego takie zjawisko jest często obserwowane, gdy w stanach nerwicowych - lęku, histerii - temperatura ciała wzrasta powyżej 37. Wytwarzanie zwiększonych ilości hormonów w nerwicach również się do tego przyczynia. Długotrwały stan podgorączkowy może towarzyszyć stresom, stanom neurastenicznym i wielu psychozom. Gdy termoneuroza, temperatura jest normalizowana podczas snu.

Aby wykluczyć taki powód, konieczne jest skonsultowanie się z neuropatologiem lub psychoterapeutą. Jeśli naprawdę masz nerwicę lub niepokój związany ze stresem, musisz przejść kurację, ponieważ drżące nerwy mogą powodować znacznie większe problemy niż podgorączkowe.

Temperatura „ogonów”

Nie zapomnij o takim banalnym powodzie, jako śladzie wcześniej przeniesionej choroby zakaźnej. Nie jest tajemnicą, że wiele grypy i ostrych infekcji układu oddechowego, zwłaszcza ciężkich, prowadzi układ odpornościowy do stanu wzmożonej mobilizacji. W przypadku, gdy czynniki zakaźne nie zostaną całkowicie stłumione, organizm może utrzymać gorączkę przez kilka tygodni po szczycie choroby. Zjawisko to nazywane jest ogonem temperatury. Można to zaobserwować zarówno u dorosłych, jak i dzieci.

Zdjęcie: Aleksandra Suzi / Shutterstock.com

Dlatego jeśli temperatura + 37 ° C i powyżej utrzymuje się przez tydzień, przyczyny tego zjawiska mogą leżeć dokładnie w uprzednio cierpiącej i wyleczonej (jak się wydawało) chorobie. Oczywiście, jeśli byłeś chory na krótko przed wykryciem stałej temperatury podgorączkowej przez chorobę zakaźną, nie ma się czym martwić - stan podgorączkowy jest dokładnie tym echem. Z drugiej strony, takiej sytuacji nie można nazwać normalną, ponieważ wskazuje na słabość układu odpornościowego i potrzebę podjęcia środków w celu jej wzmocnienia.

Choroby onkologiczne

Tego powodu również nie można pominąć. Często jest to stan podgorączkowy, który jest najwcześniejszym objawem pojawiającego się guza. Tłumaczy to fakt, że guz wyrzuca pirogeny do krwi - substancje, które powodują wzrost temperatury. Szczególnie często stan podgorączkowy towarzyszy nowotworom krwi - białaczce. W tym przypadku efekt jest spowodowany zmianą składu krwi. Aby wykluczyć takie choroby, konieczne jest dokładne badanie i badanie krwi. Fakt, że utrzymujący się wzrost temperatury może być spowodowany tak poważną chorobą jak onkologia, sprawia, że ​​poważnie traktujesz ten zespół.

Choroby autoimmunologiczne

Choroby autoimmunologiczne są spowodowane nieprawidłową reakcją ludzkiego układu odpornościowego. Z reguły komórki odpornościowe - fagocyty i limfocyty atakują ciała obce i mikroorganizmy. Jednak w niektórych przypadkach zaczynają postrzegać komórki swojego ciała jako obce, co prowadzi do pojawienia się choroby. W większości przypadków dotyczy to tkanki łącznej.

Prawie wszystkie choroby autoimmunologiczne - reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, choroba Crohna, towarzyszą gorączka do 37 lat i powyżej bez objawów. Chociaż choroby te zwykle mają wiele objawów, mogą być niewidoczne na wczesnym etapie. Aby wykluczyć takie choroby, musisz zostać zbadany przez lekarza.

Toksoplazmoza

Toksoplazmoza jest bardzo powszechną chorobą zakaźną, która często występuje bez zauważalnych objawów, z wyjątkiem gorączki. Często jest chorym zwierzęciem, zwłaszcza kotem, który jest nosicielem prątków. Dlatego, jeśli masz puszyste zwierzęta domowe mieszkające w domu i temperatura jest gorączkowa, to jest powód, aby podejrzewać tę chorobę. Ponadto choroba może zostać zainfekowana przez słabo pieczone mięso. Aby zdiagnozować toksoplazmozę, należy wykonać badanie krwi w kierunku zakażenia. Należy również zwrócić uwagę na takie objawy, jak osłabienie, bóle głowy, utrata apetytu. Temperatura podczas toksoplazmozy nie jest zabłąkana z lekami przeciwgorączkowymi.

Bruceloza

Bruceloza to kolejna choroba spowodowana przez zakażenie przenoszone przez zwierzęta. Ale ta choroba często dotyka rolników zajmujących się żywym inwentarzem. Choroba w początkowej fazie wyraża się w stosunkowo niskiej temperaturze. Jednak w miarę postępu choroby może przybierać ciężkie formy, wpływając na układ nerwowy. Jeśli jednak nie pracujesz w gospodarstwie, można wykluczyć brucelozę jako przyczynę hipertermii.

Gruźlica

Niestety, konsumpcja, znana z dzieł literatury klasycznej, nie stała się jeszcze własnością historii. Gruźlica dotyka obecnie miliony ludzi. Ta choroba jest obecnie typowa nie tylko dla miejsc, które nie są tak odległe, jak wielu wierzy. Gruźlica jest ciężką i uporczywą chorobą zakaźną, trudną do leczenia nawet przez współczesną medycynę.

Jednak skuteczność leczenia zależy w dużej mierze od tego, jak szybko odkryto pierwsze objawy choroby. Najbardziej wczesne objawy choroby obejmują stan podgorączkowy bez innych wyraźnych objawów. Czasami temperatury powyżej 37 ° C można zaobserwować nie przez cały dzień, ale tylko wieczorem. Inne objawy gruźlicy obejmują nadmierne pocenie się, zmęczenie, bezsenność i utratę wagi. Aby dokładnie określić, czy masz gruźlicę, konieczne jest wykonanie analizy tuberkuliny (test Mantoux), a także wykonanie fluorografii. Należy pamiętać, że fluorografia może ujawnić jedynie gruźlicę w formie płucnej, podczas gdy gruźlica może również wpływać na układ moczowo-płciowy, kości, skórę i oczy. Dlatego nie należy polegać wyłącznie na tej metodzie diagnostycznej.

Około 20 lat temu rozpoznanie AIDS oznaczało wyrok. Teraz sytuacja nie jest taka smutna - nowoczesne leki mogą wspierać życie osoby zakażonej wirusem HIV przez wiele lat, a nawet dekad. Zakażenie tą chorobą jest znacznie łatwiejsze niż się powszechnie uważa. Ta choroba dotyka nie tylko przedstawicieli mniejszości seksualnych i narkomanów. Możliwe jest pobranie wirusa niedoboru odporności, na przykład w szpitalu podczas transfuzji krwi, z okazjonalnymi kontaktami seksualnymi.

Utrzymująca się niska gorączka jest jednym z pierwszych objawów choroby. Uwaga. że w większości przypadków osłabieniu odporności na AIDS towarzyszą inne objawy - zwiększona podatność na choroby zakaźne, wysypki skórne, zaburzenia stolca. Jeśli masz powód, by podejrzewać AIDS, natychmiast skontaktuj się z lekarzem.

Inwazje robaków

Robaki lub robaki nazywane są robakami pasożytniczymi, które żyją w ludzkim ciele. Zakażenie pasożytami nie jest takie trudne, ponieważ jaja wielu z nich żyją na zwierzętach, w ziemi lub w zbiornikach wodnych. Nieprzestrzeganie zasad higieny prowadzi do tego, że wchodzą do ludzkiego ciała. Wiele chorób pasożytniczych może powodować utrzymującą się niską gorączkę. Z reguły towarzyszy mu niestrawność, ale w wielu przypadkach, zwłaszcza jeśli pasożyty nie osiedliły się w jelicie, ale w innych tkankach, objawy te mogą nie występować. Należy również zwrócić uwagę na tak częste objawy, jak utrata wagi. Pasożyty jelitowe są wykrywane przez analizę kału. Ponadto wiele chorób pasożytniczych rozpoznaje się za pomocą badania krwi.

Ukryta sepsa, procesy zapalne

Często infekcja w ciele może być ukryta i nie przejawiać żadnych znaków innych niż ciepło. Ogniska powolnego procesu zakaźnego mogą być zlokalizowane w prawie każdym narządzie w układzie sercowo-naczyniowym, przewodzie pokarmowym, w kościach i układach mięśniowych. Organy oddawania moczu (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej) są najczęściej przedmiotem zapalenia. Często stan podgorączkowy może być związany z infekcyjnym zapaleniem wsierdzia - przewlekłą chorobą zapalną dotykającą tkanki otaczające serce. Ta choroba może przez długi czas być ukryta i nie przejawiać się w żaden inny sposób.

Należy również zwrócić szczególną uwagę na jamę ustną. Ten obszar ciała jest szczególnie podatny na działanie bakterii chorobotwórczych, ponieważ mogą do niego regularnie wchodzić. Nawet prosta, nieleczona próchnica może stać się ogniskiem infekcji, która dostanie się do krwiobiegu i wywoła trwałą ochronną odpowiedź układu odpornościowego w postaci wzrostu temperatury. Grupa ryzyka obejmuje również pacjentów z cukrzycą, którzy mogą mieć nie gojące się owrzodzenia, które objawiają się podwyższoną temperaturą.

Choroba tarczycy

Hormony tarczycy, takie jak hormon stymulujący tarczycę, odgrywają ważną rolę w regulacji metabolizmu. Niektóre choroby tarczycy mogą zwiększać uwalnianie hormonów. Zwiększeniu ilości hormonów mogą towarzyszyć takie objawy, jak zwiększona częstość akcji serca, utrata masy ciała, nadciśnienie, niezdolność do tolerowania ciepła, pogorszenie włosów i gorączka. Obserwuje się również zaburzenia nerwowe - zwiększony niepokój, niepokój, splątanie, neurastenia.

Wzrost temperatury można również zaobserwować z brakiem hormonów tarczycy.

Aby wyeliminować nierównowagę hormonów tarczycy, zaleca się wykonanie badania krwi na poziom hormonów tarczycy.

Choroba Addisona

Ta choroba jest dość rzadka i wyraża się zmniejszeniem produkcji hormonów przez nadnercza. Rozwija się przez długi czas bez żadnych specjalnych objawów i często towarzyszy mu umiarkowana gorączka.

Niedokrwistość

Niewielki wzrost temperatury może spowodować taki zespół jak niedokrwistość. Niedokrwistość to brak hemoglobiny lub czerwonych krwinek w organizmie. Ten objaw może objawiać się w różnych chorobach, zwłaszcza jest charakterystyczny dla ciężkich krwawień. Ponadto można zaobserwować wzrost temperatury w przypadku niektórych awitaminoz, niedoboru żelaza i hemoglobiny we krwi.

Leczenie narkotyków

W przypadku niskiej gorączki przyczyną tego zjawiska mogą być leki. Wiele leków może powodować gorączkę. Należą do nich antybiotyki, zwłaszcza leki penicylinowe, niektóre substancje psychotropowe, w szczególności leki przeciwpsychotyczne i przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe, atropina, środki zwiotczające mięśnie, narkotyczne leki przeciwbólowe. Bardzo często wzrost temperatury jest formą reakcji alergicznej na lek. Ta wersja jest prawdopodobnie najłatwiejsza do sprawdzenia - po prostu przestań przyjmować lek, który powoduje podejrzenia. Oczywiście powinno się to odbywać za zgodą lekarza prowadzącego, ponieważ zniesienie leku może prowadzić do znacznie poważniejszych konsekwencji niż podgorączka.

Wiek do roku

U niemowląt przyczyny temperatury podgorączkowej mogą leżeć w naturalnych procesach rozwoju organizmu. Z reguły u osoby w pierwszych miesiącach życia temperatura jest nieco wyższa niż u dorosłych. Ponadto niemowlęta mogą doświadczyć naruszenia termoregulacji, co powoduje niską temperaturę podgorączkową. Zjawisko to nie jest objawem patologii i powinno samoistnie zniknąć. Chociaż wraz ze wzrostem temperatury u niemowląt, nadal lepiej jest pokazać je lekarzowi, aby wykluczyć infekcje.

Choroby jelit

Wiele zakaźnych chorób jelit może być bezobjawowych, z wyjątkiem wzrostu temperatury powyżej normalnych wartości. Ponadto zespół ten jest charakterystyczny dla niektórych procesów zapalnych w chorobach przewodu pokarmowego, na przykład w niespecyficznym wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego.

Zapalenie wątroby

Wirusowe zapalenie wątroby typu B i C są ciężkimi chorobami wirusowymi dotykającymi wątrobę. Z reguły długi stan podgorączkowy towarzyszy powolnym chorobom. Jednak w większości przypadków nie jest to jedyny objaw. Zazwyczaj zapaleniu wątroby towarzyszy ciężkość wątroby, zwłaszcza po jedzeniu, zażółcenie skóry, ból stawów i mięśni oraz ogólne osłabienie. Jeśli podejrzewasz, że masz zapalenie wątroby, powinieneś jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, ponieważ szybko rozpoczęte leczenie zmniejsza prawdopodobieństwo poważnych powikłań zagrażających życiu.

Diagnoza przyczyn długiego podgorączkowania

Jak widać, istnieje ogromna liczba potencjalnych przyczyn, które mogą spowodować naruszenie termoregulacji organizmu. I dowiedz się, dlaczego tak się dzieje, nie jest łatwe. Może to zająć dużo czasu i wymagać dużego wysiłku. Zawsze jednak jest coś, z czego takie zjawisko jest obserwowane. A gorączka zawsze mówi o czymś, zazwyczaj coś jest nie tak z ciałem.

Zdjęcie: Room's's Studio / Shutterstock.com

Z reguły w domu nie można ustalić przyczyny stanu podgorączkowego. Można jednak wyciągnąć pewne wnioski dotyczące jego natury. Wszystkie przyczyny powodujące gorączkę można podzielić na dwie grupy - związane z pewnym procesem zapalnym lub zakaźnym i niezwiązane z nim. W pierwszym przypadku stosowanie leków przeciwgorączkowych i przeciwzapalnych, takich jak aspiryna, ibuprofen lub paracetamol, jest w stanie przywrócić normalną temperaturę, nawet tylko na krótki czas. W drugim przypadku przyjmowanie takich leków nie daje żadnego efektu. Nie należy jednak myśleć, że brak zapalenia powoduje, że przyczyna gorączki jest mniej poważna. Wręcz przeciwnie, poważne rzeczy, takie jak choroby onkologiczne, mogą należeć do niezapalnych przyczyn niskiej gorączki.

Z reguły choroby rzadko się pojawiają, a jedynym objawem jest stan podgorączkowy. W większości przypadków występują inne objawy - na przykład ból, osłabienie, pocenie się, bezsenność, zawroty głowy, nadciśnienie lub niedociśnienie tętnicze, zaburzenia tętna, nieprawidłowe objawy ze strony przewodu pokarmowego lub układu oddechowego. Objawy te są jednak często wymazywane, a zwykły człowiek zwykle nie jest w stanie ustalić diagnozy. Ale dla doświadczonego lekarza obraz może być jasny. Oprócz objawów powinieneś poinformować lekarza, jakie ostatnio wykonałeś czynności. Na przykład, czy komunikowałeś się ze zwierzętami, jakie produkty jadłeś, czy podróżowałeś do egzotycznych krajów itp. Określając przyczynę, wykorzystuje się również informacje o wcześniejszych chorobach pacjenta, ponieważ jest całkiem możliwe, że stan podgorączkowy jest wynikiem nawrotu jakiejś długotrwałej choroby.

Aby ustalić lub wyjaśnić przyczyny stanu podgorączkowego, zwykle konieczne jest zaliczenie kilku testów fizjologicznych. Przede wszystkim jest to badanie krwi. Analiza powinna przede wszystkim zwrócić uwagę na taki parametr, jak szybkość sedymentacji erytrocytów. Wzrost tego parametru wskazuje na proces zapalny lub infekcję. Również ważne parametry, takie jak liczba leukocytów, poziomy hemoglobiny.

Potrzebne są specjalne testy do badań krwi, aby wykryć HIV i zapalenie wątroby. Analiza moczu jest również potrzebna do określenia, czy w przewodzie moczowym występują procesy zapalne. Zwraca również uwagę na liczbę leukocytów w moczu, a także obecność w nim białka. Aby wyeliminować możliwość inwazji robaków, analizuje się odchody.

Jeśli analizy nie pozwalają jednoznacznie określić przyczyny nieprawidłowości, bada się narządy wewnętrzne. Można w tym celu zastosować różne metody - ultrasonografię, radiografię, tomografię komputerową i magnetyczną.

RTG klatki piersiowej może pomóc w identyfikacji płucnej postaci gruźlicy, a EKG może pomóc w identyfikacji infekcyjnego zapalenia wsierdzia. W niektórych przypadkach może być wskazana biopsja.

Ustalenie diagnozy w przypadku stanu podgorączkowego może być często skomplikowane przez fakt, że pacjent może mieć kilka potencjalnych przyczyn zespołu, ale nie zawsze łatwo jest oddzielić prawdziwe przyczyny od fałszywych.

Co zrobić, jeśli zauważysz stałą gorączkę u swojego dziecka lub dziecka?

Który lekarz leczy ten objaw? Najłatwiej jest iść do terapeuty, a on z kolei może kierować do specjalistów - endokrynologa, specjalisty chorób zakaźnych, chirurga, neuropatologa, otolaryngologa, kardiologa itp.

Oczywiście temperatura podgorączkowa, w przeciwieństwie do gorączki, nie jest niebezpieczna dla organizmu i dlatego nie wymaga leczenia objawowego. Leczenie w takim przypadku zawsze ma na celu wyeliminowanie ukrytych przyczyn choroby. Samoleczenie, na przykład za pomocą antybiotyków lub leków przeciwgorączkowych, bez jasnego zrozumienia działań i celów jest niedopuszczalne, ponieważ może być nie tylko nieskuteczne i zacierać obraz kliniczny, ale także prowadzić do tego, że ta dolegliwość zostanie uruchomiona.

Ale z braku znaczenia objawu nie wynika, że ​​nie należy na to zwracać uwagi. Wręcz przeciwnie, gorączka niskiej jakości jest powodem do przeprowadzenia dokładnego badania. Nie należy odkładać tego kroku na później, upewniając się, że ten zespół nie jest szkodliwy dla zdrowia. Należy rozumieć, że dla takich, jak się wydaje, nieznaczna awaria ciała może być poważnym problemem.