Wielu rodziców napotyka na wzrost gruczolaka, ale niewielu rozumie, co oznacza ten termin. Jeszcze więcej pytań do matek i ojców pojawia się, gdy lekarz zaleca usunięcie migdałków. Oczywiście każda operacja w dzieciństwie jest poważnym testem dla ciała dziecka i dla układu nerwowego rodziców. Lecz czasami leczenie chirurgiczne jest jedynym właściwym wyborem.
Ostateczna decyzja - zaakceptowanie operacji lub kontynuacja leczenia zachowawczego - podejmowana jest przez rodziców. Muszą zrozumieć, z czym mają do czynienia, czego mogą oczekiwać od operacji i kiedy mogą zostać opóźnione, i kiedy powinni natychmiast udać się do lekarza. Zwłaszcza, że istnieją wyraźne wskazówki dotyczące operacji.
Czym są adenoidy
W jamie ustnej i nosogardzieli znajdują się skupiska tkanki limfatycznej - migdałki. Pierścień limfatyczny gardła składa się z 6 migdałków, których główną funkcją jest ochrona. Migdałki znajdujące się na drodze wdychanego powietrza chronią organizm przed wejściem czynników zakaźnych.
Zdarza się, że częste przeziębienia prowadzą do zmniejszenia funkcji tkanki limfoidalnej, a samo ciało migdałowate rośnie. Najbardziej znanymi migdałkami są palatyny, a ich zapalenie nazywa się zapaleniem migdałków lub bólem gardła. Do wykrywania powiększonych migdałków podniebiennych nie są potrzebne specjalne badania. Aby postawić diagnozę, pediatra musi po prostu zajrzeć do ust dziecka.
Sytuacja z migdałkami jest bardziej skomplikowana, ponieważ migdałki są proliferacją pojedynczego ciała migdałowatego, które znajduje się w nosogardzieli. Widzenie stanu patologicznego migdałka gardłowego bez specjalnych luster jest niemożliwe. Ale objawy migdałków są bardzo specyficzne, rodzice sami mogą podejrzewać chorobę.
Jak rozpoznać migdałki u dzieci?
Zgadywanie wzrostu migdałków gardłowych jest łatwe, wystarczy zwracać uwagę na dziecko i znać główne objawy migdałków gardłowych u dzieci.
Powiększone ciało migdałowate zapobiega swobodnemu przepływowi powietrza, dziecko staje się trudne do oddychania przez nos. Zator może wystąpić na tle kataru, obfitego wydzieliny surowiczej lub bez objawów katar.
Choroba prowadzi do pogorszenia błony śluzowej nosa, łuków podniebiennych i konchy. Często występuje nieżyt nosa, zapalenie zatok, które jest trudne do wyleczenia.
Niedostateczne zaopatrzenie w tlen wpływa na jakość snu, dziecko nie śpi dobrze, a koszmary często na niego cierpią. Rano dziecko budzi się zirytowane i nastrojowe, ogólny stan dziecka jest zaburzony. Chrapanie, zmiany w oddychaniu, ataki uduszenia związane z cofaniem się korzenia języka.
Często rodzice zwracają uwagę na zmianę głosu dziecka, dziecko zaczyna nosowo.
Przerośnięta tkanka limfoidalna zamyka otwór rurki słuchowej, pogarsza się słuch dziecka. Ból ucha, objawy zapalenia ucha.
W przypadku zakaźności na zarośniętej tkance występuje zapalenie gruczołowe. Zapalenie migdałków prowadzi do wzrostu temperatury ciała, zwiększenia liczby węzłów chłonnych i zatrucia.
Przy długim procesie rozwój tkanki kostnej twarzy jest osłabiony, dolna szczęka jest wydłużona, okluzja jest osłabiona. Dziecko przyzwyczaja się do uchylania ust, jest twarz „adenoidalna”. Gdy leczenie rozpocznie się na czas, zmiany te można odwrócić. Jeśli leczenie nie zostanie przepisane na czas, dziecko pozostanie na zawsze z konsekwencjami adenoidów.
Dziecko jest stale w warunkach braku tlenu, co znajduje odzwierciedlenie w ogólnym stanie i samopoczuciu dziecka. Często dzieci mają niedokrwistość, problemy z apetytem.
- Pogorszenie ogólnego stanu dziecka.
Stały brak tlenu objawia się zmęczeniem, młodsze dzieci spowalniają tempo rozwoju.
Stopnie migdałków u dzieci
Badając dziecko, lekarz wskazuje, w jaki sposób migdałek gardłowy jest powiększony i wskazuje stopień adenoidów w diagnozie.
Migdałki gardłowe są umiarkowanie powiększone, w ciągu dnia dziecko nie odczuwa dyskomfortu. Pierwsze objawy pojawiają się w nocy, gdy występują oznaki niewydolności oddechowej.
Ciało migdałowate jest znacznie powiększone, pokrywając 2/3 wysokości kanałów nosowych. Objawy nasilenia choroby, zaburzenia oddychania w dzień iw nocy, pojawia się chrapanie. Dziecko często uchyla usta.
Powiększona formacja zamyka prawie całkowicie przepływ powietrza do nosogardzieli. Dziecko oddycha otwartymi ustami, powietrze wchodzi tylko przez jamę ustną.
Czy operacja jest konieczna?
Znaczny wzrost migdałków prowadzi do poważnych powikłań, które wpływają na zdrowie i jakość życia dziecka. Ale czy usunąć adenoidy dziecka czy poradzić sobie z leczeniem zachowawczym?
Na całym świecie istnieją wyraźne wskazania do usuwania migdałków gardłowych u dzieci.
Wskazania do usuwania migdałków u dzieci są następujące.
- Trudne oddychanie przez nos.
- Zaburzenia snu, zmiany w oddychaniu w nocy, duszność, chrapanie.
- Upośledzenie słuchu, powtarzające się epizody zapalenia ucha.
- Zapalenie zatok, częste zaostrzenia choroby.
- Zmiana kości czaszki twarzy, twarz typu „adenoid”.
Podejmując decyzję o usunięciu migdałków gardłowych u dziecka, zwróć uwagę na oddech dziecka. Jeśli dziecko ma epizody duszności, opóźnienie interwencji staje się niebezpieczne dla zdrowia.
Otolaryngolog pomoże Ci wybrać właściwe leczenie, biorąc pod uwagę wiek dziecka, jego stan kliniczny i badanie wzrokowe migdałków gardłowych. Badając migdałki i podejmując decyzję o usunięciu migdałków u dziecka, lekarz ocenia stan migdałków gardłowych.
Jeśli podczas badania migdałków lekarz zwraca uwagę na obrzęk, obecność ropy i śluzu, objawy zapalenia, operację należy odroczyć. Powrót do tego problemu następuje po zniknięciu objawów zapalenia.
Kiedy najlepiej usunąć adenoidy u dziecka?
Aby osiągnąć dobre wyniki, należy starannie wybrać czas usunięcia adenoidów w nosie dziecka. Ta operacja jest przeprowadzana zgodnie z planem, co oznacza, że musisz wybrać czas, w którym dziecko nie jest chore. Nie zgadzaj się na interwencję, jeśli okruchy wykazują oznaki nieżytu nosa, zaostrzenie chorób przewlekłych.
Ponieważ dzieci są chore przez długi czas, trudno jest wybrać odpowiedni moment na operację. Często okres absolutnego zdrowia dziecka przypada na miesiące letnie.
W jakim wieku dzieci usuwają migdałki?
Skuteczność operacji zależy w znacznym stopniu od wieku dziecka. Nie ma potrzeby przeprowadzania operacji u dziecka w wieku poniżej 2 lat, ponieważ migdałek gardłowy zawiera tkankę limfoidalną, która tworzy obronę immunologiczną organizmu.
Migdał nosowo-gardłowy osiąga maksymalny rozmiar w wieku od 3 do 7 lat. W tym wieku możliwe są powtarzające się epizody choroby.
U dzieci w wieku powyżej 7 lat aktywność tkanki limfatycznej jest znacznie zmniejszona, a ryzyko nawrotu choroby jest zmniejszone.
Leczenie migdałków gardłowych u dzieci
Jedną z przyczyn pojawienia się migdałków są infekcje pochodzenia bakteryjnego i wirusowego. Właściwe racjonalne leczenie infekcji układu oddechowego przyczynia się do odwrotnego rozwoju powiększonego migdałka. Jeśli dziecko jest chore przez długi czas i często, ciało migdałowate po prostu nie ma czasu na powrót do normalnej wielkości.
Do leczenia migdałków gardłowych należy podchodzić w sposób złożony. Lekarze zalecają przyjmowanie leków w połączeniu z fizjoterapią. Często wyznaczane krople zwężające naczynia, płukanie nosa, środki przeciwbakteryjne. Z procedur fizjoterapii zalecono UFO, UHF, elektroforezę.
W przypadku zapalenia gruczolakowatego o etiologii alergicznej stosowanie leków przeciwhistaminowych ma dobry wynik. Z pomocą leków przeciwalergicznych zmniejsza się obrzęk, ciało migdałowate nabiera normalnych rozmiarów.
Jeśli migdałki znacznie wzrosły i zakłócały normalne życie, kwestia chirurgicznego leczenia choroby. Tak jak w przypadku każdej operacji, istnieją pewne przeciwwskazania do usunięcia migdałków gardłowych (adenotomia).
Przeciwwskazania do adenotomii
- Choroby zakaźne.
Ostre zapalenie gruczołowe, zapalenie migdałków, nieżyt nosa lub zaostrzenie jakiejkolwiek choroby przewlekłej wymagają opóźnienia operacji.
- Epidemie chorób zakaźnych.
Nie należy przeprowadzać operacji pośród chorób zakaźnych, grypy. Wskazane jest, aby poczekać na lepszy czas na procedurę.
- Mniej niż 1 miesiąc po szczepieniu.
W przypadku adenotomii lepiej jest wybrać czas, w którym ciało dziecka jest gotowe w pełni oprzeć się zwiększonemu obciążeniu układu odpornościowego. Okres po szczepieniu nie jest najlepszym czasem na jakąkolwiek interwencję chirurgiczną.
Każda złośliwa choroba, zwłaszcza choroba krwi, jest poważnym przeciwwskazaniem do leczenia chirurgicznego.
Konieczne jest odroczenie interwencji, jeśli dziecko ma jakiekolwiek objawy alergii.
Sposoby usuwania migdałków gardłowych u dzieci
Przy wyborze leczenia chirurgicznego rodzice powinni zdecydować o sposobie usunięcia tkanki limfatycznej. Obecnie oprócz tradycyjnej chirurgii istnieją inne sposoby interwencji w celu usunięcia migdałków gardłowych. Otolaryngolog może być w stanie pomóc w wyborze, który zasugeruje dziecku najlepszy sposób.
Klasyczna obsługa
Taka operacja odbywa się zwykle w znieczuleniu miejscowym. Lekarz chwyta zarośniętą tkankę specjalnym skalpelem w kształcie pierścienia i odcina go. Czas trwania interwencji jest niewielki - do 10 minut, ale wady tej metody są oczywiste.
Wady metody:
- wycięcie występuje prawie ślepo, dlatego wymaga wysokiej dokładności i profesjonalizmu lekarza prowadzącego;
- wyraźny zespół bólowy;
- ryzyko krwawienia;
- Ponieważ operacja jest znieczulana w znieczuleniu miejscowym, ryzyko urazu psychicznego jest wysokie.
Metoda Plus:
- niska cena, metoda jest dostępna dla absolutnie każdego w każdym wieku.
Endoskopowe usunięcie migdałków gardłowych u dzieci
Usunięcie migdałków u dzieci za pomocą endoskopu jest nowoczesną metodą, która skutecznie eliminuje problem.
Zalety tej metody są następujące.
Podczas interwencji dziecko śpi i nie odczuwa bólu, szybko zapomina o operacji. Nowoczesne metody znieczulenia mają krótką akcję, po kilku godzinach nie ma śladu znieczulenia.
Podczas zabiegu lekarz ma możliwość monitorowania interwencji, eliminacji krwawiących tkanek. Ryzyko niepełnego usunięcia migdałków zmniejsza się, zmniejsza się częstotliwość nawrotów, ponowne wzrosty.
- Szybki wypis ze szpitala.
W przypadku braku powikłań dziecko jest wypisywane do domu 3-5 dni po zabiegu.
Wady:
- wysokie koszty eksploatacji.
Laserowe usuwanie adenoidów
Do tej operacji używa się specjalnego skalpela laserowego. Pod wpływem skalpela tkanka jest ogrzewana i niszczona.
Korzyści są następujące.
Nawet małe wzrosty można usunąć.
Laser ma właściwości dezynfekujące, niszczy drobnoustroje chorobotwórcze, co zapobiega powikłaniom zakaźnym.
- Minimalne ryzyko krwawienia.
Laser natychmiast „zamyka” naczynia w miejscu nacięcia, nie są potrzebne dodatkowe środki, aby zapobiec krwawieniu.
Promień lasera natychmiast niszczy komórki nerwowe w miejscu nacięcia, więc nie ma wyraźnego bólu.
Po dniu dziecko może rozpocząć swoje zwykłe czynności, a po 2-4 tygodniach następuje całkowite wyleczenie migdałków.
Wady:
- Jeśli wzrost jest znaczący, leczenie laserem może nie wystarczyć. W takich przypadkach odwołano się do klasycznego lub endoskopowego usunięcia;
- koszt działania.
Krioterapia migdałków gardłowych u dzieci
Krioterapia, czyli usuwanie migdałków z ciekłym azotem, jest nowoczesnym, praktycznie bezbolesnym sposobem pozbycia się niewielkich wzrostów. Operacja u dzieci jest prosta. W pozycji siedzącej do ust dziecka wkłada się specjalną rurkę i usuwa się z niej migdałki.
Zalety tej metody są następujące.
Ciekły azot zamraża komórki nerwowe i zatyka naczynia krwionośne, dzięki czemu dzieci mogą łatwo przejść operację.
- Krótki czas trwania procedury.
Czas trwania ekspozycji na ciekły azot przez 2-3 sekundy, operacja jest powtarzana kilka razy w odstępie 1-2 minut.
Po manipulacji lekarz bada błonę śluzową dziecka i uwalnia ją do domu. Całkowite wyleczenie migdałków trwa 2-4 tygodnie.
Wady:
- niemożność obsługi dużych adenoidów;
- koszt działania.
Okres przywracania
Jak szybko dziecko wróci do normy po operacji zależy od rodzaju operacji, wielkości migdałków i odporności organizmu na dziecko. Wszyscy pacjenci otrzymują zalecenia, dzięki którym proces gojenia jest szybszy.
Zalecenia po operacji są następujące.
Jeśli operacja jest wykonywana klasycznie lub endoskopowo, musisz być w łóżku pierwszego dnia po zabiegu. Chodzenie jest dozwolone kilka dni po operacji, a chodzenie do przedszkola lub szkoły jest co najmniej tydzień później. Ogranicz aktywność fizyczną na 2 tygodnie po interwencji.
Nie zapomnij o codziennym czyszczeniu zębów 2 razy dziennie. Aby uzupełnić higienę jamy ustnej i gardła, należy po posiłku opłukać roztworem dezynfekującym. Mycie kanałów nosowych solą fizjologiczną jest dozwolone 2-3 dni po interwencji.
- Unikaj ekstremalnych temperatur.
Jeśli operacja miała miejsce w zimnej porze roku, należy unikać przedłużonego pobytu dziecka w zimnie. Zabronione inhalacje termiczne, odwiedzanie basenów, saun, łaźni.
Konieczne jest unikanie produktów, które mogą zranić delikatną błonę śluzową po zabiegu. Zaleca się przyjmowanie wyłącznie płynnych, miękkich potraw w postaci ciepła. Doskonale nie łagodne zupy, płatki, warzywa na parze. Niektórzy eksperci zalecają jeść zimne jedzenie, lody w 2-3 dni po zabiegu. Przyczynia się to do szybkiego gojenia się ran.
Wniosek
Adenoidy - bardzo częsta choroba wśród często chorych dzieci. Pytanie, czy usunąć adenoidy i jak najlepiej to zrobić, pojawia się u wielu rodziców. O tym, czy konieczne jest leczenie chirurgiczne, czy też nie można stosować leków, decyduje indywidualnie każdy otolaryngolog.
Czasami opóźnienie interwencji prowadzi do poważnych konsekwencji, może być niebezpieczne dla życia okruchów. Terminowe usunięcie migdałków u dzieci gwarantuje zdrowie i bezpieczeństwo.
W jaki sposób usuwa się migdałki gardłowe
Podczas usuwania migdałków chirurdzy otolaryngolodzy mówią o absolutnej niezawodności i bezpieczeństwie operacji, nazywając ją strumieniowaniem, i twierdzą, że można ją wykonać w warunkach ambulatoryjnych.
Adenotomia to zabieg chirurgiczny charakteryzujący się usunięciem roślinności gruczołowej.
To, czy konieczne jest usunięcie migdałków to pytanie, które martwi wielu chorych dorosłych i rodziców dzieci cierpiących na tę patologię.
Adenoid - zlokalizowany w tkance limfoidalnej gardła (nosogardzieli), zwiększony w wyniku procesu patologicznego i powodujący trudności z wdychaniem przez nos. Kiedy rośnie, następuje spadek jakości słuchu itp.
Podczas normalnego rozwoju fizjologicznego ciało migdałowate pełni ochronną funkcję immunologiczną, ale często występujące choroby o etiologii zakaźnej powodują nawracające zapalenie tego narządu, co prowadzi do przerostu tkanki limfoidalnej i tworzenia adenoidów.
Wskazania do usuwania migdałków
Proliferacja tkanki limfoidalnej powoduje zaburzenie w funkcjonowaniu organizmu: tworzy się stałe źródło czynników zakaźnych, pogarsza się odpowiedź immunologiczna, zaburza funkcjonowanie rurek słuchowych.
Jak i kiedy dzieci usuwają migdałki? Okres, w którym lepiej jest usunąć migdałki to wiek dziecka w wieku 3-7 lat.
Kluczowe kryteria operacji w dzieciństwie:
- trudności w oddychaniu przez nos lub opóźnianie (bezdech) oddychanie przez nos;
- ochrypły głos; zmniejszenie słuchu;
- słaby sen lub jego brak;
- chrapanie w nocy, nieodłączne dla dzieci w wieku 3-7 lat;
- częste nawroty zapalenia ucha, zapalenia zatok, ARVI;
- gnijący oddech;
- rzadka manifestacja - deformacja twarzy.
Rzadkie objawy objawów adenoidów u dorosłych.
Ich objawy nie są tak jasne, jak u dzieci, dlatego pojawienie się przekrwienia błony śluzowej nosa, nawrót nieżytu nosa, zapalenie ucha środkowego są uważane za przejawy innych chorób.
Gdy choroba występuje u dorosłych, istnieją takie wskazania do usunięcia migdałków gardłowych:
- chrapanie w nocy;
- trudności w oddychaniu podczas snu;
- częste nawroty ARVI.
Przeciwwskazania
W niektórych przypadkach operacja usunięcia migdałków może mieć negatywny wpływ na organizm.
Aby zrozumieć, usunąć adenoidy lub nie, konieczne jest przeprowadzenie badania. Usuwanie adenoidów jest przeciwwskazane:
- W przypadku chorób krwi, których wynikiem może być krwawienie z powodu manipulacji chirurgicznej. Dokonaj regulacji czynników krzepnięcia. Wykonaj badanie krwi po raz drugi i, w obecności normalnych wskaźników, pozwól na operację.
- Z objawami chorób zakaźnych nosogardzieli w ostrej fazie, chorobami jamy ustnej lub dróg oddechowych. Usuwanie adenoidów jest dozwolone nie mniej niż 30-45 dni po braku objawów choroby.
- Jeśli istnieje podejrzenie rozwoju procesu nowotworowego w nosogardzieli (prowadzone są dodatkowe badania w celu dokładniejszej diagnozy).
- Osłabiony, wyczerpany organizm.
Usunięcie migdałków u dorosłych jest podobne do usunięcia u dzieci.
Procedura usuwania adenoidów
Początkowo etap przygotowawczy. Wymagane jest wysłuchanie zaleceń lekarza dotyczących używania wody i żywności. Należy skonsultować się z anestezjologiem, który doradzi rodzaj znieczulenia.
Przed usunięciem migdałków konieczne jest przeprowadzenie pełnego badania ciała, wykrycie przeciwwskazań, określenie ryzyka interwencji.
Istnieją takie rodzaje znieczulenia:
- Lokalny Przy tego rodzaju znieczuleniu uwzględnia się poziom progu bólu i wiek pacjenta. Jeśli pacjent jest dzieckiem, należy wziąć pod uwagę jego stan psychiczny i emocjonalny, charakter. Anestezjolog poleca ten rodzaj znieczulenia dorosłym lub starszym dzieciom (7-12 lat). Błona śluzowa gardła jest nawadniana substancją znieczulającą przed usunięciem migdałków. Przy tego rodzaju znieczuleniu ból jest nieobecny, ale pacjent może obawiać się widoku krwi. Z tego powodu, oprócz takiego znieczulenia, podaje się domięśniowo środki uspokajające. Usunięcie adenoidów w znieczuleniu miejscowym nie ma skutków ubocznych poslenarkosnych i powikłań.
- Znieczulenie ogólne jest najbardziej zalecane przez anestezjologów jako przejaw humanizmu i najwygodniejszy sposób przeprowadzenia interwencji. Zapewnia wysokiej jakości usuwanie tkanki limfatycznej w spokojnych warunkach. Pojawiają się powikłania po narkotyczne, o których anestezjolog powinien ostrzec.
- Brak znieczulenia. Niedawno w Rosji wykonano adenotomię bez znieczulenia. Podczas usuwania migdałków bez znieczulenia nie ma silnego bólu, ponieważ zakończenia nerwowe są nieobecne w tkance migdałków, ale taka operacja będzie miała silny wpływ na psychikę pacjenta. Do tej pory takie operacje nie są wykonywane bez znieczulenia, ponieważ są one uważane za humanitarne.
Sposoby usuwania migdałków gardłowych
W przypadku wyznaczenia planowanej interwencji chirurgicznej w celu usunięcia migdałków, możliwe jest wykonanie operacji w kilku wariantach.
Aby leczyć pacjentów z powiększonymi migdałkami, można zastosować następujące metody usuwania adenoidów:
- operacja chirurgiczna (klasyczna);
- chirurgia endoskopowa;
- laser;
- ciekły azot;
- adenoidy kobaltowe.
Operacja usunięcia migdałków metodą klasyczną może być przeprowadzona przy użyciu znieczulenia miejscowego (metoda jest preferowana) i przy pomocy znieczulenia ogólnego.
Po zastosowaniu znieczulenia miejscowego laryngolog naciska język pacjenta metalową szpatułką, a specjalny instrument chirurgiczny (adenotom) odcina przerośniętą tkankę limfatyczną.
Jeśli usunięto migdałki w znieczuleniu ogólnym, pacjent jest hospitalizowany i pozostawiony w szpitalu po interwencji przez 2-3 dni.
Hospitalizacja jest konieczna w przypadku operowania dużych migdałków, jeśli istnieje ryzyko krwawienia i innych komplikacji po operacji.
Endoskopowe usunięcie migdałków to nowoczesna metoda modusowa, dająca możliwość usuwania powiększonych form limfoidalnych pod szeroką kontrolą wzrokową.
Interwencja jest przeprowadzana przy użyciu znieczulenia ogólnego.
Po wprowadzeniu substancji znieczulającej przez usta pacjenta endoskop jest przesuwany i za pomocą specjalnych narzędzi przeprowadzany jest proces usuwania i krwawienie zostaje zatrzymane. Ta metoda działania ma swoje wady i zalety.
Zalety to:
- wyższa dokładność niż przy użyciu adenotomu;
- zmniejsza ryzyko niedostatecznego usunięcia tkanki limfoidalnej, co często prowadzi do nawrotu.
Punktem ujemnym jest kosztowny koszt takiej operacji.
Aby usunąć migdałki laserem, stosuje się laserowy skalpel, który emituje intensywne promieniowanie laserowe.
Formacje limfoidalne w obszarze wiązki laserowej natychmiast nagrzewają się, a płyn z komórek paruje, powodując zapadnięcie się komórek.
Zalety tej techniki to:
- wysoka precyzja usuwania nawet najmniejszych obszarów zarośniętej tkanki;
- minimalna utrata krwi, ponieważ naczynia w obszarze nacięcia migdałków są natychmiast blokowane;
- dezynfekcja obszaru nacięcia z powodu zniszczenia bakterii;
- minimalizacja bólu, ponieważ wiązka uszkadza włókna nerwowe w punkcie uderzenia, podczas gdy znieczulenie miejscowe jest nadal stosowane;
- szybki powrót do zdrowia po operacji, pacjent może powrócić do codziennej rutyny życia dzień po interwencji, a całkowite wyzdrowienie odnotowuje się w ciągu 10-14 dni.
W przypadku wyraźnych dużych migdałków ekspozycja na laser może nie mieć koniecznego pozytywnego efektu, a następnie najpierw wykonać operację klasyczną lub endoskopową, a następnie spalić błonę śluzową w okolicy rany, aby zatrzymać krwawienie i zapobiec nawrotowi.
Usunięcie migdałków i przecięcie migdałków ciekłym azotem (krioterapia) jest metodą skuteczną tylko do usuwania małych migdałków.
Na formacje limfoidalne wpływa strumień ciekłego azotu, a tkanki patologiczne są zamrażane i niszczone.
Ta operacja jest całkowicie bezkrwawa i bez objawów bólu, ponieważ azot zamraża włókna nerwowe w obszarze interwencji.
Laryngolog kontroluje wzrokowo proces i wkłada specjalną rurkę przez usta, przez którą strumień ciekłego azotu przechodzi przez usta na 2-3 sekundy, wycelowany tylko w ciało migdałowate. Ekspozycja jest powtarzana 2-3 razy w odstępie 1-2 minut.
Po usunięciu migdałków, laryngolog ponownie ocenia tkanki za pomocą luster.
W przypadku braku powikłań pacjent może wrócić do domu. Tkanka goi się całkowicie po 14-30 dniach.
Zakodowanie migdałków to najnowsza metoda bezkrwawego usuwania migdałków. Nacięcie wykonuje się za pomocą specjalnej elektrody w roztworze soli.
Dzieli on molekuły tkanki limfoidalnej w punkcie kontaktu, nie niszcząc pobliskich komórek. Metodzie towarzyszy znieczulenie miejscowe lub ogólne.
Używając endoskopu z kamerą wideo, aby zobaczyć, jak usuwa się migdałki, elektrodę wkłada się do jamy nosowej, roztwór soli fizjologicznej przepuszcza się przez specjalną rurkę, a ciało migdałowate usuwa się.
Zalety tej metody obejmują:
- precyzyjna technologia minimalizuje zniszczenie otaczającej tkanki;
- beskrovie pod warunkiem prawidłowego wykonania operacji;
- wysoką skuteczność terapii zapewnia usunięcie dużych i małych formacji, dzięki zastosowaniu manipulacji pod kontrolą endoskopu;
- minimalizacja bólu z powodu zniszczenia włókien nerwowych w miejscu kontaktu.
Okres pooperacyjny
Po usunięciu adenoidów okres pooperacyjny przejawia się u różnych pacjentów na różne sposoby:
- ból podczas przełykania przez kilka dni;
- wymioty krwią;
- osłabiony stolec;
- przekrwienie błony śluzowej nosa;
- podwyższona temperatura po usunięciu adenoidów (do 38 ° C).
Lekarze twierdzą, że rehabilitacja pooperacyjna jest równie ważna jak sama interwencja chirurgiczna.
Przez 7 dni po zabiegu zabrania się wzięcia gorącej kąpieli, pójścia do kąpieli, przebywania pod słońcem.
Lekarze twierdzą, że po interwencji można jeść lody, ponieważ zimno przyczynia się do zwężenia naczyń krwionośnych.
Zalecana żywność - oszczędna dieta. Należy go usunąć z diety gorącego, twardego, drażniącego pokarmu z błoną śluzową.
Zalecane specjalne ćwiczenia oddechowe. Niezbędne spacery na świeżym powietrzu! Należy unikać intensywnego wysiłku fizycznego w ciągu miesiąca.
Powikłania pooperacyjne
Konsekwencje usunięcia migdałków są rzadkie, ponieważ lekarze stosują nowoczesne metody przy minimalnym urazie.
Czynnikiem ich występowania jest nieprzestrzeganie przez pacjenta zaleceń laryngologicznych, niewystarczające usunięcie tkanki limfatycznej.
Wielu zastanawia się - czy migdałki rosną po usunięciu? Odpowiedź brzmi: tak! Zjawisko to wiąże się z niedostatecznym usunięciem patologicznej tkanki lub objawia się u dzieci predysponowanych do alergii oraz u pacjentów z dziedzicznym nasilonym patologicznym wzrostem tkanki limfatycznej.
Powikłania po usunięciu migdałków pojawiają się w następujący sposób:
- krwawienie;
- dodanie infekcji;
- nawracająca choroba.
Specyficzne zapobieganie pojawieniu się choroby nie istnieje. Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo choroby, musisz wzmocnić układ odpornościowy, ćwiczyć i zapobiegać chorobom nosogardzieli.
Jak działa operacja usuwania migdałków u dzieci, czy to boli?
Znaczna liczba rodziców ma do czynienia ze wzrostem gruczolaka u dziecka. Usunięcie migdałków u dzieci budzi obawy, ponieważ każda operacja w tym wieku obfituje w komplikacje, ale w niektórych przypadkach nie ma innego wyjścia.
Co to są migdałki i ich przyczyny u dzieci?
W jamie ustnej i nosogardzieli znajduje się 6 migdałków, z których każdy pełni funkcję ochronną, zapobiegając przedostawaniu się czynników zakaźnych do organizmu. Częste przeziębienia mogą prowadzić do zmniejszenia tej funkcji i jednoczesnego wzrostu migdałków. Adenoidy to proliferacja pojedynczego ciała migdałowatego zlokalizowanego w nosogardzieli.
Rozpoznanie tej patologii bez użycia specjalnych zwierciadeł nie jest możliwe, ale ma specyficzne objawy, dzięki którym choroba jest trudna do zauważenia.
Objawy choroby
Aby zidentyfikować wzrost migdałków gardłowych, wystarczy zwrócić uwagę na zdrowie dziecka.
Do głównych objawów należą:
- Zmiana głosu. Dziecko zaczyna nosowo, głos staje się niezdrowy.
- Przekrwienie nosa. Ze względu na wzrost ciała migdałowatego, przepływ powietrza jest spowolniony, dziecku trudno jest oddychać przez nos.
- Katar Jeden z powikłań prowadzących do nieżytu nosa i zapalenia zatok.
- Zmniejszony słuch. Rozszerzająca się tkanka limfoidalna może częściowo blokować rurkę słuchową, powodując objawy zapalenia ucha.
- Zaburzenia snu Dziecko śpi źle i niespokojnie, rano staje się niezwykle kapryśne i zirytowane. Możliwe ataki uduszenia i chrapania spowodowane cofnięciem korzenia języka.
- Przewlekła hipoksja. Samo dziecko może nie rozpoznać tego objawu, ale będzie stały brak tlenu z boku, co prowadzi do problemów z apetytem, a czasami z niedokrwistością.
- Zmiana twarzy. Jeśli proces patologiczny trwa długo, mogą wystąpić zaburzenia w rozwoju tkanki kostnej twarzy, zmiany okluzji. Jeśli leczenie rozpoczyna się na czas, zmiany te są odwracalne, ale w zaawansowanych przypadkach konsekwencje pozostają na całe życie.
- Zapalenie gruczołu krokowego Jeśli organizm jest narażony na infekcję w miarę wzrostu tkanki, może rozwinąć się zapalenie gruczołowe. Temperatura ciała wzrasta, węzły chłonne powiększają się.
Metody usuwania migdałków gardłowych
Potrzeba operacji zależy od stopnia zaniedbania choroby i indywidualnych wskaźników, które może ocenić specjalista. Jeśli problem zostanie zauważony na czas, możliwe jest przepisanie leczenia zachowawczego za pomocą leków.
Leki
Jeśli migdałki pokrywają się tylko z niewielką częścią vomeru, a oddychanie dziecka jest nieco trudne, często jest to dość konserwatywna metoda leczenia. Na zalecenie lekarza przyjmowane są immunomodulatory, mycie i płukanie roztworem soli fizjologicznej. Jeśli te środki nie wystarczą, przepisywane są antybiotyki (cefalosporyny, makrolidy).
Równolegle z przyjmowaniem leków przeprowadza się płukanie wodą morską, roztworami sody lub „Furacilin”.
Przez operację
Jeśli choroba ma drugi lub trzeci stopień ciężkości, skorzystaj z interwencji chirurgicznej. Warianty metod zostaną omówione poniżej, wybór zależy od stopnia choroby, wybranej kliniki i indywidualnej sytuacji.
Metody ludowe
Najlepszym z tradycyjnych sposobów radzenia sobie z adenoidami we wczesnych stadiach choroby jest mycie za pomocą roztworów soli fizjologicznej, które są łatwe do przygotowania. 1 szklanka ciepłej przegotowanej wody bierze 1 łyżeczka. sól lub 0,5 łyżeczki. sól morska. Roztwór jest dokładnie wymieszany, aby kryształy soli nie uszkodziły błony śluzowej gardła. Do mycia można użyć aspiratora, pipety lub strzykawki.
Inną sprawdzoną metodą jest zaszczepienie w nosie świeżo wyciśniętego soku z aloesu lub kalanchoe. W celu ułatwienia stosowania, bawełny turund można moczyć w soku i wstrzykiwać przez 10–15 minut do kanałów nosowych.
Po wskazaniu operacji
Potrzeba operacji zależy od stopnia choroby, dlatego ważne jest, aby zidentyfikować patologię w czasie. Niezwłocznie po odkryciu wzrostu migdałków gardłowych należy koniecznie skonsultować się z lekarzem, który może z całą pewnością stwierdzić, czy należy je usunąć iw jakim wieku można zastosować określoną metodę. Być może specjalista zaleci interwencję laserową, w której dziecko nie zostanie zranione, a prawdopodobieństwo ponownego rozwoju choroby będzie niskie.
Jeśli mówimy o drugim stopniu choroby (adenoidy nakładają się na 2/3 otwieracza), decyzja o potrzebie interwencji chirurgicznej jest podejmowana w zależności od stanu pacjenta. W trzecim stopniu, migdałki są koniecznie usuwane, ponieważ zamykają prawie całkowicie komorę i nie pozwalają dziecku normalnie oddychać nosem. W tym przypadku stale oddycha przez usta, co łatwo zauważyć na wysychających i pękających wargach.
To ważne! Gdy u dziecka wykryty zostanie wzrost migdałków, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem i dowiedzieć się, czy należy je usunąć.
Jeśli rodzice martwią się o wiek, w którym można wykonać taką operację i czy jest to bolesne, specjalista pomoże w tym. Teraz robią to najmniejsze dzieci, w tym nowoczesne urządzenia laserowe.
Ważne jest, aby wyjaśnić, jak usuwa się migdałki w wybranej klinice, ponieważ klasyczna metoda interwencji jest dziś uważana za przestarzałą. W przypadku nieżytu nosa, drogi nosowe są wstępnie myte, aby zapewnić zakończenie zabiegu przy minimalnym dyskomfortie dla dziecka.
Przygotowanie do operacji
Przed operacją przeprowadza się pełne badanie, które obejmuje badanie pediatry, badania krwi i moczu, koagulogram i EKG. W przeddzień operacji powinieneś odmówić jedzenia od godziny 18, rano nie możesz nawet pić wody.
Istnieją 3 bezwzględne przeciwwskazania do zabiegu:
- nieprawidłowości naczyń gardłowych;
- rak;
- zaburzenia krwawienia.
Operacja nie jest wykonywana w ciągu jednego miesiąca po szczepieniu oraz w okresie ostrych chorób zakaźnych, niezależnie od tego, czy choroba wystąpiła latem czy zimą. Wybór rodzaju znieczulenia zależy od tego, jak długo trwa operacja.
Rodzaj znieczulenia zależy nie tylko od indywidualnego obrazu choroby, ale także od wieku pacjenta. Operację w znieczuleniu ogólnym wykonuje się u dzieci w wieku poniżej 7 lat. Nowoczesne leki wysokiej jakości są nietoksyczne i nie powodują komplikacji nawet w dzieciństwie.
Typem znieczulenia ogólnego jest znieczulenie dotchawicze, które wprowadza rurkę dotchawiczą, która zapewnia bezpieczny i pełny dostęp do migdałków. Główną wadą tej metody jest to, że po znieczuleniu dziecko odzyskuje dłużej i czuje się trochę gorzej.
Operację w znieczuleniu miejscowym wykonuje się u dzieci powyżej 7 lat. Środek znieczulający jest rozpylany do nosogardzieli, lek uspokajający jest wstrzykiwany domięśniowo, a roztwór znieczulający o niskim stężeniu jest wstrzykiwany bezpośrednio do tkanki gruczołowej. Podczas operacji dziecko jest przytomne, dlatego procedura jest szybsza.
Metody chirurgicznego usuwania migdałków gardłowych
W sumie istnieje 5 sposobów usuwania adenoidów:
- Klasyczna metoda chirurgiczna. Adenoidy usuwa się skalpelem w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Teraz to cięcie jest rzadko używane, ponieważ jest jednym z najbardziej traumatycznych i bolesnych.
- Metoda fal radiowych. W tym przypadku stosuje się specjalne urządzenie, które działa na migdałki falami radiowymi i wyklucza stan zapalny ze wzrostem przy minimalnym ryzyku utraty krwi.
- Laseroterapia Ta metoda jest jedną z najnowocześniejszych i najskuteczniejszych, dlatego preferuje ją wiele klinik. W tym przypadku skalpel jest zastępowany wiązką laserową, a operacja odbywa się tak delikatnie, jak to możliwe, bez uszkadzania psychiki dziecka.
- Endoskopia. Usuwanie adenoidów za pomocą endoskopii lub adenoidektomii za pomocą golarki jest najbezpieczniejsze i najbardziej niezawodne. Taka operacja jest wykonywana w pełnym znieczuleniu przy minimalnej utracie krwi. Często metoda ta jest łączona z terapią laserową i leczeniem falami radiowymi. Ta kombinacja pozwala na najdokładniejsze leczenie operowanego obszaru, co praktycznie eliminuje prawdopodobieństwo nawrotu.
- Metoda zimnej plazmy. Jest uważany za najbardziej postępowy sposób zwalczania adenoidów. Są usuwane przez kauteryzację zimną plazmą, procedura jest praktycznie bezbolesna i zajmuje nie więcej niż 10 minut.
Klasyczna obsługa
Tradycyjna metoda wycinania migdałków to krótka operacja, w której adenoidy są usuwane za pomocą specjalnego skalpela, który nie zajmuje więcej niż 2-5 minut. Jego główną wadą jest to, że lekarz nie widzi leczonego obszaru, więc może przypadkowo uszkodzić zdrowe tkanki lub całkowicie nie usunąć zarośniętych migdałków, co doprowadzi do nawrotu.
Adenotomia zimnej plazmy
Metoda usuwania zimnej plazmy w Rosji jest stosowana od ponad 15 lat. Odpowiednio przeprowadzona nie powoduje komplikacji i utraty krwi, pozwala usunąć nawet adenoidy wrastające w okolicę nosa. Wybierając tę metodę interwencji, należy starannie rozważyć profesjonalizm lekarza, ponieważ nieudolne działania mogą spowodować uszkodzenie zdrowej tkanki i powikłania.
Endoskopowa adenomektomia
Sprzęt endoskopowy pozwala uniknąć błędu medycznego, który najprawdopodobniej występuje w klasycznym wycinaniu migdałków gardłowych. Endoskop jest wprowadzany do kanału nosowego i pozwala kontrolować operację.
Usuwanie adenoidów nowoczesnymi metodami
Co to jest usuwanie adenoidów?
Chirurgia w celu usunięcia roślinności gruczołowej nazywa się adenotomią. Adenoid - patologicznie powiększony migdałek nosowo-gardłowy. Zwykle narząd ten pełni funkcję ochronną, ale częste choroby zakaźne prowadzą do powtarzającego się zapalenia tkanki limfatycznej, w wyniku którego notuje się jego przerost - tworzą się migdałki. W większości przypadków dzieci mają od 3 do 14 lat, dorośli rzadko spotykają się z problemem migdałków.
Stopień wzrostu adenoidów
W praktyce stosuje się następującą klasyfikację w zależności od stopnia wzrostu migdałków gardłowych, ponieważ w dużej mierze określa to wskazania do leczenia medycznego lub chirurgicznego:
Metody leczenia zachowawczego migdałków gardłowych
Adenoid jest organem układu odpornościowego. Jego tkanka zawiera wiele komórek wytwarzających przeciwciała przeciwko patogenom. Dzięki sukcesowi leczenia zachowawczego ta bariera ochronna jest w pełni zachowana. Stosuje się leki przeciwbakteryjne, ponieważ zapalenie gruczołowe (zapalenie tkanki gruczołowej) występuje głównie z powodu ekspozycji na patogenną mikroflorę. Aby usunąć bakterie z błony śluzowej nosa i nosogardzieli, wykonuje się płukania nosa za pomocą pompy próżniowej. Fizjoterapia, taka jak rurka KUF, urządzenia laserowe i magnetyczne, przyczynia się do szybkiego usuwania stanu zapalnego, poprawia krążenie krwi i odporność miejscową. Nie tylko otolaryngolog, ale także alergolog-immunolog bierze udział w leczeniu adenoidu, przepisuje wzmacniające leki, które stymulują mechanizmy obronne organizmu w celu zmniejszenia liczby ostrych zakażeń układu oddechowego. Niestety, skuteczność konserwatywnych metod leczenia wynosi około 50% i zawsze istnieje ryzyko powtarzających się zaostrzeń w przypadku zakażenia, co oznacza, że objawy mogą zostać wznowione.
Wskazania do usuwania migdałków gardłowych
Wzrost roślinności gruczołowej prowadzi do dysfunkcji w organizmie: tworzy się przewlekłe ognisko infekcji, zmniejsza się odporność, zakłócają pracę rurek słuchowych.
Te zmiany w organizmie przyczyniają się do pojawienia się wskazań do usuwania migdałków gardłowych:
- SARS i przeziębienia. W jamie nosowej występuje przeszkoda w postaci migdałków, która utrudnia przepływ śluzu. Z kolei śluz pełni funkcję ochronną i chroni nas przed wirusami, ale gdy pojawia się przeszkoda, w jamie nosowej powstają korzystne warunki dla rozwoju zakażeń i występowania procesów zapalnych.
- Upośledzenie słuchu. Adenoid zamyka ujście trąbki Eustachiusza, zapobiegając w ten sposób swobodnemu przepływowi powietrza do ucha środkowego. W rezultacie błona bębenkowa traci swoją mobilność, co odbija się negatywnie na wrażeniu słuchowym.
- Przewlekłe zapalenie migdałków nosowo-gardłowych (przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego). Zapalone gruczolakowate wegetacje służą jako dobre środowisko dla ataku różnych infekcji. W migdałku nosowo-gardłowym tworzą się bakterie i wirusy, które powodują przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego, któremu towarzyszy utrzymujący się katar.
- Powtarzające się zapalenie ucha. Wzrost migdałków nosowo-gardłowych zakłóca funkcjonowanie ucha środkowego, powodując korzystne warunki do rozprzestrzeniania się i rozwoju zakażeń.
- Choroby dróg oddechowych - zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli. Wraz ze wzrostem tkanki limfatycznej rozwija się przewlekłe zapalenie. W wyniku przerostu tworzą się stale śluz i ropa, wpływając do układu oddechowego. W przypadku kontaktu z błoną śluzową powodują procesy zapalne, które prowadzą do chorób zakaźnych dróg oddechowych.
- Kaszel adenoidalny. Wynika to ze stymulacji zakończeń nerwowych w nosogardzieli i tylnej części gardła. Najczęściej lekarze kojarzą kaszel pacjenta z przeziębieniem i grypą, podczas gdy pacjent nie ma upośledzenia oskrzeli, w którym to przypadku kaszel może być objawem migdałków. W leczeniu kaszlu z kaszlu.
- Zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc
- Zaburzenia mowy
- Opóźnienie w rozwoju fizycznym
- Zaburzenia neurologiczne - bóle głowy, moczenie, stany konwulsyjne
- Nienormalne ugryzienie z utworzeniem „twarzy adenoidalnej”
- Nieskuteczność leczenia zachowawczego
Usuwanie migdałków u dzieci
Optymalny wiek do usuwania migdałków u dzieci w wieku 3-7 lat. Odroczenie operacji, jeśli istnieją wskazania do zabiegu chirurgicznego, może mieć negatywne konsekwencje i może powodować takie choroby, jak uporczywy ubytek słuchu spowodowany przerwaniem rurki słuchowej, tworzenie lepkiego płynu w jamie bębenkowej (wysiękowe lub adhezyjne zapalenie ucha), deformacja twarzy, nieprawidłowy zgryz, próchnica, zniszczenie szkliwo zębów, naruszenie ząbkowania. Ponadto obecność przewlekłego ogniska zakażenia w organizmie może powodować choroby, takie jak astma oskrzelowa, przewlekłe zapalenie kłębuszków nerkowych (autoimmunologiczne zapalenie nerek) i przyczynia się do osłabienia całego układu odpornościowego.
Usuwanie adenoidów u dorosłych
Istnieją przypadki, w których obecność migdałków jest diagnozowana u dorosłych. Wynika to z powszechnego wprowadzenia do diagnostyki endoskopowych metod badania jamy nosowej. Objawy nie mogą być tak wyraźne, jak w dzieciństwie, tak często skargi na przekrwienie błony śluzowej nosa, częste zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie ucha, szlam spływający z tyłu gardła u dorosłych mogą być przez lekarzy traktowane jako objawy innych chorób, co prowadzi do niepowodzenia leczenia i pogorszenia sytuacji.
Wskazania do usuwania adenoidów u dorosłych:
- chrapanie, niewydolność oddechowa podczas snu
- częste przeziębienia
- przewlekłe zapalenie migdałków lub zapalenie gardła
- trudności w oddychaniu przez nos
- zespół nasiąkania poporodowego (odpływ śluzu z tyłu gardła)
- nawracające zapalenie zatok lub obecność przewlekłego zapalenia zatok
- nawracające ropne lub wysiękowe zapalenie ucha środkowego, utrata słuchu
- astma oskrzelowa, przewlekłe zapalenie oskrzeli
Metody diagnozowania migdałków gardłowych
Klasyczne metody diagnozowania przerostu migdałka nosowo-gardłowego obejmują cyfrowe badanie nosogardzieli i badanie tylnej jamy nosowej, ale często procedury te są trudne i dostarczają mało informacji, zwłaszcza jeśli dziecko jest określane jako pacjent. Obecnie najnowocześniejszą metodą diagnostyczną jest badanie endoskopowe - metoda badania błony śluzowej górnych dróg oddechowych za pomocą endoskopu. Zaletą endoskopii jest to, że jest ona całkowicie bezbolesna i bezpieczna, a wraz z nią lekarz uzyskuje pełny obraz wielkości nosogardzieli, stopnia wzrostu tkanki gruczołowej i stanu otworów rurek słuchowych. Razem dane te pozwalają wybrać najlepszą metodę leczenia i zdiagnozować chorobę na wczesnym etapie.
Metody usuwania migdałków gardłowych
Instrumentalna metoda usuwania migdałków gardłowych
Aby usunąć adenoidy, używa się specjalnego skalpela - adenotomu Beckmanna. Adenotom wstrzykuje się do nosogardzieli, ustawia go w taki sposób, że cała tkanka, która ma zostać usunięta, wchodzi w pierścień adenotomiczny. Następnie odcina się adenoid. Krwawienie zatrzymuje się samo w ciągu kilku minut. Zaleta operacji polega na możliwości przeprowadzenia jej w znieczuleniu miejscowym i ambulatoryjnym. Znaczącą wadą jest to, że usunięcie jest „ślepe”, to znaczy przecięcie tkanki, lekarz nie ma możliwości zobaczenia jamy nosowo-gardłowej, a zatem sprawdzenie, czy są cząstki tkanki gruczołowej, które mogą później prowadzić do ponownego wzrostu (nawrotu).
Metoda usuwania adenoidów fal radiowych
Działanie tej metody wykonuje się za pomocą urządzenia Surgitron, które ma dyszę do usuwania adenoidu - adenote fal radiowych. Adenotomia radiowa odcina adenoid jako pojedynczą jednostkę, jak w klasycznej operacji, ale jednocześnie fala radiowa koaguluje (kauteryzuje) naczynia, więc krwawienie podczas takiej operacji jest zminimalizowane. Istotną zaletą tej techniki jest zmniejszenie utraty krwi podczas zabiegu i zmniejszenie ryzyka krwawienia w okresie pooperacyjnym.
Laserowe usuwanie adenoidów
Jednym z nowoczesnych osiągnięć w dziedzinie chirurgii jest wykorzystanie urządzeń laserowych. Pod wpływem promieniowania laserowego temperatura tkanki wzrasta, a ciecz odparowuje z niej. Ta metoda jest również bezkrwawa. Ma jednak pewne wady - czas działania jest znacznie zwiększony, a ogrzewanie zdrowych tkanek może wystąpić w strefie uderzenia lasera.
Usuwanie adenoidów przez wytrząsarkę (mikrodebryder)
Mikroukładacz jest specjalnym narzędziem z obrotową głowicą, która ma ostrze na końcu. Z jego pomocą adenoid jest miażdżony, a następnie zasysany do zbiornika ssącego, co pozwala również na szybkie i całkowite usunięcie roślinności gruczołowej, nie uszkadzając błony śluzowej nosogardzieli, jest to ważne, ponieważ w przeciwnym razie nastąpi krwawienie, a następnie utworzą się blizny. Operacja mikrodebryderem jest wykonywana w znieczuleniu z kontrolą endoskopową. Jest to najnowocześniejsza i najskuteczniejsza metoda adenotomii, w której ryzyko nawrotu jest minimalne.
Nasza klinika stosuje kombinowaną metodę usuwania. Korzystamy z zalet każdej z powyższych metod, daje to większą wydajność, operacja jest znacznie szybsza, ryzyko powikłań jest mniejsze, a okres pooperacyjny jest znacznie łatwiejszy dla dziecka.
Rodzaje operacji usuwania adenoidów u dzieci i procesu rehabilitacji
Jeśli lekarze zalecają operację u dziecka, powoduje to niepokój rodziców. Rodzice boją się powikłań po operacji i znieczuleniu. W końcu rodzaj znieczulenia wpływa nawet na wynik operacji. Z tego powodu rodzice interesują się wszystkim, co związane jest z usuwaniem przyrostów gruczołowych. Usunięcie migdałków u dzieci nie powinno pociągać za sobą urazu psychicznego lub powikłań.
Operacja w celu usunięcia migdałków gardłowych
Adenoidy u dzieci
?? Adenoidy nazywane są wzrostem tkanek nosogardła migdałkowego. Będąc częścią nosogardzieli, chronią gardło przed mikroorganizmami wdychanymi przez nos. Ale przy częstych przeziębieniach i infekcjach wirusowych występują patologiczne zaburzenia tkanki limfatycznej, które tworzą migdałki nosowe. Tkanka limfatyczna rozwija się u małych dzieci, ponieważ częściej występują u nich gruczolaki.
?? Adenoidy zwiększają się stopniowo. Po powrocie dziecka migdały powoli wracają do pierwotnego rozmiaru. Ale jeśli dziecko zachoruje ponownie, gdy tkanka limfatyczna nie zmniejszy się do normalnego rozmiaru, ich wzrost rozpocznie się ponownie. A wielkość migdałków będzie większa niż za pierwszym razem. Podobnie jest z rozwojem zapalenia gruczołowego i patologicznego wzrostu gruczolaków w nosogardzieli.
Powody
Ale wzrost komórek limfoidalnych występuje nie tylko przy częstych przeziębieniach. Na rozwój patologii wpływa:
- czynnik dziedziczny;
- infekcje dziecięce (odra, świnka i inne);
- trudna ciąża i poród;
- przekarmianie dziecka lub karmienie fast foodów;
- częste alergie;
- słaba odporność z częstymi przewlekłymi zakażeniami;
- długi pobyt w niekorzystnych warunkach domowych lub naturalnych.
Grupa ryzyka składa się z dzieci w wieku 3-7 lat, które stale mają kontakt z infekcjami. U małych dzieci narządy oddechowe są wąskie, więc nawet przy niewielkim obrzęku lub przerostu ciała migdałowatego w nosogardzieli całkowicie się pokrywają. Ten czynnik jest głównym powodem tego, że dziecko nie może oddychać przez nos.
U młodzieży i dorosłych ta patologia zwykle nie występuje. Ponieważ drogi oddechowe są rozszerzone, a ciało migdałowate zmniejszyło się. Adenoidy mają mniejszy wpływ na oddychanie.
Objawy migdałków gardłowych
Proliferację tkanki limfoidalnej można podejrzewać za pomocą charakterystycznych znaków:
- trudności w oddychaniu przez nos;
- zaburzony sen, otwarte usta, płacz we śnie;
- podczas snu dziecko chrapie, wącha, cierpi na astmę;
- usta wysychają, powodując kaszel po przebudzeniu;
- zmiany barwy głosu, nosa niemowlęca, narzeka na ból głowy;
- częstymi „gośćmi” są: nieżyt nosa, zapalenie gardła, zapalenie ucha środkowego;
- dziecko szybko się męczy, niegrzeczne.
? Gdy rozwija się zapalenie migdałków gruczołowych migdałków, migdałki gardłowe stają się zapalne.
Adenoidy przed usunięciem
Diagnostyka
Aby potwierdzić diagnozę i rozwiązać problem operacji, należy zbadać pacjenta. Aby ocenić stan nosogardzieli pacjenta i stopień zapalenia, stosuje się faryngoskopię, a także rinoskopię. Czasami wymagana jest inna metoda. Następnie wykonuje się endoskopię lub radiografię.
Kiedy wymagana jest operacja
Potrzeba adenotomii jest określana przez lekarza natychmiast po wykryciu gruczolaków w jamie nosowo-gardłowej, a leczenie zachowawcze nie przyniosło wyników. On waży wszystko, rozmawia z rodzicami i dopiero potem podejmuje decyzję.
Głównym powodem leczenia chirurgicznego jest zapalenie gruczołowe trzeciego stopnia, które doprowadziło do trudności w oddychaniu.
Jeśli opóźnisz operację, doprowadzi to do zwiększenia liczby migdałków gardłowych i problemów zdrowotnych. Doświadczeni otolaryngolodzy, gdy zwracają się do nich z zapaleniem ucha u dzieci, natychmiast sprawdzają obecność przyrostów gruczołowych. Dają bowiem w pierwszej kolejności takie powikłanie jak ostre zapalenie ucha. Interwencja chirurga wymaga silnie zarośniętych migdałków. Operacja całkowitego usunięcia migdałków nazywana jest adenotomią.
To ważne! Decyzję o zabiegu podejmuje wyłącznie lekarz. I jakie znieczulenie daje dziecku.
Czynniki wpływające na potrzebę operacji
Wpływ adenoidów
Rodzice, którzy myślą, że patologia nie jest niebezpieczna, powinni wiedzieć, co czeka dziecko, jeśli nie masz operacji. Mały człowiek może mieć takie patologiczne nieprawidłowości :?
- naruszenia nosowego kanału oddechowego z powodu obrzęku błony śluzowej nosogardzieli;
- niedorozwój górnego podniebienia i szczęki z powodu naruszenia oddychania przez nos;
- twarz wyciągnięta;
- zęby rozwijają się nieprawidłowo, nierówne;
- patologia nosa i gardła;
- zaburzenia snu, chrapanie w nocy;
- czasami głód tlenu;
- często rozwija się zapalenie ucha środkowego;
- możliwa utrata słuchu.
?? Jeśli migdałki są obecne w nosogardzieli przez długi czas, dziecko staje się powolne z czasem, szybko się męczy, ma częste bóle głowy i pamięć. Wszystko to pociąga za sobą spadek wyników w nauce dziecka.
Wskazania i przeciwwskazania
Wskazania do usuwania migdałków u dzieci określa? lekarz, po badaniu i rozmowie z rodzicami. Główne wskazania do adenotomii:
- mały pacjent się pogarsza;
- zły rozwój szczęk;
- dzieciakowi przeszkadza ciągłe zapalenie ucha, zapalenie zatok i zapalenie frontu;
- występują krótkie opóźnienia w oddychaniu podczas snu;
- zaburzenia oddychania przez nos.
Ale nie zawsze usunięcie migdałków jest możliwe, lub nie jest możliwe natychmiast. Do przeciwwskazań tymczasowych lub kategorycznych należą:
- ciężkie patologie serca i naczyń krwionośnych;
- nieprawidłowe zaburzenia krążenia;
- ARI;
- stały „smark”;
- dziecko zachorowało przed operacją.
Zaleca się odroczenie operacji, nawet jeśli niemowlę ma banalny katar przed adenotomią, bólem gardła lub kaszlem.
Plusy i minusy
? Działanie na migdałki dla dzieci pomoże pozbyć się ogniska mikroorganizmów, które infekują nosogardziel prowokując choroby zakaźne.
? Po zabiegu zniknie ryzyko zapalenia ucha i słuchu.
? Operacja pomoże rozwiązać problem głodu tlenowego z powodu nieotrzymania części powietrza podczas oddychania przez usta.
? Dodatkowym plusem operacji jest także ułatwienie oddychania i mowy. Adenoidy wpływają na mowę, czynnik ten przemawia również za operacją.
? Lepiej usunąć adenoidy w ciągu 4 lat. Jeśli adenoidy zostaną usunięte przed tym wiekiem, istnieje wysokie ryzyko nawrotu. A im młodsze dziecko, tym większe ryzyko.
Nowoczesne metody usuwania migdałków u dzieci pozwalają na szybkie wykonanie operacji przy minimalnym ryzyku.
Przygotowanie do adenomektomii
Podczas przygotowania pacjenta do interwencji w znieczuleniu, mały pacjent otrzymuje następujące badanie:
- elektrokardiogram;
- ogólna analiza testów krzepnięcia krwi (płytki krwi powinny być normalne);
- analiza moczu;
- krew dla PB, HIV;
- badanie przez terapeutę dziecka;
- bioanaliza krwi (dla białek, mocznika i innych wskaźników);
- RTG lub CT zatok.
Lekarz prowadzi rozmowę z rodzicami na temat historii, obecności krewnych niebezpiecznych patologii, paraliżu. Sprawdza harmonogram szczepień dla dziecka, pyta rodziców o przeszłą chorobę i reakcje na leki, jeśli tak było. Ponadto dziecku należy przepisać kurs terapeutyczny mający na celu przygotowanie się do zabiegu.
Należy stosować leki nasenne i leki, które poprawiają metabolizm i wzmacniają efekt znieczulenia ogólnego.
Leki przeciwbólowe
?? Przed zabiegiem chirurgicznym konieczne jest oczyszczenie ciała lewatywą. A w dniu operacji dziecko nie może być spożywane 3 godziny przed zabiegiem operacyjnym, lepiej nie pić. Aby zmniejszyć negatywny wpływ na organizm na pół godziny przed znieczuleniem, lekarz przepisuje Promedol lub Atropinę.
Najważniejsze cechy adenotomii
Wcześniej, gdy lekarze nie mieli leków na znieczulenie, dzieci musiały odczuwać silny ból podczas chirurgicznego usuwania migdałków. Teraz są dwa rodzaje znieczulenia - znieczulenie miejscowe (częściowe) i pełne (ogólne). Każdy z nich ma swoje zalety i wady. Adenoidy w znieczuleniu ogólnym są wycinane dla małych dzieci, a dorośli i młodzież częściej wybierają znieczulenie miejscowe.
? Operacja u dziecka w wieku przedszkolnym odbywa się w znieczuleniu ogólnym. Dziecko zasypia bez odczuwania bólu. W znieczuleniu miejscowym wycinanie migdałków wykonuje się u starszych dzieci, ponieważ ustalono, że znieczulenie ogólne może niekorzystnie wpływać na czynność mózgu w pewnym okresie.
Pozostaje rozważyć bardziej szczegółowo, w jaki sposób usuwa się adenoidy, aby rodzice nie martwili się o to. Lekarze używają różnych metod usuwania migdałków u dzieci, które są dostępne w klinice. Zależy to od stanu nosogardzieli, wielkości migdałków, ciała dziecka i innych czynników.
Gdy tylko znieczulenie zaczęło działać, lekarz może rozpocząć manipulacje. Usta pacjenta otwiera się za pomocą instrumentu, bada się nosogardziel i migdałki gardłowe. Następnie lekarz usuwa je, kauteryzując tworzenie diatermii lub skrobakowej łyżeczki.
? Klasyczna obsługa
Ta metoda interwencji chirurgicznej jest przeprowadzana przez adenotom Beckmanna (narzędzie w postaci zakrzywionego noża). Adenotom wstrzykuje się do jamy ustnej, za tkankę miękkiego podniebienia, wysyła się do górnej części nosogardzieli. Adenoidy przecinają i usuwają wszystkie wycięte tkanki przez usta. Teraz klasyczna operacja jest wykonywana u niemowląt w znieczuleniu ogólnym. Dla młodych ludzi takie wycięcie tkanki gruczołowej wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Czasami usunięcie migdałków bez znieczulenia wykonuje się, jeśli inne metody są niemożliwe.
? Adenotomia zimnej plazmy
Ta metoda usuwania migdałków nazywana jest metodą koblacji. Jest to najnowocześniejsza metoda wycinania tkanki gruczołowej. Operacja odbywa się prawie bez krwi, w obszarze okrytym zimną plazmą. Kobaltacja, ze względu na jej dokładność, ma niski stopień ryzyka pooperacyjnego. Zimno usunie krwawienie, zmniejszając jego niebezpieczeństwo do minimum.
? Endoskopowa adenomektomia
W nowoczesnej chirurgii adenotomia endoskopowa jest coraz częściej stosowana u dzieci. Ten rodzaj interwencji ma większą dokładność i mniej urazów. Operacja jest skuteczna w przypadku silnych przyrostów gruczołowych wzdłuż ściany nosogardzieli. Ale nie każda klinika ma sprzęt do endoskopii.
Adenomektomia endoskopowa - przewodzenie
? Użyj lasera
Adenoidy u dzieci - chirurgia laserowa jest najmniej bezkrwawa. Do adenotomii laserowej u dzieci używaj lasera. To narzędzie usuwa przerośnięte tkanki, spala punkty odcięcia. W przypadku takiej terapii laserowej wystarcza krótkie znieczulenie. Przebudzenie po dziecku jest łatwiejsze, więc istnieje mniejsze ryzyko przedawkowania i innych negatywnych konsekwencji z serca i ośrodkowego układu nerwowego. Usuwanie adenoidów w znieczuleniu ogólnym za pomocą przyrządu laserowego jest wykonywane dla dorosłych, a nawet dzieci. Lokalny rodzaj znieczulenia nie jest przeciwwskazany do wycinania przerośniętych tkanek.
Ale przy użyciu lasera w adenomektomii bierze się pod uwagę, że laser nie pozwala na kontrolę głębokości ekspozycji, co prowadzi do ryzyka uszkodzenia zdrowej tkanki.
? Metoda fal radiowych
Adenotomia fal radiowych jest wykonywana przez specjalny aparat - Surgitron. Dzięki tej metodzie tkanki gruczołowe są wycinane przez dyszę z falami radiowymi z niej pochodzącymi, co zmniejsza do minimum utratę krwi. W końcu podczas operacji naczynia natychmiast koagulują. Ale adenotomia radiochirurgiczna nie jest pokazywana wszystkim.
Adenotomia jest szczepieniem przeciwko patologiom nosogardzieli.
Rehabilitacja
Po operacji dziecko musi pozostać w szpitalu przez pewien czas (długość pobytu zależy od stanu, obecności powikłań).
Zdalny adenoid - rozmiar
?? Często rodzice martwią się pytaniem, ile dni przysługuje zwolnienie lekarskie. Zależy to również od ciężkości patologii, metody usuwania, rodzaju znieczulenia i stanu dziecka.
Po 2-4 godzinach po zabiegu w znieczuleniu ogólnym, gdy ból głowy minął, małym pacjentom wolno wstać z łóżka, chodzić, a nawet jeść. Po operacji adenotomia lekarze zalecają specjalną dietę. Nie martw się w przypadku niewielkiego wzrostu temperatury.
Moc
Obowiązkowa dieta po usunięciu migdałków gardłowych. Jeśli zostanie zaobserwowany, okres powrotu do zdrowia małego pacjenta jest znacznie zmniejszony.
Z diety na kilka dni? wymagane są gorące, zimne potrawy, a także twarde, pikantne i szkodliwe pokarmy. Żywność dla niemowląt składa się z puree, płatków śniadaniowych przez kilka dni.
Lekarz przepisuje witaminy i minerały stosowane w kursach wzmacniających dla małych dzieci. Z powodu przeziębienia i ułatwienia oddychania pole odcięcia migdałków jest przepisane lekowi Loromax dla dzieci pooperacyjnych.
Ćwiczenia na 30-40 dni są wykluczone. W tym samym okresie dziecko musi być chronione przed kontaktem z pacjentami zakaźnymi.
Możliwe komplikacje
Jak zachowują się migdałki po usunięciu i czy po zabiegu wystąpią problemy?
?? Rodzice, którzy przeszli leczenie operacyjne w dzieciństwie, wiedzą, jakie powikłania pojawiają się po zabiegu. To jest:
- krwawienie (częste powikłanie, które można wyeliminować tylko przez usunięcie wszystkich pozostałości migdałków);
- zapalenie z towarzyszącą gorączką;
- ból głowy, zawroty głowy, osłabienie;
- prawdopodobieństwo infekcji;
- obrzęk nosogardzieli;
- katar, ból gardła;
- nieprzyjemny zapach i ból podczas połykania;
Ryzyko powikłań zależy od chirurga. Ale zdrowie małego pacjenta również zawodzi, przynosząc kłopoty i niepokój rodzicom i lekarzom. Dlatego ważąc wszystkie możliwe wyniki interwencji chirurgicznej. Lekarz podejmuje decyzję, a rodzice są zobowiązani do ścisłego przestrzegania zaleceń lekarza po operacji.
Ważne jest, aby pamiętać! Operacja usunięcia migdałków u dziecka wiąże się z urazem psychicznym. Zachowaj to do minimum.