Vilprafen

Tabletki powlekane białą lub prawie białą, podłużną, dwuwypukłą, z ryzykiem po obu stronach.

Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna - 101 mg, polisorbat 80 - 5 mg, koloidalny dwutlenek krzemu - 14 mg, karmeloza sodowa - 10 mg, stearynian magnezu - 5 mg, metyloceluloza - 0,12825 mg, glikol polietylenowy 6000 - 0,3846 mg, talk - 2,0513 mg, ditlenek tytanu - 0,641 mg, wodorotlenek glinu - 0,641 mg, kopolimer kwasu metakrylowego i jego estry - 1,15385 mg.

10 szt. - blistry aluminium / PVC (1) - opakowania kartonowe.

Grupa antybiotyków makrolidowych. Ma działanie bakteriostatyczne dzięki hamowaniu syntezy białek przez bakterie. Podczas tworzenia w ognisku zapalenia wysokich stężeń ma działanie bakteriobójcze.

Wysoce aktywny przeciwko mikroorganizmom wewnątrzkomórkowym: Chlamydia trachomatis i Chlamydia pneumonuae, Mycoplasma pneumoniae, Mycoplasma hominis, Ureaplasma urealyticum, Legionella pneumophila; przeciwko Gram-dodatnim bakteriom tlenowym: Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes i Streptococcus pneumoniae (pneumococcus), Corynebacterium diphtheriae; Gram-ujemne bakterie tlenowe: Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Haemophilus influenzae, Bordetella pertussis; przeciwko niektórym bakteriom beztlenowym: Peptococcus, Peptostreptococcus, Clostridium perfringens.

Josamycyna jest także aktywna przeciwko Treponema pallidum.

Po podaniu doustnym jozamycyna jest szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego. Z_max osiąga się w ciągu 1-2 godzin po podaniu. 45 minut po podaniu dawki 1 g średnie stężenie jozamycyny w osoczu wynosi 2,41 mg / l.

Wiązanie z białkami osocza nie przekracza 15%.

Stan równowagi osiąga się po 2-4 dniach regularnego przyjmowania.

Josamycyna jest dobrze rozmieszczona w organizmie i gromadzi się w różnych tkankach: w płucach, tkance limfatycznej migdałków podniebiennych, narządach układu moczowego, skórze i tkankach miękkich. Szczególnie wysokie stężenia występują w płucach, migdałkach, ślinie, potem i łzach. Stężenie jozamycyny w ludzkich leukocytach wielojądrzastych, monocytach i makrofagach pęcherzykowych jest około 20 razy wyższe niż w innych komórkach ciała.

Jozamycyna ulega biotransformacji w wątrobie do mniej aktywnych metabolitów.

Wydalane głównie z żółcią, wydalanie z moczem jest mniejsze niż 20%.

Ze strony układu pokarmowego: rzadko - brak apetytu, nudności, zgaga, wymioty, biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego; w niektórych przypadkach - zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych, naruszenie odpływu żółci i żółtaczki.

Reakcje alergiczne: rzadko - pokrzywka.

Inne: w niektórych przypadkach zależna od dawki przejściowa utrata słuchu.

Antybiotyki bakteriostatyczne mogą zmniejszać działanie bakteriobójcze innych antybiotyków, takich jak penicyliny i cefalosporyny (należy unikać jednoczesnego stosowania jozamycyny z penicylinami i cefalosporynami).

Przy jednoczesnym stosowaniu josamycyny z linkomycyną może zmniejszyć skuteczność obu leków.

Josamycyna spowalnia eliminację teofiliny w mniejszym stopniu niż inne antybiotyki makrolidowe.

Jozamycyna spowalnia wydalanie terfenadyny lub astemizolu, co zwiększa ryzyko zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.

Istnieją oddzielne doniesienia o zwiększonym działaniu zwężającym naczynia z jednoczesnym stosowaniem makrolidów i alkaloidów sporyszu. Podczas przyjmowania jozamycyny występuje 1 przypadek nietolerancji ergotaminy.

Przy jednoczesnym stosowaniu jozamycyny i cyklosporyny może zwiększyć stężenie cyklosporyny w osoczu krwi aż do nefrotoksycznego.

Przy jednoczesnym stosowaniu jozamycyny i digoksyny może zwiększyć poziom tego ostatniego w osoczu krwi.

W rzadkich przypadkach leczenia makrolidem antykoncepcyjne działanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych może być niewystarczające.

Jeśli rozwija się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, należy wycofać josamycynę i przepisać odpowiednie leczenie. Leki, które zmniejszają ruchliwość jelit, są przeciwwskazane.

U pacjentów z niewydolnością nerek wymagana jest korekta schematu dawkowania zgodnie z wartościami CC.

Josamycyna nie jest przepisywana wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby.

Należy rozważyć możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidowe (na przykład mikroorganizmy oporne na leczenie chemicznymi antybiotykami związanymi ze strukturą chemiczną mogą być również odporne na jozamycynę).

Stosowanie w okresie ciąży i laktacji jest możliwe tylko w przypadkach, gdy zamierzone korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu lub dziecka.

W leczeniu makrolidów i jednoczesnym stosowaniu hormonalnych środków antykoncepcyjnych należy dodatkowo stosować niehormonalne środki antykoncepcyjne.

Wilprafen ® (Wilprafen ®)

Aktywny składnik:

Treść

Grupa farmakologiczna

Obrazy 3D

Skład i forma uwalniania

w blistrze 10 szt.; w pudełku 1 blister.

Opis postaci dawkowania

Tabletki w foliowej okładce w białym kolorze, podłużny kształt z nacięciami na środkowych i wypukłych krawędziach.

Charakterystyczny

Antybiotyk makrolidowy.

Działanie farmakologiczne

Farmakodynamika

Lek jest stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych; Działanie bakteriostatyczne jozamycyny, jak również innych antybiotyków makrolidowych, jest spowodowane hamowaniem syntezy białek przez bakterie. Podczas tworzenia w ognisku zapalenia wysokich stężeń ma działanie bakteriobójcze.

Dzhozschik, Haemophilus influenzae, Bordetella pertussis, Helicobacter pylori), a także przeciwko niektórym bakteriom beztlenowym (Peptococcus, Peptostreptococcus, Clostridium perfringens).

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym jozamycyna jest szybko i całkowicie wchłaniana z przewodu pokarmowego. C_max jozamycyna w surowicy osiągana jest w ciągu 1–4 godzin po zażyciu wampiryny. Około 15% josamycyny wiąże się z białkami osocza. Szczególnie wysokie stężenia substancji znajdują się w płucach, migdałkach, ślinie, potem i łzach.

Jozamycyna jest metabolizowana w wątrobie do mniej aktywnych metabolitów i jest wydalana głównie z żółcią. Wydalanie leku w moczu - mniej niż 20%.

Wskazania do stosowania Wilprafen ®

Ostre i przewlekłe zakażenia wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na lek, na przykład:

Zakażenia górnych dróg oddechowych i narządów laryngologicznych:

zapalenie migdałków i zapalenie okrężnicy;

błonica (oprócz leczenia antytoksyną błonicy), jak również szkarłatna gorączka w przypadku nadwrażliwości na penicylinę.

Infekcje dolnych dróg oddechowych:

zapalenie płuc (w tym postać nietypowa);

Zakażenia skóry i tkanek miękkich:

róży (ze zwiększoną wrażliwością na penicylinę);

Zakażenia układu moczowo-płciowego:

kiła (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);

Chlamydia, mykoplazma (w tym Ureaplasma) i infekcje mieszane.

Przeciwwskazania

nadwrażliwość na antybiotyki makrolidowe;

ciężka nieprawidłowa czynność wątroby.

Efekty uboczne

Ze strony przewodu pokarmowego: rzadko - utrata apetytu, nudności, zgaga, wymioty i biegunka. W przypadku utrzymującej się ciężkiej biegunki należy pamiętać o możliwości wystąpienia zagrażającego życiu rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego spowodowanego antybiotykami.

Reakcje nadwrażliwości: w bardzo rzadkich przypadkach możliwe są reakcje alergiczne skóry (np. Pokrzywka).

Ze strony wątroby i dróg żółciowych: w niektórych przypadkach wystąpił przemijający wzrost aktywności enzymów wątrobowych w osoczu krwi, w rzadkich przypadkach towarzyszyło naruszenie odpływu żółci i żółtaczki.

Aparaty słuchowe: W rzadkich przypadkach zgłaszano zależne od dawki przejściowe upośledzenie słuchu.

Interakcja

Wilprafen / inne antybiotyki. Ponieważ antybiotyki bakteriostatyczne mogą zmniejszać działanie bakteriobójcze innych antybiotyków, takich jak penicyliny i cefalosporyny, należy unikać jednoczesnego podawania jozamycyny z tego typu antybiotykami. Josamycyny nie należy podawać razem z linkomycyną, ponieważ być może wzajemne zmniejszenie ich skuteczności.

Vilprafen / xanthines. Niektórzy przedstawiciele antybiotyków makrolidowych spowalniają eliminację ksantyn (teofiliny), co może prowadzić do możliwej toksyczności. Badania kliniczne i eksperymentalne wskazują, że jozamycyna ma mniejszy wpływ na uwalnianie teofiliny niż inne antybiotyki makrolidowe.

Vilprafen / leki przeciwhistaminowe. Po jednoczesnym podaniu josamycyny i preparatów przeciwhistaminowych zawierających terfenadynę lub astemizol można zaobserwować opóźnienie wydalania terfenadyny i astemizolu, co z kolei może prowadzić do rozwoju zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.

Wilprafen / alkaloidy sporyszu. Istnieją pojedyncze doniesienia o zwiększonym zwężeniu naczyń po jednoczesnym podawaniu alkaloidów sporyszu i antybiotyków makrolidowych. Był jeden przypadek pacjenta, który nie tolerował ergotaminy podczas przyjmowania jozamycyny.

Dlatego jednoczesnemu stosowaniu jozamycyny i ergotaminy powinno towarzyszyć odpowiednie monitorowanie pacjentów.

Vilprafen / cyklosporyna. Wspólne mianowanie jozamycyny i cyklosporyny może powodować wzrost stężenia cyklosporyny w osoczu i tworzenie nefrotoksycznego stężenia cyklosporyny we krwi. Stężenie cyklosporyny w osoczu powinno być regularnie monitorowane.

Vilprafen / digoxin. Wraz ze wspólnym mianowaniem josamycyny i digoksyny może zwiększyć poziom tego ostatniego w osoczu krwi.

Vilprafen / hormonalne środki antykoncepcyjne. W rzadkich przypadkach działanie antykoncepcyjne hormonalnych środków antykoncepcyjnych może być niewystarczające podczas leczenia makrolidami. W takim przypadku zaleca się dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Dawkowanie i podawanie

Wewnątrz, połykanie w całości, popijając niewielką ilością wody. Zalecana dzienna dawka dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat wynosi 1 do 2 g jozamycyny. Dzienna dawka powinna być podzielona na 2-3 dawki. Początkowa zalecana dawka to 1 g josamycyny. W przypadku trądziku pospolitego i sferycznego zaleca się przepisanie jozamycyny w dawce 500 mg 2 razy dziennie przez pierwsze 2–4 tygodnie, a następnie - 500 mg josamytionu 1 raz dziennie jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni. Aby osiągnąć optymalne stężenie w surowicy, należy przyjmować pojedyncze dawki między posiłkami.

Zwykle czas trwania leczenia określa lekarz. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia w sprawie stosowania antybiotyków czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcami powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Jeśli pominięto jedno przyjęcie, należy natychmiast przyjąć dawkę leku. Jeśli jednak należy przyjąć kolejną dawkę, nie należy przyjmować „zapomnianej” dawki, ale powrócić do zwykłego schematu leczenia. Nie należy przyjmować podwójnej dawki.

Przerwa w leczeniu lub przedwczesne odstawienie leku zmniejsza prawdopodobieństwo powodzenia leczenia.

Przedawkowanie

Do tej pory nie ma danych na temat specyficznych objawów zatrucia. W przypadku przedawkowania należy założyć objawy opisane w części „Działania niepożądane”, szczególnie z przewodu pokarmowego.

Specjalne instrukcje

U pacjentów z niewydolnością nerek leczenie należy przeprowadzić z uwzględnieniem wyników odpowiednich badań laboratoryjnych.

Należy rozważyć możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidowe (na przykład mikroorganizmy oporne na leczenie antybiotykami związanymi przez strukturę chemiczną mogą być również oporne na jozamycynę).

Chociaż nie ma informacji o działaniu embriotoksycznym, Vilprafen ® powinien być przepisywany kobietom w ciąży i karmiącym dopiero po dokładnej ocenie stosunku ryzyka do korzyści leczenia.

Warunki przechowywania leku Vilprafen ®

Chronić przed dziećmi.

Okres ważności leku Vilprafen ®

Nie używać po upływie daty ważności wydrukowanej na opakowaniu.

Instrukcje użytkowania Vilprafen i Vilprafen Solutab

Nazwa łacińska: Wilprafen
Kod ATC: J01FA07
Składnik aktywny: Josamycyna
Producent:
Astellas Pharma Europe B.V., Holandia
Yamanouchi Pharma S.p.A., Włochy, Niemcy
Warunek wydania apteki: recepta

Vilprafen to nowoczesny antybiotyk przeciwbakteryjny i antybakteryjny o ogólnoustrojowym zastosowaniu z minimalnymi przeciwwskazaniami. Należy do grupy makrolidów. Zastosowanie leku Vilprafen jest przeznaczone do leczenia szerokiego zakresu reakcji zapalnych i chorób zakaźnych. Może być stosowany przeciwko zakażeniom chlamydiami i niektórymi mykoplazmami.

Antybiotyk jest skuteczny przeciwko infekcjom bakteryjnym i jest często przepisywany w przypadku wymiany środków penicylinowych.

Wskazania do użycia

Antybiotyk można stosować przeciwko bakteriom wrażliwym na jego substancję czynną, jozamycynę. Większość z nich to choroby o charakterze zakaźno-zapalnym.

Przypadki, w których stosuje się antybiotyk:

• Leczy zakażone górne i dolne drogi oddechowe i laryngologiczne: przepisywane na zapalenie migdałków, zapalenie zatok i zapalenie oskrzeli o różnej etiologii, zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie zatok o różnych formach, zapalenie ucha, z pozaszpitalnym zapaleniem płuc, w tym nietypowe
• Do leczenia błonicy z antytoksynami błonicy
• W przypadku nietolerancji na leki penicylinowe
• W leczeniu kokluszu i szkarłatnej gorączki
• Z psittacosis
• W leczeniu chorób zakaźnych zębów: stosowane w zapaleniu dziąseł, zapaleniu osierdzia, zapaleniu przyzębia, pęcherzykach płucnych, ropniach
• Choroby okulistyczne: z zapaleniem powiek, zapaleniem worka pod oczami
• Szeroki zakres zmian tkanek miękkich i skóry: ropnie, trądzik, zapalenie mieszków włosowych, furunculosis. Jest również przepisywany na wąglika, róży, trądzik, uszkodzenia węzłów chłonnych, flegmę, przestępcę
• Może być stosowany w procesach zakaźnych po urazach, operacjach, oparzeniach
• W przypadku zakażenia układu moczowo-płciowego: w leczeniu zapalenia cewki moczowej, zapalenia szyjki macicy, zapalenia najądrza, prostaty o różnej postaci, z chorobami wywołanymi przez chlamydię, mykoplazmę
• Limfogranulomy o charakterze wenerycznym, jak również rzeżączka, syfilis z nietolerancją na leki penicylinowe
• Leczy zaburzenia przewodu pokarmowego spowodowane przez bakterie typu Helicobacter pylori: z wrzodami i zapaleniem żołądka.

Właściwości lecznicze

Antybiotyk ma działanie ściśle związane z wpływem na wewnątrzkomórkową strukturę bakterii, wpływa na procesy życiowe bakterii i zakłóca syntezę ich komórek.

Aktywny składnik - josamycyna - wpływa na następujące rodzaje bakterii:

• Gram-dodatnie: paciorkowce, bakterie cynamonowe, mykoplazma, gronkowiec, legionella, peptokokki, peptostreptokokki. A także do Listeria monocytogenes, Propionibacterium acnes, Bacillus anthracis, Clostridium spp
• Zabija i hamuje działanie meningokoków, gonokoków, bakterii hemofilnych, Helicobacter
• Bakterie wewnątrzkomórkowe: mykoplazma, ureaplazma, treponema, chlamydia.

Antybiotyk nie jest aktywny przeciwko enterobakteriom, a zatem jego wpływ na mikroflorę i błonę śluzową przewodu pokarmowego jest słaby. Lek jest skuteczny, gdy jednoczesne oporne reakcje organizmu na leki erytromycyny i inne makrolidy. Oporne reakcje na jozamycynę są rzadsze niż w przypadku niektórych makrolidów.

Wchłanianie, metabolizm, wydalanie

Josamycyna charakteryzuje się szybkim wchłanianiem. Poziom biodostępności prawie się nie zmienia, przyjmując go jednocześnie z pokarmem. Maksymalna ilość krwi powstaje po 1 godzinie po spożyciu. Część josamycyny, a mianowicie 15%, jest związana z ciałkami białkowymi osocza. Antybiotyk jest głęboko i szybko rozprowadzany przez tkanki narządów (z wyjątkiem mózgu).

Przyjmując antybiotyk, uważa się, że ma dobry poziom penetracji błony. Aby uzyskać stałą koncentrację w ciągu dnia, możesz pić lek z 12-godzinną przerwą. Stabilną ilość uzyskuje się po 2–4 dniach regularnego stosowania. Jozamycyna rozkłada się w wątrobie na mniej aktywne substancje metabolizmu i przechodzi głównie z żółcią, produkcja moczu jest mniejsza niż 20%.

Zawieszenie Vilprafen

Antybiotyk w postaci zawiesiny, często stosowany u dzieci, zawiera następujące składniki:

• 10 ml - 320,4 mg substancji czynnej propionian jozamycyny (odpowiada 300 mg jozamycyny)
• W roli składników pomocniczych, sacharozy, metylocelulozy w różnych postaciach, trioleinianu sorbitanu, cytrynianu sodu, chlorku cetylopirydyny, środka przeciwpieniącego ze składnikami silikonowymi, aromatami i esencjami smakowymi, stosuje się oczyszczoną wodę.

• Ciecz jest gęsta, biała, o zapachu owoców, bez osadu
• Butelki z ciemnego szkła o pojemności 100 ml.

Dawkowanie i podawanie

Kubek miarowy do zawieszania napoju.

W przypadku dawki 1 g konieczne jest wypicie około 33 ml zawiesiny (na tej podstawie, że 10 ml zawiera 300 mg josamycyny).

Piersi i małe dzieci, najlepiej pić zawiesinę trzy razy dziennie, dawka jest następująca (30-50 mg / kg masy ciała):

• Od 3 miesięcy do 1 roku, waga 5,5-10 kg - pić od 2,5 do 5 ml
• Od 1 roku do 6 lat, waga 10-21 kg - 5-10 ml
• 6-14 lat, waga od 21 kg - 10-15 ml.

Aby określić, ile zawiesiny wypić, jest miarka. Użyj narzędzia między posiłkami.

Tabletki Vilprafen

Średnia cena: 550 rub

• 500 mg josamycyny
• Mała ilość talku, celulozy, krzemionki koloidalnej, polisorbatu, stearynianu magnezu, makrogolu, tlenków tytanu i glinu, dyspersja metakrylanu metylu.

Vilprafen 500 - zwykłe tabletki:

• Białe lub żółte, podłużne, z zagrożeniami z dwóch stron
• 10 szt. w 1 blistrze.

Rozpuszczalne tabletki Vilprafen Solutab

Średnia cena: 650 rub

Te rozpuszczalne tabletki są często przepisywane dzieciom, jeśli potrzebują zastąpić zawiesinę.

Vilprafen Solutab - tabletki rozpuszczalne:

• Vilprafen Solutab 1000 - biały lub żółtawy podłużny, z oznaczeniem „IOSA” i „1000” po przeciwnych stronach, kreska po jednej stronie
• Mają słodkawy smak z owocowym aromatem.
• 5 zakładka. w 2 blistrach w kartonowym opakowaniu.

Tabletki Vilprafen Solutab (rozpuszczalne) zawierają:

• Josamycin Propionate 1067, 66 mg (co odpowiada 1000 mg josamycyny);
• Celuloza, hyproloza, dokuzat sodu, aspartam, krzemionka, aromat truskawkowy, stearynian magnezu.

Metoda stosowania tabletek prostych i rozpuszczalnych

Narzędzie najlepiej przyjmować między posiłkami. Są rozpuszczone w szklance wody. Regularne tabletki są przyjmowane bez żucia niewielką ilością wody.

Osobom dorosłym i pacjentom od 14 lat zaleca się przyjmowanie dziennej dawki od 1 do 2 g na 2 lub 3 razy. Zwykły schemat wynosi 500 mg dwa lub trzy razy dziennie. W razie potrzeby dawkę zwiększa się do 3 g dziennie.

Jeśli przepisano 1 g, lek należy przyjmować w następujących postaciach:

• 2 zakładka. na 500 mg
• 1 tabletka rozpuszczalna 1000 mg (lub dwie połówki po 500 mg)

Podobnie można obliczyć, ile wypić tabletek lub zawiesin dla każdej postaci leku, gdy przepisuje się dawki 2 lub więcej gramów.

Standardowy przebieg leczenia wynosi od 5 do 21 dni.

Antybiotyk należy przyjmować w przypadku wszystkich następujących chorób: 500 mg dwa razy dziennie po posiłkach lub przed następującymi kursami:

• Zgodnie z receptą WHO, leczenie zakażeń paciorkowcami - przebieg 10 dni
• Z kuracją antyheliobakteryjną w ciągu 7-14 dni wraz z przepisanymi dawkami innych leków
• Chlamydia moczowo-płciowa - 12-14 dni
• Trądzik różowaty 10-15 dni
• Pyoderma - 10 dni
• Przewlekłe zapalenie przyzębia i tworzenie się ropnia tkanek - 12-14 dni
• Trądzik o różnej etiologii. Dawkowanie: przyjmować 500 mg dwa razy dziennie przez pierwsze 14-28 dni, następnie 500 mg dziennie, jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni
• W przypadku chorób zatok i dróg oddechowych - 10 dni.

Kiedy ureaplasma - pić 500 mg trzy razy lub dwa razy 1000 mg dziennie (Vilprafen Solyutab), z trwałą naturą choroby weź antybiotyk po dwugodzinnych przerwach. Przeczytaj więcej o przyjmowaniu leku w artykule: Vilprafen z ureaplazmą.

Metronidazol, środki przeciwgrzybicze są również stosowane razem z nim. Kurs trwa 10 dni. W przypadku słabej odporności, leki immunostymulujące (Cycloferon, Neovir) są przyjmowane w dawkach zalecanych przez lekarza. W procesie przyjmowania leków kobiety są dodatkowo przepisywane na czopki dopochwowe.

W przypadku chlamydii lek jest stosowany w złożonej terapii z 2 mg dziennie (pić 4 razy 500 mg lub dwa razy 1000 mg) w tym samym czasie, jeśli przepisano, Rovamycin, Tetracycline, Clindamycin. Przypisz również specjalne świece. Kurs trwa 7–10 dni lub ile lekarz przepisze.

Rozpuszczalne tabletki dla dzieci można rozcieńczyć w szklance wody, zasady przyjmowania i dawkowania, a także w zawiesinie i tabletkach konwencjonalnych.

Przeciwwskazania

Istnieją takie przeciwwskazania:

• Wrażliwość na josamycynę i składniki leku
• Alergia na inne makrolidy
• Zaburzenia wątroby, proces żółciowy
• Wcześniactwo dzieci (masa ciała poniżej 10 kg).

Przyjmowanie antybiotyków wpływa na układ odpornościowy, zwężenie naczyń, więc miesiączka może być upośledzona.

Środki ostrożności

Wilprafen i alkohol nie są łączone, nie ma zgodności. Po zażyciu leku i alkoholu, co jest niezwykle niepożądane, dochodzi do naruszenia funkcji układu pokarmowego: nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha.

Jeśli systematycznie pijecie Viluprafen Solutab lub Vilprafen i alkohol, to z czasem wywołuje to toksyczny efekt, w wyniku którego rozwija się marskość wątroby.

Przy utrzymującej się biegunce może rozwinąć się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. W przypadku pacjentów z niewydolnością nerek lepiej przeprowadzić terapię po testach i określić poziom kreatyniny.

Nie obserwuje się wpływu na ostrość reakcji i uwagi, można prowadzić samochód i pracować ze sprzętem.

Podczas ciąży i karmienia piersią

Gdy ciążę można przepisać po wykryciu zakażenia chlamydiami. W terapii stosuje się inne antybiotyki, w tym czopki. Vilprafen podczas ciąży i laktacji jest dozwolony, ale tylko wtedy, gdy przepisują go lekarze, z oceną stanu pacjenta i możliwego ryzyka. Jednocześnie bierze się pod uwagę, że jozamycyna przenika przez barierę łożyskową i przenika do mleka matki. Karmienie piersią jest zatrzymywane na czas trwania leczenia.

Interakcje między lekami

Zgodność z lekami:

• Po zażyciu antybiotyków bakteriobójczych (penicylina, cefalosporyna) - zmniejszenie efektu
• Po zażyciu linkomycyny efekt obydwu jest zmniejszony.
• Odstawienie teofiliny zwalnia (ryzyko zatrucia)
• Wydalanie leków przeciwalergicznych z astemizolem lub terfenadyną jest spowolnione, w wyniku czego może rozwinąć się arytmia
• Zarodniki alkoholu - zwężenie naczyń krwionośnych
• Cyklosporyny - zwiększają ich poziom we krwi, są obfitujące w zatrucie nerek
• Efekt działania środków antykoncepcyjnych jest ograniczony, potrzebna jest dodatkowa antykoncepcja niehormonalna.
• Digoksyna - zwiększa poziom tego ostatniego we krwi
• W przypadku przepisania innych makrolidów możliwa jest oporność krzyżowa.

Efekty uboczne

Dla Vilprafena charakterystyczna mała lista działań niepożądanych:

• Przewód pokarmowy: dyskomfort, nudności. Rzadziej: wymioty, biegunka, zapalenie jamy ustnej, zaparcia, słaby apetyt, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego
• Wątroba, sposoby na żółć. Rzadko: zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka
• Alergie. Rzadko: pokrzywka, opuchlizna, reakcje anafilaktoidalne, zapalenie skóry, rumień
• Krótkotrwała zależna od dawki utrata słuchu (rzadko)
• Niezwykle rzadko - plamica.

Przedawkowanie

Informacje o skutkach przedawkowania nie są dostępne. Przyjmuje się, że objawy przedawkowania nie są niebezpieczne dla zdrowia. Hipotetycznie możliwe wystąpienie naruszenia przewodu pokarmowego, przy zastosowaniu standardowych środków: przerwanie leczenia, leczenie objawowe.

Warunki przechowywania

• Niedostępne dla dzieci zaciemnione miejsce
• Do +25 ° С
• Jak długo to trwa: zawieszenie - 3 lata, tabletki - 4 lata.

Zawiesinę z otwartej fiolki można stosować przez 4 tygodnie.

Analogi

Vilprafen (Vilprafen Solyutab) - jeden z niewielu leków z jozamycyną, ale można go zastąpić analogami z inną substancją czynną o identycznym działaniu.

Erytromycyna

Synthesis SA, Rosja
Cena: maść 15 g - 32 ruble, maść do oczu - 10 g - 38 rubli, tabletki 250 mg (20 szt.) - 91 rubli, liofilizat do roztworu 100 mg - 20 rubli.

Substancją czynną jest erytromycyna. Tabletki w dawkach 100, 200, 250 lub 500 mg w 10 lub 5 tabletkach, 1–6 blistrów. Maść i maść do oczu - 10 000 jednostek substancji czynnej Liofilizat do sporządzania roztworu, fiolka zawiera 100 mg erytromycyny.

Plusy:

• Skuteczny zamiennik w przystępnej cenie.
• Niewiele skutków ubocznych
• Wygodna forma maści.

Wady:

• Mniej skuteczny niż Vilprafen
• Niektóre działania niepożądane są bardziej wyraźne (biegunka, przyspieszona funkcja ewakuacji jelita, zapalenie trzustki, arytmia).

Klarytromycyna

OZONE, VERTEX CJSC, Rosja lub Replekfarm A.D., Macedonia.
Cena: 14 kapsułek, 250 mg - 167 rubli, 7 tabletek. 500 mg - 211 rubli, 10 sztuk. - 330 rubli; 10 szt. 250 mg - 95 rub.

Składnik aktywny: klarytromycyna. Białe kapsułki, otoczka żelatynowa, wewnątrz - proszek lub gęsta masa 250 lub 500 mg. Na 7, 10 lub 14 sztuk. w 1, 2, 3 lub 4 blistrach, a także w puszkach polimerowych po 14 sztuk. Tabletki z żółtą powłoką 250 lub 500 mg w 5 szt. w 1 lub 2 blistrach.

Plusy:

• Lepiej pochłonięty i pochłonięty
• Jest w 90% związany z białkami osocza, co czyni go skutecznym.

Wady:

• Wyraźniejszy wpływ na układ nerwowy (bezsenność, dezorientacja)
• Rozwój oporności bakterii.

Spiramycyna-Vero

Veropharm SA, Rosja
Cena: 10 tab., 3 mln IU - 210 rubli.

Składnik aktywny: spiramycyna. Tabletki 1,5 miliona lub 3 miliony jm. Granulki do zawiesin dla dzieci - 0,375; 0,75; 1,5 miliona jm w saszetkach Sucha substancja do infuzji, 1 fl. - 1,5 mln IU.

Plusy:

• Skutecznie pomaga w chorobach układu oddechowego
• Jakość jak najbliżej Vilprafen, jeden z najpopularniejszych środków, jeśli chcesz go wymienić.

Wady:

• Niektóre skutki uboczne są bardziej wyraźne.
• Wolniej
• Mniej skuteczny dla kobiet w ciąży.

Vilprafen (tabletki 500 mg i 1000 mg solyutabu) - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi, działania niepożądane leków i wskazań do leczenia ureaplazmy, chlamydii i innych zakażeń, a także trądzik (pryszcze) u dorosłych i dzieci

Na tej stronie opublikowano szczegółowe instrukcje dotyczące korzystania z Vilprafen. Dostępne są dostępne postacie dawkowania leków (tabletki 500 mg i 1000 mg soljutab), jak również ich analogi. Przedstawiono informacje na temat skutków ubocznych, jakie może wywołać Vilprafen, na interakcje z innymi lekami. Oprócz informacji o chorobach, na które przepisuje się leczenie i profilaktykę, podaje się lek (trądzik, ureaplazma, chlamydia i inne zakaźne patogeny), algorytmy przyjmowania, możliwe dawki dla dorosłych, dzieci, określono możliwość stosowania w okresie ciąży i karmienia piersią. Adnotacja do Vilprafen uzupełniona o opinie pacjentów i lekarzy.

Instrukcje użytkowania i dawkowania

Zalecana dawka dobowa dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat wynosi 1-2 g w 2-3 dawkach. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 3 g dziennie.

Dzieci w wieku 1 roku mają średnią masę ciała 10 kg.

Dawka dobowa dla dzieci o masie ciała co najmniej 10 kg jest przepisywana na podstawie 40–50 mg / kg masy ciała na dobę, podzielonej na 2–3 dawki: 250–500 mg (1 / 4-1 / 2 tabletki rozpuszczone w wodzie) 2 razy dziennie, dzieciom o masie ciała 20-40 kg przepisuje się 500-1000 mg każda (1 / 2-1 tabletki rozpuszczone w wodzie) 2 razy dziennie, dzieci o wadze ciało powyżej 40 kg - 1000 mg (1 tabletka) 2 razy dziennie.

Zazwyczaj czas trwania leczenia jest ustalany przez lekarza i wynosi od 5 do 21 dni w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia. Zgodnie z zaleceniami WHO czas trwania leczenia paciorkowcowego zapalenia migdałków powinien wynosić co najmniej 10 dni.

W schematach terapii przeciwbakteryjnej Vilprafen jest przepisywany w dawce 1 g 2 razy dziennie przez 7-14 dni w połączeniu z innymi lekami w standardowych dawkach:

• famotydyna 40 mg dziennie lub ranitydyna 150 mg 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + metronidazol 500 mg 2 razy dziennie;
• omeprazol 20 mg (lub lanzoprazol 30 mg lub pantoprazol 40 mg lub esomeprazol 20 mg lub rabeprazol 20 mg) 2 razy dziennie + amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie;
• omeprazol 20 mg (lub lanzoprazol 30 mg lub pantoprazol 40 mg lub esomeprazol 20 mg lub rabeprazol 20 mg) 2 razy dziennie + amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut tri-potasowy 240 mg 2 razy dziennie;
• famotydyna 40 mg na dobę + furazolidon 100 mg 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut tri-potasowy 240 mg 2 razy dziennie).

W obecności zaniku błony śluzowej żołądka z achlorhydrią, potwierdzoną pH-metryką: amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut trikaliye ditsitrat 240 mg 2 razy dziennie.

W przypadku trądziku pospolitego i sferycznego zaleca się przepisywanie wilczarza w dawce 500 mg 2 razy dziennie przez pierwsze 2-4 tygodnie, a następnie - 500 mg jozamycyny 1 raz dziennie jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni.

Tabletki Vilprafen Solutab można przyjmować na różne sposoby: tabletkę można połykać w całości, popić wodą lub rozpuścić w wodzie przed użyciem. Tabletki należy rozpuścić w co najmniej 20 ml wody. Dobrze wymieszać powstałą zawiesinę przed użyciem.

Podczas przyjmowania leku Vilprafen należy pamiętać, że w przypadku pominięcia jednej dawki należy natychmiast przyjąć dawkę leku. Jeśli jednak należy przyjąć kolejną dawkę, nie należy przyjmować pominiętej dawki, należy powrócić do normalnego schematu leczenia. Nie należy przyjmować podwójnej dawki. Przerwa w leczeniu lub przedwczesne odstawienie leku zmniejsza szansę powodzenia terapii.

Formy wydania

Tabletki 500 mg i 1000 mg (Vilprafen Solutab).

Vilprafen - lek przeciwbakteryjny z grupy makrolidów. Mechanizm działania jest związany z upośledzoną syntezą białek w komórce drobnoustroju ze względu na odwracalne wiązanie z podjednostką 50S rybosomu. W stężeniach terapeutycznych z reguły ma działanie bakteriostatyczne, spowalniające wzrost i rozmnażanie się bakterii. Przy tworzeniu wysokiego stężenia zapalenia w ognisku możliwe jest działanie bakteriobójcze.

Josamycyna (składnik aktywny leku Vilprafen) jest aktywna przeciwko bakteriom Gram-dodatnim i Gram-ujemnym.

Z reguły nie jest aktywny przeciwko enterobakteriom, dlatego ma niewielki wpływ na mikroflorę przewodu pokarmowego. W niektórych przypadkach zachowuje aktywność z opornością na erytromycynę i inne 14 i 15-członowe makrolidy (paciorkowce, gronkowce). Odporność na josamycynę jest mniej powszechna niż 14- i 15-członowych makrolidów.

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym Vilprafen jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego. Przyjmowanie pokarmu nie wpływa na biodostępność. Josamycyna jest dobrze rozpowszechniona w narządach i tkankach (z wyjątkiem mózgu), tworząc stężenia wyższe niż osocze i pozostając na poziomie terapeutycznym przez długi czas. Jozamycyna wytwarza szczególnie wysokie stężenia w płucach, migdałkach, ślinie, potem i łzach. Stężenie w plwocinie przekracza stężenie w osoczu 8-9 razy. Przechodzi przez barierę łożyskową, jest wydzielany do mleka matki. Wydalane głównie z żółcią, wydalanie z moczem nie przekracza 10%.

Wskazania

Choroby zakaźne i zapalne wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na lek:

• zakażenia górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych (zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie przyusznic, zapalenie krtani, zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok);
• błonica (oprócz leczenia antytoksyną błonicy);
• szkarłatna gorączka (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
• infekcje dolnych dróg oddechowych (ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc, w tym wywołane przez atypowe patogeny);
• krztusiec
• psittacosis;
• infekcje jamy ustnej (zapalenie dziąseł, zapalenie osierdzia, zapalenie ozębnej, zapalenie pęcherzyków płucnych, ropień pęcherzykowy);
• infekcje oczu (zapalenie powiek, zapalenie pęcherza moczowego);
• zakażenia skóry i tkanek miękkich (zapalenie mieszków włosowych, wściekłość, furunculosis, ropień, trądzik, zapalenie naczyń chłonnych, zapalenie węzłów chłonnych, ropowica, panaritium, rana / w tym zakażenia pooperacyjne i oparzenia);
• wąglik;
• róży (z nadwrażliwością na penicylinę);
• infekcje dróg moczowych i narządów płciowych (zapalenie cewki moczowej, zapalenie szyjki macicy, zapalenie najądrza, zapalenie gruczołu krokowego wywołane przez chlamydię i / lub mykoplazmy);
• ziarniniak chłonny weneryczny;
• rzeżączka, kiła (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
• choroby przewodu pokarmowego związane z Helicobacter pylori (w tym wrzód trawienny i wrzód dwunastnicy, przewlekłe zapalenie żołądka).

Przeciwwskazania

• ciężka nieprawidłowa czynność wątroby;
• dzieci o masie ciała poniżej 10 kg;
• nadwrażliwość na lek;
• Nadwrażliwość na antybiotyki makrolidowe.

Specjalne instrukcje

W przypadku utrzymującej się ciężkiej biegunki należy wziąć pod uwagę możliwość zagrażającego życiu rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego w obecności jozamycyny.

U pacjentów z niewydolnością nerek leczenie należy przeprowadzić z uwzględnieniem wyników odpowiednich badań laboratoryjnych (definicja klirensu endogennej kreatyniny).

Należy wziąć pod uwagę możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidowe (mikroorganizmy oporne na leczenie antybiotykami związanymi ze strukturą chemiczną mogą również być oporne na jozamycynę).

Efekty uboczne

• dyskomfort w żołądku;
• nudności;
• dyskomfort w jamie brzusznej;
• wymioty;
• biegunka, zaparcie;
• zapalenie jamy ustnej;
• zmniejszony apetyt;
• rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego;
• pokrzywka;
• obrzęk naczynioruchowy;
• reakcja anafilaktoidalna;
• pęcherzowe zapalenie skóry;
• rumień wielopostaciowy wysiękowy (w tym zespół Stephena-Johnsona);
• żółtaczka;
• przejściowa utrata słuchu zależna od dawki;
• plamica.

Interakcja z narkotykami

Od antybiotyki bakteriostatyczne mogą zmniejszać przeciwbakteryjne działanie antybiotyków bakteriobójczych, należy unikać ich wspólnego stosowania. Vilprafen nie powinien być podawany w połączeniu z linkozamidami, ponieważ być może wzajemne zmniejszenie ich skuteczności.

Niektórzy przedstawiciele grupy makrolidów spowalniają eliminację ksantyn (teofiliny), co może prowadzić do oznak zatrucia. Badania kliniczne i eksperymentalne wskazują, że jozamycyna ma mniejszy wpływ na eliminację teofiliny niż inne makrolidy.

W przypadku jednoczesnego podawania z preparatem Wilprafen i lekami przeciwhistaminowymi zawierającymi terfenadynę lub astemizol, ryzyko wystąpienia zagrażających życiu zaburzeń rytmu może wzrosnąć.

Istnieją oddzielne doniesienia o zwiększonym zwężeniu naczyń po jednoczesnym podawaniu alkaloidów sporyszu i antybiotyków makrolidowych, w tym. Pojedyncza obserwacja na tle przyjmowania jozamycyny.

Jednoczesne podawanie jozamycyny i cyklosporyny może powodować zwiększenie stężenia cyklosporyny w osoczu i zwiększać ryzyko nefrotoksyczności. Stężenie cyklosporyny w osoczu powinno być regularnie monitorowane.

Wraz ze wspólnym mianowaniem josamycyny i digoksyny może zwiększyć poziom tego ostatniego w osoczu krwi.

Analogi leku Vilprafen

Analogi strukturalne substancji czynnej:

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Stosowanie w czasie ciąży i podczas karmienia piersią po przeprowadzeniu oceny medycznej korzyści lub ryzyka jest dozwolone.

Europejskie Biuro WHO zaleca Vilprafen jako lek z wyboru w leczeniu zakażeń chlamydiami u kobiet w ciąży.

Tabletki Vilprafen

Vilprafen jest szeroko stosowany w leczeniu chorób bakteryjnych i grzybiczych.

Lek należy do grupy makrolidów - antybiotyków, podobnych w działaniu do penicylin. Ma działanie bakteriostatyczne, aw dużych dawkach działanie bakteriobójcze. Prawie całkowicie metabolizowany w organizmie, a jego pozostałości i metabolity są wydalane z moczem.

Na tej stronie znajdziesz wszystkie informacje o Vilprafen: kompletne instrukcje użycia tego leku, średnie ceny w aptekach, kompletne i niepełne analogi leku, a także opinie osób, które już używały Vilprafen. Chcesz zostawić swoją opinię? Napisz w komentarzach.

Grupa kliniczno-farmakologiczna

Grupa antybiotyków makrolidowych.

Warunki sprzedaży aptek

Jest wydawany na receptę.

Ile kosztuje Vilprafen? Średnia cena w aptekach wynosi 600 rubli.

Uwolnij formę i kompozycję

Lek Vilprafen jest dostępny w postaci tabletek do podawania doustnego w kartoniku w blistrach po 10 sztuk. Każda tabletka jest pokryta warstwą białego koloru i ma poziome nacięcie po jednej stronie.

• składnik aktywny: josamycyna - 500 mg,
• substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, polisorbat 80, koloidalny tlenek krzemu, karboksymetyloceluloza sodowa, stearynian magnezu, hydroksypropylometyloceluloza, Macrogol 6000, talk, dwutlenek tytanu, wodorotlenek glinu, kopolimer kwasu metakrylowego i jego estry.

Efekt farmakologiczny

Działanie bakteriobójcze substancji czynnej leku wynika z faktu, że jozamycyna jest zdolna do wiązania się z dużą podjednostką błony rybosomalnej (50S), nie pozwala na utrwalenie transportującego RNA, a także blokuje translokację peptydów centrum A (rodzaj mutacji, której towarzyszy przegrupowanie chromosomalne wpływające na właściwości komórki) i hamuje wewnątrzkomórkową produkcję białek z aminokwasów.

Spektrum działania jozamycyny zawarte w Vilprafen jest dość szerokie.

Substancja wykazuje aktywność przeciwko Gram-dodatnim mikroorganizmom tlenowym, w tym:

1. Wydalany przez organizm podczas procesów zapalnych peptokoków;
2. Peptostreptokokk, które wywołują rozwój mieszanych infekcji;
3. Gronkowiec;
4. Czynnik powodujący wąglika - laseczki wąglika;
5. Bakterie z rodzaju Corynebacterium, które są czynnikami sprawczymi błonicy;
6. Clostridium perfringens - czynniki powodujące gangrenę gazową i toksykoinfekcje ludzkie;
7. Streptococcus.

Wilprafen jest także aktywny przeciwko drobnoustrojom gram-ujemnym, w tym:

1. Hemophilus, przyczyna zakażeń hemofilnych, w tym ropne zapalenie opon mózgowych, ostre zapalenie płuc, zapalenie osierdzia, posocznica itp.;
2. Neusseria, które są czynnikami wywołującymi choroby takie jak rzeżączka i zapalenie opon mózgowych;
3. Niektóre odmiany shigelli, prowokujące rozwój czerwonki;
4. Bakteryjne fragilis, które są czynnikami sprawczymi chorób ropno-zakaźnych, rozwijających się po urazach, interwencjach chirurgicznych, niedoborach odporności itp.;

Ponadto jozamycyna wykazuje aktywność przeciwko różnym pasożytom wewnątrzkomórkowym: chlamydiom, legionelli, mykoplazmom, ureaplazmom.

Wskazania do użycia

Zgodnie z instrukcjami Vilprafen jest przepisywany w leczeniu następujących chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na jozamycynę:

1. Psittacosis;
2. Krztusiec;
3. Zakażenia w okulistyce (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie powiek);
4. Zakażenia w stomatologii (zapalenie osierdzia, zapalenie pęcherzyków płucnych, zapalenie dziąseł, zapalenie przyzębia i ropień pęcherzykowy);
5. Oparzenia i rany (w tym pooperacyjne);
6. Rzeżączka, ziarniniak chłonny weneryczny, kiła (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
7. Zakażenia górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych, w tym zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie krtani, paratonsillitis i zapalenie ucha środkowego;
8. Zakażenia dolnych dróg oddechowych, w tym pozaszpitalne zapalenie płuc, ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli (zaostrzenia);
9. Szkarłatna gorączka (Vilprafen jest przepisywany w przypadku nadwrażliwości na antybiotyki penicylinowe);
10. Błonica (w terapii skojarzonej z antytoksyną błonicy);
11. Zakażenia narządów płciowych i dróg moczowych (zapalenie szyjki macicy, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej i zapalenie najądrza spowodowane przez mykoplazmy i / lub chlamydię);
12. Zakażenia tkanek miękkich i skóry (furunculosis, furuncle, wąglik, trądzik, ropień, zapalenie mieszków włosowych, róży, zapalenie węzłów chłonnych, przestępca, zapalenie naczyń chłonnych i ropowica);
13. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe wywołane przez Helicobacter pylori, w tym przewlekłe zapalenie żołądka i wrzód trawienny oraz 12 wrzodów dwunastnicy.

Przeciwwskazania

Lek jest przeciwwskazany w ciężkich naruszeń wątroby lub w obecności nadwrażliwości na lek.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Lek nie jest przepisywany kobietom w ciąży, jeśli występują poważne naruszenia wątroby, wrażliwość na składniki.

Instrukcje użytkowania

Instrukcje użytkowania wskazują, że zalecana dawka dla dorosłych i młodzieży powyżej 14 lat wynosi 1-2 g w 2-3 dawkach. Zalecana początkowa dawka wynosi 1 g.

1. W leczeniu trądziku różowatego - 500 mg 2 razy / dobę przez 10-15 dni.
2. W leczeniu ropnego zapalenia skóry - 500 mg 2 razy / dobę przez 10 dni.
3. W leczeniu chlamydii układu moczowo-płciowego - 500 mg 2 razy / dobę przez 12-14 dni.
4. W leczeniu przewlekłego zapalenia przyzębia, z tworzeniem się ropnia kości przyzębia - 500 mg 2 razy / dobę przez 12-14 dni.
5. W przypadku trądziku zwykłego i kulistego (konglobatowego), 500 mg 2 razy / dobę jest przepisywane przez pierwsze 2-4 tygodnie, następnie 500 mg 1 raz / dzień jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni.

Tabletki należy połykać bez żucia, z niewielką ilością płynu, między posiłkami. Zwykle czas trwania leczenia określa lekarz. Zgodnie z zaleceniami WHO dotyczącymi stosowania antybiotyków czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcami powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Niemowlęta i dzieci w wieku poniżej 14 lat zaleca się przepisywanie leku w zawiesinie. Dawka dobowa wynosi 30-50 mg / kg masy ciała, podzielona na 3 dawki. U noworodków i dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy dawkę należy dobrać zgodnie z dokładną masą ciała dziecka.

Przed użyciem wstrząsnąć fiolką z zawiesiną.

Efekty uboczne

Przy prawidłowym stosowaniu leku i dokładnym przestrzeganiu dawki wskazanej w instrukcji Vilprafen jest dobrze tolerowany przez pacjentów, ale w niektórych przypadkach mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

1. Alergiczne reakcje skórne: pokrzywka, wysypka, obrzęk naczynioruchowy, w bardzo rzadkich przypadkach wstrząs anafilaktyczny.
2. Przewód pokarmowy: nudności, bóle brzucha, nadmierne ślinienie, zgaga, wymioty, nieposkromiona biegunka, rzadkie występowanie stanu zapalnego w jelitach.
3. Ze strony wątroby i dróg żółciowych: zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, rzadko naruszenie wypływu żółci i funkcjonowanie pęcherzyka żółciowego, z powodu którego u pacjentów rozwinęła się żółtaczka.

Przedawkowanie

W odniesieniu do funduszy do tej pory nie zgłoszono żadnych przypadków przedawkowania. W przypadku przedawkowania po zażyciu leku należy założyć, że działania niepożądane są nasilone, należy zastosować leczenie objawowe.

Specjalne instrukcje

1. U pacjentów z niewydolnością nerek wymagana jest korekta schematu dawkowania zgodnie z wartościami CC.
2. Josamycyna nie jest przepisywana wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby.
3. Jeśli rozwija się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, należy wycofać josamycynę i przepisać odpowiednie leczenie. Leki, które zmniejszają ruchliwość jelit, są przeciwwskazane.

Należy rozważyć możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidowe (na przykład mikroorganizmy oporne na leczenie chemicznymi antybiotykami związanymi ze strukturą chemiczną mogą być również odporne na jozamycynę).

Interakcja z narkotykami

1. Vilprafen hamuje eliminację ksantyn, które mogą wywołać rozwój zatrucia.
2. Zaleca się unikanie jednoczesnego stosowania wilczarza z innymi antybiotykami. Może to zmniejszyć ich skuteczność.
3. Jednoczesne stosowanie antybiotyku z cyklosporyną może prowadzić do zwiększenia stężenia tego ostatniego, dlatego jego poziom należy monitorować w trakcie leczenia.
4. Przyjęcie vilprafena może zmniejszyć skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych, dlatego w celu uniknięcia niechcianej ciąży zaleca się dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.
5. Skojarzone stosowanie wilprafenu z lekami przeciwhistaminowymi, w tym astemizolem i terfenadyną, zwiększa stężenie tego ostatniego, co może prowadzić do rozwoju poważnych zaburzeń rytmu serca, zagrażających życiu.

Recenzje

Zebraliśmy kilka opinii o leku Vilprafen:

1. Masza. Zdał egzamin w czasie ciąży, zdał testy i okazało się, że mam ureaplazmozę. Lekarz przepisał mi „Vilprafen” + leki na dysbiozę. Bardzo się martwiłem, czy mogą być w czasie ciąży, ale przekonała mnie, że są dość łagodne, ale jednocześnie skuteczne. Przeszedł pełny kurs, nie zaobserwowano żadnych skutków ubocznych. Ale najważniejsza rzecz, która pomogła! Zanotowałem te tabletki, ponieważ przeczytałem, że mają dość szerokie spektrum działania i za przystępną cenę.
2. Artem. Użył tego antybiotyku po raz pierwszy w tym roku, kiedy zachorował. Bolało mnie gardło i bolała mnie głowa. Moja mama poleciła ten lek. Lekarz przepisał ten lek przez rok, kiedy miała silne bóle gardła i leczyła ją przez ponad dwa miesiące. Co mogę powiedzieć o leku? Tak, nie wiem, to pomogło mi lub innym zestawem leków, których użyłem. Lecz wyleczyłem moją chorobę przez dziesięć dni, ponieważ zacząłem brać ten antybiotyk. Brak alergii i zaburzeń w jelitach, nie miałem wysypki. Urządzenie jest dobrze przeniesione. Niezadowolony z ceny leku, w naszym mieście kosztuje około czterysta rubli!

Według opinii Vilprafen jest dość skutecznym lekiem, ale ryzyko działań niepożądanych podczas leczenia jest dość wysokie. Pacjenci ze zdiagnozowaną chlamydią i ureaplazmozą informują, że w ciągu kilku dni po rozpoczęciu stosowania leku objawy choroby znikają bez śladu. Istnieją doniesienia o takich skutkach ubocznych Vilprafen, jak zaburzenia przewodu pokarmowego i wysypki alergiczne, które są stosunkowo częste.

Analogi

Analogiem Vilprafen jest Vilprafen Solutab.

Przed użyciem analogów skonsultuj się z lekarzem.

Warunki przechowywania i trwałość

Tabletki należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, unikając ekspozycji na światło słoneczne na opakowaniu. Optymalna temperatura przechowywania nie przekracza 25 stopni.

Okres trwałości tabletek wynosi 3 lata od daty produkcji, pod koniec tego okresu niewykorzystany lek należy wyrzucić.