Ceftryaxon

Proszek do przygotowania roztworu do iniekcji dożylnej i domięśniowej jest krystaliczny, prawie biały lub żółtawy.

Butelki szklane (1) - pakuje tekturę.

Półsyntetyczny antybiotyk cefalosporynowy III generacji o szerokim spektrum działania.

Działanie bakteriobójcze ceftriaksonu jest spowodowane tłumieniem syntezy błon komórkowych. Lek jest wysoce odporny na beta-laktamazę (penicylinazę i cefalosporynazę) drobnoustroje gram-dodatnie i gram-ujemne.

Ceftriakson jest aktywny wobec drobnoustrojów tlenowo-gramowych: Enterobacter aerogenes, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Haemophilus influenzae (w tym szczepy oporne na ampicylinę), Haemophilus parainfluenzae, Klebssiella spp. (w tym Klebssiella pneumoniae), Neisseria gonorrhoeae (w tym szczepy, które tworzą i nie tworzą penicylinazy), Neisseria meningitidis, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Morganella morganii, Serratia marcescens, Citrobacter freyne, i są takie same, i są takie same, które będą takie same, i będą takie same, Morganella morganii, Morganella morganii, Morganella morganii, Morganella morganii, Morganella morganii., Salmonella spp., Shigella spp., Acinetobacter calcoaceticus.

Wiele szczepów powyższych mikroorganizmów, które są oporne na inne antybiotyki, takie jak penicyliny, cefalosporyny, aminoglikozydy, są wrażliwe na ceftriakson.

Niektóre szczepy Pseudomonas aeruginosa są również wrażliwe na lek.

Lek jest aktywny wobec drobnoustrojów tlenowych Gram-dodatnich: Staphylococcus aureus (w tym autorów poznawczych konwojów) ), Streptococcus agalactiae (Streptococcus grupa B), Streptococcus pneumoniae; mikroorganizmy beztlenowe: Bacteroides spp., Clostridium spp. (z wyjątkiem Clostridium difficile).

Podczas podawania i / m ceftriakson jest dobrze wchłaniany z miejsca wstrzyknięcia i osiąga wysokie stężenia w surowicy. Biodostępność leku - 100%.

Średnie stężenie w osoczu osiąga się 2-3 godziny po wstrzyknięciu. Przy wielokrotnym podawaniu domięśniowym lub dożylnym w dawkach 0,5-2,0 g w odstępie 12-24 godzin następuje akumulacja ceftriaksonu w stężeniu, które jest o 15-36% wyższe niż stężenie osiągnięte przy pojedynczym wstrzyknięciu.

Wraz z wprowadzeniem dawki od 0,15 do 3,0 g Vd - od 5,78 do 13,5 l.

Ceftriakson wiąże się odwracalnie z białkami osocza.

Przy podawaniu w dawce od 0,15 do 3,0 g T1 / 2 wynosi od 5,8 do 8,7 h; klirens osoczowy - 0,58 - 1,45 l / h, klirens nerkowy - 0,32 - 0,73 l / h.

Od 33% do 67% leku jest wydalane w postaci niezmienionej przez nerki, reszta jest wydalana z żółcią do jelita, gdzie ulega biotransformacji do nieaktywnego metabolitu.

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych

U niemowląt i dzieci z zapaleniem opon mózgowych ceftriakson przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego, aw przypadku bakteryjnego zapalenia opon mózgowych średnio 17% stężenia leku w osoczu dyfunduje do płynu mózgowo-rdzeniowego, co stanowi około 4 razy więcej niż w przypadku aseptycznego zapalenia opon mózgowych. Po 24 godzinach po dożylnym wlewie ceftriaksonu w dawce 50–100 mg / kg masy ciała stężenie w płynie mózgowo-rdzeniowym przekracza 1,4 mg / l. U dorosłych pacjentów z zapaleniem opon mózgowych 2–24 godziny po dawce 50 mg / kg masy ciała stężenie ceftriaksonu w płynie mózgowo-rdzeniowym wielokrotnie przekracza minimalne stężenia hamujące dla najczęstszych czynników wywołujących zapalenie opon mózgowych.

Zabiegi na zakażenia wywołane przez wrażliwe mikroorganizmy:

- rozsiana borelioza z Lyme (wczesne i późne stadia choroby);

- zakażenia narządów jamy brzusznej (zapalenie otrzewnej, zakażenia dróg żółciowych i przewodu pokarmowego);

- infekcje kości i stawów;

- zakażenia skóry i tkanek miękkich;

- zakażenia u pacjentów z osłabioną odpornością;

- zakażenia narządów miednicy;

- zakażenia nerek i dróg moczowych;

- zakażenia dróg oddechowych (zwłaszcza zapalenie płuc);

- zakażenia narządów płciowych, w tym rzeżączka.

Zapobieganie zakażeniom w okresie pooperacyjnym.

- nadwrażliwość na ceftriakson i inne cefalosporyny, penicyliny, karbapenemy.

Ostrożnie, lek jest przepisywany dla NUC, za naruszenia wątroby i nerek, za zapalenie jelit i zapalenie jelita grubego, związane ze stosowaniem leków przeciwbakteryjnych; wcześniaki i noworodki z hiperbilirubinemią.

Lek podaje się w / m lub / in.

Dorośli i dzieci powyżej 12 roku życia otrzymują 1-2 g 1 raz dziennie (co 24 godziny). W ciężkich przypadkach lub z zakażeniami, których patogeny mają tylko umiarkowaną wrażliwość na ceftriakson, dawkę dobową można zwiększyć do 4 g.

Noworodek (do 2 tygodni) przepisuje się na 20-50 mg / kg masy ciała 1 raz dziennie. Dzienna dawka nie powinna przekraczać 50 mg / kg masy ciała. Przy określaniu dawki nie należy rozróżniać dzieci urodzonych o terminie i wcześniaków.

Niemowlęta i małe dzieci (od 15 dni do 12 lat) przepisuje się w dawce 20-80 mg / kg masy ciała 1 raz na dobę.

Dzieci o masie ciała> 50 kg przepisują dawki dla dorosłych.

Dawki 50 mg / kg lub więcej do podawania dożylnego należy podawać kroplami przez co najmniej 30 minut.

Pacjenci w podeszłym wieku powinni otrzymywać zwykłą dawkę, przeznaczoną dla dorosłych, bez dostosowania do wieku.

Czas trwania leczenia zależy od przebiegu choroby. Podawanie ceftriaksonu powinno być kontynuowane u pacjentów przez co najmniej 48-72 godziny po normalizacji temperatury i potwierdzeniu eradykacji patogenu.

W przypadku bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u niemowląt i małych dzieci leczenie rozpoczyna się od dawki 100 mg / kg (ale nie więcej niż 4 g) 1 raz na dobę. Po zidentyfikowaniu patogenu i określeniu jego czułości dawkę można odpowiednio zmniejszyć.

W przypadku meningokokowego zapalenia opon mózgowych najlepsze wyniki uzyskano po 4 dniach leczenia, z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych wywołanym przez Haemophilus influenzae, 6 dni, Streptococcus pneumoniae, 7 dni.

W boreliozie z Lyme: dorosłym i dzieciom powyżej 12 lat przepisuje się 50 mg / kg raz dziennie przez 14 dni; maksymalna dawka dzienna - 2 g.

W przypadku rzeżączki (spowodowanej przez szczepy tworzące i nie tworzące penicylinazy) - raz na minutę w dawce 250 mg.

W celu zapobiegania zakażeniom pooperacyjnym, w zależności od stopnia ryzyka zakaźnego, lek podaje się w dawce 1-2 g raz na 30-90 minut przed operacją.

W operacjach na okrężnicy i odbytnicy skuteczne jest jednoczesne (ale oddzielne) podawanie ceftriaksonu i jednego z 5-nitroimidazoli, na przykład ornidazolu.

Ceftriakson: instrukcje użytkowania

Skład

Opis

Wskazania do użycia

Zakażenia bakteryjne wywołane przez wrażliwe drobnoustroje: zakażenia narządów jamy brzusznej (zapalenie otrzewnej, choroby zapalne przewodu pokarmowego, drogi żółciowe, w tym zapalenie dróg żółciowych, ropniak pęcherzyka żółciowego), choroby górnych i dolnych dróg oddechowych (w tym zapalenie płuc, ropień płuc, ropniak opłucnej), infekcje kości, stawów, skóry i tkanek miękkich, strefa moczowo-płciowa (w tym rzeżączka, odmiedniczkowe zapalenie nerek), bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i wsierdzia, posocznica, zakażone rany i oparzenia, miękka kora i kiła, borelioza ( bor reliosis), dur brzuszny, salmonelloza i przewóz salmonelli.

Zapobieganie zakażeniom pooperacyjnym.

Choroby zakaźne u osób z obniżoną odpornością.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość (w tym na inne cefalosporyny, penicyliny, karbapenemy), hiperbilirubinemia u noworodków, noworodki, którym podano dożylnie roztwory zawierające wapń.

Wcześniaki, niewydolność nerek i / lub wątroby, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, zapalenie jelit lub zapalenie jelita grubego związane ze stosowaniem leków przeciwbakteryjnych, ciąża, laktacja.

Dawkowanie i podawanie

Wpisz dożylnie (iv) i domięśniowo (v / m). Dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat początkowa dawka dzienna wynosi (w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia) 1 do 2 g raz dziennie lub 0,5 do 1,0 g co 12 godzin (2 razy dziennie), dawka dzienna nie jest musi przekraczać 4 g.

W przypadku niepowikłanej rzeżączki - raz domięśniowo, 0,25 g.

W celu zapobiegania powikłaniom pooperacyjnym - raz, 1-2 g (w zależności od stopnia zagrożenia infekcją) przez 30-90 minut przed operacją. W przypadku operacji na okrężnicy i odbytnicy zaleca się dodatkowe podanie leku z grupy 5-nitroimidazoli.

Z zapaleniem ucha środkowego - domięśniowo, raz, 50 mg / kg, nie więcej niż 1 g.

Dla noworodków (do 2 tygodni) - 20 - 50 mg / kg / dzień. Dla niemowląt i dzieci w wieku do 12 lat dawka dobowa wynosi 20 - 80 mg / kg. U dzieci o masie ciała powyżej 50 kg należy stosować dawki dla dorosłych.

Z bakteryjnym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych u niemowląt i małych dzieci - 100 mg / kg (ale nie więcej niż 4 g) 1 raz dziennie. Czas trwania leczenia zależy od patogenu i może wynosić od 4 dni dla Neisseria meningitidis do 10-14 dni dla wrażliwych szczepów Enterobacteriaceae.

Dzieci z infekcjami skóry i tkanek miękkich - w dawce dobowej 50 - 75 mg / kg raz na dobę lub 25 - 37,5 mg / kg co 12 godzin, nie więcej niż 2 g / dobę. W ciężkich zakażeniach innej lokalizacji - 25 - 37,5 mg / kg co 12 godzin, nie więcej niż 2 g / dobę.

Pacjenci z dostosowywaniem dawki przewlekłej niewydolności nerek są wymagani tylko wtedy, gdy CC jest poniżej 10 ml / min. W tym przypadku dzienna dawka nie powinna przekraczać 2 g.

U pacjentów z niewydolnością nerek i wątroby dawka dobowa nie powinna przekraczać 2 g bez określania stężenia leku w osoczu krwi.

Leczenie ceftriaksonem powinno być kontynuowane przez co najmniej 2 dni po ustąpieniu objawów i objawów zakażenia. Przebieg leczenia wynosi zwykle 4-14 dni; przy skomplikowanych infekcjach może być wymagana dłuższa administracja. Przebieg leczenia zakażeń wywołanych przez Streptococcus pyogenes powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Zasady przygotowania i wprowadzenia rozwiązań: należy stosować wyłącznie świeżo przygotowane rozwiązania. Do podawania domięśniowego 0,5 g leku rozpuszcza się w 2 ml i 1 g w 3,5 ml 1% roztworu lidokainy. Zaleca się wprowadzenie nie więcej niż 1 g na jeden pośladek.

Do wstrzyknięcia dożylnego 0,25 lub 0,5 g rozpuszcza się w 5 ml i 1 g-10 ml wody do wstrzykiwań. Wejdź / wjedź powoli (2–4 min).

Do infuzji dożylnej rozpuścić 2 g w 40 ml roztworu, który nie zawiera wapnia (0,9% roztwór chlorku sodu, 5-10% roztwór dekstrozy (glukozy)). Dawki 50 mg / kg i więcej należy podawać dożylnie w ciągu 30 minut.

Efekty uboczne

Reakcje alergiczne: wysypka, świąd, gorączka lub dreszcze.

Miejscowe reakcje: ból w miejscu wstrzyknięcia.

Układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy.

Z układu moczowego: oliguria.

Ze strony układu pokarmowego: nudności, wymioty, zaburzenia smaku, wzdęcia, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie jelit; pseudo-kamica żółciowa pęcherzyka żółciowego (zespół „osadu”), kandydoza i inne nadkażenia.

Od strony organów krwiotwórczych: niedokrwistość (w tym hemolityczna), leukopenia, leukocytoza, limfopenia, neutropenia, granulocytopenia, trombocytopenia, trombocytoza, bazofilia, krwiomocz; krwawienie z nosa.

Wskaźniki laboratoryjne: wzrost (spadek) czasu protrombinowego, wzrost aktywności aminotransferaz wątrobowych i fosfatazy alkalicznej, hiperbilirubinemia, hiperkreatynina, zwiększenie stężenia mocznika, glikozuria.

Inne: zwiększone pocenie się, „przypływy” krwi.

Przedawkowanie

Interakcja z innymi lekami

Farmaceutycznie niezgodne z amsakryną, wankomycyną, flukonazolem i aminoglikozydami.

Antybiotyki bakteriostatyczne zmniejszają działanie bakteriobójcze ceftriaksonu.

Wykryto antagonizm in vitro między chloramfenikolem a ceftriaksonem.

Przy jednoczesnym stosowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych i innych inhibitorów agregacji płytek zwiększa prawdopodobieństwo krwawienia.

Ceftricson może zmniejszać skuteczność antykoncepcji hormonalnej. Podczas leczenia ceftriaksonem i przez miesiąc po leczeniu należy dodatkowo stosować niehormonalne metody antykoncepcji.

Przy jednoczesnym stosowaniu ceftriaksonu w wysokich dawkach i silnych lekach moczopędnych (na przykład furosemidu) nie obserwowano zaburzeń czynności nerek.

Probenecyd nie wpływa na eliminację ceftriaksonu.

Farmaceutycznie niezgodne z roztworami zawierającymi inne antybiotyki.

Roztwory zawierające wapń (takie jak roztwór Ringera lub Hartmana) nie mogą rozcieńczać ceftriaksonu. Wynik interakcji może prowadzić do tworzenia nierozpuszczalnych związków. Ceftriaksonu i roztworów do żywienia pozajelitowego zawierających wapń nie należy mieszać ani podawać jednocześnie pacjentom bez względu na wiek, w tym stosując różne systemy do podawania dożylnego.

Funkcje aplikacji

Po połączeniu niewydolności nerek i wątroby pacjenci poddawani hemodializie powinni regularnie określać stężenie leku w osoczu.

Przy długotrwałym leczeniu konieczne jest regularne monitorowanie obrazu krwi obwodowej, wskaźników stanu czynnościowego wątroby i nerek.

W rzadkich przypadkach badania ultrasonograficznego woreczka żółciowego występują zaniki po ustaniu leczenia. Nawet jeśli zjawisku temu towarzyszy ból w prawym nadbrzuszu, zaleca się kontynuowanie przepisywania antybiotyku i przeprowadzenie leczenia objawowego.

Stosowaniu etanolu po podaniu ceftriaksonu nie towarzyszy reakcja podobna do disulfiramu. Ceftriakson nie zawiera grupy N-metylotio-tetrazolowej, która mogłaby powodować nietolerancję etanolu, co jest nieodłączne w niektórych innych cefalosporynach.

Podczas leczenia ceftriaksonem można zaobserwować fałszywie dodatnie wyniki testu Coombsa, próbki dla galaktozemii i glukozy w moczu (zaleca się oznaczanie glukozurii tylko metodą enzymatyczną).

Świeżo przygotowane roztwory ceftriaksonu są stabilne fizycznie i chemicznie przez 6 godzin w temperaturze pokojowej.

Starsi i osłabieni pacjenci mogą wymagać powołania witaminy K.

Ceftriakson i roztwory zawierające wapń można podawać pacjentom w dowolnej grupie wiekowej, dzieciom w wieku powyżej 28 dni, w odstępie co najmniej 48 godzin, pod warunkiem, że linia infuzyjna cewnika zostanie dokładnie przepłukana między dawkami za pomocą kompatybilnego roztworu.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Ceftriakson przenika przez barierę łożyskową. W badaniach doświadczalnych na zwierzętach nie wykryto działania teratogennego i embriotoksycznego ceftriaksonu, ale bezpieczeństwo ceftriaksonu u kobiet w ciąży nie zostało ustalone. Ceftriakson może być przepisywany w czasie ciąży tylko pod ścisłymi wskazówkami.

W małych stężeniach ceftriakson przenika do mleka kobiecego. Przepisując go podczas laktacji (karmienia piersią) należy zachować ostrożność.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i pracy z mechanizmami ruchomymi

Ceftriakson może powodować zawroty głowy, dlatego podczas leczenia należy zachować ostrożność podczas obchodzenia się z pojazdami i poruszającymi się maszynami.

Ceftriakson: instrukcje stosowania antybiotyku dla dzieci i dorosłych, analogi leków

Ceftriakson jest lekiem antybiotykowym, który okazał się klinicznie skuteczny. Cefalosporyny są stosowane w większości placówek medycznych w kraju. Zalety antybiotyków obejmują dobre parametry farmakokinetyczne, niską toksyczność. Instrukcje dotyczące stosowania „Ceftriaksonu” zawierają pełną listę wskazań, możliwe reakcje negatywne, listę przeciwwskazań itp.

Formy wydania i kompozycji

Właściwości farmakologiczne i wskazania do stosowania

„Ceftriakson” ma szeroki zakres zastosowania, jest wskazany dla takich stanów patologicznych:

  • przewlekłe zapalenie oskrzeli;
  • zapalenie płuc;
  • zapalenie migdałków;
  • róży, streptodermy;
  • ostre lub przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek;
  • zapalenie pęcherza moczowego w okresie zaostrzenia;
  • zapalenie gruczołu krokowego u mężczyzn;
  • rzeżączka bez powikłań;
  • kiła;
  • patologie wątroby i narządów wydalania;
  • zakażenie kości;
  • dur brzuszny;
  • zapalenie wsierdzia;
  • bakteryjne zapalenie opon mózgowych itp.

Narzędzie to jest przeznaczone do różnych infekcji wywołanych przez patogeny wrażliwe na cefalosporyny. Aby to ustalić, konieczne jest przeprowadzenie serii testów laboratoryjnych.

Do której grupy antybiotyków

Instrukcje dotyczące stosowania Ceftriaksonu dla dzieci i dorosłych

Lek należy podać w ciągu 6 godzin po przygotowaniu.

Ampułki do iniekcji Ceftriaksonu

Instrukcje wskazują pojedyncze i dzienne dawki Ceftriaksonu:

  • pacjenci dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat lub ciężsi niż 40 kg - 1000 mg / dzień (2 razy 500 mg z przerwą 12 godzin);
  • przed zabiegiem - raz 1000 mg;
  • dzieci, które nie ukończyły jeszcze 1 miesiąca - 50 mg / kg / dzień;
  • dzieci poniżej 12 lat - 80 mg / kg / dzień.

Tabletki ceftriaksonu

W postaci tabletek lek „Ceftriakson” nie jest dostępny.

Podczas ciąży i laktacji

Czy mogę pić alkohol podczas przyjmowania leku

Ceftriakson jest silnym antybiotykiem. Jego połączenie z alkoholem prowadzi do zatrucia organizmu, któremu towarzyszą poważne objawy (gorączka, obniżone ciśnienie krwi, kołatanie serca, dreszcze itp.).

Interakcje leków z innymi lekami

Przeciwwskazania, działania niepożądane i przedawkowanie

  • Lek jest przeciwwskazany u pacjentów, u których stwierdzono zwiększoną wrażliwość na substancje z serii penicylin i cefalosporyn.
  • Nie używaj narzędzia u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby.
  • Ceftriakson nie jest przeciwwskazany u dzieci, ale należy zachować ostrożność w leczeniu pacjentów pediatrycznych.

Nie należy jednak wykluczać możliwości takich nieprzyjemnych manifestacji:

  • nudności, wymioty;
  • niestrawność;
  • żółtaczka cholestatyczna;
  • wysypki skórne;
  • zapalenie nerek;
  • kandydoza i inne

Po wprowadzeniu leku w miejscu wstrzyknięcia może pojawić się lekkie zaczerwienienie, guz. Strona staje się bolesna. Ale mija po kilku godzinach.

Ceftriakson

Opis od 21.07.2015

  • Nazwa łacińska: Ceftriakson
  • Kod ATC: J01DD04
  • Składnik aktywny: Ceftriakson (Ceftriakson)
  • Producent: Pharmaceutical Firm Darnitsa (Ukraina), Shreya Life Sciences Pvt. Ltd. (Indie), LEKKO (Rosja)

Skład

Lek zawiera ceftriakson - antybiotyk z klasy cefalosporyn (antybiotyki β-laktamowe, których podstawą jest struktura chemiczna 7-ACC).

Co to jest ceftriakson?

Według Wikipedii ceftriakson jest antybiotykiem, którego działanie bakteriobójcze wynika z jego zdolności do zaburzania syntezy ścianek komórek bakteryjnych peptydoglikanu.

Substancja jest lekko higroskopijnym krystalicznym proszkiem o żółtawym lub białym kolorze. Jedna fiolka zawiera 0,25, 0,5, 1 lub 2 gramy sterylnej soli sodowej ceftriaksonu.

Formularz wydania

0,25 / 0,5 / 1/2 g proszku do przygotowania:

  • roztwór d / i;
  • roztwór do terapii infuzyjnej.

Ceftriaxone tabletki lub syrop nie są dostępne.

Działanie farmakologiczne

Bakteriobójcze. Lek trzeciej generacji z grupy antybiotyków „Cefalosporyny”.

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Uniwersalny środek przeciwbakteryjny, którego mechanizm działania jest spowodowany zdolnością do hamowania syntezy ścian komórkowych bakterii. Lek wykazuje dużą odporność na większość drobnoustrojów β-laktamazowych Gram (+) i Gram (-).

Aktywny w odniesieniu do:

  • Aerobes Gram (+) - St. aureus (w tym szczepy produkujące penicylinazę) i Epidermidis, Streptococcus (pneumoniae, pyogenes, grupa viridans);
  • Gram (-) aerobes - Enterobacter aerogenes i cloacae, Acinetobacter calcoaceticus, Haemophilus influenzae (w tym w odniesieniu do szczepów wytwarzających penicylinazę) i paragrypy, Borrelia burgdorferi, Klebsiella spp. (w tym pneumoniae), Escherichia coli, Moraxella catarrhalis i diplokoki z rodzaju Neisseria (w tym szczepy wytwarzające penicylinazę), Morganella morganii, Vulgar Protea i Proteus mirabilis, Neisseria meningitidis, Serratia spp.
  • beztlenowy - Clostridium spp. (wyjątek - Clostridium difficile), Bacteroides fragilis, Peptostreptococcus spp.

Aktywność in vitro (znaczenie kliniczne pozostaje nieznane) odnotowuje się wobec szczepów następujących bakterii: Citrobacter diversus i freundii, Salmonella spp. (w tym w odniesieniu do Salmonella typhi), Providencia spp. (w tym w odniesieniu do Providencia rettgeri), Shigella spp.; Bacteroides bivius, Streptococcus agalactiae, Bacteroides melaninogenicus.

Staphylococcus oporny na metycylinę, wiele szczepów Enterococcus (w tym Str. Faecalis) i Streptococcus grupa D są oporne na antybiotyki cefalosporynowe (w tym ceftriakson).

  • biodostępność - 100%;
  • T Сmax z podaniem dożylnym ceftriaksonu - po zakończeniu infuzji, przy podawaniu domięśniowym - 2-3 godziny;
  • komunikacja z białkami osocza - od 83 do 96%;
  • T1 / 2 z zastrzykiem / m - od 5,8 do 8,7 godziny, ze wstępem / od 4,3 do 15,7 godziny (w zależności od choroby, wieku pacjenta i stanu nerek).

U dorosłych stężenie ceftriaksonu w płynie mózgowo-rdzeniowym po podaniu 50 mg / kg po 2-24 godzinach jest wielokrotnie wyższe niż BMD (minimalne stężenie hamujące) dla najczęstszych czynników powodujących zakażenie meningokokowe. Lek wnika dobrze do płynu mózgowo-rdzeniowego podczas zapalenia wyściółki mózgu.

Ceftriakson jest wyświetlany bez zmian:

  • przez nerki - o 33-67% (u noworodków liczba ta wynosi 70%);
  • z żółcią do jelita (gdzie lek jest inaktywowany) - o 40-50%.

Wskazania do stosowania Ceftriakson

Adnotacja wskazuje, że wskazania do stosowania Ceftriaksonu to zakażenia wywołane przez bakterie wrażliwe na lek. Dożylne wlewy i zastrzyki leków są przepisywane w celu leczenia:

  • infekcje jamy brzusznej (w tym ropniak pęcherzyka żółciowego, angiocholitis, zapalenie otrzewnej), narządów laryngologicznych i dróg oddechowych (ropniak, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, ropień płuc, itp.), tkanki kostne i stawowe, tkanki miękkie i skóra, układ moczowo-płciowy (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie miednicy, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie najądrza);
  • zapalenie nagłośni;
  • zakażone oparzenia / rany;
  • zakaźne uszkodzenia obszaru szczękowo-twarzowego;
  • posocznica bakteryjna;
  • sepsa;
  • bakteryjne zapalenie wsierdzia;
  • bakteryjne zapalenie opon mózgowych;
  • kiła;
  • chancroid;
  • borrelioza przenoszona przez kleszcze (choroba z Lyme);
  • niepowikłana rzeżączka (w tym w przypadkach, w których choroba jest wywoływana przez mikroorganizmy wydzielające penicylinazę);
  • salmonelloza / salmonelloza;
  • dur brzuszny.

Lek jest również stosowany w profilaktyce okołooperacyjnej i leczeniu pacjentów z obniżoną odpornością.

Do czego służy ceftriakson na syfilis?

Pomimo tego, że penicylina jest lekiem z wyboru w różnych postaciach kiły, jej skuteczność może być w niektórych przypadkach ograniczona.

Stosowanie antybiotyków cefalosporynowych jest stosowane jako opcja uzupełniająca nietolerancję na leki z grupy penicylin.

Cenne właściwości leku to:

  • obecność w swoim składzie substancji chemicznych, które mają zdolność tłumienia powstawania błon komórkowych i syntezy mukopeptydów w ścianach komórkowych bakterii;
  • zdolność do szybkiego przenikania do narządów, płynów i tkanek ciała, aw szczególności do płynu mózgowo-rdzeniowego, który u pacjentów z kiłą ulega wielu specyficznym zmianom;
  • możliwość zastosowania w leczeniu kobiet w ciąży.

Lek jest najskuteczniejszy w przypadkach, gdy przyczyną choroby jest Treponema pallidum, ponieważ cechą charakterystyczną ceftriaksonu jest wysoka aktywność krętków. Pozytywny efekt objawia się szczególnie jasno, gdy lek jest wstrzykiwany domięśniowo.

Leczenie kiły za pomocą leku daje dobre wyniki nie tylko we wczesnych stadiach choroby, ale także w zaawansowanych przypadkach: z kiłą nerwową, jak również z kiłą wtórną i utajoną.

Ponieważ T1 / 2 ceftriakson wynosi około 8 godzin, lek może być równie skutecznie stosowany zarówno w schematach leczenia szpitalnego, jak i ambulatoryjnego. Lek wystarczy, aby wejść do pacjenta 1 raz dziennie.

W leczeniu zapobiegawczym środek podaje się przez 5 dni, z kiłą pierwotną - z 10-dniowym kursem, wczesna latentna i wtórna kiła są leczone przez 3 tygodnie.

Przy niezmienionych postaciach kiły, 1-2 g ceftriaksonu podaje się pacjentowi raz dziennie przez 20 dni, w późnych stadiach choroby lek podaje się w dawce 1 g / dzień. przez 3 tygodnie, po których przeżywają okres 14 dni i są traktowani podobną dawką przez 10 dni.

W ostrym uogólnionym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych i syfilitycznym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych i mózgowych dawkę zwiększa się do 5 g / dobę.

Zastrzyki ceftriaksonu: dlaczego lek jest przepisywany na dusznicę bolesną u dorosłych i dzieci?

Pomimo faktu, że antybiotyk jest skuteczny w różnych zmianach w nosogardzieli (w tym w bólu gardła i zatok), zwykle jest rzadko stosowany jako lek z wyboru, zwłaszcza w pediatrii.

Kiedy angina może wejść do leku przez IV do żyły lub jak zwykle zastrzyki do mięśnia. Jednak w większości przypadków pacjentowi przepisuje się zastrzyki domięśniowe. Roztwór przygotowuje się bezpośrednio przed użyciem. Mieszanina w temperaturze pokojowej pozostaje stabilna przez 6 godzin po przygotowaniu.

Ceftriakson przepisywany jest dzieciom z dusznicą bolesną w wyjątkowych przypadkach, gdy ostrą dławicę komplikuje silne ropienie i zapalenie.

Odpowiednie dawkowanie określa lekarz prowadzący.

Podczas ciąży lek jest przepisywany w przypadkach, gdy antybiotyki z grupy penicylin nie są skuteczne. Chociaż lek przenika przez barierę łożyskową, nie ma znaczącego wpływu na zdrowie i rozwój płodu.

Leczenie zapalenia zatok ceftriaksonem

W przypadku zapalenia stawów leki przeciwbakteryjne są lekami pierwszego rzutu. Całkowicie przenikając do krwi, ceftriakson jest zatrzymywany w zapaleniu we właściwych stężeniach.

Z reguły lek jest przepisywany w połączeniu z środkami mukolitycznymi, środkami zwężającymi naczynia itp.

Jak nakłuć lek na zatokę? Zwykle ceftriakson jest przepisywany pacjentowi do wstrzyknięcia dwa razy dziennie w dawce 0,5-1 g. Przed wstrzyknięciem proszek miesza się z lidokainą (zaleca się stosowanie jednoprocentowego roztworu) lub wodą d / i.

Leczenie trwa co najmniej 1 tydzień.

Przeciwwskazania

Ceftriakson nie jest przepisywany ze znaną nadwrażliwością na antybiotyki cefalosporynowe lub składniki pomocnicze leku.

  • okres noworodkowy z hiperbilirubinemią u dziecka;
  • wcześniactwo;
  • zaburzenia czynności nerek / wątroby;
  • zapalenie jelit, NUC lub zapalenie okrężnicy związane ze stosowaniem środków przeciwbakteryjnych;
  • ciąża;
  • laktacja.

Działania niepożądane ceftriaksonu

Skutki uboczne leku pojawiają się jako:

  • reakcje nadwrażliwości - eozynofilia, gorączka, świąd, pokrzywka, obrzęk, wysypka skórna, wielopostaciowy (w niektórych przypadkach złośliwy) wysiękowy rumień, choroba posurowicza, wstrząs anafilaktyczny, dreszcze;
  • ból głowy i zawroty głowy;
  • oliguria;
  • dysfunkcje narządów trawiennych (nudności, wymioty, wzdęcia, zaburzenia smaku, zapalenie jamy ustnej, biegunka, zapalenie języka, tworzenie szlamu w pęcherzyku żółciowym i pseudo kamica żółciowa, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, dysbakterioza, kandydomikoza i inne nadkażenia);
  • zaburzenia hemopoezy (niedokrwistość, w tym hemolityczna; limfo-, leuko-, neutro-, trombocyto-, granulocytopenia; trombo-ileukocytoza, krwiomocz, bazofilia, krwawienia z nosa).

Jeśli lek jest podawany dożylnie, możliwe jest zapalenie ściany żylnej, a także ból wzdłuż żyły. Wprowadzeniu leku do mięśni towarzyszy ból w miejscu wstrzyknięcia.

Ceftriakson (wstrzyknięcia i wlew dożylny) może również wpływać na wyniki laboratoryjne. Pacjent ma zmniejszony (lub zwiększony) czas protrombinowy, zwiększa aktywność fosfatazy alkalicznej i aminotransferaz wątrobowych, jak również stężenie mocznika, hiperkreatyninemii, hiperbilirubinemii, rozwija się glikozuria.

Oceny skutków ubocznych ceftriaksonu pozwalają nam stwierdzić, że po domięśniowym wstrzyknięciu leku prawie 100% pacjentów skarży się na silny bolesny kutas, niektóre bóle mięśniowe, zawroty głowy, dreszcze, osłabienie, świąd i wysypkę.

Zastrzyki najłatwiej tolerować po rozcieńczeniu proszkiem znieczulającym. Jednocześnie konieczne jest przetestowanie zarówno samego leku, jak i środka znieczulającego.

Instrukcja użytkowania Ceftriakson. Jak rozcieńczyć ceftriakson do wstrzykiwań?

W instrukcji producenta i odnośniku Vidal wskazano, że lek można wstrzykiwać do żyły lub do mięśnia.

Dawkowanie dla dorosłych i dla dzieci powyżej 12 lat - 1-2 g / dzień. Antybiotyk podaje się raz lub raz na 12 godzin w połowie dawki.

W szczególnie poważnych przypadkach, a także jeśli zakażenie jest wywołane przez patogen, który jest umiarkowanie wrażliwy na ceftriakson, dawkę zwiększa się do 4 g / dzień.

W przypadku rzeżączki zaleca się pojedyncze wstrzyknięcie 250 mg leku do mięśnia.

Dla celów profilaktycznych, zakażonej lub podejrzanie zakażonej operacji, w zależności od stopnia zagrożenia powikłaniami zakaźnymi, 0,5-1,5 godziny przed zabiegiem, należy podać 1-2 g ceftriaksonu.

Dla dzieci z pierwszych 2 tygodni życia lek podaje się 1 p. / Dzień. Dawka jest obliczana według wzoru 20-50 mg / kg / dzień. Najwyższa dawka wynosi 50 mg / kg (ze względu na niedorozwój układu enzymatycznego).

Optymalna dawka dla dzieci poniżej 12 roku życia (w tym niemowląt) jest również wybierana w zależności od wagi. Dzienna dawka wynosi od 20 do 75 mg / kg. Dzieci, których masa ciała przekracza 50 kg, ceftriakson jest przepisywany w tej samej dawce, co dorośli.

Przekroczenie dawki 50 mg / kg należy podawać we wlewie dożylnym trwającym co najmniej 30 minut.

W przypadku bakteryjnego zapalenia opon mózgowych leczenie rozpoczyna się od pojedynczego wstrzyknięcia 100 mg / kg / dobę. Najwyższa dawka wynosi 4 g. Po wyizolowaniu patogenu i określeniu jego wrażliwości na lek dawka jest zmniejszona.

Przeglądy leku (w szczególności jego stosowanie u dzieci) prowadzą do wniosku, że narzędzie jest bardzo skuteczne i niedrogie, ale jego istotną wadą jest silny ból w miejscu wstrzyknięcia. niż przy użyciu jakiegokolwiek innego antybiotyku.

Ile dni nakłuć lek?

Czas trwania leczenia zależy od patogennej mikroflory spowodowanej chorobą, a także od charakterystyki obrazu klinicznego. Jeśli czynnikiem sprawczym jest Gram (-) diplokoki z rodzaju Neisseria, najlepsze wyniki można osiągnąć w ciągu 4 dni, jeśli enterobakterie są wrażliwe na lek, w ciągu 10-14 dni.

Zastrzyki ceftriaksonu: instrukcje użytkowania. Jak rozcieńczyć lek?

Do rozcieńczenia antybiotyku stosuje się roztwór lidokainy (1 lub 2%) lub wodę do wstrzykiwań (d / i).

Podczas używania wody d / i należy pamiętać, że domięśniowe zastrzyki leku są bardzo bolesne, więc jeśli woda jest rozpuszczalnikiem, dyskomfort będzie zarówno podczas wstrzyknięcia, jak i po pewnym czasie.

Woda do rozcieńczania proszku jest zwykle przyjmowana w przypadkach, w których stosowanie lidokainy jest niemożliwe ze względu na alergię pacjenta.

Najlepszą opcją jest jednoprocentowe rozwiązanie lidokainy. Woda d / i lepiej jest użyć jako pomoc, przy rozcieńczaniu leku Lidocaine 2%.

Czy można hodować Ceftriaxone z Novocaine?

Novocain stosowany do rozcieńczania zmniejsza aktywność antybiotyku, zwiększając jednocześnie prawdopodobieństwo wstrząsu anafilaktycznego u pacjenta.

Jeśli zaczniesz od opinii samych pacjentów, zauważą, że Lidokaina jest lepsza niż Novocain, łagodzi ból, gdy podaje się Ceftriakson.

Ponadto stosowanie świeżo przygotowanego roztworu ceftriaksonu z Novocain przyczynia się do zwiększenia bólu podczas wstrzyknięcia (roztwór jest stabilny przez 6 godzin po przygotowaniu).

Jak hodować Ceftriaxone Novocain?

Jeśli Novocain stosuje się jako rozpuszczalnik, przyjmuje się go w objętości 5 ml na 1 g leku. W przypadku zażycia mniejszej ilości leku Novocain, proszek może nie całkowicie się rozpuścić, a igła strzykawki zostanie zatkana grudkami leku.

Hodowla lidokainy 1%

W celu wstrzyknięcia do mięśnia 0,5 g leku rozpuszcza się w 2 ml 1% roztworu lidokainy (zawartość jednej ampułki); na 1 g leku pobrać 3,6 ml rozpuszczalnika.

Dawkę 0,25 g rozcieńcza się w taki sam sposób jak 0,5 g, to znaczy zawartość 1 ampułki 1% lidokainy. Następnie przygotowane rozwiązanie jest wciągane do różnych strzykawek na połowę objętości w każdym.

Lek wstrzykuje się głęboko w pośladek maksymalny (nie więcej niż 1 g na każdy pośladek).

Lek wydzielany przez Lidokainę nie jest przeznaczony do podawania dożylnego. Dozwolone jest wejście ściśle do mięśnia.

Jak rozcieńczyć wstrzyknięcia ceftriaksonu lidokainą 2%?

Do rozcieńczenia 1 g leku weź 1,8 ml wody g / i dwa procent lidokainy. Aby rozcieńczyć 0,5 g leku, 1,8 ml lidokainy miesza się również z 1,8 ml wody dla d / i, ale tylko połowę otrzymanego roztworu (1,8 ml) stosuje się do rozpuszczenia. W celu rozcieńczenia 0,25 g leku należy przyjąć 0,9 ml rozpuszczalnika przygotowanego w podobny sposób.

Ceftriakson: Jak rozcieńczać dzieci do podawania domięśniowego?

Powyższa metoda iniekcji domięśniowej nie jest praktycznie stosowana w praktyce pediatrycznej, ponieważ Ceftriakson z nowokainą może powodować u dziecka najsilniejszy wstrząs anafilaktyczny, aw połączeniu z lidokainą może przyczyniać się do występowania napadów i niewydolności serca.

Z tego powodu najlepszym rozpuszczalnikiem w przypadku stosowania leku u dzieci jest zwykła woda d / i. Niezdolność do stosowania środków przeciwbólowych w dzieciństwie wymaga nawet wolniejszego i ostrożniejszego podawania leków w celu zmniejszenia bólu podczas wstrzyknięcia.

Rozcieńczenie do podawania iv

Do podawania iv 1 g leku rozpuszcza się w 10 ml wody destylowanej (sterylnej). Lek wstrzykuje się powoli przez 2-4 minuty.

Rozcieńczenie do infuzji dożylnej

Podczas prowadzenia terapii infuzyjnej lek podaje się przez co najmniej pół godziny. Aby przygotować roztwór, 2 g proszku rozcieńcza się w 40 ml roztworu wolnego od Ca: dekstrozy (5 lub 10%), NaCl (0,9%), fruktozy (5%).

Opcjonalnie

Ceftriakson jest przeznaczony wyłącznie do podawania pozajelitowego: producenci nie uwalniają tabletek i zawiesin ze względu na fakt, że antybiotyk w kontakcie z tkankami ciała wykazuje wysoką aktywność i silnie je drażni.

Dawki dla zwierząt

Dawka dla kotów i psów jest dostosowana do wagi zwierzęcia. Z reguły wynosi 30-50 mg / kg.

W przypadku użycia fiolki 0,5 g należy dodać 1 ml 2% lidokainy i 1 ml wody d / u (lub 2 ml lidokainy 1%). Intensywnie potrząsając lekiem aż do całkowitego rozpuszczenia się grudek, zbiera się go do strzykawki i wstrzykuje chorego zwierzęcia w mięsień lub pod skórę.

Dawka dla kota (ceftriakson 0,5 g jest zwykle stosowany dla małych zwierząt - dla kotów, kociąt itp.), Jeśli lekarz przepisał 40 mg ceftriaksonu na 1 kg masy ciała, wynosi 0,16 ml / kg.

Dla psów (i innych dużych zwierząt) weź butelki 1 g. Rozpuszczalnik pobiera się w objętości 4 ml (2 ml 2% lidokainy + 2 ml wody d / i). Pies ważący 10 kg, jeśli dawka wynosi 40 mg / kg, należy wprowadzić 1,6 ml przygotowanego roztworu.

Jeśli to konieczne, wprowadzenie ceftriaksonu do / przez cewnik w celu rozcieńczenia za pomocą sterylnej wody destylowanej.

Przedawkowanie

Objawami przedawkowania leku są drgawki i pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego. Dializa otrzewnowa i hemodializa są nieskuteczne w zmniejszaniu stężenia ceftriaksonu. Lek nie ma antidotum.

Interakcja

W jednej objętości jest farmaceutycznie niezgodny z innymi środkami przeciwbakteryjnymi.

Poprzez tłumienie mikroflory jelitowej zapobiega tworzeniu się w organizmie witaminy K. Z tego powodu stosowanie leku w połączeniu ze środkami zmniejszającymi agregację płytek (sulfinpirazon, NLPZ) może powodować krwawienie.

Ta cecha ceftriaksonu zwiększa działanie antykoagulantów, gdy są one stosowane razem.

W połączeniu z diuretykami pętlowymi zwiększa się ryzyko nefrotoksyczności.

Warunki sprzedaży

Zakup wymaga przepisu po łacinie.

Przepis łaciński (próbka):
Rp: Ceftriaxoni 0,5
D.t.d.N.10
S. W dołączonym rozpuszczalniku. V / m, 1 p / dzień.

Warunki przechowywania

Trzymaj z dala od światła. Optymalna temperatura przechowywania wynosi do 25 ° C

Lek stosowany bez kontroli medycznej może powodować powikłania, dlatego butelki z proszkiem należy przechowywać poza zasięgiem dzieci.

Okres trwałości

Specjalne instrukcje

Lek jest stosowany w szpitalu. U pacjentów poddawanych hemodializie, a także z jednoczesną ciężką niewydolnością wątroby i nerek, stężenia ceftriaksonu w osoczu należy utrzymywać pod kontrolą.

Przy długotrwałym leczeniu wymaga regularnego monitorowania wzorca krwi obwodowej i wskaźników charakteryzujących funkcję nerek i wątroby.

Czasami (rzadko) z ultradźwiękami woreczka żółciowego mogą wystąpić zaciemnienia wskazujące na obecność osadu. Zaciemnienia znikają po zaprzestaniu leczenia.

W wielu przypadkach wskazane jest przepisanie witaminy K oprócz ceftriaksonu osłabionym pacjentom i pacjentom w podeszłym wieku.

W przypadku braku równowagi wody i elektrolitów, a także nadciśnienia tętniczego, należy monitorować stężenie sodu w osoczu. Jeśli leczenie jest długie, pacjent ma ogólne badanie krwi.

Podobnie jak inne cefalosporyny, lek ma zdolność wypierania bilirubiny związanej z albuminą surowicy i dlatego jest stosowany ostrożnie u noworodków z hiperbilirubinemią (aw szczególności u wcześniaków).

Lek nie wpływa na szybkość przewodnictwa nerwowo-mięśniowego.

Analogi Ceftriaxone: Co mogę wymienić?

Analogi ceftriaksonu we wstrzyknięciach: Ceftriaxone-LEKSVM (Kaby, Jodas, KMP, Promed, Vial, Elf), Ceftriabol, Cefson, Cefaxon, Torotsef, Hison, Cefogram, Medaxon, Loraxon, Iffitsef.

Analogi w tabletach: Pancef, Supraks Solyutab, Ceforal Solyutab, Zefpotek, Spectracef.

Ceftriakson lub cefazolina - co jest lepsze?

Oba leki należą do grupy „Cefalosporyny”, ale Ceftriakson jest antybiotykiem trzeciej generacji, a Cefazolin jest lekiem pierwszej generacji.

Ważną cechą pierwszej generacji antybiotyków cefalosporynowych jest to, że nie są one skuteczne przeciwko Listeria i enterokokom, mają wąskie spektrum aktywności i niski poziom aktywności przeciwko bakteriom Gram (-).

Cefazolina jest stosowana głównie w chirurgii w profilaktyce okołooperacyjnej, a także w leczeniu zakażeń tkanek miękkich i skóry.

Jego cel w leczeniu zakażeń układu moczowo-płciowego i dróg oddechowych nie może być uważany za rozsądny, co wiąże się z wąskim spektrum aktywności przeciwdrobnoustrojowej i wysoką odpornością na nie wśród potencjalnych patogenów.

Co jest lepsze: ceftriakson lub cefotaksym?

Cefotaksym i ceftriakson są podstawowymi środkami przeciwbakteryjnymi grupy cefalosporyn trzeciej generacji. Leki mają prawie identyczne właściwości bakteriobójcze.

Kompatybilność z alkoholem

Nie pij alkoholu podczas leczenia lekami. Połączenie „Ceftriaksonu + etanolu” może wywołać objawy podobne do objawów ciężkiego zatrucia, aw niektórych przypadkach prowadzić do śmierci pacjenta.

Ceftriakson podczas ciąży i karmienia piersią

Lek jest przeciwwskazany w pierwszym trymestrze ciąży. W razie potrzeby wyznacz kobietę karmiącą, dziecko należy przenieść do mieszanki.

Recenzje Ceftriaksonu podczas ciąży potwierdzają, że lek jest rzeczywiście bardzo silnym i bardzo skutecznym środkiem przeciwbakteryjnym, który może nie tylko wyleczyć chorobę podstawową, ale także zapobiec rozwojowi jej powikłań.

Biorąc pod uwagę, że lek (jak również inne antybiotyki) ma skutki uboczne, jest on przepisywany tylko w przypadkach, w których potencjalnie możliwe powikłania choroby mogą zaszkodzić więcej niż stosowanie leku (w szczególności zakażenia układu moczowo-płciowego, na które kobiety ciężarne są bardzo podatne).

Recenzje Ceftriaksonu

Ceftriakson - opinie lekarzy potwierdzają ten fakt - jest silnym antybiotykiem, który pomaga wyleczyć chorobę w krótkim czasie i przy minimalnej ilości działań niepożądanych. Dozwolone jest stosowanie dla dzieci i podczas ciąży (z wyjątkiem 1 trymestru).

Według samych pacjentów główną wadą leku jest to, że zastrzyki są bardzo bolesne.

W przeglądach iniekcji Ceftriaksonu zaleca się stosowanie kremu Emla, który jest środkiem znieczulającym miejscowo, w celu ułatwienia procedury matce (za radą lekarza prowadzącego). Nakłada się w około pół godziny do zamierzonego miejsca wstrzyknięcia.

Ile kosztuje antybiotyk w rosyjskich aptekach?

Cena iniekcji Ceftriaksonu różni się w zależności od firmy, która go wyprodukowała, liczby ampułek w każdym opakowaniu i stężenia substancji czynnej w fiolce.

Cena Ceftriaksonu na Ukrainie wynosi od 6,6 UAH za butelkę 0,5 g. Jednocześnie nie ma znaczącej różnicy między cenami w aptekach metropolitalnych i aptekach innych miast (Charków, Dniepropietrowsk, Lwów).

Cena ceftriaksonu w rosyjskich aptekach - od 17 rubli za butelkę.

Nie można kupić tabletek Ceftriaksonu. Lek jest przeznaczony wyłącznie do podawania pozajelitowego.

Zastrzyki ceftriaksonu: instrukcje stosowania dla dzieci i dorosłych, analogi antybiotyków

Ceftriakson jest lekiem o właściwościach przeciwbakteryjnych. Jest to silny lek ściśle przepisywany przez lekarza. Zastrzyki „Ceftriakson” są pokazane w chorobach zakaźnych o charakterze bakteryjnym, czemu towarzyszy szybki rozwój procesów zapalnych w organizmie. Aby lek przyniósł korzyści i nie zaszkodził zdrowiu, konieczne jest ścisłe przestrzeganie instrukcji, a także przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarza, który przepisał lek.

Kompozycja antybiotykowa

Ceftriakson jest sprzedawany w postaci proszku. Jest to substancja krystaliczna, biała lub lekko żółtawa. Jest zapakowany w ampułki i przeznaczony do dalszego przygotowania rozwiązania. Włączono sól sodową ceftriaksonu. To ta substancja będzie wykazywać działanie przeciwbakteryjne. Apteki mają ampułki z różnymi ilościami substancji czynnej.

Może to być:

  • 0,25 g;
  • 0,5 g;
  • 1 g;
  • 2 lata

Dawka i objętość ampułek są wybierane przez lekarza po pełnej analizie pacjenta i otrzymaniu odpowiedzi na dostarczone testy.

Do której grupy antybiotyków

Ceftriakson jest substancją chemiczną cefalosporyny. To lek trzeciej generacji. Takie leki mają rozszerzone spektrum działania, ulepszone parametry farmakokinetyczne.

Są najbardziej odporne na enzymy wydzielane przez bakterie. W konsekwencji ich skuteczność będzie wyższa w porównaniu z niektórymi innymi grupami antybiotyków, w szczególności z preparatami penicylinowymi.

Właściwości farmakologiczne i farmakokinetyka

Antybiotyk Ceftriakson jest uważany za uniwersalny lek, który pomaga zwalczać różne rodzaje bakterii.

Jego działanie wynika ze zdolności związku chemicznego w jego kompozycji do hamowania tworzenia się ścian komórkowych bakterii. W rezultacie umierają patogeny. Skala ich kolonii gwałtownie spada. Choroba ustępuje, a stan ludzki stabilizuje się. Z tym antybiotykiem można zniszczyć trzy rodzaje bakterii.

  1. Mikroorganizmy beztlenowe. Antybiotyk jest aktywny wobec praktycznie wszystkich zarazków żyjących pod nieobecność tlenu.
  2. Aerobowe drobnoustroje gram-dodatnie. Najczęściej lek stosuje się przeciwko paciorkowcom różnych grup.
  3. Aerobowe drobnoustroje gram-ujemne. Antybiotyk szybko niszczy xibell, diplokoki, Proteus i najczęstsze bakterie - E. coli.

Wchłonięty do organizmu lek wpada do krążenia systemowego. Tam wiąże się z białkami osocza. Stężenie substancji czynnej pozostaje wysokie przez długi okres. Wskaźnik ten może osiągnąć 96%. Podawanie domięśniowe trwa 8 - 9 godzin, a po podaniu dożylnym może wzrosnąć do 15 godzin.

Wydalany lek jest wydalany w postaci niezmienionej. W procesie usuwania antybiotyku uczestniczyły zarówno nerki, jak i wątroba. Około połowa substancji wraz z żółcią jest widoczna w świetle przewodu pokarmowego i wykorzystywana wraz z resztkami strawionego pokarmu.

Jaki jest przepisywany lek dla dorosłych i dzieci?

Ceftriakson jest przepisywany w leczeniu patologii związanych z przenikaniem patogennych bakterii do organizmu. Przed przepisaniem lekarz musi upewnić się, że szczep mikrobiologiczny obecny w organizmie jest wrażliwy na wybrany lek. W przeciwnym przypadku terapia nie przyniesie pożądanego efektu.

Główne wskazania do stosowania antybiotyków to:

  • rzeżączka;
  • salmonelloza;
  • Borelioza;
  • kiła;
  • bakteryjne zapalenie opon mózgowych;
  • zapalenie wsierdzia;
  • sepsa;
  • zakażone rany;
  • zakażone oparzenia.

Najczęściej lek jest przepisywany na zakażenia górnych dróg oddechowych - zapalenie migdałków, zapalenie zatok, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, ropień płuc.

Lista wskazań obejmuje patologie układu moczowego, w szczególności zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek. Nie stosować bez leków w leczeniu procesów zapalnych związanych z infekcją bakteryjną w jamie brzusznej, na przykład zapaleniem otrzewnej.

Instrukcje dotyczące stosowania zastrzyków Ceftriaksonu

Narzędzie można podawać dorosłym pacjentom lub dzieciom. Wiek pacjenta ma bezpośredni wpływ na dawkowanie leku. Taktyka wprowadzania leku będzie taka sama.

Krystaliczny lek rozcieńcza się i przekształca w roztwór wstrzykiwany domięśniowo. Dopuszcza się stosowanie wody do wstrzykiwań, ale najlepiej rozcieńczyć „Ceftriakson” substancją o umiarkowanym działaniu przeciwbólowym - lidokainą. Przy 0,5 g leku weź 2 ml rozpuszczalnika (1% lidokainy).

To ważne! Ceftriakson rozpuszczony w lidokainie jest podawany wyłącznie domięśniowo. Wprowadzanie takiego rozwiązania do żyły jest zabronione.

Dla dorosłych

Dawkowanie dla pacjentów dorosłych i dzieci powyżej 12 lat - 1 do 2 gramów substancji czynnej dziennie. Wolumen ten można wprowadzić raz lub podzielić na dwa etapy w odstępach 12-godzinnych.

Po konsultacji z lekarzem prowadzącym można zwiększyć dawkę do 4 gramów dziennie, pod warunkiem, że stan pacjenta jest uważany za ciężki.

Ceftriakson można stosować jako środek profilaktyczny w celu zapobiegania przenikaniu czynników chorobotwórczych do organizmu, na przykład przed zabiegiem chirurgicznym. W takim przypadku pacjent jest wyświetlany raz, aby wprowadzić minimalną dawkę leku (1 lub 2 gramy, w zależności od wagi).

Dla dzieci

W leczeniu zakażeń bakteryjnych u dzieci, ceftriakson jest przepisywany w zależności od masy ciała. Ci, którzy mają masę ciała większą niż 50 kg, wstrzykiwana dawka, odpowiednia dla osoby dorosłej.

Zwykła dawka dla dzieci do 12 lat waha się od 20 do 75 mg na 1 kg masy ciała. Im cięższa choroba i im wyraźniejsze objawy, tym większa dawka. Zastrzyki podaje się raz lub dwa razy dziennie.

Zastrzyki ceftriaksonu podczas ciąży i laktacji

Odporność kobiety, która spodziewa się dziecka, jest często osłabiona, co prowadzi do przenikania patogennych bakterii do organizmu. Wraz z rozwojem choroby zakaźnej konieczne jest natychmiastowe rozpoczęcie leczenia, aż kolonia stanie się zbyt duża.

Szczególną uwagę należy zwrócić na ich zdrowie w pierwszym trymestrze. W tym okresie istnieje aktywna zakładka wszystkich narządów wewnętrznych płodu. Kobieta w ciąży nie powinna przyjmować żadnych leków bez zgody lekarza. Może to wywołać patologie rozwoju wewnątrzmacicznego. Ceftriakson znajduje się na liście potencjalnie niebezpiecznych leków podczas ciąży, więc odmawiają go w pierwszym trymestrze.

Nie można wykonywać zastrzyków i laktacji. Jeśli to konieczne, leczenie tym antybiotykiem dziecka przekłada się na sztuczne karmienie.

Czy mogę pić alkohol podczas przyjmowania leku

Alkohol i leki antybiotykowe są niezgodne. Natychmiast powiadomi lekarza przepisującego zastrzyk. Picie alkoholu w trakcie terapii jest zabronione jednocześnie z kilku powodów.

  1. Zarówno antybiotyk, jak i alkohol etylowy wielokrotnie zwiększają obciążenie wątroby. To ciało jest zmuszone do usunięcia ogromnej ilości toksyn, co zakłóca jego pracę. Wzrasta ryzyko uszkodzenia tkanek gruczołu i śmierci jego komórek.
  2. Alkohol stosowany podczas antybiotykoterapii zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. W rezultacie lek jest przenoszony znacznie gorzej niż instrukcje dla niego.
  3. Alkohol zmniejsza skuteczność nawet tak silnych leków. W rezultacie kolonia bakterii nie jest całkowicie zniszczona, a po pewnym czasie pozostałe jednostki mikrobów tworzą nową, odporną na antybiotyki kolonię.

W celu szybkiego i skutecznego leczenia lekiem alkohol należy wyrzucić. Alkohol może pić w minimalnych dawkach tylko dzień po ostatnim wstrzyknięciu.

Interakcje leków z innymi lekami

„Ceftriakson” jest często przepisywany dorosłym i dzieciom w ramach złożonej terapii chorób o charakterze bakteryjnym. Ważne jest, aby zrozumieć, jak ten lek będzie oddziaływać z innymi lekami.

Zatem ten antybiotyk jest niekompatybilny z innymi lekami przeciwbakteryjnymi. Oznacza to, że lekarz przepisze tylko jeden lek. Zastrzyki z suplementów antybiotykami w dowolnej postaci pigułki są niemożliwe.

Ceftriakson niekorzystnie wpływa na stan mikroflory końcowych części przewodu pokarmowego. Nie posiada selektywności i niszczy nawet pożyteczne bakterie. Dlatego podczas terapii równoległej może być konieczne przyjęcie eubiotyków. Są dobrze połączone z cyklosporyną. Lekarz może przepisać jeden z najskuteczniejszych leków przywracających mikroflorę jelitową - Linex, Acipol.

Przeciwwskazania, działania niepożądane i przedawkowanie

Antybiotyki są silnymi lekami, które można stosować do eliminowania bakterii chorobotwórczych. Leczenie należy wykonywać z najwyższą ostrożnością, ponieważ ryzyko pogorszenia stanu zdrowia pozostaje wysokie ze względu na negatywny wpływ leków na wątrobę i nerki.

Ceftriakson nie jest przewidziany dla:

  • indywidualna nietolerancja;
  • niewydolność nerek;
  • ciężkie patologie wątroby;
  • pierwszy trymestr ciąży;
  • laktacja.

Leków nie należy podawać wcześniakom. We wszystkich innych przypadkach będzie doskonałym pomocnikiem w usuwaniu zakażeń bakteryjnych.

Podczas terapii ważne jest przestrzeganie instrukcji, ponieważ przedawkowanie lub zwiększenie kursu może powodować działania niepożądane lub objawy przedawkowania.

Lista najbardziej prawdopodobnych skutków ubocznych obejmowała:

  • gorączka;
  • pokrzywka;
  • zmniejszenie ilości moczu;
  • bóle głowy;
  • wzdęcia;
  • biegunka;
  • krwawienia z nosa.

Najczęściej, na tle przyjmowania jakichkolwiek antybiotyków, rozwija się dysbakterioza, charakteryzująca się naprzemiennymi zaburzeniami jelitowymi. Aby temu zapobiec, przepisywane są środki stymulujące wzrost ich własnej korzystnej mikroflory.

Przy znacznym nadmiarze zalecanej ilości przedawkowania rozwijają się objawy. Z reguły są one związane z pobudzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Pacjent może rozwinąć drgawki, porażenie kończyn. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem i poinformować go o lekach.

Zastrzyki analogów Ceftriaksonu

Ceftriakson jest silnym antybiotykiem. Forma do wstrzykiwania pozwala niemal natychmiast wprowadzić substancje do krwiobiegu, co zapewnia szybkie osiągnięcie celu. Lekarze często przepisują ten lek na ciężkie patologie lub niską skuteczność leków w postaci tabletek.

Można również używać analogów, których lista zawiera:

  • Cefson;
  • Ificef;
  • Cefakson;
  • Hizon;
  • Medaxon.

Wszystkie te leki mają podobny skład i podobny mechanizm działania. Decyzję o konieczności zastąpienia „Ceftriaksonu” innym lekiem podejmuje lekarz. Wyjaśni także, jak prawidłowo stosować lek, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych do minimum.