Tabletki Biseptol

Kaszel

Tabletki Biseptol to leki o silnym działaniu przeciwbakteryjnym. Stosowanie tabletek Biseptol w terapii opiera się na tej właściwości leku.

Postać uwalniania leku Biseptol

Lek Biseptol jest wykonany w postaci:

Tabletki Biseptol są dostępne w dawkach 120, 240 i 480 mg.

Skład tabletek Biseptol

Biseptol jest lekiem złożonym i zawiera dwa składniki aktywne:

  • sulfametoksazol - substancja, która narusza syntezę kwasu dihydrofoliowego w bakteriach;
  • Trimetoprim jest składnikiem, który zwiększa działanie sulfametoksazolu i jednocześnie zapobiega rozwojowi mikroorganizmów.

Ze względu na ten skład Biseptol jest uważany za lek bakteriobójczy o szerokim spektrum działania. Substancje zawarte w tabletkach są aktywne w stosunku do:

  • Gram-dodatnie bakterie tlenowe;
  • bakterie Gram-ujemne;
  • najprostsze organizmy;
  • grzyby chorobotwórcze.

Dla twojej informacji! Biseptol nie ma wpływu na wirusy, dlatego przyjmowanie go w przypadku etiologii wirusowej nie ma sensu. Ponadto lek jest nieaktywny w odniesieniu do pałeczki cyjanowej, krętka, bakterii gruźlicy.

Wskazania do stosowania i dawkowania tabletek Biseptol

Lek Biseptol jest stosowany w różnych dziedzinach medycyny. Rozważ wskazania do użycia.

Ponadto w terapii laryngologicznej tabletki Biseptol są przepisywane w ostrych infekcjach układu oddechowego.

Dawkowanie leku zależy od choroby, co wymaga użycia Biseptolu. W chorobach urologicznych, choroby związane z przewodem pokarmowym i przewlekłym zapaleniem oskrzeli, 960 mg tabletki są przepisywane codziennie. Czas trwania leczenia nie przekracza 2 tygodni.

W przypadku biegunki zaleca się przyjmowanie 480 mg leku co 12 godzin.

W przypadku chorób płuc dziennie dzienna dawka wynosi 1720 mg (4 tabletki po 480 mg). W ciężkich przypadkach choroby iw przewlekłej postaci choroby dawkę można zwiększyć o 30-50% zgodnie z zaleceniem lekarza prowadzącego.

Uwaga! Przed przepisaniem leku Biseptol specjalista powinien sprawdzić podatność mikroflory, która spowodowała chorobę, na działanie leku. W przypadku używania tabletek przez ponad 5 dni lekarz musi monitorować zmiany w obrazie krwi pacjenta.

Działania niepożądane i przeciwwskazania do stosowania tabletek Biseptol

Działania niepożądane przyjmowania Biseptolu są zróżnicowane. Podczas używania leku można zauważyć:

  • ból głowy i zawroty głowy;
  • drżenie;
  • depresja;
  • zapalenie nerwu obwodowego;
  • skurcz oskrzeli i nacieki płucne;
  • utrata apetytu;
  • nudności i wymioty;
  • naruszenie krzesła;
  • zapalenie języka i zapalenie jamy ustnej;
  • zapalenie jelit;
  • pojawienie się w moczu niewydolności krwi i nerek;
  • bóle mięśni i stawów.

Przeciwwskazania do przyjmowania leku Biseptol to:

  • nadwrażliwość na substancje czynne;
  • niewydolność nerek lub wątroby;
  • niedokrwistość w postaci aplastycznej i niedoboru witaminy B12;
  • leukopenia;
  • agranulocytoza.

Ponadto Biseptol nie jest przepisywany w okresie ciąży i laktacji. Pediatrzy dla dzieci do 3 miesięcy, lek nie jest przepisywany.

Uwaga! W trakcie leczenia Biseptolum zaleca się spożywanie większej ilości płynów i ograniczenie czasu spędzanego na słońcu.

Biseptol ® (Biseptol ®)

Aktywny składnik:

Treść

Grupa farmakologiczna

Klasyfikacja nosologiczna (ICD-10)

Obrazy 3D

Skład

Opis postaci dawkowania

Tabletki 120 mg: płaskie, okrągłe, białe z żółtawym odcieniem koloru, z fasetą i wygrawerowanym „Bs”.

Tabletki 480 mg: płaskie, okrągłe, białe, o żółtawym odcieniu koloru, z fasetką, rysunkiem i grawerowaniem „Bs”.

Działanie farmakologiczne

Farmakodynamika

Połączony lek przeciwdrobnoustrojowy składający się z sulfametoksazolu i trimetoprimu. Sulfametoksazol, podobny w strukturze do PABA, zakłóca syntezę kwasu dihydrofoliowego w komórkach bakteryjnych, zapobiegając włączeniu PABA do jego cząsteczki. Trimetoprim wzmacnia działanie sulfametoksazolu, zakłócając redukcję kwasu dihydrofoliowego do kwasu tetrahydrofoliowego - aktywnej formy kwasu foliowego, który jest odpowiedzialny za metabolizm białek i podział komórek mikrobiologicznych.

Jest to lek bakteriobójczy o szerokim spektrum działania, działający przeciwko następującym drobnoustrojom: Streptococcus spp. (szczepy hemolityczne są bardziej wrażliwe na penicylinę), Staphylococcus spp., Streptococcus pneumoniae, Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Escherichia coli (w tym szczepy enterotoksynogenne), Salmonella spp. (w tym Salmonella typhi i Salmonella paratyphi), Vibrio cholerae, Bacillus anthracis, Haemophilus influenzae (w tym szczepy oporne na ampicylinę), Listeria spp., Nocardia asteroides, Bordetella pertussis, Litherocera, Nocardia asteroides, Nocardia asteroides, Bordetella pertussis, Docs, Nocardia ster., Brucella spp., Mycobacterium spp. (w tym Mycobacterium leprae), Citrobacter, Entérobacter spp., Legionella pneumophila, Providencia, niektóre gatunki Pseudomonas (z wyjątkiem Pseudomonas aeruginosa), Serratia marcescens, Shigella spp., Yersinia spp., plastry Morganella i siuśki, Yersinia spp., Morganella marcescens, Shigella spp., Yersinia spp., plastry Morganella, Morgans marcescens, Yersinia spp., plastry Morganella, Morgans marcescens, Shigella spp.. (w tym Chlamydia trachomatis, Chlamydia psittaci); pierwotniaki: Plasmodium spp., Toxoplasma gondii, grzyby chorobotwórcze, Actinomyces israelii, Coccidioides immitis, Histoplasma capsulatum, Leishmania spp.

Odporny na: Corynebacterium spp., Pseudomonas aeruginosa, Mycobacterium tuberculosis, Treponema spp., Leptospira spp., Wirusy.

Hamuje aktywność życiową Escherichia coli, co prowadzi do zmniejszenia syntezy tiaminy, ryboflawiny, kwasu nikotynowego i innych witamin z grupy B w jelicie.

Czas trwania efektu terapeutycznego wynosi 7 godzin.

Farmakokinetyka

Po podaniu oba składniki leku są całkowicie wchłaniane z przewodu pokarmowego. Cmax aktywne składniki leku obserwuje się po 1–4 godzinach.

Trimetoprim dobrze wnika do komórek i przez bariery tkankowe do płuc, nerek, gruczołu krokowego, żółci, śliny, plwociny, alkoholu. Trimetoprim wiąże się z białkami osocza w 50%, T1/2 zwykle wynosi 8,6–17 h. Główną drogą eliminacji jest nerka (50% bez zmian).

Sulfametoksazol: wiązanie z białkami osocza wynosi 66%, T1/2 normalnie, 9–11 h. Główna droga eliminacji przebiega przez nerki, z 15–30% w postaci aktywnej.

Wskazania lek Biseptol ®

infekcje dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, ropień płuc, ropniak opłucnej, zapalenie ucha, zapalenie zatok);

zakażenia układu moczowo-płciowego (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie cewki moczowej, zapalenie jajowodu, zapalenie gruczołu krokowego), w tym charakter rzeżączkowy;

infekcje przewodu pokarmowego (czerwonka, cholera, dur brzuszny, gorączka paratyfusowa, biegunka);

zakażenia skóry i tkanek miękkich (ropne zapalenie skóry, furunculosis itp.).

Przeciwwskazania

nadwrażliwość na ko-trimoksazol, trimetoprim, sulfonamidy lub dowolny składnik leku;

wiek dzieci do 3 lat (dla tej postaci dawkowania);

diagnoza uszkodzenia miąższu wątroby; ciężka niewydolność nerek, jeśli nie jest możliwe określenie stężenia leku w osoczu krwi (nie zaleca się stosowania kreatyniny ® z Cl)

Chronić przed dziećmi.

Data ważności leku Biseptol ®

Nie używać po upływie daty ważności wydrukowanej na opakowaniu.

Instrukcje użytkowania BISEPTOL ® (BISEPTOL ®)

Posiadacz certyfikatu rejestracyjnego:

Informacje kontaktowe:

Substancje czynne

Formy dawkowania

Forma uwalniania, opakowanie i kompozycja Biseptol ®

Białe tabletki o żółtawym odcieniu koloru, okrągłe, płaskie, z fasetą i wygrawerowanym „Bs”.

Zaróbki: skrobia ziemniaczana - 42,25 mg, talk - 3,75 mg, stearynian magnezu - 1,25 mg, alkohol poliwinylowy - 0,75 mg, parahydroksybenzoesan metylu - 0,15 mg, parahydroksybenzoesan propylu - 0,1 mg, glikol propylenowy - 1,75 mg.

20 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.

Tabletki białe o żółtawym odcieniu koloru, okrągłe, płaskie, z ryzykiem i grawerowane „Bs”.

Substancje pomocnicze: skrobia ziemniaczana - 169 mg, talk - 15 mg, stearynian magnezu - 5 mg, alkohol poliwinylowy - 3 mg, parahydroksybenzoesan metylu - 0,6 mg, parahydroksybenzoesan propylu - 0,4 mg, glikol propylenowy - 7 mg.

14 szt. - pęcherze (2) - pakuje karton.
20 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.

Działanie farmakologiczne

Połączony lek przeciwbakteryjny zawiera sulfametoksazol i trimetoprim.

Sulfametoksazol, podobny w strukturze do PABA, zakłóca syntezę kwasu dihydrofoliowego w komórkach bakteryjnych, zapobiegając włączeniu PABA do jego cząsteczki.

Trimetoprim wzmacnia działanie sulfametoksazolu, zakłócając redukcję kwasu dihydrofoliowego do kwasu tetrahydrofoliowego - aktywnej formy kwasu foliowego, który jest odpowiedzialny za metabolizm białek i podział komórek mikrobiologicznych.

Jest środkiem bakteriobójczym o szerokim spektrum działania.

Aktywny wobec Gram-dodatnich bakterii tlenowych: Streptococcus spp., W tym Streptococcus pneumoniae (szczepy hemolityczne są bardziej wrażliwe na penicylinę), Staphylococcus spp., Bacillus anthracis, Listeria spp., Nocardia asteroides, Enterococcus faeceecerosis ekologia, Iterocerosis, Icteria ster. (w tym Mycobacterium leprae, z wyłączeniem Mycobacterium tuberculosis); Gram-ujemne bakterie tlenowe: Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Escherichia coli (w tym szczepy enterotoksyczne), Salmonella spp. (w tym Salmonella typhi i Salmonella paratyphi); Vibrio cholerae, Haemophilus influenzae (w tym szczepy oporne na ampicylinę), Bordetella pertussis, Klebsiella spp., Proteus spp., Pasteurella spp., Francisella tularensis, Brucella spp., Citrobacter spp., Enterobacter sf. z wyjątkiem Pseudomonas aeruginosa), Serratia marcescens, Shigella spp., Yersinia spp., Morganella spp., a także w odniesieniu do Chlamydia spp. (w tym Chlamydia trachomatis, Chlamydia psittaci); przeciwko beztlenowcom Gram-dodatnim: Actinomyces israelii; dla najprostszych: Plasmodium spp., Toxoplasma gondii; grzyby chorobotwórcze: Coccidioides immitis, Histoplasma capsulatum, Pneumocystis carinii, Leishmania spp.

Odporny na lek: Corynebacterium spp., Pseudomonas aeruginosa, Mycobacterium tuberculosis, Treponema spp., Leptospira spp., Wirusy.

Hamuje aktywność życiową Escherichia coli, co prowadzi do zmniejszenia syntezy tiaminy, ryboflawiny, kwasu nikotynowego i innych witamin z grupy B w jelicie.

Czas trwania działania terapeutycznego wynosi 7 godzin.

Farmakokinetyka

Po zażyciu leku w środku substancje czynne są całkowicie wchłaniane z przewodu pokarmowego. Cmax w osoczu krwi uzyskuje się w ciągu 1-4 godzin po spożyciu.

Trimetoprim dobrze wnika do tkanek i środowiska biologicznego organizmu: płuc, nerek, prostaty, żółci, śliny, plwociny, płynu mózgowo-rdzeniowego. Wiązanie trimetoprimu z białkami osocza wynosi 50%; sulfametoksazol - 66%.

T1/2 Trimetoprim - 8,6-17 h, sulfametoksazol - 9-11 h. Główną drogą eliminacji są nerki; podczas gdy trimetoprim jest wyświetlany bez zmian do 50%; sulfametoksazol - 15-30% w postaci aktywnej.

Wskazania lek Biseptol ®

Leczenie chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na lek:

  • infekcje dróg oddechowych (w tym zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, ropień płuc, ropniak opłucnej);
  • zapalenie ucha, zapalenie zatok;
  • zakażenia układu moczowo-płciowego (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie cewki moczowej, zapalenie jajowodu, zapalenie gruczołu krokowego);
  • rzeżączka;
  • infekcje żołądkowo-jelitowe (w tym dur brzuszny, gorączka paratyfusowa, czerwonka bakteryjna, cholera, biegunka);
  • zakażenia skóry i tkanek miękkich (w tym furunculosis, pyoderma).

Biseptol: instrukcje użytkowania

Lek Biseptol jest połączonym lekiem przeciwbakteryjnym, który ma szerokie spektrum aktywności i aktywności przeciwko dużej liczbie różnych bakterii chorób zakaźnych. W związku z szerokim spektrum działania tabletki Biseptol stosuje się w chorobach zakaźnych o różnej lokalizacji w organizmie.

Uwolnij formę i kompozycję

Tabletki Biseptol mają okrągły kształt i biały kolor. Pośrodku tabletki istnieje ryzyko rozdzielenia wygodnego złamania na pół, jeśli dawka ma być zmniejszona. W jednej tabletce stężenie substancji czynnej ko-trimoksazolu wynosi 120 mg (sulfametoksazol - 100 mg i trimetoprim - 20 mg) i 480 mg (sulfametoksazol - 400 mg i trimetoprim - 80 mg). Zawiera również substancje pomocnicze, które obejmują:

  • Skrobia ziemniaczana.
  • Stearynian magnezu.
  • Talk.
  • Alkohol poliwinylowy.
  • Aseptyna P,
  • Aseptin M,
  • Glikol propylenowy.

Tabletki pakowane są w blistry po 20 sztuk. Jedno opakowanie kartonowe zawiera jedno opakowanie blistrowe z tabletkami i instrukcją użytkowania.

Działanie farmakologiczne

Aktywnym składnikiem tabletek jest ko-trimoksazol. Jest to połączenie 2 związków - sulfametoksazolu i trimetoprimu. Substancje te mają działanie przeciwbakteryjne poprzez hamowanie procesu syntezy kwasu foliowego w komórce bakteryjnej. Sulfametoksazol blokuje tworzenie kwasu dihydrofoliowego i trimetoprimu, a następnie przekształca go w kwas tetrafolowy. Kwas foliowy jest niezbędny do normalnego przebiegu wymiany zasad nukleotydowych w komórce bakteryjnej, z której składa się materiał genetyczny (DNA i RNA). Dzięki temu mechanizmowi tabletki Biseptol w niskim stężeniu mają działanie bakteriostatyczne (hamują wzrost i reprodukcję bakterii), a wraz ze wzrostem stężenia - działanie bakteriobójcze (powoduje śmierć komórek bakteryjnych). Ko-trimoksazol działa przeciwko szerokiej gamie różnych rodzajów bakterii:

  • Gram-ujemne patyczki (bakterie w kształcie pręcików, które po zabarwieniu Gram) zmieniają kolor na różowy - Enterobacter cloacae, Enterobacter aerogenes, Haemophilus parainfluenzae, Citrobacter freundii, Citrobacter spp., Klebsiella oxytoca, Klebsiella spp., Jako punkt odniesienia, Ip, Ifex, Ifexter, Zapach, Ilero, Sterlingum Także Hafnia alvei, Serratia marcescens, Serratia liquefaciens, Serratia spp., Cinetobacter lwoffi, Acinetobacter anitratus, Aeromonas hydrophila.
  • Gram-dodatnie ziarniaki (sferyczne bakterie, mają zabarwienie purpurowe w rozmazanym gramem rozmazie) - Staphylococcus aureus (wrażliwy na metycylinę i oporny na metycylinę), Staphylococcus spp. (ujemny pod względem koagulazy), Streptococcus pneumoniae (wrażliwy na penicylinę i odporny na penicylinę).

Czynniki chorobotwórcze chorób zakaźnych (gruźlica, kiła), Mycoplasma spp., Mycobacterium tuberculosis, Pseudomonas aeruginosa i Treponema pallidum są oporne (aktywne) na aktywny składnik leku.

Po zażyciu pigułki substancja czynna jest wchłaniana do krwi ze światła jelita cienkiego. Stężenie terapeutyczne we krwi osiąga się 20-30 minut po zażyciu pigułki, a substancja czynna jest prawie całkowicie wchłaniana z jelita (biodostępność powyżej 90%). Ko-trimoksazol dobrze przenika do wszystkich tkanek organizmu z krwi, przenika przez barierę krew-mózg, gromadzi się w tkankach mózgu. Przy niższym stężeniu gromadzi się w płodzie w czasie ciąży (przechodzi przez barierę łożyskową) i mleka matki podczas laktacji. Prawie połowa substancji czynnej jest wydalana z moczem przez nerki w postaci niezmienionej. Częściowo ko-trimoksazol jest przetwarzany w wątrobie na pośrednie produkty degradacji, które są wydalane z moczem i żółcią.

Wskazania do użycia

Stosowanie tabletek Biseptol jest wskazane w różnych procesach zakaźnych w organizmie spowodowanych przez bakterie wrażliwe na ko-trimoksazol, w tym:

  • Zakażenia górnych dróg oddechowych - nieżyt nosa (zapalenie błony śluzowej nosa), zapalenie gardła (proces bakteryjny w gardle), zapalenie krtani (zapalenie krtani).
  • Zakażenia dolnych dróg oddechowych - zapalenie tchawicy (zapalenie tchawicy), zapalenie oskrzeli (uszkodzenie oskrzeli), zapalenie płuc (zapalenie płuc, w tym wywołane przez pneumocystis Pneumocystis carinii).
  • Patologia narządów laryngologicznych - zapalenie zatok (zapalenie błony śluzowej zatok przynosowych), zapalenie migdałków (proces zakaźny w migdałkach) i zapalenie ucha środkowego (zapalenie ucha zewnętrznego, środkowego lub wewnętrznego).
  • Zakażenia układu moczowo-płciowego - zapalenie gruczołu krokowego (zapalenie gruczołu krokowego u mężczyzn), patologiczny proces infekcji w macicy u kobiet, uszkodzenie nerek, pęcherza moczowego, moczowodu i cewki moczowej.
  • Zakażenia układu pokarmowego i przewodu pokarmowego - zapalenie jelit (zapalenie jelita cienkiego i grubego), zapalenie żołądka (bakteryjne uszkodzenie żołądka), zapalenie trzustki (zapalenie trzustki), zakaźne procesy ropne w wątrobie i drogach żółciowych. Również tabletki Biseptol stosuje się w leczeniu szczególnie niebezpiecznych zakażeń z uszkodzeniem układu pokarmowego, w szczególności cholery.
  • Niektóre uogólnione specyficzne zakażenia bakteryjne powodowane przez bakterie podatne na ko-trimoksazol to bruceloza, promienica (jeśli nie jest spowodowana przez prawdziwe grzyby promieniowce).

Biseptol jest zwykle antybiotykiem drugiej linii, jego stosowanie jest wskazane, jeśli bakterie są oporne na antybiotyki pierwszego rzutu. Również tabletki Biseptol można stosować w leczeniu zapalenia kości i szpiku (proces ropny w kościach), jednocześnie potwierdzając wrażliwość na ko-trimoksazol u bakterii patogenów.

Przeciwwskazania

Tabletki Biseptol są przeciwwskazane do stosowania w wielu stanach patologicznych i fizjologicznych organizmu, w tym:

  • Indywidualna nietolerancja lub nadwrażliwość na ko-trimoksazol lub substancje pomocnicze leku.
  • Patologia miąższowa wątroby z poważnym uszkodzeniem lub śmiercią hepatocytów (komórek wątroby).
  • Niewydolność nerek, szczególnie w tych przypadkach, w których nie można przeprowadzić laboratoryjnego monitorowania stanu czynnościowego nerek i poziomu ko-trimoksazolu we krwi.
  • Niedokrwistość (niedokrwistość) związana z niewystarczającą ilością kwasu foliowego w organizmie.
  • Zakłócenie stanu funkcjonalnego układu krwi, któremu towarzyszą zmiany parametrów hematologicznych.
  • Immunologiczna redukcja liczby płytek krwi w przeszłości spowodowana użyciem ko-trimoksazolu.
  • Ciąża na każdym etapie ciąży i karmienia piersią - ko-trimoksazol może prowadzić do niedoboru kwasu foliowego, niezbędnego do prawidłowego rozwoju płodu lub niemowlęcia.

Obecność możliwych przeciwwskazań jest określana przed zastosowaniem tabletek Biseptol.

Dawkowanie i podawanie

Tabletki Biseptol są przyjmowane doustnie po posiłku i popijane wystarczającą ilością płynu. Odbiór odbywa się co 12 godzin (2 razy dziennie). Zalecana dawka terapeutyczna różni się dla osób w różnym wieku:

  • Dzieci w wieku od 2 do 6 lat - 240 mg 2 razy dziennie.
  • Dzieci w wieku od 6 do 12 lat - 480 mg 2 razy dziennie.
  • Dzieci powyżej 12 lat i dorośli - 960 mg 2 razy dziennie.

Również dawki leku różnią się w zależności od rodzaju patogenu i ciężkości procesu zakaźnego w organizmie:

  • W zapaleniu płuc podawana dawka jest obliczana na podstawie 100 mg na 1 kg masy ciała.
  • Dla rzeżączki (zakażenie układu moczowego i rozrodczego wywołane przez gonococcus) - 2 g leku 2 razy dziennie.

Czas trwania leku jest przepisywany przez lekarza indywidualnie. Zwykle jest to 5-14 dni.

Efekty uboczne

Przyjmowanie tabletek Biseptol może prowadzić do rozwoju negatywnych reakcji i skutków ubocznych różnych narządów i układów, w tym:

  • Układ pokarmowy - nudności, wymioty, osłabiony stolec, zastój żółci w drogach żółciowych wraz z rozwojem cholestatycznego zapalenia wątroby (zapalenie wątroby), rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego (specyficzne zapalenie jelita spowodowane niedoborem kwasu foliowego).
  • Układ krwiotwórczy i krew to niedokrwistość (zmniejszenie poziomu hemoglobiny i czerwonych krwinek), leukopenia (zmniejszenie liczby leukocytów we krwi) z neutropenią (zmniejszenie liczby neutrofili). Możliwe jest również autoimmunologiczne zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość).
  • Układ moczowy - krwiomocz (pojawienie się krwi w moczu), zapalenie nerek (specyficzne zapalenie nerek).
  • Centralny układ nerwowy - ból głowy, depresja (obniżenie nastroju, depresja), przerywane zawroty głowy.
  • Mogą wystąpić reakcje alergiczne - wysypka na skórze, swędzenie, pokrzywka (charakterystyczny obrzęk i wysypka, która wygląda jak oparzenie pokrzywy), obrzęk naczynioruchowy Quincke (wyraźny obrzęk skóry i tkanki podskórnej z przeważającą lokalizacją w twarzy i zewnętrznych narządach płciowych). Ciężka reakcja alergiczna charakteryzuje się rozwojem wstrząsu anafilaktycznego (niewydolność wielonarządowa z postępującym zmniejszeniem ogólnoustrojowego ciśnienia tętniczego).

W przypadku objawów podmiotowych i przedmiotowych działań niepożądanych należy przerwać stosowanie leku i zwrócić się o pomoc medyczną. Działania niepożądane są odwracalne i ustępują po odstawieniu leku.

Specjalne instrukcje

Tabletki Biseptol można stosować wyłącznie po przepisaniu lekarza, przeprowadzeniu badania i postawieniu odpowiedniej diagnozy. Jeśli chodzi o ich zastosowanie, istnieje kilka specjalnych wskazówek, na które warto zwrócić uwagę:

  • Lek jest stosowany ostrożnie u pacjentów z astmą, innymi rodzajami alergii (pod warunkiem, że rozwinął się nie do składników leku), ostrą lub przewlekłą niewydolnością wątroby lub nerek, u osób starszych.
  • Jednoczesne podawanie tabletek Biseptol z diuretykami tiazydowymi (diuretykami) zwiększa ryzyko rozwoju hipokaliemii (zmniejszenie poziomu jonów potasu we krwi) i krwawienia.
  • Nie zaleca się jednoczesnego stosowania Biseptolu z salicylanami, ryfampicyną, cyklosporyną, warfaryną.
  • Nie można łączyć tabletek Biseptol z alkoholem, ponieważ istnieje duże ryzyko rozwoju toksycznego zapalenia wątroby.
  • Podczas stosowania leku konieczne jest zapewnienie wystarczającej ilości płynu.
  • W przypadku długotrwałego stosowania tabletek Biseptol konieczne jest przeprowadzenie laboratoryjnego monitorowania stanu czynnościowego wątroby, nerek i parametrów krwi hematologicznej.
  • Lek jest przeciwwskazany do stosowania u kobiet w ciąży i karmiących piersią.
  • Tabletki nie mają bezpośredniego wpływu na szybkość reakcji psychomotorycznych i koncentrację. Jednak w przypadku ich stosowania istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony centralnego układu nerwowego, dlatego zaleca się powstrzymanie się od prowadzenia pojazdów lub mechanizmów podczas podawania.

W aptekach tabletki Biseptol są wydawane na receptę. Nie można stosować leku samodzielnie lub na podstawie zaleceń osób trzecich, które nie są specjalistami. Jeśli masz pytania lub wątpliwości dotyczące przyjmowania leku, powinieneś skonsultować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Przy znacznym nadmiarze zalecanej dawki terapeutycznej rozwijają się objawy ostrego zatrucia - nudności, wymioty, ból brzucha, ból głowy, zaburzenia świadomości. W takim przypadku lek należy przerwać i szukać pomocy medycznej. Terapia detoksykacyjna obejmuje płukanie żołądka i jelit oraz leczenie objawowe. Przewlekłe przedawkowanie może prowadzić do zahamowania powstawania krwi ze znacznym zmniejszeniem liczby wszystkich komórek krwi.

Analogi tabletek Biseptol

Substancja czynna ko-trimoksazol jest zawarta w składzie takich leków, które są analogami Biseptolu - Groseptolu, Berlotsidu, Bactrimu, Ko-trimoksazolu.

Warunki przechowywania

Okres trwałości tabletek Biseptol od ich produkcji wynosi 5 lat. Przechowywać lek musi być w suchym, niedostępnym miejscu o temperaturze powietrza nie wyższej niż + 25 ° C

Cena Biseptolu

Tabletki Biseptol 120 mg - od 27 do 37 rubli.

Tabletki Biseptol 480 mg - od 83 do 109 rubli.

Biseptol (tabletki): instrukcje użytkowania

Skład

Jedna tabletka zawiera

składniki aktywne: trimetoprim 20 mg, 80 mg;

sulfametoksazol 100 mg, 400 mg,

substancje pomocnicze: skrobia ziemniaczana, talk, stearynian magnezu, alkohol poliwinylowy, parahydroksybenzoesan metylu, parahydroksybenzoesan propylu, glikol propylenowy.

Opis

Tabletki od białego do białego o żółtawym odcieniu koloru, okrągłym kształcie, z płaską powierzchnią, z fasetą, z wygrawerowanym napisem „Bs” po jednej stronie, o średnicy od 7,8 do 8,3 mm (przy dawce 120 mg).

Tabletki od białego do białego z żółtawym odcieniem koloru, okrągłym kształtem, z płaską powierzchnią, fasetą, rysunkiem i grawerowaniem „Bs” nad rysunkiem po jednej stronie, o średnicy od 12,80 do 13,40 mm (dla dawki 480 mg).

Grupa farmakoterapeutyczna

Leki antybakteryjne do użytku systemowego. Sulfonamidy i trimetoprim. Sulfonamidy w połączeniu z trimetoprimem i jego pochodnymi. Ko-trimoksazol.

Kod ATH J01EE 01

Właściwości farmakologiczne

Oba składniki leku są szybko wchłaniane z przewodu pokarmowego; maksymalne stężenie obu składników w surowicy osiąga się w ciągu 1-4 godzin po spożyciu. Objętość dystrybucji trimetoprimu wynosi około 130 litrów, sulfametoksazol - około 20 litrów. 45% trimetoprimu i 66% sulfametoksazolu jest związanych z białkami osocza.

Rozkład obu związków jest inny; Sulfonamid jest dystrybuowany wyłącznie w przestrzeni pozakomórkowej, trimetoprim jest rozprowadzany we wszystkich płynach ustrojowych. Obserwuje się wysokie stężenie trimetoprimu, w tym w wydzielinach gruczołów oskrzelowych, gruczołu krokowego i żółci. Stężenia sulfametoksazolu w płynach ustrojowych są niższe. Oba związki występują w skutecznych stężeniach w plwocinie, wydzielinach pochwowych i płynie z ucha środkowego.

Objętość dystrybucji sulfametoksazolu wynosi 0,36 dm3 kg, trimetoprim - 2,0 dm3 kg.

Oba leki są metabolizowane w wątrobie przez sulfanylamid przez acetylację i wiązanie z kwasem glukuronowym, trimetoprimem przez utlenianie i hydroksylację.

Oba leki są wydalane głównie przez nerki, zarówno przez filtrację, jak i aktywne wydzielanie kanalikowe. Stężenie substancji czynnych w moczu jest znacznie wyższe niż we krwi. W ciągu 72 godzin 84,5% przyjętej dawki sulfanilamidu i 66,8% trimetoprimu jest wydalane z moczem.

Okres półtrwania w surowicy wynosi odpowiednio 10 godzin dla sulfametoksazolu i 8-10 godzin dla trimetoprimu.

Zarówno sulfametoksazol, jak i trimetoprim przenikają do ludzkiego mleka i układu krążenia płodu.

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych

Pacjenci w podeszłym wieku i starcze

W normalnej funkcji nerek okres półtrwania obu składników leku zmienia się nieznacznie.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 15-30 ml / min) okres półtrwania obu składników leku zwiększa się, co wymaga dostosowania dawki.

Połączony preparat bakteriobójczy zawierający sulfametoksazol, sulfanilamid o średnim czasie działania, hamujący syntezę kwasu folinowego przez antagonizm konkurencyjny z kwasem para-aminobenzoesowym i trimetoprimem, inhibitorem reduktazy bakteryjnej kwasu dehydrofolinowego odpowiedzialnego za syntezę biologicznie aktywnego kwasu tetrahydrofolinowego. Połączenie składników działających na ten sam łańcuch przemian biochemicznych prowadzi do synergizmu działania antybakteryjnego; Uważa się, że dzięki połączeniu dwóch substancji czynnych rozwój oporności bakteryjnej zachodzi wolniej niż w przypadku stosowania jednej substancji czynnej.

Ko-trimoksazol jest środkiem bakteriobójczym o szerokim spektrum działania, aktywnym wobec prawie wszystkich grup mikroorganizmów - bakterii Gram-ujemnych: Salmonella spp., Shigella spp., Neisseria spp., Proteus vulgaris, Vibrio cholerae, Yersinia spp., Escherichia coli, Corynebacterium, Bakterie Gram-dodatnie: Staphylococcus spp. i inni. Chlamydia spp., Actinomyces spp., Klebsiella spp. Są również wrażliwe na lek.

Wskazania do użycia

Leczenie chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na lek:

- ostre zapalenie ucha środkowego u dzieci spowodowane przez szczepy Str. pneumoniae i H. influenzae

- zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli u dorosłych spowodowane przez wrażliwe na leki szczepy Streptococcus pneumoniae

lub H. influenzae, jeśli według lekarza stosowanie złożonego leku jest skuteczniejsze niż monoterapia

- badania mikrobiologiczne zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis carinii i zapobieganie zakażeniu przez ten mikroorganizm pacjentów wysokiego ryzyka (na przykład zakażonych AIDS)

- infekcje dróg moczowych u dorosłych i dzieci, wywołane przez wrażliwe na leki szczepy E. coli, Klebsiella sp., Enterobacter sp., Morganella morganii, Proteus mirabilis i Proteus vulgaris (z wyjątkiem niepowikłanych zakażeń)

- infekcje przewodu pokarmowego u dorosłych i dzieci wywołane pałeczkami Shigella flexneri i Shigella sonnei, jeśli wskazana jest terapia antybiotykowa), biegunka podróżnych spowodowana enterotoksycznymi szczepami Escherichia coli, cholery (oprócz uzupełniania płynów i elektrolitów).

Dawkowanie i podawanie

Lek podaje się doustnie po posiłku z wystarczającą ilością płynu.

Dzieci od 6 do 12 lat: 240-480 mg 2 razy dziennie po 12 godzinach.

Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: 960 mg raz lub 480 mg 2 razy dziennie. Dawka dobowa nie powinna przekraczać 1920 mg (4 tabletki po 480 mg).

Przebieg leczenia wynosi od 7 do 10 dni. W przewlekłych zakażeniach przebieg leczenia jest dłuższy i zależy od ciężkości choroby.

W ostrych chorobach zakaźnych przebieg leczenia wynosi 5 dni, jeśli po 7 dniach nie ma poprawy klinicznej, należy rozważyć przeprowadzenie korekty leczenia w związku z możliwą opornością patogenu.

Dawkowanie w szczególnych przypadkach:

Zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis carinii u dorosłych i dzieci:

Maksymalna dawka dobowa dla pacjentów ze zdiagnozowanym zakażeniem wynosi 90-120 mg / kg masy ciała Biseptolu, podzielona na części, pobierana co 6 godzin przez 14 dni.

Zapobieganie zakażeniom Pneumocystis carinii i toksoplazmozą:

Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: 960 mg Biseptolum (dwie tabletki po 480 mg) raz na dobę.

Dzieci od 6 do 12 lat: 960 mg Biseptolum dziennie, podzielone na dwie równe dawki po 12 godzinach przez trzy dni. Dawka dobowa nie powinna przekraczać 1920 mg (4 tabletki po 480 mg).

Pacjenci z klirensem kreatyniny 15–30 cm3 / min powinni być zmniejszeni o połowę, a klirens kreatyniny mniejszy niż 15 cm3 / min nie jest zalecany do stosowania ko-trimoksazolu.

Pacjenci w podeszłym wieku

Lek należy ostrożnie przyjmować u pacjentów w podeszłym wieku ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych, szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek / wątroby lub przyjmujących inne leki w tym samym czasie.

W przypadku braku szczegółowych instrukcji, powinieneś przyjąć standardowe dawki leku.

Efekty uboczne

- agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość megaloblastyczna, eozynofilia, hipoprotrombinemia, leukopenia, methemoglobinemia, neutropenia, małopłytkowość, autoimmunologiczna lub aplastyczna pancytopenia, granulocytopenia

- alergiczne zapalenie mięśnia sercowego, dreszcze, gorączka medyczna, martwica koloidalna skóry, nadwrażliwość na światło, reakcje anafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy, świąd, wysypka alergiczna, choroba Schönleina-Henocha, pokrzywka, rumień polimorficzny, uogólnione reakcje skórne, wybuch, ognisko, wybuch, reakcja, wytępienie Johnson, zespół Lyella (toksyczna martwica naskórka, objawy nadwrażliwości układu oddechowego, guzkowate zapalenie okołostawowe, zespół toczniopodobny, przekrwienie spojówek i stwardnienie) oczy ry

- biegunka, bóle brzucha, brak apetytu, nudności, fałszywe zapalenie błonicy jelit, wymioty, zwiększone poziomy aminotransferaz i kreatyniny w surowicy, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, czasami z żółtaczką cholestatyczną lub martwicą wątroby

- krystaluria, niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nefrotoksyczny ze skąpomoczem lub bezmoczem, wzrost azotu niebiałkowego i kreatyniny w surowicy, zwiększenie diurezy (u pacjentów z obrzękiem serca)

- hipokaliemia, hiponatremia, hiperglikemia

- apatia, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zaburzenia ruchowe, bóle głowy, depresja, drgawki, omamy, nerwowość, szum w uszach, zapalenie nerwów obwodowych, zawroty głowy, osłabienie, zmęczenie, bezsenność

- bóle stawów, bóle mięśni, rabdomioliza

- duszenie się, kaszel, nacieki w płucach.

Przeciwwskazania

- nadwrażliwość na lek, jego składniki, leki z grupy ko-trimoksazolu

- ciężkie uszkodzenie miąższu wątroby, hiperbilirubinemia (u dzieci)

- ostra niewydolność nerek, w której niemożliwe jest określenie stężenia leku w osoczu krwi

- choroby krwi (niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość z niedoborem witaminy B12, agranulocytoza, leukopenia)

- jednoczesne stosowanie z dofetilidem

- brak dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (prawdopodobieństwo hemolizy)

- ciąża i laktacja.

- dzieci do 6 lat

Lek jest przepisywany ostrożnie, gdy występuje niedobór kwasu foliowego w organizmie, astma oskrzelowa i choroby tarczycy.

Interakcje narkotykowe

Dofetilid może powodować komorowe zaburzenia rytmu serca z wydłużonym odstępem QT, w tym torsades de rointes, które są bezpośrednio związane ze stężeniem dofelitydu w osoczu.

Jednocześnie przyjmując niektóre leki moczopędne (głównie tiazydy), rozwija się ryzyko małopłytkowości, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku i starszych.

Biseptol może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych w zakresie wymagającym modyfikacji dawki.

Biseptol hamuje metabolizm fenytoiny. U pacjentów przyjmujących oba leki okres półtrwania fenytoiny zwiększa się o około 39%, a klirens fenytoiny zmniejsza się o około 27%.

Biseptol zwiększa stężenie wolnej frakcji metotreksatu w surowicy, wypierając ją z wiązań z białkami.

Wpływ na wyniki laboratoryjne.

Trimetoprim może wpływać na wyniki oznaczania stężenia metotreksatu w surowicy metodą enzymatyczną, ale nie ma na nie wpływu, jeśli oznaczenie jest przeprowadzane metodami radioimmunologicznymi.

Biseptol może przeceniać wyniki testu Yaffe głównym pikratem kreatyniny o około 10%.

Biseptol może nasilać działanie leków hipoglikemicznych przyjmowanych w tym samym czasie, pochodnych sulfonylomocznika, a tym samym zwiększa ryzyko hipoglikemii.

Biseptol może zwiększać stężenie digoksyny w osoczu u niektórych pacjentów w podeszłym wieku.

Biseptol może zmniejszać skuteczność trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych.

U pacjentów po przeszczepie nerki, leczonych biseptolem i cyklosporyną, obserwuje się przemijające zaburzenia czynności przeszczepionej nerki, objawiające się wzrostem stężenia kreatyniny w surowicy, co jest prawdopodobnie spowodowane działaniem trimetoprimu.

Biseptol z pirymetaminą może powodować niedokrwistość megaloblastyczną.

Sulfonamidy wykazują podobieństwo chemiczne do niektórych leków przeciwtarczycowych, leków moczopędnych (acetazolamidu i tiazydów), a także doustnych leków przeciwcukrzycowych, które mogą powodować alergię krzyżową.

Specjalne instrukcje

Opisano rzadkie przypadki zagrażających życiu powikłań związanych z sulfonamidami, w tym zespół Stevensa-Johnsona, zespół Lyella, ostra martwica wątroby, niedokrwistość aplastyczna, inne uszkodzenia szpiku kostnego i uczulenie dróg oddechowych.

Jeśli podczas leczenia objawami Biseptolum pojawią się objawy wskazujące na możliwość wystąpienia powikłań, zwłaszcza wysypki, ból gardła, gorączka, ból stawów, kaszel, uduszenie lub zapalenie wątroby, należy natychmiast zaprzestać przyjmowania leku i skonsultować się z lekarzem.

Nie jest zalecany do zapalenia migdałków, zapalenia gardła wywołanego przez paciorkowce beta-hemolizujące grupy A ze względu na powszechną odporność szczepów.

Należy zachować ostrożność podczas przepisywania ko-trimoksazolu pacjentom z niedoborem kwasu foliowego (osoby w podeszłym wieku, osoby uzależnione od alkoholu, zespół złego wchłaniania), porfirię, zaburzenia tarczycy, astmę oskrzelową i reakcje alergiczne w wywiadzie. W przypadku wystąpienia wysypki skórnej lub biegunki podczas leczenia preparatem Biseptol, należy natychmiast przerwać podawanie leku.

U pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej Biseptol może powodować hemolizę.

U pacjentów w podeszłym wieku zwiększa się ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych Biseptolu, w tym uszkodzenia nerek lub wątroby. Najczęściej opisywane ciężkie działania niepożądane leku Biseptol u pacjentów w podeszłym wieku to ciężkie reakcje skórne, zahamowanie czynności szpiku kostnego i małopłytkowość z plamicą lub bez plamicy. Wspólne podawanie Biseptolu i leków moczopędnych zwiększa ryzyko wystąpienia plamicy.

Pacjenci z AIDS, którzy przyjmują Biseptol w przypadku chorób wywołanych przez Pneumocystis carinii, są bardziej narażeni na działania niepożądane, zwłaszcza wysypkę, gorączkę, leukopenię, zwiększone poziomy aminotransferazy w surowicy, hipokaliemię i hiponatremię.

Przepisując Biseptol pacjentom, którzy już otrzymują leki przeciwzakrzepowe, należy zdawać sobie sprawę z możliwego zwiększenia działania przeciwzakrzepowego. W takich przypadkach konieczne jest ponowne określenie czasu krzepnięcia.

Leku nie należy przepisywać pacjentom z dziedziczną nietolerancją fruktozy.

Należy zachować ostrożność u pacjentów z porfirią lub zaburzeniami czynności tarczycy.

U pacjentów przyjmujących Biseptol w dużych dawkach należy regularnie kontrolować stężenie potasu w surowicy. Duże dawki Biseptolu, które są stosowane w leczeniu zapalenia płuc, mogą prowadzić do postępującego, ale odwracalnego wzrostu stężenia potasu w surowicy u znacznej liczby pacjentów. Hiperkaliemia może nawet spowodować odbiór zalecanych dawek leku, jeśli jest przepisywany na tle naruszeń metabolizmu potasu, niewydolności nerek lub jednoczesnego podawania leków wywołujących hiperkaliemię.

Podczas leczenia dużymi dawkami Biseptolu należy rozważyć możliwość wystąpienia hipoglikemii, zwykle kilka dni po rozpoczęciu leczenia. Ryzyko hipoglikemii jest wyższe u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, chorobami wątroby i niedożywieniem.

Podczas przyjmowania Biseptolu (a także podczas podawania innych środków przeciwbakteryjnych) może rozwinąć się rzekomobłoniaste zapalenie jelit o różnym nasileniu, od łagodnego do zagrażającego życiu, dlatego ważne jest wczesne rozpoznanie tej choroby u pacjentów z biegunką podczas stosowania leku przeciwbakteryjnego.

Leczenie środkami przeciwbakteryjnymi wpływa na zmianę flory fizjologicznej okrężnicy i może powodować nadmierny wzrost liczby bakterii beztlenowych. Toksyny wytwarzane przez Clostridium difficile są jedną z głównych przyczyn zapalenia jelit.

W przypadkach łagodnego rzekomobłoniastego zapalenia jelit zwykle wystarczające jest odstawienie leku, w cięższych przypadkach konieczna jest korekta równowagi wodno-elektrolitowej, podanie białek i środków przeciwbakteryjnych aktywnych wobec Clostridium difficile (metronidazol lub wankomycyna). Nie należy wprowadzać leków hamujących perystaltykę lub innych leków o działaniu ściągającym. Produkt zawiera parahydroksybenzoesany, które mogą powodować reakcje alergiczne (wysypka, świąd), a także glikol propylenowy, który może powodować objawy podobne do stanu po przyjęciu napojów alkoholowych.

Należy unikać nadmiernego promieniowania słonecznego i UV.

Cechy wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdu i potencjalnie niebezpieczne maszyny.

Podczas stosowania leku może powodować takie skutki uboczne jak: ból głowy, zawroty głowy, drgawki, nerwowość i zmęczenie, więc należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdu i potencjalnie niebezpieczne mechanizmy.

Przedawkowanie

Objawy: brak apetytu, ból kolki, nudności, wymioty, zawroty głowy, ból głowy, senność, utrata przytomności. Może wystąpić gorączka, krwiomocz i krystaluria. W późniejszym okresie może dojść do uszkodzenia szpiku kostnego i zapalenia wątroby. Długotrwałe stosowanie dużych dawek Biseptolu przez długi czas może powodować zahamowanie czynności szpiku kostnego, objawiające się trombocytopenią, leukopenią lub niedokrwistością megaloblastyczną.

Leczenie: płukanie żołądka (nie później niż 2 godziny po zażyciu leku), picie dużej ilości płynów, wymuszona diureza. Zakwaszenie moczu przyspiesza wydalanie trimetoprimu, ale może zwiększyć ryzyko krystalizacji sulfanilamidu w nerkach. Należy monitorować obraz krwi, elektrolity w surowicy i inne wskaźniki biochemiczne pacjenta. Hemodializa jest umiarkowanie skuteczna, dializa otrzewnowa jest nieskuteczna.

Gdy pojawiają się objawy uszkodzenia szpiku kostnego, leukoworynę należy stosować w dawce 5-15 mg na dobę.

Formularz zwolnienia i opakowanie

Na 20 tabletkach w opakowaniu blistrowym z folii z polichlorku winylu i folii aluminiowej. 1 pakiet planimetryczny wraz z instrukcją stosowania w języku stanowym i rosyjskim umieszcza się w kartonowym opakowaniu.

Warunki przechowywania

Przechowywać w temperaturze nie wyższej niż 250 ° C.

Trzymaj z dala od dzieci!

Okres trwałości

Nie używać po upływie daty ważności.

BISEPTOL

Białe tabletki o żółtawym odcieniu koloru, okrągłe, płaskie, z fasetą i wygrawerowanym „Bs”.

Zaróbki: skrobia ziemniaczana - 42,25 mg, talk - 3,75 mg, stearynian magnezu - 1,25 mg, alkohol poliwinylowy - 0,75 mg, parahydroksybenzoesan metylu - 0,15 mg, parahydroksybenzoesan propylu - 0,1 mg, glikol propylenowy - 1,75 mg.

20 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.

Tabletki białe o żółtawym odcieniu koloru, okrągłe, płaskie, z ryzykiem i grawerowane „Bs”.

Substancje pomocnicze: skrobia ziemniaczana - 169 mg, talk - 15 mg, stearynian magnezu - 5 mg, alkohol poliwinylowy - 3 mg, parahydroksybenzoesan metylu - 0,6 mg, parahydroksybenzoesan propylu - 0,4 mg, glikol propylenowy - 7 mg.

14 szt. - pęcherze (2) - pakuje karton.
20 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.

Połączony lek przeciwbakteryjny zawiera sulfametoksazol i trimetoprim.

Sulfametoksazol, podobny w strukturze do PABA, zakłóca syntezę kwasu dihydrofoliowego w komórkach bakteryjnych, zapobiegając włączeniu PABA do jego cząsteczki.

Trimetoprim wzmacnia działanie sulfametoksazolu, zakłócając redukcję kwasu dihydrofoliowego do kwasu tetrahydrofoliowego - aktywnej formy kwasu foliowego, który jest odpowiedzialny za metabolizm białek i podział komórek mikrobiologicznych.

Jest środkiem bakteriobójczym o szerokim spektrum działania.

Aktywny wobec Gram-dodatnich bakterii tlenowych: Streptococcus spp., W tym Streptococcus pneumoniae (szczepy hemolityczne są bardziej wrażliwe na penicylinę), Staphylococcus spp., Bacillus anthracis, Listeria spp., Nocardia asteroides, Enterococcus faeceecerosis ekologia, Iterocerosis, Icteria ster. (w tym Mycobacterium leprae, z wyłączeniem Mycobacterium tuberculosis); Gram-ujemne bakterie tlenowe: Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Escherichia coli (w tym szczepy enterotoksyczne), Salmonella spp. (w tym Salmonella typhi i Salmonella paratyphi); Vibrio cholerae, Haemophilus influenzae (w tym szczepy oporne na ampicylinę), Bordetella pertussis, Klebsiella spp., Proteus spp., Pasteurella spp., Francisella tularensis, Brucella spp., Citrobacter spp., Enterobacter sf. z wyjątkiem Pseudomonas aeruginosa), Serratia marcescens, Shigella spp., Yersinia spp., Morganella spp., a także w odniesieniu do Chlamydia spp. (w tym Chlamydia trachomatis, Chlamydia psittaci); przeciwko beztlenowcom Gram-dodatnim: Actinomyces israelii; dla najprostszych: Plasmodium spp., Toxoplasma gondii; grzyby chorobotwórcze: Coccidioides immitis, Histoplasma capsulatum, Pneumocystis carinii, Leishmania spp.

Odporny na lek: Corynebacterium spp., Pseudomonas aeruginosa, Mycobacterium tuberculosis, Treponema spp., Leptospira spp., Wirusy.

Hamuje aktywność życiową Escherichia coli, co prowadzi do zmniejszenia syntezy tiaminy, ryboflawiny, kwasu nikotynowego i innych witamin z grupy B w jelicie.

Czas trwania działania terapeutycznego wynosi 7 godzin.

Po zażyciu leku w środku substancje czynne są całkowicie wchłaniane z przewodu pokarmowego. Cmax w osoczu krwi uzyskuje się w ciągu 1-4 godzin po spożyciu.

Trimetoprim dobrze wnika do tkanek i środowiska biologicznego organizmu: płuc, nerek, prostaty, żółci, śliny, plwociny, płynu mózgowo-rdzeniowego. Wiązanie trimetoprimu z białkami osocza wynosi 50%; sulfametoksazol - 66%.

T1/2 Trimetoprim - 8,6-17 h, sulfametoksazol - 9-11 h. Główną drogą eliminacji są nerki; podczas gdy trimetoprim jest wyświetlany bez zmian do 50%; sulfametoksazol - 15-30% w postaci aktywnej.

Leczenie chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na lek:

- zakażenia dróg oddechowych (w tym zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, ropień płuc, ropniak opłucnej);

- zakażenia układu moczowo-płciowego (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie cewki moczowej, zapalenie jajowodu, zapalenie gruczołu krokowego);

- infekcje żołądkowo-jelitowe (w tym dur brzuszny, gorączka paratyfusowa, czerwonka bakteryjna, cholera, biegunka);

- zakażenia skóry i tkanek miękkich (w tym furunculosis, pyoderma).

- ustalone uszkodzenie miąższu wątroby;

- wyraźne zaburzenia czynności nerek przy braku zdolności do kontrolowania stężenia leku w osoczu krwi;

- ciężka niewydolność nerek (CC poniżej 15 ml / min);

- ciężkie choroby krwi (niedokrwistość aplastyczna, B12-niedokrwistość z niedoboru, agranulocytoza, leukopenia, niedokrwistość megaloblastyczna, niedokrwistość związana z niedoborem kwasu foliowego);

- hiperbilirubinemia u dzieci;

- niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (ryzyko hemolizy);

- wiek dzieci do 3 lat (dla tej postaci dawkowania);

- nadwrażliwość na lek;

- nadwrażliwość na sulfonamidy.

Lek jest przepisywany ostrożnie, gdy występuje niedobór kwasu foliowego w organizmie, astma oskrzelowa i choroby tarczycy.

Lek przyjmuje się doustnie po posiłku, pijąc wystarczającą ilość płynu. Dawka ustawiona indywidualnie.

Dzieci w wieku od 3 do 5 lat, lek jest przepisywany 240 mg (2 tab. 120 mg) 2 razy / dobę; dzieci w wieku od 6 do 12 lat - 480 mg każda (4 tabletki po 120 mg lub 1 tabletka po 480 mg) 2 razy / dobę.

W zapaleniu płuc lek jest przepisywany w ilości 100 mg sulfametoksazolu na 1 kg masy ciała / dobę. Odstęp między dawkami wynosi 6 godzin, czas trwania leczenia wynosi 14 dni.

W rzeżączce dawka leku wynosi 2 g (w przeliczeniu na sulfametoksazol) 2 razy / dobę z przerwą między dawkami 12 godzin.

Dorosłym i dzieciom powyżej 12 lat przepisuje się 960 mg 2 razy / dobę, z długotrwałym leczeniem, 480 mg 2 razy / dobę.

Czas trwania leczenia wynosi od 5 do 14 dni. W ciężkich przypadkach choroby i / lub w przewlekłych zakażeniach pojedyncza dawka może wzrosnąć o 30-50%.

Wraz z czasem trwania terapii dłuższym niż 5 dni i / lub zwiększeniem dawki leku, konieczne jest monitorowanie obrazu krwi obwodowej; w przypadku wystąpienia zmian patologicznych należy podawać kwas foliowy w dawce 5–10 mg / dobę.

W przypadku braku dawki lek należy zażyć tak szybko, jak to możliwe. Jeśli zbliża się czas następnej dawki, poprzednia dawka powinna zostać pominięta. Nie należy przyjmować podwójnej dawki, aby zrekompensować brak.

U pacjentów z niewydolnością nerek z CC 15-30 ml / min, standardowa dawka leku powinna zostać zmniejszona o 50%, a przy CC mniejszym niż 15 ml / min, lek nie jest zalecany.

Lek jest ogólnie dobrze tolerowany.

Układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy; w niektórych przypadkach - aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, depresja, apatia, drżenie, zapalenie nerwów obwodowych.

Ze strony układu oddechowego: skurcz oskrzeli, uduszenie, kaszel, nacieki płucne.

Ze strony układu pokarmowego: nudności, wymioty, utrata apetytu, biegunka, zapalenie błony śluzowej żołądka, ból brzucha, zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej, cholestaza, zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych, zapalenie wątroby, czasami z żółtaczką cholestatyczną, martwica wątroby, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, zapalenie trzustki.

Ze strony układu krwiotwórczego: leukopenia, neutropenia, trombocytopenia, agranulocytoza, niedokrwistość megaloblastyczna, niedokrwistość aplastyczna i hemolityczna, eozynofilia, hipoprotrombinemia, methemoglobinemia.

Ze strony układu moczowego: wielomocz, śródmiąższowe zapalenie nerek, zaburzenia czynności nerek, krystaluria, krwiomocz, zwiększone stężenie mocznika, hiperkreatynina, toksyczna nefropatia ze skąpomoczem i bezmoczem.

Z układu mięśniowo-szkieletowego: bóle stawów, bóle mięśni.

Reakcje alergiczne obejmują świąd, nadwrażliwość na światło, pokrzywka, gorączka polekowa, wysypka, rumień wielopostaciowy (w tym zespół Stevensa-Johnsona), toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella), złuszczające zapalenie skóry, alergiczne zapalenie mięśnia sercowego, gorączka, obrzęk naczynioruchowy, przekrwienie twardówki.

Metabolizm: hipoglikemia, hiperkaliemia, hiponatremia.

Objawy: w przypadku przedawkowania sulfonamidu - brak apetytu, kolka jelitowa, nudności, wymioty, zawroty głowy, ból głowy, senność, utrata przytomności, gorączka, krwiomocz, krystaluria są również możliwe. Później może rozwinąć się depresja szpiku kostnego i żółtaczka.

Po ostrym zatruciu trimetoprimem możliwe są nudności, wymioty, zawroty głowy, bóle głowy, depresja, zaburzenia świadomości i zahamowanie czynności szpiku kostnego.

Nie wiadomo, jaka dawka ko-trimoksazolu może zagrażać życiu.

Zatrucie przewlekłe: stosowanie ko-trimoksazolu w dużych dawkach przez dłuższy czas może prowadzić do zahamowania czynności szpiku kostnego, objawiającego się małopłytkowością, leukopenią lub niedokrwistością megaloblastyczną.

Leczenie: usunięcie leku i podjęcie środków mających na celu usunięcie go z przewodu pokarmowego (płukanie żołądka nie później niż 2 godziny po zażyciu leku lub spowodowanie wymiotów), pić dużo wody, jeśli diureza jest niewystarczająca, a czynność nerek jest zachowana. Wprowadzić folinian wapnia (5-10 mg / dzień). Kwaśny mocz przyspiesza wydalanie trimetoprimu, ale może również zwiększać ryzyko krystalizacji sulfonamidu w nerkach.

Należy monitorować obraz krwi, skład elektrolitów w osoczu i inne parametry biochemiczne. Hemodializa jest umiarkowanie skuteczna, a dializa otrzewnowa jest nieskuteczna.

Przy jednoczesnym stosowaniu leku z diuretykami tiazydowymi istnieje ryzyko trombocytopenii i krwawienia (połączenie nie jest zalecane).

Ko-trimoksazol zwiększa aktywność przeciwzakrzepową pośrednich leków przeciwzakrzepowych, jak również działanie leków hipoglikemicznych i metotreksatu.

Ko-trimoksazol zmniejsza intensywność metabolizmu fenytoiny w wątrobie (zwiększa jej T)1/2 39%) i warfaryna, wzmacniające ich działanie.

Przy jednoczesnym stosowaniu pirymetaminy w dawkach przekraczających 25 mg / tydzień. Zwiększa ryzyko niedokrwistości megaloblastycznej.

Przy jednoczesnym stosowaniu leków moczopędnych (często tiazydów) zwiększa ryzyko małopłytkowości.

Benzokaina, prokaina, prokainamid (jak również inne leki, w wyniku hydrolizy, z której powstaje PABK) zmniejszają skuteczność leku Biseptol.

Między diuretykami (w tym tiazydami, furosemidem) i doustnymi środkami hipoglikemicznymi (pochodnymi sulfonylomocznika) z jednej strony i sulfonamidowymi środkami przeciwbakteryjnymi z drugiej strony możliwa jest reakcja krzyżowa.

Fenytoina, barbiturany, PAS zwiększają objawy niedoboru kwasu foliowego podczas stosowania z Biseptolem.

Pochodne kwasu salicylowego wzmacniają działanie Biseptolu.

Kwas askorbinowy, heksametylenotetramina (jak inne leki zakwaszające mocz) zwiększa ryzyko wystąpienia krystalurii podczas stosowania Biseptolu.

Kolestiramin zmniejsza wchłanianie podczas przyjmowania go z innymi lekami, dlatego należy go przyjmować 1 godzinę po lub 4-6 godzin przed zażyciem ko-trimoksazolu.

Przy jednoczesnym stosowaniu z lekami hamującymi hematopoezę szpiku kostnego wzrasta ryzyko mielosupresji.

Biseptol może zwiększać stężenie digoksyny w osoczu krwi u niektórych pacjentów w podeszłym wieku.

Biseptol może zmniejszać skuteczność trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych.

Pacjenci po przeszczepie nerki, z jednoczesnym stosowaniem ko-trimoksazolu i cyklosporyny, ulegają dysfunkcji przeszczepionej nerki, co objawia się wzrostem stężenia kreatyniny w surowicy, co prawdopodobnie spowodowane jest trimetoprimem.

Biseptol zmniejsza skuteczność doustnej antykoncepcji (hamuje mikroflorę jelitową i zmniejsza krążenie jelitowo-wątrobowe leków hormonalnych).

Uważaj wyznaczyć lek o obciążonej historii alergii.

Przy długich (ponad miesięcznych) cyklach leczenia konieczne są regularne badania krwi, ponieważ istnieje prawdopodobieństwo zmian hematologicznych (najczęściej bezobjawowych). Zmiany te mogą być odwracalne po powołaniu kwasu foliowego (3-6 mg / dobę), co nie narusza znacząco aktywności przeciwdrobnoustrojowej leku. Należy zachować szczególną ostrożność w leczeniu pacjentów w podeszłym wieku lub pacjentów z podejrzeniem początkowego niedoboru folanu. Powołanie kwasu foliowego jest również wskazane w przypadku długotrwałego leczenia lekiem w dużych dawkach.

W celu zapobiegania krystalurii zaleca się utrzymanie wystarczającej ilości moczu. Prawdopodobieństwo toksycznych i alergicznych powikłań sulfonamidów znacznie wzrasta wraz ze spadkiem funkcji filtracyjnej nerek.

Na tle leczenia niewłaściwe jest również stosowanie produktów spożywczych zawierających dużą ilość PABA, takich jak zielone części roślin (kalafior, szpinak, rośliny strączkowe), marchew i pomidory.

Należy unikać nadmiernego promieniowania słonecznego i UV.

Ryzyko działań niepożądanych jest znacznie wyższe u pacjentów z AIDS.

Nie zaleca się stosowania leku w przypadku zapalenia migdałków i zapalenia gardła wywołanego przez paciorkowce β-hemolizujące z grupy A, ze względu na powszechną odporność szczepów.

Trimetoprim może zmienić wyniki oznaczania stężenia metotreksatu w surowicy, przeprowadzane metodą enzymatyczną, ale nie wpływa na wynik przy wyborze metody radioimmunologicznej.

Ko-trimoksazol może zwiększyć o 10% wyniki reakcji Jaffe z kwasem pikrynowym do ilościowego oznaczania kreatyniny.

Lek zawiera parahydroksybenzoesany, które mogą powodować reakcje alergiczne, jak również glikol propylenowy, który może powodować objawy podobne do tych, które występują podczas przyjmowania alkoholu.

Specjalne środki ostrożności podczas usuwania niewykorzystanych leków

Nie wyrzucaj leków do kanałów ściekowych ani do pojemników na odpady domowe. Aby uzyskać informacje na temat usuwania niewykorzystanego leku, należy skontaktować się z farmaceutą. Działania te pomogą chronić środowisko.

Wpływ na zdolność kierowania transportem motorycznym i mechanizmy kontroli

Lek z reguły nie wpływa na zdolności psychofizyczne i zdolność do obsługi mechanizmów i kontroli pojazdu. Jeśli jednak takie niepożądane objawy pojawiają się jako ból głowy, drżenie, nerwowość, zmęczenie, należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub mechanizmów konserwacji.

Biseptolum jest przeciwwskazany do stosowania w okresie ciąży i laktacji (karmienie piersią).