Przerost konchy nosowej może być jedną z przyczyn stałego przekrwienia błony śluzowej nosa i długotrwałego uporczywego kataru: objawy tej choroby są łatwo mylone przez pacjenta z przewlekłym lub alergicznym nieżytem nosa. Tymczasem dla prawidłowego i swobodnego oddychania bardzo ważny jest symetryczny rozwój dwóch połówek nosa i prawidłowa pozycja przegrody nosowej.
Czym jest przerost
Konchy nosowe to trzy pary tak zwanych „wyrostków kostnych”, które znajdują się w jamie nosowej na ścianie bocznej. Są one podzielone na dolną, środkową i górną i pełnią różne funkcje, z których jedną jest kierunek i regulacja przepływu powietrza w kanałach nosowych. Dolne muszle są szczególnie ważne w tym procesie i wymagają dobrze rozwiniętej i nienaruszonej błony śluzowej.
W przebiegu różnych chorób o podłożu alergicznym, wirusowym i urazach mechanicznych może wystąpić asymetria w rozwoju zarówno wyściółki, jak i błony śluzowej je wyściełającej. Przerost konchy nosowej jest pogrubieniem i wzrostem błony śluzowej nosa, jak również wzrostem wydzielin płynu wydzielniczego.
W tej chorobie powierzchnia śluzówki przybiera pagórkowaty, nierówny wygląd, często rosnący w postaci szyszynki. Hipertrofia dolnej małżowiny nosowej jest jedną z najczęstszych diagnoz.
Rodzaje przerostu małżowiny nosowej
Anatomiczna budowa kanału nosowego i ruch strumienia powietrza prowadzą do tego, że przedni koniec środkowej skorupy i tylny koniec dolnej skorupy stają się najbardziej wrażliwymi miejscami. Najczęściej dochodzi do zmian przerostowych. Dlatego przerost małżowin można podzielić na następujące typy:
- przerost tylnych końców dolnych stożków nosowych - dość powszechny u osób z przewlekłym nieżytem nosa. Badanie ujawniło formacje w postaci polipów, które pokrywają światło wewnętrznych otworów nosowych. Hipertrofia zwykle rozwija się z dwóch stron, ale asymetrycznie;
- przerost przednich końców środkowych muszli - jest określany rzadziej. Przyczyną jego wystąpienia jest głównie powolne zapalenie towarzyszącego zatoki nosowej.
Przyczyny wystąpienia i rozwoju choroby
Jeśli błona śluzowa jest zdrowa i nie ma uszkodzeń, może łatwo poradzić sobie z presją przepływającego powietrza. Ale w obecności chorób przewlekłych lub asymetrii kanałów nosowych zmienia się ruch przepływu powietrza. W nowych warunkach błona śluzowa nosa musi się dostosować. W wyniku mechanizmów kompensacyjnych następuje jego ekspansja.
Jedną z przyczyn choroby jest skrzywienie przegrody nosowej. W swojej asymetrycznej pozycji zmienia się kierunek przepływu powietrza. Jeśli ruch powietrza jest utrudniony przez jedną część nosa, drugi działa ze zwiększonym obciążeniem. W nowych warunkach błona śluzowa muszli staje się grubsza i ostatecznie zamyka ruch powietrza w drugiej części nosa.
Również krzywizna przegrody wpływa na wzrost samych skorup. W przypadku odrzucenia partycji po prawej stronie pojawia się dodatkowe wolne miejsce w lewej powłoce, którą ostatecznie wypełnia. Innymi przyczynami mogą być długotrwałe alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa, szkodliwe warunki pracy (kurz i brud w powietrzu), palenie tytoniu i stosowanie leków hormonalnych.
Objawy i diagnoza przerostu
Objawy choroby nie zawsze pozwalają określić jej obecność, ponieważ pod wieloma względami są podobne do objawów innych chorób nosa. Głównym zarzutem jest trudność w oddychaniu przez nos. Trudność może dotyczyć zarówno wdechu, jak i wydechu, kiedy przerośnięta powłoka staje się jak zawór blokujący ruch powietrza.
Mowa może nabawić się nosa, być może uczucie ciała obcego w nosogardzieli (szczególnie ten objaw jest charakterystyczny dla przerostu tylnych końców muszli). Dodatkowe objawy mogą obejmować ciężkość głowy, ból głowy, ciężkie i długotrwałe wydzielanie z nosa, szum w uszach, problemy z węchem.
Trudno jest postawić prawidłową diagnozę, koncentrując się tylko na objawach. Konieczne jest przeprowadzenie specjalnego badania przez lekarza - rhinoscopy, podczas którego wykrywane są przerostowe zmiany w skorupkach i błonach śluzowych.
W badaniu lekarz zwraca szczególną uwagę na to, która część kanału nosowego stanowi nagromadzenie wydzieliny śluzowej:
- jeśli znajdują się głównie na dnie kanału nosowego, oznacza to przerost tylnych końców dolnej konchy;
- jeśli nagromadzenie śluzu zostanie wykryte w przebiegu do przodu, to najprawdopodobniej występuje przerost dolnej małżowiny nosowej.
Krzywizna przegrody nosowej może również wskazywać na jednostronny lub obustronny przerost.
Leczenie przerostu małżowiny nosowej
Najczęściej nie da się poradzić sobie z chorobą, taką jak przerost dolnej konchy nosowej, którą może przepisać tylko lekarz, w zależności od przyczyny choroby.
Co więcej, leczenie zachowawcze zwykle nie daje długiego pozytywnego efektu. W większości przypadków operacja jest wskazana pacjentom: przerost stożka nosowego metodami chirurgicznymi jest leczony z powodzeniem.
Do metod operacyjnych terapii należą:
- galwanizacja - metoda polega na tym, że po znieczuleniu miejscowym elektroda jest wprowadzana do wnęki zlewu. Ogrzewając go, wydawaj na śluz. W wyniku zabiegu błona śluzowa dalej się powiększa i umiera, tworząc bliznę. Po jego odrzuceniu reszta skorupy zostaje znormalizowana i oddychanie przez nos zostaje przywrócone;
- konchotomia (usunięcie błony śluzowej) - zabieg wykonuje się przez usunięcie zarośniętego obszaru błony śluzowej pętlą drucianą. Nadmiar części jest cięty bez wpływu na podstawę kości skorupy i usuwany z kanału nosowego;
- podśluzowa resekcja płytek kostnych konch nosowych - w wyniku operacji część tkanki kostnej lub chrząstki jest usuwana;
- plastik konch nosowych - w tym przypadku część płytki kostnej i błony śluzowej są usuwane. W wyniku tej procedury wielkość konchy zmniejsza się, a przeszkoda dla ruchu strumienia powietrza jest usuwana;
- korekta przegrody nosowej - jeśli hiperplazja jest połączona z krzywizną przegrody, korekcja chirurgiczna może prowadzić do normalizacji rozmiaru konchy.
Hipertrofia konchy nosowej jest nieprzyjemną chorobą, która wymaga obowiązkowego leczenia, ale dzisiejsze metody radzenia sobie z chorobą mogą szybko pozbyć się problemu. Niemniej jednak należy zwrócić uwagę na profilaktykę: być bardziej świeżym powietrzem i szybko leczyć procesy zapalne w jamie nosowej.
Jak leczy się przerost skorupy?
Co oznacza przerost dolnych małżowin? Aby zrozumieć to pytanie, zacznijmy od faktu, że same konchy są. W sumie są trzy pary: dolna, środkowa i górna. Są to odrosty kości i znajdują się na bocznej ścianie jamy nosowej. Zlewy są przeznaczone do kierowania i regulowania przepływu powietrza w kanałach nosowych. Jednocześnie błona śluzowa musi być zdrowa i dobrze rozwinięta. Główna rola w tym procesie należy do dolnych powłok.
Pod wpływem różnych dolegliwości, w tym objawów natury alergicznej i chorób o etiologii wirusowej, procesy deformacji mogą zacząć się rozwijać, powodując powstawanie asymetrii muszli nosowych i błony śluzowej. Ta anomalia może rozwinąć się po urazie i uszkodzeniu mechanicznym. W terminologii medycznej choroba otrzymała nazwę przerostu lub konchobulozy muszli nosowych. W tym artykule omówimy szczegółowo przyczyny, objawy i metody leczenia przerostu konch nosa.
Przyczyny przerostu
Przerost konchy nosowej jest procesem patologicznym, któremu towarzyszy stopniowy wzrost i pogrubienie błony śluzowej nosa. W rezultacie pacjent ma zaburzenia oddychania.
Zmianom odkształcenia towarzyszy przyspieszone wydzielanie płynu wydzielniczego i śluzu. Z przerostem błony śluzowej nosa powierzchnia wewnętrzna staje się wyboista i traci jednolitość.
Do głównych przyczyn hipertrofii konchy nosowej należą:
- Charakter alergiczny nieżytu nosa. Najczęstsza przyczyna konhobulozy muszli nosowych. Reakcja zapalna wynikająca z ekspozycji alergenów na błonę nosową prowadzi do obrzęku. Rezultatem jest tymczasowy przerost.
- Chronizacja procesu zapalnego, prowadząca do asymetrii kanałów nosowych, powoduje naruszenie przepływu powietrza. W rezultacie wzrasta ciśnienie na błonie śluzowej nosa, co prowadzi do proliferacji tkanki nabłonkowej.
- Krzywizna przegrody nosowej. Odkształcenie płyty zapobiega przepływowi powietrza w jednej części nosa i powoduje zwiększone obciążenie drugiej sekcji. Naruszenie struktury narządu oddechowego prowadzi do nierównomiernego wzrostu i pogrubienia błony śluzowej. Z biegiem czasu oddychanie u takich pacjentów jest znacznie utrudnione.
Często przerost konchy nosa staje się wynikiem długotrwałego, nie zalecanego przez lekarza stosowania preparatów zwężających naczynia.
Oprócz powyższych powodów, występowanie przerostu może być spowodowane złym stanem zdrowia ludzkiego i szeregiem czynników zewnętrznych, w tym:
- palenie;
- szkodliwe warunki pracy;
- narażenie na leki hormonalne.
Rodzaje przerostu
Najbardziej narażonymi obszarami w rozwoju konhobulozy są tył dolnej skorupy i przedni koniec środka. Wynika to ze specyfiki budowy anatomicznej kanałów nosowych, które zapewniają przepływ powietrza. To właśnie w tych miejscach najczęściej obserwuje się procesy przerostowe.
Obecnie istnieją 2 rodzaje patologii concha:
- Przerost tylnych końców dolnej części nosowej konchy rozwija się najczęściej na tle przewlekłego nieżytu nosa. Badanie wskazuje na obecność polipowatych formacji, które mogą blokować światło w wewnętrznej części nosa. W tym scenariuszu występuje dwustronny rozwój przerostu. Patologia charakteryzuje się brakiem symetrii.
- Przód środkowej małżowiny nosowej jest najrzadszą patologią. Choroba występuje na tle rozwoju procesu zapalnego w zatokach nosa.
Oznaki i diagnoza patologii
Leczenie przerostu małżowiny wykonuje się dopiero po diagnozie jakościowej. Równie ważne jest badanie i badanie pacjentów.
Wyraźne objawy rozwoju zmian patologicznych to:
- trudności z oddychaniem przez nos, które można zaobserwować zarówno podczas wdechu, jak i wydechu;
- wygląd języka nosowego;
- uczucie ciała obcego w obszarze nosogardzieli;
- bóle głowy;
- obfite wydzieliny śluzowe z zatok;
- dzwonienie w uszach;
- spadek odczuć węchowych.
Objawy przerostu małżowiny są bardzo podobne do objawów alergicznego nieżytu nosa.
Oprócz analizy głównych objawów, przed diagnozą wykonuje się rinoskopię. Badanie ujawnia stopień przerostu małżowiny nosowej i zmiany w błonie śluzowej. Na zdjęciu poniżej można zobaczyć rinoskopowy obraz pacjenta z przerostem dolnych konch nosowych.
Leczenie przerostu małżowiny nosowej
Eliminacja przerostu małżowin jest wyłącznie sprawą specjalistów. Leczenie powinno być przepisywane wyłącznie przez lekarza na podstawie wyników badania, czynników sprawczych i ogólnego stanu pacjenta.
Warto zauważyć, że w większości przypadków farmakoterapia jest bezsilna. Leczenie lekami, chociaż pomaga radzić sobie z objawami przerostu, ale praktycznie nie ma wpływu na przyczynę. Dlatego patologia jest leczona głównie chirurgicznie.
Istnieje kilka metod chirurgii:
- Konkhotomiya.Manipulation polega na usunięciu zarośniętego obszaru błony śluzowej kanału nosowego. Częściowe usunięcie powłoki w nosie następuje przez zastosowanie pętli drucianej. Nadmiar zarośniętej tkanki jest wycinany, z wyłączeniem uszkodzeń kości.
- Metoda galwanizacji, oparta na wejściu do jamy nosowej ogrzewanej elektrody, która jest prowadzona wzdłuż błony śluzowej. Istotą tego procesu jest to, że błona śluzowa początkowo rozszerza się jeszcze bardziej, po czym uszkodzona tkanka umiera. Po uzdrowieniu w jamie nosowej powstaje blizna, która jest następnie odrzucana. Jeśli operacja się powiedzie, przywracane jest oddychanie przez nos.
- Resekcja płytek nosowych, która jest przeprowadzana w razie potrzeby w celu usunięcia tkanki kostnej lub chrząstki.
- Septoplastyka - chirurgiczna korekcja przegrody nosowej w celu wyeliminowania jej krzywizny.
- Eliminacja przerostu dzięki zastosowaniu ultradźwięków o wysokiej częstotliwości. Dzięki tej manipulacji nadmiar trudnej tkanki jest usuwany. Przed zabiegiem obowiązkowe są badania endoskopowe i rentgenowskie. Ta operacja jest bezkrwawa, co wyklucza uszkodzenie błony śluzowej i tworzenie się skorup. Po leczeniu ultrasonograficznym obrzęk ulega zmniejszeniu, a proces oddechowy zostaje przywrócony.
W przypadku udanej operacji oddech pacjenta zostaje przywrócony, a odpowiednio dobrane leczenie w okresie rehabilitacji zapobiega rozwojowi powikłań. W większości przypadków przerost małżowiny nosowej jest tymczasowy i odwracalny.
Jeśli chodzi o popularne metody leczenia, można je stosować tylko jako dodatkowe środki. Nie zaleca się przeprowadzania takiej terapii samodzielnie bez konsultacji ze specjalistą.
Przerost małżowin
Powody. Wzrost muszli nosowej może być wariantem budowy anatomicznej ściany bocznej jamy nosowej, rozrostem błony śluzowej nosa, odpowiedzią na stany patologiczne jamy nosowej i zatok przynosowych.
Objawy Naruszenie nowego oddechu z jednej lub dwóch stron. Rynoskopia przednia identyfikuje powiększone małżowiny nosowe. Po zastosowaniu kropli zwężających naczynia muszla praktycznie nie zmniejsza się.
Komplikacje. Podobnie jak w przypadku naczynioruchowego nieżytu nosa.
Leczenie chirurgiczne. Wybór metody jest ustalany indywidualnie dla każdego przypadku. Stosuje się techniki endoskopowe, technologie golenia, klasyczną częściową konchotomię. Wszystkie metody mają na celu zmniejszenie objętości muszli, zmiany przestrzennych proporcji anatomicznych jamy nosowej. Tampony do nosa wstrzykiwane w dniu.
Ulga w bólu Miejscowe, jeśli to konieczne, znieczulenie.
Czas działania wynosi 15 minut.
Okres rehabilitacji. Po zabiegu pacjent obserwuje się w centrum przez godzinę, a następnie wysyła do domu. Leczenie szpitalne, w razie potrzeby, w ciągu dnia, dwa. Z reguły pacjent przebywa na zwolnieniu lekarskim przez 3-5 dni, podczas których przeprowadzane jest leczenie. Okresy niezdolności do pracy zależą od charakteru pracy, wielkości operacji, indywidualnych cech organizmu.
Przerost śluzówki nosa: leczenie przewodów nosowych
Przerost śluzówki nosa
Co to jest przerost błony śluzowej nosa? - Pytanie często pojawiające się u ludzi dalekich od medycyny. Spróbujmy zrozumieć przyczyny, objawy i leczenie tego zjawiska.
Konchy nosowe znajdują się na bocznej ścianie jamy nosowej i są wyrostkami kostnymi. Ściany górna, środkowa i dolna pełnią różne funkcje.
Jednym z głównych jest regulacja i kierunek powietrza w kanałach nosowych.
Asymetria błony śluzowej i konch nosowych może wynikać z reakcji alergicznych, chorób wirusowych lub uszkodzeń mechanicznych.
W procesie zwiększania wydzielania i wydzielania powierzchni błony śluzowej jamy nosowej pojawia się przerost. Powierzchnia ma szorstki, nierówny wygląd. Jest to jedna z najczęstszych chorób.
Przyczyny przerostu błony śluzowej nosa
Jeśli nie ma uszkodzeń błony śluzowej, łatwo radzi sobie z ciśnieniem powietrza. W obecności chorób lub asymetrii ruchów powietrza zmienia się, a śluz musi się przystosować, co prowadzi do jego wzrostu.
Jedną z głównych przyczyn choroby jest przewlekły przerostowy nieżyt nosa. Jest to ostatni etap nieżytowego nieżytu nosa, który rozwinął się u pacjenta na przestrzeni lat.
Jedną z przyczyn jest również krzywizna przegrody nosowej, gdy zmienia się kierunek przepływu powietrza. Jeśli w jednym nozdrzu ten proces jest trudny, drugie nozdrze działa w trybie rozszerzonym. Po pewnym czasie śluz zaczyna zamykać ruch powietrza w drugiej połowie.
Krzywizna przegrody wpływa na wzrost konchy. Z powodu krzywizny jednej z przegród zajmuje wolne miejsce.
Inne przyczyny to praca w zakurzonym i zanieczyszczonym powietrzu, przedłużający się alergiczny nieżyt nosa, terapia hormonalna i palenie.
Rodzaje przerostu małżowiny nosowej
Zmiany przerostowe najczęściej występują w tylnym końcu dolnej konchy. Jest to częste u osób z przewlekłym nieżytem nosa. W wyniku badań w tym przypadku ujawnia się polipy pokrywające światło otworów nosowych. Choroba rozwija się asymetrycznie po obu stronach.
Przerost przedniej części kończyny średniej jest mniej powszechny. Przyczyną jest długotrwałe zapalenie zatoki nosowej.
Objawy przerostu zatok nosowych
Objawy przerostu są podobne do innych chorób, więc nie zawsze jest to natychmiast ustalane.
Większość pacjentów skarży się na trudności w oddychaniu przez nos podczas inhalacji i wydechu. Mowa staje się nosowa, czuje obecność obcego ciała.
Obserwowane bóle głowy, wydzielina z nosa, brak zapachu, szum w uszach.
Aby postawić prawidłową diagnozę, konieczne jest wykonanie rhinoskopii. Podczas badania szczególną uwagę zwraca się na to, która część selekcji się nagromadziła.
Jeśli znajdują się na dole, oznacza to przerost tylnych końców muszli. Nagromadzenie śluzu w przednim biegu wskazuje na przerost dolnej powłoki.
Zakrzywiona przegroda nosowa może prowadzić do jednostronnej lub obustronnej patologii.
Diagnoza przerostu błony śluzowej nosa
Rhinoscopy jest najpopularniejszą metodą badawczą. Ta procedura jest niezbędna do prawidłowej diagnozy i kontroli podczas operacji chirurgicznych. Istnieją trzy warianty tej procedury: przód, tył i środek.
Podczas wykonywania przedniej nosa, pacjent i lekarz są naprzeciw siebie. Oświetlenie znajduje się po prawej stronie ucha pacjenta.
Pacjent siedzi prosto, co umożliwia zbadanie przedniej części, przegrody, a także wspólnych i dolnych przewodów nosowych. Głowa jest przymocowana, a lustro nosowe jest delikatnie wkładane do jamy nosowej.
Odległość zależy od wieku pacjenta i wynosi od trzech do dwudziestu milimetrów. Następnie kliknięcia lustra są delikatnie rozsuwane. W razie potrzeby używana jest sonda.
Podczas stosowania leków zwężających naczynia i jeśli pacjent ma szerokie nozdrza, możliwe jest sprawdzenie tylnej ściany nosogardzieli.
Gdy głowa jest odchylona do tyłu, wykonywana jest przednia nekoskopia, która umożliwia kontrolę środkowego kanału nosowego, środkowej skorupy, środkowej części przegrody nosowej i pęcherzyka sitowego. To najczęstsze badanie.
Powierzchnia nieba, trudno dostępne części jamy nosowej i łuki gardła są badane za pomocą rinoskopii tylnej.
Procedura jest wykonywana za pomocą rhinoscope. To skomplikowane urządzenie, stojące z dwóch lamp. Urządzenie jest dostępne w różnych wersjach w zależności od długości i średnicy rur.
Dzieci do dwóch lat do zabiegu przy użyciu lejków do uszu. Dla starszych dzieci w trakcie badania używaj małych specjalnych luster.
Asystent pomaga lekarzowi podczas kontroli małych dzieci.
Przerost śluzówki nosa: leczenie
Często nie da się samodzielnie poradzić z chorobą, dlatego należy skonsultować się z lekarzem w celu zbadania i późniejszego leczenia. Leczenie nie daje długotrwałego efektu iw większości przypadków konieczna jest operacja. Metody te obejmują:
Galwanizacja, gdy w znieczuleniu miejscowym, umieszcza się elektrodę w jamie nosowej. Jest ogrzewany i przeprowadzany na błonie śluzowej.
Zaczyna się zwiększać i ginie z tworzeniem blizn. Po zabiegu jakiś czas pojawia się obrzęk tkanek.
Kilka dni po odrzuceniu pozostałych części oddech wraca do normy.
W przypadku konchotomii błona śluzowa jest usuwana za pomocą pętli drucianej, odcinając nadmiar części bez dotykania kości. W celu zatrzymania krwawienia należy zastosować zimne i nosowe tampony. Usuwa się je po dwóch dniach, mocząc w nadtlenku wodoru.
Resekcję podśluzówkową wykonuje się przez usunięcie płytek kostnych. Usuwa przeszkody w powietrzu i zmniejsza rozmiar skorupy.
Podczas operacji plastycznej konchy nosowej usuwa się ich część kostną, zmniejsza się rozmiar i bariera dla ruchu powietrza.
Korektę przegrody nosowej przeprowadza się w przypadku, gdy w wyniku operacji wymiary znosi się.
Do leczenia i stosowania ultradźwięków o wysokiej częstotliwości. Służy do usuwania tkanki jamistej, która znajduje się pod błoną śluzową dolnych skorup. Przed zabiegiem należy wykonać badanie rentgenowskie i endoskopię jamy nosowej i nosogardzieli.
Podczas operacji nie ma krwawienia, a błona śluzowa nie jest uszkodzona. Po skorupie nie tworzy się w jamie nosowej. Przed zabiegiem należy wykonać badanie rentgenowskie i endoskopię.
W rezultacie zmniejsza się obrzęk i przywraca się oddychanie przez nos.
Czasami przerośnięta śluz, uprzednio znieczulona, jest spalana kwasem trichlorooctowym. Procedura jest przeprowadzana przy użyciu sondy, na której nawinięta jest wata nasączona kwasem.
Przerost przekrwienia błony śluzowej nosa jest poważną i nieprzyjemną chorobą, która wymaga obowiązkowego leczenia. Nowoczesna technologia medyczna pomoże szybko rozwiązać problemy. Jako środek zapobiegawczy, pozostań na świeżym powietrzu i odwiedź specjalistę, jeśli pojawią się objawy.
W medycynie ludowej istnieją również przepisy na leczenie choroby:
Wypłukać nos roztworem eukaliptusa lub nagietka w ilości łyżeczki na pół litra wody. Powąchaj i wylej przez usta. Wykonaj procedurę dwa razy dziennie.
Zakop dwie krople soku z glistnika trzy razy dziennie. Konieczne jest dwukrotne wkroplenie, to znaczy dwie krople i po dwóch kolejnych minutach.
Włóż tampony do nosa, zwilżone w infuzji babki przez dziesięć do piętnastu minut.
Wykonuj inhalacje wywarów z kory dębu, nagietka, liści malin, podbiału.
Nieżyt nosa: chirurgia
Ropne wydzieliny z nosa
Pozbycie się zapalenia zatok bez operacji
Kompleksowe leczenie alergicznego nieżytu nosa
Roztwór do mycia nosa
Przerost śluzówki nosa: przyczyny i leczenie
Pełne oddychanie przez nos jest kluczem do optymalnego funkcjonowania całego układu ciała. Gdy zostanie naruszone, mózg przestaje otrzymywać wystarczającą ilość tlenu. Powietrze w nosie jest także rozgrzane, nawilżone i oczyszczone.
Gdy choroby układu oddechowego pogarszają samopoczucie człowieka. Kiedy nos jest wypchany, pacjent oddycha przez usta. Zmniejsza się wydajność, osłabia pamięć, pojawia się drażliwość, ból głowy, zawroty głowy. Naruszona noc snu.
artykuły
Etiologia
Hipertrofia muszli nosowych - najczęstsza patologia nosa. Czynnikiem prowokującym jest przewlekły przerostowy nieżyt nosa.
Nabłonek nosa przenika wiele naczyń krwionośnych. Tworzą splot jamisty (jamisty). Kapilary mają cienką ścianę z włóknami mięśniowymi, które przyczyniają się do rozszerzania i kurczenia naczyń krwionośnych.
Gdy ich aktywność naczynioruchowa (ekspansja skurczu) zostaje przerwana, pojawia się obrzęk błony śluzowej. Występuje proliferacja błony śluzowej nosa.
Kanały nosowe są zwężone, zmniejsza się przepływ powietrza i rozwija się duszność.
Istnieją dwie formy choroby: rozproszona (rozproszona) i ograniczona. Zazwyczaj dotyczy tkanek dolnej części muszli. Mniej powszechne są zmiany w tkance jamistej (środkowa część jamy nosowej).
Objawy
Pogrubieniu śluzu towarzyszy:
- Utrudnione oddychanie przez nos. Jest nieco ulepszony po zastosowaniu środków zwężających naczynia, ale przez krótki czas.
- Śluzowe i ropne wydzieliny śluzowe.
- Dyskomfort w nosogardzieli (suchy nos, usta).
- Okresowy ból głowy.
Nagromadzony śluz powoduje uczucie śpiączki lub ciała obcego w gardle. Usuwanie wyładowań podczas dmuchania nosem jest trudne. Czasami zmniejsza ostrość zapachu i smaku.
Wtórne objawy (konsekwencje) przerostu błony śluzowej nosa:
- nosowość (mów „w nosie”);
- utrata słuchu (zapalenie gruczołu krokowego) - rozwija się w wyniku upośledzenia wentylacji rurki słuchowej;
- zapalenie spojówek, zapalenie pęcherza moczowego (zapalenie worka łzowego) - odnotowane ze zmianami w przedniej dolnej części skorupy, gdy ściśnięty jest kanał łzowo-nosowy.
W niektórych przypadkach powstają polipy wraz ze wzrostem ciał jamistych. Często konieczne jest szybkie leczenie takiej patologii.
Diagnostyka
Główną i najskuteczniejszą metodą badawczą jest endoskopia. Pozwala dokładnie określić stopień i lokalizację patologii.
W rhinodiagnostyce obserwuje się hiperplazję (pogrubienie) błony nosowej dolnej części, rzadziej środkową. Powierzchnia zmodyfikowanych obszarów jest od gładkiej do wyboistej. Błona śluzowa jest zaczerwieniona i nieco niebieskawa. Powiększenie małżowin nosowych nie występuje, gdy podstawa kostna zgęstnieje.
Inna metoda badania - rhinopneumometry. Z jego pomocą określ ilość powietrza, które przechodzi przez jamę nosową przez określony czas. Dzięki przerostowi objętość powietrza wpływającego do ciała jest znacznie zmniejszona.
Terapia
Leczenie farmakologiczne jest często nieskuteczne. Efekty terapeutyczne leków są krótkie i łagodne. Długotrwałe stosowanie leków zwężających naczynia (adrenomimetyków) prowadzi do wysuszenia błony śluzowej.
Jest dyskomfort - suchość, pieczenie w nosie. Rozwija się uzależnienie od narkotyków, pacjent wymaga zwiększenia dawki i częstości stosowania leków. W rezultacie efekt terapeutyczny jest zmniejszony.
Niedrożność (blokada) przewodów nosowych jest z trudem usuwana.
Główne rodzaje leczenia chirurgicznego:
- kauteryzacja (chemokustik);
- konchotomia;
- lateropozycja;
- USDG
Wskazaniem dla konkretnej metody jest stopień uszkodzenia przerostowego i upośledzony proces oddechowy. Manipulacje odbywają się w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym.
Kauteryzację prowadzi się za pomocą związków chemicznych - 30-50% lapis (azotyn srebra), kwasu chromowego. Ostatnio stosuje się go rzadko i tylko w początkowych stadiach transformacji przerostowej.
Rozwój medycyny dostarczył nowych potężnych systemów optycznych.
Za pomocą endoskopów można dokładnie przeprowadzić chirurgiczną regulację przerośniętych nozdrzy, zwłaszcza słabo widocznych tylnych części jamy nosowej.
Dzięki chirurgii oszczędzającej można osiągnąć minimalny uraz tkanki.
Regeneracja błony śluzowej następuje w możliwie najkrótszym czasie. Badania kliniczne sugerują szybkie odzyskanie nabłonka rzęskowego przy zachowaniu jego funkcji. Dokładna korekcja operacyjna pozwala uniknąć powikłań pourazowych - zaniku tkanki.
Osteokonotomia to staranne usunięcie części podstawy kości podśluzowej dolnej konchy nosowej. Czasami powyższe interwencje chirurgiczne łączą się z późniejszym położeniem - przesunięciem muszli w kierunku ściany bocznej jamy nosowej.
Niektórzy eksperci zalecają wykonanie septoplastyki (wyrównanie przegrody nosowej) z oczywistą potrzebą. To ważne! W septoplastyce chirurg musi modelować zakrzywioną przegrodę z tej samej tkanki chrzęstnej.
Podczas operacji stosuje się leki przeciwbólowe, przeciwalergiczne i antycholinergiczne („Promedol”, „Atropina sulfate”, „Dimedrol”).
Jako środek znieczulający miejscowo, użyj 1% roztworu nowokainy, 1-2% lidokainy, 0,5% ultracaina lub trimekainy.
Leczenie chirurgiczne ma miejsce w szpitalu.
UZDG przeprowadzany jest w warunkach ambulatoryjnych - rozpad ultradźwiękowy dolnych części konchy. Ta metoda leczenia opiera się na przywróceniu naczyń krwionośnych naczyń krwionośnych.
Przy pomocy ultradźwiękowego falowodu - aparatu „Laura-Don-3” - stare stwardniałe naczynia zostają zniszczone, a ciało zastępuje je nowymi. Przywracana jest ich początkowa zdolność do rozszerzania się i kurczenia.
Po udanej operacji oddychanie przez nos normalizuje się w ciągu 3-4 dni.
Ponadto rehabilitacja obejmuje stosowanie leków przeciwbakteryjnych i przeciwhistaminowych (antyalergicznych) („Cetrin”, „Zodak”, „Fenistil”, „Loratadin”, „Zyrtec” itp.
), codzienne zatykanie nozdrzy przez 3-5 dni. Zaleca się płukanie nosa sprayami do nosa na bazie wody morskiej lub wody mineralnej przez 15–20 dni.
Używają „Aqua Maris”, „Dolphin”, „Aqualor”, „Rinorin”, „Marimer”.
Odpowiednie leczenie i udana operacja zapobiegają perforacji (pojawieniu się dziury) przegrody nosowej. Jeśli jego krzywizna jest przyczyną rozwoju hipertrofii, pojawiająca się patologia jest odwracalna.
Hipertrofia małżowin nosowych: diagnoza, cechy choroby i jej leczenie
Przerost konchy jest częstą przyczyną przedłużonego nieżytu nosa i ciągłego przekrwienia błony śluzowej nosa.
Czasami choroba ta jest mylona z przewlekłym nieżytem nosa.
Aby oddychanie było gładkie, konieczne jest symetryczne rozwinięcie obu połówek nosa i prawidłowa anatomicznie pozycja przegrody.
artykuły:
- Co to jest
- Odmiany
- Przyczyny choroby
- Objawy
- Metody leczenia
Hipertrofia: co to jest i jak sobie z tym poradzić
Określenie „konchy nosowe” odnosi się do trzech sparowanych wyrostków kostnych zlokalizowanych na bocznej ścianie jamy nosowej.
Każda z trzech par wyrostków (górna, dolna i środkowa) spełnia swoją własną funkcję, w tym wysyła przepływy powietrza do kanałów nosowych.
Szczególną rolę dla niezakłóconego przepływu powietrza odgrywają dolne muszle, ich błona śluzowa musi być w pełni rozwinięta i nienaruszona.
W wyniku chorób wirusowych lub alergicznych, a także w wyniku uszkodzeń mechanicznych, konchy nosowe i ich błona śluzowa mogą rozwijać się asymetrycznie. Jeśli chodzi o przerost, to pod nim należy rozumieć pogrubienie błony śluzowej jamy nosowej, jej nadmierny wzrost, obfite wydzielanie tajemnicy.
W przypadku choroby zmienia się sama powierzchnia śluzówki - staje się nierówna i nierówna, często przybiera postać stożka. Niestety, przerost dolnych małżowin jest dość powszechną diagnozą.
Rodzaje przerostu małżowiny nosowej
Ze względu na specyfikę struktury kanału nosowego i ciągły przepływ powietrza przez niego, przedni koniec środkowej powłoki i tylny koniec dolnej powłoki są najczęściej narażone na różnego rodzaju infekcje. To w nich, w przeważającej większości przypadków, rozwijają się patologie, w tym przerost.
Rodzaje hipertrofii:
- przerost tylnych końców dolnej konchy nosowej. Rozwija się głównie u pacjentów z przewlekłym nieżytem nosa. W wyniku badań, zwykle zarastają polipy, które zakrywają otwory nosowe i utrudniają przepływ powietrza. Hipertrofia tego typu jest obustronna, ale jest asymetryczna.
- Przerost przednich końców środkowych muszli jest mniej powszechnym typem choroby, spowodowanym łagodnym i przedłużonym stanem zapalnym towarzyszącej zatoce.
Przyczyny choroby
Zdrowa błona śluzowa nosa, która nie ma uszkodzeń, może z łatwością wytrzymać ciśnienie płynące przez nią.
Jeśli kanały nosowe są asymetryczne lub występują przewlekłe choroby nosa, przepływ powietrza zaczyna się poruszać inaczej.
Śluz musi się do tego przystosować, w wyniku czego rozszerza się.
Częstą przyczyną rozwoju choroby jest skrzywienie przegrody nosowej. Jeśli jest asymetryczny, przepływ powietrza zmienia kierunek.
Gdy ruch powietrza przez jedną część nosa staje się bardziej skomplikowany, druga część zaczyna działać w trybie rozszerzonym, a obciążenie na nią wzrasta.
Prowadzi to do pogrubienia śluzu, rośnie tak bardzo, że po chwili blokuje powietrze do drugiej połowy.
Krzywizna przegrody ma również negatywny wpływ na wzrost skorupy. Z prawostronną krzywizną przegrody wolna przestrzeń pojawia się w lewej skorupie i zaczyna wypełniać utworzoną pustkę.
Nie mniej częstymi przyczynami choroby są długotrwałe alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa, szkodliwe warunki pracy (gdy człowiek musi stale oddychać pyłem), leki hormonalne i palenie.
Objawy przerostu i jak go zdiagnozować
Objawowe określenie przerostu małżowiny nosowej nie zawsze jest możliwe, ponieważ objawy tej choroby są podobne do innych chorób nosa.
Ponieważ jest to poprawne, pacjenci skarżą się na niespokojne oddychanie przez nos zarówno podczas wdechu, jak i wydechu.
W tym drugim przypadku nadwymiarowy zlew staje się rodzajem zaworu blokującego przepływ powietrza.
Ton głosu również się zmienia, staje się nosowy. Czasami pacjenci skarżą się na uczucie w jamie nosowej ciała obcego. Chorobie towarzyszą bóle głowy i ciężkość, szumy uszne, obfite wydzieliny z nosa, tępy węch, a nawet całkowity brak zapachu.
Niemożliwe jest zdiagnozowanie przerostu skorupy na podstawie oceny samych objawów.
Konieczne jest wykonanie rinoskopii, która pozwoli określić zmiany patologiczne w nosie nosowym i błonie śluzowej nosa.
Szczególną uwagę należy zwrócić na miejsce maksymalnej akumulacji wydzieliny śluzowej.
Jeśli większość zrzutu znajduje się na samym dnie kanału nosowego, następuje przerost tylnych końców dolnej konchy. Jeśli obserwuje się maksymalne nagromadzenie śluzu w przebiegu do przodu, podejrzewa się przerost małżowiny nosowej dolnej.
Poprzez krzywiznę przegrody nosowej można określić jednostronny lub obustronny przerost pacjenta.
Metody leczenia przerostu małżowiny nosowej
Niezależne pozbycie się tej choroby jest niemożliwe. Przebieg leczenia powinien być przepisany przez lekarza na podstawie wyników badania i przyczyn choroby.
Co więcej, konserwatywne leczenie przerostu jest bardzo problematyczne, w większości przypadków właściwy efekt można osiągnąć tylko przez interwencję chirurgiczną.
Do metod operacyjnych zwalczania hipertrofii konchy należą:
- galvano-kaustyczny. Elektrodę wkłada się do jamy skorupy w znieczuleniu miejscowym, która nagrzewa się i porusza wzdłuż błony śluzowej nosa. Procedura prowadzi do dalszego wzrostu i dalszej śmierci błony śluzowej. W rezultacie powstaje blizna, która ostatecznie odrzuca, uwalniając miejsce na normalizację reszty powłoki.
- Conchotomia. Procedura polega na usunięciu błony śluzowej za pomocą pętli drucianej. Nadmiar zarośniętej śluzu zostaje odcięty i usunięty, podczas gdy podstawa kości pozostaje niezmieniona.
- Resekcja podśluzówkowa płytek kostnych konchy. Operacja polega na usunięciu części chrząstki lub tkanki kostnej.
- Chirurgia plastyczna konch nosowych, to znaczy usunięcie nie tylko błony śluzowej, ale także części płytki kostnej. Procedura pozwala zmniejszyć wewnętrzny rozmiar małżowiny nosowej, co stanowi przeszkodę dla przepływu powietrza.
Przerost burzliwy jest dość powszechną chorobą wymagającą natychmiastowego leczenia. Na szczęście, dysponując nowoczesną medycyną, istnieje wystarczająco dużo metod walki z tą chorobą, które pozwalają zapomnieć o niej raz na zawsze.
Czy znasz leczenie przerostowego nieżytu nosa?
Wiele osób cierpi na przeziębienie. Dla niektórych choroba szybko mija, dla innych utrzymuje się przez tydzień lub dłużej.
Leki stosowane w leczeniu nieżytu nosa zwężają naczynia krwionośne w jamie nosowej, eliminują obrzęki i nadmierną syntezę śluzu.
Zabroniona jest jednak taka terapia bez kontroli czasu, ponieważ długotrwałe narażenie na związki syntetyczne powoduje powikłanie - przerostowy nieżyt nosa.
W przypadku naczynioruchowego nieżytu nosa pacjent ma naprzemienne przekrwienie błony śluzowej nosa, co objawia się w pozycji leżącej.
Przyczyny choroby
Zrozumienie przyczyn patologii następuje dopiero po szczegółowym rozważeniu anatomii nosa osoby, którą lekarze określają jako złożony organ.
Przede wszystkim są w nim 4 ściany utworzone przez stałe tkanki - kości i chrząstkę.
Muszle znajdują się na ścianie bocznej, jednak tylko dolny zlew nosa działa jak niezależna kość.
Również w nosie są trzy przejścia.
Ta struktura zapewnia ochronę dróg oddechowych i płuc przed wnikaniem zimnego powietrza i drobnoustrojów chorobotwórczych, ponieważ rzęskowaty nabłonek z włóknami znajduje się na całej powierzchni błony śluzowej. Dolny kanał nosowy jest ograniczony do dna jamy nosowej, od góry - przez kość skorupy, a inne kanały tworzą chrząstka.
Ta choroba może wystąpić z powodu powikłań istniejącego nieżytu nosa.
Normalny stan tkanek nosa przyczynia się do normalnego funkcjonowania organizmu.
Jednak naruszenia w postaci wzrostu błony śluzowej i okostnej wywołują rozwój różnych chorób.
Przerost konch i nosa jest niebezpieczną patologią nosa, którą można usunąć tylko chirurgicznie. Przyczyny tego zaburzenia lekarze rozróżniają:
- Powikłanie nieżytu nosa (przewlekłe, nieżytowe, naczynioruchowe).
- Nadmierna ekspozycja na lek.
- Choroby układu sercowo-naczyniowego i odpornościowego.
- Krzywizna przegrody nosowej.
Objawy
Niewyszkolona osoba nie zawsze odróżnia naczynioruchowy nieżyt nosa od przerostowego. Ale pacjent powinien znać różnicę między tymi chorobami, ponieważ zależy to od prowadzenia działań terapeutycznych.
W przypadku naczynioruchowego zapalenia błony śluzowej nosa pacjent ma naprzemienne przekrwienie błony śluzowej nosa, co objawia się w pozycji leżącej: obrócenie głowy na drugą stronę powoduje przepływ smug w kanałach nosowych i trudności w oddychaniu innym nozdrzem. Ponadto wydzielina śluzowa charakteryzuje się płynną konsystencją bez domieszki ropy, co wskazuje na brak infekcji bakteryjnej. Na tym etapie konieczne jest podjęcie wysiłków, aby pozbyć się choroby, w przeciwnym razie choroba pogorszy się i przejawi się w atrofii lub przerostie błony śluzowej. Objawy przerostowego nieżytu nosa, lekarze nazywają:
Jednym z objawów choroby jest ciągłe przekrwienie błony śluzowej nosa.
- stałe przekrwienie błony śluzowej nosa;
- obfite wyładowanie (śluzowe i ropne);
- spadek węchu i słuchu;
- ból głowy;
- głosy nosowe.
Anatomia dolnej konchy nosowej jest taka, że nadmierne nagromadzenie śluzu w jej jamie powoduje zaburzenie normalnego wypływu łez. W rezultacie kanały łzowe są blokowane, a wewnątrz nich powstają warunki procesu zapalnego.
Inny objaw - nosowy po przeziębieniu i podczas jego przebiegu - pojawia się z powodu zmniejszenia światła nosa.
Podczas rozmowy powietrze przechodzi przez nos, uzyskując charakterystyczną barwę. Jednak hiperplazja tkanki zmienia wielkość udaru, co powoduje zmianę brzmienia głosu.
Nawiasem mówiąc, to zjawisko jest używane w wiatrowych instrumentach muzycznych.
Przerost błony śluzowej nosa powoduje naruszenie zapachu. Lekarze wyjaśniają to, blokując dostęp powietrza do wrażliwych komórek.
Zaburzenie powoduje problemy w życiu pacjenta, ponieważ zmysł węchu zwraca uwagę na przyjemne zapachy i ostrzega przed niebezpieczeństwem (gaz, benzyna itp.).
Metody diagnostyczne
Lekarze-otolaryngolodzy rozróżniają takie metody diagnostyczne:
Do pierwotnej analizy obrazu klinicznego odpowiednia jest pneumonometria rhinopneumonometryczna, za pomocą której rejestrowany jest stopień drożności nosa.
Ultralekkie wskaźniki wskazują na rozproszoną postać choroby, w wyniku której wpływa na błonę śluzową całego nosa.
Przewlekły przerostowy nieżyt nosa w takiej sytuacji wymaga szczegółowego badania przez lekarza i dodatkowego badania.
Tomografia komputerowa służy do potwierdzenia diagnozy.
Endoskopia jest zasłużenie popularna, ponieważ pozwala na wizualną ocenę stanu błony śluzowej.
Hipertrofia dolnej konchy nosowej, ustalona u pacjenta, odnosi się do częściowej postaci choroby, jeśli w innych obszarach narządu nie ma żadnych naruszeń.
Tomografia komputerowa i zdjęcia rentgenowskie są wykorzystywane do potwierdzenia diagnozy, ale takie metody są czasami nawet niepotrzebne.
Metody leczenia przerostu nosogardzieli
Poradzenie sobie z tą chorobą nie jest łatwe. Ale odroczenie terapii jest jeszcze bardziej niebezpieczne, ponieważ patologia może rozprzestrzenić się na sąsiednie organy, a następnie nie uniknąć zapalenia zatok, zapalenia zatok czołowych itp. W medycynie urzędowej leczenie przerostu błony śluzowej nosa dzieli się na 2 kategorie:
- Fizjoterapia zachowawcza.
- Interwencja chirurgiczna.
Fizjoterapia
Lekarze twierdzą, że bezużyteczność leczenia farmakologicznego w przypadku takiej patologii nie oznacza, że leki są wykluczone.
Metody fizjoterapeutyczne łagodzą objawy podczas zaostrzenia choroby, podczas której niewydolność oddechowa nie pozwala pacjentowi prowadzić normalnej aktywności życiowej.
Konserwatywne zabiegi medyczne są następujące:
Jedną z metod leczenia choroby jest promieniowanie ultrafioletowe.
- ekspozycja na pole magnetyczne wysokiej częstotliwości (procedura UHF);
- promieniowanie ultrafioletowe (procedura UV);
- wykonywanie masażu nosa za pomocą wcierania hydrokortyzonu (środek przeciwzapalny);
- leczenie lekami przeciwobrzękowymi (leki przeciwkongeneracyjne).
Podobna terapia jest prowadzona z hipertroficzną postacią choroby.
Aby leczyć naczynioruchowy nieżyt nosa i inne rodzaje chorób, wcale nie jest konieczne przeprowadzanie zabiegów UHF i UV, jednak leki przeciwhistaminowe i przeciwzapalne są nadal przepisywane.
Leki zwężające naczynia należy leczyć ostrożnie, ponieważ powodują atrofię i przerost błony śluzowej nosa. Korzystanie z innych środków będzie również musiało być skoordynowane z otolaryngologiem.
Interwencja chirurgiczna
Jeśli wynik leczenia farmakologicznego był niezadowalający, lekarze rozważają możliwości usunięcia uszkodzonej tkanki.
Czasami tylko operacja prowadzi do gojenia się przerostowego nieżytu nosa, więc ta metoda jest nazywana najbardziej skuteczną.
Metody resekcji są następujące:
- tradycyjny (przecinanie pętli nosowej);
- ekspozycja laserowa;
- kauteryzacja konchy nosowej i uderzeń prądu lub kwasu;
- kriodestrukcja;
- narażenie na fale radiowe.
Dzięki dzisiejszym metodom medycyny lekarze wykonują zabieg przez 5-15 minut.
Pod wpływem zimna nie wymaga nawet znieczulenia, ponieważ zakończenia nerwowe zamarzają i nie reagują na manipulację.
Istnieją 2 rodzaje operacji, których cel zależy od obrazu klinicznego stanu pacjenta:
- Usuwanie tkanki (konchotomia).
- Dysekcja związków naczyniowych (wazotomia).
Konchotomia muszli i pasaży nosa polega na usunięciu zaatakowanej tkanki w środkowym i dolnym obszarze nosa.
Taka fizyczna eliminacja bolesnej błony śluzowej ułatwia oddychanie natychmiast po operacji.
Vasotomia konchy nosowej to rozwarstwienie połączeń naczyniowych, które zmniejsza przepływ krwi i eliminuje obrzęk.
Ale nie każdemu wolno operować.
Jeśli pacjent ma postępującą infekcję, najpierw musisz zneutralizować aktywność życiową drobnoustrojów chorobotwórczych.
Przeciwwskazania do zabiegu chirurgicznego obejmują zaburzenia krwi, które utrudniają krzepnięcie lub zaburzają jego skład fizjologiczny.
Podśluzowa wazotomia dolnych małżowin radzi sobie z chorobą, a następnie nie ma powodu do dodatkowych manipulacji.
Otolaryngolodzy zauważają stabilny wynik dodatni i brak nawrotu choroby, dlatego preferowaną metodą leczenia jest nieżyt nosa lub chirurgia przerostowa.
Przerost konchy nosowej - niebezpieczna choroba i jej leczenie
Przerost konchy nosowej może być jedną z przyczyn stałego przekrwienia błony śluzowej nosa i długotrwałego uporczywego kataru: objawy tej choroby są łatwo mylone przez pacjenta z przewlekłym lub alergicznym nieżytem nosa. Tymczasem dla prawidłowego i swobodnego oddychania bardzo ważny jest symetryczny rozwój dwóch połówek nosa i prawidłowa pozycja przegrody nosowej.
Czym jest przerost
Konchy nosowe to trzy pary tak zwanych „wyrostków kostnych”, które znajdują się w jamie nosowej na ścianie bocznej.
Są one podzielone na dolną, środkową i górną i pełnią różne funkcje, z których jedną jest kierunek i regulacja przepływu powietrza w kanałach nosowych.
Dolne muszle są szczególnie ważne w tym procesie i wymagają dobrze rozwiniętej i nienaruszonej błony śluzowej.
W przebiegu różnych chorób o podłożu alergicznym, wirusowym i urazach mechanicznych może wystąpić asymetria w rozwoju zarówno wyściółki, jak i błony śluzowej je wyściełającej. Przerost konchy nosowej jest pogrubieniem i wzrostem błony śluzowej nosa, jak również wzrostem wydzielin płynu wydzielniczego.
W tej chorobie powierzchnia śluzówki przybiera pagórkowaty, nierówny wygląd, często rosnący w postaci szyszynki. Hipertrofia dolnej małżowiny nosowej jest jedną z najczęstszych diagnoz.
Rodzaje przerostu małżowiny nosowej
Anatomiczna budowa kanału nosowego i ruch strumienia powietrza prowadzą do tego, że przedni koniec środkowej skorupy i tylny koniec dolnej skorupy stają się najbardziej wrażliwymi miejscami. Najczęściej dochodzi do zmian przerostowych. Dlatego przerost małżowin można podzielić na następujące typy:
- przerost tylnych końców dolnych stożków nosowych - dość powszechny u osób z przewlekłym nieżytem nosa. Badanie ujawniło formacje w postaci polipów, które pokrywają światło wewnętrznych otworów nosowych. Hipertrofia zwykle rozwija się z dwóch stron, ale asymetrycznie;
- przerost przednich końców środkowych muszli - jest określany rzadziej. Przyczyną jego wystąpienia jest głównie powolne zapalenie towarzyszącego zatoki nosowej.
Przyczyny wystąpienia i rozwoju choroby
Jeśli błona śluzowa jest zdrowa i nie ma uszkodzeń, może łatwo poradzić sobie z presją przepływającego powietrza.
Ale w obecności chorób przewlekłych lub asymetrii kanałów nosowych zmienia się ruch przepływu powietrza. W nowych warunkach błona śluzowa nosa musi się dostosować.
W wyniku mechanizmów kompensacyjnych następuje jego ekspansja.
Jedną z przyczyn choroby jest skrzywienie przegrody nosowej. W swojej asymetrycznej pozycji zmienia się kierunek przepływu powietrza.
Jeśli ruch powietrza jest utrudniony przez jedną część nosa, drugi działa ze zwiększonym obciążeniem.
W nowych warunkach błona śluzowa muszli staje się grubsza i ostatecznie zamyka ruch powietrza w drugiej części nosa.
Również krzywizna przegrody wpływa na wzrost samych skorup.
W przypadku odrzucenia partycji po prawej stronie pojawia się dodatkowe wolne miejsce w lewej powłoce, którą ostatecznie wypełnia.
Innymi przyczynami mogą być długotrwałe alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa, szkodliwe warunki pracy (kurz i brud w powietrzu), palenie tytoniu i stosowanie leków hormonalnych.
Objawy i diagnoza przerostu
Objawy choroby nie zawsze pozwalają określić jej obecność, ponieważ pod wieloma względami są podobne do objawów innych chorób nosa.
Głównym zarzutem jest trudność w oddychaniu przez nos.
Trudność może dotyczyć zarówno wdechu, jak i wydechu, kiedy przerośnięta powłoka staje się jak zawór blokujący ruch powietrza.
Mowa może nabawić się nosa, być może uczucie ciała obcego w nosogardzieli (szczególnie ten objaw jest charakterystyczny dla przerostu tylnych końców muszli). Dodatkowe objawy mogą obejmować ciężkość głowy, ból głowy, ciężkie i długotrwałe wydzielanie z nosa, szum w uszach, problemy z węchem.
Trudno jest postawić prawidłową diagnozę, koncentrując się tylko na objawach. Konieczne jest przeprowadzenie specjalnego badania przez lekarza - rhinoscopy, podczas którego wykrywane są przerostowe zmiany w skorupkach i błonach śluzowych.
W badaniu lekarz zwraca szczególną uwagę na to, która część kanału nosowego stanowi nagromadzenie wydzieliny śluzowej:
- jeśli znajdują się głównie na dnie kanału nosowego, oznacza to przerost tylnych końców dolnej konchy;
- jeśli nagromadzenie śluzu zostanie wykryte w przebiegu do przodu, to najprawdopodobniej występuje przerost dolnej małżowiny nosowej.
Krzywizna przegrody nosowej może również wskazywać na jednostronny lub obustronny przerost.
Leczenie przerostu małżowiny nosowej
Najczęściej nie da się poradzić sobie z chorobą, taką jak przerost dolnej konchy nosowej, którą może przepisać tylko lekarz, w zależności od przyczyny choroby.
Co więcej, leczenie zachowawcze zwykle nie daje długiego pozytywnego efektu. W większości przypadków operacja jest wskazana pacjentom: przerost stożka nosowego metodami chirurgicznymi jest leczony z powodzeniem.
Do metod operacyjnych terapii należą:
- galwanizacja - metoda polega na tym, że po znieczuleniu miejscowym elektroda jest wprowadzana do wnęki zlewu. Ogrzewając go, wydawaj na śluz. W wyniku zabiegu błona śluzowa dalej się powiększa i umiera, tworząc bliznę. Po jego odrzuceniu reszta skorupy zostaje znormalizowana i oddychanie przez nos zostaje przywrócone;
- konchotomia (usunięcie błony śluzowej) - zabieg wykonuje się przez usunięcie zarośniętego obszaru błony śluzowej pętlą drucianą. Nadmiar części jest cięty bez wpływu na podstawę kości skorupy i usuwany z kanału nosowego;
- podśluzowa resekcja płytek kostnych konch nosowych - w wyniku operacji część tkanki kostnej lub chrząstki jest usuwana;
- plastik konch nosowych - w tym przypadku część płytki kostnej i błony śluzowej są usuwane. W wyniku tej procedury wielkość konchy zmniejsza się, a przeszkoda dla ruchu strumienia powietrza jest usuwana;
- korekta przegrody nosowej - jeśli hiperplazja jest połączona z krzywizną przegrody, korekcja chirurgiczna może prowadzić do normalizacji rozmiaru konchy.
Hipertrofia konchy nosowej jest nieprzyjemną chorobą, która wymaga obowiązkowego leczenia, ale dzisiejsze metody radzenia sobie z chorobą mogą szybko pozbyć się problemu. Niemniej jednak należy zwrócić uwagę na profilaktykę: być bardziej świeżym powietrzem i szybko leczyć procesy zapalne w jamie nosowej.
Przerostowy nieżyt nosa: objawy i leczenie choroby
Przerostowy nieżyt nosa jest chorobą charakteryzującą się rozrostem (wzrostem) tkanki wyściełającej jamę nosową. Tkanki te najczęściej obejmują błonę śluzową i podśluzową nosa, ale czasami proces rozrostu może przechwytywać okostną i struktury kości.
Hipertrofia może być lokalna lub rozproszona. Najczęściej hipertroficzne struktury małżowiny dolnej są znacznie mniej powszechne.
Przyczyną takiego przerostu może być wiele czynników: praca w zakurzonych pomieszczeniach lub w pomieszczeniach ze szkodliwymi czynnikami chemicznymi, nadużywanie kropli zwężających naczynia (ksylometazolina, galazolina, nafazolina itp.
), różne choroby endokrynologiczne i alergiczne, choroby układu sercowo-naczyniowego.
Objawy choroby
Objawy przerostowego nieżytu nosa zależą bezpośrednio od procesu patologicznego, który zachodzi w jamie nosowej. Z powodu proliferacji struktur śluzowych i kostnych kanały nosowe są zwężone.
W rezultacie trudności w oddychaniu przez nos, stałe przekrwienie błony śluzowej nosa.
Takie przekrwienie błony śluzowej nosa praktycznie nie jest łagodzone przez stosowanie kropli zwężających naczynia, ponieważ krople zwężające naczynia mają na celu usunięcie obrzęku błony śluzowej, aw przypadku przerostowego nieżytu nosa obrzęk jest minimalny, przeważa przerost.
Z powodu ciągłego przekrwienia nosa głos staje się nosowy. Dodatkowo dołącza się hipo- lub anosmia (zmniejszenie lub zanik zapachu). Na początku stan hipoglikemii lub anosmii jest odwracalny, a wraz z postępem choroby zanik komórek nabłonka węchowego i nieodwracalna utrata zapachu.
Tkanka włóknista, z powodu której dochodzi do przerostu, ściska szczeliny limfatyczne.
W rezultacie dochodzi do naruszenia odpływu limfy z jamy czaszkowej, występuje stałe uczucie ciężkości w głowie, zaburzenia snu, niepełnosprawność.
Ponadto, w wyniku wzrostu błony śluzowej, otwory odpływowe zatok przynosowych są zamknięte, co może prowadzić do zapalenia zatok.
W przypadku przerostu tylnej części dolnej części nosowej konchy zamyka się otwór gardłowy rurki słuchowej, co z kolei prowadzi do zapalenia cewek lub nawet zapalenia ucha. Przerost przedniej części konchy nosa prowadzi do zablokowania otworu wydalniczego w kanale nosowym, łzawienia, zapalenia spojówek i zapalenia pęcherza moczowego.
Diagnostyka
Rozpoznanie przerostowego nieżytu nosa opiera się na identyfikacji istotnych objawów. Konieczne jest jednak obowiązkowe badanie otorynolaryngologa, który ocenia stan jamy nosowej, zdolność do nosa itp.
W celu oceny stopnia rozrostu wykonuje się test adrenaliny. Pod wpływem adrenaliny naczynia penetrujące błonę śluzową są zmniejszone, obrzęk tkanek znika, ale przy częstości przerostu stopień zwężenia przewodów nosowych praktycznie się nie zmienia.
Adrenalizacja jest stosowana w metodzie takiej jak rinomanometria. Polega na tym, że za pomocą specjalnej maski badają objętość powietrza przechodzącego przez nos przez 1 minutę.
W hipertroficznym nieżycie nosa ta objętość zmniejsza się, test adrenaliny pozwala nam obliczyć różnicę w ilości przepływającego powietrza przed i po zastosowaniu adrenaliny i ustalić stopień przerostu.
Stan, w którym ważne jest różnicowanie przerostowego nieżytu nosa - naczynioruchowego nieżytu nosa. W przypadku naczynioruchowego nieżytu nosa charakterystyczny jest obrzęk śluzu, bez żadnych innych zmian morfologicznych.
Występuje z powodu zaburzeń neurowegetatywnych i wiąże się z nieodpowiednią regulacją napięcia naczyniowego lub ma charakter alergiczny.
To właśnie w różnicowaniu przerostowego i naczynioruchowego nieżytu nosa pomaga test adrenaliny.
Leczenie
Leczenie przewlekłego przerostowego nieżytu nosa jest głównie skuteczne. Istotą zabiegu chirurgicznego jest usunięcie struktur hiperplastycznych w celu ułatwienia oddychania przez nos.
W hipertroficznym nieżycie nosa operacja zależy bezpośrednio od stopnia rozrostu struktur tworzących konchy nosowe.
W przypadku niewielkiego rozrostu, gdy krople zwężające naczynia są wystarczająco zdolne do poprawy oddychania przez nos, stosuje się małe interwencje chirurgiczne: kauteryzację substancji chemicznych za pomocą roztworów, rozpad ultradźwiękowy koncówek nosa, wazotomię podśluzówkową, zniszczenie laserem.
Jeśli przerost jest wyraźny, struktury kostne biorą udział w procesie, a oddychanie przez nos jest znacznie utrudnione, to istnieje potrzeba bardziej intensywnych interwencji chirurgicznych. Zastosuj operację resekcji concha nosowego: dolną konchotomię, resekcję krawędzi kości dolnej konchy nosowej, przemieszczenie konchy do ścian bocznych nosa.
W początkowej fazie możliwe jest leczenie przerostowego nieżytu nosa środkami ludowymi. Skuteczne jest mycie nosa słoną wodą, można też dodać do niego jod.
Korzystny wpływ na błonę śluzową nosa ma napary i wywary z różnych ziół: skrzyp, szałwia, eukaliptus, rumianek. Zaleca się, aby myć nos 2 razy dziennie. Użyj także zapachu mieszanki korzenia ghula, ruty ziół i pierwszych liter liściastych.
Jednak przed zastosowaniem tradycyjnych metod leczenia konieczne jest skonsultowanie się z otolaryngologiem.