Angina (ostre zapalenie migdałków) jest chorobą zapalną migdałków. Charakteryzuje się ostrym przebiegiem i występuje z częstotliwością 50 - 60 przypadków na 1000 ludności rocznie. Często chore dzieci od 3 do 7 lat, dorośli - głównie do 40 lat. Jest pierwotny lub wtórny, spowodowany zarówno zakażeniami bakteryjnymi, jak i wirusowymi, a czasami grzybiczymi.
Istnieje wiele różnych przyczyn i, odpowiednio, formy tej choroby. Szczególnym miejscem wśród jego głównych objawów jest grudkowe zapalenie migdałków. Choroba ta jest spowodowana przez florę bakteryjną, więc antybiotyki są obowiązkowe podczas leczenia etiotropowego.
Co to jest?
Pęcherzykowe zapalenie migdałków jest ropnym zapaleniem pęcherzyków migdałków (formacje limfoidalne gardła), w których ropa znajduje się w postaci pojedynczych zmian punktowych. Mogą być dotknięte migdałki palatynowe, rurkowe, gardłowe i językowe. Chorobie towarzyszy wzrost i zapalenie regionalnych węzłów chłonnych szyjki macicy, do których limfa przepływa z ognisk zapalenia.
Przyczyny rozwoju
Główną przyczyną dusznicy bolesnej jest zakażenie patogennymi bakteriami, wirusami lub grzybami lub autoinfekcja własną warunkowo patogenną mikroflorą, która jest aktywowana, gdy napięcie lokalnej odporności spada.
Wśród czynników bakteryjnych, które najczęściej powodują gardło pęcherzykowe, są:
- arcanobacteria (najczęściej w grupie wiekowej do 25-30 lat);
- Neisseria;
- pneumokoki;
- meningokoki;
- różdżka grypa;
- Klebsiella; i inni;
- paciorkowce β-hemolizujące grupa A, GABHS (jest przyczyną ponad 50-70% przypadków);
- paciorkowce z grup C i G (wraz z GABHS powodują 30-40% wszystkich przypadków dusznicy w praktyce pediatrycznej).
Wirusy prowokują rozwój choroby znacznie rzadziej, głównie z powodu pęcherzykowego zapalenia migdałków:
- koronawirus;
- wirusy grypy i paragrypy;
- Wirus Epsteina-Barra;
- adenowirus;
- rinowirus;
- Wirus Coxsackie A.
W niektórych przypadkach choroba może być spowodowana patogennym działaniem grzybów Candida, zwykle w połączeniu z wirusami lub bakteriami.
Zakażenie tkanki migdałków patogenną mikroflorą zwykle zachodzi poprzez powietrzną kroplę lub metodę pokarmową, ale nie można tego wykluczyć przez bezpośredni kontakt. Oprócz infekcji z zewnątrz, infekcja endogenna jest możliwa w obecności przewlekłego procesu zapalnego w strefie laryngologicznej, szczególnie często w przewlekłym zapaleniu migdałków (w tym przypadku grupa A β-hemolizująca może utrzymywać się przez długi czas w wewnętrznych strukturach migdałków).
Objawy u dorosłych
Prekursorami dławicy pęcherzykowej są zapalenie błony śluzowej podniebienia miękkiego, łuki podniebienne, migdałki podniebienne:
- pacjent skarży się na ból gardła;
- powierzchnia tkanek jamy ustnej jest hiperemiczna, pokryta śluzem;
- badanie ujawniło temperaturę podgorączkową, umiarkowany obrzęk, obrzęk błony śluzowej, regionalne węzły chłonne (szyjne, podżuchwowe) powiększone, bolesne z dotykiem.
W ciągu 1-3 dni, bez leczenia, pojawiają się pierwsze objawy. Ogólne badanie kliniczne ujawnia objawy grudkowego zapalenia migdałków:
- Ostre gardło, ogólne złe samopoczucie;
- Temperatura gorączkowa, regionalne węzły chłonne są powiększone i bolesne;
- Gdy faryngoskopia wykrywa małe pęcherzyki (pęcherzyki) zawierające ropę, które świecą przez błonę śluzową migdałków.
Charakterystycznym objawem dławicy pęcherzykowej są obszary ropno-martwicze, które znajdują się obok jam. Podział warunkowej dusznicy pęcherzykowej i lakowej. Zazwyczaj w pobliżu znajdują się luki wypełnione ropą i pęcherzyki. Wizualnie postać gardłowa bólu gardła objawia się paskami na ciele migdałowatym, wypełnionym ropną zawartością.
Grudkowe zapalenie migdałków bez gorączki. W klasycznym ujęciu każdemu zapaleniu, w tym zapaleniu migdałków grudkowych, towarzyszy sześć zewnętrznych objawów:
- obrzęk gruczołów i otaczającej tkanki,
- miejscowa kwasica (zwiększona kwasowość tkanek),
- miejscowa przekrwienie (zaczerwienienie migdałków),
- hipertermia (podwyższona temperatura ciała lokalnego),
- dysfunkcja uszkodzonego narządu,
- ból.
Bardzo często we wczesnym stadium choroby objawy grudkowego zapalenia migdałków są bardzo podobne do mononukleozy zakaźnej, zaostrzenia przewlekłego zapalenia migdałków, opryszczkowego bólu gardła, kandydozy jamy ustnej.
Wtórny ból gardła z mononukleozą jest bardzo podobny do pęcherzykowego, chociaż może przebiegać jako lacunar:
- Zaczyna się pierwszego dnia choroby lub dołącza do 5-6 dni.
- Bardzo typowe są również bóle brzucha i powiększenie wątroby i śledziony, które nie występują w przypadku pierwotnego gardła pęcherzykowego.
- Oprócz wysokiej temperatury, która płynie falami, węzły chłonne rosną i stają się bolesne. Ale jednocześnie dotknięte są nie tylko szyjne, ale również pachowe, potyliczne i podobojczykowe oraz pachwinowe grupy węzłów.
- Mononukleoza różni się w badaniach krwi (limfocytoza, wykrywanie leukocytów jednojądrzastych).
- Rozpoznanie potwierdzają reakcje immunologiczne (wykrywanie przeciwciał i oznaczanie ich mian) oraz reakcje serologiczne krwi.
Szczególnie ważne jest rozróżnienie mononukleozy zakaźnej od dławicy pęcherzykowej, leczenie tych dwóch chorób jest radykalnie różne. W przypadku mononukleozy, w żadnym przypadku nie można przyjmować antybiotyków, a ropne pęcherzykowe zapalenie migdałków można leczyć tylko przez nich.
Objawy u dzieci
Szybkie określenie głównego ogniska zapalenia u małego dziecka jest dość trudne. Następujące objawy powinny ostrzegać rodziców w początkowej fazie choroby:
- Zaczerwienienie policzków.
- Ostry skok w temperaturze powyżej 38 ° (przy dławicy piersiowej trudno jest obniżyć temperaturę).
- Długi płacz (w dzieciństwie).
- Skargi na ból gardła, głowy lub ucha.
- Nieprzyjemny zapach z ust.
- Zaburzenia odżywiania (biegunka lub wymioty).
- Pogorszenie koordynacji ruchów.
- Gardło czerwone, białe lub żółtawe na języku.
- Przejaw kaprysu z gwałtownym spadkiem aktywności fizycznej (u starszych dzieci).
- Możliwe zamieszanie do momentu omdlenia.
U dzieci choroba rozwija się gwałtownie i postępuje w bardziej ostrej postaci, dlatego z jej pierwszymi objawami należy zadzwonić do zespołu pogotowia ratunkowego, który szybko zabierze dziecko do szpitala chorób zakaźnych. Wezwanie terapeuty rejonowego w tym przypadku jest niewłaściwe, ponieważ znacznie powiększone migdałki mogą blokować drogi oddechowe i wywoływać uduszenie.
Jak wygląda dusznica bolesna: zdjęcie
Zdjęcie poniżej pokazuje, jak choroba objawia się u dorosłych.
Powikłania i rokowanie
Późne, nieprofesjonalne leczenie, stosowanie antybiotyków, na które powstaje odporność tego typu patogennej flory, obniżona odporność pacjenta jest głównym powodem występowania powikłań.
Najczęściej występuje:
- reumatyzm;
- paciorkowcowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych;
- uszkodzenie przewodu pokarmowego;
- ropień paratonsillar;
- tworzenie flegmy;
- odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych;
- sepsa;
- zakaźny wstrząs toksyczny;
- zapalenie ucha środkowego;
- obrzęk krtani.
Rokowanie choroby zależy głównie od sposobu leczenia gardła pęcherzykowego i od tego, jak szybko zapewniona zostanie opieka medyczna. Przy pierwszych objawach choroby należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
Jak leczyć gardło pęcherzykowe
Skuteczne leczenie dławicy piersiowej lekami jest niemożliwe bez ścisłego przestrzegania następujących zaleceń w domu:
- Odpoczynek w łóżku, odmowa pozostania na ulicy przez 5-6 dni, aby uniknąć ostrego pogorszenia.
- Dieta powinna składać się z jednorodnego pokarmu bez przypraw, takich jak: płatki, buliony, tłuczone ziemniaki i zupy.
- Regularne płukanie gardła, 7-10 razy dziennie, które oczyści gardło z ropnych wydzielin, które pozostają po dojrzewaniu i otwarciu pęcherzyka.
- Pomieszczenie, w którym znajduje się pacjent, musi być codziennie czyszczone i przewietrzane.
- Obfity ciepły napój, zwłaszcza niegazowana woda mineralna, mleko z sodą, preparaty ziołowe z dzikiej róży, rumianek i szałwia. Aby nie uszkodzić zapalnej błony śluzowej, temperatura płynu nie powinna być zbyt wysoka.
Pacjent może poprawić się po 5 dniach, ale nie zaleca się natychmiastowego chodzenia do pracy i odwiedzania miejsc publicznych. Odporność potrzebuje czasu, aby wyzdrowieć po chorobie. Lekarze zalecają ochronę ciała przed kontaktem ze środowiskiem zewnętrznym przez 10 dni. Popraw swoje zdrowie pomoże zdrowy sen, odpowiedni odpoczynek, zrównoważone odżywianie, warzywa i owoce.
Leczenie narkotyków
Od leków na ból mieszków włosowych zaleca się:
- witaminy (zwiększają odporność na infekcje);
- leki przeciwhistaminowe (Suprastin i in.), które zmniejszają uczulenie na paciorkowce;
- leki przeciwgorączkowe (dzieci Paracetamol w syropie lub świecach, z wysokotemperaturową iniekcją dipyrone i difenhydraminy). Chociaż pediatrzy często przepisują Nurofen jako środek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy, ten lek jest surowo zabroniony przez okres do 2 lat, a jego stosowanie przez okres do 12 lat jest stosunkowo niebezpieczne;
- antybiotyki są wskazane w prawie wszystkich przypadkach z powodu proliferacji bakterii na dotkniętych migdałkach (penicyliny Amoxicillin / Augmentin, makrolidy Sumamed / Azithromycin / Clarithromycin, cefalosporyny Cefalexin / Cefazolin).
Leczenie dusznicy bolesnej za pomocą antybiotyków
Przed mianowaniem leku zaleca się wysiać śluz lub ropę z powierzchni migdałków na wrażliwość flory bakteryjnej na lek.
Jeśli nie ma alergii na antybiotyki, musisz użyć:
- Leki pierwszego rzutu, które są penicylinami (inhibitor lub półsyntetyczne). Są to leki o szerokim spektrum działania, które są bardzo skuteczne w zwalczaniu paciorkowców i gronkowców. Przebieg penicyliny musi wynosić co najmniej 10 dni. Preparaty z tej grupy obejmują Ecoclav, Amoxiclav, Augmentin, Amoxicillin.
- Zakres antybiotyków wtórnych to makrolidy. Josamycyna, Klacid (klarytromycyna, azytromycyna (Hemomitsin, Azitroks, Sumamed). Przyjmowanie tych leków powinno być ograniczone do 5 dni, ponieważ leki mają tendencję do gromadzenia się we krwi, więc ten kurs zapewni 10 dni ekspozycji na bakterie w organizmie.
Skuteczność antybiotykoterapii ocenia się po 72 godzinach w celu poprawy ogólnego samopoczucia, obniżenia temperatury. Dla tego pacjenta podczas pierwszych trzech dni wizyty lekarza codziennie. W przypadku braku efektu stosowania antybiotyku, przejdź do innej grupy leków.
Fizjoterapia
Do realizacji procedur z wykorzystaniem specjalnych urządzeń-emiterów. W domu zwykle używana jest lampa na podczerwień. Jego głównym działaniem jest rozgrzanie, które prowadzi do ekspansji naczyń krwionośnych, stymulacja procesów regeneracji.
W warunkach szpitalnych stosuje się ultrafiolet. Skutki promieniowania są zazwyczaj łączone z inhalacjami leków, ponieważ według niektórych danych poprawia przepuszczalność tkanek. Ponadto ultrafiolet ma działanie bakteriobójcze.
Również, gdy angina używała mikrofal i UHF, prąd elektryczny. Aby osiągnąć pożądany efekt wymaga zestawu procedur, średni kurs wynosi 5-7 dni. Stosowanie fizjoterapii w leczeniu dusznicy bolesnej u dzieci, w tym w celach profilaktycznych, jest powszechne.
Leczenie chirurgiczne
W niektórych przypadkach pozbycie się pęcherzykowego zapalenia migdałków może wymagać chirurgicznych i pół-chirurgicznych metod usuwania. Ta ostatnia metoda jest stosowana przy częstym występowaniu chorób, które prowadzą do zmiany migdałków i powikłań patologicznych. Metoda pół-chirurgiczna jest praktykowana jako dodatkowy środek w terapii farmakologicznej, pomagając usunąć ropę z migdałków. Metody te obejmują: galwanizację i diatermokoagulację. Metoda sprzętowa jest stosowana do rozcięcia i oczyszczenia migdałków z ropy w przewlekłym przebiegu zapalenia migdałków.
Bardziej radykalnym sposobem jest usunięcie migdałków lub migdałków. W większości przypadków migdałki są całkowicie usuwane, ale w przypadku dużych rozmiarów można wykonać częściowe wycięcie. Wskazaniami do wycięcia migdałków jest nieskuteczność leczenia zachowawczego. Operację przeprowadza się nie wcześniej niż 3 tygodnie po przeniesieniu dławicy pęcherzykowej.
Zapobieganie
Specjalne środki zapobiegające rozwojowi dusznicy pęcherzykowej, nie rozwinięte. Ogólne zalecenia są następujące:
- Izolacja pacjenta, ponieważ choroba jest zaraźliwa.
- Wykluczenie wpływu czynników traumatycznych w obecności (pył, zanieczyszczenie powietrza).
- Odżywianie z wystarczającą zawartością witaminy C.
- Utrzymanie układu odpornościowego w stabilnym stanie poprzez hartowanie procedur i eliminowanie stresu.
Leczenie gardła pęcherzykowego musi być kompleksowe, przy użyciu wszystkich dostępnych środków. Nie zaniedbuj nawet tych metod, które nie dają szybkiego rezultatu (na przykład z arsenału tradycyjnej medycyny), ponieważ często poprawiają ogólny stan organizmu, zwiększają jego odporność na infekcje.
Dławica grudkowa - leczenie
Pęcherzykowe zapalenie migdałków jest jedną z odmian ropnego zapalenia migdałków. Różnica od innych rodzajów ropnego zapalenia migdałków polega na tym, że ropa gromadzi się na powierzchni gruczołów w postaci oddzielnych ognisk, tworząc małe pęcherzyki - pęcherzyki. Ta osobliwość jest interesująca tylko dla patologów i prawie nie ma wpływu na sposób leczenia gardła pęcherzykowego.
Treść artykułu
Terapia antybiotykowa
Ponieważ ból gardła ze składnikiem ropnym jest patologią zakaźną, antybiotyki są głównym środkiem jego leczenia. Ta rozległa klasa leków specjalnie zaprojektowana do zwalczania patogennych bakterii i doskonale nadaje się do usuwania pacjenta z zapalenia migdałków. Należy jednak pamiętać, że antybiotyki są skuteczne tylko przeciwko infekcji bakteryjnej. W przypadku zmian wirusowych te leki farmakologiczne będą bezużyteczne.
Leczenie dusznicy bolesnej, jako patologii wywołanej przez bakterie, rozpoczyna się natychmiast po powołaniu antybiotyków o szerokim spektrum działania. Ta definicja oznacza, że leki te mogą hamować rozwój dużej liczby mikroorganizmów. Takie antybiotyki obejmują cefalosporyny, makrolidy, niektóre penicyliny.
Równolegle z rozpoczęciem przyjmowania leku o szerokim spektrum, pacjentowi powinno się poddać swoiste badanie, zwane wrażliwością na antybiotyki. Aby go przeprowadzić, od pacjenta pobierany jest materiał zawierający mikroorganizmy powodujące patologię. W przypadku gardła pęcherzykowego materiał ten jest zwykle wymazem z gardła. Następnie w laboratorium hoduje się kultury bakteryjne uwięzione w rozmazie i sprawdzają, który antybiotyk najsilniej hamuje wzrost i rozmnażanie się tego konkretnego szczepu drobnoustroju. Na podstawie wyników badania wybiera się indywidualne leczenie dusznicy pęcherzykowej dla każdego indywidualnego pacjenta.
To ważne! Antybiotyki są obowiązkowym i głównym składnikiem w leczeniu ropnego zapalenia migdałków u dorosłych i dzieci. Wyłącznie środki ludowe do leczenia tej choroby nie zadziałają.
Cechy terapii antybiotykowej
Przyjmowanie antybiotyków powinno trwać co najmniej 1 tydzień, a lepiej - 10 dni. Tłumaczy to fakt, że większość tych leków ma efekt kumulacyjny. To znaczy, aby uzyskać maksymalny efekt kliniczny, konieczne jest, aby stężenie środka farmakologicznego w ciele pacjenta osiągnęło pewien próg.
Jednym z kryteriów skuteczności terapii antybiotykowej jest ustąpienie wszystkich objawów dusznicy bolesnej i normalizacja temperatury ciała. Ale jednocześnie konieczne jest ostatecznie zaprzestanie przyjmowania leków nie wcześniej niż po trzech dniach, po tym jak wskaźniki temperatury osiągną normalne wartości.
Należy pamiętać, że po 3-5 dniach stosowania antybiotyków pacjent może odczuwać przejściowe pogorszenie. Charakteryzuje się wzrostem osłabienia, zatrucia, wzrostem temperatury ciała. Efekt ten jest wariantem normy - jest to spowodowane masową śmiercią patogenów, aw rezultacie wzrostem uwalniania toksyn do krwi i produktów rozpadu komórek bakteryjnych. Po 1-2 dniach, po usunięciu wszystkich tych szkodliwych substancji, stan zdrowia pacjenta zacznie się stopniowo poprawiać.
Innym ważnym punktem w leczeniu antybiotykami jest terapia systemowa. Oznacza to, że leki przeciwbakteryjne działają nie w określonym miejscu zakażenia, ale w całym organizmie. U dorosłych mikroorganizmy są obecne w jelitach, które normalnie powinny tam być - pomagają w trawieniu pokarmu. Ale antybiotyki wpływają na nie tak negatywnie jak bakterie chorobotwórcze. Aby uniknąć dysbakteriozy i przywrócić prawidłową mikroflorę jelitową podczas leczenia antybiotykami, zaleca się przyjmowanie leków z bakteriami kwasu mlekowego lub zwykłym biokefirem przez 10-14 dni.
Ogólne zalecenia dotyczące leczenia
Tak więc, przez ile dni będzie możliwe wyleczenie pęcherzykowego gardła w domu, zależy w dużej mierze od przestrzegania przez pacjenta pewnych warunków:
- Pacjentowi przepisano ścisły odpoczynek w łóżku. Pozwoli to uniknąć nadmiernego napięcia i hipotermii. Powinien być w łóżku przez 6-8 dni - przynajmniej dopóki temperatura nie wróci do normy.
- Zwiększ spożycie płynów. Możesz pić herbatki ziołowe, kompoty, napoje owocowe, soki owocowe lub po prostu czystą wodę niegazowaną. Pomoże to przyspieszyć eliminację toksyn, a także obniżyć temperaturę ciała.
To ważne! Przyjmowanie leków farmakologicznych w celu obniżenia temperatury należy rozpocząć dopiero wtedy, gdy przekroczy próg 38 ° C.
- Pomieszczenie, w którym znajduje się pacjent, musi być ciepłe. Ale 2-3 razy dziennie konieczne jest przeprowadzenie krótkiego wietrzenia.
- Przez kilka dni, gdy nasilenie objawów dusznicy bolesnej będzie maksymalne, pacjentowi zaleca się obserwację odpoczynku głosowego. To złagodzi ból gardła i zmniejszy podrażnienie błony śluzowej.
- Konieczne jest również zapewnienie, że jedzenie pacjenta jest miękkie, ciepłe i nie zawiera substancji agresywnych, takich jak przyprawy. Pomoże to uniknąć urazów mechanicznych i chemicznych błon śluzowych.
Między innymi konieczne jest jak największe ograniczenie kontaktów dorosłego pacjenta z innymi osobami. Ile dni będzie źródłem infekcji jest trudne do przewidzenia - dlatego lepiej izolować ją przez cały czas trwania choroby. Szczególnie ważne jest unikanie interakcji pacjenta z dziećmi, osobami starszymi i kobietami w ciąży - wszystkie te kategorie są bardziej narażone na zakażenie.
Lokalne środki przeciwbakteryjne
Leczenie dusznicy bolesnej obejmuje również stosowanie adiuwantów, które mogą dezynfekować gardło miejscowo, pomagając w zwalczaniu infekcji. Istnieje wiele leków i związków, które można swobodnie stosować w domu:
- Najłatwiej jest płukać gardło roztworem zawierającym jod, sól kuchenną i sodę oczyszczoną. Sól i sodę należy przyjmować w równych proporcjach i dodać kilka kropli jodu do ciepłej wody.
- Możesz również płukać gardło roztworem furatsiliny. W tym celu należy kupić suche tabletki furatsilinowe w aptece i rozpuścić 1 tabletkę w 1 szklance ciepłej wody.
- Chlorofiliptus - ekstrakt z liści eukaliptusa ma dobre właściwości dezynfekcyjne. Płukać je po 4-5 razy dziennie.
- Gdy ból gardła pęcherzyka można zdezynfekować gardło i roztwór manganu. Aby to zrobić, musisz wziąć 2-3 gramy suchego nadmanganianu potasu w pół litra ciepłej wody i ostrożnie rozpuścić granulki. Tam możesz dodać 10-12 kropli jodu. Płukanie gardłem przy użyciu tego narzędzia powinno być nie więcej niż 4 razy dziennie przez maksymalnie 5 dni.
- Ponadto, płukanie gardłem z kwasem borowym jest przydatne, rozpuszczając 1 łyżeczkę kwasu w 1 szklance ciepłej wody. Do roztworu można dodać szczyptę sody oczyszczonej i soli.
- Chlorheksydyna sprawdziła się jako miejscowy środek dezynfekujący. Jest silnym środkiem bakteriobójczym, a czasem nawet zdolnym do wyleczenia pęcherzykowego gardła na wczesnym etapie. Aby to zrobić, musisz płukać je 2-3 razy dziennie. Należy jednak pamiętać, że chlorheksydyny nie można połknąć. Jeśli tak się stanie, to niezależnie od tego, ile leku dostało się do żołądka, należy natychmiast przyjąć 20 tabletek węgla aktywowanego lub innego sorbentu.
To ważne! W przypadku bólu gardła nie zaleca się płukania gardła roztworem Lugola. Glicerol w swoim składzie ma wysoką lepkość, dzięki czemu tworzy błonę na powierzchni migdałków i utrudnia wyładowanie ropy.
Oprócz preparatów farmakologicznych do miejscowej dezynfekcji gardła w domu, przydatne jest również stosowanie środków ludowych. Na przykład nalewka z nagietka lub aloesu ma dobre działanie przeciwbakteryjne. Te ziołowe leki mogą zarówno płukać gardło, jak i wdychać.
Zwróć uwagę na taki naturalny środek antybakteryjny, jak czosnek. Tyle fitoncydów - substancji, które niszczą mikroorganizmy, tak jak są w czosnku, nie znajdziesz w żadnym innym naturalnym produkcie. Na bazie czosnku można przygotować roztwory i przepłukać je gardłem, ale użycie go będzie dość skuteczne. Umieść 1 ząbek w ustach, co jakiś czas gryź go, aby uwolniony sok dostał się do jamy ustnej.
Ważne jest również, aby wiedzieć, ile razy dziennie należy płukać. Jeśli stosujesz preparaty farmakologiczne, wskazaliśmy przybliżoną częstotliwość powyższych procedur, a ponadto możesz przeczytać o tym w instrukcji wydrukowanej na opakowaniu. Jeśli wolisz leczenie środkami ludowymi, tym więcej będzie płukania dziennie - tym lepiej. Najlepszą opcją jest płukanie z przerwą 1 godziny, niezależnie od temperatury ciała.
Leczenie objawowe
Leki te nie są w stanie leczyć dławicy pęcherzykowej, ale ich działanie ma na celu złagodzenie objawów i złagodzenie stanu pacjenta. Ich zadaniem jest tłumienie wyraźnych reakcji zapalnych na gardło śluzowe, a także zmniejszenie intensywności zespołu bólowego. Pomoże to organizmowi pacjenta skupić się na zwalczaniu prawdziwej przyczyny choroby - infekcji, co oznacza, że bezpośrednio wpłynie na to, jak długo trzeba będzie w końcu pozbyć się bólu gardła.
Działanie przeciwzapalne i znieczulające ma wiele leków farmakologicznych sprzedawanych w aptekach. Wśród najpopularniejszych narzędzi można wymienić:
- Trachisan;
- Faringosept;
- Neo-angina;
- Septolete;
- Ingalipt;
- Kameton i kilka innych.
Oprócz leków aptecznych, domowe środki zaradcze mogą być szeroko stosowane w domu. Po pierwsze, to oczywiście napary i wywary z ziół leczniczych:
To ważne! Wszystkie te leki ziołowe mogą powodować reakcje alergiczne. Przed użyciem upewnij się, że pacjent nie jest na nie uczulony.
Napary i wywary z ziół leczniczych mogą być płukane gardłem i wdychane. Ich stosowanie jest wskazane przez cały okres choroby z dusznicą, niezależnie od temperatury ciała. Co więcej, nawet po normalizacji temperatury zaleca się stosowanie preparatów ziołowych przez co najmniej kolejne 2-3 dni - będzie to zapobieganie ponownemu pojawieniu się choroby.
Środki naprawcze
Ważną rolę w walce z infekcją odgrywa również wewnętrzna ochrona naszego organizmu - układ odpornościowy. Dlatego jego utrzymanie i stymulacja pomogą szybko wyleczyć ból gardła. Aby wzmocnić funkcje układu odpornościowego, można użyć narzędzi, takich jak:
- Kompleksy witaminowe. Witaminy są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego. Z ich pomocą zachodzi wiele reakcji biochemicznych - służą one jako katalizatory działania odporności.
- Pokarmy białkowe. Substancja ta jest głównym materiałem budulcowym układu odpornościowego, więc zwiększona ilość łatwo przyswajalnego białka powinna zostać wprowadzona do diety pacjenta, na przykład w postaci mięsa z kurczaka.
- Immunostymulanty. Są to preparaty ziołowe, takie jak żeń-szeń, echinacea, eleutherococcus itp.
Ponadto dobry tonik to okresowe rozgrzewanie. Najpierw trzymaj stopy w cieple. Aby to zrobić, możesz użyć gorących kąpieli stóp lub zainstalować tynk musztardowy. Należy jednak pamiętać, że gdy temperatura ciała wzrośnie powyżej 380 ° C, wszystkie rozgrzewki należy anulować. Ponadto nie mogą być stosowane u osób dorosłych cierpiących na choroby serca i naczyń krwionośnych, a także u kobiet w ciąży.
To ważne! Ocieplenie kompresów na gardle, gdy gardło jest całkowicie zabronione - dodatkowe miejscowe ogrzewanie przyczyni się do rozwoju infekcji.
Leczenie dusznicy bolesnej
Leczenie dusznicy bolesnej
Ból gardła pęcherzykowego - choroba charakteryzująca się powstawaniem ropnych pęcherzyków na migdałkach i towarzyszących im ciężkich objawów zatrucia. W tej postaci bólu gardła temperatura często wzrasta do 38 stopni i więcej, połykanie jest trudne, a ogólne samopoczucie jest wyraźne. Jak leczyć ból gardła jest niezbędny, aby myśleć już przy pierwszych oznakach choroby, ponieważ brak odpowiedniego leczenia może prowadzić do poważnych powikłań, z których najpoważniejsze to reumatyzm, uszkodzenie nerek, rozległa flegma.
Podstawowe zasady leczenia
Angina odnosi się do chorób zakaźnych, które rozwijają się po wniknięciu bakterii do nosogardzieli. Stwierdzono, że w 90% przypadków gardło pęcherzykowe wywołuje paciorkowce, z którymi można sobie poradzić dopiero po zastosowaniu antybiotyku. W ciężkich przypadkach konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem w celu uzyskania dokładnej diagnozy, ponieważ podobne objawy choroby można zaobserwować w błonicy lub mononukleozie, zakażenia te wymagają zupełnie innego leczenia. Aby osiągnąć pozytywny wynik w leczeniu dusznicy bolesnej, można stosować tylko najważniejsze zalecenia lekarzy.
- Konieczne jest stosowanie antybiotyku o szerokim spektrum działania.
- Terapia antybakteryjna powinna być kontynuowana po zniknięciu objawów dusznicy bolesnej, eliminacja patogenu następuje tylko w ciągu 7-10 dni.
- W pierwszych dniach infekcji należy obserwować odpoczynek w łóżku, zwłaszcza dla małych dzieci.
- Konieczne jest zrewidowanie żywności - niedopuszczalne jest używanie zbyt gorących lub zimnych potraw i napojów. Podczas choroby trzeba pić dużo płynów, konieczne jest usuwanie toksyn nagromadzonych w organizmie.
- Nie można usuwać krost i smarować zapalonych migdałków za pomocą roztworów leczniczych - przy niewłaściwej manipulacji rozszerzy to tylko obszar zapalenia.
- Częste ból gardła wymaga zidentyfikowania źródła zakażenia. Chorobę pogarszają próchnice zębów, choroby nerek.
- Nie zaleca się temperatury ciała poniżej 38,5 stopni w celu zmniejszenia stosowania leków przeciwgorączkowych. Wysoka temperatura przyczynia się do rozwoju kompleksów ochronnych, które tworzą ludzkie ciało do zwalczania infekcji.
- Rozgrzanie gardła nie jest wykonywane, dopóki temperatura się nie ustabilizuje.
Zgodność ze wszystkimi zaleceniami lekarza pozwoli uniknąć powikłań i zapobiec przejściu ostrej dusznicy pęcherzykowej do postaci przewlekłej. Dzieciom należy poświęcić szczególną uwagę leczeniu dusznicy bolesnej, a sposób leczenia dusznicy bolesnej u rodziców dziecka powinien zostać oświecony przez pediatrę lub laryngologa - lekarza.
Leczenie farmakologiczne grudkowego zapalenia migdałków
Leczenie dusznicy bolesnej powinno być wszechstronne, z zastosowaniem leków farmaceutycznych i domowych środków zaradczych. Dobrze zaprojektowany schemat leczenia poprawi samopoczucie w ciągu 2-3 dni, w przyszłości konieczne będzie jedynie całkowite wyeliminowanie patogenu i wzmocnienie organizmu. Następujące leki są przepisywane z leków:
- Antybiotyki. Preferowane są cefalosporyny, makrolidy - Cefamizin, Cefalexin, Solutab, Ampicillin. Leczenie trwa przez kolejne trzy do czterech dni po tym, jak temperatura stała się normalna. Lekarz przyjmuje dawki leków, niektóre leki są obliczane na podstawie masy ciała. Dzieciom lepiej jest podawać taką postać antybiotyku jako zawiesinę.
- Konieczne jest stosowanie lokalnych środków przeciwbakteryjnych. Dobrze zachowany w leczeniu dusznicy bolesnej u dzieci i dorosłych zalecał lek Bioporox w postaci aerozolu.
- Spraye przeciwzapalne i przeciwbólowe pomagają zmniejszyć podrażnienia, łagodzą ból i ułatwiają połykanie. Leki te obejmują Ingalipt, Kameton, Tantum Verde. Do ssania można również używać różnych pastylek do ssania.
- W pierwszych dniach choroby konieczne jest płukanie gardła antyseptykami tak często, jak to możliwe - chlorheksydyną, furakiliną. Podczas płukania śluz jest nie tylko zmiękczony, ale również część bakterii chorobotwórczych jest usuwana, co zapobiega dalszemu rozprzestrzenianiu się infekcji.
- W przypadku ciężkiego obrzęku gardła lekarz przepisuje leki przeciwhistaminowe - Zodak, Cetrin. Ich użycie ułatwia stan pacjenta. Leki przeciwhistaminowe są często przepisywane dzieciom podczas antybiotykoterapii, co zapobiega rozwojowi reakcji alergicznych na antybiotyki.
- Po normalizacji temperatury można przepisać pacjentowi fizjoterapię.
- W przypadku osłabienia odporności i leczenia małych dzieci wskazane jest stosowanie środków przeciwwirusowych i immunomodulatorów, jeśli przyczyną bólu gardła jest wirus.
- Podczas stosowania antybiotyków ważne jest stosowanie leków zapobiegających rozwojowi dysbiozy. Należą do nich Linex, Bifidumbakterin.
- Pęcherzykowe zapalenie migdałków często występuje w połączeniu z nieżytem nosa, dlatego w tym stanie konieczne jest stosowanie kropli do nosa. Krople Derinata nie tylko eliminują stany zapalne, ale także mają działanie immunomodulujące, dlatego są często stosowane w praktyce pediatrycznej.
Nie powinniśmy zapominać, że w rzadkich przypadkach dusznica jest wywoływana przez grzyby lub wirusy. Aby je wyeliminować, konieczna będzie kolejna terapia, dlatego w przypadku dławicy konieczna jest wizyta u lekarza - tylko po testach można wiarygodnie ustalić rodzaj patogenu.
Leczenie dusznicy bolesnej w domu
Pęcherzykowe zapalenie migdałków u dorosłych i dzieci, które łatwo je tolerują, jest zazwyczaj leczone ambulatoryjnie, to znaczy w domu. Jak leczyć ból gardła w domu zależy od szybkiej poprawy zdrowia. Ból gardła jest przenoszony w powietrzu, więc chora osoba jest źródłem patogenów, które mogą powodować choroby u ludzi wokół niego. Podczas leczenia bólu gardła w domu należy przestrzegać następujących zaleceń:
- Wskazane jest umieszczenie chorej osoby w oddzielnym pomieszczeniu i podanie mu ręcznika i naczyń. Po każdym posiłku należy zdezynfekować kubki i łyżki.
- Konieczne jest częste wietrzenie pomieszczenia i czyszczenie go na mokro przynajmniej dwa razy dziennie.
- Pacjent musi zawsze mieć ciepły napój. Co najważniejsze, jeśli będą to wywary z dzikiej róży lub zioła przeciwzapalne, napoje owocowe żurawiny, ciepła herbata z cytryną, kompoty.
- Musisz płukać gardło przynajmniej raz na dwie godziny. Do płukania można użyć wywaru z szałwii, nagietka, rumianku. Poniższy skład ma dobry efekt - pół łyżeczki sody i soli rozcieńcza się w szklance ciepłej wody, do roztworu dodaje się kilka kropli jodu. Ta mieszanina ma negatywny wpływ na bakterie i doskonale wypłukuje krosty.
- W pierwszych dniach choroby jedzenie powinno być wytarte, a nie zbyt słone. Zastosowanie wędzonego mięsa, zbyt tłustych, kwaśnych i marynowanych potraw jest wykluczone.
- Osłabione ciało pacjenta do pełnego wyleczenia wymaga dodatkowej porcji witamin. Możliwe jest zapewnienie dostaw podstawowych pierwiastków śladowych poprzez spożywanie świeżych owoców i warzyw w dużych ilościach. Maksymalna ilość witaminy C niezbędna do choroby występuje w jagodach, zwłaszcza w czarnej porzeczce. Najlepiej jest jeść w małych porcjach, to odciąży ciało i da mu czas na przyswojenie wszystkich składników odżywczych.
- Odpoczynek w łóżku powinien być kontynuowany aż do normalizacji temperatury. W ostrym okresie choroby nie zaleca się nadmiernego wysiłku w czytaniu lub oglądaniu telewizji.
Pomoc w eliminacji objawów grudkowego zapalenia migdałków i tradycyjnej medycyny.
- Posiekaną głowę świeżego czosnku wylewa się szklanką soku jabłkowego. Powstałą zawiesinę ogrzewa się na piecu przez pięć minut, a następnie filtruje. Płyn leczniczy pije się małymi łykami i po użyciu należy położyć się pod kocem. W pierwszym dniu takiego leczenia zaleca się picie co najmniej trzech szklanek mieszanki czosnkowo-jabłkowej.
- Mieszane tarte zielone jabłko, jedna cebula i dwie łyżki naturalnego miodu mają działanie bakteriobójcze, przeciwzapalne i zmiękczające. Mieszankę należy spożyć kilka razy dziennie łyżką.
- Dobrze pomaga w eliminacji zakaźnego propolisu patogennego. Mały kawałek propolisu musi być rozgryziony do miękkiej tekstury i pozostawiony na policzku na pół godziny lub dłużej.
Ból gardła pęcherzykowego jest podatny na nawrót choroby. Aby osoba przestała cierpieć z powodu objawów choroby, konieczne jest przestrzeganie środków zapobiegawczych i twardnienie ciała. Nie można supercool, pić zimne napoje w upalne dni, u dorosłych pacjentów, przewlekła dusznica często rozwija się, gdy palenie i nadużywanie alkoholu, bez wykluczenia tych czynników, choroba będzie towarzyszyć osobie przez całe życie. Całkowite wyeliminowanie gardła pęcherzykowego jest całkowicie możliwe, w trakcie terapii najważniejsze jest pokazanie wytrwałości i przeprowadzenie całego cyklu leczenia do końca.
Leczenie antybiotykami pęcherzykowymi dławicy piersiowej co
Skuteczna antybiotykoterapia na ból gardła
Ból gardła pacjenta
Pęcherzykowe zapalenie migdałków jest jedną z form ostrego zapalenia migdałków, charakteryzującego się ostrymi procesami zapalnymi w podniebiennych migdałkach jamy ustnej i gardła. W przypadku ostrej kliniki choroby charakterystyczne jest pojawienie się krętych ropnych zatyczek w pęcherzykach gruczołów o barwie żółtawobiałej. Po wylaniu ropnej zawartości z pęcherzyków dochodzi do powstawania wysiękowej wydzieliny śluzowo-ropnej (płytki nazębnej) pokrywającej migdałki podniebienne.
W przypadku braku odpowiedniego leczenia choroby, infekcja rozprzestrzenia się na przewody (luki) migdałków i prowadzi do rozwoju postaci ostrej zapalenia migdałków. Również nieleczone epizody dusznicy pęcherzykowej są obarczone takimi powikłaniami, jak: wszelkiego rodzaju ropnie w części ustnej gardła i pierścieniu gardłowym, zapalenie stawów i zapalenie opon mózgowych. Ponadto, ponieważ migdałki znajdują się w pobliżu głównych tętnic krwi w ciele, choroba może powodować taki stan zagrażający życiu jak sepsa.
Przyczyny choroby
Najczęstszą przyczyną rozwoju grudkowego zapalenia migdałków jest infekcja powierzchniowa tkanki limfoidalnej jamy ustnej i gardła przez gronkowce, paciorkowce i pneumokoki.
Jak pokazuje praktyka medyczna, w 80% przypadków ropnych postaci zapalenia migdałków czynnikiem sprawczym zakażenia są paciorkowce β-hemolizujące. W pozostałych dwudziestu procentach przypadków choroba jest wywoływana wyłącznie przez gronkowce lub gronkowce w połączeniu ze paciorkowcami.
Jednak zakażenie może być również spowodowane przez wirusy lub grzyby Candida. W zależności od czynnika chorobotwórczego pacjentowi przepisuje się odpowiednią terapię, z zastrzeżeniem pełnego powrotu do zdrowia w ciągu 5-8 dni.
Ból gardła pęcherzykowego - choroba zakaźna, którą łatwo przenosić aerozolem i drogami domowymi. Aby wyeliminować możliwość infekcji, konieczne jest zminimalizowanie wszystkich niezabezpieczonych kontaktów z chorą osobą. Pacjent z ropnym zapaleniem migdałków powinien mieć własne naczynia i środki higieny osobistej.
Środki ostrożności należy obserwować przez cały okres choroby, aż do całkowitego wyleczenia klinicznego. Ponieważ nawet przy znacznej poprawie ogólnego stanu pacjenta, żywotność bakterii beztlenowych i tlenowych pozostaje na dość wysokim poziomie.
Objawy choroby pęcherzykowej
Charakterystyczną cechą jest wysoka temperatura.
Choroba zaczyna się szybko, z ostrą hipertermią ciała do wartości gorączkowych (38-39 ° C). W niektórych przypadkach możliwa temperatura pyretyczna - do 40 ° C i powyżej.
Pacjenci odczuwają ostry ból w części ustnej gardła podczas połykania pokarmu, płynów lub śliny. Główne objawy grudkowego zapalenia migdałków obejmują następujące objawy:
- Obrzęk węzłów chłonnych i ich wrażliwość na omacywanie.
- Obecność bólu promieniującego do ucha lub kości skroniowej.
- Obecność sercowatych ropnych formacji biało-żółtego koloru w pęcherzykach gruczołów.
- Zjawiska ogólnego zatrucia: bóle głowy, osłabienie mięśni, senność i tak dalej.
- Ból stawów.
- Gorączka.
- Wyraźna leukocytoza w analizie klinicznej krwi i podwyższonego ESR.
- Dzieci mogą mieć również: wymioty, biegunkę, meningizm i ogłupienie.
Powrót do spisu treści
Jak leczyć chorobę?
Pęcherzykowe zapalenie migdałków jest leczone kompleksowo. Przebieg terapii obejmuje przyjmowanie ogólnoustrojowych antybiotyków, miejscowe leczenie objawowe, a także przyjmowanie leków sulfonamidowych i leków przeciwhistaminowych.
W przypadku ropnego zapalenia migdałków zabronione jest głębokie ocieplenie migdałków, ponieważ rozgrzewające opatrunki wywołują szybkie rozprzestrzenianie się infekcji bakteryjnej i prowadzą do pogorszenia ogólnego stanu pacjenta. Kompresy rozgrzewające alkohol mogą być stosowane tylko w okolicy hiperemicznych węzłów chłonnych i tylko tak, jak wskazuje lekarz prowadzący.
Terapia ropnego zapalenia migdałków jest prowadzona kompleksowo i ma na celu osiągnięcie następujących wyników:
- Hamowanie aktywności patogenu
- Zmniejszenie hipertermii i bólu gardła
- Detoksykacja organizmu
- Antybiotyki ogólnoustrojowe
Jak pokazuje praktyka lekarska, antybiotyki z grupy penicylin lub tak zwane β-laktamy najlepiej nadają się do zwalczania pęcherzyków gardłowych. Zasada ich działania opiera się na hamowaniu syntezy peptydoglikanu (elementu wspierającego) ściany komórkowej bakterii. Na przykład, leki antybiotykowe, takie jak penicylina benzylowa, amoksycylina, ampicylina, bicylina, itp. Są szeroko stosowane do leczenia ropnej postaci zapalenia migdałków.
Nieźle również polecane leki z grupy makrolidów: „Azytromycyna”, „Sumamed”, „Azitsillin”, „Erytromycyna”, „Klarytromycyna”. Wśród cefalosporyn pierwszego, drugiego i trzeciego pokolenia można wyróżnić takie skuteczne pigułki jak: „Cefaleksyna”, „Cefapiryna”, „Cefazolina”, „Cefotaksym”, „Cefsulodyna”, „Cefuroksym”.
Wszystkie leki są przepisywane wyłącznie przez lekarza prowadzącego! Samoleczenie i niekontrolowane przyjmowanie antybiotyków są niedopuszczalne! Ponadto niedozwolone jest zakończenie leczenia farmakologicznego przy pierwszych oznakach poprawy ogólnego stanu pacjenta. Prowadzi to do pojawienia się opornych szczepów patogenów, a także konieczności zastąpienia leku i ponownego leczenia.
Leczenie objawowe
Płukanie gardła może pomóc w bólu.
Oprócz przyjmowania antybiotyków pacjentom przepisuje się leki przeciwhistaminowe. Następujące leki wykazały wysoki stopień skuteczności w zwalczaniu reakcji alergicznych: Chloropiramina, Loratadyna, Clemastyna, Feksofenadyna. W przypadkach, w których występują niespecyficzne reakcje przewodu pokarmowego, przepisywane są pre-i probiotyki: Eubicor, Hilak Forte, Linex i inne. Hipertermia ciała powyżej 38 ° C może i musi być zwalczana! W tym celu stosuje się leki przeciwgorączkowe: Paracetamol, Ibuprofen, Nurofen, Panadol i Aspirin.
Aby zmniejszyć ból gardła, stosuje się takie tabletki resorpcyjne, jak: „Faringosept”, „Lizobact”, „Neo angina”, „Doctor Mom”, „Chlorophyllipt”, „Travisil” i inne. Doskonałe działanie terapeutyczne demonstrują miejscowe spraye: Miramistin, Stopangin, Ingalipt, Angal S i Tantum Verde.
„To ważne: leczenie objawowe nie powinno być uważane za główną metodę leczenia dusznicy bolesnej. Stosowanie powyższych leków odbywa się na tle głównego leczenia lekami antybiotykowymi ”
Gargles
Aby usunąć korowe ropne zatyczki i patologiczne treści z powierzchni migdałków, pacjentom przepisuje się systematyczną płukankę z roztworami opartymi na:
- Furatsilina
- Soda oczyszczona i sól
- Eukaliptus
- Propolis
- Chlorofilina
- Miramistina
- Nadtlenek wodoru
- Kwas borowy
Soda oczyszczona pomoże
Dodatkowo stosuje się mieszaniny do płukania, przygotowane na bazie wywarów z ziół leczniczych: babki, rumianku, szałwii, kory dębu, nagietka i tak dalej.
Aby osiągnąć maksymalny efekt terapeutyczny, płukanie powinno być wykonywane co najmniej 10-20 razy dziennie. W ciągu dnia zaleca się na przemian między różnymi mieszaninami płuczącymi w celu zmniejszenia odporności bakterii na substancję czynną leku. Podczas płukania zabronione jest odchylanie głowy do tyłu, ponieważ w tym przypadku możliwe jest, że roztwór o patologicznej zawartości może dostać się do przewodów nosowych. A to z kolei doprowadzi do rozprzestrzeniania się infekcji i ogólnego pogorszenia stanu pacjenta.
Ogólne zasady dla pacjentów
Wszystkim pacjentom cierpiącym na ropne postacie ostrego zapalenia migdałków, w tym gardła z pęcherzykami, przepisuje się ścisły odpoczynek do pełnego wyleczenia klinicznego. Aby zmniejszyć poziom zatrucia organizmu, pacjentom zaleca się pić dużo ciepłego i częstego picia. Do tych celów można stosować jako wywary z ziół i kissels, herbat, a także niegazowaną wodę alkaliczną.
Ważne jest, aby jeść dobrze
Żywność w okresie choroby powinna być wzbogacona w witaminy i pierwiastki śladowe. Dania podawane są w postaci ciepła, w stanie ciekłym lub półpłynnym.
W celu uniknięcia oparzeń termicznych błon śluzowych, aw rezultacie rozprzestrzeniania się infekcji, stosowanie ostrych lub gorących potraw jest zabronione.
Pokój pacjenta musi być stale wentylowany. Pacjent powinien mieć własne naczynia, a także artykuły higieny osobistej. Z zastrzeżeniem wszystkich tych czynników prognoza jest pozytywna.
Ostre objawy choroby znacznie zmniejszą się w drugim lub trzecim dniu choroby, a pełna poprawa kliniczna nastąpi w ciągu 5-8 dni.
Możliwe komplikacje
Nieleczone epizody dusznicy pęcherzykowej prowadzą do powstania najbardziej zróżnicowanych i złożonych stanów patologicznych organizmu. Najczęstsze komplikacje to:
- Jade
- Reumatyzm
- Sepsa
- Patologia układu sercowo-naczyniowego
- Występowanie ropni (czyraków)
- Zapalenie śródpiersia
- Szkarłatna gorączka (u dzieci)
Głównymi przyczynami rozwoju powikłań są: przedwczesne leczenie pacjenta w celu uzyskania pomocy medycznej, samoleczenie, przedwczesne zakończenie leczenia. Nie mniejszą rolę w pogorszeniu ogólnego stanu pacjenta ma osłabiona odporność, jak również obecność towarzyszących stanów patologicznych.
Aby zapobiec rozwojowi powikłań po pęcherzykowym zapaleniu migdałków, ważne jest ścisłe przestrzeganie zaleceń lekarza prowadzącego, a także ścisłe przestrzeganie czasu trwania leczenia. W przewlekłych lub często powtarzających się epizodach ropnego zapalenia migdałków wskazane jest wykonanie wycięcia migdałków. Operację usunięcia migdałków wykonuje się w znieczuleniu ogólnym w oddziale chirurgii laryngologicznej.
Strona główna ›Leczenie› Leki ›Antybiotyki na gardło pęcherzykowe - cechy stosowania, wskazania i przeciwwskazania
Antybiotyki na gardło pęcherzykowe - cechy stosowania, wskazania i przeciwwskazania
Zdjęcie: antybiotyki na gardłowe zapalenie gardła.
Ból gardła pęcherzykowego - zakażenie tkanek miękkich gardła. Czynnikiem wywołującym chorobę są dwa rodzaje bakterii: paciorkowiec i gronkowiec. Choroba objawia się znacznym wzrostem temperatury ciała i tworzeniem wielu pęcherzyków z zawartością ropnej.
W tym przypadku pacjent skarży się na trudności z połykaniem i bólem. Antybiotyki na gardło pęcherzykowe są uważane za obowiązkowe leczenie, ponieważ tylko one bezpośrednio wpływają na przyczynę zapalenia.
Pozostałe metody leczenia w postaci płukanek, sprayów i pastylek do ssania są uważane za dodatkowe metody leczenia. Lokalny wpływ leków na błonę śluzową ma na celu wyeliminowanie indywidualnych objawów choroby (ból, trudności w połykaniu, obrzęk). Według większości lekarzy stabilizacja temperatury i ogólne samopoczucie pacjenta następuje drugiego dnia przyjmowania środka przeciwbakteryjnego.
Wskazania do antybiotykoterapii
Ból gardła pęcherzyka i antybiotyk są uważane za całkowicie zgodne koncepcje. W takich przypadkach lekarze przepisują leki przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania. Ponadto, jeśli pacjent po 3 dniach nie zaobserwuje poprawy zdrowia i obniżenia temperatury ciała, eksperci zalecają zmianę leku.
Przeciwwskazania do antybiotykoterapii
Antybiotyki na dusznicę bolesną nie są zalecane w takich przypadkach:
- Pacjent ma reakcję alergiczną. Tacy ludzie muszą indywidualnie wybrać antybiotyk na podstawie testów alergicznych.
- Wirusowe ból gardła. Diagnoza ta jest ustalana przez otolaryngologa zgodnie z wynikami badania pacjenta. Wiedząc, czym jest grudkowe zapalenie migdałków, specjalista jest w stanie dokładnie określić przyczynę choroby.
Przeciwwskazania względne uważa się za przewlekłą niewydolność nerek i układu sercowo-naczyniowego.
Różnice w anginie bakteryjnej i wirusowej
Ogólne zasady antybiotykoterapii
Antybiotyk jest przepisywany tylko przez lekarza, który badał pacjenta i ustalił ostateczną diagnozę. Leczenie rozpoczyna się po określeniu indywidualnej tolerancji środka przeciwbakteryjnego. W zależności od obrazu klinicznego choroby i wieku pacjenta specjalista może przepisać środek farmaceutyczny w postaci zastrzyków, tabletek lub syropu.
Antybiotyki i ból gardła u dzieci mają swoje własne cechy. Lekarze wolą przepisywać leki w syropie lub zawiesinie. W tym przypadku dawkę leku określa się w zależności od wagi dziecka lub ciężkości procesu zapalnego-ropnego, który jest bardzo szybki.
Według wielu otolaryngologów najskuteczniejszym rodzajem antybiotykoterapii jest wstrzyknięcie antybiotyku. w takich przypadkach maksymalne stężenie leku we krwi obserwuje się 20-40 minut po wstrzyknięciu. Średni czas trwania efektu terapeutycznego po jednym wstrzyknięciu wynosi 4-6 godzin.
Przyjmowanie środków przeciwbakteryjnych trwa co najmniej siedem dni. W przeciwnym razie, z wczesnym zakończeniem przyjmowania leku, osoba ponownie rozwija pęcherzykowy pęcherzyk, a antybiotyki są oporne na zakażenie. U takich pacjentów patologiczna mikroflora staje się całkowicie niewrażliwa na działanie określonego rodzaju leku przeciwbakteryjnego.
Wybór środków farmaceutycznych jest przeprowadzany tylko przez lekarza.
Jakie leki przeciwbakteryjne stosuje się do gardła z pęcherzykami
W 90-95% przypadków bakteryjne zmiany gardła są powodowane przez gronkowce i paciorkowce. W związku z tym antybiotyk przepisany przez specjalistę w przypadku gardła pęcherzykowego powinien aktywnie niszczyć dokładnie te rodzaje bakterii.
Do głównych leków przeciwbakteryjnych należą:
- Penicyliny (amoksycylina, ampicylina, augmentin. Ampioks). Ta grupa leków została po raz pierwszy odkryta wśród antybiotyków i jest stosowana od lat 40. XX wieku. Do dziś penicyliny są uważane za najbezpieczniejszy środek przeciwbakteryjny dla ludzkiego organizmu. Po podaniu wewnętrznym lub zastrzyku blokują wzrost i rozmnażanie patologicznych mikroorganizmów w układzie oddechowym.
- Cefalosporyny (cefasporin, cyfran, ceftriakson). Mechanizm działania antybiotyków cefalosporynowych jest identyczny z penicylinami. W rzeczywistości jedyną różnicą między tymi lekami jest szerszy zakres działania na patologiczną mikroflorę nosogardzieli.
- Makrolidy (azytromycyna, summamed i rulid). Specyfika leków polega na ich zdolności do wewnątrzkomórkowej akumulacji w zakresie procesu zapalnego i ropnego. Zatem efekt terapeutyczny antybiotyku jest znacznie zwiększony i rozszerzony. Te antybiotyki w pęcherzykowym gardle mają również działanie przeciwzapalne, które nie są związane ze zniszczeniem bakterii chorobotwórczych.
- Tetracykliny (makropen, tetracyklina, doksycyklina). Te środki farmaceutyczne mają szeroki zakres działań, ale ostatnio ich stosowanie jest ograniczone. Według statystyk, wiele drobnoustrojów kcal jest opornych na tetracykliny.
- Fluorochinolony (pefloksacyna, ofloksacyna, sparfloksacyna). Terapia takimi środkami ma na celu przede wszystkim zwalczanie powikłań płucnych związanych z infekcją bakteryjną. Wynika to z faktu, że fluorochinolony są aktywnie absorbowane w tkance płucnej, a cena takich leków jest zwykle najwyższa.
Przyczyny nawracającej dławicy piersiowej po przejściu cyklu terapii antybiotykowej
Brak pozytywnego wyniku po zastosowaniu antybiotyków u pacjenta wiąże się z następującymi czynnikami:
- Błędna diagnoza dławicy bakteryjnej. Co to jest dławica pęcherzykowa i otolaryngolog powinien określić objawy choroby.
- Opór ludzkiego ciała. Patologiczna mikroflora nosowo-gardłowa jest całkowicie niewrażliwa na działanie określonego rodzaju antybiotyku.
- Ostre uszkodzenie wirusowe tkanek gardła i migdałków.
Główne powikłania leczenia antybiotykami
Standardowy podręcznik antybiotyków opisuje różne działania niepożądane leku.
Negatywne skutki przyjmowania leków przeciwbakteryjnych obserwuje się w następujących postaciach:
- Reakcje alergiczne, które mogą być piorunujące lub opóźnione. Najbardziej niebezpiecznym typem alergii jest wstrząs anafilaktyczny, często śmiertelny.
- Działanie toksyczne na pacjenta. Zatrucie ludzkie w procesie antybiotykoterapii jest spowodowane przez przekroczenie dopuszczalnej dawki lub trudności w usuwaniu leku. Tacy pacjenci często cierpią na patologiczne zmiany w funkcjonowaniu układu nerwowego.
- Uszkodzenie nerek. Powikłanie to występuje głównie u osób ze współistniejącą niewydolnością nerek. W takich przypadkach pacjent wykrywa białko i krew w moczu.
- Działanie hepatotoksyczne. Często antybiotyki tetracykliny i chlorotetracykliny mogą powodować uszkodzenie komórek wątroby, co klinicznie objawia się żółtaczką. W przypadku braku specyficznego leczenia u pacjentów rozwija się niewydolność wątroby, która jest śmiertelna.
- Działanie teratogenne. Wiele leków przeciwbakteryjnych jest przeciwwskazanych do stosowania przez kobiety w ciąży. Jednocześnie tetracyklina, która przenika przez łożysko do płodu i może powodować poważne upośledzenie rozwoju dziecka, jest najbardziej niebezpieczna.
- Zaburzenia przewodu pokarmowego. Większość antybiotyków wywołuje zapalenie błony śluzowej przewodu pokarmowego. Tacy pacjenci skarżą się na nudności, bóle brzucha, biegunkę lub zaparcia.
Czy pasożyty żyją w twoim ciele?
Zajęcie się sprzątaniem i pracami domowymi jest tak łatwe, aby „podnieść” pasożyty, ponieważ kontakt z nimi jest po prostu nieunikniony, zwłaszcza jeśli masz zwierzęta.
Objawami pojawienia się pasożytów w organizmie mogą być:
- częste choroby zimno, ostre infekcje dróg oddechowych, gardło, kaszel
- alergia uporczywy katar, zaczerwienienie oczu
- alergie skórne, świąd, wyprysk
- brodawki i brodawczaki
- bóle głowy, a także różne bóle i skurcze w narządach wewnętrznych
Jeśli czujesz częste dolegliwości, po prostu musisz oczyścić ciało. Jak to zrobić, przeczytaj zalecenia parazytologa Dr. Rykova.
Antybiotyki na gardło pęcherzykowe są obowiązkową metodą leczenia, ale wymagają ścisłego przestrzegania dawkowania i czasu podawania. Należy również pamiętać, że ich stosowanie reguluje wyłącznie lekarz prowadzący.
Antybiotyki w leczeniu pęcherzykowego zapalenia migdałków
Leczenie dusznicy bolesnej przeprowadza się za pomocą tych samych antybiotyków, które są stosowane w walce z innymi formami choroby. Pierwszy wybór dotyczy leków opartych na penicylinach, jeśli z jakiegoś powodu nie są odpowiednie - wybiera się antybiotyki innych grup:
- Cefalosporyny - dla bezpieczeństwa i skuteczności są prawie identyczne z penicylinami. Leki te obejmują Cefadroxil, Duracef, Suprax, Hazaran, Apo-Cefalex i inne;
- Makrolidy, wśród których jest jeden z najczęściej stosowanych antybiotyków na anginę, erytromycynę. Ta grupa obejmuje azytromycynę, jozamycynę, spiromycynę i inne leki - Sumamed, Azitro-Sandoz, Hemomitsin.
Hemomitsin - jeden z preparatów na bazie azytromycyny
Linozamidy - klindamycyna i linkomycyna - są rzadko przepisywane. Te antybiotyki na ból gardła mogą powodować poważne skutki uboczne, a zatem ich stosowanie jest uzasadnione tylko w przypadkach, gdy reszta leków z tego lub innego powodu nie może być przepisana.
Dlaczego wszystkie formy dławicy są leczone tymi samymi antybiotykami?
Ponieważ wszystkie ból gardła są powodowane przez patogeny wrażliwe na te same antybiotyki. Gdy ogólnoustrojowa antybiotykoterapia nie ma znaczenia dla lokalizacji patogenu w tkankach migdałków. Każda substancja po wchłonięciu w żołądku (lub w miejscu wstrzyknięcia) i do krwi dostaje się do tkanki objętej stanem zapalnym i zaczyna wiązać się z komórkami bakteryjnymi, powodując ich śmierć lub blokując ich rozmnażanie. Jeśli bakterie z gardła nieżytowego są tylko w błonie śluzowej, antybiotyk dostanie je tutaj. Jeśli infekcja jest zlokalizowana w pęcherzykach migdałków, to w nich substancja wpływa na bakterie. Nawet dawka i częstotliwość antybiotyków są takie same dla różnych postaci dusznicy bolesnej. Rodzaj choroby zależy tylko od zestawu terapii objawowych: na przykład w przypadku gardła pęcherzykowego częściej konieczne jest stosowanie leków przeciwgorączkowych i miejscowych niż w przypadku katar.
Aby przepisać naprawdę skuteczny antybiotyk na ból gardła, lekarz powinien wiedzieć:
- Jakie bakterie spowodowały dusznicę bolesną;
- Jakie antybiotyki pacjent brał wcześniej, czy miał jakieś reakcje alergiczne;
- Czy pacjent miał w przeszłości ból gardła.
Z reguły lekarz zazwyczaj nie zna rodzaju patogenu - jego identyfikacja wymaga co najmniej 3-4 dni, podczas których dławica może być stłumiona za pomocą antybiotyków o szerokim spektrum działania. Dlatego, wybierając antybiotyk, który powinien być przepisany na ból gardła w konkretnym przypadku, lekarz zazwyczaj bierze pod uwagę prawdopodobieństwo alergii i przepisuje najskuteczniejszy lek, który będzie aktywny przeciwko paciorkowcom i przeciwko gronkowcowi. Jest oczywiste, że samodzielne przepisywanie antybiotyku jest niebezpieczne, bez lekarza i biorąc pod uwagę własną nadwrażliwość.
Staphylococcus powoduje ból gardła rzadziej niż paciorkowce, ale zwykle jest bardziej odporny na antybiotyki.
„Kiedyś mieliśmy ból gardła dla dwójki dzieci. Masza jest grudkowa, gdy ma cztery lata. Lekarz przepisał Sumamed, taki proszek z łyżką i strzykawką pomiarową. Wszystko jest wygodne, łatwe w użyciu, ale wynik najbardziej mnie zaskoczył. Wyobraź sobie: dziecko ma ból gardła, ból gardła, wrzody na migdałkach, płacze, gorączka. Naprawdę się boję. Trzy razy dziennie pije roztwór proszku, rano nie ma temperatury, chce jeść, wszystko minęło. Byłem naprawdę zaskoczony. Chociaż wrzody były wtedy jeszcze około tygodnia, ale maluch czuł się dobrze.
Penicyliny do pęcherzykowego zapalenia migdałków
Penicyliny są pierwszą linią z wyboru do gardła z pęcherzykami. Są dość bezpieczne (większość penicylin można stosować pod nadzorem lekarza podczas ciąży i karmienia piersią), mają doskonałe parametry farmakokinetyczne (szybko wchłaniane w żołądku, są słabo rozkładane przez enzymy), rzadko powodują działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego. Jeśli są używane przez ciężarną kobietę lub karmiącą matkę, ryzyko narażenia na płód lub niemowlę w tych antybiotykach jest minimalne.
Najczęściej leki na bazie amoksycyliny są przepisywane w leczeniu pęcherzykowego zapalenia migdałków. Według wszystkich wskazań antybiotyk ten przewyższa wszystkie analogi, podczas gdy leki na jego bazie są dość tanie i niedrogie.
Leki na bazie amoksycyliny to Flemoxin Solutab, Amosin, Amoxicar, Amoksisar, Apo-Amoxy, Ospamox.
Inne antybiotyki z grupy penicylin to:
- Ampicylina - właściwości farmakokinetyczne są znacznie gorsze niż amoksycylina. Często używany do iniekcji, aby uniknąć rozszczepienia dużej części części żołądka. Leki na tej podstawie - Ampik, Apo-Ampi, Upsampi;
- Fenoksymetylopenicylina - leki Vepikombin, Kleatsil, Ospen.
Słabym punktem wszystkich penicylin jest pojawienie się dużej liczby szczepów patogenów zapalenia migdałków, odpornych na nie dzięki wytwarzaniu enzymu penicylinazy. Tak więc, w większości przypadków gronkowcowego zapalenia migdałków, patogen jest odporny na penicyliny, a nawet przy zakażeniu paciorkowcami, leczenie penicyliną jest coraz bardziej nieskuteczne ze względu na obecność bakterii penicylinazowych w tkankach migdałków.
Z tego powodu ostatnio antybiotyki oparte na kompleksach penicylin chronionych inhibitorami są coraz częściej stosowane w leczeniu pęcherzykowego zapalenia migdałków. Te kompleksy obejmują:
- Mieszanina amoksycyliny i kwasu klawulanowego, która jest częścią środków Augmentin, Amoksiklav, Flemoklav-Solyutab;
- Mieszanina ampicyliny i sulbaktamu (sultamicillin) - Ampisid, Sultasin.
Takie antybiotyki są częściej skuteczne, ponieważ kwas klawulanowy i sulbaktam neutralizują ochronę opornych bakterii na penicyliny. Dzisiaj Augmentin i Amoxiclav na ból gardła są głównymi lekami z wyboru w leczeniu choroby w domu. Są one dostępne w prawie wszystkich postaciach dawkowania i mogą być stosowane u dorosłych i dzieci w każdym wieku.
Model 3D cząsteczki kwasu klawulanowego
Wszystkie te antybiotyki są szybkimi środkami. Pozwalają zniszczyć główną liczbę bakterii, patogenów zapalenia migdałków w ciągu kilku godzin. Zgodnie z danymi badawczymi, w ciągu 12-24 godzin po rozpoczęciu terapii tymi środkami, zatrzymuje się wydzielanie mikroflory paciorkowcowej z tkanek migdałków. Zasadniczo leki te są przepisywane w postaci doustnej - w tabletkach i kapsułkach dla dorosłych, a także w postaci proszku i granulek do przygotowania zawiesin dla dzieci. Iniekcje tych antybiotyków są uważane za przestarzałą metodę leczenia, której w większości przypadków można uniknąć.
W niektórych przypadkach, dławica piersiowa jest przepisywana biciliny, które są oparte na soli benzylopenicyliny. Ich główną cechą jest długotrwałe działanie po wprowadzeniu do ciała. U większości pacjentów leki są przechowywane we krwi po 2-3 tygodniach po wstrzyknięciu. Pozwala to skutecznie radzić sobie z dusznicą bolesną, nawet w sytuacjach, gdy możliwe jest tylko pojedyncze wstrzyknięcie leku.
Minusem bicilin, który znacznie ogranicza ich stosowanie, jest niemożność spożycia doustnego: w żołądku leki te są całkowicie podzielone. Można je wprowadzać tylko domięśniowo, a zatem stosowanie tych antybiotyków w gardle pęcherzykowym ogranicza się do sytuacji, w których zorganizowane leczenie metodyczne doustnymi środkami przyjmującymi jest niemożliwe. Ponadto biciliny są często stosowane po głównym leczeniu innymi antybiotykami w celu zapobiegania powikłaniom bólu gardła - trwale zapobiegają wpływowi na organizm resztkowej mikroflory paciorkowcowej.
Preparaty z tej grupy to Bicillin-1, Bicillin-3, Bicillin-5, Retarpen, Extensillin.
Retarpen - lek z grupy Bicillins, który ma przedłużone działanie
Cefalosporyny: kiedy stosuje się te antybiotyki?
Antybiotyki z grupy cefalosporyn stosuje się w leczeniu dusznicy bolesnej w takich sytuacjach:
- Czynnik sprawczy jest odporny na penicyliny, ale w ogóle nie ma oporności na β-laktamy;
- Pacjent jest uczulony na penicyliny.
Cefadroksyl, antybiotyk z tej grupy, jest najczęściej stosowanym antybiotykiem w pęcherzykowym zapaleniu migdałków. Jednak ostatnio na rynku pojawiło się wiele leków opartych na innych cefalosporynach - Suprax na bazie cefiksymu, Ecotsephron na bazie cefaleksyny, Mefoksyna na bazie cefoksytyny. W szczególności wysoka skuteczność preparatu Suprax w leczeniu dusznicy bolesnej została udowodniona w wielu przypadkach skutecznego leczenia. W większości przypadków Supraks jest skuteczny w przypadku walki z patogenami odpornymi na penicyliny. Jednak lek nie jest skuteczny przeciwko dławicy spowodowanej zakażeniem gronkowcowym.
Suprax - lek na bazie cefiksymu
Makrolidy do gardła z pęcherzykami
Z makrolidów na dusznicę bolesną najczęściej przepisuje się dwa antybiotyki:
- Erytromycyna, w tym leki Adimitsin, Eric, Gryunamitsin;
- Azytromycyna. Skuteczny, w tym przeciwko bakteriom opornym na erytromycynę.
Wadami tych funduszy jest to, że często powodują one skutki uboczne ze strony przewodu pokarmowego penicylin i cefalosporyn. Ponadto, w niektórych przypadkach, te działania niepożądane mogą być cięższe niż sama dławica pęcherzykowa. Sumamed i Azitro Sandoz są również przepisywane dzieciom od 1 roku życia i są dostępne w postaci proszków do przygotowania zawiesin, co powoduje ich szerokie zastosowanie w pediatrii.
Azitro Sandoz w formie proszku, wygodny dla dzieci w wieku 1-2 lat.
„Ostatnią diagnozą jest grudkowe zapalenie migdałków, przypuszczalnie paciorkowce. Lekarz wyznaczył Sumameda. Poprosiłem o coś z penicylin, ale powiedział, że w mieście jest zbyt wiele przypadków oporności dławicy na penicyliny, dlatego mądrzej jest pić makrolidy. Widziałem ze strachu, bojąc się zasadzić brzuch. Ale nic, niesione przez. Raczej nie uległo to zmianie). Ogólnie rzecz biorąc, było tak, jakby ten Sumamed nie czuł, nawet apetyt nie pogorszył się. Tak więc leczenie było takie, jakie jest teraz - drugiego dnia czułem się już dobrze, przez resztę tygodnia skończyłem pracę, ponieważ lekarz powiedział. Tak więc, ogólnie rzecz biorąc, możesz pić to, wystarczająco bezpieczne lekarstwo. ”
Tanya, z komentarzy
Jakie antybiotyki leczą pęcherzykowe zapalenie migdałków u dzieci?
U dzieci z bólem gardła przepisano te same antybiotyki, co u dorosłych. Prawie wszystkie popularne produkty mogą otrzymywać od pierwszych sześciu miesięcy życia. Biorąc pod uwagę fakt, że wcześniej ból gardła prawie nigdy nie występuje (migdałki zaczynają się rozwijać dopiero po trzech miesiącach, aw pierwszym roku życia mają rzadkie zjawisko, mogą użyć wszelkich środków, które są produkowane w odpowiedniej formie). Wśród tych leków są:
... i inne. Antybiotyki w postaci proszku i granulek do przygotowania zawiesin są odpowiednie dla dzieci.
Z drugiej strony dzieci często otrzymują zastrzyki bityliny, aby zapobiec uszkodzeniu mięśnia sercowego i rozwojowi innych powikłań.
Wideo: Jak lekarz wybiera antybiotyki na ból gardła?
Kiedy nadal przepisuje się antybiotyki na ból gardła?
W takich przypadkach konieczne mogą być zastrzyki antybiotykowe z powodu bólu gardła pęcherzykowego:
- Pacjent okazuje się przestrzegać poleceń lekarza - może to mieć miejsce w zakładach karnych, szpitalach psychiatrycznych;
- Pacjent jest nieprzytomny;
- Objawy dusznicy bolesnej są tak silne, że pacjent nie może połknąć pigułki lub roztworu;
- W przypadku braku poręcznych środków w innych formach.
Z reguły w prawie wszystkich innych przypadkach z bólem gardła, antybiotyki można przyjmować doustnie. Jeśli lekarz przepisze zastrzyki bez powodzenia, warto zapytać go, z czym jest to związane - nie mają dziś żadnych zalet w porównaniu z podawaniem doustnym, ale w związku z tym mogą powodować trwały strach przed leczeniem u dzieci.
Tylko w rzadkich przypadkach antybiotyki należy podawać domięśniowo
Procedura leczenia dusznicy bolesnej za pomocą antybiotyków
Z reguły leczenie dusznicy bolesnej za pomocą antybiotyków odbywa się w domu. Tylko w bardzo ciężkich przypadkach konieczna jest hospitalizacja. Lekarz przepisuje określony lek i wskazuje częstotliwość jego stosowania oraz ilość dla każdej dawki, a pacjent lub jego krewni już organizują leczenie w domu.
Wszelkie antybiotyki na gardło pęcherzykowe należy przyjmować przez co najmniej 7 dni z rzędu, w przeciwnym razie prawdopodobieństwo poważnych powikłań znacznie wzrośnie. Zwykle chorobie przepisuje się kurację przez 10-12 dni, jeśli jest ona zbyt ciężka, do 21 dni. Ograniczenie tego okresu podczas normalizacji stanu pacjenta jest surowo zabronione - to w sytuacjach, gdy pacjentowi wydaje się, że jest już zdrowy, możesz przestać pić antybiotyk, a on przestaje go wcześnie i dochodzi do uszkodzenia serca i nerek.
Każdy antybiotyk w określonej postaci, zgodnie z jego instrukcją, jest przyjmowany w określonym czasie z lub bez wiązania się z pożywieniem.
W ostrej fazie przebiegu choroby pacjent ma zapewniony odpoczynek w łóżku z obowiązkową ciągłą wentylacją pomieszczenia. W tym samym czasie zostaje mu przydzielona oszczędna dieta bez pikantnych, słonych i smażonych potraw. Pożądane jest zmiażdżenie wszystkich produktów i podanie pacjentowi w postaci puree ziemniaczanego, aby nie uszkodzić zapalonych migdałków.
Puree ziemniaczane - główne danie w ostrym okresie dusznicy bolesnej
Pacjent z dławicą piersiową wraz z przyjmowaniem antybiotyków musi dużo pić. Lepiej jest zrobić ze zwykłą czystą wodą, w razie potrzeby (zwłaszcza u dzieci) można ją zastąpić kompotami, uzvarami, herbatami - wszystko, jeśli tylko pacjent otrzymuje maksymalną ilość płynu.
Jako środek leczenia objawowego stosuje się:
- Leki przeciwgorączkowe - Nurofen, Paracetamol, Panadol - gdy temperatura wzrasta powyżej 38 ° C;
- Środki do płukania gardła - wywar z ziół, soli fizjologicznej, roztworu sody, różnych specjalistycznych mieszanek. Zapewniają oczyszczenie powierzchni migdałków i złagodzenie zespołu bólowego, ale nie mają efektu terapeutycznego;
- Różne pastylki do ssania i pastylki do ssania z lekami przeciwbólowymi. Są one używane głównie w celu zmniejszenia bólu.
Również w leczeniu dusznicy bolesnej przydatne jest przyjmowanie różnych kompleksów multiwitaminowych. Immunomodulatory, w tym produkty oparte na interferonie, nie są wyraźnie wskazane dla dławicy piersiowej. Decyzję o przyjęciu podejmuje lekarz na podstawie analizy stanu pacjenta.
W przypadku poprawy stanu pacjenta można zrezygnować z leżenia w łóżku. Jeśli dziecko lub dorosły z dusznicą ma wystarczającą siłę i chęć do chodzenia, warto z nim wyjść.
W przypadku gardła pęcherzykowego nie można owinąć się i ogrzać gardła. To tylko zwiększy zakażenie i zaostrzy objawy. Nie zaleca się go również podczas płukania, aby zbyt mocno zakłócać stan zapalny, aby nie zranić ich i nie zwiększyć bólu.
Jakich antybiotyków nie można leczyć grudkowego zapalenia migdałków?
Zdecydowanie przeciwwskazane w leczeniu dusznicy bolesnej, takie antybiotyki:
- Aminolikosida - ich działanie toksyczne może być silniejsze niż objawy i skutki dusznicy bolesnej;
- Chloramfenikol - z tych samych powodów;
- Tetracykliny i sulfonamidy - ze względu na wysoką częstość oporności na nie w patogenach dusznicy bolesnej iw konsekwencji niską skuteczność leków;
- Lokalne antybiotyki jako część cukierków lub sprayów. Takie antybiotyki obejmują Gramicidin C, Grammidin Neo, Bioparox i inne. Są nieskuteczne wobec patogenu dławicy piersiowej i nie pozwalają skutecznie zwalczać infekcji.
Grammidin - pastylki do ssania z antybiotykiem tyreotrynowym
Ponadto, w każdym przypadku, dla każdego pacjenta, przeciwwskazania mogą mieć typowe, stosowane w większości sytuacji, środki. Dlatego tylko lekarz powinien wybrać antybiotyki, które należy przyjmować w przypadku bólów gardła i prawie zawsze możliwe będzie leczenie choroby w domu.
- Proste, niedrogie i bezpieczne antybiotyki stosowane w innych postaciach choroby - penicyliny, erytromycyna, cefalosporyny mogą być stosowane w leczeniu dusznicy bolesnej.
- Leczenie dławicy pęcherzykowej antybiotykami różni się nieznacznie od leczenia nieżytowego lub łzowego zapalenia migdałków;
- Cel antybiotyku powinien opierać się na możliwej odporności patogenu na różne leki i nadwrażliwości pacjenta. Przepisuj środki powinien tylko lekarz!