Niska jakość gorączki to temperatura 37-37,5 ° C przez długi czas. Osoba może być całkowicie nieobecna w objawach choroby i może wywoływać dyskomfort. Mówimy o temperaturze podgorączkowej nie wtedy, gdy rejestrowane są pojedyncze przypadki wzrostu temperatury: może to być spowodowane indywidualnymi cechami ciała i czynnikami opisanymi powyżej, ale jeśli stan podgorączkowy jest rejestrowany na krzywej temperatury z pomiarami wykonanymi przez wiele dni z rzędu.
Za prawdziwy wzrost temperatury uważa się temperaturę powyżej 38,3 stopni. Tej temperaturze towarzyszą bardzo specyficzne objawy, które odpowiadają konkretnej chorobie. Jednak długi stan podgorączkowy jest często jedynym objawem, który pozwala ustalić przyczynę, która będzie musiała przebiegać wokół lekarzy.
Normalna temperatura ludzkiego ciała jest rozpoznawana jako 36,6 ° C, chociaż wiele z nich ma 37 ° C jako normalną temperaturę. To właśnie ta temperatura jest obserwowana w zdrowym organizmie: dziecięcym lub dorosłym, męskim lub żeńskim - to nie ma znaczenia. Nie jest to stabilna, statyczna, niezmienna temperatura, w ciągu dnia zmienia się w obu kierunkach w zależności od przegrzania, hipotermii, stresu, pory dnia i rytmów biologicznych. Dlatego temperatury od 35,5 do 37,4 ° C są uważane za normalny zakres.
Temperatura ciała jest regulowana przez gruczoły wydzielania wewnętrznego - tarczycę i podwzgórze. Receptory komórek nerwowych podwzgórza reagują na temperaturę ciała, zmieniając wydzielanie TSH, które reguluje aktywność tarczycy. Hormony tarczycy T3 i T4 regulują intensywność metabolizmu, od którego zależy temperatura. U kobiet hormon estradiol bierze udział w regulacji temperatury. Wraz ze wzrostem jego poziomu zmniejsza się temperatura podstawowa - proces ten zależy od cyklu menstruacyjnego. U kobiet temperatura ciała zmienia się o 0,3-0,5 ° C podczas cyklu miesiączkowego. Najwyższe wskaźniki do 38 stopni obserwuje się między 15 a 25 dniem standardowego cyklu miesiączkowego po 28 dniach.
Oprócz tła hormonalnego wskaźniki temperatury nieznacznie wpływają na:
- aktywność fizyczna;
- spożycie żywności;
- u dzieci: silny długotrwały płacz i aktywne gry;
- pora dnia: rano temperatura jest zwykle niższa (najniższa temperatura jest obserwowana między 4-6 rano), a wieczorem osiąga maksimum (od 18.00 do północy - okres maksymalnej temperatury);
- u starców temperatura spada.
Fizjologiczne fluktuacje termometrii w ciągu jednego dnia w granicach 0,5–1 stopni są uważane za normalne.
Choroby charakteryzujące się stanem podgorączkowym
Zakaźne przyczyny choroby
Infekcje są najczęstszą przyczyną stanu podgorączkowego. Przy długotrwałym występowaniu choroby objawy są zwykle wymazywane i pozostają tylko podgorączkowe. Głównymi przyczynami zakaźnego stanu podgorączkowego są:
- Choroby laryngologiczne - zapalenie stawów, zapalenie migdałków, zapalenie ucha środkowego, zapalenie gardła itp.
- Choroby zębów i zęby próchnicowe.
- Choroby przewodu pokarmowego - zapalenie żołądka, zapalenie trzustki, zapalenie jelita grubego, zapalenie pęcherzyka żółciowego itp.
- Choroby dróg moczowych - odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej itp.
- Choroby narządów płciowych - zapalenie przydatków i zapalenie gruczołu krokowego.
- Ropnie z zastrzyków.
- Nie gojące się wrzody pacjentów z cukrzycą.
Choroby autoimmunologiczne
W chorobach autoimmunologicznych układ odpornościowy organizmu zaczyna atakować własne komórki, co powoduje przewlekłe zapalenie z okresami zaostrzeń. Z tego powodu zmienia się temperatura ciała. Najczęstsze choroby autoimmunologiczne:
- reumatoidalne zapalenie stawów;
- toczeń rumieniowaty układowy;
- Hashimoto zapalenie tarczycy;
- Choroba Crohna;
- rozproszone wola toksyczna.
W celu wykrycia chorób autoimmunologicznych zaleca się wykonanie testów na ESR, białko C-reaktywne, czynnik reumatoidalny i kilka innych testów.
Choroby onkologiczne
W nowotworach złośliwych stan podgorączkowy może być wczesnym objawem choroby, 6–8 miesięcy przed jej objawami. W rozwoju stanu podgorączkowego rolę odgrywają tworzenie kompleksów immunologicznych, które wyzwalają odpowiedź immunologiczną. Jednak wczesny wzrost temperatury jest związany z początkiem produkcji określonego białka przez tkankę nowotworową. Białko to znajduje się we krwi, moczu i tkance guza. Jeśli guz się jeszcze nie ujawnił, połączenie stanu podgorączkowego i specyficznych zmian we krwi ma wartość diagnostyczną. Często stan podgorączkowy towarzyszy przewlekłej białaczce szpikowej, białaczce limfocytowej, chłoniakowi, mięsakowi limfatycznemu.
Inne choroby
Może powodować podgorączkę i inne choroby:
- dysfunkcja autonomiczna: naruszenie serca i układu sercowo-naczyniowego;
- dysfunkcja gruczołów dokrewnych: nadczynność tarczycy i nadczynność tarczycy (wykrywane jest USG tarczycy i badanie krwi na hormony T3, T4, TSH, przeciwciała na TSH);
- zaburzenia hormonalne;
- utajone zakażenie: wirus Epsteina-Barra, zakażenie wirusem cytomegalii, zakażenie opryszczką;
- Zakażenie HIV (wykryte za pomocą ELISA i PCR);
- robaczyca (wykrywana przez kał na jajach robaka);
- toksoplazmoza (wykryta przez ELISA);
- bruceloza (wykryta metodą PCR);
- gruźlica (wykryta za pomocą testów Mantoux i fluorografii);
- zapalenie wątroby (wykryte za pomocą ELISA i PCR);
- niedokrwistość z niedoboru żelaza;
- reakcje alergiczne;
- termoneuroza.
Dla zakaźnego stanu podgorączkowego charakterystyczne są:
- spadek temperatury przez działanie przeciwgorączkowe;
- słaba tolerancja temperatury;
- codzienne fizjologiczne wahania temperatury.
Dla niezakaźnych subfebrilitet charakteryzujących się:
- niepozorny przepływ;
- brak odpowiedzi na leki przeciwgorączkowe;
- brak codziennych zmian.
Bezpieczny stan podgorączkowy
- Niska jakość gorączki podczas ciąży, menopauzy i karmienia piersią, która jest tylko objawem regulacji hormonalnej, jest całkowicie bezpieczna.
- Do dwóch miesięcy lub nawet pół roku ogon temperatury może utrzymywać się po cierpieniu na choroby zakaźne.
- Nerwica i stres mogą dobrze zapewniać wzrost temperatury w godzinach wieczornych. Stanowi podgorączkowemu w tym przypadku towarzyszyć będzie uczucie chronicznego zmęczenia i ogólnego osłabienia.
Psychogenny stan podgorączkowy
Na stan podgorączkowy, podobnie jak wszelkie inne procesy w organizmie, wpływa psychika. Kiedy stres i nerwica w pierwszym rzędzie naruszają procesy metaboliczne. Dlatego kobiety często doświadczają niezmotywowanej niskiej gorączki. Stres i nerwica powodują wzrost temperatury, jak również nadmierną podatność na sugestie (na przykład o chorobie) mogą wpływać na rzeczywisty wzrost temperatury. U młodych kobiet typu astenicznego, podatnych na częste bóle głowy i IRR, hipertermii towarzyszy bezsenność, osłabienie, duszność, ból w klatce piersiowej i brzuchu.
Aby zdiagnozować stan, testy są przypisane do oceny stabilności psychologicznej:
- testy wykrywające ataki paniki;
- skala depresji i lęku;
- Skala Becka;
- skala pobudliwości emocjonalnej,
- Skala aleksytymiczna Toronto.
Zgodnie z wynikami przeprowadzonych testów pacjent otrzymuje skierowanie do psychoterapeuty.
Lek podgorączkowy
Długotrwałe stosowanie niektórych leków może również powodować gorączkę podgorączkową: adrenalinę, efedrynę, atropinę, leki przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe, leki przeciwpsychotyczne, niektóre antybiotyki (ampicylina, penicylina, izoniazyd, linkomycyna), chemioterapia, narkotyczne środki przeciwbólowe, leki tyroksynowe. Zniesienie terapii eliminuje obsesyjne podgorączkowe.
Podgorączka u dzieci
Oczywiście, każdy rodzic zacznie się martwić, jeśli jego dziecko ma gorączkę każdego dnia wieczorem. I to jest poprawne, ponieważ u dzieci gorączka w niektórych przypadkach jest jedynym objawem choroby. Normą dla podgorączka u dzieci jest:
- wiek do jednego roku (reakcja na szczepionkę BCG lub niestabilne procesy termoregulacji);
- okres ząbkowania, gdy gorączka może występować przez kilka miesięcy;
- u dzieci od 8 do 14 lat z powodu krytycznych faz wzrostu.
O długim stanie podgorączkowym, który występuje z powodu naruszenia termoregulacji, mówi się, że dziecko trwa dłużej niż 2 tygodnie w 37,0–38,0 °, a dziecko w tym samym czasie:
- nie traci wagi;
- badanie nie wykazuje choroby;
- wszystkie testy są normalne;
- częstość tętna jest normalna;
- antybiotyki nie obniżają temperatury;
- temperatura nie zmniejsza działania przeciwgorączkowego.
Często u dzieci układ hormonalny jest obwiniany za gorączkę. Dość często zdarza się, że temperatura u dzieci ma upośledzoną funkcję kory nadnerczy, a układ odpornościowy jest osłabiony. Jeśli narysujesz psychologiczny portret dzieci hartowanych bez przyczyny, otrzymasz portret niekomunikatywnego, podejrzanego, wycofanego, łatwo podrażnionego dziecka, które każde zdarzenie może zakłócić.
Leczenie i odpowiedni styl życia prowadzą dzieci do wymiany ciepła do normy. Z reguły po 15 latach niewielu ma tę temperaturę. Rodzice powinni zorganizować prawidłową rutynę dnia dla dziecka. Dzieci cierpiące na niską gorączkę powinny się wyspać, chodzić i rzadziej siedzieć przy komputerze. Dobrze trenuje hartowanie mechanizmów termoregulacyjnych.
U starszych dzieci gorączka o niskiej złośliwości towarzyszy tak częstym chorobom, jak zapalenie gruczołowe, robaczyca i reakcje alergiczne. Ale stan podgorączkowy może wskazywać na rozwój bardziej niebezpiecznych chorób: onkologicznych, gruźlicy, astmy i chorób krwi.
Dlatego zdecydowanie należy skontaktować się z lekarzem, jeśli dziecko ma temperaturę 37–38 ° C przez ponad trzy tygodnie. W celu zdiagnozowania i ustalenia przyczyn podgorączek zostaną przypisane następujące badania:
- Dąb;
- biochemia krwi;
- OAM, codzienny test moczu;
- odchody na robaku jaja;
- radiografia zatok;
- radiografia płuc;
- elektrokardiografia;
- testy tuberkulinowe;
- USG narządów wewnętrznych.
Jeśli analiza ujawni odchylenia, będzie to powodem wysłania wąskich specjalistów do konsultacji.
Jak mierzyć temperaturę u dzieci
Temperatury u dzieci nie należy mierzyć bezpośrednio po przebudzeniu, po obiedzie, energicznej aktywności fizycznej, w stanie pobudzenia. W tym czasie temperatura może wzrosnąć ze względów fizjologicznych. Jeśli dziecko śpi, odpoczywa lub jest głodne, temperatura może spaść.
Podczas pomiaru temperatury wytrzyj pachy do sucha i trzymaj termometr przez co najmniej 10 minut. Okresowo wymieniaj termometry.
Jak radzić sobie z gorączką
Przede wszystkim należy zdiagnozować stan podgorączkowy, ponieważ nie każdy wzrost temperatury w określonym zakresie jest tylko stanem podgorączkowym. Wniosek na temat stanu podgorączkowego jest oparty na analizie krzywej temperatury, której kompilacja wykorzystuje dane pomiarów temperatury 2 razy dziennie - rano i wieczorem. Pomiary są przeprowadzane przez trzy tygodnie, wyniki pomiarów są analizowane przez lekarza prowadzącego.
Jeśli lekarz zdiagnozuje stan podgorączkowy, pacjent będzie musiał odwiedzić następujących wąskich specjalistów:
- otolaryngolog;
- kardiolog;
- specjalista chorób zakaźnych;
- fisiatra;
- endokrynolog;
- dentysta;
- onkolog.
Analizy, które należy podjąć w celu zidentyfikowania ukrytych chorób bieżących:
- OAK i OAM;
- biochemia krwi;
- skumulowane próbki moczu i badanie dziennego moczu;
- odchody na robaku jaja;
- krew na HIV;
- krew na zapalenie wątroby typu B i C;
- krew na RW;
- radiografia zatok;
- radiografia płuc;
- otolaryngoskopia;
- testy tuberkulinowe;
- krew na hormony;
- EKG;
- USG narządów wewnętrznych.
Identyfikacja odchyleń w dowolnej analizie staje się powodem powołania bardziej szczegółowej ankiety.
Środki zapobiegawcze
Jeśli patologia w ciele nie zostanie zidentyfikowana, należy zwrócić szczególną uwagę na zdrowie swojego ciała. Aby stopniowo przywrócić normalne procesy termoregulacji, potrzebujesz:
- terminowo leczyć wszystkie ogniska infekcji i pojawiające się choroby;
- unikać stresu;
- zminimalizować liczbę złych nawyków;
- przestrzegaj codziennego schematu;
- zasypiaj zgodnie z potrzebami swojego ciała;
- ćwicz regularnie;
- twardnieje;
- chodzić więcej na świeżym powietrzu.
Wszystkie te metody przyczyniają się do wzmocnienia odporności, procesów treningowych wymiany ciepła.
Temperatura 37,2 bez objawów u kobiet. Przyczyny gorączki i co robić
Niewielki wzrost temperatury ciała może być wywołany przez czynniki zewnętrzne lub inne procesy zachodzące w organizmie człowieka.
Jeśli osoba skarży się na systematyczną gorączkę przez długi czas, podczas gdy nie ma innych objawów - należy natychmiast przejść badanie. Taki stan może zagrażać życiu i wskazywać na poważną chorobę.
Możliwe przyczyny gorączki 37 bez objawów u kobiet
Oczywiście, dla pewnych symptomów, są ku temu powody. To samo można powiedzieć o zmianach temperatury u kobiet, zwłaszcza jeśli długo utrzymuje się na poziomie 37 stopni.
Z reguły, pod tym, oczywiście, reakcją ochronną w organizmie z powodu nietypowych procesów zapalnych. Podwzgórze jest odpowiedzialne za regulację temperatury i przy najmniejszym wpływie na organizm zaczyna go zmieniać.
Organizm pod wpływem różnych wirusów lub bakterii zaczyna się chronić, aktywując w ten sposób układ odpornościowy. Ten sygnał wpływa na podwzgórze, które z kolei wpływa na środek termoregulacji i wzrost temperatury.
Ponadto gorączka może czasami być konieczna do kontrolowania i wytwarzania interferonu w organizmie w przypadkach zakażenia grypą lub ARVI. W takim środowisku choroba postępuje, choć trudniej, ale szybciej.
Dość często sam proces termoregulacji może być zakłócany przez leki zwane pirogenami. Wszystko to prowadzi do wzrostu temperatury ciała i pogorszenia ogólnego samopoczucia. Może się to zdarzyć, zarówno z leków, jak iz toksyn lub szczepionek.
Konieczne jest rozważenie różnych chorób jako przyczyn gorączki. Główne opcje obejmują następujące opcje:
- choroby układu oddechowego;
- infekcje;
- uszkodzenie układu nerwowego;
- uszkodzenie zęba;
- gruźlica;
- robaczyca;
- patologia autoimmunologiczna;
Jeśli temperatura wynosi 37 tygodniowo
Często zdarzają się sytuacje, w których temperatura utrzymuje się przez tydzień bez żadnych oznak choroby. Ten proces nazywany jest niską jakością gorączki. Oznacza to wzrost temperatury między 37 a 37,9 stopni Celsjusza.
W takich sytuacjach ludzie zaczynają zwracać się do lekarzy, aby ustalić przyczynę wzrostu temperatury ciała i zdiagnozować prawidłową chorobę. Ponadto może towarzyszyć mu wizyta u więcej niż jednego lekarza i badanie.
Często temperatura podgorączkowa może być powodem, dla którego infekcja nie mogła rozwinąć się w poważniejszy etap. Ale nie zapomnij o prawidłowym pomiarze temperatury.
W tym obliczeniu należy wziąć pod uwagę następujące zasady:
- W przypadku pomiaru w jamie ustnej granice normalnej temperatury wynoszą 35,5 - 37,5.
- Normalny wynik pomiaru w odbytnicy może wynosić 36,6 - 38,0.
- Przy wyborze tradycyjnej opcji - pachy, normalnym wynikiem jest 34,7 - 37,0.
Naturalne przyczyny gorączki u kobiet
Jeśli podwyższona temperatura utrzymywana jest przez cały dzień, po czym jest normalizowana, nie ma poważnych powodów do podniecenia, ale powinieneś nadal zwracać uwagę na swoje samopoczucie. Takie zmiany w ciele mogą być spowodowane przez:
- zmiany poziomu hormonów w ostatniej fazie miesiączki, w czasie ciąży lub laktacji, jak również w okresie menopauzy;
- stresująca sytuacja (duża ilość adrenaliny jest uwalniana do krwi);
- przepracowanie;
- chroniczne zmęczenie.
W takich przypadkach rzadko szukają pomocy u specjalisty, ponieważ możesz samodzielnie odnowić swoją siłę. Aby normalizować temperaturę, wystarczy dobry odpoczynek, zrównoważone odżywianie i pozytywne emocje.
Temperatura 37,2 bez objawów, jako wskaźnik choroby
Temperatura 37,2 bez objawów u kobiety wydaje się być wskaźnikiem choroby. Jeśli pomiary zostały wykonane poprawnie, a przez kilka dni wskaźniki się nie zmieniają, należy jak najszybciej skontaktować się ze specjalistą.
Choroby zakaźne na wczesnym etapie
Ukryte choroby zakaźne na początkowych etapach często nie mają wyraźnych objawów, z wyjątkiem gorączki. Nieznaczny wzrost temperatury może wskazywać na choroby zakaźne, takie jak:
- Zapalenie pęcherza moczowego lub odmiedniczkowe zapalenie nerek - pacjent skarży się na niewielką gorączkę, ale po kilku dniach lub tygodniach pojawiają się inne objawy choroby.
- Obecności patologicznych form w organizmie paciorkowców towarzyszy wzrost temperatury, który trwa przez tydzień.
- Grypie lub ostrym zakażeniom wirusowym dróg oddechowych czasami towarzyszy temperatura 37, 2 bez objawów u kobiet. Jeśli odporność jest wystarczająco silna, pacjent nie ma standardowych objawów choroby, takich jak katar lub ból głowy, a sama choroba ustępuje w ciągu kilku dni.
- Zakażeniu układu moczowo-płciowego towarzyszy gorączka. Często pojawią się inne objawy choroby.
- Jednym z pierwszych objawów zakażenia HIV na wczesnym etapie jest wzrost temperatury do 38.
Objawy alergiczne
Spożycie alergenu niekorzystnie wpływa na wydajność wszystkich narządów. W niektórych przypadkach występuje nieznaczny wzrost temperatury:
- odpowiedź na leki;
- zatrucie gruźlicze;
- reakcja alergiczna na wełnę, pyłki, puch;
- ukąszenie owadów;
- alergia pokarmowa.
Z reguły objawom alergicznym towarzyszy nie tylko gorączka, ale także inne objawy.
Najczęstszymi reakcjami ciała na alergen są zaczerwienienie, wysypka, suchy kaszel itp.
Jeśli temperatura powróciła do normy po zażyciu leków przeciwalergicznych, powód został wyeliminowany.
Choroby ogólnoustrojowe narządów
Choroby układowe narządów są scharakteryzowane jako zaburzenia autoimmunologiczne, w wyniku których rozpoczyna się odrzucanie własnych tkanek. Najczęstsze choroby ogólnoustrojowe, w których następuje wzrost temperatury ciała:
- toczeń rumieniowaty;
- ostry reumatyzm;
- zapalenie naczyń;
- Choroba Stilla.
W większości przypadków wzrostowi temperatury ciała towarzyszy gorączka. Temperatury od 37 mogą wzrosnąć do 39 stopni, co wskazuje na zaostrzenie choroby.
Różne nowotwory
Temperatura 37, 2 bez objawów u kobiety może wskazywać na obecność zarówno nowotworu złośliwego, jak i łagodnego. W ten sposób ludzkie ciało reaguje na zmiany i próbuje ostrzec o niebezpieczeństwie.
W późniejszych stadiach choroby wzrost temperatury wskazuje na proces rozpadu guza i zatrucia organizmu.
Bądź uważny! Przez długi czas poważne choroby mogą objawiać się tylko niewielką gorączką. Zaleca się, aby kobiety skontaktowały się najpierw z mammologiem i ginekologiem.
Choroby endokrynologiczne
Przyczyny chorób endokrynologicznych naruszają tło hormonalne, a objawy choroby mogą być zupełnie nieoczekiwane: gwałtowny spadek lub przyrost masy ciała, dezorientacja i, oczywiście, niestabilna temperatura.
Niska jakość: dlaczego temperatura utrzymuje się na poziomie 37
Temperatura ciała jest jednym z najważniejszych parametrów fizjologicznych wskazujących stan ciała. Wszyscy wiemy z dzieciństwa, że normalna temperatura ciała wynosi 36,6 ° C, a wzrost temperatury o ponad 37 ° C wskazuje na chorobę.
Jaka jest przyczyna tego stanu? Wzrost temperatury jest odpowiedzią immunologiczną na infekcję i stan zapalny. Krew jest nasycona wzrastającymi temperaturami (pirogennymi) substancjami wytwarzanymi przez patogenne mikroorganizmy. To z kolei stymuluje organizm do wytwarzania własnych pirogenów. Metabolizm jest nieco przyspieszony, aby ułatwić zwalczanie chorób przez układ odpornościowy. Zwykle gorączka nie jest jedynym objawem choroby. Na przykład w przypadku przeziębienia odczuwamy typowe dla nich objawy - gorączkę, ból gardła, kaszel, katar. Przy łagodnych przeziębieniach temperatura ciała może wynosić + 37,8 ° C. W przypadku ciężkich zakażeń, takich jak grypa, może wzrosnąć do + 39–40 ° C, a objawy mogą obejmować bóle ciała i osłabienie.
Zagrożenie cieplne
W takich sytuacjach doskonale wiemy, jak się zachować i jak leczyć chorobę, ponieważ jej diagnoza jest łatwa. Wypłukiwamy gardła, przyjmujemy leki przeciwzapalne i przeciwgorączkowe, jeśli to konieczne, pijemy antybiotyki, a choroba stopniowo zanika. Po kilku dniach temperatura wraca do normy. Większość z nas spotkała się z tą sytuacją więcej niż raz w naszym życiu.
Zdarza się jednak, że niektórzy ludzie doświadczają kilku innych objawów. Stwierdzają, że ich temperatura jest podwyższona w porównaniu do normalnej, ale niewiele. Jest to stan podgorączkowy - temperatura w zakresie 37-38 ºC.
Czy ten stan jest niebezpieczny? Jeśli nie trwa to długo - przez kilka dni i można to skojarzyć z jakąś chorobą zakaźną, to nie. Wystarczy go wyleczyć, a temperatura spadnie. Ale co, jeśli nie ma widocznych objawów przeziębienia lub grypy?
Tutaj musimy pamiętać, że w niektórych przypadkach przeziębienia mogą usunąć objawy. Zakażenie w postaci bakterii i wirusów jest obecne w organizmie, a siły odpornościowe reagują na ich obecność zwiększając temperaturę. Jednak stężenie drobnoustrojów chorobotwórczych jest tak niskie, że nie są w stanie wywołać typowych objawów przeziębienia - kaszel, katar, kichanie, ból gardła. W tym przypadku gorączka może minąć po śmierci tych czynników zakaźnych i odzyskaniu ciała.
Szczególnie często sytuację tę można zaobserwować w zimnej porze roku, w okresie epidemii przeziębienia, kiedy czynniki zakaźne mogą raz za razem atakować ciało, ale natrafiają na barierę czujnej odporności i nie powodują żadnych widocznych objawów, z wyjątkiem wzrostu temperatury z 37 do 37 5. Więc jeśli masz 4 dni, 37,2 lub 5 dni, 37,1, i choć czujesz się tolerowany, nie jest to powodem do obaw.
Wiadomo jednak, że przeziębienie rzadko trwa dłużej niż tydzień. A jeśli gorączka trwa dłużej niż ten okres i nie ustępuje, ale nie obserwuje się żadnych objawów, to ta sytuacja jest powodem do poważnego myślenia. Przecież trwały stan podgorączkowy bez objawów może być prekursorem lub oznaką wielu poważnych chorób, o wiele poważniejszych niż przeziębienie. Mogą to być choroby o charakterze zarówno zakaźnym, jak i niezakaźnym.
Metoda pomiaru
Zanim jednak na próżno będzie się martwić i prześladować lekarzy, należy wyeliminować tak banalną przyczynę podgorączkowania, jak błąd pomiaru. Przecież może się zdarzyć, że przyczyną tego zjawiska jest uszkodzony termometr. Z reguły to grzech elektroniczny termometry, szczególnie tanie. Są wygodniejsze niż tradycyjna rtęć, jednak często pokazują nieprawidłowe dane. Termometry rtęciowe nie są jednak odporne na błędy. Dlatego lepiej sprawdzić temperaturę na innym termometrze.
Temperatura ciała jest zwykle mierzona w pachach. Możliwy jest również pomiar doodbytniczy i doustny. W dwóch ostatnich przypadkach temperatura może być nieco wyższa.
Pomiar powinien być przeprowadzany w spoczynku, w pomieszczeniu o normalnej temperaturze. Jeśli pomiar jest przeprowadzany natychmiast po intensywnym wysiłku fizycznym lub w przegrzanym pomieszczeniu, temperatura ciała w tym przypadku może być wyższa niż normalnie. Tę okoliczność należy również rozważyć.
Należy wziąć pod uwagę takie okoliczności, jak zmiany temperatury w ciągu dnia. Jeśli rano temperatura jest niższa niż 37, a wieczorem temperatura wynosi 37 i jest nieco wyższa, to zjawisko to może być wariantem normy. Dla wielu osób temperatura może się nieco różnić w ciągu dnia, wzrastając wieczorem i osiągając wartości 37, 37,1. Jednak z reguły temperatura wieczorna nie powinna być gorączkowa. W przypadku wielu chorób zespół ten, gdy temperatura jest wyższa niż normalnie każdego wieczoru, jest również obserwowany, dlatego w tym przypadku zaleca się zbadanie.
Możliwe przyczyny przedłużonego stanu podgorączkowego
Jeśli masz gorączkę bez objawów przez długi czas i nie rozumiesz, co to oznacza, skonsultuj się z lekarzem. Tylko specjalista po dokładnym badaniu może powiedzieć, że jest - normalny lub nie, a jeśli jest nieprawidłowy, to co spowodowało. Ale oczywiście nie jest zły i poznaj siebie, który może spowodować taki objaw.
Jakie warunki ciała mogą powodować długi stan podgorączkowy bez objawów:
- wersja normy
- zmiany hormonalne w czasie ciąży
- nerwica termiczna
- ogon temperatury chorób zakaźnych
- choroby onkologiczne
- choroby autoimmunologiczne - toczeń rumieniowaty, reumatoidalne zapalenie stawów, choroba Crohna
- toksoplazmoza
- bruceloza
- gruźlica
- inwazje helmintyczne
- utajona sepsa i procesy zapalne
- ogniska infekcji
- choroby tarczycy
- niedokrwistość
- terapia lekowa
- Pomoce
- choroby jelit
- wirusowe zapalenie wątroby
- choroba Addisona
Norma opcji
Statystyki mówią, że 2% ludności świata ma normalną temperaturę nieco ponad 37. Ale jeśli nie widzisz podobnej temperatury od dzieciństwa, a podgorączka dopiero się pojawiła, to jest zupełnie inny przypadek i nie należysz do tej kategorii ludzi.
Ciąża i laktacja
Temperatura ciała jest regulowana przez hormony wytwarzane w organizmie. Na początku takiego okresu życia kobiety, jak ciąża, organizm się reorganizuje, co w szczególności wyraża się wzrostem produkcji żeńskich hormonów. Ten proces może spowodować przegrzanie ciała. Z reguły temperatura w ciąży około 37,3 ° C nie powinna budzić poważnych obaw. Ponadto następuje późniejsza stabilizacja hormonalna, a stan podgorączkowy zanika.
Zazwyczaj, począwszy od drugiego trymestru, temperatura ciała kobiety stabilizuje się. Czasami stan podgorączkowy może towarzyszyć całej ciąży. Z reguły, jeśli w czasie ciąży wystąpi gorączka, taka sytuacja nie wymaga leczenia. Czasami można również zaobserwować temperaturę podgorączkową około 37,4 u kobiet karmiących piersią, zwłaszcza w pierwszych dniach po pojawieniu się mleka. Tutaj przyczyna zjawiska jest podobna - wahania poziomu hormonów.
Thermoeurosis
Temperatura ciała jest regulowana w podwzgórzu - jednym z obszarów mózgu. Mózg jest jednak połączonym systemem, a procesy w jednej jego części mogą wpływać na drugi. Dlatego takie zjawisko jest często obserwowane, gdy w stanach nerwicowych - lęku, histerii - temperatura ciała wzrasta powyżej 37 ° C.
Przyczynia się to również do wytwarzania zwiększonych ilości hormonów podczas nerwicy. Długotrwały stan podgorączkowy może towarzyszyć stresom, stanom neurastenicznym i wielu psychozom. Gdy termoneuroza, temperatura jest normalizowana podczas snu.
Aby wykluczyć taki powód, konieczne jest skonsultowanie się z neuropatologiem lub psychoterapeutą. Jeśli naprawdę masz nerwicę lub niepokój związany ze stresem, musisz przejść kurację, ponieważ drżące nerwy mogą powodować znacznie większe problemy niż podgorączkowe.
Temperatura „ogonów”
Nie zapomnij o takim banalnym powodzie, jako śladzie wcześniej przeniesionej choroby zakaźnej. Nie jest tajemnicą, że wiele grypy i ostrych infekcji układu oddechowego, zwłaszcza ciężkich, prowadzi układ odpornościowy do stanu wzmożonej mobilizacji. W przypadku, gdy czynniki zakaźne nie zostaną całkowicie stłumione, organizm może utrzymać gorączkę przez kilka tygodni po szczycie choroby. Zjawisko to nazywane jest ogonem temperatury. Można to zaobserwować zarówno u dorosłych, jak i dzieci.
Dlatego jeśli temperatura + 37 ° C i powyżej utrzymuje się przez tydzień, przyczyny tego zjawiska mogą leżeć dokładnie w uprzednio cierpiącej i wyleczonej (jak się wydawało) chorobie. Oczywiście, jeśli byłeś chory na krótko przed wykryciem stałej temperatury podgorączkowej przez chorobę zakaźną, nie ma się czym martwić - stan podgorączkowy jest dokładnie tym echem. Z drugiej strony, takiej sytuacji nie można nazwać normalną, ponieważ wskazuje na słabość układu odpornościowego i potrzebę podjęcia środków w celu jej wzmocnienia.
Choroby onkologiczne
Tego powodu również nie można pominąć. Często jest to stan podgorączkowy, który jest najwcześniejszym objawem pojawiającego się guza. Tłumaczy to fakt, że guz wyrzuca pirogeny do krwi - substancje, które powodują wzrost temperatury. Szczególnie często stan podgorączkowy towarzyszy nowotworom krwi - białaczce. W tym przypadku efekt jest spowodowany zmianą składu krwi.
Aby wykluczyć takie choroby, konieczne jest dokładne badanie i badanie krwi. Fakt, że utrzymujący się wzrost temperatury może być spowodowany tak poważną chorobą jak onkologia, sprawia, że poważnie traktujesz ten zespół.
Choroby autoimmunologiczne
Choroby autoimmunologiczne są spowodowane nieprawidłową reakcją ludzkiego układu odpornościowego. Z reguły komórki odpornościowe - fagocyty i limfocyty atakują ciała obce i mikroorganizmy. Jednak w niektórych przypadkach zaczynają postrzegać komórki swojego ciała jako obce, co prowadzi do pojawienia się choroby. W większości przypadków dotyczy to tkanki łącznej.
Prawie wszystkie choroby autoimmunologiczne - reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, choroba Crohna, towarzyszą gorączka do 37 lat i powyżej bez objawów. Chociaż choroby te zwykle mają wiele objawów, mogą być niewidoczne na wczesnym etapie. Aby wykluczyć takie choroby, musisz zostać zbadany przez lekarza.
Toksoplazmoza
Toksoplazmoza jest bardzo powszechną chorobą zakaźną, która często występuje bez zauważalnych objawów, z wyjątkiem gorączki. Często jest chorym zwierzęciem, zwłaszcza kotem, który jest nosicielem prątków. Dlatego, jeśli masz puszyste zwierzęta domowe mieszkające w domu i temperatura jest gorączkowa, to jest powód, aby podejrzewać tę chorobę.
Ponadto choroba może zostać zainfekowana przez słabo pieczone mięso. Aby zdiagnozować toksoplazmozę, należy wykonać badanie krwi w kierunku zakażenia. Należy również zwrócić uwagę na takie objawy, jak osłabienie, bóle głowy, utrata apetytu. Temperatura podczas toksoplazmozy nie jest zabłąkana z lekami przeciwgorączkowymi.
Bruceloza
Bruceloza to kolejna choroba spowodowana przez zakażenie przenoszone przez zwierzęta. Ale ta choroba często dotyka rolników zajmujących się żywym inwentarzem. Choroba w początkowej fazie wyraża się w stosunkowo niskiej temperaturze. Jednak w miarę postępu choroby może przybierać ciężkie formy, wpływając na układ nerwowy. Jeśli jednak nie pracujesz w gospodarstwie, można wykluczyć brucelozę jako przyczynę hipertermii.
Gruźlica
Niestety, konsumpcja, znana z dzieł literatury klasycznej, nie stała się jeszcze własnością historii. Gruźlica dotyka obecnie miliony ludzi. Ta choroba jest obecnie typowa nie tylko dla miejsc, które nie są tak odległe, jak wielu wierzy. Gruźlica jest ciężką i uporczywą chorobą zakaźną, trudną do leczenia nawet przez współczesną medycynę.
Jednak skuteczność leczenia zależy w dużej mierze od tego, jak szybko odkryto pierwsze objawy choroby. Najbardziej wczesne objawy choroby obejmują stan podgorączkowy bez innych wyraźnych objawów. Czasami temperatury powyżej 37 ° C można zaobserwować nie przez cały dzień, ale tylko wieczorem.
Inne objawy gruźlicy obejmują nadmierne pocenie się, zmęczenie, bezsenność i utratę wagi. Aby dokładnie określić, czy masz gruźlicę, konieczne jest wykonanie analizy tuberkuliny (test Mantoux), a także wykonanie fluorografii. Należy pamiętać, że fluorografia może ujawnić jedynie gruźlicę w formie płucnej, podczas gdy gruźlica może również wpływać na układ moczowo-płciowy, kości, skórę i oczy. Dlatego nie należy polegać wyłącznie na tej metodzie diagnostycznej.
Około 20 lat temu rozpoznanie AIDS oznaczało wyrok. Teraz sytuacja nie jest taka smutna - nowoczesne leki mogą wspierać życie osoby zakażonej wirusem HIV przez wiele lat, a nawet dekad. Zakażenie tą chorobą jest znacznie łatwiejsze niż się powszechnie uważa. Ta choroba dotyka nie tylko przedstawicieli mniejszości seksualnych i narkomanów. Możliwe jest pobranie wirusa niedoboru odporności, na przykład w szpitalu podczas transfuzji krwi, z okazjonalnymi kontaktami seksualnymi.
Utrzymująca się niska gorączka jest jednym z pierwszych objawów choroby. Uwaga. że w większości przypadków osłabieniu odporności na AIDS towarzyszą inne objawy - zwiększona podatność na choroby zakaźne, wysypki skórne, zaburzenia stolca. Jeśli masz powód, by podejrzewać AIDS, natychmiast skontaktuj się z lekarzem.
Inwazje robaków
Robaki lub robaki nazywane są robakami pasożytniczymi, które żyją w ludzkim ciele. Zakażenie pasożytami nie jest takie trudne, ponieważ jaja wielu z nich żyją na zwierzętach, w ziemi lub w zbiornikach wodnych. Nieprzestrzeganie zasad higieny prowadzi do tego, że wchodzą do ludzkiego ciała.
Wiele chorób pasożytniczych może powodować utrzymującą się niską gorączkę. Z reguły towarzyszy mu niestrawność, ale w wielu przypadkach, zwłaszcza jeśli pasożyty nie osiedliły się w jelicie, ale w innych tkankach, objawy te mogą nie występować. Należy również zwrócić uwagę na tak częste objawy, jak utrata wagi. Pasożyty jelitowe są wykrywane przez analizę kału. Ponadto wiele chorób pasożytniczych rozpoznaje się za pomocą badania krwi.
Ukryta sepsa, procesy zapalne
Często infekcja w ciele może być ukryta i nie przejawiać żadnych znaków innych niż ciepło. Ogniska powolnego procesu zakaźnego mogą być zlokalizowane w prawie każdym narządzie w układzie sercowo-naczyniowym, przewodzie pokarmowym, w kościach i układach mięśniowych. Organy oddawania moczu (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej) są najczęściej przedmiotem zapalenia.
Często stan podgorączkowy może być związany z infekcyjnym zapaleniem wsierdzia - przewlekłą chorobą zapalną dotykającą tkanki otaczające serce. Ta choroba może przez długi czas być ukryta i nie przejawiać się w żaden inny sposób.
Należy również zwrócić szczególną uwagę na jamę ustną. Ten obszar ciała jest szczególnie podatny na działanie bakterii chorobotwórczych, ponieważ mogą do niego regularnie wchodzić. Nawet prosta, nieleczona próchnica może stać się ogniskiem infekcji, która dostanie się do krwiobiegu i wywoła trwałą ochronną odpowiedź układu odpornościowego w postaci wzrostu temperatury. Grupa ryzyka obejmuje również pacjentów z cukrzycą, którzy mogą mieć nie gojące się owrzodzenia, które objawiają się podwyższoną temperaturą.
Choroba tarczycy
Hormony tarczycy, takie jak hormon stymulujący tarczycę, odgrywają ważną rolę w regulacji metabolizmu. Niektóre choroby tarczycy mogą zwiększać uwalnianie hormonów. Zwiększeniu ilości hormonów mogą towarzyszyć takie objawy, jak zwiększona częstość akcji serca, utrata masy ciała, nadciśnienie, niezdolność do tolerowania ciepła, pogorszenie włosów i gorączka. Obserwuje się również zaburzenia nerwowe - zwiększony niepokój, niepokój, splątanie, neurastenia.
Wzrost temperatury można również zaobserwować z brakiem hormonów tarczycy. Aby wyeliminować nierównowagę hormonów tarczycy, zaleca się wykonanie badania krwi na poziom hormonów tarczycy.
Choroba Addisona
Ta choroba jest dość rzadka i wyraża się zmniejszeniem produkcji hormonów przez nadnercza. Rozwija się przez długi czas bez żadnych specjalnych objawów i często towarzyszy mu umiarkowana gorączka.
Niedokrwistość
Niewielki wzrost temperatury może spowodować taki zespół jak niedokrwistość. Niedokrwistość to brak hemoglobiny lub czerwonych krwinek w organizmie. Ten objaw może objawiać się w różnych chorobach, zwłaszcza jest charakterystyczny dla ciężkich krwawień. Ponadto można zaobserwować wzrost temperatury w przypadku niektórych awitaminoz, niedoboru żelaza i hemoglobiny we krwi.
Leczenie narkotyków
W przypadku niskiej gorączki przyczyną tego zjawiska mogą być leki. Wiele leków może powodować gorączkę. Należą do nich antybiotyki, zwłaszcza leki penicylinowe, niektóre substancje psychotropowe, w szczególności leki przeciwpsychotyczne i przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe, atropina, środki zwiotczające mięśnie, narkotyczne leki przeciwbólowe.
Bardzo często wzrost temperatury jest formą reakcji alergicznej na lek. Ta wersja jest prawdopodobnie najłatwiejsza do sprawdzenia - po prostu przestań przyjmować lek, który powoduje podejrzenia. Oczywiście powinno się to odbywać za zgodą lekarza prowadzącego, ponieważ zniesienie leku może prowadzić do znacznie poważniejszych konsekwencji niż podgorączka.
Wiek do roku
U niemowląt przyczyny temperatury podgorączkowej mogą leżeć w naturalnych procesach rozwoju organizmu. Z reguły u osoby w pierwszych miesiącach życia temperatura jest nieco wyższa niż u dorosłych. Ponadto niemowlęta mogą doświadczyć naruszenia termoregulacji, co powoduje niską temperaturę podgorączkową. Zjawisko to nie jest objawem patologii i powinno samoistnie zniknąć. Chociaż wraz ze wzrostem temperatury u niemowląt, nadal lepiej jest pokazać je lekarzowi, aby wykluczyć infekcje.
Choroby jelit
Wiele zakaźnych chorób jelit może być bezobjawowych, z wyjątkiem wzrostu temperatury powyżej normalnych wartości. Ponadto zespół ten jest charakterystyczny dla niektórych procesów zapalnych w chorobach przewodu pokarmowego, na przykład w niespecyficznym wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego.
Zapalenie wątroby
Wirusowe zapalenie wątroby typu B i C są ciężkimi chorobami wirusowymi dotykającymi wątrobę. Z reguły długi stan podgorączkowy towarzyszy powolnym chorobom. Jednak w większości przypadków nie jest to jedyny objaw. Zazwyczaj zapaleniu wątroby towarzyszy ciężkość wątroby, zwłaszcza po jedzeniu, zażółcenie skóry, ból stawów i mięśni oraz ogólne osłabienie. Jeśli podejrzewasz, że masz zapalenie wątroby, powinieneś jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, ponieważ szybko rozpoczęte leczenie zmniejsza prawdopodobieństwo poważnych powikłań zagrażających życiu.
Diagnoza przyczyn długiego podgorączkowania
Jak widać, istnieje ogromna liczba potencjalnych przyczyn, które mogą spowodować naruszenie termoregulacji organizmu. I dowiedz się, dlaczego tak się dzieje, nie jest łatwe. Może to zająć dużo czasu i wymagać dużego wysiłku. Zawsze jednak jest coś, z czego takie zjawisko jest obserwowane. A gorączka zawsze mówi o czymś, zazwyczaj coś jest nie tak z ciałem.
Z reguły w domu nie można ustalić przyczyny stanu podgorączkowego. Można jednak wyciągnąć pewne wnioski dotyczące jego natury. Wszystkie przyczyny powodujące gorączkę można podzielić na dwie grupy - związane z pewnym procesem zapalnym lub zakaźnym i niezwiązane z nim.
- W pierwszym przypadku stosowanie leków przeciwgorączkowych i przeciwzapalnych, takich jak aspiryna, ibuprofen lub paracetamol, jest w stanie przywrócić normalną temperaturę, nawet tylko na krótki czas.
- W drugim przypadku przyjmowanie takich leków nie daje żadnego efektu. Nie należy jednak myśleć, że brak zapalenia powoduje, że przyczyna gorączki jest mniej poważna. Wręcz przeciwnie, poważne rzeczy, takie jak choroby onkologiczne, mogą należeć do niezapalnych przyczyn niskiej gorączki.
Z reguły choroby rzadko się pojawiają, a jedynym objawem jest stan podgorączkowy. W większości przypadków występują inne objawy - na przykład ból, osłabienie, pocenie się, bezsenność, zawroty głowy, nadciśnienie lub niedociśnienie tętnicze, zaburzenia tętna, nieprawidłowe objawy ze strony przewodu pokarmowego lub układu oddechowego. Objawy te są jednak często wymazywane, a zwykły człowiek zwykle nie jest w stanie ustalić diagnozy. Ale dla doświadczonego lekarza obraz może być jasny.
Oprócz objawów powinieneś poinformować lekarza, jakie ostatnio wykonałeś czynności. Na przykład, czy komunikowałeś się ze zwierzętami, jakie produkty jadłeś, czy podróżowałeś do egzotycznych krajów itp. Określając przyczynę, wykorzystuje się również informacje o wcześniejszych chorobach pacjenta, ponieważ jest całkiem możliwe, że stan podgorączkowy jest wynikiem nawrotu jakiejś długotrwałej choroby.
Aby ustalić lub wyjaśnić przyczyny stanu podgorączkowego, zwykle konieczne jest zaliczenie kilku testów fizjologicznych. Przede wszystkim jest to badanie krwi. Analiza powinna przede wszystkim zwrócić uwagę na taki parametr, jak szybkość sedymentacji erytrocytów. Wzrost tego parametru wskazuje na proces zapalny lub infekcję. Również ważne parametry, takie jak liczba leukocytów, poziomy hemoglobiny.
Potrzebne są specjalne testy do badań krwi, aby wykryć HIV i zapalenie wątroby. Analiza moczu jest również potrzebna do określenia, czy w przewodzie moczowym występują procesy zapalne. Zwraca również uwagę na liczbę leukocytów w moczu, a także obecność w nim białka. Aby wyeliminować możliwość inwazji robaków, analizuje się odchody.
Jeśli analizy nie pozwalają jednoznacznie określić przyczyny nieprawidłowości, bada się narządy wewnętrzne. Można w tym celu zastosować różne metody - ultrasonografię, radiografię, tomografię komputerową i magnetyczną.
RTG klatki piersiowej może pomóc w identyfikacji płucnej postaci gruźlicy, a EKG może pomóc w identyfikacji infekcyjnego zapalenia wsierdzia. W niektórych przypadkach może być wskazana biopsja.
Ustalenie diagnozy w przypadku stanu podgorączkowego może być często skomplikowane przez fakt, że pacjent może mieć kilka potencjalnych przyczyn zespołu, ale nie zawsze łatwo jest oddzielić prawdziwe przyczyny od fałszywych.
Co zrobić, jeśli zauważysz stałą gorączkę u swojego dziecka lub dziecka?
Który lekarz leczy ten objaw? Najłatwiej jest iść do terapeuty, a on z kolei może kierować do specjalistów - endokrynologa, specjalisty chorób zakaźnych, chirurga, neuropatologa, otolaryngologa, kardiologa itp.
Oczywiście temperatura podgorączkowa, w przeciwieństwie do gorączki, nie jest niebezpieczna dla organizmu i dlatego nie wymaga leczenia objawowego. Leczenie w takim przypadku zawsze ma na celu wyeliminowanie ukrytych przyczyn choroby. Samoleczenie, na przykład za pomocą antybiotyków lub leków przeciwgorączkowych, bez jasnego zrozumienia działań i celów jest niedopuszczalne, ponieważ może być nie tylko nieskuteczne i zacierać obraz kliniczny, ale także prowadzić do tego, że ta dolegliwość zostanie uruchomiona.
Dlaczego temperatura utrzymuje się na poziomie 37,2–37,5: przyczyny niskiej gorączki
Podgorączka to niewielki wzrost temperatury ciała z 37,5 do 37,9 stopni. Wyższym stawkom często towarzyszą inne objawy, które pozwalają na zdiagnozowanie choroby. Ale przyczyna długiego stanu podgorączkowego jest często trudna do określenia, a pacjent musi odwiedzić wielu lekarzy i wykonać ogromną liczbę testów.
Przyczyny
Ludzkie ciało, jako istota ciepłokrwista, ma tendencję do utrzymywania stałej temperatury przez całe życie. Niewielki wzrost temperatury jest możliwy przy nerwowym przeciążeniu, po jedzeniu, podczas snu i podczas pewnych okresów cyklu miesiączkowego. Kiedy konieczne staje się zabezpieczenie ciała przed skutkami negatywnych czynników środowiskowych, temperatura wzrasta do wysokich wysokości, powodując gorączkę i uniemożliwiając namnażanie się patogennej mikroflory.
Jednak przyczynami niskiej gorączki mogą być również choroby, które wymagają układu odpornościowego organizmu, aby przynajmniej minimalnie podnieść temperaturę, aby je kontrolować.
Normalna wydajność
Jaka jest normalna temperatura ciała? Wszyscy wiedzą, że średnia w normalnym zakresie wynosi 36,6 stopnia. Dopuszcza się jednak przekroczenie kilku dziesiątych stopni, ponieważ normalna temperatura ludzkiego ciała zależy od jego indywidualnych cech. Ktoś zaznaczy termometr nie wzrośnie powyżej 36,2, podczas gdy inni mogą odczuwać stałą temperaturę 37,2.
Taki wskaźnik jest uważany za normalny (37), jeśli dana osoba nie ma ogólnego osłabienia, dreszczy, osłabienia, nadmiernej potliwości, zmęczenia i bólu. U dzieci poniżej 1 roku temperatura może być utrzymywana na podobnym poziomie (37-37.3), ponieważ dzieci nadal mają niedoskonały system regulacji temperatury.
Musisz jednak zrozumieć, że jeśli temperatura podgorączkowa utrzymuje się przez długi czas, oznacza to, że w organizmie występuje niewielki proces zapalny, który należy wykryć i wyeliminować.
Zasady pomiaru
Jak mierzyć temperaturę? Istnieje kilka witryn najczęściej używanych do tych celów. Najbardziej obiektywne dane pozwalają uzyskać pomiar temperatury w odbycie lub pod pachą.
Temperatura w odbycie jest często mierzona u małych dzieci, a u dorosłych pacjentów pacha jest uważana za tradycyjne miejsce pomiaru. Dla każdej części ciała ma własne standardy temperaturowe:
- Usta: 35,5 - 37,5
- Pacha: 34,7 - 37,3
- Odbyt: 36,6 - 38,0
Główne przyczyny niskiej gorączki są wymienione w tabeli.
- Ostre infekcje pochodzenia wirusowego lub bakteryjnego;
- Wirusowe zapalenie wątroby;
- Ogniska przewlekłego zapalenia jamy ustnej, układu moczowo-płciowego lub przewodu pokarmowego;
- HIV;
- Gruźlica w dowolnej formie.
- Niedokrwistość
- Nowotwory złośliwe
- Choroby endokrynologiczne
- Efekt resztkowy po niedawnej chorobie
- Po długotrwałym stosowaniu niektórych leków
- Czynniki psychogenne
Niska jakość gorączki na tle infekcji
Temperatura podczas infekcji jest normalnym zjawiskiem, które pokazuje, że organizm walczy z patogenami. SARS prawie zawsze powoduje niewielki wzrost temperatury i towarzyszy mu ogólne osłabienie, ból stawów i głowy, katar i kaszel. Temperatura podgorączkowa u dziecka może pojawić się na tle tak zwanych infekcji dziecięcych (ospa wietrzna lub ospa) i często jest uzupełniana innymi objawami pewnej choroby.
Jeśli temperatura podgorączkowa utrzymuje się przez około rok, objawy niedyspozycji są stopniowo usuwane, ale ognisko zapalenia nie znika. Dlatego musisz jak najszybciej wykryć przyczynę stanu podgorączkowego, chociaż może to być dość trudne.
Istnieje wiele chorób, które powodują temperaturę ciała podgorączkowego częściej niż inne infekcje:
- Wrzody, które nie powodują blizn, u pacjentów z cukrzycą;
- Choroby narządów laryngologicznych (zapalenie ucha, zapalenie gardła, zapalenie migdałków);
- Ropnie w miejscu wstrzyknięcia;
- Próchnica zębów;
- Procesy zapalne w narządach płciowych (zapalenie przydatków);
- Choroby układu pokarmowego: zapalenie trzustki, zapalenie żołądka, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie jelita grubego;
- Zapalenie układu moczowo-płciowego (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, odmiedniczkowe zapalenie nerek).
Aby wykryć lokalizację procesu zapalnego, pacjentowi przepisuje się serię testów i badań:
- Ogólne badania krwi i moczu (podwyższona liczba białych krwinek lub poziomy ESR sugerują, że podejrzewa się zapalenie);
- Dodatkowe metody diagnostyczne: RTG, tomografia komputerowa lub USG do badania podejrzanego narządu;
- Konsultacje wąsko wyspecjalizowanych lekarzy: dentysta, chirurg, gastroenterolog, ENT.
W przypadku pomyślnego wykrycia procesu zapalnego leczenie należy rozpocząć natychmiast, ale należy zrozumieć, że choroby przewlekłe są podatne na ekspozycję na lek jest znacznie gorsze niż ostre formy choroby.
Zakażenia rzadko diagnozowane
Istnieje wiele chorób zakaźnych, którym towarzyszy gorączka, ale rzadko są diagnozowane.
Bruceloza
Choroba ta najczęściej dotyka ludzi, którzy z zawodu lub stylu życia często zmuszeni są do kontaktu ze zwierzętami (na przykład robotnikami rolnymi lub lekarzami weterynarii). oprócz temperatury podgorączkowej chorobie towarzyszą następujące objawy:
- Niejasny umysł
- Gorączka
- Zaburzenia wzroku i słuchu
- Ból stawów i głowy.
- Toksoplazmoza
Ta infekcja jest również dość powszechna, ale w większości przypadków przebiega bez żadnych objawów. Toksoplazmoza występuje u ludzi, którzy jedzą słabo ugotowane mięso lub często mają kontakt z kotami.
Toksoplazmoza stanowi zagrożenie tylko dla osób zakażonych HIV i kobiet w ciąży (patrz toksoplazmoza w ciąży), w której choroba może powodować wrodzone nieprawidłowości dziecka. W innych przypadkach choroba rzadko objawia się niewielką gorączką i uszkodzeniem oczu. Infekcja wirusowa nie wymaga leczenia, a niektóre procedury diagnostyczne są przeprowadzane tylko przez okres ciąży.
Pasożyty
Bardzo często jedynym objawem obecności robaków w organizmie jest niski wzrost temperatury, ponieważ pasożyty wywołują powolny proces zapalny. Dlatego, aby wykluczyć możliwość inwazji robaków, przy przedłużonym wzroście temperatury zaleca się:
- Przekazanie pełnej liczby krwinek do poziomu eozynofili - komórek, których liczba wzrasta wraz z robaczycą;
- Aby określić szybkość ESR (wzrasta w obecności procesu zapalnego);
- Analiza kału na jajach robaka (owsiki u dzieci, objawy askariozy).
Jeśli zostanie potwierdzone, pacjentowi przepisuje się specjalne leki przeciwko robakom. W większości przypadków wystarczająca jest jednorazowa terapia lekowa.
Gruźlica
Błędny jest stereotyp, że tylko ludzie prowadzący antyspołeczny styl życia są podatni na gruźlicę. Co roku rośnie liczba pacjentów z tą chorobą. Uczniowie, pracownicy medyczni, małe dzieci i wojskowi, którzy stale mieszkają w koszarach, są szczególnie narażeni na choroby.
Inne czynniki ryzyka obejmują:
- Obecność gruźlicy w historii;
- Słabe odżywianie;
- Współżycie z osobą, która nosi chorobę;
- Przewlekła choroba płuc;
- Cukrzyca.
Ponieważ gruźlica jest infekcją bakteryjną, która rozprzestrzenia się dość szybko, każdego roku dzieci otrzymują reakcję Mantoux, a dorosłym zaleca się regularne wykonywanie zdjęć rentgenowskich w celu wykrycia choroby i leczenia jej w odpowiednim czasie.
Bardzo często gruźlica może również wpływać na inne narządy, a wyniki RTG będą dobre. Ponieważ choroba jest bardzo dobrze zamaskowana jako nieswoiste zapalenie, trudno jest znaleźć ognisko gruźlicy w innych narządach.
Główne objawy gruźlicy opisano w tabeli:
- Utrata wagi, która może nawet doprowadzić do wyczerpania
- Zwiększone zmęczenie, zmniejszona wydajność
- Utrata apetytu
- Bezsenność
- Nadmierne pocenie się
- Temperatura gruźlicy często wzrasta wieczorem
- Ból w klatce piersiowej
- Kaszel
- Wykrztuszanie krwi
- Zadyszka
- Ból w dole pleców
- Wysokie ciśnienie krwi
- Krew w moczu
- Zapalenie oczu
- Trwała wysypka skórna
- Małe guzki na skórze, które łączą się w jedną
- Naruszenie cyklu miesiączkowego
- Niepłodność pierwotna, która nie jest uleczalna
- Zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie jajowodu
- Ostre zapalenie po porodzie
- Obrzęk i bolesność stawów
- Ból pleców
- Trudności z poruszaniem się
- Zła postawa
W celu wykrycia choroby przeprowadza się cały szereg badań diagnostycznych: fluorografia, reakcja Mantoux, Diaskintest oraz, w razie potrzeby, CT i prześwietlenia promieniotwórcze potencjalnie zaatakowanych narządów gruźlicy (podwiązanie jajowodów GHA).
Najczęstszą metodą diagnostyczną jest test Mantoux. Jest to wprowadzenie pod skórę specjalnego białka ze zniszczonej skorupy czynnika wywołującego gruźlicę. Samo białko nie może wywołać choroby, ale na objawy skórne wskazuje obecność lub predyspozycja osoby do gruźlicy.
To, że reakcja Mantoux jest uważana za najdokładniejszą w diagnostyce gruźlicy u dzieci:
- Procedura jest przeprowadzana corocznie;
- Dzieci w wieku poniżej 5 lat powinny mieć pozytywną reakcję Mantoux (wielkość grudek wynosi od 5 do 15 mm);
- Negatywna reakcja wskazuje na wrodzoną nie predyspozycję do gruźlicy lub słabej jakości (całkowity brak) szczepienia BCG;
- Jeśli wielkość grudki przekracza 15 mm, należy przeprowadzić dodatkowe badania;
- Gwałtowny wzrost reakcji w porównaniu z poprzednimi badaniami nazywany jest zakrętem (zakażenie bakterią). Dlatego takie dzieci przepisuje się małe dawki specjalnych leków w celu zapobiegania gruźlicy.
Aby reakcja Mantoux była obiektywna, konieczne jest przestrzeganie niektórych zaleceń:
- Nie zwilż miejsca wstrzyknięcia;
- Ważne jest, aby zrozumieć, że sama próbka nie może wywołać gruźlicy;
- Owoce cytrusowe i słodycze nie wpływają na wielkość grudek. Wyjątkiem mogą być przypadki alergii na te produkty (patrz alergie na rzadkie produkty spożywcze).
Diaskintest jest uważany za bardziej dokładną metodę diagnostyczną. Ocenę reakcji przeprowadza się również po 72 godzinach, ale test Diaskina nie zależy od obecności lub braku szczepienia BCG, a pozytywne wyniki w prawie 100 procentach przypadków wskazują na zakażenie. Jednak nawet ta dokładna metoda może dawać stronnicze dane. Na przykład, jeśli pacjent ma powikłania po BCG lub został zakażony gruźlicą typu bydlęcego.
Ważne jest, aby leczyć gruźlicę, chociaż jest to trudne. Bez terapii choroba prowadzi do ciężkiego zatrucia i powoduje śmierć pacjenta. Dlatego ważne jest, aby szczepić BCG dzieciom na czas i przeprowadzać regularne kontrole. Nowoczesne leki mogą wyeliminować gruźlicę, chociaż ostatnio wzrosła liczba przypadków oporności bakterii na leki.
Zakażenie wirusem HIV (ludzki wirus niedoboru odporności) wpływa na układ odpornościowy, dzięki czemu organizm staje się podatny na nawet najmniejsze infekcje. Sposoby uzyskania HIV są następujące:
- Od matki do płodu;
- Podczas stosunku niezabezpieczonego;
- Stosowanie skażonych narzędzi w gabinetach dentystów lub kosmetologów;
- Podczas wstrzyknięcia zakażonymi strzykawkami;
- Z transfuzjami krwi.
Niemożliwe jest zakażenie kontaktowymi lub powietrznymi kroplami, ponieważ infekcja wymaga dużej ilości infekcji, aby dostać się do organizmu.
Objawy HIV obejmują:
- Bóle mięśni i stawów
- Wysoka lub niska gorączka
- Nudności i wymioty
- Ból głowy
- Powiększone węzły chłonne
- Wysypka
Wirus może być ukryty w ciele i rozwijać się przez dziesięciolecia. Później HIV rozwija się na tle HIV, któremu mogą towarzyszyć następujące choroby:
- Dojarka w ustach
- Toksoplazmoza mózgu
- Zmiany patologiczne w błonie śluzowej jamy ustnej
- Mięsak Kaposi
- Opryszczka z wieloma nawrotami
- Dysplazja i rak szyjki macicy
- Zapalenie płuc, które nie jest leczone antybiotykami
- Zakaźny mięczak
- Ostra i silna utrata wagi
- Zapalenie ślinianek przyusznych
Metody diagnostyczne, które mogą wykryć HIV w organizmie, obejmują:
- Test immunoenzymatyczny (ELISA) jest najprostszą analizą, która musi zostać przekazana przez wielu pracowników na wniosek pracodawców. Jednorazowe badanie nie zawsze jest jednak obiektywne, ponieważ obecność wirusa we krwi można określić kilka miesięcy po możliwej infekcji, dlatego często analizę przeprowadza się dwukrotnie.
- Reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR) jest najskuteczniejszą metodą wykrywania wirusa we krwi w ciągu kilku tygodni po zakażeniu.
- Aby potwierdzić diagnozę, przeprowadza się dodatkową metodę tłumienia odporności i obciążenia wirusem.
Jeśli potwierdzono rozpoznanie HIV, pacjentowi przepisuje się leki przeciwretrowirusowe. Nie mogą całkowicie zniszczyć wirusa, ale przynajmniej znacznie spowalniają rozwój AIDS i umożliwiają przedłużenie życia pacjenta.
Nowotwory złośliwe
Gdy nowotwór nowotworowy zaczyna tworzyć się w organizmie, procesy metaboliczne zmieniają się i wszystkie narządy zaczynają działać inaczej. W rezultacie pojawiają się zespoły paranowotworowe, w tym temperatura guzów do podwyższenia podgorączkowego.
Bardzo często rozwój nowotworów złośliwych czyni osobę bardziej podatną na inne infekcje, które mogą powodować gorączkę i gorączkę.
Warto zauważyć, że zespoły paranowotworowe bardzo często nawracają, są słabo podatne na standardową terapię medyczną, a ich objawy zmniejszają się w leczeniu procesu onkologicznego.
Częste zespoły paranowotworowe mogą mieć następujące objawy:
- Gorączka, której leki przeciwgorączkowe nie mogą wyeliminować;
- Zmiany we krwi: podwyższony ESR i niedokrwistość;
- Pojawiają się objawy skórne zespołu: świąd bez wysypki i przyczyny, czarna akantoza (z towarzyszącym rakiem przewodu pokarmowego, jajnika i piersi oraz rumień Darii (rak piersi lub rak żołądka).
- Zaburzenia endokrynologiczne, które obejmują hipoglikemię (niski poziom glukozy w raku płuc lub przewodzie pokarmowym), ginekomastię (powiększone gruczoły sutkowe u mężczyzn z rakiem płuc) i zespół Cushinga, któremu towarzyszy zwiększona produkcja hormonu ACTH w nadnerczach (często towarzyszą złośliwe guzy w płucach, gruczoł krokowy, tarczyca i trzustka).
Ważne jest jednak, aby wziąć pod uwagę, że takie objawy nie występują u wszystkich pacjentów. Jeśli jednak stałej niskiej temperaturze towarzyszy jeden z powyższych objawów, należy skonsultować się z lekarzem.
Wirusowe zapalenie wątroby typu B i C
Gdy wirusowe zapalenie wątroby jest silnym zatruciem ciała i temperatura wzrasta. U każdego pacjenta choroba zaczyna się na różne sposoby. Ktoś natychmiast zaczyna cierpieć na ból w nadbrzuszu, występuje gorączka i objawy żółtaczki, inne objawy wirusowego zapalenia wątroby są praktycznie nieobecne.
Powolne wirusowe zapalenie wątroby objawia się w następujący sposób:
- Ból mięśni i stawów
- Ogólna słabość i złe samopoczucie
- Nieznaczne zażółcenie skóry
- Nadmierne pocenie się
- Niskie temperatury
- Dyskomfort w wątrobie po jedzeniu.
Ważne jest, aby większość wirusowego zapalenia wątroby była przewlekła, więc objawy mogą pojawić się jaśniej w okresie zaostrzenia (zobacz, ile osób żyje z wirusowym zapaleniem wątroby typu C). Możesz zostać zakażony wirusowym zapaleniem wątroby w następujący sposób:
- Od matki do płodu
- Z niezabezpieczonym stosunkiem
- Z zainfekowanych strzykawek
- Przez niehigieniczne instrumenty medyczne
- Z transfuzjami krwi
- Podczas używania zainfekowanych narzędzi dentystycznych lub kosmetycznych.
Aby zdiagnozować wirusowe zapalenie wątroby, wykonuje się następujące badania:
- Test ELISA wykrywający przeciwciała przeciwko zapaleniu wątroby. Ta metoda diagnostyczna pozwala nie tylko określić fazę choroby, ale także ryzyko zakażenia płodu i podzielić ostre i przewlekłe zapalenie wątroby.
- PCR jest bardzo dokładną metodą, która może wykryć najmniejsze cząsteczki wirusa we krwi.
Ostra postać wirusowego zapalenia wątroby często nie jest leczona, ale ogranicza się tylko do leczenia objawowego. Zaostrzenie przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby jest eliminowane za pomocą środków przeciwwirusowych, pacjentowi przepisuje się hepatoprotektory i leki żółciopędne. Przewlekłe zapalenie wątroby bez odpowiedniego leczenia może prowadzić do marskości i raka.
Niedokrwistość
Niedokrwistość jest osobną chorobą lub współistniejącym stanem, w którym poziom hemoglobiny obniża się we krwi. Ta patologia może występować z różnych powodów, ale najczęstszym jest niedobór żelaza w chorobach przewodu pokarmowego. Niedokrwistość może powodować wegetarianizm, przewlekłe krwawienie i ciężkie miesiączki. Istnieje również ukryta anemia, w której hemoglobina pozostaje normalna, ale zawartość żelaza jest zmniejszona.
Główne objawy jawnej i ukrytej niedokrwistości to:
- Nietrzymanie moczu i kału
- Niewielki wzrost temperatury z niedokrwistością do objawów podgorączkowych
- Źle w dusznych pokojach
- Stale zimne kończyny
- Zapalenie jamy ustnej i zapalenie języka (zapalenie języka)
- Awaria i zmniejszona wydajność
- Sucha skóra i swędzenie
- Zawroty głowy i ból głowy
- Skłonność do jedzenia niejadalnych pokarmów i niechęć do mięsa
- Tępe i kruche włosy i paznokcie
- Zwiększona senność w ciągu dnia
Jeśli występuje wiele powyższych objawów, pacjentowi zaleca się wykonanie dodatkowych badań w celu potwierdzenia obecności niedokrwistości. Przede wszystkim wykonuje się badania krwi na poziom hemoglobiny, poziom ferrytyny, a jako dodatkowe badanie przepisuje się diagnozę przewodu pokarmowego. Po potwierdzeniu diagnozy pacjentowi przepisuje się preparaty żelaza (Tardiferon, Sorbifer). Przebieg leczenia często trwa 3-4 miesiące i koniecznie towarzyszy mu przyjmowanie kwasu askorbinowego.
Choroba tarczycy
Choroba nadczynność tarczycy wywołuje wzmożoną czynność tarczycy i wzrost temperatury o co najmniej 37,2 stopni. Oznaki choroby to:
- Wypadanie włosów
- Trwały stan podgorączkowy
- Ostra utrata wagi
- Zwiększona drażliwość
- Wysokie ciśnienie krwi
- Szybki puls
- Luźne stolce
W celu diagnozy wykonuje się badania krwi na obecność hormonów i ultradźwięków gruczołu i zgodnie z uzyskanymi danymi przepisuje się odpowiednie leczenie.
Choroby autoimmunologiczne
Te patologie wiążą się z faktem, że ciało zaczyna się samo niszczyć. Układ odpornościowy zawodzi i powoduje procesy zapalne w różnych tkankach i narządach. To powoduje wzrost temperatury. Najczęstsze choroby autoimmunologiczne to:
- Zespół Sjogrena
- Reumatoidalne zapalenie stawów
- Rozproszona wola toksyczna
- Choroba tarczycy - Hashimoto zapalenie tarczycy
- Choroba Crohna
- Toczeń rumieniowaty układowy
Aby zdiagnozować takie patologie w czasie, pacjent musi przejść serię testów i zostać zbadany:
- Analiza komórek LE jest używana do określenia tocznia rumieniowatego układowego
- Wskaźnik ESR pozwala określić obecność zapalenia w organizmie.
- Czynnik reumatoidalny
- Badanie krwi pod kątem białka C-reaktywnego
Leczenie rozpoczyna się dopiero po potwierdzeniu diagnozy i obejmuje leki hormonalne, leki przeciwzapalne i leki zmniejszające aktywność układu odpornościowego. Leczenie wysokiej jakości pozwala przez długi czas kontrolować chorobę i zmniejszać liczbę nawrotów.
Czynniki psychogenne
Temperatury podgorączkowe bardzo często pojawiają się z przyspieszonym metabolizmem, który może wystąpić w przypadku zaburzeń psychicznych. Jeśli osoba stale doświadcza stresu i cierpi z powodu przepracowania, metabolizm jest zakłócony. Aby uniknąć psychogennych czynników wzrostu temperatury, należy przeprowadzić następujące badania stanu psychicznego pacjenta:
- Przeprowadzić kontrolę skali emocjonalnej pobudliwości
- Daj pacjentowi kwestionariusz do wykrywania ataków psychicznych
- Przeprowadził kontrolę w skali aleksytymicznej Toronto
- Diagnozuję za pomocą szpitalnej skali lęku i depresji
- Wypełnij indywidualny kwestionariusz topologiczny
- Przeprowadź badanie w skali Beck.
Po uzyskaniu danych o stanie psychiki konieczne jest skonsultowanie się z psychoterapeutą i rozpoczęcie przyjmowania środków uspokajających, uspokajających lub przeciwdepresyjnych. Często temperatura podgorączkowa zanika, gdy pacjent się uspokaja.
Podrażniony lek wywołany
Długotrwałe stosowanie niektórych leków może powodować wzrost temperatury do stanu podgorączkowego. Narzędzia te obejmują:
- Preparaty na bazie hormonu tarczycy (tyroksyny)
- Epinefryna, noradrenalina i efedryna
- Leki przeciwbólowe na bazie narkotyków
- Leki przeciw Parkinsonowi
- Leki przeciwhistaminowe i przeciwdepresyjne
- Z chemioterapią w leczeniu raka
- Antybiotyki
- Neuroleptyki
Wyeliminowanie gorączki pomoże anulować lub zastąpić lek.
Konsekwencje choroby
Jeśli dana osoba miała grypę lub ARVI, nawet po wyzdrowieniu, można zaobserwować temperaturę podgorączkową i inne objawy niedawnej choroby (katar, lekki kaszel lub ból głowy). Nie ma potrzeby leczenia tego schorzenia, przejdzie on sam. Możesz tylko wzmocnić system odpornościowy i umiarkowane ćwiczenia (jak odzyskać siły po grypie).
Temperatury podgorączkowe u dzieci
Przyczynami stanu podgorączkowego u dziecka mogą być wszystkie czynniki opisane powyżej. Jednak ze względu na niedoskonałość systemu termoregulacji, dzieciom nie zaleca się mieszania temperatury 37,5 z lekami przeciwgorączkowymi. Jeśli dziecko dobrze je i zachowuje się aktywnie, niewłaściwe jest szukanie przyczyny podgorączkowania lub jakoś z tym walczyć. Ale jeśli dzieci starsze niż jeden rok mają gorączkę, która trwa długo i towarzyszy jej ogólne osłabienie i brak apetytu, należy skonsultować się z lekarzem.
Metoda wykrywania przyczyny stanu podgorączkowego
Zasadniczo nawet przedłużony wzrost temperatury do wskaźników podgorączkowych nie jest związany z poważnymi patologiami. Aby jednak wykluczyć poważne patologie, należy skonsultować się z lekarzem. Podczas diagnozy użyj następującego algorytmu:
- Określ naturę temperatury (zakaźnej lub niezakaźnej)
- Przeprowadzają ogólne testy krwi, moczu i kału na jaja robaków.
- Biochemiczne badanie krwi jest niezbędne do określenia obecności białka C-reaktywnego
- RTG układu oddechowego i zatok
- USG przewodu pokarmowego i serca
- Kultura bakteriologiczna moczu do diagnozy możliwego zapalenia w układzie moczowo-płciowym
- Testy na gruźlicę.
Jeśli przyczyna nie została wykryta, wykonywana jest dodatkowa diagnostyka:
- Konsultują się z reumatologiem, psychoterapeutą, hematologiem, onkologiem i fisiologiem.
- Wyeliminuj brucelozę, wirusowe zapalenie wątroby, toksoplazmozę i HIV, przeprowadzając odpowiednie testy.
Artykuł o przyczynach temperatury podgorączkowej można również przeczytać w języku ukraińskim: „Jaka jest temperatura 37,2–37,5: powoduje temperatury podgorączkowe?”.