Temperatura 37,5 ° C

Temperatura ludzkiego ciała nie zawsze może być taka sama. Zmienia się w wyniku procesów chemicznych i fizjologicznych. Rozważenie tymczasowych i niewielkich odchyleń od ogólnie przyjętej normy 36,6 ° C (mierzonej pod pachą) jako oznak upośledzenia zdrowia jest nieprawidłowe. Norma ma jednak swoje granice. Górna granica tego wskaźnika u osoby dorosłej odpowiada ocenie 37,0 ° С, u dziecka - 37,0–37,3 ° С ze względu na niestabilny system termoregulacji. Jeśli dana osoba wzrasta do 37,5 ° C i trwa 3 dni lub dłużej, zarówno bez objawów, jak iz nimi (katar, kaszel, ból głowy, itp.), Jest to powód do skontaktowania się ze specjalistą w celu diagnozy i recepty..

Przyczyny temperatury 37,5 ° C

Wzrost temperatury ciała jest zawsze ochronną reakcją organizmu na niekorzystne procesy, które z nim zachodzą. Powody mogą być bardzo różne. Na przykład u kobiet temperatura 37,5 ° C może być związana ze zmianami hormonalnymi, które występują kilka dni przed miesiączką, podczas ciąży lub w okresie przedmenopauzalnym. W niektórych przypadkach ta reakcja występuje podczas przyjmowania antybiotyków, po zabiegu chirurgicznym, transfuzji krwi, szczepieniach. Niekiedy obserwuje się wzrost temperatury w przypadku alergii, zaburzeń układu nerwowego, zmęczenia, stresu, nagłych zmian stref czasowych, przegrzania itp. W niektórych przypadkach występuje to w przypadku infekcji jelitowej, której zwykle towarzyszą charakterystyczne objawy. Jednak najczęstszą przyczyną wzrostu temperatury ciała do poziomu 37,5 ° C są choroby zakaźne, którym towarzyszą dreszcze, ból gardła, kaszel, katar, bóle mięśni i osłabienie.

Czy temperatura jest niebezpieczna w 37,5 ° C?

Sama temperatura 37,5 ° C nie jest niebezpieczna przy braku pewnych chorób u ludzi. Niemniej jednak ten stan przynosi wiele niedogodności. Jeśli wzrost temperatury zaobserwowano w ciągu 2 dni i był to jeden z objawów ARI i ARVI, to z reguły nie powoduje to poważnych obaw wśród lekarzy. Jeśli występuje stan podgorączkowy (temperatura utrzymuje się dłużej niż 3 dni lub tydzień), konieczna jest wszechstronna diagnoza.

Czy możliwe jest obniżenie temperatury o 37,5 ° C?

Ponieważ podwyższona temperatura ciała jest metodą zwalczania organizmu przeciwko wirusom i bakteriom, w większości przypadków nie zaleca się jego zestrzelenia. To stwierdzenie dotyczy nie tylko dorosłych, ale także dzieci. Z reguły lekarze radzą przy pierwszych oznakach dyskomfortu obserwować leżenie w łóżku, powstrzymywać się od stresu fizycznego i psychicznego, pić więcej, aby złagodzić nieprzyjemne objawy. Jednak w niektórych przypadkach nadal konieczne jest obniżenie temperatury o 37,5 ° C Z reguły dotyczy to osób, które cierpią na taką chorobę, mają predyspozycje do napadów, cierpią na choroby serca i mózgu. Aby zmniejszyć temperaturę ciała, konieczne jest stosowanie leków przeciwgorączkowych przepisanych przez lekarza prowadzącego.

Temperatura 37,5 ° C u dziecka

Główną przyczyną wzrostu temperatury u dziecka do 37,5 ° C jest zimno. Ten problem jest szczególnie znany rodzicom, których dzieci uczęszczają do przedszkoli lub już poszły do ​​szkoły. W normalnym przebiegu choroby temperatura ta może utrzymywać się przez około 3 dni. Podwyższona temperatura do 2 tygodni jest uważana za alarmujący znak i może wskazywać na obecność w organizmie przewlekłego ośrodka infekcji (zapalenie migdałków, zapalenie zatok, odmiedniczkowe zapalenie nerek itp.). W niektórych przypadkach dzieci mogą doświadczać zaburzenia systemu termoregulacji na poziomie fizycznym. Dzieje się tak w wyniku skurczu naczyń powierzchniowych w kończynach dolnych i górnych lub z powodu awarii układu hormonalnego. Specjaliści zwykle uważają to za przejaw dystonii wegetatywno-naczyniowej i nazywają się termoneurozą. Warunek ten nie jest uważany za chorobę w czystej postaci, ale nie można również zaliczyć go do normalnych, ponieważ podwyższona temperatura ciała przez długi czas jest stresująca dla rosnącego organizmu.

Dlaczego temperatura 37,5 ° C występuje bez objawów?

Długotrwała niska gorączka, która występuje bez pojawienia się innych objawów, jest znakiem ostrzegawczym. Oznacza to, że tylko lekarz pomoże. Z reguły wzrost temperatury do 37,5 ° C wskazuje na obecność zakaźnej patologii wirusowej lub chorób wywołanych przez bakterie lub grzyby. Przeziębieniom towarzyszą zwykle charakterystyczne objawy. Należy jednak pamiętać, że zapalenie płuc może przebiegać bez wyraźnych objawów. Kaszel w tej chorobie pojawia się, gdy ośrodek zapalny znajduje się w pobliżu oskrzeli. Jeśli tkanka zapalna jest mała i nie dociera do oskrzeli, kaszel może być nieobecny. Jednak osoba może czuć słabość i trudności w oddychaniu. W niektórych przypadkach objawy zatrucia i osłabienia stolca mówią o chorobie.

Co się stanie, jeśli temperatura 37,5 ° C nie przejdzie przez długi czas?

Większość ludzi w tym przypadku pojawia się pytanie: co robić w tej temperaturze? Odpowiedź jest prosta: skontaktuj się ze specjalistą. Niezależne diagnozowanie i rozwiązywanie problemu w domu jest niemożliwe. Odroczenie wizyty u lekarza może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Bardzo ważne jest, aby nie zacząć obniżać temperatury bez zgody specjalisty, ponieważ odciążenie objawu nie rozwiązuje problemu, a jedynie utrudnia znalezienie przyczyny jego wystąpienia. Podczas diagnozy pacjentowi przepisuje się zwykle badania laboratoryjne krwi i moczu, fluorografii, ultradźwięków itp.

RINZA® i RINZASIP® z witaminą C - pomagają w leczeniu przeziębienia

Przeziębienie może złapać cię w najbardziej nieodpowiednim momencie, zakłócić plany i przynieść ci nieprzyjemne objawy. W tym przypadku jest to po prostu niemożliwe bez leków. Wielu specjalistów w pierwszych objawach ARD i ARVI zaleca stosowanie narzędzi, które pomagają złagodzić objawy choroby. Leki te obejmują RINZA® i RINSACIP® z witaminą C. Ich działanie ma na celu złagodzenie objawów przeziębienia. Produkty są dostępne w postaci tabletek RINZA® i proszków do przygotowania doustnego roztworu RINZASIP® z witaminą C. Również w ofercie jest RINSASIP® dla dzieci (stosowany od 6 lat). Mają działanie przeciwgorączkowe i przeciwbólowe.

Dlaczego temperatura 37-37.5 utrzymuje się bez objawów, przyczyn i co robić

Temperatura ludzkiego ciała jest ważnym wskaźnikiem w diagnozie. Każdy pacjent ma swoje własne normy, mimo że wskaźnik termometru 36,6 stopnia jest uważany za standardowy i naturalny.

Wiele osób nie zwraca uwagi na temperaturę i nawet nie mierzy jej, jeśli nie ma dodatkowych objawów choroby.

Jeśli nadal dbasz o swoje zdrowie i okresowo monitorujesz termometr, powinieneś wiedzieć i wziąć pod uwagę następujące fakty:

• temperatura mierzona jest pod pachą, w ustach i odbytnicy (normy wartości różnią się);
• jeśli w ciągu dnia wartości termometru zmieniają się o pół stopnia, nie jest to patologia;
• minimalna temperatura ciała (poniżej 36 stopni) notowana jest w okresie głębokiego snu;
• wieczorem wartości termometru są wyższe niż rano;
• osoby starsze mają niższą temperaturę, a dzieci do trzeciego roku życia są wyższe niż osoby w średnim wieku.
• Jeśli przez długi czas u dorosłej osoby występuje temperatura 37–37,5 bez objawów, nie powinno być wątpliwości co do ich zdrowia.

Należy zauważyć, że identyfikacja pierwotnej przyczyny jest skomplikowana przez fakt, że nie ma żadnych dodatkowych objawów, a niezależna diagnoza jest tutaj nie do przyjęcia.

Przyczyny naturalne i zewnętrzne

Niektóre białka, zwane pirogenami, powodują wzrost temperatury ciała. Wchodzą do ludzkiego ciała ze środowiska zewnętrznego (pierwotnego) lub są wytwarzane spontanicznie (wtórne).

Białka te wiążą się z podwzgórzem, aktywują układ odpornościowy i wpływają na ogólne samopoczucie osoby.

Po pierwsze, przyczyny, dla których dorosły pacjent ma temperaturę 37 bez objawów, są podzielone na naturalne i zewnętrzne.

1. Stany, które nie mają nic wspólnego ze stanami patologicznymi, ale jednocześnie regulują reżim temperaturowy, można przypisać stanom naturalnym. Wzrost wartości termometru występuje podczas stresu, braku równowagi hormonalnej u kobiet, ze względu na stosowanie pewnych leków, ze względu na ustalony styl życia i tak dalej.
2. Patologiczne przyczyny hipertermii mogą być różne. Niektóre choroby są pozyskiwane od osób z zewnątrz poprzez infekcję. Inne są prowokowane przez ciało. Również wady wrodzone nie są rzadkością, dzięki czemu wzrasta temperatura ciała.

W każdym razie, z powodów patologicznych, pacjent potrzebuje pomocy lekarza. Każda osoba musi mieć pojęcie o przyczynach, które mogą wywołać hipertermię.

Choroby są najczęstszą przyczyną hipertermii.

Najczęstszą przyczyną, dla której do wieczora temperatura wzrasta o 37 bez objawów, jest każda choroba.

Może być wrodzona lub nabyta, występować w postaci ostrej lub przewlekłej, mieć tymczasowy negatywny wpływ na osobę lub na stałe.

• Infekcje wirusowe układu oddechowego są najczęstszą przyczyną gorączki. Wirusy infekują górne lub dolne drogi oddechowe danej osoby. Jednocześnie aktywowane są mechanizmy obronne ciała i następuje gwałtowny skok temperatury do 37,3-37,6 bez objawów. Następnie, po 3-5 dniach, pojawiają się dodatkowe objawy, a lekarz będzie w stanie dokładnie określić przyczynę choroby.
• Znane są również czynniki sprawcze chorób jelit, które są wirusami. Mikroorganizmy zakażają tkanki miękkie i błony śluzowe jamy brzusznej, okres utajony może trwać do tygodnia.
• Procesy zapalne mogą wystąpić bez dodatkowych objawów. Ale najczęściej zdarza się to tylko w pierwszych dniach choroby. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że za kilka dni pacjent będzie miał inne objawy choroby oprócz temperatury.
• Przyczyny bakteryjne są mniej powszechne. Statystyki pokazują, że są na drugim miejscu pod względem popularności po patologiach wirusowych. Często infekcja bakteryjna staje się powikłaniem nieprawidłowo leczonej choroby wirusowej. Bakterie wpływają na układ oddechowy, tkanki, kości, układ moczowy i trawienny.
• Procesy nowotworowe są częstą przyczyną tego, że temperatura 37–37,5 utrzymuje się przez długi czas bez objawów. Często pacjenci tego konkretnego objawu prowadzą do lekarza, gdzie dowiaduje się o swojej rozczarowującej diagnozie.

Patologia układu oddechowego

Jeśli dana osoba ma niską temperaturę i nic innego, oznacza to utajony przebieg infekcji wirusowej lub bakteryjnej.

Często tak się dzieje w znanym ARVI. Gdy temperatura wróci do normy w ciągu 3-5 dni. Po pewnym czasie pacjent może doświadczyć dodatkowych objawów w postaci kaszlu, kataru lub bólów ciała.

Wiadomo, że gruźlica postępuje prawie bez objawów. Temperatura 37,3-37,5 trwa 2 tygodnie lub dłużej, a tę chorobę wykrywa się tylko podczas badania pacjenta ze skargą o przedłużonej temperaturze.

Choroby układu moczowego i narządów płciowych

Utrzymywanie niskiej temperatury przez miesiąc lub dłużej może wynikać z przewlekłego przebiegu chorób takich jak odmiedniczkowe zapalenie nerek lub zapalenie pęcherza moczowego.

Zazwyczaj pojawiają się z dodatkowymi znakami, ale w zależności od wrażliwości pacjenta mogą nie zostać zauważone. Zapalenie pochwy u kobiet i zapalenie gruczołu krokowego u mężczyzn występują z niewielkim wzrostem poziomu termometru.

Zaburzenia trawienia

Długoterminowa niska temperatura ciała bez dodatkowych objawów może dotyczyć zapalenia żołądka, wrzodów, zapalenia wątroby, choroby kamicy żółciowej i innych patologii.

Infekcje jelitowe, zapalenie jelita grubego, a nawet wzdęcia mogą wywołać niewielki wzrost wydajności termometru.

Inne choroby

Temperatura 37,3-37,5 bez objawów u osoby dorosłej może być utrzymywana przez długi czas podczas takich przewlekłych chorób, jak:

Zapaleniu mięśnia sercowego towarzyszy również ten objaw, później dołączają do niego dodatkowe objawy.

Nieznaczny wzrost wartości na termometrze wynika z obrażeń (siniaków, skaleczeń). Nawet zwykły cierń, który jest długi w ludzkim ciele, może wywołać ten objaw.

W przypadku chorób krwi (np. Białaczka) temperatura wzrasta przez pewien czas, po czym wraca do normy. Ten objaw może być spowodowany przez: artrozę, toczeń rumieniowaty, posocznicę, alergie, twardzinę i inne choroby.

Wpływ tła hormonalnego

Odchyleniom i błędom w układzie podwzgórzowo-przysadkowym zawsze towarzyszą nieuzasadnione wahania temperatury.

W ostatnich latach pacjenci coraz częściej zwracają się do specjalistów z dolegliwościami podgorączkowymi. Nie mają jednak żadnych dodatkowych objawów choroby. Powodem może być naruszenie systemu hormonalnego organizmu.

Zaledwie kilkadziesiąt lat temu kobiecy organizm był w dużej mierze temu przypisywany. U pacjentów zaburzeniom towarzyszyły nieregularne miesiączki. Ale w ostatnich dziesięcioleciach dysfunkcje hormonalne są powszechne u mężczyzn.

Poziom termometru może pokazać znak 37–37,5 stopni w ciągu kilku lat. Nie ma żadnych dodatkowych objawów u pacjenta. Poprzedza go uraz głowy, obrzęk, obrzęk mózgu, zapalenie mózgu i inne stany, które mogły wystąpić dawno temu.

Zespół podwzgórza występuje u niektórych osób z dolegliwościami hipertermicznymi - trwałą dysfunkcją aparatu, który reguluje temperaturę ciała.

Praca tarczycy i nadnerczy wpływa również na działanie termometru. Nawet funkcje wątroby i nerek mogą wpływać na ten proces, ponieważ to właśnie te organy są przewodnikami hormonów w ludzkim ciele.

Psychosomatyka

Temperaturę 37–37,2 bez objawów u dorosłych obu płci można zaobserwować z powodów psycho-emocjonalnych. Stałe napięcie nerwowe, stres, zmęczenie, brak snu - to właśnie przyczynia się do pojawienia się tej cechy.

Niewielki wzrost poziomu termometru (do 37,3) obserwuje się u ludzi podczas gniewu, gniewu. Jeśli ostatnio doznałeś poważnego szoku, nie ma nic dziwnego w hipertermii.

Temperatura może również wzrosnąć z radosnych przeżyć emocjonalnych. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę indywidualne cechy organizmu. Niektórzy ludzie doznają wstrząsów bez zmian temperatury, podczas gdy inni doświadczają przekrwienia przy najmniejszym doświadczeniu.

Gorączka u kobiet

Przedstawiciele słabszych wahań temperatury seksualnej występują szczególnie często. W pewnym sensie przyczyny tego mogą być nazywane hormonalnymi. Ale kobiety powinny być przydzielone w oddzielnym bloku.

• Temperatura 37–37,2 we wczesnej ciąży jest normalna i częsta. Zwiększa się z powodu uwalniania dużych ilości progesteronu - hormonu ciąży. Ten stan może utrzymywać się przez długi czas: przez cały pierwszy trymestr. Ważne jest, aby zwracać uwagę na dobre samopoczucie, ponieważ w tym okresie wszystkie choroby będą niebezpieczne. Jeśli nie ma żadnych dodatkowych objawów, a temperatura kobiety w pozycji wynosi 37–37,3 stopni, nie ma się czym martwić.
• W drugiej części cyklu może również wystąpić wzrost temperatury. Wynika to z faktu, że komórka jajowa opuściła jajnik i na jej miejscu uformowało się żółte ciało. Przydziela cały ten sam progesteron, który jest niezbędny do poczęcia. W tym okresie kobiety mogą zauważyć, że poziom termometru pokazuje nieco zawyżone wartości: 36,9–37,1. Po wystąpieniu miesiączki powrócą do normy.
• Wzrost wartości temperatury u pacjentów często występuje po zabiegach chirurgicznych i diagnostycznych. Laparoskopii, histeroskopii, metrosalpingografii, diagnostycznemu łyżeczkowaniu, aborcji, porodowi i innym zabiegom towarzyszy gorączka. W takim przypadku należy postępować zgodnie z zaleceniami medycznymi, które zostały podane pacjentowi po zabiegu. W krótkim czasie wartości termometru powrócą do normy.
• U kobiet karmiących piersią zawsze występuje niewielka gorączka. Jeśli mierzysz go pod pachą, możesz uzyskać wartość 37,2–37,7 stopni. Chodzi o blisko położone gruczoły piersiowe. Uważa się, że wskaźniki te nie mają charakteru informacyjnego, ponieważ pokazują temperaturę mleka matki. Kobiety w okresie laktacji powinny mierzyć je w łokciu.
• U niektórych kobiet w okresie menopauzy hiperemię określa się za pomocą wskaźników 37–37,4 stopni, co nie jest odchyleniem od normy.

Będziesz także zainteresowany:

Diagnoza i leczenie

Zanim zaczniesz szukać jednej lub więcej przyczyn hipertermii w sobie, musisz upewnić się, że pomiar został przeprowadzony poprawnie. Przy określaniu temperatury ciała należy przestrzegać następujących zasad:

• użyj dobrego termometru (dobrze, jeśli jest to termometr rtęciowy);
• Pomiar w tym samym czasie (nie wcześniej niż pół godziny po posiłkach i wysiłku fizycznym);
• jeśli jest mierzona pod pachą, powinna być czysta i sucha.

Przy ciągłej hipertermii należy skonsultować się z lekarzem. Specjalista przepisze pacjentowi określone rodzaje badań na podstawie historii i towarzyszącego obrazu klinicznego. Podczas diagnozowania musisz przejść następujące studia:

1. badanie krwi (ogólne, biochemiczne, dla cukru i krzepnięcia);
2. analiza moczu (całkowita, według Nechiporenko, z interpretacją soli);
3. badanie ultrasonograficzne otrzewnej (nerka, miednica mała, narządy trawienne);
4. badanie serca i naczyń krwionośnych (USG, EKG, Dopler);
5. RTG i fluorografia;
6. oznaczanie przeciwciał, markerów nowotworowych, patogenów i węższego zakresu manipulacji diagnostycznych (jeśli to konieczne).

Co powinien zrobić pacjent?

Zazwyczaj temperatura podgorączkowa (do 38) nie wymaga przyjmowania leków przeciwgorączkowych. Jednak wszystkie reguły mają swoje wyjątki.

Aby obniżyć temperaturę o ponad 37,5 stopni, konieczne jest dla kobiet w ciąży, osób z chorobami układu nerwowego, pacjentów podatnych na drgawki.

Aby to zrobić, powszechnie stosowane leki na bazie ibuprofenu lub paracetamolu. W innych sytuacjach wykonaj następujące kroki:

• przyjąć pozycję poziomą (pomoże to ustabilizować stan emocjonalny i zmniejszyć napięcie);
• prowadzić aromaterapię (olejek z drzewa herbacianego zmieszany z pomarańczą pomoże wyeliminować zaczerwienienie);
• umieść na czole i skroniach szmatkę zamoczoną w wodzie (ocet można dodać w równych proporcjach dla skuteczności);
• pić witaminizowaną herbatę (z borówkami, kalina, maliny).

Będziesz także zainteresowany:

Jeśli temperatura nadal rośnie, należy szukać pomocy w nagłych wypadkach.

„Temperatura 37 - 37,5 bez wyraźnych objawów - dlaczego tak się dzieje?”

4 komentarze

Problem niewielkiego i przedłużającego się wzrostu temperatury u kobiet jest jednym z najtrudniejszych problemów w klinice chorób wewnętrznych. Istnieje wiele „pułapek”, a oczywiste pominięcia lekarza w komunikowaniu się z pacjentem mogą prowadzić do długiego i kosztownego wyszukiwania diagnostycznego „na ślepo”.

W dzisiejszych czasach obfitość laboratoryjnych i wizualizacyjnych metod diagnostycznych może oczywiście pomóc w znalezieniu przyczyny, ale lepiej jest to zrobić celowo. Musisz zacząć od pewności, że wzrost temperatury do 37 ° C bez objawów klinicznych u kobiety jest oznaką choroby. Już w początkowej fazie rozmowy z pacjentem przemyślany lekarz czasem udaje się ustalić:

• Kobieta nigdy w zasadzie nie mierzyła swojej temperatury. Musisz wiedzieć, że normalna temperatura ciała ma indywidualne wahania, a u zdrowych kobiet może osiągnąć wartości 37, 5 ° C, szczególnie w związku ze zmianami cyklu miesiączkowego;
• Problem można wymyślić - może być uszkodzony termometr, zarówno elektroniczny, jak i rtęć.

Dlatego pomiar temperatury powinien być przeprowadzany przy użyciu co najmniej dwóch termometrów, przez trzy tygodnie lub dłużej, zarówno rano, jak i wieczorem. Tylko przy stabilnym odchyleniu możemy mówić o wzroście temperatury, ale do tej pory nie jest to „gorączka nieznanego pochodzenia”. Co to znaczy? Okazuje się, że żaden wzrost temperatury nie jest oznaką gorączki.

Co oznacza temperatura 37–37,2 ° C: gorączka lub hipertermia?

Co oznacza temperatura podgorączkowa?

Oprócz gorączki może wystąpić hipertermia. Istnieje ogromna różnica między tymi dwoma stanami. Przypomnij sobie:

• Gorączka jest stanem, w którym substancje są uwalniane do krwi, które mają potencjał pirogenny, czyli zwiększają temperaturę.

Są to antygeny drobnoustrojowe i czynniki chorobotwórcze, toksyny pasożytnicze. Dlatego gorączka najczęściej wskazuje na chorobę zakaźną. Ale może również wystąpić w przypadku nie-bakteryjnego, aseptycznego zapalenia, na przykład z zapaleniem korzonków. W tym przypadku mediatorem stanu zapalnego są winne - biogenne aminy uwalniane do krwi.

Dzienne wahania są charakterystyczne dla gorączki, a lekarze rozróżniają ich różne typy - od remisji po gorączkę. Przykładem takiego bezobjawowego wzrostu temperatury jest gruźlica płuc.

• Hipertermia jest przesunięciem wartości zadanej w mózgu, która określa szybkość „spalania” węglowodanów i tłuszczów. Jeśli chcesz - jest to instalacja „prędkości bezczynności” wyższej. Klasycznym przykładem jest nadczynność tarczycy. Zwiększony poziom hormonów tarczycy prowadzi do tego, że na przykład temperatura 37,2 ° C bez objawów u kobiety staje się prawie stała.

Przede wszystkim lekarz ma obowiązek zrozumieć, czy dotyczy to gorączki lub hipertermii. Następnie - powinien „pobudzić” swoją pamięć razem z pacjentem. Nagle pojawia się kluczowy fakt, który może nagle zmienić cały system logiczny?

Przypomnij sobie wszystko

Przede wszystkim należy spróbować przypomnieć sobie, czy temperatura nie poprzedzała wzrostu temperatury lub czy towarzyszyły jej następujące fakty:

• podróżowanie, zwłaszcza w gorących krajach;
• przeniesienie;
• kontakt ze zwierzętami domowymi lub dzikimi;
• korzystanie z nieznanej żywności, napoje krajowe;
• odwiedzanie ogrodów zoologicznych, pastwisk;
• komunikacja z osobami z oczywistymi objawami choroby (bladość, żółtaczka, wyczerpanie, kaszel, krwioplucie;
• przyjmowanie leków, dodatków do żywności;
• stosowanie nowych kosmetyków;
• przyjmowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych;
• zagrożenia zawodowe;
• używanie alkoholu i narkotyków;
• silny stres, depresja;
• zmiana partnera seksualnego.

Jak widać, ta daleko niekompletna lista może być kontynuowana przez długi czas. Każdy z tych punktów może dać „wskazówkę”. Tak więc podróż do Tajlandii obfituje w schistosomatozę, kontakt ze zwierzętami hodowlanymi - brucelozę i tak dalej.

Przyczyny temperatury 37 - 37,5 bez objawów u kobiet

Dlaczego występuje niska temperatura?

Przyczyny temperatury bez objawów są tak zróżnicowane, że łatwiej jest nazwać grupy stanów patologicznych niż pojedynczych chorób. W każdym razie informacje te będą przydatne dla pacjentów, którzy rozważają, co i jak powiedzieć lekarzowi.

Choroby zakaźne i pasożytnicze

Oczywiście, najprawdopodobniej nie będzie mowy o duru brzusznym i salmonellozie, ponieważ zakażenia te ujawniają się bardzo szybko (chociaż istnieje również bezobjawowy przewóz tyfusu). Ale choroby, takie jak syfilis, a nawet z nietypowym układem zapalenia węzłów chłonnych i węzłów chłonnych, mogą powodować gorączkę.

Pasożyty (na przykład karłowate) podczas migracji larw w organizmie powodują gorączkę. Gruźlica, zakażenie wirusem cytomegalii, może również powodować wzrost temperatury.

Okresowy wzrost temperatury i miejscowe ogniska zapalne: przewlekłe zapalenie płuc, zapalenie wsierdzia, zapalenie dróg żółciowych, zakrzepowe zapalenie żył. Na tle zmniejszonej odporności na długotrwałą gorączkę, różne wyrośnięte ropnie ołowiu - ropnie. Wśród nich często u kobiet występuje ropień kieszonki miednicy, jajowodu i Douglasa.

W niektórych przypadkach możliwe jest wystąpienie antywirusowych form wirusowego zapalenia wątroby, którym towarzyszy minimalne zatrucie, ale objawia się wzrostem temperatury. Gorączka jest również charakterystyczna dla zdekompensowanej marskości wątroby, ale w tym przypadku zwykle występują objawy.

Lekarz musi być szczególnie ostrożny, jeśli powiększone węzły chłonne są widoczne na tle gorączki podczas badania (często pacjenci po prostu o tym nie wiedzą) lub nie uważają za konieczne narzekać, ponieważ „nie bolą”. W tym przypadku, biorąc pod uwagę historię, należy zawsze pamiętać o zakażeniu HIV, szczególnie biorąc pod uwagę historię (rozwiązły seks, dożylne zażywanie narkotyków).

W przypadku urazów w przeszłości, zwłaszcza złamań, nie można wykluczyć obecności zapalenia szpiku i po długim pobycie w szpitalu - zapalenie żył i zakrzepicy żylnej w miejscu instalacji stałych cewników (na przykład w szpitalu).

Guzy i nowotwory

Guzy mogą być zwykle bezobjawowe, a gorączka jest jednym z głównych kryteriów diagnostycznych. Najczęściej są to chłoniaki Hodgkina i białaczka limfocytowa, rzadziej hipernefrotyczny rak nerki i rak wątrobowokomórkowy. Może również debiutować ostrą białaczkę i inne nowotwory złośliwe, w tym guzy przerzutowe.

Dane badania ginekologa i mammologa, wyniki histerografii, mammografii i innych metod badawczych są bardzo ważne. Prawie zawsze, jeśli dokładnie zapytasz kobietę, wspominasz o dodatkowych objawach, takich jak lekkie osłabienie.

Układowe choroby tkanki łącznej

W tym przypadku mówimy o chorobach, które są częstsze u kobiet niż u mężczyzn. Są to SLE - toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów i twardzina układowa. W celu ich wykrycia, szczególnie na wczesnym etapie, badania przesiewowe - identyfikacja przeciwciał przeciwjądrowych, komórki LE, przeciwciała przeciwko DNA - zapewniają niezbędną pomoc.

Pozwala to natychmiast rozpocząć ukierunkowane poszukiwania chorób ogólnoustrojowych tkanki łącznej. Wielką pomocą w tym będzie wzmianka o powolnym zapaleniu stawów, uszkodzeniu małych stawów i innych objawach charakterystycznych dla tej patologii.

Obok tych chorób znajduje się grupa układowego zapalenia naczyń - zapalenie naczyń, zakrzepowe zapalenie naczyń, guzkowe zapalenie tętnic. Ważne jest, aby zwracać uwagę na zaburzenia naczyniowe i zmiany w układzie krzepnięcia krwi.

Patologia hormonalna

Z reguły w tym przypadku nie chodzi o gorączkę, ale o wzrost poziomu podstawowej przemiany materii. Najczęściej jest to objaw nadczynności tarczycy lub nadczynności tarczycy. Aby zasugerować taką diagnozę, wskazane jest potwierdzenie takich faktów - pocenie się, chęć spania bez koca, lekki spadek masy ciała i labilność emocjonalna.

• Często rozwija się niestabilność stolca, częstoskurcz i kołatanie serca.

Objawy te, podejmowane samodzielnie, nie mogą przeszkadzać kobiecie, zwłaszcza jeśli chce ona schudnąć, ale ich wspólna obecność pozwoli lekarzowi z ufnością przepisać testy na T3, T4, TSH i przeciwciała na tyreoglobulinę.

Odpowiedź na narkotyki

Często gorączka u kobiet może być związana z długotrwałymi lekami, zwłaszcza antybiotykami beta-laktamowymi. Na przykład obejmują one leki, takie jak wszystkie penicyliny, cefalosporyny, karbapenemy i monobaktamy. Wszystkie z nich są szeroko stosowane, na przykład w leczeniu chorób zapalnych u kobiet - zapalenia pochwy, zapalenia błony śluzowej macicy, zapalenia przydatków, w przypadku, gdy są one spowodowane przez florę bakteryjną. Czasami podczas zaostrzenia kobieta stosuje antybiotyki jako samoleczenie, co powoduje lekki wzrost temperatury.

W niektórych przypadkach kobiety z chorobami reumatycznymi przyjmują leki cytotoksyczne, leki przeciwdrgawkowe (karbamazepina), leki przeciwpsychotyczne (haloperidol). Mogą również powodować gorączkę. Czasami lek taki jak allopurinol, który jest stosowany w długotrwałej terapii hiperurykemii i kamicy moczowej, również powoduje lekki wzrost temperatury.

Ciąża i poród

Ciąża, a zwłaszcza pierwszy trymestr, to czas intensywnego hormonalnego i immunologicznego przegrupowania kobiecego ciała. W końcu przyszłe dziecko niesie połowę obcego materiału genetycznego pobranego od ojca. I obowiązek kobiecego ciała - aby zapewnić dziecku pełną adopcję i rozwój.

W przypadku, gdy późny wzrost temperatury zaczyna się od nowa, nie jest to już wariant normy, ale objaw, który może zagrażać życiu dziecka. W tym przypadku nie można opóźnić, a zwłaszcza - niezależnie spróbować „obniżyć” temperaturę, a przyjmowanie antybiotyków jest nieodpowiedzialne. Pilna potrzeba skonsultowania się z lekarzem.

Rzadkie przyczyny gorączki

Czasami zdarza się, że gorączka niskiej jakości jest spowodowana rzadkimi przyczynami. Należą do nich na przykład przyczyny psychogenne, hipochondria, histeryczna psychopatia, stres. Znane są historie i bardziej zaskakujące zaburzenia związane z autohipnozą - na przykład pojawienie się u ludzi stygmatów krwawiących.

W innych przypadkach, z przyczynami psychogennymi, temperatura 37 ° C może wystąpić w ciągu dnia, ale w nocy pozostaje normalna.
Oprócz gorączki psychogennej możliwy jest cały szereg chorób - dziedziczne zapalenie mięśni, sarkoidoza. Ich poszukiwania są zazwyczaj dłuższe, ponieważ nie wszyscy lekarze są z nimi zaznajomieni.

Na przykład, jeśli podejrzewasz sarkoidozę, musisz udać się do fthiatra, który leczy tę chorobę autoimmunologiczną, która wcale nie jest związana z gruźlicą.

Co robić w temperaturze - do jakiego lekarza?

Do jakiego lekarza pójść w temperaturze 37?

Ci, którzy uważnie przeczytali przedstawiony materiał, zrozumieją, że wybór „wąskiego specjalisty” jest możliwy tylko wtedy, gdy istnieją jakieś konkretne myśli, które stały się pewne. Może to być specjalista chorób zakaźnych, reumatolog, gastroenterolog lub endokrynolog.

W tym samym przypadku, jeśli nie ma takiej pewności, musisz umówić się na spotkanie z doświadczonym terapeutą. Najczęściej zdarza się, że lekarz (zwłaszcza w klinice stanowej) nie może dać pacjentowi tyle czasu, ile powinien, a pierwsza wizyta ogranicza się do napisania różnych testów.

• Jest to również ważny krok w poszukiwaniu diagnostyki i nie należy go lekceważyć.

Być może jest jedyny wyjątek: jeśli kobieta jest w ciąży, najpierw należy udać się do lokalnego lekarza ginekologa GP w poradni przedporodowej.

Nie będziemy się rozwodzić nad zagadnieniami diagnostyki - powiedzmy, że większość pacjentów, z wyjątkiem badań terapeuty, ginekologa, rutynowych testów, testów na HIV, hemocultury, gruźlicy, poddawanych CT, MRI i wielu metod instrumentalnych „przez zwiększenie złożoności i kosztów”.

Podejścia tego nie można nazwać uzasadnionym: w wyszukiwaniu diagnostycznym konieczne jest potwierdzenie hipotez z faktami, a nie wyszukiwanie losowe.

Wniosek

Podsumowując, należy stwierdzić, że pomimo faktu, iż przytłaczająca liczba przypadków wzrostu temperatury jest spowodowana przyczynami zakaźnymi, około 20% wszystkich przypadków pozostaje nierozwiązanych. Zdaniem ekspertów, w 90% przypadków nieznany (kryptogenny) wzrost temperatury ciała bez objawów u kobiety nigdy się nie powtarza.

Zwykle w tym przypadku mówimy o epizodzie powolnej infekcji, a nawet o gruźlicy, z której pacjent odzyskuje spontanicznie i niezależnie bez leczenia, nie zdając sobie z tego sprawy.

• Większa złożoność i dwuznaczność rodzi pytanie: czy konieczne jest „próbowanie” leczenia takiej niezrozumiałej i niezdiagnozowanej gorączki?

Niektórzy eksperci uważają, że przy stabilnym stanie zdrowia i zachowanym zdrowiu należy ograniczyć się do obserwacji. Inni specjaliści, zwłaszcza w regionach o niekorzystnym położeniu, uważają, że bardziej właściwe jest rozpoczęcie leczenia lekami przeciwgruźliczymi, ponieważ w ten sposób kobiety często chorują na gruźlicę.

Czasami, z celem „testowym”, heparyny o niskiej masie cząsteczkowej są przepisywane na podejrzenie zakrzepicy żylnej, ale warto ostrożnie i ostrożnie podchodzić do terapii niejasnej gorączki hormonami, jeśli podejrzewasz choroby reumatyczne. W końcu najmniejszy błąd w proponowanej diagnozie doprowadzi do zmniejszenia odporności, a jeśli ten proces jest spowodowany infekcją, sytuacja tylko się pogorszy.

Temperatura ciała 37 5 powodów

Niska jakość gorączki

Niska jakość gorączki to temperatura 37-37,5 ° C przez długi czas. Osoba może być całkowicie nieobecna w objawach choroby i może wywoływać dyskomfort. Mówimy o temperaturze podgorączkowej nie wtedy, gdy rejestrowane są pojedyncze przypadki wzrostu temperatury: może to być spowodowane indywidualnymi cechami ciała i czynnikami opisanymi powyżej, ale jeśli stan podgorączkowy jest rejestrowany na krzywej temperatury z pomiarami wykonanymi przez wiele dni z rzędu.

Za prawdziwy wzrost temperatury uważa się temperaturę powyżej 38,3 stopni. Tej temperaturze towarzyszą bardzo specyficzne objawy, które odpowiadają konkretnej chorobie. Jednak długi stan podgorączkowy jest często jedynym objawem, który pozwala ustalić przyczynę, która będzie musiała przebiegać wokół lekarzy.

Normalna temperatura ludzkiego ciała jest rozpoznawana jako 36,6 ° C, chociaż wiele z nich ma 37 ° C jako normalną temperaturę. To właśnie ta temperatura jest obserwowana w zdrowym organizmie: dziecięcym lub dorosłym, męskim lub żeńskim - to nie ma znaczenia. Nie jest to stabilna, statyczna, niezmienna temperatura, w ciągu dnia zmienia się w obu kierunkach w zależności od przegrzania, hipotermii, stresu, pory dnia i rytmów biologicznych. Dlatego temperatury od 35,5 do 37,4 ° C są uważane za normalny zakres.

Temperatura ciała jest regulowana przez gruczoły wydzielania wewnętrznego - tarczycę i podwzgórze. Receptory komórek nerwowych podwzgórza reagują na temperaturę ciała, zmieniając wydzielanie TSH, które reguluje aktywność tarczycy. Hormony tarczycy T3 i T4 regulują intensywność metabolizmu, od którego zależy temperatura. U kobiet hormon estradiol bierze udział w regulacji temperatury. Wraz ze wzrostem jego poziomu zmniejsza się temperatura podstawowa - proces ten zależy od cyklu menstruacyjnego. U kobiet temperatura ciała zmienia się o 0,3-0,5 ° C podczas cyklu miesiączkowego. Najwyższe wskaźniki do 38 stopni obserwuje się między 15 a 25 dniem standardowego cyklu miesiączkowego po 28 dniach.

Oprócz tła hormonalnego wskaźniki temperatury nieznacznie wpływają na:

• aktywność fizyczna;
• spożycie żywności;
• u dzieci: silny długotrwały płacz i aktywne gry;
• pora dnia: rano temperatura jest zwykle niższa (najniższa temperatura jest obserwowana między 4-6 rano), a wieczorem osiąga maksimum (od 18.00 do północy - okres maksymalnej temperatury);
• u starców temperatura spada.

Fizjologiczne fluktuacje termometrii w ciągu jednego dnia w granicach 0,5–1 stopni są uważane za normalne.

Podgorączka nie odnosi się do normalnego stanu ciała i dlatego głównym pytaniem stawianym lekarzowi jest określenie przyczyn patologii. Jeśli pacjent był ostatnio chory i był leczony przez długi czas, uważa się, że wzrost temperatury jest związany z procesem gojenia. Jeśli nic się nie stało, musisz poszukać dysfunkcji, która spowodowała ten objaw. W celu dokładniejszego wykrywania patologii zaleca się sporządzenie krzywej temperatury, analizę stanu zdrowia, diagnostykę laboratoryjną.

Choroby charakteryzujące się stanem podgorączkowym

Zakaźne przyczyny choroby

Infekcje są najczęstszą przyczyną stanu podgorączkowego. Przy długotrwałym występowaniu choroby objawy są zwykle wymazywane i pozostają tylko podgorączkowe. Głównymi przyczynami zakaźnego stanu podgorączkowego są:

• Choroby laryngologiczne - zapalenie stawów, zapalenie migdałków, zapalenie ucha środkowego, zapalenie gardła itp.
• Choroby zębów i zęby próchnicowe.
• Choroby przewodu pokarmowego - zapalenie żołądka, zapalenie trzustki, zapalenie jelita grubego, zapalenie pęcherzyka żółciowego itp.
• Choroby dróg moczowych - odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej itp.
• Choroby narządów płciowych - zapalenie przydatków i zapalenie gruczołu krokowego.
• Ropnie z zastrzyków.
• Nie gojące się wrzody pacjentów z cukrzycą.

Choroby autoimmunologiczne

W chorobach autoimmunologicznych układ odpornościowy organizmu zaczyna atakować własne komórki, co powoduje przewlekłe zapalenie z okresami zaostrzeń. Z tego powodu zmienia się temperatura ciała. Najczęstsze choroby autoimmunologiczne:

• reumatoidalne zapalenie stawów;
• toczeń rumieniowaty układowy;
• Hashimoto zapalenie tarczycy;
• Choroba Crohna;
• rozproszone wola toksyczna.

W celu wykrycia chorób autoimmunologicznych zaleca się wykonanie testów na ESR, białko C-reaktywne, czynnik reumatoidalny i kilka innych testów.

Choroby onkologiczne

W nowotworach złośliwych stan podgorączkowy może być wczesnym objawem choroby, 6–8 miesięcy przed jej objawami. W rozwoju stanu podgorączkowego rolę odgrywają tworzenie kompleksów immunologicznych, które wyzwalają odpowiedź immunologiczną. Jednak wczesny wzrost temperatury jest związany z początkiem produkcji określonego białka przez tkankę nowotworową. Białko to znajduje się we krwi, moczu i tkance guza. Jeśli guz się jeszcze nie ujawnił, połączenie stanu podgorączkowego i specyficznych zmian we krwi ma wartość diagnostyczną. Często stan podgorączkowy towarzyszy przewlekłej białaczce szpikowej, białaczce limfocytowej, chłoniakowi, mięsakowi limfatycznemu.

Inne choroby

Może powodować podgorączkę i inne choroby:

• dysfunkcja autonomiczna: naruszenie serca i układu sercowo-naczyniowego;
• dysfunkcja gruczołów dokrewnych: nadczynność tarczycy i nadczynność tarczycy (wykrywane jest USG tarczycy i badanie krwi na hormony T3, T4, TSH, przeciwciała na TSH);
• zaburzenia hormonalne;
• utajone zakażenie: wirus Epsteina-Barra, zakażenie wirusem cytomegalii, zakażenie opryszczką;
• Zakażenie HIV (wykryte za pomocą ELISA i PCR);
• robaczyca (wykrywana przez kał na jajach robaka);
• toksoplazmoza (wykryta przez ELISA);
• bruceloza (wykryta metodą PCR);
• gruźlica (wykryta za pomocą testów Mantoux i fluorografii);
• zapalenie wątroby (wykryte za pomocą ELISA i PCR);
• niedokrwistość z niedoboru żelaza;
• reakcje alergiczne;
• termoneuroza.

Dla zakaźnego stanu podgorączkowego charakterystyczne są:

1. spadek temperatury przez działanie przeciwgorączkowe;
2. słaba tolerancja temperatury;
3. codzienne fizjologiczne wahania temperatury.

Dla niezakaźnych subfebrilitet charakteryzujących się:

1. niepozorny przepływ;
2. brak odpowiedzi na leki przeciwgorączkowe;
3. brak codziennych zmian.

Bezpieczny stan podgorączkowy

1. Niska jakość gorączki podczas ciąży, menopauzy i karmienia piersią, która jest tylko objawem regulacji hormonalnej, jest całkowicie bezpieczna.
2. Do dwóch miesięcy lub nawet pół roku ogon temperatury może utrzymywać się po cierpieniu na choroby zakaźne.
3. Nerwica i stres mogą dobrze zapewniać wzrost temperatury w godzinach wieczornych. Stanowi podgorączkowemu w tym przypadku towarzyszyć będzie uczucie chronicznego zmęczenia i ogólnego osłabienia.

Psychogenny stan podgorączkowy

Na stan podgorączkowy, podobnie jak wszelkie inne procesy w organizmie, wpływa psychika. Kiedy stres i nerwica w pierwszym rzędzie naruszają procesy metaboliczne. Dlatego kobiety często doświadczają niezmotywowanej niskiej gorączki. Stres i nerwica powodują wzrost temperatury, jak również nadmierną podatność na sugestie (na przykład o chorobie) mogą wpływać na rzeczywisty wzrost temperatury. U młodych kobiet typu astenicznego, podatnych na częste bóle głowy i IRR, hipertermii towarzyszy bezsenność, osłabienie, duszność, ból w klatce piersiowej i brzuchu.

Aby zdiagnozować stan, testy są przypisane do oceny stabilności psychologicznej:

• testy wykrywające ataki paniki;
• skala depresji i lęku;
• Skala Becka;
• skala pobudliwości emocjonalnej,
• Skala aleksytymiczna Toronto.

Zgodnie z wynikami przeprowadzonych testów pacjent otrzymuje skierowanie do psychoterapeuty.

Lek podgorączkowy

Długotrwałe stosowanie niektórych leków może również powodować gorączkę podgorączkową: adrenalinę, efedrynę, atropinę, leki przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe, leki przeciwpsychotyczne, niektóre antybiotyki (ampicylina, penicylina, izoniazyd, linkomycyna), chemioterapia, narkotyczne środki przeciwbólowe, leki tyroksynowe. Zniesienie terapii eliminuje obsesyjne podgorączkowe.

Podgorączka u dzieci

Oczywiście, każdy rodzic zacznie się martwić, jeśli jego dziecko ma gorączkę każdego dnia wieczorem. I to jest poprawne, ponieważ u dzieci gorączka w niektórych przypadkach jest jedynym objawem choroby. Normą dla podgorączka u dzieci jest:

• wiek do jednego roku (reakcja na szczepionkę BCG lub niestabilne procesy termoregulacji);
• okres ząbkowania, gdy gorączka może występować przez kilka miesięcy;
• u dzieci od 8 do 14 lat z powodu krytycznych faz wzrostu.

O długim stanie podgorączkowym, który występuje z powodu naruszenia termoregulacji, mówi się, że dziecko trwa dłużej niż 2 tygodnie w 37,0–38,0 °, a dziecko w tym samym czasie:

• nie traci wagi;
• badanie nie wykazuje choroby;
• wszystkie testy są normalne;
• częstość tętna jest normalna;
• antybiotyki nie obniżają temperatury;
• temperatura nie zmniejsza działania przeciwgorączkowego.

Często u dzieci układ hormonalny jest obwiniany za gorączkę. Dość często zdarza się, że temperatura u dzieci ma upośledzoną funkcję kory nadnerczy, a układ odpornościowy jest osłabiony. Jeśli narysujesz psychologiczny portret dzieci hartowanych bez przyczyny, otrzymasz portret niekomunikatywnego, podejrzanego, wycofanego, łatwo podrażnionego dziecka, które każde zdarzenie może zakłócić.

Leczenie i odpowiedni styl życia prowadzą dzieci do wymiany ciepła do normy. Z reguły po 15 latach niewielu ma tę temperaturę. Rodzice powinni zorganizować prawidłową rutynę dnia dla dziecka. Dzieci cierpiące na niską gorączkę powinny się wyspać, chodzić i rzadziej siedzieć przy komputerze. Dobrze trenuje hartowanie mechanizmów termoregulacyjnych.

U starszych dzieci gorączka o niskiej złośliwości towarzyszy tak częstym chorobom, jak zapalenie gruczołowe, robaczyca i reakcje alergiczne. Ale stan podgorączkowy może wskazywać na rozwój bardziej niebezpiecznych chorób: onkologicznych, gruźlicy, astmy i chorób krwi.

Dlatego zdecydowanie należy skontaktować się z lekarzem, jeśli dziecko ma temperaturę 37–38 ° C przez ponad trzy tygodnie. W celu zdiagnozowania i ustalenia przyczyn podgorączek zostaną przypisane następujące badania:

• Dąb;
• biochemia krwi;
• OAM, codzienny test moczu;
• odchody na robaku jaja;
• radiografia zatok;
• radiografia płuc;
• elektrokardiografia;
• testy tuberkulinowe;
• USG narządów wewnętrznych.

Jeśli analiza ujawni odchylenia, będzie to powodem wysłania wąskich specjalistów do konsultacji.

Jak mierzyć temperaturę u dzieci

Temperatury u dzieci nie należy mierzyć bezpośrednio po przebudzeniu, po obiedzie, energicznej aktywności fizycznej, w stanie pobudzenia. W tym czasie temperatura może wzrosnąć ze względów fizjologicznych. Jeśli dziecko śpi, odpoczywa lub jest głodne, temperatura może spaść.

Podczas pomiaru temperatury wytrzyj pachy do sucha i trzymaj termometr przez co najmniej 10 minut. Okresowo wymieniaj termometry.

Jak radzić sobie z gorączką

Przede wszystkim należy zdiagnozować stan podgorączkowy, ponieważ nie każdy wzrost temperatury w określonym zakresie jest tylko stanem podgorączkowym. Wniosek na temat stanu podgorączkowego jest oparty na analizie krzywej temperatury, której kompilacja wykorzystuje dane pomiarów temperatury 2 razy dziennie - rano i wieczorem. Pomiary są przeprowadzane przez trzy tygodnie, wyniki pomiarów są analizowane przez lekarza prowadzącego.

Jeśli lekarz zdiagnozuje stan podgorączkowy, pacjent będzie musiał odwiedzić następujących wąskich specjalistów:

• otolaryngolog;
• kardiolog;
• specjalista chorób zakaźnych;
• fisiatra;
• endokrynolog;
• dentysta;
• onkolog.

Analizy, które należy podjąć w celu zidentyfikowania ukrytych chorób bieżących:

• OAK i OAM;
• biochemia krwi;
• skumulowane próbki moczu i badanie dziennego moczu;
• odchody na robaku jaja;
• krew na HIV;
• krew na zapalenie wątroby typu B i C;
• krew na RW;
• radiografia zatok;
• radiografia płuc;
• otolaryngoskopia;
• testy tuberkulinowe;
• krew na hormony;
• EKG;
• USG narządów wewnętrznych.

Identyfikacja odchyleń w dowolnej analizie staje się powodem powołania bardziej szczegółowej ankiety.

Środki zapobiegawcze

Jeśli patologia w ciele nie zostanie zidentyfikowana, należy zwrócić szczególną uwagę na zdrowie swojego ciała. Aby stopniowo przywrócić normalne procesy termoregulacji, potrzebujesz:

• terminowo leczyć wszystkie ogniska infekcji i pojawiające się choroby;
• unikać stresu;
• zminimalizować liczbę złych nawyków;
• przestrzegaj codziennego schematu;
• zasypiaj zgodnie z potrzebami swojego ciała;
• ćwicz regularnie;
• twardnieje;
• chodzić więcej na świeżym powietrzu.

Wszystkie te metody przyczyniają się do wzmocnienia odporności, procesów treningowych wymiany ciepła.

Dobrze puka Antigrippin (producent produktów naturalnych). przez długi czas i bardzo szybko. Daję mojego męża. Dałem go też kilka dni temu, kiedy byłem w domu, a potem kolejny dzień w pracy, kiedy biegałem, nie pozostaje w domu przez długi czas. Zawsze jest w torbach lub w postaci tabletek, biorę je inaczej, mąż ich kocha, wylewa na niego gorącą wodę i pije jak herbatę. Co nie pozwoliłoby dziecku) Cóż, nadal kupuję, ponieważ bez fenylefryny (jak na przykład w nosorożcu), która daje obciążenie w środku.

Dlaczego tak mały spadek temperatury? Blokujesz immunitet. Podejrzewa się, że początek ARVI - pić lek przeciwwirusowy. Np. Na przykład dobrze pomaga organizmowi radzić sobie z samą chorobą. Na sobie sprawdziłem więcej niż raz. I będzie o wiele bezpieczniejszy środek przeciwgorączkowy: zarówno pod względem składu, jak i działania.

W pełni się z tobą zgadzam. Klasyczna homeopatia jest znacznie bezpieczniejsza i bezpieczniejsza niż chemiczna przeciwgorączkowa. Wpływający na siebie dom sam w sobie nie jest pierwszym rokiem obfitych przeziębień i nigdy tego nie żałował. Najważniejsze, aby działać natychmiast i wyraźnie zgodnie z instrukcjami. W rezultacie nie trzeba długo czekać.

W tej temperaturze zawsze leczono środkami ludowymi: obfity napój, kochanie. Kilka lat temu, za radą lekarza, uzupełniłem ten kompleks o Influcid. W rezultacie czas trwania choroby skrócił się o dwa lub trzy dni. Tak, i płynie łatwiej.

Powiedz mi, czy mam temperaturę 37,5, aby zostać (tylko wieczorem) przez prawie dwa lata. Już to, czego testy nie dały i wszystko jest normalne.

Temperatura 37,5 bez objawów u osoby dorosłej

Temperatura ciała od 37 ° do 37,5 ° nazywana jest gorączką. Gdy wzrasta powyżej 38 °, towarzyszą mu objawy pewnej choroby, dzięki której lekarz może to określić. A jeśli temperatura podgorączkowa utrzymywana jest przez jakiś czas i jest to jedyny znak, pacjent musi odwiedzić różnych specjalistów i przejść wiele testów.

U ludzi utrzymuje się stabilna temperatura ciała przez całe życie. Wahania wynikają ze stresu, jedzenia, po spaniu, granica oscylacji dochodzi do jednego stopnia. Niektóre czynniki mogą powodować reakcję obronną organizmu - gorączkę. Temperatura podgorączkowa wpływa na metabolizm i uniemożliwia namnażanie się drobnoustrojów. Taka temperatura sugeruje chorobę psychiczną lub fizyczną.

Temperatura 37,5 bez objawów u osoby dorosłej

Temperatura ciała u ludzi:

1. Mniej niż 35,5 ° - zmniejszono.
2. 35,5–37 ° jest normalne.
3. Zwiększono:

• 37,1 ° –38 ° - stan podgorączkowy;
• powyżej 38 ° - gorączka.

Temperatura 37 ° -37,5 ° bez objawów nie daje powodów do obaw - mogą to być błędy w pomiarze. Aby zapewnić prawidłowy pomiar, musisz przestrzegać pewnych zasad:

Zalecamy również przeczytanie:

• Konieczne jest zmierzenie go w spokojnym stanie, w ciągu pół godziny po załadowaniu lub aktywnej zabawie dla dziecka.
• U dzieci wzrasta po płaczu i krzyku.
• Rano spada, a wieczorem unosi się.
• Jama pachowa powinna być sucha podczas pomiaru.
• Doustnego nie można zmierzyć po jedzeniu, gorących napojach, jeśli pacjent oddycha przez usta lub ma duszność i po paleniu.
• Odbytnica - ma odchylenia do dwóch stopni i wzrasta po gorącej kąpieli i aktywności fizycznej.
• Po jedzeniu, aktywności fizycznej, stresie, zmęczeniu, przebywaniu na słońcu lub w ciepłym i dusznym pomieszczeniu z suchym powietrzem lub wysoką wilgotnością może wzrosnąć nieco powyżej 37 °.

Zobacz także: Znaki i objawy Irvi u dzieci

Dla osoby ten stan nie jest niebezpieczny, naturalne procesy fizjologiczne zachodzą w organizmie. Ale mimo to skonsultuj się z lekarzem i poda dokładną definicję, czy jest to normalne dla ciebie, czy nie.

Częstą przyczyną stale podwyższonej temperatury jest uszkodzony termometr. Urządzenia elektroniczne mogą powodować błąd pomiaru. Sprawdź termometr na innym członku rodziny i lepiej jest mieć sprawny termometr rtęciowy.

Temperatura 37,5 ° może wskazywać na obecność patologii w organizmie e. Przyczynami mogą być choroby:

• alergia;
• zapalne choroby niezakaźne;
• choroby zakaźne;
• choroby serca i naczyń krwionośnych;
• patologia układu nerwowego, skóry i płuc;
• onkologia;
• choroby pasożytnicze;
• patologia chirurgiczna;
• dziecko reaguje na szczepienie lub ząbkowanie.

W chorobach zakaźnych, niskiej gorączce, objawach i objawach:

1. Choroby układu rozrodczego. Jeśli kobieta cierpi na dolny ból brzucha i odczuwa do 37,5 °, może to być choroba zakaźna narządów płciowych (zapalenie sromu i pochwy), a także może wzrosnąć po aborcji. U mężczyzn gorączka niskiej jakości może mówić o zapaleniu gruczołu krokowego.
2. Zakażenia nerek i dróg moczowych. Niska jakość gorączki jest niewielka i jest charakterystyczna dla zapalenia pęcherza moczowego, odmiedniczkowego zapalenia nerek i zapalenia pęcherza moczowego.
3. Choroby układu sercowo-naczyniowego. Przy procesach zapalnych w mięśniu sercowym temperatura nieco wzrasta, ale towarzyszą jej objawy: duszność, obrzęk i zaburzenie rytmu serca.
4. Zakażenia układu oddechowego. Przy częstych chorobach ARVI temperatura wzrasta nieco powyżej 37 ° C i towarzyszy mu katar i kaszel, zwiększają się węzły chłonne, pojawiają się bóle mięśni i ból w dole pleców. Gorączka podgorączkowa występuje w zatoce, przewlekłe zapalenie oskrzeli, czasami z niską gorączką z zapaleniem płuc, a gruźlica trwa długo: kilka miesięcy lub lat.
5. Choroby zakaźne przewodu pokarmowego. Z ciepłem i bólem brzucha może być zapalenie żołądka lub wrzód trawienny. Infekcjom jelitowym towarzyszą objawy: nudności, wymioty i biegunka.
6. Ogniska przewlekłej infekcji można znaleźć w każdym narządzie. Jest to zapalenie przydatków, zapalenie migdałków, zapalenie gruczołu krokowego lub inne patologie. Gorączka mija po rehabilitacji zakaźnego ogniska.

Zobacz także: Temperatura alergii u dorosłych i dzieci

Po chorobie zakaźnej gorączka może trwać przez długi czas: od kilku tygodni do kilku miesięcy, nazywana jest „ogonem temperatury”. Po zażyciu antybiotyków może wytrzymać przez długi czas.

Ten stan zniknie bez leczenia. Ale jeśli temperaturze podgorączkowej towarzyszy nieżyt nosa, kaszel lub inne objawy, być może jest to nawrót, pojawiła się komplikacja lub pojawiła się nowa infekcja. Skonsultuj się z lekarzem w celu uzyskania pomocy.

Bez objawów choroby pasożytnicze powodują gorączkę. Toksoplazmoza nie budzi obaw, ale jest niebezpieczna podczas ciąży. Choroba może powodować patologię płodu, przedwczesnego porodu i poronienia.

Dziecko ma temperaturę 38 °

Jest to objaw choroby zakaźnej. U małego dziecka może to spowodować poważne komplikacje. W przypadku ciepła należy skontaktować się z pediatrą i zastosować defibrylator.

Temperatura ciała w normalnym stanie powinna wynosić codziennie 36,6 °. Gdy temperatura wzrasta do 38 ° i powyżej. Oznacza to, że organizm aktywnie walczy z wirusami i bakteriami. Wzrost temperatury hamuje patogeny, a układ odpornościowy szybciej radzi sobie z chorobą. Ale czasami mechanizm zawodzi, aw wysokich temperaturach, które trwają do pięciu dni z rzędu, mogą pojawić się komplikacje.

Hipertermia może powodować nieodwracalne zmiany w mózgu, aw niektórych przypadkach może być śmiertelna.

Dzieci różnie reagują na hipertermię. Reakcja będzie zależeć od przyczyn, które wywołały stan patologiczny. Najważniejsze cechy:

• niepokój i wielkie pragnienie;
• letarg i kapryśność;
• zaczerwienienie policzków i czoła;
• pocenie się i dreszcze;
• zaczerwienienie oczu i suchych warg;
• utrata apetytu i kołatanie serca.

Jeśli zauważysz takie objawy u jednorocznego dziecka, natychmiast zacznij mierzyć temperaturę. Przy odczycie termometru powyżej 38 °, daj dziecku febrifuge. Hipertermia może być z innych powodów:

• zaparcie lub ząbkowanie;
• przegrzanie dziecka;
• obciążenie fizyczne.

Przeczytaj także: Hipotermia: objawy i skutki

Z niektórych chorób może wystąpić hipertermia:

• zapalenie oskrzeli i mononukleoza;
• grypa i ból gardła;
• biegunka i zapalenie żołądka i jelit;
• SARS i zapalenie ucha środkowego;
• alergie i patologie hormonalne.

Niski stopień zestrzelenia nie jest konieczny, osłabia obronę immunologiczną organizmu i prowokuje rozwój patogenów. Aby zwalczać umiarkowaną hipertermię (38 ° i powyżej), należy stosować leki przeciwgorączkowe:

1. Paracetamo L to bezpieczny środek przeciwgorączkowy, który reguluje termoregulację ciała.
2. Analgin - ma działanie przeciwgorączkowe, jest stosowany do hipertermii u dziecka. Do szybkiego spadku temperatury wstrzykuje się domięśniowo.
3. Ibuprofe n - ma działanie przeciwgorączkowe i przeciwbólowe. Walczy z infekcjami, którym towarzyszą procesy zapalne w narządach laryngologicznych.

Przed użyciem leków należy skonsultować się z pediatrą. Niektóre leki mogą powodować reakcję alergiczną.

Temperatura wynosi 37 ° przez długi czas

Można zaobserwować temperaturę dziecka każdego dnia bez objawów:

• jeśli dziecko urodzi się kilka dni lub tygodni;
• po szczepieniu;
• po wprowadzeniu białka do diety;
• kiedy ząbkuje.

Jest to normalny wskaźnik i nie trzeba konsultować się z lekarzem.

Ale jeśli termometr pokazuje 37 ° -37,5 ° codziennie w ciągu tygodnia, skonsultuj się z lekarzem. Zwłaszcza, jeśli ma objawy towarzyszące:

Niektóre dzieci mają gorączkę po przyjęciu kursu antybiotyków. Zgłoś to lekarzowi, a przyczyną może być osłabiona odporność. wtedy objaw zniknie sam.

Od pierwszych dni życia, wychowujcie dzieci właściwie, dziecko powinno mieć:

1. Dieta i odpoczynek.
2. Hartowanie
3. Codzienne spacery na świeżym powietrzu.
4. Aktywne gry i rozrywka.
5. Zajęcia sportowe.

Wszystko to wzmocni układ odpornościowy dziecka. Pomimo Twojego wieku, zapisz go w dziale sportowym, pomóż mu w procedurach hartowania, rutynowego dnia i twoje dziecko będzie zdrowe.

Temperatura bez zimna jest poważnym problemem.

„Mam temperaturę”, mówimy, gdy termometr wznosi się powyżej znaku + 37 ° C… I mówimy nieprawidłowo, ponieważ nasze ciało zawsze ma wskaźnik stanu termicznego. A wspomniane wspólne zdanie jest wymawiane, gdy wskaźnik ten przekracza normę.

Nawiasem mówiąc, temperatura ludzkiego ciała w stanie zdrowym może się zmieniać w ciągu dnia - od + 35,5 ° C do + 37,4 ° C. Ponadto otrzymujemy wskaźnik normalny + 36,5 ° C tylko podczas pomiaru temperatury ciała pod pachą, ale jeśli mierzymy temperaturę w ustach, wówczas na skali zobaczysz + 37 ° C, a jeśli mierzysz w uchu lub doodbytniczo, to wszystkie + 37,5 ° C Tak więc temperatura + 37,2 ° C bez oznak zimna, a jeszcze bardziej temperatura + 37 ° C bez oznak zimna, co do zasady nie budzi większych obaw.

Jednak każdy wzrost temperatury ciała, w tym gorączka bez przeziębienia, jest odpowiedzią organizmu ludzkiego na infekcję, która może prowadzić do określonej choroby. Dlatego lekarze mówią, że wzrost temperatury do + 38 ° C wskazuje, że organizm rozpoczął walkę z infekcją i zaczął wytwarzać ochronne przeciwciała, komórki fagocytów układu odpornościowego i interferon.

Jeśli wysoka temperatura bez objawów zimna utrzymuje się wystarczająco długo, osoba odczuwa złą kondycję: obciążenie serca i płuc znacznie wzrasta, ponieważ wzrasta zużycie energii i zapotrzebowanie tkanki na tlen i odżywianie. W tym przypadku pomoże tylko lekarz.

Przyczyny gorączki bez objawów przeziębienia

Gorączkę lub gorączkę obserwuje się w prawie wszystkich ostrych chorobach zakaźnych, a także podczas zaostrzenia niektórych chorób przewlekłych. W przypadku braku objawów nieżytowych lekarze mogą określić przyczynę wysokich wskaźników temperatury ciała pacjenta, izolując patogen bezpośrednio z lokalnego źródła zakażenia lub z krwi.

Znacznie trudniej jest określić przyczynę temperatury bez objawów przeziębienia, jeśli choroba pojawiła się w wyniku ekspozycji na organizm warunkowo patogennych drobnoustrojów (bakterii, grzybów, mykoplazmy) - jednocześnie zmniejszając ogólną lub miejscową odporność. Następnie konieczne jest przeprowadzenie kompleksowego badania laboratoryjnego nie tylko krwi, ale także moczu, żółci, plwociny i śluzu.

W praktyce klinicznej przypadki uporczywych - przez trzy lub więcej tygodni - gorączki bez objawów przeziębienia lub jakichkolwiek innych objawów (przy częstościach powyżej + 38 ° C) nazywane są gorączką nieznanego pochodzenia.

Najbardziej „prosty” przypadek temperatury + 39 ° C bez oznak zimna (w sensie diagnozy, oczywiście) odnosi się do jego pojawienia się po podróży osoby do gorących obcych krajów (zwłaszcza w Afryce i Azji), gdzie został ugryziony przez komara zakażonego pasożytami gatunku Plasmodium. Oznacza to, że oprócz pamiątek z podróży, osoba przynosi malarię. Pierwszym objawem tej niebezpiecznej choroby jest gorączka, do której dołączają bóle głowy, dreszcze i wymioty. Według WHO każdego roku około 350 milionów do 500 milionów ludzi zaraża się malarią.

Przyczyny temperatury bez objawów zimna mogą być związane z chorobami takimi jak:

• choroby zapalne pochodzenia bakteryjnego: zapalenie wsierdzia, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie szpiku, zapalenie płuc, zapalenie migdałków, andexitis, zapalenie zatok, zapalenie opon mózgowych, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie macicy, posocznica;
• choroby zakaźne: gruźlica, tyfus i nawracająca gorączka, bruceloza, borelioza, zakażenie HIV;
• choroby o etiologii wirusowej, pasożytniczej lub grzybiczej: malaria, mononukleoza zakaźna, kandydoza, toksoplazmoza, kiła;
• choroby onkologiczne: białaczka, chłoniak, guzy płuc lub oskrzeli, nerki, wątroba, żołądek (z przerzutami i bez przerzutów);
• ogólnoustrojowe zapalenie, w tym charakter autoimmunologiczny: zapalenie wielostawowe, reumatoidalne zapalenie stawów, reumatyzm, reumatoidalne zapalenie stawów, polimialgia reumatyczna, alergiczne zapalenie naczyń, guzkowe zapalenie okołostawowe, toczeń rumieniowaty układowy, choroba Crohna;
• choroby endokrynologiczne: nadczynność tarczycy.

Wzrost wskaźników temperatury może być spowodowany zmianami w sferze hormonalnej. Na przykład, podczas normalnego cyklu miesiączkowego, kobiety często mają temperaturę + 37-37,2 ° C bez objawów zimna. Ponadto kobiety skarżą się na niespodziewany gwałtowny wzrost temperatury podczas wczesnej menopauzy.

Temperaturze bez objawów przeziębienia, tzw. Gorączce podgorączkowej, często towarzyszy niedokrwistość - niski poziom hemoglobiny we krwi. Stres emocjonalny, czyli uwalnianie do krwi zwiększonej ilości adrenaliny, jest również w stanie podnieść temperaturę ciała i spowodować hipertermię adrenaliny.

Zdaniem ekspertów nagły przerywany wzrost temperatury może być spowodowany przyjmowaniem leków, w tym antybiotyków, sulfonamidów, barbituranów, środków znieczulających, środków psychostymulujących, leków przeciwdepresyjnych, salicylanów, a także niektórych leków moczopędnych.

W dość rzadkich przypadkach przyczyny temperatury bez objawów zimna są zakorzenione w chorobach samego podwzgórza.

Leczenie temperaturowe bez objawów zimna

Przypomnijmy więc, że leczenie temperatury bez oznak zimna musi zaczynać się od znalezienia prawdziwej przyczyny tego problemu. A do tego powinieneś zwrócić się do lekarzy - i to bez zwłoki.

Tylko wykwalifikowany lekarz (i często nie jeden) będzie w stanie odpowiedzieć na pytanie, skąd wzięła się gorączka bez zimnych objawów i zalecić kompleksowe leczenie.

Jeśli rozpoznana choroba jest zakaźna i zapalna, zostaną przepisane antybiotyki. I na przykład, w przypadkach uszkodzeń etiologii grzybów, przepisano antybiotyki polienowe, leki z grupy triazolowej i szereg innych leków.

Ogólnie, jak sam rozumiesz, w leczeniu zapalenia stawów potrzebne są niektóre leki, w leczeniu tyreotoksykozy lub, powiedzmy, kiły, są zupełnie inne. Gdy temperatura wzrasta bez objawów przeziębienia - kiedy ten pojedynczy symptom łączy tak różne etiologie choroby - tylko wykwalifikowany lekarz może określić, które leki należy zażywać w każdym przypadku. Tak więc, w celu detoksykacji, czyli zmniejszenia poziomu toksyn we krwi, uciekł się do dożylnego kroplówki specjalnych roztworów, ale tylko w klinice.

Dlatego, aby leczyć temperaturę bez objawów zimna, nie należy tylko pić tabletek przeciwgorączkowych, takich jak paracetomol lub aspiryna. Każdy lekarz powie ci, że z diagnozą, która nie została jeszcze ustalona, ​​stosowanie leków przeciwgorączkowych może nie tylko zakłócić identyfikację przyczyny choroby, ale także pogorszyć jej przebieg. Tak więc temperatura bez oznak zimna - naprawdę poważny powód do niepokoju.