Vilprafen jest szeroko stosowany w leczeniu chorób bakteryjnych i grzybiczych.
Lek należy do grupy makrolidów - antybiotyków, podobnych w działaniu do penicylin. Ma działanie bakteriostatyczne, aw dużych dawkach działanie bakteriobójcze. Prawie całkowicie metabolizowany w organizmie, a jego pozostałości i metabolity są wydalane z moczem.
Na tej stronie znajdziesz wszystkie informacje o Vilprafen: kompletne instrukcje użycia tego leku, średnie ceny w aptekach, kompletne i niepełne analogi leku, a także opinie osób, które już używały Vilprafen. Chcesz zostawić swoją opinię? Napisz w komentarzach.
Grupa kliniczno-farmakologiczna
Grupa antybiotyków makrolidowych.
Warunki sprzedaży aptek
Jest wydawany na receptę.
Ile kosztuje Vilprafen? Średnia cena w aptekach wynosi 600 rubli.
Uwolnij formę i kompozycję
Lek Vilprafen jest dostępny w postaci tabletek do podawania doustnego w kartoniku w blistrach po 10 sztuk. Każda tabletka jest pokryta warstwą białego koloru i ma poziome nacięcie po jednej stronie.
- składnik aktywny: josamycyna - 500 mg,
- substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, polisorbat 80, koloidalny tlenek krzemu, karboksymetyloceluloza sodowa, stearynian magnezu, hydroksypropylometyloceluloza, Macrogol 6000, talk, dwutlenek tytanu, wodorotlenek glinu, kopolimer kwasu metakrylowego i jego estry.
Efekt farmakologiczny
Działanie bakteriobójcze substancji czynnej leku wynika z faktu, że jozamycyna jest zdolna do wiązania się z dużą podjednostką błony rybosomalnej (50S), nie pozwala na utrwalenie transportującego RNA, a także blokuje translokację peptydów centrum A (rodzaj mutacji, której towarzyszy przegrupowanie chromosomalne wpływające na właściwości komórki) i hamuje wewnątrzkomórkową produkcję białek z aminokwasów.
Spektrum działania jozamycyny zawarte w Vilprafen jest dość szerokie.
Substancja wykazuje aktywność przeciwko Gram-dodatnim mikroorganizmom tlenowym, w tym:
- Wydalany przez organizm podczas procesów zapalnych peptokoków;
- Peptostreptokokk, które wywołują rozwój mieszanych infekcji;
- Gronkowiec;
- Czynnik powodujący wąglika - laseczki wąglika;
- Bakterie z rodzaju Corynebacterium, które są czynnikami sprawczymi błonicy;
- Clostridium perfringens - czynniki powodujące gangrenę gazową i toksykoinfekcje ludzkie;
- Streptococcus.
Wilprafen jest także aktywny przeciwko drobnoustrojom gram-ujemnym, w tym:
- Hemophilus, przyczyna zakażeń hemofilnych, w tym ropne zapalenie opon mózgowych, ostre zapalenie płuc, zapalenie osierdzia, posocznica itp.;
- Neusseria, które są czynnikami wywołującymi choroby takie jak rzeżączka i zapalenie opon mózgowych;
- Niektóre odmiany shigelli, prowokujące rozwój czerwonki;
- Bakteryjne fragilis, które są czynnikami sprawczymi chorób ropno-zakaźnych, rozwijających się po urazach, interwencjach chirurgicznych, niedoborach odporności itp.;
Ponadto jozamycyna wykazuje aktywność przeciwko różnym pasożytom wewnątrzkomórkowym: chlamydiom, legionelli, mykoplazmom, ureaplazmom.
Wskazania do użycia
Zgodnie z instrukcjami Vilprafen jest przepisywany w leczeniu następujących chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na jozamycynę:
- Psittacosis;
- Krztusiec;
- Zakażenia w okulistyce (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie powiek);
- Zakażenia w stomatologii (zapalenie osierdzia, zapalenie pęcherzyków płucnych, zapalenie dziąseł, zapalenie przyzębia i ropień pęcherzykowy);
- Oparzenia i rany (w tym pooperacyjne);
- Rzeżączka, ziarniniak chłonny weneryczny, kiła (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
- Zakażenia górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych, w tym zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie krtani, paratonsillitis i zapalenie ucha środkowego;
- Zakażenia dolnych dróg oddechowych, w tym pozaszpitalne zapalenie płuc, ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli (zaostrzenia);
- Szkarłatna gorączka (Vilprafen jest przepisywany w przypadku nadwrażliwości na antybiotyki penicylinowe);
- Błonica (w terapii skojarzonej z antytoksyną błonicy);
- Zakażenia narządów płciowych i dróg moczowych (zapalenie szyjki macicy, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej i zapalenie najądrza spowodowane przez mykoplazmy i / lub chlamydię);
- Zakażenia tkanek miękkich i skóry (furunculosis, furuncle, wąglik, trądzik, ropień, zapalenie mieszków włosowych, róży, zapalenie węzłów chłonnych, przestępca, zapalenie naczyń chłonnych i ropowica);
- Zaburzenia żołądkowo-jelitowe wywołane przez Helicobacter pylori, w tym przewlekłe zapalenie żołądka i wrzód trawienny oraz 12 wrzodów dwunastnicy.
Przeciwwskazania
Lek jest przeciwwskazany w ciężkich naruszeń wątroby lub w obecności nadwrażliwości na lek.
Stosować w czasie ciąży i laktacji
Lek nie jest przepisywany kobietom w ciąży, jeśli występują poważne naruszenia wątroby, wrażliwość na składniki.
Instrukcje użytkowania
Instrukcje użytkowania wskazują, że zalecana dawka dla dorosłych i młodzieży powyżej 14 lat wynosi 1-2 g w 2-3 dawkach. Zalecana początkowa dawka wynosi 1 g.
- W leczeniu trądziku różowatego - 500 mg 2 razy / dobę przez 10-15 dni.
- W leczeniu ropnego zapalenia skóry - 500 mg 2 razy / dobę przez 10 dni.
- W leczeniu chlamydii układu moczowo-płciowego - 500 mg 2 razy / dobę przez 12-14 dni.
- W leczeniu przewlekłego zapalenia przyzębia, z tworzeniem się ropnia kości przyzębia - 500 mg 2 razy / dobę przez 12-14 dni.
- W przypadku trądziku zwykłego i kulistego (konglobatowego), 500 mg 2 razy / dobę jest przepisywane przez pierwsze 2-4 tygodnie, następnie 500 mg 1 raz / dzień jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni.
Tabletki należy połykać bez żucia, z niewielką ilością płynu, między posiłkami. Zwykle czas trwania leczenia określa lekarz. Zgodnie z zaleceniami WHO dotyczącymi stosowania antybiotyków czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcami powinien wynosić co najmniej 10 dni.
Niemowlęta i dzieci w wieku poniżej 14 lat zaleca się przepisywanie leku w zawiesinie. Dawka dobowa wynosi 30-50 mg / kg masy ciała, podzielona na 3 dawki. U noworodków i dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy dawkę należy dobrać zgodnie z dokładną masą ciała dziecka.
Przed użyciem wstrząsnąć fiolką z zawiesiną.
Efekty uboczne
Przy prawidłowym stosowaniu leku i dokładnym przestrzeganiu dawki wskazanej w instrukcji Vilprafen jest dobrze tolerowany przez pacjentów, ale w niektórych przypadkach mogą wystąpić następujące działania niepożądane:
- Alergiczne reakcje skórne: pokrzywka, wysypka, obrzęk naczynioruchowy, w bardzo rzadkich przypadkach wstrząs anafilaktyczny.
- Przewód pokarmowy: nudności, bóle brzucha, nadmierne ślinienie, zgaga, wymioty, nieposkromiona biegunka, rzadkie występowanie stanu zapalnego w jelitach.
- Ze strony wątroby i dróg żółciowych: zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, rzadko naruszenie wypływu żółci i funkcjonowanie pęcherzyka żółciowego, z powodu którego u pacjentów rozwinęła się żółtaczka.
Przedawkowanie
W odniesieniu do funduszy do tej pory nie zgłoszono żadnych przypadków przedawkowania. W przypadku przedawkowania po zażyciu leku należy założyć, że działania niepożądane są nasilone, należy zastosować leczenie objawowe.
Specjalne instrukcje
- U pacjentów z niewydolnością nerek wymagana jest korekta schematu dawkowania zgodnie z wartościami CC.
- Josamycyna nie jest przepisywana wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby.
- Jeśli rozwija się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, należy wycofać josamycynę i przepisać odpowiednie leczenie. Leki, które zmniejszają ruchliwość jelit, są przeciwwskazane.
Należy rozważyć możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidowe (na przykład mikroorganizmy oporne na leczenie chemicznymi antybiotykami związanymi ze strukturą chemiczną mogą być również odporne na jozamycynę).
Interakcja z narkotykami
- Vilprafen hamuje eliminację ksantyn, które mogą wywołać rozwój zatrucia.
- Zaleca się unikanie jednoczesnego stosowania wilczarza z innymi antybiotykami. Może to zmniejszyć ich skuteczność.
- Jednoczesne stosowanie antybiotyku z cyklosporyną może prowadzić do zwiększenia stężenia tego ostatniego, dlatego jego poziom należy monitorować w trakcie leczenia.
- Przyjęcie vilprafena może zmniejszyć skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych, dlatego w celu uniknięcia niechcianej ciąży zaleca się dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.
- Skojarzone stosowanie wilprafenu z lekami przeciwhistaminowymi, w tym astemizolem i terfenadyną, zwiększa stężenie tego ostatniego, co może prowadzić do rozwoju poważnych zaburzeń rytmu serca, zagrażających życiu.
Recenzje
Zebraliśmy kilka opinii o leku Vilprafen:
- Masza. Zdał egzamin w czasie ciąży, zdał testy i okazało się, że mam ureaplazmozę. Lekarz przepisał mi „Vilprafen” + leki na dysbiozę. Bardzo się martwiłem, czy mogą być w czasie ciąży, ale przekonała mnie, że są dość łagodne, ale jednocześnie skuteczne. Przeszedł pełny kurs, nie zaobserwowano żadnych skutków ubocznych. Ale najważniejsza rzecz, która pomogła! Zanotowałem te tabletki, ponieważ przeczytałem, że mają dość szerokie spektrum działania i za przystępną cenę.
- Artem. Użył tego antybiotyku po raz pierwszy w tym roku, kiedy zachorował. Bolało mnie gardło i bolała mnie głowa. Moja mama poleciła ten lek. Lekarz przepisał ten lek przez rok, kiedy miała silne bóle gardła i leczyła ją przez ponad dwa miesiące. Co mogę powiedzieć o leku? Tak, nie wiem, to pomogło mi lub innym zestawem leków, których użyłem. Lecz wyleczyłem moją chorobę przez dziesięć dni, ponieważ zacząłem brać ten antybiotyk. Brak alergii i zaburzeń w jelitach, nie miałem wysypki. Urządzenie jest dobrze przeniesione. Niezadowolony z ceny leku, w naszym mieście kosztuje około czterysta rubli!
Według opinii Vilprafen jest dość skutecznym lekiem, ale ryzyko działań niepożądanych podczas leczenia jest dość wysokie. Pacjenci ze zdiagnozowaną chlamydią i ureaplazmozą informują, że w ciągu kilku dni po rozpoczęciu stosowania leku objawy choroby znikają bez śladu. Istnieją doniesienia o takich skutkach ubocznych Vilprafen, jak zaburzenia przewodu pokarmowego i wysypki alergiczne, które są stosunkowo częste.
Analogi
Analogiem Vilprafen jest Vilprafen Solutab.
Przed użyciem analogów skonsultuj się z lekarzem.
Warunki przechowywania i trwałość
Tabletki należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, unikając ekspozycji na światło słoneczne na opakowaniu. Optymalna temperatura przechowywania nie przekracza 25 stopni.
Okres trwałości tabletek wynosi 3 lata od daty produkcji, pod koniec tego okresu niewykorzystany lek należy wyrzucić.
Co pomaga Vilprafenowi
Vilprafen jest dość powszechnym i bardzo skutecznym lekiem przeciwbakteryjnym z grupy makrolidów, który pomaga radzić sobie z dużą liczbą różnych chorób zakaźnych i zapalnych organizmu.
Lek ten ma szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego przeciwko wielu patogenom bakteryjnym (gronkowce, paciorkowce, pneumokoki, clostridia itp.).
Głównym aktywnym lekiem Vilprafen jest jozamycyna, która wykazuje wyraźne właściwości przeciwbakteryjne w zwalczaniu infekcji.
Lek ten jest najskuteczniejszy w kompleksowym leczeniu chorób zakaźnych i zapalnych górnych i dolnych dróg oddechowych, stanów zapalnych skóry i tkanek miękkich, a także zakażeń układu moczowo-płciowego i narządów przewodu pokarmowego.
Główne wskazania do korzystania z Vilprafen:
- zakaźne procesy zapalne układu oddechowego (ból gardła, zapalenie krtani, zapalenie gardła, ostre lub przewlekłe zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie tchawicy, zapalenie krtani i tchawicy itp.);
- choroby skóry i tkanek miękkich (furunculosis, pyoderma, erysipelas);
- krztusiec
- różne urazy powikłane zakażeniem (oparzenia, rany ropne);
- błonica;
- zapalenie ucha środkowego (zapalenie ucha środkowego);
- rzeżączka;
- trądzik (zwykły lub sferyczny);
- kiła;
- choroby zakaźne w stomatologii (zapalenie przyzębia, zapalenie dziąseł);
- przestępca;
- zapalenie zatok;
- zakaźne procesy zapalne układu moczowo-płciowego (zapalenie cewki moczowej, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie gruczołu krokowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek itp.);
- zapalenie naczyń chłonnych;
- infekcje oczu (zapalenie powiek);
- szkarłatna gorączka.
Uwaga: przed użyciem Vilprafen zaleca się konsultację z wykwalifikowanym lekarzem ogólnym!
Lek jest dostępny w postaci rozpuszczalnych tabletek i zawiesiny do podawania wewnętrznego.
Jak pić Vilprafen?
Dzienna dawka Vilprafen dla dorosłych wynosi 1 tonę 2-4 pkt. w dzień po posiłku, najlepiej z dużą ilością wody.
Wymagana dawka jest ustalana przez lekarza prowadzącego, w zależności od nasilenia specyficznych chorób zakaźnych i zapalnych organizmu.
Średni czas trwania leczenia tym lekiem przeciwbakteryjnym wynosi 10-14 dni, w zależności od sytuacji.
Dla noworodków i dzieci do 14 lat dobową dawkę leku Vilprafen dobiera się indywidualnie dla każdego dziecka na podstawie jego wieku, masy ciała i ciężkości określonej choroby zakaźnej i zapalnej.
Przeciwwskazania do korzystania z Vilprafen
- ostra niewydolność nerek;
- nadwrażliwość (nadwrażliwość organizmu na główny składnik aktywny leku);
- ciężka zapalna choroba wątroby (marskość wątroby, zapalenie wątroby);
- dzieci o wadze do 10 kg.
Skutki uboczne Wilprafena
- dysbioza jelitowa (upośledzona prawidłowa mikroflora);
- niestrawność (biegunka, zaparcie);
- zmniejszony apetyt;
- nudności lub wymioty (bardzo rzadko, głównie ze znacznym przedawkowaniem leku);
- zgaga;
- miejscowe reakcje alergiczne (pokrzywka, zwiększony świąd);
- zapalenie jamy ustnej;
- ból w okolicy nadbrzusza (nadbrzusza).
Wraz z rozwojem jakiejkolwiek reakcji alergicznej po zastosowaniu leku Vilprafen, zaleca się skonsultowanie się z lekarzem!
W tym artykule przyjrzeliśmy się temu, w czym Vilprafen pomaga, a także jak go prawidłowo zastosować.
Vilprafen
Formy uwalniania i pakowania leku Vilprafen
Tabletki powlekane.
Skład i składnik aktywny
Wilprafen obejmuje:
1 tabletka zawiera:
Składnik aktywny: josamycyna 500 mg,
Substancje pomocnicze: metyloceluloza MCC dwutlenek krzemu koloidalny bezwodny polisorbat 80 karboksymetyloceluloza sodu talk magnez stearynian makrogol 6000 dwutlenek tytanu (E171) wodorotlenek glinu poli (metakrylan etakrylanu metylu) -30% dyspersja
Działanie farmakologiczne
Vilprafen to antybiotyk makrolidowy.
Hamuje syntezę białek przez bakterie. W tworzeniu optyki, Corynebacterium diphteriae), bakterie Gram-ujemne (Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Haemophilus influenzae, Bordetella pertussis), a także przeciwko niektórym bakteriom beztlenowym (Peptococcus, Peptostreptococcus, Clostridium perfringens). Nieco wpływa na enterobakterie, dlatego nie zmienia naturalnej flory bakteryjnej przewodu pokarmowego. Skuteczny z opornością na erytromycynę. Oporność na josamycynę rozwija się rzadziej niż na inne antybiotyki makrolidowe.
Co pomaga Vilprafenowi: świadectwo
Zakażenia (w tym chlamydia, mykoplazma i mieszane) dróg oddechowych i narządów laryngologicznych (ból gardła, zapalenie gardła, zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zapalenie krtani, zapalenie migdałków i zapalenie okrężnicy, ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, (w tym postać nietypowa), skóra pokrycia i tkanki miękkie (ropne zapalenie skóry, furunculosis, wąglik, róży (g zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, choroba przyzębia) w okulistyce (zapalenie powiek, zapalenie pęcherza moczowego) błonica (oprócz leczenia toksoidem błoniczym), szkarłatna gorączka (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę), krztusiec, papuzica.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość, ciężka nieprawidłowa czynność wątroby, wcześniactwo.
Należy zachować środki ostrożności na tle niewydolności nerek.
Vilprafen podczas ciąży i karmienia piersią
Być może według wskazań. Jest lekiem z wyboru w leczeniu zakażeń chlamydiami u kobiet w ciąży.
Vilprafen: instrukcje użytkowania
Wewnątrz tabletki - bez żucia, popijając niewielką ilością wody, zawiesinę przepisuje się między posiłkami (zawartość fiolki wstrząsa się wstępnie): 1-2 g dziennie w 2-3 dawkach.
Czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcowych wynosi co najmniej 10 dni.
W leczeniu trądziku pospolitego i sferycznego - 500 mg 2 razy dziennie przez 2-4 tygodnie, a następnie 500 mg 1 raz dziennie przez 8 tygodni.
Noworodki i dzieci do 14 lat - 30-50 mg / kg dziennie w 3 dawkach podzielonych.
Efekty uboczne
Ze strony przewodu pokarmowego: rzadko - utrata apetytu, nudności, zgaga, wymioty, dysbioza, biegunka. W przypadku uporczywej ciężkiej biegunki należy pamiętać o możliwości rozwoju, na tle antybiotyków, zagrażającego życiu rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego.
Reakcje alergiczne: w bardzo rzadkich przypadkach - pokrzywka.
Ze strony aparatu słuchowego: w rzadkich przypadkach - zależne od dawki przejściowe uszkodzenie słuchu.
Inne: bardzo rzadko - kandydoza.
Specjalne instrukcje
Jeśli pominięto jedną dawkę, należy natychmiast przyjąć dawkę leku, ale jeśli nadszedł czas, aby przyjąć kolejną dawkę, należy powrócić do normalnego schematu leczenia. Nie należy przyjmować podwójnej dawki. Przerwa w leczeniu lub przedwczesne odstawienie leku zmniejsza prawdopodobieństwo powodzenia leczenia.
Należy rozważyć możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidów (na przykład mikroorganizmy oporne na leczenie antybiotykami związanymi ze strukturą chemiczną mogą być również odporne na jozamycynę)
Znajomość innych leków
Inne antybiotyki. Ponieważ antybiotyki bakteriostatyczne mogą zmniejszać działanie bakteriobójcze innych antybiotyków, takich jak penicyliny i cefalosporyny, należy unikać jednoczesnego podawania jozamycyny z tego typu antybiotykami. Josamycyny nie należy podawać razem z linkomycyną, ponieważ być może wzajemne zmniejszenie ich skuteczności.
Ksantyny Niektórzy przedstawiciele antybiotyków makrolidowych spowalniają eliminację ksantyn (teofiliny), co może prowadzić do możliwego zatrucia. Badania kliniczne i eksperymentalne wskazują, że jozamycyna ma mniejszy wpływ na uwalnianie teofiliny niż inne antybiotyki makrolidowe.
Leki przeciwhistaminowe. Po jednoczesnym podaniu josamycyny i preparatów przeciwhistaminowych zawierających terfenadynę lub astemizol może wystąpić opóźnienie wydalania terfenadyny i astemizolu, co z kolei może prowadzić do rozwoju zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.
Spory alkaloidy. Istnieją pojedyncze doniesienia o zwiększonym zwężeniu naczyń po jednoczesnym podawaniu alkaloidów sporyszu i antybiotyków makrolidowych. Był jeden przypadek pacjenta, który nie tolerował ergotaminy podczas przyjmowania jozamycyny. Dlatego jednoczesnemu stosowaniu jozamycyny i ergotaminy powinno towarzyszyć odpowiednie nadzorowanie pacjentów.
Cyklosporyna. Wspólne mianowanie jozamycyny i cyklosporyny może powodować wzrost stężenia cyklosporyny w osoczu i tworzenie nefrotoksycznego stężenia cyklosporyny we krwi. Stężenie cyklosporyny w osoczu powinno być regularnie monitorowane.
Digoksyna. Wraz ze wspólnym mianowaniem josamycyny i digoksyny może zwiększyć poziom tego ostatniego w osoczu krwi.
Hormonalne środki antykoncepcyjne. W rzadkich przypadkach działanie antykoncepcyjne hormonalnych środków antykoncepcyjnych może być niewystarczające podczas leczenia makrolidami. W takim przypadku zaleca się dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.
Przedawkowanie
Do tej pory nie ma danych na temat specyficznych objawów zatrucia. W przypadku przedawkowania należy założyć objawy opisane w części „Działania niepożądane”, szczególnie z przewodu pokarmowego.
Warunki przechowywania i trwałość
W ciemnym miejscu w temperaturze nie wyższej niż 25 ° C
Analogi i ceny
Wśród zagranicznych i rosyjskich analogów Vilprafen są:
Recenzje
Te opinie o leku Vilprafen, który automatycznie znaleźliśmy w Internecie:
Znaleziono stafilakok. Jest to warunkowo patogenny drobnoustrój, który każdy ma, ale jeśli układ odpornościowy jest osłabiony, zaczyna się szybko rozmnażać i pojawiają się problemy. Zacząłem mieć te problemy w postaci częstych wizyt w toalecie dla małego. Ten antybiotyk rozwiązał problem. Pij łatwo, na tabletkę 3 razy dziennie przez 10 dni. Nie zauważył boków. Razem z nim przepisali pić jedną tabletkę flukostatu, aby drozd nie rozwinął się. Minus point za cenę - wychodzi bardzo drogi kurs.
Poniżej możesz zostawić swoją recenzję! Czy Vilprafen pomaga radzić sobie z chorobą?
Vilprafen
Vilprafen: instrukcje użytkowania i recenzje
Nazwa łacińska: Wilprafen
Kod ATX: J01FA07
Składnik aktywny: josamycyna (josamycyna)
Producent: Yamanouchi Pharma dla Heinrich Mack Nachf. (Niemcy)
Aktualizacja opisu i zdjęcia: 26.07.2018
Ceny w aptekach: od 484 rubli.
Vilprafen to antybiotyk z grupy makrolidów o działaniu bakteriobójczym.
Uwolnij formę i kompozycję
Vilprafen produkowany w postaci tabletek powlekanych - dwuwypukłe, podłużne, prawie białe lub białe, z ryzykiem po obu stronach (10 sztuk w blistrach, 1 blister w kartonowym pudełku).
Skład 1 tabletki zawiera substancję czynną jozamycynę w ilości 500 mg.
Składniki pomocnicze w 1 tabletce: polisorbat 80 - 5 mg; stearynian magnezu - 5 mg; celuloza mikrokrystaliczna - 101 mg; koloidalny dwutlenek krzemu - 14 mg; Karmeloza sodowa - 10 mg.
Skład powłoki: glikol polietylenowy 6000 - 0,3846 mg; metyloceluloza - 0,12825 mg; dwutlenek tytanu - 0,641 mg; talk - 2,0513 mg; kopolimer kwasu metakrylowego i jego estrów - 1,155385 mg; wodorotlenek glinu - 0,641 mg.
Właściwości farmakologiczne
Farmakodynamika
Mechanizm działania josamycyny polega na zapobieganiu produkcji białka w komórce drobnoustroju, co tłumaczy się odwracalnym wiązaniem z podjednostką 50S rybosomu. Zazwyczaj w stężeniach terapeutycznych dla aktywnego składnika leku charakteryzuje się działaniem bakteriostatycznym, co prowadzi do zahamowania wzrostu i rozmnażania się bakterii. Jeśli powstają wysokie stężenia jozamycyny w ognisku zapalnym, obserwuje się objawy działania bakteriobójczego.
Josamycyna działa przeciwko następującym mikroorganizmom:
- Bakterie Gram-dodatnie: Staphylococcus spp. (w tym wrażliwe na metycylinę szczepy Staphylococcus aureus), Peptostreptococcus spp., Streptococcus spp. (w tym Streptococcus pneumonia i Streptococcus pyogenes), Peptococcus spp., Corynebacterium diphtheriae, Clostridium spp., Listeria monocytogenes, Bacillus anthracis, Propionibacterium acnes;
- Bakterie Gram-ujemne :. Campylobacter jejuni, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Helicobacter pylori, Moraxella catarrhalis, Haemophilus influenzae, Haemophilus ducreyi, Legionella spp Brucella spp Bordetella spp.,.
- inne: Borrelia burgdorferi, Bacteroides fragilis (wrażliwość josamycyny może być zmienna), Treponema pallidum, Chlamydia spp. (w tym Chlamydia trachomatis), Ureaplasma spp., Mycoplasma spp. (w tym Mycoplasma genitalium, Mycoplasma hominis, Mycoplasma pneumoniae), Chlamydophila spp. (w tym Chlamydophila pneumoniae).
Enterobakterie są zwykle odporne na jozamycynę, więc jej stosowanie ma niewielki wpływ na mikroflorę przewodu pokarmowego (GIT). Składnik aktywny wykazuje również aktywność w zdiagnozowanej oporności na erytromycynę i pozostałe 14- i 15-członowe makrolidy. Przypadki oporności na jozamycynę są rzadsze niż w 14- i 15-członowych makrolidach.
Farmakokinetyka
Po podaniu doustnym, jozamycyna jest wchłaniana z przewodu pokarmowego z dużą prędkością, przyjmowanie pokarmu nie zmienia jej biodostępności. Maksymalne stężenie substancji w osoczu osiąga się w ciągu 1 godziny po podaniu. Podczas przyjmowania leku Vilprafen w dawce 1 g, maksymalny poziom substancji czynnej w osoczu wynosi 2-3 μg / ml. Stopień wiązania josamycyny z białkami osocza wynosi około 15%. Związek jest dobrze rozproszony w tkankach i narządach (z wyłączeniem mózgu), a jego stężenia często przekraczają osocze i zachowują skuteczność terapeutyczną przez długi czas. Szczególnie wysokie stężenia jozamycyny są wykrywane w płynie łzowym, ślinie, potem, migdałkach i płucach. Jego zawartość w plwocinie przekracza zawartość w osoczu 8-9 razy.
Josamycyna pokonuje barierę łożyskową i przenika do mleka matki. Związek jest metabolizowany w wątrobie, tworząc metabolity o mniejszej aktywności farmakologicznej. Josamycyna jest wydalana głównie z żółcią. Okres półtrwania wynosi 1-2 godziny, ale wskaźnik ten może być wydłużony u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Stopień wydalania leku z moczem nie przekracza 10%.
Wskazania do użycia
Tabletki Vilprafen 500 mg są przepisywane w leczeniu chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez mikroorganizmy wrażliwe na działanie substancji czynnej (josamycyna):
- Zakażenia dolnych dróg oddechowych - ostre zapalenie oskrzeli, koklusz, zapalenie oskrzeli i płuc, papuzica, zapalenie płuc, w tym postać nietypowa;
- Zakażenia górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych - zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie przyusznic, zapalenie gardła, zapalenie ucha środkowego, zapalenie krtani;
- Zakażenia jamy ustnej - choroba przyzębia i zapalenie dziąseł;
- Szkarłatna gorączka (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
- Błonica (oprócz terapii antytoksyną błonicy);
- Zakażenia narządów płciowych i dróg moczowych - zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej, rzeżączka; z nadwrażliwością na penicylinę - ziarniniak chłonny weneryczny, kiła;
- Mykoplazma (w tym ureaplazma), zakażenia chlamydiowe i mieszane narządów płciowych i dróg moczowych;
- Zakażenia tkanek miękkich i skóry - zapalenie węzłów chłonnych, zapalenie naczyń chłonnych, czyraki, ropne zapalenie skóry, trądzik, wąglik, róży (z nadwrażliwością na penicylinę).
Przeciwwskazania
- Ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
- Nadwrażliwość na składniki leku i inne antybiotyki makrolidowe.
Pielęgniarki i kobiety w ciąży mogą przyjmować wilkrafen tylko w przypadkach, gdy spodziewane korzyści dla zdrowia matki przeważają nad możliwym ryzykiem dla płodu lub dziecka.
Instrukcja użytkowania Vilprafen: metoda i dawkowanie
Vilprafen przyjmuje się doustnie między posiłkami. Tabletkę należy połykać w całości i popić niewielką ilością wody.
Dla młodzieży w wieku 14 lat i dorosłych zalecana dawka dobowa wynosi 1-2 g wilczarza, który należy podzielić na 2-3 dawki. Początkowa zalecana dawka wynosi 1 g.
W przypadku węgorzy sferycznych i pospolitych, w ciągu pierwszych 2-4 tygodni, przepisuje się 0,5 g jozamycyny 2 razy dziennie, a następnie przez 2 miesiące częstotliwość stosowania zmniejsza się do 0,5 g jozamycyny 1 raz dziennie (jako leczenie podtrzymujące).
Czas trwania leczenia jest zwykle ustalany przez lekarza. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia w sprawie stosowania leków antybiotykowych, czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcami powinien wynosić co najmniej 10 dni.
Jeśli pominięto jedną dawkę wilprafenu, dawkę należy natychmiast przyjąć. W przypadku, gdy nadszedł czas na następną dawkę, nie należy zwiększać dawki.
Przerwa w terapii lub przedwczesne odstawienie leku zmniejsza prawdopodobieństwo powodzenia leczenia.
Efekty uboczne
Podczas odbioru Vilprafen mogą rozwinąć się zaburzenia różnych systemów organizmu:
- Przewód pokarmowy: rzadko - zgaga, nudności, utrata apetytu, biegunka i wymioty. W ciężkiej uporczywej biegunce należy pamiętać o możliwości wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego (zagrażającego życiu) z powodu antybiotyku;
- Aparaty słuchowe: w rzadkich przypadkach - zależne od dawki przejściowe uszkodzenie słuchu;
- Drogi żółciowe i wątroba: w niektórych przypadkach - przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w osoczu krwi, czasami połączone z żółtaczką i naruszeniem wypływu żółci;
- Reakcje nadwrażliwości: w niektórych przypadkach - reakcje alergiczne skóry (na przykład pokrzywka).
Przedawkowanie
Dzisiaj informacje o specyficznych objawach przedawkowania Vilprafen są praktycznie nieobecne. W tym przypadku warto założyć wzrost nasilenia działań niepożądanych leków, głównie z przewodu pokarmowego.
Specjalne instrukcje
Wraz z rozwojem rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego Vilprafen należy odwołać i przepisać odpowiednie leczenie. Stosowanie leków zmniejszających ruchliwość jelit jest przeciwwskazane.
Pacjenci z niewydolnością nerek muszą dostosować schemat dawkowania zgodnie z wartościami klirensu kreatyniny (CK).
Zgodnie z instrukcjami Vilprafen nie jest przepisywany wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby.
Konieczne jest rozważenie możliwości krzyżowej oporności na różne antybiotyki z grupy makrolidów.
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów silnikowych i złożone mechanizmy
Ustalono, że korzystanie z Vilprafen nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i wykonywania potencjalnie niebezpiecznych rodzajów pracy związanych ze zwiększoną koncentracją i szybkością reakcji.
Stosować w czasie ciąży i laktacji
Podczas ciąży i podczas karmienia piersią lek można przepisać, jeśli korzyści z jego stosowania dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu lub dziecka. Lekarz powinien ocenić możliwe konsekwencje zażywania tego leku i dopiero po tym przepisać przebieg leczenia.
Biuro WHO Europe zaleca Vilprafen jako lek do leczenia zakażeń chlamydiami u kobiet w ciąży.
Podczas leczenia jozamycyną, w połączeniu z zastosowaniem hormonalnych metod antykoncepcji, należy stosować dodatkową ochronę w postaci niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.
Interakcja z narkotykami
Należy unikać jednoczesnego stosowania wilczarza z cefalosporynami i penicylinami.
W połączeniu z linkomycyną może zmniejszyć skuteczność obu leków.
Vilprafen spowalnia eliminację teofiliny w mniejszym stopniu niż inne antybiotyki makrolidowe.
Przy jednoczesnym stosowaniu z cyklosporyną możliwe jest zwiększenie jej stężenia w osoczu krwi do poziomu nefrotoksycznego.
Istnieją doniesienia o zwiększonym działaniu zwężającym naczynia w połączeniu z połączonym stosowaniem alkaloidów sporyszu antybiotyków i leków makrolidowych.
Vilprafen spowalnia eliminację astemizolu lub terfenadyny, co zwiększa ryzyko wystąpienia arytmii zagrażających życiu.
Przy jednoczesnym stosowaniu z digoksyną możliwe jest zwiększenie poziomu tego ostatniego w osoczu.
Przy jednoczesnym stosowaniu leku z hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi konieczne jest dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.
Analogi
Analogiem Vilprafen jest Vilprafen Solutab.
Warunki przechowywania
Przechowywać w ciemnym miejscu, niedostępnym dla dzieci w temperaturze do 25 ° C
Okres ważności - 4 lata.
Warunki sprzedaży aptek
Recepta.
Vilprafen Recenzje
Według opinii Vilprafen jest dość skutecznym lekiem, ale ryzyko działań niepożądanych podczas leczenia jest dość wysokie. Pacjenci ze zdiagnozowaną chlamydią i ureaplazmozą informują, że w ciągu kilku dni po rozpoczęciu stosowania leku objawy choroby znikają bez śladu. Istnieją doniesienia o takich skutkach ubocznych Vilprafen, jak zaburzenia przewodu pokarmowego i wysypki alergiczne, które są stosunkowo częste.
Wielu pacjentów poleca lek jako skuteczne narzędzie do leczenia zatok i innych chorób zakaźnych. Często jest przepisywany dzieciom, których leczenie daje dobre wyniki, ale czasami rodzice skarżą się na objawy dysbiozy.
Cena Vilprafen w aptekach
Średnio cena 500 mg wilprafenu w aptekach wynosi 515–596 rubli (10 tabletek w opakowaniu).
Vilprafen
FORMA DAWKOWANIA, SKŁAD I OPAKOWANIE
Tabletki powlekane białe lub prawie białe, podłużne, dwuwypukłe, z ryzykiem po obu stronach.
1 zakładka.
josamycyna 500 mg
Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, polisorbat 80, strącony tlenek krzemu, karboksymetyloceluloza sodowa, stearynian magnezu, metyloceluloza, glikol polietylenowy 6000, talk, dwutlenek tytanu, wodorotlenek glinu, kopolimer kwasu metakrylowego i jego estry.
10 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.
DZIAŁANIE FARMAKOLOGICZNE
Grupa antybiotyków makrolidowych. Ma działanie bakteriostatyczne dzięki hamowaniu syntezy białek przez bakterie. Podczas tworzenia w ognisku zapalenia wysokich stężeń ma działanie bakteriobójcze.
Wysoce aktywny przeciwko mikroorganizmom wewnątrzkomórkowym: Chlamydia trachomatis, Chlamydophila pneumoniae, Mycoplasma pneumoniae, Mycoplasma hominis, Ureaplasma urealyticum, Legionella pneumophila; przeciwko Gram-dodatnim bakteriom tlenowym: Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes i Streptococcus pneumoniae, Corynebacterium diphtheriae; Gram-ujemne bakterie tlenowe: Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Haemophilus influenzae, Bordetella pertussis; przeciwko niektórym bakteriom beztlenowym: Peptococcus, Peptostreptococcus, Clostridium perfringens.
Nieco wpływa na enterobakterie, dlatego nie zmienia naturalnej flory bakteryjnej przewodu pokarmowego.
Skuteczny z opornością na erytromycynę. Oporność na josamycynę rozwija się rzadziej niż na inne antybiotyki makrolidowe.
FARMAKOKINETYKA
Po podaniu doustnym jozamycyna jest szybko i całkowicie wchłaniana z przewodu pokarmowego. Przyjmowanie pokarmu nie wpływa na biodostępność. Axmax jest osiągane w ciągu 1-2 godzin po podaniu.
Wiązanie z białkami osocza nie przekracza 15%.
Szczególnie wysokie stężenia występują w płucach, migdałkach, ślinie, potem i łzach. Stężenie jozamycyny w plwocinie przekracza stężenie w osoczu 8-9 razy. Gromadzi się w tkance kostnej. Dostaje się przez barierę łożyskową, która jest zaopatrzona w mleko matki.
Jozamycyna ulega biotransformacji w wątrobie do mniej aktywnych metabolitów.
Wydalane głównie z żółcią, wydalanie z moczem jest mniejsze niż 20%.
WSKAZANIA
Choroby zakaźne i zapalne wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na lek:
- zakażenia górnych dróg oddechowych i narządów laryngologicznych (w tym zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie otrzewnej, zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zapalenie krtani); błonica (oprócz leczenia antytoksyną błonicy); szkarłatna gorączka (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
- zakażenia dolnych dróg oddechowych (w tym ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, zapalenie płuc, w tym wywołane przez atypowe patogeny, krztusiec, papuzicę);
- zakażenia jamy ustnej (w tym zapalenie dziąseł i choroby przyzębia);
- zakażenia oczu (w tym zapalenie powiek, zapalenie pęcherza moczowego);
- zakażenia skóry i tkanek miękkich (w tym ropne zapalenie skóry, furunculosis, wąglik, róży / z nadwrażliwością na penicylinę /, trądzik, zapalenie naczyń chłonnych, zapalenie węzłów chłonnych);
- zakażenia dróg moczowych i narządów płciowych (w tym zapalenie cewki moczowej, zapalenie gruczołu krokowego, rzeżączka, syfilis / z nadwrażliwością na penicylinę, chlamydię, mykoplazmy / w tym ureaplasma / i infekcje mieszane).
TRYB DOZOWANIA
Zalecana dzienna dawka dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat wynosi 1-2 g w 2-3 dawkach. Zalecana początkowa dawka wynosi 1 g.
W przypadku trądziku pospolitego i sferycznego przepisuje się 500 mg 2 razy dziennie przez pierwsze 2-4 tygodnie, następnie 500 mg 1 raz dziennie jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni.
Tabletki należy połykać w całości, bez żucia, z niewielką ilością płynu.
Zwykle czas trwania leczenia określa lekarz. Zgodnie z zaleceniami WHO dotyczącymi stosowania antybiotyków czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcami powinien wynosić co najmniej 10 dni.
Podczas przyjmowania leku Vilprafen należy pamiętać, że w przypadku pominięcia jednej dawki należy natychmiast przyjąć dawkę leku. Jeśli jednak należy przyjąć kolejną dawkę, nie należy przyjmować pominiętej dawki, należy powrócić do normalnego schematu leczenia. Nie należy przyjmować podwójnej dawki. Przerwa w leczeniu lub przedwczesne odstawienie leku zmniejsza prawdopodobieństwo powodzenia leczenia.
SKUTKI NIEPOŻĄDANE
Ze strony układu pokarmowego: rzadko - brak apetytu, nudności, zgaga, wymioty, dysbioza, biegunka; w niektórych przypadkach - zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych, naruszenie odpływu żółci i żółtaczki. W przypadku rozwoju uporczywej ciężkiej biegunki na tle przyjmowania leku należy rozważyć możliwość rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego.
Reakcje alergiczne: w pojedynczych przypadkach - pokrzywka.
Ze strony narządu słuchu: rzadko - zależna od dawki przejściowa utrata słuchu.
Inne: w niektórych przypadkach - kandydoza.
PRZECIWWSKAZANIA
- ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
- nadwrażliwość na antybiotyki makrolidowe.
CIĄŻA I LAKTACJA
Dozwolone jest stosowanie Vilprafen w czasie ciąży i laktacji (karmienie piersią) zgodnie ze wskazaniami.
Europejskie Biuro WHO zaleca jozamycynę jako lek z wyboru w leczeniu zakażeń chlamydiami u kobiet w ciąży.
SPECJALNE INSTRUKCJE
Ostrożnie i pod kontrolą czynności nerek lek należy przepisywać pacjentom z niewydolnością nerek.
Przepisując Vilprafen, należy rozważyć możliwość oporności krzyżowej na różne antybiotyki z grupy makrolidów (na przykład, mikroorganizmy oporne na leczenie z antybiotykami o podobnej budowie chemicznej mogą również być oporne na jozamycynę).
PRZECIĄŻENIE
Do tej pory nie ma danych na temat specyficznych objawów przedawkowania Vilprafen. W przypadku przedawkowania należy założyć wystąpienie i nasilenie skutków ubocznych układu pokarmowego.
INTERAKCJA NARKOTYKOWA
Antybiotyki bakteriostatyczne mogą zmniejszać działanie bakteriobójcze innych antybiotyków, takich jak penicyliny i cefalosporyny. Dlatego należy unikać jednoczesnego podawania wilprafenu z antybiotykami tych grup.
Przy jednoczesnym stosowaniu wilkołaka z linkomycyną może zmniejszyć skuteczność obu leków.
Niektóre antybiotyki makrolidowe spowalniają eliminację ksantyn (teofiliny), co może prowadzić do rozwoju toksycznego działania tych ostatnich. Badania kliniczne i eksperymentalne wykazały, że jozamycyna ma mniej wyraźny wpływ na wydalanie teofiliny niż inne antybiotyki makrolidowe.
Przy równoczesnym stosowaniu preparatów vilprafen i antyhistaminowych zawierających terfenadynę lub astemizol, możliwe jest opóźnienie wydalania tego ostatniego, co zwiększa ryzyko zagrażających życiu arytmii.
Istnieją oddzielne doniesienia o zwiększeniu zwężenia naczyń przy jednoczesnym stosowaniu makrolidów i alkaloidów sporyszu. Biorąc to pod uwagę, podczas stosowania josamycyny i ergotaminy należy monitorować stan pacjenta.
Przy jednoczesnym stosowaniu wilprafenu i cyklosporyny możliwe jest zwiększenie poziomu cyklosporyny w osoczu krwi i wytworzenie jej stężenia nefrotoksycznego we krwi. Dlatego przy jednoczesnym stosowaniu tych leków należy regularnie monitorować stężenie cyklosporyny w osoczu krwi.
Przy jednoczesnym stosowaniu jozamycyny i digoksyny może zwiększyć poziom tego ostatniego w osoczu krwi.
W rzadkich przypadkach podczas leczenia makrolidami działanie antykoncepcyjne hormonalnych środków antykoncepcyjnych może nie być wystarczająco skuteczne (może być konieczne zastosowanie niehormonalnych metod antykoncepcji).
WARUNKI WAKACJI Z LEKÓW
Lek jest dostępny na receptę.
WARUNKI I WARUNKI
Lista B. Lek należy przechowywać w ciemnym miejscu, niedostępnym dla dzieci w temperaturze nie przekraczającej 25 ° C. Okres ważności - 4 lata.
Mianowany na 10 dni od Ureaplasma parvum, po 2 tygodniach, minął uprawę. Vilprafen nie pomógł, chociaż analiza jest wrażliwa. Lekarz powiedział, że nie ma wpływu na moje ciało. Nie było żadnych skutków ubocznych podczas przyjmowania, chociaż zwykle mam biegunkę z antybiotyków. Teraz wyznaczyli Sumamed 1000 mg raz do siewu. Mówią dziś o najlepszym antybiotyku.
Vilprafen
Opis od 14 maja 2014 r
- Nazwa łacińska: Wilprafen
- Kod ATC: J01FA07
- Składnik aktywny: Josamycyna (Josamycyna)
- Producent: Yamanouchi Pharma dla Heinrich Mack Nachf. (Niemcy)
Skład
Skład Wilprafena jest następujący:
- jedna tabletka zawiera 500 mg josamycyny;
- zawiesina (10 ml) zawiera 300 mg josamycyny.
Ponadto Vilprafen zawiera składniki pomocnicze: celulozę mikrokrystaliczną, metylocelulozę, polisorbat 80, bezwodną krzemionkę koloidalną, karboksymetylocelulozę sodową, stearynian magnezu, talk, dwutlenek tytanu (E171), makrogol 6000, poli (metakrylan etakrylatemetylowy), 3) glikol polipropylenowy, jod, 3, 3, poli (metakrylan etylenu), jod, 3, 3, poli (metakrylan etylenu), jod, 3, 3, poli (metakrylan etylenu), 3, 3, poli (metakrylan etakrylanu metylu), 3, 3, poli (metakrylan etakrylanu metylu), 3, 3, poli (metakrylan etakrylatemetylu), 3, 3)
Formularz wydania
Lek jest wytwarzany w postaci tabletek powlekanych. Blister zawiera 10 takich tabletek. Pakowanie pakowane jest w kartonowe opakowanie. Ile tabletek w opakowaniu, tyle w opakowaniu.
Ponadto lek jest dostępny w postaci zawiesiny. Zawarte w butelkach z ciemnego szkła, 100 ml w butelce. Zestaw zawiera kubek miarowy. Zawiesina w butelce znajduje się w kartonowym pudełku.
Świeży są również produkowane z tym aktywnym składnikiem.
Działanie farmakologiczne
Narzędziem jest antybiotyk należący do grupy makrolidów. Ciało ma działanie bakteriostatyczne, które powstaje w wyniku hamowania syntezy białek przez bakterie. Jeśli celem procesu zapalnego jest wysokie stężenie leku, ma ono wyraźne działanie bakteriobójcze.
Wysoką aktywność substancji czynnej odnotowuje się w odniesieniu do wielu mikroorganizmów wewnątrzkomórkowych: Chlamydia pneumonuae, Chlamydia trachomatis, Mycoplasma hominis, Mycoplasma pneumoniae, Legionella pneumophila, Ureaplasma urealyticum. Lek wpływa również na Gram-dodatnie bakterie tlenowe: Streptococcus pyogenes, Staphylococcus aureus, Corynebacterium diphtheriae, Streptococcus pneumoniae (pneumokoki). Odnotowuje się wpływ na bakterie tlenowe Gram-ujemne Haemophilus influenzae, Neisseria gonorrhoeae, Bordetella pertussis, Neisseria meningitidis, a także na niektóre bakterie beztlenowe Peptostreptococcus, Clostridium perfringens, Peptococcus.
Odnotowano aktywność Vilprafen w odniesieniu do Treponema pallidum.
Farmakodynamika i farmakokinetyka
Po podaniu doustnym odnotowuje się szybką absorpcję substancji z przewodu pokarmowego. Najwyższe stężenie leku osiąga się 1-2 godziny po spożyciu. Po 45 minutach od przyjęcia leku w dawce 1 g średnie stężenie jozamycyny w osoczu wynosi 2,41 mg / l.
Substancja czynna jest związana z białkami krwi o nie więcej niż 15%. Jeśli lek jest przyjmowany w odstępach 12 godzin, wystarczające stężenie jozamycyny utrzymuje się przez cały dzień. Po 2-4 dniach zostaje osiągnięta równowaga jego zawartości.
Josamycyna jest w stanie łatwo przenikać przez błony. Gromadzi się w tkance limfatycznej, płucnej, migdałkach podniebiennych, narządach moczowych, jak również w tkankach miękkich.
Najwyższe stężenie leku obserwuje się w migdałkach, ślinie, płucach, potem, łzach.
Biotransformacja jozamycyny zachodzi w wątrobie, w wyniku czego przekształca się ona w mniej aktywne metabolity.
Z organizmu wydalana jest głównie żółć, z moczem mniej niż 20% substancji jest wydalane.
Wskazania do użycia
Przed rozpoczęciem leczenia należy zawsze skonsultować się z lekarzem i przeczytać podsumowanie, które opisuje, co spowodowało pigułki.
Wskazania do użycia są następujące:
- Choroby zakaźne, prowokujące procesy zapalne spowodowane drobnoustrojami o wysokiej wrażliwości na lek.
- Choroby zakaźne górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych (stosowane w dusznicy bolesnej, zapaleniu gardła, zapaleniu migdałków, zapaleniu zatok, zapaleniu krtani, zapaleniu ucha środkowego).
- Zakażenia dolnych dróg oddechowych (zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, koklusz, zapalenie oskrzeli).
- Zakażenia jamy ustnej (z chorobą przyzębia, zapaleniem dziąseł).
- Zakażenia skóry i tkanek miękkich (z czyrakami, ropne zapalenie skóry, zapalenie węzłów chłonnych itp.)
- Zakażenia narządów moczowych (z chlamydiami, ureaplazmą, rzeżączką, zapaleniem cewki moczowej, zapaleniem gruczołu krokowego itp.)
- Jest on stosowany w leczeniu błonicy oprócz terapii antytoksyną błonicy.
- Osoby z nadwrażliwością na penicylinę przepisywane są na szkarłatną gorączkę.
Przeciwwskazania
Nie możesz wziąć tego narzędzia w następujących przypadkach:
- w przypadku nadwrażliwości na antybiotyki makrolidowe;
- z poważnymi naruszeniami wątroby.
Efekty uboczne
Podczas leczenia tym lekiem odnotowano następujące skutki uboczne:
- W funkcjach układu pokarmowego: objawy nudności, zgagi, wymioty, biegunka są rzadko obserwowane. W ciężkiej uporczywej biegunce może rozwinąć się ciężkie rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy z powodu wpływu na organizm antybiotyków.
- Reakcje nadwrażliwości rzadko rozwijają się: reakcje alergiczne są bardzo rzadko obserwowane na skórze.
- W funkcji wątroby i dróg żółciowych: czasami występuje przejściowy wzrost aktywności enzymów wątrobowych w osoczu krwi, któremu może towarzyszyć naruszenie odpływu żółci, a następnie żółtaczka.
- Rzadko obserwowano zależną od dawki utratę słuchu.
Instrukcja użytkowania vilprafen (metoda i dawkowanie)
Antybiotyk przyjmuje się w następujący sposób. Dorośli i nastolatki, którzy już skończyli 14 lat, biorą 1-2 g leku w dwóch lub trzech dawkach. Zaleca się rozpoczęcie od dawki 1 g.
Podczas leczenia chlamydii należy przyjmować 500 mg dwa razy na dobę przez 12-14 dni. Terapia trądzikiem różowatym obejmuje przyjmowanie 1000 mg leku, który należy podzielić na dwie dawki dziennie. Zabieg trwa 10 dni.
Dawkę, w której tabletki należy przyjmować w przypadku wielu innych chorób, określa wyłącznie lekarz prowadzący, biorąc pod uwagę indywidualne cechy przebiegu choroby. Ale zasadniczo przebieg leczenia trwa co najmniej 10 dni.
Instrukcja Vilprafen Solyub przewiduje, że lek można przyjmować na różne sposoby: można wziąć pigułkę ze szklanką wody lub przed rozpuszczeniem w 20 ml wody. Zawiesinę, która powstała po rozpuszczeniu tabletki, należy dokładnie wymieszać.
Tabletki Vilprafen należy połykać w całości. Często pacjenci są zainteresowani tym, jak przyjmować, przed lub po posiłku. Instrukcje wskazują, że tabletki należy połykać między posiłkami.
Przedawkowanie
Do tej pory nie ma danych dotyczących przedawkowania i objawów zatrucia lekami. Jeśli wystąpi przedawkowanie, pojawienie się tych objawów, które są opisane jako skutki uboczne leku.
Interakcja
Mówiąc o interakcji z innymi lekami, należy pamiętać, że Vilprafen jest antybiotykiem. Przed użyciem jakiegokolwiek leku konieczne jest ustalenie, czy jest to antybiotyk, czy nie.
Jeśli Vilprafen jest podawany jednocześnie z lekami przeciwhistaminowymi zawierającymi terfenadynę lub astemizol, czasami proces wydalania tych substancji spowalnia, co ostatecznie prowadzi do manifestacji zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.
Wraz z jednoczesnym powołaniem Vilprafena z alkaloidami sporyszu można zwiększyć zwężenie naczyń. Dlatego w takim przypadku konieczna jest staranna kontrola stanu pacjenta.
Jednoczesne przyjmowanie jozamycyny i cyklosporyny powoduje wzrost poziomu cyklosporyny w osoczu krwi. We krwi obserwuje się także stężenie cyklosporyny w nefrotoksyce. Przy takim leczeniu konieczne jest zapewnienie ciągłego monitorowania stężenia cyklosporyny w osoczu.
Jeśli jednocześnie przyjmujesz Vilprafen i Digoxin, możesz zwiększyć poziom digoksyny w osoczu krwi.
Podczas przyjmowania leku Vilprafen z hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi może zmniejszyć efekt tego ostatniego. W takiej sytuacji zaleca się stosowanie dodatkowych niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.
Warunki sprzedaży
Wdrożone tylko na receptę.
Warunki przechowywania
Odnosi się do listy B. Lek należy przechowywać w ciemnym miejscu w temperaturze nie przekraczającej 25 ° C Lek należy chronić przed dziećmi.
Okres trwałości
Vilprafen można przechowywać przez 4 lata.
Specjalne instrukcje
Osoby z niewydolnością nerek powinny wziąć pod uwagę wyniki badań laboratoryjnych podczas leczenia.
Konieczne jest uwzględnienie możliwości odporności na różne makrolidy antybiotyków.
Analogi
Analogi Wilprafen 500 mg, zawierające ten sam składnik aktywny, nie są sprzedawane w aptekach. Co może zastąpić ten lek, powinno ustalić tylko lekarz. Substytut jest wybierany z uwzględnieniem indywidualnych cech przebiegu choroby.
Analogi leku są lekami należącymi do grupy makrolidów. Ta grupa obejmuje erytromycynę, klarytromycynę, azytromycynę, roksytromycynę, spiramycynę. Cena analogów może być zarówno wyższa, jak i niższa niż koszt Vilprafena. Analogi Wilprafen Solutab podobne.
Często pacjenci są zainteresowani tym, jak Vilprafen różni się od Solyub Vilprafen. Jaka jest różnica tych leków ze względu na ich formę uwalniania. Vilprafen to konwencjonalna tabletka powlekana. Vilprafen Solutab to rozpuszczalne pigułki o słodkim smaku i owocowym aromacie. Można je przyjmować w postaci tabletek lub w zawiesinie.
Synonimy
Josamycyna
Dla dzieci
Vilprafen dla dzieci poniżej 14 roku życia jest używany jako zawieszenie. Wilgotność 1000 mg Solutab można rozpuścić w wodzie w celu przygotowania zawiesiny. Jeśli leczenie farmakologiczne jest przepisywane dzieciom, dawka jest następująca: 30-50 mg na 1 kg masy ciała dzieli się na trzy dawki. Zawieszenie dla dzieci w wieku do trzech miesięcy jest dawkowane zgodnie z dokładną wagą dziecka. Dlaczego tabletki są używane i czy powinny być stosowane do leczenia, należy sprawdzić u lekarza.
Z alkoholem
Jeśli alkohol i Vilprafen zostaną połączone, w rezultacie osoba może doświadczyć różnych zaburzeń w pracy układu pokarmowego. Alkohol i antybiotyki w połączeniu mogą powodować przejaw działania hepatotoksycznego. Ponadto taka kombinacja może być czynnikiem wyjściowym dla rozwoju marskości wątroby. Nawet raz nie powinieneś łączyć Vilprafen z alkoholem, ponieważ w połączeniu z alkoholem recenzje wskazują, że samopoczucie danej osoby może się pogorszyć.
Z antybiotykami
Nie przepisuj josamycyny jednocześnie z antybiotykami bakteriostatycznymi, ponieważ ich działanie bakteriobójcze może się zmniejszyć.
Nie łącz Vilprafen z linkomycyną, ponieważ skuteczność obu leków spada.
Podczas ciąży i laktacji
Vilprafen 500 mg i Wilprafen Solutab w czasie ciąży i laktacji mogą być przepisywane po dokładnym zbadaniu przez lekarza ryzyka i korzyści takiego leczenia. Lekarz waży, jakie konsekwencje są możliwe po zastosowaniu tego leku, a dopiero potem przepisuje przebieg leczenia. Podczas ciąży Vilprafen może być stosowany w leczeniu chlamydii. Jeśli jednak w trakcie takiego leczenia odnotowane zostaną działania niepożądane podczas ciąży, o których mówi instrukcja, konieczne jest przerwanie leczenia. Oceniając odbiór Vilprafen w czasie ciąży, opinie przyszłych matek różnią się: od pozytywnych do tych, w których pojawia się efekt uboczny.
Vilprafen Recenzje
Przeglądy leku i jego wpływ na organizm wskazują, że lek ma skuteczny efekt, ale czasami występuje manifestacja działań niepożądanych. Przeglądy w chlamydiach, a także w leczeniu ureplazmy sugerują, że objawy choroby znikają w ciągu kilku dni. Jako efekt uboczny wymienia się zaburzenia trawienia i reakcje alergiczne na skórze.
Istnieją pozytywne recenzje Vilprofen Solyutab z zapaleniem stawów i innymi chorobami zakaźnymi. Dla dzieci przepisuj lek tak często, jego skuteczność potwierdza doświadczenie. Czasami w recenzjach czasami pojawia się pytanie, że po kursie leczenia tym lekiem dziecko rozwija dysbakteriozę.
Cena Vilprafen, gdzie kupić
Tabletki można kupić w dowolnej aptece na receptę. Cena Wilprafen 500 mg to średnio 560-620 rubli. Antybiotyk na Ukrainie można kupić już od 300 UAH. Koszt Vilprafen może się różnić w zależności od punktu sprzedaży. Ile wynosi 500 mg Vilprofen w Doniecku lub w jakimkolwiek innym mieście można znaleźć na stronach sieci aptek.
Cena Vilprafen Solutab 1000 mg to średnio 640-680 rubli. Cena leku na Ukrainie (Charków i inne miasta) wynosi od 260 UAH. na 10 tabletek.