IBUPROFEN

◊ Różowe tabletki powlekane, dwuwypukłe; na przekroju widoczne są dwie warstwy.

10 szt. - Pakiety komórek konturowych (2) - opakowania kartonowe.
10 szt. - Pakiety komórek konturowych (5) - opakowania kartonowe.
10 szt. - Pakiety komórek konturowych (10) - opakowania kartonowe.
50 szt. - brzegi ciemnego szkła (1) - pakuje karton.

◊ Różowe tabletki powlekane, dwuwypukłe; na przekroju widoczne są dwie warstwy.

NLPZ. Ma działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i przeciwbólowe. Tłumi czynniki przeciwzapalne, zmniejsza agregację płytek. Hamuje typy cyklooksygenazy 1 i 2, narusza metabolizm kwasu arachidonowego, zmniejsza ilość prostaglandyn zarówno w zdrowych tkankach, jak iw ognisku zapalenia, oraz hamuje wysiękowe i proliferacyjne fazy zapalenia. Zmniejsza wrażliwość na ból w zapaleniu. Powoduje osłabienie lub zanik zespołu bólowego, w tym z bólami w stawach w spoczynku iz ruchem, zmniejszeniem sztywności porannej i obrzękiem stawów, zwiększa zakres ruchu.
Działanie przeciwgorączkowe ze względu na zmniejszenie pobudliwości ośrodków termoregulacyjnych międzymózgowia

Ibuprofen jest szybko i prawie całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego, jego C_max w osoczu osiąga się je w ciągu 1-2 godzin po spożyciu, w płynie maziowym - w ciągu 3 godzin wiąże się z białkami osocza o 99%.

Powoli przenika do jamy stawów, utrzymuje się w tkance maziowej, tworząc w niej większe stężenia niż w osoczu.

Metabolizm ibuprofenu występuje głównie w wątrobie. T_1/2 z osocza trwa 2-3 godziny, jest wydalany przez nerki w postaci metabolitów (nie więcej niż 1% jest wydalany w postaci niezmienionej), aw mniejszym stopniu - z żółcią. Ibuprofen jest całkowicie eliminowany w ciągu 24 godzin.

- napięcie głowy i migrena;

- ból stawowy, mięśniowy,

- ból pleców, dolnej części pleców, rwy kulszowej;

- ból z uszkodzeniem więzadła;

- Gorączka z przeziębieniem, grypa;

- reumatoidalne zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów.

NLPZ są przeznaczone do leczenia objawowego, zmniejszającego ból i stan zapalny w czasie stosowania, nie wpływają na postęp choroby.

- erozyjne i wrzodziejące zmiany błony śluzowej żołądka lub dwunastnicy, aktywne krwawienie z przewodu pokarmowego;

- nieswoiste zapalenie jelit w ostrej fazie, w tym wrzodziejące zapalenie jelita grubego;

- Dane anamnestyczne dotyczące ataku niedrożności oskrzeli, nieżytu nosa, pokrzywki po przyjęciu kwasu acetylosalicylowego lub innego niesteroidowego leku przeciwzapalnego (zespół całkowitej lub niepełnej nietolerancji kwasu acetylosalicylowego - zapalenie zatok przynosowych, pokrzywka, polipy śluzówki nosa, astma oskrzelowa);

- niewydolność wątroby lub czynna choroba wątroby;

- niewydolność nerek (CC poniżej 30 ml / min), postępująca choroba nerek;

- hemofilia i inne zaburzenia krwawienia (w tym hipokoagulacja), skaza krwotoczna;

- w okresie po operacji pomostowania tętnic wieńcowych;

- ciąża (III trymestr);

- wiek dzieci: do 6 lat i od 6 do 12 lat (o masie ciała poniżej 20 kg) - w przypadku tabletek 200 mg; do 12 lat - dla tabletek 400 mg;

- nadwrażliwość na którykolwiek ze składników tworzących lek.

Środki ostrożności: zaawansowany wiek, zastoinowa niewydolność serca, choroby naczyń mózgowych, nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, dyslipidemia / hiperlipidemia, cukrzyca, choroba tętnic obwodowych, zespół nerczycowy, QA poniżej 30-60 ml / min, hiperbilirubinemia, wrzód żołądka i wrzody dziecięce, wrzód dwunastnicy, CVD poniżej 30-60 ml / min jelita (w historii), zakażenia Helicobacter pylori, zapalenie żołądka, zapalenie jelit, zapalenie jelita grubego, długotrwałe stosowanie NLPZ, choroby krwi o nieznanej etiologii (leukopenia i niedokrwistość), ciąża (I-II) trymestr, p Okres laktacji, palenie tytoniu, częste spożywanie alkoholu (alkoholizm), ciężkie choroby somatyczne, leczenie skojarzone z następującymi lekami: leki przeciwzakrzepowe (na przykład warfaryna), leki przeciwpłytkowe (na przykład kwas acetylosalicylowy; klopidogrel), glikokortykosteroidy doustne (na przykład prednizolon); serotonina (na przykład citalopram, fluoksetyna, paroksetyna, sertralina).

Dorośli, osoby starsze i dzieci powyżej 12 lat: tabletki 200 mg 3-4 razy na dobę; w tabletkach 400 mg 2-3 razy dziennie. Dawka dobowa wynosi 1200 mg (nie należy przyjmować więcej niż 6 tabletek po 200 mg (lub 3 tabletki po 400 mg) przez 24 godziny.

Tabletki należy połykać popijając wodą, najlepiej w trakcie lub po posiłku. Nie zabieraj więcej niż 4 godziny.

Nie przekraczaj określonej dawki!

Przebieg leczenia bez konsultacji z lekarzem nie powinien przekraczać 5 dni.

Jeśli objawy utrzymują się, skonsultuj się z lekarzem.

Nie stosować u dzieci poniżej 12 lat bez konsultacji z lekarzem.

Dzieci od 6 do 12 lat (ważące powyżej 20 kg): 1 tabletka 200 mg, nie więcej niż 4 razy / dobę. Przerwa między przyjmowaniem tabletek przez co najmniej 6 godzin

W zalecanych dawkach lek zwykle nie powoduje skutków ubocznych.

Ze strony układu pokarmowego: gastropatia NLPZ (ból brzucha, nudności, wymioty, zgaga, utrata apetytu), biegunka, wzdęcia, zaparcia; owrzodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego, które w niektórych przypadkach są skomplikowane
perforacja i krwawienie; podrażnienie lub suchość błony śluzowej jamy ustnej, ból w jamie ustnej, owrzodzenie błony śluzowej dziąseł, aftowe zapalenie jamy ustnej, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby.

Ze strony układu oddechowego: duszność, skurcz oskrzeli.

Ze zmysłów: upośledzenie słuchu: utrata słuchu, dzwonienie lub szum w uszach; zaburzenia widzenia: toksyczne uszkodzenie nerwu wzrokowego, niewyraźne widzenie, mroczek, suchość i podrażnienie oczu, obrzęk spojówek i powieki (pochodzenie alergiczne).

Z centralnego i obwodowego układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, bezsenność, lęk, nerwowość i drażliwość, pobudzenie psychomotoryczne, senność, depresja, dezorientacja, omamy, aseptyczne zapalenie opon mózgowych (częściej u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi).

Od układu sercowo-naczyniowego: niewydolność serca, tachykardia, podwyższone ciśnienie krwi.

Ze strony układu moczowego: ostra niewydolność nerek, alergiczne zapalenie nerek, zespół nerczycowy (obrzęk), wielomocz, zapalenie pęcherza moczowego.

Reakcje alergiczne: wysypka skórna (zwykle rumieniowa lub pokrzywka), świąd, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktoidalne, wstrząs anafilaktyczny, skurcz oskrzeli lub duszność, gorączka, rumień wielopostaciowy (w tym zespół Stephena-Johnsona, jony, jony, jony, iynecosis) Lyell), eozynofilia, alergiczny nieżyt nosa.

Od strony narządów krwiotwórczych: niedokrwistość (w tym hemolityczna, aplastyczna), małopłytkowość i plamica małopłytkowa, agranulocytoza, leukopenia.

Inne: zwiększona potliwość.

Na podstawie wskaźników laboratoryjnych: czas krwawienia (może wzrosnąć), stężenie glukozy w surowicy (może się zmniejszyć), klirens kreatyniny (może zmniejszyć się), hematokryt lub hemoglobina (może się zmniejszyć), stężenie kreatyniny w surowicy (może wzrosnąć), aktywność aminotransferaz wątrobowych (może wzrosnąć ).

Objawy: ból brzucha, nudności, wymioty, letarg, senność, depresja, ból głowy, szum w uszach, kwasica metaboliczna, śpiączka, ostra niewydolność nerek, niskie ciśnienie krwi, bradykardia, tachykardia, migotanie przedsionków, niewydolność oddechowa.

Leczenie: płukanie żołądka (tylko w ciągu godziny po spożyciu), węgiel aktywny, picie zasadowe, wymuszona diureza, leczenie objawowe (korekta stanu kwasowo-zasadowego, ciśnienie krwi).

W dawkach terapeutycznych ibuprofen nie wchodzi w znaczące interakcje z powszechnie stosowanymi lekami.

Induktory mikrosomalnych enzymów utleniających w wątrobie (fenytoina, etanol, barbiturany, flumekinol, ryfampicyna, fenylobutazon, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne) zwiększają produkcję hydroksylowanych aktywnych metabolitów, zwiększając ryzyko wystąpienia ciężkich zatruć. Inhibitory utleniania mikrosomalnego - zmniejszają ryzyko działania hepatotoksycznego.

Zmniejsza działanie hipotensyjne leków rozszerzających naczynia i natriuretyczne działanie furosemidu i hydrochlorotiazydu.

Zmniejsza skuteczność leków mocznikowych.

Wzmacnia działanie pośrednich leków przeciwzakrzepowych, leków przeciwpłytkowych, leków fibrynolitycznych (co zwiększa ryzyko krwawienia).

Wzmacnia efekty uboczne kortykosteroidów mineralnych, glikokortykosteroidów (zwiększa ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego), estrogenu, etanolu; zwiększa efekt hipoglikemiczny pochodnych sulfonylomocznika.

Leki zobojętniające i kolestyramina zmniejszają wchłanianie ibuprofenu.

Zwiększa stężenie digoksyny we krwi, preparatów litu i metotreksatu.

Jednoczesne powołanie innych NLPZ zwiększa częstotliwość działań niepożądanych.

Kofeina wzmacnia działanie przeciwbólowe (przeciwbólowe).

Wraz z jednoczesnym powołaniem ibuprofenu zmniejsza działanie przeciwzapalne i przeciwpłytkowe kwasu acetylosalicylowego (możliwe jest zwiększenie częstości występowania ostrej niewydolności wieńcowej u pacjentów otrzymujących małe dawki kwasu acetylosalicylowego jako środek przeciwpłytkowy po rozpoczęciu ibuprofenu).

Cefamandol, cefoperazon, cefotetan, kwas walproinowy, plykamycyna zwiększają częstość występowania hipoprotrombinemii z jednoczesnym wizytowaniem.

Leki mielotoksyczne zwiększają hematotoksyczność leku.

Preparaty cyklosporyny i złota wzmacniają działanie ibuprofenu na syntezę prostaglandyn w nerkach, co objawia się zwiększoną nefrotoksycznością. Ibuprofen zwiększa stężenie cyklosporyny w osoczu i prawdopodobieństwo jego działania hepatotoksycznego.

Leki, które blokują wydzielanie kanalikowe, zmniejszają wydalanie i zwiększają stężenie ibuprofenu w osoczu.

Przy długotrwałym stosowaniu konieczna jest kontrola wzoru krwi obwodowej i stanu czynnościowego wątroby i nerek.

Aby zmniejszyć ryzyko zdarzeń niepożądanych z przewodu pokarmowego, należy zastosować minimalną skuteczną dawkę. Gdy pojawią się objawy gastropatii, pokazane jest dokładne monitorowanie, w tym ezofagogastroduodenoskopia, badanie krwi z hemoglobiną i hematokrytem oraz analiza krwi utajonej w kale.

Jeśli to konieczne, należy ustalić, czy lek 17-ketosteroidowy należy anulować 48 godzin przed badaniem.

W okresie leczenia należy powstrzymać się od spożywania alkoholu i czynności wymagających dużej koncentracji uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych.

Ibuprofen (ibuprofen)

Treść

Wzór strukturalny

Rosyjska nazwa

Łacińska nazwa substancji Ibuprofen

Nazwa chemiczna

Formuła brutto

Farmakologiczna grupa substancji ibuprofen

Klasyfikacja nosologiczna (ICD-10)

Kod CAS

Charakterystyka substancji Ibuprofen

Ibuprofen jest mieszaniną racemiczną enancjomerów S i R. Biały lub białawy krystaliczny proszek, praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, wysoce rozpuszczalny w rozpuszczalnikach organicznych (etanol, aceton). Masa cząsteczkowa 206,28.

Farmakologia

Nieselektywnie hamuje COX-1 i COX-2, zmniejsza syntezę PG. Działanie przeciwzapalne jest związane ze zmniejszeniem przepuszczalności naczyń, poprawą mikrokrążenia, zmniejszonym uwalnianiem mediatorów zapalnych z komórek (PG, kinin, LT) i hamowaniem dostaw energii procesu zapalnego. Działanie przeciwbólowe wynika ze zmniejszenia intensywności zapalenia, zmniejszenia wytwarzania bradykininy i jej algogeniczności. W reumatoidalnym zapaleniu stawów wpływa przede wszystkim na wysiękowe, a częściowo na proliferacyjne składniki odpowiedzi zapalnej, ma szybkie i wyraźne działanie przeciwbólowe, zmniejsza obrzęki, sztywność poranną i ograniczoną ruchomość stawów. Zmniejszenie pobudliwości ośrodków regulujących temperaturę międzymózgowia skutkuje działaniem przeciwgorączkowym. Nasilenie działania przeciwgorączkowego zależy od początkowej temperatury ciała i dawki. Przy pojedynczej dawce efekt utrzymuje się do 8 godzin, przy pierwotnym bolesnym miesiączkowaniu zmniejsza się ciśnienie wewnątrzmaciczne i częstotliwość skurczów macicy. Odwracalnie hamuje agregację płytek.

Ponieważ PG opóźnia zamknięcie przewodu tętniczego po urodzeniu, uważa się, że hamowanie COX jest głównym mechanizmem działania ibuprofenu do stosowania dożylnego u noworodków z otwartym przewodem tętniczym.

Po połknięciu jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. C_max powstaje w ciągu 1 godziny, po przyjęciu po posiłku, w ciągu 1,5–2,5 h. Wiązanie z białkami osocza wynosi 90%. Powoli penetruje jamę stawową, ale utrzymuje się w tkance maziowej, tworząc w niej większe stężenia niż w osoczu. Aktywność biologiczna jest związana z enancjomerem S. Po absorpcji około 60% farmakologicznie nieaktywnej postaci R powoli przekształca się w aktywną postać S. Poddany biotransformacji. Nerki wydalają 3 główne metabolity. W postaci niezmienionej z moczem nie więcej niż 1% jest wydalane. Ma dwufazową kinetykę eliminacji z T_1/2 od osocza 2–2,5 godziny (dla form opóźniających - do 12 godzin).

Zastosowanie substancji ibuprofen

Do podawania doustnego: choroby zapalne i zwyrodnieniowe układu mięśniowo-szkieletowego, w tym reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie kości i stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, zespół stawowy z zaostrzeniem dny, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (choroba Bechterewa), spondyloza, zespół Barre-Lieu (migrena szyjna, zespół tętnicy kręgowej). Zespół bólowy, w tym lumbodynia, rwa kulszowa, klatki piersiowej korzeniowego zespół, ból mięśni, ból neuralgiczny, amiotrofii, nerwobóle, bóle stawów, ossalgia, zapalenie kaletki, zapalenie ścięgna, zapalenie pochewki ścięgna, więzadła rozciąganie, stłuczenia, urazowe zapalenie tkanek miękkich i układu mięśniowo-szkieletowego, bólu pooperacyjnego, wraz z zapaleniem, migrena, ból głowy i ból zęba, operacje chirurgiczne w jamie ustnej. Gorączkowe stany o różnej genezie (w tym po szczepieniu), z grypą i ARVI. Jako adiuwant: choroby zakaźno-zapalne narządów laryngologicznych (zapalenie migdałków, zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie zatok, nieżyt nosa), zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, procesy zapalne miednicy, zapalenie przydatków, algodismenorrhea, zapalenie tkanki podskórnej, zespół nerczycowy (w celu zmniejszenia nasilenia białkomoczu).

Do użytku zewnętrznego: choroby zapalne i zwyrodnieniowe układu mięśniowo-szkieletowego: zapalenie stawów (reumatoidalne) lumbago, rwa kulszowa; bóle mięśni, urazy bez naruszania integralności tkanek miękkich (w tym przemieszczenie, rozciąganie lub łzawienie mięśni i więzadeł, stłuczenie, pourazowy obrzęk tkanek miękkich).

Do podawania dożylnego (tylko dla noworodków): leczenie istotnego hemodynamicznie otwartego przewodu tętniczego u wcześniaków w wieku ciążowym poniżej 34 tygodni.

Do stosowania doodbytniczego (dzieci od 3 miesięcy do 2 lat): jako środek przeciwgorączkowy - ostre infekcje dróg oddechowych, ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych, grypa, inne choroby zakaźne i zapalne, towarzyszy gorączka; reakcje po szczepieniu. Jako środek przeciwbólowy - zespół bólowy o słabej lub umiarkowanej intensywności (w tym ból głowy, ból zęba, migrena, nerwobóle, ból uszu i gardła, ból podczas zwichnięć).

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość. Do podawania doustnego: choroby erozyjne i wrzodziejące przewodu pokarmowego w ostrej fazie (w tym wrzód żołądka i wrzód dwunastnicy, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, wrzód trawienny), astma oskrzelowa „aspirinowaja”, pokrzywka, nieżyt nosa, wywoływany przez salicylany lub inne NLPZ; zaburzenia krzepnięcia (w tym hemofilii hypocoagulation, skazy krwotocznej), nerwu wzrokowego, choroby nerwów ubytków pola widzenia, niedowidzenie, zaburzenia rozpoznawania barw, astma, leukopenia, trombocytopenia, skazę krwotoczną, potwierdzone hiperkaliemii, ciężką niewydolnością wątroby lub z aktywną chorobą wątroby, ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny 1/10 - trombocytopenia, neutropenia.

Z układu nerwowego:> 1/100, 1/10 - dysplazja oskrzelowo-płucna; > 1/100, 1/1000, 1/100, 1/1000, 1/100, 1/1000, 1/10 - wzrost stężenia kreatyniny we krwi, zmniejszenie stężenia sodu we krwi.

Do użytku zewnętrznego

Podrażnienie skóry w postaci zaczerwienienia, obrzęku, wysypki lub świądu; przy długotrwałym stosowaniu - ogólnoustrojowe działania niepożądane.

Interakcja

Należy unikać jednoczesnego stosowania dwóch lub więcej NLPZ ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych. Przy jednoczesnym stosowaniu ibuprofenu zmniejsza działanie przeciwzapalne i przeciwagregacyjne kwasu acetylosalicylowego (możliwe jest zwiększenie częstości występowania ostrej niewydolności wieńcowej u pacjentów otrzymujących małe dawki kwasu acetylosalicylowego jako środka przeciwpłytkowego po rozpoczęciu podawania ibuprofenu). W przypadku jednoczesnego stosowania leków trombolitycznych (alteplazy, streptokinazy, urokinazy) zwiększa ryzyko krwawienia. Ibuprofen nasila działanie pośrednich leków przeciwzakrzepowych, leków przeciwpłytkowych, leków fibrynolitycznych.

Induktory utleniania mikrosomalnego (fenytoina, etanol, barbiturany, ryfampicyna, fenylobutazon, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne) zwiększają produkcję hydroksylowanych aktywnych metabolitów, zwiększając ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji hepatotoksycznych. Inhibitory utleniania mikrosomalnego zmniejszają ryzyko działania hepatotoksycznego.

Leki zobojętniające i kolestyramina zmniejszają wchłanianie ibuprofenu. Kofeina wzmacnia działanie przeciwbólowe ibuprofenu. Cefamundol, cefoperazon, cefotetan, kwas walproinowy zwiększają częstość występowania hipoprotrombinemii.

Leki mielotoksyczne zwiększają hematotoksyczność ibuprofenu. Preparaty cyklosporyny i złota wzmacniają działanie ibuprofenu na syntezę PG w nerkach, co objawia się wzrostem nefrotoksyczności. Ibuprofen zwiększa stężenie cyklosporyny w osoczu i prawdopodobieństwo jego działania hepatotoksycznego. Leki blokujące wydzielanie kanalikowe, zmniejszają wydalanie i zwiększają stężenie ibuprofenu w osoczu.

Ibuprofen zmniejsza działanie leków przeciwnadciśnieniowych (w tym inhibitorów BPC i ACE), działanie natriuretyczne i moczopędne furosemidu i hydrochlorotiazydu, skuteczność leków urykozurowych. Wzmacnia efekty uboczne mineralokortykoidów, glukokortykoidów, estrogenów, etanolu. Wzmacnia działanie doustnych leków hipoglikemicznych i insuliny. Zwiększa stężenie digoksyny we krwi, preparatów litu i metotreksatu. Ibuprofen może zmniejszać klirens aminoglikozydów (przy jednoczesnej wizycie może zwiększać ryzyko nefrotoksyczności i ototoksyczności).

Ibuprofenu do stosowania na / we wstępie nie należy mieszać z innymi lekami.

Przedawkowanie

Objawy: ból brzucha, nudności, wymioty, letarg, senność, depresja, ból głowy, szum w uszach, kwasica metaboliczna, śpiączka, ostra niewydolność nerek, niedociśnienie tętnicze, bradykardia, tachykardia, migotanie przedsionków i zatrzymanie oddechu.

Leczenie: płukanie żołądka (tylko w pierwszej godzinie po spożyciu), węgiel aktywny (w celu zmniejszenia wchłaniania), picie zasadowe, wymuszona diureza i leczenie objawowe (korekcja KHS, ciśnienie krwi, krwawienie z przewodu pokarmowego).

Droga podania

Wewnątrz, zewnętrznie, doodbytniczo (dzieci od 3 miesięcy do 2 lat), w / w (noworodek).

Środki ostrożności ibuprofen

Leczenie ibuprofenem należy wykonywać w minimalnej skutecznej dawce, najkrótszym możliwym krótkim czasie. Podczas długotrwałego leczenia konieczne jest kontrolowanie obrazu krwi obwodowej i stanu czynnościowego wątroby i nerek.

Biorąc pod uwagę możliwość rozwoju gastropatii NLPZ, jest ona starannie przepisywana osobom starszym, z historią wrzodów żołądka i innych chorób żołądkowo-jelitowych, krwawieniem z przewodu pokarmowego, z jednoczesną terapią glikokortykosteroidami, innymi NLPZ i długoterminową terapią. Gdy pojawią się objawy gastropatii, wykazano ostrożne monitorowanie (w tym przeprowadzenie esophagogastroduodenoscopy, badanie krwi z hemoglobiną, hematokrytem i testem krwi utajonej w kale). Aby zapobiec rozwojowi NLPZ, zaleca się łączenie gastropatii z lekami PGE (mizoprostol).

Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i nerek (wymagane jest regularne monitorowanie poziomu bilirubiny, aminotransferaz, kreatyniny, stężenia nerek), nadciśnienie tętnicze i przewlekła niewydolność serca (codzienne monitorowanie diurezy, masy ciała, BP). Jeśli wystąpi upośledzenie wzroku, zmniejsz dawkę lub odstaw lek.

Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas leczenia.

Niemożliwe jest nałożenie na otwartą powierzchnię rany, zranionej skóry; kremu, żelu lub maści należy unikać w oczach i błonach śluzowych.

Instrukcje użytkowania:

Ceny w aptekach internetowych:

Ibuprofen jest niesteroidowym lekiem syntetycznym o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i przeciwgorączkowym.

Działanie farmakologiczne

Aktywnym składnikiem leku jest ibuprofen, pochodna kwasu fenylopropionowego.

Ibuprofen jest najbardziej skuteczny w bólu zapalnym. Działanie przeciwgorączkowe jest bardzo zbliżone do kwasu acetylosalicylowego. Hamuje przyleganie płytek krwi, poprawia mikrokrążenie i zmniejsza intensywność stanu zapalnego.

Po zastosowaniu zewnętrznym Ibuprofen jako maść ma silne działanie przeciwbólowe, zmniejszając zaczerwienienie, sztywność poranną i obrzęk.

Lek znajduje się na liście najważniejszych leków Światowej Organizacji Zdrowia, jego skuteczność i bezpieczeństwo zostały zbadane i przetestowane klinicznie.

Formularz wydania

Ibuprofen jest dostępny w postaci tabletek, zawiesin i maści.

Tabletki ibuprofenu są okrągłe, gładkie, dwuwypukłe białe. Każda tabletka zawiera 200 mg lub 400 mg substancji czynnej. Substancje pomocnicze - stearynian magnezu, talk, laktoza, skrobia ziemniaczana, koloidalny dwutlenek krzemu, powidon 25,10, 20 i 100 sztuk w opakowaniu;
Powlekane tabletki Ibuprofenu o przedłużonym działaniu. Każda tabletka zawiera 800 mg substancji czynnej. 7, 14 i 60 sztuk w opakowaniu;
Tabletki do ssania. Każda tabletka zawiera 200 mg substancji czynnej;
Kapsułki o długotrwałym działaniu. Każda kapsułka zawiera 300 mg substancji czynnej;
Zawiesina ibuprofenu do podawania doustnego jednorodna, żółta, o zapachu pomarańczy. 5 ml zawiesiny zawiera 100 mg substancji czynnej. Produkowane w butelkach po 100 ml, w kartonie z łyżeczką pomiarową;
5% krem i żel do użytku zewnętrznego.

Wskazania do stosowania ibuprofenu

Ibuprofen jest wskazany dla:

Leczenie objawowe grypy i SARS;
Choroba zwyrodnieniowa stawów;
Łuszczycowe zapalenie stawów;
Spondyloza szyjna;
Zespół Barre-Lieu;
Migrena szyjna;
Zapalenie kaletki;
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa;
Neuralgic amyotrophy;
Ból mięśni;
Zespół nerczycowy;
Niedociśnienie ortostatyczne (podczas przyjmowania leków przeciwnadciśnieniowych);
Stany gorączkowe o różnej etymologii;
Urazowe zapalenie tkanek miękkich i układu mięśniowo-szkieletowego;
Zespół tętnic kręgowych;
Nerwoból;
Tendinit;
Krwiaki.

Ibuprofen jest również wskazany w leczeniu zwichnięć więzadeł, reumatoidalnego zapalenia stawów, zapalenia korzonków nerwowych i zespołu stawowego (z zaostrzeniem dny).

Jako dodatek Ibuprofen jest wskazany do stosowania w:

Zapalenie płuc;
Pooperacyjne, dentystyczne i ból głowy;
Zakaźne choroby zapalne ENT - zapalenie gardła, zapalenie migdałków, nieżyt nosa, zapalenie krtani, zapalenie zatok;
Zapalenie oskrzeli;
Panniculit;
Pierwotne bolesne miesiączkowanie;
Algodismenoree;
Procesy zapalne w miednicy;
Zapalenie przydatków

Przeciwwskazania

Ibuprofen jest przeciwwskazany zgodnie z instrukcjami dla:

Nadwrażliwość na lek;
Zaostrzenie wrzodu żołądka lub wrzodu dwunastnicy i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego;
Choroby nerwu wzrokowego i zaburzenia widzenia barw;
„Aspiryna” astma;
Nadciśnienie;
Scotome;
Niedowidzenie;
Wyraźnie upośledzona czynność nerek lub wątroby, jak również marskość wątroby z nadciśnieniem wrotnym;
Niewydolność serca;
Obrzęk;
Hemofilia;
Hipokoagulacja;
Leukopenia;
Patologia aparatu przedsionkowego;
Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej;
III trymestr ciąży.

Zgodnie z instrukcjami Ibuprofen przepisany ostrożnie, gdy:

Przewlekła niewydolność serca
Współistniejące choroby wątroby i nerek,
Zapalenie jelit;
Natychmiast po zabiegu;
Z objawami dyspeptycznymi przed leczeniem;
Zapalenie żołądka;
Zapalenie jelita grubego;
Dzieci poniżej 12 lat.

Podczas stosowania Ibuprofenu konieczne jest systematyczne monitorowanie wzorca krwi obwodowej, a także funkcji wątroby i nerek.

Instrukcje dotyczące stosowania Ibuprofenu

Zgodnie z instrukcjami Ibuprofen podjęte po jedzeniu w środku.

Dzienna dawka leku zależy od choroby:

W chorobie zwyrodnieniowej stawów, algomenorrhea, łuszczycowym zapaleniu stawów i zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa dorosłym przepisuje się 400-600 mg 3-4 razy dziennie;
W reumatoidalnym zapaleniu stawów należy przyjmować zwiększoną dawkę 800 mg 3 razy dziennie;
W przypadku urazów i skręceń tkanek miękkich stosuje się tabletki ibuprofenu o przedłużonym działaniu - 1600-2400 mg raz dziennie, najlepiej przed snem;
Z zespołem umiarkowanego bólu przyjmuj 1200 mg dziennie;
W przypadku zespołu gorączkowego, który powstał po szczepieniu, stosuje się 50 mg, w razie potrzeby podawanie można powtórzyć po 6 godzinach, ale nie więcej niż 100 mg na dobę.

W przypadku dzieci z gorączką w wieku powyżej 12 lat dawkę ibuprofenu oblicza się w celu zmniejszenia temperatury ciała:

Powyżej 39,2 ° C, 10 mg na 1 kg masy ciała dziennie;
Poniżej 39,2 ° C, 5 mg na 1 kg masy ciała dziennie.

Tabletki do resorpcji ibuprofenu stosuje się w leczeniu chorób laryngologicznych, rozpuszczając się w ustach pod językiem. Dzieci starsze niż 12 lat i dorośli są przepisywani 200-400 mg 2-3 razy dziennie.

Zawiesina do podawania doustnego jest zwykle przepisywana dzieciom. Średnia pojedyncza dawka w recepcji 3 razy dziennie sprawia, że:

Od 1 do 3 lat - 100 mg;
Od 4 do 6 lat - 150 mg;
Od 7 do 9 lat - 200 mg;
Od 10 do 12 lat - 300 mg.

Stosować miejscowo żel lub krem Ibuprofen, nakładając go i pocierając aż do całkowitego wchłonięcia na dotkniętym obszarze 3-4 razy dziennie. Leczenie można przeprowadzić w ciągu 2-3 tygodni.

Efekty uboczne

Zgodnie z instrukcjami Ibuprofen jest dość bezpiecznym lekiem i zazwyczaj jest dobrze tolerowany. Podczas używania mogą wystąpić pewne skutki uboczne:

Układ pokarmowy: częściej występuje biegunka, wymioty, nudności, jadłowstręt, dyskomfort w nadbrzuszu, erozyjne i wrzodziejące zmiany w przewodzie pokarmowym; znacznie mniej nieprawidłowa czynność wątroby lub krwawienie z przewodu pokarmowego.

Układ nerwowy: mogą wystąpić bóle głowy lub zawroty głowy, zaburzenia snu lub pobudzenie, a także zaburzenia widzenia.

Układ krążenia: działania niepożądane obserwuje się tylko przy długotrwałym stosowaniu leku - małopłytkowość, niedokrwistość, agranulocytoza.

Układ moczowy: zaburzenia czynności nerek mogą wystąpić podczas długotrwałego stosowania Ibuprofenu.

Reakcje alergiczne mogą być obserwowane podczas przyjmowania leku w środku, a po zastosowaniu zewnętrznym w postaci zaczerwienienia skóry, wysypki skórnej, obrzęku naczynioruchowego, pieczenia. Zespół bronchospastyczny i aseptyczne zapalenie opon mózgowych występują znacznie rzadziej.

Ibuprofen jest przeciwwskazany w trzecim trymestrze ciąży. Zastosowanie w trymestrze I i II jest możliwe ściśle według zeznań lekarza.

Podczas laktacji ibuprofen może być stosowany w małych dawkach w przypadku bólu i gorączki. Ponieważ lek jest uwalniany do mleka matki, stosowanie w dawkach większych niż 800 mg na dobę jest przeciwwskazane.

Warunki przechowywania

Ibuprofen jest dostępny na receptę. Okres ważności - 3 lata.

Ibuprofen - opis leku, instrukcje użytkowania, recenzje

Proszek substancji Ibuprofen (Ibuprofen)

Instrukcje dotyczące medycznego stosowania leku

Opis działania farmakologicznego

Działanie przeciwbólowe wynika ze zmniejszenia intensywności zapalenia, zmniejszenia wytwarzania bradykininy i jej algogeniczności.

W reumatoidalnym zapaleniu stawów wpływa przede wszystkim na wysiękowe, a częściowo na proliferacyjne składniki odpowiedzi zapalnej, ma szybkie i wyraźne działanie przeciwbólowe, zmniejsza obrzęki, sztywność poranną i ograniczoną ruchomość stawów.

Zmniejszenie pobudliwości ośrodków regulujących temperaturę międzymózgowia skutkuje działaniem przeciwgorączkowym. Nasilenie działania przeciwgorączkowego zależy od początkowej temperatury ciała i dawki.

Przy pojedynczej dawce efekt utrzymuje się do 8 godzin, przy pierwotnym bolesnym miesiączkowaniu zmniejsza się ciśnienie wewnątrzmaciczne i częstotliwość skurczów macicy. Odwracalnie hamuje agregację płytek.

Wskazania do użycia

Formularz wydania

Proszek substancji; plastikowa torba (torebka) 25 kg kartonowa rolka 1;

Proszek substancji; plastikowa torba (torebka) 40 kg kartonowa rolka 1;

Proszek substancji; worek polietylenowy (woreczek) 15 kg bęben z włókna 1;

Proszek substancji; worek polietylenowy (woreczek) 20 kg bęben z włókna 1;

Proszek substancji; worek polietylenowy (worek) 25 kg bęben światłowodowy 1;

Proszek substancji; torba (torba) z dwuwarstwowego polietylenu 5 kg bębna 1;

Proszek substancji; torba (torba) dwuwarstwowego polietylenu 10 kg bębna 1;

Proszek substancji; opakowanie (torba) z dwuwarstwowego bębna polietylenowego 20 kg 1;

Proszek substancji; torba (torba) z dwuwarstwowego polietylenu 25 kg bębna 1;

Farmakodynamika

Nieselektywnie hamuje COX-1 i COX-2, zmniejsza syntezę PG.

Działanie przeciwzapalne jest związane ze zmniejszeniem przepuszczalności naczyń, poprawą mikrokrążenia, zmniejszonym uwalnianiem mediatorów zapalnych z komórek (PG, kinin, LT) i hamowaniem dostaw energii procesu zapalnego.

Działanie przeciwbólowe wynika ze zmniejszenia intensywności zapalenia, zmniejszenia wytwarzania bradykininy i jej algogeniczności. W reumatoidalnym zapaleniu stawów wpływa przede wszystkim na wysiękowe, a częściowo na proliferacyjne składniki odpowiedzi zapalnej, ma szybkie i wyraźne działanie przeciwbólowe, zmniejsza obrzęki, sztywność poranną i ograniczoną ruchomość stawów.

Zmniejszenie pobudliwości ośrodków regulujących temperaturę międzymózgowia skutkuje działaniem przeciwgorączkowym.

Nasilenie działania przeciwgorączkowego zależy od początkowej temperatury ciała i dawki.

Przy pojedynczej dawce efekt utrzymuje się do 8 godzin.

W pierwotnym bolesnym miesiączkowaniu zmniejsza się ciśnienie wewnątrzmaciczne i częstotliwość skurczów macicy. Odwracalnie hamuje agregację płytek.

Farmakokinetyka

Po połknięciu jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Cmax powstaje w ciągu 1 godziny, po przyjęciu po posiłku - w ciągu 1,5–2,5 godziny.

Wiązanie z białkami osocza - 90%. Powoli penetruje jamę stawową, ale utrzymuje się w tkance maziowej, tworząc w niej większe stężenia niż w osoczu.

Aktywność biologiczna jest związana z enancjomerem S.

Po absorpcji około 60% farmakologicznie nieaktywnej postaci R powoli przekształca się w aktywną postać S.

Poddany biotransformacji. Nerki wydalają 3 główne metabolity. W postaci niezmienionej z moczem nie więcej niż 1% jest wydalane.

Ma dwufazową kinetykę eliminacji z T1 / 2 z osocza 2–2,5 h (dla postaci opóźnionych, do 12 h).

Stosować w czasie ciąży

Przeciwwskazany w trzecim trymestrze ciąży, w I i II trymestrze ciąży - z ostrożnością.

W czasie leczenia należy przerwać karmienie piersią.

Przeciwwskazania

Efekty uboczne

Dawkowanie i podawanie

Wewnątrz, po jedzeniu. W reumatoidalnym zapaleniu stawów - 0,8 g 3 razy dziennie; z chorobą zwyrodnieniową stawów i zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa - 0,4–0,6 g 3–4 razy na dobę, z młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów - 30–40 mg / kg na dobę w kilku dawkach.

W przypadku urazów tkanek miękkich skręcenia - 1,6–2,4 g na dobę w kilku dawkach.

Z zespołem umiarkowanego bólu - 1,2 g dziennie.

Przedawkowanie

Interakcje z innymi lekami

Ibuprofenu do stosowania na / we wstępie nie należy mieszać z innymi lekami.

Środki ostrożności przy przyjęciu

Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas leczenia.

Niemożliwe jest nałożenie na otwartą powierzchnię rany, zranionej skóry; kremu, żelu lub maści należy unikać w oczach i błonach śluzowych.

Ibuprofen (Ibuprofen) substancja w proszku

Producenci: Juhua Group Corp.Pharmaceutical Factory (Chiny)

Składniki aktywne

Klasa chorób

Zmiany splotu lędźwiowo-krzyżowego
Pyogeniczne zapalenie stawów
Seropozytywne reumatoidalne zapalenie stawów
Dna
Zapalenie wielostawowe
Inne uszkodzenia stawów, gdzie indziej niesklasyfikowane
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
Inne patologie
Reumatyzm, nieokreślony
Bóle mięśniowe
Nerwoból i zapalenie nerwów, nieokreślone
Gorączka nieznanego pochodzenia
Inny stały ból
Inne określone ogólne objawy i znaki
Złamanie kręgosłupa na nieokreślonym poziomie
Zapalenie jajowodów i zapalenie jajników

Grupa kliniczno-farmakologiczna

Nie określono. Zobacz instrukcje

Działanie farmakologiczne

Przeciwzapalne
Leki przeciwgorączkowe
Środek przeciwbólowy (nie narkotyczny)

Grupa farmakologiczna

NPVS - Pochodne kwasu propionowego

Proszek substancji Ibuprofen (Ibuprofen)

Instrukcje dotyczące medycznego stosowania leku

Wskazania do użycia
Formularz wydania
Farmakodynamika leku
Farmakokinetyka leku
Stosować w czasie ciąży
Przeciwwskazania
Efekty uboczne
Dawkowanie i podawanie
Przedawkowanie
Interakcje z innymi lekami
Środki ostrożności przy przyjęciu
Warunki przechowywania
Okres trwałości

Wskazania do użycia

Reumatoidalne zapalenie stawów, deformująca choroba zwyrodnieniowa stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, dna, bóle pleców, nerwobóle, bóle mięśni, zapalenie kaletki, zapalenie korzonków nerwowych, urazowe zapalenie tkanek miękkich i układu mięśniowo-szkieletowego, zapalenie przydatków, zapalenie odbytnicy; choroby zakaźne i zapalne (adiuwant).