Czy przy zimnie można uprawiać sport? Zalecenia dotyczące gorączki, bólu gardła i kaszlu do ćwiczeń

Zapalenie zatok

Wraz z nadejściem zimnej pogody i poza sezonem wiele osób zmaga się z przeziębieniem. Takie choroby są znacząco nieuregulowane, ale czy są przeciwwskazaniem do uprawiania sportu?

Szkolenie podczas ARVI

Wydaje się, że korzyści ze sportu dla zdrowia absolutnie nie mają wątpliwości. Dlatego wielu ludzi, którzy regularnie angażują się w wysiłek fizyczny, nawet podczas choroby, nie spieszy się z ich porzuceniem. Jednak większość trenerów i lekarzy jest przekonana, że ​​odpowiedź na pytanie, czy możliwe jest uprawianie sportu z zimnem, jest negatywna. Złe samopoczucie i aktywność fizyczna nie są zbyt kompatybilne. Dlatego przed niezdrowym treningiem lepiej myśleć uważnie.

Zajęcia fitness, jeśli masz ból gardła

Wydawałoby się, że lekkie ból gardła nie jest zbyt zaburzonym stanem zdrowia. Jednak badania pokazują, że każde zimno (nawet nieskomplikowane) spowalnia procesy anaboliczne i uruchamia produkcję hormonu katabolicznego pod nazwą kortyzolu. Ta substancja może zniszczyć mięśnie. Zajęcia sportowe zachęcają jedynie do procesów katabolicznych, które na tle wolniejszego metabolizmu zmniejszają efekt treningu do zera i naruszają integralność tkanki mięśniowej.

Ból gardła występuje zwykle w początkowej fazie ARVI, im bliżej do wyzdrowienia - tym mniejszy jest nasilenie tego objawu. Dlatego z takim naruszeniem klas dobrego samopoczucia na siłowni lepiej jest odłożyć na później.

Czy warto iść do hali z zimnem czy nie?

Czasami katar jest prawie jedynym objawem przeziębienia. Również taki znak można zaobserwować na końcowym etapie powrotu do zdrowia, kiedy wszystkie narządy i układy stopniowo wracają do normy. Ale czy katar może zapobiegać sportowi? Istnieje kilka interesujących teorii na ten temat:

  • Wielu doświadczonych sportowców twierdzi, że aktywność fizyczna może wyeliminować objawy przekrwienia błony śluzowej nosa, ponieważ krew przyspiesza podczas uprawiania sportu. Ten efekt ma miejsce, szczególnie podczas ćwiczeń na świeżym powietrzu. Jest to jednak raczej krótkotrwałe, wkrótce po zakończeniu zajęć zatory powracają, a na tle ogólnego zmęczenia można je odczuć jeszcze wyraźniej.
  • Sieć zawiera również teorię „reguła ponad szyją”, która stwierdza, że ​​przy koncentracji objawów złego samopoczucia tylko w obszarze gardła i nosa jest całkiem możliwe kontynuowanie ćwiczeń. Ale takie zaufanie zostało całkowicie zniszczone przez światowych naukowców. Ludzkie ciało jest holistycznym mechanizmem, a wszystkie jego organy i systemy są ze sobą ściśle powiązane. Nie można oddzielnie leczyć gardła i nosa.
  • Niektórzy lekarze ostrzegają, że przy chorobach laryngologicznych patogenne mikroorganizmy są blokowane przez węzły chłonne, a aktywność fizyczna aktywuje przepływ limfy i może prowokować ich rozprzestrzenianie się w organizmie.

Lekarze pozwalają na niezbyt intensywny trening, gdy katar ma charakter niezakaźny lub jest szczątkowy i wcale nie wpływa na twoje samopoczucie.

Sport nie pomoże szybko pozbyć się przeziębienia. A jeśli huśtasz się w zakurzonym pokoju lub pływasz w basenie, przeziębienie może być jeszcze gorsze.

Siłownia i kaszel

Kaszel jest kolejnym warunkiem, w którym chodzenie na siłownię jest lepiej przełożone na później. Podczas treningu osoba jest zmuszona do częstego wykonywania głębokich ruchów oddechowych przez usta, co może pogorszyć problem kaszlu i przyczynić się do rozprzestrzeniania się infekcji. Lekarze ostrzegają, że ćwiczenia na bujanym fotelu lub intensywny trening na maszynach sercowo-naczyniowych, gdy kaszel zwiększa ryzyko powikłań. W rezultacie nawet niewielki kaszel jest obarczony rozwojem zapalenia oskrzeli lub zapalenia płuc.

Ryzyko powikłań wzrasta kilkakrotnie podczas treningu w zamkniętych pomieszczeniach i tłumie ludzi.

Czy można trenować z temperaturą?

Temperatura jest poważnym objawem. Po pierwsze, ta manifestacja niedyspozycji wskazuje na aktywną fazę choroby, a po drugie, wskazuje, że organizm aktywnie walczy z tą dolegliwością.

Trening w temperaturze jest bezwzględnie przeciwwskazany, nawet jeśli pogorszenie stanu zdrowia nie jest zbyt wyraźne. Zalecenie to wyjaśniono bardzo prosto:

  • W temperaturze ciało spędza całą swoją siłę na zwalczaniu infekcji, a każde ćwiczenie osłabia je i zmniejsza jego odporność. W rezultacie choroba może rozprzestrzeniać się bardziej niż mogłaby.
  • Zwiększona temperatura natychmiast wpływa na pracę serca. Trening przyspiesza bicie serca jeszcze bardziej. I to jest niebezpieczne: możesz napotkać arytmię, przeciążenie mięśnia sercowego i jego zapalenie (zapalenie mięśnia sercowego).
  • Gdy pożądana jest temperatura, należy przestrzegać trybu leżenia lub półpełnego łóżka. Jeśli nosisz chorobę na nogach, możesz napotkać niebezpieczne komplikacje w nerkach, stawach i innych narządach i układach.

Nawet jeśli życie podlega rygorystycznej dyscyplinie i żelaznej woli, podczas aktywnej fazy choroby lepiej dać sobie trochę luzu i po prostu się położyć. Pomoże to szybko odzyskać i uniknąć komplikacji.

Kiedy powrócić do wysiłku fizycznego?

Powrót do sportu po zimnie jest możliwy dopiero po ostatnim wyzdrowieniu. W takim przypadku powinieneś przestrzegać kilku prostych zasad:

  • Wykonuj tylko połowę mocy, zmniejszając czas trwania treningu.
  • Przy dobrym zdrowiu lub nawet przy jego poprawie możesz nieznacznie zwiększyć obciążenie.
  • Jeśli źle się czujesz, powinieneś odmówić kontynuowania treningu i odpoczynku.
  • Trenować w ograniczonym tempie powinno być co najmniej tydzień po chorobie.

Lekarze i trenerzy są przekonani, że nie ma dokładnej definicji, ile trzeba zrezygnować z treningu fizycznego po chorobie. Ten czas dla każdej osoby jest ustalany indywidualnie, w zależności od stanu zdrowia.

Sport i zimno. Czy można uprawiać sport z zimnem?

Sport i zimno. Czy można uprawiać sport z zimnem?

Sport z zimnem: czy jest dobry czy niebezpieczny dla zdrowia? Czy można uprawiać sport z zimnem? A jakie mogą być konsekwencje tego pozornie użytecznego przedsięwzięcia na pierwszy rzut oka?

Kiedy fitness i sport stały się tak integralną częścią twojego życia, że ​​nawet jedno pominięcie zajęć powoduje, że masz wyrzuty sumienia, a potem o przepustkę na tydzień, a nawet więcej, to na ogół przerażające myśleć! Ale co, jeśli zachorujesz: czy warto kontynuować regularne treningi, czy lepiej jest położyć się w domu bez wysiłku fizycznego?

Każda aktywność fizyczna zawsze ma pozytywny wpływ na nasze ogólne samopoczucie i pomaga naszemu organizmowi być bardziej odpornym na niekorzystne objawy środowiska. Ale jak się okazuje, nie zawsze! Są chwile, kiedy lepiej jest wykluczyć jakikolwiek wysiłek fizyczny na ciele, a jednym z tych momentów jest zimno.

Większość ludzi, 2-4 razy w roku, cierpi z powodu przeziębienia, a trend ostatnich lat pokazuje, że kondycja staje się coraz bardziej z roku na rok, więc ten temat, z mojego punktu widzenia, jest bardzo istotny.

Był czas, kiedy pytanie „czy można ćwiczyć z zimnem?” Byłem bardzo zainteresowany osobiście. A potem postanowiłem dowiedzieć się wszystkiego z tym związanego i uzyskać najbardziej szczegółową odpowiedź na moje pytanie. Teraz podzielę się tą wiedzą z tobą.

Kiedy zdecydowałeś się pójść na siłownię, uprawiać aerobik lub zacząć biegać, twoim głównym motywem przewodnim był oczywiście cel, aby ZOSTAĆ ATRAKCYJNYM: stracić na wadze, budować mięśnie, pompować pośladki itp. Ale w podświadomości wszyscy mamy inny ważny cel - być zdrowym. Być może nie wszyscy myślą o tym, gdy zaczynają uprawiać jeden lub inny sport, ale niekoniecznie jest to najważniejsze w naszych umysłach. Do czego więc zmierzam? Zajęcia sportowe z zimnem zaczynają działać na nasze ciało w zupełnie przeciwnym kierunku niż nasz ukryty cel „być zdrowym” i oczywistym - „być bardziej atrakcyjnym”. Teraz wyjaśnię, dlaczego tak się dzieje?

Co dzieje się z naszymi ciałami, kiedy zachorujemy i nadal uprawiamy sport?

Badania naukowców wykazały, że po intensywnych ćwiczeniach fizycznych ciało ludzkie znajduje się w nieco osłabionym stanie, dlatego nie zaleca się natychmiastowego wychodzenia zimą na zimno lub w miejscach masowych zgromadzeń ludzi. Mówimy więc tylko o normalnym stanie, gdy osoba jest całkowicie zdrowa i nie skarży się na swoje zdrowie. A kiedy ktoś już podniósł wirusa, jego odporność jest w zupełnie innym stanie, kolejność jest poważniejsza niż zwykle po treningu.

Każda choroba nieżytowa zmniejsza procesy anaboliczne w naszym organizmie, w tym mięśnie, i zwiększa produkcję hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy tkankę mięśniową.

Trochę teorii.

Kortyzol jest hormonem katabolicznym, który rozkłada białka, w tym białka mięśniowe, a także powoduje wzrost stężenia glukozy i tłuszczu we krwi. Jego produkcja jest aktywowana, gdy ciało doświadcza przepracowania, stresu, strachu, postu, ćwiczeń i choroby. Jego głównym zadaniem, co dziwne, jest pomoc naszemu ciału, a mianowicie: mobilizacja składników odżywczych i składników odżywczych. Tak więc białka rozpadają się na aminokwasy, a glikogen - na glukozę. Daje to organizmowi dodatkowy materiał budowlany do regeneracji w okresie ujemnym, który jest dla niego chorobą.

Dlatego zadając sobie lub swojemu trenerowi pytanie, czy możesz uprawiać sport z zimnem, pomyśl o działaniu kortyzolu, a odpowiedź natychmiast stanie się oczywista. Uprawianie sportu z zimnem nie ma sensu! Trening jest nie tylko pozbawiony pozytywnego wpływu na ciało, ale także przyczynia się do zniszczenia własnych mięśni.

Ale to nie jest najgorsza rzecz, która może się zdarzyć podczas aktywnych sportów podczas choroby.

W Internecie można znaleźć różne artykuły, które powtarzają zasadę „ponad szyją”. Stwierdza, co następuje: jeśli objawy choroby są powyżej szyi (katar, ból gardła), możesz to zrobić. Naukowcy z całego świata mają odmienne zdanie na ten temat.

Ludzki układ limfatyczny jest reprezentowany przez specjalne naczynia włosowate wypełnione limfą i węzłami chłonnymi. Limfa jest płynem, który pomaga tkankom usuwać szkodliwe produkty rozkładu i metabolizm, różne toksyny i bakterie; a węzły chłonne są zbiorem komórek odpornościowych. U osoby, która jest całkowicie zdrowa, węzły chłonne nie są widoczne, ale kiedy są powiększone i mogą być odczuwalne na szyi, sygnalizuje to pewne patologiczne procesy w organizmie.

Jeśli proces zapalny występuje w głowie lub szyi (zapalenie migdałków, zapalenie zatok, ból zęba), drobnoustroje dostają się do węzłów chłonnych, gdzie zaczyna się aktywna walka leukocytów z tymi drobnoustrojami, z której węzły chłonne mogą się powiększać. W ten sposób tworzą barierę dla rozprzestrzeniania się niebezpiecznych infekcji w całym organizmie.

Tak więc, dla wszystkich znanych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego, węzły chłonne mogą rosnąć i nadal być bolesne, gdy są na nie naciskane. Sugeruje to, że odporność człowieka walczy z infekcją, która weszła. A jeśli w tym czasie pójdziesz na swoją ulubioną siłownię i wykonasz pełne ćwiczenie, wtedy infekcja, która była w węzłach chłonnych i nie rozprzestrzeniła się po całym ciele, wraz z krwią „pójdzie na podróż” i „przywróci porządek” we wszystkich układach narządów. A to z pewnością doprowadzi do komplikacji, być może nawet bardzo poważnych. Tak więc, jak widać, zasada „nad szyją” jest kompletnym nonsensem! Sport z przeziębieniem jest kategorycznie przeciwwskazany, zwłaszcza jeśli zauważysz wzrost liczby węzłów chłonnych. Połóż się na kilka dni w domu, lepiej dla ciebie niż leżeć kolejny miesiąc w szpitalu z różnego rodzaju komplikacjami.

Uwaga na grypę!

Czy można uprawiać sport, gdy masz grypę? To pytanie będzie taką samą kategoryczną odpowiedzią - NIE! Grypa jest rodzajem ARVI, ale tylko z jeszcze poważniejszymi konsekwencjami i komplikacjami. Grypa jest trudniejsza, powoduje letarg i wysoką gorączkę. W temperaturze sport jest ogólnie przeciwwskazany, w przeciwnym razie może prowadzić do powikłań w sercu, nerkach i płucach. Więc bądź ostrożny, jeśli czujesz choćby najmniejsze oznaki grypy, przerwij zajęcia i odwiedź lepiej niż lekarz. W tym przypadku będzie bardziej przydatny niż twój ulubiony trener.

Po ustąpieniu choroby po 3-4 dniach można rozpocząć regularne treningi. Pamiętaj jednak, że musisz stopniowo zwiększać obciążenie, a nie od razu wbiegać do „puli głowy” i wyczerpywać swoje ciało ciężkim treningiem. Aby odzyskać całe ciało, zajmie to co najmniej tydzień więcej, więc oszczędzając własną siłę, pomagasz swojemu ciału wejść w zwykły tryb aktywności fizycznej i treningu.

Mam nadzieję, że ten artykuł udzielił odpowiedzi na pytanie, czy można robić fitness z zimnem. Życzę Ci uprawiania sportu dla zdrowia i nigdy nie zachoruj!

Z tobą był twój trener, Janelia Skrypnyk!

Czy można grać w sport z zimnem, gdy temperatura minęła?

Normalne samopoczucie i niedyspozycja w godzinach wieczornych nie może oznaczać zadowalającego stanu zdrowia. Pacjent wymaga schematu oszczędzającego, pozostań w domu. Przez zimno i gorączkę „na nogach” ludzie sami prowokują dodatkowe infekcje, przepracowanie i obniżoną odporność, komplikacje narządów i układów wewnętrznych. Jeśli sam odczuwasz lekki przepływ zimna i inne objawy oprócz złego samopoczucia, możesz wykonywać lekkie treningi w zakresie sprawności fizycznej. Obciążenie powinno być stosowane stopniowo i 3-4 dni po pierwszych objawach.

Senność, niedyspozycja, nieznaczna temperatura ciała - wszystko to może wpływać na pogorszenie stanu zdrowia po wysiłku, więc ogólnie lepiej jest powstrzymać się od chodzenia na siłownię. Biorąc pod uwagę cel twoich zajęć, powinieneś powstrzymać się od treningu i pominąć 1-2 sesje. Ciało stanie się silniejsze, siła wróci, a sport przyniesie niezbędne korzyści. W okresie niedyspozycji obciążenia sportowe są nie tylko bezużyteczne, ale mogą również powodować pewne szkody spowodowane procesami biochemicznymi wewnątrz ciała.

Podczas choroby z powodu choroby, stresu, silnego zmęczenia, stresu neuropsychiatrycznego i długotrwałego głodzenia organizm wytwarza specjalny hormon - kortyzol. Hormon należy do grupy katabolicznej, która przyczynia się do niszczenia białka, w tym białka mięśniowego, zwiększa poziom glukozy we krwi i przyczynia się do gromadzenia tłuszczu. Kortyzol pomaga organizmowi dostosować się do warunków awaryjnych, tworząc dodatkowe zasoby dla przywrócenia ludzkiej siły.

Innymi słowy, ciało zaczyna intensywne gromadzenie pożytecznych i odżywczych składników, dzieląc białko na aminokwasy i glikogen we krwi na glukozę.

Okazuje się, że dając ostatnią siłę treningu dla choroby, organizm gromadzi tłuszcze i pierwiastki śladowe, z powodu zniszczenia struktur mięśniowych.

Czy można trenować z zimnem? W przypadku każdej aktywności fizycznej istnieje szczególna liczba czynników, które należy wziąć pod uwagę podczas chodzenia na siłownię. Klasy są zabronione w obecności następujących stanów:

gorączka;

objawy infekcji wirusowej lub bakteryjnej;

bóle stawów;

choroby zapalne gardła (zapalenie migdałków);

okres terapii antybiotykowej (przyjmowanie antybiotyków ogólnoustrojowych).

Akceptacja leków przeciwgorączkowych, antybiotyków i uczestniczenie w treningu może niekorzystnie wpływać na stan nerek, wątroby, struktur płucnych. Temperatura może wzrosnąć nawet na tle narkotyków. Ćwiczenia zwiększają obciążenie serca i naczyń krwionośnych. Przy obciążonej historii klinicznej jednoczesny przebieg ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego, grypy lub przeziębienia z pogarszającym się stanem wymaga od pacjenta spoczynku w spokoju i przestrzegania schematu ochronnego.

Po odzyskaniu, aby rozpocząć zajęcia nie powinny natychmiast. Ciało potrzebuje czasu na regenerację, więc wystarczy ograniczyć się do wędrówek na świeżym powietrzu, lekkiego biegania w parku lub w lesie. Ćwiczenie powinno być stopniowe.

Trening na przeziębienie może być przydatny do poprawy naturalnej wentylacji płuc, poprawy krążenia krwi, pobudzenia ogólnego tonu ciała. Korzystnym efektem może być tylko nieskomplikowane przeziębienie. Podczas łagodnego przeziębienia bez gorączki i objawów powikłań należy przestrzegać kilku zaleceń:

skrócić czas szkolenia o 20-30 minut w zależności od godziny zajęć;

zmniejszyć intensywność aktywności fizycznej w 50%;

zrobić rozgrzewkę, wykonując proste ćwiczenia;

preferuj jogę, pilates, powolne rozciąganie na podłodze;

pij wodę podczas lekcji.

Podczas odzyskiwania ciała należy przestrzegać tych samych zasad. Nadmierne obciążenia w okresie rehabilitacji mogą wywołać nowy skok choroby.

Podczas ćwiczeń w sali otoczonej przez dużą liczbę ludzi, należy powstrzymać się od zajęć przez okres do 2 tygodni, aby wyeliminować ryzyko ponownej infekcji kropelkami powietrza.

Ważne jest, aby zrozumieć, że podczas przeziębienia bez szczególnych objawów można biegać i uprawiać sport, a przy grypie ważne jest, aby być w domu i odpoczywać w łóżku. Niestety nie wskazałeś, jak długo trwa chłód. Być może są to początkowe objawy ARVI lub grypy. Aby uniknąć komplikacji i powikłań w sytuacji klinicznej, lepiej jest nie chodzić na siłownię.

Powinieneś również odłożyć kolejne zajęcia, jeśli nastąpiło znaczące pogorszenie procesu szkolenia. Ciało wymaga wystarczających zasobów i kosztów energii dla choroby, kierując wszystkie siły do ​​wyeliminowania patogennych patogenów. W okresie zimnym musisz pić wystarczająco dużo płynu. Idealną opcją byłyby wywary oparte na jagodach, ziołach, suszonych owocach.

Ważne jest przestrzeganie diety, rzucenie palenia, alkohol. W celu szybkiego powrotu do zdrowia należy przyjmować kompleksy witaminowe, świeże soki, świeże warzywa i owoce. Nasycenie ciała witaminami ma korzystny wpływ na ogólny stan, poprawia nastrój, zwiększa odporność na patogenną mikroflorę.

Jeśli dzieci w okresie przeziębienia i jego powikłania są zwolnione z wychowania fizycznego, dorośli powinni samodzielnie ocenić własne samopoczucie i podjąć decyzję. Lepiej jest pozwolić ciału odpocząć i odzyskać siły niż po treningu, aby wywołać wzrost temperatury i dodać różne komplikacje.

Czy mogę trenować na zimno?

Przeziębienie jest chorobą, która objawia się następującymi objawami:

  • Katar i wodniste oczy.
  • Ból gardła.
  • Kaszel
  • Wysoka temperatura ciała.
  • Słabość i słabość.
  • Bóle mięśni i stawów.


Wielu nie wie o tym, ale wszystkie przeziębienia są spowodowane przez wirusy! Dlatego w medycynie przeziębienie określa się terminem ARVI - ostra wirusowa choroba układu oddechowego.

Czy mogę trenować na zimno?

Ostatnie badania przeprowadzone pod auspicjami American College of Sports Medicine wykazały, że uprawianie sportu z łagodnymi objawami przeziębienia w umiarkowanym tempie nie jest szkodliwe dla zdrowia. Podczas treningu siłowego (kulturystyka lub trójbój siłowy) pogorszyły się wskaźniki regeneracji. Powszechnie uznaje się, że sport może zmniejszyć ryzyko przeziębienia, ale jak dotąd nie było wiadomo, jak sport i chłód łączą się w tym samym czasie. W każdym razie większość lekarzy zgadza się, że uprawianie sportu może pogorszyć bieg przeziębienia, nawet przy dobrym zdrowiu i słabych objawach.

Z reguły przeziębienie łapie każdą osobę średnio 2-5 razy w roku, a jej trwanie może osiągnąć 1-2, a nawet trzy tygodnie, aż do pełnego wyzdrowienia. To pokazuje, że nawet niewielkie przeziębienia mogą poważnie utrudnić postępy w kulturystyce i innych sportach.

Podczas badania, pod kierunkiem profesora i lekarza Thomasa G. Weidnera z American University of Indiana, przetestowano około 50 ochotników, których lista została sporządzona przez studentów-ochotników, którym wstrzyknięto zakażoną surowicę i obserwowano przez 10 kolejnych dni. Połowa z nich nie ćwiczyła przez całą chorobę, inni nadal aktywnie trenowali.

Obie grupy badanych poddano codziennym obciążeniom: bieganie i ćwiczenia na symulatorze. Na zakończenie badania naukowcy odkryli, że w obu grupach występowały identyczne wskaźniki wyzdrowienia, z których można wywnioskować, że umiarkowane ćwiczenia nie wpływają na proces gojenia, nasilenie objawów lub rozwój powikłań. Ważne jest, aby pamiętać, że osoby badane, które przeszły intensywne treningi (które są w rzeczywistości równoważne zwykłemu treningowi kulturystycznemu) miały gorsze wskaźniki regeneracji.

Krytyka badania

W tym badaniu zastosowano łagodny szczep zimnego wirusa, który prawie nigdy nie powoduje komplikacji zdrowotnych. Jednak w zwykłym życiu osoba jest narażona na różne wirusy, które mogą wpływać na tkankę płuc, oskrzela i, co najważniejsze, układ sercowo-naczyniowy i mięśnie.

Na przykład czasami grypa jest prawie niemożliwa do odróżnienia od łagodnych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego. Jeśli ćwiczysz w czasie zachorowania na grypę, nawet przy dobrym zdrowiu i prawie całkowitym braku objawów przeziębienia, ryzykujesz poważne komplikacje w sercu, ponieważ wirus grypy powoduje zapalenie mięśnia sercowego. Ćwiczenia prowadzą do przeciążenia mięśnia sercowego i mogą rozwinąć się nieodwracalne komplikacje!

Każda choroba nieżytowa (nawet łagodna) prowadzi do zahamowania procesów anabolicznych w mięśniach i aktywuje wydzielanie hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy mięśnie. Aktywność fizyczna nasila procesy kataboliczne, aw przypadku opóźnionego anabolizmu nie otrzymasz pozytywnego efektu treningu siłowego, a wręcz przeciwnie, trening zniszczy Twoje mięśnie.

Wniosek

Oczywiście zimno i sport nie są kompatybilne. Nie osiągniesz pozytywnych wyników treningu na wysokości choroby. Nie ćwicz, jeśli masz przeziębienie, aż znikną wszystkie objawy choroby i nie czujesz się dobrze. Jeśli choroba jest ciężka, należy powstrzymać się od treningu przez 3-4 dodatkowe dni, aż do pełnego wyzdrowienia, aby uniknąć komplikacji i zniszczenia mięśni.

Jak leczyć przeziębienie?
Środki mające na celu przyczynę i patogenezę choroby:


  • Pij więcej płynów - do 3 litrów dziennie. Udowodniono, że intensywne picie przyspiesza regenerację.
  • Spożywaj surową cebulę i czosnek. Rośliny te zawierają lotną produkcję, która niszczy elementy chorobotwórcze.
  • Weź witaminę C w dawce 1000 - 2000 mg dziennie.
  • Weź złożone witaminy.
  • Do zniszczenia prawie wszystkich wirusów oddechowych wysoce skuteczny lek Cycloferon (ma wysoki koszt). Popularny lek Arbidol (umiarkowany koszt) ma znacznie niższą skuteczność. Lek Anaferon - jak wykazały badania, jest generalnie nieskuteczny. Leki te należy stosować dopiero od pierwszego dnia choroby.
  • Przepłukać gardło rotokanem (niski koszt) - wyciąg z rumianku, nagietka i krwawnika. Nalewka oczyszcza śluz i tłumi stany zapalne.
  • Jeśli kaszel jest wyraźny, weź wykrztuśny - ACC lub Ambrobene (Ambroxol).
  • Aktywność fizyczna i sport na przeziębienie (zwłaszcza w aktywnej fazie choroby) nie są pożądane.

Środki mające na celu wyeliminowanie objawów (nie przyspieszać regeneracji):


  • Leki przeciwgorączkowe (kompleksowy lek TheraFlu szczególnie dobrze się zachowywał. Zalecany jako środek objawowy).
  • Lizaki do tłumienia kaszlu i znieczulenia (Travisil, Strepsils itp.).
  • Jeśli kaszel jest wyraźny, użyj syropów Glikodin lub Tussin +.
  • Spraye, aby wyeliminować uczucie bólu gardła i podrażnienia nosa - Kameton.

Jak zapobiec rozwojowi przeziębienia i wzmocnić układ odpornościowy?


  • Weź kompleks witaminowo-mineralny 2-4 razy w roku.
  • Nie przepracuj się.
  • Weź glutaminę.
  • Weź dodatkowe porcje witaminy C podczas epidemii.
  • Weź wyciąg z echinacei (immunomodulator roślin) podczas epidemii.
  • Ćwicz hartowanie.

Trening podczas przeziębienia

Wielu sportowców, którzy przeziębili się, interesuje się pytaniem, czy możliwe jest kontynuowanie treningu w tak bolesnym stanie, w jaki sposób najlepiej uprawiać sport, aby aktywność fizyczna nie wpływała niekorzystnie na odporność i nie powodowała komplikacji.

Czy dozwolone jest trenowanie podczas zimna?

Każda osoba od dwóch do trzech razy w roku cierpi na ostre infekcje dróg oddechowych, grypę i przeziębienie. Proces odzyskiwania trwa około tygodnia, a czasami dziesięć dni. Jeśli tym razem suma będzie wynosić około miesiąca przez rok. Jest to wystarczająco długi okres, który sprawia, że ​​każdy prowadzący aktywny tryb życia danej osoby zastanawia się, czy można kontynuować trening z zimnem.

Biorąc pod uwagę pilność tego problemu, przeprowadzono wiele badań nad tym, jak sport wpływa na kondycję zimnego człowieka. Potwierdzili fakt, że przy łagodnym przeziębieniu ćwiczenia są dopuszczalne. Nie oznacza to, że takie szkolenie będzie skuteczne. Niestety jego wydajność spada.

Ciężka infekcja lub po prostu dolegliwość

Badania dowodzą braku zaostrzenia objawów lub wpływu na czas trwania okresu rekonwalescencji z aktywności fizycznej tylko przy „górnym przeziębieniu”. Ta infekcja objawia się tylko nieprzyjemnym MI powyżej szyi.

Łagodne przeziębienie, ból gardła, przekrwienie błony śluzowej nosa, łzawienie oczu, ale nie ma bólu i bólu mięśni, nie ma gorączki, można uprawiać sport. Najważniejsze jest, aby wziąć pod uwagę pewne wymagania, które istnieją w tym przypadku.

Jak trenować na zimno?

Nie możesz się pocić i pozwolić na ostre przechłodzenie. Wiele siłowni jest wyposażonych w systemy chłodzenia powietrzem, które działają w zimie. Zimne strumienie, jeśli wpadniesz pod nie po treningu lub w jego trakcie, mogą znacznie pogorszyć objawy.

Trening powinien być łatwy, nie wykraczający poza obszar pulsu z 120-130 uderzeniami na minutę. To pozwala ci się nie pocić. Zaleca się również, aby czas trwania lekcji był ograniczony do minimum. Nie możesz przekroczyć 40-45 minut.

Czy przetrenowanie czy zimno?

Przetrenowanie jest dość niebezpiecznym stanem, w którym poziom kortyzolu gwałtownie wzrasta. Substancja ta, zwana hormonem stresu, jest ważna dla zasobów energetycznych, odporności, metabolizmu węglowodanów.

Zwiększenie kortyzolu zmniejsza odporność, co obniża obronę organizmu przed infekcjami, wydłuża okres regeneracji tkanki mięśniowej i obszar zapalenia. Stan, w którym osoba przybywa z przewlekle wysokim kortyzolem, przypomina objawy łagodnego przeziębienia.

Negatywne efekty treningu

Jeśli wysoki poziom kortyzolu jest mylony z łagodnym przeziębieniem, kontynuując fizyczny, osoba tylko szkodzi jego zdrowiu. Hormon stresu nadal wzrasta z treningów. Wynikiem tego jest gwałtowny spadek funkcji ochronnych organizmu i rozwój już zimnej choroby.

Kortyzol unosi się nawet wtedy, gdy ktoś ma przeziębienie. A jeśli trening w tym stanie i nie osłabi zdrowia, w jakiś sposób nie przyniesie prawie żadnego rezultatu. Wzrost kortyzolu nie pozwala osiągnąć zarówno wzrostu masy mięśniowej, jak i wskaźników siły.

Jakie są objawy grypy?

Dość często grypa i ostre infekcje wirusowe układu oddechowego we wczesnych stadiach można łatwo pomylić z normalnym łagodnym przeziębieniem. Dokładna diagnoza staje się jasna około trzeciego dnia. Jeśli temperatura ciała wzrasta, odczuwany jest ból w grupach mięśniowych, pojawiają się dreszcze, a to jest dokładnie grypa.

W tym stanie nie można iść na siłownię. To zada podwójny cios systemowi odpornościowemu, który będzie musiał walczyć z infekcją i stresem treningu cardio lub siłowego. Jedyne, co sport przyniesie grypie, to pogorszenie choroby.

Ogólne zalecenia

Zimno, jak pokazują badania, nie stanowi przeszkody dla sportu. Wyniki takich badań nie mówią nic o wskaźnikach siły ani skuteczności treningu zimnej osoby.

Zdecydowanie zabronione uprawianie sportu z grypą i ciężkimi przeziębieniami. Objawy tych chorób można rozpoznać dopiero drugiego lub trzeciego dnia. A jeśli aktywny trening nie ustanie w tych dniach, stan ulegnie dramatycznemu pogorszeniu, mogą pojawić się komplikacje.

Wniosek

Można bezpiecznie uprawiać sport tylko z pełną pewnością, że przyczyną choroby nie jest grypa, ale łagodna infekcja. Trening powinien być krótki, z tętnem od 120 do 130 uderzeń na minutę, aby zapobiec pojawieniu się potu.

Sport i zimno. Leczenie na zimno

Treść

Przeziębienie, przeziębienie lub grypa (spowodowane wirusem grypy) jest ostrym zakaźnym zapaleniem górnych dróg oddechowych. Objawami choroby są kichanie, katar (nieżyt nosa), ból gardła (zapalenie krtani), trudności z przełykaniem i bólem gardła (zapalenie gardła, zapalenie migdałków), kaszel z surowiczą, następnie ropna plwocina (zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli), bóle mięśni, gorączka i pogorszenie stan ogólny. Nazwa stanu chorobowego „przeziębienie” wynikała z wcześniej zaakceptowanych poglądów, że przyczyną choroby jest hipotermia. Najczęściej choroba jest wywoływana przez wirusy (Rino, adenowirus i wirus paragrypy), które są przydzielane pacjentom podczas kichania lub kaszlu jako „aerozol”.

Czy mogę trenować na zimno? Aby rządzić

Ostatnie badania przeprowadzone pod auspicjami American College of Sports Medicine wykazały, że uprawianie sportu z łagodnymi objawami przeziębienia w umiarkowanym tempie nie jest szkodliwe dla zdrowia. Podczas treningu siłowego (kulturystyka lub trójbój siłowy) pogorszyły się wskaźniki regeneracji. Powszechnie uznaje się, że sport może zmniejszyć ryzyko przeziębienia, ale jak dotąd nie było wiadomo, jak sport i chłód łączą się w tym samym czasie. W każdym razie większość lekarzy zgadza się, że uprawianie sportu może pogorszyć bieg przeziębienia, nawet przy dobrym zdrowiu i słabych objawach.

Z reguły przeziębienie łapie każdą osobę średnio 2-5 razy w roku, a jej trwanie może osiągnąć 1-2, a nawet trzy tygodnie, aż do pełnego wyzdrowienia. To pokazuje, że nawet niewielkie przeziębienia mogą poważnie utrudnić postępy w kulturystyce i innych sportach.

Podczas badania, pod kierunkiem profesora i lekarza Thomasa G. Weidnera z American University of Indiana, przetestowano około 50 ochotników, których lista została sporządzona przez studentów-ochotników, którym wstrzyknięto zakażoną surowicę i obserwowano przez 10 kolejnych dni. Połowa z nich nie ćwiczyła przez całą chorobę, inni nadal aktywnie trenowali.

Pierwsza grupa była poddawana codziennym stresom, takim jak bieganie i ćwiczenia na symulatorze. Po zakończeniu badania naukowcy odkryli, że w obu grupach występowały identyczne wskaźniki powrotu do zdrowia, z których można wywnioskować, że umiarkowane ćwiczenia nie wpływają na proces gojenia, nasilenie objawów lub rozwój powikłań. Ważne jest, aby pamiętać, że osoby badane, które przeszły intensywne treningi (które są w rzeczywistości równoważne zwykłemu treningowi kulturystycznemu) miały najgorsze wskaźniki regeneracji.

Edycja krytyki badawczej

W tym badaniu zastosowano łagodny szczep zimnego wirusa, który prawie nigdy nie powoduje komplikacji zdrowotnych. Jednak w zwykłym życiu osoba jest narażona na różne wirusy, które mogą wpływać na tkankę płuc, oskrzela i, co najważniejsze, układ sercowo-naczyniowy i mięśnie.

Na przykład czasami grypa jest prawie niemożliwa do odróżnienia od łagodnych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego. Jeśli ćwiczysz w czasie zachorowania na grypę, nawet przy dobrym zdrowiu i prawie całkowitym braku objawów przeziębienia, ryzykujesz poważne komplikacje w sercu, ponieważ wirus grypy powoduje zapalenie mięśnia sercowego. Ćwiczenia prowadzą do przeciążenia mięśnia sercowego i mogą rozwinąć się nieodwracalne komplikacje!

Każda choroba nieżytowa (nawet łagodna) prowadzi do zahamowania procesów anabolicznych w mięśniach i aktywuje wydzielanie hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy mięśnie. Aktywność fizyczna nasila procesy kataboliczne, aw przypadku opóźnionego anabolizmu nie otrzymasz pozytywnego efektu treningu siłowego, a wręcz przeciwnie, trening zniszczy Twoje mięśnie.

Podsumowanie Edytuj

Oczywiście zimno i sport są niekompatybilne. Nie osiągniesz pozytywnych wyników treningu na wysokości choroby. Nie ćwicz, jeśli masz przeziębienie, aż znikną wszystkie objawy choroby i nie czujesz się dobrze. Jeśli choroba jest ciężka, należy powstrzymać się od treningu przez 3-4 dodatkowe dni, aż do pełnego wyzdrowienia, aby uniknąć komplikacji i zniszczenia mięśni.

Środki mające na celu wyeliminowanie objawów (nie przyspieszać regeneracji):

  • Leki przeciwgorączkowe (kompleksowy lek TheraFlu szczególnie zalecany jako środek objawowy). Należy jednak rozumieć, że po pierwsze, temperatura musi być obniżona, a nie jeśli jest podniesiona, ale jeśli jest podniesiona powyżej pewnej granicy, którą można nazwać temperaturą 38 stopni. W każdym przypadku należy skupić się na zdolności organizmu do tolerowania tej temperatury, a także obecności innych problemów zdrowotnych (na przykład problemów z sercem, neurologii). Im wyższa temperatura, tym łatwiej organizmowi zwalczyć infekcję, ale tym większe ryzyko innych problemów. Rozwiązanie tego problemu najlepiej pozostawić lekarzowi. Należy również zauważyć, że najmodniejsze leki przeciwgorączkowe reklamowane w telewizji oparte są na lekach na grosz Paracetamol i Ibuprofen.
  • Lizaki do tłumienia kaszlu i łagodzenia bólu (Travisil itp.)
  • Jeśli kaszel jest wyraźny, należy stosować Libexin (ściśle według wskazań), syropy z glikodyną lub Tussin +.
  • Spraye, aby wyeliminować uczucie bólu gardła i podrażnienia nosa - Kameton.
  • Zmniejsza się skurcz naczyń krwionośnych (Naphthyzinum, droższe działają w podobny sposób, ale mogą skuteczniej pokryć powierzchnię błony śluzowej) przekrwieniem nosa.
  • Tsinepar (pigułki) jest najszybszym lekiem, który pomaga natychmiast wyeliminować objaw (pozwala całkowicie zapomnieć o przeziębieniu) i ewentualnie przyspieszyć powrót do zdrowia.

W nowym badaniu [1], opublikowanym w 2017 r., Zaobserwowano, że witamina C i echinacea nie zmniejszają przeziębienia. Nowa metaanaliza sugeruje jednak, że tabletki cynku są bardziej skuteczne. Do 5 dnia 70% osób przyjmujących cynk wyzdrowiało po przeziębieniu w porównaniu z 27% osób otrzymujących placebo. Autorzy uważają, że cynk w przybliżeniu potroi tempo powrotu do zdrowia.

Leczenie objawowe przeziębienia wspólnego

Etiotropowe leczenie lekami przeciwwirusowymi nie jest jeszcze możliwe. Zimne objawy ustępują same. Stosowanie leków jest opcjonalne. Zwykle przepisywane leczenie ma na celu złagodzenie objawów.

Katar Tworzenie się tajemnicy może być zmniejszone przez leki antycholinergiczne, jednak należy pamiętać o innych działaniach podobnych do atropiny. Obecnie stosowane działanie antycholinergiczne leków przeciwhistaminowych H1 (część wielu leków na przeziębienie). Miejscowo (krople do nosa) stosuje się a-adrenomimetyki, powodując zwężenie naczyń i, odpowiednio, zmniejszenie obrzęku błony śluzowej nosa (oddychanie przez nos jest przywracane), jak również osłabienie wydzieliny. Przy długotrwałym regularnym stosowaniu mimetyków a-adrenergicznych istnieje ryzyko uszkodzenia błony śluzowej nosa („przerost błony śluzowej”).

Trudności z połykaniem, bólem gardła. Pastylki zawierające miejscowe środki znieczulające (lidokainę, benzokainę, tetrakainę) osłabiają objawy na krótki czas, ale mogą powodować reakcje alergiczne.

Kaszel Osłabienie kaszlu spowodowane zmniejszeniem odruchu kaszlowego jest wskazane tylko wtedy, gdy kaszel nieproduktywny (suchy kaszel). Kodeina i noskapina osłabiają kaszel, działając na centralny układ nerwowy, zmniejszając odruch kaszlu. Klobutinol ma inny, ale nie do końca wyjaśniony mechanizm działania, różny od mechanizmu działania opioidów. Przekonujące dowody skuteczności leków na przeziębienie na przeziębienia nie są dostępne.

Trudna plwocina. Środki wykrztuśne poprawiają wydzielanie plwociny z powodu jej upłynnienia: rozkładają składniki plwociny (mukolityki, na przykład N-acetylocysteina) lub zwiększają produkcję ciekłej części wydzieliny (na przykład gorący napój). Możliwość przepisywania środków mukolitycznych na przeziębienie pozostaje wątpliwa, podobnie jak zdolność bromheksyny i ambroksolu do znaczącej zmiany konsystencji plwociny. Acetylocysteina jest przepisywana na mukowiscydozę. Pokazano kliniczny wpływ N-acetylocysteiny w przewlekłym obturacyjnym zapaleniu oskrzeli (ale nie na zimno): częstotliwość zaostrzeń zmniejsza się przy ciągłym stosowaniu.

Wysoka temperatura Leki przeciwgorączkowe (aspiryna, paracetamol) są wskazane w wysokiej temperaturze. Wzrost temperatury jest naturalną reakcją organizmu na infekcję; kontrola temperatury ciała jest jednym z ważnych wskaźników przebiegu choroby.

Ból kończyn, bóle głowy. Leki przeciwgorączkowe są również skuteczne.

  • Weź kompleks witaminowo-mineralny 2-4 razy w roku
  • Metaanaliza 25 badań klinicznych [2] wykazała, że ​​regularne spożywanie witaminy D może zmniejszyć prawdopodobieństwo ostrych zakażeń układu oddechowego i grypy.
  • Nie przepracuj się
  • Weź glutaminę
  • Weź dodatkowe porcje witaminy C podczas epidemii
  • Weź wyciąg z echinacei (roślinny immunomodulator) podczas epidemii
  • Ćwicz hartowanie

Zapalenie mięśnia sercowego

Zapalenie mięśnia sercowego jest zapaleniem mięśnia sercowego, zwykle powodowanym przez wirusy Coxsack B. Typowe objawy kliniczne obejmują zmęczenie, ból w klatce piersiowej, duszność i czasami kołatanie serca. Czynniki ryzyka nagłej śmierci nie zostały ustalone, ale ponieważ takie niebezpieczeństwo istnieje, 26. Konferencja Bethesda zaleca przerwanie działalności sportów wyczynowych na około 6 miesięcy. Zawodnik może rywalizować tylko z normalną funkcją serca i rozmiarem, zgodnie z echokardiografią i brakiem arytmii podczas monitorowania EKG metodą Holtera.

Mononukleoza zakaźna

Mononukleoza zakaźna jest wywoływana przez wirus Epsteina-Barra i objawia się z reguły zmęczeniem, bólem gardła, powiększonymi węzłami chłonnymi i migdałkami podniebiennymi oraz powiększeniem śledziony. Aktywność fizyczna jest zazwyczaj ograniczona przez samą siebie ze względu na rosnącą słabość. Według literatury sportowcy mogą przejść do treningu bezstykowego bez obawy o szkodliwe skutki, gdy tylko temperatura ciała wróci do normy. Główną rzeczą, na którą lekarze zwracają szczególną uwagę podczas mononukleozy zakaźnej, jest powiększenie śledziony, ponieważ jej pęknięcie jest możliwe. Występuje u 0,1 - 0,5% pacjentów, zwykle samoistnie. Prawdopodobieństwo jest maksymalne w pierwszych 3 tygodniach choroby - w okresie obfitego nacieku limfocytowego, który rozciąga śledzionę i zwiększa jej kruchość. Nie ma jednoznacznych zaleceń dotyczących sposobu oceny wielkości śledziony (a co za tym idzie ryzyka pęknięcia) - stosując badanie dotykowe lub USG. Pewnie ustalono, że badanie dotykowe ma niską czułość, jednak kwestia przyjęcia na zajęcia sportowe jest podejmowana w zależności od tego, czy śledziona jest wyczuwalna, czy nie. Uważa się, że klatka piersiowa może niezawodnie chronić nawet powiększoną śledzionę, ale znowu nie ma dowodów ani za, ani przeciw temu założeniu. Chociaż, według literatury, było tylko kilka luk związanych ze sportem, zaleca się ostrożność, zwłaszcza w pierwszych tygodniach choroby. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca, aby w przypadku nagłego wzrostu, całkowicie porzucić zajęcia sportowe, aw przypadku przewlekłego wzrostu, problem jest rozwiązywany indywidualnie.

Ostre wirusowe zapalenie wątroby Edytuj

Wirusowe zapalenie wątroby może występować na różne sposoby - bezobjawowe i piorunujące ze skutkiem śmiertelnym. Główne objawy to zmęczenie, bóle mięśni, bóle stawów, jadłowstręt i nudności. Uszkodzenie wątroby zakłóca normalne zaopatrzenie organizmu w energię podczas wysiłku, przyczynia się do hipoglikemii i zmian w metabolizmie lipidów. Możliwe są również niedobory hormonów i koagulopatia. Ćwiczenia mogą znacząco wpływać na hemodynamikę wewnątrzwątrobową, co teoretycznie zwiększa ryzyko powikłań. Zgodnie z zaleceniami, konieczne jest porzucenie ciężkich ładunków i konkurencji przed normalizacją wskaźników biochemicznych funkcji wątroby i wielkości wątroby, ale dostępne dane sugerują, że umiarkowane obciążenie jest z pewnością dopuszczalne, biorąc pod uwagę kliniczną ocenę stanu sportowca.

Zakażenie wirusem HIV Edytuj

Zakażenie HIV jest chorobą przewlekłą, zróżnicowaną w swoim przebiegu iw większości przypadków przez lata nie naruszającą zwykłego życia zarażonych. Zakażenie wirusem HIV zwykle przybiera formę przewozu, ale możliwe są poważne zmęczenie i inne zaburzenia. zmniejszenie skuteczności zarówno samej choroby, jak i podawania leków przeciwretrowirusowych. Nie ma dowodów na to, że ćwiczenia są niebezpieczne; przeciwnie, umiarkowany wysiłek może nawet wzmocnić układ odpornościowy (oprócz innych korzystnych wpływów somatycznych i psychicznych) i należy go zachęcać. Kwestia dalszych zajęć sportowych jest podejmowana indywidualnie, z uwzględnieniem stanu zdrowia sportowca, sportu i prawdopodobieństwa zakażenia.

Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko przeniesienia wirusa HIV i wirusowego zapalenia wątroby w większości dyscyplin sportowych jest bardzo małe, więc teraz prawie wszyscy eksperci podzielają opinię, że sama infekcja nie wystarczy, aby usunąć ją z konkursu. Z drugiej strony nie jest jasne, jak radzić sobie z sportami, w których ryzyko transmisji wirusów jest z pewnością zwiększone: zapasy, boks i sztuki walki. Nie ma jednak wątpliwości, że tajemnica lekarska musi być zawsze zachowana i należy podjąć uniwersalne środki ostrożności.

Sport i zimno - czy mogę się połączyć?

Jeśli prowadzisz aktywny tryb życia i stale uprawiasz sport, musisz znać różne niuanse. Sport jest dobry dla zdrowia, pozwala poprawić kształt, a także wzmacnia układ odpornościowy, zwiększa funkcje ochronne organizmu. Ale czy można uprawiać sport z zimnem? To pytanie powstaje dla wielu, z wyjątkiem tego, że nie każdy zna odpowiedź na to pytanie.

Opinia lekarzy

Jeśli weźmiemy pod uwagę opinię lekarzy, to eksperci jednoznacznie odpowiedzą na pytanie, czy można uprawiać sport podczas zimna, negatywnie. Faktem jest, że w tym okresie organizm ludzki walczy z patogenem procesu patologicznego, a nadmierne obciążenie może mieć negatywny wpływ.

Wielu ekspertów kategorycznie zabrania swoim pacjentom uczęszczania na siłownie i ćwiczenia. Wierzą, że w tym okresie ciało wymaga pełnego odpoczynku i odpoczynku.

Inni lekarze, przeciwnie, nie podzielają punktu widzenia swoich kolegów, są przekonani, że można uprawiać sport na przeziębienie, ale tylko w lekkim trybie. W tym czasie ludzkie ciało aktywnie walczy z chorobą, a małe szkolenie nie będzie miało negatywnego wpływu. Nie przyniosą jednak korzyści.

Ale wszyscy lekarze zgadzają się, że trening na przeziębienie nie ma korzystnego wpływu na proces gojenia. Z tego powodu nie ma potrzeby angażowania się w aktywny wysiłek fizyczny do momentu, gdy ciało nie w pełni się wyzdrowieje.

Co dzieje się w ciele, gdy osoba uprawia sport z zimnem

Kiedy osoba wykonuje treningi, angażuje się w aktywne ćwiczenia przez długi czas, jego ciało po nich może pozostać osłabione przez pewien okres. Wynika to z faktu, że pełne przywrócenie układu mięśniowego może zająć trochę czasu.

Jeśli po aktywnym sporcie, na przykład po bieganiu, skakaniu, ciężkich ćwiczeniach, natychmiast wychodzimy na zewnątrz, można łatwo złapać przeziębienie. Jest to związane ze spadkiem właściwości ochronnych. Z tego powodu zimno i sport nie są kompatybilne.

Podczas patologii nieżytowych w organizmie występuje aktywne uwalnianie hormonu kortyzolu. Substancja ta ma szkodliwy wpływ na strukturę tkanki mięśniowej. Hormon jest wytwarzany w dużych ilościach w patologiach, którym towarzyszy zniszczenie białek i tkanki mięśniowej.

Produkcja kortyzolu wzrasta w następujących warunkach:

  • zmęczenie, przepracowanie po wykonaniu aktywnych ćwiczeń;
  • uczucie strachu;
  • stresujące sytuacje;
  • częste poszczenie;
  • choroby o innym charakterze.

Ale jeśli weźmiemy pod uwagę odpowiedź na pytanie, czy można uprawiać sport, kiedy jest zimno, warto zauważyć, że ćwiczenia nie są zabronione, ale nie będą miały pozytywnego wpływu na zdrowie.

Działanie hormonu kortyzolu, który jest wytwarzany przez przeziębienie, podczas ćwiczeń nie jest korzystne dla zdrowia. Ta substancja, przeciwnie, tylko pogorszy stan, będzie miała destrukcyjny wpływ na tkankę mięśniową.

Przeciwwskazania do uprawiania sportu z przeziębieniem

Jeśli jesteś sportowcem nieprofesjonalnym, zdecydowanie musisz znać odpowiedź na ważne pytanie - czy można trenować z przeziębieniem? Profesjonaliści zawsze podlegają stałemu nadzorowi doświadczonych lekarzy, którzy decydują, czy powinni trenować.

Istnieją przeciwwskazania, dla których nie należy wykonywać ćwiczeń sportowych:

  • Trening podczas zimna nie może być wykonany, jeśli temperatura ciała jest wysoka. Ten stan wskazuje, że organizm ma procesy zapalne. A angażowanie się w sport w procesie zapalnym nie jest pożądane;
  • grypa. W tym czasie ciało jest bardzo wyczerpane, a czas powrotu do zdrowia może trwać około dwóch miesięcy. Ponadto, po wyzdrowieniu, nie powinieneś wykonywać ćwiczeń przez kolejne dwa tygodnie. Głównym zagrożeniem grypy jest to, że choroba może powodować poważne powikłania - problemy z sercem, nerkami;
  • sport jest przeciwwskazany w przypadku przeziębienia, jeśli występuje kaszel, zwłaszcza jeśli dotyczy on klatki piersiowej. Przy silnym zespole kaszlu lekarze nie powinni wykonywać ćwiczeń;
  • Nie należy wykonywać treningu w obecności bólu i bólów stawów, tkanki mięśniowej, kości;
  • silny spadek siły. Nie ładuj ciała, jeśli jest wyczerpane, wpłynie negatywnie na ogólny stan.

Sport dla zdrowia

Udowodniono naukowo, że regularne ćwiczenia mogą zmniejszyć ryzyko przeziębienia o prawie 50%. Eksperci tłumaczą to faktem, że wysiłek fizyczny działa wzmacniająco na układ odpornościowy, zwiększa poziom leukocytów we krwi.

Przeziębienia i ćwiczenia nie są pojęciami pokrewnymi, ale warto zapamiętać listę rodzajów ćwiczeń, które pomogą zapobiec wielu przeziębieniom:

  • codziennie biegać rano na świeżym powietrzu, można je zastąpić półgodzinnymi spacerami;
  • aerobik. Te treningi powinny być wykonywane 1 raz na 2 dni;
  • joga
  • ćwiczenia rozciągające mięśnie;
  • tai chi. Jest to powolna gimnastyka chińska, która jest odpowiednia dla osób w każdej kategorii wiekowej;
  • aerobik wodny.

Zasady połączenia sportu i zimna

Czy można więc robić fitness z zimnem? Jeśli proces patologiczny jest łatwy z natury i nie ma przeciwwskazań, można wykonać ćwiczenia.

Ale warto przestrzegać kilku zasad, które mogą zapobiec negatywnym skutkom zdrowotnym:

  • skrócenie czasu wykonywania treningów o prawie 30-50%. Jeśli normalna sesja treningowa trwa 1,5 godziny, to przy zimnej chorobie powinna trwać nie dłużej niż 40-60 minut;
  • 50% zmniejszenie intensywności ćwiczeń. Konieczne jest dwukrotne zmniejszenie liczby podejść do każdego treningu;
  • Nie jest konieczne wykonywanie treningu siłowego z zimnem;
  • Pamiętaj, aby śledzić okres odzyskiwania. Po wyzdrowieniu obciążenie powinno być stopniowe, nie należy natychmiast przeciążać ciała;
  • podczas ćwiczeń na zimno warto pić wodę co kwadrans;
  • pamiętaj, aby odpocząć normalnie.

Z zimnem możesz uprawiać sport, ale tylko wtedy, gdy nie ma przeciwwskazań. Pamiętaj również o przestrzeganiu powyższych zasad. Pomogą one równomiernie rozłożyć ładunek bez przeciążania ciała.

Dokładnie odpowiedz na pytanie, czy warto uprawiać sport ze specjalistą od zimnej puszki. Lekarze nie zalecają przeciążania ciała podczas choroby, ponieważ może to negatywnie wpłynąć na jego stan. Lepiej jest w tym okresie całkowicie zrezygnować z treningu do pełnego wyzdrowienia.