Usuwanie migdałków u dorosłych i dzieci

Niekończąca się debata na temat tego, czy usunąć migdałki, trwa już od kilkunastu lat. Oficjalna medycyna w różnych okresach czasu stosowała całkowicie przeciwne poglądy, często zalecając bezwzględne ich usunięcie, wręcz przeciwnie, starając się zachować je do końca, pomimo ryzyka procesów zapalnych i możliwych komplikacji. Prawda w sporze leży jednak w środku.

Przyczyny usuwania migdałków

Istnieją cztery powody, dla których musisz pozbyć się gruczołów:

Proces zapalny wzrósł tak bardzo, że przekroczył granice materiału limfoidalnego gruczołów. Tkanka, która jest otoczona ze wszystkich stron migdałkami, rozciąga się do serca i płuc. Jeśli dojdzie do zapalenia, wzrasta ryzyko rozwoju patologii układu oddechowego lub sercowo-naczyniowego.
Regularne cykle leczenia, które są przeprowadzane dwa razy w roku, nie dają zauważalnego rezultatu. Mycie gruczołów, procedury fizjoterapeutyczne, stosowanie leków immunologicznych w procesie leczenia powinno znacząco poprawić stan pacjenta do następnej procedury. Jeśli tak się nie stanie, najlepszym sposobem jest usunięcie źródła zapalenia.
Częste ból gardła, któremu towarzyszą skurcze i wysoka temperatura na tle. Poważnym niebezpieczeństwem jest taki warunek dla dzieci, ponieważ ich mózgi nie są jeszcze przystosowane do takich przeciążeń.
Obecność podejrzanych nowotworów złośliwych w gruczołach, które wymagają biopsji.

Tylko jeden z powyższych czynników jest dobrym powodem interwencji chirurgicznej.

Przygotowanie migdałków

Ta operacja (wycięcie migdałków) jest prosta, często wykonywana przez specjalistów, ale nadal wymaga przygotowania pacjenta:

lekarz bada migdałki, szyję, gardło;
testy są wykonywane (krew - koniecznie mocz - jeśli to konieczne);
lekarz bada historię choroby, analizuje preparaty medyczne.

Kolacja jest dozwolona w przeddzień operacji, ale w nocy nic nie można jeść ani pić. Wycięcie migdałków wykonuje się głównie w znieczuleniu ogólnym, ale w niektórych przypadkach w znieczuleniu miejscowym. W celu pełnego odprężenia pacjent otrzymuje środek uspokajający. Czas trwania operacji jest krótki - od 20 minut do godziny.

Ból podczas operacji zapobiega znieczuleniu. W okresie pooperacyjnym ból połykania jest trudny, co często powoduje gardło w uszach. W takich przypadkach należy stosować środki przeciwbólowe. Z reguły następnego dnia po operacji pacjent jest wypisywany ze szpitala. Poszczególni pacjenci muszą zostać dłużej w szpitalu.

Metody szybkiego usuwania migdałków

Arsenał nowoczesnej medycyny zawiera kilka technik usuwania gruczołów, które różnią się ilością utraconej krwi, czasem trwania bólu po operacji, a także okresem powrotu do zdrowia.

Wycięcie migdałków wykonuje się w jeden z następujących sposobów:

Klasyczny. W znieczuleniu miejscowym lub ogólnym, za pomocą skalpela, wyciąć lub podważyć ciało migdałowate.
Usunięcie gruczołów za pomocą mikrodębnika również całkowicie usuwa dotknięte migdałki, jednak znieczulenie będzie potrzebne więcej, ponieważ proces jest dłuższy. Plus, ta technika: ból podczas operacji jest znacznie mniejszy.
Laserowe usuwanie - krótka procedura, za pomocą której laser usuwa uszkodzoną tkankę, zamyka naczynia krwionośne, zapobiegając w ten sposób utracie krwi, odparowuje część tkanki, pomagając zmniejszyć migdałki. Wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Wady: możliwe spalanie śluzu - dłuższy okres gojenia; Ta metoda nie może być stosowana przez dzieci poniżej 10 lat.
Elektrokoagulacja powoduje niewielką utratę krwi. Powikłania mogą jednak wystąpić w wyniku ekspozycji na aktualną tkankę.
Skalpel ultradźwiękowy - mała utrata krwi, minimalne uszkodzenia.
Laser RF jest najczęstszą metodą zmniejszania objętości migdałków. Zalety: wymagane jest znieczulenie miejscowe, w okresie pooperacyjnym - szybki powrót do zdrowia, minimalny ból, powikłania są niewielkie.
Laser węglowy Plusy: umiarkowany ból, lekkie krwawienie.

Oceniając wielkość operacji i stan pacjenta, lekarz wybiera najlepszy sposób jego przeprowadzenia.

Powikłania wycięcia migdałków

Pomimo faktu, że operacja jest klasyfikowana jako prosta i prawie zawsze przebiega bez komplikacji, prawdopodobieństwo ich wystąpienia nie jest wykluczone.

Podczas operacji:

obrzęk krtani z ryzykiem uduszenia;
reakcja alergiczna na znieczulenie;
ciężkie krwawienie;
aspiracja soku żołądkowego z ryzykiem zapalenia płuc;
uszkodzenie zęba;
zakrzepica żyły szyjnej;
złamanie żuchwy;
oparzenia policzków, warg, oczu;
urazy tkanki miękkiej jamy ustnej;
zatrzymanie akcji serca.

Po zabiegu:

posocznica (z niską odpornością);
odległe krwawienie;
zaburzenia smaku;
ból szyi.

Opieka po zabiegu

Po zabiegu chirurgicznym, aby zapobiec ewentualnym powikłaniom, pacjent jest na krótko obserwowany w szpitalu. Jednak w celu przyspieszenia procesu odzyskiwania należy przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza w domu, przyjmować leki zgodnie z zaleceniami:

nie mów długo przez tydzień, unikaj kaszlu;
pić więcej płynów;
brać tylko łatwo przyswajalne, pikantne, niesolone jedzenie;
jedz miękkie jedzenie przez pierwsze kilka dni;
unikać drapania produktów;
regularnie przeprowadzaj zabiegi wodne.

Usuwanie migdałków: Plusy i minusy

Wycięcie migdałków nie wpływa w żaden sposób na układ odpornościowy osoby dorosłej, ponieważ w młodości migdałki nie są jedynym filtrem przeciw przenikaniu wirusów i bakterii. Na ratunek przychodzi migdałek gardłowy i migdałkowaty. Po operacji są aktywowane i wykonują wszystkie funkcje usuniętych migdałków.

Jednak zachowanie migdałków w obecności wskazań do ich eliminacji zagraża rozwojowi problemów zdrowotnych, ponieważ zapalne tkanki straciły swoje właściwości i stały się siedliskiem infekcji. W tym przypadku odmowa ich usunięcia polega na skazaniu się na bardziej niebezpieczne patologie, takie jak choroby nerek, stawów, a nawet serca. U kobiet brak leczenia przewlekłego zapalenia migdałków wpływa negatywnie na funkcje rozrodcze.

Usuwanie gruczołów: przyczyny przewlekłego zapalenia migdałków, wskazania do zabiegu

Zapalenie migdałków jest jedną z najczęstszych chorób VDP. Jest to choroba, która charakteryzuje się rozwojem zapalenia w jednym lub więcej migdałków, często podniebienia.

Główną przyczyną patologii jest przenikanie wirusów lub bakterii do organizmu. Leczenie choroby jest dość pracochłonnym i długim procesem.

Być może zażywanie narkotyków, ale coraz częściej przeprowadzało usuwanie gruczołów. „Angina” po łacinie oznacza „ograniczać” lub „kompresować”. Pojawienie się takich nieprzyjemnych odczuć narzeka na konfrontację z tą chorobą. Często rozwój choroby jest wywoływany przez infekcję. Oprócz pokonania migdałków następuje rozwój zapalenia języczka i podniebienia miękkiego. Jeśli nie pójdziesz na czas do lekarza i nie wyleczysz choroby, staje się ona przewlekła. Streptococcus jest najczęstszym czynnikiem sprawczym patologii. Czasami jednak początek patologii jest wywoływany przez mikroby, które do pewnego czasu żyją spokojnie w jamie ustnej. Impulsem dla nieszkodliwych mikroorganizmów, aby stały się patogenne, może być uzależnienie od lodów lub banalna hipotermia.

Ponadto rozwój przewlekłego zapalenia migdałków może być spowodowany:

częste zmęczenie;
obniżenie właściwości ochronnych ciała;
obecność szkodliwych nawyków: palenie, picie alkoholu;
niedożywienie, częste jedzenie zbyt zimnego jedzenia i napojów;
częste przeziębienia;
próchnica

Przewlekłemu zapaleniu migdałków towarzyszą okresowe nawroty. Dolegliwości mogą występować kilka razy w roku. Pomiędzy nawrotami stan osoby jest zadowalający. Ponadto wiele osób czuje się całkowicie zdrowych. Najbardziej niebezpieczną rzeczą jest to, że nawet podczas badania nie zawsze jest możliwe wykrycie zmian w migdałkach.

Zazwyczaj zapaleniu migdałków towarzyszy:

ból gardła;
tyczenie lub wypas;
kaszel;
nieprzyjemny zapach z ust;
uczucie obcego ciała w gardle;
złe samopoczucie;
chrypka lub utrata głosu;
nadmierne pocenie się;
zmęczenie;
dyskomfort i niewyrażony ból serca.

Temperatura w przewlekłym zapaleniu migdałków nieznacznie wzrasta. Oddychanie jest często zakłócane. Przewlekłe zapalenie migdałków może być kompensowane i dekompensowane (charakteryzujące się uszkodzeniem nerek, stawów, serca). Wiele osób uważa, że jedynym i właściwym sposobem leczenia patologii jest usunięcie gruczołów. Każdy ekspert potwierdzi, że w zasadzie w ludzkim ciele nie może być żadnych dodatkowych narządów. Dlatego do interwencji chirurgicznej należy podchodzić tak ostrożnie, jak to możliwe, po zważeniu wszystkich zalet i wad usunięcia migdałków.

Gruczoły, jak każdy inny organ ludzkiego ciała, pełnią rolę i pełnią określoną funkcję. Migdałki znajdują się między podniebiennymi łukami tkanki limfoidalnej, częścią pierścienia limfadenoidalnego. Migdałki - bariera ochronna organizmu, biorą udział w tworzeniu odporności humoralnej i komórkowej. Gruczoły są odpowiedzialne za wytwarzanie limfocytów, komórek, które regulują układ odpornościowy. Gruczoły nie pozwalają na przedostanie się szkodliwej mikroflory do organizmu.

Wraz ze spadkiem właściwości ochronnych organizmu gruczoły przestają być obrońcami, a poważny atak infekcji powoduje ich stan zapalny. Zauważono rozwój ostrego zapalenia migdałków. Terminowe i celowe leczenie choroby przyczynia się do całkowitego wyleczenia. Ignorowanie objawów ostrego zapalenia migdałków, a także brak terapii powoduje przemianę postaci ostrej w przewlekłą. Częste stany zapalne powodują proliferację komórek limfoidalnych i wzrost wielkości migdałków.

Jest to najbardziej niebezpieczne - w tym przypadku gruczoły nie chronią już organizmu przed patogennymi mikroorganizmami, same przekształcają się w chroniczne podłoże dla zakażenia. Operacja usuwania gruczołów w przewlekłej postaci choroby nie zawsze jest przeprowadzana. Ponieważ migdałki są ważnym organem, muszą istnieć poważne dowody ich usunięcia. Większość ekspertów od chirurgicznych metod terapii. Uważają, że konieczne jest podjęcie wszystkich metod niechirurgicznego leczenia migdałków w celu ich zachowania. Ale tak nie jest, gdy gruczoły zaczynają działać toksycznie na organizm.

Istnieje wiele operacji związanych z usunięciem gruczołów. Z reguły migdałki są usuwane albo całkowicie (wycięcie migdałków), albo częściowo (wycięcie migdałków). Do najczęstszych operacji usuwania migdałków należą: zniszczenie lasera i elektrokoagulacja. Każda operacja musi być wykonywana w szpitalu z obowiązkowym znieczuleniem. Zalety metod sprzętowych to minimalna inwazyjność, mniejsze ryzyko krwawienia i krótki okres regeneracji.

Operacja jest przeprowadzana w następujących przypadkach:

ze zbyt częstymi bólami gardła (ponad 4 razy w roku);
z ostrym spadkiem właściwości ochronnych ciała;
z częstym rozwojem wrzodów;
z silnym wzrostem migdałków;
z nieskutecznością terapii zachowawczej;
wraz z rozwojem powikłań układu sercowo-naczyniowego, stawów lub nerek.

Jeśli nie leczysz choroby, możliwe jest nie tylko pojawienie się niepowodzeń w funkcjonowaniu układu sercowo-naczyniowego, układu moczowego i nerek, ale także pojawienie się raka. Każda operacja usunięcia migdałków wykonywana jest w znieczuleniu. Następnie przez dwa dni pacjentowi pokazuje się odpoczynek w łóżku, a następnie w ciągu tygodnia oszczędza. W okresie rehabilitacji ważne jest również przestrzeganie diety oszczędzającej i unikanie wysiłku fizycznego.

Jak wycina się gruczoły: podstawowe metody usuwania

Leczenie zapalenia migdałków powinno być aktualne i prawidłowe. Odmowa terapii jest obarczona rozwojem powikłań, w tym reumatyzmu (wpływającego na stawy i aparat zastawkowy serca, który później wywołuje rozwój niewydolności serca). Ponadto patologia, która nie jest całkowicie wyleczona, może powodować zapalenie kłębuszków nerkowych i odmiedniczkowe zapalenie nerek. Wiele osób interesuje się sposobem cięcia migdałków. Istnieje wiele nowoczesnych metod usuwania. Ale nie możesz ich wszystkich trzymać.

Każde takie leczenie chirurgiczne jest przeciwwskazane u kobiet w ciąży i osób z:

ostre patologie zakaźne;
słabe krzepnięcie krwi;
choroba nadciśnieniowa;
cukrzyca;
gruźlica.

Istnieją dwa rodzaje operacji dławnicowych. Istnieje tonsillotomia (polega na częściowym usunięciu migdałków) i wycięcie migdałków (polega na całkowitym usunięciu migdałków). Wielu rodziców musiało być obecnych podczas usuwania migdałków u dzieci.

Zobaczyli wycinane migdałki dziecka i byli świadkami strachu, łez i krzyków dzieci. Dziś operacja jest przeprowadzana trochę inaczej. Dzięki nowoczesnej technologii operacja jest wykonywana przy minimalnym bólu.

Tonsillotomy wykonuje się, gdy istnieją przeciwwskazania do wycięcia migdałków. Dzięki tej operacji zachowana jest główna funkcja ciała. Ponadto tonsilotomia ułatwia oddychanie.

Najbardziej popularne i skuteczne metody częściowego usuwania migdałków obejmują:

kriochirurgia;
kauteryzacja przy użyciu lasera węglowego lub podczerwonego.

Powierzchnia gruczołu poddana znieczuleniu wymrze, a następnie zostanie usunięta. Metody te są praktycznie bezbolesne. Ryzyko krwawienia jest minimalne. Po zabiegu może wystąpić krótkotrwałe ból gardła i wzrost temperatury. Jeśli zapalenie migdałków jest skomplikowane, a także gdy trwa przewlekły proces, zalecana jest interwencja operacyjna, polegająca na całkowitym usunięciu gruczołów. Po wycięciu migdałków usuwa się całą tkankę limfatyczną migdałka.

Najpopularniejsze metody wycięcia migdałków obejmują:

interwencja chirurgiczna;
zniszczenie laserowe;
elektrokoagulacja;
usuwanie adenoidów przez coblator;
tonsilektomia fal radiowych;
usunięcie za pomocą ultradźwiękowego skalpela.

Usunięcie chirurgiczne polega na przecięciu gruczołów pętlą drucianą i nożyczkami chirurgicznymi. Jeśli jednak wcześniej stosowano tylko znieczulenie miejscowe, stosuje się dziś znieczulenie ogólne.

Do wad tonsilektomii tego podgatunku należą:

długi okres regeneracji (do półksiężyca);
rozwój rozległych krwawień.

Jeśli chodzi o zniszczenie lasera, technika ta jest wykonywana przy użyciu lasera węglowego lub podczerwonego. Ta metoda jest najbardziej delikatna. Zalety tej metody obejmują: brak bólu i krwawienia, szybkie gojenie się ran, szybki okres powrotu do zdrowia. W przypadku elektrokoagulacji metoda ta wykorzystuje prąd elektryczny o wysokich częstotliwościach.

Ryzyko krwawienia jest minimalne. Ultrasonograficzna wycięcie migdałków to operacja, w której gruczoły są wycinane za pomocą ultradźwiękowego skalpela. Oprócz usuwania migdałków, ultradźwiękowy skalpel pomaga zatrzymać krwawienie. Po operacji mały szew pozostaje w miejscu gruczołów, a ze względu na stosunkowo niską temperaturę możliwe jest zapobieganie zdrowym tkankom.

W przypadku tonsilektomii fal radiowych metoda ta jest bardzo skuteczna i bezpieczna. Zalety techniki: mała inwazyjność, minimalny ból, brak krwawienia.

Średni czas trwania operacji wynosi pół godziny. Współczesne techniki stosowane obecnie do usuwania gruczołów obejmują stosowanie technik koblacji lub zimnej plazmy. Główną zaletą jest możliwość przeprowadzenia operacji bez spalania zdrowej tkanki. Czas odzyskiwania jest minimalny.

Usuwanie gruczołów u dzieci: jakie metody są stosowane, wady i zalety usuwania gruczołów

Ciało dziecka jest bowiem bardzo ważną ochroną. Każdy składnik odporności w delikatnym ciele jest cenny. A migdałki w tym przypadku nie są wyjątkiem.

Jednak migdałki to nie tylko „ochrona” organizmu przed patogenami, ale także przyczyna pojawienia się migdałków i rozwoju zapalenia migdałków.

Przewlekłe zapalenie migdałków jest prawdziwym problemem nie tylko dla dziecka, ale także dla rodziców. Dorosły jest łatwiej tolerować nieprzyjemne objawy. W dzieciństwie każda choroba jest bardziej dotkliwa. Późne leczenie zapalenia migdałków ma poważne konsekwencje. Często ostra postać zapalenia migdałków często wylewa się na przewlekłe. W tym przypadku usuwanie migdałków jest często przeprowadzane u dzieci.

Ponadto niewłaściwe leczenie patologii może spowodować pojawienie się odmiedniczkowego zapalenia nerek, kłębuszkowego zapalenia nerek, chorób stawów i chorób układu sercowo-naczyniowego. Jeśli dziecko ma objawy zapalenia migdałków, należy skontaktować się z pediatrą.

Bezwzględnie nie zaleca się samoleczenia i proszenia o poradę w formularzach w Internecie. Lekarz po badaniu zaleci leczenie. Nie każde przewlekłe zapalenie migdałków jest przyczyną usunięcia gruczołów u dzieci.

Operacja usunięcia gruczołów dzieci przepisanych w takich przypadkach:

jeśli gruczoły są przeszkodą, to znaczy blokują oddychanie przez nos i zakłócają proces połykania;
jeśli ból gardła rozwija się częściej niż cztery razy w roku;
kiedy choroba jest skomplikowana przez pojawienie się ropni;
z nieskutecznością terapii zachowawczej;
z rozwojem niewydolności serca lub nerek, odmiedniczkowego zapalenia nerek, kłębuszkowego zapalenia nerek, zapalenia mięśnia sercowego.

Usuwanie migdałków u dzieci można zrobić na kilka sposobów, z których najbardziej popularne to:

kriodestrukcja;
wycięcie migdałków USG;
usuwanie laserowe;
usunięcie chirurgiczne;
wycięcie migdałków elektrycznych.

Wybór konkretnej metody zależy od wieku dziecka i obszaru zmiany. Ponadto przed operacją oceniane są potencjalne zagrożenia i przeciwwskazania. Operacja usunięcia migdałków u dzieci ma swoje zalety i wady.

Zalety usuwania migdałków obejmują:

zapobieganie powikłaniom;
brak dławicy piersiowej;
eliminacja źródła zakażenia;
przywrócenie procesu połykania.

Negatywne metody chirurgicznego leczenia zapalenia migdałków obejmują:

możliwe krwawienie;
ponowny wzrost tkanki limfoidalnej (z powodu częściowego usunięcia);
rozwój zapalenia gardła i zapalenia oskrzeli.

Ablacja migdałków: możliwe powikłania, okres pooperacyjny

Jeśli przygotowanie do zabiegu i sama operacja zostały przeprowadzone prawidłowo, ryzyko powikłań jest minimalne. Czasami po ablacji migdałków notuje się przemijającą cukrzycę niecukrową, agranulocytozę, a także pojawienie się blizn na podniebieniu miękkim i podniebiennych łukach.

W konsekwencji występuje zapalenie opłucnej, zapalenie oskrzeli, często zmieniające się w postać przewlekłą, jak również częste zapalenie oskrzeli. Takie patologie nie występują u wszystkich ludzi. Ludzie, których ciało zostało osłabione przez długi czas z powodu przewlekłego zapalenia migdałków, są bardziej podatni na rozwój takich powikłań. Po ablacji migdałków należy przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza. Dobro pacjenta zależy od tego, jaki będzie okres powrotu do zdrowia. Po interwencji chirurgicznej (usunięciu całej powierzchni gruczołów lub wycięciu górnej warstwy) pacjent umieszcza się po prawej stronie, a na szyi umieszcza się bąbelek lodu. Pomaga to zapobiec krwawieniu.

Ponadto przepisano leki przeciwbakteryjne. Pierwszego dnia osoba może wypić trochę wody. Jedzenie wymaga tylko konsystencji płynów spożywczych. Po około pięciu dniach rana goi się. Ablacja migdałków jest poważną operacją. Całkowity odzysk trwa około pół miesiąca.

W tym czasie z powodu obrzęku nosogardzieli odnotowuje się trudności z oddychaniem. Aby złagodzić stan, zaleca się zakopanie kanałów nosowych kroplami soli fizjologicznej lub zwężających naczynia. Ponadto po zabiegu możliwe jest krwawienie. Wynika to z niepełnego usunięcia gruczołów.

W nosogardzieli pozostaje kawałek tkanki, który może krwawić. Ablacja migdałków, jeśli istnieją znaczące wskazania do ich utrzymania, przyczynia się do przywrócenia normalnego oddychania i procesu połykania. Średni koszt chirurgicznego usunięcia gruczołów wynosi 20 000 rubli, usunięcie lasera to 30 000, a usunięcie gruczołów za pomocą cobllatora wynosi 35 000 rubli.

Kiedy usunąć migdałki

Ból gardła jest dość powszechny. Nie ma osoby, która tego nie spotkała. Niektórzy cierpią z tego powodu przez całe życie, ponieważ każde przeziębienie kończy się bólem gardła lub zaostrzeniem przewlekłego zapalenia migdałków, z częstymi chorobami, które lekarze zalecają usunięcie migdałków. Pacjenci często boją się takiej procedury, ponieważ istnieje wiele mitów na temat jej niebezpieczeństwa dla ciała. Dlaczego i kiedy trzeba je usunąć, przeczytaj artykuł.

Ból gardła może wskazywać na rozwój procesów zapalnych migdałków.

Wcześniej usunięcie migdałków było normalną procedurą i było wykonywane często. Dzisiaj kwestia ta jest traktowana poważniej, ponieważ okazało się, że bez nich zmniejsza się zdolność ochronna układu odpornościowego. Dlatego procedura jest stosowana tylko w przypadkach, gdy migdałki całkowicie i nieodwracalnie utracone właściwości:

Z przewlekłym zapaleniem migdałków spowodowanym przez paciorkowce. Jednocześnie często się denerwuje. Aby zdiagnozować zakażenie paciorkowcowe, konieczne jest wykonanie badania krwi, które określa obecność miana antystreptolizyny. Jeśli jego poziom jest podwyższony, a przyjmowanie antybiotyków nie zmienia sytuacji, migdałki należy usunąć ze względu na ryzyko rozwoju niebezpiecznych powikłań, ze znacznym wzrostem migdałków. W takim przypadku leczenie nie pomaga poprawić zniekształcenia. Ta patologia jest niebezpieczna, ponieważ może spowodować zatrzymanie oddechu we śnie z powodu niedrożności dróg oddechowych. Ponadto powoduje trwały dyskomfort, parathonsillar gruczoły ropnia. Ropień z migdałków rozprzestrzenia się na miękkie tkanki limfoidalne. Najczęściej taka choroba jest podatna na terapię medyczną, ale jeśli to nie pomaga, należy usunąć narząd, zatrucie organizmu, co prowadzi do chorób nerek, serca itp., Z powodu procesów zapalnych w migdałkach. W celu ustalenia związku bez wątpienia pacjent jest poddawany badaniom reumatologicznym, nieskuteczności leczenia farmakologicznego zapalenia migdałków lub przewlekłego zapalenia migdałków, odkurzaniu korków, płukaniu i zabiegom fizycznym Silnie osłabiony układ odpornościowy Zaostrzenie dławicy więcej niż trzy razy w ciągu 12 miesięcy, podczas gdy pacjent skarży się do stałego upału i poczucia słabości.

W każdym przypadku wyznaczenie operacji jest przeprowadzane tylko zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego.

Zabieg chirurgiczny w celu usunięcia migdałków nazywa się wycięcie migdałków. Aby się do tego przygotować, musisz wykonać badanie laboratoryjne:

analiza płytek krwi, pełna morfologia krwi i analiza moczu, analiza określająca krzepnięcie krwi.

Dlatego przygotowanie do zabiegu odbywa się w szpitalu. Ponadto pacjent musi odwiedzić lekarzy: terapeutę, dentystę, kardiologa. Doradzają pacjentowi o możliwości operacji. Aby uniknąć krwawienia, niezależnie od wyniku krzepnięcia, pacjentowi przepisuje się 14 dni przed zabiegiem na leki poprawiające krzepliwość krwi. Ibuprofenu i aspiryny nie należy przyjmować na miesiąc przed zabiegiem.

Rozwój medycyny pozwala na wycięcie migdałków u dorosłych przy użyciu różnych metod:

Tradycyjne (konserwatywne). Gruczoł jest cięty skalpelem, nożyczkami lub zapętlony. To stara metoda, więc została opracowana przez chirurgów. Wadą jest długi okres regeneracji po zabiegu Lazer. Za pomocą lasera na podczerwień wycinana jest tkanka limfatyczna. Jednocześnie obrzęk nie powstaje w wyniku takiej interwencji, rehabilitacja jest prawie bezbolesna. Niebezpieczeństwo takiej procedury polega na możliwości poparzenia zdrowej tkanki limfatycznej. Używając ultradźwiękowego skalpela limfa nagrzewa się do 80 stopni i zostaje odcięta. Po tej procedurze wszystko szybko się leczy. Możliwe zagrożenia obejmują krwawienie, zapaść. Tkanka migdałków nie jest ogrzewana. Gruczoły odcięte zimnym nożem radiowym. Jednocześnie możliwe jest usunięcie ciała w całości lub w części. Okres po zabiegu jest krótki, a powrót do zdrowia jest bezbolesny. Brak jednego - znieczulenie ogólne, ciekły azot. Taka operacja w zależności od metody trwa 20–40 minut. Po zabiegu pacjent powinien leżeć po prawej stronie i trzymać lód na gardle. Około dni jedzenie i picie jest zabronione. Możesz zwilżyć usta Almondins można usunąć całkowicie lub częściowo.

Podobnie jak w przypadku każdej operacji, wycięcie migdałków wiąże się z ryzykiem powikłań. Są dość rzadkie, ale każdy pacjent powinien znać negatywne konsekwencje, aby wiedzieć, jak na nie zareagować:

Możliwość krwawienia przez 2 tygodnie po wycięciu. Jeśli w ślinie znajduje się kropla krwi, powinieneś położyć się po prawej stronie i zastosować lód, jeśli jest dużo krwi, powinieneś zadzwonić po karetkę. W tym przypadku nie ma potrzeby paniki, lekarze z łatwością poradzą sobie z takim problemem, czasem zmienia się głos. Przy prawidłowo wykonanej procedurze głos nie stanie się niczym. Zapalenie węzłów chłonnych. Powikłanie to rozwija się z powodu rozprzestrzeniania się patogennych mikroorganizmów do węzłów chłonnych szyjki macicy, które ostatecznie ulegają zapaleniu. Jeśli zaczniesz leczyć zapalenie węzłów chłonnych w czasie, szybko minie, upośledzenie funkcji ochronnej układu odpornościowego, bolesne uczucie w gardle, ryzyko znieczulenia.

Usunięcie migdałków u dorosłych często powoduje dolegliwości nudności, ból gardła i zawroty głowy. Negatywne konsekwencje operacji są dość rzadkie i najczęściej mija tydzień. Dlatego, jeśli istnieją wskazania do procedury, lepiej nie zwlekać.

Opieka pooperacyjna i regeneracja podczas usuwania migdałków zależą od metody zabiegu. Pacjent zostaje wypisany ze szpitala po 2 dniach, a może po 1,5 tygodnia. Nieprzyjemne i bolesne odczucia w gardle pozostają normalne przez okres do dwóch tygodni, podczas gdy pod koniec pierwszego tygodnia ból nagle staje się bardziej zauważalny. Wynika to z faktu, że skorupy znikają podczas gojenia. Po bolesnym szczycie, dyskomfort stopniowo się zmniejsza. Następnie usunięte migdałki goją się całkowicie.

Aby zmniejszyć bolesne efekty, pacjent może otrzymać domięśniowe środki przeciwbólowe. Ponadto pacjent ma przepisany antybiotyk przez kilka dni.

W okresie pooperacyjnym prawdopodobnie wykryje biały lub żółtawy kwiat w gardle. To normalne. On przejdzie, gdy blizny zostaną zaciśnięte. Dopóki tak się nie stanie, nie można dezynfekować ani płukać gardła. Podczas rehabilitacji (14 dni) pacjentowi zaleca się:

używaj maksymalnej możliwej ilości wody, myć tylko chłodnym prysznicem, staraj się nie rozmawiać, nie jedz płonącego lub stałego pokarmu, podczas mycia zębów i płukania jamy ustnej zachowaj szczególną ostrożność, aby nie dotknąć blizn, wypij środki przeciwbólowe na bazie paracetamolu (aspiryna i ibuprofen rozrzedzają krew, co zwiększa ryzyko krwawienia), nie idź do solarium, łaźni, nie podróżuj samolotami.

Po wycięciu migdałków odczuwanie smaku jest zakłócane przez kilka dni.

3 tygodnie po zabiegu powstają blizny pokryte błoną śluzową, po których nie można przeżyć.

Opinie dotyczące usuwania gruczołów są podzielone. Migdałki - jeden z głównych organów chroniących organizm przed wirusami. Ich wycięcie zagraża podatności układu oddechowego na infekcje, tendencję do chorób katarowych. Dlatego wielu dorosłych nie chce przecinać migdałków, pomimo dowodów.

Usuwanie migdałków u dzieci może spowodować negatywne obciążenie układu odpornościowego.

Lekarze twierdzą, że dorośli nie mają się czego obawiać, ponieważ procedura nie wpływa na układ odpornościowy. Kiedy dziecko staje się nastolatkiem, gruczoły nie są już jedyną barierą między patogenami ze środowiska zewnętrznego i dróg oddechowych. Równolegle funkcję ochronną pełnią migdałki gardłowe i podjęzykowe. Dlatego po wycięciu migdałków organy te zastępują pracę gruczołów.

Jeśli pojawi się wskazanie do usunięcia migdałków, a nie do ich cięcia, będzie to miało zły wpływ na zdrowie. Zapalenie staje się ogniskiem infekcji, funkcja ochronna jest zahamowana. Doprowadzi to do poważnych chorób innych narządów. Kobiety mogą rozwijać niepłodność. Dlatego jedynym argumentem przeciwko odległym gruczołom jest niemożność operacji z następujących powodów:

gruźlica; choroba nadciśnieniowa trzeciego stopnia; choroby naczyniowe, w których krew słabo krzepnie; cukrzyca.

Istnieją tymczasowe problemy zdrowotne, w których nie można wykonywać operacji na gruczołach:

ciąża (7–9 miesięcy), zapalenie dziąseł, miesiączka, próchnica, ARVI, ostre zapalenie migdałków, zaostrzenie przewlekłego zakażenia.

Pozakapsułowe usunięcie migdałków (wycięcie migdałków) jest zabiegiem chirurgicznym, w którym lekarz rozcina formacje limfoidalne wraz z celulozą dyromago. Operacja pozwala na wyeliminowanie nie tylko organów dotkniętych zapaleniem, ale także ognisk paratonsilarnych wraz z ropniami.

Nie tak dawno temu wycięcie migdałków zastosowano jako środek zapobiegawczy w celu zapobiegania ciężkim powikłaniom poinfekcyjnym u dzieci.

Kiedy muszę usunąć migdałki? Migdałki podniebienne - bariera ochronna, która zapobiega przenikaniu patogenów w drogach oddechowych. W tkance limfoidalnej syntetyzowane są komórki odpornościowe, które chronią organizm przed chorobami powodującymi florę. Z tego powodu usuwanie migdałków wykonuje się tylko wtedy, gdy występują poważne choroby laryngologiczne i ryzyko wystąpienia powikłań ogólnoustrojowych.

Kilka lat temu usunięcie migdałków uznano za środek zapobiegawczy, zapobiegający rozwojowi powikłań po bólach gardła, zapaleniu gardła, przewlekłym nieżycie nosa itp. Współcześni specjaliści są jednak przekonani, że wycięcie migdałków powinno być wykonywane tylko wtedy, gdy istnieją poważne wskazania. W trakcie badań laboratoryjnych okazało się, że gruczoły biorą udział w tworzeniu ochrony immunologicznej, więc ich usunięcie może niekorzystnie wpłynąć na odporność organizmu.

Migdałki (gruczoły) to sparowane organy, które składają się z tkanki limfoidalnej i pełnią funkcje hematopoetyczne i ochronne. Rolki penetrowane przez mieszki włosowe i krypty (luki) znajdują się głęboko w gardle za podniebiennymi łukami. Są zaangażowane w produkcję makrofagów, które są w stanie wchłonąć i zneutralizować patogeny (pierwotniaki, mikroby, grzyby, wirusy).

Usunięcie gruczołów prowadzi do zmniejszenia ogólnej i miejscowej odporności, co zwiększa ryzyko rozwoju chorób zakaźnych. Eksperci twierdzą, że nawet na wpół martwe żelazo syntetyzuje dużą ilość immunoglobuliny, która bierze udział w tworzeniu odpowiedzi immunologicznej. Z tego powodu wycięcie migdałków zaleca się tylko w przypadku niepowodzenia leczenia zachowawczego lub powikłań ogólnoustrojowych.

Kiedy trzeba usunąć migdałki? Wskazana jest interwencja chirurgiczna w celu wystąpienia zjawisk toksyczno-alergicznych i zakaźnych. Zwiększone zatrucie organizmu powoduje dodatkowy stres na nerki, wątrobę, serce i stawy, co może powodować powikłania systemowe. Jeśli nie można wyeliminować procesów patologicznych w migdałkach podniebiennych za pomocą leków i środków fizjoterapeutycznych, pacjentowi przepisuje się leczenie chirurgiczne.

Jakie są główne wskazania do usunięcia migdałków?

nawracające zapalenie migdałków - przewlekłe zapalenie tkanek limfatycznych wskazuje na gromadzenie się patogenów w narządach laryngologicznych, co może później prowadzić do powikłań ciężkich miejscowych (zapalenie zatok, ropień gardła) i układowych (odmiedniczkowe zapalenie nerek, reumatyzm); ciężkie przewlekłe zapalenie migdałków - obecność ostrej reakcji alergicznej na metabolity patogenów prowadzi do pogorszenia stanu zdrowia: hipertermii, gorączki, obrzęku gardła itp., które jest obstrukcyjne dróg oddechowych; problem z oddychaniem - obrzęk nabłonka rzęskowego i przerost gruczołów prowadzi do niewydolności oddechowej (bezdechu), aw rezultacie do wystąpienia zaburzeń układu sercowo-naczyniowego; procesy ropne - powstawanie ropnych mas wewnątrz tkanek limfoidalnych prowadzi do ich topnienia i uogólnienia procesów zapalnych.

Jeśli czas nie obcina migdałków u dorosłych, może być śmiertelny. Należy zauważyć, że przyczyny usunięcia migdałków nie są ograniczone do przedstawionej listy. Aby określić najlepszy sposób rozwiązania problemu, wystarczy wykwalifikowany specjalista po przejściu niezbędnych testów. Czasami, nawet w obecności bezpośrednich wskazań, nie można przeprowadzić leczenia chirurgicznego, co wiąże się z ryzykiem pogorszenia stanu zdrowia pacjenta. Nie zaleca się stosowania tonsilektomii w celu:

białaczka; hemofilia; cukrzyca; choroba psychiczna; otwarta gruźlica; patologiczna struktura naczyń krwionośnych; choroby przewlekłe na etapie zaostrzenia.

Operacja pacjentów z poważnymi przeciwwskazaniami obarczona jest poważną utratą krwi, zawałem mięśnia sercowego, uogólnieniem procesów zakaźnych itp.

Po co ciąć i usuwać migdałki - kiedy to robią? Potrzeba operacji pojawia się tylko w obecności zakaźnych chorób laryngologicznych i przerostu migdałków. Późne usunięcie zaatakowanych narządów wpływa nie tylko na jakość życia dziecka, ale także na jego wygląd. Najczęstsze skutki opóźnionego usunięcia migdałków u dzieci to:

moczenie; chrapanie we śnie; przekrwienie błony śluzowej nosa; przewlekły nieżyt nosa; słaby apetyt; powąchać w oddychaniu przez nos; zmiana kształtu szczęki.

To ważne! Przedłużona asfiksja na tle niedrożności dróg oddechowych może powodować rozwój nadciśnienia płucnego.

Wraz ze wzrostem wielkości migdałków naruszono drogi oddechowe. Regularny brak powietrza powoduje, że dziecko oddycha przez otwarte usta, co może prowadzić do deformacji dolnej szczęki. Słaby sen uniemożliwia wytwarzanie niezbędnych hormonów, co powoduje opóźnienie wzrostu i rozwoju umysłowego.

Po co ciąć migdałki? W rozwoju powikłań zagrażających życiu pacjenta może być wymagana interwencja chirurgiczna. Utrudnione oddychanie spowodowane przerostem lub obrzękiem formacji limfatycznych może spowodować nagłe uduszenie. W przypadku nieznośnego bólu gardła i trudności w oddychaniu przez usta, należy natychmiast wezwać karetkę.

Z reguły ciężkie powikłania u dorosłych wynikają z rozwoju przewlekłego lub przerostowego zapalenia migdałków. Intoksykacja organizmu prowadzi do nieprawidłowego funkcjonowania ważnych organów i układów, w wyniku czego mogą wystąpić następujące patologie:

reumatyzm; flegma szyi; ropień paratonsillar; zapalenie opon mózgowych; zapalenie śródpiersia; odmiedniczkowe zapalenie nerek; zapalenie osierdzia; zapalenie mięśnia sercowego.

Występowanie powyższych chorób poprzedzone jest ropnym zapaleniem migdałków podniebiennych, co prowadzi do topnienia tkanki i uogólnienia procesów patologicznych. Dlatego, jeśli masz silny ból gardła, gorączkę i zapalenie węzłów chłonnych, musisz wezwać lekarza.

Kiedy usuwane są gruczoły? Pozakapsułowe wycięcie formacji limfoidalnych nieuchronnie prowadzi do zmniejszenia odporności, ale zapobiega rozwojowi poważnych powikłań układowych. Wycięcie migdałków u dorosłych jest bardziej prawdopodobne z powodu rozwoju przewlekłego zapalenia migdałków, które nie podlega leczeniu.

Operacja jest obowiązkowym krokiem w rozwiązywaniu sytuacji zagrażających życiu pacjenta. We wszystkich innych przypadkach należy podjąć decyzję o przejściu wycięcia migdałków, biorąc pod uwagę następujące niuanse:

całkowite usunięcie źródła zakażenia; eliminacja przewlekłego zapalenia migdałków; brak powikłań ogólnoustrojowych

zmniejszona reaktywność organizmu; zmiany bliznowate w gardle śluzowym; szybki rozwój chorób laryngologicznych w przypadku ich przeniknięcia do jamy ustnej i gardła.

Usuwanie migdałków u dorosłych odbywa się tylko w skrajnych przypadkach z bezpośrednimi wskazaniami.

Jeśli pacjent jest podatny na alergie, które mogą prowadzić do niedrożności dróg oddechowych lub cierpią na zaostrzenie przewlekłego zapalenia migdałków częściej 4-5 razy w roku, otolaryngolog może zaoferować mu leczenie chirurgiczne.

Gruczoły (migdałki) - nagromadzenia limfatyczne, które pełnią funkcje ochronne i hematopoetyczne. Sparowane organy znajdują się głęboko w gardle za łukami podniebiennymi i są jednym z kluczowych elementów pierścienia gardłowego limfadenoidalnego. Stanowią barierę immunologiczną, która zapobiega przenikaniu patogenów do dróg oddechowych.

Czy warto usunąć migdałki? Częste nawroty chorób laryngologicznych, nieprawidłowa budowa narządów i ich przerost stanowią bezpośrednie wskazania do usunięcia migdałków podniebiennych.

Brak gruczołów może negatywnie wpływać na odporność miejscową i ogólną reaktywność organizmu.

Z tego powodu operacja jest przeprowadzana tylko w skrajnych przypadkach w obecności poważnych patologii.

Usunięcie migdałków jest prostą operacją, podczas której następuje częściowe (tonsilotomia) lub całkowite (wycięcie migdałków) wycięcie formacji limfadenoidalnych. Chirurgiczne manipulacje są stosowane tylko w przypadku nieskuteczności leczenia zachowawczego i przerostu tkanki. Do niedawna wycięcie migdałków wykonywano wyłącznie w znieczuleniu ogólnym, ale wraz z pojawieniem się łagodnych technik wycinania tkanek miękkich, procedura jest częściej wykonywana w znieczuleniu miejscowym.

Czy usuwanie migdałków jest bolesne? Duża liczba zakończeń nerwowych koncentruje się w formacjach limfoidalnych.

Z tego powodu przed zabiegiem operowana tkanka jest znieczulana. W otolaryngologii istnieje co najmniej 5 różnych metod usuwania migdałków podniebiennych:

ektomia mechaniczna - wycięcie tkanki miękkiej za pomocą skalpela i pętli metalowej w znieczuleniu ogólnym; występuje głównie w obecności poważnych powikłań (ropień paratonsillar, przerost migdałków); kriodestrukcja - procedura zamrażania i usuwania tkanek limfoidalnych w znieczuleniu ogólnym; ektomia ciecz-plazma - częściowe lub całkowite wycięcie migdałków za pomocą „noża” plazmowego; Jest to jedna z najbardziej nie traumatycznych metod chirurgii; ultradźwiękowe usuwanie - wycięcie zmienionej tkanki za pomocą przetwornika ultradźwiękowego; podczas zabiegu „uszczelnienie” uszkodzonych naczyń zachodzi jednocześnie, co zapobiega ciężkiej utracie krwi; Ektomia laserowa to prosta operacja wycinania formacji limfadenoidalnych z późniejszą koagulacją małych naczyń.

Należy zauważyć, że usunięcie migdałków może powodować powikłania pooperacyjne. Rehabilitacja pomaga zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia septycznego zapalenia, podczas którego pacjent musi przejść leczenie przeciwbakteryjne i immunostymulujące.

Czy muszę usunąć migdałki? Celowość procedury może ocenić tylko wykwalifikowany specjalista. W przypadku braku poważnych wskazań nie wykonuje się wycięcia migdałków, co wiąże się ze zmniejszeniem odporności całego organizmu.

Podczas 5-letnich badań laboratoryjnych amerykańscy eksperci stwierdzili, że migdałki są laboratorium odpornościowym. To w nim odbywa się dogłębna analiza obcych środków, przenikających do ciała z pożywienia i powietrza. Wszystkie potencjalnie niebezpieczne mikroorganizmy są neutralizowane przez sparowane organy, co zapobiega rozwojowi powikłań infekcyjnych.

Kiedy może być wymagana operacja? W większości przypadków operacja jest wykonywana z dysfunkcją migdałków. Częste nawroty ropnego zapalenia migdałków i nieprawidłowej struktury tkanek stwarzają zagrożenie dla życia ludzkiego. Jeśli leczenie zachowawcze nie eliminuje patogenów w jamach i pęcherzykach gruczołów, są one usuwane, aby zapobiec uogólnieniu procesów nieżytowych.

Wtórny niedobór odporności jest jedną z głównych przyczyn częstych nawrotów chorób laryngologicznych. Podczas chronografii procesów nieżytowych migdałki są stale zapalone, co prowadzi do wzrostu tkanki limfoidalnej. W tym przypadku usunięcie migdałków pozwala wyeliminować główne miejsce lokalizacji drobnoustrojów chorobotwórczych, a tym samym zapobiec poważnym powikłaniom pozakaźnym.

Czy muszę usunąć migdałki? Wycięcie migdałków wykonywane jest przez chirurgów tylko w przypadkach, gdy zmiany patologiczne w tkankach w przyszłości mogą prowadzić do negatywnych konsekwencji. Istnieje kilka ważnych argumentów przemawiających za operacją:

eliminacja źródła zakażenia - wycięcie zakażonych tkanek przyczynia się do eliminacji ognisk zapalenia, co pomaga zapobiegać rozwojowi wtórnych chorób (zapalenie gardła, zapalenie oskrzeli, zapalenie stawów); uporczywe nawroty - przewlekłe zapalenie formacji limfoidalnych prowadzi do zaburzeń czynności narządów, ich przerostu i występowania powikłań pozakaźnych; eliminacja ognisk przewlekłego zapalenia wyzwala procesy detoksykacji w organizmie, wzmacniając tym samym ogólną odporność; zapobieganie powikłaniom ogólnoustrojowym - zatrucie organizmu metabolitami paciorkowców beta-hemolizujących prowadzi do zwiększenia stresu narządach detoksykacji i układu sercowo-naczyniowego; terminowe usuwanie migdałków pomaga neutralizować patogeny, co zapobiega rozwojowi reumatyzmu, zapalenia mózgu, odmiedniczkowego zapalenia nerek, zapalenia mięśnia sercowego itp.; zapobieganie zaburzeniom czynności tarczycy - procesy patologiczne w narządach laryngologicznych niekorzystnie wpływają na funkcjonowanie układu hormonalnego, w szczególności na tarczycę; przeprowadzenie wycięcia migdałków zmniejsza ryzyko nadczynności tarczycy, niedoczynności tarczycy i innych patologii.

Czy muszę usunąć migdałki, czy nie? Należy rozumieć, że ciało ludzkie jest harmonijnym systemem, w którym nie ma niepotrzebnych elementów. Interwencja operacyjna jest wykonywana tylko wtedy, gdy istnieją poważne wskazania. Jeśli pacjent doświadcza nawracających chorób laryngologicznych więcej niż 4–5 razy w roku lub proliferacja tkanek limfoidalnych utrudnia oddychanie, interwencja chirurgiczna jest po prostu konieczna. We wszystkich innych przypadkach, aby wyeliminować procesy patologiczne w migdałkach podniebiennych, próbując leczyć leki.

Gruczoły muszą zostać usunięte lub wyleczone? Obecność nieświeżego oddechu i dyskomfort w gardle nie mogą być uważane za ważne argumenty przemawiające za operacją. Tak, po wycięciu migdałków powyższe objawy zostają wyeliminowane, ale wraz z ludzką odpornością.

Formacje limfoidalne są barierą, która zapobiega przedostawaniu się obcych czynników do dróg oddechowych. W przypadku braku gruczołów ogniska zapalenia są zlokalizowane w migdałkach, co stwarza warunki wstępne dla rozwoju wtórnych chorób zakaźnych. Należy rozumieć, że po wycięciu migdałków pacjenci mogą doświadczać następujących problemów:

opóźnione krwawienie - częste powikłania pooperacyjne, które mogą prowadzić do aspiracji krwawienia i rozwoju zapalenia oskrzeli; brak bariery immunologicznej - zmniejszenie odporności miejscowej przyczynia się do zwiększenia nawrotu zapalenia płuc, tchawicy, zapalenia gardła itp.; suszenie błony śluzowej - brak migdałków przyczynia się do wysuszenia śluzu w tylnej części gardła, co powoduje dyskomfort; zwiększone ryzyko zachorowania na raka - pacjenci przechodzący wycięcie migdałków są narażeni na raka 2 razy częściej.

Kobiety z usuniętymi migdałkami doświadczają okresu ciąży (ciąży).

Naukowcy odkryli, że migdałki podniebienne pośrednio wpływają na funkcjonowanie podwzgórza.

Usuwanie gruczołów jest jedną z przyczyn niedostatecznej produkcji hormonów żeńskich. Ich niedobór prowadzi do zaostrzenia zatrucia i zwiększenia ryzyka rozwoju wrodzonych nieprawidłowości u dziecka.

Czy migdałki podniebienne usuwają się wraz z rozwojem chorób przewlekłych? Formacje limfoidalne wytwarzają specyficzne białka, które biorą udział w dezaktywacji patogenów. Ich wycięcie nieuchronnie doprowadzi do wzrostu chorób zakaźnych.

Z tego powodu wielu ekspertów próbuje dokonać częściowego usunięcia gruczołów poprzez wycięcie tylko tych tkanek, w których zlokalizowana jest flora patogenna.

Czy usunąć migdałki z rozwojem przewlekłej dławicy? Niektórzy pacjenci z przerażeniem myślą o możliwości wycięcia migdałków. Wynika to w dużej mierze z braku zrozumienia cech procedury, jej skuteczności i możliwych konsekwencji.

Przed rozważeniem wszystkich zalet i wad operacji należy rozwiać kilka typowych mitów:

gruczoły są usuwane u wszystkich, którzy cierpią na przewlekłą dusznicę bolesną - uciekają się do interwencji chirurgicznej tylko wtedy, gdy leczenie puszkowania jest nieskuteczne i nawroty patologii występują częściej 4 razy w roku; wycięcie migdałków - zabieg wymagający znieczulenia ogólnego - znieczulenie ogólne jest przewidziane tylko dla operacji klasycznej za pomocą skalpela i metalowej pętli; wycięcie migdałków całkowicie pozbawia odporności - nie radykalny zabieg chirurgiczny (ablacja) z częściowym usunięciem tkanek limfadenoidalnych praktycznie nie wpływa na ogólną i miejscową odporność; podczas operacji występuje duża utrata krwi - przy wycinaniu tkanki małe naczynia szybko zakrzepiają, a duże naczynia krwionośne są „uszczelniane” podczas elektrokoagulacji, co zapobiega znacznej utracie krwi.

Wycięcie migdałków u dzieci w wieku poniżej 5 lat zwiększa ryzyko dysbakteriozy, wtórnego niedoboru odporności i skazy żywieniowej.

Czy można zapobiec gruczołom prostaty? Cięcie tkanek zaangażowanych w syntezę komórek obronnych negatywnie wpływa na reaktywność całego organizmu. Z tego powodu operowany pacjent może chorować częściej niż przed wycięciem migdałków. Aby zmniejszyć ryzyko rozwoju patologii zakaźnych, w okresie poprzedzającym choroby sezonowe pożądane jest przestrzeganie środków zapobiegawczych.

Przyczyny usuwania gruczołów

Treść artykułu