Hipotermia ciała - objawy, przyczyny i pierwsza pomoc w hipotermii

Dzień dobry, drodzy czytelnicy!

W dzisiejszym artykule omówimy z wami taki stan organizmu, jak hipotermia, a także objawy, przyczyny, stopnie, zapobieganie i pierwsza pomoc w hipotermii ciała. Ponadto rozważamy, co może się stać z osobą po hipotermii, a raczej, jak może to wpłynąć na jego zdrowie. Więc...

Czym jest hipotermia?

Hipotermia ciała (hipotermia) to ogólny stan osoby, w której normalna temperatura ciała spada do + 35 ° C i poniżej. Główną przyczyną hipotermii jest wystawienie ciała na zimno, tj. człowiek lub zwierzę przebywające w zimnym środowisku bez wyposażenia ochronnego, takiego jak ciepła odzież.

Hipotermia charakteryzuje się zahamowaniem normalnego funkcjonowania wielu jej układów i narządów. Zatem przy niskiej i niskiej temperaturze ciała metabolizm spowalnia, krążenie krwi, bicie serca, niedobór tlenu w tkankach i tak dalej. Jeśli proces utraty ciepła przez ciało nie zostanie zatrzymany, po pewnym czasie może umrzeć osoba lub zwierzę.

Najczęściej hipotermię obserwuje się u małych dzieci i osób starszych, zbyt chudych lub unieruchomionych. Jeśli mówimy o konkretnych pacjentach, można je zidentyfikować - osoby pod wpływem alkoholu lub narkotyków, dzieci i rybaków, którzy upadli pod lodem, a także osoby, które w lekkim ubraniu próbowały poruszać się na duże odległości. Lekarze zeznają, że co trzecia osoba, która zmarła z powodu hipotermii, była w stanie odurzenia.

Należy również zauważyć, że oprócz hipotermii spowodowanej przebywaniem w zimnym otoczeniu, istnieje również rozróżnienie między sztuczną hipotermią medyczną o charakterze ogólnym i lokalnym, wywołaną sztucznie. Miejscowa hipotermia jest zwykle stosowana do leczenia krwawień, urazów i procesów zapalnych. Ogólna hipotermia organizmu jest wykorzystywana do poważniejszych celów - w leczeniu urazowego uszkodzenia mózgu i krwotoku wewnątrzczaszkowego, a także w chirurgicznym leczeniu chorób serca.

Hipotermia (hipotermia) ma stan przeciwny - hipertermię, która ze względu na ekspozycję na ciepło charakteryzuje się wzrostem temperatury ciała, co może powodować udar cieplny.

Hipotermia - ICD

ICD-10: T68;
ICD-9: 991.6.

Objawy hipotermii

Objawy hipotermii charakteryzują się 3 stopniami hipotermii, z których każda ma swoje własne objawy. Rozważ bardziej szczegółowo hipotermię.

1 stopień hipotermii (łagodny stopień) - temperatura ciała spada do 32-34 ° C W tej temperaturze skóra zaczyna stawać się blada i gęsia skórka („gęsia skóra”), pojawia się chłód, przez który organizm stara się utrzymać utratę ciepła. Ponadto osoba zaczyna pojawiać się depresja aparatu mowy - coraz trudniej mówić. Ciśnienie krwi zwykle pozostaje w normalnym zakresie lub nieznacznie wzrasta. Na tym etapie proces odmrożenia jest organizmem 1-2 stopni.

2 stopień hipotermii (średni stopień) - temperatura ciała spada do 32-29 ° C Skóra staje się niebieska, tętno zwalnia do 50 uderzeń na minutę, funkcjonowanie układu oddechowego jest zahamowane - oddychanie staje się rzadsze i płytsze. Ze względu na zmniejszenie krążenia krwi, wszystkie układy i narządy nie otrzymują niezbędnej ilości tlenu, a osoba staje się bardziej śpiąca. Na tym etapie bardzo ważne jest, aby osoba nie zasnęła, ponieważ podczas snu wytwarzanie energii przez organizm jest znacznie zmniejszone, co w sumie może wywołać jeszcze szybszy spadek temperatury ciała i wywołać fatalne skutki. Zazwyczaj hipotermia 2 stopni ciała charakteryzuje się odmrożeniami ciała o 1-4 stopnie.

3 stopień hipotermii (ciężki) - temperatura ciała spada do 29 ° C i poniżej. Tętno spada do 36 uderzeń na minutę, objawia się głód tlenu, spada ciśnienie krwi, człowiek często traci przytomność lub zapada w głęboką śpiączkę. Skóra staje się niebieskawa, a twarz i kończyny puchną. Ciało często objawia się napadami, pojawiają się wymioty. W przypadku braku pomocy w nagłych wypadkach ofiara może szybko umrzeć. W większości przypadków 3-stopniowa hipotermia charakteryzuje się odmrożeniem ofiary o 4 stopnie.

Przyczyny hipotermii

Przyczyny hipotermii lub czynniki przyczyniające się do hipotermii organizmu mogą być:

Warunki pogodowe - niska lub niska temperatura otoczenia, w której przebywa osoba. Najczęściej występuje to, gdy osoba wchodzi do zimnej wody, gdy spada lód. Inną częstą przyczyną hipotermii jest brak niezbędnej ilości ubrania na osobę przy ujemnej lub minimalnej dodatniej temperaturze otoczenia. Warto również zauważyć, że zwiększona wilgotność i silne wiatry zwiększają tempo utraty ciepła przez ciało.

Ubrania i buty. Niewystarczająca ilość ubrań na osobie w zimnych porach roku również przyczynia się do przechłodzenia ciała. Należy również zauważyć, że naturalne tkaniny - naturalna wełna, futro i bawełna - lepiej zachowują swoje ciepło, ale syntetyczne analogi nie tylko radzą sobie gorzej z ochroną ciała przed zimnem, ale mogą również zwiększyć ryzyko zamarznięcia. Faktem jest, że tkaniny syntetyczne „źle oddychają”, dzięki czemu wilgoć utworzona przez ciało nie ma miejsca do odparowania i zaczyna przyczyniać się do przyspieszonej utraty ciepła przez organizm. Ponadto ciasne buty lub cienkie buty (poniżej 1 cm) są również częstą przyczyną hipotermii. Pamiętaj, że jeśli buty lub ubrania są nieco za duże, pod nimi znajduje się warstwa ciepłego powietrza, która jest dodatkową „ścianą” między ciałem a zimnem. I nie zapominaj, że ciasne buty przyczyniają się do rozwoju obrzęku nóg, ze wszystkimi konsekwencjami, które pojawiają się.

Choroby i stany patologiczne, które mogą przyczyniać się do hipotermii: zatrucie alkoholowe lub narkotyczne, niewydolność serca, krwawienie, urazowe uszkodzenie mózgu, marskość wątroby, charłactwo, niedoczynność tarczycy, choroba Addisona, niedociśnienie, zakażenie HIV, rak i inne.

Inne przyczyny hipotermii obejmują:

• Brak ruchu na zimno przez długi czas;
• Chodzić po zimnie bez kapelusza;
• Przepracowanie;
• Niedożywienie, dieta (brak odżywiania tłuszczów, węglowodanów lub witamin);
• Pozostań w stałym napięciu nerwowym.

Pierwsza pomoc na hipotermię

Pomoc w hipotermii powinna być zapewniona prawidłowo, w przeciwnym razie stan ofiary może ulec pogorszeniu.

Rozważ pierwszą pomoc w hipotermii:

1. Konieczne jest wyeliminowanie wpływu zimna na ofiarę - ukrycie osoby przed zimnem w ciepłym pomieszczeniu lub przynajmniej ukrycie go w miejscu, gdzie nie będzie opadów i wiatru.

2. Musisz usunąć mokre ubranie i zmienić je na suche, owinąć osobę w koc i ustawić w pozycji poziomej. Jednocześnie nie musisz owijać głowy.

3. Przymocuj poduszkę grzejną ciepłą wodą do klatki piersiowej lub owiń się elektrycznym kocem.

4. Jeśli ofiara ma oznaki odmrożenia kończyn, nie można ich ogrzać gorącą wodą. Załóż na nie izolowane czyste sterylne opatrunki.

5. Daj poszkodowanemu napój z gorącą herbatą lub sokiem, w nagłych przypadkach z podgrzaną wodą. Alkohol i kawa do ogrzewania są surowo zabronione!

6. W przypadku dodatkowego ogrzewania, jeśli dana osoba nie może się rozgrzać przy użyciu metod wymienionych powyżej, może wziąć kąpiel z ciepłą wodą - nie wyższą niż 37-40 ° C, po czym musi ponownie się położyć, przegrzać ciepłymi grzejnikami i owinąć się kocem. Weź kąpiel jako pierwszy krok w ogrzewaniu - nie możesz!

7. Jeśli ofiara jest nieprzytomna i nie można wyczuć tętna, zacznij wykonywać sztuczne oddychanie i pośredni masaż serca. Cóż, jeśli w tym czasie ktoś wezwie karetkę.

8. Upewnij się, że w przypadku wymiotów, głowa ofiary jest przechylona na bok, w przeciwnym razie istnieje ryzyko wymiotów przedostających się do organów oddechowych i osoba może po prostu się udusić.

9. Jeśli po podgrzaniu rannej osoby wystąpią drgawki, zaburzenia mowy, zaburzenia rytmu serca i inne nieprawidłowości w funkcjonowaniu organizmu, należy go zabrać do placówki medycznej.

Ogrzewając osobę, musisz pamiętać o jednej zasadzie - musisz się rozgrzewać stopniowo! Po przeziębieniu nie możesz natychmiast zanurzyć się w gorącym prysznicu lub wsadzić rąk pod strumień gorącej wody z kranu. Ostry spadek temperatury z zimnego na gorący przyczynia się do uszkodzenia naczyń włosowatych, co może powodować krwotoki wewnętrzne i inne niebezpieczne komplikacje.

Konsekwencje hipotermii

Chłodzenie organizmu przyczynia się do hamowania układu odpornościowego, który jest barierą ochronną osoby przed różnymi patogenami - wirusami (grypa, paragrypa), bakteriami (gronkowce, paciorkowce, pneumokoki) i innymi infekcjami. Właśnie dlatego, że układ odpornościowy jest osłabiony, osoba często choruje na następujące choroby po hipotermii:

Ponadto skutki hipotermii często mogą być:

• Odmrożenie kończyn ze wszystkimi konsekwencjami;
• Zmiany w funkcjonowaniu układu sercowo-naczyniowego, mózgu;
• Zaostrzenia przewlekłych chorób różnych systemów.

Zapobieganie hipotermii

Zapobieganie hipotermii obejmuje przestrzeganie następujących zasad i zaleceń:

- Nie pij alkoholu na zimno, kawy, nie pal, co tworzy jedynie iluzję ocieplenia;

- Nie idź na zimno lub na mróz zmęczony, głodny, po urazach lub utracie krwi;

- W zimne dni ubierać się ciepło, w luźnym ubraniu, nie zapominając o noszeniu czapki, rękawiczek i szalika;

- Staraj się preferować odzież do naturalnych tkanin, wełny;

- Buty muszą mieć rozmiar, nie przyciskać niczego, podeszwą - co najmniej 1 cm;

- Odzież wierzchnia musi być wodoodporna;

- W wietrzną i mroźną pogodę otwarte powierzchnie ciała można smarować specjalnym kremem ochronnym lub olejem zwierzęcym (ale nie roślinnym!);

- Ale noś ciężkie torby i inne ciężary, które zaciskają palce i zakłócają normalny obieg krwi w nich;

- W zimne dni nie używaj kremu nawilżającego do twarzy i rąk;

- W mroźnej pogodzie nie należy nosić kolczyków, pierścionków ani innej metalowej biżuterii ochładzają się szybciej i przenoszą zimno na ciało;

- Jak tylko poczujesz zimno w tobie w zimne dni, idź do ciepłego miejsca i rozgrzej się;

- Jeśli samochód utknął z zaludnionego obszaru, a na zewnątrz jest mroźno, zadzwoń po pomoc, nie zostawiaj samochodu, chyba że dojdzie do ciebie inny samochód;

- W zimnej porze roku ukryj się przed bezpośrednim przepływem wiatru;

- Jeśli jesteś gdzieś daleko od wioski, pod śniegiem jest dużo śniegu o zamieci, kopiesz w śniegu, więc stracisz mniej ciepła;

- W zimne dni unikaj zwilżania skóry.

- Termoregulacja u dzieci nie jest jeszcze w pełni ukształtowana, podczas gdy u osób starszych funkcja ta jest w wielu przypadkach już zdenerwowana, więc kontroluj czas, przez jaki te grupy ludzi pozostają w zimnie.

- Unikaj wchodzenia w pierwszy lód.

- Twardnij swoje ciało, ale tylko jeśli nie masz przeciwwskazań do tego!

ABC-medycyna

Podstawy wiedzy i umiejętności medycznych, metody pierwszej pomocy dla ofiary wypadku lub wypadku

Hipotermia

Hipotermia: pierwsza pomoc

Ogólna hipotermia organizmu to obniżenie temperatury ciała osoby lub innego zwierzęcia ciepłokrwistego poza jego granice fizjologiczne. W przeciwnym razie warunek ten nazywany jest hipotermią [termin pochodzi od greckiego słowa hypo - poniżej, poniżej, pod i termē - ciepło, ciepło]. U ludzi hipotermia występuje, gdy ciało jest wystawione na zimno przez niezwykle długi czas, a jego temperatura spada poniżej 34,0 ° C.
Wiadomo, że aby zapewnić prawidłowy metabolizm i funkcje organizmu, konieczna jest wewnętrzna temperatura ciała wynosząca co najmniej 35,0 ° C. Ogólnie rzecz biorąc, temperatura ciała ludzkiego jest zwykle utrzymywana na stałym poziomie 36,5-37,5 ° C (98-100 ° F) przez biologiczny homeostaza (czyli zdolność systemu do utrzymania stałości środowiska wewnętrznego poprzez mechanizmy samoregulacji), a mianowicie przy użyciu mechanizmu termoregulacji. Przy dłuższej ekspozycji na zimno wewnętrzne mechanizmy mogą nie być w stanie uzupełnić strat ciepła, a także obniża się wewnętrzna temperatura ciała.
Hipotermia jest przeciwieństwem hipertermii, która prowadzi do udaru cieplnego.

Uważa się, że w czasie pokoju hipotermia jest stosunkowo rzadkim zjawiskiem i występuje w ekstremalnych okolicznościach (wypadki ze wspinaczami, dostanie się do piołunu, wrak statku). W czasie wojny powszechniejsze jest ogólne przechłodzenie ciała, a ludzie, którzy są ranni lub przepracowani przez przejście na duże odległości, są na nią szczególnie podatni. Klasyczny przykład: odwrót armii Napoleona z Rosji zimą 1812 r., Kiedy liczni żołnierze francuscy cierpieli i umierali z powodu hipotermii, ponieważ temperatura otaczającego powietrza wynosiła wówczas 37 stopni poniżej zera.

Należy jednak zauważyć, że w przypadku braku operacji wojskowych lub sytuacji nadzwyczajnych, nie jest niczym niezwykłym, że długi pobyt na zewnątrz w chłodnej pogodzie z dużą wilgotnością, silnym wiatrem, gdy osoba porusza się niewiele, na przykład w ciężkim zatruciu alkoholem, utracie przytomności lub w śpiączce warunek prowadzi do tragicznych konsekwencji. W okresie zimowym zawsze istnieje ryzyko hipotermii wśród bezdomnych. Na przykład w grudniu 2012 r. W Rosji i Europie Wschodniej ponad 200 osób zmarło z zimna.

Oznaki hipotermii

Ogólna hipotermia organizmu charakteryzuje się: uczuciem przeziębienia, dreszczami, drżeniem całego ciała, bólem palców u rąk i nóg, „gęsią skórką”, spadkiem temperatury ciała. Gdy temperatura ciała spada poniżej 35 ° C, pojawia się bladość twarzy, sinica, ból w kolanach, stopy, narządy płciowe, zespół żołądkowo-jelitowy, bolesne oddawanie moczu, wielomocz. Ofiara może doświadczyć apatii, senności, ogólnego osłabienia i płytkiego oddychania. Mogą wystąpić halucynacje (uczucie przebywania w ciepłym pomieszczeniu).
Obecność tych objawów i ich stopień ciężkości zależy od fazy ogólnego chłodzenia ciała.
W pierwszej fazie temperatura ciała nie jest jeszcze obniżona z powodu zwężenia naczyń obwodowych (zwężenie światła naczyń krwionośnych). Charakterystyczne są objawy związane z pobudzeniem współczulnego układu nerwowego (dreszcze, nadciśnienie tętnicze, tachykardia). Wszystkie te reakcje fizjologiczne mają na celu zachowanie ciepła.
W drugiej fazie temperatura zmniejsza się o 1-2 °. Zimno jest jak ból. Skóra jest blada, zimna. Może być niebieska końcówka nosa, uszu, palców i stóp. Świadomość jest czysta, może trochę wzburzona.
W trzeciej fazie obniża się temperaturę z 34 do 27 ° C. Wrażliwość na ból zmniejsza się, umysł się myli, odruchy osłabiają się, spowalnia oddech, może występować dysfunkcja wątroby i hipoglikemia. Brakuje koordynacji (chodzenie staje się prawie niemożliwe), letarg myślenia, amnezja. Odsłonięta skóra staje się niebieska i opuchnięta. W temperaturach do 30 ° C skurcze serca są regularne, obserwuje się bradykardię, z dalszym spadkiem temperatury pojawiają się zaburzenia rytmu i objawy niewydolności serca.
W czwartej fazie, w temperaturze poniżej 27 ° C, pojawia się obraz „wyobrażonej śmierci”. Oddychanie, tętno i ciśnienie krwi są ledwo zauważalne. Refleksy nie są wywoływane. Uważa się, że gdy temperatura spada poniżej 24 ° C, zmiany w organizmie są nieodwracalne.
Przyczyną śmierci jest obniżenie funkcji ośrodkowego układu nerwowego, zwłaszcza ośrodków naczynioruchowych i oddechowych.

+ Pierwsza pomoc

Należy jak najszybciej dostarczyć ofiarę do ciepłego pomieszczenia, zdjąć zimną pościel i owinąć w podgrzane koce, podać gorący napój. Aby szybko ogrzać osobę o silniejszej hipotermii, możesz umieścić go w wannie, stopniowo podnosząc temperaturę wody z 30-35 ° C do 40-42 ° C, podczas gdy głowa i szyja są podwyższone. Gdy temperatura ciała osiągnie 33-35 ° C, ogrzewanie w wannie należy zatrzymać. Konieczne jest monitorowanie stanu AD.
Po uratowaniu osoby, która spadła pod lód, należy natychmiast zmienić go w suche ubranie lub, po zdjęciu mokrych ubrań, owinąć płaszcz i futro w ciepłym pomieszczeniu. Dalsze czynności są takie same jak w przypadku hipotermii w powietrzu.

W ciężkich przypadkach resuscytacja zaczyna się od jednoczesnego usunięcia z zimna i przywrócenia oddychania i krążenia krwi. Następnie przeprowadzane jest szybkie ocieplenie. Konieczne jest upewnienie się, że ofiara wykonuje minimum ruchów, ponieważ może to zwiększyć ryzyko rozwoju arytmii. Należy również pamiętać, że hipoglikemia jest częstym powikłaniem hipotermii.
Przy silnym nasileniu hipotermii konieczne jest jak najszybsze skontaktowanie się z lekarzem, ponieważ możliwe są komplikacje serca i układu krążenia. Ofiary przez długi czas skarżą się na zwiększoną wrażliwość na zimno.

Cechy przechłodzenia w wodzie

Wiadomo, że ciepło ginie w wodzie szybciej niż na lądzie. Temperatura, która byłaby do przyjęcia dla powietrza zewnętrznego, gdy człowiek przebywa na lądzie, bardzo szybko w wodzie może prowadzić do hipotermii. Temperatura wody 10 ° C (50 ° F) często prowadzi do śmierci w ciągu godziny, a temperatura wody zbliżonej do punktu zamarzania (0 ° C) może prowadzić do śmierci w czasie krótszym niż 15 minut. Uderzającym i tragicznym tego przykładem jest śmierć Titanica, katastrofy, w której większość ludzi, którzy byli w wodzie, których temperatura wynosiła około -2 ° C (28 ° F), zmarła w ciągu 15-30 minut.

Zapobieganie hipotermii

Unikaj długotrwałej ekspozycji na zewnątrz w zimne lub chłodne dni o wysokiej wilgotności i silnym wietrze. Konieczne jest dostarczanie na czas ciepła osobom bez określonego miejsca zamieszkania, aby pomóc tym, którzy byli na ulicy w stanie bezradności (omdlenie, zachmurzona świadomość w pewnych warunkach itp.). Pamiętaj o innym czynniku, który zwiększa ryzyko hipotermii - zatrucia alkoholem. Alkohol, działając jako środek rozszerzający naczynia, zwiększa przepływ krwi do skóry ciała i kończyn, co daje osobie iluzję ciepła, podczas gdy w rzeczywistości straty ciepła rosną.
Duże znaczenie dla zapobiegania hipotermii ma wybór odpowiedniej odzieży lub sprzętu. Tkaniny syntetyczne (na przykład polipropylen i poliester) i wełniane są w tym sensie lepsze w bawełnie, ponieważ zapewniają lepszą izolację zarówno w suchych, jak i mokrych warunkach.
Straż Przybrzeżna Stanów Zjednoczonych zdecydowanie opowiada się za stosowaniem kamizelek ratunkowych jako metody ochrony przed hipotermią w wodzie. Istnieje zasada 50/50/50: jeśli ktoś znajduje się w wodzie o temperaturze 50 ° F (10 ° C) przez 50 minut, to ma on o 50 procent większą szansę na przeżycie, jeśli założył kamizelkę ratunkową.

Bądź ostrożny i rozważny. Jak mówią Anglicy: Zapobieganie jest łatwiejsze niż leczenie (środki ostrożności są lepsze niż leczenie).

Oznaki ogólnej hipotermii

Czas nieokreślony, zależy od zmęczenia

Jednak zewnętrzne oznaki i subiektywne odczucia ofiary będą takie same:

- drżenie lub dreszcze;

- utrata czucia kończyn (drętwienie);

- utrata koordynacji ruchów;

- niezwykłe zachowanie;

- temperatura ciała 35 ° C i poniżej;

- na późniejszych etapach może wystąpić utrata przytomności;

- charakterystyczny wygląd ofiary - wydaje się, że „kurczy się”, próbując zgrupować.

Pierwsza pomoc na hipotermię. Jeśli ofiara ma jednocześnie oznaki odmrożenia i hipotermii, należy przede wszystkim przystąpić do ogólnego ocieplenia ofiary, eliminując oznaki hipotermii, a następnie przeprowadzić działania mające na celu lokalne oddziaływanie na dotknięte obszary.

Należy podjąć następujące środki:

1. usuń ofiarę z panującej hipotermii, szybko uwolnij ją z mokrych ubrań;

2. zadzwoń po karetkę;

3. powoli, stopniowo ogrzać dotkniętą osobę suchym ciepłem.

4. umieść ciepłe podgrzewacze z tyłu głowy i obszaru wątroby;

5. dać ofierze ciepłą słodką herbatę, trochę węglowodanów (herbatniki, biały chleb);

6. Jeśli ofiara jest nieprzytomna, ale z zachowaną aktywnością serca i oddychaniem, powinna zostać umieszczona w „bezpiecznej pozycji”, osłonięta ciepło i czekająca na przybycie lekarzy w celu stałego monitorowania stanu i przepływu dróg oddechowych;

7. Jeśli wystąpi zatrzymanie oddechu lub tętno, konieczne jest pilne spełnienie wymogów wstępnego etapu resuscytacji i przystąpienie do wykonania kompleksu resuscytacji krążeniowo-oddechowej, zgodnie z zasadą ABC.

Hipotermia

Ludzkie ciało jest w stanie wytrzymać wiele, ale istnieją granice, poza którymi jest niepożądane z powodu możliwych tragicznych konsekwencji. Jednym z czynników powodujących naruszenie ludzkiego życia jest niska temperatura otoczenia. Jeśli dana osoba jest narażona na zimno przez długi czas, może rozwinąć się przechłodzenie ciała, w którym temperatura ciała spada do wartości krytycznych i dochodzi do zakłóceń w pracy wszystkich narządów i układów.

Dzieci w młodszym wieku, starsi, przymusowo unieruchomieni, wyczerpani fizycznie, nieprzytomni ludzie są najbardziej podatni na ogólną hipotermię. Chorobę pogarsza silny wiatr, wysoka wilgotność, przepracowanie, wilgotne ubrania, urazy, alkohol lub narkotyki.

Hipotermię nóg i całego ciała można uzyskać nawet podczas kąpieli w chłodnym stawie, konsekwencje będą zależeć od długości pobytu w wodzie w takiej temperaturze.

Oznaki hipotermii

Rozpoznawanie nie jest takie trudne. Początkowo człowiek doświadcza przypływu siły, jest zbyt podekscytowany, ale jednocześnie zanika sinica trójkąta nosowo-wargowego, zanika skóra. Pacjent martwi się o silne dreszcze, duszność, szybki puls.

Jeśli w tym okresie nie zostaną podjęte żadne środki medyczne, podniecenie zostaje zastąpione apatią, letargiem i opóźnieniem. Osoba traci zdolność poruszania się, jest pokryta słabością i sennością, a często obserwuje się utratę przytomności. Odmowa pomocy w hipotermii prowadzi do zaprzestania aktywności serca i układu oddechowego, w wyniku czego osoba umiera.

Stopnie przechłodzenia

W zależności od stanu pacjenta istnieją trzy stopnie hipotermii:

1. Łatwy. Temperatura ciała jest obniżona do 32-34 stopni. Pacjent ma dreszcze, bladą kolorystykę skóry, niebieskawe zabarwienie warg i trójkąt nosowo-wargowy, „gęsią skórkę”, człowiek z trudem mówi ze względu na drżenie dolnej szczęki i warg. Ciśnienie krwi o niewielkim stopniu hipotermii pozostaje w normalnym zakresie, czasami nieznacznie wzrasta. Pacjent może poruszać się niezależnie. Na tym etapie pojawiają się ogniska odmrożeń 1-2 stopnie.

2. Średnia. Następuje dalszy spadek temperatury ciała, może osiągnąć 29-32 stopni. Skóra staje się niebieskawa, zimna w dotyku. Pacjent obejmuje obojętność na to, co się dzieje, apatię i senność. W ogólnej hipotermii występuje stan „torpor”, w którym pacjent nie reaguje na adresowaną mowę i inne bodźce zewnętrzne.

Ciśnienie krwi zmniejsza się nieznacznie, notuje się spowolnienie tętna i oddychanie staje się rzadsze. Stracona zdolność do samodzielnego poruszania się. Odmrożenie może być do czwartego stopnia. Brak pomocy w hipotermii w środkowej fazie prowadzi do rozwoju różnych powikłań, w niektórych przypadkach do śmierci pacjenta.

3. Ciężki. Poniżej 31 stopni temperatura ludzkiego ciała spada, podczas gdy następuje utrata przytomności, spowalniając puls do 30-35 uderzeń na minutę. Wraz z ogólnym przechłodzeniem skóra i błony śluzowe stają się wyraźnym niebieskawym odcieniem, pojawia się obrzęk twarzy, warg, dłoni i stóp. Pacjent traci przytomność, pojawiają się konwulsje, stan staje się cięższy po przejściu w śpiączkę. Ciśnienie krwi gwałtownie spada, oddychanie staje się bardzo rzadkie. Chilblains na tym etapie ogólnej hipotermii są dość poważne. Osoba potrzebuje pomocy medycznej w nagłych wypadkach, w przeciwnym razie będzie śmiertelna.

Pierwsza pomoc na hipotermię

Pierwszą pomocą w hipotermii jest zaprzestanie działania zimnego czynnika na ludzkie ciało. Aby to zrobić, ofiara musi zostać przeniesiona do ciepłego pomieszczenia lub, jeśli nie można tego zrobić, umieścić w miejscu chronionym przed wiatrem i opadami atmosferycznymi. Mokre ubranie należy natychmiast wyrzucić, po czym pacjent należy owinąć w suchy pranie lub koc. Jeśli zauważy się hipotermię stóp lub głowy, wystarczy usunąć mokre buty i umieścić coś ciepłego na głowie.

Jeśli dana osoba jest przytomna, należy dać mu pić gorące mleko, sok, wodę lub herbatę. W przypadku ogólnego przechłodzenia zaleca się kąpiel najpierw z ciepłą wodą, a następnie cieplejszą, ale nie wyższą niż 40 stopni. Po zabiegach wodnych ofiarę umieszcza się w rozgrzanym łóżku i przykrywa poduszkami grzewczymi lub termoforami. Czyste, najlepiej sterylne opatrunki powinny być nakładane na obszary z przymrozkami.

U nieprzytomnego pacjenta konieczne jest monitorowanie obecności oddechu i tętna. W przypadku ich braku należy natychmiast przystąpić do pośredniego masażu serca i sztucznego oddychania.

Po udzieleniu pierwszej pomocy osobie, która ucierpiała w wyniku hipotermii, konieczne jest przewiezienie go do szpitala, nawet jeśli na pierwszy rzut oka jego stan jest zadowalający. Niektóre komplikacje mogą tylko zidentyfikować lekarza.

Czego nie robić, gdy przechładzamy

Aby nie wyrządzić jeszcze większej szkody, nie należy podawać pacjentowi kawy i alkoholu. Nie zaleca się umieszczania osoby w gorącej wodzie bez uprzedniego ogrzania. Podczas przechładzania zabronione jest intensywne pocieranie skóry śniegiem, olejem, płynami zawierającymi alkohol lub po prostu suchymi rękami, a także przebijanie pęcherzyków powstałych w miejscu odmrożenia. Aby ogrzać ofiarę nie można użyć otwartego ognia. Zastosowanie tych metod prowadzi do gwałtownego spadku temperatury, który jest obarczony uszkodzeniem małych naczyń włosowatych, pojawieniem się krwotoków wewnętrznych i innych równie poważnych powikłań.

Zapobieganie hipotermii

- Dzieci powinny chodzić w dość przestronnych i dopasowanych sezonowo ubraniach. Nie zaleca się wiązania ust i nosa szalikiem, aby nie narażać skóry twarzy na działanie wilgotnego i zimnego powietrza. Rękawice i skarpety muszą być suche. W mroźne dni dziecko musi iść do ciepłego pokoju co 15-20 minut, aby się rozgrzać.

- Dorośli zawsze muszą nosić szalik, czapkę i rękawiczki. Nie możesz iść na zimno z surowymi włosami.

- Wskazane jest, aby ubierać się w taki sposób, aby nosić więcej cienkich ubrań niż jeden, ale gęsty i ciężki. Szczelina powietrzna chroni przed przedwczesną hipotermią. Buty również nie powinny być ciasne i mokre.

- W zimnie nie zaleca się palenia, ponieważ wędzony papieros prowadzi do zmniejszenia krążenia krwi obwodowej.

- Nie można zwilżyć płynami ani nasmarować skóry twarzy kremem nawilżającym przed wyjściem.

- Podczas spaceru należy uważnie monitorować stan zdrowia. Przy pierwszym objawie hipotermii musisz udać się do ciepłego pokoju.

Podjęte środki zapobiegawcze pozwolą, jeśli nie w ogóle, na uniknięcie hipotermii, to przynajmniej znacząco ograniczą jej negatywny wpływ na organizm.

Filmy z YouTube związane z artykułem:

Informacje są uogólnione i mają charakter wyłącznie informacyjny. Przy pierwszych oznakach choroby skonsultuj się z lekarzem. Samoleczenie jest niebezpieczne dla zdrowia!

Hipotermia

Hipotermia jest stanem patologicznym charakteryzującym się nadmiernym wydzielaniem ciepła przez ciało i, odpowiednio, zmniejszeniem temperatury ciała lub oddzielnym narządem, którego tkanki mogą stracić żywotność (odmrożenie).

Ogólna hipotermia występuje, gdy niska temperatura z zewnątrz wpływa na osobę przez długi czas, to znaczy, jeśli zostaną znalezione na krótki czas, nawet na krytycznych wysokościach, termometry mają niskie ryzyko niepowodzenia. Wielu słyszało o kriosaunach, w których temperatura powietrza wynosi około -120 o C, podczas gdy przebywanie w takich warunkach przez minutę oszczędza wiele chorób. Inaczej jest z hipotermią z powodu pewnych okoliczności, co prowadzi do niepowodzeń w kompensacyjnych reakcjach organizmu z dalszym hamowaniem funkcji ośrodkowego układu nerwowego, układu sercowo-naczyniowego i narządów oddechowych.

Ogólna hipotermia ze skutkiem śmiertelnym może wystąpić w 0 o C, jeśli osoba przebywa w tych warunkach bez ruchu przez ponad 10 godzin. Jeśli ta sama temperatura wody, nieodwracalne konsekwencje mogą wystąpić w ciągu pół godziny pobytu.

Ludzkie ciało jest narażone na większy negatywny wpływ hipotermii w następujących warunkach:

• Post;
• Poważne zmęczenie i stres;
• Zatrucie alkoholem i narkotykami;
• Utrata krwi po urazie;
• Będąc w zimnej wodzie;
• Zwiększona wilgotność powietrza;
• Silny wiatr;
• Będąc mokrym, lekkim lub ciasnym;
• Stan nieprzytomny.

Chłodzenie nóg występuje najczęściej, ponieważ te kończyny są najbardziej oddalone od serca, a ostatnie otrzymują swoją „część” przepływu krwi i odpowiednio ciepło.

Dzieci i starzy ludzie, a także ludzie osłabieni fizycznie i emocjonalnie, należą do największej kategorii ryzyka hipotermii.

Rodzaje i objawy hipotermii

Hipotermia jest podzielona na następujące typy:

• Miejscowy (hipotermia nóg, ramion, uszu, policzków);
• Ogólna hipotermia.

Lokalne naruszenie tkanek ciała następuje w wyniku lokalnego narażenia na zimno (odmrożenia). Po pierwsze, osoba odczuwa przenikliwe zimno w kończynach lub innych częściach ciała, po którym zdrętwienie występuje bez bólu, a następnie każda wrażliwość znika. W ciężkich postaciach przechłodzenia nóg skóra ciemnieje, co wskazuje na zamieranie tkanek i konieczność amputacji kończyn.

Objawy, takie jak pobudzenie i wybuch energii na początkowym etapie, są charakterystyczne dla ogólnej hipotermii, z bladością i zimnem skóry, sinica w trójkącie nosowo-wargowym już zauważona. Osoba zaczyna narzekać na dreszcze, kołatanie serca, duszność, sztywność, zmęczenie, senność, osłabienie. Dalsze trudne podstawowe funkcje motoryczne. Długotrwałe narażenie na niskie temperatury prowadzi do utraty przytomności. Jeśli czas nie zapewnia pierwszej pomocy dla hipotermii, ofiara przestaje oddychać i serce, śmierć następuje.

Stopnie przechłodzenia

Hipotermia może występować w różnym stopniu, w zależności od stanu ofiary i czasu jej pobytu w niekorzystnych warunkach:

• Łagodny stopień charakteryzuje się spadkiem temperatury ciała do 34 ° C, czasem do 32. Osoba skarży się na dreszcze i osłabienie, podczas gdy na zewnątrz można zaobserwować blanszowanie skóry, niebieskie usta i skórę między nosem a ustami, wygląd „gęsiej skórki”. Szczęki pacjenta drżą, więc z trudem odpowiada na pytania. Ciśnienie pozostaje normalne, chociaż w niektórych przypadkach może nieznacznie wzrosnąć. Na tym etapie hipotermii osoba może poruszać się niezależnie, może występować 1 lub 2 stopnie odmrożenia;
• Umiarkowany stopień charakteryzuje się obniżeniem temperatury ciała do 29 ° C, niebieską skórą i efektem chłodzenia w dotyku. Pacjent staje się apatyczny, senny, słaby i obojętny na wszystko, co się dzieje. Istnieje również drętwienie, w którym ofiara nie jest w stanie odpowiedzieć na bodźce zewnętrzne. Jeśli mierzysz ciśnienie krwi, zmniejsza się, puls jest spowolniony, a oddychanie jest rzadkie. Na tym etapie już trudno jest się poruszać, a odmrożenia mogą osiągnąć 4 stopień;
• Poważny stopień jest bardzo poważnym stanem, w którym temperatura ciała wynosi poniżej 31 ° C, tętno nie przekracza 30-35 uderzeń na minutę, osoba traci przytomność. Hipotermia tego etapu prowadzi do obrzęku kończyn i twarzy, niebieskawego zabarwienia skóry, utraty przytomności, drgawek, a także śpiączki.

Leczenie hipotermii

Eliminacja objawów hipotermii składa się z kilku etapów, a kompleks dalszych działań zależy od stanu pacjenta w momencie poszukiwania pomocy medycznej. Więc leczenie to:

• Pierwsza pomoc na hipotermię;
• Chronić przed dalszą ekspozycją na zimno;
• Sztuczna wentylacja płuc (przy 3 stopniach);
• Wprowadzenie środków rozszerzających naczynia;
• Aktywne ocieplenie zewnętrzne;
• Aktywne ocieplenie wewnętrzne;
• Wdychanie podgrzanego tlenu;
• Wprowadzenie do żył obwodowych roztworów ogrzewanych infuzją;
• Mycie żołądka i pęcherza moczowego (na etapie 3);
• Leczenie objawowe i eliminacja powikłań.

Powikłania hipotermii nóg, ramion lub całego ciała mogą mieć następującą naturę:

• Martwica tkanek;
• Obrzęk płuc;
• Obrzęk mózgu;
• Ostra zaszczytna porażka;
• Zapalenie ropnia.

Pierwsza pomoc na hipotermię

Konsekwencje hipotermii zależą bezpośrednio od tego, jak szybko i prawidłowo udzielono ofierze pierwszej pomocy. Przede wszystkim konieczne jest powstrzymanie wpływu niskiej temperatury na osobę: wyciągnij go z wody, zanieś do ciepłego pomieszczenia, daj dodatkowe ciepłe ubrania i koce. Jeśli rzeczy osobiste ofiary są mokre, należy pilnie usunąć je i założyć na sucho.

Pierwsza pomoc przy przechładzaniu 1-2 stopnie dotyczy również ogrzewania wewnętrznego, co oznacza picie ciepłych napojów. Pomaga także ogrzać ciepłą kąpiel, którą następnie zastępuje gorąca, ale nie wyższa niż 40 o C. Następnie należy umieścić ofiarę w ciepłym łóżku i nałożyć podkładki grzejne i termofory i umieścić sterylne opatrunki na odmrożonych obszarach.

Jeśli osoba jest nieprzytomna, musisz kontrolować częstotliwość oddechu i pulsu przed przybyciem karetki. W przypadku braku oddechu konieczne jest sztuczne. W każdym przypadku, niezależnie od stanu pacjenta, należy natychmiast wezwać pogotowie.

Zabronione techniki przechłodzenia

W przypadku kontaktu z sytuacją hipotermii, w żadnym wypadku nie należy podawać ofierze alkoholu lub kawy. Zakaz jest również nakładany na pocieranie skóry olejem, śniegiem, suchymi rękami lub płynami zawierającymi alkohol. Jeśli na obszarach pokrytych mrozem tworzą się pęcherzyki, nie możesz ich dotknąć.

Ostry spadek temperatury może prowadzić do poważnych konsekwencji szybciej niż samo przechłodzenie, więc ocieplenie powinno być stopniowe i umiarkowane.

Hipotermia (hipotermia). Przyczyny, pierwsza pomoc, stopnie i możliwe konsekwencje

Witryna zawiera podstawowe informacje. Odpowiednia diagnoza i leczenie choroby są możliwe pod nadzorem sumiennego lekarza.

Hipotermia jest patologicznym stanem ludzkiego ciała spowodowanym działaniem niskich temperatur, przekraczającym intensywność wewnętrznych rezerw systemu termoregulacji. Gdy hipotermia, temperatura rdzenia ciała (naczynia i narządy jamy brzusznej) spada poniżej optymalnych wartości. Tempo metabolizmu spada, samoregulacja wszystkich układów organizmu zawodzi. Przy braku terminowej i proporcjonalnej pomocy, zmiany postępują i ostatecznie mogą być śmiertelne.

Ciekawe fakty

• Gdy temperatura ciała spada poniżej 33 stopni, ofiara przestaje zdawać sobie sprawę, że jest zamarznięta i nie może się powstrzymać.
• Nagłe rozgrzanie przechłodzonego pacjenta może doprowadzić do jego śmierci.
• Gdy temperatura skóry jest mniejsza niż 10 stopni, jej receptory zimna są zablokowane i przestają informować mózg o niebezpieczeństwie hipotermii.
• Według statystyk co trzecia osoba, która zmarła z powodu hipotermii, była pod wpływem alkoholu.
• Każdy pracujący mięsień szkieletowy rozgrzewa się o 2 - 2,5 stopnia.
• Najbardziej aktywne obszary mózgu są cieplejsze niż średnio pasywne o 0,3-0,5 stopnia.
• Drżenie zwiększa wytwarzanie ciepła o 200%.
• „Punkt bez powrotu” jest uważany za temperaturę ciała poniżej 24 stopni, przy której prawie niemożliwe jest przywrócenie do życia osoby dotkniętej odmrożeniami.
• U noworodków centrum termoregulacji jest słabo rozwinięte.

Jak reguluje się temperaturę ciała?

Regulacja temperatury ciała jest złożonym, wielopoziomowym procesem o ścisłej hierarchii. Głównym regulatorem temperatury ciała jest podwzgórze. Ta część mózgu otrzymuje informacje od termoreceptorów całego organizmu, dokonuje oceny i daje organom pośredniczącym wskazówki dotyczące działania, aby dokonać tej lub innej zmiany. Medium, rdzeń i rdzeń kręgowy kontrolują wtórnie termoregulację. Istnieje wiele mechanizmów, dzięki którym podwzgórze wywołuje pożądany efekt. Główne zostaną opisane poniżej.

Oprócz termoregulacji podwzgórze pełni wiele innych równie ważnych funkcji ludzkiego ciała. Jednak, aby zrozumieć przyczyny hipotermii w przyszłości, szczególna uwaga zostanie poświęcona tylko jej funkcji termoregulacyjnej. Aby uzyskać wizualne wyjaśnienie mechanizmów regulacji temperatury ciała, konieczne jest podążanie ścieżką rozwoju reakcji organizmu na działanie niskich temperatur, począwszy od wzbudzenia receptorów zimnych.

Receptory

Informacje o niskiej temperaturze otoczenia są odbierane przez specjalne receptory na zimno. Istnieją dwa rodzaje receptorów zimnych - obwodowe (zlokalizowane w całym ciele) i centralne (zlokalizowane w podwzgórzu).

Receptory obwodowe
W skórze znajduje się około 250 tysięcy receptorów. W przybliżeniu taka sama liczba receptorów znajduje się w innych tkankach organizmu - w wątrobie, woreczku żółciowym, nerkach, naczyniach krwionośnych, opłucnej itp. Receptory skóry są najgęściej rozmieszczone na twarzy. Za pomocą termoreceptorów peryferyjnych gromadzone są informacje o temperaturze ośrodka, w którym się znajdują, a także zapobiega się temperaturze „rdzenia” ciała.

Receptory centralne
Centralny receptor jest znacznie mniejszy - około kilku tysięcy. Znajdują się wyłącznie w podwzgórzu i są odpowiedzialne za pomiar temperatury płynącej do niego krwi. Gdy aktywowane są receptory centralne, wyzwalane są bardziej intensywne reakcje generujące ciepło niż w przypadku aktywacji receptorów obwodowych.

Zarówno receptory centralne, jak i obwodowe reagują na zmiany temperatury otoczenia w zakresie od 10 do 41 stopni. W temperaturach poza tymi granicami receptory są blokowane i przestają działać. Temperatura otoczenia 52 stopni prowadzi do zniszczenia receptorów. Transfer informacji z receptorów do podwzgórza odbywa się wzdłuż włókien nerwowych. Gdy temperatura otoczenia maleje, częstotliwość impulsów wysyłanych do mózgu wzrasta, a gdy temperatura wzrasta, maleje.

Podwzgórze

Podwzgórze jest stosunkowo małą częścią mózgu, ale odgrywa niezwykle ważną rolę w regulowaniu stałości wewnętrznego środowiska ciała. Jeśli chodzi o jego funkcję termoregulacyjną, należy powiedzieć, że jest ona konwencjonalnie podzielona na dwie części - przednią i tylną. Przednia część podwzgórza jest odpowiedzialna za aktywację mechanizmów wymiany ciepła, a część tylna za aktywację mechanizmów wytwarzania ciepła. W podwzgórzu znajduje się również specjalna grupa komórek nerwowych, która podsumowuje wszystkie otrzymane sygnały termoreceptorów i oblicza siłę koniecznych skutków dla układów organizmu, aby utrzymać niezbędną temperaturę ciała.

Podczas hipotermii podwzgórze aktywuje reakcje generujące ciepło i zatrzymuje procesy utraty ciepła za pomocą następujących mechanizmów.

Mechanizmy wytwarzania ciepła

Tworzenie ciepła, w skali całego organizmu, jest zgodne z jedną zasadą - im większa szybkość metabolizmu w jakimkolwiek narządzie, tym więcej ciepła wytwarza. W związku z tym, w celu zwiększenia wytwarzania ciepła, podwzgórze przyspiesza pracę wszystkich narządów i tkanek. W ten sposób pracujący mięsień nagrzewa się o 2 - 2,5 stopnia, ślinianka przyuszna - o 0,8 - 1 stopień, a aktywne obszary mózgu - o 0,3 - 0,5 stopnia. Przyspieszenie procesów metabolicznych odbywa się poprzez wpływ na autonomiczny układ nerwowy.

Istnieją następujące mechanizmy wytwarzania ciepła:

• zwiększona praca mięśni;
• wzrost podstawowej przemiany materii;
• specyficzny dynamiczny efekt żywności;
• przyspieszony metabolizm wątrobowy;
• wzrost tętna;
• wzrost objętości krążącej krwi;
• przyspieszenie funkcjonowania innych narządów i struktur.

Wzmocnienie pracy mięśni
W spoczynku mięśnie prążkowane wytwarzają średnio 800-1000 kcal dziennie, co stanowi 65-70% ciepła wytwarzanego przez organizm. Odpowiedź organizmu na zimno to dreszcze lub dreszcze, w których mięśnie kurczowo kurczą się z wysoką częstotliwością i niską amplitudą. Drżenie zwiększa wytwarzanie ciepła o 200%. Walking zwiększa wytwarzanie ciepła o 50–80%, a ciężka praca fizyczna o 400–500%.

Wzrost podstawowej przemiany materii
Główna wymiana to wartość odpowiadająca średniej szybkości przepływu wszystkich reakcji chemicznych w ciele. Odpowiedzią organizmu na hipotermię jest wzrost podstawowej przemiany materii. Podstawowy metabolizm nie jest synonimem metabolizmu, ponieważ termin „metabolizm” jest charakterystyczny dla każdej struktury lub systemu. W niektórych chorobach tempo podstawowej przemiany materii może się zmniejszyć, co ostatecznie prowadzi do obniżenia komfortowej temperatury ciała. Tempo wytwarzania ciepła u takich pacjentów jest znacznie niższe niż u innych ludzi, co czyni je bardziej podatnymi na hipotermię.

Specyficzny dynamiczny efekt żywności
Jedzenie i trawienie wymaga od ciała uwolnienia dodatkowej ilości energii. Jego część jest przekształcana w energię cieplną i jest uwzględniana w ogólnym procesie wytwarzania ciepła, choć tylko nieznacznie.

Przyspieszenie metabolizmu wątrobowego
Wątroba jest porównywana z fabryką chemiczną ciała. Co sekundę występują tysiące reakcji, którym towarzyszy uwalnianie ciepła. Z tego powodu wątroba jest „najgorętszym” narządem wewnętrznym. W ciągu dnia wątroba wytwarza średnio 350 - 500 kcal ciepła.

Wzrost tętna
Jako organ mięśniowy, serce, podobnie jak reszta mięśni ciała, podczas pracy wytwarza ciepło. Wytwarza 70 - 90 kcal ciepła dziennie. Gdy wzrasta tętno hipotermii, czemu towarzyszy wzrost ilości ciepła wytwarzanego przez serce do 130 - 150 kcal dziennie.

Zwiększona objętość krwi krążącej
W ludzkim ciele krąży od 4 do 7 litrów krwi, w zależności od masy ciała. 65 - 70% krwi jest w ciągłym ruchu, a pozostałe 30 - 35% w tak zwanym magazynie krwi (niewykorzystana rezerwa krwi, niezbędna w sytuacjach awaryjnych, takich jak ciężka praca fizyczna, brak tlenu w powietrzu, krwawienie itp. ). Głównymi magazynami krwi są żyły, śledziona, wątroba, skóra i płuca. Gdy przechłodzenie, jak wskazano powyżej, zwiększa podstawowe tempo przemiany materii. Zwiększony metabolizm podstawowy wymaga więcej tlenu i składników odżywczych. Ponieważ krew jest ich nośnikiem, jej ilość powinna wzrastać proporcjonalnie do wzrostu podstawowej przemiany materii. W ten sposób krew z magazynu wchodzi do krwiobiegu, zwiększając jego objętość.

Przyspieszenie funkcjonowania innych organów i struktur
Nerki wytwarzają 70 kcal ciepła dziennie, mózg - 30 kcal. Mięśnie oddechowe przepony, pracujące w sposób ciągły, dostarczają organizmowi dodatkowych 150 kcal ciepła. W hipotermii częstotliwość ruchów oddechowych wzrasta z półtora do dwóch razy. Taki wzrost doprowadzi do zwiększenia ilości energii cieplnej uwalnianej przez mięśnie oddechowe do 250–300 kcal dziennie.

Mechanizmy utraty ciepła

W warunkach niskiej temperatury adaptacyjna reakcja organizmu to maksymalna redukcja strat ciepła. Aby wykonać to zadanie, podwzgórze, jak w poprzednim przypadku, działa poprzez wpływ na wegetatywny układ nerwowy.

Mechanizmy ograniczające straty ciepła:

• centralizacja krążenia krwi;
• wzrost podskórnej tkanki tłuszczowej;
• redukcja otwartej powierzchni ciała;
• zmniejszenie strat ciepła przez odparowanie;
• reakcja mięśniowa skóry.

Centralizacja krążenia krwi
Ciało jest konwencjonalnie podzielone na „rdzeń” i „skorupę”. „Rdzeniem” ciała są wszystkie narządy i naczynia jamy brzusznej. Temperatura rdzenia pozostaje prawie niezmieniona, ponieważ utrzymanie jego stałości jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania ważnych organów. „Skorupa” odnosi się do tkanki kończyn i całej skóry pokrywającej ciało. Przechodząc przez „skorupę” krew ochładza się, przekazując energię tkankom, przez które płynie. Im dalej od „rdzenia” jest część ciała, tym jest chłodniej. Szybkość utraty ciepła zależy bezpośrednio od ilości krwi przechodzącej przez „powłokę”. W związku z tym, przy hipotermii, w celu zmniejszenia strat ciepła, ciało redukuje przepływ krwi do „koperty”, kierując ją do krążenia tylko przez „rdzeń”. Na przykład w temperaturze 15 stopni przepływ krwi w dłoni zmniejsza się 6 razy.

Wraz z dalszym ochładzaniem tkanki obwodowej przepływ krwi w jej wnętrzu może się całkowicie zatrzymać z powodu skurczu naczyń krwionośnych. Ten odruch jest oczywiście korzystny dla całego organizmu, ponieważ ma na celu ratowanie życia. Jednak w przypadku części ciała pozbawionych niezbędnego dopływu krwi jest ona ujemna, ponieważ przy przedłużającym się skurczu naczyń, w połączeniu z niską temperaturą, może wystąpić odmrożenie.

Wzrost podskórnej tkanki tłuszczowej
Przy długim pobycie w zimnym klimacie ciało ludzkie jest odbudowywane w taki sposób, aby zmniejszyć straty ciepła. Całkowita masa tkanki tłuszczowej wzrasta i jest bardziej równomiernie rozprowadzana po całym ciele. Jego główna część jest osadzona pod skórą, tworząc warstwę o grubości 1,5–2 cm. Mniejsza część jest rozłożona w całym ciele i osiada między powięź mięśniową w dużej i małej sieci, itp. Istota tego przegrupowania polega na tym, że tkanka tłuszczowa słabo przewodzi ciepło, zapewniając jej zachowanie w organizmie. Ponadto tkanka tłuszczowa nie wymaga tak wysokiego kosztu tlenu. Zapewnia to przewagę nad innymi tkankami w warunkach niedoboru tlenu z powodu długotrwałego skurczu jego naczyń.

Zmniejszona otwarta powierzchnia ciała
Szybkość utraty ciepła zależy od różnicy temperatur i obszaru kontaktu ciała z otoczeniem. Jeśli nie można wpłynąć na różnicę temperatur, można zmienić obszar styku, przyjmując bardziej zamkniętą pozycję. Na przykład, na zimnie, zwierzęta zwijają się w kulę, zmniejszając obszar kontaktu z otoczeniem, a podczas upałów - wręcz przeciwnie, zwiększają go, prostując do maksimum. Podobnie osoba zasypiająca w chłodni podświadomie przyciąga kolana do klatki piersiowej, przyjmując bardziej ekonomiczną pozycję pod względem kosztów energii.

Zmniejszenie strat ciepła przez odparowanie
Ciało traci ciepło, gdy woda odparowuje ze skóry lub błon śluzowych. Naukowcy obliczyli, że odparowanie 1 ml wody z ludzkiego ciała prowadzi do utraty 0,58 kcal ciepła. W ciągu dnia, przez odparowanie, osoba dorosła o normalnej aktywności fizycznej traci średnio 1400 - 1800 ml wilgoci. Spośród nich 400-500 ml odparowuje przez drogi oddechowe, 700-800 ml przez pocenie (niedostrzegalny wyciek) i 300-500 ml przez pot. W warunkach hipotermii obrzęk ustaje, oddech spowalnia, a parowanie w płucach maleje. W ten sposób straty ciepła są zmniejszone o 10 - 15%.

Reakcja mięśniowa skóry (gęsia skóra)
W naturze mechanizm ten jest bardzo powszechny i ​​polega na napięciu mięśni, podnoszeniu mieszków włosowych. W rezultacie zwiększa się podszerstek i warstwa komórkowa wełny, a warstwa ciepłego powietrza wokół ciała gęstnieje. Prowadzi to do poprawy izolacji termicznej, ponieważ powietrze jest słabym przewodnikiem ciepła. U ludzi w trakcie ewolucji reakcja ta pozostała w szczątkowej formie i nie ma żadnej praktycznej wartości.

Przyczyny hipotermii

Warunki pogodowe

Parametry wpływające na szybkość utraty ciepła przez ciało to:

• temperatura otoczenia;
• wilgotność powietrza;
• energia wiatru

Temperatura otoczenia
Temperatura otoczenia jest najważniejszym czynnikiem w hipotermii. W fizyce, w części termodynamiki, istnieje wzór, który opisuje szybkość spadku temperatury ciała w zależności od temperatury medium. W istocie sprowadza się to do tego, że im większa różnica temperatur między ciałem a środowiskiem, tym intensywniejsza jest wymiana ciepła. W kontekście hipotermii zasada ta brzmi tak: tempo utraty ciepła przez ciało wzrośnie wraz ze spadkiem temperatury otoczenia. Powyższa zasada działa jednak tylko wtedy, gdy osoba jest w zimnie bez ubrania. Odzież wielokrotnie zmniejsza utratę ciepła przez organizm.

Wilgotność powietrza
Wilgotność atmosferyczna wpływa na szybkość utraty ciepła w następujący sposób. Wraz ze wzrostem wilgotności wzrasta tempo utraty ciepła. Mechanizm tego wzoru polega na tym, że przy wysokiej wilgotności na wszystkich powierzchniach tworzy się niewidzialna warstwa wody. Szybkość utraty ciepła w wodzie jest 14 razy wyższa niż w powietrzu. Zatem woda, będąc lepszym przewodnikiem ciepła niż suche powietrze, szybko przenosi ciepło ciała do środowiska.

Siła wiatru
Wiatr jest niczym innym jak jednokierunkowym ruchem powietrza. W bezwietrznym środowisku wokół ludzkiego ciała tworzy się cienka warstwa ogrzanego i względnie nieruchomego powietrza. W takich warunkach ciało poświęca minimum energii, aby utrzymać stałą temperaturę tej powłoki powietrznej. Na wietrze powietrze, ledwo rozgrzane, odsuwa się od skóry i zostaje zastąpione zimniejszym. Aby utrzymać optymalną temperaturę ciała, organizm musi przyspieszyć podstawowy metabolizm, aktywować dodatkowe reakcje generowania ciepła, co ostatecznie wymaga dużo energii. Przy prędkości wiatru 5 metrów na sekundę, szybkość wymiany ciepła jest w przybliżeniu podwojona, z prędkością 10 metrów na sekundę - cztery razy. Dalszy wzrost następuje wykładniczo.

Wysokiej jakości odzież i buty

Jak wspomniano powyżej, odzież może wielokrotnie zmniejszać utratę ciepła przez ciało. Nie wszystkie ubrania jednakowo skutecznie chronią przed zimnem. Główny wpływ na zdolność ubrania do zatrzymywania ciepła wywiera materiał, z którego jest wykonany, oraz prawidłowy dobór rozmiaru rzeczy lub obuwia.

Najbardziej preferowanym materiałem w zimnej porze roku jest naturalna wełna i futro. Na drugim miejscu są ich sztuczne odpowiedniki. Zaletą tych materiałów jest to, że mają wysoką komórkowość, innymi słowy, zawierają dużo powietrza. Będąc słabym przewodnikiem ciepła, powietrze zapobiega nadmiernym stratom energii. Różnica między futrem naturalnym a sztucznym polega na tym, że komórkowość naturalnego materiału jest kilkakrotnie wyższa ze względu na porowatość samych włókien futra. Znaczącą wadą materiałów syntetycznych jest to, że przyczyniają się do gromadzenia wilgoci pod ubraniem. Jak wspomniano wcześniej, wysoka wilgotność zwiększa szybkość utraty ciepła, przyczyniając się do hipotermii.

Rozmiar obuwia i odzieży powinien zawsze odpowiadać parametrom ciała. Ciasne ubranie rozciąga się na ciele i zmniejsza grubość warstwy ciepłego powietrza. Obcisłe buty przyczyniają się do ucisku naczyń krwionośnych, które odżywiają skórę, a następnie prowadzą do odmrożeń. Pacjentom z obrzękiem nóg zaleca się noszenie miękkich butów, które mogą się rozciągać bez ściskania kończyn. Podeszwa powinna mieć grubość co najmniej 1 cm, natomiast duże rozmiary ubrań i obuwia nie pasują wystarczająco mocno do ciała, tworzą fałdy i szczeliny, przez które przepływa ciepłe powietrze, nie wspominając o tym, że są po prostu niewygodne w noszeniu.

Choroby i stany patologiczne ciała

Choroby i stany patologiczne przyczyniające się do rozwoju hipotermii:

• niewydolność serca;
• marskość wątroby;
• Choroba Addisona;
• niedoczynność tarczycy;
• kacheksja;
• zatrucie;
• krwawienie;
• urazowe uszkodzenie mózgu.

Niewydolność serca
Niewydolność serca to poważna choroba, w której cierpi funkcja pompowania mięśnia sercowego. Tempo przepływu krwi w organizmie maleje. W rezultacie czas przebywania krwi na obrzeżach wzrasta, co prowadzi do jej silniejszego chłodzenia. W niewydolności serca często powstaje obrzęk, zaczynając od stóp i ostatecznie unosząc się wyżej, aż do klatki piersiowej. Obrzęk dodatkowo nasila krążenie krwi w kończynach i prowadzi do jeszcze większego ochłodzenia krwi. Aby utrzymać niezbędną temperaturę ciała, organizm musi stale aktywować mechanizmy wytwarzania ciepła, nawet w normalnych temperaturach otoczenia. Jednak w miarę zmniejszania się, mechanizmy termogenezy są wyczerpane, a tempo spadku temperatury ciała gwałtownie wzrasta, doprowadzając pacjenta do stanu hipotermii.

Marskość wątroby
Ta choroba jest wynikiem długotrwałego zastąpienia funkcjonalnej tkanki wątroby niefunkcjonalną tkanką łączną. Przy długim przebiegu choroby w jamie brzusznej gromadzi się wolny płyn, którego objętość może osiągnąć 15 - 20 litrów. Ponieważ płyn ten znajduje się w ciele, należy stale przeznaczać dodatkowe zasoby na utrzymanie jego temperatury, a niektóre mechanizmy wytwarzania ciepła muszą być wykorzystywane. Brzuch u takich pacjentów jest napięty. Narządy wewnętrzne i naczynia poddawane są kompresji. Gdy ucisk żyły głównej dolnej gwałtownie obrzęk kończyn dolnych. Jak wspomniano wcześniej, obrzęk prowadzi do dodatkowego chłodzenia krwi, co wymaga dodatkowych wysiłków systemu wytwarzania ciepła. Gdy temperatura otoczenia spadnie, mechanizmy wytwarzania ciepła nie będą już radzić sobie z ich zadaniem, a temperatura pacjenta zacznie systematycznie spadać.

Choroba Addisona
Choroba Addisona to niewydolność nadnerczy. Zwykle w korze nadnerczy wytwarzane są trzy rodzaje hormonów - krystaloidy (aldosteron), glikokortykoidy (kortyzol) i androgeny (androsteron). Przy niewystarczającej ilości we krwi dwóch z nich (aldosteronu i kortyzolu) ciśnienie krwi spada. Spadek ciśnienia krwi prowadzi do wolniejszej prędkości przepływu krwi w całym ciele. Krew przepływa przez jedno koło przez ciało osoby przez dłuższy czas, a jednocześnie silniej chłodzi. Oprócz powyższego, brak glukokortykoidów prowadzi do zmniejszenia podstawowej szybkości metabolizmu organizmu, zmniejszenia szybkości reakcji chemicznych, któremu towarzyszy uwalnianie energii. W rezultacie „rdzeń” wytwarza mniej ciepła, co w połączeniu z silniejszym chłodzeniem krwi prowadzi do znacznego ryzyka hipotermii, nawet w umiarkowanie niskich temperaturach.

Niedoczynność tarczycy
Niedoczynność tarczycy jest chorobą endokrynologiczną spowodowaną niedostatecznym tworzeniem hormonów tarczycy. Podobnie jak glukokortykoidy, hormony tarczycy (trójjodotyronina i tyroksyna) są odpowiedzialne za regulację wielu procesów biologicznych w organizmie człowieka. Jedną z funkcji tych hormonów jest utrzymanie jednolitej szybkości reakcji, której towarzyszy uwalnianie ciepła. Wraz ze spadkiem poziomu tyroksyny następuje obniżenie temperatury ciała. Im wyraźniejszy brak hormonów, tym niższa stała temperatura ciała. Tacy pacjenci nie boją się wysokich temperatur, ale szybko chłodzą się w zimnie.

Kacheksja
Kacheksja to stan skrajnego wyczerpania ciała. Rozwija się przez stosunkowo długi czas (tygodnie lub nawet miesiące). Przyczyny kacheksji to choroby onkologiczne, AIDS, gruźlica, cholera, przedłużające się niedożywienie, skrajnie wysoki wysiłek fizyczny itp. Z kacheksją, waga pacjenta jest znacznie zmniejszona, głównie z powodu tkanki tłuszczowej i mięśniowej. To właśnie determinuje mechanizm rozwoju hipotermii w tym stanie patologicznym. Tkanka tłuszczowa jest rodzajem izolatora termicznego ciała. Wraz z jej brakiem tempa utraty temperatury ciała wzrasta. Ponadto rozpad tkanki tłuszczowej wytwarza 2 razy więcej energii niż jakakolwiek inna tkanka. W przypadku jego braku ciało musi wydać na własne białka grzewcze - „cegiełki”, z których zbudowane jest nasze ciało.

Powyższą sytuację można porównać z ogrzewaniem budynku mieszkalnego przez niego. Mięśnie są główną strukturą ciała, która wytwarza ciepło. Ich udział w ogrzewaniu ciała wynosi tylko 65 - 70%, a przy intensywnej pracy - do 95%. Gdy masa mięśniowa maleje, zmniejsza się poziom produkcji ciepła przez mięśnie. Podsumowując uzyskane efekty, okazuje się, że zmniejszenie funkcji termoizolacyjnej tkanki tłuszczowej, jej brak jako głównego źródła reakcji generujących ciepło i zmniejszenie masy mięśniowej prowadzi do zwiększonego ryzyka hipotermii.

Stan upojenia alkoholowego
Ten stan jest wynikiem pewnej ilości alkoholu we krwi człowieka, która może powodować pewien efekt biologiczny. Naukowcy szacują, że minimalna ilość napoju alkoholowego niezbędna na początku rozwoju procesów hamowania kory mózgowej waha się od 5 do 10 ml czystego alkoholu (96%) oraz do rozszerzania naczyń krwionośnych skóry i tłuszczu podskórnego z 15 do 30 ml. Dla osób starszych i dzieci środek ten jest o połowę mniejszy. Przy ekspansji naczyń peryferyjnych powstaje zwodnicze uczucie ciepła.

Z tym skutkiem alkoholu wynika, że ​​alkohol pomaga ogrzać ciało. Rozszerzając naczynia krwionośne, alkohol zapobiega manifestacji scentralizowanego odruchu krążenia krwi, rozwiniętego przez miliony lat ewolucji, i mającego na celu zachowanie ludzkiego życia w warunkach niskiej temperatury. Chwyt polega na tym, że uczucie ciepła jest spowodowane przepływem ciepłej krwi z ciała do zimnej skóry. Przychodząca krew szybko się ochładza i powrót do „rdzenia” znacznie obniża ogólną temperaturę ciała. Jeśli osoba w stanie silnego zatrucia zasypia na ulicy w środowisku o ujemnej temperaturze, to najczęściej budzi się na oddziale szpitalnym z przymrożonymi kończynami i obustronnym zapaleniem płuc lub w ogóle się nie budzi.

Krwawienie
Krwawienie jest odpływem krwi z krwiobiegu do środowiska zewnętrznego lub do jamy ciała. Mechanizm działania utraty krwi, prowadzący do hipotermii, jest prosty. Krew jest płynnym ośrodkiem, który oprócz tlenu i składników odżywczych przekazuje energię cieplną do narządów i tkanek. W związku z tym utrata krwi przez organizm jest wprost proporcjonalna do utraty ciepła. Powolne lub przewlekłe krwawienie jest tolerowane przez osobę o wiele lepszą niż ostra. Przy przedłużającym się powolnym krwawieniu pacjent może przeżyć, tracąc nawet połowę krwi.

Ostra utrata krwi jest bardziej niebezpieczna, ponieważ nie ma czasu na uruchomienie mechanizmów kompensacyjnych. Nasilenie obrazu klinicznego ostrego krwawienia zależy od ilości utraty krwi. Utrata krwi w 300 - 500 ml jest niewidoczna dla ciała. Zapasy krwi są uwalniane, a niedobór jest w pełni kompensowany. Przy utracie krwi od 500 do 700 ml ofiara ma zawroty głowy i nudności, silne uczucie pragnienia. Istnieje potrzeba zajęcia pozycji poziomej, aby złagodzić stan. Utrata krwi w 700 ml - 1 litrze objawia się krótkotrwałą utratą przytomności. Kiedy ofiara upada, jego ciało przyjmuje pozycję poziomą, krew jest wysyłana do mózgu, a osoba odzyskuje się.

Ostra utrata krwi o objętości większej niż 1 litr jest najbardziej niebezpieczna, zwłaszcza w warunkach ujemnych temperatur. Pacjent może stracić przytomność na okres od pół godziny do kilku godzin. Podczas gdy jest nieprzytomny, wszystkie mechanizmy termoregulacji są wyłączone. Tak więc tempo spadku temperatury ciała osoby w stanie nieświadomości jest równe szybkości spadku temperatury ciała zwłok, która średnio wynosi jeden stopień na godzinę (przy braku wiatru i przy normalnej wilgotności powietrza). W tym tempie zdrowa osoba osiągnie pierwszy stopień hipotermii po 3, drugi po 6-7, a trzeci po 9-12 godzinach.

Urazowe uszkodzenie mózgu
W przypadku urazowego uszkodzenia mózgu, podobnie jak w przypadku silnego krwawienia, istnieje ryzyko utraty przytomności. Niebezpieczeństwo hipotermii z utratą przytomności opisano szczegółowo powyżej.