Temperatura 37 - powoduje

Dobrze wiadomo, że temperatura ciała jest ważnym wskaźnikiem diagnostycznym, a jego podwyższone wartości mogą wskazywać, że w organizmie występują różne procesy patologiczne. Znaczącemu wzrostowi temperatury ciała prawie zawsze towarzyszą inne niepokojące objawy i służy on jako powód do poszukiwania pomocy medycznej. Ale jeśli jest o pół stopnia powyżej normy, to znaczy blisko znaku 37 ° C i nie ma innych zmian w ciele, może to być mylące. Co się stanie, gdy nastąpi nieznaczny wzrost temperatury i czy się o to martwić, należy rozważyć następne.

Fizjologiczne przyczyny podwyższonej temperatury ciała do 37 ° C

Daleko od wszystkich przypadków wzrost temperatury do takiego wskaźnika wskazuje na naruszenie zdrowia. W końcu temperatura 36,6 ° C jest powszechną normą, powszechną dla większości ludzi, ale wciąż daleko od wszystkich. W niektórych przypadkach poszczególne normy temperatury mogą się wahać od 35,5 do 37,5 ° C, co w dużej mierze zależy od konstytucyjnych cech osobowości.

Również znak 37 na termometrze może być wariantem normy:

• stres emocjonalny;
• podczas ćwiczeń;
• będąc w gorącym pokoju;
• po gęstym posiłku;
• po przebywaniu w otwartym słońcu.

Przyczyną przedłużającego się wzrostu temperatury do 37 ° C u kobiet, które mogą czasami zmieniać się w ciągu dnia, normalizując wieczorem i rano, jest często zmiana poziomu hormonów związana z cyklem miesiączkowym. Z reguły zjawisko to obserwuje się w drugiej połowie cyklu miesiączkowego, a wraz z początkiem miesiączki temperatura powraca do normy. W rzadkich przypadkach kobiety doświadczają lekkiej gorączki w pierwszym trymestrze ciąży.

Patologiczne przyczyny temperatury 37 ° C

Niestety, często przyczyną temperatury 37 ° C, stale podwyższonej lub wzrastającej wieczorem, są różne zaburzenia w organizmie o charakterze zakaźnym i niezakaźnym. Wymieniamy niektóre z tych przyczyn, jak również objawy, które w tym przypadku można zauważyć:

1. Gruźlica jest chorobą o długotrwałej podwyższonej temperaturze ciała, lekarze starają się najpierw wykluczyć. Objawy towarzyszące mogą obejmować: pocenie się, zmęczenie, utratę masy ciała, kaszel, duszność.
2. Przewlekła toksoplazmoza - charakteryzująca się częstymi bólami głowy, ostrymi zmianami nastroju, bólami mięśni i stawów oraz ogólnym osłabieniem.
3. Przewlekła bruceloza - towarzyszy jej reumatyzm, nerwoból, zapalenie splotu, zaburzenia wrażliwości, zaburzenia miesiączkowania.
4. Gorączka reumatyczna (jako powikłanie bólu gardła, zapalenia gardła, szkarlatyny) - można to zaobserwować zapalenie stawów, uszkodzenie serca, pojawienie się rumienia w kształcie pierścienia na skórze itp.
5. Niedokrwistość z niedoboru żelaza - występuje z takimi objawami jak senność, zawroty głowy, szum w uszach, osłabienie mięśni, bladość i suchość skóry.
6. Tyreotoksykoza - choroba ta charakteryzuje się również nerwowością, zmęczeniem, poceniem się i przyspieszonym biciem serca.
7. Zespół dystonii wegetatywnej - charakteryzuje się bólami głowy, zaburzeniami snu, zmęczeniem, chłodzeniem i poceniem kończyn, bólem mięśni i stawów, obrzękiem itp.
8. „Ogon temperatury” - to zjawisko jest łagodne, obserwowane przez pewien czas po chorobach zakaźnych i zapalnych (zwykle ustępuje w ciągu dwóch miesięcy).

Niska jakość: dlaczego temperatura utrzymuje się na poziomie 37

Temperatura ciała jest jednym z najważniejszych parametrów fizjologicznych wskazujących stan ciała. Wszyscy wiemy z dzieciństwa, że ​​normalna temperatura ciała wynosi 36,6 ° C, a wzrost temperatury o ponad 37 ° C wskazuje na chorobę.

Jaka jest przyczyna tego stanu? Wzrost temperatury jest odpowiedzią immunologiczną na infekcję i stan zapalny. Krew jest nasycona wzrastającymi temperaturami (pirogennymi) substancjami wytwarzanymi przez patogenne mikroorganizmy. To z kolei stymuluje organizm do wytwarzania własnych pirogenów. Metabolizm jest nieco przyspieszony, aby ułatwić zwalczanie chorób przez układ odpornościowy. Zwykle gorączka nie jest jedynym objawem choroby. Na przykład w przypadku przeziębienia odczuwamy typowe dla nich objawy - gorączkę, ból gardła, kaszel, katar. Przy łagodnych przeziębieniach temperatura ciała może wynosić + 37,8 ° C. W przypadku ciężkich zakażeń, takich jak grypa, może wzrosnąć do + 39–40 ° C, a objawy mogą obejmować bóle ciała i osłabienie.

Zagrożenie cieplne

W takich sytuacjach doskonale wiemy, jak się zachować i jak leczyć chorobę, ponieważ jej diagnoza jest łatwa. Wypłukiwamy gardła, przyjmujemy leki przeciwzapalne i przeciwgorączkowe, jeśli to konieczne, pijemy antybiotyki, a choroba stopniowo zanika. Po kilku dniach temperatura wraca do normy. Większość z nas spotkała się z tą sytuacją więcej niż raz w naszym życiu.

Zdarza się jednak, że niektórzy ludzie doświadczają kilku innych objawów. Stwierdzają, że ich temperatura jest podwyższona w porównaniu do normalnej, ale niewiele. Jest to stan podgorączkowy - temperatura w zakresie 37-38 ºC.

Czy ten stan jest niebezpieczny? Jeśli nie trwa to długo - przez kilka dni i można to skojarzyć z jakąś chorobą zakaźną, to nie. Wystarczy go wyleczyć, a temperatura spadnie. Ale co, jeśli nie ma widocznych objawów przeziębienia lub grypy?

Tutaj musimy pamiętać, że w niektórych przypadkach przeziębienia mogą usunąć objawy. Zakażenie w postaci bakterii i wirusów jest obecne w organizmie, a siły odpornościowe reagują na ich obecność zwiększając temperaturę. Jednak stężenie drobnoustrojów chorobotwórczych jest tak niskie, że nie są w stanie wywołać typowych objawów przeziębienia - kaszel, katar, kichanie, ból gardła. W tym przypadku gorączka może minąć po śmierci tych czynników zakaźnych i odzyskaniu ciała.

Szczególnie często sytuację tę można zaobserwować w zimnej porze roku, w okresie epidemii przeziębienia, kiedy czynniki zakaźne mogą raz za razem atakować ciało, ale natrafiają na barierę czujnej odporności i nie powodują żadnych widocznych objawów, z wyjątkiem wzrostu temperatury z 37 do 37 5. Więc jeśli masz 4 dni, 37,2 lub 5 dni, 37,1, i choć czujesz się tolerowany, nie jest to powodem do obaw.

Wiadomo jednak, że przeziębienie rzadko trwa dłużej niż tydzień. A jeśli gorączka trwa dłużej niż ten okres i nie ustępuje, ale nie obserwuje się żadnych objawów, to ta sytuacja jest powodem do poważnego myślenia. Przecież trwały stan podgorączkowy bez objawów może być prekursorem lub oznaką wielu poważnych chorób, o wiele poważniejszych niż przeziębienie. Mogą to być choroby o charakterze zarówno zakaźnym, jak i niezakaźnym.

Metoda pomiaru

Zanim jednak na próżno będzie się martwić i prześladować lekarzy, należy wyeliminować tak banalną przyczynę podgorączkowania, jak błąd pomiaru. Przecież może się zdarzyć, że przyczyną tego zjawiska jest uszkodzony termometr. Z reguły to grzech elektroniczny termometry, szczególnie tanie. Są wygodniejsze niż tradycyjna rtęć, jednak często pokazują nieprawidłowe dane. Termometry rtęciowe nie są jednak odporne na błędy. Dlatego lepiej sprawdzić temperaturę na innym termometrze.

Temperatura ciała jest zwykle mierzona w pachach. Możliwy jest również pomiar doodbytniczy i doustny. W dwóch ostatnich przypadkach temperatura może być nieco wyższa.

Pomiar powinien być przeprowadzany w spoczynku, w pomieszczeniu o normalnej temperaturze. Jeśli pomiar jest przeprowadzany natychmiast po intensywnym wysiłku fizycznym lub w przegrzanym pomieszczeniu, temperatura ciała w tym przypadku może być wyższa niż normalnie. Tę okoliczność należy również rozważyć.

Należy wziąć pod uwagę takie okoliczności, jak zmiany temperatury w ciągu dnia. Jeśli rano temperatura jest niższa niż 37, a wieczorem temperatura wynosi 37 i jest nieco wyższa, to zjawisko to może być wariantem normy. Dla wielu osób temperatura może się nieco różnić w ciągu dnia, wzrastając wieczorem i osiągając wartości 37, 37,1. Jednak z reguły temperatura wieczorna nie powinna być gorączkowa. W przypadku wielu chorób zespół ten, gdy temperatura jest wyższa niż normalnie każdego wieczoru, jest również obserwowany, dlatego w tym przypadku zaleca się zbadanie.

Możliwe przyczyny przedłużonego stanu podgorączkowego

Jeśli masz gorączkę bez objawów przez długi czas i nie rozumiesz, co to oznacza, skonsultuj się z lekarzem. Tylko specjalista po dokładnym badaniu może powiedzieć, że jest - normalny lub nie, a jeśli jest nieprawidłowy, to co spowodowało. Ale oczywiście nie jest zły i poznaj siebie, który może spowodować taki objaw.

Jakie warunki ciała mogą powodować długi stan podgorączkowy bez objawów:

• wersja normy
• zmiany hormonalne w czasie ciąży
• nerwica termiczna
• ogon temperatury chorób zakaźnych
• choroby onkologiczne
• choroby autoimmunologiczne - toczeń rumieniowaty, reumatoidalne zapalenie stawów, choroba Crohna
• toksoplazmoza
• bruceloza
• gruźlica
• inwazje helmintyczne
• utajona sepsa i procesy zapalne
• ogniska infekcji
• choroby tarczycy
• niedokrwistość
• terapia lekowa
• Pomoce
• choroby jelit
• wirusowe zapalenie wątroby
• choroba Addisona

Norma opcji

Statystyki mówią, że 2% ludności świata ma normalną temperaturę nieco ponad 37. Ale jeśli nie widzisz podobnej temperatury od dzieciństwa, a podgorączka dopiero się pojawiła, to jest zupełnie inny przypadek i nie należysz do tej kategorii ludzi.

Ciąża i laktacja

Temperatura ciała jest regulowana przez hormony wytwarzane w organizmie. Na początku takiego okresu życia kobiety, jak ciąża, organizm się reorganizuje, co w szczególności wyraża się wzrostem produkcji żeńskich hormonów. Ten proces może spowodować przegrzanie ciała. Z reguły temperatura w ciąży około 37,3 ° C nie powinna budzić poważnych obaw. Ponadto następuje późniejsza stabilizacja hormonalna, a stan podgorączkowy zanika.

Zazwyczaj, począwszy od drugiego trymestru, temperatura ciała kobiety stabilizuje się. Czasami stan podgorączkowy może towarzyszyć całej ciąży. Z reguły, jeśli w czasie ciąży wystąpi gorączka, taka sytuacja nie wymaga leczenia. Czasami można również zaobserwować temperaturę podgorączkową około 37,4 u kobiet karmiących piersią, zwłaszcza w pierwszych dniach po pojawieniu się mleka. Tutaj przyczyna zjawiska jest podobna - wahania poziomu hormonów.

Thermoeurosis

Temperatura ciała jest regulowana w podwzgórzu - jednym z obszarów mózgu. Mózg jest jednak połączonym systemem, a procesy w jednej jego części mogą wpływać na drugi. Dlatego takie zjawisko jest często obserwowane, gdy w stanach nerwicowych - lęku, histerii - temperatura ciała wzrasta powyżej 37 ° C.

Przyczynia się to również do wytwarzania zwiększonych ilości hormonów podczas nerwicy. Długotrwały stan podgorączkowy może towarzyszyć stresom, stanom neurastenicznym i wielu psychozom. Gdy termoneuroza, temperatura jest normalizowana podczas snu.

Aby wykluczyć taki powód, konieczne jest skonsultowanie się z neuropatologiem lub psychoterapeutą. Jeśli naprawdę masz nerwicę lub niepokój związany ze stresem, musisz przejść kurację, ponieważ drżące nerwy mogą powodować znacznie większe problemy niż podgorączkowe.

Temperatura „ogonów”

Nie zapomnij o takim banalnym powodzie, jako śladzie wcześniej przeniesionej choroby zakaźnej. Nie jest tajemnicą, że wiele grypy i ostrych infekcji układu oddechowego, zwłaszcza ciężkich, prowadzi układ odpornościowy do stanu wzmożonej mobilizacji. W przypadku, gdy czynniki zakaźne nie zostaną całkowicie stłumione, organizm może utrzymać gorączkę przez kilka tygodni po szczycie choroby. Zjawisko to nazywane jest ogonem temperatury. Można to zaobserwować zarówno u dorosłych, jak i dzieci.

Dlatego jeśli temperatura + 37 ° C i powyżej utrzymuje się przez tydzień, przyczyny tego zjawiska mogą leżeć dokładnie w uprzednio cierpiącej i wyleczonej (jak się wydawało) chorobie. Oczywiście, jeśli byłeś chory na krótko przed wykryciem stałej temperatury podgorączkowej przez chorobę zakaźną, nie ma się czym martwić - stan podgorączkowy jest dokładnie tym echem. Z drugiej strony, takiej sytuacji nie można nazwać normalną, ponieważ wskazuje na słabość układu odpornościowego i potrzebę podjęcia środków w celu jej wzmocnienia.

Choroby onkologiczne

Tego powodu również nie można pominąć. Często jest to stan podgorączkowy, który jest najwcześniejszym objawem pojawiającego się guza. Tłumaczy to fakt, że guz wyrzuca pirogeny do krwi - substancje, które powodują wzrost temperatury. Szczególnie często stan podgorączkowy towarzyszy nowotworom krwi - białaczce. W tym przypadku efekt jest spowodowany zmianą składu krwi.

Aby wykluczyć takie choroby, konieczne jest dokładne badanie i badanie krwi. Fakt, że utrzymujący się wzrost temperatury może być spowodowany tak poważną chorobą jak onkologia, sprawia, że ​​poważnie traktujesz ten zespół.

Choroby autoimmunologiczne

Choroby autoimmunologiczne są spowodowane nieprawidłową reakcją ludzkiego układu odpornościowego. Z reguły komórki odpornościowe - fagocyty i limfocyty atakują ciała obce i mikroorganizmy. Jednak w niektórych przypadkach zaczynają postrzegać komórki swojego ciała jako obce, co prowadzi do pojawienia się choroby. W większości przypadków dotyczy to tkanki łącznej.

Prawie wszystkie choroby autoimmunologiczne - reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, choroba Crohna, towarzyszą gorączka do 37 lat i powyżej bez objawów. Chociaż choroby te zwykle mają wiele objawów, mogą być niewidoczne na wczesnym etapie. Aby wykluczyć takie choroby, musisz zostać zbadany przez lekarza.

Toksoplazmoza

Toksoplazmoza jest bardzo powszechną chorobą zakaźną, która często występuje bez zauważalnych objawów, z wyjątkiem gorączki. Często jest chorym zwierzęciem, zwłaszcza kotem, który jest nosicielem prątków. Dlatego, jeśli masz puszyste zwierzęta domowe mieszkające w domu i temperatura jest gorączkowa, to jest powód, aby podejrzewać tę chorobę.

Ponadto choroba może zostać zainfekowana przez słabo pieczone mięso. Aby zdiagnozować toksoplazmozę, należy wykonać badanie krwi w kierunku zakażenia. Należy również zwrócić uwagę na takie objawy, jak osłabienie, bóle głowy, utrata apetytu. Temperatura podczas toksoplazmozy nie jest zabłąkana z lekami przeciwgorączkowymi.

Bruceloza

Bruceloza to kolejna choroba spowodowana przez zakażenie przenoszone przez zwierzęta. Ale ta choroba często dotyka rolników zajmujących się żywym inwentarzem. Choroba w początkowej fazie wyraża się w stosunkowo niskiej temperaturze. Jednak w miarę postępu choroby może przybierać ciężkie formy, wpływając na układ nerwowy. Jeśli jednak nie pracujesz w gospodarstwie, można wykluczyć brucelozę jako przyczynę hipertermii.

Gruźlica

Niestety, konsumpcja, znana z dzieł literatury klasycznej, nie stała się jeszcze własnością historii. Gruźlica dotyka obecnie miliony ludzi. Ta choroba jest obecnie typowa nie tylko dla miejsc, które nie są tak odległe, jak wielu wierzy. Gruźlica jest ciężką i uporczywą chorobą zakaźną, trudną do leczenia nawet przez współczesną medycynę.

Jednak skuteczność leczenia zależy w dużej mierze od tego, jak szybko odkryto pierwsze objawy choroby. Najbardziej wczesne objawy choroby obejmują stan podgorączkowy bez innych wyraźnych objawów. Czasami temperatury powyżej 37 ° C można zaobserwować nie przez cały dzień, ale tylko wieczorem.

Inne objawy gruźlicy obejmują nadmierne pocenie się, zmęczenie, bezsenność i utratę wagi. Aby dokładnie określić, czy masz gruźlicę, konieczne jest wykonanie analizy tuberkuliny (test Mantoux), a także wykonanie fluorografii. Należy pamiętać, że fluorografia może ujawnić jedynie gruźlicę w formie płucnej, podczas gdy gruźlica może również wpływać na układ moczowo-płciowy, kości, skórę i oczy. Dlatego nie należy polegać wyłącznie na tej metodzie diagnostycznej.

Około 20 lat temu rozpoznanie AIDS oznaczało wyrok. Teraz sytuacja nie jest taka smutna - nowoczesne leki mogą wspierać życie osoby zakażonej wirusem HIV przez wiele lat, a nawet dekad. Zakażenie tą chorobą jest znacznie łatwiejsze niż się powszechnie uważa. Ta choroba dotyka nie tylko przedstawicieli mniejszości seksualnych i narkomanów. Możliwe jest pobranie wirusa niedoboru odporności, na przykład w szpitalu podczas transfuzji krwi, z okazjonalnymi kontaktami seksualnymi.

Utrzymująca się niska gorączka jest jednym z pierwszych objawów choroby. Uwaga. że w większości przypadków osłabieniu odporności na AIDS towarzyszą inne objawy - zwiększona podatność na choroby zakaźne, wysypki skórne, zaburzenia stolca. Jeśli masz powód, by podejrzewać AIDS, natychmiast skontaktuj się z lekarzem.

Inwazje robaków

Robaki lub robaki nazywane są robakami pasożytniczymi, które żyją w ludzkim ciele. Zakażenie pasożytami nie jest takie trudne, ponieważ jaja wielu z nich żyją na zwierzętach, w ziemi lub w zbiornikach wodnych. Nieprzestrzeganie zasad higieny prowadzi do tego, że wchodzą do ludzkiego ciała.

Wiele chorób pasożytniczych może powodować utrzymującą się niską gorączkę. Z reguły towarzyszy mu niestrawność, ale w wielu przypadkach, zwłaszcza jeśli pasożyty nie osiedliły się w jelicie, ale w innych tkankach, objawy te mogą nie występować. Należy również zwrócić uwagę na tak częste objawy, jak utrata wagi. Pasożyty jelitowe są wykrywane przez analizę kału. Ponadto wiele chorób pasożytniczych rozpoznaje się za pomocą badania krwi.

Ukryta sepsa, procesy zapalne

Często infekcja w ciele może być ukryta i nie przejawiać żadnych znaków innych niż ciepło. Ogniska powolnego procesu zakaźnego mogą być zlokalizowane w prawie każdym narządzie w układzie sercowo-naczyniowym, przewodzie pokarmowym, w kościach i układach mięśniowych. Organy oddawania moczu (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej) są najczęściej przedmiotem zapalenia.

Często stan podgorączkowy może być związany z infekcyjnym zapaleniem wsierdzia - przewlekłą chorobą zapalną dotykającą tkanki otaczające serce. Ta choroba może przez długi czas być ukryta i nie przejawiać się w żaden inny sposób.

Należy również zwrócić szczególną uwagę na jamę ustną. Ten obszar ciała jest szczególnie podatny na działanie bakterii chorobotwórczych, ponieważ mogą do niego regularnie wchodzić. Nawet prosta, nieleczona próchnica może stać się ogniskiem infekcji, która dostanie się do krwiobiegu i wywoła trwałą ochronną odpowiedź układu odpornościowego w postaci wzrostu temperatury. Grupa ryzyka obejmuje również pacjentów z cukrzycą, którzy mogą mieć nie gojące się owrzodzenia, które objawiają się podwyższoną temperaturą.

Choroba tarczycy

Hormony tarczycy, takie jak hormon stymulujący tarczycę, odgrywają ważną rolę w regulacji metabolizmu. Niektóre choroby tarczycy mogą zwiększać uwalnianie hormonów. Zwiększeniu ilości hormonów mogą towarzyszyć takie objawy, jak zwiększona częstość akcji serca, utrata masy ciała, nadciśnienie, niezdolność do tolerowania ciepła, pogorszenie włosów i gorączka. Obserwuje się również zaburzenia nerwowe - zwiększony niepokój, niepokój, splątanie, neurastenia.

Wzrost temperatury można również zaobserwować z brakiem hormonów tarczycy. Aby wyeliminować nierównowagę hormonów tarczycy, zaleca się wykonanie badania krwi na poziom hormonów tarczycy.

Choroba Addisona

Ta choroba jest dość rzadka i wyraża się zmniejszeniem produkcji hormonów przez nadnercza. Rozwija się przez długi czas bez żadnych specjalnych objawów i często towarzyszy mu umiarkowana gorączka.

Niedokrwistość

Niewielki wzrost temperatury może spowodować taki zespół jak niedokrwistość. Niedokrwistość to brak hemoglobiny lub czerwonych krwinek w organizmie. Ten objaw może objawiać się w różnych chorobach, zwłaszcza jest charakterystyczny dla ciężkich krwawień. Ponadto można zaobserwować wzrost temperatury w przypadku niektórych awitaminoz, niedoboru żelaza i hemoglobiny we krwi.

Leczenie narkotyków

W przypadku niskiej gorączki przyczyną tego zjawiska mogą być leki. Wiele leków może powodować gorączkę. Należą do nich antybiotyki, zwłaszcza leki penicylinowe, niektóre substancje psychotropowe, w szczególności leki przeciwpsychotyczne i przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe, atropina, środki zwiotczające mięśnie, narkotyczne leki przeciwbólowe.

Bardzo często wzrost temperatury jest formą reakcji alergicznej na lek. Ta wersja jest prawdopodobnie najłatwiejsza do sprawdzenia - po prostu przestań przyjmować lek, który powoduje podejrzenia. Oczywiście powinno się to odbywać za zgodą lekarza prowadzącego, ponieważ zniesienie leku może prowadzić do znacznie poważniejszych konsekwencji niż podgorączka.

Wiek do roku

U niemowląt przyczyny temperatury podgorączkowej mogą leżeć w naturalnych procesach rozwoju organizmu. Z reguły u osoby w pierwszych miesiącach życia temperatura jest nieco wyższa niż u dorosłych. Ponadto niemowlęta mogą doświadczyć naruszenia termoregulacji, co powoduje niską temperaturę podgorączkową. Zjawisko to nie jest objawem patologii i powinno samoistnie zniknąć. Chociaż wraz ze wzrostem temperatury u niemowląt, nadal lepiej jest pokazać je lekarzowi, aby wykluczyć infekcje.

Choroby jelit

Wiele zakaźnych chorób jelit może być bezobjawowych, z wyjątkiem wzrostu temperatury powyżej normalnych wartości. Ponadto zespół ten jest charakterystyczny dla niektórych procesów zapalnych w chorobach przewodu pokarmowego, na przykład w niespecyficznym wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego.

Zapalenie wątroby

Wirusowe zapalenie wątroby typu B i C są ciężkimi chorobami wirusowymi dotykającymi wątrobę. Z reguły długi stan podgorączkowy towarzyszy powolnym chorobom. Jednak w większości przypadków nie jest to jedyny objaw. Zazwyczaj zapaleniu wątroby towarzyszy ciężkość wątroby, zwłaszcza po jedzeniu, zażółcenie skóry, ból stawów i mięśni oraz ogólne osłabienie. Jeśli podejrzewasz, że masz zapalenie wątroby, powinieneś jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, ponieważ szybko rozpoczęte leczenie zmniejsza prawdopodobieństwo poważnych powikłań zagrażających życiu.

Diagnoza przyczyn długiego podgorączkowania

Jak widać, istnieje ogromna liczba potencjalnych przyczyn, które mogą spowodować naruszenie termoregulacji organizmu. I dowiedz się, dlaczego tak się dzieje, nie jest łatwe. Może to zająć dużo czasu i wymagać dużego wysiłku. Zawsze jednak jest coś, z czego takie zjawisko jest obserwowane. A gorączka zawsze mówi o czymś, zazwyczaj coś jest nie tak z ciałem.

Z reguły w domu nie można ustalić przyczyny stanu podgorączkowego. Można jednak wyciągnąć pewne wnioski dotyczące jego natury. Wszystkie przyczyny powodujące gorączkę można podzielić na dwie grupy - związane z pewnym procesem zapalnym lub zakaźnym i niezwiązane z nim.

• W pierwszym przypadku stosowanie leków przeciwgorączkowych i przeciwzapalnych, takich jak aspiryna, ibuprofen lub paracetamol, jest w stanie przywrócić normalną temperaturę, nawet tylko na krótki czas.
• W drugim przypadku przyjmowanie takich leków nie daje żadnego efektu. Nie należy jednak myśleć, że brak zapalenia powoduje, że przyczyna gorączki jest mniej poważna. Wręcz przeciwnie, poważne rzeczy, takie jak choroby onkologiczne, mogą należeć do niezapalnych przyczyn niskiej gorączki.

Z reguły choroby rzadko się pojawiają, a jedynym objawem jest stan podgorączkowy. W większości przypadków występują inne objawy - na przykład ból, osłabienie, pocenie się, bezsenność, zawroty głowy, nadciśnienie lub niedociśnienie tętnicze, zaburzenia tętna, nieprawidłowe objawy ze strony przewodu pokarmowego lub układu oddechowego. Objawy te są jednak często wymazywane, a zwykły człowiek zwykle nie jest w stanie ustalić diagnozy. Ale dla doświadczonego lekarza obraz może być jasny.

Oprócz objawów powinieneś poinformować lekarza, jakie ostatnio wykonałeś czynności. Na przykład, czy komunikowałeś się ze zwierzętami, jakie produkty jadłeś, czy podróżowałeś do egzotycznych krajów itp. Określając przyczynę, wykorzystuje się również informacje o wcześniejszych chorobach pacjenta, ponieważ jest całkiem możliwe, że stan podgorączkowy jest wynikiem nawrotu jakiejś długotrwałej choroby.

Aby ustalić lub wyjaśnić przyczyny stanu podgorączkowego, zwykle konieczne jest zaliczenie kilku testów fizjologicznych. Przede wszystkim jest to badanie krwi. Analiza powinna przede wszystkim zwrócić uwagę na taki parametr, jak szybkość sedymentacji erytrocytów. Wzrost tego parametru wskazuje na proces zapalny lub infekcję. Również ważne parametry, takie jak liczba leukocytów, poziomy hemoglobiny.

Potrzebne są specjalne testy do badań krwi, aby wykryć HIV i zapalenie wątroby. Analiza moczu jest również potrzebna do określenia, czy w przewodzie moczowym występują procesy zapalne. Zwraca również uwagę na liczbę leukocytów w moczu, a także obecność w nim białka. Aby wyeliminować możliwość inwazji robaków, analizuje się odchody.

Jeśli analizy nie pozwalają jednoznacznie określić przyczyny nieprawidłowości, bada się narządy wewnętrzne. Można w tym celu zastosować różne metody - ultrasonografię, radiografię, tomografię komputerową i magnetyczną.

RTG klatki piersiowej może pomóc w identyfikacji płucnej postaci gruźlicy, a EKG może pomóc w identyfikacji infekcyjnego zapalenia wsierdzia. W niektórych przypadkach może być wskazana biopsja.

Ustalenie diagnozy w przypadku stanu podgorączkowego może być często skomplikowane przez fakt, że pacjent może mieć kilka potencjalnych przyczyn zespołu, ale nie zawsze łatwo jest oddzielić prawdziwe przyczyny od fałszywych.

Co zrobić, jeśli zauważysz stałą gorączkę u swojego dziecka lub dziecka?

Który lekarz leczy ten objaw? Najłatwiej jest iść do terapeuty, a on z kolei może kierować do specjalistów - endokrynologa, specjalisty chorób zakaźnych, chirurga, neuropatologa, otolaryngologa, kardiologa itp.

Oczywiście temperatura podgorączkowa, w przeciwieństwie do gorączki, nie jest niebezpieczna dla organizmu i dlatego nie wymaga leczenia objawowego. Leczenie w takim przypadku zawsze ma na celu wyeliminowanie ukrytych przyczyn choroby. Samoleczenie, na przykład za pomocą antybiotyków lub leków przeciwgorączkowych, bez jasnego zrozumienia działań i celów jest niedopuszczalne, ponieważ może być nie tylko nieskuteczne i zacierać obraz kliniczny, ale także prowadzić do tego, że ta dolegliwość zostanie uruchomiona.

Dlaczego temperatura 37?

Od dzieciństwa uczono nas, że normalna temperatura wynosi 36,6 stopni. Wskaźnik ten jednak często wzrasta do poziomu 37, a nawet 37,5 stopnia. Dlaczego temperatura 37? Czy w takich przypadkach warto mówić o stanie chorobowym organizmu, czy też taką temperaturę można uznać za normę?

Rozważ te pytania bardziej szczegółowo.

Powody wzrostu temperatury do 37 stopni

Temperaturę można podzielić na niższą (poniżej 35,5-36 stopni), umiarkowaną (36-37 stopni) i zwiększoną. Ten ostatni dzieli się na gorączkę, czyli gorączkę (ponad 37,5-38 stopni) i gorączkę (od 37 do 37,5). Wskaźnik 37 stopni, jak widać, nie jest jeszcze uważany za punkt krytyczny, w którym warto go doświadczyć.

Aby utrzymać temperaturę 37 stopni, temperatura może:

• U kobiet w okresie menopauzy.
• U noworodków ze względu na wciąż słabo funkcjonujący system termoregulacji ciała; nieco starsze dzieci - podczas ząbkowania.
• U absolutnie zdrowych ludzi w godzinach wieczornych, po prostu dlatego, że od 16 godzin temperatura ciała nieco wzrasta. Rano wręcz przeciwnie, upada.
• Po aktywnym wysiłku fizycznym, stres, z powodu przebywania w dusznym suchym pomieszczeniu, na słońcu, po spożyciu gorących posiłków i napojów. U dzieci dodatkowo temperatura może wzrosnąć po płaczu lub płaczu.
• Być z kobietami w ciąży (zarówno na początku semestru, jak i podczas całej ciąży).
• U kobiet karmiących piersią zwykle dzieje się to w czasie gorączki mlecznej.
• U kobiet w dniach cyklu miesiączkowego, po owulacji (od 14 do 25 dni).
• Jeśli twój termometr „skrybowie”. Aby wyeliminować ten czynnik, należy wykonać pomiary na kilku przyrządach pomiarowych.

Dlatego wielu lekarzy nie postrzega okresowego wzrostu temperatury (do 37,5 stopni) jako powodu do poważnych obaw.

Kiedy muszę udać się do lekarza?

Oczywiście przyczyną podwyższonej temperatury może być choroba. Tak więc następujące choroby mogą powodować temperaturę 37:

• infekcje;
• niezakaźne choroby zapalne (na przykład reumatoidalne zapalenie stawów);
• stan ciała po zabiegu;
• ciężkie reakcje alergiczne;
• formacje onkologiczne;
• porażka przez pasożyty (na przykład robaki);
• reakcja na przyjmowanie niektórych leków / terapii (na przykład szczepienia);
• patologie serca i naczyń krwionośnych;
• przewlekłe choroby narządów wewnętrznych, układ nerwowy.

Ponieważ większość chorób objawia się nie tylko gorączką, ale także innymi objawami, należy zwrócić uwagę na:

• obecność bólu, złamanie ciała, skurcze;
• zaczerwienienie skóry, swędzenie i pieczenie, zapalenie błony śluzowej;
• wysypka;
• kaszel;
• nudności i wymioty;
• letarg i bezsilność;
• zawroty głowy itp.

Jeśli nie tylko nastąpi wzrost temperatury, ale także pogorszenie stanu zdrowia, pojawienie się któregokolwiek z tych lub innych objawów, zdecydowanie należy skonsultować się z lekarzem. Zwróć także uwagę na czas, w którym temperatura osiąga 37 stopni. Jeśli zdarzy się to rano lub rano, należy również udać się do lekarza.

Pierwszą rzeczą, którą powinieneś przepisać, są podstawowe badania krwi i moczu, ewentualnie także kał. W przyszłości, jeśli to konieczne, specjalista skieruje Cię na inne badania, napisze leczenie.

Jeśli mówimy o dziecku, konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem bez wystąpienia objawów towarzyszących. Wszystkie procesy w jeszcze niewzmocnionym organizmie przebiegają bardzo szybko, dlatego lepiej jest powtórzyć kilka testów, aby nie dopuścić do rozwoju choroby w okruchach. To samo dotyczy osób starszych, a także osób dorosłych, które nie mają dobrego zdrowia, odporności, chorób przewlekłych.

Kiedy obniżyć temperaturę?

Lekarze nie zalecają ubijania temperatury wcześniej niż osiąga 38–38,5 stopni. Uważa się, że do tego momentu ciało powinno mieć możliwość samodzielnego radzenia sobie z problemem, który spowodował wzrost temperatury.

Jednak w tej zasadzie mogą występować wyjątki (na przykład wzrost temperatury w późnej ciąży, ludzie z chorobami serca, układu nerwowego i ciężka gorączka). Ale w tych przypadkach musisz poczekać, aż termometr pokaże co najmniej 37,5.

37 czy to normalna temperatura, czy nie

Dla pacjentów

Statystyki

Temperatura 37 jest wysoka. czy normalnie?

Sama nazwa tematu zawiera pytanie, na które odpowiedź na pewno nie zadziała. Jako aksjomat wiemy, że normalna temperatura ludzkiego ciała wynosi 36,6 C. Należy jednak pamiętać, że w ciągu dnia może on wahać się od 35,5 do 37,2 C. Najniższa temperatura jest zwykle obserwowana rano, maksimum - wieczorem.

Tradycyjnie najprostszą przyczyną gorączki są ostre infekcje wirusowe. Łatwo przewidzieć, że im bardziej zdecydujesz się na leczenie, tym szybciej temperatura wróci do pierwotnego poziomu. Cóż, a jeśli nie ma objawów przeziębienia, a stan zdrowia nadal jest zły, powinieneś być ostrożny.

Aby zrozumieć, czy temperatura 37 ° C jest wysoka lub normalna, nawet przy braku jakichkolwiek dolegliwości zdrowotnych, zaleca się przeprowadzenie pełnego badania lekarskiego. Po badaniu lekarskim weźmiesz krew i mocz do rutynowych badań, a także uprawiasz je na obecność różnych drobnoustrojów. Nie powinniśmy zapominać o gruźlicy, której zakażenie wzrasta każdego roku, uderzając w najbardziej zamożne segmenty populacji. Aby to wykluczyć, konieczne jest wykonanie testu plwociny i wykonanie radiogramu płuc. Nawiasem mówiąc, nie zapomnij prześwietlać klatki piersiowej co 2 lata! Problem wirusowego zapalenia wątroby i zakażenia HIV jest obecnie bardzo istotny. Nie warto też ich wyrzucać.

Egzaminy instrumentalne nie zostaną pominięte:
elektrokardiogram, USG serca i brzucha w pełni pokażą stan najważniejszych narządów ciała. Aby wykluczyć przewlekłe zakażenia (zapalenie migdałków, zapalenie zatok, choroby jamy ustnej), zostaniesz zbadany przez laryngologa i dentystę, a specjalista chorób zakaźnych nie zostanie pozbawiony jego uwagi. Tarczyca może dawać niespodzianki temperaturowe, więc wizyta u endokrynologa i badanie krwi na hormony tarczycy nie będą zbyteczne. Po wykryciu nidus choroby i postawieniu diagnozy, otrzymasz odpowiednią terapię dla tej sytuacji.

Cóż, jeśli lekarze, skrupulatnie badając każdą komórkę ciała, doszli do wniosku, że nie ma zmian patologicznych, możemy tylko przyznać, że temperatura około 37 ° C jest absolutnie normalna. Najprawdopodobniej wynika to ze specyfiki tła hormonalnego, pracy podwzgórza i układu nerwowego, metabolizmu.

Weź to za fakt i żyj tym samym bogatym i satysfakcjonującym życiem!

I pozwól, aby powody pomiaru temperatury były jak najmniejsze!

Temperatura 37 - powoduje

Dobrze wiadomo, że temperatura ciała jest ważnym wskaźnikiem diagnostycznym, a jego podwyższone wartości mogą wskazywać, że w organizmie występują różne procesy patologiczne. Znaczącemu wzrostowi temperatury ciała prawie zawsze towarzyszą inne niepokojące objawy i służy on jako powód do poszukiwania pomocy medycznej. Ale jeśli jest o pół stopnia powyżej normy, to znaczy blisko znaku 37 ° C i nie ma innych zmian w ciele, może to być mylące. Co się stanie, gdy nastąpi nieznaczny wzrost temperatury i czy się o to martwić, należy rozważyć następne.

Fizjologiczne przyczyny podwyższonej temperatury ciała do 37 ° C

Daleko od wszystkich przypadków wzrost temperatury do takiego wskaźnika wskazuje na naruszenie zdrowia. W końcu temperatura 36,6 ° C jest powszechną normą, powszechną dla większości ludzi, ale wciąż daleko od wszystkich. W niektórych przypadkach poszczególne normy temperatury mogą się wahać od 35,5 do 37,5 ° C, co w dużej mierze zależy od konstytucyjnych cech osobowości.

Również znak 37 na termometrze może być wariantem normy:

• stres emocjonalny;
• podczas ćwiczeń;
• będąc w gorącym pokoju;
• po gęstym posiłku;
• po przebywaniu w otwartym słońcu.

Przyczyną przedłużającego się wzrostu temperatury do 37 ° C u kobiet, które mogą czasami zmieniać się w ciągu dnia, normalizując wieczorem i rano, jest często zmiana poziomu hormonów związana z cyklem miesiączkowym. Z reguły zjawisko to obserwuje się w drugiej połowie cyklu miesiączkowego, a wraz z początkiem miesiączki temperatura powraca do normy. W rzadkich przypadkach kobiety doświadczają lekkiej gorączki w pierwszym trymestrze ciąży.

Patologiczne przyczyny temperatury 37 ° C

Niestety, często przyczyną temperatury 37 ° C, stale podwyższonej lub wzrastającej wieczorem, są różne zaburzenia w organizmie o charakterze zakaźnym i niezakaźnym. Wymieniamy niektóre z tych przyczyn, jak również objawy, które w tym przypadku można zauważyć:

1. Gruźlica jest chorobą o długotrwałej podwyższonej temperaturze ciała, lekarze starają się najpierw wykluczyć. Objawy towarzyszące mogą obejmować: pocenie się, zmęczenie. utrata masy ciała, kaszel, duszność.
2. Przewlekła toksoplazmoza - charakteryzująca się częstymi bólami głowy, ostrymi zmianami nastroju, bólami mięśni i stawów oraz ogólnym osłabieniem.
3. Przewlekła bruceloza - towarzyszy jej reumatyzm, nerwoból, zapalenie splotu, zaburzenia wrażliwości, zaburzenia miesiączkowania.
4. Gorączka reumatyczna (jako powikłanie bólu gardła, zapalenia gardła, szkarlatyny) - można to zaobserwować zapalenie stawów, uszkodzenie serca, pojawienie się rumienia w kształcie pierścienia na skórze itp.
5. Niedokrwistość z niedoboru żelaza - występuje z takimi objawami jak senność, zawroty głowy, szum w uszach, osłabienie mięśni, bladość i suchość skóry.
6. Tyreotoksykoza - choroba ta charakteryzuje się również nerwowością, zmęczeniem, poceniem się i przyspieszonym biciem serca.
7. Zespół dystonii wegetatywnej - charakteryzuje się bólami głowy, zaburzeniami snu, zmęczeniem, chłodzeniem i poceniem kończyn, bólem mięśni i stawów, obrzękiem itp.
8. „Ogon temperatury” - to zjawisko jest łagodne, obserwowane przez pewien czas po chorobach zakaźnych i zapalnych (zwykle ustępuje w ciągu dwóch miesięcy).

Dlaczego temperatura 37?

Od dzieciństwa uczono nas, że normalna temperatura wynosi 36,6 stopni. Wskaźnik ten jednak często wzrasta do poziomu 37, a nawet 37,5 stopnia. Dlaczego temperatura 37? Czy w takich przypadkach warto mówić o stanie chorobowym organizmu, czy też taką temperaturę można uznać za normę?

Rozważ te pytania bardziej szczegółowo.

Powody wzrostu temperatury do 37 stopni

Temperaturę można podzielić na niższą (poniżej 35,5-36 stopni), umiarkowaną (36-37 stopni) i zwiększoną. Ten ostatni dzieli się na gorączkę, czyli gorączkę (ponad 37,5-38 stopni) i gorączkę (od 37 do 37,5). Wskaźnik 37 stopni, jak widać, nie jest jeszcze uważany za punkt krytyczny, w którym warto go doświadczyć.

Aby utrzymać temperaturę 37 stopni, temperatura może:

• U kobiet w okresie menopauzy.
• U noworodków ze względu na wciąż słabo funkcjonujący system termoregulacji ciała; nieco starsze dzieci - podczas ząbkowania.
• U absolutnie zdrowych ludzi w godzinach wieczornych, po prostu dlatego, że od 16 godzin temperatura ciała nieco wzrasta. Rano wręcz przeciwnie, upada.
• Po aktywnym wysiłku fizycznym, stres, z powodu przebywania w dusznym suchym pomieszczeniu, na słońcu, po spożyciu gorących posiłków i napojów. U dzieci dodatkowo temperatura może wzrosnąć po płaczu lub płaczu.
• Być z kobietami w ciąży (zarówno na początku semestru, jak i podczas całej ciąży).
• U kobiet karmiących piersią zwykle dzieje się to w czasie gorączki mlecznej.
• U kobiet w dniach cyklu miesiączkowego, po owulacji (od 14 do 25 dni).
• Jeśli twój termometr „skrybowie”. Aby wyeliminować ten czynnik, należy wykonać pomiary na kilku przyrządach pomiarowych.

Dlatego wielu lekarzy nie postrzega okresowego wzrostu temperatury (do 37,5 stopni) jako powodu do poważnych obaw.

Kiedy muszę udać się do lekarza?

Oczywiście przyczyną podwyższonej temperatury może być choroba. Tak więc następujące choroby mogą powodować temperaturę 37:

• infekcje;
• niezakaźne choroby zapalne (na przykład reumatoidalne zapalenie stawów);
• stan ciała po zabiegu;
• ciężkie reakcje alergiczne;
• formacje onkologiczne;
• porażka przez pasożyty (na przykład robaki);
• reakcja na przyjmowanie niektórych leków / terapii (na przykład szczepienia);
• patologie serca i naczyń krwionośnych;
• przewlekłe choroby narządów wewnętrznych, układ nerwowy.

Ponieważ większość chorób objawia się nie tylko gorączką, ale także innymi objawami, należy zwrócić uwagę na:

• obecność bólu, złamanie ciała, skurcze;
• zaczerwienienie skóry, swędzenie i pieczenie, zapalenie błony śluzowej;
• wysypka;
• kaszel;
• nudności i wymioty;
• letarg i bezsilność;
• zawroty głowy itp.

Jeśli nie tylko nastąpi wzrost temperatury, ale także pogorszenie stanu zdrowia, pojawienie się któregokolwiek z tych lub innych objawów, zdecydowanie należy skonsultować się z lekarzem. Zwróć także uwagę na czas, w którym temperatura osiąga 37 stopni. Jeśli zdarzy się to rano lub rano, należy również udać się do lekarza.

Pierwszą rzeczą, którą powinieneś przepisać, są podstawowe badania krwi i moczu, ewentualnie także kał. W przyszłości, jeśli to konieczne, specjalista skieruje Cię na inne badania, napisze leczenie.

Jeśli mówimy o dziecku, konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem bez wystąpienia objawów towarzyszących. Wszystkie procesy w jeszcze niewzmocnionym organizmie przebiegają bardzo szybko, dlatego lepiej jest powtórzyć kilka testów, aby nie dopuścić do rozwoju choroby w okruchach. To samo dotyczy osób starszych, a także osób dorosłych, które nie mają dobrego zdrowia, odporności, chorób przewlekłych.

Kiedy obniżyć temperaturę?

Lekarze nie zalecają ubijania temperatury wcześniej niż osiąga 38–38,5 stopni. Uważa się, że do tego momentu ciało powinno mieć możliwość samodzielnego radzenia sobie z problemem, który spowodował wzrost temperatury.

Jednak w tej zasadzie mogą występować wyjątki (na przykład wzrost temperatury w późnej ciąży, ludzie z chorobami serca, układu nerwowego i ciężka gorączka). Ale w tych przypadkach musisz poczekać, aż termometr pokaże co najmniej 37,5.

Dla pacjentów

Inaczej

• Medycyna i zdrowie
• Dla pacjentów
• Dla lekarzy
• Wiadomości medyczne
• Forum medyczne

Sama nazwa tematu zawiera pytanie, na które odpowiedź na pewno nie zadziała. Jako aksjomat wiemy, że normalna temperatura ludzkiego ciała wynosi 36,6 C. Należy jednak pamiętać, że w ciągu dnia może on wahać się od 35,5 do 37,2 C. Najniższa temperatura jest zwykle obserwowana rano, maksymalna - wieczorem.

Tradycyjnie najprostszą przyczyną gorączki są ostre infekcje wirusowe. Łatwo przewidzieć, że im bardziej zdecydujesz się na leczenie, tym szybciej temperatura wróci do pierwotnego poziomu. Cóż, a jeśli nie ma objawów przeziębienia, a stan zdrowia nadal jest zły, powinieneś być ostrożny.

Aby zrozumieć, czy temperatura 37 ° C jest wysoka lub normalna, nawet przy braku jakichkolwiek dolegliwości zdrowotnych, zaleca się przeprowadzenie pełnego badania lekarskiego. Po badaniu lekarskim weźmiesz krew i mocz do rutynowych badań, a także uprawiasz je na obecność różnych drobnoustrojów. Nie powinniśmy zapominać o gruźlicy, której zakażenie wzrasta każdego roku, uderzając w najbardziej zamożne segmenty populacji. Aby to wykluczyć, konieczne jest wykonanie testu plwociny i wykonanie radiogramu płuc. Nawiasem mówiąc, nie zapomnij prześwietlać klatki piersiowej co 2 lata! Problem wirusowego zapalenia wątroby i zakażenia HIV jest obecnie bardzo istotny. Nie warto też ich wyrzucać.

Egzaminy instrumentalne nie zostaną pominięte:
elektrokardiogram, USG serca i brzucha w pełni pokażą stan najważniejszych narządów ciała. Aby wykluczyć przewlekłe zakażenia (zapalenie migdałków, zapalenie zatok, choroby jamy ustnej), zostaniesz zbadany przez laryngologa i dentystę, a specjalista chorób zakaźnych nie zostanie pozbawiony jego uwagi. Tarczyca może dawać niespodzianki temperaturowe, więc wizyta u endokrynologa i badanie krwi na hormony tarczycy nie będą zbyteczne. Po wykryciu nidus choroby i postawieniu diagnozy, otrzymasz odpowiednią terapię dla tej sytuacji.

Cóż, jeśli lekarze, skrupulatnie badając każdą komórkę ciała, doszli do wniosku, że nie ma zmian patologicznych, możemy tylko przyznać, że temperatura około 37 ° C jest absolutnie normalna. Najprawdopodobniej wynika to ze specyfiki tła hormonalnego, pracy podwzgórza i układu nerwowego, metabolizmu.

Weź to za fakt i żyj tym samym bogatym i satysfakcjonującym życiem!

I pozwól, aby powody pomiaru temperatury były jak najmniejsze!

Temperatura ciała 37: powoduje stale podwyższoną temperaturę

Gdy temperatura ciała wzrasta do 38 stopni i więcej, najczęściej przyczyną tego jest rozwój przeziębienia.

Czasami jednak podwyższona temperatura przez długi czas wynosi 37 stopni, jest to bardzo alarmujący sygnał i często wskazuje na poważne problemy zdrowotne.

Czym jest temperatura podgorączkowa

KAŻDY powinien o tym wiedzieć! NIESAMOWITE, ALE FAKT! Naukowcy nawiązali przerażający związek. Okazuje się, że przyczyną 50% wszystkich chorób ARVI, którym towarzyszy gorączka, a także objawy gorączki i dreszczy, są BAKTERIE i PASOŻYTY, takie jak Lyamblia, Ascaris i Toksokar. Jak niebezpieczne są te pasożyty? Mogą pozbawić zdrowia i NAWET ŻYCIA, ponieważ bezpośrednio wpływają na układ odpornościowy, powodując nieodwracalne szkody. W 95% przypadków układ odpornościowy jest bezsilny wobec bakterii, a choroby nie potrwają długo. Raz na zawsze zapomnieć o pasożytach, utrzymywać zdrowie, eksperci i naukowcy zalecają przyjmowanie.

Ogólnie rzecz biorąc, temperatura ciała nie powinna być stale na tym samym poziomie, ponieważ u człowieka stale występują różne procesy chemiczne i fizjologiczne.

Wiele osób uważa niewielkie odchylenie od ogólnie przyjętej liczby za naruszenie zdrowia, ale nie zawsze tak jest.

1. Wskaźniki normalnej temperatury mogą się różnić w zależności od stanu fizjologicznego organizmu, metody i miejsca pomiaru, pory dnia, stanu hormonalnego, stopnia wysiłku fizycznego, wilgotności i temperatury w pomieszczeniu i tak dalej.
2. W ciągu dnia u zdrowych ludzi dane mogą się zwiększać i zmniejszać o 0,5 stopnia. W takim przypadku maksymalny spadek temperatury występuje o godzinie 4-6 rano, a maksymalny wzrost o 16-20 godzin. W związku z tym zmiany wskaźników temperatury w ciągu dnia są najczęściej związane z fizjologicznymi cechami ciała.
3. Każda osoba ma indywidualny dzienny rytm, który zmienia się wraz z prawidłowym trybem dnia i regularnym odpoczynkiem. Również gorączka niskiej jakości jest charakterystyczna dla młodych kobiet o charakterze ascetycznym, które są podatne na częste bóle głowy i dystonię wegetatywną.

Temperatura podgorączkowa jest stanem ciała, któremu towarzyszy częsty lub okresowy wzrost temperatury do 37–38,3 stopni. Prawdziwa wysoka temperatura jest uważana za wskaźniki uzyskane podczas pomiaru termometrem w ustach lub odbytnicy, jeśli są one 38,3 stopni lub wyższe.

Chelochek jest istotą ciepłokrwistą, więc temperatura ludzkiego ciała jest w stanie utrzymać stałą temperaturę ciała przez całe życie.

Wskaźniki temperatury mogą się wahać pod wpływem stresu, po jedzeniu, gdy osoba śpi. U kobiet obserwuje się zmianę temperatury w pewnym okresie cyklu miesiączkowego.

Kiedy dana osoba jest dotknięta pewnymi czynnikami, zachodzi reakcja ochronna organizmu w postaci gorączki. Nawet niewielki wzrost temperatury przyspiesza proces metaboliczny i chroni organizm przed reprodukcją szkodliwych mikroorganizmów.

Również wzrost temperatury często wskazuje na fizyczne i psychiczne upośledzenie zdrowia.

Wskaźniki normalnej temperatury są następujące:

• Gdy mierzy się ją pod pachą, u zdrowej osoby temperatura wynosi 34,7-30,0 stopni.
• Po zmierzeniu w odbytnicy liczby wynoszą 36,6-38,0 stopni.
• Temperatura mierzona w jamie ustnej może wynosić 35,5-37,5 stopni.

Średnia temperatura w pomiarach w pachach wynosi 36,6 stopni, ale wartość danych dla każdej osoby może się różnić, w zależności od indywidualnych cech organizmu. Dla kogoś temperatura 36,3 stopni uważana jest za normalną, a ktoś stale widzi wskaźniki 37–37,2 stopni.

Tymczasem temperatura podgorączkowa zwykle wskazuje na pewne zaburzenia zdrowia ludzkiego w postaci powolnego procesu zapalnego. Dlatego konieczne jest określenie, co dokładnie powoduje taki stan i określenie ogniska zapalenia, jeśli takie występuje.

Należy jednak rozważyć, czy pomiary zostały wykonane prawidłowo. Tak więc można zaobserwować zmianę wskaźników temperatury, jeśli temperaturę mierzono w nadmiernie ciepłym ubraniu lub przegrzaniu osoby. Ponadto z nadczynnością tarczycy występuje naruszenie termoregulacji.

Jeśli temperatura ciała 37 stopni trwa dłużej niż tydzień bez widocznych objawów choroby, pacjent odczuwa apatię i słabość, przyczyny tego mogą być różne.

Przyczyny niskiej jakości gorączki

Po pierwsze, przyczyny, dla których pacjent ma stale wysoką temperaturę, są związane z ochronną reakcją organizmu na każdy niekorzystny proces.

Dzięki temu organizm próbuje zwalczać wirusy, bakterie, jeśli u pacjenta wystąpi stan zapalny lub infekcja.

Obniżenie liczby i podjęcie w tym przypadku leków przeciwgorączkowych jest absolutnie niemożliwe.

1. U kobiet przyczyny mogą być związane ze zmianami hormonalnymi w organizmie podczas cyklu miesiączkowego na kilka dni przed miesiączką.
2. Często zmiany temperatury prowadzą do wyczerpania układu odpornościowego. W tym przypadku pacjent szybko się męczy, mocno się poci, a czasem traci na wadze.
3. W niektórych przypadkach organizm może reagować na antybiotyki, zwiększając temperaturę. Pewne warunki są spowodowane przez niektóre pikantne potrawy, które zwiększają pocenie się i zwiększają temperaturę do 37 stopni.
4. Mogą wystąpić dreszcze lub lekkie przegrzanie, jeśli wykonano zabieg chirurgiczny lub nastąpiła transfuzja krwi.
5. Jeśli układ nerwowy jest zaburzony, zmęczenie nerwowe i fizyczne, częste stresy mogą być podwyższoną temperaturą ciała.
6. Z powodu zaburzeń metabolicznych często występuje skurcz naczyń powierzchniowych i nieprawidłowe działanie układu hormonalnego.

Kto może mieć niską gorączkę

Najczęściej temperatura podgorączkowa jest zachowywana, jeśli osoba odczuwa przeziębienie. Dodatkowo u pacjenta pojawiają się objawy, takie jak częsty kaszel, ból gardła, bolesna tkanka mięśniowa, katar i bóle głowy. Podobny stan może również wystąpić, jeśli dana osoba doznała ostatnio choroby, a organizm stopniowo powraca do zdrowia po uwolnieniu infekcji.

W niektórych przypadkach podwyższona temperatura utrzymuje się, jeśli przy dużych obciążeniach, częstych naprężeniach, nagłych zmianach strefy godzinowej i klimatycznej rozwija się termoneuroza. Stan ten często występuje u osób z dystonią wegetatywno-naczyniową jako reakcją na ekspozycję zewnętrzną.

Jeśli oprócz wzrostu temperatury pacjent gotuje się w brzuchu, występują nudności, niechęć do jedzenia i luźne stolce, przyczyny mogą leżeć w infekcji jelitowej. To może spowodować wzrost temperatury.

Stale podwyższone temperatury mogą być wynikiem wpływów psychogennych na świadomość niektórych substancji. Prowokują choroby, stres, niepokój, strach i silne doświadczenie.

Temperatura 37 stopni czasami wskazuje na gorączkę, która może zapowiadać choroby egzotyczne sprowadzane z zagranicy. W takim przypadku należy skonsultować się z lekarzem chorób zakaźnych i przejść niezbędne testy.

Długotrwały wzrost temperatury do 37 stopni może spowodować wystąpienie wrodzonej lub nabytej hipertermii. Również w przypadku przewlekłych zakażeń bakteryjnych, grzybiczych, pasożytniczych lub wirusowych, w tym kiły, toksoplazmozy i gruźlicy, obserwuje się niską gorączkę.

Nowotwory złośliwe w postaci guzów mogą również powodować temperaturę podgorączkową. Stale podwyższona temperatura może wystąpić, jeśli pacjent ma zmiany autoimmunologiczne.

Dlatego, aby wykluczyć obecność chorób reumatoidalnych, hormonalnych i innych, konieczne jest przeprowadzenie pełnego badania przez lekarza.

Jak mierzyć temperaturę

Pomiar temperatury odbywa się za pomocą termometru medycznego w kilku częściach ciała. Najczęściej termometr umieszczany jest w pachach lub odbytnicy. Wskaźniki mierzone w odbycie są bardziej dokładne, ale ta metoda jest najczęściej stosowana u dzieci.

Aby wskaźniki temperatury były prawidłowe i dokładne, konieczne jest, aby pacho było suche. Jeśli pacjent obficie się poci, wytrzyj wydzieliny potu pod pachą i pozwól skórze całkowicie wyschnąć. dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jak mierzyć temperaturę ciała za pomocą termometru rtęciowego.

Ważne jest, aby początkowa wartość na termometrze nie była wyższa niż 35 stopni. Pomiar temperatury w pachach odbywa się przez co najmniej dziesięć minut.

Jeśli istnieją wątpliwości co do dokładności wskaźników, warto użyć innego termometru, ponieważ przyczyną może być niepracujący termometr.

Co robić, gdy temperatura podgorączkowa

Jeśli temperatura wynosi 37 stopni i nie zmienia się w ciągu dnia, nie panikuj, może to być normalna reakcja organizmu na gorący klimat, zmęczenie. Gdy wskaźniki temperatury pozostają podwyższone przez tydzień lub dłużej, warto dowiedzieć się, co jest przyczyną.

Ponieważ ten stan może spowodować prawie każdy czynnik, leczenie należy przeprowadzić dopiero po skontaktowaniu się z lekarzem i zakończeniu pełnego badania.

Kiedy lekarz otrzyma wyniki badań krwi i moczu, będzie mógł dokładnie zdiagnozować chorobę i przepisać niezbędny zestaw leków. Ogólne badanie krwi pokaże, czy pacjent ma jakiekolwiek ukryte procesy zapalne w organizmie.

Nawet jeśli gorączka utrzymuje się przez długi czas, w żadnym przypadku nie można zażywać leków przeciwgorączkowych, w przeciwnym razie organizm nie będzie w stanie zwalczyć choroby. Jeśli wadą słabego stanu jest przepracowanie, zaleca się odpoczynek i dobry sen.

Aby zwiększyć odporność, konieczne jest włączenie do diety pokarmów bogatych w witaminę C, warzywa, owoce. Możesz także wziąć kompleks witamin i leków immunostymulujących.

W przypadku, gdy oprócz podwyższonej temperatury pacjent ma ogólne osłabienie, kaszel, złe samopoczucie, ból głowy, należy skonsultować się z lekarzem.

Czego nie robić, gdy temperatura wzrasta

Jak wspomniano powyżej, w żadnym przypadku nie należy przyjmować leków przeciwgorączkowych w celu obniżenia temperatury. Ciało musi sobie poradzić ze zmianami samodzielnie, w przeciwnym razie niewłaściwe leczenie może prowadzić do komplikacji i pogorszyć sytuację.

• Po zmianie wskaźników temperatury nie trzeba wkładać tynków musztardowych, robić kompresu alkoholowego, iść do kąpieli, pić na gorąco, pić napojów alkoholowych.
• Ponieważ podczas choroby ciało jest chłodzone przez pocenie się, nie trzeba owijać pacjenta ciepłymi kocami. W wyniku tego ocieplenia ciało nie jest w stanie całkowicie się ochłodzić.
• Nie zaleca się rozgrzewania pomieszczenia i używania nawilżacza. Wilgotne powietrze wraz ze szkodliwymi mikroorganizmami może przedostać się do płuc przez usta, zwłaszcza jeśli pacjent ma zatkany nos. Obfituje w zapalenie oskrzeli lub zapalenie płuc.
• Również nawilżone powietrze przyczynia się do naruszenia potu, dzięki czemu organizm nie jest w stanie sam się ochłodzić. Dlatego należy upewnić się, że temperatura powietrza w pomieszczeniu wynosiła 22-24 stopnie.
• Spalanie alkoholu lub octu jest bardzo szkodliwe, ponieważ opary mogą powodować omdlenia lub zawroty głowy. W tym przypadku roztwory alkoholu natychmiast odparowują z powierzchni skóry, dzięki czemu ciało jest szybko chłodzone. Powoduje to drżenie, a pacjent marnuje energię i siłę.
• Nie należy przyjmować antybiotyków, dopóki nie udasz się do lekarza, ponieważ mogą one zaszkodzić pracy układu odpornościowego, dodatkowo pogarszając sytuację.

Aby znormalizować stan pacjenta i pozbyć się choroby, trzeba pić dużo płynów. W tym celu można użyć soku borówkowego lub żurawinowego, wody mineralnej, herbaty ziołowej z cytryną, wywaru z lipy lub maliny. Stosowanie słodkich napojów nie jest zalecane, ponieważ glukoza przyczynia się do rozprzestrzeniania szkodliwych bakterii.

W podwyższonych temperaturach należy przestrzegać zasad leżenia w łóżku. Sen jest najlepszy w ubraniach wykonanych z naturalnych tkanin. Tłuste, smażone, pikantne i inne ciężkie potrawy powinny być wyłączone z diety. Dr Komarovsky opowie ci o wysokiej temperaturze i jej leczeniu w filmie w tym artykule.