Czy mogę uprawiać sport z zimnem

„Główny akademik Ioffe udowodnił: brandy i kawa zastąpią sport i zapobieganie” - śpiewał kiedyś Władimir Wysocki. To prawda, że ​​prawdziwe znaczenie tej piosenki leży w zupełnie innych płaszczyznach, ale jeśli weźmiesz to dosłownie, wielki bard miał całkowitą rację: uprawianie sportu znacząco poprawia jakość życia. Każde wychowanie fizyczne jest przydatne dla zdrowego ciała. A jeśli wirus się podkradł? Jak być: pozostawić zwykłe tempo ćwiczeń, zmniejszyć intensywność wysiłku fizycznego lub całkowicie je porzucić?

Sport podczas zimna: przydatny czy niebezpieczny?

Aby zrozumieć problem, zacznijmy od zmian zachodzących w organizmie w okresie choroby.

Jesteś przyzwyczajony do regularnych ćwiczeń, ale pewnego dnia nie jest piękny dzień, wstaniesz z łóżka, czujesz:

• ból głowy;
• posiniaczone, mimo długiego nocnego odpoczynku;
• przekrwienie błony śluzowej nosa;
• ból gardła.

Jest jasne: jakiś wirus „wyciekł” do organizmu, a teraz trwa restrukturyzacja układu odpornościowego - wszystkie siły od tego momentu będą kierowane na walkę z „outsiderem”.

Jeśli ciało „czuje”, że wirus nie jest niebezpieczny, nie ma znaczącego pogorszenia samopoczucia:

• temperatura ciała nie wzrasta;
• nie ma ochoty się położyć;
• apetyt się nie zmienia.

Być może w ciągu kilku godzin po rozpoczęciu aktywnej pracy komórek ochronnych staniesz się łatwiejszy. W takich przypadkach mówią: „Rano czułem się źle, a potem„ rozstałem się ”. Wszystko może być ograniczone do lokalnych reakcji: katar, słaby ból gardła, chrypka. Ogólnie rzecz biorąc, organizm funkcjonuje w zwykły sposób, aktywna walka z objawami zachodzi na poziomie lokalnym - tam, gdzie rozpoczął się stan zapalny. Lekarze w takich sytuacjach diagnozują „ostre infekcje dróg oddechowych” lub „ARVI”. Jeśli jest tylko zaczerwienienie gardła i ból gardła, czasami z łagodną gorączką przez jeden dzień, mówią o zapaleniu gardła. Jeśli głos jest nieco „usiadły” i następuje ciągły kaszel - jest to zapalenie krtani. Wszystkie te choroby są powodowane przez wirusy, ale w przeciwieństwie do powszechnego nieporozumienia, nie jest to grypa.

W takim przypadku szkolenie na przeziębienie nie jest zabronione. Istnieje jednak kilka ograniczeń:

1. Nie powinieneś zmuszać się do wykonywania wszystkich ćwiczeń, które wykonujesz w normalnym stanie. Zmniejsz obciążenie do minimum.
2. Zapomnij o czasie w sali z ważeniem. Treningi siłowe, ciężarki, hantle - wszystko to musi zostać przełożone na całkowite wyleczenie.
3. Słuchaj siebie: przy najmniejszym pogorszeniu zdrowia przestań ćwiczyć.

Uprawianie sportu z zimnem nie jest najlepszym sposobem leczenia choroby, ponieważ nie jest to łatwe dla organizmu, wydaje energię na regenerację, a ty wciąż potrzebujesz dodatkowego wysiłku.

Ale jeśli przyzwyczaiłeś się do trybu sportowego, trenujesz przez wiele lat i nie myślisz o życiu bez fitnessu lub porannych joggingów, wtedy możesz ostrożnie kontynuować naukę.

Jakie sporty podczas zimna nie zaszkodzą?

Nie chcę odstępować od zwykłego harmonogramu sportowców, lekarze zalecają, aby przejść do:

• bieganie w spokojnym tempie;
• zajęcia jogi;
• ćwiczenia rozciągające;
• tańczyć

Podczas przeziębienia można nawet „pobudzić” niewielką odporność, kontynuując ćwiczenia, ponieważ przy umiarkowanym obciążeniu aktywuje się krążenie krwi, co oznacza, że ​​produkty rozpadu organizmów chorobotwórczych są szybciej usuwane.

Nie zapominaj: chodzi tylko o łagodne formy choroby, nie powodujące drastycznych zmian w zwykłej codziennej rutynie!

Oddzielnie należy powiedzieć o joggingu. Możesz kontynuować trening, jeśli:

• przestrzegaj „zasady szyi” (to znaczy, jeśli wszystkie objawy wpływają na to, co znajduje się nad szyją: katar, dyskomfort w gardle);
• na ulicy jest temperatura „plus”, co oznacza, że ​​nie ma ryzyka zimnego powietrza z powodu przekrwienia błony śluzowej nosa, co powoduje wzrost choroby;
• skrócić czas pracy do 15-20 minut.

Ogólnie rzecz biorąc, przyciemnianie, jeśli nie odmówiłeś, lepiej jest przenieść się z siłowni lub domu na ulicy - na bieżni. Biegnąc na świeżym powietrzu, pocisz się, a potem możesz przechładzać, a wtedy zimno wzrośnie lub wywoła komplikacje. Jeśli pójdziesz na siłownię, ryzykujesz zainfekowaniem swojego „sportowego kolegi” wirusem. Jest mało prawdopodobne, że będą ci wdzięczni.

Powyższe odnosi się do SARS i ostrych infekcji dróg oddechowych, występujących w łagodnej postaci, bez zwiększania temperatury. A co jeśli pojawi się grypa lub parainflume?

Wirusy grypy są znacznie bardziej niebezpieczne niż wirusy przeziębione. Rozprzestrzeniają się z wielką prędkością, penetrując wszystkie organy i układy. Dlatego początek choroby jest ostry, wyrażony ostrym skokiem temperatury do wartości gorączkowych - 38,5-390С, a nawet wyższy. Kiedy chorujesz na grypę, trudno jest nawet wstać z łóżka, nie tylko wykonywać swoje codzienne obowiązki.

To ważne! Ciało jest w pełni skoncentrowane na walce z wirusem, na nic innego nie ma siły. W tych warunkach zmuszanie się do wykonywania jakiegokolwiek rodzaju ćwiczeń fizycznych jest nie tylko szkodliwe, ale może być nawet śmiertelne! Nie możesz angażować się nie tylko w chorobę, a nawet gdy objawy ustępują.

Nawet niska, niska jakość gorączki - przeciwwskazanie do jakiegokolwiek obciążenia! Klasy rozgrzewają ciało i są już „gorące” od wewnątrz, więc temperatura może gwałtownie wzrosnąć, a dla ciała będzie jeszcze trudniej.

Podczas choroby tłumione są procesy anaboliczne (czyli te, w których syntetyzowane są substancje niezbędne dla organizmu - aminokwasy, monosacharydy, tłuszcze), zmiany metabolizmu. Do krwi uwalniany jest dużo kortyzolu - hormonu stresu, który powoduje destrukcyjne procesy w mięśniach.

Najgorsze, co może się zdarzyć, jeśli zignorujesz porady lekarzy i kontynuujesz trening bez czekania na pełne wyleczenie - powstaną komplikacje. Każdy z nich - „nie jest prezentem”:

• zapalenie oskrzeli;
• zapalenie płuc;
• odmiedniczkowe zapalenie nerek (zapalenie nerek);
• zapalenie mięśnia sercowego (zapalenie mięśnia sercowego).

Są one konsekwencją faktu, że organizm dręczony przez wirusa, zamiast odpoczywać i nabierać siły, jest zmuszony spędzić resztę energii na wykonywaniu ćwiczeń. W rezultacie układ odpornościowy słabnie.

Jeśli nie potrzebujesz takich problemów, zapomnij o sporcie do momentu, gdy lekarz da „dobre”. Pamiętaj, że jak w szkole przez 2 tygodnie po zimnie byli zwolnieni z kultury fizycznej? Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarzy - daj sobie takie uwolnienie, bądź przywrócony.

Sport jako zapobieganie SARS i innym chorobom wirusowym

Jeśli podczas przeziębienia, korzyści ze szkolenia są bardziej niż wątpliwe, wtedy jako środek zapobiegawczy, ćwiczenia i każdy inny rodzaj aktywności fizycznej są tym, czego potrzebujesz. Dlaczego

Podczas zajęć aktywowany jest metabolizm: wszystkie procesy metaboliczne są bardziej intensywne, co oznacza wzmocnienie odporności.

Ponadto wiele sportów - to także hartowanie. Tak więc, jeśli pływasz, ciało doświadcza wahań temperatury po zanurzeniu w wodzie.

Jeśli biegasz na stadionie lub w parku, stopniowo dostosuj się do zmian temperatury otoczenia. Najważniejsze w tym przypadku jest zapobieganie nagłemu przechłodzeniu. Ran, czy uważasz, że nie ma wystarczająco dużo oddechu? Nigdy nie połykaj zimnego powietrza przez usta! Idź krok, kontynuując oddychanie przez nos, idź w spokojnym tempie. Nie zatrzymuj się, nie pozwól, aby wiatr dostał się pod twoje ubrania.

Doskonała ochrona przed zimnem - pływanie w otwartej wodzie. Minimalne twardnienie występuje nawet w lecie, w upale, a ci, którzy zanurzają się w lodowej otworze zimą, praktycznie nie chorują na choroby wirusowe. Powód: ciało jest przyzwyczajone do ekstremalnych temperatur, dlatego osłabienie sił ochronnych nie występuje w tych momentach, a wirus nie może się w nim „osiedlić”, umiera.

Zwróć uwagę! Konieczne jest rozpoczęcie każdego treningu i hartowania od minimum. Ostre obciążenie nie doprowadzi do zwiększenia odporności, a wręcz przeciwnie do jej osłabienia.

Czy można chodzić z zimnem

Chodzenie i ćwiczenia na świeżym powietrzu jako środki zapobiegawcze to jedno, a próba złagodzenia w okresie, kiedy choroba już Cię wyprzedziła, jest zupełnie inna.

Najlepiej poczekaj, aż stan się poprawi. I chociaż czujesz się chory, po prostu musisz otwierać okno w domu tak często, jak to możliwe. Jeśli na zewnątrz jest zimno, przez te 15 minut, gdy okno jest uchylone, chory powinien przejść do innego pokoju.

Chodzenie z zimnem jest dozwolone pod następującymi warunkami:

• temperatura ciała jest normalna;
• brak słabości, nudności;
• brak silnego kaszlu;
• na zewnątrz nie ma wiatru, nie ma deszczu, nie ma mrozu.

Jednocześnie zmniejsz obciążenie tak bardzo, jak to możliwe: nie biegaj, nie chodź szybko, skróć czas spaceru do 20-30 minut. Jeśli zdiagnozuje się grypę lub ból gardła, a nie prosty ARVI, odłóż chód do pełnego wyzdrowienia. Powód: ciało jest bardzo słabe, a jeśli nawet zamrozisz trochę lub zmokniesz, siły odpornościowe nie poradzą sobie z wirusem lub bakteriami, a już ustępująca choroba może powrócić.

W zdrowym ciele - zdrowy umysł, mówi rosyjskie przysłowie. Zgadzamy się z popularną mądrością: tylko jeśli czujesz się zdrowy i silny fizycznie, możesz cieszyć się wszystkimi dobrodziejstwami życia i pomagać tym, którzy tego potrzebują. Ale rozpoczynając studia, słuchaj sygnałów wysyłanych przez twoje ciało: jeśli wymaga odpoczynku, powinieneś dać mu taką możliwość. Tylko wtedy skorzysta na tym wychowanie fizyczne i sport!

Trening podczas przeziębienia

Wielu sportowców, którzy przeziębili się, interesuje się pytaniem, czy możliwe jest kontynuowanie treningu w tak bolesnym stanie, w jaki sposób najlepiej uprawiać sport, aby aktywność fizyczna nie wpływała niekorzystnie na odporność i nie powodowała komplikacji.

Czy dozwolone jest trenowanie podczas zimna?

Każda osoba od dwóch do trzech razy w roku cierpi na ostre infekcje dróg oddechowych, grypę i przeziębienie. Proces odzyskiwania trwa około tygodnia, a czasami dziesięć dni. Jeśli tym razem suma będzie wynosić około miesiąca przez rok. Jest to wystarczająco długi okres, który sprawia, że ​​każdy prowadzący aktywny tryb życia danej osoby zastanawia się, czy można kontynuować trening z zimnem.

Biorąc pod uwagę pilność tego problemu, przeprowadzono wiele badań nad tym, jak sport wpływa na kondycję zimnego człowieka. Potwierdzili fakt, że przy łagodnym przeziębieniu ćwiczenia są dopuszczalne. Nie oznacza to, że takie szkolenie będzie skuteczne. Niestety jego wydajność spada.

Ciężka infekcja lub po prostu dolegliwość

Badania dowodzą braku zaostrzenia objawów lub wpływu na czas trwania okresu rekonwalescencji z aktywności fizycznej tylko przy „górnym przeziębieniu”. Ta infekcja objawia się tylko nieprzyjemnym MI powyżej szyi.

Łagodne przeziębienie, ból gardła, przekrwienie błony śluzowej nosa, łzawienie oczu, ale nie ma bólu i bólu mięśni, nie ma gorączki, można uprawiać sport. Najważniejsze jest, aby wziąć pod uwagę pewne wymagania, które istnieją w tym przypadku.

Jak trenować na zimno?

Nie możesz się pocić i pozwolić na ostre przechłodzenie. Wiele siłowni jest wyposażonych w systemy chłodzenia powietrzem, które działają w zimie. Zimne strumienie, jeśli wpadniesz pod nie po treningu lub w jego trakcie, mogą znacznie pogorszyć objawy.

Trening powinien być łatwy, nie wykraczający poza obszar pulsu z 120-130 uderzeniami na minutę. To pozwala ci się nie pocić. Zaleca się również, aby czas trwania lekcji był ograniczony do minimum. Nie możesz przekroczyć 40-45 minut.

Czy przetrenowanie czy zimno?

Przetrenowanie jest dość niebezpiecznym stanem, w którym poziom kortyzolu gwałtownie wzrasta. Substancja ta, zwana hormonem stresu, jest ważna dla zasobów energetycznych, odporności, metabolizmu węglowodanów.

Zwiększenie kortyzolu zmniejsza odporność, co obniża obronę organizmu przed infekcjami, wydłuża okres regeneracji tkanki mięśniowej i obszar zapalenia. Stan, w którym osoba przybywa z przewlekle wysokim kortyzolem, przypomina objawy łagodnego przeziębienia.

Negatywne efekty treningu

Jeśli wysoki poziom kortyzolu jest mylony z łagodnym przeziębieniem, kontynuując fizyczny, osoba tylko szkodzi jego zdrowiu. Hormon stresu nadal wzrasta z treningów. Wynikiem tego jest gwałtowny spadek funkcji ochronnych organizmu i rozwój już zimnej choroby.

Kortyzol unosi się nawet wtedy, gdy ktoś ma przeziębienie. A jeśli trening w tym stanie i nie osłabi zdrowia, w jakiś sposób nie przyniesie prawie żadnego rezultatu. Wzrost kortyzolu nie pozwala osiągnąć zarówno wzrostu masy mięśniowej, jak i wskaźników siły.

Jakie są objawy grypy?

Dość często grypa i ostre infekcje wirusowe układu oddechowego we wczesnych stadiach można łatwo pomylić z normalnym łagodnym przeziębieniem. Dokładna diagnoza staje się jasna około trzeciego dnia. Jeśli temperatura ciała wzrasta, odczuwany jest ból w grupach mięśniowych, pojawiają się dreszcze, a to jest dokładnie grypa.

W tym stanie nie można iść na siłownię. To zada podwójny cios systemowi odpornościowemu, który będzie musiał walczyć z infekcją i stresem treningu cardio lub siłowego. Jedyne, co sport przyniesie grypie, to pogorszenie choroby.

Ogólne zalecenia

Zimno, jak pokazują badania, nie stanowi przeszkody dla sportu. Wyniki takich badań nie mówią nic o wskaźnikach siły ani skuteczności treningu zimnej osoby.

Zdecydowanie zabronione uprawianie sportu z grypą i ciężkimi przeziębieniami. Objawy tych chorób można rozpoznać dopiero drugiego lub trzeciego dnia. A jeśli aktywny trening nie ustanie w tych dniach, stan ulegnie dramatycznemu pogorszeniu, mogą pojawić się komplikacje.

Wniosek

Można bezpiecznie uprawiać sport tylko z pełną pewnością, że przyczyną choroby nie jest grypa, ale łagodna infekcja. Trening powinien być krótki, z tętnem od 120 do 130 uderzeń na minutę, aby zapobiec pojawieniu się potu.

Czy dozwolone jest uprawianie sportu z zimnem

Jeśli osoba regularnie uprawia sport, rzadko cierpi na przeziębienie. Tłumaczy to fakt, że ćwiczenia wzmacnia układ odpornościowy i poprawia metabolizm. Ale to nie znaczy, że sportowiec nie może chorować na ORZ. Tu powstaje pytanie, czy można uprawiać sport z zimnem? Eksperci zalecają, aby nie nosić zimna na nogach i powstrzymywać się od wysiłku fizycznego, ponieważ ciało jest bardzo osłabione.

Sport - zapobieganie chorobom

Teraz wiele osób uprawia różne sporty. Niektórzy wolą chodzić na siłownię, podczas gdy inni uprawiają fitness. Taka aktywność fizyczna może znacznie zmniejszyć częstość występowania. Silni fizycznie ludzie, jeśli zachorują, to bardzo łatwo pojawiają się w nich zimne patologie.

Przy stałym wysiłku fizycznym na ciele jest taki pozytywny efekt:

• Odporność jest wzmocniona.
• Wzmocnienie aparatu motorycznego.
• Układ sercowo-naczyniowy jest aktywowany.
• Zapobiega rozwojowi takich niebezpiecznych chorób, jak cukrzyca i astma.

Jeśli osoba trenuje codziennie, jego podatność na choroby zakaźne maleje. Osoba, która dużo chodzi, jeździ na rowerze, pływa i uprawia gimnastykę, bardzo rzadko choruje. Tylko pół godziny treningu na siłowni co drugi dzień zmniejsza ryzyko zachorowania o prawie 50%. Można to wytłumaczyć faktem, że podczas aktywnego wysiłku fizycznego we krwi zwiększa się liczba leukocytów, co ma szkodliwy wpływ na patogeny różnych infekcji.

Najbardziej skutecznymi środkami zapobiegawczymi przeciwko chorobom układu oddechowego są sport i hartowanie.

Czy sport może prowadzić do choroby?

Ale nie we wszystkich przypadkach sport przyczynia się do poprawy odporności i zmniejszenia zachorowalności. Czasami regularne chodzenie na siłownię lub fitness prowadzi do zwiększonej zachorowalności. Dzieje się tak, gdy osoba jest zajęta i zasoby ciała są wyczerpane. Silnie aktywna aktywność fizyczna prowadzi do tego, że poziom leukocytów we krwi zmniejsza się, ale zwiększa się ilość kortyzolu. Wszystko to przyczynia się do tego, że człowiek zaczyna boleć często i bardzo ciężko.

Zgodnie z wynikami badań stwierdzono, że natychmiast po aktywnym wysiłku fizycznym odporność ludzka jest znacznie zmniejszona, warunek ten obserwuje się przez kilka godzin. Dlatego wielu ekspertów radzi unikać miejsc zatłoczonych zaraz po treningu. Pozwoli to uniknąć infekcji.

Po treningu na siłowni nie można natychmiast wyjść, szczególnie w zimnej porze roku. Jeśli ktoś jest spocony, to po najmniejszym przeciągu może zachorować.

Trening podczas przeziębienia

Jeśli ktoś nie przeładował się wyczerpującymi treningami i nie poszedł do zatłoczonych miejsc zaraz po siłowni, ale zachorował, oznacza to, że mówimy o jakimś agresywnym wirusie. Takie wirusy działają źle nawet na silny układ odpornościowy. Czy można uprawiać sport z zimnem i kaszlem?

Kilka lat temu lekarze nie radzili przeciążać ciała podczas choroby, ponieważ jest już za słaba. Dziś niektórzy eksperci twierdzą, że można uprawiać sport podczas choroby, ale takie działania powinny być bardzo umiarkowane. Kontynuuj chodzenie na siłownię lub fitness może być tylko wtedy, gdy choroba postępuje bez wysokiej temperatury.

Wszyscy specjaliści są zgodni, że trening fizyczny podczas przeziębienia powinien być umiarkowany. Z zimnem w organizmie metabolizm jest zaburzony, a wszystkie procesy anaboliczne w tkance mięśniowej spowalniają. Jednocześnie wzrasta poziom kortyzolu we krwi, specjalnego hormonu, który niszczy tkankę mięśniową. Dlatego nadmierny trening podczas przeziębienia wcale nie ma sensu.

Umiarkowany wysiłek podczas choroby układu oddechowego nie zaszkodzi, ale nie przyspieszy powrotu do zdrowia.

Sport z grypą

Jeśli ze słabym kaszlem i katarem można uprawiać sport umiarkowanie, a następnie grypą, należy porzucić aktywność fizyczną. Grypa jest bardzo trudna i często powoduje komplikacje. Grypie zawsze towarzyszą takie objawy:

• Zwiększona temperatura ciała, która czasami osiąga poziomy krytyczne.
• Gorączka i dreszcze.
• Wielka słabość.
• Ból gardła i katar.

Wysoka temperatura ciała - najważniejsze przeciwwskazanie do jakiejkolwiek aktywności fizycznej. Jeśli przeładujesz ciało w temperaturze 37,5 ° C, istnieje duże ryzyko poważnych powikłań. Najczęściej powikłania grypy wpływają na serce, nerki i płuca.

Grypy nie można nosić na nogach. Bardzo ważne jest przestrzeganie zaleceń dotyczących leżenia w łóżku aż do całkowitego wyleczenia.

Dość często grypa na nogach niesie młodych ludzi. Jeśli więc osoba ma choroby przewlekłe, ryzyko powikłań znacznie wzrasta. Dlatego, kiedy pierwsze objawy choroby danej osoby powinny zostać porzucone.

Kiedy możesz wznowić zajęcia po grypie

Nie można aktywnie uprawiać sportu podczas przeziębienia, ale nie oznacza to, że pacjent powinien leżeć w łóżku od rana do wieczora. Ścisłe leżenie w łóżku jest wskazane tylko w najbardziej ostrym okresie choroby, gdy występuje wysoka gorączka i silna słabość. Ten stan trwa zwykle nie dłużej niż 5 dni, ale jeśli grypa doprowadziła do komplikacji, ostry okres może trwać do 10 dni.

Ale nawet przy wysokiej temperaturze osoba nie powinna stale leżeć w łóżku. Od czasu do czasu musisz wstać i powoli chodzić po pokoju. Okno powinno być lekko otwarte.

Jeśli podczas ćwiczeń pacjent ma zawroty głowy lub silne osłabienie, należy natychmiast iść do łóżka!

Począwszy od piątego dnia, osoba z przeziębieniem powinna wykonywać ćwiczenia rano, tylko ćwiczenia powinny być bardzo proste, aby nie prowadziły do ​​zmęczenia. Wystarczy usiąść kilka razy i wykonywać ruchy rękami i nogami. Jest to konieczne, aby rozproszyć krew i aktywować pracę narządów i układów.

Po tygodniu po ustąpieniu wszystkich objawów choroby, możesz wznowić uprawianie sportu. Odnawianie aktywności fizycznej powinno następować stopniowo, tak aby organizm miał czas, aby przyzwyczaić się do obciążeń. Podczas sesji musisz kontrolować tętno i częstość oddechów.

Przy przeziębieniach przydatne jest nadmuchiwanie balonów. Poprawia funkcjonowanie narządów oddechowych.

Reżim podczas choroby

Wielu sportowców podczas przeziębienia boi się przybrać na wadze i stracić kształt. Dlatego tak ważne jest, aby jeść w tym czasie. Konieczne jest przestrzeganie takich zaleceń:

• Musisz jeść trochę mniej niż w dni treningowe. Najważniejsze, aby utrzymać tryb picia.
• W pierwszych dniach choroby pacjent powinien spać jak najwięcej. Wielu ekspertów uważa, że ​​leczenie snu.
• Podczas choroby nie należy spędzać dużo czasu za telewizorem, komputerem lub telefonem.

Pomieszczenie, w którym znajduje się pacjent, powinno być często emitowane. Ponadto ważne jest utrzymanie optymalnej wilgotności.

Uprawianie sportu, jeśli twoje gardło jest złe, nie powinieneś. Ćwiczenia w tym przypadku nie przyniosą korzyści, ale mogą pogorszyć stan. Lepiej jest odczekać ostry okres choroby, a następnie wznowić trening. Każde ćwiczenie w podwyższonej temperaturze ciała jest surowo zabronione.

Czy mogę trenować na zimno?

Możesz uprawiać sport z przeziębieniem, katarem i innymi chorobami, ale tylko dzięki lekkiemu programowi, ponieważ organizm zwalcza patogeny, a dodatkowe obciążenie układu mięśniowego pogarsza sytuację. Jeśli idziesz na siłownię na przeziębienie, trenujesz ciężko i ćwiczysz, pozytywny wpływ na proces gojenia się zmniejsza. Dlatego nie zaleca się trenowania i wykonywania silnych ćwiczeń fizycznych, gdy jesteś chory, aż do całkowitego ustąpienia zimna.

Co dzieje się w ciele?

Z zimnem wzrasta produkcja hormonu kortyzolu, ze względu na szkodliwy wpływ na tkankę mięśniową. Kortyzol jest hormonem, z chorobami nieżytowymi produkowany jest w dużych ilościach, charakteryzujących się zniszczeniem białek i włókien mięśniowych. Kortyzol jest produkowany w dużych ilościach, gdy jest narażony na następujące czynniki:

• przepracowanie (po treningu);
• strach;
• stres;
• post;
• zimno, ból gardła i inne choroby.

Ale hormon ten ma również użyteczną funkcję, która polega na przyciąganiu składników odżywczych. Kiedy jesteś chory, organizm potrzebuje materiałów budowlanych, którymi są aminokwasy i glikogen. Hormon bierze udział w rozkładaniu białek na aminokwasy, a glukoza w glikogen. W tym przypadku ciało jest przechowywane wraz z materiałami budowlanymi wymaganymi do jego odzyskania po SARS.

Aby uprawiać sport, jeśli możesz przeziębić się z zimnem, ale nie powinieneś, nie ma w nim dodatniej dynamiki. Sport nie poprawia stanu. Ponadto działanie hormonu kortyzolu nie jest korzystne dla wysiłku fizycznego, ale tylko przyczynia się do zniszczenia masy mięśniowej. Dlatego ćwiczenia, idź na siłownię, aby ćwiczyć ćwiczenia, nie jest to konieczne.

Zasada „nad szyją”

Wśród zapalonych sportowców istnieje taka zasada, która nazywa się „nad szyją”. Osobliwością tej reguły jest możliwość uprawiania sportu w bujanym fotelu z zimnem, jeśli objawy choroby pojawiają się nad szyją. Oznacza to, że jeśli boli cię głowa, zęby, gardło, zatkany nos lub migdałki są zapalone, możesz to zrobić. Jedyną rzeczą nieznaną jest nazwa założyciela tej reguły, która nieuchronnie prowadzi do różnych komplikacji, jeśli zostanie zastosowana.

Aby dowiedzieć się, dlaczego nie zaleca się przestrzegania zasady „nad szyją” i trenować na zimno, zastanów się, jaki jest układ limfatyczny. Tak więc układ limfatyczny jest reprezentowany w postaci węzłów chłonnych i innych małych naczyń. Naczynia te są wypełnione płynem limfatycznym, który aktywnie uczestniczy w eliminacji toksyn i szkodliwych substancji. W normalnym stanie, gdy osoba jest zdrowa i nic nie boli, węzły chłonne są niewidoczne, ale jeśli wirusy go przytłoczą, wówczas węzły te będą się powiększać.

Powiększone węzły chłonne wskazują na przewagę procesów patologicznych. Wzrastają, tworząc rodzaj bariery dla wirusów, dzięki czemu nie rozprzestrzeniają się na inne narządy i układy, co wskazuje, że istnieje aktywna walka leukocytów z drobnoustrojami.

Jeśli w przypadku zimnej choroby objawy przejawiają się w postaci przekrwienia błony śluzowej nosa, kaszlu, bólu głowy, wysiłku fizycznego, treningu i ćwiczeń fizycznych, wówczas zakażenie rozprzestrzeni się na całe ciało. Wynika to z faktu, że węzły chłonne nie będą w stanie wytworzyć bariery podczas ćwiczeń, więc wirus rozprzestrzenia się na wszystkie narządy i układy. Zaleca się, aby w ciągu tygodnia przejść kurację i położyć się w domu, a po ustaniu zimna rozpocząć stwardnienie mięśni.

Sport w temperaturze

Zimno, przeziębienia, zapalenie migdałków często objawia się rozwojem wysokiej temperatury ciała. Ponadto wartość temperatury zależy od powikłania choroby, ale często wskaźnik termometru osiąga 38,5-39 stopni. W tym przypadku ludzie, którzy chcą trenować i uprawiać sport, po prostu nie mogą tego zrobić. Dlaczego Powodem jest to, że wraz z rozwojem takiej temperatury następuje całkowita impotencja i osłabienie, ból gardła, dreszcze. Ponadto gorączka osoby, a jeśli nie obniżysz temperatury, może być śmiertelna. Jak być w sytuacjach, gdy temperatura utrzymuje się na poziomie 37 - 37,2 stopni, a całe ciało boli i boli?
Sytuacja sugeruje, że walka z infekcją. Temperatura 37 - 37,2 stopni i ból gardła - jest to nawet gorsze niż 38 lub 39, ponieważ takiej temperatury nie można zestrzelić. Zabronione są również zajęcia sportowe dla pacjentów o temperaturze 37,2 stopni lub z przeziębieniem.

Często temperatura 37 stopni powoduje następujące choroby:

• zapalenie wątroby;
• zaburzenia hormonalne;
• astma;
• gruźlica;
• ból gardła

Objawowy, powodujący rozwój 37-stopniowej temperatury ciała, występuje pod wpływem różnych poważnych chorób. Dlatego zamiast uprawiać sport w temperaturze ciała 37 stopni, a nawet przy przeziębieniu, należy się spieszyć do szpitala: w celu leczenia gardła, ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego i innych przeziębień.

Jak szybko odzyskać?

Jeśli pomimo wszystko, jeśli przeziębiłeś się, pobiegłeś na siłownię na trening, to ważne jest, aby wiedzieć, że w celu szybkiego powrotu do zdrowia musisz dwukrotnie zmniejszyć obciążenie. Czas treningu skrócony do 40 minut. Podczas ćwiczeń pij dużo wody małymi łykami. Woda nie powinna być zimna, aby nie wywoływać komplikacji.

Jeśli nadal chcesz uprawiać sport, ważne jest, aby preferować następujące rodzaje ćwiczeń:

• bieganie po torze;
• krok aerobik;
• medytacja;
• rozciąganie;
• zajęcia fitness.

W przypadku przeziębienia zabronione są zajęcia sportowe wymagające intensywnego wysiłku fizycznego, martwego ciągu, wyciskania i przysiadów. Pokaż swoje maksimum przy zimnie, na które nie możesz sobie pozwolić, więc lepiej zostawić te ładunki aż do pełnego odzyskania. Jeśli odczuwasz pogorszenie stanu zdrowia podczas ćwiczeń i innych ćwiczeń, powinieneś przerwać wyczerpanie i skonsultować się z lekarzem.

Odzyskiwanie

Po ustąpieniu zimna gardło przestanie boleć, a lekarz potwierdzi powrót do zdrowia, możesz iść na siłownię i rozpocząć trening. Przed wykonaniem ćwiczeń fizycznych należy wyjaśnić kilka punktów:

• Nie należy wykonywać ciężkich ćwiczeń tuż po przeziębieniu, np. Biegać 20 km lub wykonywać prasę 100 kg.
• Musisz zacząć od lekkich ćwiczeń, ponieważ osłabienie jeszcze nie minęło, a ciało będzie w podobnym stanie przez około 7-10 dni.
• Aby przyspieszyć wzmocnienie organizmu, należy unikać ćwiczeń, pić witaminy, wzmacniać układ odpornościowy. W przeciwnym razie, jeśli spróbujesz ćwiczyć i trenować na 100% natychmiast po wyzdrowieniu, wpłynie to negatywnie na twoje zdrowie.
• Po 1-2 tygodniach możesz wrócić do poprzednich rodzajów ładunków i iść na siłownię. Zaleca się robić to stopniowo, aby nie zakłócać procesu odzyskiwania.

Jeśli dana osoba ma tendencję do regularnego treningu fizycznego, jest podatna na rzadkie objawy chorób lub chorób, które występują w łagodnej formie. Sport wzmacnia nie tylko układ mięśniowy i sercowo-naczyniowy, ale także odporność i układ mięśniowo-szkieletowy. Regularna aktywność fizyczna przyczynia się do zwiększenia odporności układu odpornościowego na różne dolegliwości.

Jeśli lubisz biegać, poranne bieganie przez 30 minut zwiększy twoje szanse na przeziębienie. Nawet jeśli zachorujesz, stosując odpowiednie podejście, leczenie przeziębienia będzie łagodne i nie spowoduje komplikacji. Aby na zawsze powiedzieć „nie” na zimno, konieczne jest nie tylko regularne ćwiczenia i bieganie, ale także uspokojenie, utrzymanie prawidłowego odżywiania, rezygnacja ze złych nawyków.

W rzadkich przypadkach sport może być przyczyną rozwoju przeziębienia. Ale takie przypadki są rzadkie i tłumaczą się tym, że osoba po prostu przeciąża ciało w pełni, nie dając mu spokoju. W tym przypadku odporność spada, a organizm reaguje na wszelkie negatywne czynniki.

Teraz wiesz, dlaczego nie możesz uprawiać sportu podczas zimna. A jeśli twoje zdrowie jest ci drogie, lepiej zacząć od leczenia choroby, a następnie rozpocząć trening.

OtVirus.ru

Grypa, zapalenie zatok, ból gardła

Czy można uprawiać sport z zimnem?

Taka powszechna choroba, jak zimny i katar, często nas zaskakuje. Jeszcze wczoraj byłeś zdrowym, pełnym siły i energii człowiekiem, ale dzisiaj czujesz lekką niedyspozycję i przekrwienie nosa.

Jeśli jesteś zawodowym sportowcem lub entuzjastą fitnessu, zainteresuje Cię kolejne pytanie - czy można uprawiać sport z zimnem i innymi objawami ARVI.

Czy rozsądnie jest pójść na siłownię, gdy pojawią się pierwsze objawy choroby, czy lepiej pominąć trening? W treści tego artykułu dowiesz się o przypadkach, w których sport może być korzystny lub szkodliwy dla twojego ciała.

Badania naukowe

Niedawno sieć ma informacje, że znane amerykańskie kolegium prowadziło badania w dziedzinie medycyny sportowej. Sądząc po wynikach tego badania naukowego, lekki wysiłek fizyczny z łagodnymi objawami ostrych infekcji układu oddechowego lub przeziębienia nie powoduje żadnej szkody dla zdrowia.

Ale naukowcy z tego college'u nie radzą angażować się w sporty twarde, ponieważ takie treningi mogą długo opóźniać proces zdrowienia pacjenta. Należy zauważyć, że ten eksperyment naukowy został przeprowadzony pod nadzorem lekarzy, którzy dokładnie wiedzieli, na jaki wirus zarażona grupa ludzi została zarażona.

W warunkach życia codziennego nie możemy dokładnie określić, jaki objaw choroby stanowi katar - banalna ostra infekcja wirusowa układu oddechowego lub grypa. Dlatego też, gdy będziesz uprawiać sport, myśląc, że masz łagodne przeziębienie i rzeczywiście, mając grypę, przebieg choroby może być poważnie skomplikowany.

Niektóre informacje teoretyczne

Każda choroba, czy to ARVI, czy przeziębienie, wpływa negatywnie na nasz organizm, zmniejszając procesy anaboliczne i zwiększając produkcję hormonów katabolicznych, w szczególności kortyzolu.

Substancja ta ma wiele właściwości, które działają niszcząco na wszystkie struktury białkowe organizmu, w tym białka mięśniowe. Kortyzol prowadzi również do zwiększenia stężenia glukozy we krwi i odkładania się tłuszczu.

Wśród przyczyn aktywacji produkcji tego hormonu można znaleźć stres, ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych i inne przeziębienia, głód, zmęczenie, strach, ćwiczenia. Co zaskakujące, głównym zadaniem kortyzolu jest wspomaganie organizmu w zwalczaniu stresu lub infekcji poprzez mobilizację wszystkich zasobów odżywczych.

Ponieważ w wyniku rozpadu cząsteczek białka powstają aminokwasy, a glikogenu, glukozy, nasz organizm otrzymuje dodatkowe materiały budowlane, których potrzebuje do przywrócenia uszkodzonych komórek.

Wydaje się, że oczywista jest odpowiedź na pytanie, czy jest możliwe i konieczne uprawianie sportu z zimnem lub przeziębieniem. Takie szkolenie jest pozbawione jakiegokolwiek znaczenia, ponieważ nie tylko nie będzie miało żadnego pozytywnego efektu, ale również zniszczy twoją własną tkankę mięśniową.

Jakie sporty możesz zrobić

Jeśli jesteś właścicielem silnej odporności, niewielka aktywność fizyczna może nawet pomóc w walce z chorobą. Jedyne pytanie brzmi: jak właściwie uprawiać sport, jeśli masz objawy przeziębienia.

Takie lekkie ćwiczenia jak joga są często bardzo przydatne i pomagają wyeliminować pierwsze oznaki ARVI. Jak wspomniano wcześniej, długotrwałe i forsowne ćwiczenia oraz związane z tym zmęczenie są przyczyną wzrostu poziomu kortyzolu. Dlatego w tym przypadku ćwiczenia powinny być umiarkowane lub lekkie.

Jeśli czujesz się niezadowalający po wysiłku fizycznym podczas SARS lub przeziębienia, jesteś bardzo zmęczony, wtedy może być konieczne spowolnienie treningu lub lekkie ćwiczenia.

Regularne ćwiczenia mogą rzeczywiście pomóc w zapobieganiu chorobom i poprawić układ odpornościowy. Ale w tym przypadku ważne jest, aby nie przesadzać.

Co oznacza zasada „wyższej szyi”?

Zniszczenie ich własnych mięśni nie jest najgorszym wynikiem aktywnego wysiłku fizycznego w okresie choroby. W Internecie można znaleźć różne artykuły na temat tzw. Reguły „ponad szyją”. Wśród wielu sportowców istnieje przekonanie, że w przypadku, gdy objawy choroby są zlokalizowane powyżej szyi (ból i ból gardła, katar), dozwolone jest uprawianie sportu.

Naukowcy z całego świata udowodnili błędność tego stwierdzenia. Faktem jest, że ludzki układ limfatyczny składa się z węzłów chłonnych i specjalnych naczyń włosowatych wypełnionych płynem limfatycznym lub limfą. Płyn ten pełni w naszym organizmie specjalną funkcję - usuwa substancje toksyczne, szkodliwe bakterie, a także produkty przemiany materii i próchnicy. Węzły chłonne to zbiór wielu komórek odpornościowych.

Wraz z rozwojem procesu patologicznego w szyi i głowie, formacje te powiększają się, stają się bolesne, ponieważ to w nich leukocyty walczą ze szkodliwymi mikroorganizmami. W ten sposób powstaje niewidzialna bariera, która zapobiega rozprzestrzenianiu się infekcji na inne narządy i układy organizmu.

A jeśli w tym okresie nadal ryzykujesz, że odwiedzisz swoją ulubioną siłownię, wtedy niebezpieczna infekcja, zawarta w węzłach chłonnych, wraz z krwiobiegiem szybko rozprzestrzeni się po całym ciele - a to z kolei z pewnością doprowadzi do rozwoju poważnych komplikacji.

To ważne! Kategorycznie zabrania się uprawiania ciężkich sportów z objawami ARVI lub grypy, ponieważ w tym przypadku ćwiczenia nie są tak korzystne, jak szkodliwe, ponieważ drenują już osłabione ciało pacjenta.

Jak połączyć sport i zimno

Jeśli chorobie nie towarzyszą poważne objawy, możesz wznowić trening. Ale aby pójść na siłownię, nie zaszkodzi osłabionemu ciału, musisz znać pewne zasady.

• Czas trwania szkolenia powinien zostać skrócony o co najmniej 30%. Tak więc, jeśli Twój zwykły trening trwa 1,5-2 godziny, to z objawami ARVI jego czas trwania wynosi od 45 do 60 minut.
• Również w okresie choroby zaleca się zmniejszenie intensywności aktywności fizycznej o 50%. Można to osiągnąć poprzez skrócenie czasu pracy każdego symulatora o połowę lub zmniejszenie o połowę liczby „podejść” dla każdego ćwiczenia.
• W przypadku przeziębienia, ARVI lub grypy organizm potrzebuje dużej ilości płynu. Dlatego uprawiając sport podczas choroby, konieczne jest picie oczyszczonej ciepłej wody co 15-20 minut.
• W okresie zdrowienia, po wyzdrowieniu, konieczne jest stopniowe zwiększanie intensywności treningu. W pierwszym tygodniu aktywność fizyczną można zwiększyć do 65-70%, w drugim - do 85-90%, a dopiero w trzecim tygodniu można trenować w zwykły sposób.
• W celu szybszego powrotu do zdrowia chore i osłabione ciało potrzebuje odpowiedniego odpoczynku i odpoczynku.

Czy można uprawiać sport z zimnem lub przeziębieniem, to zależy od Ciebie. Jeśli jesteś pewny swoich umiejętności i wiesz, jak właściwie dawkować ładunek, sport może nawet pomóc Ci szybciej wrócić do zdrowia. W każdym razie musisz wiedzieć o ryzyku powikłań choroby. Pamiętaj, że twoje zdrowie jest w twoich rękach!

Sport i zimno. Leczenie na zimno

Treść

Przeziębienie, przeziębienie lub grypa (spowodowane wirusem grypy) jest ostrym zakaźnym zapaleniem górnych dróg oddechowych. Objawami choroby są kichanie, katar (nieżyt nosa), ból gardła (zapalenie krtani), trudności z przełykaniem i bólem gardła (zapalenie gardła, zapalenie migdałków), kaszel z surowiczą, następnie ropna plwocina (zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli), bóle mięśni, gorączka i pogorszenie stan ogólny. Nazwa stanu chorobowego „przeziębienie” wynikała z wcześniej zaakceptowanych poglądów, że przyczyną choroby jest hipotermia. Najczęściej choroba jest wywoływana przez wirusy (Rino, adenowirus i wirus paragrypy), które są przydzielane pacjentom podczas kichania lub kaszlu jako „aerozol”.

Czy mogę trenować na zimno? Aby rządzić

Ostatnie badania przeprowadzone pod auspicjami American College of Sports Medicine wykazały, że uprawianie sportu z łagodnymi objawami przeziębienia w umiarkowanym tempie nie jest szkodliwe dla zdrowia. Podczas treningu siłowego (kulturystyka lub trójbój siłowy) pogorszyły się wskaźniki regeneracji. Powszechnie uznaje się, że sport może zmniejszyć ryzyko przeziębienia, ale jak dotąd nie było wiadomo, jak sport i chłód łączą się w tym samym czasie. W każdym razie większość lekarzy zgadza się, że uprawianie sportu może pogorszyć bieg przeziębienia, nawet przy dobrym zdrowiu i słabych objawach.

Z reguły przeziębienie łapie każdą osobę średnio 2-5 razy w roku, a jej trwanie może osiągnąć 1-2, a nawet trzy tygodnie, aż do pełnego wyzdrowienia. To pokazuje, że nawet niewielkie przeziębienia mogą poważnie utrudnić postępy w kulturystyce i innych sportach.

Podczas badania, pod kierunkiem profesora i lekarza Thomasa G. Weidnera z American University of Indiana, przetestowano około 50 ochotników, których lista została sporządzona przez studentów-ochotników, którym wstrzyknięto zakażoną surowicę i obserwowano przez 10 kolejnych dni. Połowa z nich nie ćwiczyła przez całą chorobę, inni nadal aktywnie trenowali.

Pierwsza grupa była poddawana codziennym stresom, takim jak bieganie i ćwiczenia na symulatorze. Po zakończeniu badania naukowcy odkryli, że w obu grupach występowały identyczne wskaźniki powrotu do zdrowia, z których można wywnioskować, że umiarkowane ćwiczenia nie wpływają na proces gojenia, nasilenie objawów lub rozwój powikłań. Ważne jest, aby pamiętać, że osoby badane, które przeszły intensywne treningi (które są w rzeczywistości równoważne zwykłemu treningowi kulturystycznemu) miały najgorsze wskaźniki regeneracji.

Edycja krytyki badawczej

W tym badaniu zastosowano łagodny szczep zimnego wirusa, który prawie nigdy nie powoduje komplikacji zdrowotnych. Jednak w zwykłym życiu osoba jest narażona na różne wirusy, które mogą wpływać na tkankę płuc, oskrzela i, co najważniejsze, układ sercowo-naczyniowy i mięśnie.

Na przykład czasami grypa jest prawie niemożliwa do odróżnienia od łagodnych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego. Jeśli ćwiczysz w czasie zachorowania na grypę, nawet przy dobrym zdrowiu i prawie całkowitym braku objawów przeziębienia, ryzykujesz poważne komplikacje w sercu, ponieważ wirus grypy powoduje zapalenie mięśnia sercowego. Ćwiczenia prowadzą do przeciążenia mięśnia sercowego i mogą rozwinąć się nieodwracalne komplikacje!

Każda choroba nieżytowa (nawet łagodna) prowadzi do zahamowania procesów anabolicznych w mięśniach i aktywuje wydzielanie hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy mięśnie. Aktywność fizyczna nasila procesy kataboliczne, aw przypadku opóźnionego anabolizmu nie otrzymasz pozytywnego efektu treningu siłowego, a wręcz przeciwnie, trening zniszczy Twoje mięśnie.

Podsumowanie Edytuj

Oczywiście zimno i sport są niekompatybilne. Nie osiągniesz pozytywnych wyników treningu na wysokości choroby. Nie ćwicz, jeśli masz przeziębienie, aż znikną wszystkie objawy choroby i nie czujesz się dobrze. Jeśli choroba jest ciężka, należy powstrzymać się od treningu przez 3-4 dodatkowe dni, aż do pełnego wyzdrowienia, aby uniknąć komplikacji i zniszczenia mięśni.

Środki mające na celu wyeliminowanie objawów (nie przyspieszać regeneracji):

• Leki przeciwgorączkowe (kompleksowy lek TheraFlu szczególnie zalecany jako środek objawowy). Należy jednak rozumieć, że po pierwsze, temperatura musi być obniżona, a nie jeśli jest podniesiona, ale jeśli jest podniesiona powyżej pewnej granicy, którą można nazwać temperaturą 38 stopni. W każdym przypadku należy skupić się na zdolności organizmu do tolerowania tej temperatury, a także obecności innych problemów zdrowotnych (na przykład problemów z sercem, neurologii). Im wyższa temperatura, tym łatwiej organizmowi zwalczyć infekcję, ale tym większe ryzyko innych problemów. Rozwiązanie tego problemu najlepiej pozostawić lekarzowi. Należy również zauważyć, że najmodniejsze leki przeciwgorączkowe reklamowane w telewizji oparte są na lekach na grosz Paracetamol i Ibuprofen.
• Lizaki do tłumienia kaszlu i łagodzenia bólu (Travisil itp.)
• Jeśli kaszel jest wyraźny, należy stosować Libexin (ściśle według wskazań), syropy z glikodyną lub Tussin +.
• Spraye, aby wyeliminować uczucie bólu gardła i podrażnienia nosa - Kameton.
• Zmniejsza się skurcz naczyń krwionośnych (Naphthyzinum, droższe działają w podobny sposób, ale mogą skuteczniej pokryć powierzchnię błony śluzowej) przekrwieniem nosa.
• Tsinepar (pigułki) jest najszybszym lekiem, który pomaga natychmiast wyeliminować objaw (pozwala całkowicie zapomnieć o przeziębieniu) i ewentualnie przyspieszyć powrót do zdrowia.

W nowym badaniu [1], opublikowanym w 2017 r., Zaobserwowano, że witamina C i echinacea nie zmniejszają przeziębienia. Nowa metaanaliza sugeruje jednak, że tabletki cynku są bardziej skuteczne. Do 5 dnia 70% osób przyjmujących cynk wyzdrowiało po przeziębieniu w porównaniu z 27% osób otrzymujących placebo. Autorzy uważają, że cynk w przybliżeniu potroi tempo powrotu do zdrowia.

Leczenie objawowe przeziębienia wspólnego

Etiotropowe leczenie lekami przeciwwirusowymi nie jest jeszcze możliwe. Zimne objawy ustępują same. Stosowanie leków jest opcjonalne. Zwykle przepisywane leczenie ma na celu złagodzenie objawów.

Katar Tworzenie się tajemnicy może być zmniejszone przez leki antycholinergiczne, jednak należy pamiętać o innych działaniach podobnych do atropiny. Obecnie stosowane działanie antycholinergiczne leków przeciwhistaminowych H1 (część wielu leków na przeziębienie). Miejscowo (krople do nosa) stosuje się a-adrenomimetyki, powodując zwężenie naczyń i, odpowiednio, zmniejszenie obrzęku błony śluzowej nosa (oddychanie przez nos jest przywracane), jak również osłabienie wydzieliny. Przy długotrwałym regularnym stosowaniu mimetyków a-adrenergicznych istnieje ryzyko uszkodzenia błony śluzowej nosa („przerost błony śluzowej”).

Trudności z połykaniem, bólem gardła. Pastylki zawierające miejscowe środki znieczulające (lidokainę, benzokainę, tetrakainę) osłabiają objawy na krótki czas, ale mogą powodować reakcje alergiczne.

Kaszel Osłabienie kaszlu spowodowane zmniejszeniem odruchu kaszlowego jest wskazane tylko wtedy, gdy kaszel nieproduktywny (suchy kaszel). Kodeina i noskapina osłabiają kaszel, działając na centralny układ nerwowy, zmniejszając odruch kaszlu. Klobutinol ma inny, ale nie do końca wyjaśniony mechanizm działania, różny od mechanizmu działania opioidów. Przekonujące dowody skuteczności leków na przeziębienie na przeziębienia nie są dostępne.

Trudna plwocina. Środki wykrztuśne poprawiają wydzielanie plwociny z powodu jej upłynnienia: rozkładają składniki plwociny (mukolityki, na przykład N-acetylocysteina) lub zwiększają produkcję ciekłej części wydzieliny (na przykład gorący napój). Możliwość przepisywania środków mukolitycznych na przeziębienie pozostaje wątpliwa, podobnie jak zdolność bromheksyny i ambroksolu do znaczącej zmiany konsystencji plwociny. Acetylocysteina jest przepisywana na mukowiscydozę. Pokazano kliniczny wpływ N-acetylocysteiny w przewlekłym obturacyjnym zapaleniu oskrzeli (ale nie na zimno): częstotliwość zaostrzeń zmniejsza się przy ciągłym stosowaniu.

Wysoka temperatura Leki przeciwgorączkowe (aspiryna, paracetamol) są wskazane w wysokiej temperaturze. Wzrost temperatury jest naturalną reakcją organizmu na infekcję; kontrola temperatury ciała jest jednym z ważnych wskaźników przebiegu choroby.

Ból kończyn, bóle głowy. Leki przeciwgorączkowe są również skuteczne.

• Weź kompleks witaminowo-mineralny 2-4 razy w roku
• Metaanaliza 25 badań klinicznych [2] wykazała, że ​​regularne spożywanie witaminy D może zmniejszyć prawdopodobieństwo ostrych zakażeń układu oddechowego i grypy.
• Nie przepracuj się
• Weź glutaminę
• Weź dodatkowe porcje witaminy C podczas epidemii
• Weź wyciąg z echinacei (roślinny immunomodulator) podczas epidemii
• Ćwicz hartowanie

Zapalenie mięśnia sercowego

Zapalenie mięśnia sercowego jest zapaleniem mięśnia sercowego, zwykle powodowanym przez wirusy Coxsack B. Typowe objawy kliniczne obejmują zmęczenie, ból w klatce piersiowej, duszność i czasami kołatanie serca. Czynniki ryzyka nagłej śmierci nie zostały ustalone, ale ponieważ takie niebezpieczeństwo istnieje, 26. Konferencja Bethesda zaleca przerwanie działalności sportów wyczynowych na około 6 miesięcy. Zawodnik może rywalizować tylko z normalną funkcją serca i rozmiarem, zgodnie z echokardiografią i brakiem arytmii podczas monitorowania EKG metodą Holtera.

Mononukleoza zakaźna

Mononukleoza zakaźna jest wywoływana przez wirus Epsteina-Barra i objawia się z reguły zmęczeniem, bólem gardła, powiększonymi węzłami chłonnymi i migdałkami podniebiennymi oraz powiększeniem śledziony. Aktywność fizyczna jest zazwyczaj ograniczona przez samą siebie ze względu na rosnącą słabość. Według literatury sportowcy mogą przejść do treningu bezstykowego bez obawy o szkodliwe skutki, gdy tylko temperatura ciała wróci do normy. Główną rzeczą, na którą lekarze zwracają szczególną uwagę podczas mononukleozy zakaźnej, jest powiększenie śledziony, ponieważ jej pęknięcie jest możliwe. Występuje u 0,1 - 0,5% pacjentów, zwykle samoistnie. Prawdopodobieństwo jest maksymalne w pierwszych 3 tygodniach choroby - w okresie obfitego nacieku limfocytowego, który rozciąga śledzionę i zwiększa jej kruchość. Nie ma jednoznacznych zaleceń dotyczących sposobu oceny wielkości śledziony (a co za tym idzie ryzyka pęknięcia) - stosując badanie dotykowe lub USG. Pewnie ustalono, że badanie dotykowe ma niską czułość, jednak kwestia przyjęcia na zajęcia sportowe jest podejmowana w zależności od tego, czy śledziona jest wyczuwalna, czy nie. Uważa się, że klatka piersiowa może niezawodnie chronić nawet powiększoną śledzionę, ale znowu nie ma dowodów ani za, ani przeciw temu założeniu. Chociaż, według literatury, było tylko kilka luk związanych ze sportem, zaleca się ostrożność, zwłaszcza w pierwszych tygodniach choroby. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca, aby w przypadku nagłego wzrostu, całkowicie porzucić zajęcia sportowe, aw przypadku przewlekłego wzrostu, problem jest rozwiązywany indywidualnie.

Ostre wirusowe zapalenie wątroby Edytuj

Wirusowe zapalenie wątroby może występować na różne sposoby - bezobjawowe i piorunujące ze skutkiem śmiertelnym. Główne objawy to zmęczenie, bóle mięśni, bóle stawów, jadłowstręt i nudności. Uszkodzenie wątroby zakłóca normalne zaopatrzenie organizmu w energię podczas wysiłku, przyczynia się do hipoglikemii i zmian w metabolizmie lipidów. Możliwe są również niedobory hormonów i koagulopatia. Ćwiczenia mogą znacząco wpływać na hemodynamikę wewnątrzwątrobową, co teoretycznie zwiększa ryzyko powikłań. Zgodnie z zaleceniami, konieczne jest porzucenie ciężkich ładunków i konkurencji przed normalizacją wskaźników biochemicznych funkcji wątroby i wielkości wątroby, ale dostępne dane sugerują, że umiarkowane obciążenie jest z pewnością dopuszczalne, biorąc pod uwagę kliniczną ocenę stanu sportowca.

Zakażenie wirusem HIV Edytuj

Zakażenie HIV jest chorobą przewlekłą, zróżnicowaną w swoim przebiegu iw większości przypadków przez lata nie naruszającą zwykłego życia zarażonych. Zakażenie wirusem HIV zwykle przybiera formę przewozu, ale możliwe są poważne zmęczenie i inne zaburzenia. zmniejszenie skuteczności zarówno samej choroby, jak i podawania leków przeciwretrowirusowych. Nie ma dowodów na to, że ćwiczenia są niebezpieczne; przeciwnie, umiarkowany wysiłek może nawet wzmocnić układ odpornościowy (oprócz innych korzystnych wpływów somatycznych i psychicznych) i należy go zachęcać. Kwestia dalszych zajęć sportowych jest podejmowana indywidualnie, z uwzględnieniem stanu zdrowia sportowca, sportu i prawdopodobieństwa zakażenia.

Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko przeniesienia wirusa HIV i wirusowego zapalenia wątroby w większości dyscyplin sportowych jest bardzo małe, więc teraz prawie wszyscy eksperci podzielają opinię, że sama infekcja nie wystarczy, aby usunąć ją z konkursu. Z drugiej strony nie jest jasne, jak radzić sobie z sportami, w których ryzyko transmisji wirusów jest z pewnością zwiększone: zapasy, boks i sztuki walki. Nie ma jednak wątpliwości, że tajemnica lekarska musi być zawsze zachowana i należy podjąć uniwersalne środki ostrożności.