Polipy w nosie. Przyczyny, objawy i objawy, diagnoza i leczenie. Usuwanie polipów w nosie: operacja, usunięcie laserem, golarka, usunięcie endoskopowe. Środki ludowe.

Angina

Często zadawane pytania

Witryna zawiera podstawowe informacje. Odpowiednia diagnoza i leczenie choroby są możliwe pod nadzorem sumiennego lekarza.

Polipy nosa są zaokrąglone, łagodne, bezbolesne w dotyku, będące wynikiem wzrostu błony śluzowej nosa. Na zewnątrz wyglądają jak groch, grzyby lub kiść winogron.

Według statystyk polipy w nosie są jednym z najczęstszych powikłań przewlekłego nieżytu nosa. Polipy nosa dotyczą 1-4% populacji. Mężczyźni są 3-4 razy bardziej podatni na to niż kobiety. U dzieci polipy przedramienia są częstsze, a u dorosłych są etmoidalne.

Choroba objawia się przekrwieniem nosa i wydzieliną śluzową. W przeciwieństwie do zwykłego przeziębienia, oddychanie nie poprawia się po zastosowaniu kropli zwężających naczynia. Mężczyzna jest zmuszony oddychać przez usta. W rezultacie suche powietrze dostaje się do płuc, które nie są wystarczająco oczyszczone z kurzu i alergenów. Powoduje to częste choroby układu oddechowego i astmę. W rezultacie polipowatość skraca czas życia osoby o 6 lat.

Anatomia nosa

Nos osoby jest dość skomplikowaną strukturą. Część, którą widzimy, nazywa się zewnętrznym nosem. Obejmuje: proces czołowy górnej szczęki, chrząstkę boczną i dużą chrząstkę skrzydłowo-nosową. Powierzchnie boczne - skrzydła nosa składają się z chrząstki i tkanki łącznej, otwierają się na dole nozdrzami. Wszystko to pokrywają mięśnie i skóra bogata w gruczoły łojowe.

Wewnętrzna struktura przewodów nosowych jest bardziej złożona. Jama nosowa jest utworzona przez przegrodę nosową, która składa się z pionowej płytki kości sitowej, womeru i chrząstki. Dla wielu osób ta partycja jest zakrzywiona. Drobne zmiany są uważane za wariant normy.

Jama nosowa ma cztery ściany:

  • boczne
  • wewnętrzny
  • top
  • niżej
Najbardziej złożona konstrukcja ma ścianę boczną, na której znajdują się górne, środkowe i dolne małżowiny. Tworzą go kości nosowe, górna szczęka, kość łzowa, kość sitowa, proces skrzydłowy kości klinowej, dolna koncha nosowa (niezależna kość) i pionowa płytka kości podniebiennej.

Pomiędzy przegrodą nosową a konchą nosową znajduje się przestrzeń zwana wspólnym kanałem nosowym. W bocznych częściach nosa znajdują się trzy kanały nosowe, z których każdy odpowiada muszli nosowej. W dolnym kanale nosowym otwiera się kanał nosowo-łzowy.

Również w otworach jamy nosowej zatok przynosowych. Są to małe „kieszenie” w kościach czaszki, które zawierają powietrze.

  • Zatoka szczękowa znajduje się w górnej szczęce
  • Zatoka czołowa znajduje się w kości czołowej.
  • Labirynt kratowy w kości sitowej
  • Zatoka klinowa w kości głównej (klinowej)
Cały ten złożony system spełnia wiele ważnych funkcji.
  1. Zakłóca przechłodzenie. Ogrzewa zimne powietrze, zanim dostanie się do płuc.
  2. Nawilża i filtruje powietrze z kurzu, alergenów i mikroorganizmów. Zatrzymuje te cząsteczki na włosach i błonach śluzowych, neutralizuje i zapobiega ich przedostaniu się do dróg oddechowych.
  3. Uczestniczy w edukacji głosowej, grając rolę rezonatora.
  4. Zapewnia rozróżnienie zapachów.
Ale wszystkie te funkcje nosa byłyby niemożliwe bez specjalnej błony śluzowej wyścielającej jamę nosową. Z góry pokryty jest nabłonkiem pseudo-warstwowym. Poniżej znajduje się luźna tkanka łączna, poniżej znajduje się warstwa gruczołów i perichondrii (górna warstwa chrząstki).

Na powierzchni znajdują się komórki kubkowe i rzęsiste z licznymi rzęskami, a także krótkie i długie interkalowane komórki nabłonkowe, które są odpowiedzialne za odnowę komórek śluzówki.

Ochronną funkcję błony nosowej zapewniają komórki rzęskowe nabłonka rzęskowego. Każdy z nich ma 250-300 rzęsek o długości kilku mikronów. Rzęski zatrzymują najmniejsze cząsteczki substancji zawartych w powietrzu. Oscylacyjne ruchy rzęsek wysyłają te substancje do nosogardzieli.

Czynnikiem ochronnym jest śluz, który jest wytwarzany w nosie przez gruczoły śluzowe i komórki kubkowe. Zapobiega wysychaniu jamy nosowej i przywierają do niej również obce cząsteczki. Następnie ten zanieczyszczony śluz jest wypychany przez ruch rzęsek i następuje naturalne oczyszczanie dróg oddechowych.

Przyczyny polipów nosa

Podczas chorób zakaźnych mikroorganizmy namnażają się na błonie śluzowej. Proces ten prowadzi do oderwania górnej warstwy komórek śluzówki. W tym czasie czujemy pieczenie w nosie, duszność, zmiany głosu. Z nosa płynie śluz, który jest wynikiem intensywnej pracy gruczołów śluzowych i wysięku, płynu, który tworzy się podczas zapalenia. Przy odpowiednim leczeniu i normalnej odporności, regeneracja następuje w ciągu 7-10 dni. Błona śluzowa jest przywracana i ponownie zdolna do wykonywania swoich funkcji.

Jeśli choroba nie jest leczona, może się przeciągnąć i stać się przewlekła. Długotrwały proces zapalny osłabia miejscową odporność i siły błon śluzowych. Ale próbuje wykonywać swoje funkcje, zwiększając obszar. W rezultacie zaczyna szybko rosnąć i gęstnieć z powodu wzrostu tkanki łącznej. Często zdarza się to w zatokach przynosowych. W pewnym momencie hiperplastyczny (powiększony) śluz opuszcza zatokę do jamy nosowej - jest to powszechnie nazywane polipem.

Przyczyną pojawienia się polipów może być:

  • częste przeziębienia i choroby zakaźne, którym towarzyszy chłód
  • przewlekłe zapalenie zatok (zapalenie zatok przynosowych - zapalenie stawów, zapalenie zatok, zapalenie zatok przynosowych)
  • alergiczny nieżyt nosa spowodowany wdychaniem pyłu domowego i bibliotecznego, pyłku roślinnego, zarodników grzybów, sierści zwierząt, cząstek chemii gospodarczej, związków chromu
  • ciężkie skrzywienie przegrody nosowej, powodujące zaburzenia oddechowe i proliferację śluzówki
  • dziedziczna tendencja do tworzenia polipów
  • patologiczna reakcja układu odpornościowego
Wiele chorób może wpływać na występowanie polipów: astma, mukowiscydoza, nietolerancja aspiryny, mastocytoza nosa, zespół Younga.

W miejscu występowania polipów dzieli się na:

  • Wąglik - najczęściej powstaje z błony śluzowej zatoki szczękowej. Znajduje się z jednej strony. Częściej u dzieci.
  • Etmoidal - rozwija się z błony śluzowej labiryntu etmoidalnego. Występują po obu stronach przegrody nosowej. Dotyczy ludzi w wieku dorosłym.
Rozmiar polipa i powodowane przez niego zmiany są podzielone na trzy etapy polipów:
  • Pierwszy etap - polipy pokrywają tylko niewielką część przestrzeni nosowej.
  • Drugi etap - tkanka łączna rośnie tak, że pokrywa znaczną część światła jamy nosowej.
  • Trzeci etap - polipy całkowicie blokują przejście oddechowe.

Objawy polipów nosa

Polip nosa to zaokrąglona edukacja od kilku milimetrów do 3-4 centymetrów. Jest bezbolesny, niewrażliwy na dotyk i łatwo się porusza.

W przypadku polipowatości nosa występują następujące objawy:

  • Długie trudności z oddychaniem przez nos, uczucie zatkanego nosa. Dzieje się tak, ponieważ przerośnięta błona śluzowa częściowo lub całkowicie blokuje światło kanału nosowego.
  • Katar, wydzielina śluzowa lub śluzowo-ropna. Są to oznaki dodania wtórnej infekcji i intensywnej pracy gruczołów śluzowych.
  • Kichanie za pomocą polipów w nosie występuje, ponieważ wzrost błony śluzowej dotyczy rzęsek i postrzegają ją jako obcy przedmiot. A kichanie to reakcja obronna, która pozwala ci się go pozbyć.
  • Zaburzenia węchu, aż do całkowitej utraty wrażliwości na zapachy. Wraz ze wzrostem tkanki łącznej w polipie zakłóca się pracę komórek receptorowych, które postrzegają zapachy.
  • Ból głowy jest wynikiem ściskania przerośniętej tkanki zakończeń nerwowych. Brak tlenu spowodowany przez polipy powoduje niedobór tlenu w mózgu. Często ból związany z zapaleniem zatok przynosowych.
  • Naruszenia głosu, nosowe. Nos jest organem, który bierze udział w edukacji głosowej. W przypadku polipowatości przepływ powietrza jest zakłócany, co powoduje, że osoba mówi „w nos”.

Leczenie polipów nosa

Leczenie polipów zależy od stadium choroby i przyczyny, które spowodowały wzrost błony śluzowej nosa. W przypadku, gdy wielkość polipów jest nieznaczna, lekarz przepisuje lek.

W przypadku alergicznego nieżytu nosa, który jest jedną z przyczyn choroby, przeprowadza się serię testów ostrzegawczych. Jest to konieczne, aby określić, co powoduje alergie. Następnie konieczne jest uniknięcie kontaktu z tą substancją i poddanie się leczeniu lekami przeciwalergicznymi (loratadyna, cetyryzyna).

Jeśli przyczyną jest przewlekłe zapalenie zatok, wówczas te choroby są leczone antybiotykami (Macropen, Ceftriakson).

W przypadku, gdy polipy są spowodowane przez nietolerancję aspiryny, konieczne jest wykluczenie z menu wszystkich produktów bogatych w salicylany (truskawki, agrest, wiśnie, porzeczki), niektóre dodatki do żywności i barwniki. Wszystkie niesteroidowe leki przeciwzapalne zawierające kwas acetylosalicylowy są również zatrzymane.

Leczenie miejscowymi steroidami (beklometazon, mometazon, flutikazon) pomaga zmniejszyć wielkość polipów w nosie, łagodzi stany zapalne i obrzęk błon śluzowych. Dają dobry efekt terapeutyczny, ale mają znaczącą wadę. Leczenie wymaga długotrwałego stosowania dużych dawek steroidów, co może powodować poważne działania niepożądane.
Do leczenia stosuje się stabilizatory błony komórek tucznych, kromoglikany (ketotifen, kromoglikan sodu), które są w stanie zawiesić uwalnianie histaminy w organizmie. Substancja ta powoduje alergie, obrzęk błon śluzowych i zwiększoną aktywność dróg oddechowych.

W ostatnich latach immunoterapia stała się powszechna. Aby przywrócić funkcje układu odpornościowego, stosuje się preparaty immunokorektyczne pochodzenia bakteryjnego (Ribomunyl, VP-4 szczepionka wieloskładnikowa). Zawierają antygeny bakterii i nieswoiste immunomodulatory w postaci lipopolisacharydów. Środki te powodują wytwarzanie specjalnych przeciwciał w organizmie, które zwiększają odporność.

W przypadku, gdy pacjent zwrócił się do lekarza na późnym etapie lub gdy leczenie lekiem nie przyniosło rezultatów, można zalecić operację usunięcia polipów.

Wskazania do szybkiego usuwania polipów to:

  1. częste ataki astmy oskrzelowej
  2. całkowite przekrwienie błony śluzowej nosa
  3. krwawe lub obraźliwe wydzieliny z nosa
  4. ciężka krzywizna przegrody nosowej
  5. zapalenie zatok przynosowych
  6. chrapanie
  7. zaburzenia zapachu i smaku
Przygotowanie do zabiegu koniecznie zaczyna się od pełnego badania pacjenta. Jest to konieczne w celu określenia stanu zdrowia i zidentyfikowania możliwych przeciwwskazań. Wymagane jest poinformowanie lekarza:
  1. O tym, jakie leki przyjmuje dana osoba (na przykład antykoncepcyjny środek przeciwzapalny)
  2. O obecności chorób przewlekłych
  3. O problemach z układem sercowo-naczyniowym
  4. W przypadkach alergii na leki i inne substancje
Aby określić cechy struktury nosa, wykonuje się diagnozę stanu zapalnego w zatokach, wykrywanie odchylenia przegrody nosowej, radiografii lub tomografii komputerowej.

Upewnij się, że wykonujesz badania krwi: ogólne, biochemiczne, krzepnięcie.

Przygotowanie medyczne do zabiegu:

  • 10 dni przed zabiegiem przepisuje się ketotifen w celu wyeliminowania alergii.
  • Na 3 dni przed zabiegiem przepisywane jest codzienne podawanie roztworu Dexamethasone, aby zapobiec zapaleniu, reakcjom alergicznym i obrzękom.
  • W przeddzień operacji zwykle przepisuje się pigułkę nasenną i lewatywę oczyszczającą.
  • Kilka godzin przed operacją wstrzykuje się 2% roztwór Clemastyny ​​(lek przeciwalergiczny i łagodzący)
  • Godzinę przed zabiegiem dają zastrzyk Dimedrolu (domięśniowo 3-5 ml 1% roztworu) i siarczanu atropiny (podskórnie 1 ml 0,1% roztworu) mają działanie znieczulające i łagodzące.

Sposoby usuwania polipów nosa. Rodzaje operacji

Normalna polipotomia

Polipotomia to operacja, która pozwala pozbyć się polipów za pomocą pętli tnącej lub haczyka Lange. Jego zaletą jest to, że w jednej procedurze można pozbyć się licznych polipów.

W dniu operacji musisz powstrzymać się od jedzenia. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. 2 ml 1% roztworu nowokainy wstrzykuje się w obszar polipa. Pętla jest wkładana przez nozdrze i łapany jest w nią polip. Stopniowo światło pętli zwęża się wokół nogi polipa i odcina. Haczyk Lange jest używany, gdy konieczne jest usunięcie polipa pochodzącego z labiryntu sitowego. Czas trwania procedury od 45 minut do godziny.

Podczas operacji pacjent siedzi na krześle i trzyma umywalkę w kształcie nerki. Jego głowa pokryta jest sterylnym prześcieradłem. Po operacji powierzchnia śluzówki jest dezynfekowana. Jeśli to konieczne, nos tamponu. Turundy impregnowane wazeliną są wkładane do nosa i mocowane za pomocą procy. Po tej procedurze nie ma blizn, a krwawienie jest zwykle bardzo niewielkie.

Po operacji pacjent pozostaje w szpitalu przez kilka dni. Wymazy usuwa się następnego dnia i wysmarowuje maścią syntomycynową. Zgodnie z zaleceniami lekarza pacjent myje nos. Po 5-7 dniach lekarz przepisuje pacjentowi dom. Pełny okres odzyskiwania trwa od 10 do 20 dni.

Przeciwwskazaniami do tego zabiegu są: ostry okres przeziębienia, zaburzenia krwawienia, problemy z sercem. W astmie oskrzelowej zwykła polipotomia może powodować stan astmatyczny. Dlatego wskazane jest, aby tacy pacjenci wybierali inny sposób usuwania polipów.

Znaczącą wadą tej interwencji jest to, że polip rośnie w 70% przypadków. A pacjent może potrzebować drugiej operacji po 6-12 miesiącach.

Operacja endoskopowa

Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Endoskop z kamerą jest wkładany przez nozdrze do jamy nosowej. Obraz jest wyświetlany na ekranie komputera. Pozwala to dokładnie określić rozmiar i liczbę polipów i wyeliminować je bez uderzania w ważne struktury nosa. Za pomocą sprzętu endoskopowego usuwa się wszystkie zmienione tkanki i wykonuje korektę struktur nosa. Dzięki tej metodzie leczenia nie pozostają traumatyczne blizny i blizny.

Po operacji pojawia się uczucie dyskomfortu, które mija dość szybko. Pacjent odczuwa znaczną ulgę w oddychaniu. Przez 2-3 dni możliwa jest wypływ krwi lub śluzu (nie ropny). Po dniu pacjent zostaje wypisany do domu, a po 3 dniach może pójść do pracy.

W okresie pooperacyjnym krople oleju Pinosol są przepisywane 3 razy dziennie przez 5 dni. Następnie spryskaj „Nazonex”.

Przeciwwskazania: zaostrzenie astmy i przewlekłego zapalenia oskrzeli, okres kwitnienia roślin, jeśli są one przyczyną alergicznego nieżytu nosa. U kobiet operacja jest zaplanowana w taki sposób, aby nie pokrywała się z miesiączką.

Usuwanie przez golarkę

Jeden z rodzajów chirurgii endoskopowej, kiedy lekarz widzi wszystko, co dzieje się na ekranie monitora iw pełni kontroluje sytuację. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym.

Golarka lub mikrodebrider usuwa polipy tak dokładnie, jak to możliwe, do zdrowej tkanki. W pewnym sensie miażdży guzy i ssie je. Operacja ma niewielki wpływ i pozwala utrzymać zdrową błonę śluzową. Ryzyko krwawienia jest minimalne. W razie potrzeby lekarz może skorygować wszystkie anatomiczne wady nosa i usunąć polipy wewnątrz zatok. Jest to jedyna metoda, po której praktycznie nie ma powtarzających się polipów.

Po zabiegu pacjent pozostaje w szpitalu przez 3-5 dni. W tym okresie zaleca się płukanie solą fizjologiczną w celu usunięcia pozostałości tkanek i antybiotyków, aby zapobiec wtórnym infekcjom. Lokalnie przepisywane steroidy do zapobiegania ponownej proliferacji tkanki łącznej.

Przeciwwskazania do zabiegu: ostre procesy zapalne, przeziębienia, ryzyko alergii.

Laserowe usuwanie polipów

Procedura ta może być wykonywana w warunkach ambulatoryjnych, tzn. Nie ma potrzeby udawania się do szpitala. Tego dnia lepiej nie jeść. Pacjent jest wstrzykiwany w obszar leku znieczulającego polip. Endoskop z kamerą i sprzętem laserowym wprowadza się do jamy nosowej. Za pomocą wiązki laserowej lekarz ogrzewa komórki, które tworzą polip i odparowują. Podczas operacji laser jest szczelnie zamknięty, a krwawienie nie występuje. Również podczas tej procedury możliwość zakażenia jest całkowicie wykluczona. Jest to najmniej traumatyczna procedura, odpowiednia dla osób cierpiących na astmę i dzieci.

Po operacji pacjent musi przyjść do lekarza na kilka dni, aby monitorować stan błony śluzowej. Nie zaleca się picia alkoholu, chodzenia do kąpieli i uprawiania sportu. Może to spowodować krwawienie. Często przepisywane są specjalne aerozole, aby zapobiec ponownemu pojawieniu się polipów.

Przeciwwskazaniem do zabiegu jest ciąża, obturacyjne zapalenie oskrzeli, okres kwitnienia roślin, wiele polipów nosa. Znaczącą wadą jest to, że podczas tej operacji zatoki nie są otwierane, a tkanka polipowa nie jest w nich usuwana.

Często zadawane pytania

Jaka jest skuteczność leczenia ludowych środków polipowych?

Leczenie ludowych środków polipowych jest stosowane dość szeroko i ma setki lat. Ale oficjalna medycyna nie uznaje skuteczności stosowania ziół. Lekarze ostrzegają, że reakcje alergiczne są często przyczyną polipowatości nosa. Wiele receptur tradycyjnej medycyny opiera się na produktach takich jak miód, propolis, olejki eteryczne z różnych roślin. Mogą zwiększyć objawy alergii i pogorszyć sytuację.
Jednocześnie tradycyjna medycyna nie zbadała jeszcze w pełni problemu występowania polipów i nie może zagwarantować, że po leczeniu lekami lub zabiegami chirurgicznymi polipy nie pojawią się ponownie.

Leczenie polipów środkami ludowymi usuwa samą przyczynę choroby. Naturalne składniki działają na organizm w kompleksie. Pomagają przywrócić normalne funkcjonowanie błony śluzowej nosa i zmniejszają rozmiar polipów.

Jeśli jednak tkanka łączna urosła silnie, a polip osiągnął duży rozmiar, wówczas nie będzie można się jej pozbyć za pomocą naturalnych środków. W tym przypadku chcesz usunąć guz. A po zabiegu wykorzystaj środki ludowe do zapobiegania powtarzającym się polipom.

Leczenie polipów w nosie środkami ludowymi

Krople do nosa

  1. Przepis z serii
    Łodyga i kwiaty świeżego pociągu zostają zmiażdżone. Następnie zalać wrzącą wodą w ilości 1 łyżka. l zamienia się w 200 ml wody i gotować na średnim ogniu przez 10 minut. Powstały bulion jest chłodzony i filtrowany. Za pomocą pipety wkrapla się 2-3 krople do każdego kanału nosowego, 2 razy dziennie. Przebieg leczenia trwa 20 dni.
  2. Krople anyżu
    Należy wziąć 15-20 g suchego anyżu i posiekać. Wlej trawę 100 ml alkoholu i pozwól mu parzyć przez 8 dni w lodówce. Przed użyciem wstrząsnąć nalewką. Następnie rozcieńczyć przegotowaną wodą w temperaturze pokojowej w stosunku 1: 3. Otrzymaną kompozycję należy wkraplać 3 razy dziennie po 10 kropli do każdego otworu nosowego. Kurs trwa 15 dni. Jeśli polipy nie przeszły, zrób przerwę na 2 dni i kontynuuj leczenie.
  3. Odwar z skrzypu nosa
    Aby przygotować bulion, należy wziąć 2 łyżki. łyżki suchego posiekanego skrzypu polnego i zalać 250 ml wrzącej wody. Przykryj i odstaw na pół godziny, a następnie odcedź. Rosół musi na przemian chować każde nozdrze 10 razy dziennie. Codzienne przygotowywanie nowej partii.
  4. Krople Hypericum i Celandine
    Weź proszek z suchego Hypericum i wymieszaj z masłem w stosunku 1: 4. Mieszać mieszaninę przez 7-10 minut. W powstałej masie dodaj sok z glistnika w ilości 1 kropli soku na 1 łyżeczkę mieszanki dziurawca i oleju. Kopać 2 krople 4-5 razy dziennie. Przebieg leczenia wynosi 10-15 dni.
Maść do nosa
  1. Maść z propolisem
    Aby przygotować ten lek, musisz wziąć 15 gramów. domowej roboty propolis, 10 g. Wazelina i 25 gr. masło. Dokładnie mieszaj składniki, aż do uzyskania jednolitej konsystencji. Następnie za pomocą tej maści namoczyć bawełniane waciki i ułożyć w obu nozdrzach. Procedura musi być wykonana przez noc. Przebieg leczenia trwa 20-30 dni. Maść należy przechowywać w lodówce.
  2. Najprostsza maść
    Zdobądź świeży, ale zagęszczony miód. Zanurz w nim bawełniany wacik i namaść problematyczne obszary w nosie. Procedura odbywa się 3 razy dziennie przez 20-30 dni. Zazwyczaj przed rozpuszczeniem polipów końca kursu.
  3. Mieszanka maści olejowych
    Możesz zrobić mieszankę: oleju smalcowego - 20%, masła zwierzęcego - 20%, oleju z rokitnika - 40%, nalewki z propolisu - 15%, miodu -5%. Bawełna wici jest impregnowana tym związkiem i polipy są smarowane. Procedurę należy wykonać 5 razy dziennie. Kurs trwa 10-15 dni.
Wdychanie nosa
  1. Inhalacja propolisu
    Weź kawałek stałego propolisu i włóż go do metalowego naczynia. Ogrzewać na średnim ogniu, aż pojawi się dym o charakterystycznym zapachu. Wyjmij naczynie z ognia i wdychaj dym propolisu nosem. Bądź ostrożny! Procedura może prowadzić do wewnętrznych oparzeń dróg oddechowych.
  2. Wdychanie rumianku i glistnika
    Należy wziąć 2 łyżki. łyżka posiekanego rumianku i glistnika. Wlać wrzątek i włożyć mały ogień. Po wygotowaniu się bulionu wyjąć z ognia i delikatnie wdychać parę. Procedura jest pożądana, aby wykonywać 2 razy dziennie przez 10-15 dni. Następnie zrób sobie przerwę 5 dni i powtórz leczenie przez kolejne 10 dni.
Zastosowanie glistnika do leczenia polipów nosa

Glistnik jest jedną z najpopularniejszych roślin, która jest stosowana zarówno w medycynie ludowej, jak i tradycyjnej. Glistnik zawiera alkaloidy, flawonoidy, saponiny, kwasy organiczne, witaminy A, C, olejki eteryczne. Roślina ta ma właściwości przeciwgrzybicze, przeciwzapalne i tonizujące, łagodzi obrzęki i goi rany.

Ze względu na swoje właściwości lecznicze glistnik jest skutecznie stosowany do zwalczania polipów w nosie. Do celów medycznych należy używać łodygi, korzeni i kwiatów glistnika. Ta roślina lecznicza jest zbierana w okresie kwitnienia. Korzeń jest czyszczony z ziemi i przechowywany w ciemnym chłodnym miejscu. Trawa jest suszona i przechowywana w papierowych torebkach.

Glistnik jest trujaca roslina. Podczas stosowania jakiegokolwiek leku z tej rośliny konieczne jest ścisłe przestrzeganie przepisów i dawkowania.

  1. Krople glistnika
    Aby przygotować krople, musisz wziąć świeży korzeń i kwiaty glistnika. Dokładnie spłucz bieżącą wodą. Następnie zmiel w blenderze lub maszynce do mięsa. Wycisnąć powstałą masę przez gazę, wyciskając sok do czystego szklanego pojemnika. Następnie pozwól mu parzyć przez 5 dni w ciemnym chłodnym miejscu. Po tym krople są gotowe do użycia. Za pomocą pipety zaszczepić 2-3 krople dziennie do każdego otworu nosowego, 3 razy dziennie. Czas trwania kursu - 10 dni.
    Sok ze świeżej łodygi jest również używany jako krople. Zakopać 1-2 krople czystego soku, 2 razy dziennie, przez 10-15 dni. Po tym musisz zrobić sobie przerwę na 10 dni. Powtórz kurs 3-5 razy.
  2. Napar z glistnika
    Weź 1 łyżeczkę. zgnieciony suchy glistnik, włożyć do emaliowanego pojemnika i zalać 200 ml. wrząca woda. Przykryj i strome przez pół godziny. Przecedzić napar przez gazę. Namocz bawełniany wacik i na przemian wkładaj do każdego kanału nosowego przez 15 minut, 2 razy dziennie. Przebieg leczenia wynosi 2 miesiące. Po tym musisz zrobić sobie przerwę na 1 miesiąc i powtórzyć kurs.
    Napar z glistnika stosuje się również do mycia zatok. Ta metoda jest najbardziej skuteczna w leczeniu polipów nosa. Infuzję wlewa się naprzemiennie do każdego nozdrza i pluć. Procedura musi być wykonywana 2-3 razy dziennie przez 15 dni.

Jak leczyć polipy w nosie dziecka?

Polipowatość jest uważana za chorobę dorosłych, ale może również rozwijać się u dzieci. Zwykle u młodzieży w wieku powyżej 10 lat. Najczęściej polipy zębodołowe rozwijają się z błony śluzowej zatok szczękowych. Głównymi przyczynami ich występowania w dzieciństwie są częste przedłużające się katar i reakcje alergiczne na cząsteczki kurzu, sierści zwierząt lub zarodników grzybów. Leczenie polipów u dziecka jest związane z przyczynami powodującymi zapalenie.

Konieczne jest przeprowadzenie testów alergicznych, aby ustalić, co dokładnie powoduje podrażnienie błony śluzowej. Jeśli wyeliminujesz kontakt pacjenta z tym alergenem, istnieje szansa, że ​​polipy przestaną rosnąć i zmniejszą się.
Kiedy już okaże się, na jakie produkty występują alergie, można przystąpić do leczenia polipów u dziecka popularnymi metodami.

Najbezpieczniejsze procedury dla dziecka to mycie soli. Solankę można kupić w aptece lub zrobić to samodzielnie. Będzie to wymagało litra przegotowanej wody i dwóch łyżeczek morza lub zwykłej soli. Umyj nos ciepłą mieszaniną 4-5 razy dziennie za pomocą strzykawki o pojemności 5 ml.

Sól i jod. Kompozycja dezynfekuje, wysusza i zabija infekcję w nosie. Aby przygotować go w 300 ml ciepłej wody, rozpuść niekompletną łyżeczkę soli i dodaj 3 krople jodu. Wstrzyknąć roztwór na przemian, a następnie jednym lub drugim nozdrzami.

Małe polipy u dzieci są leczone lekami:

  • antybiotyki (Augmentin, Azimed)
  • leki przeciwalergiczne (cytryn)
  • stabilizatory błony komórek tucznych (ketotifen)
  • leki steroidowe (beklometazon)
Aby powstrzymać wzrost polipów, konieczne jest podniesienie odporności. Można to zrobić poprzez utwardzanie i przyjmowanie witamin, leków immunomodulujących i specjalnych antygenów bakteryjnych (szczepionek).

Ale jeśli polipy są już wystarczająco duże, wymagana jest operacja. Oznaki, że dziecko musi usunąć polipy to:

  • przekrwienie błony śluzowej nosa przez kilka tygodni
  • upośledzenie węchu
  • chrapanie
  • ból głowy
  • obfite wydzieliny śluzowo-ropne
  • chrypka
Laser nadaje się do usuwania pojedynczych polipów u dziecka. Ta procedura jest najmniej traumatyczna i nie wymaga długiego pobytu w szpitalu.

Jak usunąć polipy w nosie?

W przypadku, gdy istnieją wskazania do chirurgicznego usunięcia polipów w nosie i lekarz nalega na operację, pacjent może wybrać metodę usunięcia.

  1. Usuwanie pętli. W oddziałach laryngologicznych szpitali otrzymasz polipektomię (operację usunięcia polipa) za pomocą pętli tnącej. Najczęściej wykonuje się go w znieczuleniu miejscowym przez nozdrze.
  2. Endoskopowe usuwanie polipów. Endoskop to aparat, który pozwala chirurgowi zobaczyć, co dzieje się w nosie na ekranie monitora. Urządzenie, które bezpośrednio usuwa polipy, nazywane jest golarką. Miażdży tkankę polipową i usuwa ją z nosa. Poprzez naturalne otwory golarka penetruje zatoki przynosowe i usuwa tam polipy. W ten sposób można całkowicie pozbyć się zmienionej tkanki i zapobiec nawrotowi choroby.
  3. Laserowe usuwanie polipów. Wiązka laserowa odparowuje wilgoć z tkaniny. Formacje „wysychają” znacznie zmniejszone, a następnie łatwo usuwane. Jest to najbardziej bezkrwawa metoda, która nie powoduje komplikacji.

Co robić po usunięciu polipów?

Po usunięciu polipów należy zastosować antybiotyki i leki steroidowe, aby zapobiec pojawieniu się stanu zapalnego i powikłań.

Krople oleju należy wkraplać do nosa: olej pinosol lub olej z rokitnika. Przyspieszy leczenie. Są używane 3-5 dni 3-4 razy dziennie.

Spraye solne są używane do mycia bakterii i alergenów z błony śluzowej. Mogą być używane przez długi czas, są profilaktyczne wobec ARVI.

Przepisuj miejscowe steroidy. Nie powodują ogólnoustrojowych skutków ubocznych. Leki mają zapobiegać ponownemu wzrostowi polipów. Posiada właściwości antyalergiczne i przeciwzapalne. Najbardziej skuteczny jest spray „Nazonex”.

Musisz zwracać uwagę na swoje zdrowie. Jeśli nie podejmiesz działań, polipy mogą osiągnąć duże rozmiary, co prowadzi do zapalenia zatok, zapalenia ucha środkowego, skrzywienia przegrody nosowej, a nawet pojawienia się guza nowotworowego. Jeśli podczas badania u lekarza zdiagnozowano „polipy”, nie rozpaczaj. Współczesna medycyna tradycyjna i tradycyjna oferuje wiele możliwości leczenia tego problemu.

Polip Hoanal

Polip hoanala jest łagodną formacją nosogardzieli. Głównymi objawami są jednostronne naruszenie oddychania przez nos, aż do jego całkowitego braku, uczucie suchości i przekrwienia, obecność wydzieliny z nosa, chrapanie nosa zamknięte. Dalszy rozwój zapalenia dziąseł, przewodzeniowej utraty słuchu, naruszenia aktu połykania i przewlekłego niedotlenienia. W procesie diagnozy wykorzystuje się informacje anamnestyczne, ogólne, rinoskopię, mezofaryngoskopię, rentgen i tomografię komputerową, a także objawy zapalenia ucha środkowego, otoskopii i audiometrii. Główną metodą leczenia jest usunięcie chirurgiczne.

Polip Hoanal

Polip hoanala lub włókniakomięsak nosogardzieli jest stosunkowo rzadką chorobą, jej częstość waha się od 3-7% całkowitej liczby polipowatego zapalenia zatok przynosowych. Najczęstsze formy to anto-hohenal i sphenichoanal. Stanowią one około 75% całkowitej liczby przypadków. Najczęściej choroba jest diagnozowana u osób w wieku od 15 do 35 lat. Patologia o tej samej częstotliwości występuje wśród mężczyzn i kobiet. Cechy geograficzne nie są identyfikowalne. Powikłania rozwijają się u 25-30% pacjentów, często w postaci anosmii, przewlekłych chorób górnych dróg oddechowych, dysfunkcji rurki słuchowej. Upośledzenie słuchu obserwuje się u 15-20% pacjentów. Częstość nawrotów po pełnym leczeniu nie przekracza 1,5%.

Przyczyny polipu Choanala

Dokładna etiologia jest nieznana. Większość otolaryngologów przypisuje wiodącą rolę genetycznej podatności i chorób alergicznych, rzadziej - mukowiscydozy i zaburzeń neurologicznych. Istnieją również teorie rozwoju hormonalnego i pozbawionego głodu. Pojawienie się włókniaka jest związane z jednoczesnym wpływem kilku czynników, w tym:

  • Wrodzone wady nosa. Tendencja do tworzenia polipów jest charakterystyczna dla osób ze zdeformowanymi, wąskimi kanałami nosowymi, zakrzywioną przegrodą nosową, wadami rozwojowymi błon śluzowych jamy nosowej.
  • Częste choroby zakaźne. Obejmują wszystkie infekcje wirusowe układu oddechowego, którym towarzyszy oporny na leczenie lub nawracający nieżyt nosa.
  • Długotrwałe stosowanie leków. Regularne lub stałe stosowanie leków przeciwbakteryjnych, miejscowych kortykosteroidów, może wywołać rozwój włókniaka.
  • Niedobór odporności. Może to być spowodowane radioterapią lub chemioterapią, patologiami onkohematologicznymi, zakażeniem HIV, nieprawidłowościami genetycznymi, chronicznym stresem i przepracowaniem.

Patogeneza

Polip Joanala rozwija się z dotkniętych błon śluzowych jamy nosowej lub zatok przynosowych, często na tle nawracających lub przewlekłych reakcji zapalnych. Histologicznie podobne formacje to tkanka łączna impregnowana płynem surowiczym z łagodnym naciekiem małych komórek. Często zawierają małe pęcherzyki torbielowate, niewielką liczbę naczyń krwionośnych, gruczoły zewnątrzwydzielnicze. Zewnętrznie polipy mają kształt „dzwonu języka” - podłużnego, z kulistym dystalnym zgrubieniem. W procesie wzrostu stopniowo wypełniają jamę nosogardzieli, ostatecznie rozprzestrzeniając się w przestrzeni między podniebieniem miękkim a tylną ścianą gardła. Rzadko obserwowano jednoczesny wzrost kilku formacji polipowatych.

Klasyfikacja

W zależności od lokalizacji wyróżnia się następujące formy morfologiczne choroby:

  • Antrohoanal. Polip pochodzi z jamy zatoki szczękowej. Najczęstsza opcja.
  • Sphenochoanal. Strefą pierwotnej lokalizacji jest sinus w kształcie klina.
  • Etmohoanal. Charakteryzuje się wzrostem polipa z zatoki sitowej.
  • Frontokhoanalnaya. Polip rośnie z tkanek zatoki czołowej.
  • Sefohanal. Edukacja rozwija się z przegrody nosowej.
  • Konkhokhoanalnaya. Towarzyszy mu tworzenie polipowatej struktury konchy. Jest niezwykle rzadki.

Objawy polipa szyjnego

Objawy kliniczne rozwijają się stopniowo. Pierwszym objawem jest często jednostronne powikłanie oddychania przez nos. Wraz ze wzrostem wielkości polipa, ten objaw nasila się, suchość, dyskomfort, uczucie ciała obcego w jednej z połówek nosa, obrzęk nosa, ciągłe kichanie dołącza do niego. Stopniowo znikają pogorszenie i zapach. Podczas snu dochodzi do wyraźnego chrapania. Często występuje niewielka wydzielina śluzowa lub śluzowo-ropna, której pacjent nie może usunąć ze względu na obecność zastawki wydechowej - niedrożność nosogardzieli polipem. Później oddychanie przez nos staje się całkowicie niemożliwe, dlatego pacjent nieustannie otwiera usta. Powstaje zmiana barwy głosu w zależności od rodzaju zamkniętego nosa.

Z czasem dochodzi do przewlekłego niedotlenienia, które objawia się zaburzeniami snu, depresją i stałymi bólami głowy. Skóra staje się blada, pod oczami pojawiają się cienie, podstawa nosa puchnie. Jednocześnie dochodzi do uszkodzenia ucha środkowego z powodu zablokowania otworu gardłowego rurki słuchowej. Klinicznie towarzyszą temu objawy przewodzeniowego ubytku słuchu: zmniejszenie ostrości słuchu, uczucie przekrwienia, brzęczenie lub dzwonienie w uszach oraz zwiększone postrzeganie własnego głosu. Duże polipy zaczynają ściskać otaczające tkanki, w tym pnie nerwowe, co powoduje stały ból w okolicy orbity, górnej szczęki i mostu nosowego. Ograniczenie ruchliwości podniebienia miękkiego prowokuje do łamania aktu połykania, dławienia się.

Komplikacje

Naruszenie drożności nosogardzieli prowadzi do trwałego nagromadzenia wydzieliny śluzowej w jamie nosowej, rozwoju przewlekłego przerostowego nieżytu nosa i zapalenia zatok, utraty węchu. Dysfunkcja rurki słuchowej, wywołana przez polip choanalny, powoduje nawracające i przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego, przeciwko któremu następnie występuje uporczywa utrata słuchu. Potrzeba oddychania przez usta powoduje tendencję do częstych ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego, zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc, zaostrzeń astmy. U dzieci przewlekła hipoksja może powodować opóźnienie rozwoju fizycznego i umysłowego.

Diagnostyka

W celu postawienia diagnozy doświadczony otolaryngolog potrzebuje badania fizykalnego i skarg pacjentów. Podczas rozmowy z pacjentem określa się kolejność i szybkość rozwoju istniejących objawów klinicznych, obecność potencjalnych czynników etiologicznych i towarzyszące patologie. Kompletne badanie pacjenta z podejrzeniem polipa choanal obejmuje:

  • Badanie fizykalne. W badaniu ogólnym zwraca się uwagę na naturę oddychania przez nos lub jego całkowitą nieobecność, ekspresję i kolor skóry twarzy. Podczas rozmowy z pacjentem słuchaj nosa. Trwałe wydzieliny z nosa zapewniają obrzęk i przekrwienie skrzydełek nosa.
  • Rhinoscopy. W klasycznej rynoskopii przedniej określa się obrzęk i przekrwienie błon śluzowych, obecność mas śluzowych lub ropnych. Wykonanie rinoendoskopii umożliwia wizualizację w ogólnym przewodzie nosowym gęstej formacji bladoszarej lub czerwonawej barwy.
  • Mezofaryngoskopia. Podczas badania jamy ustnej u pacjentów z dużymi polipami za wolną krawędzią podniebienia miękkiego określa się dolny biegun gęstej różowawej formacji.
  • Badania laboratoryjne Ogólne badanie krwi ma charakter informacyjny jedynie w przypadku powikłań zakaźnych i przedłużonego niedotlenienia. W pierwszym przypadku wykazuje leukocytozę neutrofilową i zwiększony ESR, w drugim przypadku zwiększa się liczba czerwonych krwinek.
  • Radiografia szkieletu twarzy. Radiogram pokazuje strukturę z wyraźnymi konturami, która wyrasta z jednego z zatok przynosowych, wypełnia wspólny kanał nosowy, przestrzeń między tylną ścianą gardła a podniebieniem miękkim. Nie obserwuje się zniszczenia tkanki kostnej.
  • CT szkieletu twarzy. Wykazano to przy niskim, pouczającym obrazie rentgenowskim i niemożności przeprowadzenia diagnostyki różnicowej z rakiem. Wykonywane z poprawą kontrastu. Tomografia bardziej szczegółowo pokazuje podobne zmiany radiografii, a także potwierdza brak neowaskularyzacji.

Jeśli występują oznaki dysfunkcji trąbki Eustachiusza i zapalenia ucha środkowego, stosuje się otoskopię i audiometrię progu tonalnego. Wizualne badanie błony bębenkowej ujawnia jej cofnięcie i ograniczenie ruchliwości, zanik odruchu świetlnego, wysunięcie krótkiego procesu młoteczka. Na audiogramie u takich pacjentów występuje pogorszenie przewodnictwa na tle normalnego postrzegania dźwięku kości.

Leczenie polipa szyjnego

Główna metoda leczenia jest chirurgiczna. Cel operacji - wycięcie tkanek polipowych, przywrócenie drożności nosogardzieli. Równolegle, w razie potrzeby, prowadzono pomocniczą terapię lekową. Pełny program terapeutyczny obejmuje:

  • Polipotomia. Charakter zabiegu zależy od wielkości i położenia nasady. Małe polipy można usunąć endonasowo w znieczuleniu miejscowym za pomocą specjalnej pętli lub zakrzywionych nożyczek do nosa. W ciężkich przypadkach usunięcie polipa szyjnego dokonuje się z szerokim dostępem do nosogardzieli i zatok przynosowych.
  • Farmakoterapia. Jest on stosowany w rozwoju powikłań bakteryjnych, składa się ze środków przeciwbakteryjnych, przeciwbólowych, przeciwhistaminowych i przeciwzapalnych, miejscowego leczenia jamy nosowej roztworami antyseptycznymi. Miejscowe kortykosteroidy stosuje się jako preparat przedoperacyjny.

Rokowanie i zapobieganie

Ogólnie rzecz biorąc, rokowanie polipa choanalnego jest korzystne. Wczesna diagnoza i terapia pozwalają uniknąć komplikacji. Nawrót prawie nigdy nie występuje. Przy dużych rozmiarach fibromyksomu powstaje uporczywa anosmia i przewodzeniowa utrata słuchu. Nie opracowano specyficznej profilaktyki przeciwko tej patologii. Środki niespecyficzne implikują zwalczanie potencjalnych czynników etiologicznych: korektę stanów niedoboru odporności i wrodzonych wad rozwojowych obszaru nosogardzieli, racjonalne podawanie leków, leczenie patologii przyczyniających się itp.

Objawy i metody leczenia polipów nosa

Co to jest polip nosowy? Polipy nosa są podłużnymi, niezłośliwymi guzami błony śluzowej nosa i zatok (zatok) - w kształcie klina, labiryntem szczęki, czołowej, sitowej, o długości 3–4 cm.

Jak wyglądają polipy? Wyglądają jak gładkie szaro-różowe lub żółtawe wyrostki w postaci fasoli, grzybów, bezbolesne, łatwo przesuwające się. Zazwyczaj rosną w całych „klastrach”. Może wisieć na nodze lub siedzieć mocno na szerokiej podstawie.

Wypełniając jamę nosową i zatoki, są w stanie całkowicie zablokować drogi oddechowe, a przy masywnych naroślach można je zobaczyć wystające z nosa lub w przededniu bez sprzętu diagnostycznego.

Nawracający stan patologiczny błony śluzowej szczęki lub innych jam pneumatycznych (zatok), które są wypełnione naroślami w postaci wielu polipów w medycynie, definiuje się jako polipowe zapalenie szczęki lub zatok przynosowych, jeśli dotkniętych jest kilkoma różnymi zatokami.

Pacjenci są często zdezorientowani polipami i migdałkami. Lub weź cystę na polip zatoki szczękowej.

Jednak w przeciwieństwie do migdałków, które są przerośniętymi migdałkami nosowo-gardłowymi, czyli elementami fizjologicznymi w nosogardzieli, polip w nosie jest nowotworem, który pojawia się i rośnie z pewnych powodów. Torbiel w zatoce nosowej jest pustym narośliem o wewnętrznej zawartości - płynnej, gęstej, a polip w nosie jest gęstym węzłem tkankowym.

Takie formacje w zatokach obserwuje się częściej u dorosłych (2–4%), a mężczyzn u 3-4 razy częściej niż u kobiet.

Dwa główne typy polipów są rozdzielone, które są klasyfikowane według obszaru, w którym zostały utworzone:

  1. Polipy etmoidalne. Rosną na błonie śluzowej komórek labiryntu sitowego, który jest również układem par zatok pneumatycznych. Częściej są wielokrotne i powstają po obu stronach przegrody nosowej. Jeśli zatokę właściwą zmieniono, w lewej jamie znajdują się wyrostki. Zwykle występuje u dorosłych pacjentów.
  2. Joan polip (innym termitem w medycynie jest fibromixoma). Powstała w Choan - dziura łącząca jamę nosową i górną część gardła. Zwykle guz „siedzi” na nasadzie, ma szczególnie gęstą konsystencję i wyrasta z gałki ocznej w kierunku nosa i gardła. Dojrzałe polipy stają się czerwonawe.

Polip w zatoce szczękowej nazywany jest antochoanalem. Formacja ta jest uważana za objaw polipowatego zapalenia zatok. Antochoanaliczny polip utworzony w zatoce szczękowej wyrasta z zatoki szczękowej do nosogardzieli i na zewnątrz przypomina wiszące, białawoszare wyrostki, które zwiększają się i docierają do gardła.

Z reguły formacja typu choanal podobna do guza pojawia się albo w lewej zatoce szczękowej, albo w prawej, to znaczy po jednej stronie. Częściej diagnozowane u dzieci.

Nieprawidłowy proces etapów

W zależności od wielkości węzła guza i stopnia wzrostu, istnieją trzy etapy choroby:

  • w etapie 1 węzły zajmują niewielki obszar na błonie śluzowej nosa;
  • w stadium 2 wielokrotne wyrostki wypełniają znaczną objętość zatok;
  • na etapie 3 masa polipowata rośnie tak aktywnie, że całkowicie blokuje drogi oddechowe.

Powody

Dlaczego powstają polipy w nosie? Pojawienie się polipowatych procesów jest bezpośrednio związane z hiperplazją (nieprawidłowym wzrostem) tkanki śluzowej.

Ale skąd pochodzą te wyrostki iz jakiego powodu śluzówka zaczyna tworzyć takie węzły?

Wśród przyczyn polipów główny problem dotyczy długotrwałego zapalenia błony śluzowej w zatokach, w tym zapalenia zatoki czołowej (zapalenie zatok czołowych), zapalenia zatok szczękowych (zapalenie zatok) i komórek labiryntu sitowego (zapalenie sitowe).

Ponadto wśród przyczyn pojawienia się polipów w nosie są:

  • cechy i anomalie struktur jamy nosowej i rozwój błony śluzowej - deformacja przegrody, zwężone przejścia, przetoka;
  • częste infekcje, ARVI z długim katarem;
  • alergiczny nieżyt nosa, pyłkowica (zapalenie błony śluzowej nosa i spojówek, która przejawia się sezonowo);
  • predyspozycje genetyczne;
  • nieprawidłowa reakcja lokalnych mechanizmów odpornościowych.

Prowokujące stany i czynniki obejmują:

  • astma oskrzelowa, mukowiscydoza - dziedziczne naruszenie wydzielania gruczołów zewnątrzwydzielniczych i zaburzeń funkcji oddychania, trawienia, układu mięśniowo-szkieletowego;
  • Zespół Churga-Straussa - porażka małych statków;
  • mastocytoza nosa (akumulacja patologiczna komórek tucznych - komórki tuczne - w tkance), mukowiscydoza, zespół Younga;
  • indywidualna nietolerancja na kwas acetylosalicylowy.

Wśród przyczyn psychosomatycznych, które wywołują wzrost formacji nosa, występują problemy psychologiczne i neurologiczne, długotrwałe i ukryte (ukryte) stany depresyjne, bezsenność, fobie (tłumione obawy).

Objawy

Aby walczyć z polipami, musisz być w stanie rozpoznać ich charakterystyczne objawy.

Typowe objawy polipów w nosie obejmują:

  1. Trudne oddychanie przez nos, przekrwienie błony śluzowej nosa, na które działają skurcz naczyń krwionośnych. W polipie sitowym niewydolność oddechowa występuje częściej po jednej stronie, ponieważ formacja występuje po lewej lub prawej stronie nosa.
  2. Czucie ciała obcego w nosie.
  3. Zakłócenie barwy głosu, nosowość.
  4. Zmniejszenie zapachu (hiposmia) z powodu dysfunkcji receptorów, które postrzegają zapachy.
  5. Upośledzenie słuchu.
  6. Wydzielanie śluzu, jako objaw nadmiernie aktywnej pracy gruczołów.
  7. Pojawienie się zielonego smaru, gorączka z infekcją bakteryjną.
  8. Częste kichanie, nocne chrapanie.
  • ból głowy, zaburzenia snu, nerwowość, zmęczenie, depresja. Wszystko to jest oznaką niedoboru tlenu w komórkach mózgu z powodu trudności w oddychaniu;
  • ból w części czołowej głowy, pod oczami, wokół mostka nosa, związany z rozwojem stanu zapalnego zatoki dotkniętej polipami - polipowe zapalenie zatok.

Komplikacje i konsekwencje

Jakie są zagrożenia i jakie są konsekwencje rozprzestrzeniania się narostów nosa?

  1. Całkowita utrata zapachu (anosmia).
  2. Utrata słuchu w takim lub innym stopniu w wyniku zachodzenia trąbki Eustachiusza łączącej jamę bębenkową z nosogardłem.
  3. Zapalenie zatok przynosowych (zapalenie zatok) spowodowane upośledzoną wentylacją zatok i dróg nosowych oraz tworzenie środowiska sprzyjającego reprodukcji bakterii chorobotwórczych. Zaostrzenie bakteryjnego zapalenia zatok, jeśli polip jest zapalny.
  4. Częste choroby narządów oddechowych i nosogardzieli, w tym zapalenie krtani, zapalenie migdałków, zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc i ataki astmy. Wynika to z naruszenia funkcji oddychania przez nos: ponieważ pacjent oddycha przez usta, zimne, suche, nieoczyszczone powietrze z toksyn, alergenów i kurzu wnika do oskrzeli i pęcherzyków płucnych.
  5. Wiele guzów nosowych ściska naczynia krwionośne, utrudniając dostarczanie tlenu i odżywianie komórek tkanki nosowo-gardłowej, prowadząc do takich konsekwencji, jak rozwój przewlekłego zapalenia migdałków, zapalenia ucha środkowego (zapalenie ucha środkowego) i rurki słuchowej (eustachitis).

Jakie są niebezpieczne polipy u dzieci?

Konsekwencje takich guzowatych formacji u dzieci są poważniejsze niż u pacjentów z wiekiem ze względu na specyficzny i niepełny rozwój struktury nosogardzieli, słabą odporność i ogólną niedojrzałość ciała. A im młodsze dziecko, tym poważniejsze mogą być komplikacje.

Polipy w nosie dziecka, jeśli są ignorowane, z wyjątkiem powikłań występujących u dorosłych, mogą prowadzić do:

  1. Do wyraźnych opóźnień w rozwoju mowy.
  2. Do deformacji kości twarzy czaszki i przegrody nosowej, niewłaściwego rozwoju układu zębowego, naruszenia zgryzu.
  3. Dzieci w okresie niemowlęcym z powodu trudności w oddychaniu, ciężko ssać, połykać, spać, rozwijają się nieustanne niedożywienie, rozwijają się utrata masy ciała, zaburzenia snu, bezdech senny (bezdech senny), nerwice, opóźnienie umysłowe i fizyczne.

Diagnostyka

Jak rozpoznać polipy w nosie?

Gdy diagnoza formacji moczowodu nie jest trudna. Czasami można je nawet zobaczyć w domu, patrząc w usta: jeśli polip staje się duży, zwisa jak „dzwon” w części ustnej gardła.

U dziecka wygląd wskazuje na problemy z oddychaniem: otwarte usta ze spieczonymi wargami, opadanie szczęki, zauważalna bladość, letarg.

Jednak w wielu chorobach nosogardzieli objawy są podobne do objawów polipowatości. Dlatego konieczne jest rozróżnienie, to znaczy odróżnienie patologii od zapalenia zatok, guzów, migdałków, atrezji (fuzji) joana, zrostów (fuzji tkanek) w jamie nosowej.

Wymaga to diagnostyki instrumentalnej:

  1. Rhinoscopy to badanie wewnętrznej jamy za pomocą lustra i rozszerzaczy, które pozwala zobaczyć wzrosty wiszące w części ustnej gardła. Aby zobaczyć dysze dzieci poniżej 2 lat, lekarz laryngologiczny używa lejków do uszu.
  2. Endoskopowa rinoskopia. Procedura z użyciem endoskopu i mikrokamery pomaga zbadać jamę szczękową i zidentyfikować przerośnięte części błony śluzowej w zatokach i polipach antochirurgicznych.
  3. Tomografia komputerowa (CT). Ta metoda jest niezbędna do bardziej dogłębnej analizy stopnia wzrostu węzłów i wyjaśnienia ich lokalizacji, zwłaszcza przed leczeniem chirurgicznym.
  4. Radiografia za pomocą środka kontrastowego. Służy do oceny stanu błony śluzowej zatok, jeśli nie ma możliwości diagnostyki komputerowej.

Jeśli podejrzewasz polipowe zapalenie zatok, zapalenie zatok przynosowych, przeprowadź badania u alergologa, pulmonologa, immunologa.

Czy w nowoczesnej medycynie można leczyć polipy nosa bez operacji? Jakie leki dają najlepszy efekt terapeutyczny?

Leczenie zachowawcze polipów nosa za pomocą leków i domowych środków jest możliwe przy diagnozowaniu ich na wczesnym etapie. Terapia ma przede wszystkim na celu maksymalne zmniejszenie wpływu czynników przyczynowych wywołujących nieprawidłowy wzrost błony śluzowej.

Przy wyborze taktyki terapii biorą pod uwagę etap wzrostu, obszar zajmowany przez wyrostki, powoduje prowokatorów, którzy uruchamiają mechanizmy rozrostu błony śluzowej. Należy znieść, że ciężkość objawów polipów w nosie determinuje schemat leczenia.

Zaleca się leczenie farmakologiczne polipów zatok nosowych:

  • jeśli wielkość indywidualnej edukacji jest znikoma - do 10 mm;
  • jeśli masa polipowata z wieloma formacjami nie blokuje dróg oddechowych;
  • jeśli ryzyko operacji jest zbyt wysokie (zaburzenia krwawienia, ciężkie nadciśnienie, choroba serca i układ płucny);
  • gdy pacjent aktywnie odmawia chirurgicznej utylizacji polipów.

Farmakoterapia polipów nosa

Jak leczyć polip w nosie bez zabiegów farmaceutycznych? Leki mają różny wpływ na organizm, są przepisywane z uwzględnieniem głównej przyczyny patologii i koniecznie w połączeniu ze sobą.

Terapia hormonalna

Aby uratować pacjenta przed naroślami na błonie śluzowej nosa, miejscowe steroidy należy przepisywać w aerozolach do nosa, hormonach w pigułkach i zastrzykach.

Miejscowe donosowe steroidy lub glukokortykoidy

Są to środki hormonalne w inhalatorach do rozpylania substancji terapeutycznej w kanałach nosowych. Są stosowane w celu zmniejszenia wzrostu polipów dzięki wyjątkowej wyraźnej odporności na stany zapalne i alergeny, która nie daje żadnego innego leku. Uważa się, że w przypadku polipów glikokortykosteroidów do nosa we współczesnej medycynie nie ma alternatywnych leków.

Działanie hormonów nie pojawia się jednocześnie, ale z nagromadzeniem działania terapeutycznego. Główne leki obejmują: Fluticasone, Mometasone, Nasobek, Beclomethasone, Aldecine, Nasobek.

Lekarze uważają, że najbardziej racjonalnym zastosowaniem sprayów hormonalnych nie jest operacja, ale usunięcie polipów nosa w celu zminimalizowania prawdopodobieństwa nawrotu.

Leczenie hormonalne pigułkami

Jeśli masa polipowa w zatokach jest zbyt duża i zajmuje większość zatok, sterydy donosowe mogą być niewystarczające. Istnieje potrzeba ich spożycia. W takich przypadkach hormony (prednizolon, deksometazon) są zwykle przepisywane przez 2-3 tygodnie w wysokich dawkach (40–60 mg na dobę).

Efektem działania leków steroidowych jest spowolnienie tempa podziału komórek w formacjach polipowatych. To nie pozwala rosnąć śluzowi, tkanka samego odrostu stopniowo umiera i zapada się.

Wadą wewnętrznego stosowania hormonów jest czas trwania i duże dawki leku, co prowadzi do poważnego działania niepożądanego na organizm. Dlatego istnieje możliwość bezpieczniejszego stosowania leków hormonalnych (polipotomia leków).

Polipotomia medyczna

Metoda ta polega na wprowadzeniu glikokortykosteroidów bezpośrednio do tkanki polipa przez wstrzyknięcie. Prednizolon hamuje replikację nietypowych komórek, przyczyniając się do zniszczenia i śmierci nieprawidłowych węzłów i ich stopniowego spontanicznego uwalniania wraz z wydzielinami z nosa.

Korzyści z wprowadzenia hormonów do ciała polipa:

  1. Wraz z wprowadzeniem do ciała polipu roztworu leczniczego, hormony nie wnikają do łożyska naczyniowego, dzięki czemu unika się powikłań ogólnoustrojowych i jednocześnie pozbywa się polipów.
  2. Dawka wstrzykniętej substancji jest bardzo mała - tylko 1 mg, czyli 40 razy mniej niż przy przyjmowaniu tabletek hormonalnych. Minimalizuje również ryzyko niepożądanych efektów.
  3. Wybór konkretnej substancji leczniczej i dawki jest ustalany indywidualnie, biorąc pod uwagę obszar wzrostu, wiek i stopień zapalenia. Zazwyczaj wystarczy 1 do 2 wstrzyknięć w ciągu 7 do 14 dni, aby polip upadł. Albo znika, albo maleje i zanika do tego stopnia, że ​​nie jest trudno usunąć go bezkrwawo i bezboleśnie.
  4. Powtarzanie przebiegu zastrzyków wewnątrzpochodnych jest bezpieczne i dlatego metoda ta jest często stosowana przy śledzeniu wzrostu formacji.

Należy pamiętać, że terapia hormonalna może usuwać się na zawsze w polipach nosa w rzadkich przypadkach.

Dodatkowe zabiegi

  1. Leki przeciwhistaminowe (przeciwalergiczne).

Jeśli w wyniku długotrwałego alergicznego nieżytu nosa powstały węzły polipowe, przepisywane są leki przeciwhistaminowe: Loratadyna, Erius, Cetyryzyna, Zodac, Claritin, Ebastin.

W leczeniu alergicznego zapalenia zatok przy pomocy polipowatości stosuje się donosowe krople do nosa: żel, spray i krople Vibrocilu, Sanorin-Anlergin.

  1. Preparaty z kwasem cromoglicic.

Zapobiegają reakcji alergicznej poprzez stabilizację procesów w komórkach tucznych i hamowanie uwalniania histaminy. Główne: Vividrin, kromoglikan sodu, cromohexal, kromozol, kromoglin, ketotifen.

Obejmują one leczenie polipowatości, wywołane przez bakteryjne zapalenie jamy i zatok przynosowych, na przykład, zapalenie zatok, zapalenie zatok czołowych. Antybiotyki zatrzymują procesy zapalne-ropne, zapobiegając ropieniu w obszarze wzrostu.

W początkowych stadiach stanu zapalnego wystarczające jest stosowanie lokalnych antybiotyków w postaci kropli, aerozoli. Jakie są najskuteczniejsze przeciwbakteryjne spraye do nosa?

Aerozole Framacetin, Bioparox, Fyuzafyunzhin, które tworzą leczniczą mgiełkę z najmniejszych kropli w jamach nosowych, całkowicie pokrywające błonę śluzową, mają wysoką aktywność terapeutyczną. Nazywane są także aerozolem Polidex (i kroplami), Isofra, Mupirocin (krople i maść do nosa), dioksydyną w roztworze (1% dla dorosłych i 0,5% dla dzieci).

Ziołowe środki o wyraźnym działaniu przeciwbakteryjnym obejmują krople Umkalor, które dodatkowo mają działanie przeciwzapalne i przerzedzające (dozwolone dla dzieci od 1 roku).

W ciężkich przypadkach konieczne jest przyjmowanie antybiotyków w postaci tabletek, a nawet wstrzyknięcie (Macropen, Azithromycin, Augmentin, Tavanic, Ceftriaxone, Azimed).

  1. Oznacza ułatwienie oddychania.

Wazokonstrykcyjne spraye i krople w polipach nosa łagodzą obrzęk tkanek, umożliwiając swobodny przepływ powietrza przez zatoki przynosowe i zapewniają łatwy dostęp do obszarów objętych stanem zapalnym w celu leczenia innymi lekami. Lekkie krople do nosa i aerozole: Galazolin, Xilen, Snoop, Rinomaris, Otrivin.

Najpotężniejsze środki długotrwałego działania: Adrianol o lepkiej konsystencji, Midrimaki, Nazivin, Afrin, Nazol, Weeks Active, Irifrin.

Cienki, gruby i lepki śluz, ułatwiający oddychanie, oczyszczający zatoki i normalizujący wentylację. Najbardziej skuteczne: Sinuforte, Sinupret i aerozol Rinofluimucil, który zawiera składnik zwężający naczynia.

  1. Nawilżające i bakteriobójcze spraye.

Aerozole o działaniu oczyszczającym i nawilżającym mogą częściowo zmniejszać obrzęk i zapalenie tkanek, wypłukują alergeny, mikroorganizmy, wirusy i lepkie wydzieliny śluzowe. Ponadto zwiększają miejscową ochronę poprzez stymulowanie procesów immunologicznych i regeneracyjnych w błonie śluzowej nosa: Dolphin, Quicks, Aquamaris, Aqualor, Otrivin-Sea, Gudvada, Taish Allergol, Gudvada.

Działanie terapeutyczne środków immunomodulujących ma na celu aktywację lokalnej i ogólnej odporności organizmu na czynniki zakaźne, wytwarzanie przeciwciał, zmniejszanie prawdopodobieństwa progresji polipów w jamach nosowych.

Immunostymulanty hamują reprodukcję wirusów i procesów zapalnych w dowolnych obszarach, przyspieszając proces gojenia.

Najbardziej skuteczne leki w tej grupie to:

  • Derinat i Nazoferon w postaci kropli do nosa (stosowanych do polipów u noworodków i kobiet w ciąży);
  • Grippferon spada i rozpyla się ze składnikiem przeciwalergicznym (loratadyna);
  • Aerozol donosowy IRS 19, który zawiera kompleks atenuowanych szczepów gronkowca i innych bakterii patogennych.

Zniszczenie termiczne

Usuwanie polipów w nosie bez zabiegu chirurgicznego obejmuje metodę terapeutyczną wpływu termicznego na wzrost, która jest podgrzewana za pomocą włókna kwarcowego (włókna) w temperaturze 70 ° C.

Po podgrzaniu procesy zmieniają kolor na biały, komórki w nich ulegają zniszczeniu, po 3-4 dniach polipy odrzucają. Jednocześnie ich fragmenty są usuwane podczas wydmuchiwania lub lekarz usuwa je pęsetą.

Dziecięce polipy nosa

Rodzice martwią się, jak leczyć polipy nosa dziecka?

Aby wyeliminować polipy w nosie bez operacji u dziecka, te same leki są stosowane jak u dorosłych, tylko w dawkach pediatrycznych. Jednak w pediatrii otolaryngolodzy unikają przepisywania hormonów, próbując wyleczyć polipy w nosie u młodych pacjentów poprzez mycie, dostosowanie układu odpornościowego, żywienie.

Oczywiście, jeśli przez dłuższy czas nie możesz pozbyć się polipów w nosie, musisz stosować aerozole do nosa w dokładnie obliczonych dawkach.

Metody usuwania polipów nosa

Czy muszę usuwać polipy w nosie, czy nie? Rozważ to pytanie bardziej szczegółowo.

Niezależnie od tego takie formacje jak torbiel w nosie lub polip bardzo rzadko znikają. Na wczesnym etapie może pomóc terapia hormonalna lub oddziaływanie wysokich temperatur na węzły. Jednak wraz z postępem patologii i wzrostem rozmiarów wyrostków, objawy stają się bardziej wyraźne, a prawdopodobieństwo powikłań wzrasta.

Otolaryngolodzy zalecają usunięcie polipów w nosie poprzez operację, jeśli:

  • leczenie farmakologiczne, w tym aerozole donosowe i hormony w tabletkach, nie daje zauważalnej pozytywnej zmiany;
  • polipowata masa blokuje drogi oddechowe, powodując poważne trudności w oddychaniu;
  • narośla deformują tył nosa, kości czołowe górnej szczęki, kości twarzy;
  • u dzieci przepływ krwi żylnej jest upośledzony, rozwija się wodogłowie, rozwija się opóźnienie rozwoju, hipotrofia i niedorozwój struktur nosa;
  • istnieje zaburzenie funkcji węchowej;
  • występuje ogólne pogorszenie spowodowane niedoborem tlenu w tkankach: osłabienie, bóle głowy, zawroty głowy;
  • Obserwować częste lub ciężkie przewlekłe stany zapalne w okolicy zatok (zapalenie zatok, zapalenie sitowe, zapalenie zatok czołowych).

Przeciwwskazania do szybkiego usunięcia:

  • zaostrzenie chorób płuc, oskrzeli, narządów laryngologicznych (astma, zapalenie oskrzeli, alergiczny nieżyt nosa);
  • obecność bakteryjnego lub wirusowego zapalenia zatok w ostrej postaci;
  • niepowodzenie czynności mięśnia sercowego, udar, choroba wieńcowa;
  • ciężkie nadciśnienie, poważne uszkodzenie nerek, wątroby;
  • niskie krzepnięcie krwi;
  • ostre infekcje, SARS, grypa, gorączka lub ucisk w czasie zabiegu.

Operację usunięcia polipów nosa wykonuje się za pomocą następujących metod:

  1. Polipektomia przez pętle i kleszcze.
  2. Kauteryzacja kriogenicznym (substancja niskotemperaturowa).
  3. Parowanie laserowe i radiowe (lub odparowywanie formacji polipowatych).
  4. Endoskopowa operacja polipów w nosie.

Polipektomia pętli

Tradycyjna, aktywna, ale przestarzała metoda. Używane w następujących warunkach i warunkach:

  • konieczne jest usunięcie oddzielnego polipa w nosie lub kilku dobrze oglądanych węzłach;
  • nieprawidłowy proces dotyczy tylko błony śluzowej jamy nosowej, a częściowo komórek labiryntu sitowego;
  • po badaniu można dokładnie zobaczyć ciało i nogę polipa.

Technika wykonania

Lekarz przeprowadza usuwanie polipów nosa za pomocą metalowej pętli, chwytając najpierw ciało polipa. Następnie przesuwa pętlę na nogę węzła, zaciska ją i odcina formację.

W przypadku znieczulenia przewiduje się rozpylanie w obszarze uszkodzenia roztworu lidokainy (5%), ale w przypadku dużych polipów, niskiego progu bólu, specjalne wskazania stosują znieczulenie dotchawicze, łącząc je z miejscowym.

Po polisinusotomii tampony są wkładane do nosa, które są usuwane co drugi dzień. Pacjent przebywa w szpitalu od 2 do 5 dni.

  • zdrowa błona śluzowa jest uszkodzona, co często jest usuwane przez fragmenty wraz z formacjami;
  • zwiększona bolesność zabiegu, ponieważ środek znieczulający nie wchodzi do zatok, w których często znajdują się podstawa i noga węzła;
  • Niemożliwe jest usunięcie polipów w nosie, które rosną w klinach, czołowych, zatokach szczękowych;
  • niska skuteczność metody ze względu na brak śledzenia manipulacji poprzez nadzór wideo - guzy często nie są całkowicie odcięte i potrzebne jest kilka podejść;
  • wysokie ryzyko krwawienia i zakażenia;
  • częste nawroty z powodu niepełnego oczyszczenia błony śluzowej z masy polipowatości;
  • przedłużone gojenie się ran;
  • niebezpieczeństwo ataku u pacjentów z astmą.

Usuwanie kriochirurgiczne

Podczas kriodestrukcji (zniszczenie przez zimno) bardzo niska temperatura wpływa na polipy w nosie. Podstawowym kriogenem, który jest najczęściej stosowany ze względu na niską toksyczność, jest ciekły azot. Natychmiast zamraża komórki polipowatej masy, a podczas rozmrażania są niszczone.

Dzięki tej metodzie pozbywania się formacji nosowych pacjent prawie nie boli, ponieważ mróz ma właściwości znieczulające. W miejscu leczenia z reguły nie pozostają miejsca krwawienia.

Należy zauważyć, że technika ta jest uważana za nieskuteczną, ponieważ trudno jest zamrozić duży polip lub dużą masę narośli, może to wymagać kilku procedur. Ponadto nie można obsługiwać węzłów wypełniających zatoki szczękowe.

Chirurgia laserowa

Metoda ta polega na leczeniu pojedynczych narostów nosa wiązką laserową pod kontrolą aparatu endoskopowego z mikrokamery. Przewodnik światła laserowego odparowuje nieprawidłową tkankę łodygi węzła, usuwając wodę z masy polipowatej z komórek.

Podczas rozgrzewania tkanek do wysokich temperatur staje się to trochę bolesne, ale można także usunąć polipy w nosie za pomocą lasera w znieczuleniu miejscowym, które chirurg przepisuje w przypadku dużej wrażliwości na ból.

Zaniknięty węzeł jest usuwany z nosa za pomocą kleszczy, a przy cienkich skorupach pozostających w miejscu leczenia młode komórki śluzowe są szybko formowane.

Czas trwania procesu leczenia wynosi około 15 do 20 minut. W przypadku niekompletnego odparowania polipów powtórzoną procedurę przeprowadza się w ciągu 7–10 dni.

Po operacji, z pomocą endoskopu, miejsca leczenia są sprawdzane pod kątem pozostałych procesów, zalecana jest terapia hormonalna i lekowa, aby zapobiec ponownemu tworzeniu się.

  1. Brak krwawienia, ponieważ naczynie krwawiące jest natychmiast koagulowane (zamykane) w wysokiej temperaturze.
  2. Endoskop umożliwia ocenę rozległości wzrostu, śledzenie działań i manipulowanie laserem z dużą dokładnością.
  3. Pooperacyjne blizny i zrosty są wykluczone.
  4. Poza usunięciem głównego polipa następuje laserowe odparowanie polipowatych tkanek, co ogranicza jego wzrost.
  5. Wtórne zakażenie jest wykluczone ze względu na właściwości dezynfekujące promieniowania laserowego i brak krwawienia.
  6. Operacja jest dozwolona dla pacjentów z astmą.
  7. Krótki okres rehabilitacji, niski odsetek nawrotów.

Wady laserowego usuwania polipów w nosie:

  • niezdolność do laserowego leczenia polipów zlokalizowanych w zatokach przynosowych z powodu niedostępności tego obszaru;
  • wiele procesów nie wyparowuje z powodu zbyt dużej nietypowej masy tkanki;
  • Istnieje możliwość oparzeń w zdrowych obszarach błony śluzowej.

Operacja fal radiowych

Metoda ma na celu usunięcie polipów w nosie za pomocą fal radiowych, a procedura jest wykonywana na aparacie Surgitron. Na ciało polipa wpływa promieniowanie, które zwiększa temperaturę w tym obszarze, co prowadzi do zniszczenia komórek tkanki. Pozostała atroficzna skorupa jest łatwo usuwana kleszczami.

Operacja jest wykonywana w znieczuleniu miejscowym i pod obowiązkową kontrolą endoskopową.

  1. Procedura jest bezkrwawa, ponieważ w trakcie leczenia następuje natychmiastowa koagulacja (krzepnięcie krwi) w miejscu leczenia, a naczynia są zapieczętowane.
  2. Specyficzna ekspozycja na określoną strefę, przekraczająca stopień dokładności promieniowania laserowego.
  3. Możliwość kontrolowania głębokości przenikania fal radiowych do tkanek, w przeciwieństwie na przykład do kriodestrukcji.
  4. Warunki i narzędzia do wykonywania operacji w warunkach ambulatoryjnych.

Jednak usunięcie polipów nosa za pomocą chirurgii fal radiowych ma również wadę - dzięki tej procedurze możliwe jest usunięcie tylko niewielkich pojedynczych węzłów rosnących w obszarze komory nosowej.

Endoskopowa operacja polipowatości nosa

Endoskopowa interwencja śródbłonkowa jest obecnie uważana za najbardziej łagodną, ​​skuteczną metodę usuwania polipów.

Proces medyczny odbywa się bez nakłuć, cięć. Wszystkie manipulacje są wykonywane endonasowo, to znaczy przez jamę nosową i przetokę. Dzięki kamerze endoskopowej chirurg widzi cały obszar roboczy i jest w stanie pracować w niedostępnych obszarach zatok pneumatycznych, co nie jest możliwe za pomocą innych metod.

  1. W obecności wielu polipów, całkowicie wypełniając jamę nosową i zatoki.
  2. Z dużymi węzłami.
  3. Z porażką zatok szczękowych, czołowych i klinowych, labirynt sitowy.
  4. Jeśli to konieczne, pozbądź się pacjenta polipów antychroanalnych rosnących w zatoce szczękowej.
  5. Na tle ciężkiej deformacji przegrody nosowej.

Technika wykonania

Jak usunąć polipy z jamy i zatok podczas operacji endoskopowej?

Zniszczenie węzłów odbywa się za pomocą mikronarzędzia - rhinoshever. Zasada działania tego wysoce precyzyjnego urządzenia polega na zgniataniu i wyciąganiu wewnętrznych fragmentów nietypowej tkanki do samej podstawy wzrostu, podczas gdy golarka usuwa polipy z niewielkim uszkodzeniem lub bez uszkodzenia zdrowej błony śluzowej.

W celu maksymalnego złagodzenia bólu wykonuje się pacjentowi znieczulenie ogólne, a czas trwania procesu zależy od masy polipowatych narośli i liczby stref, które należy oczyścić.

  • dostępność nadzoru wideo pola operacyjnego i dowolnego obszaru zatok;
  • całkowite i wysokiej jakości oczyszczanie śluzu z masy polipowatej dzięki wysokiej precyzji nosorożca;
  • dostęp do polipów w zatokach szczękowych i innych zatokach, a nie tylko w komorze nosowej;
  • minimalne krwawienie i oddziaływanie na sąsiednie zdrowe obszary;
  • zmniejszenie ryzyka nawrotów nawrotów z powodu starannego czyszczenia tkanek.
  1. Operacja powinna być przeprowadzona tylko w szpitalu.
  2. Długi okres pobytu w szpitalu, który trwa od 3 do 7 dni.
  3. Potrzeba znieczulenia ogólnego.
  4. Potrzeba pooperacyjnego zatykania przewodów nosowych przez jeden dzień.

Proces odzyskiwania

Warunki szybkiego powrotu do zdrowia, usunięcia obrzęku, zapalenia obejmują następujące:

  1. W ciągu dnia po operacji: zabrania się wkładania jej na twarz ciała, nie wolno wkładać wacików, bandaży, palców do nosa, nie można przyjmować gorących napojów i posiłków
  2. Przez 2 - 4 dni wymagany jest łagodny tryb domowy.
  3. Czyszczenie na mokro należy przeprowadzać w pomieszczeniach, aby maksymalnie zniszczyć mikroby, alergeny, kurz, toksyny i wzrost wilgotności powietrza.
  4. W ciągu 3-4 tygodni: przeciążenie fizyczne, przepracowanie, prowadzenie zabiegów termicznych, przyjęcie gorącej kąpieli są niedopuszczalne.
  5. W ciągu 2 - 3 miesięcy należy odmówić wizyty w saunie, wannie, basenie. W tym samym okresie kąpiel w wodach otwartych jest ograniczona, nie korzystają z podróży lotniczych, nie zmieniają strefy klimatycznej.

Okres rehabilitacji obejmuje leczenie pooperacyjne mające na celu zapobieganie wtórnemu zakażeniu, nawrotom, przywracaniu funkcji węchowej. Pacjent jest zalecany na wizytę u otolaryngologa:

  • płukanie nosa roztworami leczniczymi Aquamaris, Marimer, Quicks, Atrivin-More, Aqualor;
  • zastosowanie hormonalnych donosowych sprayów: Fliksonaze, Nasonex, Aldetsin, Bekonaze, Rynoklenil;
  • przyjmowanie tabletek przeciwhistaminowych - Tsetrin, Zyrtec, Suprastin, Zodak, Kestin, Erius, Tavegil, Claritin.

Utrata i przywrócenie wrażliwości węchowej

Wraz z rozwojem anosmii i hiposmii (redukcja i utrata wykrywania zapachu), pacjenci obawiają się, jak przywrócić ich zmysł węchu po usunięciu polipów.

Odzyskiwanie zdolności węchowych jest jednym z ważnych zadań okresu pooperacyjnego.

Z reguły zdolność odróżniania zapachów zmniejsza się z powodu zapalenia i przerostu śluzu przed leczeniem. Natychmiast po zabiegu zauważono również obrzęk i stan zapalny. Są to naturalne objawy obserwowane u wszystkich pacjentów, którzy przechodzą z czasem.

W większości przypadków, gdy obrzęk tkanki ustępuje, powonienie powraca w ciągu 1 do 2 miesięcy. Aby proces przebiegał normalnie, konieczne jest przestrzeganie zalecanego schematu i zachowania w ciągu pierwszych 3 miesięcy po usunięciu polipów, a nie anulowanie leczenia rehabilitacyjnego zaleconego przez lekarza.

Domowa medycyna

Leczenie polipów nosa jest dodatkowym elementem terapii, nie zastępując leków i operacji.

Leczenie polipów w nosie środkami ludowymi może pomóc:

  • we wczesnych stadiach zidentyfikowanej patologii;
  • z małymi formacjami, które nie wychwytują dużej powierzchni błony śluzowej;
  • po operacji.

W tych przypadkach, szczególnie w stanach zapalnych, leczenie środkami ludowymi przyczynia się do:

  • zahamowanie aktywności i reprodukcji drobnoustrojów;
  • łagodzi oddech, usuwając obrzęki;
  • zmywając błony śluzowe bakteryjnych trucizn, alergenów, organizmów szkodliwych;
  • wzmacnianie lokalnej obrony immunologicznej na dotkniętych obszarach.

Jak pozbyć się polipów w nosie w domu, używając domowych przepisów opartych na środkach ludowych?

Płukanie

Jedną z metod leczenia domowego jest mycie nosa polipami. Ale czasami lekarze zabraniają takiej metody. Czy więc możliwe jest mycie nosa podczas nieprawidłowych procesów w zatokach?

Należy pamiętać, że mycie można przeprowadzić nie dłużej niż 2 - 3 tygodnie, a tej metody nie stosuje się w przypadku ostrej zatoki bakteryjnej lub wirusowej, której towarzyszy temperatura, upośledzona funkcja połykania, krwawienie na tle zwiększonej kruchości naczyń krwionośnych.

Jednym z najprostszych i najskuteczniejszych rozwiązań do prania jest gotowana woda z jedzeniem lub solą morską. Jest to potężny środek przeciw drobnoustrojom i stanom zapalnym w nosogardzieli. Proporcja: łyżeczka soli na 600-700 ml płynu. Przed nałożeniem roztworu należy go przefiltrować, aby kryształy soli nie uszkodziły błony śluzowej. W narzędziu do mycia można dodać 2 krople jodu. Umyj nos ciepłym roztworem do 4-5 razy dziennie.

Do mycia zatok nosowych stosuj lewatywy małych dzieci, specjalne konewki apteczne, strzykawkę wolumetryczną bez igły.

To ważne! Podczas mycia głowa jest przechylana w kierunku przeciwnym do kanału nosowego, w którym rozlewany jest roztwór. Aby usunąć słoną wodę, bardzo ostrożnie wydmuchuj nos. Jest to konieczne, aby zapobiec wnikaniu wody i drobnoustrojów do ucha środkowego związanego z jamą nosową przez trąbkę Eustachiusza.

Przepisy medyczne

Do skutecznych środków ludowych, często stosowanych w leczeniu polipów w nosie, należą:

  1. Roztwór nadtlenku wodoru 3%.

Przy małych procesach w nosie przeprowadza się obróbkę nadtlenkiem wodoru, mocząc waciki bawełniane. Są one wprowadzane do przewodów nosowych przez 3-5 minut dwa razy dziennie. Kurs nie jest dłuższy niż 7 dni.

  1. Leczenie polipów w glistniku nosa.

Na łyżeczkę ziół lub kwiatów weź niekompletną szklankę wrzącej wody i nalegaj na 60 - 90 minut. Po wysiłku przez 7 dni po obu stronach kapie 2 krople. Po upływie tygodnia wznowić leczenie. Kurs trwa 30 - 60 dni.

Zrób ziołową mieszankę 30 gramów kwiatów Hypericum i szałwii, dodaj trzy razy mniej glistnika, wiosennego pierwiosnka i skrzypu polnego. Zaparz łyżkę mieszanki 250 ml wrzącej wody, trzymaj przez 2-3 minuty na małym ogniu i nalegaj na 2 godziny. Ten wywar może być stosowany do spłukiwania do 4 razy dziennie, a do wkraplania do nosa 3 krople 4 razy dziennie.

W zmiękczonym ciepłym propolisie (mniejszym niż mała śliwka) dodaj łyżeczkę wazeliny i łyżkę masła. Wymieszać, aby uzyskać maść, która jest impregnowana tamponami z bawełny lub gazy i wstrzykiwana przez 5 - 8 godzin do kanałów nosowych (w nocy). Maść trzymana na zimno. Traktuj polipy w ten sposób przez 30 dni.

Możesz użyć nalewki z propolisu (20%), zmieszanej ze słonecznikiem, olejem lnianym w równych częściach i wkraplać tę leczniczą mieszankę do nosa 3 razy dziennie.

  1. Nalewka z białych lilii.

Zmiel świeżą roślinę (liście, kwiaty) i zalej wysokiej jakości wódką w proporcji 50 gramów surowców na 500 ml płynu. Nalegaj w zamkniętym słoiku w ciemności do 12 dni. Po przefiltrowaniu rozcieńczyć 1 łyżkę powstałego naparu łyżką wody. Zwilż tampony w roztworze i włóż do przewodów nosowych na 30 - 40 minut. Powtarzaj dwa razy dziennie.

Jedną z głównych przyczyn polipowatości są alergeny, więc miód, propolis, oleje, w tym rokitnik, i wiele olejków eterycznych może zwiększać objawy alergii.

Dobrze zaprojektowany schemat leczenia pozwala na maksymalne wydłużenie okresu remisji i opóźnienie nawrotu nowych wzrostów o kilka lat. Jednak nie jest jeszcze możliwe ich trwałe usunięcie i unieważnienie prawdopodobieństwa powtarzających się narośli na błonie śluzowej poprzez leczenie terapeutyczne.

Ponadto, jeśli formacja nie rośnie w jamie nosowej, ale w zatoce szczękowej, zatoce czołowej, substancje lecznicze nie spadają na te obszary, zwłaszcza podczas obrzęku. Dlatego hormonalne aerozole do nosa, takie jak wywary ziołowe, nie zapewniają efektu terapeutycznego dla polipów zatoki szczękowej.

Jednak po zabiegu chirurgicznym w celu usunięcia polipów w zatoce i lekach oraz środków ludowych są bardzo przydatne w zapobieganiu nawrotom.

Zapobieganie

Środki mające na celu zapobieganie chorobie powinny przede wszystkim obejmować środki przeciwdziałające przyczynom prowadzącym do polipowatych wzrostów:

  1. Wczesna diagnoza i leczenie zapalenia narządów oddechowych i laryngologicznych, leczenie i zapobieganie zaostrzeniom chorób alergicznych.
  2. Korekta deformacji struktur nosa, systemu dentystycznego.
  3. Terapia immunostymulująca.
  4. Wykrywanie i korygowanie zaburzeń psychosomatycznych.

Praktyka potwierdza, że ​​u prawie połowy pacjentów, którzy otrzymali w odpowiednim czasie pełne leczenie, w tym pacjentów po operacji, formacje nosowe odrastają.

Aby zminimalizować prawdopodobieństwo nawrotu, pacjenci muszą być obserwowani przez otolaryngologa, lekarza ogólnego, alergologa. Według wskazań, glikokortykosteroidy działające miejscowo są przepisywane w postaci sprayów, kropli i na podstawie immunogramu - niezbędnych środków i terapii lekowej w celu wzmocnienia mechanizmów obronnych organizmu, które rozwija immunolog.