Alergiczny nieżyt nosa - objawy i schemat leczenia

Alergiczny nieżyt nosa jest procesem zapalnym błony śluzowej nosa, który występuje w wyniku ekspozycji na różne bodźce alergiczne, aw tym przypadku alergeny.

Mówiąc najprościej, alergiczny nieżyt nosa jest katarem spowodowanym reakcją alergiczną. Pod wpływem alergenów w błonie śluzowej nosa rozpoczyna się stan zapalny, który prowadzi do choroby. Statystyki pokazują, że nieżyt nosa, a także kaszel alergiczny, jest jedną z najczęstszych dolegliwości wśród pacjentów, którzy kontaktują się z alergologami.

Choroba ta występuje najczęściej u dzieci w wieku przedszkolnym, kiedy dziecko zaczyna spotykać się z substancjami, które mogą powodować alergie. Jednak przypadki alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa u dorosłych nie są rzadkością - objawy i leczenie, które rozważymy w tym artykule.

Formularze

W zależności od nasilenia objawów alergicznych wyróżnia się nieżyt nosa:

• łagodne - objawy nie są bardzo niepokojące (mogą przejawiać 1-2 objawy), nie wpływają na stan ogólny;
• umiarkowany - objawy są bardziej wyraźne, występuje zaburzenie snu i pewne zmniejszenie aktywności w ciągu dnia;
• ciężkie - bolesne objawy, zaburzenia snu, znaczny spadek wydajności, pogarsza się wydajność dziecka w szkole.

Rozróżnia się częstotliwość i czas trwania manifestacji:

• okresowe (na przykład wiosną podczas kwitnienia drzew);
• przewlekłe - przez cały rok, kiedy alergie są związane ze stałą obecnością alergenów
• środowisko (na przykład alergia na roztocza kurzu).
• okresowe - ostre epizody choroby trwają nie dłużej niż 4 dni. tygodniowo, mniej niż 1 miesiąc

Z okresowym nieżytem nosa objawy utrzymują się nie dłużej niż przez cztery tygodnie. Przewlekły nieżyt nosa trwa dłużej niż 4 tygodnie. Ta choroba nie tylko stanowi ogromny dyskomfort w życiu codziennym, ale może także prowadzić do rozwoju astmy. Dlatego, jeśli zauważysz nieżyt nosa o charakterze alergicznym u dziecka lub dziecka, powinieneś rozpocząć leczenie tak szybko, jak to możliwe.

Przyczyny

Dlaczego występuje alergiczny nieżyt nosa i co to jest? Objawy choroby pojawiają się, gdy alergen dostanie się do oczu i dróg nosowych osoby nadwrażliwej na niektóre substancje i produkty.

Najpopularniejsze alergeny, które mogą powodować alergiczny nieżyt nosa to:

• kurz, chociaż może to być zarówno biblioteka, jak i dom;
• pyłek roślinny: małe i lekkie cząstki niesione przez wiatr, padające na śluzówkę nosa, tworzą reakcję prowadzącą do choroby, takiej jak nieżyt nosa.
• roztocza i zwierzęta domowe;
• specyficzny produkt spożywczy.
• zarodniki grzybów.

Przyczyną uporczywego alergicznego nieżytu nosa, który utrzymuje się przez rok, są domowe roztocza kurzu domowego, zwierzęta domowe i grzyby pleśniowe.

Objawy alergicznego nieżytu nosa

Jeśli objawy alergicznego nieżytu nosa u dorosłych nie zmniejszają wydajności i nie zakłócają snu, wskazuje to na łagodny stopień nasilenia, umiarkowane zmniejszenie dziennej aktywności i sen wskazuje na umiarkowany stopień nasilenia. W przypadku wyraźnych objawów, w których pacjent nie może normalnie pracować, uczyć się, spędzać wolnego czasu w ciągu dnia i spać w nocy, rozpoznaje się ciężki nieżyt nosa.

Alergiczny nieżyt nosa charakteryzuje się następującymi głównymi objawami:

• wodnista wydzielina z nosa;
• swędzenie i pieczenie nosa;
• kichanie, często napadowe;
• przekrwienie błony śluzowej nosa;
• chrapanie i chrapanie;
• zmiana głosu;
• pragnienie drapania czubka nosa;
• pogorszenie zapachu.

W przypadku długotrwałego alergicznego nieżytu nosa spowodowanego stałym obfitym wydzielaniem wydzieliny z nosa i upośledzoną drożnością i drenażem zatok przynosowych w rurkach słuchowych pojawiają się również dodatkowe objawy:

• podrażnienie skóry skrzydeł nosa i warg, któremu towarzyszy zaczerwienienie i obrzęk;
• krwawienie z nosa;
• uszkodzenie słuchu;
• ból ucha;
• kaszel;
• ból gardła.

Oprócz objawów miejscowych występują również powszechne objawy niespecyficzne. To jest:

• zaburzenia koncentracji;
• ból głowy;
• złe samopoczucie i słabość;
• drażliwość;
• ból głowy;
• zły sen

Jeśli nie rozpoczniesz leczenia alergicznego nieżytu nosa w czasie, mogą rozwinąć się inne choroby alergiczne - pierwsze zapalenie spojówek (pochodzenia alergicznego), a następnie astma oskrzelowa. Cokolwiek się stanie, musisz rozpocząć odpowiednią terapię na czas.

Diagnostyka

W diagnostyce alergicznego nieżytu nosa należy:

• badanie kliniczne poziomu eozynofili we krwi, osoczu i mastocytów, leukocytów, ogólnych i swoistych przeciwciał IgE;
• techniki instrumentalne - rhinoscopy, endoskopia, tomografia komputerowa, rynomanometria, rhinometry akustyczne;
• testy skórne w celu zidentyfikowania istotnych alergenów, co pomaga ustalić dokładny charakter alergicznego nieżytu nosa;
• badania cytologiczne i histologiczne wydzieliny z nosa.

Najważniejszą rzeczą w leczeniu jest identyfikacja przyczyny alergii i, jeśli to możliwe, unikanie kontaktu z alergenem.

Co zrobić z całorocznym alergicznym nieżytem nosa

Całoroczny nieżyt nosa spowodowany reakcją alergiczną występuje przez cały rok. Taka diagnoza jest zwykle podawana osobie, jeśli ostre zaostrzenia przeziębienia występują co najmniej dwa razy dziennie przez dziewięć miesięcy w roku.

W takim przypadku należy przestrzegać pewnych zaleceń:

• unikaj samoczynnego spłukiwania nosa.
• wybić koce i poduszki.
• Nie używaj kropli z zimna.
• oczyść nos ze śluzu.
• zakaz palenia
• co tydzień przeprowadzać sprzątanie na mokro mieszkania.
• użyj pościeli z włókien syntetycznych.
• dobrze przewietrzyć łóżko.
• Pozbądź się rzeczy, które są głównymi źródłami kurzu domowego.

Podstawą rozwoju tej choroby jest najczęściej wysokie stężenie alergenu, które od dawna wpływa na organizm człowieka.

Leczenie alergicznego nieżytu nosa

W oparciu o mechanizmy rozwoju alergicznego nieżytu nosa, leczenie dorosłych pacjentów powinno być skierowane do:

• eliminacja lub ograniczenie kontaktu z alergenami powodującymi znaczące przyczyny;
• eliminacja objawów alergicznego nieżytu nosa (farmakoterapia);
• prowadzenie immunoterapii swoistej dla alergenu;
• wykorzystanie programów edukacyjnych dla pacjentów.

Podstawowym zadaniem jest wyeliminowanie kontaktu ze zidentyfikowanym alergenem. Bez tego każde leczenie przyniesie tylko tymczasową, raczej słabą ulgę.

Leki przeciwhistaminowe

Prawie zawsze w leczeniu alergicznego nieżytu nosa u dorosłych lub dzieci należy przyjmować leki przeciwhistaminowe. Zaleca się stosowanie leków drugiego (zodak, tsetrin, claritin) i trzeciego pokolenia (zyrtek, Erius, telfast).

Czas trwania terapii jest ustalany przez specjalistę, ale rzadko jest krótszy niż 2 tygodnie. Te pigułki alergiczne praktycznie nie mają działania hipnotycznego, mają przedłużony efekt i skutecznie łagodzą objawy alergicznego nieżytu nosa w ciągu 20 minut po spożyciu.

Cierpiących na alergiczny nieżyt nosa pokazuje doustne podanie Tsetrin lub Loratadyny i 1 stół. dziennie. Cetrin, Parlazin, Zodak mogą przyjmować dzieci od 2 lat w syropie. Najpotężniejszym lekiem antyhistaminowym do tej pory jest Erius, aktywny składnik Desloratadyna, który jest przeciwwskazany w ciąży, aw syropie może być stosowany u dzieci powyżej 1. roku życia.

Mycie nosa

W przypadku sezonowego alergicznego nieżytu nosa, leczenie należy uzupełnić płukaniem nosa. W tym celu bardzo wygodnie jest korzystać z niedrogiego urządzenia Dolphin. Ponadto nie można kupić specjalnych worków z roztworem do prania, ale przygotować go samemu - ¼ łyżeczki soli na szklankę wody, a także ¼ łyżeczki sody, kilka kropli jodu.

Nos często myje się sprayami z morską wodą - Allergol, Aqua Maris, Kviks, Aqualor, Atrivin-More, Dolphin, Gudvada, Physiomer, Marimer. Przy okazji woda morska doskonale pomaga w przeziębieniu.

Krople zwężające naczynia krwionośne

Mają jedynie działanie objawowe, zmniejszają obrzęk błon śluzowych i odpowiedź naczyniową. Efekt rozwija się szybko, choć krótki. Zaleca się leczenie alergicznego nieżytu nosa u dzieci bez miejscowych środków zwężających naczynia. Nawet małe przedawkowanie może spowodować, że dziecko przestanie oddychać.

Stabilizatory membranowe do komórek tucznych

Pozwalają usunąć procesy zapalne w jamie nosowej. Często używane spraye, które mają lokalny efekt.

Należą do nich Croons - Kromoheksal, Kromosol, Kromoglin. Leki te zapobiegają również rozwojowi natychmiastowej reakcji na alergen i dlatego są często stosowane jako środek profilaktyczny.

Desensitization

Metoda polegająca na stopniowym podawaniu alergenu (na przykład wyciągu z pyłku trawy) w zwiększających się dawkach pod ramieniem pacjenta. Na początku zastrzyku dokonuje się w odstępach tygodniowych, a następnie co 6 tygodni przez 3 lata.

W rezultacie układ odpornościowy pacjenta nie reaguje już na ten alergen. Odczulenie jest szczególnie skuteczne, jeśli osoba jest uczulona na tylko jeden alergen. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli możliwe jest zmniejszenie wrażliwości układu odpornościowego na alergen.

Enterosorbenty

Ponadto, w przypadku alergicznego nieżytu nosa, leczenie enterosorbentami ma swój pozytywny wpływ - Polifan, Polysorb, Enterosgel, Filtrum STI (instrukcje) to środki, które pomagają usunąć toksyny, toksyny, alergeny z organizmu, które mogą być wykorzystane w złożonej terapii objawów alergicznych.

Należy pamiętać, że ich użycie nie powinno przekraczać 2 tygodni, a odbiór powinien być przeprowadzany oddzielnie od innych leków i witamin, ponieważ ich działanie i strawność są ograniczone.

Leki hormonalne

Choroba jest leczona lekami hormonalnymi tylko pod nieobecność działania leków przeciwhistaminowych i przeciwzapalnych Leki z hormonami nie są stosowane przez długi czas i tylko lekarz powinien je wybrać dla swojego pacjenta.

Prognoza

Dla życia rokowanie jest oczywiście korzystne. Ale jeśli nie ma normalnego i prawidłowego leczenia, choroba z pewnością będzie postępować i dalej się rozwijać, co może być wyrażone we wzroście nasilenia objawów choroby (pojawia się podrażnienie skóry pod nosem iw obszarze skrzydeł nosa, kaszel w gardle, kaszel, kaszel, rozpoznawanie zapachów pogarsza się, krwawienie z nosa, silne bóle głowy) oraz rozszerzenie listy znaczących bodźców alergenowych.

Alergiczny nieżyt nosa

Alergiczny nieżyt nosa nazywany jest nieswoistym zapaleniem błony śluzowej nosa, spowodowanym reakcją alergiczną. Jego rozpowszechnienie w Federacji Rosyjskiej wynosi średnio 11–24%, podczas gdy w dużych miastach i regionach przemysłowych zapadalność może wzrosnąć do 35%. Wybrana sezonowa, całoroczna i profesjonalna forma choroby.

Dlaczego występuje alergiczny nieżyt nosa?

Alergiczny nieżyt nosa odnosi się do reakcji nadwrażliwości typu natychmiastowego, które występują w odpowiedzi na wielokrotne przyjmowanie przyczynowo istotnego alergenu. Taka patologiczna odpowiedź immunologiczna jest spowodowana nadprodukcją przeciwciał klasy Jg E. Rozpoznają alergen docierający do błony śluzowej i stymulują uwalnianie histaminy z komórek tucznych. Prowadzi to do zwiększenia przepuszczalności małych naczyń, obrzęku tkanek i zwiększonej aktywności komórek gruczołowych.

Jako alergen może działać:

• pyłek roślin, głównie zakurzonych drzew i traw;
• muszle chitynowe i odchody owadów;
• zarodniki grzybów pleśniowych;
• książki kurz;
• naskórek różnych zwierząt;
• poduszki, koce i odzież wierzchnia z puchu;
• pasza przemysłowa dla zwierząt i ryb akwariowych;
• chemia gospodarcza, kosmetyki;
• spalanie w powietrzu i emisje przemysłowe.

Po kilku godzinach eozynofile, limfocyty i inne komórki gromadzą się w błonie śluzowej nosa. A powtarzające się ataki alergiczne przyczyniają się do przerostu nabłonka i gruczołów śluzowych i prowadzą do bardziej wyraźnych objawów. W takich warunkach nawet niespecyficzne bodźce (wdychanie zimnego powietrza, różne zapachy) mogą prowadzić do zwiększonych objawów nieżytu nosa.

Jak działa alergiczny nieżyt nosa

Objawy alergicznego nieżytu nosa obejmują obfite płynne wodniste wydzieliny śluzowe (wyciek z nosa), przekrwienie błony śluzowej nosa i ataki częstego kichania odruchowego. Skóra skrzydełek nosa jest podrażniona, opuchnięta. Typowe uczucie swędzenia i pieczenia w jamie nosowej, dlatego osoba często pociera nos otwartą dłonią lub palcem wskazującym. Jest to tzw. Salut alergiczny. W przypadku łagodnej choroby często obserwuje się ukrytą niedrożność nosa, gdy uczucie przekrwienia występuje tylko w pozycji leżącej.

W przypadku sezonowych alergii na pyłki, katar często łączy się z zapaleniem spojówek, w którym to przypadku mówią o katarze siennym lub zapyleniu. W przypadku reakcji na alergeny domowe objawy alergicznego nieżytu nosa są zazwyczaj gorsze w nocy i rano, znaczny spadek, a nawet zanik poza domem.

Rynoskopia przednia i endoskopia jamy nosowej umożliwiają identyfikację zmian w błonie śluzowej. Gdy zaostrza się alergiczny nieżyt nosa, staje się obrzęk, ma szarawy lub cyjanotyczny odcień z charakterystycznym plamieniem. Przewlekły nieżyt nosa przyczynia się do jego pogrubienia (przerostu) z tendencją do tworzenia polipów. Takie nowotwory są najczęściej wykrywane w obszarze środkowych kanałów nosowych i na tylnych końcach konch nosowych.

Alergiczny nieżyt nosa u dorosłych: co należy wiedzieć

W przewlekłym alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa u dorosłych występuje stałe uczucie przekrwienia nosa, nawet przy braku bezpośredniego kontaktu z alergenem. To często powoduje chrapanie i słabą jakość snu nocnego. W rezultacie rano człowiek często wstaje złamany, senny, z bólem głowy i złym nastrojem. Z powodu niewystarczającego nasycenia krwi tlenem z ciągłym przekrwieniem nosa, wydajność spada, a stan zdrowia pogarsza się.

Obrzęk tkanek i polipowatość powodują upośledzenie wypływu zatok przynosowych. Wynikająca z tego stagnacja wydzielin i dodanie infekcji bakteryjnej powoduje nawracające zapalenie zatok.

Co to jest niebezpieczny alergiczny nieżyt nosa u dzieci?

U dzieci alergiczny nieżyt nosa jest często powikłany Eustachitis - obrzękiem i stanem zapalnym przewodu słuchowego łączącego nosogardziel z jamą ucha wewnętrznego. Powoduje to zapalenie ucha i utratę słuchu. A przedłużające się trudności z oddychaniem przez nos zwiększają ryzyko rozwoju dusznicy bolesnej, zapalenia gruczołowego, zapalenia gardła i chorób oskrzelowo-płucnych. Dziecko może również rozwinąć deformacje kości twarzy, spadek wydajności, pojawia się kapryśność i drażliwość.

W dzieciństwie alergiczny nieżyt nosa często występuje w wyniku tzw. Marszu atopowego. Kiedy to nastąpi, powikłanie objawów alergicznych i stopniowy wzrost ich liczby. Dziecko może wykazywać oznaki skazy z przejściem do atopowego zapalenia skóry, skłonnością do astmy oskrzelowej i alergiami pokarmowymi.

Być traktowanym niezależnie lub do lekarza?

Alergiczny nieżyt nosa jest często postrzegany przez pacjentów i ich rodziny jako stan, który nie wymaga szczególnej uwagi. W tym przypadku leczenie może ograniczać się do środków ludowych, stosowania kropli zwężających naczynia i niekontrolowanego przyjmowania leków przeciwhistaminowych. Ale niewłaściwa terapia może spowodować uzależnienie od narkotyków, rozwój powikłań i pojawienie się trwałych zmian w tkankach objętych stanem zapalnym. Dlatego nie zaniedbuj pomocy lekarza. Kompetentny specjalista przeprowadzi niezbędne badanie i pomoże wybrać skuteczny i dobrze tolerowany schemat leczenia.

Koszt leczenia alergicznego nieżytu nosa

Koszt operacji MK-redukcja concha 24 600 rubli.

Koszt operacji obejmuje bezpłatną coroczną obserwację specjalisty w tej patologii.

Masz jakieś pytania? Potrzebujesz konsultacji?

Jesteśmy gotowi odpowiedzieć:
- telefonicznie +7 (812) 655-00-18
- w naszych grupach Vkontakte lub Facebook,
- wypełnij formularz, a my skontaktujemy się z Tobą:

DLACZEGO WARTO Z NOSA? JAKI ALERGICZNY RININIS JEST NIEBEZPIECZNY

Alergiczny nieżyt nosa jest jedną z najczęstszych chorób, z którymi spotyka się alergolog. Według statystyk co czwarty Rosjanin napotyka tę dolegliwość, a liczba przypadków wzrasta z roku na rok. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jak przejawia się choroba i jakie metody leczenia pomogą ją wyeliminować.

Bodnya Olga Sergeevna
Profesor nadzwyczajny Wydziału Alergologii Klinicznej Rosyjskiej Akademii Medycznej Kształcenia Zawodowego, Ph.D.

Choroba ta charakteryzuje się immunologicznie wywołanym (najczęściej zależnym od IgE) zapaleniem błony śluzowej nosa wywołanym przez powodujący znaczący alergen. Objawia się to klinicznie kilkoma objawami: kichaniem, świądem w jamie nosowej, wyciekiem z nosa, trudnościami w oddychaniu przez nos, a często z anosmią (utrata węchu).

Obecnie istnieją dwa główne dokumenty dotyczące diagnozy i leczenia AR. W tym podręczniku opisano „Leczenie alergicznego nieżytu nosa i jego wpływu na astmę oskrzelową” [ALERGICZNY RININYZ i jego WPŁYW na ASTHMA (ARIA)] [1] oraz dokument krajowy - Federalne wytyczne kliniczne w diagnostyce i leczeniu alergicznego nieżytu nosa. Oba dokumenty są swobodnie dostępne na stronie internetowej Rosyjskiego Stowarzyszenia Alergologów i Immunologów Klinicznych.

W diagnostyce alergicznego nieżytu nosa (AR) można wykorzystać dwie aktualne klasyfikacje. W 2000 r. Międzynarodowy Konsensus w sprawie alergicznego nieżytu nosa przyjął klasyfikację, która dzieli AR na sezonowe, całoroczne i profesjonalne [2].

Rok później, w 2001 r., Dokument ARIA, przy okazji, był okresowo weryfikowany, co proponuje podzielenie alergicznego nieżytu nosa na okresowe i trwałe. Zgodnie z tym dokumentem AR dzieli się w zależności od stopnia utrzymywania się objawów i stopnia ich nasilenia.

Przerywany może być uważany za alergiczny nieżyt nosa, jeśli jego objawy pojawiają się krócej niż cztery dni w tygodniu lub krócej niż cztery tygodnie w roku. Jeśli objawy „przekroczą” tę linię, wówczas AR jest już uważany za trwały (przewlekły).

Ale jednocześnie niewłaściwe byłoby jednoznaczne utożsamianie przerywanego z sezonowym i uporczywym - całorocznym nieżytem nosa. Na przykład, jeśli pacjent ma alergię na trzy grupy alergenów naraz - na pyłki drzew, trawy i chwasty, wtedy okres kwitnienia i, odpowiednio, sezon kliniczny trwa około sześciu miesięcy, w przybliżeniu od kwietnia do września przy dobrej pogodzie. Takie niuanse należy również rozważyć.

Aby określić nasilenie AR, bierze się pod uwagę takie objawy, jak zaburzenia snu, aktywność dzienna i sport, zmniejszona wydajność i wyniki w szkole oraz objawy lękowe. Umiarkowany i ciężki nieżyt nosa z AR oznacza jeden lub więcej z powyższych objawów, łagodny nieżyt nosa - ich nieobecność.

Czynniki ryzyka rozwoju AR są bardzo zróżnicowane:

• historia rodzinna atopii;
• palenie matki w czasie ciąży iw pierwszym roku życia dziecka;
• posiadanie dziecka podczas sezonu zapylania;
• płeć męska;
• pierworodny w rodzinie;
• wczesne sztuczne karmienie;
• wczesne stosowanie antybiotyków;
• wysoka ekspozycja na alergeny domowe i poziom całkowitej IgE wyższy niż wartości referencyjne w pierwszych 6 latach życia dziecka.

Czynnikami, które zmniejszają ryzyko rozwoju AR są obecność starszych braci lub sióstr w rodzinie, kontakt z różnymi czynnikami zakaźnymi obecnymi w środowisku oraz wczesne rozpoczęcie wizyty w przedszkolu lub przedszkolu.

Czynnikami wyzwalającymi [3] alergicznego nieżytu nosa są zanieczyszczenia atmosferyczne (gazy spalinowe, ozon, tlenki azotu, dwutlenek siarki itp.) I zanieczyszczenia pomieszczeń (różne produkty gazowe, a przede wszystkim dym tytoniowy). Zwiększ produkcję IgE i zwiększ zapalenie alergiczne może produkty oleju napędowego.

Etiologia alergicznego nieżytu nosa jest dobrze znana. Jego przyczyną jest działanie wziewnych egzoalergenów: domowych, roślinnych, zwierzęcych, grzybowych. Należy zauważyć, że alergia spowodowana przez zarodniki niepatogennej pleśni i grzybów drożdżowych jest rodzajem kataru siennego, ponieważ ma również sezonowe natężenie (październik - listopad i luty - marzec).

Objawy kliniczne AR są zróżnicowane: kichanie, wyciek z nosa, świąd nosa i oczu, zmniejszony zmysł węchu, przekrwienie błony śluzowej nosa. Ponadto pacjenci mogą odczuwać ból głowy, ból uszu, zapalenie zatok, utratę słuchu, kaszel. Są to niespecyficzne objawy kliniczne AR, są one również charakterystyczne dla innych rodzajów nieżytu nosa.

Cechą obrazu klinicznego AR jest efekt pierwotny, który jest znany w alergologii od 1960 r. Powtarzające się narażenie na alergen przygotowuje błonę śluzową do kolejnych kontaktów, czyniąc ją bardziej wrażliwą. W rezultacie przy każdej kolejnej prowokacji ilość cząstek pyłku wymaganych do wystąpienia objawów nieżytu nosa jest dziesięciokrotnie zmniejszona. Zjawisko to powoduje wcześniejszy początek i późniejszy koniec sezonowych objawów alergii u tych pacjentów, ponieważ bardzo wrażliwa błona śluzowa górnych dróg oddechowych reaguje na minimalne stężenie pyłku w powietrzu.

Alergicznemu nieżytowi nosa często towarzyszy zapalenie zatok przynosowych, zapalenie ucha środkowego, astma oskrzelowa (BA). Na przykład u dzieci z AR przez 3 lata przez cały rok zapalenie ucha środkowego występuje w 40–50% przypadków, u dorosłych - w 1–5% przypadków.

Około 40% pacjentów z AR cierpi również na astmę oskrzelową, a 80% pacjentów z astmą ma objawy alergii nosa. Pacjenci cierpiący na AR mają trzykrotnie większe ryzyko rozwoju astmy niż osoby zdrowe. Z reguły nieżyt nosa poprzedza tworzenie się astmy u 32–49% pacjentów.

Pacjenci z ciężkimi, uporczywymi objawami AR mają zwiększone ryzyko rozwoju astmy. A pogorszenie objawów nieżytu nosa z pewnością wpłynie niekorzystnie na przebieg astmy. Niemożliwe jest osiągnięcie całkowitej kontroli nad objawami astmy oskrzelowej bez kontrolowania objawów alergicznego nieżytu nosa.

Międzynarodowy dokument WHO ARIA zaleca, aby wszyscy pacjenci z przetrwałym AR byli uważnie badani pod kątem objawów astmy oskrzelowej. Z drugiej strony u pacjentów z BA konieczne jest odpowiednie rozpoznanie nieżytu nosa. Wczesne leczenie alergicznego nieżytu nosa może zapobiec rozwojowi astmy i zmniejszyć nasilenie jej objawów. U pacjentów z astmą i nieżytem nosa ważne jest przeprowadzenie skojarzonego leczenia górnych i dolnych dróg oddechowych.

Dotychczas opracowano jasne zasady stopniowej terapii alergicznego nieżytu nosa. Podstawowymi zasadami terapii AR są eliminacja [4] alergenów i czynników wyzwalających, edukacja pacjentów, farmakoterapia i swoista immunoterapia alergenami.

Aby ocenić wyniki leczenia, wprowadzono termin „kontrola nieżytu nosa”, ale jak dotąd nie ma jednej definicji tego leczenia. W tym celu aktywnie bada się kilka kwestionariuszy (CARAT, VAS itp.).

Ocena kontroli nieżytu nosa odbywa się według trzech kryteriów: objawów klinicznych, jakości życia i obiektywnych pomiarów. Brak objawów klinicznych AR wskazuje na całkowitą kontrolę choroby. Jeśli którykolwiek z objawów jest nadal obecny, jest to powód, aby ponownie rozważyć ilość podstawowej terapii w kierunku jej wzrostu - krok po kroku (zwiększyć). I przeciwnie, wystarczająco długi okres monitorowania objawów nieżytu nosa jest podstawą terapii depresji (obniżenie).

W terapii krokowej AR wyróżnia się swoistą immunoterapię. Potem następuje kontrola czynników środowiskowych (środki eliminacji), co oczywiście nie zawsze jest możliwe. Następnie stosuje się farmakoterapię w celu kontrolowania objawów, która zależy od stopnia ich nasilenia (I i II stadium - łagodny przebieg, III etap - umiarkowany, IV poziom - ciężki AR). Osobno istnieją produkty pierwszej pomocy. I wreszcie, przed zwiększeniem terapii, należy dokładnie sprawdzić diagnozę i przestrzeganie przez pacjenta leczenia lub wpływu współistniejących chorób.

Ogólnie rzecz biorąc, zasada terapii krokowej może być przedstawiona w następujący sposób: przy braku kontroli objawów nieżytu nosa, zwiększenie objętości podstawowej terapii, przy jednoczesnym osiągnięciu kontroli, odpowiednio, jej spadku.

W farmakoterapii AR stosuje się dziś:

• leki przeciwhistaminowe;
• kortykosteroidy;
• preparaty przeciw leukotrienom;
• stabilizatory komórek tucznych;
• leki zwężające naczynia;
• leki antycholinergiczne.

Zgodnie z ARIA monoterapia jest zalecana w przypadku ogólnoustrojowych lub donosowych leków przeciwhistaminowych drugiej generacji do przerywanych objawów łagodnego AR.

Przy umiarkowanych i ciężkich objawach przerywanych, jak również łagodnych uporczywych objawach, leki są już przepisywane w kombinacjach: ogólnoustrojowy lub miejscowy lek przeciwhistaminowy i miejscowy glikokortykosteroid (GCS) lub preparat przeciw leukotrienowi.

Przy umiarkowanych i ciężkich uporczywych objawach obowiązkowe są miejscowe glikokortykosteroidy (GCS) i ogólnoustrojowe preparaty przeciwhistaminowe lub przeciw leukotrienom.

Głównym problemem w leczeniu AR pozostaje niedoszacowanie ciężkości choroby i wyznaczenie niewystarczającej ilości podstawowej terapii. Wpływa to niekorzystnie na przestrzeganie zaleceń przez pacjenta (przestrzeganie leczenia), prowadzi do niezasłużonej dyskredytacji leków, ważenia przebiegu choroby i rozwoju różnego rodzaju powikłań.

Pierwszym wyborem terapii AR są nowoczesne leki przeciwhistaminowe drugiej generacji. Mają wysoką skuteczność, szybki początek i czas działania (do 24 godzin) działania terapeutycznego, wysoki poziom bezpieczeństwa. Leki w tej grupie zmniejszają swędzenie, kichanie, wyciek z nosa, przekrwienie błony śluzowej nosa. Ponadto doustne leki przeciwhistaminowe zmniejszają objawy objawów poza nosowych, takich jak zapalenie spojówek, często związane z AR.

Powołanie leków przeciwhistaminowych drugiej generacji jest uzasadnione, w tym. i jako leczenie zapobiegawcze, powiedzmy, dwa tygodnie przed rozpoczęciem sezonu kwitnienia. Lekarz może zaoferować pacjentowi wybór 2-3 leków, które może wybrać dla siebie i używać przez cały okres kwitnienia lub w trybie „na żądanie” przez cały rok.

Glikokortykosteroidy donosowe (INGX) wywierają wyraźny wpływ na wszystkie kliniczne objawy alergicznego nieżytu nosa, który jest jak dotąd najskuteczniejszy, co zostało oficjalnie potwierdzone.

Leki te są nazywane kamieniem węgielnym w leczeniu AR. Doskonale uzupełniają połączenie doustnych leków przeciwhistaminowych i antagonistów receptora leukotrienowego lub każdego z tych leków osobno.

Nowoczesne INGKS są bezpieczne, gdy są przyjmowane w zalecanych dawkach zarówno dla dorosłych, jak i dzieci. C 2 lat są przypisane mometazonu flutikazonu (lek Avamys) i pirośluzanu mometazonu (Nazoneks) do 4 lat - propionianu flutikazonu (Fliksonaze, Nazarel) do 6 lat - budesonidu (Tafen) i dipropionianu beklometazonu (Bekonaze, Aldetsin, Nasobek, Rynoklenil).

Donosowe leki przeciwhistaminowe zostały niezasłużenie zapomniane od pewnego czasu, ale dziś o nich aktywnie mówi się ponownie. Leki te mają miejscowe działanie przeciwzapalne, czasami nawet przekraczające ogólnoustrojowe działanie leków przeciwhistaminowych, są skuteczne w przekrwieniu nosa, charakteryzują się szybkim początkiem działania, ale wciąż gorsze od INHCS.

Inna grupa leków - antagoniści receptora leukotrienowego, nawiasem mówiąc, leki, które są aktywnie przepisywane przez pediatrów.

Na przykład, Montelukast jest wysoce skuteczny, według niektórych, porównywalny z doustnymi lekami przeciwhistaminowymi. W połączeniu z doustnymi lekami przeciwhistaminowymi możliwy jest niewielki efekt addytywny [5]. U pacjentów cierpiących jednocześnie na alergiczny nieżyt nosa i astmę oskrzelową, Montelukast jest lekiem z wyboru, ponieważ ma wpływ na oba te stany patologiczne. Poza tym ma dobry profil bezpieczeństwa.

Istnieją dowody na to, że antagoniści receptora leukotrienowego mogą być skuteczni w leczeniu pacjentów z polipami nosa lub nietolerancją aspiryny. Ale to wymaga dalszego potwierdzenia.

Farmakoterapia alergicznego nieżytu nosa, zalecana przez międzynarodowe dokumenty konsensusowe, jest skuteczna i bezpieczna, ma jasny algorytm działań. Nowoczesne podejście do diagnozowania i leczenia alergicznego nieżytu nosa gwarantuje pacjentom kontrolę nad objawami choroby, a tym samym zapewnia wysoką jakość życia.

Na podstawie prezentacji na IX Naukowej Konferencji Praktycznej „Rzeczywiste zagadnienia medycyny oddechowej”

----------
[1] Na podstawie raportu grupy roboczej „Alergiczny nieżyt nosa i jego wpływ na astmę oskrzelową” we współpracy ze Światową Organizacją Zdrowia.
[2] Profesjonalny alergiczny nieżyt nosa pozostaje poza zakresem tego artykułu.
[3] Czynnikiem wyzwalającym jest każdy czynnik prowokacyjny, dodatkowy impuls, który wyzwala już uformowany proces.
[4] Eliminacja - zapobieganie lub zmniejszanie kontaktu.
[5] Addytywny wpływ substancji leczniczych jest rodzajem synergizmu, w którym suma efektów kilku substancji stosowanych jednocześnie jest równa sumie skutków każdej substancji oddzielnie. Mówiąc najprościej, jeden lek ma pozytywny wpływ na inny.

Co to jest niebezpieczny całoroczny alergiczny nieżyt nosa, leczenie nieżytu nosa

Przez cały rok alergiczny nieżyt nosa

Alergiczny nieżyt nosa (ICD-10: J30) jest chorobą zapalną, która objawia się jako zespół objawów w postaci kataru z przekrwieniem nosa, kichania, świądu, wycieku z nosa i obrzęku błony śluzowej nosa.

Epidemiologia

Alergiczny nieżyt nosa jest szeroko rozpowszechnioną chorobą. Częstość występowania objawów alergicznego nieżytu nosa w Rosji wynosi 18–38%. W USA 20-40 milionów ludzi cierpi na alergiczny nieżyt nosa, częstość występowania choroby wśród populacji dzieci sięga 40%. Chłopcy częściej chorują. W grupie wiekowej do 5 lat częstość występowania alergicznego nieżytu nosa jest najniższa, wzrost zapadalności odnotowuje się we wczesnym wieku szkolnym.

Zapobieganie

Profilaktyka pierwotna prowadzona jest przede wszystkim u dzieci z grupy ryzyka (z obciążoną dziedzicznością w przypadku chorób atopowych). Profilaktyka pierwotna obejmuje następujące czynności.

Przestrzeganie racjonalnej diety w ciąży. Jeśli ma reakcje alergiczne, pokarmy wysoce alergenne są wyłączone z diety.
Eliminacja zagrożeń zawodowych od pierwszego miesiąca ciąży.
Przyjmowanie leków tylko przy ścisłych wskazaniach.
Zakończenie aktywnego i biernego palenia jako czynnik przyczyniający się do wczesnego uczulenia dziecka.
Karmienie piersią jest najważniejszym kierunkiem w zapobieganiu realizacji predyspozycji atopowych, które muszą być utrzymane przynajmniej do 4-szego 6-go miesiąca życia. Wskazane jest wykluczenie z diety dziecka pełnego mleka krowiego. Nie zaleca się wprowadzania posiłków uzupełniających do 4 miesięcy.

Procedury eliminacji

Profilaktyka wtórna ma na celu zapobieganie objawom alergicznego nieżytu nosa u uczulonych dzieci i obejmuje następujące środki.

Monitorowanie stanu środowiska.
Profilaktyczna terapia antyhistaminowa.
Immunoterapia swoista dla alergików.
Zapobieganie infekcjom oddechowym jako alergie na trigerrov.
Programy edukacyjne.
Głównym celem profilaktyki trzeciorzędowej jest zapobieganie ciężkiemu alergicznemu nieżytowi nosa. Zmniejszenie częstotliwości i czasu trwania zaostrzeń osiąga się za pomocą najbardziej skutecznych i bezpiecznych leków, a także eliminacji alergenów.

Screening Rutynowe badania przesiewowe nie są wykonywane.

Klasyfikacja
Występuje ostry epizodyczny, sezonowy i trwały alergiczny nieżyt nosa.

Epizodyczny kontakt ze wziewnymi alergenami (na przykład białkiem śliny kota, białkiem moczu szczura, roztoczami kurzu domowego) może wywołać ostre objawy alergii, które uważa się za ostry epizodyczny alergiczny nieżyt nosa.
Sezonowe alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa: objawy występują podczas kwitnienia roślin (drzew i ziół), które emitują przyczynowe alergeny.
W przypadku przewlekłego alergicznego nieżytu nosa objawy występują częściej niż 2 godziny dziennie lub co najmniej 9 miesięcy w roku. Uporczywe alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa zwykle rozwija się podczas uczulania na alergeny domowe (roztocza kurzu domowego, karaluchy, sierść zwierząt).

Diagnostyka
Rozpoznanie alergicznego nieżytu nosa ustala się na podstawie wywiadu, charakterystycznych objawów klinicznych i wykrywania przeciwciał swoistych dla alergenu klasy IgE.

Wywiad i badanie przedmiotowe. Podczas zbierania wywiadu konieczne jest wyjaśnienie obecności chorób alergicznych u krewnych, charakteru, częstotliwości, czasu trwania, nasilenia objawów, obecności / braku sezonowości, odpowiedzi na leczenie, obecności innych chorób alergicznych u pacjenta, czynników prowokujących. Konieczna jest rhinoskopia (badanie dróg nosowych, błony śluzowej jamy nosowej, wydzielin, konchy nosowej i przegrody). U pacjentów z alergicznym zapaleniem błony śluzowej błona śluzowa jest zwykle blada, cyjanotyczna, szara, obrzękła. Natura tajemniczego śluzu i wodnistości. W przewlekłym lub ciężkim ostrym alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa powstaje poprzeczne fałdowanie w tylnej części nosa, które powstaje u dzieci w wyniku „alergicznego salutu” (pocieranie czubka nosa). Przewlekła niedrożność nosa prowadzi do powstania charakterystycznej „twarzy alergicznej” (cienie pod oczami, upośledzony rozwój czaszki twarzy, w tym nieprawidłowe ugryzienie, podniebienie łukowate, spłaszczenie zębów trzonowych). Badania laboratoryjne i instrumentalne. Do diagnostyki różnicowej stosuje się testy skórne i radiowy test alergiczny
alergiczny i niealergiczny nieżyt nosa; Metody te pozwalają również określić obecność alergenów powodujących znaczące przyczyny.

Testowanie skóry Prawidłowo przeprowadzone testy skórne pozwalają ocenić obecność IgE-AT in vivo; Badanie pokazuje następujące grupy pacjentów:

Przy źle kontrolowanych objawach (utrzymujące się objawy nosowe i / lub nieodpowiednia odpowiedź kliniczna na donosowe glikokortykoidy).
Z nieokreśloną diagnozą opartą na historii i badaniu fizykalnym.
Z towarzyszącą uporczywą astmą oskrzelową (BA) i / lub nawracającym zapaleniem zatok lub zapaleniem ucha.
Testy skórne to szybka, bezpieczna i niedroga metoda testowania, która potwierdza obecność IgE-AT. Podczas ustawiania testów skórnych z alergenami domowymi, pyłkowymi i naskórkowymi reakcję ocenia się po 20 minutach według wielkości grudek i przekrwienia. 7-10 dni przed umieszczeniem próbek skóry należy przerwać stosowanie leków przeciwhistaminowych. Testy skórne powinny być wykonywane przez specjalnie przeszkolony personel medyczny. Specyficzny zestaw alergenów do testowania różni się w zależności od postrzeganej wrażliwości na alergeny i obszaru geograficznego.

Test radioalergiczny. Test radioalergiczny jest mniej czułą i droższą (w porównaniu do testów skórnych) metodą wykrywania swoistych dla surowicy IgE-AT. U 25% pacjentów z pozytywnymi wynikami testów skórnych wyniki radiowego testu alergicznego są negatywne. Biorąc to pod uwagę, metoda ta ma ograniczone zastosowanie w diagnostyce alergicznego nieżytu nosa. Anuluj leki przeciwhistaminowe przed rozpoczęciem badania.

Inne metody badawcze. Badanie cytologiczne wymazów z jamy nosowej jest niedrogą i niedrogą metodą zaprojektowaną do wykrywania eozynofili 0 (przeprowadzanych podczas zaostrzenia choroby). Praktyczne zastosowanie tej metody jest ograniczone, ponieważ pojawienie się eozynofili w wydzielinie nosowej jest możliwe w przypadku innych chorób (BA, polipy nosa z lub bez BA, niealergiczny nieżyt nosa z zespołem eozynofilowym).

Oznaczanie zawartości eozynofili i stężenia IgE we krwi ma niską wartość diagnostyczną0.
Prowokacyjne testy z alergenami w praktyce klinicznej mają ograniczone zastosowanie.
Radiografia zatok przynosowych jest wykonywana w przypadku podejrzenia zapalenia zatok.

Co to jest niebezpieczny alergiczny nieżyt nosa?

Jeśli masz nos z początkiem wiosny, pojawiają się napady kichania, łzawienia, bólu głowy, bólu oczu, obrzęku powiek, tak zimnego, że nie potrzebujesz chusteczki, ale całego prześcieradła, a potem nie uważaj tego za zwykłe przeziębienie. Najprawdopodobniej masz alergiczny nieżyt nosa - chorobę spowodowaną pyłkiem. A ta choroba nie przychodzi w niepogodę, ale w ciepły wiosenny dzień... A niektóre osoby z dziedziczną predyspozycją do alergii, gdy w kontakcie z pyłkiem roślin kwiatowych pojawiają się objawy uszkodzenia nie tylko dróg oddechowych, oczu, ale także skóry, układu sercowo-naczyniowego, trawiennego i innych systemy.

Wiele osób uważa alergiczny nieżyt nosa za bardzo poważną chorobę. Jest to jednak duży błąd, ponieważ alergiczny nieżyt nosa z niewłaściwym leczeniem może prowadzić do rozwoju powikłań. Wśród nich ropne zapalenie zatok (zapalenie zatok przynosowych, najczęściej w postaci zapalenia zatok), zapalenie ucha środkowego (zapalenie ucha), 50% pacjentów ma alergiczne zapalenie spojówek (zapalenie oczu), które, w przeciwieństwie do nieżytu nosa, całkowicie zmniejsza zdolność do pracy. Jeśli pozwolisz, aby proces alergiczny przebiegał, pozostaw go niekontrolowanym, a wielu zazwyczaj tak robi, może wystąpić poważniejsza komplikacja - astma oskrzelowa.

Deklaracja wojny z alergiami powinna być w pełni przygotowana. Aby pożegnać się z nią raz na zawsze, musisz najpierw ustalić, a następnie usunąć przyczyny choroby.

GUYOTIAN SEZONOWYCH CIERPIENIA

Powodem pojawienia się sezonowego nieżytu nosa jest pyłek różnych roślin: drzewa, trawy, zboża, kompozyty i zarodniki niektórych grzybów. Początkowo dostaje się z powietrza do błon śluzowych nosa, oczu i ust, następnie do oskrzeli lub w kontakcie ze skórą i powoduje zapalenie alergiczne, które występuje, gdy pyłek styka się z komórkami układu odpornościowego. Ludzie cierpiący z powodu sezonowości, a nawet alergii, często budzą się w nocy z powodu dyskomfortu, uduszenia, które zakłóca normalny sen. Kilka z tych nocy - a teraz masz zaburzenia snu. Są nerwowość, drażliwość, stres.

Muszę powiedzieć, że taka choroba jak alergie, indywidualnie jak żadna inna. Dlatego jej leczenie powinno opierać się na indywidualnych cechach osoby. Z reguły przed rozpoczęciem leczenia konieczna jest dokładna diagnoza, czyli identyfikacja alergenu, na który reagujesz. Stan zdrowia w całym okresie nieżytu nosa iw kolejnych latach zależy od jego wczesnego wykrycia i rozpoczęcia leczenia.

WSPARCIE GRUPOWE DLA ALERGIKÓW

Składnikami udanego powrotu do zdrowia są dokładna diagnoza i terminowe leczenie o wysokiej jakości.

Dlatego pacjenci z alergicznym nieżytem nosa muszą być obserwowani przez alergologa-immunologa. Poza okresem zaostrzenia konieczne są testy skórne z alergenami. Jest to niedroga i bezpieczna metoda badania. Indywidualnie dla każdego pacjenta wybierany jest kompleksowy program leczenia. Alergolodzy i immunolodzy prowadzą kursy ASIT (immunoterapia swoista dla alergenów). Jest to bardzo skuteczna metoda leczenia chorób alergicznych (w tym astmy oskrzelowej). Leczenie pozwala osiągnąć stabilną remisję, która utrzymuje się przez długi czas, zmniejszając zapotrzebowanie na leki. Immunoterapia, przeprowadzana na początku choroby, zapobiega ważeniu objawów i rozwojowi powikłań.

Również w okresie zaostrzenia przepisywane są bezpieczne i skuteczne leki, z których najważniejsze to leki przeciwhistaminowe nowej generacji. W przypadku umiarkowanego i ciężkiego zaostrzenia alergicznego nieżytu nosa obowiązkowa jest terapia przeciwzapalna. Są to preparaty hormonalne na nos, które otorynolaryngolog może wybrać, biorąc pod uwagę indywidualne cechy. Są skuteczniejsze od leków przeciwhistaminowych, a także dobrze zmniejszają przekrwienie błony śluzowej nosa.

W przypadkach, w których występują powikłania lub leczenie zachowawcze, nie zaleca się leczenia chirurgicznego. Można ją wykonywać przy użyciu nowoczesnych bezkrwawych operacji (kriochirurgicznych, elektrochirurgicznych, fal radiowych, technik laserowych), z minimalną liczbą powtarzanych interwencji.

Nawet jeśli alergiczny nieżyt nosa jest wyraźny, nie rozpaczaj! Zwracając szczególną uwagę na siebie i realizację wszystkich zaleceń lekarza, możesz albo spokojnie współistnieć z chorobą, albo pozbyć się jej przejawów, jeśli nie na zawsze, to przez wiele lat.

Wskazówki dotyczące alergicznego nieżytu nosa
Oto kilka wskazówek, jak uniknąć kontaktu z alergenami pyłkowymi lub zmniejszyć objawy podczas zaostrzenia:

trzymaj się miejskiego stylu życia, staraj się nie wychodzić z domu na ulicy rano (przed 11:00);
powstrzymaj się od podróżowania poza miasto i chodzenia po strefie leśnego parku, trzymaj okna szczelnie zamknięte, aw razie potrzeby załóż siatkę z gazy;
nie zapomnij nosić okularów ochronnych podczas wychodzenia na zewnątrz, a kiedy wrócisz, zmyć błony śluzowe nosa i oczu, wziąć prysznic i umyć włosy;
najlepiej jest wyjechać na wakacje w innej strefie klimatycznej, gdzie nie ma „niebezpiecznej” rośliny lub nie kwitnie;
pamiętaj, że nie tylko pyłek w powietrzu jest niebezpieczny, ale także niektóre leki, kosmetyki i produkty spożywcze (alergie krzyżowe);
Właściwe leczenie powinno być wybrane przez alergologa-immunologa z aktywnym udziałem otolaryngologa, a samoleczenie nie jest zalecane.

Objawy całorocznego nieżytu nosa

W przeciwieństwie do formy sezonowej (pyłkowica, która objawia się regularnie), występuje nieżyt nosa, wyostrzający się poza uzależnienie sezonowe.

Zaostrzenie nieżytu nosa występuje przez cały rok: uczulenie na kurz domowy lub alergię zawodową (u pracowników przemysłu młynarskiego i piekarniczego - w mące, u hodowców zwierząt - w sierści zwierzęcej, u budowniczych - w kleju do tapet i farbie itp.).

Objawy całorocznego nieżytu nosa

Z reguły są one mniej wyraźne niż w pyłkowicy. Ale zaniedbanie pacjentów z ich stanem może prowadzić do rozwoju astmy oskrzelowej. Objawy obejmują przekrwienie błony śluzowej nosa, kichanie (do 10-30 razy w jednym ataku), obfite wydzielanie wodnistego śluzu z nosa (wyciek z nosa).

Kichanie jest odruchem ochronnym i niekoniecznie jest oznaką reakcji alergicznej. Niektóre substancje działają drażniąco na błonę śluzową nosa - ich cząstki są otoczone śluzem i są usuwane podczas kichania.

Jeśli nos jest wypchany:

Nie nadużywaj kropli przeciw przeziębieniu: ich działanie słabnie z czasem, a nadużywanie prowadzi do uszkodzenia błon śluzowych.
Używaj soli fizjologicznej - 9 g soli (około dwóch łyżeczek) na litr przegotowanej wody. Wykop kilka kropli.
Dlaczego palić?

Nikotyna zawarta w tytoniu wzmacnia zjawisko przekrwienia błony śluzowej nosa. To wystarczający powód, aby rzucić palenie i poprosić innych, aby nie palili w twojej obecności.

Alergiczny nieżyt nosa jest chorobą wywoływaną przez reakcje alergiczne występujące w błonie śluzowej nosa.

Przez cały rok alergiczny nieżyt nosa powoduje alergeny, z którymi pacjent jest w stałym kontakcie, z reguły są to alergeny domowe: mikro-roztocza, naskórek zwierząt, karaluchy, grzyby.

Dla całorocznego alergicznego nieżytu nosa charakteryzują się częstymi zaostrzeniami, nie zależnymi od pory roku lub stałym przepływem. Pomimo podobieństwa objawów klinicznych z objawami sezonowego alergicznego nieżytu nosa, całoroczny alergiczny nieżyt nosa jest uważany za niezależną formę nieżytu nosa.

Patogeneza
Zmiany w błonie śluzowej nosa w całorocznym alergicznym nieżycie nosa są mniej wyraźne, ale bardziej trwałe niż w sezonowym alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa i często prowadzą do rozwoju powikłań. W późnych stadiach choroby, wyraźny rozrost błony śluzowej nosa, naciekanie błony śluzowej nosa limfocytami i monocytami, notuje się proliferację fibroblastów i przerost okostnej.

Ciężka infiltracja limfocytów i monocytów sugeruje, że reakcje alergiczne typu opóźnionego odgrywają rolę w patogenezie choroby.

Zaostrzenia całorocznego alergicznego nieżytu nosa często występują pod wpływem czynników niespecyficznych, takich jak dym tytoniowy, zapach perfum, farba typograficzna, etanol. Powoduje to, że całoroczny alergiczny nieżyt nosa jest podobny do naczynioruchowego nieżytu nosa.

W pozycji leżącej zwiększa się przekrwienie błony śluzowej nosa, a podczas wysiłku fizycznego zmniejsza się. Jeśli nos jest wypchany:

· Nie nadużywaj kropli przeciw przeziębieniu: ich działanie słabnie z czasem, a nadużywanie prowadzi do uszkodzenia błon śluzowych.

· Używaj soli fizjologicznej - 9 g soli (około dwóch łyżeczek) na litr przegotowanej wody. Wykop kilka kropli.

OBRAZ KLINICZNY
Gdy rinoskopia ujawniła wiele zmian. U niektórych pacjentów błona śluzowa prawie się nie zmienia, w innych występuje wyraźny obrzęk błony śluzowej, obfity wypływ i polipy. Nie ma żadnych patognomicznych objawów całorocznego alergicznego nieżytu nosa. Niebiesko-szare, obrzęknięte nosowe nosówki i obfite wodniste wydzieliny, charakterystyczne dla sezonowego alergicznego nieżytu nosa, rzadko występują w przypadku całorocznego alergicznego nieżytu nosa. Inne objawy choroby obejmują uporczywe oddychanie przez usta, chrapanie we śnie, węszenie, nosowe, zmniejszone węch, smak i apetyt. Ze względu na stałe przekrwienie błony śluzowej nosa, sen jest zaburzony.

Ponieważ przewlekły obrzęk może rozprzestrzeniać się na błonę śluzową zatok przynosowych i rurek słuchowych, może wystąpić tępy ból w czole, utrata słuchu, przekrwienie i szum w uszach. Z powodu uszkodzenia błon śluzowych często występuje krwawienie z nosa z powodu kaszlu w tylnej części gardła - suchego kaszlu i chrypki. Jeśli choroba rozwija się w młodym wieku, może powstać gotyckie podniebienie i zgryz.

LECZENIE
Unikać kontaktu z alergenami i substancjami drażniącymi, które mogą powodować zaostrzenie choroby, takimi jak zwierzęta domowe, mikro-roztocza, grzyby, owady, dym tytoniowy. Reaktywność błony śluzowej i naczyń krwionośnych można zmniejszyć utrzymując optymalną wilgotność temperatury powietrza.

LECZENIE MEDYCZNE:
- Aby zmniejszyć lepkość śluzu, nawilżając błony śluzowe i usuwając alergeny za pomocą gumowej bańki lub opryskiwacza, nawadniaj śluzówkę nosa solą fizjologiczną.

- Podobnie jak w przypadku sezonowego alergicznego nieżytu nosa, leczenie farmakologiczne rozpoczyna się od leków, które nie mają znaczących skutków ubocznych. Pacjent jest informowany o możliwych pozytywnych i negatywnych skutkach leczenia farmakologicznego. Leki przepisywane w minimalnych skutecznych dawkach.

- Ćwiczenia pomagają zmniejszyć obrzęk błony śluzowej nosa poprzez stymulowanie nerwów współczulnych, prowadząc do zwężenia naczyń. Efekt pojawia się szybko i trwa 15-30 minut.

Odczulenie z całorocznym alergicznym nieżytem nosa nie jest tak skuteczne, jak z sezonowym. Jest wskazany w przypadku uporczywego przekrwienia błony śluzowej nosa, zaburzeń snu, powikłań leczenia farmakologicznego.

Leczenie chirurgiczne jest wskazane ze znaczną krzywizną przegrody nosowej, zwłaszcza u pacjentów w wieku powyżej 16 lat. Krzywizna przegrody nosowej o różnym nasileniu jest obserwowana u około 30% pacjentów z całorocznym alergicznym nieżytem nosa.

Ketotifen Sopharma jest produkowany w Bułgarii w zakładzie grupy SOPHARMA PHARMACEUTICALS

Oficjalnym dystrybutorem Ketotifen Sopharma w Rosji jest grupa spółek INTER-S GROUP

Ketotifen Sopharma jest produkowany w Bułgarii. Producent: Sopharma AD

Numer rejestracyjny leku Ketotifen Sofarma
П N012663 / 02

Data rejestracji leku Ketotifen Sofarma
03/17/09

Farmakokinetyka. Ketotifen należy do grupy cykloheptatiofenonów i wykazuje wyraźne działanie przeciwhistaminowe. Ketotifen należy do grupy leków przeciw astmie bez działania rozszerzającego oskrzela. Mechanizm działania ketotifenu jest związany z hamowaniem uwalniania histaminy i innych mediatorów z komórek tucznych, blokowaniem receptorów histaminowych H1 i hamowaniem enzymu PDE, co powoduje zwiększenie poziomów cAMP w komórkach tucznych. Ketotifen hamuje działanie czynnika aktywującego trombocyty. W przypadku samodzielnego podawania ketotifen nie przerywa ataków astmy, ale zapobiega ich wystąpieniu i prowadzi do zmniejszenia ich czasu trwania i intensywności, aw niektórych przypadkach całkowicie znika.

Co to jest niebezpieczny alergiczny nieżyt nosa?

Wraz z początkiem okresu wiosenno-letniego wiele osób zaczyna pogarszać choroby alergiczne. Przewlekli pacjenci, którzy to wiedzą, zawsze zwracają się do alergologów, a to pozwala uniknąć komplikacji. Jedną z tych chorób jest alergiczny nieżyt nosa, na pierwszy rzut oka, wiele pozornie chorych płuc. A ponieważ wolą samoleczenia. W rzeczywistości alergiczny nieżyt nosa jest wystarczająco poważną chorobą i wymaga obowiązkowej interwencji alergologów. Główny alergolog-immunolog miasta, Milena Aleksandrovna Voityuk, opowiada o tej chorobie.

W ciągu ostatnich 10 lat liczba chorób alergicznych podwoiła się i nadal rośnie w szybkim tempie. Według statystyk co trzeci lub czwarty mieszkaniec dużych miast cierpi na alergie. Głównymi hipotezami przyczyn wzrostu chorób alergicznych są: czynnik genetyczny (być lub nie być alergikiem, określać geny, jednak nie są one zdefiniowane dzisiaj), spadek kontaktu z niektórymi zakażeniami (teoria higieny), wzrost zanieczyszczenia środowiska, aktywne i bierne palenie. Oprócz wysokiej częstości występowania, obserwuje się pogorszenie objawów alergii. Wielu pacjentów, a nawet lekarze uważają alergiczny nieżyt nosa za poważną chorobę. Jest to jednak duży błąd, ponieważ alergiczny nieżyt nosa z niewłaściwym leczeniem może prowadzić do rozwoju powikłań.

Wśród nich, ropne zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego (zapalenie ucha), zapalenie zatok, 50 procent pacjentów ma zapalenie spojówek (zapalenie oka). Najpoważniejszym powikłaniem jest astma oskrzelowa. Nieżyt nosa i astma są ze sobą ściśle powiązane. Wśród pacjentów z nieżytem nosa astma występuje w 38 procentach. Ale pacjenci z astmą nie oddychają przez nos w 60-78% przypadków. Z reguły pacjenci z wyraźnymi objawami nieżytu nosa, gdy sen jest zaburzony, mają problemy z pracą i nauką, przychodzą do lekarza na wizytę. Tak więc zdolność uczenia się jest osłabiona u co trzeciego dziecka. Łagodne objawy zapalenia błony śluzowej nosa są preferowane do samodzielnego leczenia, nadużywając kropli zwężających naczynia. Mam pacjentów w recepcji, którzy używali tych kropli przez wiele lat. Leki zwężające naczynia mogą być stosowane bez szkody dla zdrowia, tylko przez kilka dni (u dzieci 3 - 5 dni, u dorosłych do 10 lat). Powikłania związane z takim leczeniem są następujące: suchość, pieczenie, zwiększony obrzęk, uzależnienie. Jeśli weźmiemy pod uwagę główne przyczyny chorób alergicznych, to pyłek drzew i traw. W przypadku pyłku nieżytu nosa charakteryzuje się wyraźną sezonowością objawów, przy opuszczaniu miasta obserwuje się pogorszenie w czasie suchej i gorącej pogody. Częstą przyczyną chorób alergicznych jest kurz domowy, roztocza kurzu domowego, zwierzęta i zarodniki grzybów.

Objawia się przekrwieniem nosa, kichaniem, świądem i wydzieliną z nosa. Często podczas sezonowych alergii obserwuje się krzyżowe reakcje pokarmowe, na przykład jabłka i orzechy w przypadku alergii na pyłki brzozy i leszczyny (więcej szczegółów na temat reakcji krzyżowych w tabeli). W zależności od czasu zaostrzenia i zgodnie z nową klasyfikacją alergiczny nieżyt nosa może być epizodyczny (wtrącanie się) krótszy niż 4 tygodnie w roku lub krótszy niż 4 dni w tygodniu lub trwały (trwały), z codziennym kontaktem z alergenami. Pacjenci z alergicznym nieżytem nosa muszą być obserwowani przez lekarza lub alergologa-immunologa. Poza okresem zaostrzenia wykonuje się testy skórne z alergenami. Jest to niedroga i bezpieczna metoda badania. Indywidualny program leczenia jest wybierany indywidualnie dla każdego pacjenta. Głównym etapem leczenia, zgodnie z międzynarodowymi zaleceniami, jest eliminacja kontaktu z alergenami sprawczymi, tam gdzie to możliwe. Na przykład należy zmienić strefę klimatyczną na strefę, w której kwitło już się skończyło, lub jeśli jesteś uczulony na kota, obowiązkowym warunkiem jest usunięcie zwierzęcia z domu. Bardzo ważnym etapem leczenia są programy edukacyjne dla pacjentów, którzy są wdrażani podczas zajęć w szkołach alergii i astmy. Alergolodzy-immunolodzy prowadzą kursy ASIT (immunoterapia swoista dla alergenów). Jest to bardzo skuteczna metoda leczenia chorób alergicznych (nieżytu nosa i astmy).

Immunoterapia jest skuteczna w alergii na pyłki drzew i traw, na roztocza kurzu domowego (zalecenia międzynarodowego dokumentu WHO). Ten rodzaj leczenia pozwala osiągnąć stabilną remisję, która utrzymuje się przez długi czas, zmniejszając zapotrzebowanie na leki. Immunoterapia, przeprowadzana na początku choroby, zapobiega ważeniu objawów, rozwojowi powikłań. W okresie zaostrzeń przepisywane są bezpieczne i skuteczne leki, z których najważniejsze to leki przeciwhistaminowe nowej generacji (w Europie stare pokolenie nie stosuje leków: diazolin, suprastin). Starsze leki przeciwalergiczne mogą być skuteczne, ale nie spełniają głównego wymogu dotyczącego leków - bezpieczeństwa. Ich działania niepożądane: uspokojenie (działanie nasenne), zawroty głowy, suche błony śluzowe. Dlatego nie można ich przyjmować z astmą. Gdy umiarkowane i ciężkie zaostrzenie alergicznego nieżytu nosa jest obowiązkowym lekiem przeciwzapalnym. Są to preparaty hormonalne do nosa. Są lepsze pod względem skuteczności leków przeciwhistaminowych, dobrze redukują przekrwienie błony śluzowej nosa. Są to bezpieczne leki, nawet przy długotrwałym stosowaniu. Leczenie chirurgiczne, zastrzyki hormonalne do konch nosa mogą prowadzić do poważnych powikłań, a usunięcie polipów może prowadzić do wystąpienia astmy oskrzelowej.

Oto kilka wskazówek, jak uniknąć kontaktu z alergenami pyłkowymi: Pamiętaj, że niektóre rośliny są niebezpieczne tylko podczas ich kwitnienia, a dokładniej, odkurzania. Dlatego dokładna znajomość siedlisk i „kalendarza pylenia” pomoże uniknąć kontaktu z pyłkiem z „niebezpiecznych” roślin.