W czym pomaga ceftriakson: instrukcje użytkowania

Ceftriakson, półsyntetyczny antybiotyk trzeciej generacji, cefalosporyna, wyróżnia się szerokim zakresem antybakteryjnego „wyglądu”.

Główną właściwością tego antybiotyku jest to, że jest wytwarzany wyłącznie w postaci zastrzyków do wstrzykiwań. Skuteczność Ceftriaksonu wynika z takich czynników, jak blokowanie produkcji specjalnej substancji moczopędnej, dzięki której następuje usuwanie drobnoustrojów, a także ich zniszczenie.

Aktywność in vitro (znaczenie kliniczne pozostaje nieznane) odnotowuje się wobec szczepów następujących bakterii: Citrobacter diversus i freundii, Salmonella spp. (w tym w odniesieniu do Salmonella typhi), Providencia spp. (w tym w odniesieniu do Providencia rettgeri), Shigella spp.; Bacteroides bivius, Streptococcus agalactiae, Bacteroides melaninogenicus.

Grupa kliniczno-farmakologiczna

Cefalosporyna III generacji.

Warunki sprzedaży z aptek

Możesz kupić na receptę.

Ile kosztuje Ceftriakson w aptekach? Średnia cena wynosi 35 rubli.

Skład i forma uwalniania

Ceftriakson jest dostępny w postaci proszku do przygotowania roztworu do podawania domięśniowego i dożylnego.

Krystaliczny proszek, w kolorze białym, bezwonny, jest dostępny w butelkach z przezroczystego szkła w kartonowym pudełku, do preparatu dołączone są szczegółowe instrukcje opisujące właściwości antybiotyku. Każda fiolka zawiera 1 g aktywnego składnika aktywnego - ceftriakson w postaci soli sodowej.

Efekt farmakologiczny

Ceftriakson jest antybiotykiem nowej generacji. Jest skuteczny przeciwko większości drobnoustrojów gram-dodatnich i gram-ujemnych, które mogą się rozwijać w obecności tlenu i w środowisku wolnym od tlenu. Przeciwdrobnoustrojowe działanie ceftriaksonu wynika z tłumienia syntezy błon komórkowych patogennych bakterii.

Lek ma wysoką zdolność przenikania, więc do leczenia większości zakażeń wystarczy stosować Ceftriakson raz na dobę. Już po jednej lub dwóch godzinach po wprowadzeniu leku do mięśni obserwuje się najwyższe stężenie ceftriaksonu we krwi. Przy podawaniu domięśniowym cała ilość leku jest całkowicie wchłaniana przez organizm. Po pojedynczym podaniu dożylnym maksymalne stężenie leku we krwi osiągane jest w ciągu pół godziny po zabiegu.

Wraz z wprowadzeniem ciała Ceftriakson gromadzi się w nim w maksymalnej ilości i pozostaje na tym poziomie w ciągu dnia. Największa ilość antybiotyku koncentruje się w układzie mięśniowo-szkieletowym, płucach, sercu, wątrobie, woreczku żółciowym. Lek jest w stanie przenikać przez barierę łożyskową i wpływać na stan płodu, w leczeniu matek karmiących piersią odnotowuje się pewne stężenie antybiotyku w mleku matki.

Wskazania do użycia

Co pomaga Ceftriakson jest z powodzeniem stosowany w zwalczaniu chorób zakaźnych i zapalnych:

1. Z zapaleniem ucha środkowego;
2. Dur brzuszny;
3. Posocznica bakteryjna;
4. Związane z tkanką kostną, skórą i stawami;
5. Układ oddechowy (zapalenie opon mózgowych, zapalenie płuc, zapalenie opłucnej, zapalenie oskrzeli, zapalenie nagłośni, zapalenie zatok, ropień płuc);
6. Zakażenia układu moczowo-płciowego (zapalenie cewki moczowej, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, epidirmit, zapalenie miedniczki);
7. Gruczoł krokowy (zapalenie gruczołu krokowego);
8. Choroby przenoszone drogą płciową (syfilis, rzeżączka, chancroid);
9. Furunculosis;
10. Jama brzuszna (angiocholitis, zapalenie otrzewnej);
11. Powłoka skórna (streptoderma);
12. Borrelioza przenoszona przez kleszcze (choroba z Lyme).

Aby ustabilizować stan zdrowia po różnego rodzaju operacjach (usunięcie zapalenia wyrostka robaczkowego, pęcherzyka żółciowego, połogu), zaleca się również wstrzyknięcia ceftriaksonu.

Przeciwwskazania

Ceftriakson nie jest przepisywany ze znaną nadwrażliwością na antybiotyki cefalosporynowe lub składniki pomocnicze leku.

• okres noworodkowy z hiperbilirubinemią u dziecka;
• wcześniactwo;
• zaburzenia czynności nerek / wątroby;
• zapalenie jelit, NUC lub zapalenie okrężnicy związane ze stosowaniem środków przeciwbakteryjnych;
• ciąża;
• laktacja.

Spotkanie w czasie ciąży i laktacji

Lek jest przeciwwskazany w pierwszym trymestrze ciąży. W razie potrzeby wyznacz kobietę karmiącą, dziecko należy przenieść do mieszanki.

Recenzje Ceftriaksonu podczas ciąży potwierdzają, że lek jest rzeczywiście bardzo silnym i bardzo skutecznym środkiem przeciwbakteryjnym, który może nie tylko wyleczyć chorobę podstawową, ale także zapobiec rozwojowi jej powikłań.

Biorąc pod uwagę, że lek (jak również inne antybiotyki) ma skutki uboczne, jest on przepisywany tylko w przypadkach, w których potencjalnie możliwe powikłania choroby mogą zaszkodzić więcej niż stosowanie leku (w szczególności zakażenia układu moczowo-płciowego, na które kobiety ciężarne są bardzo podatne).

Dawkowanie i sposób użycia

Jak wskazano w instrukcji stosowania, Ceftriakson jest wstrzykiwany do / m i / lub (strumień lub kroplówka).

Dla dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat dawka wynosi 1-2 g raz na dobę lub 0,5-1 g co 12 godzin Maksymalna maksymalna dawka dobowa wynosi 4 g.

Dla noworodków (do 2 tygodnia życia) dawka wynosi 20-50 mg / kg dziennie.

Dla niemowląt i dzieci w wieku poniżej 12 lat dawka dobowa wynosi 20-80 mg / kg. U dzieci o masie ciała 50 kg lub większej należy stosować dawki dla dorosłych.

Dawkę większą niż 50 mg / kg masy ciała należy przepisać jako wlew dożylny przez 30 minut. Czas trwania leczenia zależy od charakteru i ciężkości choroby.

W przypadku bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u niemowląt i małych dzieci dawka wynosi 100 mg / kg raz na dobę Maksymalna maksymalna dawka dobowa wynosi 4 g. Czas trwania leczenia zależy od rodzaju patogenu i może wynosić od 4 dni w przypadku zapalenia opon mózgowych wywołanego przez Neisseria meningitidis do 10-14 dni z zapaleniem opon mózgowych wywołanym przez wrażliwe szczepy Enterobacteriaceae.

W leczeniu rzeżączki dawka wynosi 250 mg domięśniowo, raz.

W celu zapobiegania powikłaniom zakaźnym pooperacyjnym podaje się go raz w dawce 1-2 g (w zależności od stopnia zagrożenia zakażeniem) 30-90 minut przed rozpoczęciem operacji. W przypadku operacji na okrężnicy i odbytnicy zaleca się dodatkowe podawanie leku z grupy 5-nitroimidazoli.

W przypadku dzieci z infekcją skóry i tkanek miękkich lek jest przepisywany w dawce dobowej 50-75 mg / kg masy ciała 1 raz / lub 25-37,5 mg / kg co 12 godzin, ale nie więcej niż 2 g dziennie. W ciężkich zakażeniach innej lokalizacji - w dawce 25–37,5 mg / kg co 12 godzin, ale nie więcej niż 2 g dziennie.

W przypadku zapalenia ucha środkowego lek podaje się domięśniowo w dawce 50 mg / kg masy ciała, ale nie więcej niż 1 g.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dostosowanie dawki jest wymagane tylko w przypadku ciężkiej niewydolności nerek (CC poniżej 10 ml / min), w tym przypadku dzienna dawka ceftriaksonu nie powinna przekraczać 2 g.

Ile dni nakłuć lek?

Czas trwania leczenia zależy od patogennej mikroflory spowodowanej chorobą, a także od charakterystyki obrazu klinicznego. Jeśli czynnikiem sprawczym jest Gram (-) diplokoki z rodzaju Neisseria, najlepsze wyniki można osiągnąć w ciągu 4 dni, jeśli enterobakterie są wrażliwe na lek, w ciągu 10-14 dni.

Zastrzyki ceftriaksonu: instrukcje użytkowania. Jak rozcieńczyć lek?

Do rozcieńczenia antybiotyku stosuje się roztwór lidokainy (1 lub 2%) lub wodę do wstrzykiwań (d / i).

Podczas używania wody d / i należy pamiętać, że domięśniowe zastrzyki leku są bardzo bolesne, więc jeśli woda jest rozpuszczalnikiem, dyskomfort będzie zarówno podczas wstrzyknięcia, jak i po pewnym czasie.

Woda do rozcieńczania proszku jest zwykle przyjmowana w przypadkach, w których stosowanie lidokainy jest niemożliwe ze względu na alergię pacjenta.

Najlepszą opcją jest jednoprocentowe rozwiązanie lidokainy. Woda d / i lepiej jest użyć jako pomoc, przy rozcieńczaniu leku Lidocaine 2%.

Czy można hodować Ceftriaxone z Novocaine?

Novocain stosowany do rozcieńczania zmniejsza aktywność antybiotyku, zwiększając jednocześnie prawdopodobieństwo wstrząsu anafilaktycznego u pacjenta.

Jeśli zaczniesz od opinii samych pacjentów, zauważą, że Lidokaina jest lepsza niż Novocain, łagodzi ból, gdy podaje się Ceftriakson.

Ponadto stosowanie świeżo przygotowanego roztworu ceftriaksonu z Novocain przyczynia się do zwiększenia bólu podczas wstrzyknięcia (roztwór jest stabilny przez 6 godzin po przygotowaniu).

Jak hodować Ceftriaxone Novocain?

Jeśli Novocain stosuje się jako rozpuszczalnik, przyjmuje się go w objętości 5 ml na 1 g leku. W przypadku zażycia mniejszej ilości leku Novocain, proszek może nie całkowicie się rozpuścić, a igła strzykawki zostanie zatkana grudkami leku.

Hodowla lidokainy 1%

W celu wstrzyknięcia do mięśnia 0,5 g leku rozpuszcza się w 2 ml 1% roztworu lidokainy (zawartość jednej ampułki); na 1 g leku pobrać 3,6 ml rozpuszczalnika.

Dawkę 0,25 g rozcieńcza się w taki sam sposób jak 0,5 g, to znaczy zawartość 1 ampułki 1% lidokainy. Następnie przygotowane rozwiązanie jest wciągane do różnych strzykawek na połowę objętości w każdym.

Lek wstrzykuje się głęboko w pośladek maksymalny (nie więcej niż 1 g na każdy pośladek).

Lek wydzielany przez Lidokainę nie jest przeznaczony do podawania dożylnego. Dozwolone jest wejście ściśle do mięśnia.

Jak rozcieńczyć wstrzyknięcia ceftriaksonu lidokainą 2%?

Do rozcieńczenia 1 g leku weź 1,8 ml wody g / i dwa procent lidokainy. Aby rozcieńczyć 0,5 g leku, 1,8 ml lidokainy miesza się również z 1,8 ml wody dla d / i, ale tylko połowę otrzymanego roztworu (1,8 ml) stosuje się do rozpuszczenia. W celu rozcieńczenia 0,25 g leku należy przyjąć 0,9 ml rozpuszczalnika przygotowanego w podobny sposób.

Ceftriakson: Jak rozcieńczać dzieci do podawania domięśniowego?

Powyższa metoda iniekcji domięśniowej nie jest praktycznie stosowana w praktyce pediatrycznej, ponieważ Ceftriakson z nowokainą może powodować u dziecka najsilniejszy wstrząs anafilaktyczny, aw połączeniu z lidokainą może przyczyniać się do występowania napadów i niewydolności serca.

Z tego powodu najlepszym rozpuszczalnikiem w przypadku stosowania leku u dzieci jest zwykła woda d / i. Niezdolność do stosowania środków przeciwbólowych w dzieciństwie wymaga nawet wolniejszego i ostrożniejszego podawania leków w celu zmniejszenia bólu podczas wstrzyknięcia.

Rozcieńczenie do podawania iv

Do podawania iv 1 g leku rozpuszcza się w 10 ml wody destylowanej (sterylnej). Lek wstrzykuje się powoli przez 2-4 minuty.

Rozcieńczenie do infuzji dożylnej

Podczas prowadzenia terapii infuzyjnej lek podaje się przez co najmniej pół godziny. Aby przygotować roztwór, 2 g proszku rozcieńcza się w 40 ml roztworu wolnego od Ca: dekstrozy (5 lub 10%), NaCl (0,9%), fruktozy (5%).

Opcjonalnie

Ceftriakson jest przeznaczony wyłącznie do podawania pozajelitowego: producenci nie uwalniają tabletek i zawiesin ze względu na fakt, że antybiotyk w kontakcie z tkankami ciała wykazuje wysoką aktywność i silnie je drażni.

Działania niepożądane

Podczas leczenia lekami u pacjentów z nadwrażliwością na cefalosporyny mogą wystąpić działania niepożądane, które przejawiają się klinicznie w następujący sposób:

• ze strony układu nerwowego - letarg, senność, letarg, zawroty głowy, parestezje, czasami drgawki i encefalopatia;
• ze strony narządów trawiennych - zapalenie jamy ustnej, zgaga, odbijanie się, nudności, utrata apetytu, wymioty, biegunka ze smugami w kale, rozwój wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, zaburzenia czynności wątroby, rozwój ostrej niewydolności wątroby w ciężkich przypadkach;
• ze strony układu rozrodczego - dysbakterioza pochwy, świąd zewnętrznych narządów płciowych, choroby grzybowe, pojawienie się wydzieliny z pochwy z nieprzyjemnym zapachem;
• ze strony układu oddechowego - kaszel, skurcz oskrzeli, krwawienie z nosa, suchość w nosie;
• ze strony układu sercowo-naczyniowego - tachykardia, obrzęk obwodowy;
  rozwój superinfekcji;
• miejscowe reakcje - nakłucie żyły, tworzenie krwiaka, pieczenie i ból wzdłuż żyły podczas podawania leku, zapalenie żył, niedrożność żył pęcherzykami powietrza, domięśniowy antybiotyk w miejscu wstrzyknięcia tworzy gęsty bolesny naciek, zaczerwienienie, świąd skóry.
• reakcje alergiczne - wysypka i świąd skóry, alergiczne zapalenie skóry, toksyczna martwica naskórka, rozwój obrzęku Quinckego, wstrząs anafilaktyczny;
• ze strony wskaźników układu krwionośnego - leukopenia, zmniejszenie poziomu płytek krwi, agranulocytopenia, niedokrwistość hemolityczna, wydłużenie czasu protrombinowego;
• ze strony narządów moczowych - rozwój śródmiąższowego zapalenia nerek, rozwój ostrej niewydolności nerek;

W przypadku pocenia się, zawrotów głowy, zaczerwienienia oczu i silnego osłabienia w czasie wstrzyknięcia dożylnego pacjent powinien natychmiast poinformować lekarza i przerwać wstrzyknięcie.

Objawy przedawkowania

Objawami przedawkowania leku są drgawki i pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego. Dializa otrzewnowa i hemodializa są nieskuteczne w zmniejszaniu stężenia ceftriaksonu. Lek nie ma antidotum.

Specjalne instrukcje

Przed rozpoczęciem używania leku przeczytaj specjalne instrukcje:

1. Starsi i osłabieni pacjenci mogą wymagać powołania witaminy K.
2. Przy długotrwałym leczeniu konieczne jest regularne monitorowanie obrazu krwi obwodowej, wskaźników stanu czynnościowego wątroby i nerek.
3. Przy jednoczesnej ciężkiej niewydolności nerek i wątroby u pacjentów poddawanych hemodializie należy regularnie oznaczać stężenie leku w osoczu.
4. W rzadkich przypadkach ultradźwięków pęcherzyka żółciowego występują zaniki po ustaniu leczenia (nawet jeśli zjawisku temu towarzyszy ból w prawym nadbrzuszu, zaleca się kontynuowanie przepisywania antybiotyku i przeprowadzenie leczenia objawowego).
5. Alkoholu nie należy spożywać podczas leczenia, ponieważ możliwe są efekty podobne do disulfiramu (zaczerwienienie twarzy, skurcze brzucha i żołądka, nudności, wymioty, ból głowy, obniżone ciśnienie krwi, tachykardia, duszność).
6. Pomimo szczegółowej analizy historii, która jest regułą dla innych antybiotyków cefalosporynowych, nie możemy wykluczyć możliwości wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego, który wymaga natychmiastowej terapii - najpierw podaje się epinefrynę, a następnie GCS.
7. Badania in vitro wykazały, że podobnie jak inne antybiotyki cefalosporynowe, ceftriakson może wypierać bilirubinę związaną z albuminą surowicy. Dlatego u noworodków z hiperbilirubinemią, a zwłaszcza u wcześniaków, stosowanie Ceftriaksonu wymaga jeszcze większej ostrożności.

Przygotowany roztwór należy przechowywać w temperaturze pokojowej nie dłużej niż 6 godzin lub w lodówce w temperaturze 2-8 ° C nie dłużej niż 24 godziny.

Kompatybilność z innymi lekami

Podczas używania leku należy wziąć pod uwagę interakcje z innymi lekami:

1. Niekompatybilny z etanolem.
2. Ceftriakson, hamując florę jelitową, zakłóca syntezę witaminy K.
3. Wraz z jednoczesnym spotkaniem z lekami, które zmniejszają agregację płytek krwi (NLPZ, salicylany, sulfinpyrazon), ryzyko krwawienia wzrasta. Wraz z jednoczesnym spotkaniem z antykoagulantami, efekt tego ostatniego jest wzmocniony.
4. Przy jednoczesnym umówieniu się z „pętlą” diuretyki zwiększają ryzyko działania nefrotoksycznego.
5. Ceftriakson i aminoglikozydy wykazują synergizm przeciwko wielu bakteriom Gram-ujemnym.

Opinie pacjentów

Oferujemy zapoznanie się z opiniami osób, które używały Ceftriaxone:

1. Sasha. Gotowanie w uchu, przepisano ten ceftriakson, kutas za 2 gr 1 g rano i wieczorem, za 2 gramy dziennie nie odważyłem się) ledwie można znieść, czytać recenzje, próbować rozcieńczać lidokainą i wprowadzać powoli, będzie to zaskakujące jeśli to pomoże, a więc zrobiłem trzy zastrzyki, rozcieńczone wodą, jestem dorosłym człowiekiem, ale nierealne jest dziś), trzeci, w końcu złamie 2,5 ml na dwie strzykawki, w jednej rolce iw drugiej, chociaż nie powiem, że jestem z czułej liczby mężczyzn, rzadko goję się, zwłaszcza zastrzykami, ponieważ taka reakcja jest widoczna, przy okazji, pierwszy ukończył Wstrzyknąłem mniej lub bardziej powoli, udało mi się wstrzyknąć 1,5 ml, szkoda pisać to wszystko, ale mimo to naprawdę boli...
2. Anton. Miał dwa razy zapalenie płuc i poczuł uderzającą różnicę. Po raz pierwszy byłem w szpitalu - bolesna cefazolina została nakłuta na wodę, cała tylna część została rozłożona, była również wyczerpana, a ani jeden gad nie zaoferował kupienia nowokainy lub lidokainy do rozcieńczenia. Potem było zapalenie płuc, które leczyłem w domu, ponieważ odmówiłem pójścia do szpitala, zatrzymali teftriaxone na Novocain - nic nie czułem, tylko lekki ból ostatniego akordu zastrzyku i mały siniak po obu stronach, plus odzyskałem dwa dni wcześniej lub z innego antybiotyk, czy z tego, że pomagają domy i ściany.
3. Alina. Kiedy zdiagnozowano u mnie zapalenie płuc, przepisano mi dożylnie ceftriakson. Antybiotyk jest skuteczny, ale stan ciała po takich zastrzykach był po prostu okropny. Po pierwsze, po takim leczeniu musiałem leczyć biegunkę, a po drugie, musiałem pić kompleks witamin, ponieważ byłem nieustannie nawiedzany przez zmęczenie. To znaczy, wstałem rano, nie miałem jeszcze czasu na nic i byłem już zmęczony. Kiedy przeczytała w komentarzach, że ceftriakson i dzieci są przepisywane, była przerażona. Jest to bardzo silny lek z wieloma efektami ubocznymi. Czy to naprawdę niemożliwe, aby dziecko przepisało coś bardziej łagodnego?

Analogi

Analogi strukturalne substancji czynnej:

• Hazaran;
• Axon;
• Betasporina;
• Biotraxon;
• Lendatsin;
• Lifaxon;
• Longacef;
• Megion;
• Medaxone;
• Movigip;
• Oframax;
• Rocephin;
• Stericheff;
• Tercef;
• Torotsef;
• Triaxone;
• Forceph;
• Hison;
• Cefakson;
• Cefatryna;
• Cefogram;
• Cefson;
• Ceftriabol;
• Ceftriaxone-AKOS;
• Ceftriakson-fiolka;
• Ceftriakson-CMP;
• Sól sodowa ceftriaksonu;
• Ceftriakson Elf.

Przed zakupem analogu skonsultuj się z lekarzem.

Okres ważności i warunki przechowywania

Butelki z lekami należy przechowywać w chłodnym, ciemnym miejscu, z dala od dzieci.

Roztwór dla kutasów przygotowany bezpośrednio przed wprowadzeniem, niewykorzystany roztwór jest natychmiast usuwany. Okres przechowywania proszku wynosi 2 lata od daty produkcji, na koniec okresu nie można stosować leku.

Do czego służy ceftriakson?

Choroby spowodowane czynnikami zakaźnymi są leczone przez wprowadzenie antybiotyku. W przypadku ostrej lub skomplikowanej choroby stosuje się ceftriakson. Instrukcje dotyczące stosowania wskazują, co sprawia, że ​​Ceftriakson i jakie rodzaje zakażeń wpływają. Lek jest przeznaczony do podawania pozajelitowego, dlatego jest dostępny w postaci proszku do wstrzykiwań. Wprowadzono domięśniowo, dożylnie i w postaci kroplomierzy. Stosowany w leczeniu chorób zakaźnych u dorosłych i dzieci.

Charakterystyka leku

Jest to antybiotyk trzeciej generacji z serii cefalosporyn. Ma szerokie spektrum działania na wiele szczepów zjadliwych mikroorganizmów. W procesie zapalnym genezy zakaźnej, grupa antybiotyków jest wybierana indywidualnie zgodnie z wynikami bakposev. Analiza określa, które rodzaje środków przeciwbakteryjnych są mniej opornymi bakteriami. Cel ceftriaksonu jest pokazany w przypadku, gdy nie ma czasu na oczekiwanie na wyniki szczepienia bakteryjnego i konieczne jest pilne leczenie.

Ceftriakson zawiera tę samą substancję czynną, której działanie polega na niszczeniu ściany komórkowej drobnoustrojów. Prowadzi to do śmierci mikroorganizmów. Ceftriakson leczy choroby wywoływane przez wiele drobnoustrojów gram-ujemnych i gram-dodatnich, bakterie tlenowe i beztlenowe. To obniża środki do życia:

• paciorkowce;
• gronkowiec;
• E. coli;
• niebieska ropa;
• klabsiella;
• protea.

Ceftriakson jest stosowany tylko jako zastrzyk, którego wielu pacjentów nie lubi, zwłaszcza dzieci, ponieważ powoduje ból po podaniu. Może wkrótce powstają tabletki, ale w tym okresie nie ma takiej postaci dawkowania. Zastrzyki pomagają w ciągu 2-3 dni usunąć objawy choroby, ponieważ mają wysoką biodostępność i zdolność do koncentracji substancji czynnej w obszarach zakażenia.

Kiedy jest używany

Ceftriakson jest leczony dowolnym procesem patologicznym spowodowanym przez wymienione powyżej zjadliwe mikroorganizmy.

Używane leki na:

• sepsa;
• zapalenie płuc;
• choroby układu oddechowego;
• patologie jamy brzusznej;
• infekcje kości;
• zapalenie otrzewnej;
• zapalenie opon mózgowych

Zastrzyki ceftriaksonu pomagają leczyć choroby weneryczne (rzeżączka, kiła), a także choroby układu moczowego (odmiedniczkowe zapalenie nerek). Zastosuj lek w leczeniu ropniaka pęcherzyka żółciowego i opłucnej, z zapaleniem dróg żółciowych. Ceftriakson jest często stosowany w celu zapobiegania zakażeniom pooperacyjnym u pacjentów z obniżoną odpornością.

Stosowanie leku jest przeciwwskazane w ciąży. Lekarz może przepisać zastrzyki kobiecie w ciąży w celu leczenia procesu patologicznego o ostrym charakterze lub skomplikowanej postaci. Uwzględnia to stosunek: ile leku pomoże i szkód spowodowanych przez lek. Z ostrożnością należy nakłuwać osoby z zaburzeniami czynności wydalniczej nerek, ponieważ lek może powodować powstawanie piasku w układzie moczowym.

Ceftriakson tną od 3 do 14 dni, w zależności od ciężkości patologii. Przebieg terapii jest ustalany przez lekarza na podstawie stanu pacjenta. Nawet jeśli objawy choroby minęły, Ceftriakson potrzebuje kolejnych 2-3 dni. Umocni to wynik, całkowicie zniszczy drobnoustroje chorobotwórcze. Przed rozpoczęciem leczenia pacjent musi wykonać test tolerancji leku i jego rozpuszczalnika („lidokaina”). Jeśli pacjent jest uczulony na składniki leku, lekarz zastępuje go odpowiednikiem, który nie powoduje działań niepożądanych.

W każdym razie przed rozpoczęciem leczenia Ceftriaksonem należy udać się do lekarza, ponieważ jest to silny antybiotyk, który ma wiele przeciwwskazań i reakcji ubocznych.

Znalazłeś błąd? Wybierz go i naciśnij Ctrl + Enter

Ceftriakson (antybiotyk): opis leku i efekt terapeutyczny

Niewielu ludzi wie, że wzrost czasu życia ludzkiego jest najbardziej bezpośrednio związany z wynalezieniem antybiotyków.

Większość poważnych schorzeń ustąpiła z powodu użycia tej grupy leków. Jednak patogeny nie śpią. Nauczyli się przystosowywać do działania leków przeciwbakteryjnych.

Dlatego naukowcy nie poprzestają na tym, co zostało osiągnięte, nie przestają prowadzić badań i wymyślają nowe leki, które pomagają leczyć wiele różnych chorób.

Cefalosporyny to nowa generacja leków przeciwbakteryjnych. Jednym z najczęściej używanych przedstawicieli tej grupy jest Ceftriakson (antybiotyk). Lek jest przeznaczony do leczenia w szpitalu. W domu, zwłaszcza jeśli osoba nie ma wykształcenia medycznego, nie zaleca się stosowania tego środka.

Ceftriakson to środek antybakteryjny o szerokim spektrum działania, trzeciej generacji. Lek jest skuteczny przeciwko tlenowym i beztlenowym mikroorganizmom gram-ujemnym i gram-dodatnim. Narzędzie jest przeznaczone wyłącznie do stosowania pozajelitowego (przez wstrzyknięcie domięśniowe lub dożylne).

Lek ma wyraźne właściwości bakteriobójcze. Działanie antybiotyku Ceftriakson jest zapewnione przez hamowanie komórek bakterii i innych patogenów.

Lek jest przepisywany zarówno dorosłym, jak i dzieciom. Antybiotyk jest skuteczny w leczeniu patologii o charakterze zapalnym i zakaźnym, w szczególności zapalenia stawów, zapalenia oskrzeli, zapalenia migdałków i zapalenia płuc. Nie zaleca się jednak używania go bez wiedzy specjalisty. Przeglądy leku i jego działanie terapeutyczne są w większości pozytywne, ponieważ lek jest skuteczny i sprzedawany po bardzo przystępnej cenie.

Zgodnie z instrukcją antybiotyk ceftriaksonowy ma wysoką zdolność przenikania, dlatego do terapii wystarczy stosować go raz dziennie. Po jednej lub dwóch godzinach od nałożenia środka odnotowuje się najwyższą zawartość środka we krwi. Wraz z wprowadzeniem leku domięśniowo następuje całkowite wchłonięcie leku przez organizm.

Wraz z wprowadzeniem dożylnym oznacza najwyższą zawartość kompozycji we krwi obserwuje się po godzinie. Antybiotyk ceftriaksonowy po podaniu gromadzi się w organizmie w dużych ilościach i pozostaje na tym poziomie przez cały dzień.

Produkt jest wykonany wyłącznie w postaci proszku. Aktywnym składnikiem leku jest ceftriakson. Proszek można rozcieńczyć lidokainą lub wodą do wstrzykiwań.

W jakim celu przepisywane są zastrzyki ceftriaksonu: wskazania i przeciwwskazania, dawkowanie

Lek jest skuteczny w leczeniu chorób zapalnych i zakaźnych. Przepisuje, że może tylko lekarz prowadzący. Ponadto iniekcje powinny być wykonywane wyłącznie przez wykwalifikowanego technika.

Wielu jest zainteresowanych pytaniem: „Dlaczego podaje się zastrzyki Ceftriaksonu?”

Lek jest skuteczny w:

• infekcje ran;
• zapalenie opon mózgowych;
• sepsa;
• zakaźne patologie skóry właściwej, kości i stawów;
• rzeżączka;
• zapalenie dróg żółciowych;
• salmonelloza;
• zapalenie płuc;
• zapalenie oskrzeli;
• zapalenie wsierdzia;
• Borelioza;
• kiła;
• dur brzuszny.

Lek jest dobrze tolerowany przez pacjentów. Efekty uboczne są rzadkie. Istnieją jednak przypadki, w których iniekcje Ceftriaksonu nie są zalecane. Nie należy stosować leku w leczeniu osób z indywidualną nietolerancją, ciężkimi patologiami wątroby i nerek, wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, zapaleniem jelit. Dzieciom nie przepisuje się żadnych leków z hiperbilirubinemią.

Z maksymalną ostrożnością ceftriakson przepisywany jest kobietom, które noszą płód i karmią piersią, a także małym dzieciom, i tylko wtedy, gdy oczekiwany efekt terapeutyczny przewyższa prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych.

Zastrzyki ceftriaksonu nie są również przepisywane w pierwszym trymestrze ciąży, ponieważ w tym czasie tworzą się narządy i układy płodowe. Stosowanie leku we wczesnych stadiach przenoszenia płodu jest obarczone różnymi upośledzeniami w rozwoju dziecka.

Niewłaściwe użycie leku, niewłaściwe rozcieńczenie lub nadużywanie Ceftriaksonu jest obarczone wyglądem:

• gorączka i dreszcze;
• skurcz oskrzeli;
• wysypki skórne;
• swędzenie;
• wstrząs anafilaktyczny;
• niedokrwistość;
• wzdęcia;
• zaburzenia stolca;
• ból w nadbrzuszu;
• nudności;
• wymioty;
• dysbakterioza;
• bezmocz;
• oliguria;
• bolesność wzdłuż żyły lub w miejscu wstrzyknięcia;
• zapalenie żył;
• krwawienie z nosa;
• stany przedświadome;
• bóle głowy;
• kandydoza.

W okresie terapii należy powstrzymać się od używania napojów alkoholowych. Odbiór napojów alkoholowych jest obarczony znacznym spadkiem ciśnienia krwi i skurczem jelit.

Lek jest wytwarzany wyłącznie w postaci proszku. Postać tabletki Ceftriaksonu nie istnieje. Aby wprowadzić lek domięśniowo, należy go rozcieńczyć lidokainą i podawać dożylnie - wodą do wstrzykiwań.

Jeśli potrzebujesz zrobić roztwór do wstrzyknięcia domięśniowego, 500 mg leku należy rozcieńczyć w roztworze lidokainy 1%, w dwóch mililitrach. Do podawania dożylnego konieczne jest rozcieńczenie 500 mg środka w 5 ml wody do wstrzykiwań. Świeży roztwór pozostaje stabilny i skuteczny przez sześć godzin.

Środek przepisywany jest w następujących dawkach:

• dorośli i dzieci powyżej dwunastego roku życia - 1 mg dziennie. W ciężkich procesach zakaźnych dawka dzienna jest podwojona;
• noworodki do dwóch tygodni zalecały stosowanie 20-50 mg na kg masy ciała dziennie;
• dziecku i dziecku w wieku poniżej 12 lat należy podawać 20–80 mg proszku na kilogram masy ciała raz dziennie;
• dziecku ważącemu więcej niż 50 kg przepisuje się dawkę dla dorosłych.

Aby zapobiec rozwojowi powikłań po interwencji chirurgicznej, przed interwencją chirurgiczną przepisuje się jeden miligram środka.

Dawka leku jest wybierana z uwzględnieniem patologii i jej nasilenia. Czasami, na przykład, z rzeżączką wystarczy jedno wstrzyknięcie - 250 mg. W leczeniu kiły czas trwania kursu zależy od stadium choroby. Średni czas trwania kursu wynosi od dwóch tygodni do półtora miesiąca.

Czas trwania kursu w innych patologiach wynosi średnio pół miesiąca.

Pierwsze wstrzyknięcie leku z lidokainą należy przeprowadzić z maksymalną ostrożnością, ponieważ środek znieczulający może powodować silną reakcję alergiczną. Przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest wykonanie testu. Mały roztwór, około 0,5 ml, musisz wprowadzić domięśniowo i poczekać pół godziny. Jeśli nie ma negatywnych przejawów, konieczne jest wprowadzenie pozostałego remedium w inny pośladek.

Najbezpieczniejszym sposobem testowania wrażliwości na lek jest wykonanie testu skaryfikacji. Po wewnętrznej stronie przedramienia powstaje kilka zarysowań z wertykulatorem. Położyli na nich rozwiązanie, dosłownie kilka kropli. Wynik jest oceniany po kilku minutach. Jeśli nie ma ostrego zaczerwienienia i obrzęku, możesz użyć leku.

Nie używaj leku bez wiedzy specjalisty. Ważne jest, aby wiedzieć, dlaczego przepisano ceftriakson. Szczegółowe informacje podano w instrukcji.

Lek ma wiele analogów, lekarz może zastąpić Ceftriakson następującymi środkami:

• Megion;
• Forcef;
• Ceftron;
• Novosef;
• Triaxone;
• Loraxon;
• Hazaran;
• Medaxone;
• Rocephin;
• Biotraxone.

W jakich chorobach antybiotyk Ceftriakson może być skuteczny?

Historia leku antybakteryjnego Ceftriaxone ma prawie 40 lat (po raz pierwszy została zsyntetyzowana przez specjalistów ze szwajcarskiej firmy farmaceutycznej w 1978 r.). W tym czasie antybiotyk zyskał, bez przesady, popularność na całym świecie, wielokrotnie łamał rekordy sprzedaży w Szwajcarii, a nawet został wymieniony na dobrze znanej liście WHO łączącej najważniejsze leki.

Nowoczesna terapia uważa lek za wysoce bezpieczny lek i wykorzystuje go w walce z różnymi chorobami u dorosłych, dzieci i kobiet w ciąży.

Ogólna charakterystyka

Ceftriakson zdobył czołowe pozycje pod względem liczby sprzedaży dzięki swoim niesamowitym właściwościom: zakres jego wpływu na czynniki zakaźne jest bardzo szeroki, a działania niepożądane podczas terapii są niezwykle rzadkie.

Jako typowy przedstawiciel cefalosporyn zawiera w strukturze molekularnej pierścień β-laktamowy, dzięki czemu zapewniony jest efekt terapeutyczny: pod jego wpływem rosnąca bakteria ulega zniszczeniu.

Należy zauważyć, że oprócz wskazanej grupy leków, antybiotyki z grupy penicylin są również określane jako beta-laktamy. Te ostatnie charakteryzują się zmniejszoną odpornością na specjalne enzymy - beta-laktamazy - które są wytwarzane przez mikroorganizmy i mają szkodliwy wpływ na lek. W przeciwieństwie do preparatów penicylinowych, ceftriakson pozostaje niezmieniony, gdy wpływają na niego produkty syntetyzowane przez patogeny.

Wszystkie cefalosporyny, które są lekami trzeciego (i wyższego) pokolenia, są wprowadzane do ciała pacjenta pozajelitowo, to znaczy za pomocą naparów i zastrzyków. Ceftriakson nie jest wyjątkiem. Nawiasem mówiąc, ten produkt medyczny nie jest dostępny w postaci pigułek, w postaci sprayów, zawiesin. Preparaty do wstrzykiwań i zakraplaczy przygotowuje się przez rozpuszczenie drobnokrystalicznego proszku antybiotyku w lidokainie lub wodzie do wstrzykiwań.

Lek jest pakowany w fiolki zawierające od 0,25 do 2 gramów środka przeciwbakteryjnego w postaci soli sodowej.

Farmakokinetyka

Sposób podawania pozajelitowego zapewnia stuprocentową biodostępność leku. Wlewy umożliwiają osiągnięcie najwyższego stężenia ceftriaksonu we krwi natychmiast po zakończeniu infuzji, zastrzyki nieco spowalniają proces (maksymalne pozycje odnotowuje się po 2,5 godzinach).

Izolacja antybiotyku z organizmu następuje za pomocą wątroby i nerek:

Patologiczne zaburzenia funkcji wydalniczych tych narządów (choroba wątroby, niewydolność nerek) wydłużają nieznacznie okres odstawienia leku.

Ceftriakson różni się od innych antybiotyków pod względem zdolności przenikania do wysokich stężeń w płynie mózgowo-rdzeniowym, co umożliwia stosowanie go w leczeniu takiej choroby jak zapalenie opon mózgowych.

Co pomaga ceftriakson?

Oprócz wspomnianego już zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, iniekcje i infuzje ceftriaksonu są przepisywane, jeśli pacjent ma choroby zapalne zlokalizowane w układzie oddechowym (ropne zapalenie opłucnej, różne rodzaje zapalenia płuc, w tym ropień płuc), przewód pokarmowy, drogi moczowe, narządy laryngologiczne, stawy i kości ciała.

Chorobotwórcze stany wymagające stosowania antybiotyku obejmują również choroby przenoszone drogą płciową z chorego partnera na zdrowego (kiła, wrzód weneryczny, rzeżączka).

Skuteczność Ceftriaksonu w leczeniu:

• zapalenie dróg żółciowych;
• zapalenie otrzewnej;
• infekcje tkanek miękkich i skóry;
• boreloza;
• zapalenie wsierdzia;
• salmonelloza.

Oprócz powyższego lekarze przepisują lek do celów profilaktycznych (aby uniknąć możliwej infekcji po zabiegach chirurgicznych).

Pełną listę chorób można znaleźć w adnotacjach do antybiotyku.

Medycyna uniwersalna

Zastosowanie Ceftriaksonu w walce z takimi chorobami wynika z imponującego spektrum działania leku, który aktywnie niszczy:

• Mikroorganizmy beztlenowe (w tym bakteroidy, peptostreptokokki, clostridia).
• Aerobes (gram-ujemny i gram-dodatni). Patogeny tego rodzaju, podatne na działanie antybiotyku, obejmują niektóre rodzaje paciorkowców, enterobakterii, Klebsiella, a także meningokoków, morganelli itp.

Niektóre szczepy czynników zakaźnych z tej listy są odporne na preparaty z grupy aminoglikozydów, cefalosporyny pierwszej generacji i penicyliny. Mimo to, ceftriakson łatwo zatrzymuje choroby, które powodują: drobnoustroje są wrażliwe na uniwersalny lek trzeciej generacji.

Uwaga nie boli

Przed zastosowaniem leków w schematach antybiotykowych lekarze prowadzący muszą wyjaśnić obecność w historii objawów chorobowych reakcji alergicznych na leki z grupy karbapenemów, penicylin i innych przedstawicieli serii cefalosporyn.

Taka dokładność w podejściu do wyboru leku wiąże się z możliwym rozwojem anafilaksji u pacjenta po zastosowaniu Ceftriaksonu - ostro powstającego stanu zwiększonej wrażliwości organizmu, wywołanego przez powtarzane podawanie alergenu.

Oprócz wstrząsu anafilaktycznego (nawiasem mówiąc, jest to niezwykle rzadkie), mogą wystąpić następujące powikłania po wstrzyknięciu antybiotyku:

Medyczne podręczniki opisują również pojedyncze przypadki bólów głowy, dreszczy, krwawienia z nosa.

Pacjenci zazwyczaj łatwo tolerują antybiotyk, ale nie należy polegać na szczęściu i samoleczeniu Ceftriaksonem.

Specjalne instrukcje

Stosowanie leku jest ograniczone, jeśli pacjent ma:

• indywidualna nietolerancja na antybiotyki;
• choroby nerek, wątroba.

Podczas ciąży infuzje i zastrzyki są przeprowadzane pod ścisłym nadzorem lekarza (zwłaszcza w pierwszym trymestrze).

Celem leku w okresie laktacji jest przerwanie karmienia piersią dziecka na czas wymagany do leczenia i usunięcia Ceftriaksonu z organizmu matki.

Stosowanie leków w pediatrii, gdy noworodek ma żółtaczkę u niemowlęcia oraz w leczeniu dorosłych pacjentów cierpiących na choroby jelit podczas przyjmowania antybiotyku, jest wykonywane ze szczególną ostrożnością.

Należy pamiętać, że łączenie leczenia przez przedstawiciela grupy cefalosporyn z przyjmowaniem jakiegokolwiek rodzaju alkoholu jest zabronione: nawet małe ilości etanolu mogą być śmiertelne.

Przedawkowanie substancji czynnej objawia się drgawkami, jest usuwane objawowo.

Metody aplikacji

Jak każdy produkt medyczny, ceftriakson należy stosować zgodnie z zaleceniami w instrukcji użytkowania.

Funkcje dozowania można znaleźć w poniższej tabeli.

20 do 75 (na kg masy ciała)

Ciężka choroba pozwala na stosowanie 4 gramów antybiotyku dziennie.

Średni czas trwania antybiotykoterapii wynosi od 4 dni do 2 tygodni.

Stosowanie leku w szczególnych przypadkach

Specjaliści kliniki ćwiczą również stosowanie ceftriaksonu zgodnie ze specjalnymi schematami, a mianowicie:

1. Raz w ilości tysięcy miligramów - jako zapobieganie procesom zapalnym w okresie przedoperacyjnym.
2. Pojedyncze użycie 250 mg leku (metoda iniekcji) w celu zwalczania rzeżączki.
3. Pojedyncze wstrzyknięcie leku w ilości 100 mg na 1 kg masy ciała dziennie (maksymalnie 4 gramy) w przypadku objawów bakteryjnego zapalenia opon mózgowych. Redukcję dawki przeprowadza się po testach laboratoryjnych, izolacji i oznaczeniu czułości czynnika zakaźnego.
4. Podwójne wstrzyknięcia 500-1000 mg przez 7 dni w celu złagodzenia objawów zapalenia zatok.
5. 20-dniowy kurs ceftriaksonu w ilości do 2 gramów dziennie dla kiły nerwowej (niezmienione formy choroby). Należy zauważyć, że zasady leczenia tej choroby są różne: czas trwania leczenia podstawowego typu wynosi 10 dni, drugi - 3 tygodnie; późne stadia są tłumione przez dwuetapowe podawanie leku w odstępie 14 dni.

Przed użyciem antybiotyku zazwyczaj przeprowadza się test skaryfikacji - za pomocą specjalnego narzędzia przedramię pacjenta jest lekko zadrapane i posmarowane roztworem ceftriaksonu. Lek stosuje się przy braku objawów alergii - obrzęku i zaczerwienienia.

Zasady przygotowania leków i metody ich wprowadzania
Wszystkie roztwory do wstrzykiwania są przygotowywane tylko przez pracowników medycznych w szpitalu, bezpośrednio przed użyciem.

W przypadku iniekcji domięśniowych 1000 mg ceftriaksonu rozcieńcza się w jednoprocentowym roztworze lidokainy, której objętość wynosi 3,5 mililitra. Powstały preparat jest wstrzykiwany głęboko w tkanki mięśni pośladkowych. Jeśli sterylna woda jest stosowana jako rozpuszczalnik, manipulacje terapeutyczne mogą powodować bardzo bolesne odczucia.

Wstrzyknięcie dożylne przygotowuje się przez rozpuszczenie 1 grama antybiotyku w 10 mililitrach sterylnej wody. Czas trwania procedury infuzji wynosi co najmniej 2 minuty. Zmniejszenie tego czasu prowadzi do pojawienia się zapalenia żył.

Do wlewów mikrokrystaliczny proszek leku w ilości 2 g rozcieńcza się w 40 mililitrach fruktozy lub dekstrozy (5% roztwór), chlorku sodu (0,9% roztwór). Wlew kroplowy należy podawać przez co najmniej pół godziny.

W niektórych przypadkach (na przykład w przypadku indywidualnej nietolerancji u pacjentów z lidokainą) Novocain (5 mililitrów na 1000 mg substancji czynnej) jest stosowany do rozpuszczania Ceftriaksonu. Ta metoda przygotowania leku nie jest szeroko stosowana, ponieważ ten miejscowy środek znieczulający zmniejsza aktywność leków cefalosporynowych.

Interakcja z lekami, analogami

Ceftriakson charakteryzuje się niekompatybilnością farmaceutyczną z innymi lekami przeciwbakteryjnymi i przeciwbakteryjnymi, tj. Zabronione jest mieszanie go w tej samej strzykawce z innymi lekami.

Stosowanie NLPZ w leczeniu opisanego antybiotyku zwiększa ryzyko krwawienia i stosowanie diuretyków „pętlowych” - działanie nefrotoksyczne.

Dzięki badaniom laboratoryjnym oficjalnie udowodniono, że zwiększa działanie ceftriaksonu w połączeniu z aminoglikozydami. Takie kombinacje są zwykle stosowane, gdy u pacjenta wystąpi poważna choroba zagrażająca życiu.

Antybiotyk jest składnikiem wielu znanych leków, w tym:

Niestety, większość równoważnych leków to drogie leki.

Warunki przechowywania

Jak w przypadku każdego leku, Ceftriakson musi być chroniony przed jasnym światłem i skrajnymi temperaturami. Optymalnymi warunkami dla zachowania wszystkich właściwości leczniczych leku są:

• temperatura pokojowa (ale nie wyższa niż 25 stopni Celsjusza);
• brak wysokiego poziomu wilgotności.

Wygasł ceftriakson.

Ceftriakson: instrukcje użytkowania

Skład

Opis

Wskazania do użycia

Zakażenia bakteryjne wywołane przez wrażliwe drobnoustroje: zakażenia narządów jamy brzusznej (zapalenie otrzewnej, choroby zapalne przewodu pokarmowego, drogi żółciowe, w tym zapalenie dróg żółciowych, ropniak pęcherzyka żółciowego), choroby górnych i dolnych dróg oddechowych (w tym zapalenie płuc, ropień płuc, ropniak opłucnej), infekcje kości, stawów, skóry i tkanek miękkich, strefa moczowo-płciowa (w tym rzeżączka, odmiedniczkowe zapalenie nerek), bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i wsierdzia, posocznica, zakażone rany i oparzenia, miękka kora i kiła, borelioza ( bor reliosis), dur brzuszny, salmonelloza i przewóz salmonelli.

Zapobieganie zakażeniom pooperacyjnym.

Choroby zakaźne u osób z obniżoną odpornością.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość (w tym na inne cefalosporyny, penicyliny, karbapenemy), hiperbilirubinemia u noworodków, noworodki, którym podano dożylnie roztwory zawierające wapń.

Wcześniaki, niewydolność nerek i / lub wątroby, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, zapalenie jelit lub zapalenie jelita grubego związane ze stosowaniem leków przeciwbakteryjnych, ciąża, laktacja.

Dawkowanie i podawanie

Wpisz dożylnie (iv) i domięśniowo (v / m). Dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat początkowa dawka dzienna wynosi (w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia) 1 do 2 g raz dziennie lub 0,5 do 1,0 g co 12 godzin (2 razy dziennie), dawka dzienna nie jest musi przekraczać 4 g.

W przypadku niepowikłanej rzeżączki - raz domięśniowo, 0,25 g.

W celu zapobiegania powikłaniom pooperacyjnym - raz, 1-2 g (w zależności od stopnia zagrożenia infekcją) przez 30-90 minut przed operacją. W przypadku operacji na okrężnicy i odbytnicy zaleca się dodatkowe podanie leku z grupy 5-nitroimidazoli.

Z zapaleniem ucha środkowego - domięśniowo, raz, 50 mg / kg, nie więcej niż 1 g.

Dla noworodków (do 2 tygodni) - 20 - 50 mg / kg / dzień. Dla niemowląt i dzieci w wieku do 12 lat dawka dobowa wynosi 20 - 80 mg / kg. U dzieci o masie ciała powyżej 50 kg należy stosować dawki dla dorosłych.

Z bakteryjnym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych u niemowląt i małych dzieci - 100 mg / kg (ale nie więcej niż 4 g) 1 raz dziennie. Czas trwania leczenia zależy od patogenu i może wynosić od 4 dni dla Neisseria meningitidis do 10-14 dni dla wrażliwych szczepów Enterobacteriaceae.

Dzieci z infekcjami skóry i tkanek miękkich - w dawce dobowej 50 - 75 mg / kg raz na dobę lub 25 - 37,5 mg / kg co 12 godzin, nie więcej niż 2 g / dobę. W ciężkich zakażeniach innej lokalizacji - 25 - 37,5 mg / kg co 12 godzin, nie więcej niż 2 g / dobę.

Pacjenci z dostosowywaniem dawki przewlekłej niewydolności nerek są wymagani tylko wtedy, gdy CC jest poniżej 10 ml / min. W tym przypadku dzienna dawka nie powinna przekraczać 2 g.

U pacjentów z niewydolnością nerek i wątroby dawka dobowa nie powinna przekraczać 2 g bez określania stężenia leku w osoczu krwi.

Leczenie ceftriaksonem powinno być kontynuowane przez co najmniej 2 dni po ustąpieniu objawów i objawów zakażenia. Przebieg leczenia wynosi zwykle 4-14 dni; przy skomplikowanych infekcjach może być wymagana dłuższa administracja. Przebieg leczenia zakażeń wywołanych przez Streptococcus pyogenes powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Zasady przygotowania i wprowadzenia rozwiązań: należy stosować wyłącznie świeżo przygotowane rozwiązania. Do podawania domięśniowego 0,5 g leku rozpuszcza się w 2 ml i 1 g w 3,5 ml 1% roztworu lidokainy. Zaleca się wprowadzenie nie więcej niż 1 g na jeden pośladek.

Do wstrzyknięcia dożylnego 0,25 lub 0,5 g rozpuszcza się w 5 ml i 1 g-10 ml wody do wstrzykiwań. Wejdź / wjedź powoli (2–4 min).

Do infuzji dożylnej rozpuścić 2 g w 40 ml roztworu, który nie zawiera wapnia (0,9% roztwór chlorku sodu, 5-10% roztwór dekstrozy (glukozy)). Dawki 50 mg / kg i więcej należy podawać dożylnie w ciągu 30 minut.

Efekty uboczne

Reakcje alergiczne: wysypka, świąd, gorączka lub dreszcze.

Miejscowe reakcje: ból w miejscu wstrzyknięcia.

Układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy.

Z układu moczowego: oliguria.

Ze strony układu pokarmowego: nudności, wymioty, zaburzenia smaku, wzdęcia, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie jelit; pseudo-kamica żółciowa pęcherzyka żółciowego (zespół „osadu”), kandydoza i inne nadkażenia.

Od strony organów krwiotwórczych: niedokrwistość (w tym hemolityczna), leukopenia, leukocytoza, limfopenia, neutropenia, granulocytopenia, trombocytopenia, trombocytoza, bazofilia, krwiomocz; krwawienie z nosa.

Wskaźniki laboratoryjne: wzrost (spadek) czasu protrombinowego, wzrost aktywności aminotransferaz wątrobowych i fosfatazy alkalicznej, hiperbilirubinemia, hiperkreatynina, zwiększenie stężenia mocznika, glikozuria.

Inne: zwiększone pocenie się, „przypływy” krwi.

Przedawkowanie

Interakcja z innymi lekami

Farmaceutycznie niezgodne z amsakryną, wankomycyną, flukonazolem i aminoglikozydami.

Antybiotyki bakteriostatyczne zmniejszają działanie bakteriobójcze ceftriaksonu.

Wykryto antagonizm in vitro między chloramfenikolem a ceftriaksonem.

Przy jednoczesnym stosowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych i innych inhibitorów agregacji płytek zwiększa prawdopodobieństwo krwawienia.

Ceftricson może zmniejszać skuteczność antykoncepcji hormonalnej. Podczas leczenia ceftriaksonem i przez miesiąc po leczeniu należy dodatkowo stosować niehormonalne metody antykoncepcji.

Przy jednoczesnym stosowaniu ceftriaksonu w wysokich dawkach i silnych lekach moczopędnych (na przykład furosemidu) nie obserwowano zaburzeń czynności nerek.

Probenecyd nie wpływa na eliminację ceftriaksonu.

Farmaceutycznie niezgodne z roztworami zawierającymi inne antybiotyki.

Roztwory zawierające wapń (takie jak roztwór Ringera lub Hartmana) nie mogą rozcieńczać ceftriaksonu. Wynik interakcji może prowadzić do tworzenia nierozpuszczalnych związków. Ceftriaksonu i roztworów do żywienia pozajelitowego zawierających wapń nie należy mieszać ani podawać jednocześnie pacjentom bez względu na wiek, w tym stosując różne systemy do podawania dożylnego.

Funkcje aplikacji

Po połączeniu niewydolności nerek i wątroby pacjenci poddawani hemodializie powinni regularnie określać stężenie leku w osoczu.

Przy długotrwałym leczeniu konieczne jest regularne monitorowanie obrazu krwi obwodowej, wskaźników stanu czynnościowego wątroby i nerek.

W rzadkich przypadkach badania ultrasonograficznego woreczka żółciowego występują zaniki po ustaniu leczenia. Nawet jeśli zjawisku temu towarzyszy ból w prawym nadbrzuszu, zaleca się kontynuowanie przepisywania antybiotyku i przeprowadzenie leczenia objawowego.

Stosowaniu etanolu po podaniu ceftriaksonu nie towarzyszy reakcja podobna do disulfiramu. Ceftriakson nie zawiera grupy N-metylotio-tetrazolowej, która mogłaby powodować nietolerancję etanolu, co jest nieodłączne w niektórych innych cefalosporynach.

Podczas leczenia ceftriaksonem można zaobserwować fałszywie dodatnie wyniki testu Coombsa, próbki dla galaktozemii i glukozy w moczu (zaleca się oznaczanie glukozurii tylko metodą enzymatyczną).

Świeżo przygotowane roztwory ceftriaksonu są stabilne fizycznie i chemicznie przez 6 godzin w temperaturze pokojowej.

Starsi i osłabieni pacjenci mogą wymagać powołania witaminy K.

Ceftriakson i roztwory zawierające wapń można podawać pacjentom w dowolnej grupie wiekowej, dzieciom w wieku powyżej 28 dni, w odstępie co najmniej 48 godzin, pod warunkiem, że linia infuzyjna cewnika zostanie dokładnie przepłukana między dawkami za pomocą kompatybilnego roztworu.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Ceftriakson przenika przez barierę łożyskową. W badaniach doświadczalnych na zwierzętach nie wykryto działania teratogennego i embriotoksycznego ceftriaksonu, ale bezpieczeństwo ceftriaksonu u kobiet w ciąży nie zostało ustalone. Ceftriakson może być przepisywany w czasie ciąży tylko pod ścisłymi wskazówkami.

W małych stężeniach ceftriakson przenika do mleka kobiecego. Przepisując go podczas laktacji (karmienia piersią) należy zachować ostrożność.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i pracy z mechanizmami ruchomymi

Ceftriakson może powodować zawroty głowy, dlatego podczas leczenia należy zachować ostrożność podczas obchodzenia się z pojazdami i poruszającymi się maszynami.