Sport i zimno - czy mogę się połączyć?

Angina

Jeśli prowadzisz aktywny tryb życia i stale uprawiasz sport, musisz znać różne niuanse. Sport jest dobry dla zdrowia, pozwala poprawić kształt, a także wzmacnia układ odpornościowy, zwiększa funkcje ochronne organizmu. Ale czy można uprawiać sport z zimnem? To pytanie powstaje dla wielu, z wyjątkiem tego, że nie każdy zna odpowiedź na to pytanie.

Opinia lekarzy

Jeśli weźmiemy pod uwagę opinię lekarzy, to eksperci jednoznacznie odpowiedzą na pytanie, czy można uprawiać sport podczas zimna, negatywnie. Faktem jest, że w tym okresie organizm ludzki walczy z patogenem procesu patologicznego, a nadmierne obciążenie może mieć negatywny wpływ.

Wielu ekspertów kategorycznie zabrania swoim pacjentom uczęszczania na siłownie i ćwiczenia. Wierzą, że w tym okresie ciało wymaga pełnego odpoczynku i odpoczynku.

Inni lekarze, przeciwnie, nie podzielają punktu widzenia swoich kolegów, są przekonani, że można uprawiać sport na przeziębienie, ale tylko w lekkim trybie. W tym czasie ludzkie ciało aktywnie walczy z chorobą, a małe szkolenie nie będzie miało negatywnego wpływu. Nie przyniosą jednak korzyści.

Ale wszyscy lekarze zgadzają się, że trening na przeziębienie nie ma korzystnego wpływu na proces gojenia. Z tego powodu nie ma potrzeby angażowania się w aktywny wysiłek fizyczny do momentu, gdy ciało nie w pełni się wyzdrowieje.

Co dzieje się w ciele, gdy osoba uprawia sport z zimnem

Kiedy osoba wykonuje treningi, angażuje się w aktywne ćwiczenia przez długi czas, jego ciało po nich może pozostać osłabione przez pewien okres. Wynika to z faktu, że pełne przywrócenie układu mięśniowego może zająć trochę czasu.

Jeśli po aktywnym sporcie, na przykład po bieganiu, skakaniu, ciężkich ćwiczeniach, natychmiast wychodzimy na zewnątrz, można łatwo złapać przeziębienie. Jest to związane ze spadkiem właściwości ochronnych. Z tego powodu zimno i sport nie są kompatybilne.

Podczas patologii nieżytowych w organizmie występuje aktywne uwalnianie hormonu kortyzolu. Substancja ta ma szkodliwy wpływ na strukturę tkanki mięśniowej. Hormon jest wytwarzany w dużych ilościach w patologiach, którym towarzyszy zniszczenie białek i tkanki mięśniowej.

Produkcja kortyzolu wzrasta w następujących warunkach:

  • zmęczenie, przepracowanie po wykonaniu aktywnych ćwiczeń;
  • uczucie strachu;
  • stresujące sytuacje;
  • częste poszczenie;
  • choroby o innym charakterze.

Ale jeśli weźmiemy pod uwagę odpowiedź na pytanie, czy można uprawiać sport, kiedy jest zimno, warto zauważyć, że ćwiczenia nie są zabronione, ale nie będą miały pozytywnego wpływu na zdrowie.

Działanie hormonu kortyzolu, który jest wytwarzany przez przeziębienie, podczas ćwiczeń nie jest korzystne dla zdrowia. Ta substancja, przeciwnie, tylko pogorszy stan, będzie miała destrukcyjny wpływ na tkankę mięśniową.

Przeciwwskazania do uprawiania sportu z przeziębieniem

Jeśli jesteś sportowcem nieprofesjonalnym, zdecydowanie musisz znać odpowiedź na ważne pytanie - czy można trenować z przeziębieniem? Profesjonaliści zawsze podlegają stałemu nadzorowi doświadczonych lekarzy, którzy decydują, czy powinni trenować.

Istnieją przeciwwskazania, dla których nie należy wykonywać ćwiczeń sportowych:

  • Trening podczas zimna nie może być wykonany, jeśli temperatura ciała jest wysoka. Ten stan wskazuje, że organizm ma procesy zapalne. A angażowanie się w sport w procesie zapalnym nie jest pożądane;
  • grypa. W tym czasie ciało jest bardzo wyczerpane, a czas powrotu do zdrowia może trwać około dwóch miesięcy. Ponadto, po wyzdrowieniu, nie powinieneś wykonywać ćwiczeń przez kolejne dwa tygodnie. Głównym zagrożeniem grypy jest to, że choroba może powodować poważne powikłania - problemy z sercem, nerkami;
  • sport jest przeciwwskazany w przypadku przeziębienia, jeśli występuje kaszel, zwłaszcza jeśli dotyczy on klatki piersiowej. Przy silnym zespole kaszlu lekarze nie powinni wykonywać ćwiczeń;
  • Nie należy wykonywać treningu w obecności bólu i bólów stawów, tkanki mięśniowej, kości;
  • silny spadek siły. Nie ładuj ciała, jeśli jest wyczerpane, wpłynie negatywnie na ogólny stan.

Sport dla zdrowia

Udowodniono naukowo, że regularne ćwiczenia mogą zmniejszyć ryzyko przeziębienia o prawie 50%. Eksperci tłumaczą to faktem, że wysiłek fizyczny działa wzmacniająco na układ odpornościowy, zwiększa poziom leukocytów we krwi.

Przeziębienia i ćwiczenia nie są pojęciami pokrewnymi, ale warto zapamiętać listę rodzajów ćwiczeń, które pomogą zapobiec wielu przeziębieniom:

  • codziennie biegać rano na świeżym powietrzu, można je zastąpić półgodzinnymi spacerami;
  • aerobik. Te treningi powinny być wykonywane 1 raz na 2 dni;
  • joga
  • ćwiczenia rozciągające mięśnie;
  • tai chi. Jest to powolna gimnastyka chińska, która jest odpowiednia dla osób w każdej kategorii wiekowej;
  • aerobik wodny.

Zasady połączenia sportu i zimna

Czy można więc robić fitness z zimnem? Jeśli proces patologiczny jest łatwy z natury i nie ma przeciwwskazań, można wykonać ćwiczenia.

Ale warto przestrzegać kilku zasad, które mogą zapobiec negatywnym skutkom zdrowotnym:

  • skrócenie czasu wykonywania treningów o prawie 30-50%. Jeśli normalna sesja treningowa trwa 1,5 godziny, to przy zimnej chorobie powinna trwać nie dłużej niż 40-60 minut;
  • 50% zmniejszenie intensywności ćwiczeń. Konieczne jest dwukrotne zmniejszenie liczby podejść do każdego treningu;
  • Nie jest konieczne wykonywanie treningu siłowego z zimnem;
  • Pamiętaj, aby śledzić okres odzyskiwania. Po wyzdrowieniu obciążenie powinno być stopniowe, nie należy natychmiast przeciążać ciała;
  • podczas ćwiczeń na zimno warto pić wodę co kwadrans;
  • pamiętaj, aby odpocząć normalnie.

Z zimnem możesz uprawiać sport, ale tylko wtedy, gdy nie ma przeciwwskazań. Pamiętaj również o przestrzeganiu powyższych zasad. Pomogą one równomiernie rozłożyć ładunek bez przeciążania ciała.

Dokładnie odpowiedz na pytanie, czy warto uprawiać sport ze specjalistą od zimnej puszki. Lekarze nie zalecają przeciążania ciała podczas choroby, ponieważ może to negatywnie wpłynąć na jego stan. Lepiej jest w tym okresie całkowicie zrezygnować z treningu do pełnego wyzdrowienia.

Sport podczas zimna - dobry czy zły?

Regularne umiarkowane ćwiczenia to dobra profilaktyka wielu chorób. Jednak czy sport podczas zimna pomoże organizmowi szybciej poradzić sobie z chorobą? Czy nie przyczyniłoby się to do rozwoju poważnych komplikacji?

Wiemy, że uprawiając sport „stajemy się zdrowsi”. Ale czy zawsze tak jest? Czy warto wykonywać ćwiczenia z przeziębieniem? Co może „nie na czas” prowadzić do manifestowanej aktywności fizycznej? Zobaczmy.

Sport jako zapobieganie chorobom

Regularny umiarkowany wysiłek fizyczny przyczynia się do tego, że osoba jest mniej chora, a jeśli jest chora, choroba jest bardziej łagodna. Takie obciążenia mogą wzmocnić układ odpornościowy, utrzymać układ mięśniowo-szkieletowy i układ sercowo-naczyniowy w zdrowym stanie, a nawet zapobiegać rozwojowi cukrzycy. Codzienna aktywność fizyczna przyczynia się również do odporności organizmu na choroby zakaźne.

Liczne badania wykazały, że codzienne 30-minutowe spacery, gimnastyka co drugi dzień, bieganie, pływanie i jazda na rowerze kilka razy w tygodniu znacznie zwiększają szanse na przeziębienie. Zatem pół godziny codziennych treningów zmniejsza ryzyko zachorowania kobiet o 50% przez cały rok. Eksperci tłumaczą to faktem, że podczas uprawiania sportu zwiększa się liczba białych krwinek, które są niezbędne do zwalczania infekcji. Najczęściej przeziębienia są powodowane przez wirusy, dlatego piszą ARVI w diagnozie.

„Najważniejsze środki zapobiegawcze przeciwko ostrym infekcjom wirusowym i przeziębieniom układu oddechowego to aktywność fizyczna i twardnienie” - mówi neurolog Viktor Sigal.

Sport wywołał zimno. Czy to możliwe

Ale nie zawsze sport przynosi korzyści w zapobieganiu przeziębieniom. Czasami aktywność fizyczna może stymulować zwiększone „zimno”. Dzieje się tak w przypadku tych, którzy uprawiają sport do wyczerpania, przeciążają ciało i nie pozwalają mu odpocząć. Nadmierne obciążenia powodują zmniejszenie liczby leukocytów we krwi i zwiększenie ilości hormonu kortyzolu. Wszystko to ma niekorzystny wpływ na ludzki układ odpornościowy.

Ponadto naukowcy ustalili, że natychmiast po intensywnych obciążeniach nasza odporność ulega osłabieniu na kilka godzin. Dlatego po treningu musisz unikać tłumów i unikać hipotermii. Zmniejszy to ryzyko „złapania” infekcji i zachorowania.

Czy można trenować podczas zimna?

Byłeś ostrożny: nie przeciążałeś swojego ciała, nie chodziłeś do mas po treningach, a mimo to zachorowałeś. Ta opcja jest również możliwa, ponieważ niektóre wirusy są dość agresywne i są w stanie pokonać nawet dobrą obronę immunologiczną. Czy w takiej sytuacji można kontynuować zajęcia? Tutaj opinie lekarzy różnią się. Kiedyś przy przeziębieniach lepiej było przerwać treningi aż do powrotu do zdrowia. Obecnie wielu specjalistów fizjoterapii twierdzi, że umiarkowane ćwiczenia podczas zimna nie zniszczą ani nie spowolnią powrotu do zdrowia, chociaż nie przyspieszą.

Ale wszyscy lekarze zgadzają się, że w okresie zimnym aktywność fizyczna powinna zostać zmniejszona. Każda choroba nieżytowa spowalnia procesy anaboliczne w mięśniach i zwiększa ilość hormonu kortyzolu, który niszczy mięśnie. Dlatego intensywne ładowanie ciała podczas przeziębienia po prostu nie ma sensu.

Uważaj, grypa!

Ale jeśli zachorujesz na grypę, zdecydowanie powinieneś przestać uprawiać sport. Grypa jest rodzajem ARVI z cięższą chorobą i możliwymi powikłaniami. Grypie towarzyszy gorączka, silne osłabienie i wysoka gorączka. Temperatura jest ostatecznym przeciwwskazaniem do uprawiania sportu. Jeśli ładujesz ciało w temperaturze powyżej 37,5 - może to prowadzić do komplikacji. Najczęściej serce, płuca i nerki mają wpływ na powikłania. Aby tego uniknąć, lekarze zalecają „radzenie sobie” z chorobą.

„Jeśli cierpisz na chorobę stóp, a to jest zwykle nadużywane przez młodych ludzi, mogą wystąpić komplikacje w sercu, płucach, nerkach, innych narządach, jeśli osoba cierpi na choroby przewlekłe. Dlatego przy pierwszych objawach odpoczynek w łóżku jest konieczny ”- mówi Alla Mironenko, kierownik oddziału infekcji układu oddechowego w Instytucie Epidemiologii i Chorób Zakaźnych Akademii Nauk Medycznych Ukrainy.

Czy można grać w sport z zimnem, gdy temperatura minęła?

Normalne samopoczucie i niedyspozycja w godzinach wieczornych nie może oznaczać zadowalającego stanu zdrowia. Pacjent wymaga schematu oszczędzającego, pozostań w domu. Przez zimno i gorączkę „na nogach” ludzie sami prowokują dodatkowe infekcje, przepracowanie i obniżoną odporność, komplikacje narządów i układów wewnętrznych. Jeśli sam odczuwasz lekki przepływ zimna i inne objawy oprócz złego samopoczucia, możesz wykonywać lekkie treningi w zakresie sprawności fizycznej. Obciążenie powinno być stosowane stopniowo i 3-4 dni po pierwszych objawach.

Senność, niedyspozycja, nieznaczna temperatura ciała - wszystko to może wpływać na pogorszenie stanu zdrowia po wysiłku, więc ogólnie lepiej jest powstrzymać się od chodzenia na siłownię. Biorąc pod uwagę cel twoich zajęć, powinieneś powstrzymać się od treningu i pominąć 1-2 sesje. Ciało stanie się silniejsze, siła wróci, a sport przyniesie niezbędne korzyści. W okresie niedyspozycji obciążenia sportowe są nie tylko bezużyteczne, ale mogą również powodować pewne szkody spowodowane procesami biochemicznymi wewnątrz ciała.

Podczas choroby z powodu choroby, stresu, silnego zmęczenia, stresu neuropsychiatrycznego i długotrwałego głodzenia organizm wytwarza specjalny hormon - kortyzol. Hormon należy do grupy katabolicznej, która przyczynia się do niszczenia białka, w tym białka mięśniowego, zwiększa poziom glukozy we krwi i przyczynia się do gromadzenia tłuszczu. Kortyzol pomaga organizmowi dostosować się do warunków awaryjnych, tworząc dodatkowe zasoby dla przywrócenia ludzkiej siły.

Innymi słowy, ciało zaczyna intensywne gromadzenie pożytecznych i odżywczych składników, dzieląc białko na aminokwasy i glikogen we krwi na glukozę.

Okazuje się, że dając ostatnią siłę treningu dla choroby, organizm gromadzi tłuszcze i pierwiastki śladowe, z powodu zniszczenia struktur mięśniowych.

Czy można trenować z zimnem? W przypadku każdej aktywności fizycznej istnieje szczególna liczba czynników, które należy wziąć pod uwagę podczas chodzenia na siłownię. Klasy są zabronione w obecności następujących stanów:

gorączka;

objawy infekcji wirusowej lub bakteryjnej;

bóle stawów;

choroby zapalne gardła (zapalenie migdałków);

okres terapii antybiotykowej (przyjmowanie antybiotyków ogólnoustrojowych).

Akceptacja leków przeciwgorączkowych, antybiotyków i uczestniczenie w treningu może niekorzystnie wpływać na stan nerek, wątroby, struktur płucnych. Temperatura może wzrosnąć nawet na tle narkotyków. Ćwiczenia zwiększają obciążenie serca i naczyń krwionośnych. Przy obciążonej historii klinicznej jednoczesny przebieg ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego, grypy lub przeziębienia z pogarszającym się stanem wymaga od pacjenta spoczynku w spokoju i przestrzegania schematu ochronnego.

Po odzyskaniu, aby rozpocząć zajęcia nie powinny natychmiast. Ciało potrzebuje czasu na regenerację, więc wystarczy ograniczyć się do wędrówek na świeżym powietrzu, lekkiego biegania w parku lub w lesie. Ćwiczenie powinno być stopniowe.

Trening na przeziębienie może być przydatny do poprawy naturalnej wentylacji płuc, poprawy krążenia krwi, pobudzenia ogólnego tonu ciała. Korzystnym efektem może być tylko nieskomplikowane przeziębienie. Podczas łagodnego przeziębienia bez gorączki i objawów powikłań należy przestrzegać kilku zaleceń:

skrócić czas szkolenia o 20-30 minut w zależności od godziny zajęć;

zmniejszyć intensywność aktywności fizycznej w 50%;

zrobić rozgrzewkę, wykonując proste ćwiczenia;

preferuj jogę, pilates, powolne rozciąganie na podłodze;

pij wodę podczas lekcji.

Podczas odzyskiwania ciała należy przestrzegać tych samych zasad. Nadmierne obciążenia w okresie rehabilitacji mogą wywołać nowy skok choroby.

Podczas ćwiczeń w sali otoczonej przez dużą liczbę ludzi, należy powstrzymać się od zajęć przez okres do 2 tygodni, aby wyeliminować ryzyko ponownej infekcji kropelkami powietrza.

Ważne jest, aby zrozumieć, że podczas przeziębienia bez szczególnych objawów można biegać i uprawiać sport, a przy grypie ważne jest, aby być w domu i odpoczywać w łóżku. Niestety nie wskazałeś, jak długo trwa chłód. Być może są to początkowe objawy ARVI lub grypy. Aby uniknąć komplikacji i powikłań w sytuacji klinicznej, lepiej jest nie chodzić na siłownię.

Powinieneś również odłożyć kolejne zajęcia, jeśli nastąpiło znaczące pogorszenie procesu szkolenia. Ciało wymaga wystarczających zasobów i kosztów energii dla choroby, kierując wszystkie siły do ​​wyeliminowania patogennych patogenów. W okresie zimnym musisz pić wystarczająco dużo płynu. Idealną opcją byłyby wywary oparte na jagodach, ziołach, suszonych owocach.

Ważne jest przestrzeganie diety, rzucenie palenia, alkohol. W celu szybkiego powrotu do zdrowia należy przyjmować kompleksy witaminowe, świeże soki, świeże warzywa i owoce. Nasycenie ciała witaminami ma korzystny wpływ na ogólny stan, poprawia nastrój, zwiększa odporność na patogenną mikroflorę.

Jeśli dzieci w okresie przeziębienia i jego powikłania są zwolnione z wychowania fizycznego, dorośli powinni samodzielnie ocenić własne samopoczucie i podjąć decyzję. Lepiej jest pozwolić ciału odpocząć i odzyskać siły niż po treningu, aby wywołać wzrost temperatury i dodać różne komplikacje.

Trening podczas przeziębienia

Wielu sportowców, którzy przeziębili się, interesuje się pytaniem, czy możliwe jest kontynuowanie treningu w tak bolesnym stanie, w jaki sposób najlepiej uprawiać sport, aby aktywność fizyczna nie wpływała niekorzystnie na odporność i nie powodowała komplikacji.

Czy dozwolone jest trenowanie podczas zimna?

Każda osoba od dwóch do trzech razy w roku cierpi na ostre infekcje dróg oddechowych, grypę i przeziębienie. Proces odzyskiwania trwa około tygodnia, a czasami dziesięć dni. Jeśli tym razem suma będzie wynosić około miesiąca przez rok. Jest to wystarczająco długi okres, który sprawia, że ​​każdy prowadzący aktywny tryb życia danej osoby zastanawia się, czy można kontynuować trening z zimnem.

Biorąc pod uwagę pilność tego problemu, przeprowadzono wiele badań nad tym, jak sport wpływa na kondycję zimnego człowieka. Potwierdzili fakt, że przy łagodnym przeziębieniu ćwiczenia są dopuszczalne. Nie oznacza to, że takie szkolenie będzie skuteczne. Niestety jego wydajność spada.

Ciężka infekcja lub po prostu dolegliwość

Badania dowodzą braku zaostrzenia objawów lub wpływu na czas trwania okresu rekonwalescencji z aktywności fizycznej tylko przy „górnym przeziębieniu”. Ta infekcja objawia się tylko nieprzyjemnym MI powyżej szyi.

Łagodne przeziębienie, ból gardła, przekrwienie błony śluzowej nosa, łzawienie oczu, ale nie ma bólu i bólu mięśni, nie ma gorączki, można uprawiać sport. Najważniejsze jest, aby wziąć pod uwagę pewne wymagania, które istnieją w tym przypadku.

Jak trenować na zimno?

Nie możesz się pocić i pozwolić na ostre przechłodzenie. Wiele siłowni jest wyposażonych w systemy chłodzenia powietrzem, które działają w zimie. Zimne strumienie, jeśli wpadniesz pod nie po treningu lub w jego trakcie, mogą znacznie pogorszyć objawy.

Trening powinien być łatwy, nie wykraczający poza obszar pulsu z 120-130 uderzeniami na minutę. To pozwala ci się nie pocić. Zaleca się również, aby czas trwania lekcji był ograniczony do minimum. Nie możesz przekroczyć 40-45 minut.

Czy przetrenowanie czy zimno?

Przetrenowanie jest dość niebezpiecznym stanem, w którym poziom kortyzolu gwałtownie wzrasta. Substancja ta, zwana hormonem stresu, jest ważna dla zasobów energetycznych, odporności, metabolizmu węglowodanów.

Zwiększenie kortyzolu zmniejsza odporność, co obniża obronę organizmu przed infekcjami, wydłuża okres regeneracji tkanki mięśniowej i obszar zapalenia. Stan, w którym osoba przybywa z przewlekle wysokim kortyzolem, przypomina objawy łagodnego przeziębienia.

Negatywne efekty treningu

Jeśli wysoki poziom kortyzolu jest mylony z łagodnym przeziębieniem, kontynuując fizyczny, osoba tylko szkodzi jego zdrowiu. Hormon stresu nadal wzrasta z treningów. Wynikiem tego jest gwałtowny spadek funkcji ochronnych organizmu i rozwój już zimnej choroby.

Kortyzol unosi się nawet wtedy, gdy ktoś ma przeziębienie. A jeśli trening w tym stanie i nie osłabi zdrowia, w jakiś sposób nie przyniesie prawie żadnego rezultatu. Wzrost kortyzolu nie pozwala osiągnąć zarówno wzrostu masy mięśniowej, jak i wskaźników siły.

Jakie są objawy grypy?

Dość często grypa i ostre infekcje wirusowe układu oddechowego we wczesnych stadiach można łatwo pomylić z normalnym łagodnym przeziębieniem. Dokładna diagnoza staje się jasna około trzeciego dnia. Jeśli temperatura ciała wzrasta, odczuwany jest ból w grupach mięśniowych, pojawiają się dreszcze, a to jest dokładnie grypa.

W tym stanie nie można iść na siłownię. To zada podwójny cios systemowi odpornościowemu, który będzie musiał walczyć z infekcją i stresem treningu cardio lub siłowego. Jedyne, co sport przyniesie grypie, to pogorszenie choroby.

Ogólne zalecenia

Zimno, jak pokazują badania, nie stanowi przeszkody dla sportu. Wyniki takich badań nie mówią nic o wskaźnikach siły ani skuteczności treningu zimnej osoby.

Zdecydowanie zabronione uprawianie sportu z grypą i ciężkimi przeziębieniami. Objawy tych chorób można rozpoznać dopiero drugiego lub trzeciego dnia. A jeśli aktywny trening nie ustanie w tych dniach, stan ulegnie dramatycznemu pogorszeniu, mogą pojawić się komplikacje.

Wniosek

Można bezpiecznie uprawiać sport tylko z pełną pewnością, że przyczyną choroby nie jest grypa, ale łagodna infekcja. Trening powinien być krótki, z tętnem od 120 do 130 uderzeń na minutę, aby zapobiec pojawieniu się potu.

Czy mogę trenować na zimno?

Możesz uprawiać sport z przeziębieniem, katarem i innymi chorobami, ale tylko dzięki lekkiemu programowi, ponieważ organizm zwalcza patogeny, a dodatkowe obciążenie układu mięśniowego pogarsza sytuację. Jeśli idziesz na siłownię na przeziębienie, trenujesz ciężko i ćwiczysz, pozytywny wpływ na proces gojenia się zmniejsza. Dlatego nie zaleca się trenowania i wykonywania silnych ćwiczeń fizycznych, gdy jesteś chory, aż do całkowitego ustąpienia zimna.

Co dzieje się w ciele?

Z zimnem wzrasta produkcja hormonu kortyzolu, ze względu na szkodliwy wpływ na tkankę mięśniową. Kortyzol jest hormonem, z chorobami nieżytowymi produkowany jest w dużych ilościach, charakteryzujących się zniszczeniem białek i włókien mięśniowych. Kortyzol jest produkowany w dużych ilościach, gdy jest narażony na następujące czynniki:

  • przepracowanie (po treningu);
  • strach;
  • stres;
  • post;
  • zimno, ból gardła i inne choroby.

Ale hormon ten ma również użyteczną funkcję, która polega na przyciąganiu składników odżywczych. Kiedy jesteś chory, organizm potrzebuje materiałów budowlanych, którymi są aminokwasy i glikogen. Hormon bierze udział w rozkładaniu białek na aminokwasy, a glukoza w glikogen. W tym przypadku ciało jest przechowywane wraz z materiałami budowlanymi wymaganymi do jego odzyskania po SARS.

Aby uprawiać sport, jeśli możesz przeziębić się z zimnem, ale nie powinieneś, nie ma w nim dodatniej dynamiki. Sport nie poprawia stanu. Ponadto działanie hormonu kortyzolu nie jest korzystne dla wysiłku fizycznego, ale tylko przyczynia się do zniszczenia masy mięśniowej. Dlatego ćwiczenia, idź na siłownię, aby ćwiczyć ćwiczenia, nie jest to konieczne.

Zasada „nad szyją”

Wśród zapalonych sportowców istnieje taka zasada, która nazywa się „nad szyją”. Osobliwością tej reguły jest możliwość uprawiania sportu w bujanym fotelu z zimnem, jeśli objawy choroby pojawiają się nad szyją. Oznacza to, że jeśli boli cię głowa, zęby, gardło, zatkany nos lub migdałki są zapalone, możesz to zrobić. Jedyną rzeczą nieznaną jest nazwa założyciela tej reguły, która nieuchronnie prowadzi do różnych komplikacji, jeśli zostanie zastosowana.

Aby dowiedzieć się, dlaczego nie zaleca się przestrzegania zasady „nad szyją” i trenować na zimno, zastanów się, jaki jest układ limfatyczny. Tak więc układ limfatyczny jest reprezentowany w postaci węzłów chłonnych i innych małych naczyń. Naczynia te są wypełnione płynem limfatycznym, który aktywnie uczestniczy w eliminacji toksyn i szkodliwych substancji. W normalnym stanie, gdy osoba jest zdrowa i nic nie boli, węzły chłonne są niewidoczne, ale jeśli wirusy go przytłoczą, wówczas węzły te będą się powiększać.

Powiększone węzły chłonne wskazują na przewagę procesów patologicznych. Wzrastają, tworząc rodzaj bariery dla wirusów, dzięki czemu nie rozprzestrzeniają się na inne narządy i układy, co wskazuje, że istnieje aktywna walka leukocytów z drobnoustrojami.

Jeśli w przypadku zimnej choroby objawy przejawiają się w postaci przekrwienia błony śluzowej nosa, kaszlu, bólu głowy, wysiłku fizycznego, treningu i ćwiczeń fizycznych, wówczas zakażenie rozprzestrzeni się na całe ciało. Wynika to z faktu, że węzły chłonne nie będą w stanie wytworzyć bariery podczas ćwiczeń, więc wirus rozprzestrzenia się na wszystkie narządy i układy. Zaleca się, aby w ciągu tygodnia przejść kurację i położyć się w domu, a po ustaniu zimna rozpocząć stwardnienie mięśni.

Sport w temperaturze

Zimno, przeziębienia, zapalenie migdałków często objawia się rozwojem wysokiej temperatury ciała. Ponadto wartość temperatury zależy od powikłania choroby, ale często wskaźnik termometru osiąga 38,5-39 stopni. W tym przypadku ludzie, którzy chcą trenować i uprawiać sport, po prostu nie mogą tego zrobić. Dlaczego Powodem jest to, że wraz z rozwojem takiej temperatury następuje całkowita impotencja i osłabienie, ból gardła, dreszcze. Ponadto gorączka osoby, a jeśli nie obniżysz temperatury, może być śmiertelna. Jak być w sytuacjach, gdy temperatura utrzymuje się na poziomie 37 - 37,2 stopni, a całe ciało boli i boli?
Sytuacja sugeruje, że walka z infekcją. Temperatura 37 - 37,2 stopni i ból gardła - jest to nawet gorsze niż 38 lub 39, ponieważ takiej temperatury nie można zestrzelić. Zabronione są również zajęcia sportowe dla pacjentów o temperaturze 37,2 stopni lub z przeziębieniem.

Często temperatura 37 stopni powoduje następujące choroby:

  • zapalenie wątroby;
  • zaburzenia hormonalne;
  • astma;
  • gruźlica;
  • ból gardła

Objawowy, powodujący rozwój 37-stopniowej temperatury ciała, występuje pod wpływem różnych poważnych chorób. Dlatego zamiast uprawiać sport w temperaturze ciała 37 stopni, a nawet przy przeziębieniu, należy się spieszyć do szpitala: w celu leczenia gardła, ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego i innych przeziębień.

Jak szybko odzyskać?

Jeśli pomimo wszystko, jeśli przeziębiłeś się, pobiegłeś na siłownię na trening, to ważne jest, aby wiedzieć, że w celu szybkiego powrotu do zdrowia musisz dwukrotnie zmniejszyć obciążenie. Czas treningu skrócony do 40 minut. Podczas ćwiczeń pij dużo wody małymi łykami. Woda nie powinna być zimna, aby nie wywoływać komplikacji.

Jeśli nadal chcesz uprawiać sport, ważne jest, aby preferować następujące rodzaje ćwiczeń:

  • bieganie po torze;
  • krok aerobik;
  • medytacja;
  • rozciąganie;
  • zajęcia fitness.

W przypadku przeziębienia zabronione są zajęcia sportowe wymagające intensywnego wysiłku fizycznego, martwego ciągu, wyciskania i przysiadów. Pokaż swoje maksimum przy zimnie, na które nie możesz sobie pozwolić, więc lepiej zostawić te ładunki aż do pełnego odzyskania. Jeśli odczuwasz pogorszenie stanu zdrowia podczas ćwiczeń i innych ćwiczeń, powinieneś przerwać wyczerpanie i skonsultować się z lekarzem.

Odzyskiwanie

Po ustąpieniu zimna gardło przestanie boleć, a lekarz potwierdzi powrót do zdrowia, możesz iść na siłownię i rozpocząć trening. Przed wykonaniem ćwiczeń fizycznych należy wyjaśnić kilka punktów:

  • Nie należy wykonywać ciężkich ćwiczeń tuż po przeziębieniu, np. Biegać 20 km lub wykonywać prasę 100 kg.
  • Musisz zacząć od lekkich ćwiczeń, ponieważ osłabienie jeszcze nie minęło, a ciało będzie w podobnym stanie przez około 7-10 dni.
  • Aby przyspieszyć wzmocnienie organizmu, należy unikać ćwiczeń, pić witaminy, wzmacniać układ odpornościowy. W przeciwnym razie, jeśli spróbujesz ćwiczyć i trenować na 100% natychmiast po wyzdrowieniu, wpłynie to negatywnie na twoje zdrowie.
  • Po 1-2 tygodniach możesz wrócić do poprzednich rodzajów ładunków i iść na siłownię. Zaleca się robić to stopniowo, aby nie zakłócać procesu odzyskiwania.

Jeśli dana osoba ma tendencję do regularnego treningu fizycznego, jest podatna na rzadkie objawy chorób lub chorób, które występują w łagodnej formie. Sport wzmacnia nie tylko układ mięśniowy i sercowo-naczyniowy, ale także odporność i układ mięśniowo-szkieletowy. Regularna aktywność fizyczna przyczynia się do zwiększenia odporności układu odpornościowego na różne dolegliwości.

Jeśli lubisz biegać, poranne bieganie przez 30 minut zwiększy twoje szanse na przeziębienie. Nawet jeśli zachorujesz, stosując odpowiednie podejście, leczenie przeziębienia będzie łagodne i nie spowoduje komplikacji. Aby na zawsze powiedzieć „nie” na zimno, konieczne jest nie tylko regularne ćwiczenia i bieganie, ale także uspokojenie, utrzymanie prawidłowego odżywiania, rezygnacja ze złych nawyków.

W rzadkich przypadkach sport może być przyczyną rozwoju przeziębienia. Ale takie przypadki są rzadkie i tłumaczą się tym, że osoba po prostu przeciąża ciało w pełni, nie dając mu spokoju. W tym przypadku odporność spada, a organizm reaguje na wszelkie negatywne czynniki.

Teraz wiesz, dlaczego nie możesz uprawiać sportu podczas zimna. A jeśli twoje zdrowie jest ci drogie, lepiej zacząć od leczenia choroby, a następnie rozpocząć trening.

Czy mogę uprawiać sport z przeziębieniem i grypą?

Treść artykułu

Sport powinien być regularny, w przeciwnym razie zmniejsza się skuteczność uzyskania pożądanego rezultatu treningu. Istnieją jednak przypadki braku zajęć z powodu istotnych okoliczności. Należą do nich choroba, zły stan zdrowia. Najczęstszą chorobą jest przeziębienie, ARVI. Ktoś, nieco prilev, wciąż idzie do klasy, ale ktoś zostaje w domu i nie idzie do sali do momentu powrotu do zdrowia. Zastanówmy się, czy możesz uprawiać sport z przeziębieniem i grypą.

Według statystyk osoba ma przeziębienie 2-4 razy w roku kalendarzowym. Przebieg przeziębienia trwa około dwóch tygodni. Jeśli sport jest stałą częścią rytmu życia, odmowa na dany okres jest wrażliwa, sportowiec nie chce stracić opłaconej subskrypcji, aby zrezygnować ze zwykłych ładunków. Odmowa pójścia na siłownię na kilka tygodni spowalnia postęp, zmniejsza skuteczność zajęć. Jednak chora osoba powinna pomyśleć o uczęszczaniu / pomijaniu treningu, słuchać siebie.

Różnice zimna od grypy

Przeziębienie jest chorobą wywoływaną przez wirusy (ostra wirusowa choroba układu oddechowego). Grypa jest chorobą zakaźną. Błędem jest zakładanie, że są to te same choroby. Przeziębienie charakteryzuje się następującymi objawami: przekrwienie błony śluzowej nosa, ból gardła, gorączka, ciągłe kichanie, kaszel. Objawy grypy, w przeciwieństwie do objawów nieżytowych, przejawiają się szybko, zmiana stanu zdrowia następuje z prędkością błyskawicy. Grypa charakteryzuje się silnym osłabieniem, zawrotami głowy, bólami kości, temperaturą powyżej 39 stopni, silnym kaszlem, który występuje w trzecim dniu choroby. Grypa jest gorsza niż zwykłe przeziębienie.

Wpływ sportu na ciało na przeziębienia

Opinie ludzi o chodzeniu na siłownię na przeziębienie są podzielone na diametralnie różne.

Trening jest przydatny, wzmacnia system odpornościowy, poprawia ogólną kondycję osoby. Jednak w trakcie choroby na ciało nakłada się dodatkowy stres. Większość lekarzy, trenerów posiada opinie na temat niebezpieczeństwa intensywnego stresu podczas choroby.

Liczne badania świadczą o uszkodzeniach podczas ćwiczeń fizycznych:

  • Zimne wirusy zmniejszają procesy anaboliczne organizmu. Zwiększa się ilość kortyzolu, hormonu, który niszczy tkankę mięśniową. Kortyzol powoduje wzrost poziomu glukozy i akumulację rezerw tłuszczu. Produkcja kortyzolu jest u szczytu siły podczas przepracowania, obecności silnego stresu, postu, złego samopoczucia. Zajęcia z objawami katar zaszkodzą mięśniom, zneutralizują korzyści wynikające z podróży do sali.
  • Zwiększa się przekrwienie mięśnia sercowego.
  • Złe samopoczucie jest trudniejsze, pojawiają się komplikacje. W przypadku choroby zasoby układu odpornościowego ludzkiego ciała są wykorzystywane do szybkiego zniszczenia wirusa. Podczas intensywnych obciążeń ciało jest zmuszone wydawać środki na ćwiczenia, regeneracja po nich.

Jakie mogą wystąpić komplikacje?

Przy intensywnym obciążeniu osłabionego organizmu mogą pojawić się następujące komplikacje:

  • Zapalenie mięśnia sercowego
  • Zapalenie nerwów
  • Zapalenie oskrzeli
  • Zapalenie krtani, zapalenie ucha
  • Angina
  • Zapalenie płuc

Powyższe choroby są leczone przez cięższe przeziębienia. Dlatego zaleca się pominięcie wycieczki na siłownię, jeśli źle się poczujesz, aby dać organizmowi czas na regenerację.

Jakie są najlepsze objawy odmowy regularnego treningu?

Rozważając, czy wybrać się na trening z zimną, wysoką gorączką, rozważ następujące czynniki. Dozwolone jest małe obciążenie z łagodną formą zimna. Anuluj podróż, jeśli wystąpią następujące objawy:

  • Ogólna temperatura ciała powyżej 37 stopni
  • Słabość
  • Zawroty głowy
  • Ciężkie pocenie się
  • Ból gardła
  • Obecność potwierdzonego zakażenia

Intensywne ładunki są zabronione podczas przyjmowania antybiotyków, leków obniżających temperaturę.

Jaki sport jest dozwolony na przeziębienie?

W przypadku łagodnych objawów (mały nieżyt nosa) można wykonywać ćwiczenia fizyczne o niskiej intensywności. Wyeliminuj trening siłowy, aerobik, jogging. Przydatne będą joga, rozciąganie, chodzenie na świeżym powietrzu.

Całkowite obciążenie powinno zostać zmniejszone do połowy normy, czas trwania szkolenia powinien zostać skrócony. Pij więcej niż zwykle wody. Po zajęciach warto wziąć koktajl z L-glutaminą.

Czy dozwolone jest uprawianie sportu z zimnem

Jeśli osoba regularnie uprawia sport, rzadko cierpi na przeziębienie. Tłumaczy to fakt, że ćwiczenia wzmacnia układ odpornościowy i poprawia metabolizm. Ale to nie znaczy, że sportowiec nie może chorować na ORZ. Tu powstaje pytanie, czy można uprawiać sport z zimnem? Eksperci zalecają, aby nie nosić zimna na nogach i powstrzymywać się od wysiłku fizycznego, ponieważ ciało jest bardzo osłabione.

Sport - zapobieganie chorobom

Teraz wiele osób uprawia różne sporty. Niektórzy wolą chodzić na siłownię, podczas gdy inni uprawiają fitness. Taka aktywność fizyczna może znacznie zmniejszyć częstość występowania. Silni fizycznie ludzie, jeśli zachorują, to bardzo łatwo pojawiają się w nich zimne patologie.

Przy stałym wysiłku fizycznym na ciele jest taki pozytywny efekt:

  • Odporność jest wzmocniona.
  • Wzmocnienie aparatu motorycznego.
  • Układ sercowo-naczyniowy jest aktywowany.
  • Zapobiega rozwojowi takich niebezpiecznych chorób, jak cukrzyca i astma.

Jeśli osoba trenuje codziennie, jego podatność na choroby zakaźne maleje. Osoba, która dużo chodzi, jeździ na rowerze, pływa i uprawia gimnastykę, bardzo rzadko choruje. Tylko pół godziny treningu na siłowni co drugi dzień zmniejsza ryzyko zachorowania o prawie 50%. Można to wytłumaczyć faktem, że podczas aktywnego wysiłku fizycznego we krwi zwiększa się liczba leukocytów, co ma szkodliwy wpływ na patogeny różnych infekcji.

Najbardziej skutecznymi środkami zapobiegawczymi przeciwko chorobom układu oddechowego są sport i hartowanie.

Czy sport może prowadzić do choroby?

Ale nie we wszystkich przypadkach sport przyczynia się do poprawy odporności i zmniejszenia zachorowalności. Czasami regularne chodzenie na siłownię lub fitness prowadzi do zwiększonej zachorowalności. Dzieje się tak, gdy osoba jest zajęta i zasoby ciała są wyczerpane. Silnie aktywna aktywność fizyczna prowadzi do tego, że poziom leukocytów we krwi zmniejsza się, ale zwiększa się ilość kortyzolu. Wszystko to przyczynia się do tego, że człowiek zaczyna boleć często i bardzo ciężko.

Zgodnie z wynikami badań stwierdzono, że natychmiast po aktywnym wysiłku fizycznym odporność ludzka jest znacznie zmniejszona, warunek ten obserwuje się przez kilka godzin. Dlatego wielu ekspertów radzi unikać miejsc zatłoczonych zaraz po treningu. Pozwoli to uniknąć infekcji.

Po treningu na siłowni nie można natychmiast wyjść, szczególnie w zimnej porze roku. Jeśli ktoś jest spocony, to po najmniejszym przeciągu może zachorować.

Trening podczas przeziębienia

Jeśli ktoś nie przeładował się wyczerpującymi treningami i nie poszedł do zatłoczonych miejsc zaraz po siłowni, ale zachorował, oznacza to, że mówimy o jakimś agresywnym wirusie. Takie wirusy działają źle nawet na silny układ odpornościowy. Czy można uprawiać sport z zimnem i kaszlem?

Kilka lat temu lekarze nie radzili przeciążać ciała podczas choroby, ponieważ jest już za słaba. Dziś niektórzy eksperci twierdzą, że można uprawiać sport podczas choroby, ale takie działania powinny być bardzo umiarkowane. Kontynuuj chodzenie na siłownię lub fitness może być tylko wtedy, gdy choroba postępuje bez wysokiej temperatury.

Wszyscy specjaliści są zgodni, że trening fizyczny podczas przeziębienia powinien być umiarkowany. Z zimnem w organizmie metabolizm jest zaburzony, a wszystkie procesy anaboliczne w tkance mięśniowej spowalniają. Jednocześnie wzrasta poziom kortyzolu we krwi, specjalnego hormonu, który niszczy tkankę mięśniową. Dlatego nadmierny trening podczas przeziębienia wcale nie ma sensu.

Umiarkowany wysiłek podczas choroby układu oddechowego nie zaszkodzi, ale nie przyspieszy powrotu do zdrowia.

Sport z grypą

Jeśli ze słabym kaszlem i katarem można uprawiać sport umiarkowanie, a następnie grypą, należy porzucić aktywność fizyczną. Grypa jest bardzo trudna i często powoduje komplikacje. Grypie zawsze towarzyszą takie objawy:

  • Zwiększona temperatura ciała, która czasami osiąga poziomy krytyczne.
  • Gorączka i dreszcze.
  • Wielka słabość.
  • Ból gardła i katar.

Wysoka temperatura ciała - najważniejsze przeciwwskazanie do jakiejkolwiek aktywności fizycznej. Jeśli przeładujesz ciało w temperaturze 37,5 ° C, istnieje duże ryzyko poważnych powikłań. Najczęściej powikłania grypy wpływają na serce, nerki i płuca.

Grypy nie można nosić na nogach. Bardzo ważne jest przestrzeganie zaleceń dotyczących leżenia w łóżku aż do całkowitego wyleczenia.

Dość często grypa na nogach niesie młodych ludzi. Jeśli więc osoba ma choroby przewlekłe, ryzyko powikłań znacznie wzrasta. Dlatego, kiedy pierwsze objawy choroby danej osoby powinny zostać porzucone.

Kiedy możesz wznowić zajęcia po grypie

Nie można aktywnie uprawiać sportu podczas przeziębienia, ale nie oznacza to, że pacjent powinien leżeć w łóżku od rana do wieczora. Ścisłe leżenie w łóżku jest wskazane tylko w najbardziej ostrym okresie choroby, gdy występuje wysoka gorączka i silna słabość. Ten stan trwa zwykle nie dłużej niż 5 dni, ale jeśli grypa doprowadziła do komplikacji, ostry okres może trwać do 10 dni.

Ale nawet przy wysokiej temperaturze osoba nie powinna stale leżeć w łóżku. Od czasu do czasu musisz wstać i powoli chodzić po pokoju. Okno powinno być lekko otwarte.

Jeśli podczas ćwiczeń pacjent ma zawroty głowy lub silne osłabienie, należy natychmiast iść do łóżka!

Począwszy od piątego dnia, osoba z przeziębieniem powinna wykonywać ćwiczenia rano, tylko ćwiczenia powinny być bardzo proste, aby nie prowadziły do ​​zmęczenia. Wystarczy usiąść kilka razy i wykonywać ruchy rękami i nogami. Jest to konieczne, aby rozproszyć krew i aktywować pracę narządów i układów.

Po tygodniu po ustąpieniu wszystkich objawów choroby, możesz wznowić uprawianie sportu. Odnawianie aktywności fizycznej powinno następować stopniowo, tak aby organizm miał czas, aby przyzwyczaić się do obciążeń. Podczas sesji musisz kontrolować tętno i częstość oddechów.

Przy przeziębieniach przydatne jest nadmuchiwanie balonów. Poprawia funkcjonowanie narządów oddechowych.

Reżim podczas choroby

Wielu sportowców podczas przeziębienia boi się przybrać na wadze i stracić kształt. Dlatego tak ważne jest, aby jeść w tym czasie. Konieczne jest przestrzeganie takich zaleceń:

  • Musisz jeść trochę mniej niż w dni treningowe. Najważniejsze, aby utrzymać tryb picia.
  • W pierwszych dniach choroby pacjent powinien spać jak najwięcej. Wielu ekspertów uważa, że ​​leczenie snu.
  • Podczas choroby nie należy spędzać dużo czasu za telewizorem, komputerem lub telefonem.

Pomieszczenie, w którym znajduje się pacjent, powinno być często emitowane. Ponadto ważne jest utrzymanie optymalnej wilgotności.

Uprawianie sportu, jeśli twoje gardło jest złe, nie powinieneś. Ćwiczenia w tym przypadku nie przyniosą korzyści, ale mogą pogorszyć stan. Lepiej jest odczekać ostry okres choroby, a następnie wznowić trening. Każde ćwiczenie w podwyższonej temperaturze ciała jest surowo zabronione.

Sport i zimno. Leczenie na zimno

Treść

Przeziębienie, przeziębienie lub grypa (spowodowane wirusem grypy) jest ostrym zakaźnym zapaleniem górnych dróg oddechowych. Objawami choroby są kichanie, katar (nieżyt nosa), ból gardła (zapalenie krtani), trudności z przełykaniem i bólem gardła (zapalenie gardła, zapalenie migdałków), kaszel z surowiczą, następnie ropna plwocina (zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli), bóle mięśni, gorączka i pogorszenie stan ogólny. Nazwa stanu chorobowego „przeziębienie” wynikała z wcześniej zaakceptowanych poglądów, że przyczyną choroby jest hipotermia. Najczęściej choroba jest wywoływana przez wirusy (Rino, adenowirus i wirus paragrypy), które są przydzielane pacjentom podczas kichania lub kaszlu jako „aerozol”.

Czy mogę trenować na zimno? Aby rządzić

Ostatnie badania przeprowadzone pod auspicjami American College of Sports Medicine wykazały, że uprawianie sportu z łagodnymi objawami przeziębienia w umiarkowanym tempie nie jest szkodliwe dla zdrowia. Podczas treningu siłowego (kulturystyka lub trójbój siłowy) pogorszyły się wskaźniki regeneracji. Powszechnie uznaje się, że sport może zmniejszyć ryzyko przeziębienia, ale jak dotąd nie było wiadomo, jak sport i chłód łączą się w tym samym czasie. W każdym razie większość lekarzy zgadza się, że uprawianie sportu może pogorszyć bieg przeziębienia, nawet przy dobrym zdrowiu i słabych objawach.

Z reguły przeziębienie łapie każdą osobę średnio 2-5 razy w roku, a jej trwanie może osiągnąć 1-2, a nawet trzy tygodnie, aż do pełnego wyzdrowienia. To pokazuje, że nawet niewielkie przeziębienia mogą poważnie utrudnić postępy w kulturystyce i innych sportach.

Podczas badania, pod kierunkiem profesora i lekarza Thomasa G. Weidnera z American University of Indiana, przetestowano około 50 ochotników, których lista została sporządzona przez studentów-ochotników, którym wstrzyknięto zakażoną surowicę i obserwowano przez 10 kolejnych dni. Połowa z nich nie ćwiczyła przez całą chorobę, inni nadal aktywnie trenowali.

Pierwsza grupa była poddawana codziennym stresom, takim jak bieganie i ćwiczenia na symulatorze. Po zakończeniu badania naukowcy odkryli, że w obu grupach występowały identyczne wskaźniki powrotu do zdrowia, z których można wywnioskować, że umiarkowane ćwiczenia nie wpływają na proces gojenia, nasilenie objawów lub rozwój powikłań. Ważne jest, aby pamiętać, że osoby badane, które przeszły intensywne treningi (które są w rzeczywistości równoważne zwykłemu treningowi kulturystycznemu) miały najgorsze wskaźniki regeneracji.

Edycja krytyki badawczej

W tym badaniu zastosowano łagodny szczep zimnego wirusa, który prawie nigdy nie powoduje komplikacji zdrowotnych. Jednak w zwykłym życiu osoba jest narażona na różne wirusy, które mogą wpływać na tkankę płuc, oskrzela i, co najważniejsze, układ sercowo-naczyniowy i mięśnie.

Na przykład czasami grypa jest prawie niemożliwa do odróżnienia od łagodnych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego. Jeśli ćwiczysz w czasie zachorowania na grypę, nawet przy dobrym zdrowiu i prawie całkowitym braku objawów przeziębienia, ryzykujesz poważne komplikacje w sercu, ponieważ wirus grypy powoduje zapalenie mięśnia sercowego. Ćwiczenia prowadzą do przeciążenia mięśnia sercowego i mogą rozwinąć się nieodwracalne komplikacje!

Każda choroba nieżytowa (nawet łagodna) prowadzi do zahamowania procesów anabolicznych w mięśniach i aktywuje wydzielanie hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy mięśnie. Aktywność fizyczna nasila procesy kataboliczne, aw przypadku opóźnionego anabolizmu nie otrzymasz pozytywnego efektu treningu siłowego, a wręcz przeciwnie, trening zniszczy Twoje mięśnie.

Podsumowanie Edytuj

Oczywiście zimno i sport są niekompatybilne. Nie osiągniesz pozytywnych wyników treningu na wysokości choroby. Nie ćwicz, jeśli masz przeziębienie, aż znikną wszystkie objawy choroby i nie czujesz się dobrze. Jeśli choroba jest ciężka, należy powstrzymać się od treningu przez 3-4 dodatkowe dni, aż do pełnego wyzdrowienia, aby uniknąć komplikacji i zniszczenia mięśni.

Środki mające na celu wyeliminowanie objawów (nie przyspieszać regeneracji):

  • Leki przeciwgorączkowe (kompleksowy lek TheraFlu szczególnie zalecany jako środek objawowy). Należy jednak rozumieć, że po pierwsze, temperatura musi być obniżona, a nie jeśli jest podniesiona, ale jeśli jest podniesiona powyżej pewnej granicy, którą można nazwać temperaturą 38 stopni. W każdym przypadku należy skupić się na zdolności organizmu do tolerowania tej temperatury, a także obecności innych problemów zdrowotnych (na przykład problemów z sercem, neurologii). Im wyższa temperatura, tym łatwiej organizmowi zwalczyć infekcję, ale tym większe ryzyko innych problemów. Rozwiązanie tego problemu najlepiej pozostawić lekarzowi. Należy również zauważyć, że najmodniejsze leki przeciwgorączkowe reklamowane w telewizji oparte są na lekach na grosz Paracetamol i Ibuprofen.
  • Lizaki do tłumienia kaszlu i łagodzenia bólu (Travisil itp.)
  • Jeśli kaszel jest wyraźny, należy stosować Libexin (ściśle według wskazań), syropy z glikodyną lub Tussin +.
  • Spraye, aby wyeliminować uczucie bólu gardła i podrażnienia nosa - Kameton.
  • Zmniejsza się skurcz naczyń krwionośnych (Naphthyzinum, droższe działają w podobny sposób, ale mogą skuteczniej pokryć powierzchnię błony śluzowej) przekrwieniem nosa.
  • Tsinepar (pigułki) jest najszybszym lekiem, który pomaga natychmiast wyeliminować objaw (pozwala całkowicie zapomnieć o przeziębieniu) i ewentualnie przyspieszyć powrót do zdrowia.

W nowym badaniu [1], opublikowanym w 2017 r., Zaobserwowano, że witamina C i echinacea nie zmniejszają przeziębienia. Nowa metaanaliza sugeruje jednak, że tabletki cynku są bardziej skuteczne. Do 5 dnia 70% osób przyjmujących cynk wyzdrowiało po przeziębieniu w porównaniu z 27% osób otrzymujących placebo. Autorzy uważają, że cynk w przybliżeniu potroi tempo powrotu do zdrowia.

Leczenie objawowe przeziębienia wspólnego

Etiotropowe leczenie lekami przeciwwirusowymi nie jest jeszcze możliwe. Zimne objawy ustępują same. Stosowanie leków jest opcjonalne. Zwykle przepisywane leczenie ma na celu złagodzenie objawów.

Katar Tworzenie się tajemnicy może być zmniejszone przez leki antycholinergiczne, jednak należy pamiętać o innych działaniach podobnych do atropiny. Obecnie stosowane działanie antycholinergiczne leków przeciwhistaminowych H1 (część wielu leków na przeziębienie). Miejscowo (krople do nosa) stosuje się a-adrenomimetyki, powodując zwężenie naczyń i, odpowiednio, zmniejszenie obrzęku błony śluzowej nosa (oddychanie przez nos jest przywracane), jak również osłabienie wydzieliny. Przy długotrwałym regularnym stosowaniu mimetyków a-adrenergicznych istnieje ryzyko uszkodzenia błony śluzowej nosa („przerost błony śluzowej”).

Trudności z połykaniem, bólem gardła. Pastylki zawierające miejscowe środki znieczulające (lidokainę, benzokainę, tetrakainę) osłabiają objawy na krótki czas, ale mogą powodować reakcje alergiczne.

Kaszel Osłabienie kaszlu spowodowane zmniejszeniem odruchu kaszlowego jest wskazane tylko wtedy, gdy kaszel nieproduktywny (suchy kaszel). Kodeina i noskapina osłabiają kaszel, działając na centralny układ nerwowy, zmniejszając odruch kaszlu. Klobutinol ma inny, ale nie do końca wyjaśniony mechanizm działania, różny od mechanizmu działania opioidów. Przekonujące dowody skuteczności leków na przeziębienie na przeziębienia nie są dostępne.

Trudna plwocina. Środki wykrztuśne poprawiają wydzielanie plwociny z powodu jej upłynnienia: rozkładają składniki plwociny (mukolityki, na przykład N-acetylocysteina) lub zwiększają produkcję ciekłej części wydzieliny (na przykład gorący napój). Możliwość przepisywania środków mukolitycznych na przeziębienie pozostaje wątpliwa, podobnie jak zdolność bromheksyny i ambroksolu do znaczącej zmiany konsystencji plwociny. Acetylocysteina jest przepisywana na mukowiscydozę. Pokazano kliniczny wpływ N-acetylocysteiny w przewlekłym obturacyjnym zapaleniu oskrzeli (ale nie na zimno): częstotliwość zaostrzeń zmniejsza się przy ciągłym stosowaniu.

Wysoka temperatura Leki przeciwgorączkowe (aspiryna, paracetamol) są wskazane w wysokiej temperaturze. Wzrost temperatury jest naturalną reakcją organizmu na infekcję; kontrola temperatury ciała jest jednym z ważnych wskaźników przebiegu choroby.

Ból kończyn, bóle głowy. Leki przeciwgorączkowe są również skuteczne.

  • Weź kompleks witaminowo-mineralny 2-4 razy w roku
  • Metaanaliza 25 badań klinicznych [2] wykazała, że ​​regularne spożywanie witaminy D może zmniejszyć prawdopodobieństwo ostrych zakażeń układu oddechowego i grypy.
  • Nie przepracuj się
  • Weź glutaminę
  • Weź dodatkowe porcje witaminy C podczas epidemii
  • Weź wyciąg z echinacei (roślinny immunomodulator) podczas epidemii
  • Ćwicz hartowanie

Zapalenie mięśnia sercowego

Zapalenie mięśnia sercowego jest zapaleniem mięśnia sercowego, zwykle powodowanym przez wirusy Coxsack B. Typowe objawy kliniczne obejmują zmęczenie, ból w klatce piersiowej, duszność i czasami kołatanie serca. Czynniki ryzyka nagłej śmierci nie zostały ustalone, ale ponieważ takie niebezpieczeństwo istnieje, 26. Konferencja Bethesda zaleca przerwanie działalności sportów wyczynowych na około 6 miesięcy. Zawodnik może rywalizować tylko z normalną funkcją serca i rozmiarem, zgodnie z echokardiografią i brakiem arytmii podczas monitorowania EKG metodą Holtera.

Mononukleoza zakaźna

Mononukleoza zakaźna jest wywoływana przez wirus Epsteina-Barra i objawia się z reguły zmęczeniem, bólem gardła, powiększonymi węzłami chłonnymi i migdałkami podniebiennymi oraz powiększeniem śledziony. Aktywność fizyczna jest zazwyczaj ograniczona przez samą siebie ze względu na rosnącą słabość. Według literatury sportowcy mogą przejść do treningu bezstykowego bez obawy o szkodliwe skutki, gdy tylko temperatura ciała wróci do normy. Główną rzeczą, na którą lekarze zwracają szczególną uwagę podczas mononukleozy zakaźnej, jest powiększenie śledziony, ponieważ jej pęknięcie jest możliwe. Występuje u 0,1 - 0,5% pacjentów, zwykle samoistnie. Prawdopodobieństwo jest maksymalne w pierwszych 3 tygodniach choroby - w okresie obfitego nacieku limfocytowego, który rozciąga śledzionę i zwiększa jej kruchość. Nie ma jednoznacznych zaleceń dotyczących sposobu oceny wielkości śledziony (a co za tym idzie ryzyka pęknięcia) - stosując badanie dotykowe lub USG. Pewnie ustalono, że badanie dotykowe ma niską czułość, jednak kwestia przyjęcia na zajęcia sportowe jest podejmowana w zależności od tego, czy śledziona jest wyczuwalna, czy nie. Uważa się, że klatka piersiowa może niezawodnie chronić nawet powiększoną śledzionę, ale znowu nie ma dowodów ani za, ani przeciw temu założeniu. Chociaż, według literatury, było tylko kilka luk związanych ze sportem, zaleca się ostrożność, zwłaszcza w pierwszych tygodniach choroby. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca, aby w przypadku nagłego wzrostu, całkowicie porzucić zajęcia sportowe, aw przypadku przewlekłego wzrostu, problem jest rozwiązywany indywidualnie.

Ostre wirusowe zapalenie wątroby Edytuj

Wirusowe zapalenie wątroby może występować na różne sposoby - bezobjawowe i piorunujące ze skutkiem śmiertelnym. Główne objawy to zmęczenie, bóle mięśni, bóle stawów, jadłowstręt i nudności. Uszkodzenie wątroby zakłóca normalne zaopatrzenie organizmu w energię podczas wysiłku, przyczynia się do hipoglikemii i zmian w metabolizmie lipidów. Możliwe są również niedobory hormonów i koagulopatia. Ćwiczenia mogą znacząco wpływać na hemodynamikę wewnątrzwątrobową, co teoretycznie zwiększa ryzyko powikłań. Zgodnie z zaleceniami, konieczne jest porzucenie ciężkich ładunków i konkurencji przed normalizacją wskaźników biochemicznych funkcji wątroby i wielkości wątroby, ale dostępne dane sugerują, że umiarkowane obciążenie jest z pewnością dopuszczalne, biorąc pod uwagę kliniczną ocenę stanu sportowca.

Zakażenie wirusem HIV Edytuj

Zakażenie HIV jest chorobą przewlekłą, zróżnicowaną w swoim przebiegu iw większości przypadków przez lata nie naruszającą zwykłego życia zarażonych. Zakażenie wirusem HIV zwykle przybiera formę przewozu, ale możliwe są poważne zmęczenie i inne zaburzenia. zmniejszenie skuteczności zarówno samej choroby, jak i podawania leków przeciwretrowirusowych. Nie ma dowodów na to, że ćwiczenia są niebezpieczne; przeciwnie, umiarkowany wysiłek może nawet wzmocnić układ odpornościowy (oprócz innych korzystnych wpływów somatycznych i psychicznych) i należy go zachęcać. Kwestia dalszych zajęć sportowych jest podejmowana indywidualnie, z uwzględnieniem stanu zdrowia sportowca, sportu i prawdopodobieństwa zakażenia.

Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko przeniesienia wirusa HIV i wirusowego zapalenia wątroby w większości dyscyplin sportowych jest bardzo małe, więc teraz prawie wszyscy eksperci podzielają opinię, że sama infekcja nie wystarczy, aby usunąć ją z konkursu. Z drugiej strony nie jest jasne, jak radzić sobie z sportami, w których ryzyko transmisji wirusów jest z pewnością zwiększone: zapasy, boks i sztuki walki. Nie ma jednak wątpliwości, że tajemnica lekarska musi być zawsze zachowana i należy podjąć uniwersalne środki ostrożności.