Zapalenie pęcherza moczowego jest bardzo powszechną chorobą urologiczną na świecie. W większości przypadków podstawą jego rozwoju jest bakteryjne uszkodzenie nabłonka wewnętrznego pęcherza moczowego. Dlatego antybiotyki dla zapalenia pęcherza moczowego u kobiet są szeroko stosowane jako leki z wyboru w tej patologii.
Antybiotyki w ostrym zapaleniu pęcherza moczowego
Doświadczony lekarz przed podjęciem decyzji o przepisaniu antybiotyku powinien dokładnie zbadać i zbadać pacjenta. Zaleca się wykonywanie badań krwi i moczu w celu rozpoznania ostrego zapalenia pęcherza moczowego. Ale nie zawsze konieczne jest dokładne określenie rodzaju patogenu. Terapia antybiotykowa jest najpierw przeprowadzana empirycznie, a zaletą są leki o szerokim spektrum z listy zaleceń stowarzyszenia urologów. Ważne jest, aby pamiętać, że tylko lekarz ma prawo przepisać dowolny lek przeciwbakteryjny, a samoleczenie często prowadzi do komplikacji.
Przez długi czas ko-trimoksazol (połączenie sulfametoksazolu i trimetoprimu) był lekiem z wyboru. W aptece jest ona prezentowana pod nazwami „Biseptol”, „Oriprim”, „Raseptol”. Jednak długotrwałe podawanie tego leku doprowadziło do zwiększenia odporności drobnoustrojów na niego i zmniejszenia skuteczności terapii. Dlatego nowoczesne zalecenia europejskie zalecają stosowanie innych środków przeciwbakteryjnych. Przede wszystkim wolą:
- fluorochinolony (cyprofloksacyna, oksyfloksacyna);
- nitrofuranam („Furadonin”);
- fosfomycyna („Monural”).
Leczenie odbywa się w warunkach ambulatoryjnych pod nadzorem urologa. Kilka dni po rozpoczęciu terapii analizy są powtarzane. Minimalny czas trwania leczenia fluorochinolami wynosi 3 dni, nitrofurany wynoszą 7 dni, a fosfomycyna jest pobierana tylko raz.
Antybiotyki w przewlekłym zapaleniu pęcherza moczowego
Gdy infekcja przechodzi w stadium przewlekłe, empiryczna terapia antybiotykowa jest niedopuszczalna. Bez wątpienia przed powołaniem leków przeciwbakteryjnych konieczne jest przeprowadzenie badania mikrobiologicznego moczu. Bada także odporność szczepu bakteryjnego na określone czynniki terapeutyczne. Pozwala to lekarzowi prowadzącemu wybrać antybiotyki dla przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego, które będzie najbardziej skuteczne dla konkretnego pacjenta.
Uważa się, że ta forma patologii rzadko jest chorobą niezależną. Dlatego taki pacjent powinien być kompleksowo badany nie tylko narządach moczowych, ale także innych układach ciała. Szczególną uwagę zwraca się na możliwe zaburzenia immunologiczne i ogniska przewlekłej infekcji w organizmie.
Głównie przepisują fluorochinolony (cyprofloksacyna, ofloksacyna, norfloksacyna) lub inne leki rezerwowe z listy - tetracykliny, cefalosporyny trzeciej generacji, makrolidy. Przebieg ich przyjęcia trwa co najmniej 7 dni. Jednocześnie powinien być uzupełniony o różne nielekowe metody leczenia:
- operacja z powodu wad anatomicznych i / lub obecność ognisk przewlekłej infekcji;
- dokładna higiena;
- wybór wygodnej bielizny;
- leczenie zaburzeń immunologicznych;
- czasowe odliczenie od stosunku seksualnego.
Zapobieganie nawrotom zapalenia pęcherza moczowego
Antybiotyki są stosowane nie tylko w leczeniu ostrej fazy zapalenia pęcherza, ale także w celu zapobiegania nawrotom choroby. Zalecany jest dla pacjentów, którzy mieli więcej niż 2 zaostrzenia w ciągu ostatnich 6 miesięcy.
Istnieje kilka schematów leków przeciwbakteryjnych. Najczęstszym z nich jest wyznaczenie długiego cyklu terapii w niskich dawkach podczas remisji. Stosuj co 10 dni przez 3 miesiące jeden z następujących leków: norfloksacyna (0,2 g), nitrofurantoina (0,1 g) lub trometamol (3,0 g).
Jeśli istnieje związek między nawrotem zapalenia pęcherza moczowego a stosunkiem płciowym, lekarz zaleca przyjęcie jednego z wyżej wymienionych leków po stosunku. W niektórych przypadkach, gdy pojawiają się objawy, pacjent może sam powtórzyć leczenie.
Jednak po jego zakończeniu konieczne jest przeprowadzenie badania moczu w celu badania bakteriologicznego. Ważne jest również, aby pamiętać, że zapobieganie zapaleniu pęcherza jest skuteczne tylko przy braku nieprawidłowości w rozwoju dróg moczowych i innych procesów zakaźnych w organizmie.
Oddzielne leki przeciwbakteryjne na zapalenie pęcherza moczowego
„Monural”
„Monural” zawiera fosfomycynę trometamol i jest szeroko stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych dolnych dróg moczowych. Lek ma silne działanie bakteriobójcze na E. coli, enterokoki, gronkowce, Klebsiell, Proteus i inne patogeny. „Monural” produkowany w postaci worków z proszkiem.
Zastosuj to narzędzie raz po 2 godzinach po posiłku przed snem. W takim przypadku zawartość worka należy najpierw zmieszać z niewielką ilością wody (około jednej trzeciej szklanki). Pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi 3,0 g leku. W niektórych przypadkach po 24 godzinach musisz powtórzyć odbiór „Monural”.
Fosfomycyna praktycznie nie jest metabolizowana w ciele pacjenta, a większość jest wydalana przez nerki. W tym samym czasie w moczu, po 4-6 godzinach po podaniu, osiąga się stężenie terapeutyczne leku, które utrzymuje się dłużej niż dwa dni. Ponadto „Monural” ma kilka zalet:
- wygoda jednorazowego użytku;
- niskie efekty uboczne przy użyciu;
- ograniczone przeciwwskazania (ciężka niewydolność nerek, wiek dziecka do 5 lat);
- lek może być stosowany podczas ciąży.
Nitrofurany
Nitrofurany, wraz z fosfomycyną, są lekami z wyboru w ostrym zapaleniu pęcherza moczowego. Mają działanie bakteriobójcze na większość patogenów tej patologii. Jednocześnie odporność bakterii na nitrofurany pozostaje niska. Wady tej grupy środków przeciwbakteryjnych obejmują częste występowanie działań niepożądanych:
- zaburzenia dyspeptyczne (nudności, wymioty);
- ból brzucha o różnej intensywności;
- zawroty głowy;
- senność;
- toksyczne działanie na wątrobę i nerki.
W urologii stosuje się nitrofurantoinę („Furadonin”) i furazodynę („Furamag”, „Furagin”). W tym przypadku preferuje się ten ostatni ze względu na mniejszą toksyczność. Weź preparaty nitrofuranu 3 razy dziennie, 100 mg. Czas trwania leczenia wynosi od 5 do 7 dni.
Fluorochinolony
Ta grupa leków przeciwbakteryjnych jest pochodną kwasu nalidisc. Fluorochinolony mają działanie bakteriobójcze przeciwko szerokiemu spektrum bakterii. Przy użyciu wewnętrznym szybko wchodzą do krwiobiegu i zaczynają działać w ciągu godziny. Wydalany z organizmu przez nerki, co wyjaśnia ich powszechne stosowanie w urologii. Najczęściej stosowane leki do leczenia zapalenia pęcherza to:
- Norfloksacyna („Normaks”, „Nolitsin”);
- Ofloksacyna („Zofloks”, „Ofloksin”, „Zanotsin”);
- cyprofloksacyna („Tsiprolet”, „Tsifran”, „Tsiprinol”).
Fluorochinolony są zabronione dla dzieci w wieku poniżej 18 lat, kobiet w ciąży i matek karmiących. Wynika to z ich negatywnego wpływu na powstawanie układu mięśniowo-szkieletowego. Przeciwwskazania obejmują również obecność drgawek w wywiadzie, padaczki i indywidualnej nietolerancji. W ostatnich latach fluorochinolony są przyjmowane głównie z powodu nieskuteczności Monural i nitrofuranów, a także ze skomplikowanymi formami zapalenia pęcherza moczowego.
Dawkowanie dla preparatów norfloksacyny - 400 mg, ofloksacyny - 200 mg, cyprofloksacyny - 250 mg. Muszą być przyjmowane 2 razy dziennie przez 3 dni.
Jednak ostatnio leki te nie są praktycznie przepisywane na zapalenie pęcherza moczowego z uwagi na fakt, że bakterie rozwinęły oporność na grupę fluorochinolonową w 60% przypadków.
Cefalosporyny
Cefalosporyny są antybiotykami beta-laktamowymi o działaniu bakteriobójczym. Do tej pory istnieje 5 generacji tych leków, ale tylko pierwsze trzy są stosowane w urologii. Cefalosporyny są uważane za najbezpieczniejsze leki wśród środków przeciwbakteryjnych.
Jedynym znaczącym przeciwwskazaniem do ich odbioru jest obecność nadwrażliwości na beta-laktamy u pacjenta (rozwijają się różne reakcje alergiczne). Pozwala to na stosowanie cefalosporyn u małych dzieci, kobiet w ciąży i osób starszych. W leczeniu zapalenia pęcherza należy przepisać takie leki:
- cefuroksym („Zotsef”, „Zinnat”, „Cefuroxime Sandoz”);
- cefiksym („Ceforal”, „Supraks”, „Pancef”).
Preparaty pierwszej generacji (cefazolina i inne) są rzadko stosowane ze względu na odporność mikroorganizmów. Cefiksym przepisywany jest osobom dorosłym 0,4 g 1 raz lub 0,2 g 2 razy dziennie. Dawkowanie dla dzieci zależy od ich wieku i masy ciała.
Tetracykliny
Ta grupa środków terapeutycznych odnosi się do syntetycznych antybiotyków. Tetracykliny mają działanie bakteriostatyczne, to znaczy hamują rozmnażanie mikroorganizmów. Stosuje się je dziś do leczenia zapalenia pęcherza moczowego w przypadku, gdy standardowa terapia fosfomicyną i nitrofuranami była nieskuteczna.
Wśród wad tetracyklin są często nazywane ich działania niepożądane: nefrotoksyczność, objawy dyspeptyczne, zwiększone ciśnienie śródczaszkowe, zawroty głowy, ucisk krwiotwórczy, toksyczne zapalenie wątroby i inne. Ponadto leki z tej grupy naruszają tworzenie tkanki kostnej, więc nie powinny być przepisywane dzieciom, kobietom w ciąży i matkom karmiącym. Najczęściej używane:
- tetracyklina;
- doksycyklina („Doksibene”, „Vibramitsin”, „Unidox”).
Doksycyklina 0,1 g raz lub dwa razy dziennie. Zaleca się dalsze monitorowanie funkcji nerek i wątroby co 3 dni przyjmowania leku.
Penicyliny
Preparaty penicylinowe mają ograniczone zastosowanie w zapaleniu pęcherza moczowego. Wynika to ze spadku wydajności z powodu rozwoju oporności drobnoustrojów.
Jednak penicyliny mają wysokie wskaźniki bezpieczeństwa, co pozwala na ich stosowanie w terapii u dzieci i kobiet w ciąży.
Obecnie przepisuje się amoksycylinę z kwasem klawulanowym (Augmentin, Panklav, Amoxiclav).
Wśród działań niepożądanych są często zauważane zaburzenia trawienia, które szybko mijają po zakończeniu leczenia. Czas stosowania penicyliny w zapaleniu pęcherza moczowego wynosi do 7 dni.
Ekskluzywne antybiotyki na zapalenie pęcherza moczowego u kobiet i mężczyzn z listami i porównaniami
W strukturze procesów zakaźnych i zapalnych dolnych dróg moczowych wiodącą pozycję zajmuje porażka pęcherza moczowego. Oprócz istotnego znaczenia klinicznego, choroba ta jest również problemem społecznym ze względu na fakt, że główny zespół objawów patologii przynosi pacjentom poważne niedogodności w codziennym życiu, ograniczając ich swobodę ruchów, utrudniając odwiedzanie pracy lub szkoły, zmniejszając ogólną wydajność i powodując wyraźne fizyczne dyskomfort.
Zapalenie pęcherza moczowego jest zmianą zapalną, zwykle o charakterze zakaźnym, zlokalizowaną w błonie śluzowej ścian pęcherza moczowego.
Ta patologia „wśród ludzi” jest uważana za wyłącznie kobiecą, ale tak nie jest. Choroba występuje wszędzie u ludzi obu płci i różnych kategorii wiekowych. U mężczyzn diagnoza taka występuje znacznie rzadziej ze względu na cechy anatomiczne cewki moczowej (dłuższe i węższe, co uniemożliwia infekcję zejście do jamy pęcherza).
U dzieci zapalenie pęcherza występuje głównie w przedziale od czterech do dwunastu lat, a chłopcy chorują sześć razy rzadziej niż dziewczęta. W podeszłym wieku częstość występowania zapalenia pęcherza moczowego jest w pełni wyrównana.
Główne patogeny:
- Escherichia coli;
- protei;
- staphylosis and streptococci;
- mykoplazma i zakażenie chlamydiami;
- rzęsistki;
- grzyby z rodzaju Candida.
Jakie antybiotyki są odpowiednie do leczenia zapalenia pęcherza moczowego u kobiet, gdy pojawiają się pierwsze objawy choroby?
Wybór środków przeciwdrobnoustrojowych jest przeprowadzany empirycznie, wynika to z przewidywalnego zakresu patogenów powodujących stan zapalny.
Jednak lek ma szereg wymagań:
- antybiotyki na zapalenie pęcherza moczowego i zapalenie cewki moczowej u kobiet powinny mieć jak najszerszy zakres działania i obejmować cały zakres patogenów;
- tworzyć wysokie stężenia w moczu;
- mają niski wskaźnik oporności na florę patogenną;
- Nefrotoksyczność powinna być nieobecna.
Obecnie zaleca się przepisywanie antybiotyków na zapalenie pęcherza u kobiet na krótkie kursy. Ten schemat leczenia jest dobrze sprawdzony i ma wysoki poziom skuteczności.
Długie kursy są przewidziane dla ciężkich postaci przewlekłych z częstymi nawrotami.
Na czas odosobnionych trzy- i siedmiodniowych kursów.
Pojedyncza dawka leku, co do zasady, nie jest skuteczna i ma wysokie ryzyko ponownego zapalenia lub całkowity brak efektu klinicznego po przyjęciu leku.
Takie leczenie jest możliwe tylko w przypadku łagodnego ostrego zapalenia pęcherza, które pojawiło się po raz pierwszy.
Fosfomycyna Trometamol (Monural) ma maksymalną skuteczność w takiej terapii.
Monural
Jest antybiotykiem o szerokim spektrum działania i odnosi się do pochodnych kwasu fosfonowego. Ma wyraźne działanie bakteriobójcze na większość flory Gram-dodatniej i Gram-ujemnej.
Lek w postaci doustnej jest również wskazany w przypadku bezobjawowej bakteriurii u kobiet w ciąży (zwiększa ryzyko nawrotów chorób dróg moczowych).
Fosfomycyna jest przeciwwskazana u pacjentów z indywidualną nietolerancją i niewydolnością nerek, u pacjentów w wieku poniżej pięciu lat i starszych niż 75 lat. Nie wskazane podczas karmienia piersią.
Działania niepożądane podczas stosowania mogą objawiać się: bólem głowy, osłabieniem, sennością, zapaleniem pochwy, zaburzeniami miesiączkowania, niestrawnością.
Lek jest spożywany na czczo, co najmniej 2 godziny przed posiłkami. W związku z tym jego technika jest zalecana przed snem. Zawartość jednej saszetki rozpuszcza się w trzeciej szklance ciepłej wody. Opakowanie zawiera 3 g leku (dzienna dawka dla dorosłych). Dzieci są przepisywane na 2 g.
Czas trwania leczenia wynosi jeden dzień. Przed podjęciem Zalecane opróżnianie pęcherza moczowego.
Antybiotyki na zapalenie pęcherza moczowego u kobiet: lista
Nitrofurantoyl (Furadonin)
Stosuje się go dość rzadko, tylko w przypadku ciężkich postaci z opornością na inne leki.
Jest to związane z wieloma efektami ubocznymi:
- zwłóknieniowe zmiany w płucach;
- wysoka hepatotoksyczność, może powodować zapalenie wątroby;
- częste reakcje alergiczne;
- biegunka związana z antybiotykiem i rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego;
- niedrożność oskrzeli i niewydolność oddechowa;
- zastój żółci;
- reaktywne zapalenie trzustki.
Doustne cefalosporyny
Druga generacja:
Trzecia generacja:
- Cefiksym (Supraks, Sorcef);
- Ceftibuten (Cedex).
Linia alternatywna lub penicyliny hamujące
- Ampicylina / klawulanian (Augmentin, Amoxiclav).
- Ampicylina / sulbaktam (Unazin).
Tanie antybiotyki na zapalenie pęcherza moczowego u kobiet: lista
Najbardziej skuteczne i niedrogie są fluorochinolony:
Niefluorowane chinole (Negram, Palin, Neuigremon) są rzadziej stosowane u dorosłych ze względu na zwiększoną stabilność flory.
Antybiotyki na zapalenie pęcherza moczowego u mężczyzn i kobiet: dawki
Antybiotyk na zapalenie pęcherza moczowego u dzieci
Dzieciom zaleca się stosowanie beta-laktamów chronionych przed inhibitorami i cefalosporyn doustnych drugiej i trzeciej generacji.
Skuteczne jest również podawanie fosfomycyny trometamolu (Monural).
Najczęściej używane:
Nitrofurany:
Preparaty z kwasem nalidyksowym:
Kwas pipemidynowy:
Zapalenie pęcherza moczowego nie mija po antybiotykach?
Częstym błędem w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego jest stosowanie leków o niskiej skuteczności działania na patogen lub stosowanie środków o wysokiej częstotliwości oporności bakterii na ich działanie. Zapalenie pęcherza moczowego po podaniu antybiotyków często zachowuje się, gdy przepisywane są penicyliny (ampicylina, amoksycylina), sulfonamidy (ko-trimoksazol, biseptol) i nitroksolina.
Wynika to z wysokiego poziomu odporności antybiotykowej flory na te produkty.
Czy zapalenie pęcherza można wyleczyć bez antybiotyków?
Antybiotyki stosowane w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego nie są stosowane tylko w przypadku pasożytniczej etiologii choroby.
Takie zapalenie pęcherza spowodowane schistosomatozą leczy się środkami przeciwpasożytniczymi.
- Praziquantel (Biltricid) jest stosowany zarówno u dzieci, jak iu dorosłych. Zalecana dawka wynosi 20 mg / kg trzy razy dziennie, w ciągu dnia.
- Metrifonat stosuje się w dawce 7,5-10 mg / kg (nie przekraczając dziennej dawki 600 mg) trzy razy dziennie, powtarzając kurs w ciągu dwóch tygodni.
- Nirydazol jest przepisywany w dawce 25 mg / kg (maksymalnie 1500 mg na dobę), podzielonej na 3 dawki, z kursem do tygodnia.
- Gikanton podaje się raz domięśniowo 3 mg / kg.
W przypadku powikłań onkologicznych schistosomatozy narządów płciowych wskazana jest radykalna cystektomia (usunięcie pęcherza moczowego).
Główne działania niepożądane podczas mianowania leku przeciwpasożytniczego: zaburzenia dyspeptyczne, bóle głowy, zaburzenia neuropsychiatryczne, osłabienie, zmniejszenie wydolności, wyraźne zawroty głowy.
W przypadku choroby o innej etiologii nie przeprowadza się leczenia zapalenia pęcherza moczowego bez antybiotyków. Ostre formy mogą się samoleczyć, ale trwają miesiące, a główne objawy choroby powodują u pacjenta znaczny dyskomfort w życiu codziennym. Ponadto niewłaściwie przepisane leczenie podstawowe gwarantuje częste dalsze nawroty i zwiększa ryzyko przewlekłego procesu.
Leki stosowane w profilaktyce częstych zakażeń dróg moczowych u kobiet
W celu zapobiegania nawrotom i chronizacji choroby zaleca się długotrwałe stosowanie niskich dawek środków przeciwbakteryjnych.
Wykazano, że pacjenci z nawracającym zapaleniem związanym ze stosunkiem seksualnym otrzymują antybiotyk po każdym stosunku.
W okresie menopauzy zaleca się kobietom stosowanie kremów hormonalnych zawierających estrogen przed każdym kursem antybiotykowym.
Dodatkowe zabiegi
Zalecany obfity tryb picia z wyjątkiem napojów alkoholowych, napojów gazowanych, mocnej i słodkiej herbaty, kawy. Pokazano przestrzeganie podstawowych zasad diety 5-go Pevznera.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne są stosowane w celu ograniczenia strefy uszkodzenia i zablokowania mediatorów zapalnych. W przypadku ostrego zapalenia pęcherza moczowego zaleca się ogólnoustrojowe leczenie przeciwzapalne (Nimesulid, Diclofenac, Nimesil). Leki te mają także wyraźne działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe.
W ramach leczenia przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego stosuje się mycie i wkraplanie pęcherza moczowego lekami przeciwbakteryjnymi i przeciwzapalnymi. Używaj roztworów furatsiliny, kwasu borowego, protargolu, collargolu.
- W przypadku ciężkiego zespołu bólowego (lub zatrzymania moczu u mężczyzn), wskazano również na środki przeciwbólowe (Solpadein, Gentos) i leki przeciwskurczowe (No-shpa, Platyphyllin, Papaverine).
- W celu wyeliminowania obrzęku wskazane jest stosowanie leków przeciwhistaminowych (diazolin, loratydyna, difenhydramina).
- Skuteczna jest terapia immunomodulacyjna (Uro-Vaksom, Viferon).
- Z tradycyjnej medycyny wynika stosowanie naparów i herbat z krwawnika, rumianku, melisy, serdecznika, tymianku, dziurawca, mięty.
Ważne jest, aby pamiętać, że wiele ziół jest przeciwwskazanych w okresie ciąży i laktacji, również lek ziołowy nie jest stosowany w obecności reakcji alergicznych na tę roślinę.
W przypadku długotrwałego stosowania i zapobiegania nawrotom przepisuje się ziołowe preparaty uroseptyczne: Neorenal dwie tabletki dwa razy na dobę lub Urostin dwie kapsułki trzy razy na dobę.
Aby zwiększyć naturalną odporność organizmu, pokazano kompleksy multiwitaminowe, z obowiązkową zawartością witamin A i E, w celu stabilizowania błon, naprawy i działania przeciwutleniającego.
Przy stosowaniu furaginy zaleca się suplementację witaminy B6, która jest niezbędnym składnikiem pełnego metabolizmu leku.
W przewlekłym zapaleniu pęcherza moczowego fizjoterapia jest niezbędnym dodatkiem do leczenia. Użyj laseroterapii, elektroforezy z lekami, pelloidoterapii.
W przypadku długotrwałej terapii przeciwdrobnoustrojowej konieczne są leki przeciwgrzybicze i środki do normalizacji i utrzymania mikroflory jelitowej i pochwowej.
Czynniki predysponujące
Dla kobiet cechy układu moczowo-płciowego odgrywają znaczącą rolę w występowaniu zapalenia (anatomicznie szersza i krótsza cewka moczowa, jej bliskie sąsiedztwo pochwy i odbytu). Przyczynia się to do powstania korzystnego środowiska dla ciągłego dryfowania flory patogennej do jamy pęcherza.
Dla mężczyzn czynniki ryzyka obejmują:
- zapalenie cewki moczowej, zapalenie gruczołu krokowego, długotrwały proces zapalny w pęcherzykach nasiennych lub najądrzach;
- odmiedniczkowe zapalenie nerek;
- niedrożność, zaburzanie przepływu moczu i prowadzące do jego stałej stagnacji w pęcherzu moczowym;
- częsta hipotermia, stres, zmniejszona ogólna odporność organizmu.
Przedłużone cewnikowanie pęcherza i częste badania endoskopowe zwiększają ryzyko zapalenia pęcherza, niezależnie od płci pacjenta.
Najczęściej droga zakażenia ze stanem zapalnym pęcherza jest wznosząca, to znaczy zakażenie przenika do jamy pęcherza z cewki moczowej. Ścieżka w dół jest charakterystyczna dla choroby nerek. Hematogeniczny poślizg pojawia się raczej rzadko i jest charakterystyczny w obecności odległego ropnego ogniska septycznego.
Antybiotyk na zapalenie pęcherza moczowego u kobiet: instrukcje użytkowania
Choroba może zaskoczyć każdego. Często pojawia się nieoczekiwanie i natychmiast daje o sobie znać z nieprzyjemnymi objawami. Lekarze przepisują antybiotyki w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego. Jest to jedyna metoda skutecznego zwalczania choroby. Powinny być przyjmowane w połączeniu z odpowiednim odżywianiem i innymi lekami.
Antybiotyki
Antybiotyki na zapalenie pęcherza moczowego to bardzo silny lek, przepisuj go, może tylko lekarz. Istnieje duży wybór leków wybieranych indywidualnie. Dopiero po przeprowadzeniu badania lekarz może przepisać antybiotyki w celu zapalenia pęcherza moczowego.
Ważne jest, aby rozważyć reakcję infekcji na konkretny lek. Główne objawy znikają po dniu. Jest to prawdopodobnie właściwy wybór leku. Ale nie zapominaj, że antybiotyki są najlepszym lekarstwem na zapalenie pęcherza, ale należy je pić ostrożnie.
Przepisanie sobie leku jest niebezpiecznym sposobem. Jeśli wybór nie jest prawidłowy, może stać się przewlekły, co będzie znacznie trudniejsze do wyleczenia. Ważne jest, aby pamiętać, że w przypadku zapalenia pęcherza tylko lekarz prowadzący przepisuje antybiotyk.
Z przewlekłą postacią choroby
Aby ustalić, które antybiotyki przepisać pacjentowi, lekarz przeprowadza badanie, które pokazuje rodzaj zakażenia, które wywołało chorobę. Po tym następuje reakcja mikroorganizmu na leki. Najczęściej wybierane:
Są to silne środki przeciwbakteryjne, które mogą leczyć zapalenie pęcherza moczowego. Są w stanie wytrzymać wiele infekcji, które mogą powodować tę chorobę.
Takie leki nie mogą być stosowane dla nieletnich, ponieważ być może niewłaściwe jest tworzenie się szkieletu u dzieci. I są przeciwwskazane dla kobiet karmiących i kobiet w ciąży. Przy odpowiednim podejściu i zgodności z dawką, być może udane uwolnienie od choroby.
W ostrej formie
W ostrym zapaleniu pęcherza moczowego stosuje się ogólne leki przeciwbakteryjne. Ważne jest, aby na czas skonsultować się z lekarzem, ponieważ istnieje ryzyko, że choroba stanie się przewlekła.
Użycie monuralu jest bardzo powszechne. Zapobiega zakażeniu pęcherza i jego rozmnażaniu. Skuteczność potwierdza fakt, że stan zapalny zmniejsza się przy pierwszej dawce. Urologiczne antybiotyki na zapalenie pęcherza moczowego, które można również stosować:
W leczeniu zapalenia pęcherza moczowego czas trwania leczenia może być różny. Na podstawie testów lekarz zaleci konieczny kurs.
Podczas ciąży
Dla kobiet w ciąży są wybrane leki oszczędzające. Choroba postępuje szczególnie w pierwszych miesiącach ciąży. W tym czasie osłabła odporność kobiet. Istnieje ryzyko negatywnego wpływu na płód, dlatego należy rozważyć możliwe powikłania i potrzebę leczenia zapalenia pęcherza moczowego. Lekarze wybierają leki, które wpływają tylko na pęcherz. Antybiotyki na zapalenie pęcherza moczowego u kobiet w pozycji:
- Kanefron. Jest wykonany z naturalnych składników, skutecznych w przewlekłej postaci choroby, ma działanie przeciwbakteryjne.
- Monural Ten proszek jest zalecany do ciężkich stanów zapalnych. Większość pacjentów przepisuje jedno podanie leku, w ciężkich przypadkach kilka jest wymaganych (maksymalnie 7).
- Cyston. Skuteczny środek na zapalenie pęcherza moczowego. Atibitic składa się ze składników roślinnych, ma działanie moczopędne, eliminuje stany zapalne.
- Kanefron. Lek jest przepisywany na skurcze, ma działanie przeciwbakteryjne. Jest wykonany z naturalnych surowców.
- Amoxiclav Jest on mianowany w skrajnych przypadkach, może niekorzystnie wpływać na płód.
Wszystkie te leki można przyjmować tylko pod nadzorem lekarza. W przypadku jakichkolwiek reakcji alergicznych lub działań niepożądanych należy przerwać przyjmowanie leku i powiedzieć o tym lekarzowi.
Do leczenia dzieci
Dotyczy to również dzieci. Najczęściej wywołuje u nich chorobę E. coli. Leczenie zapalenia pęcherza moczowego antybiotykami przepisuje się po pełnym badaniu i określeniu reakcji patogenu na składniki leku.
Choroba u dzieci może być wrodzona lub nabyta. Często jest to bezobjawowe. Dlatego ważne jest okresowe badanie w celu zidentyfikowania problemów zdrowotnych na czas.
Wszystkie te leki są zalecane po 12 roku życia. Te antybiotyki są skuteczne w zapaleniu pęcherza moczowego. Dla bardzo młodych i noworodków stosuj cefuroksym. Czas trwania kursu to tydzień.
Najlepsze leki antybakteryjne
Idealnym rozwiązaniem jest solyutab. Jest uwalniany w granulkach, łatwo rozpuszczalnych w cieczy. Główną zaletą jest łatwość użycia.
Ceforal jest uważany za jeden z najskuteczniejszych środków zaradczych. Jest uwalniany w tabletkach, które muszą być rozpuszczone w wodzie, ma przyjemny smak truskawek.
Najskuteczniejszym antybiotykiem na zapalenie pęcherza moczowego jest monural. Jest uwalniany w postaci proszku. Ten lek ma szerokie spektrum działania bez skutków ubocznych. Lek jest wchłaniany w moczu w ciągu kilku sekund, natychmiast uwalniając osobę od infekcji pęcherza moczowego. W większości przypadków przydzielany jest monural.
Podczas przyjmowania leku Monural można również stosować środek przeciwbakteryjny Furagin. Uzupełniają się i dobrze komponują.
Ból znika po pierwszej dawce. Zaleca się przyjmowanie przed snem, gdy pęcherz jest pusty, nie więcej niż raz na trzy dni. Zazwyczaj ponowne przyjęcie nie jest wymagane. Wszystkie objawy ustępują po 3-4 godzinach. Jest przepisywany nawet w leczeniu kobiet w ciąży.
Jak wygląda leczenie?
W przypadku zapalenia pęcherza moczowego antybiotyk przepisywany jest dopiero po pełnej diagnozie organizmu. Ważne jest, aby zidentyfikować przyczynę, która spowodowała rozwój niebezpiecznej infekcji. Na podstawie tej wiedzy przepisano przepis.
Można przepisać tabletki przeciwzapalne:
Powinny zostać podjęte w ciągu 2-3 tygodni. Można też przepisać środki przeciwskurczowe:
Są to dodatkowe fundusze, które często są przepisywane. Podczas leczenia konieczne jest poinformowanie lekarza o wszystkich reakcjach organizmu w trakcie leczenia. Ważne jest, aby być stale monitorowanym.
Lewofloksacyna jest przyjmowana doustnie raz na dobę przez 250 ml, a norfloksacyna dwa razy dziennie przez 400 ml. Są to silne środki przeciwbakteryjne.
Alternatywą może być:
- Fosfomycyna - pić 3 razy dziennie;
- Amoksycylina i klawulanian - trzy razy dziennie po 375 mg;
- nitrofurantoina - trzy razy dziennie, 100 mg.
Oto zalecane dawki, które mogą zostać zmienione przez lekarza. Przebieg przyjęcia może wynosić od jednego dnia do tygodnia.
W przypadku niektórych problemów można przepisać długi okres podawania:
- wykorzystanie niektórych typów uprzedzeń (środek plemnikobójczy, przepona);
- nawroty;
- ciąża;
- starość.
Każda sprawa jest indywidualnie rozpatrywana przez lekarza.
Leki przeciwbakteryjne do pojedynczej dawki
Istnieją leki, które mogą poradzić sobie z chorobą w pojedynczej dawce. Takie leki zostały niedawno wydane. Dzięki ich produkcji wykorzystywane są najnowsze osiągnięcia medyczne. Przygotowania do szerokiej akcji:
- monural i jego analog fosfomycyna trometamol;
- cyfrowy
Substancje czynne tych środków koncentrują się w miejscach, w których znajduje się zakażenie. Zapewnia to maksymalną wydajność. Leki te zaleca się pić z ostrą postacią choroby:
- amoksycylina;
- cefiksym;
- ko-trimoksazol;
- cefuroksym;
- ceftibuten.
Leczenie antybiotykami, prawdopodobnie pojedynczą dawką, gdy nie ma poważnych powikłań. Zalety tej terapii:
- szybki powrót do zdrowia;
- minimum efektów ubocznych;
- redukcja kosztów.
Dawkowanie ustawia się indywidualnie, biorąc pod uwagę specyfikę przebiegu choroby.
Leki antybakteryjne z naturalnych składników
Narzędzia te mogą konkurować z lekami przeciwbakteryjnymi. Obecnie ta grupa produktów jest aktywnie rozwijana. Korzyści:
- nie mają skutków ubocznych;
- nadaje się do leczenia kobiet w ciąży i dzieci;
- nie niszczyć pożytecznych mikroorganizmów.
Jednym z tych środków na zapalenie pęcherza moczowego u kobiet jest cetrazyna. Eliminuje stany zapalne, działa przeciwbakteryjnie, wzmacnia układ odpornościowy. Po odbyciu kursu dysbakterioza nie występuje. Wykonany jest z islandzkiego mchu.
Przeciw zapaleniu pęcherza moczowego przepisywana jest również cetrazyna na bazie dziurawca i propolisu. Jest dobrze wchłaniany, działa przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie. Przyjmuj je raz dziennie, jedną tabletkę.
Życie po zażyciu leku
Po udanym leczeniu głównym zagrożeniem jest nawrót choroby. Być może dzieje się tak, gdy pacjenci nie przestrzegają zaleceń lekarza, zwiększają lub zmniejszają dawkę. Zdarza się to często, gdy ludzie uciekają się do samoleczenia.
Zapalenie pęcherza po antybiotykach może przekształcić się w kandydozę pochwy lub waginozę. Wynika to z faktu, że struktura mikroflory pochwy jest zaburzona po przebiegu leczenia. Potrzebuje czasu, aby wyzdrowieć. Na tym tle mogą pojawić się nowe choroby.
Przy wykrywaniu kandydozy nie zaleca się stosowania antybiotyku w przypadku zapalenia pęcherza moczowego. Najczęściej mianowany flukostat. A także przepisał maści, które muszą poradzić sobie z kobiecymi narządami płciowymi, dość skutecznym kandydatem. Pozwala pokonać chorobę w krótkim czasie.
Oprócz stosowania leków, należy poprawić odporność.
Do tego potrzebujesz:
- pić kefir;
- brać witaminy
- pić nalewkę z echinacei.
Najlepiej samemu gotować kefir. Aby to zrobić, należy kupić specjalne pałeczki kwasu mlekowego w aptece. Jeśli udało się wyleczyć chorobę, należy przestrzegać środków zapobiegawczych.
- Używanie bawełnianej bielizny, jej codzienna zmiana;
- Picie 1,5 litra wody dziennie;
- Terminowe opróżnianie pęcherza moczowego;
- Właściwe odżywianie;
- Unikanie hipotermii.
Bardzo ważne jest kontrolowanie równowagi płynów w organizmie i picie wystarczającej ilości wody w trakcie i po leczeniu. Przestrzegając tych prostych zasad, możesz zminimalizować możliwość nawrotu. Najważniejsze jest, aby przestrzegać wszystkich zaleceń lekarzy, a powrót do zdrowia będzie szybki i bez przykrych konsekwencji.
Antybiotyki w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego
Rozwój reakcji zapalnych w pęcherzu moczowym u kobiet i mężczyzn nie jest rzadkością. Już nieliczni mają nadzieję na szybką ulgę z bardzo nieprzyjemnych objawów zapalenia pęcherza bez stosowania antybiotyków. W nowoczesnej terapii antybiotyki na zapalenie pęcherza moczowego zajmują wiodącą pozycję w kompleksowym leczeniu choroby, ze względu na zdolność do tłumienia aktywności życiowej wielu przedstawicieli zakaźnych patogenów - grzybów, bakterii i pierwotniaków.
Skuteczność antybiotyków w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego
Wybór leków antybiotykowych opiera się na zasadach opartych na dowodach z punktu widzenia badań medycznych (empirycznie), bez wcześniejszego określenia oporności na patogeny. Aby wybrać skuteczny lek (antybiotyk) do leczenia zapalenia pęcherza moczowego, lekarz może polegać wyłącznie na potwierdzonych naukowo aspektach dotyczących przede wszystkim odporności głównego patogenu na antybiotyk.
Chociaż nowoczesne leki z grupy antybiotyków są uniwersalne i mają ogromny wpływ na większość patogenów, głównym kryterium wyboru jest wrażliwość na przygotowanie głównego „prowokatora” zapalenia pęcherza, E. coli. Sytuacja wygląda inaczej w leczeniu klinik chorób przewlekłych. W tym przypadku wybór antybiotyku jest przeprowadzany na podstawie dokładnego monitorowania analizy moczu i wykrywania wrażliwości patogenu na ten lek.
Antybiotyki przeciwko zapaleniu pęcherza moczowego u kobiet powinny być dobierane zgodnie z podstawowymi wymogami, które zapewniają ich skuteczność w całym procesie terapeutycznym, co wynika z:
- wysoka możliwość selektywnego działania przeciwbakteryjnego w dawkach, które nie powodują toksyczności w organizmie;
- całkowity brak lub opóźniony rozwój oporności patogenów na lek przez cały okres jego włączenia do terapii;
- utrzymywanie długoterminowej skuteczności przeciwdrobnoustrojowej w tkankach strukturalnych i płynach ustrojowych;
- właściwości aktywnej biodostępności, łatwe pokonywanie barier biologicznych i usuwanie z organizmu, przy jednoczesnym zapewnieniu wystarczającej koncentracji leków do terapii w centrum zmian zakaźnych;
- minimalne ryzyko zdarzeń niepożądanych i niewielka liczba przeciwwskazań.
Zgodnie ze skuteczną naturą antybiotyków, mogą one mieć właściwości bakteriobójcze (całkowite zniszczenie komórki patogennej) i mieć działanie bakteriostatyczne na komórki patogenu, całkowicie przerywając ich cykl komórkowy (podział). Zgodnie z ilościową akumulacją aktywnego składnika antybiotyku w organizmie, może on tłumić szeroki zakres reakcji metabolicznych wewnątrz komórek mikrobiologicznych. Te możliwości antybiotyków są klasyfikowane.
Klasyfikacja antybiotyków stosowanych w zapaleniu pęcherza moczowego
W celu złagodzenia reakcji zapalnych w tkankach zbiornikowych pęcherza wybiera się antybiotyk o szerokim spektrum działania, ponieważ w pewnych sytuacjach nie zawsze jest możliwe dokonanie optymalnej selekcji bakteriologicznej leku najbardziej wrażliwego na patogen. Protokół terapeutycznej antybiotykoterapii może obejmować leki z różnych grup i podgrup antybiotyków:
- grupa penicylin;
- grupy cefalosporyn;
- fluorochinolony;
- nitrofurany;
- makrolidy;
- oksychinolony;
- leki innych grup.
Forma uwalniania leków może być dowolna - tabletki i proszki do wytwarzania zawiesin, form do wstrzykiwania.
W ciągu ostatnich 40 lat naukowcy zsyntetyzowali ponad sto nowych antybiotyków, ale tylko jedna trzecia z nich została zastosowana we współczesnej medycynie, ponieważ otaczające nas i bakterie mutują szybciej niż nowe leki zastępują stare. Zastanów się, jakie grupy antybiotyków są dziś stosowane w leczeniu zakaźnych i zapalnych zmian w torbielach moczowych.
Doustne antybiotyki na zapalenie pęcherza moczowego
Najpopularniejsze narkotyki pochodzą z następujących grup:
Fluorochinolony (chinolony)
Stanowią one szeroką klasę nowoczesnych syntetycznych leków przeciwbakteryjnych. Ich wpływ na komórki patogenne jest spowodowany upośledzoną replikacją DNA komórkowego (uszkodzenie ścian komórkowych) i ich śmiercią. Preparaty tej klasy wyróżniają się wysoką aktywnością bakteriobójczą, wysoką biodostępnością i zdolnością do penetracji.
Skuteczny wobec drobnoustrojów gramowych (+) i gramowych (-). Dlatego są one szeroko stosowane nie tylko w leczeniu zapalenia pęcherza, ale także w leczeniu chorób ogólnoustrojowych o genezie bakteryjnej. Działania niepożądane są łagodne. Dość dobrze tolerowany przez pacjentów. Mianowany w pigułce, proszku i formie do wstrzykiwania.
Zacznijmy przegląd najpopularniejszych leków tej klasy:
Środek przeciwbakteryjny sporządzony na bazie dowodów Fosfomycyna / trometamol. Nie pozostawia bakterii szansy na rozmnażanie się i przenikanie do tkanek śluzowych zbiornika moczowo-pęcherzykowego. Pojedyncza dawka 3 g / dobę Monural może usunąć nieprzyjemne objawy choroby. W ciężkim lub nawracającym procesie zapalnym u starszych pacjentów możliwe jest ponowne przyjmowanie leku w ciągu jednego dnia. Szybko, bez komplikacji i nawrotów, może zatrzymać reakcje zapalne z towarzyszącymi krwotokami. Cena zaczyna się od 350 rubli.
Szybkie stężenie składników terapeutycznych w moczu zapewnia aktywne działanie bakteriobójcze na czynnik zakaźny. Skutecznie stosowany w łagodzeniu ostrych i przewlekłych reakcji zapalnych w MP. Tabletki są przyjmowane bez żucia przed posiłkiem lub dwie godziny później po posiłku. Dawkowanie i leczenie wybiera lekarz. Zazwyczaj jest to dwukrotne dzienne spożycie od 3 do 7 dni lub więcej (w razie potrzeby). Ceny - od 170 rubli.
W leczeniu procesów zakaźnych i zapalnych w MP uważa się za niezawodny, bardzo radykalny i skuteczny środek przeciwbakteryjny. Jest produkowany nie tylko w postaci tabletek, ale w przypadku zapalenia pęcherza jest przepisywany wyłącznie w postaci tabletek. Indywidualne dzienne spożycie zależy od ciężkości kliniki - od 400 mg do 800, według uznania lekarza.
W ostrej klinice dopuszczalna dawka dobowa wynosi 400 mg dwa razy dziennie, przebieg leczenia nie powinien przekraczać 3 dni, po czym dawkę zmniejsza się do 200 mg dwa razy dziennie, aż stan ustabilizuje się, ale z kursem nie dłuższym niż 2 tygodnie. Podobnie jak wszystkie LK ma swoje przeciwwskazania i pułapki, więc terapia odbywa się pod nadzorem specjalisty. Cena zaczyna się od 75 rubli.
Posiadając właściwości bakteriostatyczne dla dużej grupy patogenów, spowalnia ich rozmnażanie i całkowicie niszczy. Przy nieskomplikowanym procesie zapalnym w MP przebieg leczenia trwa od jednego do półtora tygodnia przy dawce 250 mg 2 / dzień, przy złożonej klinice - 500 mg 2 / dzień. Wchłanianie leku jest przyspieszane z przyjęciem na pusty żołądek, picie dużej ilości płynu. Koszt waha się od 10 do 50 rubli.
Jest to antybiotyk ogólnoustrojowy o długim przebiegu terapii. Skutecznie stosowany w rozprzestrzenianiu się procesu zakaźno-zapalnego w innych narządach układu moczowego. Szybko zatrzymaj nieprzyjemne objawy i normalizuj proces mikcji. Spośród wszystkich leków w tej grupie uważany jest za najbezpieczniejszy, „działa wydajnie”, nawet jeśli inne leki są nie do utrzymania.
Ale to nie oznacza, że ten środek zaradczy jest wskazany do samodzielnego leczenia. Kurs i dawkowanie powinny być dobrane przez lekarza na podstawie ciężkości procesu, wieku i patologii tła. Zwykła dawka wynika z dwukrotnego spożycia 100 mg ofloksocyny lub pojedynczej dawki w podwójnej dawce.
Jeśli przepisane jest dzienne spożycie 400 ml, można je przyjmować raz na lunch z jedzeniem, aby zapobiec wydłużeniu czasu ssania. Kurs na nieskomplikowane zapalenie - od 3 dni do tygodnia, z poważnymi problemami - do półtora tygodnia. Aby wykluczyć zdarzenia niepożądane, nie można zaakceptować niezależnej zmiany przebiegu i dawki. Koszt pakowania tabletek w dawce 200 mg - od 25 rubli.
Wszystkie powyższe leki różnią się skutecznością przeciwdrobnoustrojową od wielu szczepów patogenów. Zaletą jest szybkie tłumienie aktywności patogenów, nawet przy zakaźnej obecności Pseudomonas pseudomonas (pręcików).
Leki z tej grupy nie są przepisywane kobietom w okresie ciąży (ciąża), karmienia piersią i pacjentom z nadwrażliwością na substancję czynną. Ale w przypadku zapalenia pęcherza moczowego u mężczyzn ta grupa antybiotyków jest najszersza.
Cefalosporyny
Są to zasadniczo naturalne grzyby z rodziny Cephalosporium i należą do grupy syntetycznych antybiotyków. Ich skuteczność wynika z przerwania łańcucha syntezy enzymów białkowych ściany komórkowej drobnoustrojów, co prowadzi do jej zniszczenia. W wysokim stężeniu leki są zlokalizowane w zbiorniku pęcherza moczowego.
Już godzinę po wprowadzeniu do organizmu istnieje maksymalna skuteczność leku, która utrzymuje się przez 6 godzin. Nie przydzielono do pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek i kobiet z rzekomobłoniastym zapaleniem jelita grubego. Cefalosporyny mogą być przepisywane kobietom w ciąży tylko w wyjątkowych przypadkach. Wśród najbardziej poszukiwanych:
Antybiotyk przeciwko zapaleniu pęcherza moczowego u kobiet wykazuje skuteczną aktywność bakteriobójczą i bakteriostatyczną przeciwko patogenom kałowym, enterokokom i Escherichia coli (E.coli). Jednak szerokie działanie przeciwdrobnoustrojowe może być selektywne - aby zapobiec rozmnażaniu się niektórych patogenów i nie oddziaływać na innych.
Głównym kierunkiem jest leczenie przewlekłych procesów zapalnych. Recepcja sprawia, że - 6 g / dzień lub 750 mg preparatu 3 / dni. Przebieg terapii jest indywidualny. Lek jest dostępny w dogodnej formie do przyjęcia - w proszku, tabletkach i zastrzykach. Cena tabletek waha się w granicach 250-550 rubli.
Bezpieczny i skuteczny lek o szerokiej właściwości bakteriobójczej, który narusza wzrost bakterii i syntezę komórkową czynnika wywołującego procesy zapalne w tkankach śluzowych układu moczowego. Zalecana dawka dla zapalenia pęcherza moczowego u dorosłych pacjentów wynosi 250 mg w odstępie 8 godzin. W ciężkiej klinice z zaawansowanym procesem zapalnym - 500 mg w odstępie 8 godzin.
Ponieważ lek jest wydalany przez nerki, jest on niekompatybilny z alkoholem, ponieważ ma on właściwości moczopędne i usunie ceflakor z organizmu, zanim przejawi swój potencjał terapeutyczny. Ponadto alkohol zwiększa ryzyko zdarzeń niepożądanych. Cena tabletów - 250 rubli.
Leki przeciwbakteryjne i bakteriobójcze, szeroko stosowane w leczeniu procesów zakaźnych i zapalnych o skomplikowanej i nieskomplikowanej naturze w tkankach strukturalnych zbiornika moczowego i torbielowatego. Czas trwania terapii i dawkowanie określa się zgodnie ze zidentyfikowanym patogenem. W zwykły sposób czas trwania terapii nie przekracza półtora tygodnia przy dziennym spożyciu dla dorosłych - 400 mg.
Przyjmowanie leku nie zależy od odżywiania. Przed użyciem konieczne jest określenie wrażliwej reakcji organizmu na penicyliny, ponieważ u prawie 10% takich pacjentów obserwuje się reakcję alergiczną na ceftibuten, aż do wstrząsu anafilaktycznego. Wyznaczony w postaci proszku do przygotowania zawiesin. Cena butelki - 540 rubli.
Nitrofurany
Unikalne w swoich właściwościach antybiotyki, wykazujące aktywność nie tylko przeciw bakteriom, ale także silny wpływ na patogeny grzybowe. W moczu są skoncentrowane w większych ilościach niż we krwi w ciągu 3-4 godzin po podaniu doustnym. Ich wpływ jest spowodowany naruszeniem wewnątrzbakteryjnych procesów biochemicznych i znaczącą aktywacją układu odpornościowego pacjentów.
Nawet przy niecałkowitym zniszczeniu patogenów, z poszanowaniem prawidłowego dawkowania, symptomatologia zapalenia pęcherza jest łagodzona tak szybko, jak to możliwe.
Jednocześnie nie ma potrzeby wyznaczania dodatkowych leków przeciwgrzybiczych. Ta grupa antybiotyków nie jest zalecana do zapalenia pęcherza moczowego u kobiet z ciężkimi przewlekłymi postaciami patologii nerek. Wśród często przepisywanych leków antybiotykowych:
Bakteriobójczy i baktertostatyczny lek przeciwbakteryjny. Jest przepisywany głównie na zakaźne zmiany narządów moczowych, w tym zapalenie pęcherza moczowego. Aby zmniejszyć niekorzystne skutki, przyjmowane z jedzeniem lub popijane mlekiem. Pojedyncza dawka dzienna - 3 g. Z tygodniowym kursem leczenia. Cena - od 40 rubli.
Szczególnie skuteczny w stosunku do E. coli. W procesach zapalnych w tkankach moczowo-torbielowych przepisuje się go w dawce 100 mg / 3 dni przez pięć dni. Koszt waha się od 70 do 400 rubli.
Wspólne dla wszystkich leków - wysoka właściwość bakteriobójcza, stosunkowo niska odporność na antybiotyki głównych patogenów i częstość występowania działań niepożądanych. Co trzeci pacjent ma objawy zatrucia w postaci nudności i wymiotów, bólu brzucha, objawów senności i zawrotów głowy. Ta grupa ma dość szeroką listę przeciwwskazań - niedopuszczalność stosowania w niewydolności serca, nerek i wątroby.
Penicyliny
Tłumią źródło bakteriobójcze na etapie aktywnej replikacji komórkowej patogenu, penetrując i niszcząc komórkę od wewnątrz. Jednak przy ciągłym stosowaniu tej grupy leków bakterie szybko rozwijają u nich odporność, dlatego terapia ma nieefektywny charakter.
Terapeutyczne stężenie w osoczu osiąga się dwie godziny po podaniu i utrzymuje się przez 8 godzin. Zaletą jest - dobra tolerancja i nietoksyczność nawet przy długotrwałej terapii. Antybiotyki penicylinowe nie są przepisywane w przypadku zapalenia pęcherza wywołanego przez grzyby i wirusy.
Głównym celem jest złagodzenie zakażeń mieszanych spowodowanych przez patogeny gram (+). Wśród przepisanych leków są skuteczne - „Dicloxacillin”, „Cefaclor”, „Amoxicillin”, „Cefalexin”, „Ampicillin”. Z tabletek najczęściej formuje się zakaźne zapalenie tkanek zapalnych zalecanych przez MP:
Ma działanie hamujące na replikację komórek bakteryjnych, prowadząc je do śmierci. Mianowany kobietami w formie pigułek o dawce 250 i 500 mg 2 / dobę z kuracją trwającą do półtora tygodnia. Z nawracającym stanem zapalnym do 3 razy dziennie. Ceny tabletów od 145 rubli.
Dostępne z podobnymi formami dawkowania. Zalecenia dotyczące średniej nasilenia zmian zapalnych w torbielach moczowych wynoszą 250 mg 4 / dobę. W ciężkiej klinice dawkę zwiększa się do 500 mg.
Oba antybiotyki charakteryzują się szybkim przenikaniem do osocza. Nie więcej niż 1% patogenów może być na nią odporny. Lek jest przepisywany nawet w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego u kobiet w ciąży i karmiących piersią, ponieważ bariera łożyska zapobiega penetracji antybiotyku. Jego obecność w łożysku i mleku matki jest możliwa tylko w niewielkiej ilości, która nie szkodzi ani płodowi, ani dziecku.
Leczenie zapalenia pęcherza moczowego antybiotykami pozajelitowymi
Leczniczy przebieg zapalenia pęcherza obejmuje kilka aspektów, z których jeden to antybiotyki pozajelitowe. Ich celem jest wyłącznie ciężki stan pacjenta - długotrwała wysoka gorączka (ponad 39 ° C), objawy zmian martwiczych, wrzodziejących lub krwotocznych MP, rozprzestrzenianie się zakaźnego procesu zapalnego w tkankach nerek lub nieskuteczność poprzedniej terapii.
Pozajelitowa lista antybiotyków dla kobiet z zapaleniem pęcherza jest bardzo duża. Zalecane są leki z różnych grup antybiotyków o szerokim zakresie działania. Zaleta terapii iniekcyjnej w stosunku do innych form środków terapeutycznych jest oczywista:
- Szybkie osiągnięcie ognisk zapalenia.
- Brak niekorzystnego wpływu na nabłonek wątroby i przewodu pokarmowego.
- Niezależnie od wprowadzenia posiłku.
Wybór antybiotykoterapii iniekcyjnej odbywa się na podstawie nasilenia objawów klinicznych i charakterystyki ciała pacjenta. Rozważ niektóre z nich, które są najczęściej wybierane przez specjalistę.
Ceftriakson jest lekiem trzeciej generacji z grupy cefalosporyn. Aktywny wobec szerokiego zakresu zakaźnych i zapalnych patogenów, w tym bakteryjnych przedstawicieli beztlenowych i tlenowych. Lek jest wyłącznie formą do wstrzykiwania. Wskazany do podawania dożylnego, domięśniowego i kroplowego. Przypisany indywidualnie. Skuteczność leku utrzymuje się przez sześć godzin po przygotowaniu roztworu. Przeciwwskazane:
- kobiety z niewydolnością nerek;
- w okresie ciąży i karmienia piersią:
- pacjenci z obecnością zapalenia jelit.
Cena za fiolkę w sieciach aptecznych - 20 rubli.
Cyprofloksacyna jest jednym z najlepszych leków w leczeniu procesów zapalnych w torbielach moczowych. Forma uwalniania - ampułki 1 ml dawkowanie i leczenie są indywidualne. Głównym przeciwwskazaniem jest ciąża, karmienie piersią i zwiększona podatność na składniki leku. Średnia cena za ampułkę wynosi 25–35 rubli.
Cifuroksym - dożylne lub domięśniowe podawanie leków prowadzi do śmierci większości szczepów zakaźnych patogenów. Skuteczne w przewlekłym zapaleniu pęcherza moczowego. Maksymalna dawka dobowa wynosi 2 g 3 / dzień. Antybiotyk nie jest tani. Cena proszku na 10 zastrzyków - od 1000 do 1300 rubli.
Amikacyna - leki do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych. Ma szeroki zakres skuteczności w leczeniu ostrych i przewlekłych procesów zapalnych w MP. Maksymalna dawka dobowa wynosi 1,5 g. Czas trwania kursu w infuzji dożylnej wynosi od 3 dni do 7 dni, domięśniowo - do 1,5 tygodnia. Cena ampułki - 26 rubli.
W leczeniu złożonej kliniki choroby preferuje się leczenie skojarzone antybiotykiem pozajelitowym o szerokim zakresie skuteczności.
Amoxiclav, Flemoklav z aktywnymi składnikami amoksycyliny i kwasu klawulanowego, uzupełniając wzajemnie swoją skuteczność. Wstrzyknięcie 1,2 g w odstępie 6 godzin. Koszt - 483 rubli.
Amoksycylina / sulbaktam (Trifamox, Ampisid) - w zależności od złożoności procesu od 1,5 do 3 g w odstępie 8 godzin. Cena - od 346 rubli.
Timentyna jest złożonym antybiotykiem, który zawiera tikarcylinę i kwas klawulanowy. Jest przepisywany na ciężkie zapalenie pęcherza moczowego spowodowane przez oporne szczepy bakterii. Wybór dawek jest indywidualny, biorąc pod uwagę nasilenie kliniki i lokalizację zakaźną. Zazwyczaj stosowana dawka do podawania dożylnego wynosi 3,1 g co 4 godziny. Cena - 1180 rubli.
Lista antybiotyków do wstrzykiwań jest obszerna. Ciągłe badania w tym kierunku znacznie uzupełniają rejestr recept. W przypadku ostrego lub przewlekłego obrazu zapalenia pęcherza moczowego wybierany jest indywidualny schemat leczenia. Dlatego niezależne powołanie jest kategorycznie niewłaściwe.
Żaden lek, w tym antybiotyk, nie może stać się panaceum w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego. Tylko kompetentny wybór kombinacji środków terapeutycznych przepisanych przez lekarza prowadzącego daje szansę na całkowite wyleczenie.